Πρέπει κατ' αρχάς όλοι μας να καταλάβουμε πως έχουμε ολιγαρχική δημοκρατία και πως τις αποφάσεις δεν τις λαμβάνουν οιεκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού. Υπάρχει ένα ιδιαίτερα σκληρό λόμπι που ελέγχει τα πράγματα και τις καταστάσεις. Άς προσπαθήσει
κάποιος να εκλεγεί βουλευτής εάν δεν έχει κάποιο βύσμα (πατέρα κλπ ή θείο), βλέπουμε σήμερα πως έχουμε ανίκανους πολιτικούς οι
οποίοι το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ΑΣΤΕΙΟΙ, ΑΧΡΗΣΤΟΙ κ ΑΝΙΚΑΝΟΙ, να χειριστούν οποιοδήποτε θέμα που απασχολεί τον Ελληνικό
λαό. Εδώ και πόσες δεκαετίες μας κυβερνούν οι ίδιες οικογένεις , βλέπετε το χρίσμα έγινε κληρονομικό όπως με τους βασιλιάδες,
ο γιος του Μητσοτάκη (καλά) , η κόρη του, ο γιος του Παπανδρέου, ο ανηψιός του Καραμανλή και πάει λέγοντας. Σε 20 χρόνια θα μας
κυβερνούν τα δίδυμα διότι δεν θα μπορούν ν' αποφασίσουν ποιον απ' τους δύο να κάνουν αρχηγό.
Όποιος και αν είναι στην εξουσία, τίποτε δεν αλλάζει, οι αποφάσεις παίρνονται από κέντρα έξω από την Ελλάδα για την Ελλάδα.
Βαριέμαι να συνεχίσω γι' αυτούς του σιχαμένους άσχετους υποκριτές.
Όσον αφορά τώρα την ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ. Θα ξεκινήσω λέγοντας το εξής
Το δάνειο είναι το αντικατάστατο της αλυσίδας στους δούλους.
Σχεδόν όλη η Ελλάδα ζει με δανεικά.
Δάνειο για σπίτι
Δάνειο για αυτοκίνητο
Δάνειο για ψώνια (κάρτες)
Δάνειο για διακοπές
Δημιουργήσανε μια νέα γενιά γενιά σκλάβων, μόνο που δεν το γνωρίζουν πως είναι δούλοι του συστήματος.
Κάποτε, όταν ήμουν ελεύθερος είχα πάει για συνέντευξη σε μια πολυεθνική χημική βιομηχανία. Ενώ είχα όλα τα προσόντα κι έβλεπα πως
του άρεσα δεν με πήρε τελικά. Πριν φύγω τον ρώτησα (τον διευθυντή), καλά αφού σου κάνω , γιατί με απορρίπτεις?
Ακούστε την ωραία απάντηση λοιπόν, που εμπεριέχει μέσα όλα όσα λέω:
Δεν σε προσλαμβάνω, ενώ έχεις όλα τα προσόντα, διότι είσαι ελέυθερος, δεν έχεις δάνεια, είσαι έξυπνος, άρα δεν έχεις καμμία ανάγκη
Πως λοιπόν εγώ μετά θα σου επιβληθώ και θα σε κουμαντάρω, εφόσον είσαι ελεύθερος άνθρωπος και δεν θα σκύψεις το κεφάλι σε ότι και
να σου κάνω? Δεν έχεις ανάγκες , οπότε είναι εύκολο ν' αντιδράσεις σε διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν μέσα στην εταιρεία.
Είπατε τίποτα?
Κάπως έτσι λοιπόν λειτουργεί και το σύστημα ελέγχου των μαζών σήμερα. Πάνω σε αυτά τα πρότυπα. Φανταστείτε ότι αυτά συμβαίνουν
σε μια πολυεθνική, άρα βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει και σκεφτείτε τι μπορεί ή τι πρέπει να κάνει το κράτος για να επιτύχει τα
ίδια επιθυμητά αποτελέσματα.
Μας προβάλλουν έναν κόσμο ιδεατό που δεν τον θέλουμε ουσιαστικά. Δημιουργούν ανάγκες που δεν τις έχουμε, τεχνολογία, ένδυση
και τρόπο ζωής που μπορούμε άνετα και χωρίς αυτόν. Εμείς πως μεγαλώσαμε δηλαδή χωρίς κινητά , τηλεοράσεις έγχρωμες και λοιπά
τεχνολογικά κατασκευάσματα. Δημιουργούν λάθος πρότυπα στα παιδιά μας μέσω της τηλεόρασης. Τραγουδιστές, μοντέλα, ηθοποιοί κι ένα
σωρό άλλα τέτοια. Όλοι θέλουν το εύκολο χρήμα, χωρίς να κοπιάσουν.
Εάν δεν φοράς prada, gucci, armani κλπ δεν είσαι ιν. Έχουν δημιουργηθεί τέτοια πρότυπα στα παιδιά , που κρίνουν τους άλλους και
συναναστρέφονται μαζί τους μόνο άν το κοινωνικό τους στάτους και η εμφάνισή τους είναι στα δικά τους πρότυπα. Ουέ κι αλίμονο.
Ωραία κριτήρια. Τα μπουζούκια είναι γεμάτα κάθε βράδυ, το ίδιο και τα κλαμπάκια, χαμός όλα τα λεφτά. Τα βιβλιοπωλεία?
Αστυφιλία
Φοβερή πατέντα του Καραμανλή.
Μάζεψέ τους όλους , σου λέει, εδώ στην πόλη για να τους ελέγχουμε. Άντε κάνε τώρα εσύ απεργία διαρκείας για τα δικαιώματά σου.
Θα πεινάσεις μετά από 10-15 ημέρες. Παραπάνω δεν θ' αντέξεις.
Στην επαρχία όμως, όλοι είχανε τον κήπο τους, με τα φρούτα τους, τα προβατάκια τους κλπ, οπότε οι αντοχές τους θα ήταν πολύ
μεγαλύτερες από των Πρωτευουσιάνων. Όταν λοιπόν κάνανε απεργία στο εργοστάσιο της Levi's στην Καλαμάτα πριν από πολλά χρόνια
η απεργία κράτησε 2 μήνες παρακαλώ, διότι οι άνθρωποι δεν πεινάγανε. Είχανε κάτι να φάνε από τους κήπους και από τα πρόβατα.
Κάνανε και ανταλλαγή προϊόντων. Διότι στήριζαν ο ένας τον άλλον. Πως θα πουλήσει ο άλλος ρούχα εάν ο πελάτης δεν πάει? Άρα μια
γενική απεργία θα τους άγγιζε όλους και ας είναι έξω από τον χορό.
Το άλλο φοβερό κόλπο. Ότι θέλουνε να περάσουνε το κάνουν πρώτα στο δημόσιο. Οσοι δεν είναι στο δημόσιο τους ζηλεύουν (τους
δημόσιους υπαλλήλους) και λένε με απάθεια και χαιρεκακία : καλά τους κάνουν που βολευτήκανε και καθονται. Αμ δε, μετά λοιπόν
από το δημόσιο σειρά έχει ο ιδιωτικός τομέας. Αφού πέρασε εκεί καλά να πάθουμε λοιπόν. Βλέπετε δεν τους στηρίζουμε όλοι μας,
απεργία αυτοί για τα αιτήματά τους, μαζί κι εμείς όλοι στους δρόμους, να παραλύσουν τα πάντα. Τότε τι θα κάνει το κράτος?
Υποχώρηση μόνον μπορεί. Άς δουλέψουμε τώρα μέχρι τα 100 μας χρόνια να το ευχαριστηθούμε. Γιατί εάν θυμάστε πρώτα στο δημόσιο
αλλάξανε τα όρια συνταξιοδοτήσεως. Άν είχαμε βγεί όλοι μαζί στους δρόμους αντί μια μερίδα κάθε φορά κάτι θα είχαμε καταφέρει.
Εδώ βγαίνουν οι συνταξιούχοι και δεν πάμε μαζί τους, λες κι εμάς δεν μας αγγίζει αυτό (αργότερα), λες και οι παππούδες δεν είναι
οι γονείς και οι γιαγιάδες μας. Πέρα βρέχει, αδιαφορία όμως.
Μας κάνανε να λέμε : κι εμένα τι με νοιάζει, αφού δεν με αγγίζει γιατί να τρέχω τώρα? ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ . ΜΑΣΤΙΓΑ για τους
εαυτούς μας είναι και τίποτε άλλο. Όσο είμαστε οκνηροί, τέτοια θα γίνονται. Διευρύνουν το ωράριο λέει. Βέβαια , που να βρει
κουράγιο ο υπάλληλος να τρέχει στους δρόμους για τα δικαιώματά του, μετά τις εξαντλητικές ώρες εργασίας?
Και το ωραίο είναι, πως εμείς οι ίδιοι πάμε και ψωνίζουμε σε αυτά τα μαγαζιά, πέραν του κανονικού ωραρίου και λέμε : μπράβο τώρα
μπορώ να ψωνίζω ότι ώρα θέλω. Είμαστε ηλίθιοι και πρόβατα , που αντί να στηρίζουμε τους συναδέλφους μας , στηρίζουμε τα
αντιεργατικά κι απάνθρωπα διατάγματα. Στην Γαλλία υπάρχουν νέα μαγαζιά με 24 ωρο ανοιχτά. Και όμως παρά τις φωνές των
υπαλλήλων, πας μαύρα μεσάνυχτα και τα πρόβατα ψωνίζουν και η επιχείρηση τότε καλά έκανε και το διεύρυνε. 20% αυξημένα κερδη
παρουσίασαν αυτές οι επιχειρήσεις μέσα σε έναν μήνα. Έλεος.
Πρέπει να φύγω, συνεχίζω μαζί με τα σχόλια και τις απόψεις των φίλων του φόρουμ.