Ποτέ δεν είχα αισθανθεί άνετα με τη θεωρία του «δυναμό μέσα στον πυρήνα», την ιδέα ότι ρεύματα μέσα στο πυρήνα θα μπορούσαν να παράγουν το μαγνητικό πεδίο της γης. Έχω πολλούς λόγους για να απορρίψω αυτή την ιδέα. Για παράδειγμα για να υπάρχουν ρεύματα μεταφοράς θα πρέπει να υπάρχουν διαφορές θερμοκρασίας ενός αρκετά μεγάλου βαθμού. Κάποια ποσότητα μάγματος στο πυρήνα θα πρέπει να είναι πολύ θερμότερη από την άλλη. Αυτό θα πρέπει επίσης να υποδηλώνει κάποιο είδος ψυκτικής διαδικασίας η οποία κρατάει το ένα τμήμα θερμότερο από το άλλο. Χωρίς μια επαρκή θερμοκρασιακή διαφορά τα ρεύματα δε θα εμφανισθούν. Μπορούμε να αποκλείσουμε τη διαδικασία ψύξης, γιατί μερικοί επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι η γη δεν ψύχεται. Αλλά ακόμα και αν έχουμε πράγματι αυτά τα ρεύματα, συνεχίζω να μη μπορώ να δω πώς παράγεται το μαγνητικό πεδίο. Καθώς μια ουσία θερμαίνεται χάνει το μαγνητισμό της - βέβαια αυτό δεν είναι ένα κατάλληλο επιχείρημα εδώ. Ποιο σωστό είναι το εξής: Μπορεί ένα υγρό-ημιυγρό να παράγει ένα μαγνητικό πεδίο; Μέχρι εκεί που ξέρω αυτό δεν έχει γίνει ποτέ. Επίσης υποτίθεται ότι ο πυρήνας βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση και έχουμε να κάνουμε με λιωμένο σίδηρο - έτσι δε νομίζω ότι αυτός έχει πολύ ροϊκότητα ή ταχύτητα. Σίγουρα μια οφιοειδούς βήματος κίνηση δεν είναι επαρκής για να παράγει ένα μαγνητικό πεδίο το οποίο εκτείνεται πέρα από τη Σελήνη. Επίσης γιατί θα έπρεπε να υπάρχει οπωσδήποτε ένα μόνο εστιακό σημείο για αυτό το μαγνητικό πεδίο; Ο πυρήνας περιστρέφεται μαζί με την υπόλοιπη γη - πιθανά δεν υπάρχει καθόλου τριβή (με τον ίδιο τρόπο που περιστρέφεται η ατμόσφαιρα μαζί με τη γη). Αντίθετα αναρωτιέμαι εάν ένας κεντρικός ήλιος ευρισκόμενος στον πυρήνα θα μπορούσε να ήταν η πηγή του γεωμαγνητικού πεδίου. Φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις που θα μπορούσαν να το υποστηρίξουν αυτό. Όλη η λάβα είναι ελαφρά ραδιενεργή. Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι η θερμότητα της γης παράγεται από την αποσύνθεση του ραδίου. Το ράδιο όμως είναι ο μικρότερος αδελφός του Ουρανίου. Η αποσύνθεση του Ουρανίου δίνει Ράδιο. Έτσι αν υπάρχει ράδιο, θα έπρεπε να υπάρχει ουράνιο για να ξεκινήσουμε. Δε θα ήταν πιο λογικό στη διάρκεια του σχηματισμού της γης να υπήρχαν στο πυρήνα της βαριές ουσίες σαν το Χρυσό, το Ουράνιο και το Μόλυβδο αντί για το σίδηρο; Αλλά δε χρειάζεσαι πολύ ουράνιο για να ξεκινήσεις μια πυρηνική αντίδραση. Επίσης μερικές φορές αυτά τα πράγματα αυτοεμπλουτίζονται, εάν υπάρχει πολύ ποσότητα από αυτά τριγύρω. Αυτό θα εξηγούσε γιατί τις προϊστορικές εποχές τεράστια ηφαίστεια εκσφενδόνιζαν λάβα η οποία γέμιζε ολόκληρες ηπείρους. Θα εξηγούσε γιατί υπάρχει ένδειξη διαστολής της γης κατά 20% (οι ήπειροι δεν ταιριάζουν τέλεια όπως θέλει να πιστεύσουμε η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων, αλλά αν η γη συρρικνωθεί κατά 20% τότε υπάρχει ένα τέλειο ταίριασμα ανάμεσα στη Νότια Αμερική και την Αφρική). Ανακάλυψα ότι το Βόρειο Σέλας μπερδεύει επίσης τους επιστήμονες. Αυτά τα σωματίδια, όμοια με αυτά που προέρχονται από τον Ήλιο, εμφανίζονται με κάποιο τρόπο στη ανώτερη ατμόσφαιρα των Πόλων - αλλά υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια σωματίδια για να εξηγούνται ότι προέρχονται μόνο από τον Ήλιο. Από που προέρχονται λοιπόν; Αυτά προέρχονται από τον εσωτερικό ήλιο - ο οποίος είναι επίσης η πηγή του σέλαος και του φωτός. Αυτό εξηγεί επίσης γιατί το σέλας συνδέεται με το γεωμαγνητικό πεδίο. Το γεωμαγνητικό πεδίο δεν είναι σταθερό. Στη πραγματικότητα αυτό ταλαντώνεται πολύ και με υψηλό ρυθμό. Κινείται σε μακρινές αποστάσεις σε σύντομα χρονικά διαστήματα. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί με το να έχουμε ένα κεντρικό ήλιο να ταλαντώνεται γύρω από ένα κεντρικό σημείο. Σε συντομία θέτω το εξής ερώτημα: Αν οι επιστήμονες είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν ότι η αποσύνθεση του ραδίου προκαλεί το μεγαλύτερο μέρος της θερμότητας της γης - τότε είναι άραγε μεγάλο πήδημα της φαντασίας να υποθέσουμε ότι λίγο μόλις ράδιο-ουράνιο σε ένα σημείο βαθιά στο φλοιό θα μπορούσε να έχει πυροδοτήσει μια αυτοδιατηρούμενη πυρηνική αντίδραση; Ακόμα και ένας Ήλιος τόσο μικρός όσο μιας διαμέτρου 45 χιλιομέτρων θα ζύγιζε πολλά εκατομμύρια τόνους. Αυτός θα κοίλωνε εύκολα τη γη και όλη η λάβα θα εκχυνόταν προς την επιφάνεια. Αργότερα τα πράγματα θα εψύχοντο στο εσωτερικό.

«Ο μηχανισμός παραγωγής του γεωμαγνητικού πεδίου παραμένει ένα από τα κεντρικά άλυτα προβλήματα της γεωεπιστήμης» Αυτό αναφέρει η αναφορά της Εθνικής Γεωμαγνητικής Πρωτοβουλίας (NGI) που ετοιμάσθηκε από τη Γεωδυναμική Επιτροπή των ΗΠΑ (1993). Όλες οι αναλύσεις των γεωμαγνητικών δεδομένων δείχνουν προς τον πυρήνα σαν τη πηγή του πεδίου και «η βασική υπόθεση που ουσιαστικά όλοι δέχονται είναι ότι ο μαγνητισμός της γης παράγεται από ένα αυτοδιατηρούμενο δυναμό που οδηγείται από ροϊκές κινήσεις μέσα στον πυρήνα της Γης (NGI, σελίδα 135).

Ο συγγραφέας Augus Armitage παρατηρεί τα εξής για τη σύλληψη του Χάλεϋ:

Ο Χάλεϋ στη πραγματικότητα συνέλαβε τη γη σαν αποτελούμενη από ένα εξωτερικό κέλυφος με δυο μαγνητικούς πόλους και από έναν εσωτερικό πυρήνα, συγκεντρικό με το κέλυφος, ο οποίος είχε δυο δικούς του πόλους. Ο μαγνητικός άξονας ή κέλυφος και ο πυρήνας ήσαν κεκλιμένοι μεταξύ τους και με τον άξονα της ημερήσιας περιστροφής της γης, γύρω από τον οποίο εστρέφοντο οι δύο συνιστώσες με ελαφρά διαφορετικές ταχύτητες. Αυτή η διαφορά δημιουργούσε μια βραδεία σχετική κίνηση των μαγνητικών πόλων με μια ακόλουθη μεταβολή στην μαγνητική απόκλιση. Στην απαιτούμενη περίοδο που χρειαζόταν το κέλυφος για να κερδίσει (ή να χάσει) μια πλήρη περιστροφή από τον πυρήνα, η απόκλιση θα διάνυε ένα πλήρη κύκλο και θα επέστρεφε μετά παντού στην αρχική τιμή της. Αυτή η περίοδος μπορεί να είναι μεγάλη, ίσως περίπου 700 χρόνια...αυτός σκέφθηκε ότι ο πυρήνας περιστρεφόταν πιο αργά από το κέλυφος.

Ένα πράγμα που βρήκα ενδιαφέρον ήταν ότι οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να βρουν το «κέντρο» του μαγνητικού πεδίου της γης...Αλλά δεν είναι αυτό ολόκληρη η ιστορία. Το μαγνητικό πεδίο της γης δεν κινείται απλά βαθμιαία προς τα δυτικά, όπως μας πληροφορούν. Από ό,τι έχω διαβάσει, το μαγνητικό πεδίο της γης κινείται στη πραγματικότητα σε μια πριονωτή τροχιά 48 περίπου χιλιόμετρα κάθε μέρα. Καθώς η γη περιστρέφεται καθημερινά και ο εσωτερικός ήλιος ταλαντεύεται, αυτή η ταλάντωση ιχνηλατείται καθημερινά σα μια πριονωτή έκλειψη. Αυτό, εάν μη τι άλλο, θα έπρεπε να δείχνει καθαρά ότι αυτό δε θα μπορούσε να προκαλείται από ρεύματα. Δείχνει ότι σε κάθε στιγμή η θέση του κέντρου του μαγνητικού πεδίου είναι σε ένα ορισμένο σημείο, ανεξάρτητα από τη φυσική θέση της γης. Έχω πολλά προβλήματα με όλες τις θεωρίες των ρευμάτων μεταφοράς στο πυρήνα της γης. Δεν πιστεύω καμία από αυτές. Έχω μια ιδιαίτερη διαφωνία σχετικά με τα ρεύματα μεταφοράς στο πυρήνα συν το γεγονός ότι η βαρύτητα θα μικραίνει όσο πλησιάζεις προς το κέντρο (υποθέτοντας ότι η γη είναι συμπαγής).

Ξέρουμε επίσης ότι οι μαγνητικοί πόλοι δεν είναι σταθεροί, αλλά μετατοπίζονται κάθε έτος. Ο Κλαφ αναφέρει το βιβλίο του μαθηματικού Αλ Σνάιντερ, Η Σάουνα του Σατανά και το Τρίγωνο του Διαβόλου στο οποίο ο συγγραφέας αναφέρει πώς ανακάλυψε ότι η γη έχει τελικά δυο αλληλεπιδρώντα μαγνητικά πεδία. Αυτός τοποθέτησε μέσα σε μια κούφια μεταλλική σφαίρα δυο ευθύγραμμους μαγνήτες και με κάποια ρύθμιση των θέσεών τους μπορούσε να αναπαράγει τις μαγνητικές αποκλίσεις που παρατηρούνται σήμερα σε όλο το κόσμο. Τα δυο αυτά τελικά υπερτιθέμενα μαγνητικά πεδία είναι αυτό που δημιουργείται από τον εσωτερικό ήλιο και αυτό που δημιουργείται από το περιστρεφόμενο κέλυφος της Κούφιας Γης. Εάν ο εσωτερικός ήλιος δημιουργείται από αντιδράσεις πυρηνικής σχάσεως, όπως υποθέτει ο Τζαν Λάμπρεχτ, τότε αυτός παράγει ένα μαγνητικό πεδίο εξ’ αιτίας αυτών και μόνων των αντιδράσεων, ανεξάρτητα από το αν περιστρέφεται ή όχι:

quote:

---

Όσον αφορά τη δημιουργία των κεραυνών είναι αρκετά πολύπλοκος ο μηχανισμός αλλά δε διαφέρει καθόλου από το μηχανισμό που δημιουργεί τους σπινθήρες όταν φοράμε μάλλινα.

---

Εδώ θα διαφωνήσω λίγο IndustrialAngel. Αλλο τα στερεά κακοί αγωγοί και άλλο το νερό καλός αγωγός.

το υδωρ αγαπητε ειναι κακος αγωγος!

το νερο ομως καλος! (γιατι αραγε? παραδοξον!)

το απιονισμενο νερο ειναι καλος η κακος αγωγος?

ο αερας τι ειναι? καλος η κακος αγωγος?

και σε ποια διαφορα δυναμικου ενας κακος αγωγος αρχιζει να σκεφτεται το σωκρατικον ουδεις εκων κακος?

τους κεραυνους παντως τους πεταει ο εσω ηλιος - για να ξερετε τι θα γραψετε στο διαγωνισμα!

Αντί να τους βοηθήσει, όπως περίμεναν οι αρχικοί πολικοί εξερευνητές, να φθάσουν στο πολυπόθητο σημείο των 90 μοιρών γεωγραφικού πλάτους, η πυξίδα από ένα σημείο και έπειτα μάλλον τους μπέρδευε και τους έκανε να χαθούν! Μετά τον 80ο παράλληλο, η βελόνα αρχίζει να τα χάνει. Όπως παρατηρεί ο Ρώσος εξερευνητής Σνέγκιρεφ: «ο μαγνητικός πόλος ακολουθεί κάποιο είδος απρόσμενης καμπύλης...είναι άβολο να ταξιδεύεις μόνο με τη πυξίδα. Το βέλος θα δείχνει βόρεια, μετά ξαφνικά θα αλλάξει κατεύθυνση προς τα δυτικά και μετά σχεδόν απρόθυμα θα επιστρέψει στη προηγούμενη θέση του».

Ο Τσώνσεϋ Λούμις παρατηρεί τα εξής στην βιογραφία του αρκτικού εξερευνητή Τσαρλς Φράνσις Χωλ, Παράξενες και Τραγικές Ακτές:

...θαμμένος τόσο μακριά βόρεια από το μαγνητικό πόλο, που η βελόνα μιας πυξίδας βαλμένη πάνω στο τάφο του δείχνει νοτιοδυτικά.

Στο βιβλίο του Ο Απώτερος Βοράς ο Νάνσεν παρατηρεί:

Υπήρχαν και άλλα επίσης πράγματα, που με εξέπληξαν πολύ. Αν είμασταν σε μια καινούργια ξηρά κοντά στο Σπίτζμπεργκεν, γιατί δε φαινόντουσαν ποτέ εκεί οι ροζ γλάροι, ενώ τους είχαμε κατά κοπάδια εδώ στο βορά; Και μετά υπήρχε η μεγάλη μεταβολή της πυξίδας (σελ.536).

Ο Αντόλφους Γκρήλυ αναφέρει επίσης στο βιβλίο του Τρία Χρόνια Αρκτικής Υπηρεσίας:

Στο μαγνητόμετρο ένας μικρός μαγνήτης, ελεύθερα κρεμασμένος από ένα μόνο μεταξωτό νήμα ταλαντώνεται άμεσα σε οποιαδήποτε οριζόντια διεύθυνση. Αυτός ο μαγνήτης στο Κόνγκερ... ταλαντώθηκε μπρος πίσω με έναν συνεχή και ανήσυχο τρόπο...Μια μαγνητική βελόνα, όμορφα και λεπτά ισορροπημένη, αναλαμβάνει στα μέσα γεωγραφικά πλάτη μια σχεδόν οριζόντια θέση. Όμως στο Κόνγκερ η βελόνα, προσαρμοσμένη έτσι ώστε να μπορεί να κινηθεί ελεύθερα σε ένα κάθετο επίπεδο, δείχνει μια ισχυρή τάση να αναλάβει μια όρθια θέση. Σε μια έγκλιση 90 μοιρών η βελόνα θα ήταν όρθια, ενώ στο Κόνγκερ η κλίση ήταν περίπου 85 μοίρες (σελ.128)

ο μονος αναγωγος εδω μεσα ειναι η πυξιδα!

μα ειναι δυνατον, κυρια μου, να μας δειχνετε μονον την εφαπτομενη των δυναμικων γραμμων του μαγνητικου πεδιου και να μην κανετε τον κοπο να μας υποδειξετε απευθειας τον τριτο μαγνητικο πολο του εσω ηλιου που ψαχνει αγωνιωδως ο αιολος?

ντροπη σας!

Εδω έχουμε κάτι πάρα πολύ βασικό:
Την ίδια την δημιουργία της γης - από εκεί ξεκινάμε.
Πως είναι δυνατόν να δημιουργηθεί ένα σώμα με την μάζα της γης και το οποίο να είναι κούφιο;

Γράφεις για τις παλίρροιες - είσαι εντελώς λάθος.
Βλέπεις έχουμε χαρτογραφήσει την Αφροδίτη με τον Μαγγελάνο. Εκεί είναι τόσο θερμά που το μάγμα έχει ρευστή μορφή στην επιφάνεια. Άρα με βάση το σκεπτικό ότι το φεγγάρι είναι υπέυθηνο μόνο για το 10% των παλιρροιών, τότε στην Αφροδίτη που είναι πιο κοντά στον ήλιο, οι παλίρροιες μάγματος θα ήταν τεράστιες - δεν ανακαλύψαμε κάτι τέτοιο...
http://en.wikipedia.org/wiki/Tide

Τρίτο πρόβλημα: η επιτάχυνση της βαρύτητας.
ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ η επιτάχυνση σχετίζεται με την μάζα.
Άρα εάν ήταν κούφια ΔΕΝ θα είχαμε την μάζα για να έχουμε την επιτάχυνση που έχουμε τώρα...

quote:

---

Είναι ένα φαινόμενο που προβληματίζει τους ανθρώπους για χιλιάδες χρόνια και οδήγησε τον Βενιαμίν Φραγκλίνο να ρισκάρει τη ζωή του πετώντας έναν χαρταετό προς αναζήτηση απαντήσεων. Τώρα, τρεις ερευνητές στην Αμερική μπορεί να έχουν τελικά βρει τον τρόπο για να λύσουν το μυστήριο της δημιουργίας των κεραυνών από τις καταιγίδες. Η λύση, σύμφωνα με τον Joseph Dwyer (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Φλόριδας), έγκειται στην αστείρευτη βροχή των κοσμικών ακτίνων που χτυπούν την ατμόσφαιρα της Γης.

---

επειδη λοιπον δεν ξερω πως πανε στη οδο αγησιλαου ειναι προφανες πως δεν ξερω τι ωρα ειναι!

εισαι σιγουρος, αιολε, πως τα αρθρα που παραθετεις δειχνουν πως η επιστημη δεν εχει ιδεα για τους κεραυνους?

Εάν εσύ γνωρίζεις κάτι άλλο, ευχαρίστως να το συζητήσουμε.

Στόν μικρόκοσμο της επιφανείας του πλανήτη, η θεωρία της βαρύτητας έχει εφαρμογή, με μικρές αποκλίσεις από τα αναμενόμενα αποτελέσματα, όπως λέει και ο IndustrialAngel, οι οποίες όμως είναι αμελητέες διότι δεν αναιρούν τον κανόνα-θεώρηση.
Στον μακρόκοσμο όμως μήπως οι αποκλίσεις δεν είναι τόσο αμελητέες;
Μήπως αναιρούν τον νόμο;

. Στη πραγματικότητα η παρακάτω αναφορά από την εγκυκλοπαίδεια Americana ταιριάζει στη θεωρία της Κούφιας Γης πολύ καλύτερα από μια θεωρία υγρού -στερεού πυρήνα: "Οι μεγαλύτεροι σεισμοί κάνουν τη γη να δονείται σα μια καμπάνα για πολλές ώρες, με θεμελιώδη περίοδο δόνησης τα 54 λεπτά». Εάν τώρα η γη δονείται σα μια καμπάνα θα πρέπει να έχει ένα παρόμοιο σχήμα, δηλαδή να είναι κούφια!

Ως προς αυτό μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι κάτι ανάλογο ανέφερε ο πυρηνικός μηχανικός και ερευνητής - συγγραφέας Γουίλιαμ Μπράιαν στο βιβλίο του Moongate: Οι Καταπιεσμένες Ανακαλύψεις του Διαστημικού Προγράμματος των ΗΠΑ :

Δεν είναι συνήθως γνωστό ότι η Γη παρουσιάζει τις ίδιες κωδωνοειδείς αντηχήσεις όπως και η σελήνη. Εφόσον η Γη είναι 81,56 φορές πιο ογκώδεις από τη σελήνη, χρειάζεται μια πολύ μεγαλύτερη έκρηξη ή κρουστικό κύμα για να παράγει το ίδιο αποτέλεσμα. Ο Τζόσεφ Γκουντάβαντζ ανέφερε τέτοια συμβάντα στο βιβλίο του Αστρολογία: Η Επιστήμη της Διαστημικής Εποχής. Αυτός ανέφερε ότι το φαινόμενο της αντήχησης καταγράφηκε στη διάρκεια του σεισμού της Χιλής στις 22 Μαΐου 1960. Υποτίθεται πως αυτός ήταν ο βιαιότερος καταγεγραμμένος σεισμός από το καιρό της καθιέρωσης των επίσημων παγκόσμιων αρχείων το 1881. Ο Γκουντάβατζ έδωσε τη περιγραφή του φαινομένου που εδόθη στο Παγκόσμιο Σεισμολογικό Συνέδριο το 1961 στο Ελσίνκι της Φιλανδίας. Σύμφωνα με αυτή το κρουστικό κύμα ήταν τόσο μεγάλο που «ολόκληρος ο πλανήτης αντηχούσε σα καμπάνα». Η αντήχηση συνεχίσθηκε για αρκετό χρόνο με μια κανονική σειρά αργών παλμών οι οποίοι καταγράφηκαν από διάφορους ανεξάρτητους σεισμολογικούς σταθμούς. Ο Γκουντάβατζ σημείωσε επίσης ότι ο πλανήτης αντήχησε ξανά στη διάρκεια του σεισμού στο Άνκορατζ της Αλάσκας στις 27 Μαΐου 1964. Φαίνεται δύσκολο να πιστεύσουμε ότι οι επιστήμονες ήταν τόσο τρομοκρατημένοι που ανακάλυψαν ότι η σελήνη αντηχούσε σα μια καμπάνα. Έτσι κι αλλιώς η Γη εμφανίζει το ίδιο χαρακτηριστικό.

Το Νοέμβριο του 1969 οι αστροναύτες του Απόλλωνα 12 έβαλαν μερικά πολύ ευαίσθητα σεισμόμετρα πάνω στη Σελήνη, στη περιοχή της Θάλασσας των Καταιγίδων, ενώ μετά η NASA έστειλε διάφορα στάδια των προωθητικών πυραύλων του Απόλλωνα να συγκρουστούν με τη σελήνη προκαλώντας έτσι τεχνητούς σεισμούς. Οι δονήσεις που δημιουργήθησαν με τη σύγκρουση, όπως καταγράφηκαν από τα σεισμόμετρα, άφησαν άναυδους τους επιστήμονες. Η Σελήνη αντηχούσε για ώρες σαν γκονγκ ή καμπάνα. Στην αρχή οι δονήσεις ήσαν μεγάλες, μετά σταδιακά έφθιναν και έσβησαν τελικά μετά από τρεις ώρες, αποδεικνύοντας ότι ο φλοιός της Σελήνης είχε μια υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία. Λέγεται ότι ένας επιστήμονας της NASA είπε ότι τα ακουστικά χαρακτηριστικά της Σελήνης ήσαν παρόμοια με αυτά μιας Κούφιας σφαίρας τιτανίου. Επιπλέον τα ίδια σεισμικά αποτελέσματα επαναλαμβάνονταν κάθε φορά που χτυπούσε ένας μετεωρίτης πάνω στη Σελήνη.

Επίσης οι αποστολές Απόλλων 14 και Απόλλων 15 τοποθέτησαν σεισμόμετρα σε διάφορα μέρη πάνω στην επιφάνεια της σελήνης με τα οποία μπορούσαν να καταγράψουν τις δονήσεις των μετέπειτα βομβαρδισμών της επιφάνειάς της καθώς αυτές ταξίδευαν μέσα στο φλοιό της. Όπως αποδείχθηκε, οι δονήσεις αυτές ταξίδευαν προς τα κάτω σε βάθος 24 χιλιομέτρων μέσα στο φλοιό και μετά αύξαναν τη ταχύτητά τους σα να περνούσαν μέσα από μέταλλο για άλλα 72 χιλιόμετρα προς τα κάτω, οπότε στο σημείο αυτό ανακλώντο πίσω προς την επιφάνεια, δείχνοντας έτσι ότι είχαν φτάσει την εσωτερική επιφάνεια ενός κελύφους πάχους 96 χιλιομέτρων (Ντον Γουίλσον: Το Διαστημόπλοιό Μας Η Σελήνη, σελ. 99-103)

quote:

---

Τι τη χρειαζόμαστε τη γνώση; Για να την εφαρμόζουμε. Αν έχουμε λάθος γνώσεις θα κάνουμε λάθος εφαρμογές.

---

Edited by - Αίολος on 27/06/2009 12:52:27

Όμως αν και ελλιπής σε μερικά ζητήματα είναι πολυ πιο σωστή σε σχέση με την κούφια γη. Ας πούμε η θεωρία του συμπαγούς πλανήτη με το διάπυρο εσωτερικό εξηγεί τουλάχιστον τα ηφαίστεια ενώ με την κούφια γη το μάγμα δεν έχει κανένα λόγο να κινηθεί προς τα πάνω αφού χωράει μέσα στο κενό της κούφιας γης. Βασικά αν η γη είναι κούφια που υπάρχει το μάγμα;πως φτιάχνεται;

Επισής ήλιος με τόσο μικρή μάζα δε γίνεται να υπάρξει.

Τέλος για τους κεραυνούς. Σε όλα τα υλικά είτε μονωτές είτε αγωγούς υπάρχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια, λιγότερα οι μονωτές και περισσότερα οι αγωγοί. Τα υλικά μπορεί να είναι είτε υγρά είτε αέρια είτε στερεά, αλλά πάλι έχουν ελεύθερα ηλεκτρόνια. Τα ηλεκτρόνια αυτά δημιουργούνται από ένα στατιστικό φαινόμενο (δηλαδή με τυχαίο τρόπο) λόγω της ταλάντωσης των μορίων λόγω της θερμοκρασίας λόγω της πρόσληψης ηλεκτρομαγνητικής ένέργειας κτλ κτλ. Η τριβή μεταξύ αυτών επιτρέπει τη μεταφορά ηλεκτρονιών μεταξύ μεταξύ των υλικών. Έτσι η κίνηση των νεφών προκαλεί τριβή με τον αέρα, αλλά και η κίνηση των υδρατμών μεταξύ τους μέσα στα νέφη επίσης είναι τριβή.Με την ίδια λογική που τρίβουμε ένα μπαλόνι με μία μάλλινη μπλούζα.Αυτό δημιουργεί συσσώρευση φορτίου(θετικού η αρνητικού) στο νέφος. Αν δύο αντίστροφα φορτισμένα νέφη συναντηθούν τότε βλέπουμε εκφόρτιση(σπάει το διηλεκτρικό υλικό που εδώ είναι ο αέρας. Αυτό το ονομάζουμε αστραπή. Αντίστοιχα η ουδέτερα φορτισμένη γη έχει διαφορά δυναμικού με το σύννεφο και πάλι παρατηρούμε εκφόρτιση του φορτίου και το ονομάζουμε κεραυνό.Η διαφορά δυναμικού αυτή έχει όχι μονο μετρηθεί αλλά και προσομοιώνεται κάθε μέρα σε εργαστήρια υψηλών τάσεων σε πολυτεχνεία ανά τον κόσμο.Συγγνώμη για τα βαρετά αυτά αλλά καλός είναι και ο ύπνος...

το αιτιο των κεραυνων ειναι ο ατμοσφαιρικος ηλεκτρισμος!

το αιτιο της βαρυτητας ειναι η μαζα!

αυτο που δεν ξερουμε ειναι ο ακριβης μηχανισμος δημιουργιας των φαινομενων κατι που φαινεται (και ομολογειται!) στα ατελη φυσικα μοντελα που περιγραφουν τα πειραματικα δεδομενα που λαμβανονται ποικιλοτροπως απο την εμπειρικη πραγματικοτητα!

αν ομως υποννοεις συνδεση ηλεκτρομαγνητισμου και βαρυτητας εν ειδη ενοποιημενης θεωριας των παντων και δεν συμμαζευεται, καλυτερα να το πεις κατευθειαν και μη μας αναγκαζεις να παμε αθηνα-πατρα μεσω ξανθης!

το να συμπεραινεις επιστημονικη αγνοια απο προτεινομενους μηχανισμους σε θεωρητικα μοντελα που δεν κατανοεις ειναι οπωσδηποτε λογικο αλμα!

εξισου θεαματικο με το λογικο αλμα οτι οι μηχανες αντιβαρυτητας ειναι οικολογικες!!!

Στην ουσία αυτό που διαφωνούμε είναι ότι κάποιος από τους δύο μας είναι κάπως απόλυτος.
Ετσι κι αλλοιώς, η ιστορία μάς δείχνει ότι η σιγουριά είναι εχθρός της έρευνας και φίλος της αμάθειας.
Δεν ισχυρίζομαι ότι έτσι είναι σώνει και καλά. Αλλά με γοητεύει η ιδέα και τα στοιχεία είναι αρκετά για να χάσει κάποιος (ακόμα κι επιστήμονας) την σιγουριά του.
Πόσο μάλλον εγώ.
Κι αν είναι έτσι;
Υπάρχει και η ελληνική παράδοση για την υπερβορρέα χώρα.
Θα την δούμε μετά.

Φαντάζομαι ότι επεσήμανες τις αοριστίες που περιλαμβάνονται στην υπόθεση των κεραυνών.
Μην υποτιμάς την νοημοσύνη των άλλων ε;
Μπορεί η δικιά μου να μην είναι στα χάϊ της, αλλά δεν είμαι σίγουρος και για των άλλων...
Βλέπουμε ένα φαινόμενο κι επειδή δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε, αλλά δεν μπορούμε και να το αγνοήσουμε, όπως κάνουμε σε άλλες περιπτώσεις αφού το τρώμε στην μάπα, υποθέτουμε με τις γνώσεις που έχουμε και εξάγεται το αποτέλεσμα που μας παρέθεσες.
Απλά και μόνον επειδή κάποιοι θεωρούν υποτιμητικό να πουν «δεν ξέρουμε βρε αδερφέ, αλλά θα το ψάξουμε».
Δεν τα ξέρουμε όλα... Σωστά;

quote:

---

το αιτιο των κεραυνων ειναι ο ατμοσφαιρικος ηλεκτρισμος!

---

παντως, οπτικα νευρα, πυξιδες, κεραυνοι, αεροπλανα...

απ' ολα εχει ο μπαξες βλεπω!

αναμενουμε με ανυπομονησια!

quote:

---

σε ποιο συστημα αναφορας μετρας την ταχυτητα του αεροπλανου μικρε μου παιχνιδιαρη?

---

Ο Πλοίαρχος Γκρην του Πολεμικού Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών πίστευε εκείνη την εποχή με σιγουριά ότι θα ανακάλυπταν σύντομα μια μεγάλη χαμένη αρκτική ήπειρο στην οποία μπορεί να είχε μεταναστεύσει αυτή η αποικία των Βίκινγκς. Όλες οι επιστημονικές μελέτες για τις παλίρροιες και τα ρεύματα του Αρκτικού Ωκεανού συνηγορούσαν τότε για την ύπαρξη μιας τέτοιας ηπείρου. Ακόμα το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών εξόπλισε ένα πηδαλιοχούμενο αερόστατο με το όνομα ZR-1 για να ψάξει για αυτή τη κρυμμένη χώρα. Δυστυχώς όμως αυτό συνετρίβει!"

ε λοιπον απλουστατα: δος μοι πα στω και τα γαν κινασω!

προς ενημερωση σου: σημερα εχουμε 2009! 27 ιουλιου για την ακριβεια!

μηπως να εριχνες ενα φρεσκαρισματακι στις πηγες σου?

quote:

---

προς ενημερωση σου: σημερα εχουμε 2009! 27 ιουλιου για την ακριβεια!

μηπως να εριχνες ενα φρεσκαρισματακι στις πηγες σου?

...λεω γω τωρα!

---

Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι έχουν εισέλθει στη τρύπα του Βορείου Πόλου. Αυτοί περιλαμβάνουν το Γουίλιαμ Σέιβερς, πιλότο του Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος συνετρίβει στο Βόρειο Πόλο στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και μια φυλή περιπλανώμενων Εσκιμώων οι οποίοι είπαν σε έναν Καναδό ρεπόρτερ το 1958 ότι έχουν ανακαλύψει μια «πράσινη χώρα» στη κορυφή του κόσμου. Ο Leif Erickson και άλλοι Νορβηγοί θαλασσοπόροι εξερευνητές ισχυρίσθηκαν ότι είχαν ανακαλύψει μια «πλούσια πράσινη χώρα» κοντά στον αρκτικό κύκλο. «Αργότερα οι χαρτογράφοι νόμισαν ότι αυτοί μιλούσαν για τη Γροιλανδία, αλλά η Γροιλανδία είναι ελάχιστα πράσινη, πολύ λιγότερο παραγωγική», είπε ο Μπορκ.

Στους πόλους χάνεσαι - να είστε σίγουροι γι αυτό. Ο Αμούδσεν, που ανακάλυψε το Νότιο Πόλο, χάθηκε τελείως κοντά στο βόρειο πόλο. Τα ημερολόγια του Αμούδσεν έδειξαν ότι αυτός χάθηκε τελείως για 6 μήνες! Προσπάθησε να πάει από τη Φρανς Τζόσεφ Λαντ στο Σπίτζμπεργκεν και χάθηκε τελείως. Όταν τελικά επέστρεψε σε περιοχή που αναγνώρισε, ήταν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που είχε υπολογίσει ότι ήταν η θέση του.
. Ο Αμούδσεν ενώ ήταν στο πλοίο του Φραμ βρέθηκε να βλέπει ένα κόκκινο ήλιο - τον «πλαστό ήλιο», μια στιγμή όταν ο Ήλιος δεν μπορούσε να είναι πάνω από τον ορίζοντα. Πολλοί εξερευνητές είχαν μια αναλαμπή του Εσωτερικού Ήλιου, του «ψεύτικού ήλιου» όπως τον ονόμασα, γιατί αυτός εμφανίσθηκε σε μέρη όπου δε θα μπορούσε να είναι ο Ήλιος.

Ο Φρίτζοφ Νάνσεν κατέγραψε τις περιπέτειές του στο δίτομο έργο του με τον μακροσκελή τίτλο Απώτατος Βοράς: Η Καταγραφή ενός Ταξιδιού Εξερεύνησης - το Πλοίο Φραμ 1893-96 και για ένα Ταξίδι με Έλκηθρο Δέκα Πέντε Μηνών από το Δρ. Νάνσεν και τον Υποπλοίαρχο Τζόχανσεν. Όπως σημειώνει στο βιβλίο του ο Νάνσεν, αφού ταξίδεψε από τις ψυχρότερες νοτιότερες περιοχές βορειότερα, ο καιρός άλλαξε προς ένα πολύ ζεστότερο κλίμα. Στη πραγματικότητα κάθε φορά που φυσούσε άνεμος από το βορά η θερμοκρασία άρχιζε να ανεβαίνει. Όταν το 13μελές πλήρωμά του είχε ήδη φτάσει σε β.γ.π. 77 μοιρών, ο Νάνσεν παρατήρησε:

Ήταν ένα παράξενο συναίσθημα να πλέεις μακριά μέσα στη σκοτεινή νύχτα προς άγνωστες χώρες, πάνω σε μια ανοιχτή, ρέουσα θάλασσα, όπου κανένα πλοίο ή βάρκα δεν είχε βρεθεί πριν. Θα μπορούσαμε να είμασταν εκατοντάδες μίλια μακριά σε πιο νότια νερά, ο αέρας ήταν τόσο ήπιος για μήνα Σεπτέμβρη σε αυτό το γεωγραφικό πλάτος... «Δε βλέπουμε τίποτα εκτός από καθαρό νερό», απάντησε ο Χένρικσεν από το κατάλυμα του πληρώματος όταν τον φώναξα... Αυτοί ελάχιστα σκέπτονται το σπίτι τους στη Νορβηγία, ακριβώς τώρα που πλέουμε κατευθείαν προς το Πόλο σε καθαρά νερά...Λες και πρέπει να ρωτήσω τον εαυτό μου μήπως αυτό είναι ένα όνειρο. Θα πρέπει να έχει πάει κάποιος κόντρα στο ρεύμα, για να ξέρει τι σημαίνει να πηγαίνεις μαζί με αυτό (σελ.120)

Ή ακόμα:

Σήμερα είχαμε το ίδιο ανοιχτό κανάλι προς το βορά και πέρα από αυτό μια ανοιχτή θάλασσα μέχρι εκεί που μπορούμε να δούμε. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; (σελ. 144)

Όταν ήσαν στον 79ο παράλληλο γράφει: «...φέρνοντας βόρειο άνεμο. Είναι περίεργο ότι υπάρχει σχεδόν πάντα μια άνοδος της θερμοκρασίας με αυτούς τους ισχυρότερους ανέμους...Ένας νότιος άνεμος μικρότερης ταχύτητας γενικά κατεβάζει τη θερμοκρασία κι ένας μέτριος βόρειος άνεμος την ανεβάζει». (σελ. 197)

Όταν αποβιβάσθηκε από το εγκλωβισμένο τελικά από τους πάγους «Φραμ», ο Νάνσεν ξεκίνησε με ένα Έλκηθρο φορτωμένο με προμήθειες προς το Βόρειο Πόλο και αργότερα επέστρεψε στο Σπίτζμπεργκεν μέσω του νησιού Φρανς Τζόσεφ Λαντ. Από τις 29 Μαΐου 1895 μέχρι την άνοιξη του 1896 ο Νάνσεν είχε χαθεί εντελώς! Σεμνός και ταπεινός, αν και διάσημος εξερευνητής, ο Νάνσεν παραδέχθηκε ότι είχε χάσει τον προσανατολισμό του και ότι για πολύ καιρό δεν είχε ιδέα που βρισκόταν.

Μετά από αρκετούς μήνες ο Νάνσεν και ο Τζόχανσεν επέστρεφαν στο Φραμ, αλλά ήσαν ακόμα πάνω από τον 81ο παράλληλο, όταν ο Νάνσεν παρατήρησε: "Φανταστικό, 12 βαθμούς Κελσίου στα μέσα του Δεκέμβρη! Θα μπορούσαμε σχεδόν να φαντασθούμε τον εαυτό μας σπίτι μας» (σελ. 527).

Κάποια στιγμή ο ήλιος έγινε ανυπόφορα ζεστός: «Αισθανόμουνα για πρώτη φορά άβολα με τη ζέστη. Ο ήλιος έκαιγε αρκετά δυσάρεστα (σελ. 391, σε β.γ.π. 86 μοιρών!) ή ακόμα: «χθες τη νύχτα δύσκολα μπόρεσα να κοιμηθώ, εξ’ αιτίας της ζέστης (σελ.407).

Ο Νάνσεν έκανε βυθομετρήσεις και ανακάλυψε ότι το νερό ήταν ζεστότερο όσο βαθύτερη ήταν η βυθομέτρηση. Από πού προέρχεται αυτό το ζεστό νερό; Συνάντησε επίσης ζώα που σύμφωνα με την αποδεκτή τότε επιστήμη δε θα έπρεπε να βρίσκονται με τίποτα εκεί πάνω.

Στις 26 Απριλίου 1895 έγραψε:

...και μια τελευταία, κουράστηκα...

Μετά προς έκπληξή τους, όταν βγήκαν έξω, πάνω στο θαλάσσιο πάγο, ανακάλυψαν ένα σημαντικό αριθμό από πουλιά διαφόρων ειδών μαζί με μπεκάτσες και γλάρους, καθώς επίσης αλεπούδες, θαλάσσιους ίππους και πολικές αρκούδες, που έδειχναν ότι βρισκόντουσαν κοντά σε στεριά προς τη βορινή τους κατεύθυνση. Πέρασαν το χειμώνα με το πλοίο τους παγωμένο κι εγκλωβισμένο στη θάλασσα και ενώ περίμεναν να τελειώσει ο χειμώνας έκαναν διάφορες επιστημονικές μετρήσεις και παρατηρήσεις. Ανακάλυψαν έτσι βράχο και μεγάλες ποσότητες λάσπης και παρασυρόμενης ξυλείας πάνω σε μερικά παγόβουνα που έδειξαν στο Νάνσεν ότι μεγάλο μέρος του Αρκτικού πάγου μπορεί να προέρχεται από κάποιο ποταμό, ίσως μακρύτερα προς το βορά απ’ όπου βρισκόντουσαν τότε, σε κάποια αχαρτογράφητη μέχρι τώρα χώρα.

quote:

---

την ερωτηση πρεπει να βρω? κι εγω εψαχνα την απαντηση!

---

Πρέπει να βρεις την ερώτηση που οδηγεί σε μία και μόνον απάντηση...

quote:

---

Εν πάση περιπτώσει ένα θερμόαιμο θηλαστικό στον 85ο παράλληλο.

---

Την επόμενη φορά Αίολος βάλε κάτι πιο αληθοφανές... Α ναι, και κάτι πιο σύγχρονο...
Δεν έχεις ποτέ ακούσει για την αλεπού των πάγων;
Εάν όχι, για πιάσε να δεις πως ζει και ποιά είναι τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη που ζει...

quote:

---

μπορεί αυτός να είδε μια αναλαμπή του εσωτερικού ήλιου της γης.

---

Και από τότε μέχρι σήμερα δεν το έχει δει άλλος κανένας!!!
Θα τον έκρυψαν φαίνεται για να μην τον δουν οι κοινοί θνητοί...

Όπως έλεγα πάντα, καλά τα παραμύθια, η επιστήμη όμως είναι αλλιώς...
Και πάντα φτάνουμε στην αρχική ερώτηση:
Μπορείς να μας πεις Αίολος το πως μπορεί να δημιουργηθεί ένας πλανήτης ο οποίος να είναι κούφιος και μέσα του να υπάρχει ένας ήλιος;
Μπορείς να μας πεις τι καίει αυτός ο ήλιος;
Μπορείς να μας πεις πως είναι δυνατόν να σχηματιστεί ένας τόσο μικρός ήλιος, μια και όλα τα πειράματα μας, έχουν δείξει ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένας τόσο μικρός ήλιος;
Τέλος μπορείς να μας πεις τέλος τι είναι η βαρύτητα;

quote:

---

Δεν έχεις ποτέ ακούσει για την αλεπού των πάγων;
Εάν όχι, για πιάσε να δεις πως ζει και ποιά είναι τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη που ζει...

---

κατι μου λεει οτι κουφια γη με εσωτερικο ηλιο θα ηταν ασυμβατη με πολικο παγο!

τι λετε και σεις?

Ο εξερευνητής Σβέρντραπ βρήκε στις 81 μοίρες β.γ.π. τόσους πολλούς λαγούς, που ονόμασε τον ορμίσκο Φιόρδ των Λαγών. Επίσης όλες σχεδόν οι εξερευνητικές ομάδες βρήκαν αρκετό κυνήγι για να τραφούν με κρέας. Αυτό περιελάμβανε αγέλες μοσχοβοδιών και ταράνδων (Γκάρντνερ, σελίδα 254)

Ο εξερευνητής Κέιν ανέφερε ότι είδε πολλές ομάδες αγριόχηνων Μπρεντ, που είναι ένα Αμερικανικό αποδημητικό πουλί, να πετάνε βορειοανατολικά στο σφηνοειδές σχήμα της πτήσης τους σε γ.π. 80ο 50΄ Β στο ακρωτήριο Τζάκσον, κοντά στη Γκρίνελαντ στα τέλη Ιουνίου του 1854.

Ο υποπλοίαρχος Λόκγουντ παρατήρησε το Μάιο του 1882 ίχνη αρκούδων (να πηγαίνουν βόρεια) στη βόρεια ακτή της Γροιλανδίας, κοντά στο Ακρωτήριο Μπένετ σε γ.π. 83ο3΄Β και σχολίασε: "...Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η αρκούδα αφήνει πάντα τα πλούσια σε ψάρια νερά της Βόρειας Θάλασσας για τις απομονωμένες ακτές του βορά» (Τρία Χρόνια Αρκτικής Υπηρεσίας, σελίδα 366)

Και μιλάει επίσης για το Γλάρο του Ρος:

..οι παρατηρήσεις του Μουρντόχ στο Ακρωτήριο Μπάροου δείχνουν ότι αυτά τα πουλιά περνούν τον Οκτώβρη κατά χιλιάδες πάνω από αυτό το σημείο προς τα βορειοανατολικά. Κανένα από αυτά δε φάνηκε να επιστρέφει (Τρία Χρόνια Αρκτικής Υπηρεσίας, σελίδα 383)

Ο εξερευνητής Άντολφ Νόρντενσκιολντ, αρχηγός μιας αρκτικής Σουηδικής Αποστολής, ανέφερε στο βιβλίο του Το Αρκτικό Ταξίδι του 1858-1878 ότι στις 23 Μαΐου είδαν βόρεια του Νησιού Άμστερνταμ (κοντά στο Σπίτζμπεργκεν) μεγάλους αριθμούς αγριόχηνες να πετάνε Βορειοδυτικά, ίσως προς κάποια χώρα πιο βόρεια του Σπίτζμπεργκεν. Τέτοια χώρα όμως δεν υπάρχει στους σημερινούς χάρτες μας. Κατά τον Νόρντενσκιολντ η ύπαρξη μιας τέτοιας ξηράς θεωρείται πολύ σίγουρη από τους κυνηγούς των θαλάσσιων ίππων, οι οποίοι δηλώνουν ότι στο πιο βόρειο σημείο που έχουν φτάσει μέχρι τώρα, βλέπουν αυτά τα πουλιά να πετάνε γρήγορα ακόμα μακρύτερα προς το βορά (Γκάρντνερ, σελίδα 160)

Ο Ντάινες Μπάριγκτον έγραψε στο βιβλίο του Επί της Πιθανότητας Προσέγγισης του Βορείου Πόλου ότι οι παρατηρητές στο Σπίτζμπεργκεν έχουν παρατηρήσει πάντα την άνοιξη, ακριβώς πριν την εποχή της εκκόλαψης των νεοσσών, τις αγριόπαπιες, χήνες και άλλα πουλιά να πετούν προς μια βόρεια κατεύθυνση. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη μετανάστευση προς το βορά και το φθινόπωρο.

Η Hearnes Journal αναφέρει τις παρατηρήσεις του Χήαρνη γύρω από τον Κόλπο του Χούδσον για δέκα είδη αγριόχηνες, ιδιαίτερα την αγριόχηνα του χιονιού, τη μπλε αγριόχηνα και την κερασφόρο αγριόχηνα, οι οποίες γεννούν τα αυγά τους και μεγαλώνουν τα μικρά τους σε κάποια χώρα που ήταν άγνωστη σε αυτόν. Εξερευνητές, Ινδιάνοι και Εσκιμώοι δε θα μπορούσαν να πουν ποτέ που γεννούνται αυτά τα πουλιά και ήταν πολύ γνωστό ότι δεν μετανάστευαν ποτέ προς τα νότια.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr