ESOTERICA.gr Forums ! - ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΡΑΊ΄ΔΕΣ

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ =-.

ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΡΑΊ΄ΔΕΣ

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/01/2006, 08:46:51 Καλή μου ξωτικούλα Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον! Εδώ θα είμαστε, σίγουρα, άλλωστε δεν έγραψα ακόμη για την 10η ερώτηση Αγαπημένε μου Angus Γενικά η γνώση είναι μεγάλο βάρος και το να αναζητάς την αλήθεια ακόμη μεγαλύτερο... αργά ή γρήγορα βρίσκεσαι σε ένα σημείο απέραντης μοναξιάς αφού οι άνθρωποι που μπορούν να σε καταλάβουν μειώνονται σταδιακά... Πώς να αντέξεις το βάρος; Ίσως αν δεν το σκέφτεσαι καθόλου. Αποδέξου τη γνώση αυτού που είναι να συμβεί και όπως οι θαρραλέοι στη μάχη, απλά προχώρα κάθε φορά να συναντήσεις το πεπρωμένο σου. Όσο μπορείς να αναμιγνύεις τη γνώση με αγάπη και να φαίνεσαι χρήσιμος στους συνανθρώπους σου και υπομονετικός με αυτό που έχουν να σου καταθέσουν (καλό ή κακό), θα κερδίζεις πάντα τη μάχη. Με πολλή αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Angus Μέλος 1ης Βαθμίδας 109 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/01/2006, 21:07:54 Γλυκιά μου Unseen, Συμφωνώ με αυτά που λές όμως έρχονται στιγμές που περπατάμε στις σκιές μας και τότε αναλογιζόμαστε τους λόγους που υπάρχει αυτή η γνώση.Γιατι να βλέπεις?Μην ξεχνάς την σύνδεση με τα αρχετυπικά πεδία.Ισως αυτός ο δεσμός υπάρχει για να φέρουμε κάποια αλλαγή.Είναι ευκολο να φέρεις την αλλαγή,όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξέρεις το πότε πρέπει να επέμβεις. Αλλωστε η μοίρα λειαίνεται με την δύναμη της σκέψης εστω και αν το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.Μάλλον ένα αποτελεσμα/τέλος είναι ιδιο.Η καινούργια αρχή όμως αλλάζει.. Είναι σωστό να μπαίνεις σε αυτό που αποκαλούμε ''άφεση'' αλλα πολλές φορές είναι και παγίδα.Εκείνες τις στιγμές πρέπει να σκεφτόμαστε το τι είμαστε πρόθυμοι να θυσιάσουμε για αυτά που έχουμε δει και για τους πολύ γλυκούς ανθρώπους.Να πληρώσουμε για να αλλάξουμε το τακτό μέλλον. Εγω,όπως και εσυ το έχουμε κάνει αυτό(Να δώσουμε φώς και να απορροφήσουμε τον πόνο)και πολλές φορές σκέφτομαι οτι ακόμα και αν γίναμε αδύναμοι το πνευμα μας παρέμεινε αγνό.Γιατι χρησιμοποιήσαμε το είναι μας για να προσφέρουμε το φως.Αν και αυτή η διαδικασία είναι λάθος να γίνεται συνήθεια. Είπες:''Όσο μπορείς να αναμιγνύεις τη γνώση με αγάπη και να φαίνεσαι χρήσιμος στους συνανθρώπους σου και υπομονετικός με αυτό που έχουν να σου καταθέσουν (καλό ή κακό), θα κερδίζεις πάντα τη μάχη.''Και αυτό,ω ναι,είναι μια αλήθεια. Και είναι τότε που οι κρίκοι δυναμώνουν αντι να σπάσουν... Να είσαι ευλογημένη, Με αγάπη, Α
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/01/2006, 23:40:32 Καλέ μου Angus, Ετοιμάζομαι να κλείσω την αυλαία και είμαι αρκετά συγκινημένη. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο έχω σχεδόν καθημερινή παρουσία στο τόπικ, βλέπεις και είναι δύσκολο να τελειώνεις κάτι που αγαπάς πολύ. Αλλά να, που καταφέραμε μαζί να γράψουμε τον επίλογο σε αυτό το θέμα. Και ίσως μαζί κάποια στιγμή καταφέρουμε να γράψουμε τον πρόλογο σε κάτι άλλο, μεγαλύτερο. Με όλη μου την αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/01/2006, 23:41:24 Προτού κλείσω την παρουσία μου σε αυτό το τόπικ και ευχαριστήσω όλους τους φίλους που από κοντά ή πιο μακριά συμμετείχαν με τον τρόπο τους ο καθένας στις συζητήσεις που έγιναν, για την υπομονή και την κατανόησή τους, θα ήθελα να διορθώσω μερικά σημεία: 1. Η αύρα της Γης δεν συμπίπτει με τις αποκαλούμενες Van Allen belts. Οι τελευταίες αποτελούν το κέλυφος της αύρας, το αποκαλούμενο auric sheath. 2. Όσον αφορά τον διαλογισμό, ασφαλώς δεν είμαι κατά του διαλογισμού, είμαι όμως πολύ υπέρ του προσεκτικού διαλογισμού, του διαλογισμού δηλ. που τηρεί κάποιους όρους ασφαλείας, όταν π.χ. γίνεται σε ενεργειακά καθαρό χώρο με τις σωστές ενεργειακές ασπίδες και φυλάξεις, κλπ. 3. Επαναλαμβάνω σωστά τις κατά Πλάτωνα 5 αισθήσεις της ψυχής: νους, διάνοια, φαντασία, γνώμη και αίσθηση (όχι αντίληψη όπως είχα γράψει εκ παραδρομής), όπου η αίσθηση ορίζεται ως η φορά της ψυχής. 4. Σχετικά με τον Πάνο Αξιομάκαρο και τη δυσάρεστη εμπειρία που είχα όταν επισκέφθηκα την ομάδα του, την οποία περιέγραψα αρκετές σελίδες πίσω, θα πρέπει να πω ότι, μολονότι δεν αλλάζει τίποτε μέσα μου σχετικά με αυτό, πάντοτε εκτιμώ και θα εξακολουθήσω να εκτιμώ οποιαδήποτε προσπάθεια οποιουδήποτε ανθρώπου για την κατανόηση και μετάδοση της αλήθειας. Εάν και εφόσον λοιπόν ο άνθρωπος αυτός καταβάλλει τέτοιας ποιότητας προσπάθειες, θα έχει την εκτίμησή μου. Ευχαριστώ πολύ. Unseen ***** By Art we live *****
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/01/2006, 23:44:26 10. Μέσα και μέθοδοι περαιτέρω μελέτης και επικοινωνίας. Προσπάθεια Δέσμευση Αυτοβελτίωση Οι τρεις αυτές λέξεις συνοψίζουν την αλήθεια. Πρέπει κανείς να προσπαθήσει, να δεσμευτεί απέναντι στα πεδία του φωτός, όπου ζουν οι νεράιδες και τα ξωτικά, ότι θα είναι πάντα ειλικρινής, ανιδιοτελής και έντιμος και να εξευγενίζει διαρκώς τον εαυτό του προς αυτή την κατεύθυνση. Το πρώτο βήμα είναι το ευκολότερο. Προτεινόμενες τεχνικές είναι σχετικά εύκολο να βρει κανείς. Προσωπικά θα συμβούλευα όποιον θα ήθελε να προσπαθήσει, να πειραματιστεί πρώτα αποπειρόμενος να διακρίνει τη δική του αύρα ή την αύρα άλλων ανθρώπων ή τα ενεργειακά πεδία στο χώρο. Μπορεί επίσης να προσπαθήσει να συναισθανθεί αυτό που κάποιος άλλος θα έβλεπε ή να το δει με την εσωτερική του όραση. Οι συναισθηματικές καταστάσεις, οι χώροι ή ακόμη και κάποια άτομα έχουν ενεργειακή μυρωδιά την οποία μπορεί κανείς να συλλάβει. Η όξυνση των αισθήσεων (υλικών και ενεργειακών) θα φέρει τη θέαση. Και ευελπιστώ πως η θέαση θα φέρει την έμπνευση, τη ζεστασιά και την αγάπη γι’ αυτούς τους κόσμους. Και θα είναι τέτοια η συγκίνηση όποιου καταφέρει να δει, να νιώσει ή να ακούσει που θα δεσμευτεί, όπως έκανα κι εγώ, ότι θα διαφυλάττει και θα προσπαθεί γι' αυτούς τους κόσμους. Και ο μόνος τρόπος για να το κάνει είναι να γίνεται ολοένα καλύτερος. Και με αυτές λοιπόν τις τελευταίες σκέψεις, σας χαιρετώ… μέχρι να ξαναβρεθούμε… Με πολλή αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Gabriel Νέο Μέλος 30 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/02/2006, 00:21:12 Στις παλίρροιες της ζωής άλλες φορές η θάλασσα τραβιέται μέσα στο δικό της πεδίο δράσης, κι άλλες φορές ψάχνει να ενωθεί με τη στεριά. Η θάλασσα είναι σαν τους φόβους και τις επιθυμίες των ανθρώπων. Άλλοτε προσπαθούν να τα καταπνίξουν, να ελέγξουν το ψέμμα, την θυμαπάτη που προκύπτει απ' αυτά κι άλλοτε τ' αφήνουν να ξεχυθούν μανιασμένα, να διαλύσουν τα βράχια της στεριάς. Η πάλη αυτή δεν τελειώνει ποτέ, τα κύματα σπάνε στα βράχια, τα βράχια αντιστέκονται, και αδιόρατα, σχεδόν ανεπαίσθητα θρυμματίζονται. Στο μήκος του χρόνου τα κύματα νομίζουν πως νίκησαν τα βράχια, τη στιγμή ακριβώς που μέσα απ' τα θραύσματά τους αναγκάζουν τη θάλασσα να πάει κι άλλο μέσα. Τελικά, αυτό συμβαίνει με τον κόσμο των ξωτικών και των ανθρώπων. Όσο περισσότεροι άνθρωποι παλεύουν τα ξωτικά, τόσο περισσότερο αυτά εισχωρούν στο υποσυνείδητό τους, στην καρδιά τους, σ' ολόκληρη την ύπαρξή τους. Κι αν πια τα ξωτικά δεν αναγνωρίζονται σαν βράχια, έχουν γίνει λεπτή άμμος που διαμορφώνει την πραγματικότητά τους.
Glorfindel Μέλος 2ης Βαθμίδας 385 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/02/2006, 01:33:50 mo aei ceiliur i gluis ir angel im haradwis..... "ακούω την τραγουδιστή χαρά των αγγέλων του παραδείσου" παλιά κέλτικη ε-ξωτική ευχή.... ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!
G. Μέλος 2ης Βαθμίδας United Kingdom 364 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/02/2006, 22:13:06 Καλησπέρα Να τραγουδάτε! Να αισθάνεστε με όλο σας το είναι, να φέρνετε στη συνείδησή σας κάθε καλό και κάθε κακό συναίσθημα, να πονάτε, να θυμώνετε, μα πάντα να τραγουδάτε . Galadriel για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/02/2006, 13:18:11 Ε, μα την πίστη μου, αυτό κι αν ήταν έκπληξη!!! Επιτέλους βρέθηκε καιρός και τρόπος... Χαίρομαι πάρα πολύ! Με πολλή αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
G. Μέλος 2ης Βαθμίδας United Kingdom 364 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/02/2006, 13:27:08 Να πιστεύεις πάντα καλή μου φίλη... και να ξέρεις τον "χειρισμό"... (Γλάρος Ιωνάθαν) Galadriel για όλα υπάρχει καιρός και τρόπος
Angus Μέλος 1ης Βαθμίδας 109 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/02/2006, 16:34:44 Χαιρετώ και εγω! Γεια σου Galadriel!Η επιστροφή σου σημαινει πολλά!Χαίρομαι που είσαι εδω!Και πάλι,μαζί μας! Αγαπη και Φως Α
Μορφέας Πλήρες Μέλος 856 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/02/2006, 20:04:58 Καλώς την Γκαλάντριελ... πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω και σε επανακαλωσορίζω... Σου εύχομαι ακόμα καιλύτερη και δημιουργικότερη συζήτση... καλή συνέχεια Το μέλλον σου... καθορίζει το παρελθόν σου! Edited by - Μορφέας on 10/02/2006 20:05:37
kswtikoula Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 676 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/02/2006, 22:58:53 Τέρμα οι συμπτώσεις λοιπόν! Καλώς ήρθες και πάλι από την πορτούλα που μας άνοιξες στο αόρατο. Με πολύ χαρά και με τη γλώσσα γεμάτη τραγούδια(!) Η άλλη εν δυνάμει Ξωτικούλα της παρέας. Όσες φορές κι αν τσακιστούν τα φτερά στην προσπάθεια για την υπέρβαση, η προσπάθεια και μόνο επιβεβαιώνει πως τα όρια δημιουργούνται από φόβους. Αλλά υπάρχουν και παραλίες με κάτασπρους γλάρους φωτεινούς... ;> Περίμενα καιρό. Πολύ καιρό. Δεν είπα σε κανένα μήτε λέξη. Δεν ήθελα κανένας να προσέξει, ότι διψούσα κι ήθελα νερό... Κι ήρθ' από πάνω η εντολή να βρέξει...
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/02/2006, 01:52:10 Καλημερα σε ολους!Στις παραπανω σελιδες εχω αναφερει προσωπικες εμπειριες σχετικα με νεραιδες και ξωτικα.Απουσιασα αρκετο καιρο απο το forum εξαιτιας μιας χειμερινης μου αποδρασης στο εξοχικο μου στην ορεινη Αρκαδια.Η κακοκαιρια παρατεινε το χρονο διαμονης μου απο μια εβδομαδα σε 15 ημερες.Πιο πολυς χρονος λοιπον,πιο πολλες εμπειριες!!!Ηταν περιπου 3 τη νυχτα οταν μετα απο επανειλλημενες παρτιδες χαρτοπαιξιας μαζι με τον ανδρα μου και τον κουνιαδο μου,ηταν η ωρα του υπνου.Δεν ηταν πανω απο 15 λεπτα που ειχαμε ξαπλωσει,οταν ακουστηκε απο τον εξωτερικο χωρο του σπιτιου,αλλα πολυ κοντα σε αυτο,ψιθυρους απο πολλες διαφορετικες χροιες φωνων.Στην αρχη υποθεσαμε οτι ηταν η τηλεοραση και πηγαμε να το ελεγξουμε.Η τηλεοραση ηταν κλειστη.Θελοντας λοιπον να πεισουμε τους εαυτους μας οτι ηταν η φαντασια μας,ξαναξαπλωσαμε.Εκεινη την στιγμη,ακουσαμε τυμπανα, μελωδιες απο αλλοκοσμες φωνες και συναμα πολυ εντονα κλαμα μωρου.Η διαρκεια ηταν γυρω στα 20 λεπτα,πραγμα το οποιο δεν μας επετρεψε να υποθεσουμε σε κατασκευασμα της φαντασιας μας.Η αληθεια ειναι οτι προς στιγμην ηθελα να ανοιξω την εξωπορτα και να μου λυθει η απορια που δεν μας αφηνε να κοιμηθουμε αλλα δυστηχως ο αντρας μου με απετρεψε.Το επομενο πρωινο,και με το χιονι να αγκιζει το ενα μετρο,κατεβηκαν ο αντρας μου με τον κουνιαδο μου στην αποθηκη του σπιτιου για να προμηθευτουμε και αλλα ξυλα.Βγαινοντας απο την πισω πορτα του σπιτιου(στην αυλη),αντικρυσαν ακριβως διπλα απο το σπιτι,μια και μοναδικη πατημασια απο παπουτσι μικρου παιδιου.Θα ηθελα να επισημανω οτι το χιονι γυρω γυρω ηταν αθικτο,ειμασταν οι μονοι κατοικοι του χωριου(καθως οπως εχω αναφερει και παραπανω προκειται για χανι οπου αποτελειται απο 5 σπιτια εκ των οποιων τα 3 ειναι εγκαταλελειμενα τωρα πια.Τα αλλα δυο ειναι ενα το δικο μου και αλλο ενα ακριβως απεναντι,οι κατοικοι του οποιου τον χειμωνα κατεβαινουν στο κατω χωριο.)Με δυο λογια ειμασταν μονοι μας σε ακτινα 11 χιλιομετρων και ειμαι καθετη στο γεγονος οτι μπορει να ειναι καποιο αστειο απο γυρω κατοικους,γιατι πολυ απλα δεν υπαρχουν γειτονες.Και εκτος αυτου ειμασταν αποκλεισμενοι για τουλαχιστον μια εβδομαδα.Σημερα εμφανισα και καποια φιλμ που ειχαμε τραβηξει στο χωριο,και σε δυο φωτο εμφανιζεται ενα orb,σε διαφορετικες θεσεις στην καθε φωτο.Θα τις παραθεσω μολις αξιωθω να φτιαξω το scanner μου.Ευχαριστω για την φιλοξενια και συγνωμη για τον μακροσυρτο μονολογο μου.Τα συμπερασματα δικα σας.
Angus Μέλος 1ης Βαθμίδας 109 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/02/2006, 20:22:46 Αγαπητη Burbulithra, Καλως όρισες και πάλι! Ενδιαφέρουσα η εμπειρία σου.Αλήθεια θα μου περιγράψεις τις χροιές των φωνών καθώς και τις μελωδίες? Προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να δω αυτο το orb οποτε αναμένω την στιγμή που θα στείλεις τις φωτογραφίες. Η δική σου προσωπική άποψη για τα ξωτικά ποια είναι?Η τελευταία εμπειρία που παραθέτεις τι συναισθήματα σου προκάλεσε? A.
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 00:46:18 Αγαπητη Angus.Κατα την γνωμη μου,τα ξωτικα,οι νεραιδες και ολα αυτα τα πλασματα τα οποια συνανταμε απο πολυ μικρη ηλικια ακομα,σε παιδικα παραμυθια και διηγηματα,μου εχουν κινησει το ενδιαφερον μονο και μονο επειδη δεν πιστευα σε αυτα,και μεσω των προσωπικων μου εμπειριων,αναθεωρησα τις αποψεις μου για την υπαρξη τους,την οποια πλεον υποστηριζω.Δεν μπορω να πω απο που προερχονται,ουτε να προσδιορισω τον "τοπο" κατοικιας τους.Τωρα,οσον αφορα τις προθεσεις τους,αν ειναι καλοβουλα η κακοβουλα πλασματα,σιγουρα αμφιταλαντευομαι μεταξυ και των δυο.Και αυτο γιατι υπαρχουν ανθρωποι οι οποιοι εχουν ερθει σε επαφη με νεραιδες και ξωτικα και σχεδον ολοι εχουν καποιο ασχημο περιστατικο να διηγηθουν.Οι χροιες των φωνων μπορω να πω οτι,με μια μικρη αποκλιση,διεφεραν η μια απο την αλλη.Ακουγοντουσαν 4 περιπου διαφορετικες χροιες οι οποιες,απ'οσο μπορουσαμε να αντιληφθουμε,ηταν γυναικιες,αναλαφρες,μακροσυρτες και "καθαρες".Οι μελωδιες κυμαινονταν μεταξυ 4ης και 6ης οκταβας(στην μουσικη κλιμακα).Ηταν κατι μεταξυ νανουρισματος και παραλληλα "σειρηνες".Σαν να ηταν βγαλμενες απο την Ομηρου Οδυσσεια.Και η αληθεια ειναι οτι οσην ωρα τις ακουγαμε,αισθανομασταν μια γαληνη και συγχρονως σαν να "υπνοτιζομασταν".Τα συναισθηματα μας ηταν μια ακαταμαχητη επιθυμια να βγουμε εξω και να δουμε τι συμβαινει.Απο την αλλη ομως το δεος για αυτο το αλλοκοσμο που ακουγαμε μας απετρεψε απο αυτη μας την κινηση.Δεν ξερω αν εχεις προσωπικες εμπειριες η απο γνωστους σου,αλλα αν εχεις κατι να προσθεσεις,περιμενω εναγωνιως.Φιλια!!!!
atlantian Νέο Μέλος 16 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 01:49:38 [URL=http://img349.imageshack.us/my.php?image=13bl.jpg][/URL] Καλημέρα σε όλους!Είμαι καινούργιος στο forum και οφείλω να ομολογήσω πως λέτε απίστευτα πράγματα...Εγώ προσωπικά πιστεύω σε ΟΛΑ.Φαντάσματα,αερικά και άλλες οντότητες.Εχω ακούσει πολλές ιστορίες απο συγγενικά πρόσωπα που δεν θα έλεγαν ποτέ ψέμματα αλλά έχω ζήσει και εγω ο ίδιος μερικές μεταφυσικές εμπειρίες.Ολες παίρνουν μέρος στην Αρεντα,το ψηλότερο χωριό της Ελλάδας,σε υψόμετρο 1500 μέτρων.Για να καταλάβετε πόσο ψηλά είναι η Αρεντα,σκεφτείτε μόνο οτι είναι χτισμένη περίπου 200 μετρα ψηλότερα απο το σταθμό κορυφής του χιονοδρομικού κέντρου του Περτουλίου,αλλά και περίπου 100 μέτρα ψηλότερα απο την κορυφή της Πάρνηθας(1413μ),του ψηλότερου βουνού της Αττικής!Αυτό το "μαγευτικό μέρος",σφύζει απο ζωή τους καλοκαιρινούς μηνες,αν και έχει χωματόδρομο.Πιο συγκεκριμένα,βρίσκεται στο νομό Ευρυτανίας πάνω στο όρος Παναιτωλικό στα σύνορα του νομού με το νομό Αιτωλοακαρνανίας,2χλμ απο το χωριό Καταβόθρα.Λένε οι παλιοί πως "στους κάμπους ζούν οι ζωντανοί και στα απόκρυμνα βουνά οι ψυχές των πεθαμένων,τα αερικά και τα δαιμόνια..."Ισως τελικά και να έχουν δίκιο.Πολλοί άνθρωποι στην Αρέντα,έχουν πεί πως παλιότερα τα βράδια,οταν αναβαν φωτιές οι παρέες,εμφανιζόταν μια γριά μαυροφορεμένη στη λέγόμενη "ράχη" της Αρέντας που είναι περιπου 1χλμ απο τον συνοικισμό.Συνηθίζει να πηγαίνει τα βράδια κόσμος(πολύ περισσότερος σήμερα) στο ξέφωτο βουνό(ράχη),να ανάβουν φωτιές,να χαζεύουν την απίστευτη θέα με τα φώτα του Αγρινίου το βράδυ και να κάθονται πολλες φορες μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες,κάνοντας πλάκες και περνώντας ωραία το χρόνο τους.Πριν 20 χρόνια πάνω-κάτω,μια τέτοια παρεα στην οποία βρισκόταν ο θείος μου πήγε στη ράχη εφοδιασμένη με ποτά και καλαμπόκια(θα τα έψηναν στη φωτιά).Ενώ κάθονταν βλέποντας τη θέα απο το Αγρίνιο και ενώ είχε κοπεί η ροη της συζήτησης(δεν μίλαγε κανένας)ακούγεται ένα βραχνό δυνατό βήξιμο στα 10 μέτρα πίσω απο αυτούς.Γυρνώντας να δούν ποιος βήχει,βλέπουν μια μαυροφορεμένη γρια κρατώντας ενα φανάρι(αυτα τα παλια που ειχαν,νομιζω ετσι λεγεται)και πηγαινε κατευθειαν προς το γκρεμο γυρω στα 45 μετρα απο το σημειο.Πάγωσαν ολοι,οπως μου είπε ο θείος μου,δεν μίλησε κανένας!!!Η γριά χάθηκε στο γκρεμό!!Σαν να επεσε!!Να σημειώσω οτι αυτός ο γκρεμός είναι μια κάθετη ορθοπλαγιά 200 μέτρων!!!Αμέσως σηκώνονται ολοι,τα κοριτσια της παρεας αρχισαν να κλαίνε,αλλες να λενε προσευχές,ενω ξεκινούσαν με πολυ γρήγορα βηματα το δρομο του γυρισμου.Την αλλη μερα είχε γινει σαλος στην Αρεντα για το τι ηταν αυτο.14 χρόνια πριν είχαμε πάει ολα τα μικρα,στην ράχη με τους γονείς μας(ημουν τοτε 10 χρονων)το απογευμα.Κατσαμε μέχρι που νύχτωσε.Στο δρόμο του γυρισμού,δεν θα το ξεχάσω ποτε στη ζωη μου,ξεκινήσαμε πρωτοι εμείς(4παιδια) και είμασταν μπροστα με προβαδισμα 150 μετρα στο περιπου.Ειχαμε ενα μικρο φακο μαζι που μας φωτιζε το δρομο.Φτάνουμε λοιπον σ'ενα σημείο του δρόμου (μια αριστερη κατηφορικη στροφη,οπου δεν μας εβλεπαν οι δικοί μας)(η στροφή ειναι στη φωτο <κεδρος> 20 περιπου μετρα απο το τέλος της αριστερης στροφης που φαινεται)που είναι ανάμεσα σε 2 πανυψηλα ελατα(το θυμαμαι και ανατριχιαζω)ενα αριστερά οπως κατεβαίνει η πλαγια απο την ράχη και ενα δεξια του δρομου,στο "γκρεμο" του δρόμου.Ξαφνικά,ακούγεται κάτι σαν Βρυχηθμος λιονταριου απο το αριστερο ελατο,σταματαμε ολοι τοτε ασυνείδητα και το παιδι που κρατούσε το φακο φωτίζει προς τα εκει."Κατι" πηδάει απο ενα κεδρο διπλα στο ελατο και προσγειωνεται στα τεσσερα ποδια,3 μετρα ακριβώς μπροστα μας στη μέση του δρομου.Ο Γιάννης,το παιδι με το φακο εν τω μεταξυ,το φωτιζει συνεχεια.Σηκώνεται στα 2 του πισινά ποδια,γυρίζει και μας κοιταζει..Ειχε 2 μεγαλα κοκκινα ματια,δοντια μυτερα πεταχτα προς τα εξω και φορουσε ενα κόκκινο σκουφακι μυτερο,σαν αυτο που φορανε οι κακιες μάγισσες στα παραμυθια..Ακούγεται ψιλογελοίο ομως αν το εβλεπες δεν θα το σκεφτόσουν καν.Ειχε μια διαολικη φατσα,το θυμαμαι ξεκαθαρα.Ηταν σαν νάνος γυρω στο 1 μετρο υψος και ετσι εχει μείνει οποτε συζητάμε γι'αυτο.Μας ξανακάνει ενα βρυχηθμό,που ομοιο του δεν εχω ξανακούσει στη ζωη μου,σαν λιονταρι πάντως ακουγοταν,κοιτάζοντας μας και πηδάει με ενα σαλτο στο γκρεμο στο δεξι ελατο.Δεν ακούστηκε τιποτα,ουτε μια πετρα να κυλαει αφου ο γκρεμος (γυρω στα 20 μετρα)είναι γεματος πετρες!!!Γυρίζουμε και τρεχουμε προς τα πισω στους δικούς μας,οι οποιοι φυσικα μιλησαν για ζωο-λυκο...Η Αρέντα εχει πολλες ιστοριες.Αλλα και το μέρος εχει προδιαθεση,αν σκεφτει κανεις οτι το βουνο πισω απο την Αρεντα με τις αχανείς καθετες ορθοπλαγιές,ονομάζεται Νερα'ι'δοβούνι!!Γιατί Αραγε?Θα σας πω στο μέλλον τις ιστοριες σχετικά με το νερα'ι'δοβούνι.Αν μπορείτε με την μεγάλη πείρα που έχετε θα ήθελα να μου πείτε τι μπορεί να ηταν αυτό αλλά και για την μαυροφορεμένη γριά.Εχετε ξανακούσει κατι τετοιο?Σχετικά με τον "νάνο" μου είπαν πως ήταν "κακοποιό" πνεύμα και οτι είμασταν τυχεροί που δεν μας πείραξε. [URL=http://img394.imageshack.us/my.php?image=k3ne.jpg][/URL] Edited by - atlantian on 18/02/2006 02:24:32
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:13:27 Αγαπητε φιλε/φιλη,ο νανος προφανως ηταν ενα κακοποιο πνευμα,οπως σου ειπαν,η ακομα και καλικαντζαρος.Μπορει να ακουγεται γελοιο αλλα και εμενα μου εχουν συμβει περιστατικα τα οποια απο δυσπιστη με μετετρεψαν σε φανατικη του ειδους!Οσο για την γρια μπορει να ειναι και καποιο πνευμα καποιας ηλικιωμενης η οποια ειχε καποτε ενα θανατηφορο ατυχημα σε εκεινο το μερος και βασανιζεται η ψυχη της μεχρι και σημερα.Θα ηθελα να σε ρωτησω αν εχεις ακουσει αν εχει βλαψει καποιον ο οποιος την εχει δει η απλα εμφανιζεται και μετα πεφτει απο τον γκρεμο.Αν ειχε καποιος κατοικος που την εχει δει,συνομιλια μαζι της η οτιδηποτε αλλο ξερεις.Φιλικα.
atlantian Νέο Μέλος 16 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:21:41 Μόλις διάβασα το μήνυμα σου Burbulithra54 και μου θύμισες ενα σχεδον παρόμοιο περιστατικό πριν 5 χρόνια στην Αρέντα..Εδώ να πω πως στην Αρέντα τότε ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 13ΧΡΟΝΩΝ.Ηταν καλοκαίρι και είχαμε γυρίσει απο την μοναδική καφετέρια-μπαρ του χωριου,ημι-πιωμένοι(2-3 ποτα)εγω,ο αδερφός μου,ο ξαδερφός μου και η ξαδερφή μου.Αφού χωρίσαμε με τα αλλα παιδια απο το μαγαζι,είπαμε να την πέσουμε για ύπνο..Εμάς(εμένα και τον αδερφό μου δηλαδη)μας είχε προτείνει η θεία μου αλλα και τα ξαδερφια μου,να κοιμηθούμε δίπλα καθώς είμασταν μόνοι μας.Αφου γελάσαμε για κανα μισαωρο στο κρεβάτι είπαμε τελικά να κοιμηθούμε.Δεν περνάει μισό λεπτό και ακούγονται απο το δρομο(το σπιτι είναι ακριβώς κατω απο το δρόμο) γέλια μικρών παιδιών,παρα πολλά σαν παιδική χαρά.Εγώ ασυναίσθητα λέω "ρε μα***** τι μπόμπες ηταν αυτές που ηπιαμε ακούω φωνες".Σηκωνεται ο ξαδερφος μου ορθιος και ανοίγει το φώς.Σηκωνόμαστε ολοι,ενω συνεχίζαν τα γελια και οι φωνές και ενώ παρέμεναν "στάσιμα" πανω στο δρόμο.Τότε,το θυμάμαι και μου σηκώνεται η τρίχα τα γέλια αλλάζουν σε κλάμματα μικρών παιδιών....Ουτε στον εχρο να μη τύχει αυτο παιδιά,μείναμε εντελώς..Η ξαδερφη μου τρέχει προς τα μέσα φωνάζοντας τη θεία μου και εντελώς απότομα σταματούν ολα.Το τι ήταν δεν ξέρω,πάντως και να συνεχιζόταν δεν ξέρω αν θα εβγαινα εξω να δω τι είναι...Πολυ ανατριχιαστικη εμπειρια [URL=http://img349.imageshack.us/my.php?image=15vn1.jpg][/URL]
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:37:36 Σε καταλαβαινω απολυτα βαση και των δικων μου εμπειριων!Αναμφιβολα ηταν πλασματα αλλου κοσμου.Οι φωνες που ακουγατε ποση ωρα διηρκησαν?Ηταν μονο παιδικες?Η θεια σου τι ειπε για αυτο το συμβαν?Αν εχεις και αλλες ιστοριες περιμενω!Α!Δεν μου απαντησες και στις ερωτησεις μου οσον αφορα το περιστατικο με τη γρια,(αν ξερεις φυσικα).Περιμενω!!!
atlantian Νέο Μέλος 16 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:46:25 Αγαπητή Burbulithra54 απ'οτι γνωρίζω μόνο εμφανίσεις-"κοψοχολιάσματα"(σου κόβει τη χολή!!!)κάνει.Ευτυχώς δηλαδή,γιατι αν σου επιανε και συζητηση στη ράχη μπορεί να ξεχνιόσουν μιλώντας και να επεφτες και εσυ στο γκρεμό!Σοβαρα τώρα,το πιο τραβηγμένο που εχω ακούσει είναι για εναν κατοικο της Αρέντας ο οποίος ξεκίνησε να πάει στο Αγρίνιο 12.30 τα μεσάνυχτα.Στη στροφή της ράχης λέει οτι είδε καμια 100σταριά μέτρα πριν ενα φώς,καθώς πλησίαζε,νόμισε πως ήταν το εικόνισμα,πλησιάζοντας ομως φανηκε μια μαυροφορεμένη φιγούρα όπως φώτιζαν τα φώτα του αυτοκινήτου.Ηταν ακίνητη στη μέση του δρόμου,δεν εφευγε!!Ηταν η γρια σκυμμένη.Ο ανθρωπος ηταν με το αμάξι για κανα τρίλεπτο σε απόσταση 20 μέτρων παγωμενος!!Αφού είδε το χάρο με τα ίδια του τα μάτια-στη κυριολεξία-γυρίζει κατατρομαγμένος,με τους "κόφτες" που λένε πισω στην Αρέντα,αποφάσισε για αδιευκρίνιστους λόγους(!!!) να μην πάει στο Αγρίνιο.Να η φωτο γραφία του σημείου [URL=http://img470.imageshack.us/my.php?image=13ml2.jpg][/URL]
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:53:16 Τοτε σιγουρα ειναι καποιο πνευμα στη γυρω περιοχη το οποιο δεν μπορει να βρει γαληνη.Το καλο ειναι οτι δεν εχουν αναφερθει ασχημα γεγονοτα λοιπον.Πες μου ομως για τις φωνες και για το τι ειπε η θεια σου πανω σε αυτο το περιστατικο τοτε.
atlantian Νέο Μέλος 16 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 02:58:50 Φίλη Burbulithra54 η διάρκεια ήταν γύρω στα 3 λεπτα πάνω-κάτω,μόνο παιδικές-"μωρουδίστικες"(σαν νιαουρίσματα κάποιες στιγμες)φωνες.Εκεί που καταλάβα,εγώ τουλάχιστον,οτι είναι κάτι "αλλόκοσμο" όπως λές,ήταν η εναλλάγή απο τα γέλια στα κλάμματα..ηταν τόσο απότομο,τόσο "διαβολικό"μη τύχει σε ανθρωπο..Αυτο που δεν μου ήρθε ούτε εμένα,ούτε στα παιδιά ηταν να πατήσω εγω η κάποιος την ηχογράφηση στο κινητό,θα ηταν απίστευτο πραγματικά..Να η θέα απο την Αρέντα που βλέπουν τα βράδια..οχι πάντα μόνοι..!!! [URL=http://img470.imageshack.us/my.php?image=18rl2.jpg][/URL]
atlantian Νέο Μέλος 16 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 03:07:23 Συγνώμη το ξέχασα!!Η θεία μου και ο θείος μου κοιμόντουσαν βαριά και δεν ακουσαν τίποτα,όπως είπαν.Φυσικά,βλέποντας μας όλους ετσι,μας πίστεψαν,η θεία μου είπε μια προσευχη το πιστεύω αν θυμάμαι και το διαλυσαμε,ο Θείος μου είπε ατάραχος όπως πάντα φεύγοντας "Διαόλια ηταν,χορεύαν κοιμηθείτε" και πηγε για υπνο,που ύπνο ομως εμεις.. Edited by - atlantian on 18/02/2006 03:09:29
Burbulithra54 Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 88 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 03:15:04 Αν εχεις φωτο,τις οποιες εχεις τραβηξει στην περιοχη αυτη,σε αυθορμητες στιγμες,ελεγξετες μηπως παρατηρησεις καποια περιεργη αλλοιωση η οτιδηποτε αλλο.Διοτι κατι τετοιο παρατηρησα και εγω σε φωτο που τραβηξα πριν ενα μηνα το πολυ,στο χωριο μου το οποιο εχει πλουσια ποικιλια τετοιων περιστατικων.Αν εχεις καποια αλλη μεταφυσικη η περιεργη εμπειρια περιμενω μυνημα.
Angus Μέλος 1ης Βαθμίδας 109 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 09:26:57 Αγαπητοί μου φίλοι, Καλημέρα σας! Πολύ ενδιαφέρουσες οι εμπειρίες σας και η αλήθεια είναι οτι έχουμε τόσα να πούμε. Οι δικές μου εμπειρίες έχουν να κάνουν με επικοινωνία με τον κόσμο των ξωτικών και των νεράιδων.Η αλήθεια είναι οτι αυτός ο Κόσμος με έχει αγγίξει με τον τρόπο του και έτσι είμαι και εγω κομμάτι του.Ερχομαι σε επικοινωνία με νεράιδες και ξωτικά πολύ συχνα,και αυτό υποβοηθείται απο το γεγονός οτι το πνευμα μου δεν εμπεριέχει την ανθρώπινη ουσία αλλα την ουσία των ξωτικών(και εδω αγαπητή Burbulithra να σου πω οτι αν και είμαι αγόρι η φωνή μου είναι αρκετα θηλυκή και επίσης υπνωτική οταν το επιθυμω).Βεβαια όλοι μπορούν να επικοινωνήσουν μέσα απο την βελτίωση του εαυτού τους,καθώς και αν χαραξουν το μονοπάτι της ζωής τους με ιδανικές αξίες.Οσο ζω δεν είχα ποτε καμία ασχημη εμπειρία,εκτός απο 1 η 2 φορές που παρατήρησα κάποια περίεργα πλάσματα.Ομως και σε αυτές τις περιπτώσεις απλα περπάτησα απο δίπλα τους χωρίς να συμβεί τίποτα.Αλλα αυτές οι εμπειρίες δεν σχετίζοταν με τον κόσμο των ξωτικών,τον οποίο συζητάμε εδώ. Εγω θα σας αναφέρω μια εμπειρία οπου ήρθα σε επικοινωνία με ένα στοιχειακό του αέρα.Ήταν ένα πρωινό οπου αποφάσισα να βγώ απο το σπίτι και να πάω μια βόλτα στην φύση.Καθώς περπατούσα ένιωθα τις όμορφες ενέργειες της ζωής,παρατηρούσα τα πουλιά να πετάνε σε σχηματισμούς,τα ζώα να τρέχουν στα λειβάδια,ακουγα το τραγούδι του ανέμου και αφηνόμουν να αγγίζω τα φυτα καθως περπατούσα.Σε μία στιγμή παρατήρησα εναν ευκαλύπτο που τον φύσαγε πολύ έντονα ο αέρας.Αμέσως παρατήρησα οτι στις κινήσεις των φύλλων του ευκάλυπτου σχηματίστηκε ένα προσωπο το οποίο έλαβε χρώματα.Ήταν ένα θηλυκό πρόσωπο και εκείνη την στιγμή πήρα το μήνυμα μου.Πλησίασα τρέχωντας και χαμογελώντας και ξαφνικα μέσα απο τους στρόβιλους του αέρα εμφανίστηκε μια μορφή,τυλιγμένη σε λευκα,αέρινα πέπλα.Χόρευε και κάθε κίνηση του σώματος της πρόσφερε μαγεία και ένιωθα οτι με γέμιζε.Τα μαλλιά της κατα την διάρκεια της κίνησης τής θύμιζαν στις άκρες τους κομμάτι απο ομίχλη.Και καθώς έκανε στροφές κάποια στιγμή το πρόσωπο της αντίκρυσε το δικό μου.Τα ματια της ήταν μπλέ και μέσα τους κάτι βρισκόταν σε κίνηση.Μου χάρισε ένα χαμόγελο και στιγμιαία ξαναέγινε πνοή. Αγαπητε/η Atlantian,δεν ξέρω τι να σου πω για την μορφή της γριας που αναφέρεις.Θέλω να το σκεφτω λιγάκι. Οσον αφορα την άλλη μορφή που παρατήρησες.Θα σου πω οτι η φύση των ξωτικών είναι ευθραστη και πολλές φορές΄όταν φοβούνται το ανθρώπινο άγγιγμα μπορούν να τυλίξουν το σώμα τους με ενέργειες που τα κάνουν τόσο επιβλητικά οπου καμία ανθρώπινη μορφή δεν μπορεί να τα αντέξει.Επίσης πολλά ξωτικά-και ιδιαίτερα αυτα του ανέμου μεταβάλουν την μορφή τους με σκοπό να δοκιμάσουν τις θελήσεις των ανθρώπων και να ανακαλέσουν αξίες,όπως η αγνότητα ή η ανιδιοτέλεια κτλ. Παντώς αυτή η μορφή δεν θα σε άγγιζε ποτέ.Αντιδρούν με αμοιβαίο τρόπο στον κόσμο των ανθρώπων.Αν εσύ ήθελες να το πληγώσεις τότε θα σε πλήγωνε αυτό κ.ο.κ. Αγάπη και Φως Α.
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 14:52:33 Καλησπέρα σε όλους Πολύ κίνηση βλέπω ξαφνικά στο τόπικ. Burbulithra54 δύο σελίδες πίσω σου είχα γράψει: quote: Αυτό το σύμπαν στο οποίο βρεθήκαμε, κατοικείται πέρα από μας και από πολλά άλλα όντα (ή οντότητες αν προτιμάς) και μπορεί να είναι βολικό να τα βάλουμε όλα σε ένα τσουβάλι, να τους δώσουμε ένα γενικό όνομα και κάθε φορά που ακούμε το όνομα αυτό να τρέχουμε έντρομοι να πίνουμε αγιασμούς, όμως δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο. Υπάρχουν λοιπόν άλλα όντα, τα αντιδιαμετρικά αντίθετα των ξωτικών και των νεράιδων, που έχουν κι αυτά το ρόλο τους μέσα στο μεγαλύτερο Σχέδιο και πράττουν ό,τι πράττουν γιατί αυτό τους αναλογεί ή αυτό επέλεξαν να πράξουν. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί υπάρχει τέτοια σύγχιση μεταξύ αυτών και των εξαιρετικά ευγενικών όντων που είναι οι νεράιδες και τα ξωτικά και προσωπικά προσπαθώ όσο είναι στις δυνάμεις μου να καθαρίσω το τοπίο. Θα ήθελα τώρα να σε ρωτήσω γιατί η πρώτη σου ερμηνεία κάθε φορά που έχεις τέτοιου είδους εμπειρίες είναι ότι πρόκειται για ξωτικά και νεράιδες. Τι είναι αυτό που σε κάνει να δίνεις τη συγκεκριμένη εξήγηση και όχι κάποια άλλη; Με αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 14:57:18 Atlantian, Καλώς ήρθες στο esoterica. Να το προσέξεις αυτό με τις φωνές... Η τελευταία καταγεγραμμένη παρόμοια ιστορία είναι αυτή της Ζαν ντ' Αρκ. Και ξέρεις τι τέλος είχε η καημένη... Θα ήθελα να μου πεις πώς φαντάζεσαι τα ξωτικά και τις νεράιδες. Τι πιστεύεις ότι τα διακατέχει, τι τα παρακινεί και ποια είναι η λειτουργία τους. Το ίδιο ισχύει και για σένα Burbulithra54, εάν βεβαίως το θέλεις. Με αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Unseen Πλήρες Μέλος Greece 1331 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 15:02:18 Πολυαγαπημένε μου Α. Σε σένα έχω να πω μόνο πως όλα γύρω μας μπορούν να γίνουν καθρέφτης της ψυχής μας. Όταν αναζητάμε την ομορφιά, αυτή έρχεται να μας συναντήσει, όταν κοιτάμε να βρούμε την ασχήμια, μόνο η ασχήμια έρχεται να μας βρει, όταν έχουμε τάσεις φυγής από την πραγματικότητα, προσκαλούμε τον τρόμο ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα πάψουμε να βλέπουμε τα προβλήματά μας. Τα τελευταία δύο, βέβαια, δεν σε αφορούν. Με πολλή αγάπη, Unseen ***** By Art we live *****
Angus Μέλος 1ης Βαθμίδας 109 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/02/2006, 17:13:02 Γλυκιά μου Unseen, Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σου λόγια. Ναι,όλα μπορούν να γίνουν καθρέφτης της ίδιας μας της ψυχής.Και το άγγιγμα της επιφάνειας του καθρέφτη προκαλεί απερίγραπτο δέος.Δέος για την ίδια την δύναμη της ζωής.Αγάπη για τον όμορφο κόσμο των ανθρώπων και των ξωτικών.Απλετο φώς που διαχέεται σε κάθε γωνία της καρδιάς.. Ζωή,φως,πνοές...