quote:

---

Μάλιστα, έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι πόσο βάσιμη είναι η άποψη ότι δημιουργούνται καρμικές σχέσεις μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή τη στιγμή που δεν είναι ο θεραπευτής που θεραπεύει, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

---

Παρουσίαση του βιβλίου, στην ενότητα "Περιοδικά - Βιβλία":

www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=8939

Νομίζω ότι όλος αυτός ο μηχανισμός που πολύ αναλυτικά περιέγραψες έχει τη ρίζα του στην ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου που είναι αποκομμένος από ο,τιδήποτε ουσιαστικό να τον σώσει κάποιος, να του δείξει έναν δρόμο που θα τον φέρει σε επαφή με κάτι βαθύτερο. Είναι ανησυχητικά πολλοί οι άνθρωποι που νιώθουν χαμένοι ή έρχονται από κάποιο έλλειμμα μέσα τους (δάσκαλοι και μαθητές) και αποζητούν με λαχτάρα μια αίσθηση κατεύθυνσης. Και καθώς κανείς μας ίσως δεν ξέρει πραγματικά τι θα πει αγάπη, μπαίνει αμέσως η ταμπελίτσα "έρωτας"...

Και όπως πολύ σωστά γράφεις, η ευθύνη του θεραπευτή είναι πολύ μεγάλη σε αυτό το σημείο. Και είναι απαραίτητο να εργάζεται με ταπεινοφροσύνη, να θέλει ειλικρινά το καλύτερο δυνατόν για τον άλλον άνθρωπο, να εργάζεται συνεχώς με τον εαυτό του, να είναι σε επαγρύπνηση και να προσπαθεί να καλύψει τα ελλείμματα της προσωπικής του ζωής εκεί ακριβώς - στην προσωπική του ζωή και όχι όταν προσφέρει υπηρεσία.

Με πολλή αγάπη,
Unseen

quote:

---

Πράγματι αυτή είναι η μοναδική διαφορά ανάμεσα στους δασκάλους, στο πόσο μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης για τους άλλους και στο πόσο μπορούν να τους βοηθήσουν να αντιληφθούν ότι δεν είναι εκείνοι (δάσκαλοι ή μαθητές) που θεραπεύουν αλλά η ενέργεια της οποίας γίνονται κανάλια.

---

quote:

---

Kαταλαβαίνουμε λοιπόν όλοι, ότι δεν είναι αυτή η μοναδική διαφορά ανάμεσα στους δασκάλους...

---

Πράγματι...

quote:

---

Γι' αυτό θεωρώ την ορολογία "δάσκαλος" ακατάλληλη για έναν "απλό εκπαιδευτή" του ρέικι ή όποιου άλλου συστήματος και την χρησιμοποιώ πάντα με αποσιωπητικά...

---

Κι εμένα μου αρέσει η λέξη "ταξιθέτης", για να είμαι ειλικρινής. Αυτός που μας βοηθάει να βρούμε τη θέση μας στο μεγάλο θέατρο της ζωής.

quote:

---

Αραγε μας διαβάζουν "δάσκαλοι" ρέικι";;;;

---

Δεν ξέρω, αλλά εσύ έχεις περισσότερες ευκαιρίες να μπορέσεις να διατυπώσεις αυτές τις απόψεις δημόσια, είτε μέσω του σάιτ σου είτε μέσω του ReikiTime του οποίου είσαι συνεργάτιδα, είτε ως ομιλήτρια σε κάποιο συνέδριο. Εμείς οι υπόλοιποι αφανείς "δάσκαλοι" , μπορούμε απλά να εργαζόμαστε σιωπηλά βελτιώνοντας όσο μπορούμε τον εαυτό μας...

Με πολλή αγάπη,
Unseen

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Αλλά όλοι μπορούμε...δεν υπάρχουν αφανείς και φανεροί! Υπάρχει η "φωνή" και όσο αυτή "η φωνή" μαζεύει συχνότητες από όλους μας, γίνεται πιο δυνατή...

Υπάρχουμε όλοι μας μέσα στην συγχρονικότητα της αλήθειας, που δεν προέρχεται από εξωτερική γνώση, αλλά από εσωτερική πληρότητα.
Γι' αυτό δεν παίρνουμε "θέση μάχης", αλλά "θέση ενότητας".

Δεν έχει σημασία ποιός θα φέρει την σκυτάλη στο τέρμα! Σημασία έχει ποιοί και πόσοι του την έδωσαν...Αύτή είναι η ΟΜΑΔΑ.

ΤΟ ΚΡΥΦΤΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της Γης όλα τα Συναισθήματα και όλες οι Αξίες του ανθρώπου.


Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν Κρυφτό.

Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει, ενώ η Περιέργεια, χωρίς να μπορεί να κρατηθεί, ρώτησε: "Τι είναι το Κρυφτό;"

Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια, την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα, να παίξουν κι αυτοί.


Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει, γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.


"Ένα, δύο, τρία" άρχισε να μετράει η Τρέλα.

Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν, κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.

Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με την Δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.

Η Γενναιοδωρία δε μπορούσε να κρυφτεί, γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος και προτιμούσε να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα.

Ο Εγωισμός, αντιθέτως, βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν.

Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.

Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.

Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. "....1000", μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.

Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά, αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά.

Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για Θεολογία.

Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και, αφού βρήκε τη Ζήλια, δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο.

Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί.

Σιγά-σιγά τους βρήκε όλους, εκτός από τον Έρωτα.

Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζητούσε συγγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.

Κι έτσι, από τότε, ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει....................!

Φιλιά σε όλους
Βάσω

Εγώ όταν μυήθηκα είχα την ευκαιρία να μην δώσω αντάλλαγμα υλικό…αλλά σίγουρα δεν ήθελα να δω τον δάσκαλο μου να ζητιανεύει την στιγμή που αν μη τι άλλο το κόστος ήταν πολύ λιγότερο από τον καινούργιο υπολογιστή μου που σίγουρα μετά από τρία χρόνια δεν θα είχε κάνει την αναβάθμιση που έχει δώσει το ρείκι στην ποιότητα ζωής μου. Όπου και δεν θα μπορούσε να βοηθήσει άλλον παρά εμένα και με δυσκολία πλέον.

Το να παίρνεις τζάμπα κάτι δεν σημαίνει ότι ανεβάζει και την αξία του. Αλώστε θα ήταν αδύνατον ο δάσκαλος μου να δουλεύει σε μια κανονική δουλεία όταν έχει να απαλύνει τους πόνους καρκινοπαθών ή να γιατρέψει σοβαρές ψυχικές ασθένειες πολλές φορές χωρίς αντίτιμο.

Δεν έχω ζητήσει ποτέ να πληρωθώ μέχρι τώρα. Διαβάζοντας τα όσα λέγονται περί μόδας και φτήνιας με κάνατε πραγματικά να το ξανασκεφτώ καταλαβαίνοντας ότι δεν αντιλαμβάνεσθε ακριβώς για το τι μιλάμε.

Ένας δάσκαλος ζει μέσα στην αυταπάρνηση και εσείς του ζητάτε να γίνει ζητιάνος.

Διαπιστώνω την αγανάκτησή σου για το τεράστιο θέμα της υλικής ανταμοιβής στις πνευματικές μυήσεις της ενέργειας ρέικι. Υπάρχουν οι απόψεις των μεν και των δε και υπάρχουν για όλες οι ανάλογες «δικαιολογίες».

Σωστά λες εσύ ότι η ενέργεια ρέικι φέρνει «αναβάθμιση» στην ζωή του ανθρώπου και κοστίζει λιγότερο από έναν υπολογιστή!
΄Όχι πάντα, θα συμπλήρωνα εγώ…

Σωστά λένε και οι άλλοι, ότι μια τέτοια βοήθεια για την ανθρωπότητα που προέρχεται από πνευματικά επίπεδα, από το Σύμπαν, γιατί χρειάζεται να πληρωθεί;
Πληρώνεται ο χρόνος του εκπαιδευτή, θα συμπλήρωνα εγώ…

΄Όμως, Ελθήτα, θα ήθελα να σταθείς λίγο στα ποσά που ζητούνται για τις μυήσεις στο ρέικι. Και να αναλογιστείς λίγο την διαφορά από το «δεν παίρνω χρήματα» μέχρι «δεν θα δουλεύω γιατί θα ζω από τα σεμινάρια και τις συνεδρίες».

Αν το δούμε αποστασιοποιημένα, είναι μια καλή δικαιολογία το «αφιερώνομαι στο ρέικι και έτσι δεν μπορώ να δουλεύω», για όσους είδαν σ’ αυτό το νέο τους επάγγελμα, που τους δίνει και την αίγλη «του δασκάλου».

Υπάρχουν βέβαια και τα φωτεινά παραδείγματα, όπως αυτό του δικού σου δασκάλου, που έχει γεμίσει τον χρόνο του με υπηρεσία στους ανθρώπους. Και σίγουρα κανένας από αυτό το topic δεν αναφέρεται σε τέτοια παραδείγματα «δασκάλων ρέικι» που οι αξίες της ζωής είναι ο δικός τους δρόμος. Και έχοντας αυτό σαν σημείο αναφοράς, σωστά αγανακτείς.
΄Όπως σωστά αγανακτεί και όποιος φίλος από αυτό το topic έχει «προδοθεί» στα ιδανικά του και στην αγνότητα που περίμενε να λάβει από έναν «δάσκαλο ρέικι», αφού διαπίστωσε με θλίψη ότι το φως του ρέικι του στοίχισε σχεδόν πέντε φορές παραπάνω από τον λογαριασμό της ΔΕΗ, χωρίς να λάβει "φως" στις αναζητήσεις του.

Γι’ αυτό θα πω για άλλη μια φορά, ότι η επιλογή του «εκπαιδευτή» μας στο ρέικι ας γίνει προσεχτικά. Ας μην το δούμε σαν ακόμη ένα σεμινάριο, αλλά ας το δούμε σαν δυνατότητα και ευκαιρία για πνευματική ανέλιξη. Και σ’ αυτήν την πνευματική ανέλιξη ας περικλείσουμε τις ποιότητες που εμείς θέλουμε. Είναι δικαίωμά μας και στο τέλος δική μας ευθύνη, να μην αφεθούμε στις «φανταχτερές» υποσχέσεις των εκπαιδευτών ρέικι, αλλά να αναζητήσουμε την βαθιά, ουσιαστική σύνδεση των δασκάλων ρέικι που έχουν ενσωματώσει τις αξίες του στην ζωή τους.
Και έτσι θα αποστασιοποιηθούμε από το τι πληρώνουμε για λάβουμε τις μυήσεις.

θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ τρυφερό μήνυμα που έλαβα σήμερα. Είναι τόσο όμορφο και τόσο αληθινό, να αγαπάμε ότι δεν "γυαλίζει" εξωτερικά, αλλά λάμπει μέσα του.
Σκέφτομαι τον βάτραχο που φίλησα και έγινε πρίγκιπας...
αλλά σκέφτομαι και τον πρίγκιπα που φίλησα και παρέμεινε πρίγκιπας, μόνος του, παρέα με την μοναξιά της λάμψης του!!!

Σας φιλώ
Βάσω

Ένας ιδιοκτήτης pet-shop στην Αυστρία, είχε αναρτήσει μια πινακίδα έξω από τη κατάστημα του, που έγραφε: ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΟΥΤΑΒΙΑ.

Ένα μικρό αγόρι είδε την πινακίδα και μπήκε στο κατάστημα ρωτώντας:

"Πόσα χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι";
Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30 έως 50 δολάρια.

Ο μικρός, βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του είπε: "
Δυστυχώς έχω μόνο 2 δολάρια, μπορώ τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια ";
Ο ιδιοκτήτης χαμογέλασε και σφύριξε δυνατά.
Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, ακολουθούμενη από 5 κουταβάκια.
Το ένα από αυτά κούτσαινε, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω από τα άλλα κουταβάκια.
Τότε ο μικρός ρώτησε: "Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει";
Ο ιδιοκτήτης του εξήγησε πως το κουταβάκι είχε γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό και πως θα έμενε έτσι σε όλη του τη ζωή.

Ο μικρός ενθουσιασμένος είπε στον μαγαζάτορα:
"θέλω να το αγοράσω" του φώναξε αποφασιστικά.
Ο άντρας γέλασε και του είπε: "Όχι, δεν νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτσό κουτάβι. Αλλά αν επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω"...
Ο μικρός ήταν περήφανος και του είπε ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι έστω και με ευκολίες και θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσει το χρέος του στον ιδιοκτήτη του pet shop, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.

Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε: " το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά δεν σου χρειάζεται, ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα σκυλιά...".

Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι από το παντελόνι του και άφησε να ξεπροβάλλει το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό σίδερο.
"Όπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να παίξω μαζί του... επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει...".

Ο άντρας δάγκωνε τώρα τα χείλη του μην ξέροντας τι να πει.
Δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε: "εύχομαι... όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν κι εσένα"...

Στην ζωή δεν μετράει το ποιος είσαι αλλά το αν κάποιος σε αγαπά, σε δέχεται και σε εκτιμά γι' αυτό που είσαι χωρίς όρους.

Καλησπέρα σας!

Πόσο χαίρομαι που χαίρεστε με αυτά τα «μοιράσματα»…
΄Έτσι δεν θα τελειώσουν ποτέ!

΄Ένα ακόμα πρωινό μήνυμα που μου ήρθε και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας!
Γιατί για να έρχεται…όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει!

΄Όλο και πιο συχνά κλαίμε πια για την «αγάπη»!
Για την αγάπη, που δεν εισπράξαμε…
Για την αγάπη, που δώσαμε, αλλά δεν την εισέπραξαν οι άλλοι…
Για την αγάπη, που «κατατεμαχίσαμε» μέσα από μία ελαστική ηθική των ΕΓΩ μας…
Για την αγάπη, που δεν χρειαζόμαστε σαν «δεκανίκι»…
Για την αγάπη, που φοβηθήκαμε…
Για την αγάπη, που φοβήθηκαν οι άλλοι…
Για την αγάπη, που δεν έχει όρια…
Για την αγάπη, που έχει όρια…
Για την αγάπη, που θεωρούμε υποκατάστατο της αγάπης…
Για την αγάπη, που δεν αρχίζει και δεν τελειώνει ποτέ…
Για την αγάπη, που δεν χρειάζεται τίποτα να πάρει, αλλά ονομάζεται "εγωισμός", από αυτούς που την θεωρούν αλισβερίσι…

Γι’ αυτήν την αγάπη…μένω στα λόγια του Marquez με σεβασμό «Ο χειρότερος τρόπος να χάσεις κάποιον που αγαπάς… είναι να είσαι δίπλα του, αλλά αυτός να μην είναι εκεί…»

Σας φιλώ
Βάσω

(συνοδεύεται από ένα πολύ όμορφο βίντεο, αλλά δυστυχώς μόνο τα λόγια του μπορώ να σας γράψω)

…λόγια του Gabriel Garcia Marquez

«13 λόγοι να ζεις…»

▪ Σε αγαπώ, όχι για αυτό που είσαι… αλλά για αυτό που είμαι εγώ, όταν είμαι κοντά σου

▪ Δεν αξίζει να κλαίς για κανέναν. Όσοι αξίζουν τα δάκρυα σου, δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις…

▪ Επειδή πιστεύεις ότι κάποιος δεν σε αγαπάει όσο εσύ θα ήθελες… δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπά με όλη την καρδιά του.

▪ Αληθινός φίλος είναι αυτός που σου κρατάει το χέρι… και ταυτόχρονα αγγίζει την καρδιά σου.

▪ Ο χειρότερος τρόπος να χάσεις κάποιον που αγαπάς… είναι να είσαι δίπλα του, αλλά αυτός να μην είναι εκεί.

▪ Μην σταματάς ποτέ να χαμογελάς, ακόμη και αν είσαι δυστυχισμένος… κάποιος ίσως ερωτευθεί το χαμόγελο σου.

▪ Μπορεί απλά να είσαι ένα άτομο σε όλο τον κόσμο… αλλά για κάποιο άτομο μπορεί να είσαι ο κόσμος όλος.

▪ Μην ξοδεύεις τον χρόνο σου για κάποιον, που δεν νοιάζεται να τον ξοδέψει μαζί σου.

▪ Ίσως ο θεός, θέλει να γνωρίσεις πολλούς λάθος ανθρώπους, μέχρι να γνωρίσεις τον σωστό, έτσι όταν συμβεί αυτό θα είσαι πραγματικά ευγνώμων.

▪ Μην κλάψεις γιατί ήρθε το τέλος σε μία σχέση… χαμογέλα για όλα αυτά που περάσατε μαζί.

▪ Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, πρέπει να συνεχίζεις να έχεις εμπιστοσύνη… απλά να είσαι πιο προσεκτικός.

▪ Γίνε καλύτερος άνθρωπος μέρα με την μέρα… όταν γνωρίσεις αυτόν που ψάχνεις, θα είσαι σίγουρος ότι θα σε αγαπήσει για αυτό που είσαι.

Μου ήρθε πριν λίγο ένα μήνυμα «για το νερό»! Είναι τρομαχτικό.
Αφηγείται ένας άνθρωπος από το μέλλον, πόσο άσχημα περνούν οι άνθρωποι του μέλλοντος στην γη. Γιατί δεν πρόσεχαν το περιβάλλον οι παλαιότεροι (εννοεί εμάς)! Γιατί δαπάνησαν, βίασαν τους πόρους της. Γιατί…γιατί…γιατί…
΄Ένα σωρό «γιατί», ένα σωρό «ενοχές»!!!

Αρνούμαι να μεταφέρω τέτοιου είδους μηνύματα, ακόμα και αν ξέρω ότι υπάρχει ο «βιασμός» της Γης. Ακόμα και αν ξέρω ότι εμείς οι άνθρωποι δεν σκεφτόμαστε την ανακύκλωση ούτε στα όνειρά μας! Ακόμα και αν ξέρω ότι σπαταλάμε το νερό, χρησιμοποιούμε σπρέι και κάνουμε ένα σωρό αλόγιστα πράγματα, χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες!

Θεωρώ ότι οι ενοχές που σπείρουν στις ψυχές των ανθρώπων αυτά τα μηνύματα, είναι πολύ χειρότερες από την έλλειψη νερού. Οι ενοχές είναι ένας κλοιός που γεμίζει την ψυχή μας με φόβο. Από την θρησκεία, την κοινωνία, την οικογένεια έχουμε μνήμες ενοχών. Που έχουν εδραιωθεί για τα καλά στα κύτταρά μας και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να επιβιώσουμε, σέρνοντας ο καθένας τις δικές του μνήμες, που μας οδηγούν στην δυστυχία.
Ενοχές για τον ανθρώπινο εγωισμό, ενοχές για τον Θεό που δεν υπακούμε, ενοχές γιατί δεν μας αρέσει το επάγγελμα που μας επέβαλλαν οι γονείς μας, ενοχές γιατί δεν μας αγαπούν, ενοχές γιατί θέλουμε χαρά, αλλά δεν μας επιτρέπεται!
Δεν χρειαζόμαστε άλλες…δυστυχώς έχουμε πολλές! Χρειαζόμαστε να βρούμε τον πραγματικό εαυτό μας. Καθαρό από μνήμες και φοβίες. Και μέσα στην χαρά θα βρούμε και τον τρόπο να αγαπήσουμε ότι απλόχερα μας χαρίζει η Γη! Μόνο έτσι θα διαφυλάξουμε και θα σώσουμε.

Χρόνια τώρα φωνάζουν για το περιβάλλον. Με μηνύματα που τρομοκρατούν. ΄Όμως οι επόμενες γενιές…είναι μακριά. Δεν μας αφορούν φαίνεται... Γι’ αυτό και συνεχώς η κατάσταση χειροτερεύει. Δεν είδα «να ιδρώνει» το αυτί κανενός. Γιατί μας λείπει η χαρά, ώστε να μην μας ενδιαφέρει η χαρά των επόμενων.

Αντί λοιπόν να μας τρομοκρατούν, ας μας δώσουν χαρά. Αυτή μας λείπει. Μέσα από την χαρά θα αγαπήσουμε τον Εαυτό μας και όλους τους Εαυτούς των ανθρώπων, ώστε να μην χρειαζόμαστε τέτοιου είδους μηνύματα για να φροντίσουμε και για την χαρά των επόμενων γενεών.

Ας προσεγγίσουν, επιτέλους, το πρόβλημα από μια άλλη οπτική. Μήπως και καταφέρουν να κάνουν τον άνθρωπο να "συναισθανθεί", αντί "να φοβηθεί"...Μήπως..λέω...μηπως!!!

Τι όμορφα να αισθάνονται οι άνθρωποι που παίρνουν την μύηση στο ρέικι, αυτό το μοναδικό δώρο!
΄Ανοιξε την καρδιά σου Sofi και άφησε όλες τις ποιότητες της ενέργειας να σε γεμίσουν. Να μετασχηματίσουν τις αμφιβολίες, να θεραπεύσουν τις πεποιθήσεις, να διευρύνουν το νου, να εξελίξουν την ζωή…
Μετά θα μπορείς, όλες αυτές τις ποιότητες που θα έχεις ανακαλύψει, να τις ενώσεις σε μία ύψιστη ενέργεια, την αγάπη!

Φιλιά πολλά
Βάσω

Σας ενημερώνω όπως σας υποσχέθηκα

1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ρέικι
2ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ρέικι
Αθήνα 18 Μαρτίου 2007

Η Γιορτή Αγάπης του Ρέικι!

Την Κυριακή 18 Μαρτίου 2007 από τις 10 π.μ. έως 10 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί το Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ρέικι στη χώρα μας στα πλαίσια του Δευτέρου Πανελληνίου Φεστιβάλ Ρέικι στο ξενοδοχείο Imperial Grecotel City Hotel στο Μεταξουργείο. Η είσοδος είναι ελεύθερη! Το Φεστιβάλ διοργανώνει το περιοδικό Reiki Time και έχει στόχο του την έγκυρη ενημέρωση και διάδοση του Ρέικι αλλά και όλων των ολιστικών ενεργειακών και πνευματικών συστημάτων και μεθόδων που ωφελούν πολλαπλά τον άνθρωπο και την καθημερινότητά του!

την Κυριακή 18/3/2007
στο ξενοδοχείο Imperial Grecotel City Hotel,
Αχιλλέως 1 & Μ. Αλεξάνδρου, πλατεία Καραϊσκάκη, Μεταξουργείο, απέναντι από τη στάση του Μετρό
Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!!!

Aς είμαστε όλοι εκεί!

Θα γράψω μια απάντηση σχετικά με την επιλογή των δασκάλων ρέικι που θα μπει σύντομα στο φόρουμ του ReikiCenter, απάντηση που ενδιαφέρει πολύ κόσμο, αν κρίνω από την πληθώρα ερωτήσεων. ΄Ομως είναι στην διακριτική ευχέρεια των συντονιστών να αποδεχθούν το αίτημά μου.

Σας φιλώ
Βάσω

Πολλές φορές με ρωτούν για το θέμα του «δασκάλου» ρέικι πως μπορεί δηλαδή να επιλέξει κανείς τον «δάσκαλο» του.
Στην αρχή προσέγγιζα το θέμα αυτό με «ευγένεια» και δεν απαντούσα ξεκάθαρα, μα όμως τώρα βλέπω ότι οι σχετικές ερωτήσεις πληθαίνουν…έχουν γίνει πάρα πολλές. Από όλη την Ελλάδα… Και όταν το λίγο γίνεται πολύ, σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσει η σύγχυση και η ασάφεια για το θέμα αυτό.

Θα ήθελα, μιας και αυτό το topic αναφέρεται στην ενεργειακή «θεραπεία» μέσω του ρέικι, να αναφέρω την άποψή μου, διευκρινίζοντας ορισμένες λεπτομέρειες που διαφεύγουν από αρκετούς ανθρώπους.

Το ρέικι μπορεί να λέγεται «θεραπευτική ενεργειακή τεχνική» και να φαίνεται απλό στην μετάδοση και στην διαδικασία, αλλά εγώ θεωρώ ότι όλο αυτό είναι απλά το «περιτύλιγμα» ενός θεϊκού δώρου, που όμως για να το λάβεις πρέπει να «σχίσεις» αυτό το περιτύλιγμα. Το «περιτύλιγμα» είναι η μαγεία που λαμβάνει κανείς με τις μυήσεις στο ρέικι, που όμως χωρίς να έχει εμβαθύνει στην ουσία της έννοιας «θεραπεία», θεωρεί ότι μπορεί απλά και εύκολα να «θεραπεύσει» άλλους ανθρώπους. Και μέσα σ’ αυτήν την «υπηρεσία» αγνοεί την «θεραπεία» του εαυτού του…΄Όμως για σκεφτείτε έναν «θεραπευτή» που δεν έχει βρει ισορροπία ο ίδιος, που η αγωνία για την ζωή και η επιθυμία του Εγώ τον βάζει στον δρόμο της ανταγωνιστικότητας, που δεν αισθάνεται αυτήν την απέραντη αγάπη για τον άνθρωπο!! Πόσο πολύ μπορούμε να τον εμπιστευθούμε να μας «θεραπεύσει»; Να μας φέρει γαλήνη και ισορροπία;
Και βέβαια δεν είναι ο θεραπευτής ρέικι που θεραπεύει, αφού ο ίδιος είναι αγωγός της ενέργειας. Πόσοι όμως από αυτούς που θέλουν να «θεραπευτούν» μπορούν αυτό να το πιστέψουν και να "ανοίξουν" στην θεραπευτική ενέργεια, όταν βλέπουν τον δικό τους θεραπευτή μέσα στην μιζέρια, στον θυμό, στην κριτική, γεμάτο με τις «ασθένειες» που οι ίδιοι επιθυμούν να θεραπεύσουν…

Η αίγλη που λαμβάνει κανείς μέσα από την ονομασία «δάσκαλος» κάνει τους ανθρώπους να θεωρούν ότι είναι πολύ απλό να την λάβουν και να την ενσωματώσουν στον χαρακτηρισμό της προσωπικότητάς τους, χωρίς ιδιαίτερη αξιολόγηση αυτής της ονομασίας. Και γι’ αυτό πληρώνουν υψηλά ποσά για να λάβουν την πολυπόθητη εκπαίδευση που θα τους κατατάξει στους «δασκάλους».

΄Όμως πόσο «γυμνοί» είναι μπροστά στον πόνο, στον φόβο, στην μοναξιά των ανθρώπων; Πόσο μπορούν να τους βοηθήσουν ουσιαστικά να «λάβουν» την θεραπεία μέσω της ενέργειας, αν δεν τους εξηγήσουν ότι χρειάζεται να «ανακαλύψουν» τον εαυτό τους και τις αιτίες που τους οδήγησαν στην ασθένεια; Αν δεν τους εξηγήσουν πόσο απαραίτητη είναι η αποδοχή τους στην θεραπεία και η ολόψυχη συμμετοχή τους σ’ αυτήν; Αν δεν αναφέρουν την θεραπεία του εαυτού, σαν το ουσιαστικό δώρο της ενέργειας ρέικι;

Γι’ αυτήν την στήριξη, απαιτούνται γνώσεις. Απαιτείται αφοσίωση και ανιδιοτέλεια. Και πάνω από όλα απαιτείται η «συνάντηση» του ίδιου του «θεραπευτή-δασκάλου ρέικι» με την ενέργεια, ώστε να έχει λάβει το «θείο δώρο» της ανακάλυψης της ουσίας της, που είναι η αγάπη!!! Και αυτή η αγάπη είναι που κάνει τον «δάσκαλο ρέικι» να ξεχωρίζει και να έχει τις αξίες που οριοθετούν την έννοια «θεραπευτής»! Η αγάπη είναι η ουσία της ανακάλυψης του θείου Εαυτού και αυτόν προβάλλει ο δάσκαλος ρέικι. ΄Όπου μέσα σ’ αυτήν την ανακάλυψη περιέχονται και οι γνώσεις και οι θεϊκές ποιότητες του ανθρώπου-θεραπευτή-δασκάλου, που «αγγίζουν» τις «πληγές» των ανθρώπων που επιζητούν ανακούφιση μέσω της ενέργειας ρέικι!

Σ' αυτήν την διαδικασία βοηθά ο "δάσκαλος" με τις γνώσεις του και με την δική του "σοφία", ώστε να μας κάνει να αντιληφθούμε την ουσία της έννοιας "θεραπείας" και να μας οδηγήσει με αγάπη στην αποδοχή της δικής μας. Ο δάσκαλος ρέικι δεν θα μας κάνει απλά ένα σεμινάριο, αλλά θα μας εξηγήσει τι μπορούμε να «θεραπεύσουμε» και πως… Δεν θα μας πει απλά την ιστορία του Μικάο Ουσούι, αλλά θα μας κάνει να αντιληφθούμε την αφύπνιση της δυνατότητας «αυτοθεραπείας» μέσω των μυήσεων, που είναι η ιερή στιγμή της συνάντησης με το φως!
Αυτές είναι οι αξίες ενός δασκάλου ρέικι που αν δεν μπορέσει ο άνθρωπος να τις «εκμεταλλευτεί» θα κάνει απλά ακόμα ένα σεμινάριο!!! ΄Ένα απλό σεμινάριο που θα τον οδηγήσει να γίνει αργότερα εκπαιδευτής ρέικι και όχι δάσκαλος!

Η ιερή θεραπευτική ενέργεια ρέικι δεν είναι ένα σύστημα "της μόδας". Είναι μια βαθιά αναγνώριση της αλήθειας που μας οδηγεί στο να αντιληφθούμε ένα βαθύτερο επίπεδο του εαυτού μας, ένα επίπεδο που δύσκολα προσεγγίζουμε, γιατί έχει "πληγές" και "μνήμες" που χρειάζονται θεραπεία, ώστε να λάμψει η ομορφιά του πραγματικού εαυτού μας. Η ενέργεια ρέικι βοηθά σ' αυτήν την διαδικασία αντίληψης και μεταμόρφωσης του ανθρώπου και τον φέρνει σε ισορροπία σε πνευματικό, νοητικό, συναισθηματικό και φυσικό επίπεδο.

Πολλοί άνθρωποι παίρνουν τις μυήσεις έτσι απλά, χωρίς να τους έχει εξηγηθεί η βαθύτερη πνευματική σημασία του και έτσι απλά τις δίνουν, όταν φθάσουν βιαστικά στο σημείο να πάρουν την εκπαίδευση και χωρίς να έχουν οι ίδιοι ανακαλύψει την γνώση, θέλουν να την μεταδώσουν. ΄Όλα στην εποχή μας είναι γρήγορα και εγώ συμφωνώ μεν με την ταχύτητα, αρκεί να μην "κλέβει" από την ποιότητα της γνώσης.

Το θέμα της επιλογής του "δασκάλου" είναι καθαρά προσωπικό. Χρειάζεται να εμπιστευθούμε αυτόν τον "δάσκαλο". Να οριοθετήσουμε μόνοι μας τις αξίες που θέλουμε να έχει και να τον επιλέξουμε με σοφία. Να αφήσουμε την καρδιά μας να μας συμβουλέψει και να μην επιτρέψουμε άλλες παραμέτρους να μπουν στα κριτήρια μας. Είναι το ξεκίνημα μιας πνευματικής αναζήτησης και εμείς θα ορίσουμε πως θα αρχίσει και που θα τελειώσει…
Αλλά ακόμα και αν βρούμε τον πιο «σπουδαίο» δάσκαλο ρέικι, είναι δική μας η απόφαση αν θα προσεγγίσουμε τον εαυτό μας και δεν θα παραμείνουμε ένας απλός θεραπευτής ενός «Σαββατοκύριακου». Και αργότερα ένας ακατάλληλος και «αθεράπευτος» εκπαιδευτής που νομίζει ότι είναι δάσκαλος!
Μπορεί η επαφή-γνωριμία με την ενέργεια ρέικι να γίνεται σε ένα Σαββατοκύριακο, αλλά από την μία βαθμίδα μεχρι την άλλη, υπάρχει η εργασία με τον εαυτό μας που μπορεί να διαρκέσει από έναν μήνα έως έναν "αιώνα"...Και συγκαταλέγεται στις αξίες του δασκάλου μας, να μας το επισημάνει!!! ΄Οπως συγκαταλέγεται και στις αξίες του δασκάλου μας να μας αντιμετωπίσει με ειλικρίνια και αγάπη, χωρίς να θέλει να πάρει και την ευθύνη της ζωής μας, οδηγώντας μας σε χειρισμούς που μπορεί να μην ταιριάζουν στον προσωπικό μας δρόμο. Ο δάσκαλος ρέικι δεν είναι "προσωπικος γκουρού" και δεν χρειάζεται "μαθητές" υπάκουους και πιστούς. Χρειάζεται να μας δείξει με αγάπη την αρχή του δρόμου μας και να μας δώσει τα "εφόδια" για να τον διανύσουμε. ΄Οπου μέσα στα "εφόδια" συγκαταλέγονται η αλήθεια για την θεραπευτική ενέργεια και οι αξίες του που θα τις βρούμε μπροστά στον δρόμο μας και θα μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε...

θα ήθελά να πάρω τον 1ο βαθμό στο ρέικι, το θέλω πάρα πολύ καιρό, μόλις βρώ την ευκαιρία και τον δάσκαλο θα το κάνω.

Σε ευχαριστούμε πολύ Βάσω για τις πληροφορίες που μα δίνεις, να 'σαι καλά.

Χαίρομαι πάρα πολύ κάθε φορά που ένας άνθρωπος «έρχεται» στο ρέικι!
Κάποιος μου είχε πει «δεν ξέρουμε, μπορεί στο μέλλον να «διδάσκεται» και στα σχολεία!»
Πόσο όμορφη ευχή! Και από τότε το σκέφτομαι συνέχεια. Γιατί οι σκέψεις μας όταν περιέχουν αγνότητα και αγάπη, γίνονται φως που «πέφτει» στην Γη και φέρνει έμπνευση σε όλους τους ανθρώπους.
Ο «κόσμος του ρέικι» δεν είναι γκέτο! Δεν χωριζόμαστε σ’ αυτούς που ξέρουν…και
σ’ αυτούς που δεν ξέρουν! ΄Ολοι μας είμαστε μια μονάδα της Ενέργειας και γι’ αυτό είμαστε «όλοι μαζί»! Είτε το αντιλαμβανόμαστε, είτε όχι, η αλήθεια δεν αλλάζει.
΄Οσοι όμως αντιλαμβάνονται αυτήν την ενιαία ενέργεια, χαίρονται για κάθε «αφύπνιση». Και το ρέικι είναι μια αρχή…
Καλώς να ορίσεις, λοιπόν Μαρία μου, και εσύ και όποιος άλλος…

Oλοκλήρωση ή ακόμα καλύτερα πληρότητα!
Αυτός ο δρόμος ανοίγεται…
Δεν είναι όλα ρόδινα, θα ήθελα να το γνωρίζεις.
΄Εχεις να «παλέψεις» με ότι έχουμε μάθει ότι είναι αγάπη, γιατί θα αναγνωρίζεις πια την ΑΓΑΠΗ.
΄Εχεις να «αντιμετωπίσεις» ότι έχουμε μάθει να θεωρούμε αλήθεια, γιατί θα αναγνωρίζεις την ΑΛΗΘΕΙΑ
΄Εχεις να «ανακαλύψεις» ότι όλα είναι αγάπη, όλα είναι αλήθεια, όλα είναι φως, αρκεί να έχεις αντιληφθεί ότι εσύ είσαι η αγάπη, εσύ είσαι η αλήθεια, εσύ είσαι το φως.
Και μόνον έτσι δεν θα «διαχωρίζεις», αλλά θα «ενώνεις». Τότε, σταματά και η «μάχη»!

Θα είμαστε εκεί Μαρία μου όλοι!

Περίμενα μέχρι και σήμερα!
Περίμενα να δω την εκδήλωση του ρέικι να παρουσιάζεται μέσα από όλα τα σάιτ που ασχολούνται με ρέικι και όχι μόνο.
Περίμενα να δω την αναγγελία από όλα τα σάιτ που στοχεύουν στην ενημέρωση των ανθρώπων που ενδιαφέρονται για τον εναλλακτικό χώρο.
΄Όμως…τι κρίμα!
΄Ότι δεν διοργανώνεται από εμάς, δεν χρειάζεται και να στηριχτεί!
Πόσος εγωισμός για όλους μας που έχουμε σαν στόχο την ενότητα και την αγάπη!
Τι κρίμα!!!
Κρίμα για τις πεποιθήσεις που «σέρνουν» και αναμασάνε όσοι θεωρούν ότι η ενότητα έρχεται μόνο από τις δικές τους δράσεις!!
Και ότι δεν «ανήκει» σε εμάς, ε…γιατί να το στηρίξουμε;;
Ακόμα και αν είναι για το ρέικι που τόσο αγαπάμε!
Ακόμα και αν είναι για μια προσπάθεια ενημέρωσης και ανταλλαγής, που τόσο μας ενδιαφέρει.

Και ας μην πει κανείς ότι δεν ενημερώθηκε! Το ξέρει όλη η Ελλάδα! Μέσα από e-mail, μέσα από τα σάιτ όσων δηλώνουμε "παρόν" σε όποια κίνηση έχει στόχο την ενότητα. Και όσοι έμειναν και δεν το έμαθαν ακόμα, τους ενημερώνουμε μέσα από τηλεοπτικό περιοδικό ευρείας κυκλοφορίας!
Μπορεί ένα φεστιβάλ ρέικι να μην "λέει" τίποτα! Λέει όμως ότι μπορούμε να μιλάμε για το ρέικι χωρίς πια να το κρύβουμε, όπως κάναμε πριν χρόνια! Λέει ότι "ελευθερώνονται" τα ταμπού και οι προκαταλήψεις για την ενέργεια ρέικι και μπορούμε να προχωρήσουμε σ' αυτήν την πολυπόθητη εσωτερική γαλήνη και την ενότητα με αγάπη και φως. Και αυτό από μόνο του "λεει" πολλά! Και αυτό στηρίζουμε και όχι απαραίτητα τον ανθρώπινο παράγοντα που το σκέφτηκε! Το ρέικι είναι εδώ για όλους!

Να πω λοιπόν, ότι το φωτεινό μονοπάτι της εσωτερικής μας διαδρομής έχει και βράχους, που αν δεν τους κάνουμε διάφανους, για να περάσουμε μέσα τους, τότε στέκονται εμπόδιο σ’ αυτόν τον δρόμο και μας κρατάνε στάσιμους! Ο πρώτος βράχος λέγεται «εγωισμός» και ο δεύτερος «αλαζονεία».
Χρειάζεται να ονομάσω κι άλλους;;;;

quote:

---

Μαρία μου,

Oλοκλήρωση ή ακόμα καλύτερα πληρότητα!
Αυτός ο δρόμος ανοίγεται…
Δεν είναι όλα ρόδινα, θα ήθελα να το γνωρίζεις.
΄Εχεις να «παλέψεις» με ότι έχουμε μάθει ότι είναι αγάπη, γιατί θα αναγνωρίζεις πια την ΑΓΑΠΗ.
΄Εχεις να «αντιμετωπίσεις» ότι έχουμε μάθει να θεωρούμε αλήθεια, γιατί θα αναγνωρίζεις την ΑΛΗΘΕΙΑ
΄Εχεις να «ανακαλύψεις» ότι όλα είναι αγάπη, όλα είναι αλήθεια, όλα είναι φως, αρκεί να έχεις αντιληφθεί ότι εσύ είσαι η αγάπη, εσύ είσαι η αλήθεια, εσύ είσαι το φως.
Και μόνον έτσι δεν θα «διαχωρίζεις», αλλά θα «ενώνεις». Τότε, σταματά και η «μάχη»!

Θα είμαστε εκεί Μαρία μου όλοι!

Πολλά φιλιά
Βάσω

---

Απευθύνω ένα μύνημα σε εσένα γλυκιά μου Unseen!!!
Πόσο χαρούμενη και ιδιαίτερα ευτυχισμένη είμαι με αυτό που μόλις
έμαθα από την Γαλάζια σφαιρούλα μας!

Να είσαι καλά κορίτσι μου! Να είσαι καλά!

φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά και στις δυό σας

Πήγα το πρωί της Κυριακής στο συνέδριο Ρέικι. Προσωπική άποψη: όλα πολύ καλά και οι ομιλίες και όλα.Συγχαρητήρια. Τα παγκάρια και το εμπόριο δεν ήταν απαραίτητο αφού όποιος γνώριζε για το συνέδριο Ρέικι ξέρει που να βρει κρύσταλλα, trainers, βιβλία κλπ. Θύμιζε άλλα πράγματα αυτό και το άκουσα από διάφορους μιλώντας την επόμενη στο τηλ.
Επίσης τα πολλά είδη Ρέικι δείχνουν για μένα πολλή όρεξη για απόκτηση φράγκων. Δεν χρειάζεται να ονομάζεις κάτι με άλλο όνομα αν το εφαρμόζεις διαφορετικά. Η ρίζα είναι ίδια έτσι δεν είναι?
Επίσης ελπίζω στο επόμενο να κλείνουν οι πόρτες όταν μιλάει κάποιος γιατί η βαβούρα που δημιουργείται με το μπες-βγες δεν είναι ωφέλιμη ούτε για τους ακροατές, ούτε για εκείνον που μιλάει, ούτε για την ενέργεια γενικότερα.

Άλλο. Διάβασα τις απόψεις περί "δασκάλων" παραπάνω. Ζούμε σε χώρα που όλοι(μην το πάρετε τοις μετρητοίς) θέλουν να είναι προϊστάμενοι, διευθυντές, προπονητές(όλοι ξέρουν τι πήγε λάθος όταν χάνει μια ομάδα). Γιατί να είναι διαφορετικά στο Ρέικι? Προσωπική μου γνώμη είναι πως τέτοια θέματα που αφορούν τις διαπροσωπικές σχέσεις λύνονται με ψυχοθεραπευτικές σχέσεις ή(και) γνώσεις ψυχολογίας και αφού εξερευνήσουμε παιδική ηλικία, ξαναβιώσουμε παλιές συναισθηματικές εμπειρίες κι όχι μόνο. Αλλιώς ο αρνητικός εγωκεντρισμός θα ζει και θα βασιλεύει και θα εκφράζεται με το να προσπαθούμε να υπερισχύουμε συγκριτικά με τους άλλους και να "ρουφάμε" ενεργειακά την αναγνώριση από έξω αφού δεν έχουμε την ικανότητα να τη γεννήσουμε εμείς για εμάς.

quote:

---

Τα παγκάρια και το εμπόριο δεν ήταν απαραίτητο αφού όποιος γνώριζε για το συνέδριο Ρέικι ξέρει που να βρει κρύσταλλα, trainers, βιβλία κλπ. Θύμιζε άλλα πράγματα

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr