Ακόμα και ο σκιτσογράφος του Άστεριξ είναι εμπνευσμένος απο τον ηγέτη των Γαλατών τον Vercingetorix, τον οποίο εάν ακούγανε οι δικοί του και κρατούσανε τον κλοίο, που είχανε κάνει στον Ιούλιο Καίσαρα, σήμερα θα είχαμε μιά άλλη ιστορία.

Έτσι και ο Απολλώνιος ήτανε ένα δημιούργημα της ρωμαϊκής προπαγάνδας, που αποσκοπούσε στο να υποβαθμιστεί ο Χριστός.

Οι ίδιοι οι πατέρες της εκκλησίας φίλε μου θεωρούν σαν καλύτερο μέσο για τη διάδοση της θρησκείας το ψέμα και την εξαπάτηση των πιστών . Ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός (4ος αι.) επί παραδείγματι , γράφει σε επιστολή του προς στον άγιο Ιερώνυμο :

«Έχουμε ανάγκη από όσο το δυνατό περισσότερους μύθους για να μπορούμε να εντυπωσιάζουμε τον όχλο . Όσο λιγότερο καταλαβαίνει ο όχλος , τόσο πιο ενθουσιώδης γίνεται . Οι πατέρες και οι δάσκαλοί μας δεν έλεγαν πάντοτε τι σκεπτόντουσαν , αλλά έλεγαν αυτό που τους υπαγόρευαν οι συνθήκες και οι ανάγκες»

Και την ίδια περίπου εποχή ο επίσκοπος Συνέσιος συμπληρώνει :

«Ο λαός ζητάει επίμονα να τον εξαπατάς , αλλιώς δεν μπορείς να κάνης τίποτα μ’ αυτόν . Σε ό,τι με αφορά θα είμαι φιλόσοφος μόνο για τον εαυτό μου , αλλά για το λαό θα είμαι μόνο ιερέας .

Όσο για αποδείξεις για τους αφελείς πιστούς , ολόκληρη φάμπρικα ιερών κειμηλίων . Η υποτιθέμενη ζώνη της Παναγίας που φυλάσσεται στη Μονή Βατοπεδίου και την περιέφερε ο Εφραίμ για να τα οικονομήση , είναι μια σταγόνα στον ωκεανό της απάτης .
Αν αρχίσω να σου απαριθμώ τα ιερά κειμήλια που υποτίθεται ανήκουν στο Χριστό η στην Παναγία , δε θα τελειώσουμε ούτε αύριο .

Δεν το γνώριζα αυτό, αγαπητέ Σαμουήλ και αν είναι έτσι, δίνει, κατά κάποιο τρόπο, υπόσταση στον Αστερίξ.

quote:

---

Έτσι και ο Απολλώνιος ήτανε ένα δημιούργημα της ρωμαϊκής προπαγάνδας, που αποσκοπούσε στο να υποβαθμιστεί ο Χριστός.

---

Δεν γνωρίζω αν αγνοείς πότε ο χριστός εχρίσθη "μεσσίας" και πότε πήρε την σημερινή του μορφή, αλλά ο Απολλώνιος ήταν η έμπνευση των κατασκευαστών του χριστιανισμού, για να αποκτήσει "οντότητα".

Κάτι θα έπρεπε να έχει κάνει σ' αυτά τα τρία χρόνια, της γνωστής ζωής του και βόλευε πολύ, ο βίος ενός ανθρώπου σαν τον Απολλώνιο, γι' αυτό.

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Ποιοί είναι οι ίδιοι;;
Ποιές είναι οι ίδιες πηγές;;;
Ποιά είναι τα ιστορικά στοιχεία;;;

Ακόμη κι αυτοί που γράψανε τα ευαγγέλια (που με τίποτε δεν είναι ιστορικά κείμενα, πόσο μάλλον θεόπνευστα), αγνοούσαν τον Μωσαϊκό νόμο, κάτι που βεβαιώνει ότι ζούσαν αλλού και σε άλλες εποχές...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Πρώτη φορά ακούς για τέτοιες, ε;;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Λουκάς

In the Life of Apollonius, the Athenian author Philostratus, a sophist who lived from c.170 to c.247, tells the story of Apollonius of Tyana, a charismatic teacher and miracle worker from the first century CE who belonged to the school of Pythagoras.

Πηγή: Flavius Philostratus:
The Life of Apollonius
Translated by F.C. Conybeare
http://www.livius.org/ap-ark/apollonius/life/va_00.html

Το ότι ο Φιλόστρατος έζησε στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα και το ότι έγραψε, σύμφωνα με δική του αναφορά, την ιστορία του Απολλωνίου για λογαριασμό της Ιουλίας Δόμνας, της μητέρας του Μάρκου Αυρηλίου, γνωστού και ως Καρακάλα, που εξαπέλυσε μεγάλο διωγμό εναντίον των Χριστιανών, με κάνει να αμφιβάλλω για την εγκυρότητα της όλης ιστορίας. Δηλαδή είναι σα να λέω ότι είναι πλήρως έγκυρες οι αναφορές των ναζιστών ιστοριογράφων για την ιστορία της Οκτωμβριανής Επανάστασης.

HASTA LA VICTORIA SIEMPRE

Ενώ, η ιστορική αλήθεια λάμπει απ’ τις έγκυρες πηγές που θεωρείς τα ευαγγέλια, ε;;
Μήπως γράφτηκαν από σύγχρονους του χριστού, οι οποίοι τον γνώριζαν προσωπικά;;;
Μήπως τα πατερικά κείμενα, που διαμόρφωσαν τη συγκεκριμένη θρησκεία, ήταν ο ορισμός της αντικειμενικότητας;;;

Ο Καρακάλας πέθανε το 217 μαχχ. όπως και η μητέρα του Δόμνα Ιουλία.

Ο Φιλόστρατος γεννήθηκε στη Λήμνο το 170 μαχχ.

Είσαι σίγουρος ότι η "ιστορία" του χριστού (όπως τη γνωρίζουμε σήμερα), γράφτηκε πριν απ’ αυτήν την εποχή;;;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Μπορείς να αναφέρεις τεκμήρια, αυτής της «αυθόρμητης ιστορικής αλήθειας»;;;

quote:

---

Αν για σας φίλε ΕΡΙΩΠΙΣ, υπήρξε ο Τυαννεύς, που πληρώθηκε η
συγγραφή του βίου του, τότε για τον Χριστό, έπρεπε να
λέμε περισσότερα απο οτι υπήρξε και ήταν Αυτός που
ήταν, με την αποστολή επι γης που είχε..

---

Σου διαφεύγει, προφανώς, ότι τη συγγραφή του βίου του χριστού, την πληρώνουμε όλοι, ακόμη και σήμερα...

quote:

---

Ποιός λοιπόν, είναι πιο πολύ ιστορικά αποδεκτός και
τεκμηριωμένος,

---

Δεν υπάρχει λίγο και πολύ ιστορικά αποδεκτός και τεκμηριωμένος...

quote:

---

ο πληρωμένος και απο άγνωστο προς τον ίδιο
τον Τυαννέα συγγραφέας, ή οι οικείοι του Χριστού, που έγραψαν
γι αυτόν, ότι έζησαν κι όσο καλύτερα μπορούσαν;

---

Θεωρείς τους άγνωστους συγγραφείς των ευαγγελίων, οικείους του χριστού;

Υπάρχει γι' αυτό ιστορική τεκμηρίωση;

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Ο Ματθαίος, ένας των Ευαγγελιστών, σύμφωνα με όσα αναφέρει, ήτανε σύγχρονος του Χριστού. Ο Φιλόστρατος δεν υποστήριξε ότι ήταν σύγχρονος του Απολλωνίου...
Και τα πατερικά κείμενα δεν αφορούνε τη βιογραφία του Χριστού.

Υπαινίσσεσαι ότι ο Φιλόστρατος δεν συνάντησε ποτέ την Δόμνα Ιουλία;;

Και πότε γράφτηκανε κατ εσέ τα Ευαγγέλια;; Ειλικρινά θα ήθελα να ακούσω πότε επιτέλους θα ανακοινωθεί, εκ μέρους των αναζητητών, το τελικό συμπέρασμα, του εάν υπήρχε ή δεν υπήρχε Χριστός, του ποιός και πότε έγραψε τα Ευαγγέλια και του πότε παραποιήθηκανε τα Ευαγγέλια έτσι ώστε να ταιριάζουνε με τις δογματικές αποφάσεις των πρώτων επτά Οικουμενικών Συνόδων.

Αν σκεφτούμε πως ο Λουκάς ήταν εθνικός κι έγινε χριστιανός μετά το 42 μαχχ είναι μάλλον αδύνατο να ήταν μαθητής του Ιησού, ως εθνικός.

Το ότι ο Λουκάς δε βρέθηκε ποτέ στη Γαλιλαία που ήταν ο Ιησούς και ο Ιησούς δεν βρέθηκε ποτέ στην Αθήνα, Αντιόχεια και Ρώμη που βρισκόταν ο Λουκάς ας το θεωρήσουμε λεπτομέρεια.

Τελικά αυτά τα "σπάνια βιβλία της βιβλιοθήκης" σου μόνον για να στηρίζεις τα τραπέζια που κουτσαίνουν τα έχεις;

Είναι γνωστό ότι ΚΑΝΕΙΣ σύγχρονος του χριστού των ευαγγελίων, δεν έγραψε οτιδήποτε. Οι μαθητές ήταν αγράμματοι.

Αυτοί που έγραψαν τα ευαγγέλια, είναι απορίας άξιον, αλλά αγνοούσαν το Μωσαϊκό νόμο, διότι διαφορετικά θα γνώριζαν ότι:

* απαγορευόταν η σύλληψη υπόπτου το βράδυ.
* οι πύλες της ιερουσαλήμ έκλειναν τη δύση και άνοιγαν την ανατολή του ηλίου, εξ αιτίας των μεσσιανικών κινημάτων της εποχής, τα οποία, δια των οπαδών τους, δημιουργούσαν φασαρίες.
* οι Ρωμαίοι απαγόρευαν τις συγκεντρώσεις, κατά το Πάσχα των εβραίων και συνεπώς ΑΝ υπήρχε πλήθος για να υποδεχθεί το χριστό, θα διαλυόταν βίαια και τον ίδιο θα τον είχαν συλλάβει.
* ότι ο Ρωμαίος χιλίαρχος Φιλίκας, που υποτίθεται ότι συνέλαβε το χριστό στη Γεσθημανή, είχε το δικαίωμα να τον εκτελέσει επί τόπου.
* δεν υπήρχαν δύο αρχιερείς (Άννας και Καϊάφας).
* ότι η νομική διάταξη για απελευθέρωση κρατουμένου (Βαραββάς) θεσπίστηκε το 500 μαχχ. περίπου.
* ότι Ρωμαίοι στρατιώτες χρησιμοποιούνταν ΜΟΝΟ για τη σταύρωση Ρωμαίων καταδίκων, με επικεφαλής Κεντηρίωνα εκατόνταρχο.
* ότι οι Ρωμαίοι, με νόμο, στερούσαν το δικαίωμα ταφής των σταυρωμένων και τους έκαιγαν πάνω στο σταυρό ή τους έριχναν σε ομαδικό τάφο.
* ότι δεν επιτρεπόταν το σήκωμα του σταυρού από άλλον πλην του καταδίκου.

Επομένως όποιοι έγραψαν τα ευαγγέλια, απλά έγραφαν ότι ήθελαν.

Τα ευαγγέλια παρουσιάστηκαν περί το 200 μαχχ. και μέχρι τότε αγνοούνταν πλήρως.
Κατά την Α' οικουμενική σύνοδο (325 μαχχ.) επέλεξαν τα 4 από περίπου 70, με τρόπο γελοίο (ένα περιστέρι ψυθίρισε στ' αυτί του καθενός συνοδικού τα γνήσια ή ξεχώρισαν μόνα τους) που δεν γίνεται πιστευτός ούτε από νήπιο.

Ο Φιλόστρατος δεν υποστήριξε ότι ήταν σύγχρονος του Απολλώνιου, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έγραφε παραμύθια, σε αντίθεση με τους συγγραφείς των ευαγγελίων που δεν είχαν τέτοια... εμπόδια.

quote:

---

Υπαινίσσεσαι ότι ο Φιλόστρατος δεν συνάντησε ποτέ την Δόμνα Ιουλία;;

---

Όχι βέβαια, απλά σημειώνω τις χρονολογίες, για να δούμε την απόσταση...

quote:

---

...του ποιός και πότε έγραψε τα Ευαγγέλια και του πότε παραποιήθηκανε τα Ευαγγέλια...

---

Όπως έγραψα και πιο πάνω, το ποιός το αγνοώ, όπως όλοι φαντάζομαι.
Παραποιήσεις και διορθώσεις ουκ ολίγαι. Για παράδειγμα ο διευθαρμένος Ρουφίνος (ξέρεις του... Αρκάδιου), στο έργο του "ο Πρίγκηπας", γράφει ότι όποτε συναντούσε στο πρωτότυπο Ελληνικό κείμενο, κάτι που σκανδάλιζε τους πιστούς, το μίκραινε ή το αφαιρούσε τελείως, για να μην κλονίζεται η πίστη των αναγνωστών.

Αν θυμάμαι καλά, τη δεκαετία του '60 καταμετρήθηκαν πάνω από 5.000 διαφορετικά χειρόγραφα της Ελληνικής κ. διαθήκης, τα οποία προέρχονταν
από διάφορους ιερωμένους...

Ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Ιωάννης, κατηγόρησε τον "άγιο" Ιερώνυμο για πλαστογραφία, ο οποίος, Ιερώνυμος, είχε κατηγορήσει το Ρουφίνο για βιβλική απάτη.

Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, επίσης έχει κατηγορηθεί για πλαστογραφία και παραχάραξη, όπως και ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, που δεν είναι σίγουρο ότι υπήρξε ποτέ...

Για τον Ευσέβιο Καισαρείας, δε νομίζω ότι πρέπει να γράψω, είναι σα να λέμε Μινχάουζεν...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

Όπως έγραψε λοιπόν και στην αρχή ο Schwabe , ο Απολλώνιος Τυανέας αυτός ο σαμάνος , θεραπευτής και φιλόσοφος , είναι ιστορικό πρόσωπο και είναι γνωστό ότι γεννήθηκε στις αρχές του 1ου αιώνα μ.Χ. στα Τύανα της Καπαδοκίας , και καταγόταν από πλούσια οικογένεια , όπως αναφέρει ο πιστός μαθητής του Δάμις , από τα γραπτά του οποίου ο Φλάβιος Φιλόστρατος συνέλεξε πληροφορίες και έγραψε τον βίο του Απολλώνιου του Τυανέα κατ’ εντολή της Ιουλίας Δομνας συζύγου του Σέπτιμου Σεβηρου .

Από μικρή ηλικία φανερώθηκαν τα πλούσια χαρίσματά του. Είχε μεγάλη ευφυία, πολύ δυνατή μνήμη και έκφραζε ό,τι διάβαζε με πολύ μεγάλη ευφράδεια. Ο πατέρας του τον έστειλε σε ηλικία 14 χρόνων στην Ταρσό της Κιλικίας, δίπλα στον μεγάλο ρήτορα Ευθύδημο από τη Φοινίκη, για να τον διαπαιδαγωγήσει. Αργότερα πήγε στις Αιγές των Τυάνων, όπου μυήθηκε στη φιλοσοφία του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Χρύσιππου, και του Επίκουρου.

Δώρισε την έπαυλή του στον Δάσκαλο της Πυθαγόρειας σχολής Εύξενο και από 16 χρονών άρχισε να ζεί πολύ πειθαρχημένα . Δεν έτρωγε κρέας παρά μόνο χόρτα και καρπούς. Έπινε μόνο νερό και απέφευγε οτιδήποτε προερχόταν από ζώα. Μόνιμη κατοικία του ήταν τα Ιερά . Ήταν σεμνός και δεν έκανε επίδειξη των χαρισμάτων του μολονότι στη βιογραφία του αναφέρονται θαύματα όπως αυτό της ανάστασης της νεκρής κόρης στη Ρώμη τα οποία μοιάζουν καταπληκτικά με αυτά του Ιησού .

Αντίθετα ο Ιησούς των ευαγγελίων του οποίου η ιστορία έχει ένα κενό 18 ετών και πολλές αντιφάσεις μέσα στα ευαγγέλια , αμφισβητείται ιστορικά από πολλούς ερευνητές , οι οποίοι τον θεωρούν κατασκεύασμα του Παύλου και της εβραϊκής οικογένειας Pison η οποία ήταν πανίσχυρη και με πολλές διασυνδέσεις μέσα στην αυτοκρατορία .
Αυτό συμβαίνει διότι εκτός από τα ευαγγέλια τα οποία όμως δεν είναι ιστορικά αλλά θρησκευτικά βιβλία , δεν υπάρχει καμία αναφορά στη ζωή του και τη δράση του από κανένα από τους ιστορικούς της εποχής του , αλλά πολύ αργότερα .

Αν εξαιρέσουμε τα ευαγγέλια και τις αναφορές των χριστιανών συγγραφέων όπως ο Τερτυλλιανός στον οποίο αναφέρθηκες σε προηγούμενη απάντησή σου , και ανατρέξουμε σε εξωχριστιανικές πηγές , θα δούμε ότι οι αναφορές στον Ιησού είναι ελάχιστες , έμμεσες , και η κυριότερη από αυτές αμφισβητείται σαν εμβόλιμη παραχάραξη .
Η αναφορά αυτή στον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο είναι του Ιώσηπου , Ιουδαίου ιστορικού με ιερατική καταγωγή που ανήκε στη μερίδα των Φαρισαίων. Γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ το 37/38 μαχχ και στα έργα του αναφέρεται σε πολλά πρόσωπα και γεγονότα που σχετίζονται με την ιστορία της Καινής Διαθήκης. Στο έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» όπου περιγράφει την ιστορία του εβραϊκού λαού από τη δημιουργία του έως το 66 μ.Χ., περιέχονται αναφορές στον Χριστό. Μία στο βιβλίο «XX» (20) και μία στο βιβλίο «XVIII» (28). Η μία από αυτές, η μεγαλύτερη σε έκταση, είναι διεθνώς γνωστή ως «φλαβιανή μαρτυρία» (Testimonium Flavianum) , περιέχεται σ' όλους τους κώδικες της «Ιουδαϊκής Αρχαιολογίας», και αναφέρονται τα εξής :

Γίνεται δὲ κατὰ τοῦτον τὸν χρόνον Ἰησοῦς σοφὸς ἀνήρ, εἴγε ἄνδρα αὐτὸν λέγειν χρή. ἦν γὰρ παραδόξων ἔργων ποιητής, διδάσκαλος ἀνθρώπων τῶν ἡδονῇ τα ἀληθῆ δεχομένων, καὶ πολλοὺς μὲν Ἰουδαίους, πολλοὺς δὲ καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἐπηγάγετο: ὁ χριστὸς οὗτος ἦν. καὶ αὐτὸν ἐνδείξει τῶν πρώτων ἀνδρῶν παρ' ἡμῖν σταυρῷ ἐπιτετιμηκότος Πιλάτου οὐκ ἐπαύσαντο οἱ τὸ πρῶτον ἀγαπήσαντες: ἐφάνη γὰρ αὐτοῖς τρίτην ἔχων ἡμέραν πάλιν ζῶν τῶν θείων προφητῶν ταῦτά τε καὶ ἄλλα μυρία περὶ αὐτοῦ θαυμάσια εἰρηκότων. εἰς ἔτι τε νῦν τῶν Χριστιανῶν ἀπὸ τοῦδε ὠνομασμένον οὐκ ἐπέλιπε τὸ φῦλον.

Η παράγραφος αυτή θεωρείται από την συντριπτική πλειοψηφία των ερευνητών πλαστή και εμβόλιμη . Έκτός του ότι αυτή η παράγραφος μοιάζει με ουρανοκατέβατη μέσα στο κείμενο του Ιώσηπου , ένας από τους κυριότερους λόγους που συνηγορούν σ’ αυτό είναι το ότι είναι φύσει αδύνατον ένας ορθόδοξος Ιουδαίος και φανατικός Φαρισαίος σαν τον Ιώσηπο να μιλάη για θαύματα , ανάσταση του Ιησού και επαλήθευση των προφητών .

Άλλη μια αναφορά στον Ιησού γίνεται και στο Ταλμούδ η οποία γράφτηκε κατά τα τέλη του 1ου και τις αρχές του 2ου αιώνα και εκφράζει τις ιουδαϊκές εκτιμήσεις για πρόσωπα και πράγματα της εποχής. Μας διασώζει επίσης τις κρίσεις των ραββίνων του παραδοσιακού Ιουδαϊσμού σχετικά με το πρόσωπο και το περιεχόμενο της διδασκαλίας του Ιησού .

Εκεί ο Ιησούς αναφέρεται ως Γιεσσού μπεν Πανθέρα (Yeshu Ben Pantera), που σημαίνει Ιησούς ο Γιος του Πάνθηρα.(νόθος γιος ενός Ρωμαίου λεγεωνάριου) . Μνημονεύεται η μετάβαση του στην Αίγυπτο, όπου κατά την ιουδαϊκή αυτή παράδοση σπούδασε την τέχνη της μαγείας, που αργότερα άσκησε, επιστρέφοντας στην πατρίδα του. Εξαιτίας δε αυτού του γεγονότος δίνεται και η ερμηνεία της καταδίκης του σε σταυρικό θάνατο.

Είναι φανερό ότι το κείμενο αυτό το έγραψαν οι ραββίνοι θορυβημένοι από την εξάπλωση της νέας αυτής αίρεσης της θρησκείας τους ανάμεσα στους Εβραίους τόσο του εσωτερικού όσο και της διασποράς στα διάφορα λιμάνια της Μεσογείου , προκειμένου να μειώσουν το κύρος του ιδρυτή της αιρέσεως αυτής , δίχως να τους ενδιαφέρει αν είναι πραγματικό ή φανταστικό πρόσωπο .

Ο Τάκιτος και ο Πλίνιος ο Νεότερος αναφέρονται έμμεσα στον Ιησού σαν αρχηγό των Εβραίων οπαδών της διδασκαλίας του και ο Σουητώνιος στον «Βίο του Κλαυδίου» , αναφέρεται στο διάταγμα του αυτοκράτορα (49 ή 53 μαχχ.) με το οποίο οι Ιουδαίοι της Ρώμης , χωρίς διάκριση χριστιανών και μη χριστιανών , εξορίζονταν απ' αυτήν γράφοντας :

«Τους Ιουδαίους που δημιουργούσαν θόρυβο στη Ρώμη υποκινούμενοι από τον Χριστό τους εξόρισε»

Με άλλα λόγια έχει ακούσει για κάποιο Χριστό , το οποίο θεωρεί αρχηγό και υποκινητή των Εβραίων .

Από τον 18ο αιώνα την εποχή του διαφωτισμού ο Τόμας Πέιν στο βιβλίο του «Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ» γράφει :

«Δεν πιστεύω σαν πραγματικά γεγονότα αυτά που προσπαθεί να επιβάλλη σαν πραγματικά γεγονότα , είτε η Ιουδαϊκή θρησκεία , είτε η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία , είτε η Ορθόδοξη εκκλησία , είτε η Προτεσταντική εκκλησία , είτε η Ισλαμική πίστη , αλλά ούτε και σε καμιά άλλη θρησκευτική κοινότητα , δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κατηγορούν η μια την άλλη σαν άπιστες …..»

Ο κατάλογος των ερευνητών οι οποίοι αμφισβητούν τον Ιησού σαν ιστορικό πρόσωπο είναι αρκετά μακρύς , και για να είμαι ειλικρινής εκτός από τον Ernest Renan , και τον Ken Hofry που έχω τα βιβλία τους , τους άλλους είτε δεν τους γνωρίζω είτε δεν μπορούσα να τους θυμάμαι , γι’ αυτό αν ενδιαφέρεσαι μπορείς να τους βρης εδώ

Μένω έκπληκτος απο τις λεπτομέρειες της γνώσης σου περι της ρωμαϊκής ποινικής νομοθεσίας στις επαρχίες. Μπορείς σε παρακαλώ να μου παραθέσεις τις πηγές, και επιπλέον να μου εξηγήσεις, γιατί δεν κατάλαβα, εάν αυτές οι εκάστοτε απαγορεύσεις ισχύανε βάσει μωσαϊκού ή ρωμαϊκού νόμου.

Έγραψες επίσης, ότι οι "δήθεν" συγγραφείς των Ευαγγελίων ήτανε αγράμματοι. Ο Ματθαίος σαν τελώνης που εργαζότανε, δεν έπρεπε άραγε, βάσει της ρωμαϊκής νοομοθεσίας, να ξέρει ανάγνωση και γραφή;;

@ Sesostris

quote:

---

όπως έλεγε και η αείμνηστη καθηγήτρια μου των Λατινικών «Repetitorium mater studiorum est» . Που ξέρεις ; κάποια στιγμή ίσως γίνουν κατανοητά .

---

Τα δικά μου βιβλία δεν ασχολούνται με μυθολογίες, εκτός από την ελληνική που έχω σε τέσσερις τόμους.

Τα δικά σας βιβλία όμως δες τι λένε:

Καμία ιστορική (ή "ιστορική") πηγή δεν αναφέρει οτιδήποτε για συνάντηση του Λουκά με τον Ιησού και ακόμη και οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς δεν το αναφέρουν αυτό όταν καταγράφουν την ιστορία του Λουκά. Κι αυτό γιατί η πρώτη επαφή του Λουκά με το χριστιανισμό-παυλισμό γίνεται το 42 μαχχ όταν συναντάει τον Παύλο και γίνεται χριστιανός.

Ο Θεοφύλακτος, αναφέρει δύο ιστορικές πηγές για το Λουκά. Και οι δύο λένε ότι ο Λουκάς γνώρισε το χριστιανισμό από τον Παύλο και ότι έγραψε το ευαγγέλιό του καθ'υπόδειξη του Παύλου (Θεοφύλακτου, -"Ερμηνεία εις το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον", Πατρολογία Migne, τ. 123, σελ. 684-685)

Τα ίδια αναφέρουν και οι Συναξαριστές, χωρίς επίσης να κάνουν λόγο για συνάντηση του Λουκά με τον Ιησού, καθώς ο Λουκάς έγινε χριστιανός 10 χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού (Νικοδήμου του Αγιορείτου, "Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού", τόμος 1, σελ. 165-167 και Κωνσταντίνου Δουκάκη, "Μέγας Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού", τόμος 5, σελ. 212-215 Μάλιστα στο τελευταίο δηλώνεται ρητά πως ο Λουκάς ουδέποτε είδε τον Ιησού.

Τα ίδια ακριβώς λέει και ο Ι. Χρυσόστομος στο λόγο δ΄ της "ομιλίας εις το κατά Ματθαίον" (Χρυσοστόμου, "Τα ευρισκόμενα πάντα", σελ. 60-62). αλλά και στο "λόγο α΄ εις τας Πράξεις" όπου κατηγορηματικά δηλώνει πως ο Λουκάς ουδέποτε είδε τον Ιησού.

Τέλος ο ίδιος ο Λουκάς παραδέχεται πως δεν έζησε τίποτε απ'αυτά που γράφει και ότι του τα παρέδωσαν άλλοι
"Επειδή πολλοί επεχείρησαν να συντάξωσι διήγησιν περί των μετά πληροφορίας βεβαιωμένων εις ημάς πραγμάτων, καθώς παρέδοσαν εις ημάς οι απ'αρχής γενόμενοι αυτόπται και υπηρέται του λόγου" (Λουκάς, 1, 1-2).

ΥΓ. Διάβασε τις οδηγίες χρήσης των βιβλίων της "βιβλιοθήκης" σου.