 Απεστάλη: 08/12/2003, 22:17:08
παραθέτω και το τι είπαμε στο άλλο topic ώστε όλες οι πληροφορίες να είναι μαζεμένες εδώ.Anounakis : Οι χριστιανοί δεν γιόρταζαν πάντα τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Υπήρξαν στο παρελθόν πολλές ημερομηνίες όπου γιορτάζονταν. Κατά καιρούς λοιπόν είχαμε ως Χριστούγεννα τις εξής ημερομηνίες: 6 Ιανουαρίου , 25 Μαρτίου , 28 Μαρτίου , 19 Απριλίου , 20 Μαίου. Μετά τον 4ο αιώνα , καθιερώνεται η 25η Δεκεμβρίου ως Χριστούγεννα. Και αυτό γιατί τον 4ο αιώνα , λόγω της μεγάλης εξάπλωσης της λατρείας του Μίθρα (του ανίκητου ήλιου) η εκκλησία για να προσεγγίσει ευκολότερα του πιστούς της λατρείας αυτής , ταύτισε τα
Χριστούγεννα με την ημερομηνία της αναγέννησης του Ήλιου , της γέννησης του νέου φωτός. Έτσι οι δύο θρησκείες προσεταιρίστηκαν την παλαιά ιεροτελεστία που η καταγωγή της κρατά από την Αρχαία Περσία. Τι γιορτάζουμε λοιπόν πραγματικά. Χριστούγεννα ή Ηλιούγεννα ;
--------------------------------------------------------------------------------
Anounakis :
Tο κατά ΛΟΥΚΑΝ ευαγγέλιο κεφάλαιο Β, 8 αναφέρει:
Στην ίδια εκείνη περιοχή υπήρχαν και μερικοί βοσκοί που διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο και φύλαγαν βάρδιες στο κοπάδι τους.
Oι βοσκοί δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς κατά τη διάρκεια του χειμώνα λόγο του κρύου. Εφόσον οι βοσκοί δεν είχαν οδηγήσει ακόμη τα κοπάδια τους στις στάνες, δεν ήταν χειμώνας.
Έτσι η γέννηση του Χρηστού στις 25 Δεκεμβρίου δεν ισχύει.
--------------------------------------------------------------------------------
Oculatis Abis :
Ηλιούγεννα. Dies natalis solis invicti! Η συγκεκριμένη εορτή συμβολίζει την "επαναγέννεση" του ήλιου. Η ημέρα αρχίζει να μεγαλώνει, ο χειμώνας φεύγει (το Johny Walker έρχεται) --------------------------------------------------------------------------------
Schwabe : Φίλε Anounakis, τα Χριστούγεννα είναι απλά ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ «ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ» ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΘΙΜΩΝ. Το χειμερινό ηλιοστάσιο (22-25 Δεκεμβρίου) σημαίνει την αρχή του χειμώνα. Ο Ήλιος ξαναπαίρνει τον δρόμο του προς τις περιοχές μας και η ημέρα αρχίζει να αυξάνει σταθερά ως ότου εξισωθεί με την νύκτα κατά την Εαρινή Ισημερία τον Μάρτιο.
Τότε ο ‘Ήλιος θριαμβεύει και νικά το σκότος του χειμώνα. Η εποχή αυτή είναι η Άνοιξη, ε εποχή της καρποφορίας της Γης και της νίκης του Φωτός (Ήλιου) επί του σκότους (χειμώνα). Οι Αρχαίοι λαοί γιόρταζαν την πορεία αυτή του Ήλιου τιμώντας τους ενιαύσιους, αναβλαστικούς ηλιακούς Θεούς, οι οποίοι γεννιόνταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου (25 Δεκεμβρίου), πέθαιναν και ανασταίνονταν την 25η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας.
Εξομοίωναν δηλαδή την φαινόμενη αυτή κίνηση του ηλίου με την ζωή ενός ανθρώπου. Για αυτό το λόγο ο ηλιακός Θεός (Διόνυσος-Ηρακλής-Όσιρις-Άττις κτλ) παρουσιάζονταν σαν παιδί κατά την χειμερινή τροπή. Ο Διόνυσος αποκαλούνταν «Σωτήρ» και «Θείο βρέφος» που γεννήθηκε από Παρθένο, την Σεμέλη. Είναι ο «καλός ποιμήν», οι ιερείς του οποίου κρατούν (όπως προκύπτει από πολλές αγγειογραφίες) την ποιμενική ράβδο, κάτι ΠΟΥ ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ οι χριστιανοί επίσκοποι, αυτοονομαζόμενοι ως «πάστορες», δηλαδή ποιμένες!
Η λατρεία του Διόνυσου ήτανε τόσο διαδεδομένη στην ύστερη εποχή της αρχαιότητας, ώστε ο Νόννος να του αφιερώσει έπος 48.000 ΣΤΙΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 5ο ΑΙΩΝΑ μ.Χ.!! Ήτανε ο Θεός της αυτοκρατορίας μαζί με τον Μίθρα. Στην Αίγυπτο π.χ. ετιμάτο η γέννηση του Όσιρι-Διονύσου επίσης στις 25 Δεκεμβρίου με πανηγυρικό τρόπο και καθολική συμμετοχή κλήρου και λαού. Οι δε «απεικονίσεις» είναι ΠΑΣΙΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟ «ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΟΙ» ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ. Έχουμε το θείο βρέφος, τον Διόνυσο, καθισμένο στο ιερό δέντρο, όπου δίπλα του στέκεται η Λευκοθέα και ο Πάν. Προς τιμή του Διονύσου ΣΤΟΛΙΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ» ΔΕΝΤΡΟ. Επίσης: έχουμε τις απεικονίσεις (αγάλματα) της Ιώς-Ίσις-κουροτρόφου με το βρέφος ‘Ωρο κρατούσα στο χέρι (λέγε με «Παναγία»…) καθώς και την Κυβέλη με τον κούρο Δία στην αγκαλιά της. Η δε «γέννηση του Χριστού» μας πάει απευθείας στην απεικόνιση των τριών μάγων με Περσική ενδυμασία, που είναι η παραβολή της Μιθραϊκής παράδοσης. Όταν η ιουδαιοχριστιανοί συνάψανε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΜΦΩΝΙΑ με τον Φλάβιο Βαλέριο (τον μετέπειτα «Ισαπόστολο» και «Μέγα Κωνσταντίνο»…), τα «παγανιστικά» Σατουρνάλια και Βρουμάλια ήτανε τόσο βαθιά ριζωμένα στα λαϊκά έθιμα, που ήτανε ΑΔΥΝΑΤΟΝ να εξοβελιστούνε από την χριστιανική επιρροή της νέας Κρατικής Θρησκείας που είχανε αποφασίσει για μία ακόμη φορά οι Ρωμαίοι. Η «παγανιστική» γιορτή, με την δική της στάση και ευθυμία, ήταν τόσο δημοφιλής στα λαϊκά στρώματα που η νέα Κρατική Θρησκεία (χριστιανισμός) ήτανε αναγκασμένη να συνεχίσει απλά με λίγες αλλαγές στο πνεύμα και τους τρόπους. Έπρεπε δηλαδή ΝΑ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΟΥΝΕ ΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Η Χριστιανική Εκκλησία μόλις το 567 αποφάσισε ποια θα είναι η επίσημη στάση της απέναντι στην γιορτή αυτή. Η Εκκλησιαστική σύνοδος της Τούρ ανακήρυξε τις δώδεκα μέρες από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τα λεγόμενα Επιφάνεια ως μία ιερή εορταστική εποχή.
Χαρακτηριστικό της ΑΝΤΙΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ στην υιοθέτηση της γιορτής είναι το γεγονός πως στη Αγγλία τα Χριστούγεννα ΔΕΝ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΝ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΑ μέχρι την μαζική μετανάστευση Ιρλανδών καθολικών καθώς και Γερμανών Λουθηριανών τον 9ο αιώνα! Στα «κατά των Ορθοδόξων» δε, για τον πρώτο εορτασμό των Χριστουγέννων με Χριστιανικό μανδύα μας πληροφορεί ο (μέγας ανθέλληνας!) Ι. Χρυσόστομος σε δύο σχετικές ομιλίες του. Μας λέει ότι άρχισαν να εορτάζονται «πρό δέκα ετών», δηλαδή το 376, δεδομένου ότι οι λόγοι αυτοί χρονολογούνται από το 386. Είναι αποδεδειγμένο ότι η «γέννηση του Χριστού» εορτάστηκε στην Νέα Ρώμη ένα με δύο χρόνια ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ήτοι το 378 ή 379. Επομένως, η γιορτή των Χριστουγέννων ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΑΜΑ ΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. Βρήκανε και υιοθέτησαν ήδη υπάρχουσες εορτές του ελληνορωμαϊκού κόσμου προς τιμήν του Θεού ήλιου. Αυτά περί «Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου»… --------------------------------------------------------------------------------
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Συντονιστής Θα συμφωνήσω με όλους τους προηγούμενους φίλους. Θα συμπληρώσω απλώς κάποια ακόμη στοιχεία. Εκτός από το εδάφιο από το το κατά ΛΟΥΚΑΝ ευαγγέλιο που αναφέρει ο φίλος Αννουνάκι που συνηγορούν στην όχι χειμερινή γέννεση, γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης συσχετίζει την γέννηση του Ιησού Χριστού με την εορτή της «Σκηνοπηγίας», η οποία γινόταν τον Οκτώβρη. Περαιτέρω στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων, όπως επίσης κανείς από τους από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του Σωτήρα.
Τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνονται στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα ειδωλολατρικό έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς. Ημέρα μνήμης των αγίων και μαρτύρων όριζαν αυτή του θανάτου. Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει σχετικά : «Τα Χριστούγεννα δεν ήταν ανάμεσα στις πρώτες εορτές της Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος και ο Τερτυλλιανός την παραλείπουν από τους καταλόγους των εορτών» . Έτσι Τα Χριστούγεννα ως εορτή των γενεθλίων του Σωτήρα δεν γιορτάζονταν τα πρώτα 300 χρόνια, όπως σωστά αναφέρει και ο αγαπητός Schwabe. Έως τότε ως ημέρα γένεσης εορταζόταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τη βάπτιση του Ιησού (Θεοφάνεια). Το έθιμο της εορτής κατά τα πρότυπα της «παγανιστικής» εορτής του Ήλιου στον Χριστιανικό κόσμο , πιθανολογείται ότι μεταφέρθηκε στην Ανατολή, πιθανόν από τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό το 378-381 περίπου μ.Χ. Ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.) σε ομιλία του για τη γέννηση του Χριστού, αναφέρει ότι είχε αρχίσει στην Αντιόχεια να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου. Το σίγουρο είναι ότι την εποχή του Ιουστινιανού, τον 6ο αιώνα, ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλη την Ανατολή.
Η εορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη όπως επίσης σωστά αναφέρθηκε επίσης με τις δημοφιλείς γιορτές των Σατουρνάλιων, προς τιμήν του Κρόνου τον Δεκέμβριο αλλά και της θεάς Δήμητρας, γι΄ αυτό και έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης . Τα Σατουρνάλια ήταν από τις σημαντικότερες ονομάζονταν « DIES INVICTI SOLIS «, «Ημέρα του αήττητου ήλιου», και άρχιζαν στις 17 Δεκεμβρίου και διαρκούσαν επτά ήμερες. Στην εορτή αυτή αντάλλασσαν δώρα, συνήθως λαμπάδες και στα παιδία έδιναν πήλινες κούκλες και γλυκά σε σχήμα βρέφους για να θυμίζουν το Κρόνο, που τρώει τα παιδιά του. Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του ΘεούΟ Ιουστίνος ο μάρτυς (114-165 μ.Χ.) γράφει στη 2η απολογία του για τον Ιησού «...σταυρώθηκε, πριν το Σάββατο, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ “ΚΡΟΝΟΥ” και την επόμενη ημέρα ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) “ΗΛΙΟΥ” και η οποία μετονομάσθηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίσθηκε στους μαθητές Του...» Εκτός όμως της ημέρας της γέννησης και πολλές από τις παραδόσεις που συνδέονται με τα Χριστούγεννα ανταλλαγή δώρων, στολισμοί, κάλαντα, Χριστουγεννιάτικο δέντρο έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες.
Πίσω από τα «κάλαντα» κρύβεται ένα αρχαίο Ελληνικό έθιμο με το όνομα Ειρεσιώνη, που Συμβόλιζε την ευφορία και γονιμότητα της γης και εορτάζονταν δυο φορές το χρόνο. Οι ευχές και τα τραγούδια περνώντας από γενιά σε γενιά, κληρονομήθηκαν στα Ρωμαϊκά Χρόνια με τις Καλένδες, απ' τις οποίες έλαβαν τη μορφή που απαντάμε σήμερα, από τα Πρωτοχριστιανικά κιόλας χρόνια.
Ένα άλλο Χριστουγεννιάτικο έθιμο αυτό του Χριστουγεννιάτικου δένδρου όπως είδαμε έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο. Σύμφωνα με την παράδοση αυτός που καθιέρωσε το έλατο ως «χριστουγεννιάτικο δέντρο» ήταν ο Άγιος Βονιφάτιος, που θέλησε να αντικαταστήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, και αυτό παρότι στον Ιερεμία 10: 2-4 αναφέρεται «Μη μανθάνετε την οδόν των εθνών.. Διότι τα έθνη πτοούνται εις αυτά. Διότι τα νόμιμα των λαών είναι μάταια. Διότι κόπτουσιν ξύλον εκ του δάσους, έργον χειρών τέκτονος με τον πέλεκυν. Καλλωπίζουσιν αυτό με άργυρον και χρυσόν. Στερεόνουσιν αυτό με καρφία και με σφύρας δια να μη κινείται» Τέλος το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαιο Ελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.
--------------------------------------------------------------------------------
Anounakis
Τα Χριστούγεννα δεν συμπεριλαμβάνονται στις αρχαίες γιορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας, και μάλιστα η τήρηση των γενεθλίων καταδικάζονταν σαν ένα ειδωλολατρικό έθιμο απεχθές στους Χριστιανούς.
Ο χριστιανός απολογητής Αρνόβιος το 296 χαρακτηρίζει γελοίους τους ειδωλολάτρες που εορτάζουν τα γεννέλθια των θεών , επειδή κατά την γνώμη του δεν αρμόζει σε έναν θεό να έχει έρθει στην ζωή μια καθορισμένη ημερομηνία σαν άνθρωπος. Τελικά όπως πάντα , άλλα λένε και άλλα κάνουνε... --------------------------------------------------------------------------------
hrismig :
...Απλώς να σημειώσουμε ότι το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δένδρου είναι - κατά κόσμον - Γερμανικό.
Η αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί το "ξεσήκωσαν" από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τον Άτλαντα του οποίου το δένδρο ήταν τα μαλιά του και οι μπάλες οι πλανήτες που κρεμόντουσαν πάνω σε αυτόν. Μπορείτε να φανταστείτε τι συμβολίζει το άστρο στην κορυφή;
--------------------------------------------------------------------------------
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Συντονιστής Μάλλον μπορούμε φίλε hrismig,.... Τα αστέρια λάμπουν το ίδιο στην Ελλάδα, στην Περσία, ή την Αυστραλία... "Στην Περσία ο Ζωροάστρης δήλωσε προφητικά πως μία παρθένος θα συλλάβει και θα φέρει στον κόσμο ένα παιδί και ένα αστέρι θα εμφανιστεί να λάμπει για να υπογραμμίσει το γεγονός. Όταν δείτε ένα αστέρι είπε στους οπαδούς του, ακολουθήστε το όπου κι αν σας οδηγήσει.." Προσωπικά γνωρίζω (όπως προανέφερα) ότι
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Το Χριστουγεννιάτικο δένδρο έχει τις ρίζες του στην αρχαία Αίγυπτο. Σύμφωνα με την παράδοση αυτός που καθιέρωσε το έλατο ως «χριστουγεννιάτικο δέντρο» ήταν ο Άγιος Βονιφάτιος, που θέλησε να αντικαταστήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, και αυτό παρότι στον Ιερεμία 10: 2-4 αναφέρεται
«Μη μανθάνετε την οδόν των εθνών.. Διότι τα έθνη πτοούνται εις αυτά. Διότι τα νόμιμα των λαών είναι μάταια. Διότι κόπτουσιν ξύλον εκ του δάσους, έργον χειρών τέκτονος με τον πέλεκυν. Καλλωπίζουσιν αυτό με άργυρον και χρυσόν. Στερεόνουσιν αυτό με καρφία και με σφύρας δια να μη κινείται» -------------------------------------------------------------------------------- 
είστε όλοι...
 |
Τι γιορτάζουμε τελικά στις 25 Δεκεμβρίου;;;
