Λίγα λόγια , λοιπόν , για τον δυναμικό πυρήνα :

Ας εξετάσουμε αρχικά παρατηρήσεις σύμφωνα με τις οποίες , παρά την ευρεία κατανομή των νευρωνικών ομάδων στον εγκέφαλο , μόνο ένα μικρό υποσύνολό τους συμβάλλει άμεσα στην ενσυνείδητη εμπειρία , σε κάθε δεδομένη στιγμή .

Τι το ιδιαίτερο έχουν αυτές οι νευρωνικές ομάδες και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος θεωρητικής και πειραματικής μελέτης τους ;

Η υπόθεση του δυναμικού πυρήνα είναι η απάντηση που δίνουμε στο ερώτημα αυτό .

Σύμφωνα με την εν λόγω υπόθεση , η δραστηριότητα μιας νευρωνικής ομάδας συμβάλλει άμεσα στην ενσυνείδητη εμπειρία αν αποτελεί μέρος μιας λειτουργικής συστοιχίας που χαρακτηρίζεται από ισχυρές αμοιβαίες αλληλεπιδράσεις ανάμεσα σε ένα σύνολο νευρωνικών ομάδων , αλληλεπιδράσεις που πραγματοποιούνται σε χρονικό διάστημα μερικών εκατοντάδων msec.

Για τη διατήρηση της ενσυνείδητης εμπειρίας είναι απαραίτητο η λειτουργική συστοιχία να παρουσιάζει υψηλό βαθμό διαφοροποίησης , όπως δείχνουν οι υψηλές τιμές πολυπλοκότητας .

Μια τέτοια συστοιχία , την οποία αποκαλούμε "δυναμικό πυρήνα" λόγω της διαρκώς μεταβαλλόμενης σύστασης και της συνεχούς ενοποίησής της , παράγεται κυρίως – αν και όχι αποκλειστικά – στο θαλαμοφλοιικό σύστημα .

Η υπόθεση του δυναμικού πυρήνα οδηγεί σε συγκεκριμένες προβλέψεις σχετικά με τη νευρική βάση της ενσυνείδητης εμπειρίας.

Σε αντίθεση με υποθέσεις που απλώς επικαλούνται μια συσχέτιση ανάμεσα στην ενσυνείδητη εμπειρία και σε κάποια νευρική δομή η ομάδα νευρώνων , η υπόθεση του δυναμικού πυρήνα εξηγεί τις γενικές ιδιότητες της ενσυνείδητης εμπειρίας , συνοδεύοντάς τις με τις συγκεκριμένες νευρικές διεργασίες από τις οποίες προκύπτουν .

Τα στοιχεία που γνωρίζουμε μέχρι τώρα δείχνουν ότι η ενσυνείδητη εμπειρία προϋποθέτει την ενοποίηση της δραστηριότητας ευρέως κατανεμημένων πληθυσμών νευρώνων μέσα από ισχυρές και ταχείες νευρικές αλληλεπιδράσεις .

Επίσης , θεωρούμε γνωστό , ότι οι νευρικές διεργασίες στις οποίες βασίζεται η ενσυνείδητη εμπειρία πρέπει να είναι επαρκώς διαφοροποιημένες , κάτι που φαίνεται άλλωστε από το ότι η συνείδηση χάνεται όταν η νευρική δραστηριότητα είναι ομοιογενής ή υπερσυγχρονισμένη παντού , όπως συμβαίνει κατά τον βαθύ ύπνο και τη γενικευμένη επιληψία .

Τέλος , σημειώνουμε ότι κάθε ενσυνείδητη λειτουργία απαιτεί την ενεργοποίηση ή την απενεργοποίηση πολλών περιοχών του εγκεφάλου .

Οι περιοχές αυτές συνήθως περιλαμβάνουν τμήματα του θαλαμοφλοιικού συστήματος , αν και δεν περιορίζονται απαραίτητα σε αυτό .

Το ζήτημα που θα μας απασχολήσει τώρα είναι το εάν οι νευρικές διεργασίες στις οποίες βασίζεται η ενσυνείδητη εμπειρία εκτείνονται γενικά στο μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου ή περιορίζονται σε συγκεκριμένο υποσύνολο νευρώνων , οπότε και γεννάται το ερώτημα σχετικά με το τι το ιδιαίτερο διακρίνει το υποσύνολο αυτό .

Ειμαι φιλε ''Κηφεύς'' και εγω αυτης της αποψεως -αν εχω δικαιωμα να εκφερω αποψη πανω στα λεγομενων σου-

Πιστευω δηλ οτι αυτο που γινεται στο σωμα μας επηρεαζει αμεσα την ενσυνειδητη εμπειρια οπως την ονομαζεις

Γινεται δηλαδη ενα μερος της κινητηριου δυναμης ,μεσα απο την οποια δρουμε

Οποτε στο σημειο που αναφερεις οτι :

quote:

---

Όπως επίσης γνωρίζομε , οι νευρικές διαδικασίες που συμμετέχουν στη ρύθμιση της πίεσης του αίματος δεν συμβάλλουν και δεν είναι δυνατόν να συμβάλλουν στην ενσυνείδητη εμπειρία .

Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο διότι οι νευρώνες που ευθύνονται για τη ρύθμιση της πίεσης του αίματος δεν είναι μέρος του δυναμικού πυρήνα – μιας ενοποιημένης διαδικασίας που παράγεται κατά κύριο λόγο στο θαλαμοφλοιικό σύστημα – και , εν πάσει περιπτώσει , δεν παράγουν οι ίδιοι έναν ενοποιημένο νευρικό χώρο με επαρκή αριθμό διαστάσεων και επαρκή πολυπλοκότητα

---

Όταν γράφω :

. . . . Όπως επίσης γνωρίζομε , οι νευρικές διαδικασίες που συμμετέχουν στη ρύθμιση της πίεσης του αίματος δεν συμβάλλουν και δεν είναι δυνατόν να συμβάλλουν στην ενσυνείδητη εμπειρία . . . . αναφέρομαι σε μία παλαιότερη επισήμανσή μου κατά την οποία επεξέργαζόμουνα το θέμα των qualia και στο οποίο σε κάποιο σημείο έγραφα :

Το πρόβλημα των qualia μπορεί να περιγραφεί παραστατικότατα με το εξής απλό παράδοξο : Ένας ενσυνείδητος άνθρωπος και μία φωτοδίοδος μπορεί να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο , τουλάχιστον υπό ορισμένες συνθήκες . Μπορούν και τα δύο να ξεχωρίζουν το φως από το σκοτάδι . Στην περίπτωση της διόδου γνωρίζουμε ακριβώς πώς γίνεται αυτό . Γνωρίζουμε επίσης αρκετά καλά πώς συμβαίνει και στον άνθρωπο , αφού ξέρουμε ότι κάποιοι νευρώνες στον αμφιβληστροειδή και στις οπτικές περιοχές του εγκεφάλου του εκφορτίζονται με διαφορετικό τρόπο , ανάλογα με την ποσότητα του φωτός . Ωστόσο , γιατί συνδέεται η ικανότητα του ανθρώπου , και όχι της διόδου , με την ενσυνείδητη εμπειρία του φωτός ή του σκότους ; Γιατί η εκφόρτιση ορισμένων νευρώνων στο οπτικό σύστημα του ανθρώπου παράγει ένα “quale” φωτός , μια υποκειμενική αίσθηση ότι υπάρχει φως , ενώ η αλλαγή στη διαφορά δυναμικού μιας διόδου όχι ; Ή γιατί η εκφόρτιση των εγκεφαλικών νευρώνων που είναι ευαίσθητοι στο φως παράγει ένα quale , μια υποκειμενική αίσθηση θερμότητας , ενώ η εκφόρτιση νευρώνων που είναι ευαίσθητοι στην πίεση του αίματος δεν παράγει κάποιο ανάλογο quale ή κάποιο υποκειμενικό αίσθημα του πώς είναι να έχει κανείς υψηλή πίεση ;

Το πώς προκύπτουν τα qualia από ορισμένα είδη νευρικής δραστηριότητας είναι ένα ερώτημα που τόσο ο νευροφυσιολόγος Charles Sherrington όσο και ο φιλόσοφος Bertrand Russel θεώρησαν ανυπέρβλητο . Και οι δύο επεσήμαναν ότι μπορεί κανείς να δώσει μια αρκετά ακριβή νευροφυσιολογική περιγραφή των νευρώνων που εκφορτίζονται όταν αντιλαμβάνεται π.χ. ένα αντικείμενο με λαμπερό κόκκινο χρώμα ή όταν αισθάνεται θερμότητα ή πόνο .

Τα παραπάνω , όμως , με αναγκάζουν να αναφερθώ (διευκρινιστικά τουλάχιστον) στην έννοια των qualia :

Ας μιλήσουμε , λοιπόν , για το πιο σοβαρό ίσως πρόβλημα που παρουσιάζει η ενσυνείδητη εμπειρία :

Το πρόβλημα των qualia .

Ας ορίσουμε πρώτα τι είναι τα Qualia:

Quale είναι στα αγγλικά ο ενικός της λέξης qualia . Στα ελληνικά , τα qualia έχουν αποδοθεί με διάφορους όρους όπως “ποιότητες βιωμάτων”, “κατ’ αίσθηση και κατ’ εμπειρία ποιότητες” , “χαρακτήρες της αίσθησης – εμπειρίας” , “υφές της αίσθησης – εμπειρίας” ή “εγγενή / ενδελεχή χαρακτηριστικά της αίσθησης – εμπειρίας” . Εδώ επιλέγομε τον διεθνή όρο : Qualia .

Η ειδική ποσότητα της υποκειμενικής εμπειρίας η quale – δηλ. του χρώματος , της θερμότητας , του πόνου ή ενός δυνατού ήχου – ήταν απ’ ότι φαινόταν μέχρι τώρα πέραν του βεληνεκούς της επιστημονικής ερμηνείας . Δική μας θέση είναι η εξής :

Πρώτον , για να βιώσει κανείς τα qualia , πρέπει να διαθέτει σώμα και εγκέφαλο που να στηρίζουν νευρικές διεργασίες . Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί μια θεωρία ή περιγραφή να υποκαταστήσει τη σχετική εμπειρία ενός ατόμου , όσο σωστά και αν περιγράφει αυτή τους μηχανισμούς που τα διέπουν .

Δεύτερον , κάθε διακριτή ενσυνείδητη εμπειρία αποτελεί ένα διαφορετικό quale, είτε πρόκειται κυρίως για αίσθηση , εικόνα , σκέψη ή ακόμη και διάθεση , και ανεξαρτήτως του εάν , εκ των υστέρων , η εμπειρία αυτή φαίνεται απλή ή σύνθετη .

Τρίτον, κάθε quale αντιστοιχεί σε μια διαφορετική κατάσταση του δυναμικού πυρήνα , η οποία διακρίνεται από δισεκατομμύρια άλλες καταστάσεις μέσα σε έναν νευρικό χώρο με μεγάλο αριθμό διαστάσεων . Οι σχετικές διαστάσεις δίνονται από τον αριθμό των νευρωνικών ομάδων , οι δραστηριότητες των οποίων ενοποιούνται μέσω αλληλεπιδράσεων επανεισόδου και συνιστούν έναν δυναμικό πυρήνα υψηλής πολυπλοκότητας .

Τα qualia συνιστούν επομένως διακρίσεις πολλών διαστάσεων .

Τέταρτον, η ανάπτυξη των πρώτων qualia στη ζωή του ατόμου γίνεται κυρίως με βάση πολυπαραγοντικές σωματοκεντρικές διακρίσεις που διεξάγονται από το ιδιοδεκτικό , κιναισθητικό και αυτόνομο σύστημα . Το σύστημα αυτό είναι παρόν στον εγκέφαλο του εμβρύου και του βρέφους , ιδιαίτερα στο εγκεφαλικό στέλεχος . Όλα τα μετέπειτα qualia προέρχονται από αυτό το αρχικό σύστημα διακρίσεων , το οποίο αποτελεί τη βάση του πλέον πρωτόγονου εαυτού .

Πολλές από τις φιλοσοφικές ενστάσεις που έχουν διατυπωθεί όσον αφορά κάποια επιστημονική ερμηνεία της συνείδησης αφορούν τα qualia , όπως άλλωστε και μεγάλο μέρος του σκεπτικισμού που εκφράζουν οι επιστήμονες σχετικά με το όλο ζήτημα .

Πράγματι , συχνά θεωρείται ότι το μυστήριο της συνείδησης , το "αίνιγμα του κόσμου" , δεν μπορεί πραγματικά να λυθεί αν δεν λυθεί και το μυστήριο των qualia .

Η αρχετυπική μορφή των qualia που πραγματεύονται οι φιλόσοφοι είναι απλές αισθήσεις , όπως το να βλέπει κανείς το κόκκινο ή το μπλε χρώμα ή να αισθάνεται πόνο .

Ήθελα να αποφύγω , φίλε xristosxatz , την επέκταση του θέματος γι’ αυτό και δεν προχώρησα σε περαιτέρω επεξηγήσεις στο προηγούμενο μήνυμά μου . Ελπίζω ότι με αυτά που προανέφερα να σε εκάλυψα .

Κατ αρχην οτιδηποτε συμβαινει ειναι φυσιολογικο!!!!
Εχει δηλαδη καποια αιτια ,ασχετως αν εμεις δεν την γνωριζουμε

ΟΙ νομοι της φυσης η του συμπαντος δεν ειναι υποχρεωμενοι να συμορφονονται συμφωνα με αυτο που εμεις εχουμε στο νου μας

Κατα δευτερο δεν θα ελεγα οτι ειμαι και ο ειδημονας του ειδους

Ας κανουμε ομως μια προσπαθεια

Απο οσο ξερω φιλε'' Πύρινος''νους δεν ειναι μονο οι σκεψεις και η φαντασια

Στην ενοια νους περιλαμβανονται ολα αυτα που εισαι σε θεση να αισθανθεις

Αν πχ φας μια γερη μεριδα[ολα σχετικα για τον καθενα]φαγητου η επηρεια απο αυτο θα κρατησει καποιες ωρες ισως [παλι διαφορετικα για τον καθενα]

ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΟΡΟΦΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΟΥ ,ΘΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ,ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΥΜΑ Η ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Αν φας μια καλη ποσοτητα γλυκου [παλι σχετικο] και αυτο θα κρατησει καποιες ωρες

Αν αναπτυχθούν μέσα σου κα[ποια συναισθήματα , οποιαδήποτε και αν ειναι αυτα, χρειάζεται καποιος χρονος για το σωμα σου και παλι ,να τα εξουδετερωσει ακομα και αν συμπεριφερθεις με τον πιο ενδεικνειομενο τροπο απο εκει και περα [και παλι ολα σχετικα]

Το συμπερασμα:
ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΟΡΟΦΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΟΥ ,ΘΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΟΥ ,ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ Η ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΥΜΑ Η ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Και αυτο μπορει να σου το διδαξει μονο ο ιδιος σου ο εαυτος, η αισθηση σου !!

Με λιγα λογια οτιδηποτε και αν κανεις η αισθανθεις εχει καποια ''μινιμουμ διαρκεια''

Μπορει εσυ η εγω μετα απο αυτο να λεμε οτι κανουμε διαλογισμο !![που και αυτο ειναι ενα ειδος αντιγραφης αν δεν ξερεις που βρισκεσαι και τι κανεις]

Οση ωρα ομως και να προσπαθεις[αν δεν ξερεις που βρισκεσαι και τι κανεις] οι προαναφερθεισες επηρειες δεν θα υποχωρησουν εαν δες παρελθει αυτη η ''μινιμουμ''διαρκεια

Για ολους τους παραπανω λογους , νομιζω οτι το πρωτο πραγμα που πρεπει να επιδιωκουμε ολοι ειναι να γνωριζουμε καθε στιγμη ολο και περισσοτερο τον εαυτο μας

Φιλε 'ΚΗΦΕΥΣ'' και η δικη μου αποψη ειναι οτι τα στοιχεια στα οποια αναφερεσαι ειναι ζωτικης σημασιας στο να πεσει φως σε αυτο που ειμαστε

Στην διδασκαλια της βιπασανα μαλιστα ,υπαρχει ενας παρομοιος ορος που ονομαζεται'' μικροσκοπικα καλαπας''

Κατα την αποψη μου οι ονομασιες αυτες ''αν κατανοηθουν κανουν πολυ συγκεκριμενο αυτο που πρεπει καποιος να δει

Ολα παιζουν!!!

Και κλεινοντας :

Για μενα ο δρομος προς αυτην την κατευθυνση ,σχετιζεται αμεσα και αναποσπαστα με την εκοπη των θεληματων που εχει ηδη αναφερει και ο φιλος REGULUS

Την ιδια τακτικη αλλωστε ακολουθει και η πρακτικη της βιπασανα

Σκεψου !!!
Η προσοχη ειναι συνεχεια εγκλωβισμενη αθελητα καπου!!!!

Μονιμως δηλαδη υπαρχει τραβηγμα της-αποσπαση-και μειωμενη λογω αυτων των λογων αντιληπτικοτητα

Κατω απο ατυτρες τις συνθηκες ειναι δυσκολο να μπορουμε να εχουμε ενσυναισθηση του εαυτου μας

Προσοχη ειναι το κομματι του εαυτου σου που παραμενει αμεταβλητο

Με απλα λογια δεν εμφανιζεται και μετα να χανεται οπως συμβαινει με τα αλλα ψυχοσωματικα χαρακτηριστικα σου

ΠΧ αν χτυπησουμε καπου θα ερθει ο πονος που θα τραβηξει την προσοχη ,οπως αλλωστε συμβαινει και με ολα τα στοιχεια στα οποια αυτη εγκλωβιζεται

Οπονος καποια στιγμη θα φυγει θα μεταβληθει ,η προσοχη ομως θα παραμεινει εκει αμεταβλητη ,γιατι απλα εισαι εσυ

Αυτο δεν αλλαζει

Οπου δεν παει η προσοχη δεν αντιλαμβανομαστε

Η προσοχη σε ολους μας ,δεν ελεγχεται

Τραβιεται απλα απο τις διαφορες καταστασεις και τα ερεθισματα

Προσοχή , είναι το να λαμβάνει ο νους υπό την κατοχή του , με διαυγή και ζωηρή μορφή , ένα αντικείμενο ή μια αλληλουχία σκέψεων ανάμεσα στις πολλές που φαίνονται ταυτόχρονα δυνατές .

Η προσοχή δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη συνείδηση, αλλά η σχέση της με τη συνείδηση θέτει ένα από τα δυσκολότερα θεωρητικά προβλήματα .

Η προσοχή πρέπει , για παράδειγμα , να διακριθεί από τη συνολική εγρήγορση , διότι δεν είναι απλώς ζήτημα επαγρύπνησης και ετοιμότητας .

Προσδίδει μια κατευθυντική συνιστώσα στη συμπεριφορά , και ρυθμίζει την απαντητικότητα του ανθρώπου στο περιβάλλον .

Πράγματι , η προσοχή αποκαλύπτει την “ευθραυστότητα” της συνείδησης : Εστιάζει τη νόησή μας στα αντικείμενά της και απαλείφει ή εξασθενίζει οτιδήποτε “άσχετο” στο περιβάλλον .

Φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε περισσότερα από λίγα αντικείμενα ή αλληλουχίες σκέψης .

Η προσοχή είναι εξαιρετικά επιλεκτική , και προφανώς οφείλει να είναι .

Συμφωνουμε με μια μικρη ενσταση στο διαυγη και ζωηρη

quote:

---

Η προσοχή δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη συνείδηση, αλλά η σχέση της με τη συνείδηση θέτει ένα από τα δυσκολότερα θεωρητικά προβλήματα .

---

Πολλές θεωρίες της επιλεκτικής προσοχής βασίζονται στην ιδέα περί “φιλτραρίσματος” σημάτων εισόδου , είτε πρώιμου είτε όψιμου .

Υπάρχουν όμως , φίλε xristosxatz , ποικίλες ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι τέτοιου είδους φιλτράρισμα δεν συμβαίνει .

Yποστηρίξω την ιδέα , που έχει προταθεί από άλλους , ότι οι εγκεφαλικοί μηχανισμοί της προσοχής παρήχθησαν αρχικά από την εξελικτική πίεση που ασκήθηκε στο ζώο να επιλέξει μία από ένα σύνολο κατάλληλων δράσεων .

Ένα ζώο που πεινάει ή απειλείται πρέπει να επιλέξει ένα αντικείμενο ή μία δράση από πολλές άλλες δυνατές .

Είναι φανερό ότι η ικανότητα της γρήγορης επιλογής ενός τύπου δράσης με τον αποκλεισμό άλλων προσδίδει ένα σημαντικό εξελικτικό πλεονέκτημα .

Το να κατέχει κανείς αυτή την ικανότητα καθιστά δυνατή την επίτευξη ενός στόχου , η οποία διαφορετικά θα εμποδιζόταν από την προσπάθεια να ακολουθηθούν ταυτόχρονα δύο μη συμβιβαστοί τρόποι δράσης .

Η εξάρτηση της επιβίωσης από αυτή την ικανότητα ίσως είναι ζωτικής σημασίας .

Αυτή η “κινητική” θεωρία για την προέλευση της προσοχής δεν συνεπάγεται ότι οι αντιληπτικές συνιστώσες είναι ασήμαντες .

Πράγματι , είναι φανερό ότι οι μηχανισμοί της προσοχής είναι πολλαπλοί , και κυμαίνονται από τον αντιληπτικό ανταγωνισμό ως τη βουλητική επιλογή .

Κατ αρχην το θεμα για το οποιο συζηταμε δεν νομιζω οτι προκειται για βαθια σοφια

Θα δωσω ενα παραδειγμα για να καταλαβεις τι ενοω και να βρεθει ετσι ενας κοινος τοπος

Ενα μικρο παιδι πεφτει και χτυπα!!

Αυτο που κανει ο γονιος απο ενστικτο ,ειναι να παρει την προσοχη του παιδιου απο τον πονο[ ως ενα σημειο], δειχνοντς του κατι αλλο, και αρα μεταφεροντας την προσοχη απο το ενα ερεθισμα σε ενα αλλο

Σε ολες τις περιπτωσεις η προσοχη με τον ενα η με τον αλλο τροπο εχει τραβηχτει αθελητα

Τα qualia που εσυ ανεφερες τρβουν προσοχη και διαμορφωνουν ψυχοσωματικες καταστασεις

Θα φερω ενα αλλο παραδειγμα που νομιζω ολοι λιγο εως πολυ βιωνουμε καθημερινα

Θελουμε ας πουμε να σταματησουμε το τσιγαρο !!

Την στιγμη ομως που θα βρεθουμε ,μπροστα στο συνοθυλευμα των ερεθισματων που μας σπρωχνουν να καπνισουμε ,εχουμε ξεχασει τον στοχο μας

Το αποτελεσμα ειναι να ξανακαπνισουμε,

Γιατι εγινε αυτο;

Γιατι τραβηχτηκε αθελητα η προσοχη απο τα ερεθισματα

Σε καμμια περιπτωση αυτο δεν ηταν επιλογη

Εδω επι τη ευκαιρια μπορουμε να παιξουμε και ενα παιχνιδι με τις αισθησεις!!

Την ωρα δηλαδη που θεωρουμε ,οτι το μονο που υπαρχει στην δεδομενη στιγμη ,ειναι το ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ μπορουμε να φερουμε στην συνειδητη φαντασια στιγμες που νιωσαμε πραγματικη απεχθεια για το τσιγαρο

Οταν πχ ειδαμε ενα κατεστραμενο πνευμονα

Αν θα μπορεσουμε να βιωσουμε σχεδον ταυτοχρονα τις δυο αισθησεις η και πως διαδικαστηκαν για να φθασουν εκει και επιμεινουμε σε αυτο μεσω αναδρομης θα καταλαβουμε και το οτι η προσοχη τραβιεται -διαδικαζεται και ισως και τον υπνο της συνειδησης

Κατ αρχην το θεμα για το οποιο συζηταμε δεν νομιζω οτι προκειται για βαθια σοφια

Θα δωσω ενα παραδειγμα για να καταλαβεις τι ενοω και να βρεθει ετσι ενας κοινος τοπος

Ενα μικρο παιδι πεφτει και χτυπα!!

Αυτο που κανει ο γονιος απο ενστικτο ,ειναι να παρει την προσοχη του παιδιου απο τον πονο[ ως ενα σημειο], δειχνοντς του κατι αλλο, και αρα μεταφεροντας την προσοχη απο το ενα ερεθισμα σε ενα αλλο

Σε ολες τις περιπτωσεις η προσοχη με τον ενα η με τον αλλο τροπο εχει τραβηχτει αθελητα

Τα qualia που εσυ ανεφερες τρβουν προσοχη και διαμορφωνουν ψυχοσωματικες καταστασεις

Θα φερω ενα αλλο παραδειγμα που νομιζω ολοι λιγο εως πολυ βιωνουμε καθημερινα

Θελουμε ας πουμε να σταματησουμε το τσιγαρο !!

Την στιγμη ομως που θα βρεθουμε ,μπροστα στο συνοθυλευμα των ερεθισματων που μας σπρωχνουν να καπνισουμε ,εχουμε ξεχασει τον στοχο μας

Το αποτελεσμα ειναι να ξανακαπνισουμε,

Γιατι εγινε αυτο;

Γιατι τραβηχτηκε αθελητα η προσοχη απο τα ερεθισματα

Σε καμμια περιπτωση αυτο δεν ηταν επιλογη

Εδω επι τη ευκαιρια μπορουμε να παιξουμε και ενα παιχνιδι με τις αισθησεις!!

Την ωρα δηλαδη που θεωρουμε ,οτι το μονο που υπαρχει στην δεδομενη στιγμη ,ειναι το ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ μπορουμε να φερουμε στην συνειδητη φαντασια στιγμες που νιωσαμε πραγματικη απεχθεια για το τσιγαρο

Οταν πχ ειδαμε ενα κατεστραμενο πνευμονα

Αν θα μπορεσουμε να βιωσουμε σχεδον ταυτοχρονα τις δυο αισθησεις η και πως διαδικαστηκαν για να φθασουν εκει και επιμεινουμε σε αυτο μεσω αναδρομης θα καταλαβουμε και το οτι η προσοχη τραβιεται -διαδικαζεται και ισως και τον υπνο της συνειδησης

Συμφωνώ .

quote:

---

xristosxatz :

Και μια επισημανση που την θεωρω αξιοσημειωτη

Ολα τα χαρακτηριστικα στα οποια αναφερομαστε ,ειτε αυτο λεγεται μηχανικοτητα, ειτε υπνος συνειδησης, ειτε ,διαδικασια της προσοχης,βρισκονται ολα στο εδω και στο τωρα

Στην καθε μας στιγμη , για την περιπτωση που υπαρχει αναρωτηση σε αυτο το ζητημα

Βρισκονται στην καθε στιγμη

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά

Ευχαριστως φιλε να μοιραστω μαζι σου το πεδιο στο οποιο αυτον τον καιρο ''δουλευω'', και πιστευω οτι ειναι αυτο που χρειαζομαι τωρα

Θα ηθελα επισης και την δικια σου αποψη πανω σε αυτο!!

Αυτο που ενοω ,ειναι ,οτι η καθε μας στιγμη ειναι ενα συνοθυλευμα απο μηχανικοτητες

Περιεχει επισης και ολους τους αλλους ορους που σε κατα καιρους αναφερομαι[συνειδησιακος υπνος κλπ] και σιγουρα και πολλους αλλους]

ΟΙ δασκαλοι μας εχουν δωσει την αλφαβητα ,γιατι περι αυτου προκειται
οταν μιλαμε για αυτες τις ακαταλαβιστικες ενοιες

Αυτο που θελω να πω, ειναι οτι αυτα τα πραγματα, περιεχονται στην καθε μας στιγμη, και αρα μπορουμε να τα συναντησουμε και να τα δουμε την καθε στιγμη

Εμεις ολοι δεν τα συναντουμε, γιατι ποτε μα ποτε δεν σταματαμε την ροη των πραγματων μας

Να τα διαχωρισουμε δηλ ενα προς ενα και κατοπιν απο τον εαυτο μας

Μεσω ας πουμε μιας αναδρομης

ΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ,ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΗ ΒΑΣΗ ,ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΑΤΟ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΙΚΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣΕΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΗΝ ΡΟΗ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΤΗΤΟΣ

ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ

Εδω και καποιο διαστημα -οχι μεγαλο -εχω επισης ανακαλυψει οτι για να προχωρησω στο κομματι που λεγεται επιγνωση, πρεπει την καθε μου στιγμη να ανακαλυπτω να αποκαλυπτω ,και να απομονωνω μια προς μια, σε μια συνεχομενη βαση τις μηχανικοτητες τις οποιες περιεχει η καθε μου στιγμη

Παντα στο μετρο των δυνατοτητων μου!!

Και τουτο, αν καποιος που εχει εστω και λιγες γνωσεις εσωτερισμου ,θα ειναι αυτονοητο για αυτον ,αυτο το βημα

Πιστεψε με ομως οχι στην πραξη

Το μυστικο βρισκεται ,στο να καταλαβει κανεις τι σημαινει μηχανικοτητα,εστω και για μια φορα ,κατοπιν να εμπεδωσει οτι ολη του η ζωη ειναι ενα συνοθυλευμα απο αυτες