Η λειτουργια του νόμου/μονοπατιού γινεται απο την στιγμη της επιλογής οπως στην κβαντομηχανική

αν για παράδειγμα πάρεις την πιθανότητα μιας μετάβασης ενός κβάντου από τη μια κατάσταση, σε κάποια άλλη επόμενη κατάσταση. ...σε γενικές γραμμές, κάθε πιθανό μονοπάτι από τη μια κατάσταση σε μια άλλη θεωρείται εξίσου πιθανό, με το τελικό μονοπάτι μεταξύ αυτών να είναι ένα είδος αθροίσματος όλων των μονοπατιών.

απλα αυτο που δεν μας εχουν πει ειναι οτι και τα αλλα πιθανά μονοπάτια λειτουργούν .αρκει να τα επιλεξουμε

βεβαια ομως θα πρεπει ομως να αμφισβητησεις την βασική υποθεση της κλασικής φυσικής οτι κάθε σωματίδιο εχει μια συγκεκριμένη ιστορια...(κάρμα)

Γιώργος
αμαρτία No8 : cheesecake

Ερωτήσεις για το Κάρμα

Ερώτηση: Ο Μαθητής βρίσκει την έννοια ΚΑΡΜΑ παντού, και σ' οτιδήποτε σχετίζεται με τις μελέτες. Ο Νόμος αυτός έχει τόσο περίπλοκες υποδιαιρέσεις, που συνήθως χάνουμε την ουσία του. Ποια θα μπορούσε να είναι μια απλή πρακτική εξήγηση;

Απάντηση: Το Κάρμα είναι ο Νόμος της ισορροπίας, που πάντα τείνει να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη ισορροπία στο φυσικό κόσμο και τη σπασμένη αρμονία στον ηθικό. Με άλλα λόγια, στο φυσικό επίπεδο είναι Δράση, στο μεταφυσικό είναι ο Νόμος της Δικαιοσύνης, ο νόμος της Αιτίας και του Αποτελέσματος ή της ηθικής αιτιότητας.

Ερώτηση: Θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε, γιατί η αρμονία και η δικαιοσύνη στέκονται εξίσου σε όλους αυτούς του συλλογισμούς;

Απάντηση: Η αρμονία στον φυσικό και μαθηματικό κόσμο των αισθήσεων, είναι ανάλογη με τη δικαιοσύνη στον πνευματικό κόσμο. Η δικαιοσύνη παράγει αρμονία ενώ η αδικία καταργεί την αρμονία. Η κατάργηση της δικαιοσύνης σε μια κοσμική κλίμακα σημαίνει χάος, καταστροφή.

Ερώτηση: Πώς θα μπορούσε να αναπαρασταθεί μια τέτοια μη αρμονική αδικία;

Απάντηση: Αν, όπως λένε, υπάρχει αναπτυγμένο ένα αθάνατο πνεύμα στον άνθρωπο, τότε θα πρέπει να βρίσκεται και σε οτιδήποτε άλλο, μέχρι και στο μικρότερο βακτήριο, και είναι μόνο θέμα χρόνου ώστε κάθε ένα από αυτά τα βακτήρια να αναπτυχθούν πλήρως. Τι κατάφορη αδικία θα ήταν αν, για έναν αμετανόητο εγκληματία, π.χ. δράστη ενός άγριου φονικού, υπάρχει ένα αθάνατο πνεύμα, το οποίο μέσα στο χρόνο, και με την άσκηση της ελεύθερης βούλησης του, μπορεί να καθαριστεί από την αμαρτία, και επομένως να μετέχει της πλήρους ευτυχίας, ενώ ένα φτωχό άλογο, αθώο κάθε εγκλήματος, θα πρέπει να κουράζεται και να υποφέρει κάτω από το ανελέητο μαστίγιο του αφέντη του κατά τη διάρκεια μιας ζωής, και μετά να αφανιστεί πεθαίνοντας. Μια τέτοια πίστη υποδηλώνει μια πολύ βάρβαρη αίσθηση αδικίας, και βρίσκεται μέσα στο δόγμα ότι τα πάντα έχουν φτιαχτεί για τον άνθρωπο, και μόνο αυτός θα είναι ο κύριος του Σύμπαντος, ένας κύριος τόσο δυνατός που μπορεί να σωθεί από τις συνέπειες των δικών του λαθών, και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ακόμα κι ο Συμπαντικός Θεός θα πρέπει να πεθάνει για να κατευνάσει τη δική του δίκαιη οργή.

Ερώτηση: Αυτό το σημείο είναι απλό. Δεν υπάρχουν όμως πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να καθαριστούν από τις αμαρτίες τους στο "Καθαρτήριο";

Απάντηση: Αμαρτίες ή κακές πράξεις που έχουν διαπραχθεί εδώ, στον αντικειμενικό κόσμο, δεν θα μπορούσαν κατά κανένα ηθικό ή επιστημονικό τρόπο να τιμωρηθούν σ' ένα επίπεδο που είναι καθαρά υποκειμενικό.

Ερώτηση: Διαβάζουμε "Υπάρχει σχέδιο στη δράση αυτών που εμείς θεωρούμε τυφλές δυνάμεις". Αυτό το "Σχέδιο" είναι μια απόδοση στην επιρροή του Κάρμα;

Απάντηση: Το Κάρμα ούτε τιμωρεί ούτε ανταμείβει, είναι απλά ο ένας Συμπαντικός Νόμος, που οδηγεί με αλάθητο, και θα μπορούσαμε να πούμε τυφλό, τρόπο όλους τους άλλους Νόμους που παράγουν τα διάφορα φαινόμενα, στην πορεία τους προς την εκδήλωση της δικής τους αιτιότητας.

Ερώτηση: Έχουμε όμως διδαχθεί ότι η Νέμεσις καταδιώκει αυτόν που κάνει κακό, μέχρι να μπορέσει να τον βρεί. Είναι έτσι ή όχι;

Απάντηση: Ισχύει αυτό για την Νέμεση, μόνο κάτω από την έννοια του κακού Κάρμα. Υπάρχει Κάρμα θετικό και Κάρμα αρνητικό.

Ερώτηση: Αντίθετα μ' όλη τη λογική και την ουσία της αρχαίας σοφίας, δεν υπάρχουν αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια Δυτικών ανθρώπων που ακόμα προτιμούν να πιστεύουν και να ελπίζουν στη σωτηρία και την μέλλουσα ζωή, με βάση τα κηρύγματα των Πατέρων της Δυτικής Εκκλησίας;

Απάντηση: Μέχρι τώρα ο κόσμος δεν έχει λάβει τίποτα άλλο πέρα από σοφιστείες και τυφλές πίστεις. Εμείς τους ζητάμε αισθητές αποδείξεις της δικαιοσύνης και του ελέους του Θεού τους. Παρ' όλα αυτά όμως παραμένουν σιωπηλοί, δεν υπάρχει απάντηση, δεν υπάρχει αντίδραση. Όμως υπάρχει ο αμείλικτος και αλάθητος νόμος της ανταπόδοσης, που προχωράει στο δικό του απαράβατο μονοπάτι. Αν παρακολουθήσουμε την πρόοδο του θα δούμε ότι αγνοεί όλα τα πιστεύω και δεν δείχνει προτίμηση σε κάποιο ιδιαίτερα, αλλά τη λιακάδα του ή τους κεραυνούς του θα τα ρίξει και πάνω στους "άπιστους" και πάνω στους Χριστιανούς. Δεν αποκλείεται ούτε προστατεύεται κανένας όταν είναι ένοχος, όπως επίσης κανένα ανάθεμα δεν μπορεί να βλάψει αυτόν που είναι αθώος.

Ερώτηση: Τι εννοείτε με τον όρο "Συμπαντικός Νόμος, ο οποίος οδηγεί αλάθητα όλους τους άλλους νόμους";

Απάντηση: Το Κάρμα είναι ο ανώτερος Νόμος του Σύμπαντος, η πηγή, το θεμέλιο και η ρίζα όλων των άλλων νόμων, που υπάρχουν μέσα στη φύση.

Ερώτηση: Το Κάρμα είναι το ίδιο μ' αυτό που ονομάζουμε Θεότητα ή Δημιουργικοί Λόγοι;

Απάντηση: Σύμφωνα με την Μπαγκαβάτ Γκίτα, το Κάρμα είναι η εκπόρευση η οποία προκαλεί την εκδήλωση και την αναπαραγωγή των όντων. Είναι, θα λέγαμε, η δράση του Υπέρτατου Όντος, που φαίνεται σαν εκδήλωση μέσα από την εξέλιξη στους αντικειμενικούς κόσμους.

Ερώτηση: Δεν πρέπει όμως να σκεφτόμαστε το Κάρμα σαν Διάνοια σε δράση;

Απάντηση: Είναι ο "αιώνιος τρόπος δράσης της Ζωής". Το Κάρμα είναι ο αόρατος και άγνωστος Νόμος που ρυθμίζει με Σοφία, Διάνοια και Ισορροπία κάθε φαινόμενο στη αιτία του, αποδίδοντας το αποτέλεσμα σ' αυτόν που το παρήγαγε.

Ερώτηση: Λέγοντας "Καρμική ανταπόδοση" εννοούμε τον Μωσαϊκό Νόμο, το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού";

Απάντηση: Το Κάρμα δεν δρα σαν Νόμος μ' αυτή την συγκεκριμένη μορφή πάντα. Πάντα όμως δρα για να αποκαταστήσει την αρμονία και να διατηρήσει την ισορροπία ως προς την αρετή, ως προς το Φως, κάτω από το οποίο υπάρχει το Σύμπαν.

Ερώτηση: Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι διαφορετικοί άνθρωποι ή συστήματα αντιλαμβάνονται διαφορετικά το Κάρμα;

Απάντηση: Στον ορθόδοξο Βουδισμό είναι το ενδέκατο Νιντάνα (αιτία) μέσα στην αλυσίδα της εκδήλωσης, την Σαμσάρα. Παρ' όλα αυτά, είναι η δύναμη που ελέγχει όλα τα πράγματα, η συνισταμένη της ηθικής δράσης. Είναι η μεταφυσική Σαμσάρα, ή το ηθικό αποτέλεσμα μιας δράσης που διαπράχθηκε για την επίτευξη και την ικανοποίηση μιας προσωπικής επιθυμίας.

Ερώτηση: Σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, ποια είναι η εφαρμογή αυτού που γενικά ονομάζουμε "Νόμος της Αιτιότητας";

Απάντηση: Το ανθρώπινο σώμα προορίζεται να μεγαλώσει και να ωριμάσει, να φθαρεί και στο τέλος να πεθάνει. Ο νους του πρέπει να ξεδιπλωθεί, να ωριμάσει κι αυτός, και να εξισορροπηθεί αρμονικά. Το θεϊκό του πνεύμα πρέπει να φωτιστεί και να μπορέσει να ενωθεί με τον εσωτερικό Εαυτό. Κανένα ανθρώπινο ον δεν μπορεί να ολοκληρώσει αυτόν τον μεγάλο κύκλο, τον "κύκλο της αναγκαιότητας", μέχρι όλα αυτά να έχουν επιτευχθεί.

Ερώτηση: Όταν κάποιος πεθαίνει, τι μας βεβαιώνει ότι πρόκειται και πάλι να επιστρέψει στη ζωή; Ποια είναι τα επιστημονικά επιχειρήματα για την συνέχεια της ύπαρξης του;

Απάντηση: Όταν ένα ον πεθαίνει, εκπέμπει στην αρχική του πηγή ένα ποσό ενέργειας, που πηγαίνει να συναντήσει αυτό που πρόκειται να γίνει η νέα του προσωπικότητα, όταν αυτός επανενσαρκωθεί. Σ' αυτή την ενέργεια βρίσκεται το άθροισμα και η συμπύκνωση της μόλις παρελθούσης ζωής του. Χρησιμοποιώντας αυτή την ουσία το Εγώ μπορεί να εκτιμήσει ποιο είναι το ποιόν του σώματος, όπως και τις απαραίτητες συνθήκες, που θα χρησιμοποιήσει σαν μέσα για να εκπληρώσει το μέρος του Κάρμα που του αντιστοιχεί.

Ερώτηση: Αυτή η δύναμη ή ενέργεια συνοψίζει όλες αυτές τις ομάδες των χαρακτηριστικών ή τάσεων, που από τους Βουδιστές ονομάζονται "Σκάντας" μέσα σ' αυτήν την αλυσίδα της αιτότητας;

Απάντηση: Αυτό το τελευταίο είναι αυτές οι μεταφυσικές προσωποποιήσεις των σκοπών του ανθρώπου, είτε αυτοί ήταν καλοί είτε κακοί, οι οποίοι μετά το θάνατο του σώματος ενσαρκώνονται αυτοί οι ίδιοι, θα λέγαμε, και σχηματίζουνε πολλές αόρατες αλλά αθάνατες συνθέσεις και συσσωματώσεις μέσα σ' ένα νέο σώμα, ή καλύτερα θα λέγαμε σ' αυτό που ονομάζουμε "διπλό αιθερικό", αυτού που ήταν ο άνθρωπος, σαν ηθική υπόσταση όμως.

Ερώτηση: Και αυτό το "διπλό αιθερικό ον" είναι … ;

Απάντηση: Είναι το αστρικό σώμα των Καββαλιστών και οι ενσαρκωμένοι σκοποί ή σπόροι, που σχηματίζουν αυτό το νέο φορέα αισθήσεων, σαν την καινούργια Αχανκάρα (το Εγώ ή Αυτοσυνείδηση), την νέα προσωπικότητα.

Ερώτηση: Είναι ποτέ δυνατό να μπορεί κάποιος να ανιχνεύσει τις αιτίες, τις συγκεκριμένες δράσεις, που δημιούργησαν το συγκεκριμένο Κάρμα, μιας προηγούμενης ύπαρξης;

Απάντηση: Εμείς που δεν είμαστε ούτε προφήτες, ούτε μυημένοι, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτα γύρω από τις λεπτομέρειες του Νόμου του Κάρμα. Αυτοί που ξέρουν, μπορούν να το κάνουν αυτό, με την εξάσκηση των δυνάμεων που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση μέσα σε κάθε άνθρωπο. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την απώτερη αιτία του Κάρμα, ακριβώς όπως η φιλοσοφία γενικά παραδέχεται ότι η απώτερη αιτία, ο τελικός σκοπός του Σύμπαντος είναι άγνωστος.

Ερώτηση: Μπορούμε να πούμε ότι η ανθρώπινη οικογένεια, σαν μια μονάδα, έχει το δικό της κακό ή αρνητικό Κάρμα;

Απάντηση: Αυτός ο κύκλος είναι γνωστός σαν σκοτεινός. Είναι σκοτεινός γιατί η πνευματικότητα έχει σχεδόν εξοστρακιστεί από τον υλισμό και τον απόλυτο διανοουμενισμό. Ασχολείται κυρίως με τα υλικά πράγματα και κυβερνιέται κατά κύριο λόγο από τον νου, ο οποίος όμως είναι χωριστός και δεν αναγνωρίζει το Πνεύμα. Έτσι το χαρακτηριστικό του είναι φυσική και υλική πρόοδος, και παράλληλα ξεκάθαρη απώλεια της πνευματικότητας. Κάτω από αυτή την έννοια, αυτή είναι μια Κάλι Γιούγκα.

Ερώτηση: Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι το ξεχωριστό ή ατομικό Κάρμα είναι περισσότερο μια αφηρημένη παρά μια πραγματική κατάσταση, αν τελικά υπάρχει;

Απάντηση: Κάθε άτομο υπόκειται στον γενικό Νόμο που κυβερνάει ολόκληρο το σώμα, μέσα στο οποίο ανήκει. Και εδώ ερχόμαστε πάνω στο ευρύτερο μονοπάτι του Καρμικού Νόμου. Θα ήταν αδύνατο το Κάρμα να μπορεί να επαναδιευθετήσει την ισορροπία της ενέργειας στη ζωή και την πρόοδο του κόσμου, εκτός αν είχε μια ευρεία και γενική γραμμή δράσης. Γενικά είναι παραδεκτή σαν μια αλήθεια η θεωρία ότι η αλληλεξάρτηση της ανθρωπότητας είναι η αιτία αυτού που ονομάζεται "Ομαδικό Κάρμα" και είναι αυτός ο νόμος ο οποίος μας παρέχει τη λύση στην ερώτηση του μεγάλου συλλογικού πόνου και της λύτρωσης από αυτόν.

Ερώτηση: Μήπως υπάρχει ένας σπόρος αλαζονείας ή ματαιοδοξίας, σ΄ αυτόν που νομίζει ότι μπορεί να βοηθήσει τον καθένα, άσχετα με το πόσο μεγάλος είναι ο κόσμος;

Απάντηση: Υπάρχει ένας απόκρυφος νόμος που λέει ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ανυψωθεί περισσότερο από όσο του επιτρέπουν τα προσωπικά του ελαττώματα, χωρίς να ανυψώσει, άσχετα με το πόσο μικρός είναι αυτός, το σύνολο του σώματος μέσα στο οποίο αυτός είναι ένα μέρος.

Ερώτηση: Είναι δυνατόν να μπορέσουμε να κάνουμε μια αρχή προς το "ξεπέρασμα του Κάρμα";

Απάντηση: Αν έχεις τη δύναμη να δεις την ίδια σου τη ψυχή μέσα στο σκοτάδι και τη σιωπή, τότε θα έχεις κατακτήσει το φυσικό και το ζωικό εαυτό, που κατοικεί μέσα στις αισθήσεις.

Ερώτηση: Μπορείτε να μας πείτε πώς ο στοιχειακός κόσμος έχει γίνει ένας σημαντικός παράγοντας μέσα στο Κάρμα της ανθρώπινης φυλής;

Απάντηση: Σε προηγούμενες εποχές, όταν ο άνθρωπος δεν είχε αρχίσει ακόμα να δημιουργεί αρνητικό Κάρμα, ο στοιχειακός κόσμος ήταν πολύ πιο φιλικός γι' αυτόν από ότι τώρα, γιατί ακόμα δεν είχε δεχτεί εχθρικές εντυπώσεις από τον ανθρώπινο κόσμο. Καθώς όμως ο άνθρωπος άρχισε να μπαίνει στην άγνοια και να γίνεται εχθρός του ίδιου του του εαυτού, όπως και της υπόλοιπης δημιουργίας, ο στοιχειακός κόσμος άρχισε να συμπεριφέρεται απέναντι του με το ίδιο σύμπλεγμα, επιστρέφοντας στην ανθρωπότητα ακριβώς το ίδιο τίμημα, αυτό που άρμοζε ακριβώς προς τις δράσεις της ανθρωπότητας. Έτσι, δρώντας ασυνείδητα και μόνο σε σχέση με τους φυσικούς νόμους της ύπαρξης του, ο στοιχειακός κόσμος είναι ένας πολύ δυνατός και σημαντικός παράγοντας, μέσα στις διεργασίες του Κάρμα.

Ερώτηση: Κάτω από ποιο νόμο ή κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε να αποκατασταθεί αυτή η σχέση με το στοιχειακό κόσμο;

Απάντηση: Όταν οι άνθρωποι θα αρχίσουν να νιώθουν αισθήματα αδελφοσύνης και αγάπης προς το σύνολο της Δημιουργίας, τότε και ο στοιχειακός κόσμος, αντιλαμβανόμενος την νέα αυτή κατάσταση, θα γίνει δραστήριος προστάτης.

Ερώτηση: Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός σήμερα, ότι οι ανάγκες του πληθυσμού της Γης, που υπολογίζεται στα 6 δισεκατομμύρια ψυχές, δεν θα μπορούν να καλυφθούν. Θα μπορούσε αυτό να ήταν ένας λόγος για την επανένωση αυτών των δύο κόσμων;

Απάντηση: Όταν κάθε άτομο έχει συνεισφέρει στο γενικό καλό αυτό που μπορεί, είτε είναι χρήματα, είτε εργασία, είτε ευγενική σκέψη, τότε και μόνο τότε θα μπορέσει να υπάρξει μια ισορροπία αυτού που ονομάζουμε ομαδικό Κάρμα. Μέχρι τότε δεν έχουμε κανένα δικαίωμα ή λόγο για να πούμε ότι θα υπάρχει περισσότερη ζωή πάνω στη Γη από αυτή που η φύση μπορεί να στηρίξει. Εναπόκειται σ' αυτές τις ηρωικές ψυχές, τους σωτήρες της φυλής και του έθνους, να βρουν το λόγο αυτής της άνισης πίεσης του ανταποδοτικού Κάρμα και μέσα από μια υπέρτατη προσπάθεια και δική τους θυσία, να επαναδιευθετήσουν το ισοζύγιο αυτής της δύναμης και να σώσουν τους ανθρώπους από μια ηθική κατάπτωση, χίλιες φορές πιο καταστροφική και πιο κακή από αυτή τη φυσική καταστροφή, στην οποία φαίνεται να βλέπετε τη μόνη πιθανή έκβαση αυτής της συσσωρευμένης δυστυχίας. Όσον αφορά τις δικές μας διδασκαλίες, όλα τα μεγάλα κοινωνικά κακά, η διάκριση ανάμεσα στις τάξεις στην κοινωνία, ή η διάκριση ανάμεσα στα φύλα στα ζητήματα της ζωής, ή η άνιση κατανομή του κεφαλαίου και της εργασίας, όλα αυτά είναι ο λόγος αυτού που σε συντομία, αλλά με ακρίβεια, ονομάζουμε Κάρμα.

Αλλά ο πραγματικός Χριστιανισμός τι λέει;

Υποψιάζομαι ότι μάλλον διαφωνεί με τον κατεστημένο.

Με τίποτα δεν μπορώ να πώ οτι αυτά που λέω είναι τα Πραγματικά.

Αυτά που λέω είναι αυτά που ζεσταίνουν την δικιά μου καρδιά.
Οταν απο την καρδιά περάσω στον ουρανό ...τότε θα ξέρω...

Ο πραγματικός χριστιανισμός κατά την άποψή μου, "βασανίστηκε" και τέλος "δολοφονήθηκε" στους 4 πρώτους αιώνες της ιστορίας του.

Οι δολοφόνοι του, φροντίσαν να ξαναγράψουν την ιστορία όπως ήθελαν οι ίδιοι. Αλλά υπάρχουν ακόμα στοιχεία που δείχνουν ότι κάποιοι από τους πρώτους χριστιανούς πίστευαν στην μετενσάρκωση. Ο Ωριγένης ήταν αυτός που έδωσε κάποιο θεωρητικό και φιλοσοφικό κύρος στον χριστιανισμό στους πρώτους δύσκολους αιώνες. Αλλά όταν ο χριστιανισμός έγινε ο "κολλητός" της κοσμικής εξουσίας, έβαλε τον Ωριγένη στην άκρη και στο τέλος απαγόρεψε και τα βιβλία του.

Αυτό ήταν το ευχαριστώ τους.

Δείτε τι λέει ο Ωριγένης (από το βιβλίο του E. Dodds "Εθνικοί και Χριστιανοί σε μια εποχή αγωνίας", Εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και θα καταλάβετε ότι ίσως ο Ιησούς "λογοκρίθηκε". (Οι τίτλοι είναι δικοί μου)

Ο ΩΡΙΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.
ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΗ,
ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΩΡΙΓΕΝΗ.

“Στην χριστιανική πλευρά η πιο εντυπωσιακή συνέπεια του διαλόγου ήταν το μεγαλειώδες εγχείρημα που ανέλαβε ο Ωριγένης με το De principiis, έχοντας σκοπό να δημιουργήσει μία σύνθεση του χριστιανισμού και του πλατωνισμού. Δεν μπορώ να εκτιμήσω εδώ αυτό το αξιοσημείωτο βιβλίο, αλλά μία γρήγορη επισκόπηση θα ήταν χρήσιμη για να δείξει την έκταση των συμβιβασμών του με τις παγανιστικές απόψεις. Δεν οικειοποιείται μόνο την ουσία (όπως είδαμε) της πλατωνικής θεολογίας, αλλά επίσης και την πλατωνική εικόνα του κόσμου. Το σύμπαν είναι ένα τεράστιο ζωντανό πλάσμα που διατηρείται και υπάρχει εξαιτίας του Λόγου και λειτουργεί όπως ο πλατωνικός κόσμος (De principiis, 2.1.2 πρβλ. Πορφύριο που λέει “περί του θεού και του κόσμου ο Ωριγένης σκεπτόταν ως Έλληνας”, Κατά Χριστιανών, αποσπ. 394). Μέσα του υπάρχουν πολλά άλλα ζωντανά όντα, στα οποία περιλαμβάνονται τα άστρα που είναι κι αυτά έμψυχα και, ίσως, προσφέρουν μελλοντική κατοικία σε ορισμένες ανθρώπινες ψυχές (De principiis 1.7.2, 2.11.7, Κατά Κέλσου 5.10-11). Ο κόσμος είχε βέβαια και αρχή και θα έχει και τέλος, όμως θα τον διαδεχθούν άλλοι κόσμοι (De principiis 2.3.4-5, 3.5.3). Έτσι η Ανάσταση υποβιβάζεται στο επίπεδο απλού επεισοδίου της κοσμικής ιστορίας. Η τελική αποκατάσταση, όπου όλα τα πράγματα θα επιστρέψουν στην αρχική τους κατάσταση απομακρύνεται έπ’ άπειρον.

Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η ψυχολογία του De principiis, η οποία είναι πλησιέστερη στον Πλωτίνο παρά στον απόστολο Παύλο. Η ψυχή είναι αιώνια όχι μόνοι a parte post, αλλά επίσης a parte ante, και όχι μόνο λόγω της θείας χάριτος αλλά και λόγω της ουσίας της φύσεώς της. Είναι βεβαίως δημιούργημα, όμως η δημιουργία της, όπως υποστηρίζει και ο Πλωτίνος βρίσκεται έξω από τον χρόνο (De principiis, 1.4.3-5). Κάθε ψυχή ήταν αρχικά καθαρός νους και κάθε ψυχή μπορεί δυνάμει να επανέλθει σε αυτήν την κατάσταση (De principiis 2.8.3). Όμως στο μεσοδιάστημα πρέπει να υψωθεί και να πέσει πολλές φορές, το γεγονός ότι δεν αρχίζουμε όλοι από το ίδιο επίπεδο τον αγώνα για την σωτηρία μπορεί να εξηγηθεί με τρόπο συνεπή προς την θεία δικαιοσύνη μόνο αν φέρουμε πάνω μας περασμένα παραπτώματα που διαπράχθηκαν σε προηγούμενες ζωές (De principiis, 2.9.3-5).

Η ανθρώπινη ψυχή μπορεί να υψωθεί στην κατάσταση του αγγέλου ή να βυθιστεί στην κατάσταση του διαβόλου, και ο Ωριγένης παίζει με την ιδέα του Πλάτωνα ότι η ψυχή μπορεί να ξαναγεννηθεί σε σώμα ζώου (De principiis, 1.8.4). Το πεπρωμένο της στο μεσοδιάστημα από την μία μετενσάρκωση στην άλλη εξαρτάται από την ζωή που έζησε πάνω στη γη. Η κακή ψυχή υποφέρει την κάθαρση αλλά όχι αιώνια, αφού η θεία δικαιοσύνη είναι επανορθωτική κι όχι εκδικητική. Η κόλαση δεν είναι πυρά που δεν σβήνει ποτέ αλλά κατάσταση του νου, αντιπροσωπεύει αυτό που ο Ωριγένης ονομάζει “τιμωρία και μαρτύριο από την έλλειψη συνοχής της ψυχής” (De principiis 2.10.6).

Η αγαθή ψυχή θα κατοικήσει κάποιο διάστημα στον επίγειο παράδεισο. Εκεί ο θεός θα οργανώσει ένα σχολείο ψυχών με αγγέλους ως εκπαιδευτές οι οποίοι θα διδάξουν τις απαντήσεις για όλες τις ερωτήσεις που τις βασανίζουν στην γη (De principiis, 2.11.6), (το ίδιο λέει και ο Κλήμης στο Εκλογ. 57.5). Ο Ωριγένης προσφέρει μια περίληψη της ύλης πάνω στην οποία οι ψυχές τελικά θα προβιβαστούν σε υψηλότερες σφαίρες και πιο προχωρημένες τάξεις. Ο παράδεισος είναι πανεπιστήμιο που δεν τελειώνει ποτέ. Όταν βρεθούν σε αυτήν την κατάσταση οι ψυχές θα εφοδιαστούν με σώματα, από υλικό πιο εκλεπτυσμένο από το δικό μας αλλά όσο υψώνονται μέσα από τις σφαίρες θα το αποβάλλουν βαθμιαία (De principiis 1.4.1). Η τελική κατάστασή τους θα είναι πιθανώς ασώματη - το “πνευματικό σώμα” για το οποίο μιλάει ο απόστολος Παύλος είναι μόνο προσωρινός συμβιβασμός (De principiis 3.6.1). E.R.DODDS, Εθνικοί και Χριστιανοί σε μία εποχή αγωνίας, σελ. 196-199.

(...)

ΑΣΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ.
ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΠΟΛΟΓΗΤΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.

“Όταν ο Ωριγένης έγραψε το De Principiis, οι χριστιανικές εσχατολογικές αντιλήψεις βρίσκονταν ακόμη σε ρευστή κατάσταση και φαίνεται ότι την διατήρησαν πολύ καιρό. Σχεδόν δύο αιώνες αργότερα δύο χριστιανοί επίσκοποι, ο Συνέσιος και ο Νεμέσιος, μπορούσαν ακόμη να αποδέχονται την πίστη για την προύπαρξη της ψυχής, μπορούσαν ακόμη να αμφιβάλλουν για την ανάσταση του σώματος και την τελική καταστροφή του κόσμου. Αλλά και ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης περισσότερο από έναν αιώνα μετά τον Ωριγένη, μπορούσε ακόμη να απορρίπτει την αιώνια τιμωρία, πιστεύοντας πως όλες οι ψυχές τελικώς θα αποκατασταθούν στην αρχική τους παραδεισιακή κατάσταση (Συνέσιος, Επιστολές, 105 - Νεμέσιος Φυσ. Ανθρ., 2, Ρ. 6,40,572 Β - Γρηγόριος Νύσσης, Ρ. 6, 44, 1313 Α). Για τον εξωτερικό παρατηρητή η αποτυχία της τελευταίας άποψης να κερδίσει την αποδοχή της εκκλησίας είναι ίσως μείζων ιστορική καταστροφή. Όμως η βιβλική αυθεντία ήταν πολύ ισχυρή. Ύστερα από τρεις αιώνες διενέξεων στην ουσία όλες οι καινοτομίες του Ωριγένη καταδικάστηκαν ως αιρετικές από ένα “έδικτο” του Ιουστινιανού, το 543 μ.Χ.” E.R.DODDS, Εθνικοί και Χριστιανοί σε μία εποχή αγωνίας, σελ. 200.

Όταν βρω χρόνο θα προσπαθήσω να μεταφράσω κάποια από τα χειρόγραφα του Nag Hammadi που ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο το 1945 και είναι τα ευαγγέλια των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων που τόλμησαν να διαφοροποιηθούν από τον κοσμικό λαϊκίστικο χριστιανισμό. Κείμενα από την αίρεση των Σεθιανών, Μαρκιανιστών, Βαλεντινιανών κ.α. Εκεί υπάρχει θησαυρός αλήθειας

Να δούμε αν θα τα καταφέρω.

Καλη δυναμη!!

Ειπες καπου στην αρχη αυτων των κειμενων (νομιζω στο 1ο η 2ο μυνημα σου )
"Η απάντηση που δίνεται σ' αυτούς είναι ότι όντως είναι περιορισμένος. Έχει δηλωθεί ότι το Κάρμα, που είναι από τους πρωταρχικούς νόμους στη Φύση, καθόρισε τα πάντα με τον πιο αρμονικό τρόπο, κι έτσι δεν υπάρχουν αφίξεις ή ενσαρκώσεις νέων μονάδων, κι αυτό έχει σταματήσει από τότε που η ανθρωπότητα έχει φτάσει στην πλήρη φυσική ανάπτυξη της. Καμιά νέα μονάδα δεν έχει ενσαρκωθεί σχεδόν από το μέσο της Ατλάντειας φυλής και μετά."

Μα, αν ηταν ετσι τοτε θα επρεπε συνεχως στο πλανητη να υπαρχει ο ιδιος αριθμος ανθρωπων...ουτε καν θα φταναμε σε φενομαινα υπερπληθωρισμου....σωστα?? Τι δεν καταλαβα καλα?????

Επισης κατι αλλο...εχω διαβασει σε καποιο βιβλιο και site (αν το ξαναβρω θα το παραθεσω εδω) σχετικα με μνημες πουεχουν πολλοι απο τις προηγουμενες τους ζωες..συνηθως απο πολυ μικρα παιδια τα θυμουνται και οικαινοθριοι γονεις τα πηγενουν στις προηγουμενες οικογενειες οπου κ διαπιστωνεται οτι ΟΝΤΩΣ ηταν αυτοι που δηλωνουν σχετικα με τη προηγουμενη ζωη τους. Μιλαμε για παιδια απο 4-8 χρονων το πολυ που δινουν λεπτομερειες πολλες κ συνταρακτικες κ που δεν χωραει καμια αμφιβολια για το αν λενε αληθεια. (αν βρω το site ειμαι σιγουρη οτι θα συμφωνησετε)..ΟΜΩΣ.....αυτα ολα συμβενουν στισ Ινδιες...
γιατι????
Η δικη μου εξηγηση μεχρι σημερα ηταν η εξης

Πρωτα απο ολα απο οτι φενεται σε πολυ μικρη ηλικια εχει πιο εντονη τη μνημη απο προηγουμενη ζωη ο ανθρωπος. Σκεφτητε τωρα τι θα γινοταν αν ενα παιδι 4 χρονων ελεγε στον Ελληνα γονιο του οτι δεν ειναι αυτος ο πατερας του αλλα ο κυριος ταδε στη ταδε πολη (αυτα λενε τα μικρα παιδια στις Ινδιες κ ο γονιος αμεσως ψαχνει να βρει τη προηγουμενη οικογενεια του παιδιου του)...ο Ελληνασ γονιος φυσικα θα το θεωρουσε καποια φανταστικη ιστορια του παιδιου (στη καλυτερη περιπτωση) και θα το επειθε οτι ολα αυτα δεν ισχυουν κ η μνημη αυτη θα θαβοταν για παντα μεσα στο υποσηνειδητο του παιδιου). Ισωσ γιαυτο λοιον να συμβενει αυτο στισ Ινδιες.
Ομως με αφορμη καποιο αλλο μυνημα που διαβασα απο σημερα ισχυει για μενα κ μια αλλη εξηγηση. Ισως να ισχυει αυτο στισ Ινδιες επειδη εκει ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΞΕΙ μεσα τους να το πιστευουν κ γιαυτο γινεται κ πραγματικοτητα. (οτι πιστευουμε υπαρχει)...αλλα και παλι πως ενα παιδι 4 χρονων γινετια να εχει επιλεξει μια τετοια γνωση?????

Στη σελιδα κ στο βιβλιο που σας λεω γραφει κ για εναν κρατικο οργανισμο που υπαρχει στισ Ινδιες και λειτουργειως εξης.
Οι γονεις ειναι υποχρεωμενοι απο οτικαταλαβα να δηλωσουν αν το παιδι τους εχει τετοιες μνημες απο αλλη ζωη και τοτε ο οργανισμος επισκεπτεται μαζι με το παιδι τη προηγουμενη οικογενεια...αναλυει καθε λεγομενο του παιδιου και πρεπει να βρει αποδιξεις συγκεκριμμενες σε αριθμο για να καταγραψει τη περιπτωση του παιδιου στις περιπτωσεις μετενσαρκωσης. (νομιζω το λιγοτερο 25 η 50 τρανταχτες αποδιξεις..δεν θυμαμαι το νουμερο..αλλα το σημαντικο ειναι οτι παρα μα παρα πολλες περιπτωσεις καλυπτουν αυτο τον αριθμο τρανταχτων αποδειξεων.

Περιμενω με αγωνια απαντηση σας.
Φιλικα
cinderella

quote:

---

Μα, αν ηταν ετσι τοτε θα επρεπε συνεχως στο πλανητη να υπαρχει ο ιδιος αριθμος ανθρωπων...ουτε καν θα φταναμε σε φενομαινα υπερπληθωρισμου....σωστα?? Τι δεν καταλαβα καλα?????

---

Στον πλανήτη υπάρχει ο ίδιος αριθμός αλλά όχι όλοι στο φυσικό σώμα του πλανήτη (αυτό που συνήθως ονομάζουμε Γη). Υπάρχουν δισεκατομμύρια μονάδες σε όλες τις 4 σφαίρες του πλανήτη, σύμφωνα με αυτήν την διδασκαλία. Αυτές οι ίδιες μονάδες (έχω διαβάσει ότι είναι 60 δισεκατομμύρια) περιέρχονται συνεχώς σε αυτές τις 4 σφαίρες και ζουν με τον δικό τους τρόπο. Συνήθως στο φυσικό σώμα της Γης, συνυπάρχουν πολύ λίγες μονάδες. Ακόμη και αυτός ο αριθμός (6 δισεκατομμύρια) είναι πολύ μεγάλος για τα δεδομένα και τις μυστικές κυκλικές περιόδους των βίων των μονάδων.

Για το θέμα της ανάμνησης διάβασε το νέο μας...
http://www.esoterica.gr/news/august_03/reicrvtn/reicrvtn.htm

Νομίζω ότι είναι στο πνεύμα αυτών που λες

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Σ'ευχαριστώ.

Αυτή η φράση καταρχήν είναι δοσμένη με έναν αλληγορικό μυητικό τρόπο και θέλει προσοχή στο πως θα το ερμηνεύσει κάποιος.

Μια πρώτη ερμηνεία είναι ότι η φύση ανακυκλώνει όλα τα στοιχεία της σε όλα τα επίπεδά της για αυτό και κάθε ον έχει στοιχεία που έχουν χρησιμοποιηθεί και στα σώματα άλλων όντων.

Νομίζω όμως ότι η ερμηνεία έχει να κάνει με την εξέλιξη της συνείδησης μέσα από τα διαφορετικά βασίλεια της φύσης. Η "μονάδα" περνάει "φαινομενικά" από τα κατώτερα βασίλεια της φύσης πριν γίνει άνθρωπος. Ίσως αυτό να ήθελε να δώσει, ποητικά, ο Εμπεδοκλής.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που πραγματεύεται το θέμα της μετενσάρκωσης με απλό και κατανοητό τρόπο, αναπτύσσοντας λογικά επιχειρήματα και όχι περίπλοκες εσωτερικές γνώσεις και θεωρίες.

Αν προβληματιστούμε για τις "φυσικές" ανισότητες θα δούμε ότι μόνο οι άνθρωποι δεν γεννιούνται ίσοι, με ίσες ευκαιρίες. Υπάρχουν θεωρίες που το εξηγούν αυτό, όπως το προπατορικό αμάρτημα ή το "θέλημα Θεού"…
Μήπως όμως δεν είμαστε απλά φυσικά φαινόμενα; Μήπως η ανθρώπινη συνείδηση δεν είναι το αποτέλεσμα του ανθρώπινου εγκέφαλου, αλλά η αιτία; Μήπως η συνείδηση αναπτύσσεται όπως το φυτό από το σπόρο;

Η φύση λειτουργεί μαζί με το θάνατο. Ο μηχανισμός της μετενσάρκωσης δίνει την ευκαιρία σε ενσυνείδητες και αθάνατες οντότητες να παίρνουν φυσικά σώματα, προσαρμοσμένα στο στάδιο ανάπτυξης τους και μ' αυτά να επικοινωνούν με τη φυσική ζωή και να παίρνουν εμπειρίες. Η Γη δηλαδή είναι ένα Σχολείο. Δεν υπάρχει εύνοια ή διάκριση ή αδικία, ο καθένας παίρνει ότι έχει επιλέξει. Το σώμα είναι εναλλάξ ανδρικό ή γυναικείο. Δεν ενσαρκώνεται ο άνθρωπος σε ζώα, δεν υπάρχει πρακτική σκοπιμότητα ή αναγκαιότητα για κάτι τέτοιο. Ανάμεσα σε κάθε ενσάρκωση υπάρχει ένα χρονικό διάστημα σαν "διάλειμμα".

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ

Είναι η εκπαίδευση του ανθρώπου, η ανάπτυξη των λανθανουσών δυνατοτήτων που έχουμε όλοι μέσα μας.
Όπως τα σώματα είναι νέα ή γερασμένα, έτσι και οι ψυχές είναι νέες ή παλιές, αν και το πνεύμα είναι χωρίς ηλικία ή φύλο.
Τα υψηλά πνευματικά ιδανικά είναι μέσα μας, αλλά για να τα αποκτήσουμε δεν φτάνουν οι προσευχές ή οι καλές σκέψεις, χρειάζονται έργα.
Ο πόνος είναι μέρος της εκπαίδευσης.

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ

Κατά το θάνατο γίνεται απόσυρση της Αύρας. Το αιθερικό διαλύεται, και το αστρικό περνάει ένα διάστημα στο Παράδεισο ή την Κόλαση, για να αφομοιώσει τις εμπειρίες του. Τότε διαλύεται κι αυτό και το Νοητικό μόνο του περνάει κάποιο χρόνο σ' αυτό που ονομάζεται Ουρανός, μέχρι να διαλυθεί κι αυτό.
Το Αιτιατό ή Θείο Εγώ είναι αθάνατο, είναι αυτό που συλλέγει τις εμπειρίες.

Ο χρόνος παραμονής στα λεπτότερα πεδία, πριν την επόμενη ενσάρκωση, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως:
- Τη διάρκεια της ζωής τη γη
- Την ένταση και ποιότητα των εμπειριών που λήφθηκαν
- Το επίπεδο συνείδησης.
Όσο μεγαλύτεροι είναι αυτοί οι παράγοντες ή κάποιοι από αυτούς, τόσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα που η ψυχή θα παραμείνει στον άλλο κόσμο.

Όταν επιστρέψει, θα επιλέξει να γεννηθεί εκεί όπου μπορεί να συνεχίσει την "εκπαίδευση" της. Αυτή η επιλογή, που περιλαμβάνει ακόμα και την επιλογή των κατάλληλων γονέων, για τους λιγότερο εξελιγμένους ανθρώπους γίνεται από ανώτερα Πνευματικά Όντα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

- Μπορεί να ξαναγεννηθούμε σαν ζώα, κι αυτό είναι αφύσικο.
ΌΧΙ

- Μπορούμε να εξελιχθούμε χωρίς την επαναγέννηση.
Δεν γίνεται. Γιατί επάνω δεν υπάρχουν ευκαιρίες για εμπειρία. Και εδώ, ας δούμε γύρω μας, θα βεβαιωθούμε ότι δεν φτάνει μια απλή ζωή.

- Πηγαίνουμε σε διαφορετικούς πλανήτες κάθε φορά;
Αυτό δεν εξυπηρετεί καμιά σκοπιμότητα, άλλωστε εδώ υπάρχει αρκετή ποικιλία για να καλυφθούν οι διάφορες ανάγκες για εμπειρίες.

- Η μετενσάρκωση είναι ιδέα αντιθρησκευτική.
Αντίθετα, συνδέεται απόλυτα με την πίστη στην αθανασία της ψυχής. Μόνο που αντί να έχουμε τον πνευματικό εγωισμό για άχρηστους παραδείσους, θα είμαστε πιο ενεργοί, βοηθώντας εδώ στη γη, ο ένας τον άλλο.
Αν δεν δεχόμαστε την αθανασία της ψυχής, αν είμαστε υλιστές, τότε δεν έχουμε να πούμε πολλά σ' αυτό το θέμα. Αν είναι όμως αθάνατη, τότε πως δημιουργείται; Την φτιάχνουν οι δύο γονείς; Πως την φτιάχνουν; Άρα, λογικά η αθάνατη ψυχή πρέπει να προϋπάρχει.

- Δεν δίνει την ελπίδα της συνάντησης των αγαπημένων μας στην άλλη ζωή.
Αντίθετα, οι ψυχές που συνδέονται στενά σε κάποια ενσάρκωση, συνήθως συνεχίζουν και στις επόμενες την εκπαίδευση τους μαζί, αναβαθμίζοντας τη σχέση τους ή βιώνοντας την λύτρωση από αρνητικές σχέσεις.

- Αυτό το παραπάνω, δεν δημιουργεί σύγχυση στις σχέσεις;
Όχι, όπως δεν δημιουργεί σύγχυση το γεγονός ότι μια μητέρα φροντίζει το αδύναμο βρέφος της, αλλά στην ίδια ζωή, όταν η μητέρα είναι σε βαθιά γεράματα, οι ρόλοι αντιστρέφονται και είναι το παιδί που φροντίζει την ανήμπορη μητέρα του. Με την μετενσάρκωση η σχέση των ψυχών μεταξύ τους εμπλουτίζεται και ολοκληρώνεται.

- Οι κάτοικοι του άλλου κόσμου γνωρίζουν την μετανσάρκωση; Κι αν ναι, αυτό δεν δημιουργεί ένα πόνο στη ψυχή τους, αφού επιθυμούν να ξαναγυρίσουν εδώ;
Εκεί είναι όπως κι εδώ. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση του άλλου κόσμου, (του πάνω ή του κάτω).

- Αν ίσχυε η μετενσάρκωση, τότε ο πληθυσμός της γης δεν θα είχε αυξομοιώσεις.
Αν σκεφτούμε ότι το διάστημα που μένουμε επάνω είναι πολύ μεγαλύτερο από τη γήινη ζωή, τότε καταλαβαίνουμε ότι επάνω οι πολύ περισσότεροι. Κατά διαστήματα επιταχύνεται ο ρυθμός των ενσαρκώσεων, ο πληθυσμός επάνω μειώνεται και αυξάνεται πολύ εδώ, αλλά αυτό έχει σαν συνέπεια την γρήγορη επιστροφή στη φυσική ζωή, άρα την ενσάρκωση ψυχών που δεν πρόλαβαν να ξεκουραστούν ή να αφομοιώσουν τις εμπειρίες τους.

ΤΙ ΕΞΗΓΕΙ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ;

-Μια ζωή μένει συχνά χωρίς αποτέλεσμα.
-Η μετενσάρκωση επιτρέπει το φθάσιμο και την κατάκτηση της τελειότητας.
-Διαφωτίζει το πρόβλημα του κακού, που δεν προέρχεται από κάποιον άδικο θεό.
-Είναι σύμφωνη με την οικονομία της φύσης
-Εξηγεί την ακμή και παρακμή των εθνών (ομαδική κάθοδος συγκεκριμένων ψυχών που προωθούν κάποιο πολιτισμό)
-Εξηγεί το ότι επανεμφανίζονται χαρακτηριστικά αρχαίων φυλών.
-Εξηγεί το ότι μεγάλοι άνδρες της ανθρωπότητας εμφανίζονται ομαδικά
-Είναι αναπόσπαστη από μια ηθική θεία τάξη.
-Το αποτέλεσμα όλων των πράξεων μας δεν μπορεί να είναι άμεσο
-Εξηγεί τα αινίγματα της κληρονομικότητας
-Εξηγεί νοητικές και ηθικές διαφορές των ατόμων, που λογικά θα έπρεπε να μοιάζουν.

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

- Η ανάμνηση περασμένων ζωών από κάποιους. Οι περισσότεροι ξεχνάμε βέβαια, όπως ξεχνάμε και τα πρώτα χρόνια αυτής της ζωής μας, κι ας είναι τα πιο σημαντικά. Κι όπως μένουν τα βιώματα αυτών των πρώτων χρόνων και μας καθορίζουν σαν προσωπικότητες, έτσι και τα βιώματα των προηγούμενων ζωών (η ουσία και όχι οι λεπτομέρειες τους) μας επηρεάζουν άμεσα και έντονα. Φυσικά ας μη ξεχνάμε ότι υπάρχουν κάποιοι που θυμούνται.

- Οι έμφυτες ικανότητες των παιδιών, που δεν δικαιολογούνται από τους γονείς που έχουν.
- Η ικανότητα κατανόησης κάποιων Αληθειών, πιο εύκολα για κάποιους και πιο δύσκολα για κάποιους άλλους.
- Η δυνατότητα γενίκευσης μιας ιδέας, που μας την προκάλεσε μια και μόνη εμπειρία.
- Η ικανότητα κατανόησης εμπειριών που δεν έχουμε ζήσει.
- Πόθοι και φιλοδοξίες πάνω από τα μέτρα μας.
- Τάσεις προς την αρετή ή την κακία, ανεξάρτητα από την εκπαίδευση που λάβαμε.
- Μεγαλοφυϊες, παιδιά-θαύματα
- Αρρενωπές γυναίκες, θηλυπρεπείς άνδρες
- Ανεξήγητοι φόβοι
- Ξαφνικές και ανεξήγητες συμπάθειες
- Εντυπώσεις για κάποια μέρη ότι μας είναι γνωστά, ενώ δεν τα έχουμε δει ποτέ.
- Λεπτομερής ανάμνηση γεγονότων, που όμως δεν τα έχουμε ζήσει σ' αυτή τη ζωή.

Το γεγονός ότι δεν θυμόμαστε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μετενσάρκωση. Υπάρχει η αναγκαιότητα της λήθης, γιατί ο μέσος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να αντέξει όλα όσο θα μπορούσε να θυμηθεί, γιατί δεν χρειάζεται να θυμόμαστε τα γεγονότα, αλλά την ουσία, για να μη μπερδευόμαστε με τα δεδομένα της παρούσας ζωής μας, αλλά και γιατί δεν επικοινωνούμε με το επίπεδο συνείδησης που είναι το αθάνατο μέρος μας, αυτό που επανενσαρκώνεται, που είναι το Αιτιατό ή Θείο Εγώ.
Σ' αυτό το επίπεδο μπορεί να εισχωρεί ο μυημένος, και τότε έχει την δυνατότητα αλλά και την δύναμη να θυμηθεί και να ερευνήσει τις προηγούμενες ζωές του.

Ευχαριστω

Θα προσπαθήσω να πω την άποψή μου και την ερμηνεία μου.

Όποιος μπορεί να επιλέξει και το κάνει εδώ στην φυσική Γη κατά την διάρκεια της ενσάρκωσής του, τότε αυτός μπορεί να το κάνει και στα πιο λεπτά πεδία.

Πόσοι άνθρωποι μπορούν να πάνε κόντρα στις ατυχίες και ευτυχίες τους, που έρχονται από τις περιστάσεις της ζωής και επιλέγουν τον πιο δύσκολο δρόμο; Λίγοι; Σίγουρα ναι !

Τόσοι λίγοι είναι και αυτοί που μπορούν να επιλέξουν τις δύσκολες ενσαρκώσεις.

Νομίζω ότι ισχύει εδώ αυτό που έλεγε ο... παππούς μου παλιά στην Αίγυπτο "Όπως επάνω έτσι και κάτω και αντίστροφα"

Ισως ετσι να εξηγειται και η γνωστη σε ολους φραση...
Απο ροδο βγαινει αγκαθι κι απο αγκαθι ροδο!

Ευχαριστω!

Ωστοσο πιστευω οτι καποια απο αυτα τα περιστατικα ,τυγχανει να τα εχει"προβλεψει" ο εγκεφαλος μας .
Τετοιες...προβλεψιμοτητες παρουσιαζονται σε μορφη ονειρου,οταν αργοτερα τις ζουμε ,ειναι οικειες!

Ας μην ξεφυγω ομως απο το θεμα...

Ψάξε και σε αυτά τα topics

topic.asp?TOPIC_ID=2077

topic.asp?TOPIC_ID=1422

topic.asp?TOPIC_ID=859

Χαίρομαι που βρήκες τον χώρο τόσο οικείο και αυτά που λέμε τόσο οικεία.

Ίσως τα έχεις ξανακούσει σε μια προηγούμενη... ενσάρκωση και το Κάρμα σε έχει φέρει ξανά στην ίδια παρέα . Ποιος ξέρει;

Αυτά για να τα συνδέσουμε και με το θέμα μας

quote:

---

Μόνο που δεν βρίσκεται σε καμιά φανταστική κόλαση, με θεατρικές φλόγες και γελοίους δαίμονες με κέρατα και ουρές όπου το Εγώ έχει καταδικαστεί, αλλά στην πραγματικότητα πάνω σ' αυτό το πλανήτη, που είναι ο τόπος των αμαρτιών του και, όπου θα πρέπει να εξιλεωθεί για κάθε κακή σκέψη και πράξη. Ό,τι έσπειρε, αυτό θα θερίσει. Η επανενσάρκωση θα μαζέψει γύρω του όλα τα άλλα Εγώ που έχουν υποφέρει, είτε έμμεσα είτε άμεσα, στα χέρια του, ή ακόμα και μέσω της ασυνείδητης συνδρομής της προηγούμενης προσωπικότητας του. Η Νέμεση θα τους στείλει στο δρόμο αυτού του νέου ανθρώπου, που κρύβει τον παλιό, το αιώνιο Εγώ, στο οποίο παραμένει μόνο η αντανάκλαση των Σκάντας των προηγούμενων ενσαρκώσεων.

---

Μεγάλο θέμα έπιασες και θα κάνω μια φτωχή προσπάθεια για να δώσω κάποιες δικές μου σκέψεις.

Κατ' αρχήν δες το άρθρο του Aurobindo.
http://www.esoterica.gr/articles/eastern/auroevil/auroevil.htm

Ειδικά τα σημεία:

quote:

---

Για τον δικό μας νου, δεν υπάρχει διέξοδος στην πίστη μας πως, αν ο Θεός υπάρχει τότε είναι το Παν.
Όλα προέρχονται από αυτόν, από ποιά άλλη πηγή θα μπορούσε να είχαν προέλθει; Το παν υπάρχει μέσα Του, σε ποιό άλλο ον ή σε τί θα μπορούσε να υπάρξει; Επομένως το κακό πρέπει να προέρχεται από Εκείνον, το κακό πρέπει να υπάρχει μέσα Του. Αφού είναι Πάνσοφος, διότι όλη η γνώση είναι δική Του, θα πρέπει τότε να υπάρχει για κάποιον σοφό και τέλειο σκοπό. Αφού είναι Πανάγαθος, θα πρέπει να υπάρχει για το καλό και όχι για ό,τι θα εναντιωνόταν στο καλό. Μόνον η δική Του σοφία είναι άπειρη, ενώ η δική μας περιορισμένη. Η δική Του τέλεια, η δική μας υπανάπτυκτη. Είναι μια άπειρη και πάνσοφη αγάπη, η δική μας περιορισμένη και μη σοφή αγάπη, μια αγάπη που είναι, ατελώς πληροφορημένη από την γνώση, γεμάτη παραισθήσεις, προσηλωμένη σε παρελθούσες ευτυχίες και διασκεδάσεις. Η αγάπη του Θεού βλέπει μακριά, η δική μας εστιάζει τα μάτια της στη στιγμή.

(...)

Το κακό, είναι το καλό που αποσυντίθεται για να ετοιμαστεί για ένα ανώτερο καλό. Αυτό που τώρα είναι τυραννία, κάποτε ήταν απαραίτητο να ενώσει την ανθρώπινη κοινωνία. Το τι ήταν κάποτε μια ιδανική κατάσταση για την κοινωνία, θα ήταν βάρβαρο και κακό τώρα. Η ηθική προοδεύει, η θρησκεία πλαταίνει με την αναπτυγμένη εκδήλωση εκείνου του στοιχείου που είναι θείο στο ανθρώπινο γένος. Όπως για το άτομο, έτσι και για την φυλή και τον κόσμο, το κακό ρέπει προς το καλό, έρχεται μέσα στην ύπαρξη για να αποβάλλουν οι άνθρωποι, το κατώτερο καλό και να υψωθούν σε ανώτερες σφαίρες.

(...)

Ήταν η γνώση του καλού και το κακού που επέφερε την λύπη και την αμαρτία στον κόσμο, όταν αυτή η γνώση υπερνικηθεί, ο άνθρωπος θα υψωθεί πάνω από την λύπη και τον πόνο. Πριν να φάει τον απαγορευμένο καρπό, είχε την αθωώτητα του ζώου, όταν παύσει να τον τρώει, θα έχει την αθωώτητα του Θεού.

Μήπως λοιπόν, στην φύση ο πόνος είναι μια πιθανότητα, που θα πρέπει να εξαντληθεί, και ο άνθρωπος έχει επιλεγεί σαν εργαλείο για να τον φέρει στην ύπαρξη, σε περιορισμένο χώρο και για περιορισμένο χρόνο, και να τον επεξεργαστεί για χάρη του σύμπαντος; Με αυτή την ιδέα το χριστιανικό δόγμα για τον Υιό του Ανθρώπου στον σταυρό παίρνει μια ιδιαίτερη σημασία, και ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται Χριστός του Σύμπαντος.

---

O Vivekananda έλεγε:

quote:

---

“Ο δημιουργός του κακού είναι το καλό, κι η κατάληξη του κακού είναι επίσης το καλό. Το κακό δεν είναι παρά η λαθεμένη κατεύθυνση της δύναμης του καλού. Ένας άνθρωπος που δολοφονεί κάποιον άλλο, ίσως παρακινείται να το κάνει από την αγάπη που έχει για το παιδί του. Όλη του η αγάπη περιορίστηκε σε ένα μικρό παιδί κι αποκλείστηκαν τα εκατομμύρια των άλλων ανθρώπινων όντων του σύμπαντος. Κι όμως, περιορισμένη ή απεριόριστη, είναι πάντα η ίδια αγάπη”. (σ. 306)

“Η Βεδάντα μας λέει, ότι η αιτία του καθετί που φαίνεται κακό είναι ο περιορισμός τους Απεριόριστου. Η αγάπη που περιορίζεται σε στενά χαντάκια και φαίνεται κακή, βγαίνει τελικά στην άλλη άκρη και εκδηλώνεται σαν Θεός”.

(...)

Το μυστικό της δραστηριότητας το γνωρίζει εκείνος - που μέσα στην καλή πράξη διακρίνει κάτι κακό μέσα της - και μέσα στο κακό διακρίνει κάτι που κάποιον ωφελεί.

(...)

Η διαφοροποίηση σε καλό και κακό είναι γέννημα της ιδιοτέλειας. Αυτό είναι κάτι φοβερά δύσκολο να κατανοηθεί αλλά, όσο θα περνάει ο χρόνος, θα καταλάβετε ότι τίποτα μέσα στο σύμπαν δεν είναι ικανό να σας εξουσιάσει - εκτός αν εσείς του επιτρέψετε να σας εξουσιάσει.

---

Ο Πλωτίνος λέει για το κακό:

quote:

---

«... στο κακό δεν πρέπει να βλέπεις τίποτε άλλο από κάτι που έχει ελλιπή φρόνηση, ένα μικρότερο βαθμό του καλού και μιαν αδιάκοπη πορεία προς το μικρότερο. Την φύση δεν μπορείς βέβαια να την ονομάσεις κακή, επειδή δεν είναι αίσθηση, ούτε την αίσθηση, επειδή δεν είναι λόγος. Αλλιώς θα είναι αναγκασμένοι να δεχτούν ότι υπάρχει κακό ακόμα και μέσα στα νοητά διότι κι εκεί η ψυχή είναι κατώτερη από το νου, κι αυτός είναι κατώτερος από κάτι «Άλλο».» Πλωτίνος, Εννεάδες ΙΙ, 9, 13.

(...)

«Αλλά δεδομένου ότι υπάρχει μία και μόνη επιστήμη των αντιθέτων και ότι το κακό είναι αντίθετο του αγαθού, η επιστήμη του αγαθού είναι επίσης και η επιστήμη του κακού. Έτσι παρουσιάζεται η ανάγκη γι αυτούς που προβλέπουν να διαγνώσουν το κακό, να εμβαθύνουν στην φύση του αγαθού, γνωρίζοντας ότι τα ανώτερα είδη προηγούνται από τα δεύτερα, τα οποία είναι στέρηση των πρώτων». Πλωτίνου Εννεάδες, Α.8, 1.

---

Και ο Πρόκλος λέει:

quote:

---

"Και καθένα από τα καθολικά δεν έχει σχέση με αυτού του είδους την παρεκτροπή, καθώς πάντοτε επικρατούν τα πιο τέλεια από την φύση υπάρχουν μέσα τους, τα επιμέρους, όμως, καθώς, λόγω της εξασθένησης της δύναμης, προβαίνουν σε ποικιλομορφία, διάσπαση και επέκταση των καθολικών, εξασθενίζουν τη συμμετοχή στο καλό και δίνουν υπόσταση στο αντίθετο, υποταγμένο βέβαια κατά την ανάμειξη και τη συνύφανση με το καλό. Γιατί ούτε κι εδώ το κακό δεν επιτρέπεται να λάβει υπόσταση απρόσμεικτη και εντελώς απαλλαγμένη από το καλό, αλλά, ακόμα κι αν, ως προς το μέρος ένα τέτοιο πράγμα είναι κακό, από την άποψη του συνόλου και τους σύμπαντος οπωσδήποτε θα είναι καλό, γιατί το σύμπαν είναι "ευτυχισμένο" και αποτελείται από μέρη πάντοτε τέλεια και τα οποία βρίσκονται σε αρμονία με τη φύση, γιατί το αντίθετο με τη φύση είναι το κακό,που υπάρχει πάντοτε στα επιμέρους, και το άσχημο και το ασύμμετρο, η παρεκτροπή και η ψευδής υπόσταση εντοπίζονται σε αυτά" (Πρόκλος, Πλατωνική Θεολογία, α', 84, 10-20, σ. 231)

---

Έτσι τείνω να συμπεράνω ότι το καλό και το κακό είναι σχετικές αντιλήψεις που αποδεχόμαστε με βάση την δική μας επιμέρους θέση στο σύνολο.

Όσο τείνουμε στο ΟΛΟΝ τόσο περισσότερο το Κακό θα παύει να είναι τέτοιο και θα παίρνει την θέση του ως ένας κατώτερος βοηθός της εξέλιξης.

Μία είναι η λύση, να μάθουμε να δεχόμαστε μέσα μας τον ΟΛΟΝ κι έτσι να βλέπουμε όλα μέσα από αυτό το πρίσμα.

Τώρα για το ερώτημα σου, αν σκοτώσω κάποιον ο οποίος εάν δεν τον σκότωνα, θα ανακάλυπτε την ατομική βόμβα και θα σκότωνε χιλιάδες άλλους. Νομίζω ότι η λύση είναι μία. Να βρεις ποιο είναι το καθήκον σου (Ντάρμα) και να το επιτελέσεις. Αυτό είναι η δική σου δουλειά. Όλα τα άλλα δεν είναι δική σου δουλειά. Αλλιώς μπαίνουμε σε έναν κύκλο παράνοιας και θα νομίζουμε ότι είμαστε οι Σωτήρες του κόσμου.

Λέει ο Ταοϊστής Τσουάνγκ Τσου, ότι κάποτε οι επιστήμονες προσπάθησαν να βάλουν. στο Χάος, μάτια, μύτη, στόμα, χέρια κ.α. Τελικά τα κατάφεραν κι εκεί που πανηγύριζαν για την επιτυχία τους, το Χάος... πέθανε. Μια ερμηνεία είναι ότι το Χάος και η απροβλεπτικότητα είναι σημαντικά λειτουργικά στοιχεία της φύσης που πρέπει να τα σεβόμαστε και να τα αφήνουμε να κάνουν την δουλειά τους. Πίσω από το Χάος υπάρχει ένας μεγάλος Νόμος που φροντίζει να μας αποδώσει αυτό που χρειαζόμαστε. Δεν μπορούμε, ούτε πρέπει να νομίζουμε ότι χρειάζεται να μηχανοποιούμε τα πάντα.

Τώρα για το θέμα της ανάμνησης εμπειριών παλιών ζωών σε νέους εγκεφάλους, νομίζω ότι αυτό που διάβασα είναι ότι η ανάμνηση δεν έχει την πηγή στον εγκέφαλο αλλά σε αυτό που ονομάζεται Ακασικά Αρχεία (συλλογικό αρχείο μνήμης της φύσης). Η εμπειρία δεν είναι στον σκληρό δίσκο του... PC αλλά "κατεβαίνει" από τον ... Server .

Δεν ξέρω ακόμα... αναζητώ κι εγώ...

Για αυτό πάντα παραθέτω αποσπάσματα από κλασικούς, για να δείξω ότι σέβομαι πρώτα την δική τους πορεία πριν μιλήσω για αυτό που νομίζω εγώ.

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

quote:

---

"Έτσι τείνω να συμπεράνω ότι το καλό και το κακό είναι σχετικές αντιλήψεις που αποδεχόμαστε με βάση την δική μας επιμέρους θέση στο σύνολο."

---

quote:

---

ΑΦΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΑΡΑ
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ

---

ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ "ΚΛΕΙΣΤΩΝ" ΕΠΙΛΟΓΩΝ (ΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ?). ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

ΕΠΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ.

ΑΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ, ΕΧΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ.

ΚΑΙ ΝΑΙ, ΣΥΜΦΩΝΩ "Προκειται να ΕΙΜΑΙ ο,τι τωρα αποφασιζω και πραττω". ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟ "ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ". ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΙΛΑΓΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ "ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ" ?

ΥΣ. ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ TOPIC ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΧΩ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ.

ΦΙΛΙΚΑ

TRAVELLER

quote:

---

ΑΝ ΟΜΩΣ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΟΥ.

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr