ESOTERICA.gr Forums ! - Ταξίδια στην απουσία των λέξεων

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= Η ΣΟΦΙΑ =-.

Ταξίδια στην απουσία των λέξεων

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/10/2003, 04:27:32 Δώσε μου χρόνο. ν' αποτυπωθώ σ' ένα χαρτί. Να παίξω με τις λέξεις Να τις χάσω στην αιωνιοτητα δευτερολέπτων να εκμηδενίσω το ναι και το όχι μ'ένα ίσως... Σιωπηλή κραυγή γκρεμίζει τα μυαλά μας. Μελάνι βγαινει απ' τα βιβλία, σαν λόγια που αγωνιούσαν να βγουν. Σε στόμα κλεισμένο ερμητικά, οι αλήθειες μας αγωνιούν... Έχω χαθεί σε μικρούς συνδυασμους γραμμάτων Edited by - 1900 on 05/10/2003 04:55:14
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/10/2003, 01:14:01 ... Χαμογελάω ακόμα γιατί δε μπορώ να κατανοήσω το πλήρες... Αδιαφορώ για αυτά που γυρνάνε τις κατώτερες σφαίρες γιατί δεν έχω άλλο χρόνο... Ανασαίνω ακόμα γιατί δεν γεννήθηκα για να φύγω πριν την αυγή των αισθήσεων... Ανασταίνω ακόμα τον παιδικό μου εαυτό γιατί ποτέ δε τόλμησα να αντικρύσω το φθαρτό μέσα μου...εντός μου εναπόκειται το Θείο να μορφοποιηθεί... Δώσε τόπο και ελαφρύς κίνησε να συναντήσεις την ανυπέρβλητη αλήθεια... Ας καταλαγιάσουν τα σύννεφα και ας ξημερώσει κάπου μακρύτερα απο τα ακυβέρνητα Εγώ... Είθε να σιγήσει ο καιρός κάποτε, πριν τη μεγάλη απόφαση... Δεν υπήρξα γιατί δεν θέλησα...δε πέθανα γιατί ποτέ δε θα αφεθώ στην καταστροφή του Αρμαγεδδώνα... ... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you Edited by - reptilesalonica on 06/10/2003 01:27:05
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/10/2003, 04:26:39 Λιγοτερες λεξεις,η και καθολου... ναι θα μπορουσε αν υπηρχαν δυο ματια απεναντι σου κι εκει να κανεις το ταξιδι! αν οχι μπορεις να ταξιδευης στους στιχους ΖΕΝ. Εν αριζο δεντρο, κιτρινα φυλλα σκορπανε περ απο το γαλαζιο ασυννεφιαστο,ακηλιδωτο,μπλε. *****....*** Χωρις ιχνη,γιατι να κρυβομαι πια; Τωρα ο παλιος καθρεφτης αντανακλα τα παντα..φθινοπωρινο φως νοτισμενο απο αχνη παχνη. * Η νιρβανα του Βουδδα, περ απ τα λουλουδια και τα λεφτα. ... ... ... ... Το πρωτο τζιτζικι η ζωη ειναι σκληρη,σκληρη,σκληρη. \|.\|.\|.\| Συντομη νυχτα ..κοκκινο λουλουδι στην ακρη του κληματος. }}}.}}} Μεσα απ το χιονι φωτα σπιτιων που μου κλεισαν τις πορτες. !!!!!!!! Μιλια παγωνια πανω στη λιμνη το φεγγαρι δικο μου. * Μετα τ ονειρο τι πραγματικη η ιριδα. * * * Ιερες νυχτες, μεσ απ τις μασκες ασπρες ανασες χορευτων. !!!!!!!!! Τ αστρα στην λιμνουλα! παλι η χειμωνιατικη νεροποντη χτυπαει το νερο. ______. Με την βραδυνη αυρα το νερο πηδαει στα ποδια του ερωδιου. + + Χαικου Στο σκοτεινο δασος ενα βατομουρο πεφτει ο ηχος του νερου. . Πεφτει χιονονερο απυθμενο,απειρο μοναχο. . Τα φυλλα πεφτουν το ενα πανω στο αλλο η βροχη χτυπαει τη βροχη. . Το φεγγαρι ειναι το ιδιο παλιο φεγγαρι, τα λουλουδια οπως ηταν, κι ομως εχω γινει η πραγματοτητα ολων των πραγματων που βλεπω. καλημερα ΟΜ dsm
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/10/2003, 06:22:22 Kηλιδωμένα χαχανητά ξεδιπλώνονται στις σκάλες... Ερημωμένες χώρες οι νύχτες της, πυροβολούν το κεφάλι της, το κρατά με τα δυό χέρια και δε το νοιώθει!... Τα πόδια τρέχουν μέσα στο κεφάλι της, η ανάσα κομμένη ανημπορεί να ζήσει... Βρώμικη άλλη μια νύχτα απο τις οινοποσίες πρόσκαιρων καταιγίδων στο κορμί της... Καταλαγιάζει τα σύννεφα και χαμηλώνει το κεφάλι να ταξιδέψει μαζί τους... Θυμάται περιστροφικές σκέψεις σα κόψεις ξυραφιού σε νεκρικό μετάξι... Το θέατρο των στιγμών άλλη μια φορά αλυχτά στην ψυχή της... Τα πόδια τρέχουν, το κεφάλι, η ανάσα...θυμάται μια τρομακτική σκέψη όμως να τη ρωτά με μάτια γουρλωμένα και φλογερά: Έδωσες το χρόνο σου?!... Αξίωσες να γεννηθείς εντός?!... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/10/2003, 06:31:54 Στα πέρατα του χρόνου, ο ένας βαρυγκομά να σηκώσει την αλήθεια του... Στα ερημωμένα πατήματα, κυκλοθυμά και γυρνά απο κει που πρόκειται να βρεθεί... Οι φωνές! Οι φωνές! Ο Καθρέφτης!...Αα! η γυναικεία φωνή... Στον πάσαλο ακόμα ο ένας, δε μπορεί να καταστρέψει αυτά που δε κατανοεί και μανιασμένα επιστρέφουν σα μηχανές του χρόνου να τρελάνουν το μυαλό του, να ποδοβολήσουν την καρδιά του, να νεκρώσουν την ψυχή του... Στο περιθώριο των πραγμάτων αιθεροβάτισε μια ηλιαχτίδα και ο ένας δε πρόλαβε να γευτεί τη στάλα που χάθηκε στο άγονο χώμα... Στα πέρατα του χρόνου, ψιθυρισμοί που ο ένας κατακράτησε σφιχταγκαλιασμένος μαζί τους και δάκρυζε κάθε φορά που η ώρα δεν τον προσδοκούσε... Ο ένας για όλα ήταν και απο τα όλα ξεκίνησε. Στον πάσσαλο δεμένα πλοία-πατήματα, ανυπόμονα της ψυχής, ο ένας να μυρίσει προσπαθεί... Ο ένας, αλλάζει ουρανούς και φυσά δυτικά, τότε που οι ώρες γυρνούσαν στον παιδικό τοίχο ανήμπορες να μεγαλώσουν και αρνούμενες να ξεχαστούν. Ο ένας παιδί έγινε και πάνω στον πάσσαλο γεύθηκε την επόμενη παλίρροια... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/10/2003, 06:37:38 Θεέ μου σε ευχαριστώ που μου επιτρέπεις να αντιλαμβάνομαι το μεγαλείο σου.... Ας ξεχυθούν και πάλι τα ποτάμια της πίστεως και ας ξεχάσουν τη λέξη... Καρδιά να γίνουν και ...τίποτα ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
1900 ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Cuba 1904 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/10/2003, 02:06:28 Στα Κάστρα Βγαίνω απ τ' αστρο του πρωινού και στο παγκάκι βρίσκομαι. Κατω οι σταχτες του τσιγάρου. Μια κουφια ηρεμία. Τα μάτια μου ουρλιάζουν και ματώνουν, γυρίζουν αναστροφα στη θέα σας. Ο αέρας φυσα προς τα πάνω, να μας δώσει ύψος. Είναι αργά και νωρίς, δακρύζω... Παιξε κιθαρα κι εσυ που κοιτάς τραγούδα.. Περπατάω κι όλοι με προσπερνάνε. Πόση ευτυχία κρατάς στη χούφτα σου; Τα ταξί εχουν καταλύσει την εθνική οδό. Θελω να περπατησω απο πανω τους, μα κάτι δε μ'αφήνει. Σε περιμένω στις οχτώ. Θα κρατώ τη μηχανή που τραγουδάει. Θα βγω απ' τα Κάστρα κι ο προβολέας θα ζεσταίνει το σώμα μου. Ετερόφωτος με την πληγή που στάζει. Στο πλακόστρωτο πλαγιασε ο ουρανός να κοιμηθεί. Έλαβα ένα γράμμα με τα μάτια του αγγέλου, ζωγραφισμένα πάνω. Άνοιξα το ψυγείο και τα 'κλεισα εκεί, να ξαποστάσω λίγο... Edited by - 1900 on 10/10/2003 02:08:04 Edited by - 1900 on 10/10/2003 02:12:36
Κάθυ Μέλος 3ης Βαθμίδας Australia 767 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/10/2003, 15:59:00 Αγγελία από το άγνωστο αθάνατο Φως, Φλεγόμενο στην άκρια της τρεμάμενης δημιουργίας, Η αυγή, της έχτισε την αύρα, με υπέροχες αποχρώσεις, Και έθαψε το σπόρο της στο μεγαλείο των Ωρών. Επισκέπτης της στιγμής, έλαμψε η θεότητα, Για λίγο το Όραμα στάθηκε πάνω από το λεπτό σύνορο της ζωής, κι έσκυψε κοντά στο σκεφτικό, κυρτό μέτωπο της Γης, εξηγώντας μια δυσνόητη ομορφιά και τέρψη, στα ιερογλυφικά των χρωμάτων μιας απόκρυφης αίσθησης, Κι έγραψε αράδες ενός σημαντικού μύθου, Ιστορώντας μεγαλεία πνευματικών αρχών, Ένας λαμπρότατος κωδικός, Γραμμένος πάνω στον ουρανό που έγινε σελίδα. Εκείνη τη μέρα, σχεδόν, αποκαλύφθηκαν τα Επιφάνεια, των οποίων οι σκέψεις κι ελπίδες μας, είναι συνθηματικές αναλαμπές. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/10/2003, 04:33:14 Και μετά απο αυτούς τους φλογερούς περιπάτους στις ζωές μας έλα και γύρε σαν ανάσα φθινοπωρινή να γευτείς αυτό το μαγικό φθινοπωρινό ήλιο στη ζεστή σου καρδιά και όπως τα ταξιδιάρικα πουλιά να γνωρίσεις οτι δεν είσαι εκεί, είσαι πιο έξω απ' όσο μπορούσες ποτέ να φτάσεις... Βγές έξω και μύρισε τη φθινοπωρινή βροχή, νοιώσε τη βροχή που πλένει λυτρωτικά και απόψε γονατίζει για να σε αγκαλιάσει... Για κάθε χαμόγελο υπάρχει κάποιος που κλαίει... Έλα τώρα όμορφο πουλί της ψυχής και ξεδίψασε μαζί μ' αυτά τα πρωινά και βαριά σύννεφα... Δε ξέρουμε πότε θα χαράξει πέρα απο αυτή τη λυτρωτική βροχή που πλένει με αγάπη... Ακόμα νοιώθουμε πιασμένοι μαζί απο κάτι μαγικότερο απο τους ήχους του '70 που φώναζαν Ειρήνη στις καρδιές και ήλιο στις ανάσες... Έλα βροχινό όνειρο και ξεδιπλώσου δίπλα της, είναι τόσο ευαίσθητη που και η ίδια δε μπορεί να χειριστεί τον εαυτό της... Αργά έλα και περπάτησε απο όλες τις γνώριμες στιγμές και πίστεψε όσα λέει γιατί μπορεί και χορεύει αγκαλιά με τα πουλιά της καρδιάς της. Πιασμένα όνειρα κατρακυλάνε τώρα και μελωποιούν τις ερωτικές στιγμές, τώρα πετά μα δε ξέρει πόσο αιμοραγεί η ψυχή της... Πήγαινέ την σπίτι, κράτα την σπίτι μικρέ κεραυνέ... Ό,τι ειναι στην καρδιά της δε πρόκειται ποτέ να σκλαβωθεί... Γι' αυτό μπορεί, γι' αυτό τολμά και είναι τόσο όμορφη... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
Κάθυ Μέλος 3ης Βαθμίδας Australia 767 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/10/2003, 09:07:45 Αυτοί που επιβλέπουν Μοίρα, Θέληση, Τυχαίο, γνώστες του θεωρήματος της Κοσμο-Ανάγκης, μπορούν να δουν την Ιδέα και την Ισχύ που αλλάζουν την πορεία του κόσμου. Έρχονται, οπλισμένοι με φως, από κόσμους που δεν ανακαλύφθηκαν. Άκου! Καθώς ο κόσμος μοχθεί με την τυφλή καρδιά του, άκου, τις καλπάζουσες οπλές του απρόοπτου συμβάντος που φέρνουν τον υπεράνθρωπο Ιππέα κοντά, απαθέστατος στην κλαγγή και εκκωφαντική κραυγή της Γης, επιστρέφει στη σιωπή του θεϊκού όρους. Διαβαίνει σαν αστραπή που ξεπηδά, σαν κεραυνός που σαρώνει, αφήνοντας το σημάδι του στο ποδοπατημένο στήθος της Ζωής. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
Κάθυ Μέλος 3ης Βαθμίδας Australia 767 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/10/2003, 11:10:38 Ήταν την ώρα πριν ξυπνήσουν οι Θεοί, Πέρα από το μονοπάτι του θεϊκού συμβάντος, Ο τεράστιος προφητικός νους της Νύχτας, η οποία καθόταν στον αφώτιστο ναό της Αιωνιότητας, εκτεινόταν ακίνητος πάνω στη κόχη της Σιωπής. Αισθάνεσαι σχεδόν αδιαφανής, αδιαπέραστος, στο ζοφερό σύμβολο στα, χωρίς μάτια, ονειροπολήματά της, Άβυσσος ασώματου Άπειρου, η Σιωπή. Ένα απύθμενο μηδέν γέμιζε τον κόσμο. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 14/10/2003, 03:52:14 Χρυσόξανθες και αλαφροπερπατημένες έρχονται οι αλλότερες ζήσες της καρδιάς να θυμήσουν τα μετανοημένα θελήματα Θεών και Αγγέλων. Κατηφορίζουν στους αυλικούς κανόνες που ποτέ γελωτοποιός δε διάβηκε την ημέρα πριν τον απαγχονισμό, τον αγαπημένο του Βασιλιά... Τρομπέτες ήχησαν βαριά στα μακρινά παραθυρόφυλλα ενός άχρονου αγοριού και αμούστακου στην όψη... Υπερκέρασε όλα τα πέρατα θέλοντας να τα στοιβάξει στον πλούσιο εαυτό του μα αυτός τον πρόδωσε, θυμίζοντάς του πως οι τολμηροί ζούν για ένα σκοππό-την υπέρτατη ελευθερία... Γυροβολούσε το δωμάτιο με βήματα που έφταναν μέχρι την άβυσσο της ψυχής του και θέριευε μέρα τη μέρα, μέχρι τη στιγμή της φωτιάς... Ξάφνου όλα σταμάτησαν, ήταν η φωνή ενός κορακιού... Κάποιος είχε πεθάνει μπροστά στο χαρούμενο Βασιλιά, μα ο γελωτοποιός ήταν τόσο θλιμμένος που αποφάσισε να ξεχάσει ποιός ήταν... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
Destiny Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 291 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/10/2003, 11:27:35 quote: Κάποιος είχε πεθάνει μπροστά στο χαρούμενο Βασιλιά, μα ο γελωτοποιός ήταν τόσο θλιμμένος που αποφάσισε να ξεχάσει ποιός ήταν... Να ξεχασει ποιος ηταν.. και να συνεχισει να διακομωδει τον Εαυτο του μπροστα στον Αρχοντα... Υποταγη οχι μονο των λεξεων αλλα και των συναισθηματων....
Destiny Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 291 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/10/2003, 11:36:18 Από τη στιγμή που δημιουργείται η ανάγκη σε έναν Ανθρωπο να μιλήσει-σέρνοντας από το χέρι την ψυχή ...αρχίζει να λειτουργεί η λογική του ρήματος «γράφω». Η σκέψη τείνει να βαθαίνει, να συμπυκνώνεται... Ξεκινά σαν μια μεγάλη λίμνη... Όσο ασκείσαι τόσο απορροφούνται τα νερά της από το έδαφος ωσότου καταλήξει σε στιγμή... Έδαφος είναι το σύνολο των βιωμάτων, των εμπειριών, των γονιδίων, των γνώσεων ο εαυτός που έχουμε διαμορφώσει διανύοντας τον μέχρι τώρα δρόμο μας.. Η διαδικασία της σμίκρυνσης είναι χρονοβόρα και επώδυνη. Αυτός ο κόκκος άμμου, είναι η τελευταία σκέψη.. Το νερό που απορροφήθηκε είναι οι λέξεις που σβήστηκαν, εκδιώχθηκαν, με σκοπό την απαλλαγή κάθε περιττού... Ό,τι πετάχτηκε βρισκεται στο υπέδαφος...
agathodaimwn Νέο Μέλος Greece 29 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/10/2003, 14:46:32 Δύναμη κι αν μου έδωσες για να πολεμίσω αυτο το μαρτύριο δεν μπόρεσα, ακόμα να διαλύσω Το στόμα μου έβγαλε φωτία τα λόγια γίναν στάχτη που σαν ξεχύθικαν στη γή καταστροφή σκέφτομαι θά ρθει Δεν είναι αισιόδοξο μήτε αλλοπαρμένο αυτό ειναι το μήνυμα αυτού που περιμένω the trouth is inside
manos ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2467 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/10/2003, 22:52:47 προσπαθω τις λεξεις να αγγιξω, να μιλησω μαζι τους-να τις νιωσω, ομως δεν τις φτανω,η ηχω μου ... χανεται στο χαος που τις περιβαλλει..., κυματα σχηματιζουν τα γραμματα... πανω στο πεπλο του πολικου σελας,... στην ακρη που τελειωνουν τα χρωματα ,.. της ιριδος , την προταση θα βρεις,... και μενα που θα κολυμπω στο ποταμι... της αιωνιας σιωπης........ δικο μου ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣ. με απερατο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2003, 02:50:53 Ιριδίζοντα σκέλετα βέβηλων χρόνων αποδομούν όψεις της Θεάς. Χορεύοντας απο μακριά, καταφθάνουν νεόκοποι ρασοφόροι και εγωκλειδωμένοι μοναχοί... Σπινθηρίζοπντας τα βλέμματα μιλούν δίχως να γνέφουν. Σκέψεις που λόγια γίνονται μα δεν αντήχησαν ποτέ παρά μόνο στου μυαλού τα λαγούμια πετάνε... Όλη αυτή η ερημική έκταση κυκλώνει τις ανάγκες τους, σα θάλασσα ποτίζει και υψώνει τη βρεγμένη Γή... Ιριδιζόμενοι χορεύοντας εναλλάσσονται οι ρασοφόροι μοναχοί...κυκλώνουν τις αλήθεις... Μα μέρα δε χάραξε ποτέ που να ζητά να δύσει. Δίχως ανάγκες περιττές μακραίνουνε οι μνήμες, δροσιζουν πια την έρημο κυκλοθυμούν τις ώρες. ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
ΑΤΜΑ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" India 6464 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2003, 03:23:40 H MOYΣIKH TΩN ΣΦΑΙΡΩN
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2003, 10:10:41 ΑΤΜΑ...μαγικη...μοναδικο! ΑΤΜΑ... ΑΓΑΠΗ... ΑΣΤΡΟ.. ΑΡΕΤΗ... ΑΣΤΑΡΤΗ ΑΛΦΑ ΑΝΑΤΟΛΗ ΑΒΡΟΤΗΤΑ.. ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΕΡΙΚΟ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΑΕΝΑΟΣ ΑΗΡ ΑΙΝΙΓΜΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΙΩΝΙΑ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ!!! ΑΜΒΡΟΣΙΑ Με της λεξεις η χωρις αυτες,μπορουμε να υπαρχουμε σε πολαπλα επιπεδα ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΦΩΣ ΟΜ dsm
Κάθυ Μέλος 3ης Βαθμίδας Australia 767 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/10/2003, 12:52:01 Μια σκέψη σπάρθηκε στ’ άηχο Κενό, Μια αίσθηση γεννήθηκε στα βάθη του σκότους, Μια μνήμη τρεμούλιασε στη καρδιά του Χρόνου σαν ψυχή που πέθανε, και σείστηκε να ζήσει, Η παντογνώστρια Θεά στηρίχτηκε στα πλάτη των ταξιδιών των άστρων, το διάστημα έτοιμο για τα πόδια Της. Η Γη ένιωσε πολύ κοντά το διάβα του Άφθαρτου κι η Φύση άκουσε τα βήματά Της. Το φωτεινό της χαμόγελο, προσάναμμα να ανάψει, τη φωτιά της σιωπής, στους κόσμους. Όλα γίνηκαν καθαγιασμός και ιεροτελεστία ο αέρας, κρίκος ουρανού και γης ο πλουμιστός ύμνος υψώθηκε κι έφτασε στο βωμό των λόφων, τα ψηλά κλωνάρια προσευχήθηκαν στον αποκαλυπτικό ουρανό. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/10/2003, 04:19:25 Ι feel fine!...James ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/10/2003, 12:00:07 Μπραβο Εμμανουηλ ομορφο το ποιημα σου... ΟΜ dsm
manos ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2467 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/10/2003, 00:29:13 :)))) ευχαριστω:) με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας
endorama Πλήρες Μέλος 1296 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/10/2003, 23:43:06 ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΜΟΛΙΣ ΠΙΑΣΕΙΣ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΟ ΔΥΧΤΙ Η ΚΟΥΝΕΛΟΠΑΓΙΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΚΟΥΝΕΛΙΩΝ ΜΟΛΙΣ ΠΙΑΣΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΜΟΛΙΣ ΠΙΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ? γιατι ολα ειναι ζεν οπως λεει και το τραγουδακι και ας μην το νομιζουν Don't try to take our dreams away from us We will never be like you
ΑΤΜΑ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" India 6464 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2003, 03:35:39 [πολλες φορες η απουσια ειναι πιο εντονη απο την παρουσια...]
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/10/2003, 03:37:58 quote: ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ? Υπάρχει μέσα σου φίλε μου, υπάρχει μέσα στον καθένα, μόνο που δεν κινούμε ή δεν τολμούμε να τον αναζητήσουμε αυτόν τον άνθρωπο... Δε χρειάζεται να ψάχνουμε γκουρού και/ή αυθεντίες... Θα εντυπωσιάσουν, θα γεμίσουν με ευδαιμονία εσένα εμένα που θα τους απολαμβάνουμε αλλά αν αναρωτηθούμε λίγο βαθύτερα θα αντιληφθούμε πως δεν έχει νόημα να ζούμε σαν άτομα απο δεύτερο χέρι... Ό,τι κατόρθωσαν αυτοί, μπορούμε να το κατορθώσουμε κι εμείς. Το θέμα είναι αν έχουμε τη διάθεση να προχωρήσουμε... Το πρώτο σκαλί θα φέρει το δεύτερο...και αν είμαστε αληθινοί, θα ξημερώσουμε κάποια αυγή έχοντας ανέβει όλα τα ανθρώπινα σκαλοπάτια και με έκπληξη θα αντιληφθούμε οτι υπάρχουν κι άλλα... Μόνο που αυτά δεν είναι αποθαρρυντικά πλέον...είναι ταξίδεμα στην απουσία των λέξεων... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/10/2003, 04:30:48 Ψιθυρίζει ψηλαφώντας τα επόμενα βήματα... Πουλιά πέταξαν μαζί πέρα στον τόπο δίχως τελείωμα και αρχή του χρόνου... Γιγάντιες γαλάζιες διάφανες σφαίρες, πλησιάζουν μεγαλόθυμα σε αργή κίνηση, να φανερώσουν μυστικά, τα επτασφράγιστα, στων αγγέλων τις παιδικές ζωές... Ένας όμορφος πλήρης κόσμος Αγάπης μορφοποιείται κάθε λεπτό εκεί πέρα έξω απο τις γήινες αισθήσεις και πέρα εκεί, έξω απο τα όρια του χρόνου...ανίκανος να αγγιχθεί απο αυτόν που δε μπορεί να πεθαίνει συνεχώς... Η Γιγάντια σιωπή κύλησε στον ουράνιο θόλο και χοροπήδησε σα μπάλα σε αργή κίνηση... Ξεδίπλωσε της αερόσταλτες πτυχές της, ρωτώντας, με μια μουσική που γλυκά κυρίευε τα αυτιά και το συναίσθημα... Πλήρης εκεί έξω, στον κόσμο των αισθήσεων που γήινος δε μπόρεσε να οσφρηστεί πριν ανοίξουν όλα τα πέταλα και διαιωνήσουν τα επτασφράγιστα μυστικά, αυτά των αγγέλων με τις παιδικές ζωές και τις γλυκόμορφες μουσικές, να κυριεύουν χώρες όπου το απάτητο χιόνι στοιβάζεται σωρό... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/11/2003, 03:30:48 χμμ... ... Τόσα χαιρέτυπα κενά μεσολάβησαν πριν ο απώτερος εαυτος προσκυνήσει την αυγή... Ξέφρενα αισθητήρια θέλω, ξεπρόβαλαν μέσα απο ημισκότεινες σήραγγες και τρύγησαν αλήθειες... Διάφανες ορατές πραγματικότητες οραματίστηκαν κάποια ενδόμυχη και ξεδιπλωμένη σκέψη που πρόλαβε και έγινε συναίσθημα... πέρα απο του τόπου τις ξεδιαλεγμένες αλήθειες, έδωσε πολλά και πήρε τίποτε... Μα αυτό ήταν το τελευταίο που του έμελλε να φωνάξει... Αυτοί με τις μάσκες στην καρδιά...δε μπορούν να κρυφτούν απο τον γεννημένο απο το Φώς... Γεννημένος πριν το χάραμα....δε σημαίνει οτι δεν κατανοεί επειδή δε μιλά.... Ίσως κρατά τον τελευταίο λόγο...να τον μοιράσει στους ολιγόπιστους.... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/11/2003, 03:36:41 Απλωμένα τα πέρατα, στοιβάζονταν στη ματιά μου...και όποτε ήθελα να ξεκινώ, ερχόταν άλλες μέρες να καλωσορίσουν...υπήρχε εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε όταν είμασταν μικροί...θυμάσαι πως γυρνούσαν γύρω μας οι μέρες νωχελικά σαν είμασταν παιδιά?... Πάντα απο επάνω έριχνα τα χαρτιά και ή έμπνευσή μου με οδηγούσε σε εκείνο το όμορφο δωμάτιο της ψυχής... Θυμάσαι πως ξαπλώναμε κάτω στο χορτάρι και παίζαμε με τα χρόνια που γυρνούσαν τόσο νωχελικά σαν είμασταν παιδιά...αλήθεια, θυμάσαι?... Τρέχα τώρα πίσω στη χώρα που χοροπηδάει στα απλωμένα πέρατα... και η έμπνευσή μου πάντα θυμάμαι με οδηγούσε να στην ευτυχία του παιδικού κόσμου ξαπλωμένος... Εσύ κι εγώ, πάντα θα είμαστε ξαπλωμένοι στο γρασίδι των παιδικών μας χρόνων, να γυρνάμε τις μέρες που δίχως έμπνευση δε θα μπορούσαν να υπάρξουν επάνω σε αυτή την ξέχειλη ευτυχία... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
trapped Νέο Μέλος 20 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/11/2003, 14:01:08 δεν είναι καταπληκτικο ; πόσες χιλιάδες λέξεις, ωραία τοποθετημένες, χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την σιωπή !! Αν πεις τ όνομά μου παύω να υπάρχω !