quote:
Θα σας γράψω για την δική μου την προσωπική πίστη .
Αυτή αξίζει για εμένα περισσότερο από την ζωή μου .Κάποτε αγαπούσα την ζωή ,πάνω από όλα.
Σήμερα έχω αντιληφθεί ,ότι δεν έζησα ποτέ αληθινά.
Θα μπορούσα να περιγράψω την μέλλουσα ζωή ,που έχω ακόμη μπροστά μου ,σαν μια διαρκεί επανάληψη του χθες.
Υπήρξαν φωτεινές στιγμές ,αλλά ήταν ελάχιστες.
Όλες όμως είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό.
Την στιγμή , που ένοιωθα και ήθελα να ζήσω αληθινά ,ήμουν πρόθυμος να πεθάνω.
Αψηφούσα τον θάνατο , όχι επειδή δεν φοβόμουν , αλλά γιατί τις στιγμές εκείνες , διψούσα τόσο πολύ για αθανασία , που η θνησιμότητα
δεν μπορούσε να με αγγίξει.
Θέλω να είμαι πάντοτε έτσι άφοβος και αγέρωχος μπροστά στον χάροντα .
Αλλά η καθημερινότητα και οι έννοιες της , με προσγειώνουν άτσαλα μέσα στην τιποτένια κοινωνία μας.
Με σαγηνεύει και με παρασέρνει πάντοτε , στον ξεφτιλισμένο ρυθμό της υλικής ακράτειας.
Ακόμη παλεύω με αυτό το θεριό.
Θέλω κάποτε να το εξημερώσω και αν δεν γίνει αυτό , θέλω να παραδώσω την ψυχή μου , με όσο μπορώ λιγότερα υλικά μπιχλιμπίδια.
Ενέδωσα σε αυτό και άρχισα να την προετοιμάζω για το τελευταίο μελλοντικό της πνευματικό ταξίδι .
Είμαι σίγουρος ,όπως ανασαίνω , ότι η στιγμή αυτή θα έρθει και δεν θέλω να με βρει ανέτοιμο.
Δεν θέλω να έχω συσσωρεύσει μέσα της ακατέργαστες πληροφορίες.
Μία-μία ,θα τις επεξεργάζομαι , προς τον έναν και τον τέλειο αυτόν σκοπό.
Είναι πλέον γεγονός .
Στοχεύω στην μία και την αληθινή ύπαρξη.
Αυτήν που δεν χρειάζεται να σκλαβώνεται ,από το υποδιαίστερο σώμα μου καθημερινά , ξανά και ξανά και ξανά….
Κάθε ημέρα και μια επανάληψη της χθεσινής μου ζωής.
Ότι και αν κάνεις τρελό μυαλό ,δεν θα με πλανέψεις.
Θα επιδιώκω την αληθινή αίσθηση της στιγμής και δεν θα σε αφήνω να την περνάς , από τις μνήμες του παρελθόντος , για να
την αξιολογήσεις ορθολογιστικά ,με τον επεξεργαστή σου.
Θέλω να γεύομαι όλες τις στιγμές , σαν να ήταν οι τελευταίες μου.
Να τις κάνω πολύτιμες όλες.
Θέλω να ζω ανοιχτά ντόμπρα και ανθρώπινα και ας μου στοιχίσει και την ίδια μου την ζωή.
Δίχως αυτές , ζω σαν σε ένα πρόγραμμα . Ένα κοινωνικό πρόγραμμα.
Το ανώτερο πρόγραμμα της , είναι να γίνω χρήσιμος άνθρωπος , μέσα σε αυτήν.
Πώς να γίνω χρήσιμος ,αν δεν γίνω κάποτε άνθρωπος.
Δεν θα μετανιώσω , για τον δρόμο που διάλεξα είμαι σίγουρος.
Οι πνευματικές αρετές που καλλιεργώ μέσα στην ψυχή μου , μου δίνουνε ευτυχία και όχι απλή χαρά.
Γεύομαι καρπούς μοναδικούς .
Είμαι άνθρωπος , όταν βοηθάω ανιδιοτελώς συνανθρώπους μου.
Δεν το πετυχαίνω πάντοτε , όμως προσπαθώ και αυτή η προσπάθεια με γεμίζει ψυχικά και σωματικά.
Με κάνει να νιώθω χρήσιμος .
Δίνει νόημα στην ταλαιπωρημένη μου ζωή.
Είναι μια θεϊκή μελωδία , να ακούς εγκάρδιο ευχαριστώ ,από ανθρώπους που βοήθησες με όλη σου την διάνοια.
Είναι το θαύμα της αναγέννησης ,όταν βλέπεις όλα τα παιδιά του κόσμου ,σαν να είναι και δικά σου παιδιά.
ΠΡΙΝ ΑΠΟΚΤΗΣΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ. ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΜΑΙ.
Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΕ ΦΕΡΝΕΙ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΥΤΗ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.
Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΤΤΕΙ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΕΙ , ΠΑΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ, ΑΠΟΛΥΤΑ.
ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ.
ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΝΔΕΙΞΗΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΜΟΥ ΕΝΟΠΟΙΩΝ ΤΗΣ. ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ Η ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΙ.
Η ζωή δεν ανήκει σε κανέναν και όμως πολλές φορές το ξεχνάμε.
Η ζωή ανήκει σε όλους.
Αρχίζω από τον εαυτό μου και την μοιράζω στον κόσμο.
Χωρίς αναμονή για αντάλλαγμα.
( δύσκολο ανάθεμα το , αλλά η προσπάθεια μετράει ).
Εξάσκηση και πάλι εξάσκηση στην αγάπη ,αυτό ψιθυρίζω μέσα μου και θυμάμαι τον τελικό μου σκοπό.
Αθάνατη ζωή θεέ , δίχως καημούς και στεναχώριες .
Αυτήν θέλω να αποκτήσω από εσένα .
Δεν θέλω να είμαι πλέον θνητός .
Με έχει κουράσει αυτή η ζωή αλλά, είμαι βέβαιος ότι αν δεν υπήρχε , θα ήμασταν όλοι άπειρα και τελειοποιημένα πνευματικά όντα,
όμοια με εσένα.
Δύσκολη η δοκιμασία της ύλης ,που μας επέβαλες ,αλλά και η βασιλεία των ουρανών ως έπαθλο δεν είναι καθόλου ευκαταταφρόνητη.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Απεστάλη: 10/03/2005, 01:19:09
