Συγγραφέας |
Θέμα |
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2006, 01:22:49
ΣΤΑΝΤΖΑ VΙΙ1. ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΕΝΗΣ ΑΜΟΡΦΗΣ ΖΩΗΣ. ΠΡΩΤΑ, Ο ΘΕΙΟΣ, ΤΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ-ΠΝΕΥΜΑ. ΥΣΤΕΡΑ, ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ. ΤΟ ΤΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ, ΤΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΤΕ, ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΟ ΤΡΙΑ, ΤΟ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΤΑ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΤΡΑΠΛΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ. ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΟΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΥ, ΟΙ ΛΑΜΠΕΡΟΙ ΕΠΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΣΥ, ΕΓΩ, ΑΥΤΟΣ, Ω ΛΑΝΟΥ, ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΝ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ, ΤΗ ΓΗ. 2. Η ΜΙΑ ΑΚΤΙΝΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΙ ΤΙΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΑΚΤΙΝΕΣ. Η ΖΩΗ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΠΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΤΟΜΟ. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΑΚΤΙΝΕΣ ΠΕΡΝΑΕΙ Η ΑΚΤΙΝΑ-ΖΩΗ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ. ΟΠΩΣ ΕΝΑ ΝΗΜΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΧΑΝΤΡΕΣ. 3. ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΥΟ, ΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΗΜΑ ΜΑΣ, Ω ΛΑΝΟΥ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ-ΦΥΤΟΥ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΣΑΠΤΑΠΑΡΝΑ. 4. ΕΙΝΑΙ Η ΡΙΖΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΠΟΤΕ, Η ΤΡΙΓΛΩΣΣΗ ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΦΥΤΙΛΙΩΝ. ΤΑ ΦΥΤΙΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΠΙΝΘΗΡΕΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΓΛΩΣΣΗ ΦΛΟΓΑ, ΠΟΥ ΞΕΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΤΑ – ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΦΛΟΓΑ. ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΙΝΘΗΡΕΣ ΜΙΑΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΩΜΕΝΗΣ ΣΤΑ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΑ ΚΥΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ. 5. Ο ΣΠΙΝΘΗΡΑΣ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΛΕΠΤΟΤΑΤΟ ΝΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΧΑΤ. ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΤΑ ΚΟΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΓΙΑ. ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΕΤΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ. ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΞΕ: ΕΝΑ ΦΥΤΟ. ΤΟ ΦΥΤΟ ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΙΕΡΟ ΖΩΟ. ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΑΣΜΕΝΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΑΥΤΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Ο ΜΑΝΟΥ, Ο ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ. ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ; ΟΙ ΕΠΤΑ ΖΩΕΣ ΚΑΙ Η ΜΙΑ ΖΩΗ. ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ; ΤΑ ΠΕΝΤΑΠΛΑ ΛΧΑ. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΩΜΑ; ΨΑΡΙ, ΣΙΝ ΚΑΙ ΣΟΜΑ… 6. ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΤΟ ΝΗΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΙΩΠΗΛΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΑΓΗ. ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΗΛΙΟΦΩΣ ΕΧΕΙ ΜΕΤΑΒΛΗΘΕΙ ΣΕ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΤΙΚΗ ΔΟΞΑ… 7. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΩΡΙΝΟΣ ΤΡΟΧΟΣ ΣΟΥ, ΕΙΠΕ Η ΦΛΟΓΑ ΣΤΟΝ ΣΠΙΝΘΗΡΑ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ, Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ. ΕΝΤΥΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΒΑΧΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΜΕΡΑ «ΕΣΟ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ», ΟΤΑΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙΣ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΥΣΤΕΡΑ ΟΙ ΔΟΜΗΤΕΣ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΦΟΡΕΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΕΝΔΥΜΑ, ΚΑΤΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΑ ΓΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ: ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ…
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2006, 01:28:59
Έτσι τελειώνουν οι 7 στάντζες των Τζιαν που αναφέρονται στην Κοσμογονία. Αν και ακατανόητες για τις τουλάχιστον 10 πρώτες αναγνώσεις οι φράσεις αυτές μπορούν να προσφέρουν λίγα από τα μυστικά που κρύβουν στη διαίσθηση, αλλά και στην παρατηρητικότητα που συνοδεύει μια ενδελεχή και πολυποίκιλη έρευνα. Προσωπικά, ανατρέχω στα κείμενα αυτά πότε πότε, και κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι νέο που κατάλαβα. Είναι σαν ένας αρχαίος γρίφος, ένα αίνιγμα, που για να το λύσει κανείς, πρέπει να αφήσει ελεύθερη τη διάνοια για να του μιλήσει. Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
ARISTEIDIS17
Νέο Μέλος
39 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/02/2006, 10:56:02
*** |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/02/2006, 19:10:21
Συνεχίζοντας την παρουσίαση κοσμογονικών θεωριών, μύθων, κ.λπ. θα παραμείνουμε για λίγο στην περιοχή της Ανατολής και συγκεκριμένα στο Θιβέτ. Για να δούμε έναν παραδοσιακό θιβετανικό μύθο δημιουργίας:
Η δημιουργία (Θιβέτ)Στην αρχή υπήρχε κενό απέραντο, χωρίς αιτία, χωρίς τέλος. Από αυτό το μεγάλο κενό προέκυψε το ευγενές ανακάτωμα του αέρα, ο οποίος μετά από αμέτρητους αιώνες έγινε παχύτερος και βαρύτερος, διαμορφώνοντας το δυνατό σκήπτρο του διπλού κεραυνού Dorje Gyatram. Το Dorje Gyatram έφτιαξε τα σύννεφα, τα οποία δημιούργησαν στη συνέχεια τη βροχή. Η βροχή έπεσε για πολλά έτη έως ότου διαμορφώθηκε ο αρχέγονος ωκεανός. Κατόπιν, όλα ήταν ήρεμα, ήσυχα και ειρηνικά και ο ωκεανός έγινε καθαρός σαν καθρέφτης. Αργά οι άνεμοι άρχισαν να αναπνέουν ακόμα μια φορά, ήπια κινούμενοι πέρα από τα νερά του ωκεανού, αναδεύοντάς τους συνεχώς έως ότου εμφανίστηκε ένας ελαφρύς αφρός στην επιφάνεια. Ακριβώς όπως από την κρέμα αναδύεται το βούτυρο, έτσι και μέσα απ’ τα ύδατα του Gyatso αναδύθηκε η γη, από τη ρυθμική κίνηση των ανέμων. Η γη μεγάλωσε σα βουνό, και γύρω από τις κορφές του μουρμούριζε ο αέρας, συνεχώς κινούμενος, ακούραστος, διαμορφώνοντας σύννεφα που έριχναν πιο πολύ βροχή, μόνο που αυτή τη φορά ήταν πιο βαριά και αλατισμένη, γεννώντας έτσι τους μεγάλους ωκεανούς του κόσμου. Το κέντρο του κόσμου είναι το Rirap Lhunpo (Sumeru) το μεγάλο τετράπλευρο βουνό, φτιαγμένο από πολύτιμους λίθους και είναι γεμάτο από πανέμορφα πράγματα. Υπάρχουν ποταμοί και ρεύματα και πολλά είδη δέντρων, φρούτων, και φυτών, γιατί το Rirap Lhunpo είναι εξαιρετικό - είναι η διαμονή των Θεών και των ημίθεων. Γύρω του υπάρχει μια μεγάλη λίμνη, η οποία περικυκλώνεται από ένα δαχτυλίδι χρυσών βουνών. Πέρα από το δαχτυλίδι των χρυσών βουνών υπάρχει μια άλλη λίμνη, που επίσης περικυκλώνεται από χρυσά βουνά, και πάει λέγοντας: επτά λίμνες, επτά δαχτυλίδια από χρυσά βουνά, και έξω από το τελευταίο δαχτυλίδι των βουνών είναι η λίμνη chi Gyatso. Εκεί βρίσκονται οι τέσσερις κόσμοι, κάθε ένας όπως ένα νησί, με την ιδιαίτερη μορφή του και τους συγκεκριμένους κατοίκους του. Ο κόσμος της ανατολής είναι ο LU Phak και το σχήμα του μοιάζει με μισοφέγγαρο. Οι κάτοικοι του LU Phak ζουν για πεντακόσια χρόνια και είναι ειρηνικοί, δεν υπάρχουν πόλεμοι και μάχες στο LU Phak. Οι άνθρωποι μοιάζουν με γίγαντες και τα πρόσωπά τους έχουν σχήμα μισοφέγγαρου. Δεν είναι όμως τόσο τυχεροί όσο εμείς, γιατί δεν έχουν καμία θρησκεία να ακολουθήσουν. Ο δυτικός κόσμος λέγεται Balang Cho και το σχήμα του μοιάζει με τον ήλιο. Όπως στο LU Phak οι άνθρωποι είναι τεράστιοι και ζουν για πεντακόσια χρόνια, αλλά τα πρόσωπά τους μοιάζουν με τον ήλιο και διατηρούν πολλών ειδών βοοειδή. Το έδαφος του Βορρά είναι τετραγωνικό και καλείται Dra Mi Nyen. Οι άνθρωποί του έχουν τετράγωνα πρόσωπα και ζουν για πάνω από χίλια χρόνια. Στο Dra Mi Nyen υπάρχει μεγάλη αφθονία αγαθών. Όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος στη χιλιόχρονη ζωή του τα αποκτά χωρίς προσπάθεια ή πόνο - ζει στην πολυτέλεια, χωρίς να του λύπει τίποτα. Αλλά κατά τη διάρκεια των τελευταίων επτά ημερών της ζωής τους, προσβάλλονται από πόνο και ψυχικά βασανιστήρια. Έτσι λαμβάνουν το μήνυμα πως πρόκειται να πεθάνουν. Μια φωνή - μια φοβερή φωνή - έρχεται και τους ψιθυρίζει λέγοντάς τους τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνουν και ποιο τερατώδες βάσανο θα υπομείνουν στις κολάσεις μετά από το θάνατο. Στις τελευταίες επτά ημέρες της ζωής τους όλος ο πλούτος και τα υπάρχοντά τους αποσυντίθενται και υπομένουν περισσότερα βάσανα από όσα μπορούμε εμείς να δοκιμάσουμε στη διάρκεια μιας ζωής. Το Dra Mi Nyen είναι γνωστό ως «Ο τόπος της φοβερής φωνής». Ο δικός μας κόσμος στο Νότο λέγεται Dzambu Ling. Στην αρχή ο κόσμος μας κατοικήθηκε από τους Θεούς του Rirap Lhunpo. Δεν υπήρχε πόνος ή ασθένειες, και δε χρειάζονταν τρόφιμα. Ζούσαν ικανοποιημένοι, περνώντας τις ημέρες τους σε βαθύ διαλογισμό. Δεν υπήρχε καν ανάγκη για φως τότε, γιατί οι Θεοί εξέπεμπαν καθαρό φως από τα σώματά τους. Μια ημέρα ένας από τους Θεούς παρατήρησε ότι στην επιφάνεια της γης υπήρξε μια κρεμώδης ουσία, και δοκιμάζοντάς την, του άρεσε η γεύση της και ενθάρρυνε άλλους Θεούς για να τη δοκιμάσουν. Έτσι, όλοι οι Θεοί απόλαυσαν την κρεμώδη τροφή και δεν ήθελαν να φάνε τίποτε άλλο, αλλά όσο περισσότερο έτρωγαν τόσο οι δυνάμεις τους μειωνόντουσαν. Δεν ήταν πλέον ικανοί να καθίσουν σε βαθιά περισυλλογή, το φως που κάποτε έβγαινε με τόση λάμψη από τους οργανισμούς τους άρχισε να εξασθενεί, και τελικά χάθηκε τελείως. Ο κόσμος ντύθηκε στο σκοτάδι, και οι δυνατοί Θεοί Rirap Lhunpo έγιναν ανθρώπινα όντα. Κατόπιν, από το σκοτάδι της νύχτας εμφανίστηκε στους ουρανούς ο ήλιος, και όταν εξασθένισε εμφανίστηκε το φεγγάρι και άναψαν τα αστέρια και ο κόσμος φωτίστηκε. Ο ήλιος, το φεγγάρι, και τα αστέρια εμφανίστηκαν λόγω των προηγούμενων καλών πράξεων των Θεών, και είναι μια σταθερή υπενθύμιση σε μας, ότι ο κόσμος μας ήταν κάποτε ένας ειρηνικός, όμορφος τόπος, απαλλαγμένος από απληστία, βάσανα και πόνο. Όταν οι άνθρωποι του Dzambu Ling εξάντλησαν τα εφόδια της κρεμώδους τροφής, άρχισαν να τρώνε τα φρούτα του φυτού nyugu. Κάθε άτομο είχε το δικό του φυτό, που παρήγαγε ένα φρούτο σαν το καλαμπόκι, και κάθε ημέρα καθώς ένα φρούτο τρωγόταν, εμφανιζόταν ένα άλλο, ένα κάθε μέρα, το οποίο ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει την πείνα των ανθρώπων του Dzambu Ling. Ένα πρωί ένα άτομο ξύπνησε και διαπίστωσε ότι το φυτό του αντί για ένα, είχε βγάλει δύο φρούτα. Νιώθοντας απληστία, έφαγε τα δύο φρούτα, αλλά την επόμενη ημέρα το φυτό του δεν έβγαλε κανένα φρούτο. Προσπαθώντας να ικανοποιήσει την πείνα του, έκλεψε το φυτό κάποιου άλλου, και έτσι συνεχίστηκε, καθένας έπρεπε να κλέψει από τον άλλο για να μπορέσει να φάει. Με την κλοπή ήρθε η πλεονεξία, και κάθε άτομο, φοβούμενο να μην ξεμείνει, άρχισε να φυτεύει όλο και περισσότερα nyugu, αναγκαζόμενος πια να δουλεύει σκληρά για να είναι σίγουρος πως θα έχει αρκετή τροφή. Παράξενα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν στο Dzambu Ling. Αυτό που ήταν κάποτε η ειρηνική κατοικία των Θεών, ήταν τώρα γεμάτο με ανθρώπους που ήξεραν την κλοπή και την πλεονεξία. Μια ημέρα, ένας άνδρας θεώρησε ότι τα γεννητικά όργανά του τον ενοχλούσαν και τα έκοψε, έτσι έγινε γυναίκα. Αυτή η γυναίκα ήρθε σε επαφή με τους άνδρες και απέκτησε παιδιά, τα οποία στη συνέχεια έκαναν περισσότερα παιδιά, και σε σύντομο χρονικό διάστημα το Dzambu Ling γέμισε με ανθρώπους, που όλοι έψαχναν τροφή και ένα μέρος για να μείνουν. Οι άνθρωποι δεν ζούσαν ειρηνικά. Πάλευαν μεταξύ τους και έκλεβαν, και άρχισαν να δοκιμάζουν πραγματικά βάσανα βρισκόμενοι σε μία κατάσταση μη ικανοποίησης. Οι άνθρωποι ήξεραν ότι προκειμένου να επιζήσουν θα έπρεπε να οργανωθούν. Συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν να εκλέξουν έναν ηγέτη των ανθρώπων, που τον ονόμασαν Mang kur, που σημαίνει "πολλοί άνθρωποι τον έκαναν βασιλιά." Ο Mang kur δίδαξε τους ανθρώπους πώς να ζουν σε αρμονία μεταξύ τους, κάθε ένας με το έδαφός του, στο οποίο μπορούσε να έχει ένα σπίτι και να καλλιεργεί τρόφιμα. Έτσι λοιπόν έγινε ο κόσμος μας, έτσι γίναμε από Θεοί ανθρώπινα όντα, υποκείμενοι σε ασθένειες, γηρατειά και θάνατο. Όταν κοιτάμε το νυχτερινό ουρανό ή απολαμβάνουμε τη θερμή λάμψη του ήλιου θα πρέπει να θυμόμαστε τις καλές πράξεις τον Θεών που μας εμπόδισαν από το να ζούμε στο σκοτάδι, αλλά και την απληστία ενός μόνο ανθρώπου που εξαιτίας του υποφέρουμε. Όσο κάθε ζωντανό ον αναπνέει, Όπου κι αν είναι, Εκεί, στη συμπόνια, Θα εμφανιστεί ο Βούδας Ενσαρκωμένος. Ngon tok gyen
|
|
Μετάφραση και απόδοση από: http://www.crosby-lundin.com/tibet/culture/folktales/creation.html
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/03/2006, 02:08:02
Κίνα – και νότια Κίνα
Στην αρχή, ο ουρανός και η γη ήταν ένα και όλα ήταν χάος. Ο κόσμος ήταν σαν ένα μεγάλο μαύρο αυγό, και μέσα σ’ αυτό υπήρχε ο Pan Gu. Μετά από 18 χιλιάδες χρόνια, ο Pan Gu ξύπνησε από έναν μακροχρόνιο ύπνο. Αισθάνθηκε ασφυκτικά, κι έτσι πήρε ένα μεγάλο τσεκούρι και το εκσφενδόνισε με όλη τη δύναμή του για να σπάσει το αυγό. Το ελαφρύ καθαρό μέρος, επέπλευσε και σχημάτισε τον ουρανό, ενώ η κρύα και συμπαγής ύλη έμεινε κάτω και διαμόρφωσε τη γη. Ο Pan Gu στάθηκε στη μέση, το κεφάλι του άγγιζε τον ουρανό, τα πόδια του φυτεύτηκαν στη γη. Ο ουρανός και η γη άρχισαν να αυξάνονται σε ένα ποσοστό δέκα ποδιών ανά ημέρα, και ο Pan Gu μεγάλωνε μαζί τους. Μετά από άλλα 18 χιλιάδες χρόνια, ο ουρανός ψήλωσε, η γη έγινε παχύτερη, και ο Pan Gu που στεκόταν ανάμεσά τους σαν κολώνα, είχε πια ύψος 9 εκατομμύρια λι, έτσι ώστε ποτέ πια να μην μπορούν να ξαναενωθούν. Όταν ο Pan Gu πέθανε, η αναπνοή του έγινε ο αέρας και τα σύννεφα, και η φωνή του έγινε ο κεραυνός και η βροντή. Το ένα του μάτι έγινε ο ήλιος και το άλλο, το φεγγάρι. Το σώμα και τα άκρα του μετατράπηκαν σε πέντε μεγάλα βουνά και το αίμα του έγινε τρεχούμενο και απότομο νερό. Οι φλέβες του έγιναν δρόμοι μακρινοί και οι μύες του, εύφορο έδαφος. Τα αναρίθμητα αστέρια στον ουρανό προήλθαν από τα μαλλιά και τη γενειάδα του, και τα λουλούδια και τα δέντρα από το δέρμα του και το τρίχωμα του σώματός του. Ο μυελός του, μετατράπηκε σε νεφρίτη και μαργαριτάρια. Ο ιδρώτας του έρευσε όπως η καλή βροχή και η γλυκιά δροσιά και έθρεψε όλα τα πράγματα στη γη. Όταν ήταν ευτυχής ο ήλιος έλαμπε, αλλά όταν ήταν θυμωμένος, ο ουρανός γέμιζε με μαύρα σύννεφα. (Σύμφωνα με μερικές εκδόσεις του μύθου, τα δάκρυα του έρευσαν για να κάνουν τους ποταμούς και η ακτινοβολία των ματιών του μετατράπηκε σε βροντή και φως. Μια άλλη έκδοση του μύθου επίσης λέει, ότι οι ψύλλοι και οι ψείρες στο σώμα του, έγιναν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας). Ο μύθος του Pan Gu, υπάρχει στις κινέζικες παραδόσεις με πολλές παραλλαγές. Μία από αυτές, που έχει την προέλευσή της στη νότια Κίνα, θεωρεί τον pan Gu πρόγονο της ανθρωπότητας, που είχε σώμα ανθρώπινο και κεφάλι σκύλου. Ας τον δούμε: Επάνω στον ουρανό ο Θεός που ήταν υπεύθυνος για τη γη, ο βασιλιάς Gao Xin, είχε ένα πανέμορφο πιτσιλωτό σκύλο. Τον φύλαγε μέσα σε ένα τηγάνι (Pan στα κινέζικα) μέσα σε μια κολοκύθα (Hu, που μοιάζει με τη συλλαβή Gu), έτσι το σκυλί ήταν γνωστό ως Pan Gu. Μεταξύ των Θεών υπήρξε μεγάλη εχθρότητα, συγκεκριμένα μεταξύ του βασιλιά Gao Xin και του αντιπάλου του, King Fang. "Όποιος μπορέσει να μου φέρει το κεφάλι του King Fang, θα παντρευτεί την κόρη μου" δήλωσε ο Gao Xin, αλλά κανένας δεν τολμούσε να δοκιμάσει, γιατί όλοι φοβόντουσαν τους δυνατούς στρατιώτες και τα άγρια άλογα του King Fang. Ο σκύλος Pan Gu κρυφάκουσε και όταν ο Gao Xin κοιμήθηκε, γλίστρησε έξω από το παλάτι και πήγε στον King Fang. Αυτός, χάρηκε που τον είδε να του κουνάει την ουρά του. «Όπως φαίνεται, ο βασιλιάς Gao Xin πλησιάζει στον τέλος του και ακόμα και ο σκύλος του τον άφησε» είπε ο King Fang και έκανε ένα συμπόσιο για να το γιορτάσει, με το σκύλο στο πλάι του. Τα μεσάνυχτα, όταν όλα ήταν ήσυχα και ο Fang ήταν κοιμισμένος από το μεθύσι, ο Pan Gu πήδηξε στο κρεβάτι του βασιλιά, δάγκωσε το κεφάλι του και έτρεξε πίσω στον αφέντη του με το κεφάλι στα δόντια. Ο βασιλιάς Gao Xin ενθουσιάστηκε που είδε το κεφάλι του ανταγωνιστή του και έδωσε διαταγή να φέρουν στον Pan Gu φρέσκο κρέας να φάει. Αλλά ο Pan Gu δεν το άγγιξε, κουλουριάστηκε σε μια γωνιά και κοιμήθηκε. Για 3 μέρες δεν έφαγε τίποτε, ούτε καν κουνήθηκε. Ο βασιλιάς δεν καταλάβαινε τι συμβαίνει κι έτσι τον ρώτησε «γιατί δεν τρως; Επειδή δεν κράτησα την υπόσχεσή μου να παντρέψω με την κόρη μου ένα σκύλο;» Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Pan Gu άρχισε να μιλάει. «Μην ανησυχείς βασιλιά μου. Απλώς σκέπασέ με με τη χρυσή σου καμπάνα και σε επτά ημέρες και επτά νύχτες, θα γίνω άνθρωπος». Ο βασιλιάς έκανε ότι του είπε, αλλά την έκτη μέρα, η πριγκίπισσα φοβούμενη ότι θα είχε πεθάνει από την πείνα, κρυφοκοίταξε κάτω από την καμπάνα. Το σώμα του Pan Gu είχε ήδη αλλάξει σε ανθρώπινο, αλλά το κεφάλι του ήταν ακόμα ένα κεφάλι σκύλου. Παρόλα αυτά, αφού η καμπάνα είχε σηκωθεί, η μαγική μεταμόρφωση σταμάτησε και παρέμεινε άνθρωπος με κεφάλι σκύλου. Παντρεύτηκε την πριγκίπισσα, που δεν ήθελε να τη βλέπουν με τέτοιον άντρα. Έτσι μετακόμισαν στη γη και εγκαταστάθηκαν στα μακρινά βουνά της νότιας Κίνας. Εκεί έζησαν ευτυχισμένοι και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια κι ένα κορίτσι, που έγιναν οι πρόγονοι της ανθρωπότητας.
|
|
Μετάφραση και απόδοση από: http://www.dreamscape.com/morgana/ariel.htmCreation
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
Enas
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
241 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/04/2006, 02:48:13
Μαορί (Νέα Ζηλανδία)Στην αρχή υπήρχε ο Ράντζι, ο ουρανός, και η γυναίκα του η Πάπα, η γη. Ήταν τόσο αγαπημένοι που βρίσκονταν σε συνεχή εναγκαλισμό και αρνιόνταν να αφήσουν ο ένας τον άλλο. Έτσι το φως δεν έφτανε στη γη καθώς το εμπόδιζε ο Ράντζι. Από την ένωση τους γεννήθηκε ο Τανγκαρόα, ο θεός της θάλασσας, ο Τάνε, ο θεός του δάσους και ο Ταουχίρι, ο θεός των ανέμων. Αυτά τα παιδιά παρέμεναν στριμωγμένα ανάμεσα στους γονείς τους και πάλευαν για να αποδράσουν. Τελικά ο Τάνε κατάφερε μετά από πολλά χρόνια να διαχωρίσει τους γονείς του τοποθετώντας τους στη σημερινή τους θέση. Τότε το φως κατάφερνε να φτάνει στη γη και η γη έγινε πράσινη ενώ ο Τάνε δημιούργησε τον ήλιο και τη σελήνη και διακόσμησε τον ουρανό με άστρα. Μετά ο Τάνε δημιούργησε την πρώτη γυναίκα, την Χίνε, και την παντρεύτηκε και τα παιδιά τους ήταν οι πρώτοι Μαορί. Ο Ράντζι και η Πάπα όμως ήταν δυστυχισμένοι και νοσταλγούσαν τόσο ο ένας τον άλλον που συνέχεια κλαίγανε. Τα δάκρυα του Ράντζι είναι η βροχή που έφτιαξε τη θάλασσα και τα ποτάμια ενώ η ομίχλη είναι τα δάκρυα της Πάπα. Σιβηρία Στην αρχή ο θεός Ουλγκάν δημιούργησε τη μεγάλη θάλασσα. Στη συνέχεια δημιούργησε τον Έλρικ από ένα κομμάτι πυλό που είδε να επιπλέει, για να τον βοηθήσει να φτιάξει τον κόσμο. Όμως ο Έλρικ ήταν πολύ αλαζόνας και ήθελε να φτιάξει αυτός τον κόσμο. Έτσι ο Ουλγκάν τον προκάλεσε να βρει χώμα για να φτιάξει ξηρά. Ο Έλρικ μεταμορφώθηκε σε πάπια και βούτηξε στη θάλασσα για να βρει χώμα. Μετά από πολύ προσπάθεια κατάφερε να βρει ένα κομμάτι γης και όταν αναδήθηκε στη επιφάνεια ο Ουλγκάν τον διέταξε να του δώσει το μισό. Με αυτό το κομμάτι ο Ουλγκάν δημιούργησε τη στεριά και έφτιαξε πάνω της τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους. Ο Έλρικ ήθελε να φτιάξει αυτός τους ανθρώπους με το κομμάτι γης που του απέμεινε αλλά ο Ουλγκάν κατάλαβε το σχέδιο του και τον ανάγκασε να φτύσει και το δικό του κομμάτι και με αυτό να φτιάξει τους βάλτους. Μετά από αυτό ο Έλρικ έγινε άρχοντας του κάτω κόσμου. I am no human now because I choose to know.. |
macedon
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7458 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/04/2006, 06:56:54
Συγνώμη που παρεμβαίνω Αμαλία, αλλά θεωρώ ότι η θεωρία της προέλευσης των ανθρώπων από τον πλανήτη Dunkin, όπως άλλωστε παρουσίασα στο αντίστοιχο πόνημά μου, παραμένει η πλέον λογική εξήγηση ανάμεσα στις πάμπολλες που παρουσιάζονται εδώ macedon |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/04/2006, 22:30:08
Καλώς τον macedon! Μαύρα μάτια κάναμε να σε δούμε. Ντόνατς έγινα να σε περιμένω να γράψεις στο θέμα του διαγωνισμού Περιμένω νέα λοιπόν. Πως πάει η εξέλιξη του πλανήτη Dunkin; Μπορείς να γράψεις εδώ: ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΥ!!! Να ευχαριστήσω και τον Enas για τη συμβολή του στο θέμα
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/05/2006, 20:25:42
ΚΙΝΑ Οι αρχές Στην αρχή υπήρχε ένα ανώτερο θεϊκό πλάσμα και υπήρχε και το νερό σα μια τεράστια και ακατέργαστη χαοτική μάζα. Μετά από εντολή του θεϊκού πλάσματος το νερό χωρίστηκε στα δύο, στο Γιν και στο Γιανγκ. Το Γιν ήταν σκοτεινό και ακίνητο, ενώ το Γιανγκ ήταν φωτεινό και κινούμενο. Από τα δύο αυτά κομμάτια γεννήθηκαν οι δύο αρχέγονες δυνάμεις του κόσμου, η ενεργητική και η παθητική. Οι δυο δυνάμεις επέδρασαν από κοινού και δημιούργησαν το σύμπαν, τον κόσμο των θνητών, τα πλάσματα, τα πράγματα και τους ανθρώπους. Από το Γιανγκ έγινε ο ουρανός των θεών, ενώ από το Γιν έγινε η γη των ανθρώπων. Έτσι προήλθε από τη δύναμη Γιανγκ το αρσενικό γένος και από τη δύναμη Γιν το θηλυκό. Από τότε ανάμεσα στα δύο φύλα υπάρχουν όρια, όπως υπάρχουν όρια και στις αρχέγονες δυνάμεις του κόσμου. Αυτά αφηγούνται οι σοφοί Λάο Τσε, Λη Τσε και Λινγκ Χιεν. Ο βασιλιάς του χάους Στην αρχή υπήρχαν ο βασιλιάς της βόρειας θάλασσας και ο βασιλιάς της νότια θάλασσας. Οι δυο τους επισκέφτηκαν το βασιλιά της μέσης. Και είδαν ότι αυτός δεν ήταν όπως όλα τα άλλα ζωντανά πλάσματα που είχαν επτά τρύπες στο σώμα τους, δηλαδή δύο για να βλέπουν, δύο για να ακούν, δύο για να αναπνέουν και μία για να τρώνε. Ο βασιλιάς της μέσης λεγόταν Χουν Τσουέν και κυβερνούσε το ακατάστατο χάος. Τότε οι δυο βασιλείς του Βορά και του Νότου αποφάσισαν να φτιάξουν και στο βασιλιά της μέσης τις επτά τρύπες στο σώμα του. Όταν το έκαναν, ο βασιλιάς της μέσης πέθανε και μαζί με αυτόν και η χώρα του χάους. Από εκείνη τη χώρα όμως γεννήθηκε μετά απ’ αυτήν τη θυσία ένας κόσμος που διακρινόταν για την ευταξία του. Ήταν ένας κόσμος με βουνά και πεδιάδες, με ποτάμια και λίμνες και με πολλά χωράφια και αγρούς. Σε αυτόν τον κόσμο της τάξης δημιουργήθηκαν τώρα πολλά πλάσματα, τα φυτά, τα ζώα και οι άνθρωποι. Αυτό έλεγε ο σοφός Τσουάνγκ Τσε (τέλος 4ου αιώνα π.Χ.) Το πουλί του χάους Στο «βιβλίο των βουνών και των θαλασσών» (Χαν Χάι Κινγκ) υπάρχει η αφήγηση σχετικά με ένα ιερό βουνό και ένα ιερό πουλί. Αυτό το πουλί είχε έξι πόδια και τέσσερα φτερά. Μερικές φορές έμοιαζε με έναν κίτρινο και άλλες πάλι με έναν κόκκινο σάκο. Δεν είχε πρόσωπο και επομένως δε διέθετε τις επτά τρύπες για να βλέπει, να ακούει, να αναπνέει και να τρώει. Αυτό το πουλί κυβερνούσε το χάος, ήξερε να χορεύει και να τραγουδάει. Μερικοί λένε ότι ήταν ένας πρίγκιπας που τον είχε εξορίσει ο πατέρας του. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το χάος ήταν στην αρχή ένα σκυλί με μακρύ τρίχωμα. Τα μάτια του δεν έβλεπαν, τα αφτιά του δεν άκουγαν, τα ρουθούνια του δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν και το στόμα του δεν μπορούσε να φάει. Το χάος έμοιαζε στην αρχή με άδειο σάκο, τίποτα δεν ήταν τακτοποιημένο, καθώς δεν υπήρχαν οι τρύπες της ζωής. Αυτή ήταν λοιπόν η αρχή της ζωής. |
|
Από το βιβλίο των μύθων, Helma Marx, εκδόσεις Κονιδάρη Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2006, 02:00:28
Το πρώτο πλάσμα Παν – Κου Στην αρχή δεν υπήρχαν ούτε ο ουρανός ούτε η γη. Υπήρχε μόνο μια ακατάστατη μάζα, το χάος που είχε τη μορφή ενός αβγού. Από αυτό το αβγό γεννήθηκε το πλάσμα Παν Κου. Τα μεγάλα κομμάτια του αβγού έγιναν η δύναμη Γιν, η οποία δημιούργησε τη γη. Τα μικρότερα κομμάτια ενώθηκαν και έφτιαξαν τη δύναμη Γιανγκ, που δημιούργησε τον ουρανό. Κάθε μέρα ο ουρανός ανέβαινε έξι πόδια πιο ψηλά, απομακρυνόταν από τη γη και γινόταν σκληρός σαν πέτρα. Εκείνη την εποχή, που κράτησε 18000 χρόνια, το πλάσμα Παν Κου ύψωνε κάθε μέρα ένα πόδι. Στο τέλος κατάφερε να γεμίσει το ουράνιο στερέωμα με το μέγεθός του. Αυτά λέει το βιβλίο Σαν-Βου-Λι-Κι τον 3ο αιώνα μ.Χ. Η θυσία του Παν Κου Αργότερα έλεγαν ότι το πλάσμα Παν Κου αυτοθυσιάστηκε και μεταμορφώθηκε. Το σώμα του κομματιάστηκε όπως συμβαίνει στις θυσίες. Από το σώμα του σχηματίστηκαν τα πολλά λευκά όρη της Κίνας. Από τα μάτια του γεννήθηκαν ο Ήλιος και η Σελήνη, από το λίπος του έγιναν τα ποτάμια και οι θάλασσες, ενώ από τις τρίχες του σώματός του φύτρωσαν τα φυτά. Έτσι ο Παν Κου μεταλλάχθηκε μέσα από την ίδια του τη θυσία. Άλλοι λένε ότι από την κοιλιά του και από τα χέρια του γεννήθηκαν τα τέσσερα μεγάλα βουνά της Κίνας, ενώ από τα δάκρυά του προήλθαν τα ρεύματα και οι χείμαρροι της χώρας. Η ανάσα του έγινε άνεμος, η φωνή του κεραυνός και τα μάτια του οι αστραπές του ουρανού. Όταν ο Παν Κου γελάει, τότε ο ήλιος λάμπει στη γη. Αλλά όταν ο Παν Κου είναι λυπημένος ή θυμωμένος, τότε στη γη πέφτουν βροχές και κεραυνοί. Άλλοι αφηγούνται ακόμα περισσότερα για τη μεταμόρφωση του Παν Κου. Από το αίμα του έγιναν τα ποτάμια, από το δέρμα του οι αγροί με τα στάρια, από τα φρύδια του τα αστέρια, από τα κοκάλα του οι πέτρες και τα μέταλλα, από το σπέρμα του τα μαργαριτάρια και από τον ιδρώτα του η βροχή. Οι άνθρωποι όμως γεννήθηκαν από τα κουνούπια και τα σκουλήκια, που έτρωγαν το νεκρό σώμα του Παν Κου. Έτσι όλα τα πλάσματα και τα δημιουργήματα γεννήθηκαν από τον Παν Κου και είναι αποτέλεσμα μιας θυσίας στην αρχή του χρόνου. Η δημιουργία των ανθρώπων Όταν ο ουρανός χωρίστηκε από τη γη, δεν υπήρχαν ακόμα άνθρωποι σ’ αυτή. Υπήρχε μόνο η θεά Νιου-Κούα, που είχε μεγάλο ταλέντο στην αγγειοπλαστική. Έφτιαχνε όμορφα αγγεία και βάζα από πηλό. Τότε άρχισε να δημιουργεί ανθρώπους από νωπό πηλό, που αργότερα έγιναν πολεμιστές. Μετά όμως η δουλειά άρχισε να την κουράζει, διότι η δημιουργία διαρκούσε πολύ. Έτσι σκέφτηκε κάτι άλλο. Έφτιαξε ένα σκοινί από κάνναβη, το πέρασε από το νωπό πηλό και άφησε τον πηλό να στεγνώσει. Μετά άρχιζε να κόβει το σκοινί με το στεγνό πηλό σε πολλά κομμάτια, χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι από πέτρα. Έτσι έφτιαξε πολλά κομμάτια από πηλό και αυτά έγιναν οι εργαζόμενοι άνθρωποι, οι αγρότες, οι βοσκοί, οι έμποροι, οι ψαράδες, οι τεχνίτες, οι κυνηγοί και οι σκλάβοι. Έτσι λοιπόν η θεά που έπλαθε τον πηλό δημιούργησε τις κοινωνικές τάξεις των ανθρώπων. Οι πολεμιστές βρίσκονταν στην ανώτερη βαθμίδα, γιατί αποτελούσαν μια ξεχωριστή δημιουργία της θεάς, καθώς προστάτευαν τα χωριά και κατακτούσαν νέα γη. Ήταν οι πρώτοι που είχαν αποκτήσει γη και τη μοίρασαν στους αγρότες για να την καλλιεργήσουν. Όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι μαζική παραγωγή της θεάς και ανήκουν σε κατώτερη τάξη. Γη και ουρανός Η γη είναι μια τετράγωνη επιφάνεια και περιβάλλεται από τις τέσσερις θάλασσες και τα βουνά. Πάνω από αυτήν αιωρείται ο ουρανός που είναι φτιαγμένος από ψημένο πηλό. Τη γη στηρίζουν τέσσερις κίονες. Μερικοί λένε ότι οι κίονες είναι οχτώ και κανείς δεν μπορεί να τους δει. Στη μέση βρίσκεται ο κεντρικός κίονας και ενώνεται με τους υπόλοιπους με χοντρά σκοινιά. Επειδή η γη είναι τετράγωνη, οι άνθρωποι χτίζουν τα σπίτια τους, τους ναούς, τα χωριά και τους βωμούς σε τετράγωνο σχήμα. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό το ιερό σχήμα τους προφυλάσσει από τους κακούς δαίμονες. Άλλοι λένε ότι ο ουρανός είναι ένας τεράστιος θόλος που καλύπτει ένα μεγαλόπρεπο άρμα. Η γη είναι το αμάξωμα που έχει τετράγωνο σχήμα. Ο ουράνιος θόλος στηρίζεται σε τέσσερις γωνιακούς κίονες και έναν κεντρικό και είναι στερεωμένος με σκοινιά. (ακριβώς έτσι έφτιαχναν εκείνη την εποχή και τις επίσημες άμαξες για τους πρώτους βασιλείς, προκειμένου να παρακολουθούν τις μεγάλες τελετές. Σ’ αυτές αναπαρίσταναν τον ουρανό και τη γη). |
|
Από το βιβλίο των μύθων, Helma Marx, εκδόσεις Κονιδάρη Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2006, 18:25:45
ΙΑΠΩΝΙΑ Ιζανάγκι και Ιζανάμι
Κάποιοι λένε ότι στην αρχή υπήρχε μια θάλασσα που έμοιαζε με άμορφη μάζα και ήταν φτιαγμένη από το λάδι των καρπών. Άλλοι λένε ότι στην αρχή υπήρχε ένα τεράστιο αβγό που έκρυβε μέσα του τις τεράστιες δυνάμεις της δημιουργίας. Μέσα από το αβγό φύτρωσε ένα τεράστιο καλάμι και από αυτό γεννήθηκε ένα θεϊκό πλάσμα. Αυτό το πλάσμα είχε ένα όνομα και συγκέντρωνε όλη τη δύναμη στα χέρια του. Από αυτό το αβγό και το θεϊκό πλάσμα γεννήθηκαν στη συνέχεια οι υπόλοιποι θεοί που ήταν πάρα πολλοί, άντρες και γυναίκες. Είχαν ανθρώπινη μορφή και εμφανίζονταν κυρίως δυο – δυο σαν αδέλφια. Στην αρχή δημιουργήθηκαν επτά ζευγάρια θεών. Μετά γεννήθηκε το όγδοο και σημαντικότερο θεϊκό ζευγάρι: δηλαδή ο Ιζανάγκι, ο άντρας που εκπροσωπεί το ερωτικό κάλεσμα της αγάπης, και η Ιζανάμι, η γυναίκα που παρασύρει στην ερωτική απόλαυση. Έτσι έφτασε στον κόσμο των ανθρώπων η δύναμη της ηδονής και του έρωτα. Το θεϊκό ζευγάρι Ιζανάγκι και Ιζανάμι ανέβηκε την ουράνια γέφυρα που αιωρούνταν πάνω από τη θάλασσα. Από τη θάλασσα έβγαλαν ένα δόρυ σαν αυτό που χρησιμοποιούσαν οι πολεμιστές. Με το δόρυ, που ήταν στολισμένο με πολύτιμους και μαγικούς λίθους, ανακάτεψαν το βυθό της θάλασσας. Με το δόρυ έβγαζαν κομμάτια από τον βυθό και τα έφερναν στην επιφάνεια της θάλασσας. Αυτά τα κομμάτια άρχισαν να επιπλέουν στην επιφάνεια της θάλασσας και σχημάτισαν τα νησιά της Ιαπωνίας. Το θεϊκό ζευγάρι Ιζανάγκι και Ιζανάμι έφτασε λοιπόν στα νησιά που δημιουργήθηκαν και τα έκανε επίκεντρο όλων των υπολοίπων που σχηματίστηκαν αργότερα στη θάλασσα. Ο ένας ρώτησε τότε τον άλλον: «πως δημιουργήθηκε το σώμα σου;» Και είδαν ότι και από τους δυο έλειπε κάτι και έπρεπε να συμπληρωθεί. Από τη γυναίκα έλειπε το αντρικό φύλο και από τον άντρα το θηλυκό. Περπάτησαν το νησί σε αντίθετη κατεύθυνση. Ο θεός πήγε αριστερά, η θεά πήγε δεξιά. Αυτόν τον δρόμο έπρεπε να ακολουθεί και κάθε ζευγάρι που παντρευόταν. Στην άλλη άκρη του νησιού συναντήθηκαν οι δυο τους και έμειναν έκθαμβοι από την ομορφιά που αντίκρισαν. Η θεά φώναξε γεμάτη ενθουσιασμό: «τι όμορφος άντρας!» Και ο θεός είπε δυνατά: «τι όμορφη γυναίκα!» Η γυναίκα είχε φωνάξει πρώτη και αυτό έφερνε δυστυχία. Έτσι επανέλαβαν αυτά που είχαν πει, αλλά αυτή τη φορά μίλησε πρώτος ο άντρας και στη συνέχεια η θεά. Από εκείνη τη στιγμή θεσπίστηκε η νέα τάξη των πραγμάτων. Στη συνέχεια οι δυο θεοί ήθελαν να ζευγαρώσουν, δε γνώριζαν όμως την τέχνη του έρωτα και της συνουσίας. Τότε είδαν δυο πουλιά που ζευγάρωναν και έγερναν το κεφάλι και την ουρά. Το ίδιο έκαναν και οι θεοί που έμαθαν από τα πουλιά το ζευγάρωμα. Η θεά έμεινε έγκυος και στην αρχή γέννησε δυο ιερά νησιά και στη συνέχεια πολλούς γιους και κόρες. Ένας από τους γιους ήταν ανάπηρος και τον εγκατέλειψε στη θάλασσα. Το ίδιο έκαναν και οι άνθρωποι, όταν γεννούσαν ανάπηρα παιδιά. Η θεά γέννησε πολλούς άλλους θεούς, το θεό της θάλασσας, των βουνών, του ανέμου και τέλος το θεό προστάτη της φωτιάς. Όταν όμως γέννησε το θεό της φωτιάς, η θεά τραυματίστηκε σοβαρά και τα γεννητικά της όργανα κάηκαν. Έτσι η θεά αρρώστησε βαριά και πέθανε. Ο θεός Ιζανάγκι έμεινε τότε μόνος και ήταν πολύ θυμωμένος με τη φωτιά. Έκλαιγε απαρηγόρητος επάνω στο νεκρικό κρεβάτι της γυναίκας του. Από τα δάκρυά του γεννήθηκαν κι άλλοι θεοί. Μέσα στον πόνο του έκοψε το κεφάλι του θεού της φωτιάς και από το αίμα του γεννήθηκαν κι άλλοι θεοί. Έτσι οι περισσότεροι θεοί προήλθαν από το ζευγάρι των θεών Ιζανάγκι και Ιζανάμι. Ο θεός Ιζανάγκι ήθελε να δει ξανά την αδελφή και σύζυγό του στον κάτω κόσμο. Εκείνη είχε χτίσει ένα παλάτι και ζούσε πια εκεί. Της ζήτησε να γυρίσει μαζί του στον κόσμο των θεών, γιατί η δημιουργία δεν είχε τελειώσει ακόμα. Εκείνη όμως του απάντησε πως είχε ήδη φάει από τα φαγητά του σκότους και δεν μπορούσε να επιστρέψει στον κόσμο των θεών. Έτσι κλείστηκε και πάλι στο παλάτι της. Ο Ιζανάγκι άνοιξε με ένα μαγικό δόντι το παλάτι. Εκεί βρήκε τη νεκρή θεά, που είχε αρχίσει να σαπίζει και σκουλήκια έτρωγαν το σώμα της. Τρομαγμένος από αυτό το θέαμα έφυγε από τον κάτω κόσμο. Η θεά όμως έστειλε τους άγριους θηλυκούς δαίμονες να τον κυνηγήσουν. Εκείνος τους πέταξε το καπέλο του κι από αυτό έγιναν τα σταφύλια. Τους πέταξε και τη χτένα του κι από αυτήν προήλθαν οι καλαμιές. Μετά τον ακολούθησε ένας στρατός με 1500 πολεμιστές. Με το μαγικό σπαθί του ο θεός κατάφερε να κρατήσει μακριά τους πολεμιστές. Στην πύλη του κάτω κόσμου βρήκε τρία ροδάκινα και τα πέταξε σε εκείνους που τον κυνηγούσαν. Μετά έκλεισε την πύλη που οδηγούσε στον κάτω κόσμο με έναν τεράστιο βράχο. Τώρα όμως η θεά απειλούσε από τον κάτω κόσμο ότι θα σκότωνε χίλιους ανθρώπους την ημέρα και θα τους απαιτούσε ως θυσία. Ο θεός τότε της απάντησε ότι θα έκανε να γεννιούνται 1500 παιδιά κάθε μέρα, και η ζωή θα αποδεικνυόταν στο τέλος πιο δυνατή από το θάνατο. Στη συνέχεια οι δυο θεοί χώρισαν οριστικά. Ακολούθησε το τυπικό του διαζυγίου που συνηθιζόταν και στους ανθρώπους. Από εκείνη την εποχή το σκοτάδι και το φως παραμένουν χωρισμένα. Επειδή ο θεός Ιζανάγκι ήρθε σε επαφή με το θάνατο, έπρεπε να εξαγνιστεί στα νερά του ιερού ποταμού. Λούστηκε στον ποταμό Τσουκούσι. Όταν έβγαλε τα ρούχα του και τα κοσμήματά του, γεννήθηκαν από αυτά πολλοί νεαροί θεοί. Και όταν βούτηξε στον ποταμό, από το αριστερό του μάτι πετάχτηκε η θεά του ήλιου Αματεράσου και έκανε τον ουρανό να λάμψει από αστραφτερό φως. Από το δεξί του μάτι πετάχτηκε ο θεός της σελήνης, που φώτιζε τη νύχτα. Και από τη μύτη του βγήκε ο ορμητικός θεός της θάλασσας Σουσανόβο. Τώρα λοιπόν η θεά του ήλιου έλαμπε στο αστραφτερό φως και ο Ιζανάγκι της χάρισε μεγάλα χωράφια στον ουρανό για να έχει το δικό της βασίλειο και της έδωσε και ένα περιδέραιο με πολλούς πολύτιμους λίθους. Ο άγριος θεός Σουσανόβο θα γινόταν κυρίαρχος της θάλασσας. Εκείνος όμως έκλαιγε και θρηνούσε με δυνατή φωνή, γιατί ήθελε να επισκεφτεί τη μητέρα του Ιζανάμι στον κάτω κόσμο. Τότε ο πατέρας του Ιζανάγκι τον τιμώρησε και τον εξόρισε για ένα διάστημα από τον ουρανό. Αματεράσου |
|
Από το βιβλίο των μύθων, Helma Marx, εκδόσεις Κονιδάρη Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
Vasiliscm
Μέλος 3ης Βαθμίδας
704 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/05/2006, 00:30:19
Αγαπητή Amalia,πολύ ωραία παρουσίαση. Εξαιρετική δουλειά. Παραθέτω ένα πρόσφατο άρθρο που έρχεται σε αντίθεση με τον Δ. Νανόπουλο. Η Κοσμολογία είναι μια επιστήμη που έχει πολύ δρόμο μπροστά της: quote: Ο χρόνος γίνεται αρχαιότερος Δημοσίευση: 5 Μαι. Το Σύμπαν ίσως πεθαίνει και ξαναγεννιέται κάθε ένα τρισεκατομμύριο χρόνιαΤο Σύμπαν ίσως πεθαίνει και ξαναγεννιέται κάθε ένα τρισεκατομμύριο χρόνια Associated Press Ουάσινγκτον: Η Μεγάλη Έκρηξη, που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία γέννησε το Σύμπαν, ίσως ήταν στην πραγματικότητα ένα μικρό στιγμιότυπο στην ιστορία του Κόσμου: Το μυστήριο της διαστολής του Σύμπαντος φαίνεται να λύνεται από μια νέα υπόθεση, σύμφωνα με την οποία το Σύμπαν έχει περάσει από αμέτρητες φάσεις συστολής και διαστολής, διάρκειας περίπου ενός τρισεκατομμυρίου ετών η καθεμία. Το 1996, εξηγεί το Nature.com, οι κοσμολόγοι ανακάλυψαν ότι το Σύμπαν όχι απλώς διαστέλλεται, αλλά διαστέλλεται με διαρκώς αυξανόμενη ταχύτητα. Η επιτάχυνση αυτή αποδόθηκε στην «κοσμολογική σταθερά», ένα φυσικό μέγεθος που αντιστοιχεί στην ενέργεια του κενού χώρου -σύμφωνα με την κβαντική θεωρία, μέσα στο απόλυτο κενό διαρκώς εμφανίζονται και εξαφανίζονται υποατομικά σωματίδια, με αποτέλεσμα ο χώρος να απωθεί τον εαυτό του και να διαστέλλεται. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι η παρατηρούμενη τιμή της κοσμολογικής σταθεράς είναι μικρότερη από τη θεωρητική τιμή κατά 120 τάξεις μεγέθους. Και το βασικό αυτό μυστήριο παραμένει ουσιαστικά άλυτο. Μια εξήγηση που προτάθηκε, χωρίς να ικανοποιήσει τους θεωρητικούς φυσικούς, είναι ότι η κοσμολογική σταθερά δεν έχει την ίδια τιμή παντού στο Σύμπαν. Μια άλλη θεωρία, που προτάθηκε το 1985 από τον Δρ 1985, είναι ότι η κοσμολογική σταθερά ήταν αρχικά μεγάλη, αλλά σταδιακά μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Το πρόβλημα όμως με αυτή τη θεωρία είναι ότι για να μειωθεί η σταθερά στη σημερινή τιμή θα απαιτείτο πολύ περισσότερος χρόνος από τα 13,7 δισ. χρόνια που έχουν περάσει από το Μπιγκ Μπανγκ. Το πρόβλημα αυτό παρακάμπτεται με τη θεωρία που δημοσιεύουν στο περιοδικό Science ο Πολ Στάινχαρντ του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και ο Νιλ Τούροκ του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στη Βρετανία: Αν το Σύμπαν έχει περάσει από αμέτρητους κύκλους συρρίκνωσης και επέκτασης, με περίοδο περίπου ένα τρισ. χρόνια, μέχρι σήμερα έχει περάσει αρκετός χρόνος για να μειωθεί η τιμή της κοσμολογικής σταθεράς. Αν και το σενάριο αυτό μοιάζει απίθανο, καθώς καταρρίπτει την πεποίθηση ότι το Σύμπαν έχει ηλικία μόλις 13,7 δισ. ετών, καμία πιο αληθοφανής εξήγηση δεν έχει προταθεί για την ερμηνεία της επιταχυνόμενης διαστολής. Η νέα θεωρία ίσως είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί πειραματικά, αν για παράδειγμα οι επιστήμονες καταφέρουν να ανιχνεύσουν «βαρυτικά κύματα» που γεννήθηκαν στην τελευταία Μεγάλη Έκρηξη, ή αν εντοπιστούν τα νέα σωματίδια που προβλέπει η θεωρία, τα εξωτικά «αξιόνια».
Βασίλης |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/05/2006, 02:13:03
Vasiliscm σε ευχαριστώ πολύ για τη συνεισφορά σου. Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/05/2006, 16:34:04
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΝΔΙΑ (Μουρίας, Μπιχάρ, Γκοντ, Πάρντχανς, Ταμίλ)Η δημιουργία του κόσμου, των ανθρώπων και των πλασμάτων Στην αρχή υπήρχε μόνο νερό και μέσα σ’ αυτό φύτρωσε ένα νούφαρο. Στο βυθό της θάλασσας ζούσε το υπέρτατο πνεύμα Σινγκμπόνγκα. Ανέβηκε μέσα από τον κούφιο μίσχο του νούφαρου, βγήκε στην επιφάνεια της θάλασσας και κάθισε στο λουλούδι. Μετά έδωσε εντολή στη χελώνα να φέρει λάσπη από το βυθό της θάλασσας. Η χελώνα βούτηξε στον βυθό, αλλά δεν μπορούσε να φέρει λάσπη στην επιφάνεια. Στη συνέχεια προσπάθησε και το καβούρι, αλλά ούτε αυτό τα κατάφερε. Τελευταία φώναξαν τη βδέλλα, η οποία έφαγε λάσπη, ανέβηκε στην επιφάνεια του νερού και έφτυσε τη λάσπη από το στόμα της. Έτσι λοιπόν έφερνε όλο και περισσότερη λάσπη από το βυθό, μέχρι που αυτή άρχισε να επιπλέει στην επιφάνεια του νερού. Από αυτήν την λάσπη ο θεός Σινγκμπόνγκα έφτιαξε ένα τετράγωνο νησί τη γη, που προοριζόταν για τους ανθρώπους. Στη συνέχεια έσπειρε το στάρι για τους ανθρώπους και οι αγροί και τα λιβάδια έγιναν εύφοροι. Έπειτα φύτεψε τα δέντρα που έβγαζαν πολλούς καρπούς. Έτσι η γη ήταν έτοιμη για τους ανθρώπους. Το θεϊκό πνεύμα Σινγκμπόνγκα έφτιαξε πρώτα το άλογο με τα φτερά. Μετά πήρε λάσπη από τη γη κι έφτιαξε με τα χέρια του μια μορφή, τη μορφή των ανθρώπων. Τότε αυτοί άρχισαν να ζουν. Το φτερωτό άλογο όμως φοβόταν αυτά τα νέα πλάσματα και με τις οπλές του τσαλαπάτησε τους πρώτους ανθρώπους. Έτσι το πνεύμα του θεού αναγκάστηκε για άλλη μια φορά να δημιουργήσει τον άνθρωπο από το χώμα. Παράλληλα έφτιαξε το σκύλο ως φύλακα, για να τους προφυλάσσει από το φτερωτό άλογο. Αυτοί οι άνθρωποι όμως δεν είχαν ακόμα άκρα, δεν μπορούσαν ούτε να προχωρήσουν ούτε να καθίσουν. Γι’ αυτό το πνεύμα του θεού τους πήρε για άλλη μια φορά τη ζωή. Έφτιαξε ανθρώπους για τρίτη φορά, τώρα όμως τους έδωσε και άκρα. Έτσι μπορούσαν να προχωρούν, να κάθονται, να τρώνε και να κοιμούνται. Η δημιουργία είχε πετύχει και το πνεύμα ήταν ικανοποιημένο. Μια μεγάλη πλημμύρα κατέστρεψε τον κόσμο των ανθρώπων, οι αγροί και τα χωράφια εξαφανίστηκαν στο νερό και τη λάσπη. Δύο αδέρφια όμως από το γένος των ανθρώπων προσπάθησαν να προστατευτούν μέσα σε μια νεροκολοκύθα. Τα δύο αδέρφια επέπλευσαν μέσα στην κολοκύθα και κατάφεραν να σωθούν. Όλοι οι άλλοι άνθρωποι πνίγηκαν. Όταν σταμάτησε η πλημμύρα βγήκαν από τη νεροκολοκύθα. Το πνεύμα τους έδειξε τότε πώς να καλλιεργήσουν τους αγρούς και πώς να φυτέψουν τα δέντρα. Τους έδωσε ένα ξύλο για να αρχίσουν να σκάβουν και να καλλιεργούν. Οι δύο άνθρωποι όμως δε μπορούσαν να ζευγαρώσουν και να αποκτήσουν παιδιά, επειδή ήταν αδέρφια. Η θεά της ευλογίας τους έστειλε την ανεμοβλογιά. Το δέρμα τους γέμισε εξανθήματα και ουλές. Και όταν έγιναν και πάλι καλά, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον, γιατί τα πρόσωπά τους είχαν αλλάξει. Έτσι παντρεύτηκαν και απέκτησαν πολλά παιδιά. Γέννησαν δώδεκα γιους και δώδεκα κόρες. Έτσι μετά την πλημμύρα συνεχίστηκε η ζωή των ανθρώπων. Οι σιδηρουργοί ήταν ένα περήφανο γένος και είχαν φτιάξει επικίνδυνα όπλα από σίδερο. Κανείς δε μπορούσε να προβάλλει αντίσταση σ’ αυτά τα όπλα. Αυτό τους έκανε πολύ περήφανους και προκάλεσαν τον ήλιο σε πόλεμο. Ο ήλιος όμως χρησιμοποίησε τη δυνατή φωτιά του και έριξε πολλές πύρινες φλόγες στη γη. Οι αγροί, τα χωράφια και τα δέντρα άρχισαν να φλέγονται. Όλοι οι άνθρωποι κάηκαν και ούτε οι γενναίοι σιδηρουργοί κατάφεραν να σωθούν. Ούτε η σωματική τους δύναμη ήταν σε θέση να τους βοηθήσει. Μόνο μια γυναίκα κατάφερε να γλιτώσει από τη φωτιά και κατέφυγε σε μια κοντινή φυλή. Οι άνθρωποι της φυλής τη φιλοξένησαν. Εκεί παντρεύτηκε και γέννησε πολλά παιδιά. Έτσι η γη απέκτησε και πάλι κατοίκους και η ζωή συνεχίστηκε.
|
|
Από το βιβλίο των μύθων, Helma Marx, εκδόσεις Κονιδάρη Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/05/2006, 17:59:41
ΙΝΔΙΑ Βράχμα Βράχμα είναι η αρχή. Η αρχή είναι αλήθεια, ενώ η ύλη είναι πλάνη. Η θεϊκή δύναμη της δημιουργίας φανερώνεται στις μεγάλες περιόδους του γίγνεσθαι και της φθοράς. Αυτό που μένει είναι ο Βράχμα, η μόνη πραγματική αλήθεια. Η αρχή φανερώνεται με τη μορφή του θεού Βισνού, του προστάτη των κόσμων. Στο πρόσωπό του περιέχονται όλοι οι δυνατοί κόσμοι σε σπερματική μορφή. Στην αρχή των εποχών ο θεός Βισνού βρισκόταν ξαπλωμένος, τεντωμένος και ακίνητος επάνω σε ένα φίδι. Το φίδι κολυμπούσε στον μεγάλο ωκεανό, που αποτελούσε ακόμη μια ακατέργαστη, χαώδη μάζα. Επάνω στα χίλια κεφάλια του θεού μετέφερε όλους τους κόσμους που ήταν έτοιμοι να δημιουργηθούν. Από το σώμα του θεού Βισνού ξεπετάχτηκε η θεά Λάκσμι, που έγινε σύζυγος του. Το θεϊκό ζευγάρι καθόταν ακίνητο και διαλογιζόταν επάνω στο φίδι. Τότε γεννήθηκε η δυαδικότητα των φύλων. Στη συνέχεια γεννήθηκε από τον αφαλό του θεού Βισνού μια μεγάλη βδέλλα που κινούνταν μέσα από τη δύναμη Βαγιού σε μορφή κυμάτων. Από τη βδέλλα γεννήθηκε ένα νούφαρο σε ροζ χρώμα. Από το νούφαρο αυτό γεννήθηκε ο θεός της δημιουργίας Βράχμα. Γεννήθηκε από τον αφαλό του θεού Βισνού και από το νούφαρο. Έτσι ήταν ο αρχαιότερος πρόγονος όλων των πλασμάτων. Μπορούσε να απλώνει τα τέσσερα χέρια του και να πιάνει πράγματα σε όλες τις κατευθύνσεις του ουρανού. Με τα τέσσερα στόματά του μπορούσε να προφέρει όλες τις μαγικές φόρμες. Ήταν αυτός που ανήγγειλε τους αιώνιους νόμους που έπρεπε να ακολουθηθούν κατά τη δημιουργία των κόσμων. Ο θεός δίδαξε την ιερή γνώση. Ο διαλογισμός του θεού Βράχμα Ο θεός Βράχμα καθόταν στον κάλυκα του νούφαρου και αναρωτήθηκε δυνατά: «Ποιος είμαι εγώ που κάθομαι εδώ; Από πού έρχεται αυτό το νούφαρο που ανθεί μέσα στο νερό; Ποια είναι η πρωταρχική αιτία που στηρίζει αυτό το λουλούδι;» Ήταν περίεργος για το τι υπήρχε στο βάθος του λουλουδιού. Έτσι κατέβηκε από τον μακρύ μίσχο για να δει τι υπήρχε εκεί. Δεν βρήκε όμως τίποτα. Στη συνέχεια άρχισε να διαλογίζεται. Μπροστά του εμφανίστηκε ο θεός Βισνού και του έδωσε εντολή να ακολουθήσει το βασανιστικό δρόμο της άσκησης. Διότι η άσκηση προκαλούσε ζέστη και η θερμότητα του σώματος ανέβαινε πολύ. Αυτές ήταν απαραίτητες προϋποθέσεις, για να μπορέσει ο θεός Βράχμα να ξεκινήσει το έργο της δημιουργίας. Με το διαλογισμό και την άσκηση γεννιόντουσαν εκείνες οι μεγάλες δυνάμεις της δημιουργίας, οι οποίες με τη σειρά τους θα δημιουργούσαν τους διάφορους κόσμους.
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2006, 01:23:22
Η γέννηση του κόσμου Όσο καιρό κοιμόταν ο θεός Βράχμα δεν υπήρχε τίποτα, δεν υπήρχαν κόσμοι ούτε άνθρωποι. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν όλα τα πράγματα και όλα τα πλάσματα. Σχηματίστηκαν η γη, η θάλασσα, τα βουνά, τα δάση. Μετά ο θεός της δημιουργίας έμεινε μια ημέρα ξύπνιος. Αυτή ήταν η περίοδος μιας κοσμικής εποχής, που για τους ανθρώπους αντιστοιχούσε σε δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Όταν τέλειωσε η ημέρα του θεού, ο θεός Βράχμα ξεκουράστηκε και έπεσε για ύπνο για μια ολόκληρη νύχτα των θεών. Αυτή αντιστοιχούσε πάλι σε δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Μετά χάθηκαν όλοι οι κόσμοι, τα πράγματα και τα ζωντανά πλάσματα. Δεν υπήρχε πια γη, ούτε βουνά ούτε θάλασσες, δεν υπήρχαν άνθρωποι και ζώα. Όμως τα απειροελάχιστα μόρια συνέχισαν να υφίστανται και περίμεναν να περάσει η νύχτα του θεού. Και όταν ο θεός Βράχμα θα ξυπνήσει πάλι για μια ημέρα, θα ενώσει όλα αυτά τα μόρια και θα δημιουργήσει νέους κόσμους. Και τότε θα υπάρχουν πάλι οι κόσμοι και η γη, τα πλάσματα και οι άνθρωποι. Έτσι εναλλάσσονται οι μέρες και οι νύχτες του θεού. Η διδαχή των δαιμόνων Όταν είχαν δημιουργηθεί οι πολλοί θεοί και οι δαίμονες, ο θεός της δημιουργίας Βράχμα ασχολήθηκε με τον αρχηγό των θεών Ίντρα και τον αρχηγό των δαιμόνων. Τους δίδαξε τους ρόλους που έπρεπε να παίζουν στις επόμενες κοσμικές εποχές. Από εκείνη τη στιγμή όλοι οι θεοί και οι δαίμονες έπρεπε να υπακούνε στους νόμους του θεού της δημιουργίας. Έτσι όλοι οι κόσμοι βρίσκονται σε ισορροπία και μένουν σ’ αυτήν την κατάσταση για μια ολόκληρη ημέρα των θεών. Όλα έχουν την τάξη τους, θεοί και δαίμονες έχουν τη δική τους θέση.
|
|
Από το βιβλίο των μύθων, Helma Marx, εκδόσεις Κονιδάρη Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/06/2006, 17:13:32
Ο μεγάλος ωκεανός με το γάλα Στην αρχή υπήρχε μια μεγάλη θάλασσα που είχε δημιουργηθεί από το γάλα πολλών αγελάδων. Σ’ αυτή τη θάλασσα είχε συγκεντρωθεί όλη η δύναμη της ζωής. Γιατί ο θεός Βισνού είχε μεταμορφωθεί σε χελώνα και καθόταν στο βυθό της θάλασσας. Από αυτή τη χελώνα γεννήθηκε το μεγάλο όρος Μαντάρα. Γύρω από το βουνό είχε τυλιχτεί το φίδι Ανάντα και μέσα του ήταν συγκεντρωμένες όλες οι επεκτάσεις. Ο θεός της δημιουργίας Βράχμα κάλεσε στη συνέχεια την οικογένεια του θεού των πολεμιστών Ίντρα και την οικογένεια των δαιμόνων Βαϊροκάνα. Τους έδωσε εντολή να τραβήξουν το φίδι από τα δυο άκρα. Έτσι οι θεοί τραβούσαν το φίδι από το κεφάλι, ενώ οι δαίμονες από την ουρά. Από αυτήν την γρήγορη κίνηση το γάλα άρχισε να στερεοποιείται και δημιουργήθηκε ένα τεράστιο βουνό από βούτυρο. Και από αυτό το βουνό δημιουργήθηκε στη συνέχεια η γη με τη θάλασσα, τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια, τις πέτρες, τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους. Ο κόσμος είχε δημιουργηθεί. Οι θεοί και οι δαίμονες έφτιαξαν τώρα από κοινού την Αμρίτα, το ποτό της αθανασίας. Μετά δημιούργησαν τη σελήνη και τέλος την ομορφιά. Καθιέρωσαν τη λατρευτική μέθη, δημιούργησαν τη χαρά της ζωής, τα αγαθά των ανθρώπων, τη γονιμότητα. Και έφτιαξαν τα όπλα για τον πόλεμο. Το άλογο και ο ελέφαντας θα βοηθούσαν τους ανθρώπους και θα πολεμούσαν και αυτά στις μάχες. Στο τέλος οι θεοί έδωσαν στους ανθρώπους το δηλητήριο, με το οποίο μπορούσαν να σκοτώσουν τους εχθρούς τους στον πόλεμο. Έτσι όλος ο κόσμος γεννήθηκε από τον μεγάλο ωκεανό σύμφωνα με τις επιθυμίες του θεού της δημιουργίας Βράχμα. Οι αγελάδες αποτελούν από εκείνη τη στιγμή ιερά ζώα για τους ανθρώπους, γιατί τους προσφέρουν το γάλα και επομένως τη βάση της ζωής. Το χρυσό αυγό Στην αρχή υπήρχε μόνο ομίχλη, τίποτα δε φαινόταν, τίποτα δεν ήταν ευδιάκριτο. Όλα ήταν βυθισμένα στον ύπνο. Μόνον ο θεός της δημιουργίας Βράχμα υπήρχε, και αναπαυόταν ανεξάρτητος από τον χρόνο. Τότε γεννήθηκαν μέσα του η επιθυμία και η ανάγκη να δημιουργήσει από το σώμα του κι άλλα πλάσματα. Έτσι από το ίδιο του το σώμα έφτιαξε το νερό και έριξε μέσα το σπέρμα του. Το σπέρμα του αναπτύχθηκε μέσα στο νερό, έγινε ένα χρυσό αυγό κι έλαμπε σαν τον ήλιο. Μέσα στο αβγό ξαναγεννήθηκε ο θεός Βράχμα. Είναι λοιπόν ο πρόγονος όλων των κόσμων και όλων των πλασμάτων. Έναν ολόκληρο ουράνιο χρόνο έμεινε ο θεός Βράχμα μέσα στο χρυσό αβγό. Μετά αποφάσισε να χωρίσει με τη μαγική του σκέψη το αβγό σε δύο κομμάτια. Από το επάνω μέρος του κελύφους δημιουργήθηκαν η κοινωνία των θεών και ο ουρανός, ενώ από το κάτω μέρος ο κόσμος των ανθρώπων και η γη. Ανάμεσα στους δύο κόσμους υπήρχε ο αέρας. Η γη όμως επέπλεε σα νησί επάνω στο νερό. Ακόμα δημιουργήθηκαν τα δέκα μέρη ηρεμίας του κόσμου. Το πρωταρχικό πλάσμα Πουρούσα Όταν το χρυσό αβγό έσπασε σε δυο κομμάτια από τη μαγική δύναμη της σκέψης του θεού Βράχμα, από τον κρόκο γεννήθηκε το πρώτο ζωντανό πλάσμα. Λεγόταν Πουρούσα και είχε χίλια κεφάλια και πρόσωπα, χίλια πόδια και ισάριθμα χέρια και μάτια. Χίλια ήταν ο αριθμός της απεραντοσύνης. Μέσω μιας τελετουργικής θυσίας γεννήθηκαν από τον Πουρούσα όλα τα υπόλοιπα πλάσματα. Γιατί η δύναμη της θυσίας είναι εκείνη που παράγει νέα ζωή. Ο Πουρούσα θανατώθηκε από τους υπόλοιπους θεούς, οι οποίοι χώρισαν το σώμα του σε πολλά κομμάτια. Από εκείνη τη στιγμή καθιερώθηκε και η θυσία του τεμαχισμού. Από τις σάρκες του δημιουργήθηκαν νέες ζωές. Έτσι γεννήθηκαν οι άνθρωποι και οι κοινωνικές τους τάξεις. Από το στόμα του Πουρούσα γεννήθηκαν η τάξη των Βραχμάνων, ο ιερός λόγος, η οικογένεια του θεού Άγκνι και οι κατσίκες. Από τις μασχάλες του έγιναν οι εποχές του χρόνου, που έφερναν στους ανθρώπους τη σπορά και τις σοδειές. Από τα χέρια του Πουρούσα γεννήθηκαν η κάστα των πολεμιστών, τα πρόβατα και η οικογένεια του θεού Ίντρα. Από το κάτω μέρος του σώματος του Πουρούσα προήλθαν οι δαίμονες. Από τους μηρούς του γεννήθηκαν η μεγάλη κάστα των βοσκών, των εμπόρων και των τεχνιτών, όπως και τα άλογα. Από τα μάτια του Πουρούσα προήλθε ο μεγάλος ήλιος, που ήταν ένα θεϊκό πλάσμα. Από τη δύναμη της ψυχής του γεννήθηκε η σελήνη, και από τον αφαλό του δημιουργήθηκε ο αέρας ανάμεσα στη γη και τον ουρανό. Από το κεφάλι του έγινε ο ουρανός όπου ζούσαν οι θεοί. Από τα υπόλοιπα κομμάτια του σώματός του γεννήθηκαν τα βουνά, τα νερά, τα φυτά και τα θηρία. Έτσι από τις σάρκες του πρώτου πλάσματος, του Πουρούσα, προήλθαν όλοι οι θεοί, οι άνθρωποι και τα ζώα. Ο θεός Βράχμα υπήρχε από την αρχή, δεν γεννήθηκε. Ολόκληρος ο κόσμος έχει τις ρίζες του σ’ αυτήν την τελετή της θυσίας. Έτσι και οι άνθρωποι πρέπει να προσφέρουν θυσίες, για να φτάσουν στους στόχους της ζωής τους. Γιατί οι θυσίες κρύβουν μέσα τους δημιουργική δύναμη.
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/06/2006, 01:21:17
Η θεϊκή πρωταρχική δύναμη Μέσα από την πρώτη τελετουργική θυσία η θεϊκή δύναμη μοιράστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Δημιούργησε τους δέκα άξονες και έφτιαξε το σύμπαν. Βρισκόταν στον αέρα και το νερό, στη φωτιά και τη γη, στην καταιγίδα και τη βροχή, στα φυτά και τα ζώα. Υπήρχε στους θεούς και τους δαίμονες, καθώς και στους ανθρώπους. Μέσα από την τελετουργική θυσία το πρωταρχικό πλάσμα Πουρούσα απέκτησε εσωτερική σχέση με τον ίδιο του τον εαυτό. Εμφανίστηκε με τη μορφή τεράστιας αράχνης και έγνεσε ένα ατέλειωτο νήμα. Από αυτό το νήμα έπλεξε το σύμπαν, τη γη, το νερό, τα άστρα, τον αέρα, τη φωτιά, τα βουνά, τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους. Η δική του δύναμη ενίσχυσε την αρχέγονη δύναμη των θεών, ενώ έφτιαξε όλους τους κόσμους και τις εποχές. Ζούσε στον κόσμο και στους ανθρώπους και σε καθετί θεϊκό. Η θεϊκή τριάδα Από τη μία αρχέγονη θεϊκή δύναμη δημιουργήθηκαν τα πολλά θεϊκά πλάσματα, τα οποία έχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Το υπέρτατο ον από αυτά τα πλάσματα φέρει τον τίτλο «κύριος» και ονομάζεται Ισβάρα. Έχει τρία πρόσωπα, τρεις μορφές και τρία ονόματα: είναι ο Βράχμα, ο Βισνού και ο Σίβα. Αυτοί οι τρεις θεοί αποτελούν την αρχέγονη ενότητα, τη θεϊκή τριάδα. Ο κάθε ένας από τους τρεις θεούς πρέπει να εκτελέσει το καθήκον του στον κόσμο. Ο θεός Βράχμα είναι ο θεός της δημιουργίας, που δημιουργεί συνεχώς κάτι νέο και του δίνει ζωή. Ο θεός Βισνού είναι ο θεός της εγκράτειας, που προσφέρει στον κόσμο και σε όλα τα ζωντανά πλάσματα σταθερότητα και εξασφαλίζει την επιβίωσή τους. Ο θεός Σίβα είναι ο θεός της καταστροφής, που δίνει σε όλα τα πράγματα και τα πλάσματα ένα τέλος. Αυτή η θεϊκή τριάδα καθορίζει την τύχη όλου του κόσμου και των εποχών. Όλα βρίσκονται στην πορεία του γίγνεσθαι, της ύπαρξης και του αφανισμού, σύμφωνα με τη θεϊκή τριάδα. Η θεϊκή τριάδα λειτουργεί όπως η συνεχόμενη ροή ενός ποταμού. Όλα τα δημιουργήματα βρίσκονται για ένα διάστημα στη διαδικασία του γίγνεσθαι, στη συνέχεια υπάρχουν και στο τέλος χάνονται πάλι. Αυτή είναι η ροή των πραγμάτων και των εποχών. Μέσα από αυτήν την πορεία, οι άνθρωποι γνωρίζουν τον κόσμο και μπορούν να ενταχθούν σ’ αυτόν χωρίς αντίσταση.
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
Σωφρόνει
Νέο Μέλος
22 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/07/2006, 16:27:19
Εφοσον διαπιστωνω οτι κοινος παρονομαστης ολων των θεωριων οι οποιες παρατιθενται εδω ειναι οτι 'κατι προηλθε απο / μετεβη σε κατι' παραθετω το παρακατω αποσπασμα του Επιχαρμου ως απαντηση (απο το αξιολογο βιβλιο 'Οι Προσωκρατικοι' των H. Diels - W. Kranz) (Μτφ.)-Μα παντα υπηρχαν οι θεοι και δεν τους ελειψε ποτε και τιποτε, κι αυτα (που ειχαν) παντοτε υπηρχαν με την ιδια μορφη και εξαιτιας των ιδιων αιτιων. -Λενε πως πρωτος απο τους θεους το Χαος εγινε. -Πως μπορει ναγινε αυτο; Κατι που ειναι πρωτο δεν μπορει να προερχεται απο καποιο αλλο ή να μεταβαινει σε κατι αλλο. -Επομενως τιποτε δεν εγινε πρωτο; -Κι ουτε, μα τον Δια, δευτερο, τουλαχιστον γι΄αυτα που λεμε εμεις εδω, αυτα υπηρχαν παντοτε. |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/03/2007, 22:33:09
Η παρουσίαση των ιστοριών δημιουργίας συνεχίζεται. Αυτή τη φορά θα επισκεφτούμε την Περσία και θα ασχοληθούμε με μύθους της περιόδου από το 2.000 π.Χ και μετά.Στον ευρύτερο χώρο της Περσίας, μια αχανή περιοχή που καλύπτει μέρη της κεντρικής Ασίας τα οποία εκτείνονται αρκετά πέρα από τα όρια του σημερινού Ιράν, παρουσιάζονται ίχνη πολιτισμού που χρονολογούνται πριν από το 6.000 π.Χ. Ο μύθος της δημιουργίας που θα παρουσιαστεί στη συνέχεια αφορά την πιο ύστερη περίοδο, από το 2.000 π.Χ. και μετά και συγκεκριμένα του αρχαίους Ιρανούς. Τις περισσότερες πληροφορίες για τους μύθους των αρχαίων Ιρανών, τις έχουμε αντλήσει από ζωροαστρικά κείμενα όπως την Αβέστα, αλλά και από μεταγενέστερα, όπως το Μπουνταχίσν (ή Δημιουργία) και το Ντένκαρτ, που είναι μια περίληψη της Αβέστα σε γλώσσα παχλεβί. (τα κείμενα που παραθέτω στη συνέχεια, αποτελούν περιληπτική απόδοση που έκανα από τμήμα του βιβλίου "Μύθοι των Περσών", της Vesta Sarkhosh Curtis εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα, στα πλαίσια της σειράς ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ) Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/03/2007, 22:41:48
ΠΕΡΣΙΑ (Ιράν) Για τους αρχαίους Ιρανούς, ο ουρανός ήταν το πρώτο τμήμα του κόσμου που δημιουργήθηκε. Περιγράφηκε αρχικά σαν ένα στρογγυλό άδειο κέλυφος από ορεία κρύσταλλο, που περνούσε πάνω και κάτω από τη γη. Μετά δεύτερο δημιουργήθηκε το νερό, τρίτη η γη, ακολούθως τα φυτά και τα ζώα, έκτο δημιούργημα ήταν ο άνθρωπος και έβδομο – πιθανότατα – η φωτιά. Τα βουνά θεωρείτο ότι ξεφύτρωσαν από την επιφάνεια της γης, που αρχικά ήταν ένας επίπεδος δίσκος που περιέβαλλε τόσο τον δυτικό όσο και τον ανατολικό κόσμο. Οι Ιράνιοι πίστευαν ότι ο κόσμος ήταν χωρισμένος σε επτά περιοχές (κεσβάρ), που δημιουργήθηκαν όταν έπεσε για πρώτη φορά βροχή πάνω στη γη. Η κεντρική περιοχή (Ξανιράθα) όπου κατοικούσαν οι άνθρωποι, ήταν τόσο μεγάλη όσο όλες οι υπόλοιπες μαζί. Σύμφωνα με το Μπουνταχίσν: Υπάρχουν τριάντα και τρία είδη γης. Την ημέρα που ο Τιστάρ (θεός της βροχής) δημιούργησε τη βροχή, όταν απ’ αυτή δημιουργήθηκαν οι θάλασσες, όλο το μέρος, απ’ το οποίο το μισό το ρούφηξε το νερό, χωρίστηκε σε επτά τμήματα. Το τμήμα αυτό, μεγάλο όσο το μισό του συνόλου, βρίσκεται στη μέση και τα έξι άλλα τμήματα βρίσκονται γύρω του. Αυτά τα έξι τμήματα είναι όλα μαζί όσο το Ξανιράθα. Το όνομα κεσβάρ χρησιμοποιήθηκε επίσης και γι’ αυτά και βρισκόταν το ένα δίπλα στο άλλο… Και από αυτές τις επτά περιοχές, καθετί καλό δημιουργήθηκε στο Ξανιράθα… Γιατί οι Καγιανίδες βασιλείς και οι ήρωες δημιουργήθηκαν στο Ξανιράθα και η καλή θρησκεία των μασδαϊστών δημιουργήθηκε στο Ξανιράθα και έπειτα μεταδόθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές (Μπουνταχίσν ΧΙ, 1-6) Στο Ξανιράθα θεωρείτο ότι ξεφύτρωσε η κορυφή του Χάρα (Ελμπούρζ) και τα άστρα, η σελήνη και ο ήλιος λέγεται ότι κινούνταν γύρω από αυτή την κορυφή. Συναντούμε στο Μπουνατχίσν σχετικά με το Χάρα τα παρακάτω: Τα βουνά ξεφύτρωσαν μέσα σε δεκαοχτώ χρόνια και το Χάρα αναπτυσσόταν συνεχώς για οκτακόσια χρόνια, διακόσια χρόνια μέχρι να φτάσει τα άστρα, διακόσια χρόνια μέχρι τη σελήνη, διακόσια χρόνια μέχρι τον ήλιο, και διακόσια χρόνια μέχρι το ατελείωτο φως. Το όρος Χάρα ήταν η πηγή του φωτός και του νερού και η θάλασσα Βουρουκάσα – όπως περιγράφεται στην Αβέστα – ήταν το σημείο συγκέντρωσης του νερού. Καταλάμβανε το ένα τρίτο της γης και κατέληγε σ’ αυτή ένα μεγάλο ποτάμι. Δυο μεγάλα ποτάμια ξεχύνονται από τη θάλασσα προς την Ανατολή και τη Δύση, σχηματίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τα όρια του κατοικημένου κόσμου. Τα ποτάμια καθαρίζονταν καθώς έκαναν το γύρο της γης και όταν επέστρεφαν στη θάλασσα Βουρουκάσα, το καθαρό τους νερό ανέβαινε στην κορυφή Χάρα. Στη μέση της Βουρουκάσα φύτρωνε η μητέρα όλων των δέντρων, η πηγή όλων των φυτών, το «Δένδρο Σαένα», δέντρο όλων των θεραπειών, ή όλων των σπόρων (Αβέστα, Γιαστ: 12,17). Σ’ αυτό το δέντρο υπήρχε η φωλιά του θρυλικού πτηνού Σαένα. Το δέντρο επίσης παρήγαγε τους σπόρους για όλα τα φυτά. Εκεί κοντά φύτρωνε και το «τρομερό Γκαοκερένα», που είχε θεραπευτικές ιδιότητες όταν κάποιος το έτρωγε και χάριζε την αθανασία στα αναστημένα σώματα των νεκρών.
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 01:51:12
Το πρώτο ζώο του κόσμου ήταν ο Μοναδικά Πλασμένος Ταύρος, λευκός και λαμπερός σαν το φεγγάρι, που σκοτώθηκε από το Κακό Πνεύμα (Άνγκρα Μαϊνίγιου) και το σπέρμα του μεταφέρθηκε στο φεγγάρι, όπου αφού εξαγνίστηκε εντελώς, παρήγαγε πολλά είδη ζώων και φυτών.
Ο Μοναδικά Πλασμένος Ταύρος κατοικούσε στην όχθη του ποταμού Βεχ Ροντ. Στην απέναντι όχθη ζούσε ο Γκαγιομαρτάν, ο πρώτος άνθρωπος, που ήταν φαρδύς όσο και ψηλός και «λαμπερός σαν τον ήλιο». Ο Γκαγιομαρτάν σκοτώθηκε επίσης από το Κακό Πνεύμα, αλλά ο ήλιος εξάγνισε το σπέρμα του και ύστερα από σαράντα χρόνια ξεφύτρωσε από αυτό ένα ρήο. Αυτό σταδιακά αναπτύχθηκε δημιουργώντας τον Μασύα και την Μασυάνι, τους πρώτους θνητούς ανθρώπους. Αυτοί, εξαπατημένοι από το Κακό Πνεύμα, στράφηκαν προς εκείνο ως δημιουργό τους και διέπραξαν έτσι το πρώτο αμάρτημα των ανθρώπων. Έτσι, αντί για ηρεμία και αρμονία, ο κόσμος γέμισε από διαφθορά και κακό. Μετά από πενήντα χρόνια κατάφεραν να δημιουργήσουν απογόνους, αλλά τα πρώτα δίδυμα τα έφαγαν οι γονείς τους. Μετά από μακρά περίοδο ατεκνίας, γεννήθηκαν κι άλλα δίδυμα και από αυτά προήλθε το ανθρώπινο είδος και ειδικότερα οι Ιρανοί. Αναφέρεται στο Μπουνταχίσν: Ο Γκαγιομάρτ στη γέννηση των ανθρώπων, ξεψυχώντας εκσπερμάτωσε. Το σπέρμα αυτό εξαγνίστηκε εντελώς από την κίνηση του φωτός του ηλίου… και σε σαράντα χρόνια, με τη μορφή ενός μονόβλαστου φυτού, του ρήου, και τα δεκαπέντε χρόνια των δεκαπέντε φύλλων του, ξεφύτρωσαν από τη γη ο Μάρτγια και η Μαρτγιάναγκ (Μασύα και Μασυάνι) με τέτοιο τρόπο, ώστε οι βραχίονές τους να βρίσκονται πίσω πάνω στους ώμους τους και ενωμένοι ο ένας με τον άλλο ήταν συνδεδεμένοι και όμοιοι μεταξύ τους… Και οι δυο τους άλλαξαν από τη μορφή φυτού που είχαν στη μορφή ανθρώπου και εμφανίστηκε με υπερφυσικό τρόπο μέσα τους η αναπνοή, που είναι η ψυχή… ο Αχούρα Μάσδα (ή Ωρομάσδης, ο σοφός Κύριος, ο υπέρτατος Θεός, το απόλυτο Καλό, ο Δημιουργός) μίλησε…: «Είσαι ο άνθρωπος, είσαι ο πρόγονος του κόσμου και δημιουργήθηκες από εμένα με πλήρη ευλάβεια. Να ακολουθείς πιστά το νόμο… να λες καλούς λόγους, να κάνεις καλές πράξεις και να μη λατρεύεις δαίμονες…» Και έπειτα εισέβαλε ο ανταγωνισμός στο μυαλό τους και τα πνεύματά τους διεφθάρησαν εντελώς και διακήρυξαν ότι το Κακό Πνεύμα δημιούργησε το νερό και τη γη, τα φυτά και τα ζώα. (Μπουνταχίσν ΧV, 1-9)
|
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 02:19:49
Αν και σκόπευα να συνεχίσω την παρουσίαση με το Έπος της Δημιουργίας από τη Μεσοποταμία, κάποια στοιχεία που διέκρινα στο τμήμα του Μπουνταχίσν που αναφέρεται στη δημιουργία των ανθρώπων... τι μου θύμισαν, μα τι μου θύμισαν; Αποφάσισα έτσι να ανεβάσω πρώτα τη Γένεση. (Βρήκα τελικά τι μου θύμισαν! ) Ωστόσο, δε θα ανεβάσω το κείμενο παρά αύριο ή μεθαύριο κάποια στιγμή, ώστε όποιος θέλει να σχολιάσει κάτι για την ώρα, να το κάνει και να μη διακόψουμε μετά τα κείμενα της Γένεσης. Προσθέτω, ότι πηγή μου για τα κεφάλαια της Γένεσης που θα παραθέσω στη συνέχεια, είναι το: http://el.wikisource.org Τέλος, εάν υπάρξουν σχόλια, πριν ή μετά την παράθεση της Γένεσης, θα παρακαλέσω να μην επεκταθούμε πολύ, γιατί το θέμα αυτό είναι κυρίως παρουσίαση. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση. Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
el.elyon
Πλήρες Μέλος
1310 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 10:20:12
quote: Amalia: Αν και σκόπευα να συνεχίσω την παρουσίαση με το Έπος της Δημιουργίας από τη Μεσοποταμία, κάποια στοιχεία που διέκρινα στο τμήμα του Μπουνταχίσν που αναφέρεται στη δημιουργία των ανθρώπων... τι μου θύμισαν, μα τι μου θύμισαν; Αποφάσισα έτσι να ανεβάσω πρώτα τη Γένεση. (Βρήκα τελικά τι μου θύμισαν! )
Μπράβο-μπράβο Amalia 2 χρόνια για να ανεβάσεις τη Γένεση. Για ανέβασε την αλλά σε παρακαλώ μαζί με την κυρία HELENA P. BLAVATSKI!
quote: Amalia: Τέλος, εάν υπάρξουν σχόλια, πριν ή μετά την παράθεση της Γένεσης, θα παρακαλέσω να μην επεκταθούμε πολύ, γιατί το θέμα αυτό είναι κυρίως παρουσίαση. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση.
Κατανόηση εκ των προτέρων είναι σαν να σου δώσω μια λευκή επιταγή! Λυπάμαι αλλά δεν έχω τέτοιες επιταγές! ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΙΚΑ el.elyon. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 11:41:02
Προσωπικά ο συγκεκριμένος μύθος μου θυμίζει την εβραϊκή Γένεση όπως παρουσιάζεται από την Παλαιά Διαθήκη. Ο Μασύα κι η Μασυάνι αρχικά ήταν ένα, όπως ο Αδάμ κι η Εύα. Αν και στην ουσία η Εύα προήλθε από το πλευρό του Αδάμ αλλά αυτό μου έφερε στο νου.Κι ο Μασύα κι η Μασυάνι εξαπατήθηκαν από το Κακό όπως ο Αδάμ κι η Εύα και στράφηκαν ενάντια στον Δημιουργό τους. Κι εκείνοι διέπραξαν το πρώτο αμάρτημα των ανθρώπων όπως ο Αδάμ κι η Εύα που - εξαπατημένοι από το φίδι - διέπραξαν το προπατορικό αμάρτημα. Κάτι που έχει εκλείψει από την Παλαιά Διαθήκη - κι αν θυμάμαι καλά αναφέρεται στα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας - είναι πως ο Κάιν γεννήθηκε με μια δίδυμη αδερφή που παντρεύτηκε τον Άβελ ενώ η δίδυμη αδερφή του Άβελ παντρεύτηκε τον Κάιν... Όσο να πεις, υπάρχουν ομοιότητες!
In anticipation of my resurrection... |
el.elyon
Πλήρες Μέλος
1310 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 13:26:03
Καλησπέρα σε όλους. Είναι ο ετοιμοθάνατος Εβραίος πατέρας στο νεκροκρέβατό του και φωνάζει τον μεγάλο του γιο. Πατέρας: Ιώβ έλα εδώ παιδί μου. Ιώβ: Έλα πατερούλη, τι θέλεις; Πεθαίνεις; Τι; Πατέρας: (Βγάζει ένα χρυσό δακτυλίδι από το στρώμα) το βλέπεις αυτό το δακτυλίδι παιδί μου; Είναι οικογενειακό κειμήλιο, το είχε ο προπάππος μου που το έδωσε στον παππού μου και αυτός στον πατέρα μου, και ο πατέρας μου σε εμένα... Ιώβ: (Ενώ ξερογλείφεται) Ναι πατερούλη, και; Πατέρας: Πόσα δίνεις;;; ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΙΚΑ el.elyon. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 17:38:37
quote: Μπράβο-μπράβο Amalia 2 χρόνια για να ανεβάσεις τη Γένεση. Για ανέβασε την αλλά σε παρακαλώ μαζί με την κυρία HELENA P. BLAVATSKI!
Όντως αγαπητέ el.elyon, θα μπορούσα να την είχα βάλει πρώτη τη Γένεση. Άλλωστε, μπορεί και κάποιος να τη δει ως ένα συγκεντρωτικό ευρετήριο των μυθολογιών πολλών από τους προγενέστερους πολιτισμούς - εξαιρετικά χρήσιμο πράγματι! Αλλά πιστεύω πως στη συγκεκριμένη σελίδα, ταιριάζει και από γεωγραφικής, αλλά και από νοηματικής απόψεως. Πάντως ομολογώ, πως το κείμενο της Γένεσης είναι από τα αγαπημένα μου Όσο για τη Μπλαβάτσκυ, έχω βάλει τις στάντζες της κοσμογονίας (από την Μυστική Δοξασία) στην προηγούμενη σελίδα. Εάν βρίσκεις ενδιαφέρουσες ομοιότητες, μπορούμε να τις συζητήσουμε μόλις τελειώσει και η παρουσίαση της Γένεσης. Επίσης, εάν θες να επεκταθούμε περισσότερο στη συζήτηση, μπορεί να ανοιχτεί και ένα νέο - παράλληλο - θέμα σχολιασμού.
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/03/2007, 17:51:30
ΓΕΝΕΣΙΣΚεφάλαιον Α' ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. καὶ εἶπεν ὁ Θεός, γενηθήτω φῶς καὶ ἐγένετο φῶς. καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν, καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα δευτέρα. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὴν ξηρὰν γῆν καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσε θαλάσσας. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καὶ εἶπεν ὁ Θεός, βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ᾿ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ᾿ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τρίτη. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός, καὶ τοὺς ἀστέρας. καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα τετάρτη.
Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν, καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά. καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ Θεός, λέγων, αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὰ ὕδατα ἐν ταῖς θαλάσσαις, καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα πέμπτη. Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν. καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλά. καὶ εἶπεν ὁ Θεός, ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆς γῆς. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ Θεός, λέγων, αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ εἶπεν ὁ Θεός, ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτως. καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα ἕκτη. ---ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ---
|
|
πηγή: http://el.wikisource.org Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/03/2007, 11:50:59
Κεφάλαιον Β' ΚΑΙ συνετελέσθησαν ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶς ὁ κόσμος αὐτῶν. καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε, καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε. καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν, ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸς ποιῆσαι. Αὕτη ἡ βίβλος γενέσεως οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὅτε ἐγένετο, ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν χλωρὸν ἀγροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα χόρτον ἀγροῦ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι, οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸς ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωπος οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν, πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν ἐκ τῆς γῆς καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν. Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ. ποταμὸς δὲ ἐκπορεύεται ἐξ Ἐδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον, ἐκεῖθεν ἀφορίζεται εἰς τέσσαρας ἀρχάς. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν, οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον, τὸ δὲ χρυσίον τῆς γῆς ἐκείνης καλόν, καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πράσινος. 13 καὶ ὄνομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ Γεῶν, οὗτος ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Αἰθιοπίας. καὶ ὁ ποταμὸς ὁ τρίτος Τίγρις, οὗτος ὁ προπορευόμενος κατέναντι Ἀσσυρίων. ὁ δὲ ποταμὸς ὁ τέταρτος Εὐφράτης. Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ λέγων, ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βαι αὐτὸνγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός, οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον, ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ, τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε, καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν Ἀδάμ. καὶ εἶπεν Ἀδάμ, τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου, αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη, ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο. |
|
Ψυχή μου, Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα, αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!
|
el.elyon
Πλήρες Μέλος
1310 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/03/2007, 12:24:15
Amalia καλημέρα.Δεν μπορείς να παρουσιάζεις την Γένεση στα νέα ελληνικά, γιατί εγώ διαβάζω κινεζικά! ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΙΚΑ el.elyon. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
|
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 3 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|