O πόνος υπαρκτός ή δημιούργημα του πληγωμένου Εγώ μας είναι δίκοπο μαχαίρι....μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε την αλήθεια ή να μας τυφλώσει ... τα όρια της αγάπης και του πόνου συχνά είναι δυσδιάκριτα αλλά αυτό είναι ένα από τα μαθήματα που καλούμαστε να πάρουμε...
δεν είναι πάντα εύκολο, χωρίς αυτό να σημαίνει όμως πως δεν είναι εφικτό...
για να έχουμε ανοιχτή την δυνατότητα πρόσληψης νέων εμπειριών στην ζωή πρέπει να ενσωματώσουμε την διαδικασία του θανάτου σε κάθετι που θα "αναχαιτίσει" την πορεία μας...
ακόμα και σε αντιλήψεις που κάποτε, με τα δεδομένα της στιγμής, φαίνονταν βέβαιες και ακλόνητα σταθερές...
η Ζωή, η Δημιουργία και η Αγάπη περιμένουν μόνο να διαβούμε άφοβα το μονοπάτι που οδηγεί σ'αυτές...
το υποσυνείδητο να είναι καθαρό και τακτοποιημένο
κάθε φόβος και επιθυμία ξεκαθαρισμένα
και τελικά
να παραμένουν οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωνταντούς...
ακόμα και αν (και κυρίως) ως νεκρούς θεωρήσουμε το υποσυνείδητο του χθες..
με όλη μου την αγάπη
Galadriel
Message in a Bottle
Απεστάλη: 26/10/2005, 16:29:58
..