Open mind for a different view....

quote:

---

---

quote:

---

Φίλες, Φϊλοι Δεν είναι αναγκαίο να συμφωνήσουμε άλλα προσπαθώ αναλύοντας τα μυνήματα που αφήνεται να διαμορφώσω άποψη για το θέμα…..
Στην αγάπη πιστεύω βαθύτατα και εγώ….Απλά βιώνουμε & αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την πραγματική κατάσταση που επικρατεί γύρω μας…Προφανώς ο καθένας μας βρίσκεται σε διαφορετικό μήκος κύματος, και δεν είναι κακό…Αρκεί να υπάρχει διάλογος…
Η ΘΕΟΡΗΤΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΗ από την καθημερινή βιωματική σκληρή πραγματικότητα και χωρίς επικεντρωτική εφαρμογή στην επίλυση των ανθρωπίνων προβλημάτων…είναι ΑΧΡΗΣΤΗ…
Εγώ είμαι επαναστάτης χωρίς αιτία για τους βολεψάκηδες και με αιτία κατ` εμέ επειδή δεν ΑΠΑΙΤΩ τίποτε λιγότερο από τα ΠΑΝΤΑ….
Σχετικά όλα αυτά θα πείτε….
Από πραγματική αγάπη λοιπόν και εγώ ,για τα παιδιά μου και τους συνανθρώπους μου , χρειάζεται να πολεμάω καθημερινά (συνήθως ανθρώπινες συνειδήσεις φασιστικής επιβολής ανεγκεφαλιστικού υλισμού & ωχαδερφισμού ) ώστε ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ (δεν με νοιάζει αν η ψυχή μου μεταβιβαστεί σε άλλο ζωάκι) ..Θα έχω όμως σίγουρα τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ καθαρή ,ότι επιτέλεσα το ΣΚΟΠΟ για τον οποίο ήρθα στη ΖΩΗ….

Open mind for a different view....

Edited by - judas priest on 21/10/2005 01:55:31

---

ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση].

1.
πως μπορείς να κάνεις την αγάπη τρόπο ζωής;
-ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ,ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΙ ΠΟΣΟΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΝΟΙΑ...
ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΕΑΝ ΠΟΥΜΕ ***ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ***
ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΜΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ....-(AVATARGR)

-Κάνοντας το συναίσθημα καθημερινή μου ένοια .
Έτσι συνήθισα στην πράξη του καλού.-(alfa-omega)

2.
Με ποιόν τρόπο δρας;
-Με τον τρόπο της βοήθειας .
Ηθική συμπαράσταση, οικονομική βοήθεια ,διάλογο .
Συμμετοχή στο κοινό καλό και γενικά :
Επενδύοντας ελεύθερο χρόνο, από την προσωπική ιδιωτική μου ζωή ,για έναν καλύτερο κόσμο.-(alfa-omega)

3.
Πως επιλέγεις;
-πολύ σπάνια μπορούμε να μαντέψουμε τι είναι αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη ο άλλος...
αυτός που πεινάει μπορεί να έχει ανάγκη να μάθει να ψαρεύει ή απλά να νιώσει αρκετά καλά ώστε να βάλει σε
εφαρμογή αυτό που ξέρει ήδη....
απλό .... αλλά δύσκολο...
εκεί ο εγωισμός συνήθως μας ωθεί να κρίνουμε εμείς τον τρόπο που αγαπάμε τον άλλο και όχι πως έχει ανάγκη ο άλλος να εισπράξει αυτή την αγάπη...-(galadriel)

-Με τις αισθήσεις και το μυαλό , με όλη την ψυχική μου διάνοια.-(alfa-omega)

4.
εάν κάποιος δίπλα σου πονάει ή πεινάει, πως θα του εκφράσεις την αγάπη σου;
-Νομίζω οτι αν θελήσουμε να βοηθήσουμε κάποιον που πονάει ή πεινάει μπορούμε να το κάνουμε με το να ασχοληθούμε μαζί του και να του καλύψουμε κατά κάποιο τρόπο την ανάγκη που έχει.-(nst)

-oπως μπορεις! δεν σε κρινει κανεις "ποσοτικα". απλα δρας.-(jonniebegood)

-στην περίπτωση της αγάπης αντιθέτως, προσθέτεις έναν πόλο (ακόμα και οι μικρές κινήσεις το καταφέρνουν αυτό, χαμογελάς σε αυτόν που πονάει π.χ.) και σιγά σιγά βρίσκεται και ο τρόπος να τον βοηθήσεις ουσιαστικά....-(galadriel)

-Απελευθερώνοντας τα συναισθήματά μου , απέναντι του .
Συμπόνια , ανησυχία .
Προσπαθώ να του δώσω ότι μπορώ ,για να καταλαγιάσω τον πόνο του ,εν ανάγκη ανοίγοντας το πορτοφόλι μου και δίνοντας του χρήματα.-(alfa-omega)

5.
εάν κάποιος σε μισεί, πως θα του δείξεις πως τον αγαπάς;
-Στο θέμα << μίσος >> που είναι και το πιο δύσκολο θεωρώ οτι υπάρχουν δύο τρόποι εκδήλωσης αγάπης.
Ο ένας είναι να πλησιάσουμε το εν λόγω άτομο και να προσπαθήσουμε να του αλλάξουμε άποψη μέσω της συζήτησης, αν μας ενδιαφέρει, και ο άλλος είναι η πλήρης αδιαφορία.
Σε καμμία περίπτωση όμως η ανταπόδωση του μίσους δεν είναι επιθυμητή.-(nst)

-απλα, με το να μην του το ανταποδιδεις.(εννοειται οτι εχεις εξαφανισει τον εγωισμο σου)-(jonniebegood)

-αγάπη και μίσος λειτουργούν σαν ηλεκτρικά κυκλώματα προκειμένου να ανάψει η "λάμπα"....
πρέπει να υπάρχουν δύο πόλοι και να πατήσει κάποιος τον διακόπτη για να περάσει το ρεύμα...
στην περίπτωση του μίσους με το να μην ανταποδίδεις (αυτό από μόνο του "καθαρίζει" λίγο τον
εγωϊσμό) αφαιρείς τον ένα πόλο και έτσι η ενέργεια επιστρέφει σ'αυτόν που την έστειλε ή γειώνεται...
σίγουρα όμως καμμία λάμπα δεν πρόκειται να ανάψει και καμμία πυρκαγιά να φουντώσει...-(galadriel)

-Μακροθυμώντας .
Αν δεν το αντιληφθεί αυτό σημαίνει ότι :

Δεν τον-την συγκινεί η αγάπη σου , η ότι δεν γνωρίζει τι θα πει αγάπη. Εσύ μπορείς να συνεχίσεις να μακροθυμείς.
Ε δεν είναι και λίγο να μπορείς να ανέχεσαι το μίσος κάποιου συνανθρώπου σου.
Αντίθετα πιστεύω ότι είναι το πιο ουσιαστικό.-(alfa-omega)

quote:

---

jbg:

quote:

---

oπως μπορεις!

δεν σε κρινει κανεις "ποσοτικα".

απλα δρας.

---

Δηλαδή;
Εσύ - ας πούμε, τι θα έκανες;

---

quote:

---

εκεί ο εγωισμός συνήθως μας ωθεί να κρίνουμε εμείς τον τρόπο που αγαπάμε τον άλλο
και όχι πως έχει ανάγκη ο άλλος να εισπράξει αυτή την αγάπη...

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

Από τις παραπάνω απαντήσεις, διαπιστώνω πως παρά την κοινή πρόθεση, ο καθένας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο την έμπραχτη έκφραση της αγάπης. Θα σας παραθέσω και τη δική μου άποψη. Μετά, ας δούμε - σχετικά με το ερώτημα που έθεσε ο AVATARGR - κατά πόσο μας είναι χρήσιμη η σοφία (ή καλύτερα η φιλοσοφία) για να μπορέσουμε να πλησιάσουμε τον στόχο μας: την αγάπη σε πράξη.
--------------------------------

Προσπαθώντας να συνοψίσω σε λίγες λέξεις, τι σημαίνει για μένα να αγαπάς, θα έλεγα:
Αγάπη είναι, να δημιουργείς στον άλλο τις συνθήκες (ή προϋποθέσεις) ώστε να μπορέσει μόνος του να καλύψει τις καθημερινές αλλά και τις εσωτερικές (ως άνθρωπος που εξελίσσεται προς την αυτοπραγμάτωση) του ανάγκες.
Βασικά, συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με την Galadriel.

Κάθε άνθρωπος, κάθε στιγμή, έχει ανάγκη από κάτι. Είτε αυτό είναι τροφή, είτε στέγη, είτε τρυφερότητα, είτε επιβεβαίωση, κ.λπ. Αυτές είναι καθημερινές ανάγκες και όσο κι αν του τις προσφέρει κάποιος έτοιμες όταν του δοθεί ευκαιρία, αυτές δεν θα καλυφθούν εάν ο άνθρωπος δεν βρει έναν τρόπο για να τις καλύπτει σε καθημερινή βάση. Για παράδειγμα, εάν ένας ζητιάνος πεινάει, είναι καλό να του δώσουμε 1 ευρώ ή ένα σάντουιτς, αλλά αύριο πάλι θα πεινάει και αν δεν βρεθεί πάλι ένας καλός άνθρωπος να τον βοηθήσει, τι θα κάνει;
Στην περίπτωση αυτή, ίσως και το να μην του δώσουμε καν να φάει, θα τον βοηθούσε περισσότερο. Μπορεί να τον έκανε να στύψει το μυαλό του και να βρει τρόπο, ώστε να πάψει να εξαρτάται από την ελεημοσύνη των άλλων.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα που πιάνει μόνο μια μικρή πλευρά του θέματος. Κάθε περίπτωση είναι και διαφορετική. Και κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ανάγκες. Και διαφορετικούς τρόπους που μπορούμε να τον βοηθήσουμε, διαφορετικές δυνατότητες για να βοηθήσει τον εαυτό του και πάει λέγοντας.

Και τι γίνεται με τις πιο βαθιές, τις υπαρξιακές ανάγκες;
Γιατί ακόμα και αν εξασφαλίσουμε τα βασικά, αν έχουμε να φάμε, σπίτι να μείνουμε, φίλους, δουλειά, χόμπυ που μας γεμίζουν, κ.λπ. πάλί κάτι μας λύπει. Κάτι βαθιά μέσα μας θέλει να πραγματωθεί.

Αυτές είναι λοιπόν σε γενικές γραμμές, οι ανάγκες που έχει ένας άνθρωπος, όπως εγώ τουλάχιστον τις έχω συλλάβει.

Συμφωνείτε με τις ανάγκες αυτές;
Συμφωνείτε με τον τρόπο της έμπραχτης αγάπης που πρότεινα;
Μπορείτε να σκεφτείτε, ποια εργαλεία απαιτούνται για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε με τέτοιον τρόπο έναν άνθρωπο;
Χρειάζεται να είμαστε συναισθηματικοί;
Χρειάζεται να είμαστε πολύ έξυπνοι;
Χρειάζεται να διαβάζουμε πολλά βιβλία;
Χρειάζεται να φιλοσοφούμε;
κ.λπ, κ.λπ.

Ποιά είναι η άποψή σας;

quote:

---

Μπορείτε να σκεφτείτε, ποια εργαλεία απαιτούνται για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε με τέτοιον τρόπο έναν άνθρωπο;

---

ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

quote:

---

Didorium

Ο Θερβάντες ρωτούσε - τι προτιμάς: σοφή τρελά ή ανόητη λογική?

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

το πράγμα μπερδεύεται λιγάκι.... έχουμε ένα μέλος με διαχειριστικά καθήκοντα και ένα με συντονιστικά και δεν
σας προλαβαίνουμε και τους δύο!

συντονιστείτε!

ως προς τα ερωτήματα της αγαπητής αμαλίας νομίζω πως για να προσεγγίσουμε αυτό που στην ουσία του καθενός
αναζητά απάντηση πρέπει να δώσουμε σημασία στο δεύτερο σκέλος της φράσης που αναφέρθηκε...

"αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν".... που σημαίνει ότι προϋπόθεση είναι να αγαπήσει κανείς πραγματικά πρώτα τον εαυτό του...
εκεί επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα του αγαπητού avatar... πως μπορεί κανείς να αγαπήσει τον εαυτό του? είναι αναγκαστική
μία φιλοσοφική και διανοητική κυρίως προσέγγιση?

ή μπορεί η εμπειρία να δώσει το ποθούμενο αποτέλεσμα?

όμως ακριβώς επειδή όπως ανέφερε ο avatar η Αγάπη είναι γενεσιουργός δύναμη, είναι πιστεύω τόσο Αιτία όσο και Αποτέλεσμα...
ο τρόπος είναι καθαρά προσωπικός και η όποια διαδικασία ακολουθήσουμε (φιλοσοφική ή εμπειρική αναζήτηση) εφόσον έχουν
ως πρωταρχικό αίτιο την Αγάπη μοιραία θα οδηγήσουν πάλι σ'αυτήν....

Galadriel

the truth is OUTthere

ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

Στην επίλυσή του .

Για να λυθεί ένα πρόβλημα ,που αφορά όλη την ανθρωπότητα , θα πρέπει :
Να συμμετέχει η πλειοψηφία της ανθρωπότητας στην προσπάθεια αυτή .

Κατά την ταπεινή μου άποψη συμμετέχει μόνον η μειοψηφία .

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι :
Αν μπορέσουμε να βρούμε τα αίτια, που δεν συμμετέχουνε όλοι , στην προσπάθεια αυτή ,ότι :

Θα γίνει μια πολύ καλή αρχή .

Δεν έχω πρόθεση ,να κατευθύνω αλλού την όμορφη συζήτηση .

Αν εκτιμάτε ,ότι βρίσκομαι εκτός θέματος με αυτά που γράφω , επισημάνατέ μου παρακαλώ τα λάθη μου .

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

quote:

---

Θα έχω όμως σίγουρα τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ καθαρή ,ότι επιτέλεσα το ΣΚΟΠΟ για τον οποίο ήρθα στη ΖΩΗ….

---

quote:

---

Το αφήνω έτσι το κείμενο γιατί είναι πολύ ουσιαστικό περιεκτικό και σαφώς ειλικρινέστατο. Στέκομαι στην τελευταία φράση, στο θέμα της συνείδησης. Σπάνια λέξη...

---

Χαίρομαι πσυ σου άρεσε καλή μου φίλη ΑΦΡΟΔΙΤΗ το κείμενο.......
Τι γίνεται όμως με τις μάζες που εικονίζονται στο εξώφυλλο αθάνατο ,κορυφαίο,ΕΠΟΣ MOB RULES(μεταφραση ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ(συρφετού)των B.Sabbath με DIo,όπου παρατηρούμε ότι δεν έχουν μυαλό ,εφόσον του ΛΕΙΠΟΥΝ και τα ΚΕΦΑΛΙΑ(γιατί τους το πήραν) ,και ΖΟΥΝ άπλά γιά να ΖΟΥΝ ως πλανόδιες ΜΑΖΕΣ ...σε μιά ψεύτικη πραγματικότητα που τους ΦΤΙΑΞΑΝ και παρουσιάσαν γιά αληθινή ,με σκοπό στους τυφλούς να βασιλεύουν οι ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΟΙ που επιβάλουν τους κανόνες τους με τη παγκοσμιοποίηση??????
Αρκετά στοιχεία έχουν προαναφερθεί στο τόπικ περί καθημερινότητας και όπως αναφέραν οι φίλοι AVATARGR & Α-Ω ,το παρόν θέμα έχει συνάρτηση με τη καθημερινή ζωή που ναι μεν είναι κοινή γιά όλους ,άλλα διαφέρει στο πως σκέπτεσε και ΠΡΑΤΕΙΣ σντίστοιχα.....
ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΕ τη πραγματικότητα ΑΛΑΛ ΒΟΛΕΥΕΣΕ,ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΣΕ και δεν τη πολυψάχνεις ή ΕΦΑΡΜΟΖΕΙΣ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ με σκοπό να αφυπνήσεις και άλλους φυλακισμένους ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ που το έχουν ΑΝΑΓΚΗ....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ & καλησπέρα......

Open mind for a different view....

Πλάστηκ΄ ο κόσμος τώρα που γύρισες
είναι η ζήση γεμάτη λάμψη
ας την αγάπη λάθη να κάψει
τούτο το μήνα φωτιές ν΄ανάψει
΄Ανοιξ΄ο δρόμος και πανηγύρισες.

quote:

---

H γνώση μας κάνει περήφανους,
η σοφία θαρρώ ταπεινούς.
΄Ισως να είναι και έτσι...

Πλάστηκ΄ ο κόσμος τώρα που γύρισες
είναι η ζήση γεμάτη λάμψη
ας την αγάπη λάθη να κάψει
τούτο το μήνα φωτιές ν΄ανάψει
΄Ανοιξ΄ο δρόμος και πανηγύρισες.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ.[Μου΄μαθες το κρασί να πίνω, ως την τελευταία σταγόνα,γουλιά να μην αφήνω στο ποτήρι,μου ΄μαθες την ψυχή να δίνω στου ορίζοντα τη σκάλα, στα μάτια σου να γίνω ένα χατήρι.Κι εγώ σου έχω μάθει το γιορτάσι, να πίνεις σ΄ένα στόμα, όλη την πλάση].

---

Συγνώμη αν δεν σε αντιλήφθηκα πλήρως και το θαρρώ ήτανε μονάχα υποθετικό σχήμα λόγου .

όμως ακριβώς επειδή όπως ανέφερε ο avatar η Αγάπη είναι γενεσιουργός δύναμη, είναι πιστεύω τόσο Αιτία όσο και Αποτέλεσμα...
ο τρόπος είναι καθαρά προσωπικός και η όποια διαδικασία ακολουθήσουμε (φιλοσοφική ή εμπειρική αναζήτηση) εφόσον έχουν
ως πρωταρχικό αίτιο την Αγάπη μοιραία θα οδηγήσουν πάλι σ'αυτήν...."
-------------------------------------
του alfa-omega
"Αγαπητή amalia αναφέρθηκες στο υπαρξιακό πρόβλημα του ανθρώπου .
Εκτιμώ ότι το θέμα του φίλου AVATARGR εκεί στοχεύει :

Στην επίλυσή του."
-------------------------------------
και του AVATARGR
"ΦΙΛΕ ΜΟΥ alfa-omega ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΑΜΑΛΙΑ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΕΣΤΙΑΖΕΤΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΞΙΑΚΑ Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...

ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΑΥΤΩΝ....

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΗΓΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΑΝ ΤΙΤΛΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ..
ΣΟΦΙΑ - ΓΝΩΣΗ ΕΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΩ ?????"
-------------------------------------

μπορούμε να πούμε ότι,

το κύριο ζητούμενο της ανθρώπινης ύπαρξης, είναι να γνωρίσει και να ενωθεί με την εσωτερική του ουσία: Πνεύμα, Εαυτός, Ψυχή, κ.λπ.
Ο έρωτας, είναι η αντανάκλαση του πόθου για την ένωση - την αγάπη, και αντιπροσωπεύει αυτή η αντιστοιχία, την ανώτερη και ιερότερη μορφή και των δύο (έρωτας = πόθος για την ένωση = αγάπη).

Θεωρώ, πως η αγάπη και η σοφία, αποτελούν δύο έννοιες συναφείς και συμπληρωματικές. Το ότι ο πλάστης "τα πάντα με σοφία εποίησεν", δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει και την αγάπη του στα πάντα. Αγάπη, η οποία δεν περιορίζεται σε ανθρώπινα όρια όπως το συναίσθημα, αλλά τα υπερβαίνει. Τα ενώνει. Όπως και η σοφία, η οποία στην πιο ανώτερη μορφή της καταλήγει στην ουσία, στην κοινή προέλευση των πάντων, στο ΕΝΑ.
-------------------------------------

Θα το αφήσω εδώ, για να σας ρωτήσω, εάν συμφωνείτε με το πιο πάνω συμπέρασμά μου.

ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

quote:

---

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ "ΓΝΩΣΗ" ΔΥΝΑΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ???
ΝΑ ΦTΑΣΩ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ????

---

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

μπορούμε να πούμε ότι,

το κύριο ζητούμενο της ανθρώπινης ύπαρξης, είναι να γνωρίσει και να ενωθεί με την εσωτερική του ουσία: Πνεύμα, Εαυτός, Ψυχή, κ.λπ.
Ο έρωτας, είναι η αντανάκλαση του πόθου για την ένωση - την αγάπη, και αντιπροσωπεύει αυτή η αντιστοιχία, την ανώτερη και ιερότερη μορφή και των δύο (έρωτας = πόθος για την ένωση = αγάπη).

Θεωρώ, πως η αγάπη και η σοφία, αποτελούν δύο έννοιες συναφείς και συμπληρωματικές. Το ότι ο πλάστης "τα πάντα με σοφία εποίησεν", δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει και την αγάπη του στα πάντα. Αγάπη, η οποία δεν περιορίζεται σε ανθρώπινα όρια όπως το συναίσθημα, αλλά τα υπερβαίνει. Τα ενώνει. Όπως και η σοφία, η οποία στην πιο ανώτερη μορφή της καταλήγει στην ουσία, στην κοινή προέλευση των πάντων, στο ΕΝΑ.

---

Εκτιμώ ότι η άποψη σου είναι πλήρης .
Εκφράζει και την δική μου και δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο , για να μην μπερδευτούμε .
Έχω την αίσθηση ,ότι διανύουμε τον σωστό δρόμο .
Εύχομαι να τον ολοκληρώσουμε .

Συμφωνώ με τον φίλο Dying_Incubus ,το βίωσα και εγώ αυτό που γράφει .
Στην δεκαετία του 60-70 , ο κόσμος ήτανε περισσότερο ανθρώπινος .

Είχε κατ την άποψή μου ταυτόσημη αντίληψη για την κοινή διαβίωση, για την ζωή γενικά , επειδή η τεχνολογία δεν είχε περιορίσει ακόμη τις ανθρώπινες και ζεστές σχέσεις μεταξύ μας .

Τώρα βλέπω την διαφορά, τώρα που η τεχνολογία προχώρησε τόσο πολύ, που τείνει να τις εξαφανίσει .

quote:

---

Θα το αφήσω εδώ, για να σας ρωτήσω, εάν συμφωνείτε με το πιο πάνω συμπέρασμά μου.

---

Αυτός ο τρόπος σκέψεως , είναι πολύ όμορφος ,μου αρέσει .

Όμως υπάρχει και η προσωπική αγάπη του καθενός μας .

Και αν αυτή είναι μικρή για να διορθώσει ,αυτόν τον κόσμο, που τόσο εύστοχα περιέγραψες τότε :

Φίλε μου υπάρχει και ο θεός .

Το πιστεύω και …..το γνωρίζω θα πρόσθετα .

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία , ας προσπαθήσουμε να την κρατήσουμε ζωντανή, όσο :

Ακόμα η ανάσα ,η πνευματική πνοή μας είναι ζεστή .

Πάρε θάρρος , μην απελπίζεσαι , εν ανάγκη :

Σου δανείζω την ( μπορώ να πω άραγε μεγάλη μου ) ψυχή .

Πιστεύω πως ναι επειδή :

Εσένα και εμένα , μας ενώνει η κοινή ταυτόσημη αντίληψη , βλέπουμε με τα ίδια μάτια τον κόσμο γύρω μας .
Αυτό είναι θετικό , εύχομαι να το βλέπεις και εσύ έτσι .
Σε ευχαριστώ για το άνοιγμα .

quote:

---

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ "ΓΝΩΣΗ" ΔΥΝΑΜΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ???
ΝΑ ΦTΑΣΩ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ????

ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

---

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

Υ.Γ. Εγώ σε ευχαριστώ, φίλε μου, που ανταποκρίθηκες στο "άνοιγμα" μου.

quote:

---

Αγαπητέ μου AVATARGR πιστεύω ότι τη "γνώση" την έχουμε μέσα μας, είναι γραμμένη στο DNA μας, στην ψυχή μας, απλά την έχουμε ξεχάσει και προσπαθούμε να την ξαναθυμηθούμε, γι' αυτό και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο μας Dying_Incubus, νομίζω ότι λέμε το ίδιο πράγμα
καλή σας μέρα

---

In anticipation of my resurrection...

Θα γίνουμε οπωσδήποτε χίλιοι δεκατρείς .

Και αν δεν αρκέσει , θα γίνουμε 10.000 .

Αυτός νομίζω, είναι ο αριθμός όλων των μελών του esoterica.

Δεν επιθυμώ να έχω την τελευταία κουβέντα ,γιατί ξέρω ότι είμαι πολυλογάς ( ο φουκαράς ).
Μια ακόμη σκέψη :

Δέκα χιλιάδες μέλη του esoterica , σκέφτονται με ( σαν ) μια ενιαία ψυχή .

Ας πάρει τον λόγο κάποιος άλλος παιδιά .

Άσε που το πληκτρολόγιο του υπολογιστεί μου , πήρε φωτιά και δεν μπορώ να το αγγίξω .
Βρε τι έχω πάθει .
Απορώ με τον εαυτό μου, λες :

quote:

---

Δεν επιθυμώ να έχω την τελευταία κουβέντα ,γιατί ξέρω ότι είμαι πολυλογάς ( ο φουκαράς ).
Μια ακόμη σκέψη :

Δέκα χιλιάδες μέλη του esoterica , σκέφτονται με ( σαν ) μια ενιαία ψυχή .

Ας πάρει τον λόγο κάποιος άλλος παιδιά .

Άσε που το πληκτρολόγιο του υπολογιστεί μου , πήρε φωτιά και δεν μπορώ να το αγγίξω .
Βρε τι έχω πάθει .
Απορώ με τον εαυτό μου, λες :

Και αγαπάω πρώτη φορά …..ίσως να είναι και έτσι .

---

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

θα μου επιτρέψετε να παραθέσω τα ερωτήματα μου με ένα κείμενο που έχω γράψει σε άλλο φόρουμ του διαδικτύου μια που πιστεύω πως ταιριάζουν με την ροή της κουβέντας μας....

Δανείζομαι τον τίτλο ενός βιβλίου που κυκλοφορεί αυτό τον καιρό για να διατυπώσω ένα ερώτημα που καθορίζει τις επιλογές μας.
Τι κόστος έχει η αλήθεια? Είναι ένας μικρός θάνατος? και αν ναι, είμαστε έτοιμοι να το πληρώσουμε?

Βρισκόμαστε, μόνιμα σε μία κατάσταση αναζήτησης της αλήθειας από την πιο ταπεινή (τι να μαγειρέψω σήμερα?) μέχρι αυτήν του Νοήματος του Ολου... Από την στιγμή που γεννιέται ο άνθρωπος όλη του η ύπαρξη κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Δοκιμάζει τις αισθήσεις του και προσπαθεί να εντοπίσει το αληθινό σ'αυτό που βλέπει, ακούει ή αισθάνεται. Βάζει δύναμη στα πόδια του για να δει αν αυτό που βλέπει να κάνουν οι άλλοι είναι αλήθεια, να σταθούν όρθιοι... να περπατήσουν... Επικοινωνεί την γλώσσα που διδάσκεται και ανακαλύπτει πως "αλήθεια, μπορούμε να μιλάμε". Στο σχολείο διδάσκεται αλήθειες για την γραφή, την αριθμητική, την γεωγραφία... Στο πανεπιστήμιο πάει λίγο παραπέρα, διδάσκεται αλήθειες χιλιοειπωμένες με σκοπό να τις εφαρμόσει στην ζωή του... Ωριμάζει, ερωτεύεται! Τι αλήθεια κι αυτή... η ανακάλυψη του εαυτού μας μέσα από έναν άλλο... Γεννάει, και να η αλήθεια της Ζωής! Δουλεύει, αλληλεπιδρά με τους άλλους γύρω του και οι αλήθειες έρχονται σωρηδόν (μερικοί τις λένε και χαστούκια...). Κάποτε έρχεται η ώρα που το σώμα αδυνατεί να προχωρήσει και εκεί η αναζήτηση της αλήθειας στρέφεται προς τα μέσα. Γίνεται απολογισμός πεπραγμένων και φιλοσοφική διάθεση. Κι όταν κάποιος "μας αφήσει χρόνους" για λίγο ρίχνουμε μια ματιά και στην αλήθεια του επέκεινα...
Κάποιοι από μας, αναζητούν την αλήθεια πέρα από την ορατή πραγματικότητα. Στον κόσμο των συναισθημάτων, των εννοιών, της μεταφυσικής.. Η φιλοσοφία και η ψυχολογία γίνονται εργαλείο τους. Αλλοι, στρέφονται προς την θρησκεία κι εκεί ανταμώνουν την αλήθεια μέσα στην ένωση με το θείο... Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι την κατέχει ολόκληρη, κανείς δεν μπορεί να πει πως γνωρίζει την αντικειμενική , αιώνια και άφθαρτη Αλήθεια . Ομως και μόνο η προσπάθεια προσέγγισης της μας απελευθερώνει και προσθέτει στην δυνατότητα Επιλογής. Ξυπνάει την Συνείδηση μας απέναντι στον εαυτό μας, τους άλλους και το Ολο και μας μεταμορφώνει σε κάτι νέο, και ικανό προς δράση.
Ομως, αυτή η διαδικασία ακριβώς προϋποθέτει και μία θυσία, έναν μικρό θάνατο... μερικές φορές και έναν οριστικό θάνατο... Κάθε τι που γίνεται μέρος της Συνείδησης μας, κάθε τι που γίνεται μέρος της προσωπικής μας αλήθειας έχει ένα κόστος. Το απλούστερο είναι αυτό της προηγούμενης ιδέας που είχαμε για τα πράγματα.. Λογικό, θα σκεφτεί κανείς... Πρέπει να αδειάσει χώρος για να γεννηθεί κάτι νέο. Πρέπει η παλιά σκέψη "μπουσουλάω" να αντικατασταθεί με την σκέψη "περπατάω". Και στην διαδικασία αυτή της αντικατάστασης η παλιά σκέψη πεθαίνει. Από την στιγμή που γνωρίζουμε να περπατάμε ποτέ δεν επιστρέφουμε στην σκέψη του "μπουσουλάω", έχει χαθεί οριστικά και αμετάκλητα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στον θάνατο του φυσικού μας σώματος. Ακόμα κι όταν μαθαίνουμε ποδήλατο, πεθαίνει η σκέψη του "δεν ξέρω ποδήλατο" για να γεννηθεί αυτή του "ξέρω". Κι αυτό είναι μια διαδικασία που για τους περισσότερους από μας γίνεται, ευτυχώς, αυτόματα. Το κόστος δεν είναι καν συνειδητό, δεν μοιάζει καν να υφίσταται σαν τέτοιο....

Αργότερα, και όσο αυξάνουμε την Συνείδηση μας, η αλήθεια κάνει ορατό το κόστος της. Κι εκεί αδυσώπητη στέκει η επιλογή : "κι αν είναι αλήθεια, τολμάς να πεθάνεις?". Τολμάς να αφήσεις πίσω σου την παλιά όψη των πραγμάτων και να την αντικαταστήσεις με μια νέα? Να αφήσεις τον εαυτό σου να διαμορφωθεί μέσα απ' αυτή και να γεννηθεί ξανά? Τα μυητικά συστήματα ανά τον κόσμο περιλαμβάνουν πάντα αυτήν την διαδικασία στα τυπικά τους. Για να αναδυθεί η αλήθεια (η όποια αλήθεια πρεσβεύουν), ο εσωτερικός θάνατος είναι αναπόφευκτος. Αλλά και για όσους μόνοι τους ακολουθούν την εσωτερική πορεία αναζήτησης, πάλι το ίδιο συμβαίνει. Κάποιες φορές, αυτός ο θάνατος επέρχεται στην πραγματικότητα, από άτομα έξω από μας, που δεν επιτρέπουν την διαφοροποίηση μας από το σύνολο.... Οι μάρτυρες των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, οι μάγισσες στον Μεσαίωνα κ.α. είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα...
Αλλες φορές, αυτός ο θάνατος είναι πραγματικός μεν, αλλά δεν πλήττει το φυσικό μας σώμα. Η απομόνωση και η περιθωριοποίηση είναι μία μορφή θανάτου, αφού ο άνθρωπος "φύσει κοινωνικό ον" πρέπει να λειτουργεί στους κόλπους μιας κοινωνίας για να είναι πλήρης. Αλλος σε μεγαλύτερο και άλλος σε μικρότερο βαθμό, όλοι έχουμε αντιμετωπίσει κάποιους απ' το περιβάλλον μας να μας κοιτάνε με "στραβό μάτι" αν αναφερθούμε σε αλήθειες πέρα από το μέσο όρο του αποδεκτού. Ονειροπαρμένος, αλαφρωϊσκιωτος, ο τρελλός του χωριού και άλλοι χαρακτηρισμοί συνοδεύουν αυτούς που προσεγγίζουν την αλήθεια μέσα από άλλα μονοπάτια. Ακόμα και ο περιπτεράς όταν αγοράζουμε ένα περιοδικό του χώρου του ανεξήγητου, σκέφτεται πως κάτι πάει στραβά με μας....
Στην υπερβολή της, αυτή η διαδικασία απομόνωσης, κόβει τον δρόμο της εργασίας, της έκφρασης ακόμα και της συναισθηματικής επαφής σε όσους δεν ακολουθούν την πεπατημένη... "Θα γνωρίσεις την αλήθεια και η αλήθεια θα σε ελευθερώσει" έλεγε ο Ιησούς... που τελικά πέθανε γι'αυτήν... όπως κι ο Σωκράτης...
Και είναι αλήθεια (χμ... είναι?) πως όσο περισσότερο γνωρίζουμε, το κόστος και ο θάνατος μοιάζουν πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Η επιλογή αυτή σ'αυτά τα ύψη Συνείδησης είναι μια απαραίτητη διαδικασία που πρόθυμα δεχόμαστε...
Και δεν είναι μια επιλογή που γίνεται μια φορά και τελειώνει... κάθε δευτερόλεπτο, κάθε στιγμή που περνάει καλούμαστε να την ξανακάνουμε από την αρχή. Να μετρήσουμε κατά πόσο αντέχουμε να επιλέξουμε το θάνατο του παλιού, για την αλήθεια του νέου. Να προχωρήσουμε μπροστά (σε ό,τι κι αν είναι αυτό), ή να μείνουμε ασφαλείς και να προσαρμοστούμε σε όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα. Ο C.Jung κάπου αναφέρει : " η χειρότερη μοίρα περιμένει τον τολμηρό".
Κι εγώ θα απαντούσα με ένα τραγούδι : " Δεν είναι ο Θάνατος που με τυραννά, είναι η Στιγμή που περνάει και χάνεται". Αυτή η κάθε στιγμή που μέσα από την εμπειρία (εσωτερική και εξωτερική) μας δίνει απλόχερα ψήγματα αλήθειας και μας παραδίδει στον θάνατο για να μας γεννήσει ξανά...
Επιστρέφω το αρχικό ερώτημα, στον εαυτό μου και στους υπόλοιπους : "κι αν είναι αλήθεια, τολμάς να πεθάνεις?"

τα παραπάνω αφορούν την διαδικασία προσέγγισης του όποιου επιθυμητού αποτελέσματος... εγώ την τοποθετώ ως εσωτερική διεργασία ανεξάρτητη από το επίπεδο Γνώσης που διαθέτει κάποιος...

συμφωνείτε με αυτή την διαδικασία?

Galadriel

the truth is OUTthere

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr