quote:

---

Marte:
Εσύ μήπως τα ρίχνεις σε έναν "αμνό" τον "αμνό του θεού"?
Μην γελοιοποιείς τις πρακτικές και τα έθιμα των άλλων, θυμίσου οτι κάθε Κυριακή ο παπάς σφάζει τον Χριστό πάνω στην αγία τράπεζα για να φάνε οι πιστοί....(άλλοι σφάζουν κάτι άλλο πχ. μανιταράκια...)
Αφιερωμένα τα λόγια και οι φωτό:

«Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου»....

---

Δε γελοιοποιώ τα έθιμα........αναφέρθηκα σε αυτό που είπες ότι οι σαμάνοι, μάγοι-θεραπευτές, τους οποίους συναντάμε ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Ασίας, της Αφρικής ή της Αυστραλίας, έρχονται σ' επαφή, μέσω της έκστασης, με υπερφυσικές δυνάμεις.
Που είδες εσύ να έρχονται σε τέτοια επαφή?
Κάθε Κυριακή ο παπάς σφάζει ένα πρόσφορο.....ρίχνει και μαυροδάφνη και εν συνεχεία το ευλογεί για να μετατραπεί σε αίμα και σώμα του Χριστού...........όχι φυσικά με την καθ' αυτή έννοια αλλά με τη συμβολική έννοια της άμεσης επαφής της ψυχικής οντότητας του ανθρώπου με το Θείο........γιατί σύμφωνα με το Δόγμα μας η ψυχή βρίσκεται απλά φυλακισμένη στο σώμα..........και η ψυχή αυτή δεν έχει ανάγκη ούτε από φαΐ, ούτε από ποτό..........αλλά από έστω και έμμεση επαφή με το Θείο.

quote:

---

Marte:
είχε γράψει πολλά βιβλία.

---

Οπότε λογικό είναι και να θέλει να τα πουλήσει και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να γράψει φυσικά "δήθεν" και προσωπικές εμπειρίες........

quote:

---

Marte:
Αφού είσαι συνηθισμένος να δέχεσαι ότι κάποιος βάζει τέλος σε όλα, ακόμα και στην ιστορία, σε πειράζει για ένα απλό θεματάκι σε ένα forum ποιος θα κρίνει το τέλος???

---

Το τέλος η αρχή και η μέση σε έναν Δημόσιο Διάλογο θα κρίνονται καθημερινά.........

"Μηνύστε με, μηνύστε με σε δίκες ξεφτιλίστε με"

Edited by - europaios2 on 10/08/2008 18:41:46

Του ΣΠΥΡΟΥ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ

Η ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης και η πλήρης επικράτηση της τεχνοεπιστήμης ως κινητήριας μηχανής διαμόρφωσης των νεότερων κοινωνιών υποτίθεται ότι θα συνεπαγόταν, τουλάχιστον στη Δύση, την εξάλειψη της πίστης σε υπερφυσικά όντα και την οριστική χρεοκοπία κάθε υπερβατικής πνευματικότητας.

Εχουν περάσει τρεις αιώνες απρόσκοπτης και εντυπωσιακής ανάπτυξης της επιστημονικής σκέψης και όμως, πάνω από το 95% του παγκόσμιου πληθυσμού δηλώνει ότι πιστεύει στην ύπαρξη μιας υπερφυσικής, δημιουργικής δύναμης. Και το 50% από αυτούς αποκαλεί αυτή τη δύναμη «θεό». Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την επίμονη παρουσία, την «παράλογη» εμμονή σε τέτοιες «ανορθολογικές» πεποιθήσεις;

Παρά τον εικονοκλαστικό ζήλο που έχουν επιδείξει τα λαμπρότερα μυαλά του είδους μας (φιλόσοφοι, επιστήμονες, κοινωνιολόγοι) ενάντια στις λεγόμενες θεολογικές ψευδαισθήσεις, παρά τον συστηματικό, και απολύτως δικαιολογημένο, πόλεμο ενάντια στις σκοταδιστικές θεοκρατικές-εκκλησιαστικές αντιλήψεις του παρελθόντος· και παρά την υποτιθέμενη «εκκοσμίκευση» της ανθρώπινης σκέψης, η ανάγκη για «υπερβατικές» και «θρησκευτικές» εμπειρίες φαίνεται να αποτελεί, ανά τους αιώνες, ένα σταθερό χαρακτηριστικό της ζωής των ανθρώπων. Αν δεχτούμε, συμφωνώντας με τον Μαρξ, ότι «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών», τότε θα πρέπει αντικειμενικότατα να διαπιστώσουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι εξαρτημένοι από την ανάγκη «υπερβατικότητας»: οπιομανείς του υπερφυσικού!

Και η σύγχρονη επιστήμη; Είναι άραγε σε θέση να εξηγήσει γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων εκδηλώνει μια τέτοια έντονη ανάγκη για θρησκευτικές, υπερβατικές και απόκοσμες πνευματικές εμπειρίες; Ορισμένοι επιστήμονες δοκίμασαν να βρουν κάποιες «ορθολογικές» απαντήσεις: είτε μελετώντας τον ανθρώπινο εγκέφαλο -τη μηχανή παραγωγής του νου και της ανθρώπινης πνευματικότητας- είτε αποκωδικοποιώντας τα μυστικά του DNA, της χημικής γλώσσας με την οποία είναι γραμμένες οι πληροφορίες των γονιδίων μας.

Η κατοικία του Θεού

Η διαχρονική παρουσία και η σχεδόν καθολική γοητεία του «υπερφυσικού» και του «υπερβατικού» στην ανθρώπινη Ιστορία αποτελεί αφενός μια πρόκληση για την επιστημονική και εξορθολογισμένη νοοτροπία μας και αφετέρου ένα απολύτως νόμιμο πρόβλημα που χρήζει επιστημονικής εξηγήσεως. Μήπως η ιλιγγιώδης πρόοδος των γνώσεών μας σχετικά με την αρχιτεκτονική και τη λειτουργία του εγκεφάλου μπορεί να μας διαφωτίσει;

Ο Αντριου Νιούμπεργκ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια (ΗΠΑ) και συγγραφέας ενός πολυσυζητημένου άρθρου με τίτλο «Γιατί πιστεύουμε ό,τι πιστεύουμε», διατείνεται ότι «Ο εγκέφαλός μας είναι ουσιαστικά μια μηχανή πίστης επειδή δεν έχει άλλη επιλογή». Ο Αμερικανός ερευνητής της εγκεφαλικής βάσης των θρησκευτικών αισθημάτων και της μυστικιστικής έκστασης μελετά εδώ και πολλά χρόνια με νευροαπεικονιστικές μεθόδους (αξονική και μαγνητική τομογραφία) τους εγκεφάλους πολλών μοναχών, από διαφορετικά τάγματα, καθώς προσεύχονται και βρίσκονται σε βαθύ διαλογισμό.

Χάρη σε αυτές τις απεικονιστικές μεθόδους κατάφερε να εντοπίσει και να παρακολουθήσει ζωντανά τις νευρικές διεργασίες που συντελούνται στο εσωτερικό του εγκεφάλου όταν βρίσκεται σε κατάσταση θρησκευτικής έκστασης. Διαπίστωσε λοιπόν ότι εκτός από τις αναμενόμενες περιοχές του μετωπιαίου φλοιού που ενεργοποιούνται όταν συγκεντρώνουμε την προσοχή μας, δραστηριοποιείται έντονα και το στεφανιαίο σύστημα, ένα περίπλοκο δίκτυο από πιο αρχαϊκές δομές του εγκεφάλου που παίζει αποφασιστικό ρόλο στη μνήμη, τη μάθηση και το συναίσθημα. Ο Νιούμπεργκ παρατήρησε επίσης μια εντυπωσιακή μείωση της δραστηριότητας των βρεγματικών λοβών του εγκεφάλου, της ζώνης του εγκεφαλικού φλοιού όπου διαμορφώνεται η αίσθηση του Εγώ και της προσωπικής ταυτότητας. Η απενεργοποίηση των νευρωνικών κυκλωμάτων αυτής της περιοχής, κατά τη διάρκεια της βαθιάς προσευχής ή του διαλογισμού, έχει ως συνέπεια να γίνονται ολοένα και πιο ασαφή τα όρια μεταξύ του Εγώ και του εξωτερικού κόσμου και επομένως δημιουργείται στον μύστη η ρεαλιστικότατη ψευδαίσθηση ότι ενώνεται με το Σύμπαν και επικοινωνεί με το Υπερπέραν!

Βέβαια, από μια άλλη σκοπιά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι ο εγκέφαλος που παράγει την «έκσταση» αλλά, αντίθετα, η μυσταγωγική υπερβατική εμπειρία κάνει την είσοδό της στα γήινα πράγματα μέσω των συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου μας, ο οποίος λειτουργεί ως δέκτης-υποδοχέας της «υπερβατικής πραγματικότητας». Η ερμηνεία των πειραματικών δεδομένων εξαρτάται από τις ιδεολογικές προκαταλήψεις του παρατηρητή: για κάποιους, τα πειράματα αυτά αποτελούν την πολυπόθητη απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, ενώ αντίθετα για τους πιο προσεκτικούς και δύσπιστους παρατηρητές αποτελούν την απόδειξη ότι το υπερβατικό και το απόλυτο είναι απλώς το προϊόν της λειτουργίας του εγκεφάλου μας. Οπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Νιούμπεργκ, «είμαστε βιολογικά προγραμματισμένοι για να βρίσκουμε κάποιο νόημα στις ζωές μας. Ωστόσο, το αν ο Θεός αποτελεί απλώς ένα δημιούργημα του εγκεφάλου μας ή όχι, δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί επιστημονικά».

Το κράνος του Θεού

Ενας άλλος πρωτοπόρος στη διερεύνηση των εγκεφαλικών προϋποθέσεων κάθε θρησκευτικής ή υπερβατικής εμπειρίας είναι ο Καναδός νευροεπιστήμονας Μάικλ Πέρσινγκερ. Πριν από περίπου 20 χρόνια άρχισε να μελετά συστηματικά γιατί οι άνθρωποι που ανήκουν σε διαφορετικά εκκλησιαστικά δόγματα ή σε εντελώς διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις βιώνουν με τόσο όμοιο τρόπο κάποιες υπερβατικές ή μυστικιστικές εμπειρίες.

Για να ερευνήσει αυτή τη σκανδαλώδη σύμπτωση, ο Πέρσινγκερ χρησιμοποίησε μια συσκευή, ένα είδος κράνους, που δημιουργούσε ένα ισχυρό αλλά ακίνδυνο μαγνητικό πεδίο γύρω από το κεφάλι των εθελοντών που το φορούσαν. Ο ίδιος, αν και δήλωνε άθεος, μόλις δοκίμασε στον εαυτό του το κράνος διαπίστωσε έκπληκτος ότι είχε, για πρώτη φορά στη ζωή του, μια υπερβατική εμπειρία: ένιωσε την παρουσία του Θεού!

Αποφάσισε λοιπόν να δοκιμάσει τις συνέπειες που θα είχε η τοποθέτηση αυτού του «κράνους του θεού» πάνω στο κεφάλι πολλών και διαφορετικών εθελοντών. Το 80% των εθελοντών δήλωσε ότι η συσκευή αυτή τους είχε προκαλέσει υπερβατικές εμπειρίες επικοινωνίας με τον Θεό. Διαπίστωσε μάλιστα ότι οι περίεργες εκστατικές εμπειρίες και τα θρησκευτικά συναισθήματα προέκυπταν κατά κανόνα όταν η ηλεκτρομαγνητική διέγερση που προκαλούσε το κράνος εστιαζόταν στους κροταφικούς λοβούς του εθελοντή. Μήπως είχαν ανακαλύψει την εγκεφαλική έδρα των θρησκευτικών συναισθημάτων; Είχαν επιτέλους εντοπίσει την κατοικία του Θεού μέσα στους κροταφικούς μας λοβούς, μια περιοχή του εγκεφάλου λίγο πιο πάνω από τα αυτιά μας; Ας μη βιαστούμε να πανηγυρίσουμε. Δυστυχώς, η επανάληψη του πειράματος από μια ερευνητική ομάδα στην Ελβετία δεν είχε την ίδια επιτυχία. Το όλο θέμα παραμένει ανοιχτό, εξάλλου σπανίως στην επιστήμη ένα μόνο πείραμα μπορεί να μας προσφέρει τις οριστικές απαντήσεις.

Ωστόσο, μια σαφέστερη ένδειξη ότι τα θρησκευτικά συναισθήματα και οι υπερβατικές εμπειρίες εξαρτώνται άμεσα από δομές του εγκεφάλου μας προκύπτει από πολλές νευρολογικές έρευνες. Πράγματι, από καιρό είναι γνωστό ότι υπάρχει μια ασθένεια του εγκεφάλου, η επιληψία, οι εκδηλώσεις της οποίας συνοδεύονται συχνά από μυστικιστικές κρίσεις και έντονες «πνευματικές» εμπειρίες του ασθενούς. Συνήθως φανταζόμαστε ότι οι επιληπτικές κρίσεις εκδηλώνονται μόνο με έντονους μυϊκούς σπασμούς, όμως οι κρίσεις μπορεί να είναι εστιακές και περιορισμένες σε μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου.

Σ' αυτή την περίπτωση οι νευρολόγοι έχουν επανειλημμένως διαπιστώσει ότι η εκδήλωση των επιληπτικών κρίσεων συνοδεύεται από έντονες συναισθηματικές αλλαγές και θρησκευτικές συγκινήσεις. Κάποιοι ασθενείς ισχυρίζονται ότι έχουν σημαντικές εμπειρίες «επιφοίτησης»: βλέπουν και συνομιλούν με τον Θεό, εγκαταλείπουν το σώμα τους και ταξιδεύουν στο υπερπέραν, έχουν την εντύπωση ότι τους αποκαλύπτεται η Αλήθεια. Μελετώντας την περιοχή όπου εστιάζονται αυτές οι επιληπτικές κρίσεις, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι αυτή είναι, για μία ακόμη φορά, το στεφανιαίο σύστημα. Οταν τα νευρικά κυκλώματα αυτής της πολύπλοκης εγκεφαλικής δομής πλήττονται κατ' επανάληψη από τις καταιγίδες των επιληπτικών κρίσεων, που οφείλονται στις άναρχες εκφορτίσεις των νευρώνων, δημιουργούνται μόνιμες και βαθύτατες αλλαγές στην ψυχοδομή του «πεφωτισμένου» ασθενούς.

Ενας διαπρεπής νευρολόγος, ο Β. Σ. Ραματσάντραν, υποστηρίζει ότι αυτή η συγκεκριμένη εκδήλωση της λεγόμενης «ιερής νόσου», δηλαδή της επιληψίας, μας αποκαλύπτει ότι ο εγκέφαλός μας διαθέτει ένα εξειδικευμένο νευρικό κύκλωμα (μέσα στο στεφανιαίο σύστημα) που παράγει τις θρησκευτικές εμπειρίες μας! Μήπως τελικά αυτή η δυσλειτουργία του εγκεφάλου μας αποκαλύπτει άθελά της το «Κέντρο του Θεού», το περίπλοκο νευρικό υπόστρωμα κάθε μυστικιστικής υπερβατικής εμπειρίας μας;

Ο Ραματσάντραν μάλιστα έχει προτείνει ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα: τι θα συμβεί αν για θεραπευτικούς σκοπούς αφαιρέσουμε χειρουργικά αυτό το «θρησκευτικό κέντρο» του εγκεφάλου; Αραγε, διερωτάται ο Ραματσάντραν, θα σταματούσαν απότομα οι θρησκευτικές ανησυχίες και οι υπερβατικές εμπειρίες και ο χειρουργημένος θεόπληκτος «θα γινόταν άθεος ή αγνωστικιστής; Θα είχαμε εκτελέσει μια θεοεκτομή;».

Νευροθεολογικές αποκαλύψεις;

Ενα πολύ ενδιαφέρον αλλά δυσεπίλυτο ερώτημα είναι ποια ακριβώς βιολογική σκοπιμότητα μπορεί να εξυπηρετούσε η διαμόρφωση, στην πορεία της εξέλιξης του είδους μας, τέτοιων «μυστικιστικών» εγκεφαλικών δομών. Αφού, όπως γνωρίζουμε, η εξέλιξη δεν προβλέπει τίποτα ούτε και λειτουργεί ποτέ προνοητικά, τότε γιατί να δημιουργήσει αυτές τις, υποτίθεται, «άχρηστες» για την επιβίωσή μας εγκεφαλικές δομές που γεννούν τα υπερβατικά συναισθήματα;

Αν όντως οι έρευνες της Νευροεπιστήμης έχουν εντοπίσει κάποια εγκεφαλικά «κέντρα» της θρησκευτικής πίστης, τότε αυτές οι δομές θα πρέπει σίγουρα να έχουν εξελιχθεί επειδή επιτελούν κάποια ζωτικής σημασίας λειτουργία. Ναι, αλλά ποια ακριβώς; Την απάντηση σε αυτό το αποφασιστικό ερώτημα την αναζητούμε ακόμη. Ορισμένοι επιστήμονες ωστόσο ισχυρίζονται ότι την έχουν ήδη βρει (βλ. Πλαίσιο, Το γονίδιο του Θεού).

Απ' ό,τι φαίνεται, η μεταμοντέρνα ιδεολογία που κυριαρχεί στις μέρες μας επιβάλλει στο Θεό να μετακομίσει από το υπερπέραν στους λαβυρίνθους του εγκεφάλου μας! Και όσοι αντιστέκονται επιμένοντας ότι εξακολουθεί να κατοικεί σε κάποιες αιθέριες σφαίρες; Και αυτοί ακόμα θα πρέπει να παραδεχτούν ότι αν υπάρχει μια προνομιακή πύλη για την είσοδο του «Αγίου Πνεύματος» στη ζωή των ανθρώπων, αυτή θα πρέπει να βρίσκεται ασφαλώς στον εγκέφαλό μας."

{Πηγή: Ελευθεροτυπία}

Το θέμα παίρνει εκπληκτική τροπή !

Γι'αυτό και δεν ήθελα να σε διακόψω.

Δεν είναι, μόνο, το τεράστιο ενδιαφέρον που μου έχει δημιουργήσει, αλλά και ο τρόπος παρουσίασης που εφαρμόζεις είναι πολύ ωραίος.
Μετά δε την υπέροχη παράθεση του τελευταίου μηνύματός σου (το οποίο πολύ με προβλημάτισε), με οδήγησε στη σκέψη ότι το θέμα συνδέεται άμεσα με το άλλο του topic "Ο Νους, Κβαντικός υπολογιστής".

Περιμένω (χωρίς να βιάζομαι), ότι κάποια στιγμή θα αρχίσει η περίπλοκη σύνδεση (και σύνθεση) μεταξύ των δεδομένων που ήδη έχεις μέχρι στιγμής παρουσιάσει και που αφορά τον κοινό τόπο συνάντησης των εννοιών:

Ενθεογενή, Κηρύκειο, Σύμβολα, γνώση του θέματος από τους αρχαίους λαούς και νεώτερη επιστημονική άντίληψη περί της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Θα επανέλθω τη στιγμή που θα θεωρήσω ότι θα φανώ κάπου χρήσιμος στο ωραίο αυτό ταξίδι της Γνώσης.

Φιλικά

Κηφεύς

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Σχετικά τώρα με τα : ενθεογενή-κηρύκειον-σύμβολα (προσωπικά πιστεύω ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους)μπορούμε να εμβαθύνουμε κι άλλο, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι η σύνδεση-σύνθεση των απόψεων δεν θα ακυρώσει τα λεγόμενα μου ή θα τα επικυρώσει.

Ας ερευνήσουμε λοιπόν τον... Ερμαφρόδιτο!

κι εδώ... (φίλε Κηφέα αυτό το Υ στο λαιμό μου έκατσε από χθες)

κι εδώ...

Τι υπέροχες πραγματικά εικόνες και τι πλούτο Γνώσης έκρυψαν μέσα σε αυτές οι δημιουργοί τους...

Πάμε λοιπόν:

"Στην ελληνική μυθολογία ο Ερμαφρόδιτος ήταν γιος του Ερμού και της Αφροδίτης.

Σε ηλικία 15 ετών, ο Ερμαφρόδιτος, ως θεϊκό παιδί, ήταν ο ομορφότερος νέος στον κόσμο. Την ανατροφή του είχαν αναλάβει οι Ναϊάδες που κατοικούσαν στο όρος Ίδη της Φρυγίας. Μία ημέρα, ο Ερμαφρόδιτος έφυγε από το βουνό για να ταξιδέψει ως την Καρία. Στον δρόμο κάθισε να ξαποστάσει σε ένα δασάκι κοντά στην Αλικαρνασσό. Εκεί κοντά έτρεχε μια γάργαρη πηγή, που σχημάτιζε και μια λιμνούλα. Ο νέος ξεδίψασε και μετά θέλησε και να πάρει το μπάνιο του για να καθαριστεί από τις σκόνες του δρόμου. Η Νύμφη της πηγής, η Σαλμακίς, μόλις τον είδε τον ερωτεύθηκε αμέσως, έτρεξε κοντά του και τον αγκάλιασε σφιχτά. Ο Ερμαφρόδιτος αιφνιδιάσθηκε και την απώθησε. Δεν μπόρεσε όμως να ξεφύγει από το αγκάλιασμά της. Παρεκάλεσε τότε τους θεούς να τον ελευθερώσουν. Αλλά και η Σαλμακίς τους παρεκάλεσε θερμά να μην την εγκαταλείψει ποτέ ο αγαπημένος της. Οι θεοί εισάκουσαν τα παρακάλια της Νύμφης και έτσι ο Ερμαφρόδιτος με τη Σαλμακίδα έμειναν για πάντα ενωμένοι σε ένα πλάσμα, που είχε και τα δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό." (πηγή Βικιπαίδεια)

(αχ αυτά τα δασάκια είδατε τι κάνουν;)

Μέσα στο δάσος λοιπόν ζει ο Ερμαφρόδιτος, μέσα στο δάσος ζει όμως και το στειλιάρι καρφωμένο στον πέλεκυ, μέσα στο δάσος ζει το κηρύκειον, ζει και βασιλεύει το σύμβολο: , ο Φαλλός I και η Κοιλία (Αιδοίο) V, που την στηρίζει, η Πύλη που ερχόμαστε στον κόσμο, και η Πύλη που βλέπουμε το μετά τον θάνατο,η Επίφυση, η Ουσία των πραγμάτων(?), το "Άγιο Δισκοπότηρο":

Προσπαθείστε να αποσυμβολίσετε, εγώ απλές σκέψεις κάνω. Περιμένω την συμμετοχή σας.

Είναι τυχαίο το ότι στο πλέον δηλητηριώδες μανιτάρι του έχουν δώσει την ονομασία αμανίτης ο φαλλοειδής ;
Αυτό το μανιτάρι φύεται συνήθως στα κοιλώματα των δένδρων και έχει χρώμα λευκό ή υποκίτρινο (εναντίον του δηλητηρίου του οποίου δεν υπάρχει αντίδοτο).

Φιλικά

Κηφεύς

Ο αποσυμβολισμός του ερμαφρόδιτου μας οδήγησε στο ιερό μανιτάρι amanita muscaria (αμανίτης ο μυγοκτόνος) το γνωστό ενθεογενές μανιτάρι στο οποίο οφείλουν την ύπαρξη τους όλες οι θρησκείες... Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα... Εδώ εξετάζω την σχέση των ενθεογενών με τις εκστατικές εμπειρίες, την εξελισσόμενη ευφυΐα, και την οδό που μας δείχνουν για την επαφή με το ιερό-θείο μέσω της επίφυσης.

Ας γυρίσουμε πάλι στην επίφυση.
έχετε σκεφτεί πως συμβολίζετε η "ανοικτή" "φωτισμένη" επίφυση (το τρίτο μάτι) στις διάφορες θρησκευτικές παραστάσεις?
Τα φτερά στο κεφάλι των ινδιάνων, το φωτοστέφανο-ηλιακός δίσκος-μανιταρόδισκος στους "αγίους", τα μανιτάρια στο κεφάλι διαφόρων θεοτήτων της Αιγύπτου, είναι παραστάσεις της "ανοικτής" επίφυσης.Της απελευθερωμένης Συνείδησης. Το κορωναίο τσάκρα. Και πως επιτυγχάνετο η φώτιση αυτή?
Σε διάφορους θρησκευτικούς μύθους είτε της παλαιάς είτε της καινής διαθήκης ανακαλύπτουμε όμορφα λογοπαίγνια για την αλήθεια. Οι άγνωστοι συγγραφείς αυτών των βιβλίων κατάφεραν να περάσουν για τους μυημένους και μόνο την μεγάλη αλήθεια της "φωτισμένης" επίφυσης μέσα από αλληγορίες, μύθους θεών και δαιμόνων, παρθενογενέσεις και αναστάσεις εκ νεκρών. Και το κρυμμένο μυστικό ήταν πάντα ετούτο: Τα ενθεογενή-ψυχοδηλωτικά,το δέντρο της Γνώσης. Ο φόβος και ο τρόμος του κατεστημένου, διότι από την απελευθέρωση της συνείδησης του ανθρώπου, από την Κάθαρση, από την επαφή με την ιερή πραγματικότητα, θα ζημιωθούν τεράστια οικονομικά, θρησκευτικά και πολιτικά συμφέροντα, που ενώ κατείχαν την γνώση την απέκρυψαν για να μπορέσουν να εδραιώσουν την εξουσία τους. Ήταν όμως και η τροφή των θεών, ο κυκεώνας των αρχαίων Ελλήνων, τα ζωντανά νερά των ευαγγελίων, το κλειδί της αποκάλυψης του "Ιωάννη",
το "άγιο πνεύμα" της "πεντηκοστής". Τέλος πάντων ας μην επεκταθώ περισσότερο προς το παρόν.

The Wall Street Journal

New Scientist

ORIGINAL INVESTIGATION

Θα μιλήσω για τις …. δικές μου εμπειρίες ..

Αρκετές θα έλεγα .. … που θα μπορούσα να τις ονομάσω και θρησκευτικές και εκστατικές .. και με .. ψύχος όπως ή αγία Θηρεσία.. οργασμούς .. και συνομιλίες με θεότητες…
It goes with the Job….του να είσαι Μαγόπουλο
....αλλά συνήθως τις αποκαλώ "πειραματισμούς" ..

Η εμπειρία των ουσιών για μένα .. πάντα θα είναι … είναι μια υπέρβαση .. που μας αποκαλύπτει μια διαφορετική ύπαρξη ..πέρα όμως από την σφαίρα επιρροής του συμβολισμού (που μας έχουν πλασάρει στην καθημερινή ζωή ..κουλτούρα …θρησκεία μας.. και του εσωτερισμού μας…)
Το Μυαλό – the mind - παίζει σημαντικότατο ρόλο βέβαια σε αυτή την εμπειρία .. δεν είναι μόνο το τι θα κάνει ο Εγκέφαλός μας .. με την ουσία .. αλλά και πώς το μυαλό μας - Ο νους μας – θα μεταφράσει αυτή την εμπειρία / πληροφορία .. … έχοντας πάντα στα δύο άκρα – κινδύνους …. .. την αυτιστική και από την άλλη σχιζοφρενική ….συμπεριφορά….

Αλλά …βλέπω όμως ότι αναφέρεται αρκετά η λέξη Ιερός..

Μπα..? ….δηλαδή … δεν είμαστε μια φλασιά .. …μια γρήγορη ματιά … στην οποία ίσα που προλαβαίνουμε να δούμε .. θεούς δαίμονες.. γκόμενους.. γκόμενες .. πολέμους.. ηλιοβασιλέματα .. θάνατο γέννηση… κλπ.. ..
Σίγουρα καταλαβαίνουμε… ότι άλλα πράγματα θεωρούν ή θεωρούσαν κάποιοι Ιερό … και άλλα θεωρούμε σήμερα ή θα θεωρήσουμε αύριο…

"Ιερή" επίφυση… ?

για να δούμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο ……. αποτελείται από περίπου 10,000 εκατομμύρια νευρώνες .. πακεταρισμένοι σε μια σύνθεση με άλλα 90.000 εκατομμύρια νευρογλιακά κύτταρα
Που είναι το Ιερό … ?

Ο αριθμός όμως - οι αριθμοί είναι Ιεροί …έτσι δεν είναι? - των πιθανών συνδυασμών συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων είναι τεράστια .. η μαθηματική πιθανότητα των νευρικών συνδέσεων .. θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη από τον αριθμό των άστρων και πλανητών σε ολόκληρο το Συμπάν…

Δηλ…..μια Απίστευτη – εν δυνάμει – πολυπλοκότητα - πολλαπλότητα .. που βρίσκεται μέσα μας - Έσω

Και ή επίφυση είναι το ποιο πολύπλοκο σύμπλεγμα … στον εγκέφαλο μας

Και αυτό κάνουν τα ενθεογενή .. they envoke … επικαλούνται .. «ικετεύουν» αυτή την πολυπλοκότητα - . με το να βομβαρδίζεις τον εγκέφαλο με αυτές τις ουσίες… είναι σαν τους «βάζεις φωτιά» ….. στις συνδέσεις …στους νευρώνες …σε αυτή την πολλαπλότητα .. και βλέπεις - συνήθως με φρακταλική μορφή … αισθάνεσαι .. ζεις ...αυτή την εκδήλωση …της όποια είμαστε μέρος και εμείς …

μας βοηθούν να μάθουμε (να “σερφάρουμε” όπως μου αρέσει να το λέω …αυτή την εκδήλωση) … και συνεργάζονται μαζί μας με το να είναι καταλυτές .. για να βρούμε το ποιοι είμαστε …. … και το τι μπορούμε να γίνουμε

τώρα ένα θέλετε να το ονομάσετε αυτό Ιερό ..Αγιο Πνευμα..κλπ..κλπ .. be my guest.!!!!

… αλλά ξέρετε κάτι.. .. δεν είναι ή ουσία που κάνει την αλλαγή .. είναι ικανότητα της φαντασίας .. της επινοητικότητας .. (και γιατί όχι… και της απάτης - ψευτιάς – Ο Ερμής που λέμε… ) … που κάνει την δουλειά …
Γιατί όπως και στο σεξ .. εκεί να δεις πολύπλοκα πράγματα ....έτσι και οι "ουσίες" βρίσκονται .. πρωτίστως in the mind … . (ναι πράγματι είναι εκεί..) .

Αν όμως αφαιρέσεις από το ενθεογενές φυτό (που πολύ σωστά λες ότι ενθεογενές το κάνει ο εγκέφαλος μας) την ιερότητατου, εάν δεν το σεβαστείς, το αποτέλεσμα θα είναι αυτό που είδαμε την εποχή των χίπις που τρέχανε κατά εκατοντάδες στην Dona Maria Sabina και τους φίλους της (είχε πει χαρακτηριστικά: "ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΑ ΒΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΣΕΒΟΝΤΟΥΣΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΣ.ΟΠΟΙΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΤΣΙ(ΤΡΕΛΟΣ) ΜΟΝΙΜΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.") , ή αυτό με τα rave πάρτιζ όπου πιτσιρικάδες (και όχι μόνο) καίνε τον εγκέφαλο τους μαζί με αλκοόλ και ανούσιες συζητήσεις...

Την Ιερότητα τέτοιων εμπειριών θα την καταλάβουμε πιστεύω εξετάζοντας το παράδειγμα των Σαμάνων και των Ελευσινίων Μυστηρίων.

Η αλήθεια είναι ότι όταν το είχα δει, δεν γνώριζα ότι το έργο είχε βασιστεί πάνω σε ένα αληθινό πείραμα που είχε κάνει ο αμερικανός επιστήμονας δρ Τζον Λίλι, όπου έμπαινε πράγματι μέσα σε μια «δεξαμενή απομόνωσης» όπως το έργο, περνώντας LSD.

Σας δίνω το λινκ για να διαβάσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ίδιου που μιλάει για τις εμπειρίες του…

«δεξαμενή απομόνωσης»

Και θα προσθέσω δύο λόγια για τα Μυστήρια γενικά και τα Ελευσίνια Μυστήρια ειδικότερα:

Τα « ΜΥΣΤΗΡΙΑ » είναι ένας πανάρχαιος θεσμός μέσα στον οποίο καλλιεργείται η « Μυστηριακή Σοφία » .

Ούτε οι γνώσεις που αποκτάμε με τις αισθήσεις μας , αυτές που στο σύνολό τους ονομάζουμε « εμπειρία » , ούτε η λογική , είναι ικανές για να συλλάβουμε την « Αλήθεια » .

Οι πρώτες αρχές και οι έσχατοι σκοποί δεν είναι δυνατόν να συλληφθούν από την εμπειρία ή την λογική . Αποτελούν το περιεχόμενο της «Μεταφυσικής», η οποία μελετάται στα Μυστήρια . Συνεπώς τα Μυστήρια είναι σχολεία μελέτης της Μεταφυσικής .

Είναι θεσμός , στον οποίο , με μυστικές τ ε λ ε τ ο υ ρ γ ί ε ς , παρέχεται στους μετέχοντες αυτών υψηλή διδασκαλία Μεταφυσικής , δηλαδή διδασκαλία περί των π ρ ώ τ ω ν αρχών και των έ σ χ α τ ω ν σκοπών , με την οποία οι μυούμενοι μπορούν να πετύχουν την πνευματική και ψυχική τους τελειοποίηση . Και όχι μόνον την τελειοποίηση , αλλά και την άμεση κοινωνία μετά της Θεότητος .

Η καταγωγή των Μυστηρίων χάνεται στα βάθη των αιώνων . Απαντώνται σε διάφορες μορφές και ονομασίες σε όλους τους λαούς της Αρχαιότητας , καθώς και στους νεώτερους . Έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά , μολονότι η εξωτερική τους μορφή δυνατόν να ποικίλει αναλόγως των λαών και των εποχών .

Ως αρχαιότατα Μυστήρια αναφέρονται τα Αιγυπτιακά , τα Ιουδαϊκά , τα Κρητικά ή Μινωϊκά , τα Καβείρια στη Σαμοθράκη , τα των Λυκομιδών στην Αττική , τα Δρυϊδικά , τα Θρακικά ή Ορφικά , τα Μυστήρια του Σαβαζίου , τα Άττιος και Κυβέλης , τα Μιθραϊκά .

Εκείνα όμως για τα οποία έχει γίνει περισσότερος λόγος και τα οποία είναι τα σημαντικώτερα όλων είναι τα Ελευσίνια , τα οποία τελούσαν υπό την προστασία της ενδοξώτερης Ελληνικής πόλεως , των Αθηνών .

Η εξέταση των Ελευσινίων Μυστηρίων αποτελεί τα παρακάτω αναφερόμενα:

Όπως ήδη ανέφερα , τα Μυστήρια δεν απευθύνονται στην εμπειρία ή στην λογική , αλλά στην ψυχική πλευρά του ανθρώπου . Δηλαδή στον ίδιο τον άνθρωπο . Δεν γίνεται , λοιπόν , διδασκαλία που απευθύνεται προς την διάνοια , αλλά τελούνται ωρισμένες συμβολικές πράξεις , που υποβάλουν τον μυούμενο και συγκλονίζουν τον ψυχικό του κόσμο , ούτως ώστε να μπορέσει να συλλάβει την προσφερομένη , σ’αυτόν , Μυστηριακή Σοφία .

Κάθε τι που απευθύνεται προς μόνην την διάνοια αποτελεί απλώς παροχή πληροφοριών . Ενώ ό,τι απευθύνεται προς την ψυχή , μόνον αυτό μπορεί να μετουσιωθεί σε πραγματική Γνώση ( με κεφαλαίο Γάμμα ) .

Γι’αυτό και ο Αριστοτέλης , μιλώντας για τα Μυστήρια , λέγει ότι η Μύησις….. « αξιοί τους τελουμένους ου μαθείν τι δεί , αλλά παθείν και διατεθήναι » .

Η σημασία που οι σοφοί της αρχαιότητας απέδιδαν στα Μυστήρια , καταφαίνεται σε πολλές περικοπές των έργων τους .

Ο Πίνδαρος γράφει : « Όλβιος όστις ιδών κειν’ εισ’ επί χθον’ , οίδε μεν βίου τελευτάν , οίδε δε διόσδοτον αρχάν » .

Ο Σοφοκλής λέγει ότι είναι τρις ευδαίμονες οι θνητοί , οι οποίοι , αφού δούν τα Μυστήρια , κατέρχονται στο Βασίλειο του Άδη . Μόνον αυτοί θα βρουν εκεί ζωή αληθινή , δια τους λοιπούς δεν υπάρχουν παρά πόνοι .

Ο Ευριπίδης λέγει ότι οι Μύστες περιέρχονται σε έκτακτη κατάσταση ευδαιμονίας , άγνωστη στους αμύητους .

Ο Πλάτων λέγει ότι αυτοί που θέσπισαν τα Μυστήρια δεν ήσαν άμοιροι πνευματικού φωτός και ότι γνώριζαν την ανθρώπινη φύση . Ακόμη ότι ο μυούμενος θα βρει μετά θάνατον θέση στην κατοικία των Θεών , ενώ βόρβορος θα περικυκλώνει τις αμύητες ψυχές και ότι σκοπός των Μυστηρίων είναι να φέρουν τις ψυχές των μεμυημένων σε επικοινωνία και ένωση μετά του Θείου .

Ο Ισοκράτης λέγει ότι τα Μυστήρια είναι αυτό που προ παντός έχει ανάγκη η ανθρώπινη φύση και ότι τα Μυστήρια έδωσαν τις γλυκύτερες ελπίδες για το τέλος της ζωής του ανθρώπου .

Ο Κικέρων λέγει ότι από όσα αγαθά έχουν επιτελέσει αι Αθήναι δια την κοινωνία των ανθρώπων τίποτα δεν είναι σπουδαιότερο από τα Ελευσίνια Μυστήρια .

Ο Πρόκλος λέγει ότι τα ιερώτατα Μυστήρια της Ελευσίνος εξασφαλίζουν στους Μύστες τους , τις καλές υπηρεσίες της Περσεφόνης , όταν λυτρωθούν από τα σώματά τους .

Ο Πλούταρχος λέγει ότι από τα Μυστήρια εγνώριζε ότι η ψυχή μετά θάνατον εξακολουθεί να ζει και να αισθάνεται , και ότι η μετά την Μύηση ζωή αποτελεί νέα γέννηση .

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λέγει ότι αυτοί που μυήθηκαν στα Μυστήρια έγιναν ευσεβέστεροι και δικαιότεροι και « κατά πάν βελτίωνες εαυτών » .

Βλέπομε , λοιπόν , με πόσο σεβασμό οι αρχαίοι σοφοί μιλούν για τα Ελευσίνια Μυστήρια , ανεξαρτήτως του σεβασμού που επιδεικνύει προς αυτά ολόκληρη η πόλη των Αθηνών .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Την Ιερότητα τέτοιων εμπειριών θα την καταλάβουμε πιστεύω εξετάζοντας το παράδειγμα των Σαμάνων και των Ελευσινίων Μυστηρίων.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

quote:

---

Η Μυστηριακή Σοφία δεν παρέχεται από τα Μυστήρια . Τα Μυστήρια βοηθούν απλώς δια την σύλληψή της

---

"Wake up, Neo. The Matrix has you. Follow the white rabbit"

Άραγε πόσο βαθιά φθάνει και που οδηγεί η λαγότρυπα αγαπητέ Κηφέα??
Τι βίωναν όσοι είχαν μυηθεί στα "σεπτά όργια"?
Ποιος ο ρόλος του Ιεροφάντη?
του Δαδούχου?
του ιερού ποτού Κυκεώνα?
Γιατί ήταν τόσο υπέροχοι οι ύμνοι?
Όλη η θεωρεία του Πλάτωνα πήγαζε από την εμπειρία του εκεί?
Γιατί όταν εξέρχονταν θυσίαζαν σε ανατολή και δύση?

(ίσως τα ερωτήματα να είναι και ρητορικά, ίσως πάλι και όχι...)

χμμμ....

quote:

---

Ενώ ό,τι απευθύνεται προς την ψυχή , μόνον αυτό μπορεί να μετουσιωθεί σε πραγματική Γνώση ( με κεφαλαίο Γάμμα ) .

---

Αυτό το κρατάω βαθιά στην σκέψη μου!

quote:

---

( 1ος ήταν ο Κέκροψ )

---

O oποίος θεωρείται μύθος, έτσι δεν είναι;;;

quote:

---

Κατά τον Διόδωρο τον Σικελιώτη ιδρυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων ήταν ο Εριχθόνιος Ερεχθεύς , 4ος βασιλεύς των Αθηνών ( 1ος ήταν ο Κέκροψ ) , αφού παρέλαβε αυτά από την Αίγυπτο .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Δεν θα παρουσιάσω αναλυτικά την θεωρεία του ολογραφικού παραδειγματος, απλά το γενικό συμπέρασμα που συνδέεται με το θέμα:

"Η αντίληψη ότι είμαστε φυσικές οντότητες που κινούνται σε ένα φυσικό κόσμο,είναι καθαρή ψευδαίσθηση. Στην πραγματικότητα είμαστε ένα είδος δεκτών που κολυμπούν σε μια καλειδοσκοπική θάλασσα συχνοτήτων και αυτό που ανασύρουμε από αυτή τη θάλασσα και το μεταμορφώνουμε σε φυσική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα από τα κανάλια τα οποία ανασύρονται από το υπέρ-ολόγραμμα."

Σε προηγούμενο μήνυμα μου είχα αναφερθεί στην αποιεροποιημένη πραγματικότητα και την ιερή πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το ολογραφικό παράδειγμα λοιπόν η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που εμείς σαν ανθρώπινα όντα αντιλαμβανόμαστε και αποδεχόμαστε ως πραγματικότητα.

Και στο σημείο αυτό είναι που η υποκειμενική μου άποψη λέει ότι η επίφυση είναι το μέσον αντίληψης του πραγματικά πραγματικού. Αυτό το πραγματικά πραγματικό βίωναν (ως ένα σημείο) οι μύστες στα Ελευσίνια μυστήρια. Την ανείπωτη εμπειρία.

Βέβαια άλλο το να ακολουθείς τον λευκό λαγό, άλλο το να αρχίζεις να πέφτεις στην λαγότρυπα... και εντελώς διαφορετικό το να δεις που τελικά οδηγεί..Ω..στην "χώρα των θαυμάτων"!

«Εισί γάρ δή οι περί τάς τελετάς ναρθηκοφόροι μέν πολλοί βάκχοι δε τε παύροι»

quote:

---

Ας μείνουμε λίγο ακόμα σε αυτά (γιατί συνδέονται με το θέμα μας).

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Ας συνεχίσουμε την περιγραφή των Ελευσινίων Μυστηρίων:

Τι συνέβαινε κατά την τελετή της Μυήσεως είναι άγνωστο .

Γνωρίζομε όμως ότι διεκρίνοντο τα τελούμενα σε :

« Κύβος , σβούρα , σφαίρα , καθρέπτης , ως και κουκουναριά , όφις , ωόν ».

Επίσης « σ τ ά χ υ ς » , για τον οποίο λεγόταν ότι : « εθερίσθη εν σιγή ».

Οι Μύστες κρατούσαν θ ύ ρ σ ο ν ( σύνθετος βοτρυώδης , σχήματος σταφυλιού , ταξιανθία ) .

Γινόταν συμβολική βρώση και πόση , όπως δείχνει η περισωθείσα φράση , που αποτελούσε , ίσως , σημείο αναγνωρίσεως :

« Ενήστευσα , έπιον τον κυκεώνα , έλαβον εκ κίστης , εγευσόμενος απεθέμην εις κάλαθον και εκ καλάθου εις κίστην » .

Ο Πορφύριος αναφέρει ότι γινόταν ανάγνωση από λίθινο βιβλίο , του οποίου το περιεχόμενο απαγορευόταν να γίνει γνωστό , επί ποινή θανάτου . Σε ένα σημείο της τελετής ο Ιεροφάντης αναφωνούσε :

δηλαδή :

« Τον ιερό εγέννησε η σεβασμία νέον , τον ισχυρό η ισχυρά » .

Κατά το τέλος της τελετής της μυήσεως ο Ιεροφάντης αναφωνούσε :

το οποίο λέγεται ότι σήμαινε :

« Είθε ο ύψιστος πόθος σου να εκπληρωθεί » ,

ή :

« Επάνελθε στην παγκόσμια ψυχή », ανετρέποντο δε δύο πήλινα δοχεία , τοποθετημένα το ένα προς Ανατολάς και το άλλο προς δυσμάς .

Περί του μύθου της τελετής και της διεξαγωγής της υπάρχουν διάφοροι αφηγήσεις , βασιζόμενες μάλλον σε υποθέσεις .

Παρίστατο είσοδος σπηλαίου , στην οποία καθόταν η Περσεφόνη .

Η Δήμητρα , όρθια , κρατούσα σκήπτρο και έχοντας καλάθι στην κεφαλή , την συμβούλευε να μη καταστρέψει την ουράνια ευτυχία της . Να υφαίνει και να παίζει , αλλά να μη βγει από το σπήλαιο και να μη ποθήσει να κόψει λουλούδια της γης και μάλιστα νάρκισσο . Το άρωμά του θα γινόταν αιτία να χάσει το φως του ουρανού και αυτήν ακόμη την ανάμνησή του .

Η Δήμητρα , αφού έδωσε τις συμβουλές της , φεύγει , οι δε Νύμφες χορεύουν και τραγουδούν .

Η Περσεφόνη αναμιγνύεται με τις Νύμφες , χορεύει μαζί τους και κόβει λουλούδια . Μεταξύ αυτών διακρίνει έναν νάρκισσο .

Παρά τις οδηγίες της μητέρας της τον κόβει , όπως παρά τις οδηγίες του Ελωί η Εύα έκοψε το μήλο από το δένδρο της Γνώσεως του Καλού και του Κακού .

Μόλις η Περσεφόνη κόβει τον νάρκισσο, ο ουρανός σκοτεινιάζει, εμφανίζεται ο Πλούτων ή Αϊδωνεύς πάνω σε χρυσό άρμα και αρπάζει την Περσεφόνη , η οποία φωνάζει :

Η Περσεφόνη ζούσε στον πνευματικό κόσμο , αλλά η τάση για εκδήλωση την ωθεί προς την υλική ζωή , και τότε το πνεύμα εμφανίζεται στον κόσμο ενδεδυμένο υλική μορφή .

Η συνέχεια της ιστορίας είναι γνωστή από την λαϊκή μυθολογία . Η Δήμητρα αναζητώντας την αρπαγείσα κόρη της φθάνει στην Ελευσίνα και κάθεται κουρασμένη στο Καλλίχορο ή Παρθένιο φρέαρ .

Εκεί έρχονται οι κόρες του Κελεού , βασιλέως της Ελευσίνας , για να πάρουν νερό . Βρίσκουν την Δήμητρα και την οδηγούν στο Ανάκτορο του πατέρα τους .

Αλλά η Δήμητρα είναι κατηφής , δεν δέχεται τροφή , και τότε για να την διασκεδάσει η νεαρά Ιάμβη κάνει διάφορες αστειότητες . Η Δήμητρα αναλαμβάνει την ανατροφή του υιού του Κελεού Δημοφώντος , τον οποίο κατά την νύκτα αλείφει με νέκταρ και αμβροσία και τον θέτει στην πυρά , για να καούν τα γήϊνά του στοιχεία .

Κάποτε όμως την βλέπει η μητέρα του παιδιού Μετάνειρα και τότε η Δήμητρα αναγκάζεται να αποκαλύψει την ταυτότητά της , αργότερα δε ιδρύει τα Μυστήρια της Ελευσίνας και θέτει σαν πρώτο Ιεροφάντη τον Δημοφώντα μετονομαζόμενο σε Τριπτόλεμο .

Ο παντεπόπτης Ήλιος αποκαλύπτει στην Δήμητρα ποιος είναι ο απαγωγέας , της κόρης της .

Η Δήμητρα ξεραίνει τους καρπούς , ώστε να μη φυτρώνουν πλέον φυτά στην γή .

Οι άνθρωποι υποφέρουν .

Επεμβαίνει ο Ζευς και γίνεται μία συμφωνία να μένει η Περσεφόνη 6 μήνες στα Βασίλεια του Άδη και 6 μήνες στον Ουρανό , ή κατ’άλλην εκδοχή 4 μήνες στον Άδη και 8 στον Ουρανό .

Ας επιστρέψουμε , όμως , στην τελετή των Ελευσινίων.

Μετά την αρπαγή της Περσεφόνης , οι Μύστες εισέρχονται στον Ναό ,πίνουν ένα ποτό , βλέπουν μορφές ωραίες και τρομερές .

Περνούν από σκοτεινούς διαδρόμους και υφίστανται διάφορες δοκιμασίες . Περνούν από τους Κριτές του Άδη , Μίνωα , Αιακό, Ροδάμανθυ. Βλέπουν τον Πλούτωνα και την Περσεφόνη, μαυροντυμένη
και θλιμμένη , διότι γνωρίζει πλέον την πίκρα της υλικής ζωής .

Η ευγενική μορφή της, όμως, δείχνει την Ουράνια καταγωγή της . Είναι και εδώ βασίλισσα , αλλά βασίλισσα νεκρών και περιμένει την λύτρωσή της .

Φιλικά

Κηφεύς

Με αυτό το μήνυμά μου τελειώνω την περιγραφή των Ελευσινίων Μυστηρίων:

Ξαφνικά αντηχούν κύμβαλα και ακούγονται φωνές :

« Ο θάνατος είναι αναγέννησις . Ο Ίακχος επανήλθε . Εγεννήθη ο δυνατός . Η Δημήτηρ περιμένει την κόρην της » .

Οι ιέρειες ραντίζουν τους Μύστες , τους ντύνουν με λευκά ενδύματα , τους στεφανώνουν με μύρτα .

Έτσι αναγεννημένους τους εισάγουν στην αίθουσα του Τελεστηρίου .

Ο Ιεροφάντης στέκεται κοντά στο βωμό .

Δίδεται εκεί από τους μυουμένους όρκος μυστικότητος « επί ποινή θανάτου » και διαβάζονται διδασκαλίες από λίθινο βιβλίο .

Ο Ιεροφάντης δείχνει στους Μύστες τα αθύρματα του Βάκχου και τον « συλλεγέντα εν σιγή στάχυν » και τους δίδει να φάγουν « εκ κίστης » . Τέλος αναφωνεί :

Και η τελετή της Μυήσεως στα Μεγάλα Ελευσίνια τελειώνει .

Πολλοί , όμως , κρατούν τον θύρσο και την δάδα , αλλά λίγοι είναι Μύστες .

Ό,τι υφίσταται την πραγματική μύηση είναι η ανθρώπινη ψυχή .

Και ποια ψυχή έχει ή δεν έχει μυηθεί , δεν προκύπτει από την συμμετοχή ή την μη συμμετοχή σε καμμία τελετή . Η διαγωγή , ο τρόπος συμπεριφοράς στην καθημερινή μας ζωή , αυτός και μόνο αποτελεί τον γνώμονα του βαθμού μυήσεως του καθενός μας .

Πέραν των Μεγάλων Μυστηρίων φαίνεται ότι υπήρχε και τρίτος βαθμός Μυήσεως , ο βαθμός του « Επόπτου » .

Περί της μυήσεως αυτής δεν γίνεται πολύς λόγος .

Εάν όντως υπήρχε ιδιαίτερη Μύηση , φαίνεται ότι ετηρείτο αυστηρά μυστική .

Εκεί παρεχόταν ύψιστη σοφία , εκτυφλωτικό φως .

Η Μύηση στον βαθμό του Επόπτου γινόταν τουλάχιστον ένα έτος μετά την Μύηση στα Μεγάλα Ελευσίνια .

Όσοι ενστερνίζοντο πλήρως την Μυστηριακή ιδεολογία και εξασκούσαν την Μυστηριακή αρετή , εκαλούντο μυστικά στο ιερό της Ελευσίνας και μετά από νέους καθαρμούς και όρκους τους οδηγούσαν στα υπόγεια των ιερών , όπου γινόταν η μύηση στον βαθμό του Επόπτου , που αναφερόταν στον κόσμο των ιδεών , στις πρώτες αρχές και τους έσχατους σκοπούς , στην υπόσταση και την λειτουργία του Θείου .

Η διδασκαλία των Ελευσινίων Μυστηρίων είναι η διδασκαλία περί της εξελίξεως της ανθρώπινης ψυχής .

Η Περσεφόνη , κόρη του Διός και της Δήμητρας , δηλαδή του Αιθέρος και της Γης , είναι η ανθρώπινη ψυχή .

Ερωτοτροπεί με τον νάρκισσο , δηλαδή επιθυμεί την εκδήλωσή της στον υλικό κόσμο και αρπάζεται από τον Πλούτωνα στον Άδη , διαμένει εναλλάξ στον Άδη και τον Ουρανό , μέχρις ότου επανέλθει οριστικά στον Ουρανό .

Αποτελεί πράγματι έργο των Μυστηρίων η εξέταση του οντολογικού προβλήματος και της εξελίξεως της ψυχής;

Αναμφίβολα ν α ι . Και το έργο αυτό επιτελούσαν με επιτυχία τα Ελευσίνια Μυστήρια .

Δεν είναι δυνατόν η σοφία των αρχαίων Ελλήνων να έπαιζε με σβούρες και με καθρεπτάκια .

Στα Μυστήρια εύρισκαν απάντηση τα φιλοσοφικά προβλήματα και οι ψυχικές ανησυχίες .

Εκαλλιεργούντο τα ήθη και εσφυρηλατούντο χαρακτήρες .

Δεν ήταν αρκετές οι εξωτερικές διδασκαλίες των φιλοσόφων .

Η Μυστηριακή Σοφία , όπως είπαμε στην αρχή , δεν απευθύνεται προς την διάνοια .

Πρόκειται , όπως είπε , ο Αριστοτέλης :

Φιλικά

Κηφεύς

Προσπαθώ να βγω από ένα "βραχυκύκλωμα" των σκέψεων μου και να συνεχίσω αυτό το θέμα (ίσως να φταίει και το τέλος των διακοπών και η επάνοδος στην Αθήνα..) όμως θα στηριχτώ σε κάποια από τα λεγόμενα σου για να δώσω νέα ώθηση.

"Εκ τυμπάνου βέβρωκα ,
εκ κυμβάλου πέπωκα ,
γέγονα Μυστικός . "

"Επεδεικνύοντο τα "αθύρματα του Βάκχου", δηλαδή :
« Κύβος , σβούρα , σφαίρα , καθρέπτης , ως και κουκουναριά , όφις , ωόν »"

"Μετά την αρπαγή της Περσεφόνης , οι Μύστες εισέρχονται στον Ναό ,πίνουν ένα ποτό , βλέπουν μορφές ωραίες και τρομερές"

"...Περνούν από σκοτεινούς διαδρόμους και υφίστανται διάφορες δοκιμασίες . Περνούν από τους Κριτές του Άδη , Μίνωα , Αιακό, Ροδάμανθυ. Βλέπουν τον Πλούτωνα και την Περσεφόνη, μαυροντυμένη
και θλιμμένη , διότι γνωρίζει πλέον την πίκρα της υλικής ζωής . "

Επιστροφή στην ψυχή, στα βάθη της ψυχής.
Πρέπει να ομολογήσω ότι μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εκφράσω τις απορίες μου, αλλά όλα τούτα "χορεύουν" εκστατικά μέσα μου, μου χαμογελούν και μου δείχνουν το λάκκο του λαγού, και ο Νάρκισσος (όναρ+κισσός ?) μου σιγοτραγουδά και μου λέει κράτα ένα κουκουνάρι και κάτσε μπροστά στον καθρέπτη, ξέρω ότι θα τρομάξεις, μα θα πρέπει να αντιμετωπίσεις τα τέρατα που φυλάνε τον Άδη...

Και ο Ύπνος και τα όνειρα τι ρόλο παίζουν σε όλα αυτά? Και οι Όνειροι αν ήθελαν να μας μιλήσουν τι άραγε θα μας έλεγαν...? Ή μήπως μας μιλούν?

"είδες ποτέ όνειρο που ήσουν σίγουρος πως είναι αληθινό;
αν δεν μπορούσες να ξυπνήσεις από το όνειρο,
πως θα ξεχώριζες τον κόσμο των ονείρων από τον πραγματικό;"

Διαβασα λιγο το θεμα αναφερονται πολλα εδω,αυτο που θελω να πω ειναι οτι μια φυσικη εμπειρια εκστασης (χωρις ουσιες) δεν εχει καμια σχεση με μια εμπειρια ουσιων.

Χωρις να εχω το απαραιτητο λεξιλογιο για να αναλυσω τα περι του νου,αυτο που γνωριζω ειναι οτι,εχοντας δοκιμασει εκτος απο DMT,ολα τα υπολοιπα(ευρωπαικα,βαλκανικα) + λιγα αμερικανικα,(οχι πεγιοτ? & κατι αλλα λατινικα),σαν μοδα που ειναι στην γενια μου μεσα στα clubs και στα δαση(πειραματικα και λιγες φορες στην εφηβια),
με τις ουσιες επηρεαζεται κ λειτουργει σκετος ο νους η συνειδηση,και σε μια μικρη δοσολογια αντιλάμβανεσαι την επηρια της ουσιας στον νου σου,αλλα ενταξει με μια ισχυρη χανεις την μπαλα(ολο παιχνιδια του νου),βεβαια αντιλαμβανεσαι πολλα αλλα δεν εχει καμια σχεση με μια φυσικη εμπειρια εκστασης οπου υπαρχει μια απιστευτη σε ενταση ροη ενεργειας απο την καρδια προς τα πανω-τον νου και στο απειρο,οπου συναντας τον εαυτο σου σε πληρη αρμονια και ολο το φως ερχεται απο την καρδια

Μια "φυσική εμπειρία έκστασης" προξενείται και αυτή από διέγερση της επίφυσης μας και μας εισάγει στον βαθύ εγκεφαλικό κόσμο του ιερού.
Η καθημερινότητα, η ρουτίνα, ο "αποιεροποιημένος" όμως τρόπος ζωής, μακρυά από την φύση και την ψυχή μας, εγκλωβίζει την ύπαρξη μας σε επίπεδα τόσο χαμηλά που πλέον είναι σχεδόν αδύνατον να βιωθεί μια τέτοια έντονη εμπειρία. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις.
Οι διάφορες ψυχοενεργές ουσίες διεγείρουν και αυτές την επίφυση. Εδώ υπάρχει όμως μια τεράστια διαφορά. Μια και μιλάμε για Ελευσίνια Μυστήρια θυμήσου το "σκάνδαλο" που είχε ξεσπάσει στην αρχαία Αθήνα με κάποιους αριστοκράτες οι οποίοι "τελούσαν" και καλά τα Μυστήρια στην οικία τους (χρησιμοποιώντας την μυστική συνταγή του κυκεώνα) με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε ιεροσυλίες και κενά μεθύσια. Θυμήσου τα ιερά φυτά των σαμανιστικών τελετών τα οποία λαμβάνονταν με την καθοδήγηση του σαμάνου (Ιεροφάντης στα Ελευσίνια) ύστερα από ειδική προετοιμασία και ανάλογα με το επίπεδο μύησης των συμμετεχόντων.
Δεν μπορούμε να παίζουμε με την φωτιά. Δεν μπορούμε να ασεβούμε στον Γιο της Βροντής. Αν δεν καούμε... τότε θα τρελαθούμε. Βλέπε το θλιβερό αποτέλεσμα των τοξικομανών...
Τα ενθεογενή δεν είναι για τον "σύγχρονο" "πολιτισμένο" άνθρωπο, σε αυτόν δεν θα "γεννήσουν", δεν θα αποκαλύψουν το θείο μέσα του, θα τον οδηγήσουν με ακρίβεια στην σωματική και ψυχολογική εξάρτηση, στην τρέλα, και ίσως στο θάνατο. Όταν συναντήσεις στην Φύση τον γιό της βροντής, την καιόμενη βάτο, "βγάλε τα παπούτσια σου" γιατί θα είσαι σε τόπο ιερό... και αν δεν το σεβαστείς αυτό, θα τιμωρηθείς...

Σήμερα πολλοί άνθρωποι που αναζητούν εσωτερικά το Φως ανακαλύπτουν ξανά την δύναμη του διαλογισμού, της προσευχής και βιώνουν Θεοφάνια. Είναι ο καλύτερος δρόμος για την βίωση του θείου και χαίρομαι που συμφωνούμε σε αυτό.

quote:

---

φυσικη εμπειρια εκστασης οπου υπαρχει μια απιστευτη σε ενταση ροη ενεργειας απο την καρδια προς τα πανω-τον νου και στο απειρο,οπου συναντας τον εαυτο σου σε πληρη αρμονια και ολο το φως ερχεται απο την καρδια

---

Θα ήθελες να μας πεις περισσότερα για αυτήν την εμπειρία;

http://www.esoterica.gr/articles/religion/brainrlg/brainrlg.htm

http://www.sarantakos.com/language/ompax2.htm

Μια άλλη ερμηνεία του Κογξ Ομ Παξ.

Asvokounavos: Πάντα πρέπει να κοιτάμε όχι μόνο τις δυο πλευρές ενός νομίσματος, αλλά και την αξία του.

Αναφερω μια εκστατικη εμπειρια αν κ δεν ξερω σε τι μπορει να βοηθησει αλλα μιας κ εχετε επιστημονικες διαθεσεις κ ειστε κ μεγαλυτεροι.Ερχεται απο το το παρελθον...

Τοτε μου ηρθε στο μυαλο η σκεψη του θανατου.Με ανοιχτα τα ματια ονειρευτικα πως πεθαινα.Για λιγα δευτερολεπτα βυθιστικα σε αυτην τη σκεψη και ενιωσα ενα δυνατο κομπο στην καρδια. Αισθανθηκα φοβο και πανικο,καλυμενο με αδρανεια στο μυαλο.Για ελαχιστα δευτερολεπτα οσπου ολα αλλαξαν..Αισθανθηκα τοσο ζωντανος οσο ποτε αλοτε.Αισθανθηκα ενα μεγαλο ρευμα ενεργειας απο μεσα μου αλλα με τεραστια δυναμη.Απο το σωμα προς τον νου και οταν παρατηρουσα τον εαυτο μου,ψηλα στο απειρο.Μια αδιαλειπτη ροη ενεργειων απο το καθε τι που κοιταζα.Εμπενα μεσα στους πινακες ζωγραφικης στον τοιχο και ζουσα αυτο που εβλεπα.Σκεφτηκα οτι αυτο θα φυγει και ξενερωσα αλλα καταλαβαινα οτι ηταν απλα σκεψη και ο νους μου ηταν σε φαση δεν πιστευω τιποτα αλλα τιποτα!αισθανομουν τελειως νηφαλιος και καθαρος-συναισθηματικα,ψυχικα,σωματικα,και νοητικα,απλα δεν πιστευα τιποτα,οτι με φοβιζε το εδιωχνα πολυ απλα σαν να ελεγχα τη σκεψη μου.Και ο νους ζωγραφιζοταν συνεχεια απο τη χαρα>>

Αυτο κρατησε για πολλες ωρες και δεν εφυγε μεχρι να κοιμηθω>

quote:

---

Με ανοιχτα τα ματια ονειρευτικα πως πεθαινα

---

Και ποιος μας λέει ότι δεν είναι κάπως έτσι ο θάνατος?

Άλλωστε ζωή, θάνατος, τα πάντα είναι στον εγκέφαλο μας...

Θα λείψω ακόμα λίγο...

α)Η ανθρώπινη αντίληψη είναι δημιουργική (δηλαδή δημιουργεί αυτό που αποδεχόμαστε ως "πραγματικότητα").

β)Η αντίληψη μας δεν εκφράζει άμεσα αυτό που καταγράφουν τα αισθητήρια όργανα μας, αλλά είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας αυτού που άμεσα αντιλαμβάνονται τα αισθητήρια όργανα από το νευρικό σύστημα και τον εγκέφαλο μας.

γ)Ο εγκέφαλος μας αναλύει τα σήματα που λαμβάνει από τα αισθητήρια όργανα με βάσει αυτά που έχει ήδη καταχωρημένα (καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό?)

δ)Το νευρικό σύστημα δεν καταγράφει όλες τις πληροφορίες που μεταφέρουν οι αισθήσεις του αλλά μόνο όσες θεωρεί κατά περίπτωση χρήσιμες.

ε)Τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα μετασχηματίζονται σε ηλεκτροχημική ενέργεια.

στ)Ο άνθρωπος δεν γεννιέται "λευκό χαρτί".

Με βάση αυτές τις επιστημονικές παραδοχές καταλαβαίνουμε ότι ουσιαστικά η "πραγματικότητα" είναι αποτέλεσμα χημικών ενώσεων και φαρμάκων που "κυλούν" στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Το θέμα είναι γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και συγκεκριμένα η επίφυση μας εκκρίνει συγκεκριμένη ποσότητα τέτοιων φαρμάκων ώστε να αισθανόμαστε με τον συγκεκριμένο τρόπο την "πραγματικότητα" γύρω μας;

1.Σύμφωνα με την τρίτη παραδοχή πολύ σημαντικό ρόλο στο τι κρατάει και αναλύει τελικά ο εγκέφαλος από τα ερεθίσματα που λαμβάνει από τα αισθητήρια όργανα παίζουν οι ήδη καταχωρημένες και αποδεκτές πληροφορίες από το παρελθόν.

2.Η άποψη ότι ο άνθρωπος γεννιέται tabula rasa θεωρείται πλέον λανθασμένη. Υπάρχουν κάποιες έμφυτες αντιλήψεις που πολύ πιθανόν προέρχονται από την εμβρυακή ζωή του ανθρώπου.

Αυτό μας οδηγεί σε νέο ερώτημα: κατά πόσο μπορεί να καθοδηγηθεί ένας άνθρωπος στο να βιώνει με συγκεκριμένο τρόπο την ούτως η άλλως υποκειμενική πραγματικότητα και αν είναι εφικτό αυτό να επιβληθεί σε ένα σύνολο ανθρώπινων μονάδων.

quote:

---

1.Σύμφωνα με την τρίτη παραδοχή πολύ σημαντικό ρόλο στο τι κρατάει και αναλύει τελικά ο εγκέφαλος από τα ερεθίσματα που λαμβάνει από τα αισθητήρια όργανα παίζουν οι ήδη καταχωρημένες και αποδεκτές πληροφορίες από το παρελθόν.

---

Πολύ σωστά, φίλε Marte!

Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως είναι ήδη κατά κάποιον τρόπο "προδιαγεγραμμένο" το τι θα επιλέξει να κρατήσει ο εγκέφαλος μας από τα ερεθίσματα που λαμβάνει συνεχώς αλλά και το τι θα συνεχίσει να λαμβάνει.
Μήπως λοιπόν όταν αναφερόμαστε στην διεύρυνση της συνείδησης θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι πρέπει να είμαστε ανοιχτοί στην πιθανότητα αποδοχής πληροφοριών οι οποίες δεν είναι ήδη καταχωρημένες στον εγκέφαλο μας;

Ίσως να μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τον εγκέφαλο μας με ένα μεγάλο φίλτρο.
Αυτό επιτρέπει να περάσουν από μέσα του τα ερεθίσματα κι οι πληροφορίες που είναι ήδη γνώριμες σε αυτόν και στην συνέχεια καταχωρούνται στην θέση που έχει "προγραμματιστεί" να καταχωρούνται.
Οι μη γνώριμες παραμένουν στο φίλτρο και δε μπορούν να περάσουν διότι το φίλτρο δεν τους αναγνωρίζει κάποιο σημείο γνώριμο όπου θα τους επιτρέψει την είσοδο και την καταχώρηση τους.
Φαντάζεσαι λοιπόν πόσες πληροφορίες μπορεί να χάνουμε κάθε μέρα και τι εμπειρίες να χάνουμε;

Από την άλλη, μήπως κι οι υπερβατικές/εκστατικές καταστάσεις του ανθρώπου που σχετίζονται με τα θρησκευτικά ζητήματα αλλά κι εμπειρίες όπως τα οράματα κλπ είναι μια λογική διεργασία του νου μας;
Μήπως είναι γεγονότα που έχουν άμεση σχέση με τις ήδη καταχωρημένες πληροφορίες που έχουμε σχετικά με τα θρησκευτικά ζητήματα;

quote:

---

2.Η άποψη ότι ο άνθρωπος γεννιέται tabula rasa θεωρείται πλέον λανθασμένη. Υπάρχουν κάποιες έμφυτες αντιλήψεις που πολύ πιθανόν προέρχονται από την εμβρυακή ζωή του ανθρώπου.

---

Η συγκεκριμένη αντίληψη του Locke τείνει να καταργηθεί.
Οι έμφυτες αντιλήψεις μπορεί όντως να προέρχονται από την εμβρυακή ηλικία του ανθρώπου ή - για να το πάω λίγο πιο πέρα και να δώσω ένα άλλο ερέθισμα () - από κάποιες προηγούμενες ενσαρκώσεις.

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr