.
χαιρετω απαντες!
Λοιπόν…
Το τοπικ "τα πενταχρονα γεννεθλια της κορης μου στην Πεντελη" κλειδωθηκε…
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=7504
Ειχα λογους να εξακολουθησει να υπάρχει, μπας και καταλαβω ποιος "φιλος" εκμεταλευεται τις πληροφορίες που του μεταδιδω πριν τις γραψω και σπαει πλακα νομιζοντας ότι θα το χαψω!
Τώρα αλλαζουν τα δεδομενα…
"φιλε" μου σε πληροφορω ότι θα ηθελα πολύ να εισαι εσυ αυτός που συνάντησα στο βουνό, για πολλους λογους.
(Αν όντως εισαι με λενε Γιαννη Τριανταφυλλη (ο βοσκος) και περιμενω να σε μηνυσω επωνυμα για γονικη αμελεια, εκθεση ανηλικων σε κινδυνο και για παρανομη οπλοφορια)
δεν εισαι όμως και μην ξαναγραψεις αν δεν δωσεις τα στοιχεια σου όπως εκανα εγω!
Αν πάλι νομισες ότι θα με αποτρεψεις από το να γραψω την ιστορία, γελαστηκες γιατί αυτό ακριβώς θα κανω τώρα, οπως σκοπευα – και παρακαλω τους φιλους (όχι "φιλους") που τους την διηγηθηκα πριν ανεβασει το τοπικ ο ντραγκαν, να με διαψευσουν αν πω κάτι διαφορετικο!
.
Σαββατο 12 Νοεμβριου 2005
Πρόκειται να παω σε ετεροχρονισμενη γιορτη κάποιου Μιχαλη μετα τις 12 το βραδυ και κατά τις 9.30, βλεποντας ότι "γλαρωνω" από το φαγητο που ειχα πριν λιγο φαει, η γυναικα μου προτεινε να πεταχτουμε στο βουνό.
Ειχα αρκετες μερες ν ανεβω και δεχτηκα ευχαριστως.
Όταν φτασαμε στην σπηλιά έκανε κρυο και για πρώτη φορά πλησιασα με το αυτοκινητο (έχουν βγαλει τις πέτρες απ τον δρόμο) για το χατηρι της γυναικας μου που δεν προνοησε χοντρο μπουφαν) μέχρι το πευκακι.
Αφησα τους προβολεις ανοιχτους για να περιφερεται χωρίς φακο, και μπηκα στο εκκλησάκι να αναψω τα καντηλια.
Κάποιος είχε περάσει πριν από μενα και είχε αναψει το μόνο εναπομειναν καντηλι για λαδι (εγώ αναβω ρεσω και καταργησα τον πολεμο με τους ποντικους που γουσταρουν και το λαδι και τους φελους) στο ένα ιερο.
Όλα ήταν θετικοτατα!
Τα ρεσω έχουν και το καλο ότι μπορεις να αναβεις όσα θέλεις, έτσι όταν εβγαινα από το εκκλησάκι ελαμπε ολοκληρο.
Εκείνη τη στιγμή ένα τζιπ σταμάτησε κολλητα πίσω από το αυτοκινητο μου, αφηνοντας αναμενους τους προβολεις, ενώ ήδη αναβαν οι δικοι μου.
Βγήκε ένας τυπος με γιλεκο πορτοκαλι με ασπρες ριγες, αυτά που φορανε οσοι εργαζονται στους δρομους, γύρω στα τριαντα με ψιλοφαλακριτσα και μουσακι.
Τον καλησπερισα και τον ρώτησα αν ήταν πυροσβεστης και μου απάντησε «όχι ελληνος» χωρίς να σταματησει και μπηκε στο εκκλησάκι.
Εγώ ηθελα να μπω αστην σπηλιά πριν φυγουμε και αφησα την γυναικα μου στο αυτοκινητο και μπηκα μέσα.
Όλα ήταν θετικοτατα όπως και έξω όταν πρωτορθαμε, και θα ηθελα να κατσω περισσότερο χρονο μέσα αλλά ειχα και τον τυπο στο μυαλο μου.
Βγηκα και είχε φυγει.
Άφησε κάτι στο άνοιγμα δεξιά έξω απ το εκκλησάκι όμως μου λέει η γυναικα μου και αναψε ρεσω μεσα, αλλά ρε γαμωτο μπηκε σαν κλεφτης, στα μουλωχτα (αυτά ενώ αναβαν οι προβολεις του αυτοκινητου μου, συν του δικου του και την γυναικα μου να παρακολουθει θελει δεν θελει – από ποιον κρυβοτανε?)
Απορησα για το που βρηκε ελευθερο χώρο να αναψει ρεσω και μπηκα να δω – ο τυπος είχε φτιαξει στο πεζουλι μπροστα στο μεγάλο παραθυρο μια πενταλφα με 5 ρεσω.
Πήγα στο άνοιγμα να δω τι άφησε και είδα ένα μεγάλο μαυρο κουτι με δεκα παιδικα δακτυλακια κολλημενα με σελοτεϊπ πάνω του, αλλά πως – επρόκειτο για κάτι μακαβρια ζελεδακια που πουλανε στα ψιλικατζιδικα και τα είχε τοποθετήσει ανά 5 στην κάθε πλευρά, με το κομμενο μέρος να ακουμπά στην ακμη του κουτιου, σαν να κοπηκαν τα δακτυλα ενός παιδιου με μπαλτα και έμειναν πάνω στο κουτι.
Ανοιξα το κουτι και μέσα είχε γλυκισματα του ψιλικατζιδικου με τα περισσότερα ναναι παιδικες μασελιτσες και δακτυλακια.
Ομολογω ότι τα πηρα στο κρανιο γιατί συμπερανα ότι επρόκειτο για κάτι αρνητικο που έχει σχέση με παιδι και κατεστρεψα το κουτι.
Η γυναικα μου με προετρεπε να φυγουμε γιατί τα δακτυλακια με τον τρόπο που ήταν τοποθετημένα την είχαν σοκαρει, αλλά ειπαμε ταχα παρει στο κρανιο που μου ξεφυγε κάτω από την μυτη μου ο τυπος.
Έτσι, τσατισμενος οσο δεν παιρνει, κατευθυνομαι αντιθετα απ την σπηλιά στον δρόμο και βριζω με ολη μου την δυναμη και όλο τον πλουτο μπινελικιου της Ελληνικης γλωσσας τον τυπο.
Έχω φτασει στα μισα του δρομου και ξαφνικα ξεπροβαλουν απ το σκοταδι (χωρίς φακους, κερια, φαναρακια, κάτι που να φεγγει) πιτσιρικια, όλα στο ίδιο ύψος να έχουν γεμίσει τον δρόμο σε όλο του το πλατος και κατευθυνονται καταπανω μου με σταθερο βηματισμο σαν να μην τρεχει τιποτα.
Η τσατιλα μου αυτοματως εξανεμιστηκε μπροστα σε παιδακια και μετατραπηκε σε ενοχες.
Αυτά με προσπερασαν "τιτιβιζοντας" και χασκογελωντας φυσιολογικοτατα, σαν να πηγαιναν εκδρομη μερα μεσημερι και σαν εγώ να ημουν ένας φυσιολογικος άνθρωπος (ειπαμε, εβριζα με την ψυχη μου!)
Ανάμεσα στα παιδακια διεκρινα μια ξανθη κοπελιτσα και την ρώτησα στα Αγγλικα αν είναι κάποιο σχολειο ή παιδικος σταθμος – δεν μου απάντησε, δεν με κοιταξε, απλα συνεχησε να περπαταει στον ίδιο ρυθμο με τα παιδακια και με προσπερασε χαμογελωντας και σφιγγοντας τα χερια της από το κρυο.
Μου απάντησε ο τυπος που εμφανιστηκε μετα από τα παιδια, στο τέλος (χωρίς φακο κι αυτός) σε σπασμενα Αγγλικα ότι είναι τα πενταχρονα γεννεθλια της κορης του.
Αυτό σε συνδυασμό με τα παιδακια με αποσυντονησε πλήρως με το να με γεμίσει ενοχες και επαψα να αναλυω αμεσα τα γεγονοτα.
Τον σταματησα με κοπο μπορω να πω λεγοντας του, ξερεις εδώ ο τοπος είναι ιερός, αλλά δε μουρχοταν το χολυ (γμτ το εμενταλ μου) και με προφταινει αυτός και λέει "αϊ νοου, ματζικ" και μου την ξανακοπαναει.
Εγώ τρεχω πίσω του χωρίς να δινω σημασια στο ότι τα παιδια με την άλλη έχουν μπει στην σπηλιά με σταθερο ρυθμο και χωρίς κανένα φακο.
Τον προφταινω στο πευκακι και προσπαθω να του εξηγησω την «παρεξηγηση» με χιλια ζορια, μέχρι που λέω κάτι για το κουτι – «τι έγινε το κουτι?» με ρωταει σοβαρευοντας
Μέχρι να του εξηγησω είχε φτασει κοντα και το ειδε μόνος του.
Τσατιστηκε, και επαψε να μου απανταει ενώ τον πιεζα να τρεξω στην πλατεια να του φερω γλυκα πριν βγουν τα παιδακια.
Έκανε σαν να μην υπηρχα και κατευθυνθηκε προς την σπηλιά με εμένα από πίσω να απολογουμαι και να ακολουθω.
Εφτασα μέχρι την γωνια της τσιμεντενιας υποστήριξης των βυζαντινων δεξαμενων και εκεί φρεναρα αποτομα και εφυγα, φωναζοντας την τελευταια μου προταση "σορυ σε περασα για σατανιστη".
Μπηκα στο αυτοκινητο και φυγαμε.
Συναντησαμε το τζιπ του τυπου παρκαρισμενο λίγο πριν την τελικη ανηφορα, και ένα μικρό πουλμανακι στο πλάτωμα με την λάσπη από κοκκινοχωμα, λίγο μετα την ασφαλτο.
Τα παιδια έκαναν την διαδρομη στο σκοταδι και στο κρυο χωρίς φακους?
Γιατί στο τζιπακι δεν χωρουσαν όλοι, ούτε καν οι μισοι – θαπρεπε να κάνει 3-4 βολτες ο τυπος.
Στην επιστροφη δεν συνάντησα Κανένα αυτοκινητο να ανεβαινει ή να κατεβαινει – ακόμη και η πλατεια ήταν ερημη. (ακόμη κάτι που χρησιμοποιησε ο «φιλος» μου στην αφηγηση του νταγκαν)
.
Εδώ τελειωνει η αφηγηση έτσι όπως την βιωσα εκεί.
Ακολουθησαν ένα σωρο αποριες…
Ποσα ήταν τα παιδακια?
Άγνωστο – η γυναικα μου λέει 7-10 εγώ λέω πάνω από 15 (από το ποσα με προσπερασαν)
Και οι δυο δεν θυμομαστε κανενός παιδιου το προσωπο, το χρωμα των μαλλιων ή τα ρουχα.
Θυμομαστε τον τυπο και την τυπα, αν και την θεωρουμε σαν να πηγαινε πακετο με τα παιδια.
Ένα από τα παιδακια μας χαιρετησε σε αψογα Αγγλικα λεγοντας χελοου γκοστς – αυτό εγώ δεν το άκουσα καν. (και αυτο το γκοστς το χρησιμοποιησε ο "φιλος" μου)
Από τα παιδια θυμαμαι μόνο σκουρες φιγουρες στο ίδιο ύψος και το συνοθυλευμα των φωνων τους – παρεπιπτοντως δεν καταλαβαμε σε τι γλώσσα μιλουσαν.
Ο τυπος μιλουσε σπασμενα τα Ελληνικα και στα ίδια χαλια τα Αγγλικα, δεν είχε Γερμανικη προφορα ή κάποια άλλη, έτσι υπεθεσα ότι ήταν Βαλκανιος (γι αυτό τον παρουσίασε Ρουμανο ο "φιλος" μου, αλλά έτσι μου μικρηνε και τον καταλογο των υποπτων)
Γιατί δεν μπηκα μέσα στην σπηλιά πίσω από τον τυπο αλλά φρεναρα?
Το καταλαβα μετα, αφού εκείνη την στιγμή δεν σκεφτομουν – η λογική μου μπορεί να είχε κολλησει στις τυψεις, αλλά οι αισθησεις και το υποσυνειδητο λειτουργουσαν και διαπιστωσα ότι μέσα από την σπηλιά δεν ερχοταν ο παραμικρος ηχος, η παραμικρή αναλαμπη φωτος.
Και όμως το πρώτο πλάτωμα ήταν αδειο – υπήρχε αρκετο φως από τους προβολεις μου μέχρι εκεί και δεν υπήρχε κανενας!
αρα ειχαν κατεβει στον πατο χωρις φακους και σιωπηλα, γιατι η γυναικα μου επιμενει (και στο υποσυνειδητο το εχω καταγεγραμενο και εγω) οτι μολις μπηκαν στην σπηλια σταματησαν αμεσως να μιλανε και επεσε σιωπη.
Αυτό που ενιωσε το σωμα μου ήταν ότι η σπηλιά είναι αδεια και Φευγα – (το γνωστο Φευγα που έχω ξαναναφερει)
.
Αφηγηθηκα την ιστορία σε μερικους φιλους με τον καπεταν βριλη πρώτο, επειδη είναι λογικός, είναι σκεπτικιστης και έχει εκπαιδευτει στο να μπαινει σε σπηλαια..
Ανάμεσα σε αλλά με ρωτησε γιατί δεν τηλεφωνησα στην αστυνομια και μου προσθεσε ενοχες γιατί έτσι θαπρεπε να ειχα πραξει!
Η μονη μου δικαιολογια είναι οι ενοχες απεναντι σε παιδακια.
Όμως του φανηκε αδιανοητο να βαζεις ανθρωπους σε σπηλιά μέσα στην νυχτα, χωρίς προσωπικους φακους και κρανη, πόσο μάλλον πενταχρονα.
Και εδώ μου εδωσε ένα στοιχειο ένας από τους βασικους υποπτους για το τοπικ των γεννεθλιων, λεγοντας μου οταν του διηγηθηκα την ιστορια "μπορεί να είχαν ξαναπαει στην σπηλιά" ενώ ο ντραγκαν το χρησιμοποιει επισης σαν δικαιολογια: είχαν ξαναπαει, άρα μπαινουν χωρίς φακο 11-12 τη νυχτα.
Ελεος…
Παρακαλω τους ενηλικες που γνωριζουν την σπηλιά να δηλωσουν αν μπαινουν χωρίς φακο νυχτα (χασμα αριστερά μετα το σταλαγμιτικο δωματιακι, σκαμα αριστερά αμεσως μετα, σίδερα να προεξέχουν δεξιά, γκρεμος μετα το πρώτο πλάτωμα δεξια, λασπες που γλυστρανε, κτλ)
Για να μην αναφερθω στην σποντα του ντραγκαν: "γιατί δεν εκατσαν να παρακολουθησουν τα γεννεθλια από μακρια" - ένας μόνο μου τοχει πει κατ ιδιαν… αυτός ξερει…
Ας σταματησει ο φαρσερ ρομανος τις παρεμβολλες – δεν έχει νοημα, πέραν του εγώ του ίσως.
Προσωπικα κατέληξα στο ίδιο συμπερασμα με την γυναικα μου: καλά του εκανα αν όντως ήταν εκεί και όντως έκανε τρομοπαρτυ στην σπηλιά του Πανος, της Πεντέλης, των λατομειων του Παρθενώνα, στο εκκλησάκι των Αμωμων…
Κανουμε ολοκληρο αγωνα να αποκαταστησουμε το όνομα του βουνού και της σπηλιάς – δεν θα επιτρεψουμε ως Έλληνες να γινονται τρομοπαρτυ που μεταδιδουν λαθος μηνυματα σε πενταχρονα!
.
το λέω χωρίς να ντρεπομαι, αυτό που με προβληματίζει είναι το αν υπηρξαν όντως παιδακια…
και επειδη το λέω, το χρησιμοποιησε κι αυτό ο "φιλος" μου λεγοντας ότι η αδελφη του ντραγκαν μας ειδε 3 και δεν θυμουνται τα χαρακτηριστικά μας.
.
παρεπιπτοντως, ηταν η μοναδικη φορα που ανεβηκα χωρις φωτογραφικη μηχανη γιατι ηταν αφορτιστη.
θα ηταν ενδιαφερον να μου πουν και αλλοι την γνωμη τους ως προς το ποσο μακαβριο ηταν το κουτι
Αυτά, κι αν κάποιοι με θεωρουν βοσκο, τιμή μου!
.
ΥΓ. ο βριλης ειναι και ο πρωτος που χωρις να εχει καν διαβασει το τοπικ του ντραγκαν υποπτευθηκε προβοκατσια και με προετρεψε να κοιταξω αν εχει ανεβασει το ιδιο θεμα σε αλλα φορουμ - οχι, μονο στο εσωτερικα το ανεβασε επειδη σαφως ξερει οτι μονο εδω γραφω...
ΥΓ2. οι τονοι στο κειμενο μου μπηκαν απο το γουορντ στο οποιο εγραψα το κειμενο γιατι ηταν μεγαλο, και προφανως στο γουορντ το εγραψε κι ο ντραγκαν - το ποϊντ ειναι οτι μιμηθηκε το δικο μου στυλ να μην βαζω τονους - συμπτωση ή προβοκατσια σε δευτερο επιπεδο?
θα δειξει...
ναστε καλα!
.
ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr
ανεξηγητες εμπειριες στην Πεντελη
Topic Locked
Απεστάλη: 13/09/2005, 02:40:04
)
