Συγγραφέας |
Θέμα |
|
FRA LE NUVOLE
Μέλος 1ης Βαθμίδας
52 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/04/2007, 11:02:57
Καλημέρα σε όλους!Ευτυχώς που αναφέρατε τα σχετικά με τα e-mails γιατί εγώ εκτός από του Νίκου και της Βίκυς δεν έχω λάβει τίποτ' άλλο. Κι εγώ είμαι χαρούμενη για απόψε... quote: Όσον αφορά το αποψινό ραντεβού, οφείλω να ομολογήσω ότι παρόλο που θα αισθανόμουν πολύ πιο άνετα αν η αποστολή αφορούσε μόνο ρέικι,...
Χριστινάκι, τι ακριβώς εννοείς; Μόνο Ρέικι δεν θα αφορά η αποστολή; Θα κάνουμε και κάτι άλλο; Ενημερώστε με σας παρακαλώ, γιατί μάλλον έχω χάσει επεισόδια. Πολλά φιλιά σε όλους |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/04/2007, 11:13:23
Ενδεχομένως να έχω χάσει εγώ επεισόδιο με τα μαιλ που δεν μπορούσα να δω. Κάτι για κουκούλι αγάπης δεν είπαμε; Είπαμε και για αποστολή συμβόλων;Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
Ρωρ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
215 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/04/2007, 11:25:44
Με έπιασαν τα γέλια με όλο αυτό!Η Βίκυ ρώτησε αν βάλουμε σύμβολα και ο Νίκος απάντησε ότι εκείνος δεν θα βάλει. Ούτε κι εγώ. Αλλά αυτό είναι στην διάθεση του καθενός μας ή όχι? Μήπως δεν συμφωνείτε; Μα κι εγώ αποστολή ρέικι γνωρίζω και τίποτα άλλο. Στον καθένα μας και στο τέλος για ειρήνη! Δεν συμφωνείτε μ' αυτό? Ο Νίκος απλά περιέγραψε τον δικο του τρόπο οραματισμού για να βοηθήσει την ομάδα. Αλλά ο οραματισμός είναι ελεύθερος, δεν μπορεί να γίνει ίδια από όλους. Μήπως δεν συμφωνείτε? φιλιά |
SM-GIOTA
Μέλος 2ης Βαθμίδας
150 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/04/2007, 12:22:06
Εδώ είμαστε. Καλημέρα. Λοιπόν, την ώρα που είπαμε. Θα το κάνω όπως το πρότεινε ο Νίκος. Καλη συνάντηση και περαστικά στην Καλλιόπη. |
nk
Μέλος 1ης Βαθμίδας
81 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/04/2007, 15:51:41
Γεια! Καλλιόπη περαστικά! συμφωνώ κι εγώ,η σειρά μας διατηρείται κανονικά. Χριστίνα, μέσω μέιλ έγραψα το τρόπο που θα χρησιμοποιήσω εγώ για να στείλω ενέργεια και ήταν ενημερωτικός ώστε να μου πει κάποιος αν έχει πρόβλημα. Το ίδιο ζήτησα κι από εσάς,δηλ να ενημερώσετε τους υπόλοιπους για τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσετε για να είναι απλώς όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται τα πράγματα. Οπότε αν υπάρξει θέμα να συζητηθεί.Επίσης έγραψα (αν θυμάμαι) πως για εμένα προσωπικά δεν υπάρχει πρόβλημα αν κάποιος χρησιμοποιήσει σύμβολα. Όπως είπε και η Βάσω, ο οραματισμός είναι ελεύθερος. Αν χρειάζεται κάποιος περαιτέρω διευκρινήσεις και μπορώ να βοηθήσω ας μου στείλει μέιλ. Συντονιστείτε και με την ώρα και είναι όλα ΟΚ! Θα σας "δω" στο ραντεβού μας το βράδυ! Καλό και όμορφο απόγευμα να έχετε! Νίκος |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 07:34:40
Καλημέρα παιδιάΓράφω έτσι νωρίς γιατί αργότερα δεν θα μπορέσω. Ήταν πάρα πολύ καλή η χθεσινοβραδινή εμπειρία και μάλιστα μου επιφύλασσε μια έκπληξη. Τη στιγμή που οραματίστηκα την ανθρωπότητα μέσα στο κουκούλι αγάπης έγινε κάτι το υπέροχο. Άρχισαν να προβάλλονται στον νου μου εικόνες από χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους, όλων των ηλικιών, όλων των φυλών, από όλες τις εποχές της ανθρωπότητας, σα να βρισκόμουν σε ένα άλεφ. Ήταν μοναδικό. Ευχαριστώ λοιπόν όλους. Με αγάπη, Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
FRA LE NUVOLE
Μέλος 1ης Βαθμίδας
52 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 09:32:25
Μια τεράααααστια καλημέρα σε όλους!!!Ήταν υπέροχα χθες φίλοι μου σας ευχαριστώ γι' αυτή την πολύτιμη εμπειρία! Χριστίνα, εγώ όταν έστελνα στη Γη εκτός του ότι μας είδα όλους να πετάμε γύρω από τη σφαίρα (σαν φαντασματάκια περίπου - Κασπερ!)και να αφήνουμε πίσω μας δέσμες ενέργειας που την τύλιγαν, είδα και πολλά και διαφορετικά πρόσωπα παιδιών από διάφορα μέρη του κόσμου και αυτό ήταν συναρπαστικό, γιατί έβλεπα τα μάτια τους ξεκάθαρα! Θα ήθελα λοιπόν να σας παρακαλέσω την επόμενη φορά, αν είναι δυνατόν, να στείλουμε Ρέικι στα παιδιά του Κόσμου! Σας ευχαριστώ και πάλι όλους...σας στέλνω την αγάπη μου και πολλά φιλιά!
|
Ρωρ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
215 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 12:14:49
Μόνο καλημέρα???Σε κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω τόσο ευγνωμοσύνη!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ είναι η μόνη λέξη που μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά μου. Οτιδήποτε άλλο το θεωρώ λίγο... Ευχαριστώ όλους σας γλυκιές μου υπάρξεις!!! Σας φιλώ με αγάπη Βάσω |
toxotis
Πλήρες Μέλος
Greece
1256 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 12:43:26
quote: Μόνο καλημέρα???
Εγώ θα πω: Καλημέρα και συγνώμη και λυπάμαι και στενοχωριέμαι πολύ που έχασα κάτι τόσο υπέροχο, αλλά την άλλη φορά ελπίζω να είμαι μαζί σας! Μου προέκυψε εκτάκτως μία φωτογράφιση και δεν προλάβαινα να σας ενημερώσω. Τελείωσα στις 12:30 το βράδυ... Η σκέψη και η αγάπη μου ήταν μαζί σας. Φιλιά Βίκυ
|
SM-GIOTA
Μέλος 2ης Βαθμίδας
150 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 13:41:56
Καλημέρα κι από εμένα. Ήταν πολύ όμορφα χτες. Για μένα το εντυπωσιακό ήταν όταν έστελνα στην Unseen. Γέμισε ο τόπος χρυσές λάμψεις και γενικότερα ένα χρυσό φώς. Φιλιά. |
SM-GIOTA
Μέλος 2ης Βαθμίδας
150 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 14:02:49
Θέλω να συζητήσω κάτι μαζί σας. Σχεδόν όλοι μιλάτε για αίσθηση ενότητας με τα πάντα γύρω, και εμπιστοσύνη στο σύμπαν. Στη σκέψη μου (ή στη φαντασία μου) το νοιώθω σαν κάτι πολύ μεγάλο. 'Ομως μόνο στιγμιαία μπορώ να το βιώσω πραματικά. Κι αυτές τις στιγμές νιώθω τόσο πλήρης, τόσο όμορφα που λέω γιατί να μήν είναι πάντα έτσι. Δεν καταφέρνω να είναι η καθημερινότητά μου.Αν έχετε κάτι να μου πείτε από τη δική σας πορεία που μπορεί να με βοηθήσει, θέλω πολύ να το ακούσω.
|
nk
Μέλος 1ης Βαθμίδας
81 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 20:34:11
Καλησπέρα παιδιά! Ενα μεγάλο ευχαριστώ,ήταν και για μένα πολύ όμορφα!Ρούλα, με εμένα εντάξει για αυτό που ζητάς την άλλη εβδομάδα. Γιώτα σε ακούω αλλά δεν μπορώ να σου απαντήσω τώρα λόγω χρόνου. Χαιρετίσματα προς το παρόν σε όλους Νίκος |
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/04/2007, 22:35:46
Αγαπημενοι σας ευχαριστω για το φως που μου στείλατε,σας ευχαριστω γαι την αγάπη σας.Την ελαβα και την απηλαυσα! Η σκέψη μου ηταν σε σας. Ειμαι πολυ πολυ καλά και στο σπιτι μου γεματη απο οσα πηρα απο ενα υπεροχο ταξειδι. Την αγαπη μου σε ολους και να εχουμε ένα ήρεμο βράδυ.
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/04/2007, 07:53:50
Καλημέρα σε όλους, Καλή μου sm-giota,Ο δικός μου τρόπος ήταν πάντα ο παραδοσιακός, αυτός που επιτάσσει σκληρή δουλειά με τον εαυτό και τις αυταπάτες του, αυτός που οδηγεί στην αυτογνωσία. Ακολουθώντας αυτόν τον τρόπο, αυτόν τον δρόμο, κατάφερνα να έχω φευγαλέες στιγμές συμπαντικής αγάπης, όπου ένιωθα ενωμένη με τα πάντα και ένιωθα τα πάντα ενωμένα με μένα. Φύλαγα τις πολύτιμες αυτές μικροσκοπικές στιγμές σαν θησαυρό μέσα στην ψυχή μου και κάθε φορά που ένιωθα να βαραίνει πάνω μου η καθημερινότητα, τις ανακαλούσα από τη μνήμη μου και ήταν η παρηγοριά μου. Δεν με βοηθούσαν να καταλάβω ακριβώς πώς ή γιατί π.χ. αυτός ο απαράδεκτος απέναντί μου ήταν ένα με μένα, όμως απλά αφηνόμουν στη μαγική τους αίσθηση και κατάφερνα να συμφιλιωθώ, πρώτα με τον εαυτό μου και μετά με τον (κάθε) απέναντι. Αυτό για πολλά χρόνια. Ώσπου… Kάτι διαφορετικό άρχισε να ψιθυρίζεται: μια νέα υπόσχεση, μια νέα ελπίδα. Άρχισα να διαβάζω κάποια κείμενα και μετά είχα την τύχη να παρακολουθήσω ένα εκπληκτικό σεμινάριο. Ο δρόμος και ο τρόπος μου άλλαξαν. Κατανόησα πως ό,τι μάθημα έχω να πάρω μπορώ πλέον να ζητώ να μου δίνεται μέσω της προσφοράς και της ανταπόδοσης αγάπης. Δεν χρειάζονται άλλες δοκιμασίες, δεν χρειάζεται άλλος πόνος, δεν χρειάζεται να αναψηλαφώ με αγωνία τον καθρέφτη για να εντοπίσω επακριβώς τους ρόλους που βρέθηκα να υποδύομαι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μπορώ να αναγνωρίσω τον εαυτό μου ως πνευματικό ον, ότι δηλ. είμαι ζωντανό κομμάτι του Θεού. Όπως όλοι μας. Αρκεί μόνο να αντέχω να αγαπώ: τον Θεό, και μέσα απ' Αυτόν, τον εαυτό μου, και μέσα από τον εαυτό μου, τους άλλους – ή με όποια σειρά βολεύει καλύτερα. Όταν καταφέρει κανείς να αναγνωρίσει την ταυτότητά του, να μετατοπίσει ουσιαστικά τη συνειδητότητά του στην πνευματική του φύση, τότε η ζωή εδώ γίνεται απλά μια όμορφη και αναγκαία σχολική περιπέτεια. Ξαφνικά κατανοεί ότι τίποτα δεν μπορεί να τον βλάψει, ότι είναι για πάντα ασφαλής. Και ότι μπορεί πραγματικά να αγκαλιάσει ολόκληρο το σύμπαν. Ελπίζω να βοήθησα λίγο... Με πολλή αγάπη, Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
Edited by - Unseen on 25/04/2007 07:55:50 |
SM-GIOTA
Μέλος 2ης Βαθμίδας
150 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/04/2007, 13:35:13
Καλή μου Unseen, σε ευχαριστώ. Με βοήθησες. Ας πούμε ότι εγώ τώρα είμαι σ' αυτές τις πολύτιμες μικροσκοπικές στιγμές που νοιώθω ενωμένη με τα πάντα. Θα κρατάω λοιπόν αυτές με την ελπίδα ότι ο δρόμος μου θα με οδηγήσει σε μιά πιό μόνιμη κατάσταση αυτής της αντίληψης. Φιλιά |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/04/2007, 08:08:58
Καλημέρα φίλοι μουΘυμήθηκα κάτι που είχα γράψει πριν από κάτι μήνες στη "Σοφία" στο τόπικ του Ampere. Νομίζω πως δίνει μια ακρετά καλή εικόνα του τι εννοούσα στο προηγούμενο ποστ μου. Αντιγράφω, κάνοντας κάποιες μικρές βελτιώσεις: "Όλοι έχουμε μέσα μας ένα παιδί (συνήθως φοβισμένο) και ένα ανυπέρβλητο πνευματικό ον. Η γραμμική μας εκπαίδευση μας έχει κάνει να επικεντρώνουμε τη συνείδησή μας στο παιδί και από κει να συνδιαλεγόμαστε με τον κόσμο, αντιδρώντας σαν παιδιά και σκεπτόμενοι με τους μηχανισμούς και τους τρόπους των παιδιών. Ας γίνουμε λοιπόν και νονοί του παιδιού μας και ας το βαφτίσουμε προς στιγμήν "Εγώ". Το Εγώ μάς παρορμεί να κάνουμε πράγματα. Να αντιδρούμε, να δρούμε, να πραγματοποιούμε για να πραγματωνόμαστε. Αλλά, αφού είναι παιδί, τα κάνει όλα άτσαλα, ανώριμα και παρορμητικά. Μας κάνει να εκφραζόμαστε από ελλειμματική θέση, γοητευτική ενίοτε, αλλά σχεδόν πάντα υπερβολικά ευαίσθητη και λειψή. Βεβαίως, σαν παιδιά, βρισκόμαστε στη σωστή θέση. Αυτός εδώ ο κόσμος είναι ένα σχολείο. Ακριβώς αυτό. Δεν είναι το σπίτι μας, γι' αυτό συχνά μας πλημμυρίζουν ακατανόητα αισθήματα ότι δεν ανήκουμε εδώ. Και βέβαια, όπως μας βεβαιώνουν όλες οι Γραφές, το μάθημα που έχουμε να λάβουμε σε αυτό το σχολείο είναι το μάθημα της Αγάπης. Κι αυτό είναι από μόνο του πολύ ενδιαφέρον. Γιατί γεννιόμαστε με ένστικτο της επιβίωσης, όμως δεν διαθέτουμε κάτι σαν ένστικτο της αγάπης – αυτό καλούμαστε να το αναπτύξουμε. Όμως δεν είμαστε μόνο παιδιά. Πάνω και πέρα απ’ όλα είμαστε πνευματικά όντα σε εξέλιξη. Εάν λοιπόν και εφόσον καταφέρουμε να συντονιστούμε με τις δονήσεις της αγάπης και του φωτός που είμαστε, αυτόματα βγαίνουμε από τη γραμμικότητα του χρόνου και αγγίζουμε το αιώνιο άχρονο, την άπειρη δυνατότητά μας. Στο κβαντικό αυτό πεδίο των άπειρων δυνατοτήτων, είμαστε σαν κοσμικές πεταλούδες που βγαίνουν από το κουκούλι της γήινης εμπειρίας. Γινόμαστε ΕΝΑ ΜΕ ΤΗ ΡΟΗ και μπορούμε τότε να δούμε: να δούμε με τα πραγματικά μάτια μας (όχι τα ψευδεπίπλαστα υλικά) την ομορφιά καθενός από μας, το φως που αποτελεί, να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε που να μη μπορούμε να επιτύχουμε και – εντέλει – να παρηγορήσουμε το φοβισμένο παιδί μέσα μας και να το βοηθήσουμε να μεγαλώσει. Μέχρι να το πετύχουμε αυτό, θα εξακολουθήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από τα κόμπλεξ μας, «όπως ένα παιδί κρύβεται πίσω από μια φτωχή, τρύπια καρέκλα και ξεγελιέται πως κανείς δεν το βλέπει» (που λέει ο αγαπημένος μου Λειβαδίτης…). Θα εξακολουθήσουμε να περνάμε μια ζωή μέσα σε ψευδαισθήσεις «αν όμως ήμουν δέκα κιλά πιο αδύνατη» ή «αν είχα αυτό ή αν δεν είχα εκείνο» που είναι ρούχα, περισσότερα ρούχα πάνω στο υλικό ένδυμα που ήδη ντυνόμαστε ερχόμενοι να φοιτήσουμε σε αυτό το σχολείο. Βαυκαλιζόμαστε με την ιδέα ότι εντέλει ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ και ότι όποιος έχει μάτια, δεν μπορεί, θα μας ξεχωρίσει. Και περνάμε μια ζωή αγωνιώντας ποιος θα μας ξεχωρίσει και πότε επιτέλους θα το κάνει. Και όταν αυτή η επιβεβαίωση δεν έρχεται, μας πιάνει κατάθλιψη και αμφιβολία και ρίχνουμε περισσότερα ρούχα πάνω μας: «ίσως τελικά δεν το αξίζω» ή «ίσως τίποτα δεν έχει σημασία» και αρχίζουμε να έχουμε προβλήματα υγείας, συναισθηματικά ή επαγγελματικο-οικονομικά. Επειδή ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Και τότε πέφτουμε στην άλλη παγίδα. Στην προσπάθειά μας να προσδώσουμε αξία στο Εγώ μας, αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.* Και δίνουμε, δίνουμε, δίνουμε, καμιά φορά χωρίς καν να μας το ζητήσουν. Κι όταν δεν πάρουμε την ευγνωμοσύνη και το βάθρο του ήρωα που περιμέναμε, κρεμάμε πάνω μας μερικά ακόμη ρούχα: τώρα πια είμαστε ΘΥΜΑΤΑ, αλήθεια τι κάναμε για να αξίζουμε τέτοια αντιμετώπιση, οι φτωχοί! Λοιπόν, ιδού τα νέα: κανείς δεν μας χρειάζεται. Καθένας μας έχει μόνο την ευθύνη του εαυτού του και είναι καλό να συναντά τον δρόμο των άλλων μόνο και μόνο για να τους δείξει πώς θα βρουν τον εαυτό τους, πώς θα αναλάβουν την ευθύνη του. Επίσης, καθένας μας ΕΧΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ. Έχει ευθύνη απέναντι σε αυτό που Είναι, να απαλλαγεί από τα κόμπλεξ του, τα «έξωθεν» προβλήματά του, τα χιλιάδες ενδύματα που φοράει σαν πανοπλία πάνω του και να λάμψει γι' Αυτό που πραγματικά Είναι. Γιατί στο θεϊκό επίπεδο, δεν χρειάζεται κανείς να κάνει τίποτε, χρειάζεται μόνο ΝΑ ΕΙΝΑΙ. Και δεν φτάνει να ΠΙΣΤΕΥΕΙ για να τα καταφέρει σε αυτή τη ζωή, αλλά πρέπει να έρχεται από την ολότητα και τη βεβαιότητα αυτού που Είναι. Βεβαίως υπάρχουν και χειρότερα. ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ…" Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να συζητούσαμε τα παραπάνω. Με πολλή αγάπη, Unseen * Αυτή η αίσθηση, ότι μας χρειάζονται οι άλλοι, είναι μια από τις βασικές θυμαπάτες που πρέπει να παλέψει ένας "θεραπευτής"… ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/04/2007, 09:37:38
Kαλημερα ολο φως κι απο μενα. Υπεροχα τα οσα λες παραπανω Χριστινα μου και απλά,φαινομενικά. Ενα ξερω ν απω με βεβαιαότητα,ενα θεωρώ ότι ειναι πίσω απο ολα αυτα,Η ΠΙΣΤΗ. Η πίστη στην καθε πορεία,η πίστη στον κάθε σκοπό.Αλλά γαι να υπάρξει Πιστη για ολα αυτά είναι απαραίτητο είναι επιβεβλημενο να υπάρξει ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,δηλαδή Εν-πίστη.Θέλει να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας,θελει να εμπιστευτουμε την εσωτερικότητα μας,θελει να εμπιστευτούμε το φως που υπαρχει μεσα μας. Πίστη στον στόχο.Χωρίς φόβο,χωρις αγωνία,χωρις δισταγμους. Πως μα απλά γιατί η ψυχη μας παντα ξερει,εμεις όμως δεν το κατανοούμε.Γιατί περιορίζομαστε στην λογική,στη νόηση,στον τρόπο που εκπαιδευτήκαμε για να ελεγχόμαστε,για να ζουμε περιοριστικά.Η ψυχή ξερει και μας δειχνει τον δρόμο αρκει να την εμπιστευτουμε! Και κατι ακόμα πολυ σημαντικό για μενα,εμπιστοσυνη θελει όχι μόνο στην ευκολία ,όχι μόνο τις στιγμές που ολα πανε καλα,εμπσιτοσύνη θελει κι όταν ποναμε,κι όταν ο ζούμε τηνδυσκολία,εκει ακριβως θελει πιστη ότιδηλαδή το καθε τι ειναι μάθήμα για την επομενη επαφή μας με την ψυχή,άρα ακόμα μια ενδυναμωση και πραγματωση. Αγκαλιες!
|
toxotis
Πλήρες Μέλος
Greece
1256 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2007, 00:28:01
Ανσινούλα μου εγώ μέχρι σήμερα πίστευα, πως η αγνότητα του παιδιού που κρύβει ο κάθε ένας μέσα του, είναι αυτό που θα έπρεπε να θυμόμαστε πιο συχνά στην ενήλικη ζωή μας. Η χαρά και η ανεμελιά η παιδική που τη στερούμαστε με τα όσα "πρέπει" έχουμε φορτωθεί θεωρώ πως είναι ζωτικής σημασίας και αν και νιώθω πως στην ουσία δεν καταρίπτεις αυτή την έννοια, ωστόσο μου "χάλασε" η εικόνα...με το παιδί ως ανώριμο και τσαπατσούλικο... αυτό όμως που δεν πολυκατάλαβα είναι αυτό που λες τελειόνωντας
quote: Βεβαίως υπάρχουν και χειρότερα. ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΟΥΜΕ…"
Αυτό γιατί να είναι το χειρότερο?Σε γενικές γραμμές όμως συμφωνώ πως δυστυχώς χάνουμε πολύτιμο χρόνο περιμένωντας αναγνώριση της αξίας μας έξωθεν και πως πράγματι αρκετοί από εμάς θα έχουν πέσει λίγο έως πολύ στις παγίδες του "θεραπευτή" Φιλιά πολλά ΥΓ Καλή μου Καλλιοπίτσα ελπίζω να είσαι καλά μετά την επέμβαση που έκανες- μάλον ρητορική είναι η επιθυμία μου, αφού το βλέπω πως είσαι...περισσότερο από καλά!
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/04/2007, 22:54:08
Καλησπέρα παιδιάΚαλλιόπη μου, αυτό ακριβώς που λες, έτσι όπως το λες. Βίκυ μου... ναι, το παιδί μέσα μας είναι αυτό ακριβώς το αγνό, ανέμελο στοιχείο που θα έπρεπε να είναι ΜΟΝΟ πηγή έμπνευσης και ανάπτυξης, αυτό που μας επιτρέπει να ρίχνουμε κάθε μέρα μια φρέσκια ματιά στον κόσμο... Όμως ποτέ το παιδί μέσα μας δεν ήταν προορισμένο να ζήσει τη ζωή μας για μας. Ποιο παιδί μπορεί να αντεπεξέλθει σωστά σε έναν κόσμο σαν αυτόν που ζούμε; Ποιο παιδί μπορεί να διαχειριστεί τη σκληρότητα, την αθλιότητα, ακόμη και τα απλά θετικά αισθήματα: την αγάπη, τη φιλία, χωρίς να μπει στους μηχανισμούς της ψυχολογίας του; Μου έκανες αυτό, θα σου κάνω το ίδιο. Μου έκανες αυτό, θα σου κρατήσω μούτρα. Μου έκανες αυτό, θα χάσω την ταυτότητά μου. Αυτός είναι ο τρόπος να ζεις τη ζωή; Αυτός είναι ο τρόπος να αναλαμβάνεις την ευθύνη του εαυτού και των πράξεών σου; Αρνούμενος να μεγαλώσεις, χάριν μιας αμφίβολης ανεμελιάς και μιας ακόμη πιο αμφίβολης αγνότητας; Και τι πραγματική χρησιμότητα μπορείς να έχεις για τους ανθρώπους που αγαπάς - ή γενικότερα ακόμη; Πώς μπορείς να φροντίσεις αν έρχεσαι από ένα ελλειμματικό σημείο; Πώς μπορείς να θεραπεύσεις; Πώς μπορείς να βιώσεις την πληρότητα; Αυτό είναι λοιπόν το κακό. Το πρώτο χειρότερο είναι όταν κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι οφείλει να βγει από την πλάνη της αφελούς παιδικότητας, ότι οφείλει να ξεπεράσει τις πληγές του και να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του. Όμως το εγώ θα βρει χίλιες προφάσεις για να μην τον αφήσει. Θα βγάλει φοβίες, άγχος, θα παλέψει. Γιατί του αρέσει να είναι τεράστιο. Του αρέσει, το μέγεθος του δίνει ασφάλεια. Έλα μου όμως πως δεν είμαστε μόνο το εγώ μας. Δεν είμαστε μόνο μια πληγή, δεν είμαστε μόνο ένα "κοίτα να δεις τι μου έκανε ο άλλος". Θα έπρεπε η συνειδητότητά μας να μετατοπιστεί πρώτα σε ένα "κοίτα να δεις τι κάνω εγώ στον εαυτό μου, τι προσκαλώ με τον τρόπο μου", για να μπορέσει μετά να κάνει το μεγάλο άλμα προς την αναγνώριση της πνευματικής της ταυτότητας. Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι πραγματικά μπορεί κανείς να τα επιτύχει όλα αυτά. Και είναι το χειρότερο γιατί ίσως δεν θα το τολμήσει ποτέ... Με πολλή αγάπη, Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/04/2007, 09:19:25
Καλημέρα παιδιάΤι θα κάνουμε σήμερα; Θα υπάρξει συνάντηση; Εύχομαι μια όμορφη, φωτεινή μέρα! Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
nk
Μέλος 1ης Βαθμίδας
81 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/04/2007, 18:36:37
Γειαααα! Από εμένα ισχύει η συνάντηση Χριστίνα, με τη γνωστή σειρά και στο τέλος στέλνουμε στα παιδιά όπως ζήτησε η Ρούλα (εκτός αν υπάρχει αντίρρηση). Τα λέμε λοιπόν! Νίκος |
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/04/2007, 18:41:04
Ok Κι απο μενα θα βρεθουμε το βραδυ! Καλά να είστε! |
Ρωρ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
215 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/05/2007, 22:39:41
Καλησπέρα σε όλους Συγνώμη που δεν ήμουν μαζί σας! ΄Ημουν κουρασμένη και δεν λειτούργησε "η μνήμη". Συγνώμη! Ευχαριστώ όμως για αυτό που πήρα! ΄Ηταν ευεργετικό τελικά! φιλιά με αγάπη Βάσω
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 07:33:44
Καλημέρα σε όλουςΝίκο, Καλλιόπη, απ' ό,τι φαίνεται μάλλον εμείς οι τρεις κρατήσαμε το φρούριο... αλλά η αίσθηση ήταν εξίσου όμορφη, αν και υπήρχε κάπου η... οσμή της απουσίας των περισσότερων Βασούλα, ήταν δύσκολη ημέρα η Δευτέρα, ανάμεσα σε Σ-Κ και αργία... δεν πειράζει, την επόμενη φορά. Σας ευχαριστώ για όλα, παιδιά. Με αγάπη, Χριστίνα ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** Edited by - Unseen on 02/05/2007 07:35:08 |
Ρωρ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
215 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 07:55:55
καλημέρα!καλή εβδομάδα, καλό μήνα!! |
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 12:15:47
Kαλη σας μερα και καλο μηνα. Ηταν ωραια και για μενα.Σας ειδα ολους ανεξάρτητα με το αν εισασταν εκει.Ενοιωσα απλά την ενεργεια ασαφή,κι οχι οπως την προηγουμενη φορα. Ειδα την Βασω νερενια,με χρωματα γαλαζοπρασσινα,την Βικη σε κοκκινο χρωμα έντονο,την Γιώτα πολυ σκοτεινή,την Καλλιοπη γαλαζια αλλα σε καποια στιγμη με εχασα,τον Νικο ολολευκο,την Ρουλα πορτοκαλιζουσα και την Χριστινα σε μια χρυσοσκονη που επεφτε απο καπου ψηλα. Ειδα μεσα στο κουκουλι παιδακια του κοσμου και συγκινηθηκα πολυ,μα παρα πολυ!! Να ειστε καλα,να ειμαστε ολοι καλα! |
nk
Μέλος 1ης Βαθμίδας
81 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 14:40:34
Γεια! Και για μένα ήταν πολύ όμορφα! Οι υπόλοιποι που πήγατε? Τα λέμε ξανά την επόμενη εβδομάδα.. Καλό μήνα Νίκος |
SM-GIOTA
Μέλος 2ης Βαθμίδας
150 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 16:45:46
Καλημέρα σε όλους. Καλλιόπη μου σωστά με είδες πολύ σκοτεινή. Σπουδάζει η κόρη μου στη Θεσσαλονίκη, και πήρε φωτιά το σπίτι της. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως έφυγα και πως ήμουνα όλες τις μέρες. Ευτυχώς δεν έπαθε κάτι η ίδια, αλλά ήταν μεγάλη η ζημιά και η αγωνία. Τη Δευτέρα το βράδυ ήμουνα στο ταξίδι της επιστροφής. Unseen, πολύ σωστά όσα λες. Είναι μεγάλος αγώνας να πάρουμε την ευθύνη του εαυτού μας και εν τέλει να κερδίσουμε η έστω να πλησιάσουμε τους στόχους μας. Μου άρεσε πολύ αυτό το - Τικάνω στον εαυτό μου - . Φιλιά |
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/05/2007, 18:37:43
Γιώτα ευτυχως που το παιδί είναι καλα,ολα τα αλλα φτειάχνουν. Μεσα απο ολα, σίγουρα κατι μαθαίνουμε ,όσο πιο γρήγορα το δουμε τόσο καλυτερα.Κι αξίζει να δουμε το τί κανουμε στον εαυτο μας πράγματι. Καλο απογευμα και ραντεβου την Δευτερα παλι. |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/05/2007, 07:33:18
ΚαλημέραΕυτυχώς Γιώτα μου ευτυχώς που δεν έπαθε τίποτε η κορούλα σου και είναι καλά... Μη στεναχωριέστε, όλα τα υπόλοιπα φτιάχνουν. Με αγάπη, Χριστίνα ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 26 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|