ESOTERICA.gr Forums ! - Παράξενες Ιστορίες No1...

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ =-.

Παράξενες Ιστορίες No1...

Νέο Θέμα

Topic Locked

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
Cybele Νέο Μέλος 4 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/06/2005, 11:51:21 Πολυ ενδιαφερον αυτο το φορουμ! Γραφτηκα για να πω την ιστορια μου που δεν την εχω ξαναπει πουθενα. Καποιες δεκαετιες πιο παλια στο νησι, παραμονη του Αγιου Νικολαου, η προγιαγια μου και η γιαγια μου παιρνουν το δρομο για να πανε στο διπλανο χωριο που την επομενη ειχε λειτουργια ο Αγιος Νικολαος, η εκκλησια του χωριου. Πολυ θρησκευομενες και οι δυο. Φτανουν σουρουπο λιγο εξω απο το χωριο και πανε σε ενα καλυβακι στον λοφο για να περασουν εκει τη νυχτα και τα ξημερωματα να πανε στην εκκλησια. Το γνωριζανε αυτο το καλυβακι και δεν φοβοντουσαν,ηταν ησυχες, αλλες εποχες τοτε. Αναψανε τη λαμπα πετρελαιου που ειχε εκει και καθοντουσαν και μιλουσαν και γελουσαν. Ξαφνικα, ακουνε μια φωνη να τους λεει: "ΘΑ ΕΛΘΟΥΝ ΕΠΑΝΩ" .Την ακουσανε και οι 2 καθαρα. Ταραχτηκανε, κανεις δεν υπηρχε εκει κοντα.. το θεωρησανε σαν προειδοποιηση, σβησανε το φως και επεσαν να κοιμηθουνε. Το επομενο πρωι, μετα τη λειτουργια, το θεμα συζητησης στο χωριο ηταν οτι το βραδυ ειχανε ερθει με το καικι πειρατες και ειχανε εγκατασταθει για λιγες ωρες στην περιοχη του λοφου... Οπως καταλαβαινετε, ευκολα μπορουμε να φανταστουμε τι θα γινοτανε αν οι πειρατες βλεπανε το φως και βρισκανε 2 γυναικες μονες τους μεσα στη νυχτα... Η ιστορια ειναι απολυτα αληθινη.
bladerunner Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 391 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/06/2005, 15:29:54 Καλησπέρα σε όλους και όλες... Μέσα σε αυτό το topic (νομίζω) έχω αναφέρει πριν από καιρόόόόόό ένα σκρίνιο που βρίσκεται στην τραπεζαρία μας και το οποίο κάποια βράδια τρίζει ολόκληρο, χωρίς κάποιον λόγο. Αυτό που δεν είχα αναφέρει, είναι μια θέαση που είχα σε αυτό το δωμάτιο πριν από καιρό. Ξαπλωμένος στο πτυσσόμενο κρεβάτι μου, είδα ένα πράγμα να το πω...;, μαύρο σύννεφο να το πω...;, αιωρούμενη σκοτεινή κηλίδα θα ήταν καλύτερο. Φυσικά δεν έκατσα να το χαζεύω σαν hot spot που πρέπει να δει ένας τουρίστας, αλλά ούτε και να το βάλω στα πόδια. Ο δρόμος για την έξοδο του δωματίου, περνούσε από κάτω του! Περιορίστηκα στο κλασικό κουκούλωμα κάτω από το πάπλωμα. Στο 1ο τσεκάρισμα ήταν ακόμη εκεί. Στο 2ο είχε ξεκουμπιστεί. Μακριά, κι όπου θέλει ας πήγε... ------------- ΤΟΛΜΗΣΤΕ!! ΣΕ ΟΛΑ!! -Αν χάσετε θα έχετε πάρει ένα ωραίο μάθημα. -Αν νικήσετε θα έχετε την χαρά την νίκης (ίσως της πρωτοπορίας).
LoveCats Νέο Μέλος Greece 9 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/06/2005, 02:44:03 Καλημέρα σε όλους αν και καινούργιο μέλος θα ήθελα να πώ και εγώ κάποιο παράξενο που μου συναίβει. Ήμουν πολύ μικρή όταν έπιασα για πρώτη φορα στα χέρια μου ένα βιβλίο σολωμονικής του αδελφού μου,το οποίο το έθαβε κυριολεκτικά στην πιο σκοτεινή μεριά της βιβλιοθήκης μας για να μην το βρίσκω.Αρκετές φορές τύχαινε να το ανοίξω και να το ξεφυλλίσω αλλά περισσότερο ήταν η περιέργια και όχι το ότι γνώριζα το τι ακριβώς περιείχε. Εκείνο το διάστημα θα πρέπει να πήγαινα 3η-4η δημοτικού απ όσο μπορώ να θυμηθώ ,ο αδελφός θα ήταν στην ίλικία των 16-17.Κατα περιέργο τρόπο εκείνο το διάστημα βλέπαμε διάφορα οράματα και εγώ αλλά και ο αδελφός μου όπου μου τα διηγόταν αργότερα. Συγκεκριμμένα είχα πάθει μυνίσκο και θυμάμαι πως ήμουν αναγκασμένη να έχω το πόδι μου μπανταρισμένο στο γύψο για καμμιά 1-2 βδομάδες.Οι γονείς μου ,έλειπαν απο το σπίτιλόγως δουλειάς για αρκετό καιρό και η γιαγιά μου μας κρατούσε συντροφιά ώς τον γυρισμό τους. Ένα απο εκείνα τα βράδια ήταν και αυτό που θα διηγηθω. Καθόμασταν με την γιαγιά μου ,με τον γύψο:) την ασπρόμαυρη τv,εμείς στο δωμάτιο μου (το καθιστικό τότε)και ο αδελφός μου στο σαλόνι.Το καθιστικό απο το σαλόνι τα χωρίζει ένας διάδρομος περίπου 4 μέτρα ,αλλά με την άκρη του ματιού σου αν είσαι στο καθιστικό μπορείς να δεις ένα σημείο του σαλονιού,την βιβλιοθήκη τότε και την μια πολυθρόνα. Τελος πάντων για να μην σας γίνω και βαρετή... Είχα στα χέρια μου ένα κέντημα που μου το είχε πάρει η μητέρα μου για να πέρναω τις ώρες μου πιο ευχάριστα στο σπίτι εφόσον θα απουσίαζα απο το σχολείο και κεντούσα αμέρημνα ενώ δίπλα μου στεκόταν η γιαγιάκα μου η συνχωρεμένη και έβλεπε τv.H μπαλκονόπορτα ήτανε ανοιχτή γιατί θυμάμαι πως αν και Οκτώβρης είχε αρκετή ζέστη και όπως είπα και πρίν άνετα κοιτούσα με την άκρη του ματιού μου τον αδελφό μου που καθόταν στο σαλόνι. Ξαφνικά εκεί που ήταν όλα πράα νοιώθω πως βλέπω μια μορφή να μπαίνει απο την μπαλκονόπορτα ,ένας άνδρας περίπου στο 1.80 με άσπρα μαλλιά γύρω στα 40-50ετών ίσως και πιο νέος με ένα άσπρο χιτώνα,να με πλησιάζει να μου παίρνει το κάντημα απο τα χέρια εγώ να τον κοιτάζω να φωνάζω τον αδελφο μου για να με ακούσει να τον βλέπω πως είναι σκιμμένος μπροστά στην βιβλιοθήκη και κάτι ψάχνει να του φωνάζω και αυτός τπτ.Την γιαγιά μου δεν την θυμάμαι μέσα σε αυτο το όραμα και ο άνδρας να κρατάει με το ένα χερι το κέντημα και με το άλλο να μου χαιδεύει το κεφάλι και να μου λέει"μην φοβάσαι θα γίνεις καλά" και ξαφνικά εξαφανίστηκε και πάλι . Εξιστόρισα στον αδελφό μου αυτό που είδα τον ρώτησα επίσης γιατι ενώ του φώναζα πρίν απο λίγο δεν με άκουγε και μου είπε ότι δεν άκουσε να φωνάζω το όνομά του,το μόνο θυμάμαι που μου είχε πει ήταν "τα νύχια του ,τα νύχια του Δέσποινα τα κοίταξες?" Ειλικρινά ήταν τόσο ζωντανό που δεν ξέρω αν όντως ήταν αληθινός η μήπως αποκοιμήθηκα εκεί κουρασμένη και ήταν ένα απλό όνειρο αλλά δεν το νομίζω γιατί ακόμη έχω εκείνη την αίσθηση του χεριού του επάνω στο κεφάλι μου .Δεν ξέρω αν ήταν καλό η κακό αλλά νομίζω πως ήρθε καλοπροαίρετα αν κρίνω απο τα γεγονότα και τα συμβάντα των επόμενων χρόνων γιατί αυτη ήταν μόνο η αρχή.... see u soon
rosa_nera Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/06/2005, 10:22:41 Ήθελα να πω σε όσους βλέπουν ή αισθάνονται εκλιπώντες συγγενείς ή άλλα αγαπημένα πρόσωπα να μη φοβάστε και να θεωρείτε τους εαυτούς σας πολύ τυχερούς και προνομιούχους. Εγώ πριν 1 1/2 χρόνο έχασα ένα πάρα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο και έκτοτε της "μιλούσα" και την παρακαλούσα να έρχεται, να μου εμφανίζεται, να μου κάνει παρέα, να μου δίνει συμβουλές, ακόμα και στον ύπνο μου. Τότε ένα βράδυ ήρθε πράγματι στον ύπνο μου και μου είπε ότι έφτασε στο σπιτάκι της (;) και ότι είναι καλά. Τη ρώτησα γιατί δε μου απαντάει ποτέ σε όλα αυτά που της λέω και μου ζήτησε να αφήσω την ψυχή της να φύγει. Από εκείνη τη φορά δεν την έχω ξαναδεί. Πιστέψτε με, σας ζηλεύω... Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
LoveCats Νέο Μέλος Greece 9 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/06/2005, 14:37:55 Rosa Nera αυτό που έιχα δεί εκείνο το βράδυ δεν ηταν κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που χάθηκε μάλλον ήταν ο άγγελος μου,εγώ έτσι το δικαιολογό. Και μια που ανάφερα πιο πάνω για το βιβλίο της σολωμονικής"Ο αδελφός μου όταν αγόρασε αυτό το βιβλίο ήταν πιτσιρικάς,έφηβος,γενικά του άρεζε απο μικρος το μυστήριο και τα περισσότερα βιβλία στο σπίτι ήταν επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου.Την περίοδο που διάβαζε αυτο το βιβλίο σολωμονικής είχε πολλά οράματα ,άκουγε συνέχεια θορύβους ,συγκεκριμμένα στο σαλόνι,έχουμε χωνευτή ντουλάπα και ο αδελφός μου συνήνιζε ναοιμάται εκείνο τον καιρό ακριβώς στο τελείωμα της σε μια πολυθρόνα που γινόταν και κρεβάτι.Κάποιο απόγευμα που δίαβαζε το βιβλίο (αυτα μου τα έιπε μετά απο χρόνια)άκουσε μέσα απο την ντουλάπα χλημίντρισμα αλόγου έκείνη την στιγμή δεν έδωσε σημασία λέγοντας ότι θα μπορούσε να είχε παρακούσει αλλά το χλημίντρισμα γινόταν όλο και πιο έντονο σαν το άλογο να ερχόταν κατα πάνω του ,σταμάτησε για μιά στιγμή και άκουσε επίσις κάποιον με βαριά πανοπλία διοτί μου είπε πως ακουγόταν έντονα το χτύπημα σπαθιού πάνω σε μέταλλο}:).Τρόμαξε τότε πέταξε το βιβλίο απ τα χέρια του και προχώρησε προς τον διάδρομο(χωλ).Τελείωσε εκεί .Ο αδελφός μου τρελλάθηκε δεν ήξερε τι θα μπορούσε να ήταν αυτο και πως ήταν δυνατόν να ακούει κάτι τέτοιο συνομιλόντας με ένα αλλο παλικαρι φίλο του που τύχαινε να διαβάζει και αυτόςτο ίδιο βιβλίο εκείνη την περίοδο του είπε πως έπρεπε να κάψουν αυτά τα 2 βιβλία το συντομότερο γιατί και αυτός όσο καιρό το διάβαζε άκουγε και έβλεπε διάφορα και έτσι έγινε ο αδελφός μου το ίδιο καλοκαίρι έκαψε το βιβλίο στο χωρίο και άρχισε να πιστεύει στον Χριστούλη και στην Παναγία
E.G. Νέο Μέλος 2 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 10:07:17 http://www.geocities.com/hauntededen/trueghoststories.html
simboy Μέλος 1ης Βαθμίδας 52 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 11:21:30 Δεν τις διάβασα όλες τις ιστορίες αλλά διαβάζω διαβάζω διαβάζω ...... Εχω και εγώ ακούσει κάποιες , έχω βιώσει κάποιες Θα σας πω μία που μπορεί να μην φανεί τρομαχτική σε σας αλλά εγώ τότε τα είχα παίξει Τα καλοκαίρια πήγαινα στο χωριό του πατέρα μου και κοιμόμασταν όλα τα ξαδέρφια στο ίδιο δωμάτιο ( ξέρετε χαβαλέ κι έτσι ) Είχαμε ξαπλώσει όλοι .Εγώ άκουσα τότε πολύ δυνατά χτυπήματα στην εξώπορτα σαν γροθιές δυνατές από κάποιον που χτυπάει τη πόρτα με μεγάλες αλυσίδες στα χέρια Ρωτούσα τα ξαδέρφια μου αν ακούνε αυτόν τον χτύπο και ότι κάποιος χτυπάει τη πόρτα και μου λέγαν πως δεν ακούν τίποτα Ενα άλλο παιδί μου είπε για ένα άλλο παιδί ( οπότε δεν ξέρω κατά πόσο αληθεύει ) ότι οδηγούσε στην περιοχή Κερατέας και του έκανε ωτοστόπ ένας άνθρωπος τυλιγμένος όλος με γάζες Φοβήθηκε και δεν σταμάτησε .( εμ νύχτα να δεις έναν άνθρωπο από πάνω μέχρι κάτω με γάζες ) Το κουφό όμως είναι πως κοιτώντας πίσω από τον καθρέφτη τον είδε στο τζάμι το πίσω του αυτοκινήτου !!!!!! Θέλω όμως να πω τα εξής Σίγουρα υπάρχουν οι δαίμονες που ξεγελούν και αρέσκονται στο να παιδεύουν τους ανθρώπους και να τους τρελένουν εκμεταλευόμενοι τις ικανότητές τους στην πονηριά. Σίγουρα υπάρχουν οι φύλακες Αγγελοί μας και οι Αγιοι που μας προστατεύουν πχ στην περίπτωση των δύο γυναικών στο καλυβάκι με τους πειρατές που προείπε κάποιο μέλος. Σίγουρα υπάρχει και η δική μας φοβία και φαντασία Σίγουρα υπάρχει και η απλή πλάκα από επιτήδειους Ετσι λοιπόν είναι δύσκολο να ανακατεύετε κάποιος με αυτά θεωρώντας τα πάντα δεδομένα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να είμαστε ταπεινοί με όλα αυτά και να μη τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία Να λέμε πάντα ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ ή όποια προσευχή μας έρθει στο μυαλό και στη καρδιά Κακά τα ψέμματα .Η ΑΠΟΛΥΤΗ και ΜΟΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ είναι ο Χριστός η Υπεραγία Θεοτόκος μας οι Αγιοι φίλοι Του Χριστού οι Φύλακες Αγγελοί μας Πολλά από όσα διαβάσαμε θα ήταν από την προστασία και την πρόνοια Του Θεού , πολλά θα ήταν από την κακία του διαβόλου , πολλά από απλή φαντασία των παθούντων Ποιός μπορεί να πάρει το ρίσκο να πει τι πραγματικά συμβαίνει ? ΑΓΑΠΗ στην καρδιά Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα
simboy Μέλος 1ης Βαθμίδας 52 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 11:26:57 quote: Ο Άγιος που εμφανίστηκε και γλίτωσε την μάνα μου ήταν ο Άγιος Σπυρίδωνας. Γιάννης ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΙ ΤΟΥ !!!! ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΑΓΙΟΣ Να μας προστατεύει και να μας φωτίζει και να μεσιτεύει για όλους μας Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα
simboy Μέλος 1ης Βαθμίδας 52 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 11:54:02 Οταν έχασα τη μητέρα μου όχι απλά την είδα στον ύπνο μου αλλά είχαμε ολόκληρη συζήτηση επί προσωπικού μου θέματος. Επίσης πήγε σε κολλητή μου φίλη στον ύπνο της και μόλις την ρώτησε η φίλη μου που θα πάει της είπε ότι δεν μπορεί να της πει Η ίδια μου φίλη όταν έχασε τον πατέρα της δεν ξέραν που είχε αφήσει ο πατέρας της κάτι χαρτιά που θέλαν για να βγει η σύνταξη της μητέρας της . Μια γειτόνισα πήγε και τους είπε ότι είδε τον πατέρα της να της λέει που να ψάξουν.Και όντως τα χαρτιά ήταν εκεί που τους είπε Ξαναδιαβάστε αυτό που σας είπα όμως πως πρέπει να προσέχουμε τα περίεργα διότι ο σατανάς μισεί θανάσιμα τους ανθρώπους και προσπαθεί με χίλιους δυό τρόπους να μας αιχμαλωτίσει σε φαντασιοπληξίες Το λέω γενικά όχι για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις Υπάρχει η πρόνοια Του Θεού υπάρχει όμως και ο σατανάς που προσπαθεί να αποπροσανατολίσει Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα
Giannis74 Νέο Μέλος Greece 1 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 14:22:17 Γεια χαρα σε ολους.Θα προσθεσω κ γω μια ακομη ιστορια που μου διηγηθηκε ενας φιλος μου πριν μερικα χρονια.ειχα εναν φιλο (τον γιαννη) ο οποιος τρακαρισε με την μηχανη του πολυ ασχημα με αποτελεσμα να βρισκεται στην εντατικη για πανω απο 25 μερες σε κομα(οι γιατροι δε δεν διναν κ πολλες ελπιδες).τη πρωτη βδομαδα λοιπον τον επισκεπτομασταν με τους αλλους φιλους της παρεας καθημερινα.τη δευτερη βδομαδα φτανει στην εντατικη ενα αλλο παλικαρη απο τροχαιο οπου βρισκοτανε κ αυτος στην ιδια κατασταση...σε κομα δηλαδη.τον λεγανε λευτερη.οταν επιτελους μετα απο 25 μερες συνηλθε κ ανοιξε τα ματια του ο Γιαννης το πρωτο πραγμα που ρωτησε ηταν...που ειναι ο λευτερης?...τι κανει ο λευτερης? βεβαια μειναμε ολοι αφωνοι ακομη κ οι γιατροι.ο λευτερης οχτω μερες μετα την εισοδο του στην εντατικη ειχε πεθανει.Ολοι μας τοτε απορρησαμε πως ειναι δυνατον να τον γνωριζε αυτον ο γιαννης. περασανε αρκετες βδομαδες μετα την εξοδο του απο το νοσοκομειο ωσπου ενα απογευμα καθως βρισκομασταν με αλλους φιλους στο σπιτι του γιαννη συζητουσαμε μαζι του γι αυτο το γεγονος.μας ειπε πως οσο καιρο ητανε στην εντατικη σε κομα εβλεπε εναν μαυροφορεμενο να γυριζει αναμεσα στα δωματεια του νοσοκομειου κ να περνει μαζι του καποιους ανθρωπους(ασθενεις).τον ρωταω που τους πηγαινε βρε γιαννη οταν λες πως τους επερνε μαζι του κ μου λεει τους πηγαινε πισω απο μια μαυρη πορτα.καποια στιγμη ηρθε κ σε μενα ειπε κ μου λεει ο μαυροφορεμενος με χαμογελο..αντε γιαννη σε λιγο ετοιμασου..θα ρθω να σε παρω.εγω τοτε..λεει ο γιαννης..εγινα ηφαιστειο κ αρχισα να τον φωναζω κ να του λεω φυγε απο δω μαυροφορεμενε γιατι ξερω τι κανεις.ξεγελας τους ανθρωπους κ τους λες οτι θα πατε μια ωραια βολτα κ εσυ τους πηγαινεις πισω απ αυτη τη μαυρη πορτα.φυγε γρηγορα..δεν ερχομαι μαζι σου.κ αυτος εφευγε χαμογελοντας. τον ρωτησαμε επειτα πως ηξερε για τον λευτερη.η απαντηση του...μα με τον λευτερη ειμασταν συνεχως μαζι κ τα λεγαμε.συγκεκριμενα του ελεγα οτι μολις θα βγαιναμε εξω απο το νοσοκομειο θα πηγαιναμε μαζι στα μπουζουκια( ο γιαννης ηταν μεγαλος fun των μπουζουκομαγαζων). καποια στιγμη εκει που τα λεγαμε με τον λευτερη μπαινει μεσα ο μαυροφορεμενος κ μου λεει...γιαννη ετοιμασου πρεπει να φυγουμε.εγω αρχισα παλι να τον φωναζω κ να τον βριζω κ να του λεω να μας αφησει ησυχους.αυτος τιποτα.να επιμενει να παω μαζι του.καποια στιγμη γυριζει κ μου λεει...ε αφου δεν ερχεσαι εσυ θα ρθει ο λευτερης...και παει προς το μερος του κ τον πιανει απο το χερι κ τον σηκωνει να τον παρει μαζι του.θυμαμαι λεει ο γιαννης πως εδωσα πραγματικη μαχη να αφησει τον λευτερη.τον φωναζα...τον παρακαλουσα να τον αφησει αλλα αυτο τιποτα.του ελεγα..εναν φιλο βρηκα εδω μεσα κ εσι θα μου τον παρεις?αλλα ο μαυροφορεμενος αταραχος τον πηρε κ εφυγε πισω απο την μαυρη πορτα. Ειπαμε κ αλλα πολλα αλλα δε θελω να γινω πιο σχολαστικος.σημασια εχει πως ο Γιαννης ειχε κ εχει την εντυπωση πως ειδε τον χαρο με τα ματια του.
again Νέο Μέλος Greece 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 18:40:10 Καλημέρα ή καλησπέρα, ανάλογα πότε θα το διαβάσει ο καθένας σας. New member όπως έχετε ήδη καταλάβει. Παρακολουθώ την συζήτηση από την αρχή της σχεδόν, αλλά ποτέ δεν έλαβα μέρος. Any way, μάλλον τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Αυτό που θα σας πω, έχει συμβεί σε μένα, οπότε είμαι σε θέση να δώσω τις όποιες διευκρινήσεις χρειαστούν. Πήγαινα στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου (Α ή Β, θα σας γελάσω). Είχαν έρθει ο θείος και η θεία μου και τα παιδιά τους, από την Αθήνα για να περάσουμε μαζί τις γιορτές των Χριστουγέννων. (Συνάμα να σας πω ότι όλοι καταγόμαστε από μια επαρχιακή πόλη και στο πατρικό σπίτι ζούσε η δική μου οικογένεια μαζί με τους παππούδες. Η θεία μου αν και παντρεμένη, έτυχε να βρίσκεται στο πατρικό μας την περίοδο που έγινε αυτό που θα σας πω, διότι ήταν έγκυος, είχε επαπειλούμενη κύηση και αφού ο θείος μου έλειπε πολλές ώρες την μέρα από το σπίτι λόγω της δουλειάς του, προτίμησε να μένει κοντά στους γονείς της και να έρχεται ο θείος μου να κοιμάται εκεί. Το σπίτι ήταν δίπατο, εμείς μέναμε στον πάνω όροφο και οι παππούδες με τη θεία μου έμεναν στον κάτω.) Καθόμαστε, λοιπόν, στο τραπέζι των Χριστουγέννων και ενώ οι μεγάλοι έχουν πιάσει κουβεντούλα, εμείς τα παιδιά έχουμε ναρκωθεί από τις ομιλίες τους. Ο θείος μου έλεγε μια ιστορία για έναν γείτονα στην επαρχιακή πόλη που σας έλεγα και τότε άστραψε μέσα στο μυαλό μου μια εικόνα και τον ρωτώ…. Θείε, τι ακριβώς είχε γίνει πριν από χρόνια που ήταν η μαμά μου έγκυος στην αδελφή μου (έχω και μια μικρότερη αδελφή) και ενώ ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της, βρέθηκε πεσμένη στο πάτωμα και εσύ ανέβηκες τρέχοντας πάνω? Εκείνος παραξενεμένος ζήτησε να του πω περισσότερα για να τον βοηθήσω να θυμηθεί. Έτσι του περιέγραψα πως θυμάμαι τη μαμά μου να έχει πέσει κάτω και ο θείος μου που τρόμαξε από τον θόρυβο ανέβηκε τρέχοντας πάνω για να δει τι συμβαίνει. Του είπα πως εγώ ήμουν στα πόδια του κρεβατιού και δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Παραξενεμένος μου λέει…. Τα ξύλα στο κρεβάτι της μαμάς σου είχαν χαλαρώσει και υποχώρησαν από το βάρος της και έτσι έπεσε κάτω, όντως εγώ το άκουσα και ανέβηκα, αλλά εσύ πως το ξέρεις? Μα, του λέω, αφού εγώ στεκόμουν στα πόδια του κρεβατιού, δεν το θυμάσαι? Ο θείος μου γύρισε και κοίταξε τη μητέρα μου που είχε σαστίσει. Εγώ περίμενα να μου απαντήσει κάποιος. Τότε η μητέρα μου, λέει… Παιδί μου, τι ακριβώς θυμάσαι? Απαντώντας, της είπα πως σαν μέσα σε όνειρο, ενώ ήμουν στα πόδια του κρεβατιού της, την βλέπω να είναι πεσμένη κάτω και τον θείο να ορμάει στο δωμάτιο για να δει αν έπαθε κάτι και αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν πως αν και είχε κρύο, αυτός φορούσε μόνο τις πυτζάμες του. Από την βιασύνη του να ανέβει στον πάνω όροφο και να δει τι έγινε, δεν πρόλαβε να ρίξει ένα παλτό πάνω του. (Η σκάλα για τον επάνω όροφο του σπιτιού μας, ήταν εξωτερική). Προβληματισμένη η μητέρα μου, λέει, γυρίζοντας σε μένα…. Θυμάμαι το περιστατικό τώρα που το λέτε, αλλά δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να το θυμάσαι εσύ, αφού αυτό έγινε όταν εγώ ήμουν έγκυος σε σένα!?!?!? (για την ιστορία, γεννήθηκα Ιανουάριο, η δε αδελφή μου στα τέλη του Αυγούστου).
simboy Μέλος 1ης Βαθμίδας 52 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2005, 14:04:10 quote: ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ-ΑΠΟΡΙΑ ΜΟΥ όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω ενα νόυμερο... 2222...!! σε κινητά,σε ρολόγια,σε ταμπέλες,σε πινακίδες,σε κωδικούς... ειδικά τους τελευταίους 2 μήνες το φαινόμενο έχει αρχίσει να με ανησυχεί... δεν υπάρχει περίπτωση..κάτι σημαίνει αυτο το πράγμα... ΤΙ ΟΜΩΣ? never say never ** Αν πειστείς ότι σε καταδιώκει το 44444 θα βλέπεις παντού το 44444
PurePoison Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 81 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2005, 17:05:37 Γεια σας κι απο μενα...Παρολο που εχω διαβασει τα περισσοτερα τοπικ του σαιτ το συγκεκριμενο μ εχει ενθουσιασει πολυ αφου μαθαινω για πραγματα που δεν μπορω να δω στην τηλεοραση (ρεαλιστικα) ουτε να διαβασω σε καποιο βιβλιο αφου ειναι βγαλμενες απο τις προσωπικες σας εμπειριες... Εχω κι εγω μια ιστορια που με κρατησε αυπνη για σχεδον 2 χρονια και με αναγκασε να δω καποιον ειδικο αφου αρχησα να πιστευω πως τρελενομαι... Ολα ξεκινησαν οταν πριν 3 χρονια πηγα θεσσαλονικη σε μια φιλη μου και γνωρισα εκει μια αλλη κοπελα. Η συγκεκριμενη κοπελα (Εφη) εδειχνε να ειναι μια σοβαρη κοπελα περιπου 25 χρονων που σπουδαζε στην Αγγλια. Αφου θα εμενε εκει και θα μοιραζομασταν το ιδιο δωματιο αποφασισαμε να πιασουμε την κουβεντα το βραδυ πριν πεσουμε για υπνο. Αρχησε να μου λεει για το προβλημα της...Εβλεπε μια γριουλα συνεχεια πισω της η οποια ειχε ενα πολυ αγριο βλεμμα. Ντυμενη με μαυρα και εχοντας κακο σκοπο (μου περιεγραψε καθε λεπτομερια) φοβιζε συνεχεια την κοπελα...ενιωθε σαν να ηταν η ιδια στοιχειωμενη...με τα πολλα την γριουλα την ειχε δει και μια φιλη της που κοντεψε να λυποθημησει που την ειδε να καθετε σε μια καρεκλα...Εκει ξεκινησε και η δικια μου ιστορια....οταν πηγα στην Αθηνα αρχησα να βλεπω διαφορα περιεργα και ημουν πλεον σιγουρη πως η Εφη ειχε απαλαχτει απο την γριουλα αφου η ιδια ηταν πλεον πισω απο μενα...αρχισα να την ακουω, να την νιωθω, και σε καθε μου κινηση πιστευα πως απλα θα πεχτει μπροστα μου...Πολλοι θα θεωρουν οτι ειναι ολα της φαντασιας μου αφου αυτο το φαντασμα εχει κανει το γυρω του κοσμου, αλλα πολλοι ξερετε πως ειναι να νιωθετε πως δεν ειστε μονοι, ειδικα οταν ειστε σιγουροι πως υπαρχει κατι κακο διπλα σας....δεν ξερω τι ηταν αληθινο σε ολο αυτο, απλα μετα απο οσα διαβασα εδω θεωρω πως μαζι σας μπορω να το συζητησω χωρις να μπω σε καποια κατηγορια πχ. φαντασμενης, τρελης... Εχει περασει σχεδον ενας χρονος και μερικες φορες ακομα την νιωθω και με πιανει κρυος ιδρωτας και προκαλω τον εαυτο μου να την αντιμετοπησω παρολο που μονο η ιδεα με κανει να μην θελω να ειμαι μονη μου ουτε λεπτο... Αυτα...σας κουρασα, σορρυ...αλλα ηθελα πραγματικα να τα συζητησω μαζι σας... Φιλια Ποιος ειναι ο επομενος που θελει να μ εχει...γραμμενη στην λιστα των εχθρων του να με βλεπει...?!
simboy Μέλος 1ης Βαθμίδας 52 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/07/2005, 14:58:58 Πήγαινε σε έναν ιερέα να σου διαβάσει μια ευχούλα προς αποτροπή του κακού , φόρα και σταυρό ,εξομολογήσου κοινώνησε και αν ξαναεμφανιστεί γριά να μου γράψεις Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα
PurePoison Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 81 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/07/2005, 11:02:08 quote: Πήγαινε σε έναν ιερέα να σου διαβάσει μια ευχούλα προς αποτροπή του κακού , φόρα και σταυρό ,εξομολογήσου κοινώνησε και αν ξαναεμφανιστεί γριά να μου γράψεις Πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα Γεια σου σιμ, Δυστηχως τον τελευταιο καιρο, μετα απο καποια γεγονοτα, εχω σταματησει να πιστευω οσο θα επρεπε και εχω να παω σε εκκλησια τουλαχιστον 2 χρονια (ουτε καν το πασχα δεν παω).Μερικες φορες απλα χανεις την πιστη σου. Δεν ξερω αν αυτο φταιει για ολα αυτα, αλλα οσες φορες χρειαστηκα "βοηθεια" βρεθηκα μονη μου...θα ηταν υποκρισια να παω σε μια εκκλησια τωρα παρολο που πολλες φορες μιας και παρκαρω διπλα σε μια εκκλησια στην δουλεια μπαινω στο πειρασμο να μπω, αλλα τελικα απλα αλλαζω γνωμη. Φιλικα Νικολ Ποιος ειναι ο επομενος που θελει να μ εχει...γραμμενη στην λιστα των εχθρων του να με βλεπει...?!
who knows Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 382 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/07/2005, 12:47:16 simboy Ανάποδα συνέβησαν τα πράγματα.. συνέβαινε για μήνες και μετά το πίστεψα.. never say never **
livia Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 193 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 08:44:55 quote: θα ηταν υποκρισια να παω σε μια εκκλησια τωρα παρολο που πολλες φορες μιας και παρκαρω διπλα σε μια εκκλησια στην δουλεια μπαινω στο πειρασμο να μπω, αλλα τελικα απλα αλλαζω γνωμη. Φιλικα Νικολ Αγαπητή μου Νικόλ, Αν δεν θέλεις να μπείς στην εκκλησία,για δικούς λόγους και τους σέβομαι,ζήτησε απο την μητέρα σου ή την θεία σου μια εικονίτσα και κάθησε για μια στιγμή στο σπίτι σου μπροστά στην εικόνα και ζήτα δύναμη και βοήθεια.Δεν είσαι υποχρεωμένη να πάς στην εκκλησία για να ζητήσεις βοήθεια απο τον Θεό,είναι παντού. Ακόμα και χωρίς εικόνα κλείσε τα μάτια συγκεντρώσου και ζήτα βοήθεια,αν δακρύσεις,είσαι σε καλό δρόμο. Αν δεν σε κουράζω θα μπορούσες να μου πείς τι συνέβει και άρχισες να χάνεις την πίστη σου? Είναι δύσκολο το μονοπάτι
PurePoison Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 81 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 09:53:48 quote: Αν δεν σε κουράζω θα μπορούσες να μου πείς τι συνέβει και άρχισες να χάνεις την πίστη σου? Γεια σου:) Δεν με κουραζεις αλλα το συγκεκριμενο δεν αφορα κατι "ανεξηγητο" οποτε δεν νομιζω οτι ταιριαζει σε αυτο το τοπικ, αλλα ειναι και κατι που δεν νιωθω πως θελω να μοιραστω...ευχαριστω παντως... Οσο για την πιστη, αμα πρεπει να πιστευω κατι θα γινει για να πιστεψω... Να σαι καλα, Νικολ. Ποιος ειναι ο επομενος που θελει να μ εχει...γραμμενη στην λιστα των εχθρων του να με βλεπει...?!
filosofos3 Μέλος 3ης Βαθμίδας n/a 588 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 11:30:08 Αγαπητοί φίλοι διαβάζω με ενδιαφέρον τις ιστορίες σας και βλέπω ότι οι περισσότερες από όσες διάβασα εξηγούνται με τον ίδιο τρόπο.Είναι υλοποιήσεις σκεπτομορφών ή αόρατων οντοτήτων. Θα προσπαθήσω να δώσω μια γενική εικόνα στο τι ακριβώς συμβαίνει. Τον κόσμο που ζούμε τον διαπρνούν άλλοι λεπτοφυείς κόσμοι με όντα και κατοίκους νοήμονες περισσότερο ή λιγότερο. Το "διαπερνούν" είναι κυριολεκτικό. Για να δούμε αυτά τα όντα ή για να υλοποιηθούν χρειάζονται κάποιες ουσίες και είδη ενέργειας που απομόνα τους δεν έχουν και γιαυτό δε μπορούν να εμφανιστούν όποτε θέλουν. Αν κανείς κάνει κάποιες ενέργειες που θα συγκεντρώσουν αυτές τις συνδετικές ουσίες και τις εξωτερικεύσει από το σώμα του τότε μπορέι να δεί να εμφανίζονται διάφορες μορφές ακόμη και μέχρι να υλοποιηθούν. Ο φόβος κάνει τις ουσίες αυτές να βγαίνουν από το σώμα μας. διαβάστε σχετικά με το "εκτόπλασμα" των πνευματιστών , το οποίο είναι μια πιο χονδροειδής ουσία και είχε διαπιστεωθεί ότι αοτελείτε από πτητικές ουσίες του αίματος ( κάλιο, νάτριο κλπ) οι οποίες βγαίνουνς από συγκεκριμένες εξόδους του σώματος (μύτη, στόμα, στήθος, αυτιά κλπ). Αυτό σε περιπτώσεις που φτάνουμ ως την υλοποίηση αλλά το πιο συνηθισμένο είναι να εξάγουμε από το σώμα μας ουσίες τέτοιες χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Αυτες οι ουσίες που είναι πιο λεπτοφυείς από το εκτόπλασμα δεν είναι ορατές άμεσα και το βιώνουμε όταν συμβαίνει σαν "βάρος", δυσθυμία, ανεξήγητη κατάθλιψη χωρίς λόγο,ή φόβο. Ανάλογα με την περίτπωση αυτές οι ουσίες μπορέι να χρησιμοποιηθούν από διαφορέτικού είδους όντα. Πχ μπορούμε να πλάσουμε και εμείς με τη σκέψη μας οντότητες και ματά να τις βλέπεουμε σαν να είναι κάτι ξένο το οποίο μας εμφανίστηκε ή να συνδεθούμε με μια ήδη υπάχουσα οντότητα και να την "πάρουμε" από κάποιον άλλο (πχ. με τη μορφή μιας γριάς) την οποία θα την αισθανόμαστε και θα μας προκαλεί "φόβο" επειδή μας αποσπά ένα μέρος της ενέργειάς μας. Η μόνη δύναμη π[ου έχουν αυτά τα όντα είναι η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ η οποία τα τροφοδοτεί με ενέργεια καθ΄λως τα φοβόμαστε και αυτή την ίδια δύναμη, την ΑΓΝΟΙΑ μας χρησιμοποιούν και μερικοί άνθρωποι για να "κολλήσουν" πάνω μας τέτοιες οντότητες που μπορεί να είναι δικά τους δημιουργήματα. Αυτό ακριβώς κάνουν μερικοί "μάγοι" ή διάμεσα προκειμένου να ελέγχουν ανθρώπους. Αλλά μπορεί να γίνει και μη σκόπιμα αν το Β πρόσωπο είναι περισσότερο δεκτικό από το Α και βρεθούν τα δύο πρόσωπα μαζί και συζητήσουν σχετικά με το θέμα (πχ. γριά). Με το διάβασμα της Σολομωνικής και άλλων τέτοιων βιβλίων γίνεται ανατάραξη των ενεργειών σε έναν άνθρωπο και επειδή εξωτερικεύονται κάποιες ουσίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν από αόρατα όντα, αποκτά κανείς σύνδεση με τον αόρατο κόσμο για λίγο. Δεν είναι υλοποίηση εξ αρχής αλλά στην αρχή γίνεται μετατόπιση της αντιληπτικής ικανότητας του προσώπου σε άλλο επίπεδο. Δηλαδή αν έχεις μια κάμερα ή ένα μαγνητότφωνο ή ένα άλλο πρόσωπο κοντά δε θα ακούει τίποτα ενώ ο άλλος μπορεί να ακούσει χλιμιντρίσμτα , χτυπήματα,φωνές κλπ. Αυτό μπορεί να συμβαίνει πιο έντονα όταν πάει να κοιμηθεί κανείς ή όταν χαλαρώσει πολύ. Αν φοβηθεί και δώσει περισσότερη ενέργεια μπορεί το φαινόμενο ανα αποκτήσει σταδικά όλο και περισσότερη υλικότητα , πχ να ακούνε κάτι και οι άλλοι αλλά όχι ευκρινώς , να βλεπουν κάτι και άλλοι αλλά όχι ακριβώς το ίδιο κλπ. Ο φόβος και ο τρόμος που συνήθως προκαλέι κάτι τέτοιο μπορέι να το κάνει να απκτήσει πρισσότερη υλικότητα γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να πιστεύουν ότι τρελάθηκαν (έτσι άλλωστε τους λένε οι άλλοι) και το πιστεύουν και οι ίδιοι μετά και τρελαίνονται όντως γιατί μη έχοντας γνώση του τι συμβαίνει και μη μπορώντας να το ερμηνεύσουν καταρρέει η όποια κοσμοθεωρία τους και μένουν απροστάτευτοι. Οι γιατροί που θα επισκεφτούν αντί να τους λύσουν το πρόβλημα το χειροτερεύοπυν μιας και δεν υπάρχει στην ψυχιατρική θεωρία κάτι που να εξηγεί αυτά τα φαινόμενα (εδώ δεν υπάρχει καν γενική αποδοχή της ύπαρξης της ψυχής από τους ψυχολόγους) και θα τους δώσουν ψυχοφάρμακα ή θα τους οδηγήσουν σε κάποιο ψυχιατρείο τα οποία δεν διορθώνουν την αιτία αλλά προσωρινά το σύμπτωμα. Δυστυχώς έχω ακούσει για τέτοιες περιπτώσεις. Τους κάνουν έτσι εξαρτώμενους από τα φάρμακα και τους μειώνουν την αυτοπεποίθησή τους γιατί πλέον πιστεύουν και οι ίδιοι ότι δεν είναι καλά. Η λύση για αυτές τις περιπτώσεις, αν δε μπορεί κανείς να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα και να το μελετήσει , είναι οι ιεροί χώροι γιατί εκεί η όποια εκροή ενέργειας απορροφάται από το περιβάλλον και διαχέεται χωρίς να χρησιμοποιείται από άλλες οντότητες. Αν κάποιος αισθάνεται απώθηση για τους ιερούς χώρους τότε σημαίνει ότι η οντότητα με την οποία συνδέεται δε θέλει να επισκεφτεί αυτό το χώρο γιατί αισθάνεται αποδυνάμωση και τον αποτρέπει. Αν υπάρχει και κάποιος "θεωρητικός" λόγος που κανείς απομακρύνεται από τους ιερούς χώρους τότε γίνεται φαύλος κύκλος που δε σπάει ώσπου να τολμήσει κανείς να ανεξαρτητοποιηθεί από την όπια αντίθεση ως προς κάποια θρησκεία ή χώρο. Συνηθως απωθείται κανείς από τις εκκλησίες επειδή εκεί υπάρχει πάντα ιερό λείψανο αγίου. Αν κανείς έχει κάποιο πρόβλημα που ξεκινά από οργανικά αίτια τ΄τοε δεν αισθάνεται τίποτα από τα ιερά λείψανα και δεν έχει πρόβλημα να βρεθεί κοντά σε ιερά λέιψανα. Αν είναι όμως κάποια οντότητα "κολλημένη" πάνω του τότε δε μπορεί να πλησιάσει και νιώθει άσχημα ακόμη και αν βρεθεί κοντα σε ιερό λείψανο, χωρίς να το ξέρει. Κάντε όσοι έχτε δει παράξενες οντότητες μια δοκιμή:μπείτε σε μια εκκλησία ή κάποιον ιερό χώρο που υπάρχουν λείψανα κάποιου αγίου (πχ στη θεσσαλονίκη στον Άγιο Δημήτριο) και μείνετε εκεί για όσο περισσότερο μπορείτε.Ακόμη και αν δεν πιστεύετε ότι θα έχει επίδραση πάνω σας ή δεν πιστεύετε στην προσκύνηση των λειψάνων, απευθυνθείτε στον άγιο που είναι εκεί αό μέσα σας και εκφράστε του ότι αισθάνεστε. Παρατηρείστε τον εαυτό σας πως αισθάνεται όταν φεύγετε. Βάλτε σαν στόχο να το επαναλάβετε αυτό για μερικές φορές ακόμη έστω και αν δε βλέπετε εμφανώς κανένα αποτέλεσμα. Θα δείτε τη διαφορά σε λίγες μέρες που μπορεί να έρθει είτε εσωτερικά σαν συνειδητοποίηση, είτε εξωτερικά μέσω γεγονότων που θα σας οδηγήσουν σε νέους δρόμους και άλλη θέαση των πραγμάτων. Για τις άλλες περιπτώσεις όπως πχ που βλέπει κανείς τον ίδιο αριθμό να τον κυνηγά, είναι κάτι που δεν είναι υποκειμενικό αλλά όντως συμβαίνει. Μου έχει συμβεί με διαφορους αριθμούς πχ 666, 888, 444, 555, 777. Επειδή την πρώτη φοιρά το θεώρησα υποκειμενικό στη συνέχεια έκανα μια συτατισκτική και είδα ότι δεν συμβαίνει συνεχώς ή κάθε μέρα αλλά ότι είναι κάτι σαν "κύμα" που φέρνει πχ αυτοκίνητα που στον αριθμό τους περιέχεται ο εν λόγω αριθμός (πχ τρια πεντάρια κλπ). Το ίδιο επίσης έχω παρατηρήσει και με τα πρόσωπα πχ ενώ είσαι ακίνητος σε ένα σημείο , μια καφετέρια ας πούμε και παρατηρείς τον κόσμο βλέπεις να περνούν πολλά πρόσωπα με χαρακτηριστικές ομοιότητες στην εμφάνιση και στο σχήμα προσώπου. Τι είναι αυτό που τα οδηγεί να περάσουν από εκεί μαζικά εκείνη τη στιγμή, ενώ άλλες φορές σπανίζουν; Πιστεύω ότι υπακούμε σε κάποια ρεύματα ενέργειας που μας οδηγούν ακόμη και στην καθημερινή μας βόλτα να περάσουμε από κάποια σημεία, χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Όλα είναι τέλεια
PurePoison Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 81 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 14:29:17 Γεισ σου φιλοσοφε...οφειλο να ομολογησω πως με εξεπληξαν οσα ειπες αφου εμαθα για πραγματα τα οποια δεν ηξερα. απλα επειδη καπου μπερδευτικα με ολα αυτα εχω καποιες αποριες... Απο την μια στιγμη μου δινεις να καταλαβω πως υπαρχουν καποια οντα που μπορουμε να δουμε και απο την αλλη πως ολα αυτα ειναι ενα "παιχνιδι" του μυαλου που "ενεργοποιητε" μεσω μιας ουσιας που βγαζει το σωμα οταν φοβομαστε. Το μονο σιγουρο ειναι οτι πολλα "παραξενα" τα γεννα το υποσυνειδητο μας αφου μπορει να ειναι κατι που εχουμε ακουσει η που εχουμε δει (κι αυτο πιστευω για την περιπτωση που ανεφερε σε καποιο ποστ μου αφου προσπαθησα να δωσω εξηγησεις σε ολα τα περιεργα που "εβλεπα" και "ενιωθα" και τα καταφερα σχεδον με τον δικο μου τροπο), αλλα υπαρχουν μερικες "μαρτυριες" που αμα ειναι οπως τις περιγραφουν τα παιδια ειναι αδυνατον να ειναι ψευτικες... μου χει μεινει στο μυαλο μια ιστορια καποιας χρηστριας (συγγνωμη αλλα δεν θυμαμαι ονομα) που ελεγε πως βρεθηκε με μια φιλη της σε ενα χωριο το οποιο στην πραγματικοτητα δεν υπηρχε...αγγιξε, ενιωσε ειδε, ακουσε ολα αυτα τα πραγματα με καποια φιλη της...αυτο πως θα μπορουσες να το εξηγησεις? "μπηκε" καποιος αλλος κοσμος στον δικο της κοσμο? η απλος ολα αυτα μπορουσαν να ειναι παιχνιδι της φαντασιας της? (προς την χρηστρια της συγκεκριμενης ιστοριας:δεν προσπαθω να πω πως ειναι ψεμμα αυτο που ειπες απλα ηταν αυτη που μου εκανε πιο πολυ εντυπωση και θα ηθελα να μαθω κι αλλα πανω σε αυτην) Ελπιζω να μην σας ζαλισα με τις αποριες μου Νικολ. Ποιος ειναι ο επομενος που θελει να μ εχει...γραμμενη στην λιστα των εχθρων του να με βλεπει...?!
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 15:01:54 quote: Η μόνη δύναμη π[ου έχουν αυτά τα όντα είναι η ΑΓΝΟΙΑ ΜΑΣ ... τα οποία δεν διορθώνουν την αιτία αλλά προσωρινά το σύμπτωμα. filosofos3, τέτοια γράφεις και δεν μπορώ παρά να σου πω... την καλημέρα μου! quote: Όλα είναι τέλεια
filosofos3 Μέλος 3ης Βαθμίδας n/a 588 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 20:09:25 Καλησπέρα ΜΟΖ Αγαπητή Νικόλ όντως πρέπει να διευκρινήσω μερικά πράγάτα και ας τα πάρουμε ένα ένα. 1)Σχετικά με την περίπτωση τη δική σου και άλλες παρόμοιες:μέσα μας έχουμε πολλών ειδών ουσίες και ενέργειες οι οποίες εκρέουν συνεχώς από το σώμα μας μέχρι κάποια απόσταση δημιουργωντας την αύρα μας. με το φόβο διαταράσσεται η κυκλοφορία των ρευστών αυτών και χαλά η προστατευτική "επιδερμίδα" της αύρας επιτρέποντας σε κάποιο άλλο ον να εισχωρήσει πιο βαθια στην περιοχή μας και κοντύτερα προς το σώμα μας. Επίσης τότε οικειοποιείται αυτό το ον μερικά αό αυτά τα ρευστά και εκδηλώνεται πιο πολύ. Η εκδήλωσή του αν μπορεί να φτάνει λιγότερο ή περισσότερο στην υλικότητα ανάλογα με τη δική του ρπόθεση και τη δική μας "προσφορα". Αν δεν φτάσει πολύ κοντά στη δική μας υλική κατάσταση τότε θα το διαισθανόμαστε ή και θα το ακούμε ή και θα το βλέπουμε σε στιγμές βαθιάς χαλάρωσης ή διαταραχής. Αυτό είναι που νομίζουν πολλοί ότι συμβαίνει αποκλειστικά στο μυαλό τους ενώ δεν είναι σωστό αυτό. Ένας διορατικός θα έβλεπε αυτό που βλέπει και εσύ και θα το άκουγε ίσως χωρίς να του το περιγράψεις εσύ. Αν είχαμε μια κάμερα που να καταγράφει εικόνες από τον αόρατο κόσμο θα το κατέγραφε. Αν βρεθείς σε κάποιους χώρους με κάποια ιδιαίτερη σύσταση ατμόσφαιρας( πχ ομίχλη, υγρασία, αέρια βάλτων κλπ) μπορεί και να το κινηματογραφήσει μια κανόνική κάμερα. Δηλαδή αυτό που λέμε "φαντασία" δεν είναι κάτι ανύπαρκτο αλλά υφίσταται ως εικόνα και ως σχήμα και ουσία στην αύρα μας.Μπορεί να υλοποιηθεί υπό ορισμένες προϋποθέσεις. 2)Αυτό το "ον" στο οποίο αναφέρομαι μπορέι να είναι είτε δημιουργημένο από τη σκέψη του ανθρώπου είτε να έρθει "απέξω", εκτός της αύρας μας. Αν το φτιάξουμε εμείς τότε το λέμε "σκεπτομορφή" μιας και είναι πλασμένο από τη σκέψη μας. Αν έρθει από έξω τότε είναι είτε σκεπτομορφή άλλου , είτε νοήμον ον. Ότι και αν είναι όμως η γενική αρχή που ισχύει είναι ότι το τρέφουμε ΕΜΕΙΣ! Αυτό δεν έχει από μόνο του δύναμη να μας κάνει τίποτε. Αν είναι νοήμον όν τότε μπορεί να προσπαθήσει να μας φέρει σε κατάσταση να χάνουμε ενέργεια, πχ διαπληκτισμούς, μίση φόβους, λαγνείες ότι μπορέσει τέλος πάντων να μας ταράξει και να χάσουμε τον αυτοέλεγχό μας, μέσω όποιας γνώσης έχει. Αυτό γιατί βέβαι πάλι εμείς είμαστε που το "καλούμε" με κάποιες σκεπτομορφές που έχουμε φτιάξει (εμμονές , επιθυμίες, πόθοι κλπ) και οι οποίες είναι η βάση του για να προχωρήσει παραπέρα. Αυτές ακριβώς τις σκεπτομορφές θα προσπαθήσει να ενισχύσει. ΠΧ αν φοβάται κανείς τις γριές θα εμφανίζεται σα γριά , αν φοβάται τα σκυλιά σα σκυλί κ.κο.κ. Αν δε φοβάται κανείς τότε θα προσπαθήσει από άλλο δρόμο πιθανά της λαγνείας. Πχ με σχετικά όνειρα. Η όλη ουσία εδώ είναι ότι η "λαβή" από την οποία μας πιάνει είναι οι σκεπτομορφές μας, που υπήρχαν και πριν αυτό. Αν κανείς τις διαλύσει δε μπορεί να μας αγγίξει. 3)Τα παιδιά εφόσον μπήκαν σε ένα χώρο και ήταν μέρα μεσημέρι δεν ήταν φανταστικό χωριό αλλά πραγματικό. Απλά οι άλλοι δεν το ήξεραν.το χωριό υπάρχει 100%.Η περιγραφή τους δείχνει ότι ήταν απολύτως πραγματικό και υλικό. Να ου πω μια δική μου εμπειρία. Κάποτε είχα πάει στη σπηλιά του νταβέλη με ένα φίλο μου. Νομίζω ότι είχαμε ξαναπάει και μαζί αλλά ΄το παράξενο ήταν ότι δε μπορούσα να βρώ το δρόμο τη δεύτερη φορά ούτε αυτός θυμόταν. Ξαναπήγα μετά από μερικά χρόνια και κατάλαβα το πρόβλημα ποιο ήταν.Το πρόβλημα ήταν ότι υπάρχουν πολλά σημεία παρόμοια στο βουνό και μπερδεύεσαι εύκολα. Επίσης γινόταν έργα με αποτέλεσμα κάποια σημάδια που έβαζα να μην υπάρχουν μετά καθώς το τοπίο άλλαζε. Ένας ακόμη λόγος ήταν η ώρα. Ο φωτισμός το πρωί πχ είναι διαφερετικός από εκείνον το απόγευμα ή προς το σούρουπο και εύκολα κάνεις λάθος. Την τελευταία φορά που πήγα (πέρυσι) μου φάνηκε αστείο να μη μπορώ να βρώ αυτό το σημείο γιατί πήγαμε με κλειστά μάτια σχεδόν. Αλλά τώρα ήταν αλλιώς η διαμόρφωση και δε υπήρχαν τόσα δέντρα. Αν λοιπόν τα κορίτσια πάνε στο νησί και στο ίδιο σημείο θα ξαναβρούν τα πάντα αν δεν τα έχουν γκρεμίσει βέβαια για να χτίσουν τίποτα καινούριο. Μερικά χωριά σε διάφορα σημεία της Ελλάδας τα εγκατέλειπαν όταν εμφανίζονταν κάποια επιδημία γιατί δε μπορύσαν να κάνουν γενική απολύμανση, σε παλαιότερες εποχές, μπορέι και μέχρι 50-60 χρόνια. Το ίδιο και αν συνέβαινε κάποια φυσική καταστροφή και φοβούνταν για τη ζωή τους (πχ σεισμός, καθίζηση κλπ). Ελπίζω να σε κάλυψα. Αν όχι εδώ είμαστε και πάλι. Όλα είναι τέλεια
Chianti Μέλος 1ης Βαθμίδας Italy 102 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/07/2005, 05:04:21 Καλησπέρα σας. Διαβάζω εδώ και χρόνια το φόρουμ και οι ΄΄παράξενες ιστορίες΄΄ είναι από τα αγαπημένα μου θέματα. Η πόλη που ζω είναι μεσαιωνική και προσφέρεται για τέτοια θέματα. Το pc μου βρίσκεται σ΄ένα δωμάτιο που το μοναδικό του παράθυρο βλέπει σε φωταγωγό. Ό,τι γίνεται στα υπόλοιπα διαμερίσματα που βλέπουν στον φωταγωγό ακούγονται τόσο δυνατά σαν να είναι μέσα στο σπίτι μου. Το κτήριο είναι του 1400.... η ηχομώνωση τότε προφανώς δέν υπήρχε. Είναι περίπου 3:00 το πρωί και εκεί που διαβάζω τις ιστορίες σας και έχω φτιαχτεί, ακούγεται ένα δυνατό ουρλιαχτό από τον κάτω όροφο.... Περιττό να σας πω ότι έπαθα 3 απανωτά εμφράγματα! Όταν ήμουν μικρός και πήγαινα στο χωριό μου είχα την συνήθεια να ανεβαίνω μαζί με μια ξαδέρφη μου πάνω σε μια συκιά. Σε κάποια φάση η θεία μου άρχισε να φωνάζει να κατέβουμε με πολύ έντονο ύφος. Την επόμενη μέρα το ίδιο, την ιδια ώρα μάλιστα. Όταν την ρώτησα τι τρέχει και μας φωνάζει την συγκεκριμένη ώρα, περίπου μεσημέρι, μου είπε ότι όταν ήταν μικρή, σχεδόν 18, βρισκόταν κάτω από μια συκιά και ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά της ένας κρεμασμένος να την κοιτάει μέσα στα μάτια. Εμείς φοβηθήκαμε αρκετά αλλά το είχαμε ήδη ξεχάσει την επόμενη και εννοείται ότι συνεχίσαμε να σκαρφαλώνουμε. Αυτή τη φορά ακούσαμε όμως τις φωνές μιας περαστικιάς που δεν γνωρίζαμε. Μας φώναζε και αυτή να κατεβούμε από τη συκιά. Όταν ρωτήσαμε ποιο ήταν το πρόβλημα μάς είπε ότι επειδή ο Ιούδας κρεμάστηκε σε συκιά, διάφοροι βλέπουν το φάντασμά του όταν βρίσκονται πάνω ή κάτω από αυτή. Μετά μάθαμε και για μια γυναικα του χωριού που της έκατσε η ίδια φάση και από τον φόβο της τής έμεινε η έκφραση εκείνης της στιγμής στο πρόσωπο της για πάντα. Την γυναίκα αυτή την είδα και πραγματικά το πρόσωπο της έχει εκφραση τρόμου. Φρικαλέο.... Τώρα βέβαια τα σκέφτομαι και γελάω γιατί από τότε δεν ξανανέβηκα στη συκιά...
Pasxalis Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 53 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/07/2005, 03:19:39 Εγώ πάλι ανέβαινα συνεχώς σε μια συκιά που είχε στην αυλή η γιαγιά μου στο χωριό και ποτέ δεν μου είπε κανείς τίποτα ενώ θα έπρεπε γιατί μια φορά έπαθα κάτι τρομακτικό, με έπιασε η χειρότερη φαγούρα που με έχει πιάσει ποτέ εξαιτίας τον υγρών που έβγαζε το δένδρο. Εκ δίων κακών το μη χείρον βέλτιστον!
Chianti Μέλος 1ης Βαθμίδας Italy 102 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/07/2005, 04:05:15
ap Νέο Μέλος Greece 5 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/07/2005, 19:35:56 Καλησπέρα σε όλους!Την ιστορία μου είναι πρώτη φορά που τη λέω σε κάποιους γιατί μέχρι τώρα δεν μπορούσα να τα πώ κάπου θα με περάσουνε για τρελή. Εν συντομία : Ημουν 11 χρονών και τότε, έμενα με τη γιαγιά μου και την αδελφή μου. Ηταν βράδυ και κοιτούσα αφηρημένα έξω απο το παράθυρο.Η αδελφή μου είχε ανέβει στο καινούργιο μας το σπίτι να πάρει κάτι. Ξαφνικά βλέπω μια σκια (σαν ένας άνθρωπος φαλακρός ,λες και φορούσε κάποιο φόρεμα)να ανεβαίνει τα σκαλιά.Φωνάζω τη γιαγιά μου αλλά δεν έβλεπε τίποτε. Σε 1 λεπτό βλέπω την αδελφή μου να τρέχει στα σκαλιά και να έρχεται πανικόβλητη σ εμάς. Μόλις μπήκε λιποθύμησε. Οταν συνήλθε είπε ότι είδε ένα φαλακρό άνδρα να 'ρχεται καταπάνω της , είχε άσπρα μάτια και φορούσε μια κελεπία άσπρη όλο φώς. Μετα για λίγες ημέρες από οτι μου είπαν υπνοβατούσα από το σόκ. Εβγαινα έξω χτυπούσα το κουδούνι και ξανακοιμόμουνα. Από τότε μέχρι σήμερα (είμαι 34 χρονών) δεν μπορώ να κοιμηθώ τα βράδυα μόνη μου και κάποιες φορές διαισθάνομαι ότι κάποιος είναι στο δωμάτιο μου και ξυπνάω απότομα. Επίσης έχω φοβερή διαίσθηση σαν άτομο. Αυτά αν μπορεί κάποιος να μου πεί τι μπορεί να ήταν θα το εκτιμούσα! Κι είχα πια μάθει - Το πως να ρωτώ, χωρίς να περιμένω απάντηση....
Nortrin Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 100 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/07/2005, 20:30:53 Φίλη ap, πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία σου. Δεν έχω ξανακούσει κάτι παρόμοιο, τουλάχιστον όσον αφορά αυτό που είδατε. Ήθελα να σε ρωτήσω αν ακόμα η αδερφή σου θυμάται το περιστατικό και τη φιγούρα που είδε και αν θες να μας πεις σε ποια περιοχή μένατε. www.asana.gr "Εν οίδα ότι ουδέν οίδα"
ap Νέο Μέλος Greece 5 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/07/2005, 15:18:49 Nortrin και εγώ και η αδελφή μου το θυμόμαστε πάρα πολυ καθαρά περιοχή που ζήτησες (Θεσσαλία) Κι είχα πια μάθει - Το πως να ρωτώ, χωρίς να περιμένω απάντηση....
Bizarre Μέλος 2ης Βαθμίδας 235 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/07/2005, 16:02:31 LoveCats ο αδερφός σου είναι ο Tomcat της δεύτερης σελίδας αυτού του topic? Αν όχι, μεγάλη σύμπτωση, αν ναι, διαφέρει λίγο στο τέλος. Edited by - Bizarre on 20/07/2005 16:04:19
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/07/2005, 08:56:35 Καλημέρα σας! Θα ήθελα να σας παραθέσω κάποιες εμπειρίες μου κι εγώ. Πριν από 4 περίπου χρόνια έχασα 5 άτομα από το στενό οικογενειακό περιβάλλον μου. Τους γονείς των γονιών μου, με άλλα λόγια τους παππούδες μου και τις γιαγιάδες μου, και τον άνδρα της θείας μου σε χρονικό διάστημα μόλις 10 μηνών. Όταν πέθανε ο πατέρας του πατέρα μου, που ήταν και το πρώτο άτομο που πέθανε, το βράδυ δε μπορούσα να κοιμηθώ. Καθόμουν στο σαλόνι και έβλεπα λίγο τηλεόραση για να φύγει το μυαλό μου από το γεγονός αυτό και κάποια στιγμή είχα αφοσιωθεί στην ταινία που έβλεπα. Ξαφνικά άκουσα βήματα μέσα στο σπίτι και παραξενεύτηκα επειδή τα βήματα ακούγονταν σαν του πατέρα μου και του παππού μου. Είχαν το ίδιο βήμα, βαρύ... Δεν έδωσα σημασία καθώς σκέφτηκα πως ο πατέρας μου ξύπνησε και σηκώθηκε. Τα βήματα ακούγονταν σαν κάποιος να ερχόταν από τα μέσα δωμάτια στο σαλόνι αλλά σταμάτησαν αμέσως. Επειδή μου έκανε εντύπωση που ο πατέρας μου δεν ήρθε στο σαλόνι, σηκώθηκα να δώ που είναι. Όταν σηκώθηκα είδα οτι δεν είναι πουθενά και πήγα στο δωμάτιο του μήπως πήγε πάλι εκεί. Εκεί είδα οτι οι γονείς μου κοιμόντουσαν και μάλιστα ο πατέρας μου ροχάλιζε.... Όταν πήγα και στο δωμάτιο μου είδα οτι κι ο αδερφός μου κοιμόταν επίσης... Δε μπορώ να πώ οτι φοβήθηκα αλλά κατάλαβα οτι ήταν τα βήματα του παππού μου. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος για αυτό και ξέρω 1000% οτι δεν ήταν της φαντασίας μου, τα είχα ακούσει για κάμποση ώρα... Εκείνες τις μέρες πάλι, ενώ καθόμουν και σκεφτόμουν στο δωμάτιο μου έπεσε κάτω κάτι από το ράφι της βιβλιοθήκης μου το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να πέσει αν δεν το έριχνε κάποιος... Μια άλλη φορά ενώ καθόμασταν όλοι στο σαλόνι κάτω, οι γονείς μου, ο αδερφός μου, η γιαγιά μου κι εγώ και μιλούσαμε για τον παππού μου τρεμόσβησαν τα φώτα 3 ή 4 φορές, συνεχόμενα. Αυτό το παρατηρήσαμε όλοι... Μια άλλη περίπτωση, εντελώς διαφορετική... Πριν 2,5 χρόνια, τη Μεγάλη Παρασκευή, μου είχε πεί ο κολλητός μου να πάμε να κοιμηθούμε στην θεία του, που είχε φύγει σε διακοπές λόγω των ημερών. Εκεί θα βλέπαμε dvd, σπίτι του δεν είχε pc, και θα ακούγαμε μουσική ενώ θα μιλούσαμε στο χαλαρό. Μου είχε πεί πως η θεία του, που μένι μόνη της, σε αυτό το σπίτι είχε βιώσει πολλά ανεξήγητα φαινόμενα όπως να βλέπει σκιές και να βλέπει διάφορα αντικείμενα να εκσφενδονίζονται καταπάνω της... Στον καναπέ του σαλονιού είχε αφήσει την κιθάρα της. Πήγαμε στην κρεβατοκάμαρα και κοιμηθήκαμε. Το πρωί κατά τις 10 ξύπνησα ξαφνικά κι άκουσα την κιθάρα να παίζει μιαν υπέροχη μελωδία για αρκετά δευτερόλεπτα... Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι πως είχε γυρίσει ξαφνικά η θεία του κι έπαιζε αυτή. Ο κολλητός μου με κοίταζε και μάλιστα άκουσε κι αυτός τη μελωδία. Όταν πήγαμε στο σαλόνι δεν ήταν κανείς κι η κιθάρα ήταν στην ίδια θέση που την είχαμε αφήσει το βράδυ. Το ακούσαμε 2 άτομα, άρα δεν ήταν της φαντασίας μου... Έχω να αναφέρω και διάφορα ανεξήγητα όνειρα, δικά μου και της μητέρας μου καθώς και το γεγονός οτι από παιδί η διαίσθηση μου φάνηκε αλάθητη σε πολλές περιπτώσεις, κάτι που συμβαίνει και με την θεία μου, αδερφή της μητέρας μου. Σας ευχαριστώ και συγγνώμη αν έγινα κουραστικός!