quote:

---

Άπλετο φως που δεν δημιούργησε έκπτωτους κόσμους, αλλά τέλειες εικόνες Του παντού, σκορπίζοντας απλόχερα ομορφιά, έλεος, ευκαιρίες και αγάπη.

---

εικόνες Του παντού, από το τίποτα και το πάντα με απόλυτη σοφία θα συμπληρώσω αγαπητή Unseen

**Είναι η καρδιά φωτιά και χιόνι, γυρίζει μόνη, να βρει Θεό**

quote:

---

europaios2 από http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?ARCHIVE=&whichpage=8&TOPIC_ID=10035

ο Ιησούς ο ίδιος είπε ότι ήρθε για να δημιουργήσει μία Νέα Διαθήκη του Θεού με τον άνθρωπο.
Τη δημιούργησε και 1εάν έπαιζαν μετεμψυχώσεις, οι πρώτοι που θα το έλεγαν είναι οι Αγίοι και Σοφοί Πατέρες ημών, όπως ο Βασίλειος ή ο Γρηγόριος ή ο Χρυσόστομος για παράδειγμα.
2 Και φυσικά οι Ευαγγελιστές θα το τόνιζαν, θα το διευκρίνιζαν και στις πράξεις "των Αποστόλων" θα αναφερόταν. Ήταν αδύνατο να μην συμπεριληφθεί εκεί, παρά μόνο εάν δεν υφίστατο.....όπως και δεν υφίστατο

---

Edited by - zip on 02/04/2009 19:04:59

Τα Νέα
Deja-vu: παιχνίδια του μυαλού μας
Θεσσαλονίκη




Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια στιγμή στη ζωή τους την αίσθηση ότι αυτό που βλέπουν ή βιώνουν το έχουν ξαναζήσει στο παρελθόν, ένα φαινόμενο γνωστό ως jeva-vu ή παραμνησία. Όχι, δεν πρόκειται για αναμνήσεις μιας προηγούμενης ζωής, αλλά για ιδιοτροπία του εγκεφάλου για την οποία υπάρχουν διάφορες πιθανές ερμηνείες, εξήγησαν την Παρασκευή ψυχίατροι σε συνέδριο του ΑΠΘ.

Το 65% των ανθρώπων έχει βιώσει την εμπειρία της παραμνησίας τουλάχιστον μία φορά, ωστόσο το φαινόμενο είναι συχνότερο στις ηλικίες 15-25 ετών. Σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, περισσότερο επιρρεπή είναι άτομα σε συνθήκες κόπωσης και στρες, ανώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου, καθώς και όσοι ταξιδεύουν συχνά.

Το deja-vu μπορεί να εμφανιστεί είτε σε υγιή άτομα, είτε σε υπόβαθρο οργανικής νόσου, είτε λόγω λήψης φαρμάκων, ανέφεραν οι επιστήμονες της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Ελπίδα Κουιμτζή, Δήμητρα. Νέλλα, Αναστασία. Κώνστα, Πέτρος Πετρίκης, Λουκάς Αθανασιάδης , Κωνσταντίνος Φωκά) σε ανακοίνωσή τους στο 5ο Επιστημονικό Συνέδριο της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ .

«Σύμφωνα με μία θεωρία το φαινόμενο εξηγείται ως διαταραχή μνήμης στο οποίο εμπλέκονται ο ιππόκαμπος και ο αμυγδαλοειδής πυρήνας του εγκεφάλου» γράφει η ομάδα των ψυχιάτρων. Ο ιππόκαμπος είναι μια περιοχή που σχετίζεται με τις λειτουργίες της μνήμης και της μάθησης, ενώ ο αμυγδαλοειδής πυρήνας εμπλέκεται στον έλεγχο των συναισθηματικών αντιδράσεων. Ίσως κάποιο «βραχυκύκλωμα» σε αυτές τις περιοχές να δημιουργεί την ψευδαίσθηση μιας ανάμνησης στο φαινόμενο της παραμνησίας.

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, ο εγκέφαλος λαμβάνει πληροφορίες για το περιβάλλον ακόμη και όταν η προσοχή του ατόμου είναι προσηλωμένη σε κάτι άλλο, και αυτές οι πληροφορίες κάνουν τις καταστάσεις να μοιάζουν γνωστές.

Η θεωρία του «ολογράμματος» υποστηρίζει ότι το deja-vu συμβαίνει όταν ένα στοιχείο του περιβάλλοντος μοιάζει με μέρος μιας ανάμνησης, πυροδοτώντας την ανάκληση της ανάμνησης στην τρισδιάστατη μορφή της.

Σύμφωνα πάλι με τη θεωρία της καθυστερημένης όρασης, το ερέθισμα από το ένα μάτι καθυστερεί να φτάσει στον εγκέφαλο, σε σχέση με το σήμα από το άλλο μάτι, με αποτέλεσμα το δεύτερο ερέθισμα να θεωρείται ανάμνηση του πρώτου.

Τέλος, σύμφωνα με μια νεότερη άποψη, το deja-vu οφείλεται σε καταστολή της εξελικτικά αρχαιότερης οδού μεταβίβασης των οπτικών ερεθισμάτων μέσω του εγκεφαλικού στελέχους, η οποία καθυστερεί σε σχέση με τη βασική οδό που διέρχεται από το θάλαμο.

Στους περισσότερους ανθρώπους η παραμνησία είναι σπάνιο φαινόμενο, υπάρχει όμως και η χρόνια μορφή του φαινομένου. Στα άτομα αυτά παρατηρείται υπερδραστηριότητα ή συνεχής διέγερση του κυκλώματος του μετωπιαίου λοβού, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία των αναμνήσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αναμνήσεις εκεί που δεν υπάρχουν.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

quote:

---

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, ο εγκέφαλος λαμβάνει πληροφορίες για το περιβάλλον ακόμη και όταν η προσοχή του ατόμου είναι προσηλωμένη σε κάτι άλλο, και αυτές οι πληροφορίες κάνουν τις καταστάσεις να μοιάζουν γνωστές.

---

Θα το συναντήσετε αυτό στα διάφορα βιβλία εσωτερισμού και ως διάσπαση προσοχής.

quote:

---

ΛΟΜΒΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ:
Πρώτη φορά συμφωνώ με τόν europaius,

---

Προοδεύεις σιγά....σιγά....

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

λοιπον, ο παππους μου(ο πατερας της μαμας μου) πεθανε το 1984, νοεμβριο καθως βρησκοτανε στην νοτια κορεα(στρατιοτικος ηταν. εγω φυσικα δεν το προλαβα, αφου ουτε καν ειχα γεννηθει τοτε.

ο παππους μου απο τα λεγομενα και τις ιστοριες των συγγενων μου που τον ειχαν προλαβει,λεγανε οτι ηταν συμπεριφεροταν ακριβως σαν εμενα,με τις ιδιες εκφρασεις προσωπου αλλα και ατακες.

στην αρχη δεν εδωσα σημασια αλλα μετα απο καποια χρονια αρχισα να σκεφτομαι για πλακα οτι: - ρε λες να ειμαι η μετανσαρκωση του παππου;;; αλλα μετα,δεν ξερω τι εγινε,αλλα το πειρα στα σοβαρα γιατι οσο περνουσαν τα χρονια μου λεγανε οτι εξωτερικα μοιαζω στον αλλον παππου(πατερας του μπαμπα μου). δηλαση εμφανιση και ψυχη ιδια με τους δυο παππουδες!

ο παππους μου ο δευτερος ειχε πεθανει το 1989,τον ειχα προλαβει δηλαδη,εστω και μικρη.

βρε παιδια καμια ιδεα για το τι συμβαινει;;;
λετε να ειναι καμια συμπτωση και εγω να εχω παθει μαλακινση μυαλου;συγνωμη και για την εκφραση κιολας αλλα οταν το λεω στους αλλους αυτο που μου συμβαινει βαζουν τα γελια

Θα σου δωσω μιαν εξηγηση και ας γελανε οσο θελουν!
Υπαρχει περιπτωση μετενσαρκωσης,εφ οσον ο ενας παπους πεθανε πριν
την γεννηση σου.
Η ομοιοτητα του αλλου παπου τωρα,εξηγειται προφανως γονιδιακα,εφ οσον
αφορα την εξωτερικη εμφανιση.
Η οντοτητα που ηταν ο πρωτος αποθανων παππους,ειχε ολο τον χρονο να
ενσαρκωθει παλι.Ισως καποιο εργο του να εμεινε ατελειωτο και να το
ολοκληρωσεις εσυ.

Αυτα συμφωνα με τους αποδεχομενους την μετενσαρκωση.Κατι που δεν
ειναι ευκολα αποδειξιμο και οπως καταλαβαινεις ειναι στην διαθεση
του καθ ενος να το αποδεχθει.

Σκεψου μεσα στο μυαλο σου,σε συνδυασμο με την γνωση σου,την ειδικη επιστημονικη σου γνωση και αποφασισε.

Μην λες τιποτα στον κυκλο σου.Η απορριψη ειναι συνηθες φαινομενο.
Οτι αποφασισεις,εσυ και ο εαυτος σου!!

quote:

---

Nasa που ησουν?

---

quote:

---

Aυτο ρωτα τον ιδιο...μεσα σου ειναι!

---

Το σύμπαν είναι ένα όμορφο άλυτο μυστήριο που το κάθε του κομάτι φαντάζει μοναδικό!

quote:

---

[quote]
Aυτο ρωτα τον ιδιο...μεσα σου ειναι!

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.
Σουρης.

Ήμουν στο λύκειο όταν είδα το όνειρο (και δεν είχα δίπλωμα οδήγησης). Όσο δεν είχα δίπλωμα οδήγησης δεν οδηγούσα ποτέ και συνεπώς δεν έβλεπα ούτε στον ύπνο μου ότι οδηγούσα γιατί δεν ήξερα πως... Εκείνο το βράδι όμως με είδα στον ύπνο μου να οδηγάω ένα άσπρο αμάξι, παλιό μοντέλο (για τα τωρινά δεδομένα). Θυμάμαι πως "ένιωθα" μεγάλος, ένιωθα πάνω από 30, αλλά όχι πολύ. Πάρκαρα το αμάξι μου στα δεξιά ενός δρόμου, και πέρασα απέναντι. Ήταν βράδυ και κατέβηκα κάποια σκαλοπάτια για να μπω σε έναν ημιυπόγειο χώρο του οποίου η πόρτα θυμάμαι πως ήταν από άσπρο αλουμίνιο, σαν να επρόκειτο για κάποια βιοτεχνεία ή κάτι τέτοιο.

Μπήκα μέσα και ήμουν σε έναν χώρο που με περίμεναν 2 άτομα, τα οποία θυμάμαι πως τα ένιωθα για "φίλους" όχι για αγνώστους. Ο χώρος είχε ελάχιστα έπιπλα. Ένα τραπέζι και 2 καρέκλες. Δεν θυμάμαι να ένιωθα καθόλου φόβο, μόνο ανησυχία. Τότε άρχισα να μιλάω και να απολογούμαι για κάτι που δεν κατάφερα να κάνω. Ζητούσα συγνώμη και παραδεχόμουν το λάθος μου, όμως οι 2 άντρες που ήταν στον χώρο μαζί μου είχαν ένα βλέμα που έλεγε "καταλαβαίνουμε... αλλά δεν είναι στο χέρι μας...". Τότε ο ένας άντρας έβγαλε ένα πιστόλι και μου είπε "ξέρεις ότι δεν μπορώ να το αποτρέψω αυτό".

Τότε εγώ έκανα κάτι για το οποίο ντρεπόμουν για πολλές μέρες όταν ξύπνησα (και όταν λέω ντρεπόμουν εννοώ πως ένιωθα ντροπή, όχι απλά σκεφτόμουν "ντροπή"). Του είπα "το ξέρω. θέλω αν μπορείς να με πυροβολήσεις στο κεφάλι για να μην πονέσω" και γονάτισα δίπλα του. Αυτός έβαλε το πιστόλι στον αριστερό μου κρόταφο και με πυροβόλησε. Θυμάμαι να νιώθω μια "πίεση" στο σημείο εισόδου της σφαίρας, αλλά όχι πόνο. Επίσης, δεν ένιωσα το σώμα μου να πέφτει στο πάτωμα, δεν ένιωσα τίποτα. Όλα είχαν σκοτεινιάσει όμως.

Και τώρα μπαίνουμε στο "μετά θάνατον" κομμάτι, στο οποίο έχω 1 λεπτό αναμνήσεων, καθοριστικών για μένα που τις ένιωσα. Θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω τα συναισθήματά μου όσο καλύτερα μπορώ. Εκεί μέσα στο σκοτάδι, περίμενα μερικά δευτερόλεπτα. Περίμενα τον θάνατο. Στο εν τω μεταξύ, ένιωθα να "αναπνέω". Τότε έκανα την πρώτη μου σκέψη "αποκλείεται να αναπνέω, πυροβολήθηκα στο κεφάλι" σκέφτηκα. Αμέσως μετά "ναι όμως αποκλείεται και να σκέφτομαι, τι συμβαίνει? αυτό είναι ο θάνατος?". Τότε ένιωσα ένα συναίσθημα που δεν νομίζω να ζήσω όσο ζώ, το συναίσθημα του απόλυτου "ξαλαφρώματος". Ένιωσα να αφήνω όλα μου τα προβλήματα πίσω. Απλά δεν με άγγιζαν πια. Ούτε αυτοί που αγαπούσα με άγγιζαν. Ένιωσα πως "δεν έχω να κάνω εγώ με αυτά πλεον" και το συναίσθημα της γαλήνης ήταν πραγματικά απερίγραπτο. Ενώ το ένιωθα αυτό σκέφτηκα "τώρα θα μάθω επιτέλους τι γίνεται μετά τον θάνατο". Και εκεί σταμάτησαν οι αναμνήσεις μου.

Το όνειρο το θυμάμαι και ανατριχιάζω. Επίσης θυμάμαι το πόσο μεγάλη ντροπή ένιωθα σαν ύπαρξη όταν ξύπνησα, που είχα αποδεχθεί έτσι την ήττα μου και δεν πάλεψα για να μείνω ζωντανός. Θυμάμαι που ξύπνησα και είπα στον εαυτό μου "δεν θα το ξανακάνω αυτό".

Αναμένω σχόλια

Εγώ τον διαβάζω πάντα όταν θέλω να χαμογελάσω. Συν τουτου τα γραπτά του είναι γεμάτα με ενδιαφέρουσες επιστημονικές πληροφορίες. Επίσης συμπαθεί πολύ τον Νικόμαχο. Ένας λόγος ακόμα για να τον αγαπήσεις.

Ελειψες σε μερικούς!!!!
Και σε μενα,αντε να μην κρυβόμαστε!!!

Elo

κάπως ετσι φανταζόμουν κι εγω τον Γιαννάκη!!

όποιος καλλιεργεί καλό έργο ποιεί..
όποιος καλλιεργεί,τα πιστεύω και τις έννοιες ας καλλιεργεί ενός άνω κόσμου!

Θυμηθείτε την αφελή ερώτηση του Νικόδημου όταν ο Χριστός τους μιλούσε για τη δεύτερη γέννηση..
"πολύ χοντροκομμένο ήταν το μυαλό του,πολύ κολλημένο στην απτή πραγματικότητα,
άκου τι βρήκε να πει στο Χριστό!
είμαι γέρος άνθρωπος,πως είναι δυνατό να επιστρέψω στη μήτρα της μητέρας μου,που έχει άλλωστε πεθάνει εδώ και χρόνια?"

Όλο τέτοιες γκάφες έκαναν οι μαθητές του Χριστού,και τι δεν τράβηξε για να τους σπάσει το σκληρό κέλυφος και να τους ανοίξει τα μάτια,
σ'έναν άλλο,βαθύτερο,συμβολικό και μεταφορικό εγκέφαλο που,όταν αναφέρεται στη μήτρα ή στη μάνα, δεν εννοεί την σαρκική μήτρα και τη σαρκική μάνα--όπως πιστεύει ο μονοδιάστατος Φρόυδ--αλλά μια άλλη μήτρα και μια άλλη μητέρα,μεταφορική,συμβολική,της ψυχικής κι
ό χ ι τ η ς ψ υ χ ο λ ο γ ι κ ή ς περιοχής.

Η όλη υπόθεση είναι μεταφορική όποιος βυθίζεται στους κόλπους της Μεγάλης Μητέρας τον μεταφέρει στα έγκατα της γης, "στο βυθό" της θάλασσας, θα τον διέλυε και θα τον ανασύντασε, άλλος τρόπος για να συνειδητοποιήσει κάποιος τον βαθύτερο και ρηχό εαυτό του ,δεν υπάρχει, μερικοί στερούνται το κατάλληλο γνωστικό όργανο μόνο έτοιμη τροφή μπορούν να πάρουν,βγαλμένη απ'τα σπλάχνα του αλλού..

γι αυτό βυθίζεσαι, πεθαίνεις, διαλύεσαι και θα ανασυγκροτηθείς θα γεννηθείς ο νέος άνθρωπος!

σημ.Τζέκιλ? πίστευα ότι έφυγες αστρα λία...

Ας δούμε την περιγραφή του ονείρου (ή οραματισμού) ενός νέου,ένα διάλογο που κάνει με το εσωτερικό νεκρό παιδί μέσα του.
«Ποιός είσαι συ πεθαμένε και τι θέλεις?
Θέλω την χαμένη μου αγάπη.
Και ποια είναι η χαμένη σου αγάπη ?
Είναι η ζωή που δεν έζησα.
Και ποιά είναι η ζωή που δεν έζησες?
Η ζωή η κρυμμένη κάτω από την άμμο της θάλασσας.

Τώρα ο νέος είναι γεμάτος από νέα στοιχεία, όλα αυτά βγήκαν μεν απ’αυτόν, από το βάθος του,αλλά δεν έγιναν κατανοητά από το γνωστικό του όργανο, γι’αυτό μένουν αναφομίωτα.
Ο διάλογος με το παιδί είναι συγκλονιστικός και αποκαλυπτικός, ο παιδικός νους του δεν κατάλαβε τι λέει το αγόρι, κι επειδή ο νέος είναι συνασπισμένος με το γνωστικό του όργανο, δεν κατάλαβε τι λέει ή τι θέλει το παιδί.

Ο νέος ρωτάει. Ποιός είσαι συ πεθαμένε και τι θέλεις? Με το διάλογο που ανοίγει με το νεκρό παιδί ,παραδέχεται ανεπίγνωστά του, ότι το παιδί έχει κάποιο είδος ζωής ή ζωντάνιας ή προσδοκία ζωής αφού του μιλάει κι απαιτεί.
Το παιδί λέει ότι θέλει την χαμένη του αγάπη κι εξηγεί ότι η χαμένη του αγάπη είναι η ζωή που δεν έζησε. Ως εδώ τα πράγματα έχουν κρυσταλλική καθαρότητα.Ο νέος πληροφορείται ότι κρύβει στο βάθος του κάτι που τούχει στερήσει η ζωή.

Και ποιά είν’αυτή η ζωή? Η ζωή η κρυμένη κάτω από το βάθος της θάλασσας,λέει το παιδί μπερδεύοντας τον, διότι δεν έχει παραστάσεις άλλες από την απτή και ορατή θάλασσα και την άμμο της.Έτσι κουτσουρεμένο που είναι το μυαλό του, δεν προεκτείνεται ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω, του λείπουν τόσο τα χέρια –η έκταση προς τα πάνω—όσο και τα πόδια—ή έκταση προς τα κάτω.

Είναι ένας σκέτος κορμός που δεν βλέπει γύρω του,στους άλλους, στον κόσμο,ούτε χέρια ,ούτε πόδια,ούτε ύψη, ούτε βάθη, για αυτό αδυνατεί να καταλάβει τι θέλει να πεί το παιδί όταν μιλάει,για ζωή κρυμένη κάτω από την άμμο της θάλασσας, δηλαδή σε μεγαλο υπόγειο βαθος μ έ σ α σ τ η ν ύ π α ρ ξ η τ ο υ κι όχι στην εξωτερική θάλασσα.

Αλλά έχει η ύπαρξη θάλασσα βυθό και άμμο? Και βεβαία έχει, όπως έχει και γη και ουρανό,άκόμα και νεκρά και σκελετώδη αγόρια,αν δηλαδή δεχτεί κανείς ότι κλείνει μέσα του ένα νεκρό αγόρι, τότε έχει αφήσει πίσω του τον κόσμο του απτού και του
και του συγκεκριμένου και βαδίζει στο μονοπάτι της μεταφοράς,μ' άλλα λόγια, εισέρχεται στην ψυχική περιοχή.
θα συνεχίσουμε, φιλικότατα, άννα.

quote:

---

-Αννα,τι τοθελες αυτο,δεν σουπε κανεις οτι εδω γυρω κυκλοφορει
καποιος gianipseftis.

Edited by - Notirk on 02/11/2011 17:32:25

---

quote:

---

Πράγματι, τι το θελες Άννα και το ξεστόμισες αυτό…!!!
Προετοιμάσου τώρα για τις συνέπειες….

---

quote:

---

gianipseftis
Κατά τα λοιπά, ποιος εχέφρων συνεχίζει και αντέχει να διαβάζει τους αλλοπρόσαλλους βουδοινδουιστικοχριστιανικούς μονολόγους του/της ντοκτορ-άννας?

---

Άλλος Νικόμαχος μας βρήκε απο εδώ..

quote:

---

Άλλος Νικόμαχος μας βρήκε απο εδώ..

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

έβλεπα καθαρά καθώς βρισκόμουν ίσως δυο μετρα πάνω απ’το έδαφος κι ότι μέσα στο άλλο αμάξι που το γνώριζα, ήταν οι φίλοι μου ένας άνδρας και μια γυναίκα που ικανοποιημένοι εξαφανίστηκαν σίγουροι ότι με σκότωσαν

---

http://www.youtube.com/watch?v=oFt5ejAnDxg

Ποιος όμως παραδίδεται στο Θείο Θέλημα ώστε να ενώνεται με την ψυχή του, να συγχωνεύεται μέσα στο είναι της και να ενώνεται με Εκείνο που υπάρχει;
'Οσο για την διαδικασία της εξάγνισης της λεύκανσης μεγάλη επιστήμη..

Ο διάλογος του νέου, του Άγγελου, με το παιδί ανοίγει τις πύλες του αγνώστου. Μιλάει για την ζωή που δεν έζησε ενώ ο Άγγελος έχει ζήσει και με το παραπάνω συναισθηματικά ,σωματικά, ερωτικά, διανοητικά».
Μ’άλλα λόγια, σφύζει απο ζωή στην ψυχολογική περιοχή, αλλά στην ψυχική,είναι νεκρός.

Του λέει λοιπόν το παιδί,ότι η ζωή της επιφάνειας δεν το τρέφει επειδή δεν είναι η δική του ζωή, δεν είναι ψυχική ζωή.Η δική του ζωή δεν βρίσκεται στα συναισθήματα της ψυχολογικής ζωής αλλά πολύ βαθειά, κάτω από την άμμο της θάλασσας.

Τι θα πεί, όμως, άμμος και τι θάλασσα στην ψυχική γλώσσα του βάθους? Εδώ σταματά η επιφανιακή σκέψη που κινείται στον κόσμο της απτής πραγματικότητας..Θα πρέπει να μπεί σε λειτουργία ένα άλλο,βαθύτερο είδος σκέψης ,ένα αλλο,αχρησιμοποίητο γνωστικό όργανο,από τα τόσα στον εγκέφαλο που είναι καταδικασμένα σε αχρηστεία από ένα και μόνο δυναστευτικό τμήμα του, για να μπορέσει κανείς να εννοήσει τι είναι η ψυχική θάλασσα,η ψυχική άμμος και η ζωή που κρύβεται κάτω απ’αυτην.

Αν ο Άγγελος είχε σταματήσει εδώ, δεν θα είχε πέσει Φως στο μυστήριο του αιτήματος του νεκρού παιδιού.Ευτυχώς γι’ αυτόν,όμως,υπάρχει μια διαφωτιστική συνέχεια .Η παρακάτω.

«Ο βυθός,τι είναι ο βυθός? Μ.. Μ. Βοήθεια ,Μ.. Μ..,βοήθεια, ο βυθός το παιδί,η αγάπη της γυναίκας, γυναίκα μου, αγάπη μου!»

Αυτό το κομμάτι είναι το πιό κρυπτικό, ομολογουμένος παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες,
αλλά αν το εξετάσει κανείς με προσοχή,μπορεί να το αποκρυπτογραφήσει. Επαναλαμβάνεται τρεις φορές η λέξη "βυθός",αυτό δεν μας ξαφνιάζει αφού προτύτερα το παιδί είχε μιλήσειγια ζωή κρυμμένη κάτω από την άμμο της θάλασσας.

Η επανάληψη εντείνη την αγωνία του παιδιού και πληροφορεί τον Άγγελο ότι πρέπει να βιαστεί. Στον βυθό , στον βυθό,στον βυθό, εκει βρίσκεται η χαμένη μου αγάπη,η ζωή που δεν έζησα, κάνε γρήγορα να την εξορύξεις, να την φέρεις στην επιφάνεια,δεν μας παίρνει ο χρόνος... Πνίγομαι , χάνομαι βοήθεια,δύο φορές η κραυγή "βοήθεια", πράγμα που επιτείνει την αίσθηση του κινδύνου. Κάτι κυνδυνεύει να χαθει ανέκκλητα αν ο Άγγελος δεν σπεύσει, επειγόντως, να κάνει κάτι.

"Βοήθεια" φωνάζει μονον όποιος βρίσκεται στο μεταίχμιο του θανάτου, σε μέγιστο κίνδυνο,και να που η κραυγή "βοήθεια" αποτείνεται σ΄ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, στη Μ. το όνομα της επαναλαμβάνεται τέσσερις φορές,κι είναι σαν κάποιος να της λέει. βοήθεια Μ .. χάνομαι πεθαίνω βοήθεια σώσε με,μόνο εσύ μπορείς να με σώσεις γιατί εσύ έχεις σχέση με το βυθό,γιατί ζεις τον βυθό, γιατί είσαι ο βυθός.."

"Λέει γυναίκα μου, αγάπη μου.Μ’άλλα λόγια αναφέρεται στην αγαπημένη του γυναίκα , αγαπημένη του βυθού,αγαπημένη του παιδιού, στην γυναίκα θάλασσα και άμμο και βυθό".
Και να που αναδύεται το μεγάλο μυστικό.Το όνομα της γυναίκας, Ποιας γυναίκας?Της οποιασδήποτε? Όχι βέβαια.Της γυναίκας τ ο υ.

«Που νάξερες, Άγγελέ μου,ότι η αγαπημένη σου γυναίκα, είναι το σπαγειρό δοχείο στο οποίο συντελείται ο θάνατος του παλιού ανθρώπου και η γέννηση του καινούργιου.

Η δεύτερη γέννηση,που αναφέρει ο Χριστός!»

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr