Ας ξεκινήσω τυχαία από το ερώτημα : Τι ακριβώς σημαίνει “ο σημερινός πολιτισμός μας” .

Αν παραδεχτούμε ότι η υλική ανάπτυξη , στις μέρες μας , έχει ορισμένα πλεονεκτήματα , μπορούμε να διερωτηθούμε μήπως αυτά δεν υπερβαίνονται κατά πολύ από τα μειονεκτήματα .

Δεν μιλάμε για ανώτερες γνώσεις λησμονημένες , για την κατεστραμμένη διανοητικότητα , για την χαμένη πνευματικότητα . Παίρνουμε τον ίδιο τον σύγχρονο πολιτισμό , και λέμε ότι , αν αντιπαραβάλλαμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτών που παρήγαγε , το συμπέρασμα θα κινδύνευε πολύ να είναι αρνητικό .

Οι εφευρέσεις που πολλαπλασιάζονται στις μέρες μας με όλο και αυξανόμενη ταχύτητα είναι τόσο πιο επικίνδυνες όσο κινητοποιούν δυνάμεις των οποίων η αληθινή φύση είναι εντελώς άγνωστη και σε αυτούς ακόμη που τις μεταχειρίζονται .

Και αυτή η άγνοια είναι η καλύτερη απόδειξη της κενότητας της σύγχρονης επιστήμης όσον αφορά την ερμηνευτική της αξία , επομένως και σαν γνώσης, περιορισμένης σε μόνο το φυσικό πεδίο.

Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι οι πρακτικές εφαρμογές δεν εμποδίζονται καθόλου από αυτό δείχνει ότι αυτή η επιστήμη είναι προσανατολισμένη αποκλειστικά προς μια κατεύθυνση ιδιοτελή , ότι είναι η βιομηχανία που αποτελεί τον μόνο πραγματικό στόχο όλων αυτών των ερευνών .

Καθώς ο κίνδυνος των εφευρέσεων , ακόμη και αυτών που δεν είναι εσκεμμένα προορισμένες να παίξουν έναν ολέθριο ρόλο για την ανθρωπότητα , και που δεν προξενούν λιγότερο τόσες καταστροφές μέσα στο γήινο περιβάλλον , καθώς αυτός ο κίνδυνος , λέμε , αναμφίβολα θα παίρνει ακόμη διαστάσεις που είναι δύσκολο να καθοριστούν , επιτρέπεται να σκεφτούμε , με αρκετή αληθοφάνεια , ότι είναι ίσως από αυτό που ο σύγχρονος κόσμος θα καταλήξει να αυτοκαταστραφεί , αν είναι ανίκανος να σταματήσει αυτή του την πορεία , όσο είναι ακόμη καιρός .

Αλλά δεν αρκεί να περιοριστούμε , όσον αφορά τις σύγχρονες εφευρέσεις , στις επιφυλάξεις που επιβάλλει η επικίνδυνη πλευρά τους , και πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο :

Τα υποτιθέμενα "αγαθά" αυτού που συνήθως αποκαλείται "πρόοδος" και που θα μπορούσαμε στην πραγματικότητα να χαρακτηρίσουμε έτσι αν φροντίζαμε να προσδιορίσουμε ότι δεν πρόκειται παρά για μια τελείως υλική πρόοδο , αυτά τα “αγαθά” τα τόσο εκθειασμένα δεν είναι σε μεγάλο μέρος απατηλά ;

ΥΓ.: Συνεχίζω σε λίγο.

Αλλά επί πλέον , μας φαίνεται πολύ αμφίβολο ότι θα μπορούσαν να τον πετύχουν .

Κατ’αρχήν , θα έπρεπε να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες προτιμήσεις, ούτε τις ίδιες ανάγκες, ότι υπάρχουν , περ’όλα αυτά , ορισμένοι που θα ήθελαν να διαφύγουν τη σύγχρονη ταραχή , την τρέλλα της ταχύτητας και που πια δεν το μπορούν .

Θα τολμούσαμε να διερωτηθούμε για αυτούς εδώ , ότι είναι ένα “αγαθό” το να τους επιβληθεί ό,τι είναι πιο αντίθετο στη φύση τους ; Θα μας πουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ολιγάριθμοι σήμερα , και ότι μπορούν γι’αυτό να τους θεωρούν αμελητέα ποσότητα . Από εδώ , όπως στο πολιτικό πεδίο , η πλειοψηφία αντλεί το δικαίωμα της συντριβής των μειονοτήτων που , στα μάτια της , προφανώς κακώς υπάρχουν , επειδή αυτή η ύπαρξη αντιτίθεται στην εξισωτική μανία της ομοιομορφίας .

Αλλά αν θεωρήσουμε το σύνολο της ανθρωπότητας το ζήτημα αλλάζει , όψη : Η πλειοψηφία , που μόλις αναφέραμε , δεν τείνει να καταντήσει μειοψηφία ;

Ακόμη , δεν ισχύει πια το ίδιο επιχείρημα σε αυτή την περίπτωση και , με μια παράδοξη αντίφαση , είναι στο όνομα της “ανωτερότητάς” τους που αυτοί οι "εξισωτές" θέλουν να επιβάλλουν τον πολιτισμό τους στον υπόλοιπο κόσμο, και που πάνε να διαταράξουν ανθρώπους που δεν τους ζητούσαν τίποτε. Και , καθώς αυτή η “ανωτερότητα” δεν υπάρχει παρά υπό την υλική άποψη , είναι τελείως φυσικό ότι επιβάλλεται με τα πιο απάνθρωπα μέσα .

Ας μην απατόμαστε άλλωστε :

Αν το πλατύ κοινό αποδέχεται με καλή πίστη αυτά τα προσχήματα του “πολιτισμού” , υπάρχουν ορισμένοι για τους οποίους δεν είναι παρά μια ηθικολογική υποκρισία , ένα προσωπείο για το κατακτητικό πνεύμα και τα οικονομικά συμφέροντα .

Αλλά τι παράδοξη εποχή αυτή κατά την οποία τόσοι άνθρωποι αφήνονται να πειστούν ότι δίνουμε σε ένα λαό την ευτυχία , υποδουλώνοντάς τον , αφαιρώντας του ό,τι πιο πολύτιμο , δηλαδή το δικό του πολιτισμό , υποχρεώνοντάς τον να υιοθετήσει ήθη και θεσμούς που είναι καμωμένα για μια άλλη φυλή , και καταναγκάζοντάς τον στις πιο επίπονες εργασίες για να τον κάνουν να αποκτήσει πράγματα που είναι παντελώς άχρηστα !!!

Γιατί περί αυτού πρόκειται .

quote:

---

Και ποιος ξέρει αν όχι εσύ,εγώ,καθένας;Αν αμφισβητείς ανά πάσα στιγμή τον εαυτό σου χωρίς φόβο και ψυχαναγκασμούς αλλά έχοντας μια συνεχή τάση να βελτιώνεσαι και να λες ότι πάντα υπάρχει καλύτερο

---

πόσο εύκολο είναι δηλαδή να έχουμε την συνειδητή επιλογή μας μέσα στην κοινωνία που ζούμε. πόσο ελεύθεροι πραγματικά είμαστε;

quote:

---

Η καθημερινότητα πάλι στενεύει τα πάντα,τους μισθούς,τον ελεύθερο χρόνο,στενεύει εμάς και την ανθρωπιά μας.

---

Στην παρ. 63 , Κεφ. Ζ’ γράφει :

“Πάσα ψυχή , φησίν , άκουσα στέρεται αληθείας . Ούτως ουν και δικαιοσύνης και σωφροσύνης και ευμενείας και παντός του τοιούτου . Αναγκαιότατον δε το διηνεκώς τούτου μεμνήσθαι . Έση γαρ πάντας πραότερος”.

Μετάφραση : “Κάθε ψυχή , λέγει ο σοφός (εννοεί τον Επίκτητο) , στερείται ακουσίως της αλήθειας . Το ίδιο δε συμβαίνει και με την δικαιοσύνη , την σωφροσύνη , την καλοσύνη και κάθε άλλο παρόμοιο πράγμα . Είναι δε αναγκαιότατο να έχεις αυτό διαρκώς υπόψη σου . Διότι τότε θα είσαι περισσότερο επιεικής προς όλους” .

Στην παρ. 69 , Κεφ. Ζ΄ αναφέρει :

“Τούτο έχει η τελειότης του ήθους , το πάσαν ημέραν ως τελευταίαν διεξάγειν και μήτε σφύζειν μήτε ναρκάν μήτε υποκρίνεσθαι” .

Μετάφραση : “Αυτό έχει ο τέλειος χαρακτήρας , το να περνάει κάθε μέρα σαν να ήταν αυτή η τελευταία του και να μη παρεκτρέπεται , να μη παραμένει αποχαυνωμένος και να μην υποκρίνεται” .

Στην παρ. 16 , Κεφ. Ι΄ γράφει :

“Μηκέθ’όλως περί του οίόν τινα είναι τον αγαθόν άνδρα διαλέγεσθαι , αλλά είναι τοιούτον” .

Μετάφραση : “Να μη συζητάς περί του τι σημαίνει καλός άνθρωπος , αλλά να είσαι τέτοιος” !

ΥΓ.: Η παρεμβολή μου αυτή, δεν πρέπει να εμποδίσει την συνέχεια της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης που άρχισε μεταξύ των συνδικτύων που αφορά στην ανεύρεση των λόγων που οφείλεται η μη ευρύτερη μετάδοση και εφαρμογή των τόσο χρήσιμων αυτών συμπερασμάτων που κατέληξαν οι μεγάλοι μας φιλόσοφοι της αρχαιότητας στον σύγχρονο άνθρωπο.

Στην παρ. 24 , Κεφ. Ι΄ διερωτάται :

“Τι εστί μοι το ηγεμονικόν μου και ποϊόν τι αυτό εγώ ποιώ νυν και προς τι ποτε αυτώ νυν χρώμαι ; Μήτι κενόν νου έστι , μήτι απόλυτον και απεσπασμένον κοινωνίας , μήτι προστετηκώς και ανακεκραμένον τω σαρκιδίω , ώστε τούτω συντρέπεσθαι” ;

Μετάφραση : “Τι είναι η ανώτερη ψυχή που είναι μέσα μου και εγώ ο ίδιος τι θα την κάνω και γιατί , τέλος πάντων , θα την χρησιμοποιήσω ; Μήπως είναι κενή ως προς τον νου , μήπως αποχωρισμένη και αποσπασμένη από την κοινωνία ; Μήπως έχει συμφυεί και αναμιχθεί με την σάρκα , ώστε να παρασύρεται σε όλες τις κινήσεις της” ;

Στην παρ. 29 , Κεφ. ΙΑ΄ λέγει :

“Εν τω γράφειν και αναγιγνώσκειν ου πρότερον άρξεις , πριν αρχθείς . Τούτο πολλώ μάλλον εν τω βίω” .

Μετάφραση : “Όταν μαθαίνεις να γράφεις και να διαβάζεις δεν μπορείς να δίνεις οδηγίες πριν να μάθεις εσύ ο ίδιος να ακολουθείς οδηγίες . Και αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο για την ζωή” .

Στην παρ. 20 , Κεφ. ΙΒ΄ αναφέρει :

“Πρώτον το μη εική μηδέ άνευ αναφοράς . Δεύτερον το μη επ’άλλο τι ή επί το κοινωνικόν τέλος την αναγωγήν οιείσθαι” .

Μετάφραση : “Πρώτον τίποτε να μην κάνεις το τυχαίο και ασυνάρτητο και τίποτε χωρίς αντικειμενικό σκοπό ! Δεύτερον , να μη τείνουν οι επιδιώξεις σου σε τίποτε άλλο παρά στο καλό της κοινωνίας” .

ΥΓ.: Βεβαίως, μπορούμε να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας στην οποία αναφέρθηκα στο ΥΓ. του προηγουμένου μηνύματός μου .

quote:

---

συμφωνώ ως προς τον φόβο και τον εγωισμό.. απλά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να εφαρμόζουμε πρακτικά αυτήν την επιλογή (της αμφισβήτησης) ανά πάσα στιγμή..

πόσο εύκολο είναι δηλαδή να έχουμε την συνειδητή επιλογή μας μέσα στην κοινωνία που ζούμε. πόσο ελεύθεροι πραγματικά είμαστε;

quote:

---

Η καθημερινότητα πάλι στενεύει τα πάντα,τους μισθούς,τον ελεύθερο χρόνο,στενεύει εμάς και την ανθρωπιά μας.

---

αν δεν κάνω λάθος αυτό εννοείς και εσύ εδώ..

για να γίνω πιο συγκεκριμένη ως προς το άγνωστο που έλεγα, όταν φιλοξενούμε μια καινούργια πιθανότητα ο εαυτός μας αντιδράει στο καινούργιο - άγνωστο. Εκεί συνδέω τον φόβο.. που ίσως να είναι το εγωιστικό κομμάτι του εαυτού που αντιδράει εφόσον υπάρχει ένα άλλο κομμάτι που σκέφτηκε την πιθανότητα της αλλαγής.
Δεν ξέρω αν πάλι γίνομαι κατανοητή γιατί για μένα αυτή είναι μία διαδρομή που είναι θολή ακόμα στο νου μου.

επίσης θέλω να προσθέσω ότι ανάμεσα από την αμφισβήτηση και την αλλαγή για μένα βρίσκεται η αποδοχή.
αμφισβητώ κάτι, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι και ύστερα σκέφτομαι τι θα κάνω για να το αλλάξω.

---

quote:

---

επίσης θέλω να προσθέσω ότι ανάμεσα από την αμφισβήτηση και την αλλαγή για μένα βρίσκεται η αποδοχή.
αμφισβητώ κάτι, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι και ύστερα σκέφτομαι τι θα κάνω για να το αλλάξω.

---

Επίσης γι'αυτό δυο λογάκια

Νομίζω ότι παρακάμπτεις ένα στάδιο.Η σειρά είναι "μου δίνουν,το αμφισβητώ,αν μείνει τίποτα που άξιζε σώο από αυτή τη διαδικασία,τότε το αποδέχομαι,ειδάλλως για στάχτη μιλάμε και μόνο...

quote:

---

Νομίζω ότι παρακάμπτεις ένα στάδιο.Η σειρά είναι "μου δίνουν,το αμφισβητώ,αν μείνει τίποτα που άξιζε σώο από αυτή τη διαδικασία,τότε το αποδέχομαι,ειδάλλως για στάχτη μιλάμε και μόνο...

---

ελπίζω να μην βγαίνουμε από το θέμα.. δεν θέλω να φανεί οτι μονοπωλώ τη συζήτηση με οποιοδήποτε τρόπο. Απλά μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον και περιμένω τις απόψεις των υπόλοιπων συνδικτύων. καλή σας μέρα..

quote:

---

συμφωνώ ως προς τον φόβο και τον εγωισμό.. απλά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να εφαρμόζουμε πρακτικά αυτήν την επιλογή (της αμφισβήτησης) ανά πάσα στιγμή..

πόσο εύκολο είναι δηλαδή να έχουμε την συνειδητή επιλογή μας μέσα στην κοινωνία που ζούμε. πόσο ελεύθεροι πραγματικά είμαστε;

quote:

---

Η καθημερινότητα πάλι στενεύει τα πάντα,τους μισθούς,τον ελεύθερο χρόνο,στενεύει εμάς και την ανθρωπιά μας.

---

αν δεν κάνω λάθος αυτό εννοείς και εσύ εδώ..

για να γίνω πιο συγκεκριμένη ως προς το άγνωστο που έλεγα, όταν φιλοξενούμε μια καινούργια πιθανότητα ο εαυτός μας αντιδράει στο καινούργιο - άγνωστο. Εκεί συνδέω τον φόβο.. που ίσως να είναι το εγωιστικό κομμάτι του εαυτού που αντιδράει εφόσον υπάρχει ένα άλλο κομμάτι που σκέφτηκε την πιθανότητα της αλλαγής.
Δεν ξέρω αν πάλι γίνομαι κατανοητή γιατί για μένα αυτή είναι μία διαδρομή που είναι θολή ακόμα στο νου μου.

επίσης θέλω να προσθέσω ότι ανάμεσα από την αμφισβήτηση και την αλλαγή για μένα βρίσκεται η αποδοχή.
αμφισβητώ κάτι, το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι και ύστερα σκέφτομαι τι θα κάνω για να το αλλάξω.

---

Φίλη Felosial....

Το επίπεδο εν-συναίσθησης του ψυχολογικού υποκειμένου , ορίζει και την ηθική του στάση επι των "παρ'είναι" του και θα ορίσει με κάθε διαύγεια την δυνατότητά του να "συνευρεθεί" με την ζωή και όλα όσα αυτή ενσωματώνει ή την αδυναμία του που θα το κατακερματίσει και θα το θέσει εκτός ζωής..!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Να αντιλαμβάνονται "αληθινά"...να γεύονται την κάθε στιγμή της ζωής με αληθινό τρόπο , με έναν τρόπο μαγικό και όπου κάθε στιγμή θα γίνεται ένα σταυροδόμι συνεύρεσης με την αληθινή ουσία του κάθε όμορφου συναισθήματος , απαλλαγμένου απο "γενικευμένες διαταραχές λόγω άγχους"....!!!

Όλα είναι "μισά" και εν τέλλει χωρίς ουσία για τον νευρωτικό και τα άγχη καθηλώνονται στην κατάσταση που προκαλεί τον φόβο και οι έμμονες ιδέες ... η ανησυχία εστιάζεται στην πρόληψη κάποιας επαπειλούμενης καταστροφής...χάνεται ο έρωτας...το χάδι είναι διστακτικό και το μεθύσι που αναβλύζει απο την γεύση της ουσίας κάθε στιγμής πάντα και εναγωνίως αναζητούμενο...

Που είν' η αγάπη...αν όχι στην γνήσια μορφή κείνη της ζωής..???

Τοξικές σκέψεις...τοξικές αισθήσεις κι'εμπειρίες...!!!

ΑΝ...ΑΝ...ΑΝ...ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΑ 'ΦΘΑΝΕ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ , ΑΥΤΑ Τ'ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΤΑ "ΑΝ"....ποτέ κανείς τελικά δεν θα είχε μπεί στην θάλλασα...πάντα ένας αόρατος καρχαρίας θα καιρο-φυλακτούσε...!!!

Έχει και το σώμα το μυαλό του...αγνοημένο πάντα..και χάνεται κι'ο νούς μαζί..!!!

Μήπως η ανίκανότητά μας να παρατηρήσουμε τα πραγματικά μας αισθήματα , μας αφήνει στο έλεός τους..???

Μήπως ο συναισθηματικός αυτοέλεγχος -η καθυπόταξη της ανυπομονησίας μας και η χαλιναγώγηση της προρμητικότητας- βρίσκεται πίσω απο κάθε είδους επίτευγμα..???

Μήπως τα "Μεθεκτικά" ή "εν-συναισθητικά" άτομα , είναι πιο δεκτικά στα στα σιωπηλά κοινωνικά σήματα που υποδεικνύουν τι θέλουν και τι έχουν ανάγκη ΟΙ ΑΛΛΟΙ..???

αυτό το λέω καθώς διαβάζοντας αυτά τα όμορφα λόγια, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

η κίνηση της αγάπης υπάρχει γύρω από τον άνθρωπο.. παντού.. αρκεί να θέλει να το δεί.. και ταυτόχρονα πηγάζει απο μέσα του.. σαν μία αδιάκοπη ροή ..

το σώμα, έχει μυαλό και επίσης έχει φωνή.. πληροφορείται, καταγράφονται πάνω του εμπειρίες μέσω των αισθήσεων που είναι τόσο όμορφες και αγνές , αν μπορέσει ο άνθρωπος να τις αντιληφθεί..

quote:

---

ελπίζω το μήνυμά σου να μην το έγραψες ως αντίθετο ως προς το "αληθινές" που έγραψα και απλά να ήταν έμπνευση η λέξη αυτή.

αυτό το λέω καθώς διαβάζοντας αυτά τα όμορφα λόγια, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

η κίνηση της αγάπης υπάρχει γύρω από τον άνθρωπο.. παντού.. αρκεί να θέλει να το δεί.. και ταυτόχρονα πηγάζει απο μέσα του.. σαν μία αδιάκοπη ροή ..

το σώμα, έχει μυαλό και επίσης έχει φωνή.. πληροφορείται, καταγράφονται πάνω του εμπειρίες μέσω των αισθήσεων που είναι τόσο όμορφες και αγνές , αν μπορέσει ο άνθρωπος να τις αντιληφθεί..

---

Όμορφες οι απόψεις σου , αιτία για δημιουργική σκέψη γίνονται...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Ωραία στροφή δίνεις στο θέμα Εαρινέ και θα προσπαθήσω να δώσω μιαν εκτίμηση(αν και είπα να μη μιλήσω άλλο σήμερα σε αυτό το τόπικ)
Η διαμόρφωση των συναισθημάτων σχετίζεται άμεσα με τις επιθυμίες μας.Όταν μου στερήσει κάποιος κάτι με το ζόρι θα με εξοργήσει,θα μου προκαλέσει μίσος,μια τάση για άμυνα κλπ γιατί ακριβώς μου παίρνει κάτι που εγώ θέλω(αυτό επηρεάζει αυτόματα και την τόσο ευαίσθητη χορδή μας που λέγεται αξιοπρέπεια ηή εγωισμός).Όταν αγαπώ κάποιον τον αγαπώ και τον ΘΕΛΩ κοντά μου,και θα λυπηθώ αν φύγει και πάει λέγοντας.
Το συναίσθημα,για να είναι υγειές,πρέπει να διαμορφώνεται από υγειείς επιθυμίες,απογυμνωμένες από την κοινωνική επιφάνεια ή την όποια άλλη ψευτοηδονή νομίζουμε ότι μας προσφέρει η επίτευξή τους.Πρέπει να γίνει ο διαχωρισμός των καλών επιθυμιών(που δεν είναι άλλες από αυτές που αποβλέπουν σε ένα κοινό καλό και λογαριάζουν και σέβονται τις επιλογές του άλλου χωρίς καταπιέσεις)από τις κακές(αυτές που θίγουν τον διπλανό,τον καταπιέζουν και τον βάζουν σε μία εξάρτηση άρρωστη).
Με άλλα λόγια,αν εξυγειαίνεις το σκοπό σου και το θέλημά σου,τα συναισθήματα που αισθάνεσαι με την επίτευξή τους είναι αληθινά και υγειή,καθαρά.Αυτή την ευκαιρία την έχουμε κάθε φορά πριν προβούμε σε μια πράξη,σε μια εκδήλωση συναισθήματος στον διπλανό.

---

Καλώς ορίζω ξανά τον Προμηθέα...καλώς ορίζω ωραίους ανθρώπους ... με καλοσύνη και ευαισθησία...

Είχα έναν συνοδοιπόρο στην σκέψη μου μέχρι σήμερα και υπέροχο ταξιδευτή που ακούει στο όνομα "Κηφέας"...πλέον η παρέα μεγάλωσε και σαν οι φωνές ανταμώνουν ποτάμι γίνονται ορμητικό και κάθε σταγόνα δυνατή και ικανή για να κινήσει "βράχους"...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

ελπίζω το μήνυμά σου να μην το έγραψες ως αντίθετο ως προς το "αληθινές" που έγραψα και απλά να ήταν έμπνευση η λέξη αυτή.

αυτό το λέω καθώς διαβάζοντας αυτά τα όμορφα λόγια, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

η κίνηση της αγάπης υπάρχει γύρω από τον άνθρωπο.. παντού.. αρκεί να θέλει να το δεί.. και ταυτόχρονα πηγάζει απο μέσα του.. σαν μία αδιάκοπη ροή ..

το σώμα, έχει μυαλό και επίσης έχει φωνή.. πληροφορείται, καταγράφονται πάνω του εμπειρίες μέσω των αισθήσεων που είναι τόσο όμορφες και αγνές , αν μπορέσει ο άνθρωπος να τις αντιληφθεί..

---

Γειά σου Felosial..."aferim" και γειά χαρά σου...
Όμορφα γράφεις , την πένα το είναι σου την καθοδηγεί...
Εμπιστεύσου το...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Δυσκολία στην μάθηση ...λέει , με περισπούδαστο ύφος και μη επιδεχόμενο αντίρρησης , ο ειδικός...

{Σ}Ωρέ σαν το μυαλό είναι εκχωρημένο στο να λύσει παλιές εξισώσεις , δεσμεύεται ανίκανο να αποδώσει...ποιός μπορεί άραγε να σκεφθεί σωστά , σαν είναι συναισθηματικά αναστατωμένος...???

Αυτή συνεχής πίεση -συναισθηματική- μπορεί και δημιουργεί προβλήματα στις νοητικές δυνατότητες ενός ανθρώπου...φαντασθείτε τι μπορεί να κάνει στις ικανότηες ενός μικρού παιδιού...μετέπειτα ενηλίκου...!!!

Μήπως η νοητική ανικανότητα στην ζωή ενός ανθρώπου δεν συνοδεύεται και απο την αίσθηση που κάθε ψυχολογικό υποκείμενο "σέρνει" μαζί του για τον εαυτό του και δεν δομεί εκείνα τα απαίσια συναισθήματα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού..???

Και με την σειρά τους αυτά τα "αρνητικά" συναισθήματα δεν δημιουργούν και δεν ορθώνουν τείχη ανάμεσα σε κάθε ψυχολογικό υποκείμενο με το περιβάλλον του ... και δεν είναι αυτά που δημιουργούν τις φοβίες και τις ανασφάλειες "εκθεσής" του στην ζωή και την πάγια πεποίθησή του..."θα ντροπιασθώ..θα εξευτελισθώ , πάλι ξανά και δεν το αντέχω"...κόβοντάς του τα πόδια..???

...εκεί , κάπου στην πρώϊμη παιδική ηλικία , διαδραματίσθηκαν γεγονότα που έμελλαν να πρωταγωνιστήσουν μετέπειτα...αρχίζοντας απο τότε να συγκροτούν τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου , μαζί ασφαλώς και με άλλες παραμέτρους...!!!

quote:

---

Μήπως η νοητική ανικανότητα στην ζωή ενός ανθρώπου δεν συνοδεύεται και απο την αίσθηση που κάθε ψυχολογικό υποκείμενο "σέρνει" μαζί του για τον εαυτό του και δεν δομεί εκείνα τα απαίσια συναισθήματα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού..???

---

όλα όμως με κάποιο μέτρο, γιατί μπορεί να βρεθείς να καλοπιάνεις τον εαυτό σου κ αυτό πάλι επιφέρει άσχημο αποτέλεσμα..

μου γεννήθηκε ακόμα μία σκέψη.. πώς ένας άνθρωπος φτάνει να "θυματοποιείται".. να νομίζει οτι για όλα που του συμβαίνουν φταίει κάποιος άλλος ..

φταίνε καταστάσεις που έχουν συμβεί σε παιδική ηλικία;
πάντα έχουμε επιλογή, σε ότι μας συμβαίνει να διαλέξουμε οπτική.
υπάρχει ένα μάθημα πίσω από όλα...

κατά πόσο όμως ένα μικρό παιδί μπορεί να το αντιληφθεί αυτό.. και πώς οι άσχημες εικόνες αποτυπώνονται στη μνήμη του..
Αργότερα όμως ίσως να τα επεξεργαστεί και να διαλέξει τι θα κρατήσει από αυτές..

υ.γ. Αερινέ δεν ξέρω τι να πώ για αυτό που έγραψες.. το ευχαριστώ μου φαίνεται ανούσιο, κ γι αυτό θα αρκεστώ στην αμηχανία μου κ σε ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο που σχηματίστηκε στα χείλη μου όταν διάβαζα.

quote:

---

quote:

---

Μήπως η νοητική ανικανότητα στην ζωή ενός ανθρώπου δεν συνοδεύεται και απο την αίσθηση που κάθε ψυχολογικό υποκείμενο "σέρνει" μαζί του για τον εαυτό του και δεν δομεί εκείνα τα απαίσια συναισθήματα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού..???

---

Και εδώ είναι που μιλάμε για αυτοαμφισβήτηση...Σαν παιδί δεν έχεις και πολλά να κάνεις αν βρεθείς σε αυτή τη θέση.Όσο δυναμώνει η μνήμη και το μυαλό με τα χρόνια και κυρίως χάρη στην απώλεια και τη στέρηση καταφέρνεις πολλά.Και κάποια στιγμη έρχεται που υπάρχει μια αυτοαναγνώριση και μια σχετική ειρήνη μέσα σου.

Αλλά είναι πολύ εύθραυστη η ρημάδα...

---

Μιλάς ρεαλιστικά φίλε μου και δεν φοβάσαι να εκτεθείς...αυτό για μένα παραπέμπει σε ειλικρινή άνθρωπο , που αν μη τι άλλο καταλαβαίνει την δυσκολία του εγχειρήματος...και την συνειδητοποίησή του...αυτή όμως θεωρώ ότι θέτει τα θεμέλια για την απεξάρτηση...που ούτως ή άλλως όλοι έχουμε σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας...!!!

Πολύ όμορφα το έθεσες..."Εύθραυστη"...!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

...φταίνε καταστάσεις που έχουν συμβεί σε παιδική ηλικία;
πάντα έχουμε επιλογή, σε ότι μας συμβαίνει να διαλέξουμε οπτική.
υπάρχει ένα μάθημα πίσω από όλα...

κατά πόσο όμως ένα μικρό παιδί μπορεί να το αντιληφθεί αυτό.. και πώς οι άσχημες εικόνες αποτυπώνονται στη μνήμη του..

Αργότερα όμως ίσως να τα επεξεργαστεί και να διαλέξει τι θα κρατήσει από αυτές..

---

Ασφαλώς ως προς τις επισημάνσεις σου έχεις απόλυτο "δίκιο" και ας μην ξεχνάμε τα σοφά λόγια του Αριστοτέλη..."της διατυπώσεως , προηγείται η εντύπωση.."

Ο άνθρωπος σκέπτεται και πράττει , σύμφωνα με τα όσα συγκροτούν τον κώδικα πεποιθήσεών του και εξ αυτών νοηματοδοτείται....οι περισσότεροι άνθρωποι π.χ θα αισθανθούν ενδεχομε΄νως άσχημα απο μια ειρωνική ματιά ή μια επιθετική διάθεση έναντι του προσώπου τους...

Η γνώση όμως δια μέσου τη ψυχολογίας των αιτιών που συγκροτούν τέτοιες συμπεριφορές , μπορεί να αποβούν καθοριστικές για την αντίδρασή του αλλα και στο πως θα αισθανθεί...και εφόσον αντιληφθεί ότι κάθε τέτοια συμπεριφορά οιουδήποτε ψυχολογικού υποκειμένου , ουσιαστικά κάνει προβολή ένα αδύνατο υποκείμενο που θέλει να δείξει/φανεί υπέρτερο προκειμένου να αισθανθεί όμορφα και μάλιστα ένα υποκείμενο το οποίο αισθάνεται "απειλή" απο την παρουσία ορισμένων ανθρώπων...και "μπαίνει" σε αυτην την διαδικασία προκειμένου να "κοντύνει" τον απέναντί του για να αισθανθεί υπέρτερος!!!

Μακάρι να μπορούσαμε να επεκταθούμε περισσότερο αλλα θεωρώ ότι αντιλαμβανεσαι σε γενικές γραμμές τι περίπου εννοώ...

Την καλησπέρα μου..!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

όλα όμως οφείλουν να γίνονται με γλυκό τρόπο και όχι βίαια.. γιατί αν "βιάσεις" τον εσωτερικό σου κόσμο το μυαλό και το σώμα αντιδρούν.. χρειάζεται να καταλάβεις πότε είσαι έτοιμος να αποδεχθείς μία αλλαγή και να φιλοξενήσεις νέες πιθανότητες.

όλα όμως με κάποιο μέτρο, γιατί μπορεί να βρεθείς να καλοπιάνεις τον εαυτό σου κ αυτό πάλι επιφέρει άσχημο αποτέλεσμα..

μου γεννήθηκε ακόμα μία σκέψη.. πώς ένας άνθρωπος φτάνει να "θυματοποιείται".. να νομίζει οτι για όλα που του συμβαίνουν φταίει κάποιος άλλος ..

φταίνε καταστάσεις που έχουν συμβεί σε παιδική ηλικία;
πάντα έχουμε επιλογή, σε ότι μας συμβαίνει να διαλέξουμε οπτική.
υπάρχει ένα μάθημα πίσω από όλα...

κατά πόσο όμως ένα μικρό παιδί μπορεί να το αντιληφθεί αυτό.. και πώς οι άσχημες εικόνες αποτυπώνονται στη μνήμη του..
Αργότερα όμως ίσως να τα επεξεργαστεί και να διαλέξει τι θα κρατήσει από αυτές..

υ.γ. Αερινέ δεν ξέρω τι να πώ για αυτό που έγραψες.. το ευχαριστώ μου φαίνεται ανούσιο, κ γι αυτό θα αρκεστώ στην αμηχανία μου κ σε ένα ανεπαίσθητο χαμόγελο που σχηματίστηκε στα χείλη μου όταν διάβαζα.

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr