Καμμιά φορά ως άνθρωπος -πολλές φορές μάλλον- διαβάζοντας ένα κείμενο ή βλέποντας έναν άνθρωπο , διαμορφώνω μια εικόνα για τον χαρακτήρα και την ευαισθησία του...εκείνη η πρώτη ματιά μέλλεται να είναι και η κραταιότερη -τελικά και εκ του αποτελέσματος- σε σχέση με τις υπόλοιπες και αποκαλούμενες ως "λογικές κρίσεις" ή "ώριμες κρίσεις"....
Φίλη μου , οι σκέψεις σου και τα ερωτήματά σου είναι ανθρώπινα και έχω την αίσθηση ότι αποτελούν ερωτήματα και σκέψεις όλων των ανθρώπων -υποσυνείδητα-...κάτι όμως εμποδίζει πολλούς είτε να τα σκεφθούν..είτε να τα πούν!!!
Θαρρω ότι υπάρχει μια περιρέουσα αίσθηση που τείνει -αν δεν έχει γίνει- και πραγματικότητα , ότι εκφέροντας-δηλώνοντας την αγάπη εμφανιζόμαστε ως αδύναμοι και αιτούντες...κάτι ως παρίες ένα "πράμα"...προσωπική μου θέση - άποψη είναι ότι το εντελώς αντίθετο ισχύει..
Οι άνθρωποι που εκδηλώνουν την αγάπη τους και τα συναισθήματά τους εν γένει , είναι άνθρωποι δυνατοί και δεν φοβούνται να εκτεθούν...
Το θέμα βέβαια , το οποίο για μένα είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο ερώτημα , είναι κατά πόσο η αγάπη την οποία κάθε φορά επικαλούνται οι άνθρωποι είναι όντως αγάπη ή μια κεκαλλυμένη ανάγκη...
Η αγάπη δε ... δοκιμάζει και δοκιμάζεται ... λειτουργεί ως ένας πεντακάθαρος καθρέπτης , όπου όλοι κοιτάζουν τον εαυτό τους και την ποιότητα του χαρακτήρα τους!!!
Η αγάπη προτείνει το όμορφο και το αυθόρμητο δόσιμο , απαλλαγμένο απο ανταλλάγματα και υποσχέσεις ... προτείνει την ελευθερία , είναι η ελευθερία , που σαν θελήσουμε να την περιορίσουμε , εκείνο που τελικά κατορθώνουμε είναι να περιορίσουμε τον εαυτό μας καθιστώντας τον μόνο...και η μοναξιά συνδηλώνει -μαζί με άλλα- και την έλλειψη αγάπης φίλη μου!!!
Όποιος έχει και μάλιστα ως περίσσευμα προσφέρει και μάλιστα πάντα απο "αγάπη"...το πως θα διαχειρισθεί ο κάθε απέναντί μας την προσφορά μας και πως θα συμπεριφερθεί , αφορά τον ιδιο και βαραίνει τον ίδιο αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον όρο...
Αν το αισθανθεί ως "υποχρέωση" και "δεσμά" αυτό αποτελεί καθαρά δική του υπόθεση...και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να λογίζεται ως προσωπικό μας πρόβλημα αλλα ούτε να μας κάμπτει και να μας οδηγεί σε συμπεράσματα του τύπου "τελικά δεν αξίζει να αγαπάς.."
Κάποτε ένας καλός φίλος -για τον εαυτό μου πρόκειται- μου είχε πεί:"Η αγάπη δεν ορίζει στρατόπεδα..δεν σου λέει διάλεξε ή με μένα ή με τους άλλους , πάει παντού και αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο ως οντότητα ανεξαρτήτως κοινωνικών κριτηρίων και επιταγών"
Λάθεψε -ο φίλος μου-...???
Θεωρώ πως όχι...

Νικόμαχε , αν εσύ έτσι το βλέπεις δεν μπορώ να κάνω οτιδήποτε!
Πάρε θέση σε παρακαλώ στο θέμα και άσε τις προσωπικές επισημάνσεις δεν συνεισφέρουν οτιδήποτε..
Εκτός και αν το έχεις ανάγκη για κάποιο λόγο...οπότε πάσο!

Καλώς τον φίλο μας...

Όλες κλάψες είσαι τώρα τελευταία.
Φταίει λες η ......ανάδρομη “Αφροδίτη”????

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Είναι ωραίο να παίρνεις μάτι την αλήθεια... έστω κι από χαραμάδα... Αποπνέει έναν περίεργο ερωτισμό το όλο "θέμα"...

Προφανώς δεν έχεις καταλάβει την θέση μου για τις “συμβάσεις”, τις οποίες ΟΛΕΣ αντιμάχομαι
Και μιλώ για ΟΛΕΣ τις συμβάσεις – ορισμένου και αόριστου χρόνου – με αλά και χωρίς πιστοποιητικά νομιμότητας και εγκυρότητας, παρά μόνο την εγκυρότητα της τιμής του λόγου της αλήθειας. .
Ψάχνω να βρω τους καινούργιους νόμους, και τις νέες καινούργιες συμβάσεις – όχι καταπιεστικές, όχι εγωιστικές, και μήτε ουτοπιστικές, για μια αταξική κοινωνία ανθρώπων.
Είμαστε παρά πολλοί για να ζούμε “σκόρπια”
Οι παλιές συμβάσεις είναι βασισμένες στο ψέμα ,την υποκρισία, τον εγωισμό και την εκμετάλλευση – άμεση αλά και κυρίως έμμεση -.
Πώς θα μπορούσαν να είναι οι σχέσεις των ανθρώπων χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, υστεροβουλίας και καιροσκοπισμού?

Κυνηγώ την σκιά μου?
Μπορεί!

Ζητώ να μπαλώσω το ένα χέρι μου με το χέρι της σκιάς μου?
Ποιος ξέρει?

Λες να τρελάθηκα?
Το ποιο πιθανό!!

Ω...ναι! τελικά έχεις αυτή την αθέατη ρομαντική πλευρά που έλεγες και που επιμελώς προσπαθείς να κρύβεις... (Να καταγραφεί παρακαλώ στα πρακτικά...)
Με ολίγο από ιδεαλισμό θα έλεγα για το τσακίρ κέφι...
Δεν είναι κακό! Δεν είναι καθόλου κακό!...
Εγκρίνω και επαυξάνω ...

Υ.Γ. Είναι καλό να επαναπροσδιοριζόμαστε...

Αγαπητή mystery flower,σε ρώτησε κανείς σεχτικά?
ΑΝ ΤΟ ΘΈΜΑ ΕΊΝΑΙ ΒΛΆΣΦΗΜΟ ΓΙΑ ΣΈΝΑ,ΜΠΟΡΕΊς ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΉΣΕΙς ΆΝΕΥ ΣΧΟΛΊΩΝ!!