ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΓΕΡΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΩΣΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.

ΤΩΡΑ ΦΙΛΗ Zadok ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΚΟΛΗΣΩ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΟΛΗΣΩ ΠΟΥΘΕΝΑ.ΓΙΑ ΕΞΗΓΑ ΜΟΥ ΤΗ ΕΝΝΟΕΙΣ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΜΕΤΕΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.

ΕΡΡΩΣΘΕ

ΧΑΙΡΕ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ.
ΜΗΝ ΤΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΚΛΕΙΣΤΑ.

θεωρώ ότι οι παραθέσεις φωτογραφιών είναι υπερβολές για χάριν εντυπωσιασμού.

Και εξηγώ:

Οι φωτογραφίες που είδα, δεν γράφουν ούτε σε ποιά φάση βρίσκεται το έμβρυο, ούτε για ποιό λόγο έγινε η επέμβαση.

Νωρίτερα, είχαμε κάνει μία συζήτηση, όπου νομίζω ότι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι καλό είναι να μη βιαζόμαστε να κρίνουμε καταστάσεις συλλήβδην.

Δε μου λένε τίποτα οι φωτογραφίες λοιπόν.

Είναι τόσο σημαντικές, όσο οι φωτογραφίες από τροχαία ατυχήματα και άλλα τέτοια...
Είδατε κανέναν να μην ξαναπιάνει τιμόνι; Ή μήπως η λύση είναι να τρέχουμε με 40 χλμ. την ώρα;

Δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Σημασία έχει να μάθουμε να οδηγούμε...

Λοιπόν, ας ρωτήσουμε κάποιο επιστήμονα - γυναικολόγο...

Το ωάριο μερικών εβδομάδων δεν είναι σχηματοποιημένος άνθρωπος. Ήμαρτον!

Σε προχωρημένες εγκυμοσύνες δεν επιτρέπεται η έκτρωση, εκτός αν είναι θέμα ζωής & θανάτου.

Δεν είμαστε πιο σοφοί από τη φύση.

Είναι πραγματικά λυπηρό ότι την σήμερον ημέρα υπάρχουν κοπέλλες που ασύστολα προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες...
Μια γνωστή μου ετών 34 έχει κάνει 7 εκτρώσεις!

Ημαρτον πια! Μορφωμένη κοπέλλα και δεν ξέρει τι σημαίνει αντισύλληψη?
Ανωριμότητα σε αυτή την ηλικίά δικαιολογείται?
Ανευθυνότητα σε αυτά τα θέματα επιτρέπεται?

Ισως ακούγεται πολύ κακό αυτό που θα πω αλλά ειλικρινά παρακαλώ το Θεό να της δώσει κάποιο αφροδίσιο νόσημα μπας και βάλει μυαλό...μπας και πάψει να δολοφονεί συνέχεια τόσες ψυχές...

ΟΜΩΣ...μέχρι πότε νομίζετε ότι θα παίζει την ρώσικη ρουλέττα?

Στο κάτω κάτω ο κόσμος σήμερα δεν είναι όπως ήταν κάποτε... να μην δέχεται τις ανύπαντρες μητέρες ... και εκείνες βοηθούνται και από το κράτος αλλά και από τον περίγυρό τους...

Δε μιλώ για περιπτώσεις όπου χρήζουν ιατρικής παρέμβασης γιατί κρίνω ότι τότε μόνο είναι αναπόφευκτο και λογικό να γίνεται...

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΠΡΙΝ ΕΔΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΗ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ.

ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΝΤΕΞΑ ΝΑ ΔΩ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΩ ΑΛΛΕΣ ΓΙΑΤΙ ΓΥΡΙΣΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΜΟΥ.

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΑΒΑΛΛΟΝ:
Στο κάτω κάτω ο κόσμος σήμερα δεν είναι όπως ήταν κάποτε... να μην δέχεται τις ανύπαντρες μητέρες ... και εκείνες βοηθούνται και από το κράτος αλλά και από τον περίγυρό τους...

Δε μιλώ για περιπτώσεις όπου χρήζουν ιατρικής παρέμβασης γιατί κρίνω ότι τότε μόνο είναι αναπόφευκτο και λογικό να γίνεται...

ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΛΟΓΟ.

ΕΡΡΩΣΘΕ

ΧΑΙΡΕ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ.
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ.
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ.
ΜΗΝ ΤΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΚΛΕΙΣΤΑ.

Τι ρίχνει ο ουρανός και δεν το τραβάει η γης……………………???????

ΦΙΛΙΚΑ ΜΑΙΡΗ

Edited by - lostris_a on 12/03/2004 13:19:41

Φιλικά

νομίζω ότι η παρατήρησή της για την αντιμετώπιση των ανυμφεύτων γυναικών στην επαρχία είναι σημαντική.

Αγαπητή inandabove, πιθανόν να έχεις δίκιο και σε μεγάλο ποσοστό να είναι έτσι, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχω συναντήσει και περιπτώσεις αντρών (σπάνιο βέβαια), οι οποίοι είναι πολύ υπεύθυνοι και πολύ ώριμοι στο θέμα της πατρότητας. Βέβαια, αυτό είναι αποτέλεσμα της γενικότερης στάσης ζωής τους.

Αλήθεια, ακούσατε για την περίπτωση της μοναχής, η οποία γέννησε πριν λίγες μέρες σε μαιευτήριο των Αθηνών;

Σήμερα δεν άκουσα εξελίξεις... Πάντως εκείνη κράτησε το παιδί (ενώ έλεγε ότι θα το δώσει για υιοθεσία) και η εκκλησία είπε ότι θα τη βοηθήσει.

εχετε καποιο δικιο, γιατι εβαλα τις φωτογραφιες χωρις να τοποθετηθω.

θα το κανω τωρα εν συντομια...

εγω δεν το αντιμετωπιζω το θεμα θρησκευτικα, αλλα πολιτικα.

απο τη στιγμη που το εμβρυο εχει καρδια, εγκεφαλο κτλ, ειναι ανθρωπινη οντοτητα, και σαν τετοια εχει ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, οπως ολοι μας.

οντας παιδι που τη γλυτωσε επειδη η μανα μου ειχε περιοδο μεχρι τον τεταρτο μηνα, μπορω να υποστηριζω τα δικα μου ατομικα δικαιωματα πρωτα απ ολα, ετσι?

απο την αλλη, υπαρχουν περιπτωσεις που η εκτρωση επιβαλλεται, οπως εκ γεννετης βλαβες, βιασμοι κτλ.

πιστευω πως πρεπει πρωτα απ ολα να αλλαξει αντιληψη η κοινωνια μας και να σεβεται τις ανυπαντρες μητερες.

το κρατος πρεπει να τις συντηρει, αυτες και τα παιδια τους, οπως πρεπει και να βοηθαει τους πολυτεκνους αλλα και τους γονεις γενικα.

και επειδη δεν εδωσα λεπτομερειες για τις φωτογραφιες, μπορειτε να τις διαβασετε μονοι σας εδω:

http://www.abortiontv.com/AbortionPictures1.htm

ναστε καλα

χαίρομαι που μας διευκρίνησες την άποψή σου, αν και αναρωτιέμαι πόσο επηρεασμένος είσαι από την προσωπική σου εμπειρία.

Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά κανείς δε σου αμφισβήτησε τα δικαιώματά σου ως εμβρύου.

Όσο συνδέεσαι με τον ομφάλιο λώρο όμως, άποψη δεν μπορείς να έχεις (τουλάχιστον όχι αυτόνομη).

Θα κοιτάξω και το λινκ...

Πάντως, φίλοι μου, ξέρετε τί παρατηρώ; Μόλις εντοπίζουμε ένα πρόβλημα, προτείνουμε μία λύση, αλλά κανείς μας δεν αναλογίζεται τις πιθανές συνέπειες.

Να σας εξηγήσω τί εννοώ:

Στην Αγγλία, όπου το πρόβλημα των ανύμφευτων μητέρων και των εκτρώσεων ήταν παλιότερο κι εντονότερο, είχαν ψηφιστεί νόμοι προστασίας τους και έπαιρναν και καλά επιδόματα.

Σας πληροφορώ, κάποια στιγμή παρουσιάστηκε το φαινόμενο οι περισσότερες γυναίκες ν' αποφεύγουν το γάμο, για να μη χάσουν το επίδομα και προτιμούσαν απλά να συζούν με τους φίλους τους.

Τη ρίχνει ο ουρανός και δεν το τραβάει η γης……………?????

ΦΙΛΙΚΑ ΜΑΙΡΗ

Edited by - lostris_a on 15/03/2004 09:52:14

Edited by - lostris_a on 15/03/2004 09:57:13

ΜΠΡΑΒΟ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΑΝΗΞΕ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ!!!!

Καταλαβαίνω το τί θέλεις να πεις, αλλά νομίζω ότι θα πρέπει να αποφεύγονται εν γένει βαριές εκφράσεις, όπως έχω ξαναγράψει, του στυλ:

quote:

---

ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ!!!

---

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

Τη ρίχνει ο ουρανός και δεν το τραβάει η γης………….?????

ΦΙΛΙΚΑ ΜΑΙΡΗ

Edited by - lostris_a on 15/03/2004 15:35:33

Edited by - lostris_a on 15/03/2004 15:53:21

Φιλε/η coperrolo σε ευχαριστώ που κατάλαβες ότι με το μήνυμα μου
δεν είχα κανένα σκοπό να σε προσβάλω.
Τώρα για τις φωτογραφίες που λες νομίζω ότι από την μία θα ήτανε
χάσιμο χρόνου και από την άλλη το μόνο που θα πετύχαινες θα ήταν
να δημιουργήσεις 2 στρατόπεδα τους ΜΕΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΕΝ.
Δεν πιστεύω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να προσεγγίσουμε το
θέμα, μάλλον θα έλεγα ότι είναι ο τρόπος για να το δυναμιτίσουμε.
Καταλαβαίνω και πάλι τη θέλεις να πεις αλλά κάποιος μπορεί
να πει ότι με την λογική αυτή (παιδιά των φαναριών - ζητιανάκια κ.λ.π.)
η έκτρωση καταλήγει να είναι ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.
Πιστεύω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από την οικογένεια και συνεχίζει
και στο σχολείο. Στην δικιά μου την γενιά η λέξη ΣΕΧ ήταν ΤΑΜΠΟΥ
Στην σημερινή γενιά είναι καθημερινό φαινόμενο.
Και οι δυο γενιές όμως δεν είχαν σωστή ενημέρωση στην δικιά μου
γιατί ήταν ΤΑΜΠΟΥ στην σημερινή γιατί θεωρούμε ότι τα παιδιά
είναι πανέξυπνα και δεν υπάρχει λόγος για <<σωστή ενημέρωση>>.
Και καταλήγουμε σε αυτά τα τραγικά αποτελέσματα από την μία
η έκτρωση και από την άλλη αυτά που αναφέρεις εσύ (παιδιά των
φαναριών κ.λ.π.).
Δεν υπάρχει οικογενειακή μέριμνα αλλά ούτε και κρατική, από
αυτή την πλευρά πρέπει να το δούμε και να βρούμε λύσεις
που θα ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά μας ώστε να γίνουν σωστοί αυριανοί πολίτες.

Τη ρίχνει ο ουρανός και δεν το τραβάει η γης……………………?????

ΦΙΛΙΚΑ ΜΑΙΡΗ

ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΦΙΛΗ lostris_a ,ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΜΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.ΟΝΤΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΟΝΟΝΤΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΠΕΔΑΓΩΓΙΣΗΣ, ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΑΠ'ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ.
ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΔΕΝ ΓΙΝΩΤΑΝΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ. ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΤΑΛΗΛΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΔΑΞΟΥΝ.ΙΣΩΣ ΤΑ 3-4 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΕΥΘΗΝΣΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΙΛΗΚΡΗΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ.

ΟΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ.

Μάλιστα, όταν πήγε στην εκκλησία για να την διαβάσουν, ο παπάς της διάβασε την ανάλογη ευχή των εκτρώσεων αποκαλώντας την (άκουσον - άκουσον!!) πόρνη!!!

Από τότε, περιττό να σας πω σε τι ψυχολογική κατάσταση βρίσκεται, και πως κάνει όταν βλέπει εκκλησία!

Λοιπόν, για να καταλήξω, άποψή μου είναι ότι όλοι και όλα συνηγορούν στην ΕΛΛΑΔΑ να οδηγήσουν μια γυναίκα σε αυτή την πράξη. Κάτι η ανευθυνότητα των ανδρών (έτσι - δυστυχώς - μεγαλώνουν τους γιούς στην επαρχία όπου ζω κι εγώ), κάτι η εκκλησία (που κοιτά πως να τα παίρνει και όχι να βοηθάει τον κόσμο), κάτι το κράτος (ομοίως), κάτι οι αντιλήψεις γενικότερα περί "μπάσταρδων", "ξώγαμων" και άλλων ηλιθίων χαρακτηρισμών, δεν θέλει και πολύ...

Όμως, δεν συμφωνώ απ' την άλλη, στη μη λήψη μέτρων για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και φταίνε και ΟΙ ΔΥΟ!! ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!

Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι πως εδώ στην Πάτρα, τρεις μήνες μετά το Καρναβάλι, ο αριθμός των εκτρώσεων τριπλασιάζεται!! (Αυτά από στοιχεία που εκδίδει ο Ιατρικός Σύλλογος). Λοιπόν, δεν πρόκειται για ανευθυνότητα;;;

Sorry αν σας κούρασα...

quote:

---

Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι πως εδώ στην Πάτρα, τρεις μήνες μετά το Καρναβάλι, ο αριθμός των εκτρώσεων τριπλασιάζεται!! (Αυτά από στοιχεία που εκδίδει ο Ιατρικός Σύλλογος). Λοιπόν, δεν πρόκειται για ανευθυνότητα;;;

---

Edited by - Zadok on 23/03/2004 19:07:53

quote:

---

Χαρακτηριστικό, επίσης, είναι πως εδώ στην Πάτρα, τρεις μήνες μετά το Καρναβάλι, ο αριθμός των εκτρώσεων τριπλασιάζεται!! (Αυτά από στοιχεία που εκδίδει ο Ιατρικός Σύλλογος). Λοιπόν, δεν πρόκειται για ανευθυνότητα;;;

---

Φαντάσου τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα... ανευθυνότητα στο τετράγωνο!!!

"Τάδε έφη Avallon"

quote:

---

Και να απαγορευθούν νομικά, πάλι θα υπάρχουν καλοθελητές που θα προσφέρουν κατ'οίκον ή σε αμφιβάλλου ποιότητας μέρη υπηρεσίες έκτρωσης όπου το ρίσκο θα είναι αυξημένο.
Οι ακτιβιστές κατά των εκτρώσεων καλά θα κάνουν να υιοθετήσουν απο κανα 5άρι ορφανά, 2 απ'αυτά με προβλήματα καθυστέρησης/ανατομίας, επιζήσαντες του φόνου, για να δώσουν το καλό παράδειγμα. Δηλαδή, μετά ποιός θα απορροφήσει την παραγωγή; Ή μήπως να σταματήσουν οι εκτρώσεις και να φτιάξουμε ορφανοτροφεία;
Αν εσείς ή η κοπέλα σας αποφάσιζε να κάνει έκτρωση ποιός έχει το δικαίωμα να σας/της αλλάξει τη γνώμη; Ποιός θα αποφασίσει για το αν θα πεινάει ένας ή και οι δύο μαζί στην τρώγλη ή εαν το βρέφος δεν θα εκτίθεται σε κίνδυνο απο το περιβάλλον του ή εαν ο οργανισμός της μητέρας είναι αποτοξινωμένος & έτοιμος να παραδώσει μία ζωή.
Τεσπα, θυμάται κανείς τον τίτλο ταινίας όπου η πρεζού μαμά μπλέκεται μεταξύ φανατικών κατα & υπέρ των εκτρώσεων, μέχρι το τέλος όπου αποβάλλει φυσιολογικά και τα παίρνει ($) και από τους 2;

---

Η ομορφιά απλώνεται.....
S I M O R I L .......

quote:

---

Όμως την περίπτωση της άμβλωσης ή απέξησης ή έκτρωσης δεν έχουμε να κάνουμε με τον δική μας ζωή αλλά με κάπιου άλλου!!

---

Λυπάμαι πολύ γι'αυτό που θα πω γιατί θα ακουστεί "πολύ σκληρό" αλλά ελπίζω οι μετέχοντες σε αυτό το τόπικ να με αθωώσουν αφού έχω πει νωρίτερα την άποψή μου γι'αυτό...

ΟΜΩΣ αγαπητή σιμορι...
το έμβρυο ζει "παρασιτικά" και δεν είναι αυτόνομο για να θεωρηθεί αυτό το πράγμα φόνος... Πίνει και τρώει από τη μητέρα τραβά όλες τις ουσίες που του χρειάζονται για να επιβιώσει και αν η μητέρα δεν πάρει τις κατάλληλες βιταμίνες οι επιπτώσεις βαρύνουν εκείνη και όχι το έμβρυο... Το έμβρυο είναι φτιαγμένο από την φύση να παίρνει όλα τα απαραίτητα συστατικά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο από την μητέρα αποστραγγίζοντάς της... Αυτά είναι τα λόγια του γυναικολόγου μου όταν ανακάλυψα ότι ήμουν 3 μηνών έγκυος και αναρωτήθηκα τι επίπτωση θα είχε αυτό στο μωρό αφού επι 3 μήνες δεν έπαιρνα τις απαραίτητες για την εγκυμοσύνη βιταμίνες.

"Τάδε έφη Avallon"

Πιστεύω όπως είπα και πριν πως το πρόβλημα αυτό έχει κοινωνικές διαστάσεις και πως θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας όλες τις παραμέτρους μέσα από την προφύλαξη, την ενημέρωση, την πρόνεια, και την ευαισθητοποίηση... Δεν εννοώ να δούμε το θέμα φασιστικά...όπως θα διάβασες στο προηγούμενο κείμενό μου αναφέρθηκα άλλά και υπονόησα και άλλα προβλήματα που υπήρχαν κάποτε εξαιτείας της απαγόρευσης και της κοινωνικής κατακραυγής!!!
Ούτε και θα πρέπει να γεμίσουμε τα ορφανοτροφεία με ορφανά παιδιά!!

Δεν εννοώ να γυρίσουμε πίσω.. αλλά να πάμε μπροστά κοιτάζοντας τα μαθήματα του παρελθόντος!!
Η σεξουαλική διαπαιδαγώγιση πρέπει να σταματήσει να είναι ταμπού... γιατί βλέπουμε τα αποτελέσματά!!!

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

quote:

---

Έχω μία φίλη.. η οποία ένα μήνα μετά την άμβλωση είχε αιμοραγίες σε σημείο να πλημυρίζει μέχρι τις πατούσες της και να μην σταματάει το αίμα ούτε και στο νοσοκομείο και να πέφτουν κομάτια από το σώμα της.. εννοώντας μέσα από το σώμα της! έκανε θεραπεία για ένα χρόνο συν τα ψυχολογικά που ακόμα δεν της έχουν περάσει εντελώς, παρ'ότι κοντεύει 10ετία από τότε!!

---

Και γω έχω μια γνωστή(ζώον το λιγότερο που μπορώ να πω...) που έκανε 9 εκτρώσεις (άγνωστο γιατί αφού είναι και βγαλμένη και μορφωμένη...)και δεν είχε τέτοιο πρόβλημα υγείας ούτε και κανένα ψυχολογικό αντίκτυπο (καθόλου παράξενο αφού όπως είπα παραπάνω είναι ζώο) Βλέπεις λοιπόν ότι είναι θέμα οργανισμού, γιατρού και ψυχοσύνθεσης...
ΟΜΩΣ δεν βάζω το χεράκι μου στη φωτιά για το τι θα γίνει όταν (και αν) αποφασίσει να γίνει μητέρα... Προσωπικά θεωρώ ότι τέτοια "τιμή" δεν της αξίζει και ελπίζω να βρει τη Θεϊκή Δίκη...

"Τάδε έφη Avallon"

Επιστημονικές μελέτες αποκαλύπτουν σημαντικούς κινδύνους

Κύριες ψυχολογικές επιπτώσεις της έκτρωσης1

ΑΝΑΓΚΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Σε μια μελέτη που αφορούσε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση μόλις πριν 8 εβδομάδες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 44% παραπονέθηκε για νευρικές διαταραχές, το 36% υπέφερε από διαταραχές του ύπνου, το 31% ένοιωθε μετάνοια για την πράξη και το 11% έπαιρνε ψυχοφάρμακα με συνταγή του οικογενειακού γιατρού.2 Μια μελέτη ανασκόπησης 5 ετών σε δύο Καναδικές περιφέρειες διαπίστωσε σημαντικά μεγαλύτερη χρήση ιατρικών και ψυχιατρικών υπηρεσιών από τις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση. Το πιο σημαντικό εύρημα ήταν ότι το 25% των γυναικών που είχαν κάνει έκτρωση επισκέπτεται ψυχίατρο σε σύγκριση με το 3% της ομάδας ελέγχου3 (γυναικών χωρίς έκτρωση). Οι γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση είναι πολύ πιθανότερο να χρειαστούν αργότερα εισαγωγή σε ψυχιατρική κλινική. Σε ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο υπόκεινται οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, οι χωρισμένες ή διαζευγμένες γυναίκες, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε περισσότερες από μία εκτρώσεις.4

Επειδή πολλές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση καταπνίγουν την ψυχική τους διαταραχή προκειμένου να την ξεπεράσουν, μπορεί να υπάρξει μια μεγάλη περίοδος άρνησης πριν η γυναίκα ζητήσει ψυχιατρική βοήθεια. Τα καταπνιγμένα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν ψυχοσωματικές ασθένειες και ψυχιατρικά προβλήματα ή προβλήματα συμπεριφοράς σε άλλους τομείς της ζωής. Σαν αποτέλεσμα, μερικοί ειδικοί αναφέρουν ότι η ψυχική διαταραχή που καταπνίγεται μετά από μια έκτρωση είναι η αιτία ασθενείας πολλών αρρώστων γυναικών, παρ' όλο που οι ασθενείς έφθασαν σε αυτούς αναζητώντας θεραπεία για φαινομενικά άσχετα προβλήματα.5

ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗ ΑΓΧΩΔΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ (PTSD ή PAS)

Μια εκτενής μελέτη με τυχαία δείγματα διαπίστωσε ότι τουλάχιστον το 19% των γυναικών που έχουν κάνει έκτρωση υποφέρουν από διαγνώσιμη μετατραυματική άγχώδη διαταραχή (post-traumatic stress disorder - PTSD). Περίπου οι μισές εμφάνιζαν πολλά, αλλά όχι όλα, από τα συμπτώματα της ψυχικής αυτής νόσου, ενώ 20 έως 40% εμφάνιζαν μέτρια έως υψηλά επίπεδα άγχους και συμπεριφορά αποφυγής των εμπειριών της έκτρωσης.6 Επειδή αυτή είναι μια σημαντική νόσος που μπορεί να υπάρχει σε πολλές ασθενείς, και δεν είναι άμεσα αντιληπτή από ανθρώπους που δεν ανήκουν στον χώρο της ψυχιατρικής βοήθειας, η περίληψη που ακολουθεί είναι περισσότερο πλήρης από τις άλλες της παρούσας ενότητας. Η PTSD είναι μια ψυχολογική ανωμαλία που προξενείται από τραυματική εμπειρία η οποία επικρατεί όλων των αμυντικών μηχανισμών ενός Προσώπου και οδηγεί σε έντονο φόβο, συναισθήματα αδιεξόδου, παγίδευσης ή απώλειας ελέγχου. Ο κίνδυνος που υπάρχει ώστε μια εμπειρία να είναι τραυματική αυξάνεται όταν το γεγονός που γίνεται αίτιο του τραύματος επάγει απειλές σωματικής βλάβης, σεξουαλικής βίας ή την μαρτυρία/συμμετοχή σε βίαιο θάνατο. Η PTSD εμφανίζεται όταν το τραυματικό συμβάν προκαλεί την υπερδιέγερση των αμυντικών μηχανισμών "φυγής ή πάλης". Αυτή η υπερδιέγερση κάνει αυτούς τους αμυντικούς μηχανισμούς να αποδιοργανωθούν, να αποκοπούν από τις παρούσες συνθήκες και να αποκτήσουν μια δική τους υπόσταση με αποτέλεσμα μη φυσιολογική συμπεριφορά και σημαντικές διαταραχές της προσωπικότητας. Ως παράδειγμα αυτής της αποκοπής των νοητικών λειτουργιών, ορισμένα θύματα της PTSD μπορεί να αισθανθούν έντονα συναισθήματα αλλά χωρίς καθαρή ανάμνηση του γεγονότος, άλλα μπορεί να θυμούνται κάθε λεπτομέρεια χωρίς όμως έντονα συναισθήματα, άλλα μπορεί να αναβιώνουν τόσο το συμβάν όσο και τα συναισθήματα σε ξαφνικές (παρεισδυτικές) και πνικτικές εμπειρίες αναδρομής.7

Οι γυναίκες μπορεί να αισθάνονται την έκτρωση ως τραυματικό γεγονός για πολλούς λόγους. Πολλές ωθούνται σε ανεπιθύμητη έκτρωση από συζύγους, φίλους, γονείς ή άλλους. Εάν η γυναίκα έχει πέσει πολλές φορές θύμα καταπιεστικής μεταχείρισης, μια τέτοια ανεπιθύμητη έκτρωση μπορεί να εκληφθεί ως ο ακρότατος βιασμός σε μια ζωή που χαρακτηρίζεται από την κακομεταχείριση. Άλλες γυναίκες, ανεξάρτητα από το πόσο πιεστικές είναι οι αιτίες για τις οποίες επιδιώκουν την έκτρωση, μπορεί πάντα να εκλάβουν την διακοπή της κυήσεώς τους ως τη βίαια θανάτωση του ίδιου τους του παιδιού. Ο φόβος, η αγωνία, ο πόνος και η ενοχή που σχετίζονται με την επέμβαση αναμιγνύονται σε αυτή την αντίληψη ενός αλλόκοτου και βίαιου θανάτου. Ακόμα, άλλες γυναίκες αναφέρουν ότι ο πόνος της έκτρωσης, που προκαλείται από έναν μασκοφόρο άγνωστο ο οποίος εισβάλλει στο σώμα τους, δημιουργεί αίσθηση ταυτόσημη με τον βιασμό8. Πραγματικά, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι οι γυναίκες με ιστορικό σεξουαλικής επιθέσεως μπορεί να αισθανθούν μεγαλύτερη ταραχή κατά και μετά την έκτρωση, ακριβώς λόγω των ομοιοτήτων μεταξύ των δύο εμπειριών9. Όταν το αίτιο του άγχους που οδηγεί στην PTSD είναι η έκτρωση, συνήθως αναφέρεται από τους ειδικούς ως Μετεκτρωτικό Σύνδρομο (Post-Abortion Syndrome - PAS).

Τα κύρια συμπτώματα της PTSD ταξινομούνται γενικά σε τρεις κατηγορίες: υπερδιέγερση, παρείσδυση και συστολή.

Υπερδιέγερση είναι ένα χαρακτηριστικό χρονίως και ανομάλως διεγερμένων αμυντικών μηχανισμών "φυγής ή πάλης". Το πρόσωπο μοιάζει να βρίσκεται σε διαρκή συναγερμό για την απειλή κινδύνου. Συμπτώματα υπερδιέγερσης είναι τα εξής: απαντήσεις υπερβολικής έκπληξης, επιθέσεις αγωνίας, οξυθυμία, εκρήξεις θυμού ή οργής, επιθετική συμπεριφορά, αδυναμία συγκέντρωσης, υπερεγρήγορση, δυσκολία στον ύπνο, αντιδράσεις που αναφέρονται στη φυσιολογία του σώματος όταν υπάρξει έκθεση σε καταστάσεις που συμβολίζουν ή μοιάζουν με κάποια πλευρά της τραυματικής εμπειρίας (για παράδειγμα, ταχυπαλμία, εφίδρωση κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης πυέλου ή με το άκουσμα του ήχου μιας αντλίας κενού).

Παρείσδυση είναι η εμπειρία του τραυματικού συμβάντος σε ανεπιθύμητο και απροσδόκητο χρόνο. Συμπτώματα παρείσδυσης στις περιπτώσεις του PAS είναι τα εξής: ανακάμπτουσες και ξαφνικές σκέψεις για μια έκτρωση ή ένα εκτρωμένο παιδί, αναδρομές, στις οποίες η γυναίκα στιγμιαία αναβιώνει μια πλευρά της εμπειρίας της έκτρωσης, εφιάλτες σχετικά με την έκτρωση ή το παιδί, επετειακές αντιδράσεις έντονης λύπης ή κατάθλιψης την ημερομηνία κατά την οποία θα έπρεπε να γεννηθεί το παιδί ή τις επετείους της έκτρωσης.

Συστολή είναι το μούδιασμα των συναισθηματικών δυνάμεων, ή η ανάπτυξη τρόπων συμπεριφοράς τέτοιων, ώστε να αποφεύγονται ερεθίσματα που σχετίζονται με το τραύμα. Είναι συμπεριφορά διαφυγής -- προσπάθεια άρνησης και αποφυγής αρνητικών συναισθημάτων, ή ανθρώπων, τόπων, πραγμάτων που επιδεινώνουν τα αρνητικά συναισθήματα που σχετίζονται με το τραύμα. Στις περιπτώσεις μετεκτρωτικού τραύματος, η συστολή μπορεί να εκφράζεται ως: αδυναμία ανάμνησης της εμπειρίας της έκτρωσης ή σημαντικών μερών της, προσπάθειες αποφυγής δραστηριοτήτων ή καταστάσεων που μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις της έκτρωσης, απομάκρυνση από τις σχέσεις, ιδιαίτερα αποξένωση απ' όσους συνδέονται με την απόφαση για την έκτρωση, αποφυγή των παιδιών, προσπάθεια αποφυγής ή άρνησης σκέψεων ή συναισθημάτων που σχετίζονται με την έκτρωση, περιορισμένο εύρος συναισθημάτων αγάπης ή στοργής, αίσθηση μικρής μελλοντικής προοπτικής (για παράδειγμα, η γυναίκα δεν περιμένει καριέρα, γάμο, παιδιά ή μακροζωία); μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες οι οποίες ήταν παλαιότερα αγαπητές, χρήση ναρκωτικών ή οινοπνεύματος, σκέψεις ή απόπειρες αυτοκτονίας, καθώς και άλλες τάσεις αυτοκαταστροφής.

Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, η μελέτη του Barnard διαπίστωσε την ύπαρξη PTSD σε ποσοστό 19% μεταξύ των γυναικών που είχαν δεχθεί έκτρωση τρία έως πέντε έτη παλαιότερα. Όμως στην πραγματικότητα το ποσοστό αυτό είναι πιθανώς υψηλότερο. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες μελέτες που αναφέρονται στο διάστημα μετά την έκτρωση, η μελέτη του Barnard σφάλλει κατά ένα ποσοστό 50%. Η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι οι γυναίκες που έχουν λιγότερες πιθανότητες να συνεργαστούν στην έρευνα που αναφέρεται στις επιπτώσεις της έκτρωσης είναι εκείνες στις οποίες η έκτρωση προξένησε την μεγαλύτερη ψυχική διαταραχή. Η έρευνα έχει επιβεβαιώσει το συμπέρασμα αυτό, υποδεικνύοντας ότι οι γυναίκες που αρνούνται να δεχθούν παρακολούθηση μετά την έκτρωση ταιριάζουν περισσότερο με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των γυναικών που υποφέρουν από περισσότερες διαταραχές μετά την έκτρωση.10 Το υπερβολικά υψηλό ποσοστό άρνησης συμμετοχής σε μελέτες που αναφέρονται στο διάστημα μετά την έκτρωση μαρτυρεί συμπεριφορά συστολής ή διαφυγής (θέληση αποφυγής σκέψεων που αναφέρονται στην έκτρωση) κάτι που αποτελεί κύριο σύμπτωμα του PTSD.

Για πολλές γυναίκες, η εμφάνιση ή ο ακριβής προσδιορισμός των συμπτωμάτων του PTSD μπορεί να καθυστερήσει πολλά χρόνια.11 Μέχρις ότου μια ασθενής που πάσχει από PTSD τύχει παρακολούθησης και επιτύχει ικανοποιητική αποκατάσταση, το PTSD μπορεί να προκαλέσει ψυχολογική ανικανότητα που μπορεί να εμποδίσει μια ασθενή που πάσχει μετά την έκτρωση να αναλάβει εντός της κανονικής περιόδου που προβλέπεται από τον νόμο (στις ΗΠΑ). Αυτή η ανικανότητα, συνεπώς, δικαιολογεί να προβλέπεται μακρότερη περίοδος αποκατάστασης από τον νόμο.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ

30 έως 50% των γυναικών που έχουν υποστεί έκτρωση αναφέρουν προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, τα οποία αρχίζουν αμέσως μετά την έκτρωση. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι ένα ή περισσότερα από τα εξής: έλλειψη της αίσθησης απόλαυσης κατά την σεξουαλική επαφή, αυξημένος πόνος, αποστροφή προς το σεξ και/ή τους άνδρες γενικότερα, ή αλλαγή πολλών συντρόφων.12

ΙΔΕΑΣΜΟΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

Περίπου το 60% των γυναικών που αισθάνονται επιπτώσεις από την έκτρωση που έκαναν αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, ενώ το 28% των γυναικών αυτών επιχειρούν και την ίδια την αυτοκτονία, από τις οποίες οι μισές την επιχειρούν περισσότερες από μία φορές. Οι προσπάθειες αυτοκτονίας φαίνεται να επικρατούν περισσότερο στις νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών. 13

ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ
ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Το μετεκτρωτικό άγχος συνδέεται με αύξηση του καπνίσματος. Οι γυναίκες που κάνουν έκτρωση έχουν διπλάσιες πιθανότητες να γίνουν μανιώδεις καπνίστριες και υπόκεινται στους αντίστοιχους κινδύνους για την υγεία.14 Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση έχουν περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσουν το κάπνισμα στη διάρκεια των επόμενων επιθυμητών κυήσεων, οπότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος θανάτου των νεογνών ή συγγενών ανωμαλιών.15

ΧΡΗΣΗ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με διπλάσιο κίνδυνο χρήσης οινοπνεύματος από τις γυναίκες.16 Σε περίπτωση που η έκτρωση οδηγήσει στη χρήση οινοπνευματωδών, τότε μπορεί να εκδηλωθεί βίαιη συμπεριφορά ή να προκύψουν διαζύγιο ή χωρισμός, αυτοκινητιστικά δυστυχήματα και απόλυση από την εργασία.17

ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με τη μελλοντική χρήση ναρκωτικών. Επιπλέον του ψυχοκοινωνικού κόστους που συνεπάγεται η χρήση ναρκωτικών, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης από HIV/AIDS, εμφάνισης συγγενών δυσπλασιών και προβληματικής συμπεριφοράς.18

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Για ορισμένες τουλάχιστον γυναίκες, το μετεκτρωτικό άγχος συνδέεται με διαταραχές στη διατροφή, όπως είναι η κραιπάλη, η βουλιμία και η νευρική ανορεξία.19

ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ Ή ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η έκτρωση συνδέεται σημαντικά με αυξημένη κατάθλιψη, βίαιη συμπεριφορά, χρήση οινοπνεύματος και ναρκωτικών, υποκατάστατες κυήσεις και μείωση των μητρικών δεσμών με τα παιδιά που γεννώνται μελλοντικά. Οι παράγοντες αυτοί σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με την κακοποίηση των παιδιών και φαίνονται να επιβεβαιώνουν μεμονωμένες κλινικές εκτιμήσεις που συνδέουν το μετεκτρωτικό τραύμα με την μελλοντική κακοποίηση παιδιών.20

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Για τα περισσότερα ζευγάρια, μια έκτρωση προκαλεί απρόβλεπτα προβλήματα στη σχέση τους. Τα ζευγάρια μετά από μια έκτρωση έχουν περισσότερες πιθανότητες να οδηγηθούν στον χωρισμό ή το διαζύγιο. Πολλές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση αποκτούν δυσκολία στην ανάπτυξη μακρών δεσμών με ένα άνδρα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αντιδράσεις που σχετίζονται με την έκτρωση, όπως είναι η μικρότερη αυτοεκτίμηση, η αυξημένη έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους άνδρες, προβλήματα στη σεξουαλική συμπεριφορά, αυξημένη κατάθλιψη, αγωνία και άστατος θυμός. Οι γυναίκες που έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από μία εκτρώσεις (και αποτελούν περίπου το 45% του συνόλου των εκτρώσεων) έχουν περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν βοήθεια από την πολιτεία, και ένας λόγος είναι ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν με παιδί και χωρίς σύζυγο.21

ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Οι γυναίκες που έχουν κάνει μία έκτρωση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να προβούν σε νέες εκτρώσεις στο μέλλον. Συγκεκριμένα, έχουν τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να διακόψουν μια τρέχουσα κύηση από εκείνες που δεν έχουν ιστορικό έκτρωσης.22

Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος σχετίζεται με την παλαιότερη έκτρωση λόγω μειωμένης αυτοεκτίμησης, συνειδητής ή υποσυνείδητης επιθυμίας υποκατάστατης κυήσεως και αυξημένης σεξουαλικής δραστηριότητας μετά την έκτρωση. Οι επόμενες εκτρώσεις μπορούν να γίνουν λόγω αλληλοσυγκρουόμενων επιθυμιών κύησης /απόκτησης παιδιού και πιέσεων για έκτρωση, όπως είναι η εγκατάλειψη από τον νέο άνδρα. Αναφέρεται επίσης η χρήση των πολλαπλών εκτρώσεων ως μέθοδος αυτοτιμωρίας.23

Το 45% περίπου του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που έχουν ήδη κάνει έκτρωση. Ο κίνδυνος κατάληξης σε κύκλο πολλαπλών εκτρώσεων θα πρέπει να αναφέρεται σε μια γυναίκα που σκέπτεται να κάνει την πρώτη έκτρωση. Επιπλέον, επειδή οι γυναίκες που έχουν κάνει περισσότερες από μία εκτρώσεις υπόκεινται σε σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο σωματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων, αυτοί οι αυξημένοι κίνδυνοι πρέπει να συζητηθούν προσεκτικά με τις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση.

θα ήθελες να μας αναφέρεις από που άντλησες αυτές τις πληροφορίες;

Είναι το λιγότερο γελοίες!!!

ΘΑΝΑΤΟΣ

Οι κύριες αιτίες των θανάτων που οφείλονται στην έκτρωση είναι η αιμορραγία, η μόλυνση, η εμβολή, η αναισθησία και οι μη διαγνωσθείσες εξωμήτριες κυήσεις. Η νόμιμη έκτρωση αναφέρεται ως η πέμπτη σε έκταση αιτία θανάτου για τις μητέρες στις ΗΠΑ, παρ' όλο που είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι θάνατοι εξ αιτίας των εκτρώσεων αναφέρονται ως θάνατοι που οφείλονται δήθεν σε άλλα αίτια.2

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη τους, ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού σχεδόν διπλασιάζεται μετά από έκτρωση εντός του πρώτου τριμήνου και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαίτερα αυξημένος για γυναίκες που δεν έχουν παιδιά.3 Περισσότερα για το θέμα, βλ. Σχέση έκτρωσης και καρκίνου του μαστού.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ, ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ

Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε μία έκτρωση αντιμετωπίζουν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στον τράχηλο της μήτρας 2,3 φορές μεγαλύτερο απ' ότι οι γυναίκες που δεν έχουν κάνει έκτρωση, και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε δύο ή περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν κίνδυνο 4,92 φορές μεγαλύτερο. Παρόμοια αυξημένοι κίνδυνοι εμφάνισης καρκίνου στις ωοθήκες και στο ήπαρ έχουν επίσης συσχετιστεί με την μία και τις περισσότερες της μίας εκτρώσεις. Αυτοί οι αυξημένοι αριθμοί κρουσμάτων καρκίνου στις γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση προφανώς σχετίζονται με την ανώμαλη διακοπή των ορμονικών αλλαγών που συνοδεύουν την κύηση και τις ζημίες που προκαλούνται στον τράχηλο και δεν θεραπεύονται.4

ΔΙΑΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ

Ένα ποσοστό 2 έως 3% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση μπορεί να έχει υποστεί διάτρηση μήτρας, ωστόσο οι περισσότερες βλάβες παραμένουν απαρατήρητες (χωρίς διάγνωση) και δεν τυγχάνουν θεραπείας εκτός αν πραγματοποιηθεί λαπαροσκόπηση.5 Ο κίνδυνος διάτρησης της μήτρας αυξάνεται για τις γυναίκες που έχουν ήδη γεννήσει και για εκείνες που υποβάλλονται σε γενική αναισθησία την ώρα της έκτρωσης.6 Η διάτρηση μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στις επόμενες κυήσεις και να εξελιχθεί σε προβλήματα που απαιτούν αφαίρεση μήτρας, κάτι που μπορεί με τη σειρά του να προκαλέσει μια σειρά άλλων βλαβών και επιπλοκών, μία από τις οποίες είναι η οστεοπόρωση.

ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ

Σημαντικές ρήξεις του τραχήλου που απαιτούν ράμματα συμβαίνουν σε τουλάχιστον 1% των εκτρώσεων που πραγματοποιούνται εντός του πρώτου τριμήνου. Μικρότερες ρήξεις, ή μικροκατάγματα, που κανονικά δεν τυγχάνουν θεραπείας, μπορούν επίσης μακροπρόθεσμα να οδηγήσουν σε αναπαραγωγικές βλάβες. Η λανθάνουσα βλάβη του τραχήλου μετά από μια έκτρωση μπορεί να προκαλέσει μεταγενέστερα ανικανότητα λειτουργίας του τραχήλου, πρώιμο τοκετό και επιπλοκές στη διάρκεια των ωδίνων του τοκετού. Ο κίνδυνος βλάβης του τραχήλου είναι μεγαλύτερος στις νέες κάτω των 20 ετών, στις εκτρώσεις του δευτέρου τριμήνου και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτοί που εκτελούν τις εκτρώσεις δεν χρησιμοποιούν λαμινάρια για τη διαστολή της μήτρας.7

ΠΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΠΛΑΚΟΥΣ

Η έκτρωση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης προδρομικού πλακούντος στις επόμενες κυήσεις από 7 έως 15 φορές. Ο προδρομικός πλακούς είναι μια κατάσταση απειλητική τόσο για τη μητέρα όσο και για την κύηση που επιθυμεί. Η ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα λόγω διάτρησης της μήτρας αυξάνει τον κίνδυνο παραμόρφωσης του εμβρύου, περιγεννητικού θανάτου, και ακατάσχετης αιμορραγίας κατά τον τοκετό.8

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΥΗΣΕΙΣ

Η έκτρωση σχετίζεται με βλάβη στον τράχηλο και τη μήτρα που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρώιμου τοκετού, εμφάνισης επιπλοκών κατά τον τοκετό και ανώμαλη ανάπτυξη του πλακούντα στις επόμενες κυήσεις. Αυτά τα είδη αναπαραγωγικών επιπλοκών είναι οι κύριες αιτίες γεννήσεων παιδιών με προβλήματα.9

ΕΞΩΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΗΣΗ

Η έκτρωση σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με αυξημένο κίνδυνο μελλοντικών εξωμητρίων κυήσεων. Αυτές, με τη σειρά τους, είναι απειλητικές για τη ζωή και μπορούν να προκαλέσουν μειωμένη γονιμότητα.10

ΠΥΕΛΙΚΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗ

Πυελική φλεγμονή είναι μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο εξωμητρίου κυήσεως και μειωμένη γονιμότητα. Από τις ασθενείς που πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια κατά τον χρόνο της έκτρωσης, το 23% θα εκδηλώσει πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων. Μελέτες έχουν δείξει ότι από 20 έως 27% των ασθενών που επιδιώκουν την έκτρωση πάσχουν από μόλυνση από χλαμύδια. Περίπου το 5% των ασθενών που δεν έχουν μολυνθεί από χλαμύδια εκδηλώνουν πυελική φλεγμονή εντός 4 εβδομάδων μετά από μια έκτρωση πρώτου τριμήνου. Είναι συνεπώς λογικό να αναμένεται από τους γιατρούς που εκτελούν εκτρώσεις να ερευνούν και να θεραπεύουν τέτοιες μολύνσεις πριν από μια στείρωση.11

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΤΙΣ

Η ενδομητρίτις είναι κίνδυνος για όλες τις γυναίκες μετά από έκτρωση, ιδιαίτερα όμως για τις νέες κάτω των 20 ετών, οι οποίες έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν ενδομητρίτιδα μετά από μια έκτρωση, απ' ότι οι γυναίκες 20-29 ετών.12

ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

Περίπου το 10% των γυναικών που επιλέγουν την έκτρωση θα υποφέρει από άμεσες επιπλοκές, από τις οποίες το ένα πέμπτο περίπου (2%) θεωρούνται απειλητικές για τη ζωή. Οι εννέα περισσότερο συνήθεις επιπλοκές που μπορούν να προκύψουν κατά τη διάρκεια μιας έκτρωσης είναι οι εξής: μόλυνση, ακατάσχετη αιμορραγία, εμβολή, ρήξη ή διάτρηση της μήτρας, επιπλοκές από την αναισθησία, σπασμοί, διαταραχές πήξεως, βλάβες στον τράχηλο, και σοκ ενδοτοξίνης. Οι πιο συνήθεις "δευτερεύουσες" επιπλοκές είναι οι εξής: μόλυνση, αιμορραγία, πυρετός, εγκαύματα δευτέρου βαθμού, χρόνιος κοιλιακός πόνος, έμετος, γαστρεντερικές διαταραχές, και ευαισθητοποίηση Rhesus.13

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ
ΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Γενικά, οι περισσότερες από τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω επισημαίνουν τους παράγοντες κινδύνου που ισχύουν για γυναίκες που υποβάλλονται σε μία μόνο έκτρωση. Οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που υποβάλλονται σε περισσότερες εκτρώσεις αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν τις επιπλοκές αυτές. Το σημείο αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα καθώς το 45% του συνόλου των εκτρώσεων αφορά γυναίκες που είχαν πραγματοποιήσει στο παρελθόν και άλλες εκτρώσεις.

ΑΥΞΗΜΕΝΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Οι νέες γυναίκες κάτω των 20 ετών, που αντιστοιχούν στο 30% του συνόλου των εκτρώσεων, υπόκεινται επίσης σε πολύ μεγαλύτερους κινδύνους εμφάνισης πολλών επιπλοκών από την έκτρωση. Αυτό ισχύει τόσο για τις άμεσες επιπλοκές όσο και για τις μακροπρόθεσμες αναπαραγωγικές βλάβες.14

ΑΥΞΗΜΕΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΠΙΒΛΑΒΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Η έκτρωση συνδέεται με αλλαγές στην συμπεριφορά, όπως σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες, κάπνισμα, χρήση ναρκωτικών, διαταραχές στη διατροφή, που συντελούν σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας.15 Για παράδειγμα, οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες και η έκτρωση σχετίζονται, η κάθε μία, με τα αυξημένα κρούσματα πυελικών φλεγμονών και με τις εξωμητρίους κυήσεις. Δεν είναι γνωστό ποια συνεισφέρει περισσότερο, αλλά η εύρεση συγκεκριμένων ποσοστών ενδέχεται να μην έχει ουσιαστική βάση εάν οι σεξουαλικές σχέσεις με πολλούς άνδρες είναι και αυτές μια αντίδραση σε ψυχικό τραύμα λόγω της έκτρωσης ή σε απώλεια της αυτοεκτίμησης.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Μια πολύ αξιόλογη πηγή για εκείνους που ενδιαφέρονται για τις νομικές πλευρές της έκτρωσης είναι τα Σημαντικά Άρθρα και Βιβλία που Αφορούν τις Καταστρεπτικές Επιπτώσεις της Έκτρωσης, του Thomas Strahan [Thomas Strahan's Major Articles and Books Concerning the Detrimental Effects of Abortion] (Rutherford Institute, PO Box 7482, Charlottesville, VA 22906-7482, (804) 978-388.) Εκεί περιλαμβάνονται σύντομες περιλήψεις απο σημαντικά συμπεράσματα από ιατρικά περιοδικά και περιοδικά ψυχολογίας, βιβλία και σχετικό υλικό, χωρισμένο σε κατηγορίες με βάση τις διάφορες βλάβες.

2. Kunitz, "Causes of Maternal Mortality in the United States," Obstetrics and Gynecology, 65(5) May 1985.

3. H. L. Howe, et al., "Early Abortion and Breast Cancer Risk Among Women Under Age 40," International Journal of Epidemiology, 18(2):300-304 (1989); L. I. Remennick, "Induced Abortion as A Cancer Risk Factor: A Review of Epidemiological Evidence," Journal of Epidemiological Community Health, (1990); M. C. Pike, "Oral Contraceptive Use and Early Abortion as Risk Factors for Breast Cancer in Young Women," British Journal of Cancer, 43:72 (1981).

4. M-,G, Le et al., "Oral Contraceptive Use and Breast or Cervical Cancer: Preliminary Results of a French Case-Control Study, Hormones and Sexual Factors in Human Cancer Etiologly", ed. J P Wolff, et al., Excerpta Medica: New York (1984) pp. 139-141; F. Parazzini, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Invasive and Intraepithelial Cervical Neoplasia," British Journal of Cancer, 59:805-809 (1989); H. L. Stewart, et al , "Epidemiology of Cancers of the Uterine Cervix and Corpus, Breast and Ovary in Israel and New York City," Journal of the National Cancer Institute 37(i):1-96; I. Fujimoto et al., "Epidemiologic Study of Carcinoma in Situ of the Cervix," Journal of Reproductive Medicine 30(7):535 (July 1985); N. Weiss, "Events of Reproductive Life and theIncidence of Epithelial Ovarian Cancer," Am. J. of Epidemiology, 11 7(2):128-139 (1983); V. Beral, et al., "Does Pregnancy Protect Against Ovarian Cancer," The Lancet, May 20, 1978, pp. 1083-1087; C. LaVecchia, et al., "Reproductive Factors and the Risk of Hepatocellular Carcinoma in Women," International Journal of Cancer, 52:351, 1992.

5. S. Kaali et al., "The Frequency and Management of Uterine Perforations During First Trimester Abortions," Am. J. Obstetrics and Gynecology 161:406-408, August 1989; M. White, "A Case-Control Study of Uterine Perforations Documented at Laparoscopy," Am. J. Obstetrics and Gynecology 129:623 (1977).

6. D. Grimes et al., "Prevention of uterine perforation During Curettage Abortion," JAMA, 251:2108-2111 (1984); D. Grimes, et al., "Local versus General Anesthesia: Which is Safer For Performing Suction Abortions?" Am. J. of Obstetrics and Gynecology, 135:1030 (1979).

7. K. Schulz, et al., "Measures to Prevent Cervical Injuries During Suction Curetage Abortion," The Lancet, May 28, 1983, pp. 1182-1184; W. Cates, "The Risks Associated with Teenage Abortion," New England Journal of Medicine, 309(11):612-62, l; R. Castadot, "Pregnancy Termination: Techniques, Risks, and Complications and Their Management," Fertility and Sterility, 45(l):5-16 (1986).

8. Barrett, et al., "Induced Abortion: A Risk Factor for Placenta Previa", American Journal of Ob & Gyn. 141:7 (1981).

9. Hogue, Cates and Tietze, "Impact of Vacuum Aspiration Abortion on Future Childbearing: A Review", Family Planning Perspectives (May-June 1983), vol. 15, no. 3.

10. Daling, et.al., "Ectopic Pregnancy in Relation to Previous Induced Abortion", JAMA, 253(7):1005-1008 (Feb. 15, 1985); Levin, et al., "Ectopic Pregnancy and Prior Induced Abortion", American Journal of Public Health (1982), vol. 72, p. 253; C. S. Chung, "Induced Abortion and Ectopic Pregnancy in Subsequent Pregnancies," American Journal of Epidemiology, 115(6):879-887 (1982)

11. T. Radberg, et al., "Chlamydia Trachomatis in Relation to Infections Following First Trimester Abortions," Acta Obstricia Gynoecological (Supp. 93), 54:478 (1980); L.Westergaard, "Significance of Cervical Chlamydia Trachomatis Infection in Post-abortal Pelvic Inflammatory Disease," Obstetrics and Gynecology, 60(3):322-325, (1982); M. Chacko, at al., "Chlamydia Trachomatosis Infection in Sexually Active Adolescents: Prevalence and Risk Factors," Pediatrics, 73(6), (1984); M. Barbacci, et al., "Post Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology 68(5):668-690, (1986); S. Duthrie, et al., "Morbidity After Termination of Pregnancy in First-Trimester," Genitourinary Medicine, 63(3):182-187, (1987).

12. Burkman, et al,, "Morbidity Risk Among Young Adolescents Undergoing Elective Abortion," Contraception, 30:99-105 (1984); "Post-Abortal Endometritis and Isolation of Chlamydia Trachomatis," Obstetrics and Gynecology, 68(5):668- 690, (1986).

13. Frank, et al., "Induced Abortion Operations and Their Early Sequelae," Journal of the Royal College of General Practitioners (April 1985),35(73):175-180; Grimes and Cates, "Abortion: Methods and Complications", Human Reproduction, 2nd ed., 796-813; M. A. Freedman, "Comparison of complication rates in first trimester abortions performed by physician assistants and physicians," Am. J. Public Health, 76(5):550-554 (1986).

14. Wadhera, "Legal Abortion Among Teens, 1974-1978", Canadian Medical Association Journal, 122:1386-1389, (June 1980).

Όπως γίνεται φανερό από το παραπάνω έγγραφο, η χειρουργική έκτρωση ενέχει πολλούς κινδύνους για την σωματική υγεία, που γίνονται πιο σύνθετοι για περισσότερες από μία εκτρώσεις και για εκτρώσεις που γίνονται στα τελευταία στάδια της κύησης. Πολλές γυναίκες μπορεί να υποστούν βλάβες στο αναπαραγωγικό τους σύστημα χωρίς να το διαπιστώσουν και μόνο μετά από χρόνια να ανακαλύψουν ότι είναι στείρες ή κάτι ακόμα χειρότερο. Η χειρουργική έκτρωση μπορεί να κάνει τις επόμενες κυήσεις περισσότερο επικίνδυνες, συντελώντας έτσι στην αύξηση της θνησιμότητας των μητέρων κατά τις επιθυμητές κυήσεις. Ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού, αν και έχει τεκμηριωθεί καλά, δεν αποκαλύπτεται συνήθως στις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση. Κάθε γυναίκα που σκέπτεται την έκτρωση θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν την πιθανότητα να υποστεί βλάβες στην υγεία της, με κάποιους από τους παραπάνω τρόπους.

--------------------------------------------------------------------------------

Άλλες αναφερθείσες βλάβες

Περισσότερο του 58% του συνόλου των γυναικών αισθάνθηκε έντονο ή πολύ έντονο πόνο κατά την άμβλωση. Μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν στο παρελθόν γεννήσει με συμπλήρωση του κύκλου της κυήσεως, το ποσοστό αυτό ήταν 61,4%. "Μας προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι η πλειοψηφία των γυναικών ανέφερε μέτρια ή μεγαλύτερη καταπόνηση στη διάρκεια της επέμβασης [άμβλωσης]. Δεν περιμέναμε τόσο πολλές γυναίκες να αναφέρουν πολύ έντονο πόνο". [Πηγή: The Journal of Reproductive Medicine, Pain During Early Abortion, Dr. Lynn Borgatta and David Nickinovich (PhD), 1997, vol. 42, pp. 287-293. Η συγγραφέας Dr Lynn Borgatta είναι στο Ιατρικό τμήμα της Planned Parenthood Federation of America - Νέα Υόρκη.]

Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αμβλώσεις υπόκεινται σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό HIV κατά 172%, και οι ερευνητές είναι 99% βέβαιοι γι' αυτό το φαινόμενο. "Σημαντικά υψηλότερα κρούσματα μόλυνσης [HIV-1] σχετίζονταν με την άμβλωση (0,49%) απ' ό,τι με τον τοκετό (0,18%) (OR: 2.72; 95% CI: 2.29-3.22)" [European Journal of Epidemiology, Deliveries, abortion and HIV-1 infection in Rome, 1989-1994, 1997, 13:373-378.]

Ένα τυπικό κορίτσι 15 ετών στην Αμερική έχει πιθανότητα 10% να εμφανίσει καρκίνο του μαστού κάποια στιγμή στη ζωή της. Εάν μείνει έγκυος κάτω από την ηλικία των 20 και κρατήσει το παιδί, ο κίνδυνος μειώνεται στο 7,5%. Αν όμως κάνει έκτρωση, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνεται στο 15% (υποθέτοντας ότι θα αποκτήσει ένα τουλάχιστον παιδί μέχρι την ηλικία των 30). Εάν εξ αιτίας της έκτρωσης υποστεί στείρωση ή/και για άλλους λόγους δεν έχει στο μέλλον κύηση, ο κίνδυνος αυξάνει στο 30%. [Πηγή: Brinton LA, Hoover R, Fraumeni IF, Ir. (1983) Brit. J. Cancer. 47:757-62.]

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr