Συγγραφέας |
Θέμα |
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/02/2004, 17:48:12
Πρόοδος από αλήθεια σε αλήθεια και όχι από λάθος σε αλήθεια “Ο άνθρωπος δεν προοδεύει ποτέ από ένα λάθος σε μια αλήθεια, αλλά από μια αλήθεια σε μιαν άλλη αλήθεια, πηγαίνει από μια χαμηλότερη αλήθεια σε μιαν ανώτερη αλήθεια, αλλά ποτέ από το λάθος στην αλήθεια”. (σ. 316)
Οι εκκλησίες είναι συντηρητικές αλλά εκεί τους οδηγεί ο λαός που είναι συντηρητικός. Οι τολμηροί πάνε κόντρα στην μάζα “Αν οι ιερείς κι άλλοι άνθρωποι που ανέλαβαν από μόνοι τους το καθήκον να διακηρύττουν διαφορετικές θρησκείες, απλώς σταματούσαν για λίγες στιγμές το κήρυγμα θα βλέπαμε ότι η παγκόσμια θρησκεία υπάρχει εδώ. Είναι εδώ, αλλά εκείνοι οι άνθρωποι τη διαταράζουν, συνέχεια, επειδή αυτό τους συμφέρει. Σε όλες τις χώρες, θα βρείτε ότι οι ιερείς είναι πολύ συντηρητικοί. Γιατί είναι έτσι; Πολύ ελάχιστοι ιερείς οδηγούν το λαό, οι περισσότεροι οδηγούνται από το λαό, κι είναι σκλάβοι κι οι υπηρέτες του. Αν πείτε πως δε βρέχει, θα σας πουν πως έτσι είναι, αν πείτε πως είναι μαύρο, θα σας πουν πως είναι μαύρο. Αν ο λαός προχωράει, πρέπει κι οι ιερείς να προχωρούν. Δεν μπορούν να μείνουν πίσω. Επομένως, πριν να κατηγορήσετε τους ιερείς – όπως είναι στην μόδα – θα έπρεπε να κατηγορήσετε τον εαυτό σας. Εσείς δε λαμβάνετε παρά μόνο όσο σας αξίζει. Ποια θα ήταν η τύχη κάποιου ιερέα, που θα ήθελε να σας δώσει νέες και προοδευτικές ιδέες και να σας οδηγήσεις μπροστά; Τα παιδιά του ίσως πέθαιναν από την πείνα, κι ο ίδιος θα ήταν ντυμένος με κουρέλια. Κατευθύνεται από τους ίδιους εγκόσμιους νόμους με σας. Αν προχωρήσετε σας λέει: “Ας βαδίσουμε μαζί” Υπάρχουν βέβαια, εξαιρετικές ψυχές που δεν τρομάζουν από την κοινή γνώμη. Βλέπουν την αλήθεια, κι αυτήν μόνο υπολογίζουν. Η αλήθεια τους συνάρπασε, τους κατέκτησε και δεν μπορούν παρά να προχωρήσουν. Ποτέ δεν κοιτάζουν πίσω. Δε λογαριάζουν κανέναν. Για αυτούς υπάρχει μόνο ο Θεός. Εκείνος είναι το φως που βλέπουν μπροστά τους και το ακολουθούν”. (σ. 318) "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/02/2004, 20:51:17
Ο φανατισμός και η αποκλειστικότητα των θρησκειών καταπιέζουν την ανθρώπινη ελευθερία. Να πάει ο ιερέας προς στον άνθρωπο “Κάποιος προβάλλει δυο ή τρεις διδαχές και ισχυρίζεται πως η θρησκεία του θα έπρεπε να ικανοποιήσει όλη την ανθρωπότητα! Βγαίνει στον κόσμο, το θηριοτροφείο του θεού, με ένα μικρό κλουβί στο χέρι, και λέει: “Ο Θεός, κι ο ελέφαντας και κάθε άλλο, πρέπει να μπει μέσα σε τούτο το κλουβί. Ακόμα κι αν πρέπει να κομματιάσουμε τον ελέφαντα πρέπει να μπει μέσα”. Μπορεί πάλι μα υπάρχει κάποια αίρεση με μερικές καλές ιδέες. Οι οπαδοί του λένε, “Πρέπει όλοι οι άνθρωποι να μπουν!” “Αλλά δεν υπάρχει χώρος για αυτούς”. “Δεν πειράζει! Κομματιάστε του;, βάλτε τους οπωσδήποτε μέσα, γιατί αν δεν μπουν θα καταδικαστούν στην αιώνια κόλαση”. Δε συνάντησα ποτέ, κανένα ιεροκήρυκα, ούτε και καμιά αίρεση που κοντοστάθηκε να ρωτήσει: “Γιατί δε μας προσέχουν οι άνθρωποι;” Αντί για αυτό τους καταριούνται και λένε: “Οι άνθρωποι είναι κακοί”. Ποτέ δε ρωτούν: “Γιατί δεν προσέχουν οι άνθρωποι τα λόγια μου; Γιατί δεν μπορώ να τους κάνω να δουν την αλήθεια; Γιατί δεν μπορώ να τους μιλήσω στην γλώσσα τους; Γιατί δεν μπορώ να τους ανοίξω τα μάτια τους;” Θα έπρεπε, βέβαια, να ξέρουν, καλύτερα, πως όταν δεν τους ακούνε, αν έπρεπε να καταραστούν κάποιον, αυτός ο κάποιος θα έπρεπε να είναι ο εαυτός τους. Πάντα όμως φταίνε οι άλλοι! Δεν προσπαθούν να διευρύνουν την αίρεσή τους τόσο, που να αγκαλιάσει τον καθένα”. (σ. 320)
“Στα πρώτα τους βήματα [οι θρησκείες] όταν εξαπλώνονται λίγο, έχουν την ιδέα πως μπορούν να αλλάξουν τα μυαλά ολόκληρης της ανθρώπινης φυλής μέσα σε λίγα χρόνια, και προχωρούν σκοτώνοντας και σφάζοντας για να προσηλυτίσουν με τη βία. Έπειτα αποτυχαίνουν, και αρχίζουν να σκέφτονται καλύτερα. Είναι πραγματικά μεγάλο ευτύχημα που αυτές οι θρησκείες δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τον σκοπό για τον οποίον ξεκίνησαν. Για σκεφτείτε σε ποια κατάσταση θα ήταν σήμερα ο άνθρωπος, αν μια από εκείνες τις φανατικές αιρέσεις είχε πετύχει να επιβληθεί σε ολόκληρο τον κόσμο! Ευλογημένος να είναι ο Κύριος που απέτυχαν! Κι όμως η καθεμιά απ’ αυτές αντιπροσωπεύει μια μεγάλη αλήθεια, κάθε θρησκεία αντιπροσωπεύει μια ιδιαίτερη τελείωση, κάτι που είναι η ψυχή της”. (σ. 320-321) Να αποδεχτούμε και όχι μόνο να ανεχτούμε τις διαφορετικές θρησκείες. Η θρησκεία έχει να δώσει πολλά ακόμη στο μέλλον “Το σύνθημά μας, λοιπόν, θα είναι η αποδοχή κι όχι ο αποκλεισμός. Όχι μόνο η ανοχή, γιατί η λεγόμενη ανοχή είναι συχνά βλαστήμια, και δεν πιστεύω σε αυτήν. Πιστεύω στην αποδοχή. Γιατί να ανέχομαι; Ανοχή σημαίνει ότι ξέρω πως έχεις λάθος, κι εγώ απλώς σου επιτρέπω να ζήσεις. Δεν είναι μήπως βλαστήμια να νομίζουμε πως εσείς κι εγώ επιτρέπουμε στον πλησίον μας να ζήσει; Αποδέχομαι όλες τις θρησκείες που υπήρξαν στο παρελθόν και λατρεύω με όλες τους τον Θεό σε όποια μορφή κι αν τον λατρεύουν. Θα πάω στο τζαμί του Μωαμεθανού, θα μπω στην εκκλησία των Χριστιανών και θα γονατίσω μπροστά στο Σταυρωμένο Ιησού, θα μπω στο Βουδιστικό ναό, όπου θα προσφύγω για καταφύγιο στον Βούδα και στο Νόμο του. Θα πάω στο δάσος και θα καθίσω κάτω να προσηλωθώ με τον Ινδουιστή, που προσπαθεί να δει το Φως που φωτίζει την καρδιά του καθενός. Δεν θα κάνω μόνο όλα αυτά, αλλά θα αφήσω και ορθάνοιχτη την καρδιά μου σε όλες τις θρησκείες που μπορούν να έρθουν στο μέλλον. Μήπως τελείωσε το βιβλίο του Θεού;” (σ. 324)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/02/2004, 19:34:39
quote: Γιατί η αγάπη είναι Ύπαρξη, είναι ο Θεός ο ίδιος, κι όλα τούτα που βλέπουμε είναι εκδήλωση εκείνης της μοναδικής Αγάπης, περισσότερο ή λιγότερο εκφρασμένα. Οι διαφορές είναι μόνο στον βαθμό, το καθετί χωρίς εξαίρεση, εκδηλώνει εκείνη την μοναδική Αγάπη. Επομένως σε κάθε μας πράξη, πρέπει να διακρίνουμε αν αυτή μας οδηγεί προς την πολλαπλότητα ή προς την ενότητα”. (σ. 257)
Φίλε Thoth, Διαβάζονται πραγματικά πολύ όμορφα αυτά που έχεις παραθέσει εως τώρα. Στο παραπάνω απόσπασμα όμως νιώθω ότι «κάτι δεν πάει καλά». Καταρχήν αποδίδει στην αγάπη την έννοια που όλοι γνωρίζουμε σήμερα ή είναι κάτι διαφορετικό αυτό που εννοεί ; Εάν ισχύει το πρώτο τότε δεν μπορώ να πω ότι παρατηρώντας τη Φύση (που είναι ή πολλαπλή εκδήλωση του Θεού) διακρίνω την απόλυτη αγάπη του. Αυτό που βλέπω είναι λεπτές ισορροπίες μέσα από βίαιες συγκρούσεις σε όλα τα επίπεδα. Όταν για παράδειγμα το λιοντάρι σκοτώνει χίλια πρόβατα μπορούμε να πούμε ότι αυτό είναι εκδήλωση της αγάπης του; Προς τα πρόβατα σίγουρα όχι, αλλά μάλλον προς το ίδιο (με την έννοια της ενότητας ως οργανισμού εάν το διαχωρίσουμε από το όλον). Εάν αντιστοιχίσουμε στην αγάπη την έννοια της ενότητας και στο μίσος την έννοια της πολλαπλότητας τότε νομίζω πως φαίνεται ότι το λιοντάρι ως αυθύπαρκτη μονάδα είναι μια εκδήλωση της αγάπης, το ίδιο ισχύει και για το πρόβατο που ως οργανισμός είναι μια ενότητα. Το ότι όμως υπάρχουν τα δύο και η μεταξύ τους σχέση, δεν είναι αυτό μια εκδήλωση της πολλαπλότητας δηλαδή του μίσους; Το καλύτερο είναι ότι το ένα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το άλλο. Το λιοντάρι δεν μπορεί να ζήσει αν δεν φάει το πρόβατο και το πρόβατο πάλι δεν μπορεί να ζήσει αν δεν το φάει το λιοντάρι γιατί θα πολλαπλασιαστεί υπερβολικά και θα εξαντλήσει όλα τα αποθέματα της τροφής του διαταράσσοντας την ισορροπία της φύσης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το λιοντάρι υπάρχει γιατί ο Θεός αγαπάει το πρόβατο και αντίστροφα το πρόβατο υπάρχει γιατί ο Θεός αγαπάει το λιοντάρι (ας μη το συνεχίσω...). Νομίζω ότι το παραπάνω παράδειγμα μπορεί να γενικευτεί σε όλη την αλυσίδα της φύσης και προσωπικά χρησιμοποιώντας τις παραπάνω δύο έννοιες θα έλεγα πως υπάρχει μια ροπή για αυξανόμενες νησίδες αγάπης με αυξανόμενες σχέσεις μίσους και όλα μαζί συγκροτούν το ένα που είναι δηλαδή αγάπη και μίσος μαζί (σαπουνόπερα το έκανα). Συμπερασματικά λοιπόν αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει να διακρίνουμε αν η κάθε μας πράξη οδηγεί προς την πολλαπλότητα ή προς τη ενότητα εφόσον η ίδια η φύση για να διατηρηθεί ως ενότητα αναγκάζεται να γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη. Φίλε Thoth με συγχωρείς αν σε κούρασα αλλά η παραπάνω παράγραφος χτύπησε καμπανάκι όταν τη διάβασα όπως και οι δυο τελευταίες σελίδες στο βιβλίο του Σρι Ωρομπίντο για τον Ηράκλειτο. Υστερόγραφο Το Λιοντάρι δεν θα σκότωνε ποτέ χίλια πρόβατα αλλά μόνο τόσα όσα χρειάζεται για να χορτάσει.
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/02/2004, 17:50:24
Καλωσήρθες Δημήτρη, σε αυτό το topic Σοφίας.Λες quote: Συμπερασματικά λοιπόν αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί θα πρέπει να διακρίνουμε αν η κάθε μας πράξη οδηγεί προς την πολλαπλότητα ή προς τη ενότητα εφόσον η ίδια η φύση για να διατηρηθεί ως ενότητα αναγκάζεται να γίνεται ολοένα και πιο πολύπλοκη.
Καταρχήν για να καταλάβουμε την άποψη του Βιβεκανάντα πάνω σε αυτό το θέμα θα έπρεπε να διαβάσουμε πολλές φορές τα έργα του έτσι ώστε να δούμε ποια έννοια έδινε στην λέξη "αγάπη". Σίγουρα πάντως δεν έδινε αυτήν που δίναμε εμείς. Όταν λέει ότι και ο κλέφτης από "αγάπη" κλέβει, αγαπώντας την καλή και πλούσια ζωή, τότε κατανοούμε ότι η έννοια είναι πολύ πιο διευρυμένη από αυτήν που χρησιμοποιούμε εμείς σήμερα. Δεν μπορώ να αλλάξω την μορφή του topic και να πάρω άλλη κατεύθυνση αλλά θα πω κάποια πράγματα που ίσως είναι διευκρινιστικά. Ο Βιβεκανάντα πίστευε ότι η Ενότητα είναι το μόνο που υπάρχει και ότι η δική μας σχετική-υποκειμενική θέση του παρατηρητή χωρισμένου από τα αντικείμενα παρατήρησης είναι που μας κάνει να τα βλέπουμε πολλαπλά. Έτσι για αυτόν και για κάθε Αντβαιστή Βεδαντιστή φιλόσοφο, η πολλαπλότητα είναι φαινομενική. Το ότι είναι φαινομενική δεν σημαίνει ότι είναι ψέμα αλλά το ότι έχει την ύπαρξη της σε σχέση με την δική μας συνείδηση. Ένας φωτισμένος π.χ. παρατηρεί μόνο ενότητα και όχι πολλαπλότητα. Άρα η ανύψωση της συνείδησης μας οδηγεί στην αντίληψη της ενότητας που ήδη υπάρχει.
Όπου υπάρχει αντίληψη της ενότητας υπάρχει αγάπη. Για να έρθουμε στο δικό σου παράδειγμα, ένα παιδί νομίζει ότι το λιοντάρι σκοτώνει τα πρόβατα και αυτό είναι κακία. Δηλαδή είναι μίσος να σκοτώνεις πρόβατα και είναι αγάπη να μην τα σκοτώνεις. Ένας γνώστης κατανοεί ότι για την Φύση, και το λιοντάρι και το πρόβατο είναι απαραίτητα για την λειτουργία του οικοσυστήματος και είναι μέρη της Φύσης. Άρα δεν είναι μίσος να σκοτώνεται το πρόβατο από το λιοντάρι αλλά αγάπη της Φύσης για το λιοντάρι, όπως και αγάπη της Φύσης για το πρόβατο είναι το να του δίνει ικανότητα να αναπαράγεται σε μεγαλύτερο αριθμό και να του προμηθεύει πλούσια χλωρίδα. Και η αγάπη της Φύσης για την χλωρίδα είναι να της προμηθεύει ορυκτά στοιχεία, βροχή κ.α. Συνεπώς όσο βλέπουμε το ΟΛΟΝ τόσο βλέπουμε την λειτουργία της Αγάπης. Όσο βλέπουμε ΜΕΡΗ τόσο χάνουμε την έννοια της Αγάπης. Όπως λέει ο Πλωτίνος π.χ. για το ΣΥΜΠΑΝ ως ΟΛΟΝ δεν υπάρχει τίποτε άχρηστο ή κακό γιατί όλα είναι μέσα του. Αλλά για ένας μέρος του σύμπαντος υπάρχουν κάποια άλλα άχρηστα ή κακά. Δεν ξέρω αν σου απάντησα αλλά πιστεύω ότι δεν είναι ούτε τα αποσπάσματα του παρέθεσα επαρκή για να γίνει κατανοητή η θέση του Βιβεκανάντα (Αντβάιτα Βεδάντα) αλλά και ούτε βέβαια μπορούμε να κάνουμε εκτενή διάλογο πέραν αυτού που έχει στόχο το topic. Νομίζω ότι αυτά που συζητάμε, εδώ, μας δημιουργούν γόνιμους προβληματισμούς για τις υπόλοιπες συζητήσεις μας, για αυτό εξάλλου και τροφοδοτώ αυτό το topic. Ευχαριστώ πάλι για τους προβληματισμούς που μας κατέθεσες. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/02/2004, 00:11:53
Αγαπητέ ThothΕυχαριστώ για την απάντηση, είναι κάπως κατατοπιστική αν και δεν μπορώ ακόμα να κατανοήσω την πρακτική σημασία της προτροπής του Βιβεκανάντα. Επίσης πως είναι δυνατόν να δούμε το όλον αν δεν διακρίνουμε τα μέρη του, όπως κάναμε στο παράδειγμα με το οικοσύστημα (δεν είναι ακριβώς το Ολον αλλά ένα μέρος του που μας αφορά άμεσα). Μάλλον πρέπει να μελετήσω λίγο Βιβεκανάντα . Να τον διαβάσω πολλές φορές... χμμ. δύσκολο το βλέπω στην παρούσα κατάσταση.
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/02/2004, 00:43:32
Αγαπητέ μου Δημήτρη.Δεν πρέπει να αρνηθεί κανείς ότι βλέπει την πολλαπλότητα. Αυτό που προτρέπει η ινδική φιλοσοφία την οποία πρεσβεύει ο Βιβεκανάντα, είναι ότι η τάση να βλέπουμε τα μέρη ως όργανα του Ενός είναι το πνεύμα αγάπης. Δεν αναζητά μια νοητική εμβάθυνση αλλά μια νέα πνευματική στάση. Σωστά λες ότι πρόκειται για μια άλλη φιλοσοφία. Είναι η φιλοσοφία του να δούμε τον βαθύτερο εαυτό μας ως αντανάκλαση αυτού του Ενός που υπερβαίνει τα πολλά. Λέει
quote: «Όταν κοιτάζω τον Θεό μέσα από το δίχτυ του χρόνου, του χώρου και της αιτιότητας, βλέπω μόνο Αυτόν, ως τον υλικό κόσμο. Όταν τον κοιτάζω από ένα ανώτερο επίπεδο, μέσα από το ίδιο δίχτυ, Τον βλέπω ως ένα ζώο, από λίγο πιο ψηλά ως άνθρωπο, από πιο ψηλά ως Θεό, αλλά εντούτοις αυτός είναι το Ένα Άπειρο Ον του σύμπαντος και αυτό το Ον είμαστε εμείς. Εγώ είμαι Εκείνο και εσύ είσαι Εκείνο, όχι μέρη Του, αλλά όλο Αυτό. «Είναι ο Αιώνιος Γνώστης που στέκεται πίσω από τα φαινόμενα, αυτός ο ίδιος είναι τα φαινόμενα» Αυτό είναι το Υποκείμενο και το Αντικείμενο, αυτός είναι «Εγώ» κι «Εσύ». Πώς γίνεται αυτό; Πώς να γνωρίσεις τον Γνώστη; Ο Γνώστης δεν μπορεί να γνωρίσει τον Εαυτό του; Βλέπω το καθετί αλλά δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου. Ο Εαυτός, ο Γνώστης, ο Κύριος όλων, το Πραγματικό Ον, είναι η αιτία όλων όσων βλέπουμε στο σύμπαν, αλλά είναι αδύνατο για Αυτόν να δει τον Εαυτό του ή να γνωρίσει τον Εαυτό του, παρά μόνο μέσω της αντανάκλασης. Δεν μπορείτε να δείτε το πρόσωπό σας παρά μόνο σε καθρέπτη, κι έτσι ο Εαυτός δεν μπορεί να δει την φύση Του μέχρι αυτή να προβληθεί ως αντανάκλαση, και όλο αυτό το σύμπαν είναι, συνεπώς, ο Εαυτός που προσπαθεί να γνωρίσει τον Εαυτό του».
Σιγά, σιγά ίσως σου δοθεί ευκαιρία από αυτό το topic να γνωρίσεις την Αντβάιτα Βεδάντα και να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη οπτική.
Καλή μας συνέχεια. Είναι μεγάλος ο δρόμος μπροστά μας και ο δρόμος είναι μακρύς... "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/02/2004, 20:01:44
Αδελφοσύνη και ισότητα ως είδος και όχι ως άτομα Κι όμως, ξέρουμε πως το δόγμα της ισότητας συγκινεί την καρδιά μας. Είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα, αλλά ορισμένοι είναι άντρες κι άλλοι είναι γυναίκες. Εδώ είναι ένας μαύρος εκεί είναι ένας λευκός, αλλά όλοι είναι άνθρωποι, όλοι ανήκουν στην ίδια ανθρωπότητα. Τα πρόσωπά μας διαφέρουν, δε βλέπω δύο πρόσωπα που να είναι όμοια, κι όμως είμαστε όλοι ανθρώπινα όντα. Που είναι αυτή η ενιαία ανθρωπότητα; Βλέπω έναν άντρα ή μια γυναίκα, μελαχρινό ή ξανθό, κι ανάμεσα σε όλα αυτά τα πρόσωπα, ξέρω πως υπάρχει μια αφηρημένη ανθρωπότητα που είναι κοινή σε όλους. Μπορεί να μην την βρίσκω όταν προσπαθώ να την πιάσω, να τη νιώσω σαν πραγματική, κι όμως είναι βέβαιος πως υπάρχει. Αν είμαι βέβαιος για κάτι, είναι για αυτή την ανθρωπότητα που είναι κοινή σε όλους μας. Είναι διαμέσου εκείνης της κοινής οντότητας που σας βλέπω σαν άντρα ή γυναίκα”. (σ. 330-331)
Η διαφοροποίηση και η ανισορροπία δημιουργούν την εξέλιξη. Ενότητα μέσα από την διαφορετικότητα “Τι είναι εκείνο που μας κάνει όντα που έχουν μορφή; Η διαφοροποίηση. Η τέλεια ισορροπία θα ήταν η καταστροφή μας. Πάρτε για παράδειγμα την ποσότητα της θερμότητας που βρίσκεται μέσα σε αυτήν την αίθουσα και που έχει την τάση να διαχυθεί ομοιόμορφα μέσα της. Ας υποθέσουμε πως πετυχαίνει αυτό το είδος της διάχυσης, τότε, στην ουσία, η θερμότητα θα έπαυε να υπάρχει. Τι είναι εκείνο που δημιουργεί την κίνηση μέσα στο σύμπαν; Η χαμένη ισορροπία. Η τέλεια ομοιομορφία μπορεί να έρθει μόνο όταν το σύμπαν καταστραφεί, διαφορετικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Όχι μόνο αυτό, αλλά θα ήταν και επικίνδυνο να την είχαμε. Δεν πρέπει να ευχόμαστε να φτάσουμε όλοι μας να σκεφτόμαστε παρόμοια. Δε θα υπήρχαν τότε σκέψεις για να σκεφτούμε, θα είμαστε όλοι όμοιοι, σαν τις αιγυπτιακές μούμιες μέσα σε ένα μουσείο, θα κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον, χωρίς σκέψη. Είναι αυτές οι διαφορές, αυτές οι διαφοροποιήσεις, αυτό το χάσιμο της ομοιομορφίας ανάμεσά μας, που είναι η πραγματική ψυχή της προόδου μας, η ψυχή κάθε σκέψης μας. Κι έτσι θα είναι πάντα”. (σ. 332) “Ακριβώς όπως αναγνωρίσαμε ότι η ενότητα είναι η πραγματική μας φύση, έτσι πρέπει να αναγνωρίσουμε και την παραλλαγή. Πρέπει να μάθουμε πως η αλήθεια μπορεί να εκφραστεί με εκατό χιλιάδες τρόπους, κι ότι ο καθένας από αυτούς τους τρόπους είναι αληθινός, στον τομέα που αναφέρεται. Πρέπει να μάθουμε πως το ίδιο πράγμα μπορεί να παρατηρηθεί από εκατό διαφορετικές σκοπιές και πάλι να είναι το ίδιο πράγμα. Πάρτε για παράδειγμα τον ήλιο. Ας υποθέσουμε πως ένας άνθρωπος κοιτάζει τον ήλιο από τη γη την ώρα που ανατέλλει το πρωί. Αυτός βλέπει μια μεγάλη σφαίρα. Ας υποθέσουμε πως ο ίδιος ξεκινάει για ένα ταξίδι προς τον ήλιο, και με μια φωτογραφική μηχανή που έχει μαζί του, παίρνει φωτογραφίες σε ορισμένα σημεία του ταξιδιού του, ώσπου να φτάσει στον ήλιο. Οι φωτογραφίες κάθε σημείου θα δείχνουν διαφορετικές από εκείνες των άλλων σημείων. Όταν γυρίσει πίσω, θα φέρει μαζί του έναν αριθμό φωτογραφιών με φαινομενικά διαφορετικούς ήλιους. Κι όμως ξέρουμε πως ο ίδιος ήλιος φωτογραφήθηκε από εκείνο τον άνθρωπο σε διάφορα σημεία της πορείας του ταξιδιού του”. (σ. 332-333)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/02/2004, 23:30:47
Γεια σου φίλε ThothΛεει :
quote: "Όταν κοιτάζω τον Θεό μέσα από το δίχτυ του χρόνου, του χώρου και της αιτιότητας, βλέπω μόνο Αυτόν, ως τον υλικό κόσμο".
Νομίζω ότι κάπου εδώ είμαι και εγώ. Η λογική, μου λέει ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να είναι παρά μόνο Ενα αλλά αδυνατεί να το δει ως τέτοιο και δεν μπορεί παρά να διακρίνει μοναχά τα μέρη του. Η συνέχεια του μηνύματος είναι καταπληκτική, ειδικά η τελευταία φράση μας πάει σε άλλα μονοπάτια… καλλιτεχνικά. quote: Αδελφοσύνη και ισότητα ως είδος και όχι ως άτομαΗ διαφοροποίηση και η ανισορροπία δημιουργούν την εξέλιξη. Ενότητα μέσα από την διαφορετικότητα
Νομίζω πως εδώ υπάρχει μια αντίφαση. Βέβαια καταλαβαίνω ότι απευθύνεται σε ένα κοινό και προσπαθεί με εκλαϊκευμένο τρόπο να το κάνει να δει με διαφορετικό τρόπο τα προβλήματά του χωρίς να εμβαθύνει και να αναλύει πολύ στη σκέψη του. Καταρχήν έχω την εντύπωση πως αν θέλουμε να παραμείνουμε συνεπείς με το έως τώρα ξεδίπλωμα της ιστορίας τότε μεταξύ του όλου και του ατόμου δεν υπάρχει κάποιο κριτήριο για το που θα σταματήσουμε τη ομαδοποίηση και τη διάκριση των ειδών. Θα πρέπει να σταματήσουμε την ομαδοποίηση είτε στο Ολον που είναι αυταπόδεικτο γιατί, είτε στην ατομική ψυχή που αδυνατεί να δει τον εαυτό ως εαυτό της και ως όλον. Από εκεί και πέρα αρχίζει η διαφοροποίηση που δημιουργεί την ανισορροπία και την κίνηση. Υποθέτω πως κάτι θέλει να πει για αδελφοποίηση της ανθρωπότητας και παγκόσμια ισότητα. Φαίνεται κάπως ουτοπικό αλλά ακόμα και αν γινόταν, στο μέτρο που η αδελφοποίηση σταματά στο είδος και όχι στο Ολον είναι σίγουρο ότι θα βρίσκαμε κάποιο άλλο είδος για να συγκρουστούμε. Για να το θέσω και κάπως αλλιώς… είναι εφικτό να κατακτήσουμε ένα τέτοιο είδος ισότητας και αλτρουισμού χωρίς να έχουμε συλλάβει το Όλον ; Καλή συνέχεια !!!!
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/02/2004, 01:56:07
Νομίζω Δημήτρη ότι έχεις απόλυτο δίκαιο. Όσο δεν συλλαμβάνουμε το ΌΛΟΝ, θα αντιμετωπίζουμε κάποιο μέρος ως ξένο, ως αλλότριο, ως εχθρικό. Αλλά αυτή η διαδικασία αντίληψης της ενότητας είναι δυναμική και οφείλουμε να την ακολουθούμε για να βρούμε την ΜΙΑ αλήθεια, το ΕΝΑ χωρίς Δεύτερο. Θα μου επιτρέψεις να σου παραθέσω την πρώτη ομιλία του Βιβεκανάντα στην Δύση στις 11 Σεπτεμβρίου (τι ειρωνία) του 1893. Νομίζω ότι σε αυτήν την ομιλία θέτει (πάλι γενικά) τις βάσεις αυτής της Ενότητας τουλάχιστον στο είδος που ονομάζουμε ΑΝΘΡΩΠΟ. Ας φτάσουμε εκεί και ας δούμε από εκεί και πέρα ποια θα είναι τα επόμενα αδέλφια μας.
Απάντηση στο ΚαλωσόρισμαΣτο Παγκόσμιο Κοινοβούλιο των Θρησκειών Σικάγο, 11 Σεπτεμβρίου 1893 (τι ειρωνεία, με την ημερομηνία !!!)
Αδερφές και Αδέρφια της Αμερικής, Γεμίζει η καρδιά μου με ανείπωτη χαρά να ανταποκρίνομαι στο ζεστό και εγκάρδιο καλωσόρισμα που μας απευθύνατε. Σας ευχαριστώ εκ μέρους του πιο αρχαίου τάγματος μοναχών του κόσμου. Σας ευχαριστώ εκ μέρους της μητέρας των θρησκειών και σας ευχαριστώ στο όνομα των εκατομμυρίων και εκατομμυρίων Ινδών όλων των τάξεων και όλων των αιρέσεων. Τις ευχαριστίες, επίσης, σε κάποιους από τους ομιλητές αυτού του συνεδρίου οι οποίοι, αναφερόμενοι στους εκπροσώπους της Ανατολής, σας είπαν ότι εκείνοι οι άνθρωποι από την μακρινή Ανατολή θα έπρεπε να τιμηθούν γιατί έσπειραν στις διαφορετικές χώρες την ιδέα της ανεκτικότητας. Είμαι περήφανος που ανήκω σε μια θρησκεία η οποία έχει διδάξει στον κόσμο την ανεκτικότητα αλλά και την παγκόσμια αποδοχή. Δεν πιστεύουμε μόνο στην παγκόσμια ανεκτικότητα αλλά αποδεχόμαστε και όλες τις θρησκείες ως αληθινές. Είμαι περήφανος που ανήκω σε ένα έθνος που έχει περιθάλψει τους διωκόμενους και πρόσφυγες όλων των θρησκειών και των εθνών της γης. Είμαι περήφανος να σας πω ότι έχουμε μαζέψει στο στήθος μας τα κατάλοιπα των Ισραηλιτών, που ήρθαν στην Νότια Ινδία όταν αναζήτησαν καταφύγιο μετά την καταστροφή του ναού τους από την Ρωμαϊκή τυραννία. Είμαι περήφανος που ανήκω σε μια θρησκεία που περίθαλψε και δέχτηκε το κατάλοιπο του Ζωροαστρικού έθνους. Θα σας μεταφέρω λίγες γραμμές από έναν ύμνο που θυμάμαι να επαναλαμβάνω από την παιδική μου ηλικία, και ο οποίος κάθε ημέρα επαναλαμβάνεται από εκατομμύρια ανθρώπους: «Όπως τα διαφορετικά ρεύματα έχοντας τις πηγές του σε διαφορετικά μέρη, συγκεντρώνουν το νερό τους, όλα, μέσα στην θάλασσα, έτσι, ω Κύριες, τα διαφορετικά μονοπάτια τα οποία παίρνουν οι άνθρωποι μέσα από τις διαφορετικές τους κλίσεις, όσο διαφορετικά κι αν φαίνονται, με καμπύλες ή με ευθείες, όλα οδηγούν σε Εσένα» Το παρόν συνέδριο, το οποίο είναι από τις πιο σεβαστές συγκεντρώσεις που έχουν γίνει ποτέ, είναι από μόνο του μια δικαίωση, μια διακήρυξη της θαυμάσιας διδασκαλίας που ευαγγελίζεται η Μπαγκαβάτ Γκίτα: «Οποιοιδήποτε έρχονται σε Εμένα, με οποιαδήποτε μορφή, τους προσεγγίζω, όλοι οι άνθρωποι αγωνίζονται μέσα από τα μονοπάτια, τα οποία στο τέλος οδηγούν σε Εμένα»
Ο σεχταρισμός, η στενοκεφαλιά, και ο τρομερός της ακόλουθος, ο φανατισμός, έχουν από καιρό κατακτήσει την όμορφη γη. Έχουν γεμίσει την γη με βία, την έχουν ποτίσει πολύ συχνά με ανθρώπινο αίμα, κατέστρεψαν τον πολιτισμό, και οδήγησαν ολόκληρα έθνη σε απόγνωση. Αν δεν ήταν αυτοί οι τρομεροί δαίμονες, η ανθρώπινη κοινωνία θα είχε προοδεύσει πολύ περισσότερο από ότι μέχρι τώρα. Αλλά ο χρόνος τους έχει τελειώσει, και ελπίζω ολόψυχα ότι το καμπανάκι που χτύπησε σήμερα το πρωί για να ξεκινήσει αυτό το συνέδριο να έχει σημάνει και την ώρα του θανάτου όλων των φανατισμών, όλων των διώξεων με το ξίφος ή με την πένα, και όλων των άσπλαχνων αισθημάτων μεταξύ των ανθρώπων που πορεύονται στον δρόμο τους προς τον ίδιο σκοπό.
AMHN (AUM) (λέω κι εγώ) "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/02/2004, 20:05:53
Ένας Θεός πέρα από τις διαφορετικές μορφές και θρησκείες “Ας υποθέσουμε πως πάμε όλοι μας με δοχεία στα χέρια να αντλήσουμε νερό από μια λίμνη. Ο ένας έχει ένα φλιτζάνι, ο άλλος ένα κανάτι, άλλον έναν κουβά κ.ο.κ. κι ο καθένας μας γεμίζει το δοχείο που έφερε. Σε κάθε περίπτωση, φυσικά, το νερό παίρνει τη μορφή του δοχείου που κρατάει ο καθένας μας. Εκείνος που έφερε το φλιτζάνι έχει το νερό με τη μορφή φλιτζανιού, εκείνος που έφερε το κανάτι – το νερό του έχει την μορφή του κανατιού κ.ο.κ. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, τα δοχεία δεν περιέχουν παρά νερό και τίποτα άλλο, εκτός από νερό. Είναι ακριβώς το ίδιο και στην περίπτωση της θρησκείας. Ο νους μας είναι σαν εκείνα τα δοχεία, κι ο καθένας μας προσπαθεί να φτάσει στην πραγμάτωση του Θεού. Ο Θεός είναι σαν το νερό που γεμίζει τα διαφορετικά δοχεία και, σε κάθε δοχείο, το όραμα του Θεού παίρνει το σχήμα του δοχείου. Κι όμως Εκείνος είναι Ένας. Εκείνος είναι ο Θεός σε κάθε περίπτωση. Αυτή είναι η μόνη αναγνώριση της παγκοσμιότητας που μπορούμε να έχουμε”.(σ. 333)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/02/2004, 20:00:17
Χτίστε, μην κατεδαφίζετε. Σεβαστείτε την διαφορετικότητα “Ποιο είναι το σχέδιο μου; Πρώτα-πρώτα, θα ζητούσα από την ανθρωπότητα να αναγνωρίσει την εξής αρχή: “μην καταστρέφετε”. Οι εικονοκλαστικοί αναμορφωτές δεν κάνουν κανένα καλό στον κόσμο. Μη σπάζετε, μην κατεδαφίζετε τίποτα. Χτίστε. Βοηθείστε, αν μπορείτε, αν δεν μπορείτε σταυρώστε τα χέρια, καθίστε παράμερα σαν παρατηρητές. Αν δεν μπορείτε να δώσετε χέρι βοηθείας, τουλάχιστον μη βλάπτετε. Μη λέτε κανένα λόγο ενάντια στις πεποιθήσεις κανενός, όσο τούτες είναι ειλικρινείς. Έπειτα πάρτε τον άνθρωπο από εκεί που στέκεται και δώστε του μια ώθηση προς τα πάνω. Αν είναι αλήθεια πως ο Θεός είναι το κέντρο στο οποίο συγκλίνουν όλες οι θρησκείες κι ότι ο καθένας μας κινείται προς εκείνον κατά μήκος μιας από αυτές τις ακτίνες, τότε είναι βέβαιο πως όλοι μας πρέπει να φτάσουμε στο κέντρο, και στο κέντρο, όπου όλες οι ακτίνες συναντιούνται, θα πάψουν όλες μας οι διαφορές. Αλλά ώσπου να φτάσουμε εκεί, θα υπάρχουν πάντα διαφορές. Όλες αυτές οι ακτίνες συγκλίνουν στο ίδιο κέντρο. Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, ο ένας ταξιδεύει κατά μήκος μιας από αυτές τις γραμμές, κι ο άλλος κατά μήκος μιας άλλης, κι αν όλοι μας προχωρήσουμε αποφασιστικά κατά μήκος των δικών μας γραμμών, θα φτάσουμε με βεβαιότητα στο κέντρο, γιατί: “Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη”. (σ. 334)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Ελευθερία
Πλήρες Μέλος
Laos
825 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/02/2004, 22:21:12
Θα σταματήσω σε 2 σημεία-αφού ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κατόρθωσα να φτάσω διαβάζοντας στην τρίτη σελίδα- Σε αυτό για τον ΕΝΑΝ Θεό,πέρα από τις θρησκείες. Οι διαμάχες ίσως μειωθούν αισθητά,αν το δούμε μέσα από το παράδειγμα του νερού και των διαφορετικών δοχείων. Γιατί οι διαμάχες έχουν συνήθως να κάνουν με τα διαφορετικά πιστεύω και τον φανατισμό που διακατέχει τους πιστούς διαφόρων θρησκευμάτων.Αλλά η πηγή που πίνουμε νερό είναι ΜΙΑ! Και το δεύτερο σημειο: quote: Δεν θα κάνω μόνο όλα αυτά, αλλά θα αφήσω και ορθάνοιχτη την καρδιά μου σε όλες τις θρησκείες που μπορούν να έρθουν στο μέλλον. Μήπως τελείωσε το βιβλίο του Θεού;”
Αν και σέβομαι αυτό που πιστεύει ο άλλος,ο συνάνθρωπός μου,πίστευα ότι οι θρησκείες ως κατασκευασμένες από τον άνθρωπο,έχουν σοβαρά ελατώματα που μοιάζουν με αυτά των κατασκευαστών.Έκρινα σκληρά κάποιες φορές κάτω από αυτό το πρίσμα.Έβλεπα πίσω από οποιαδήποτε θρησκεία,μόνο συμφέροντα! Το παραπάνω κομμάτι που έκανα παραπομπή,αλλά και όλα τα άλλα γύρω από τις θρησκείες που παρέθεσες,με κάνουν να αρχίσω να βλέπω και τη χρησιμότητα... <<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>>
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/02/2004, 22:55:25
Καλή μου Ελευθερία (με αυτό το όνομα γεμάτο έμπνευση), αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μηνύματα του Βιβεκανάντα. Να σεβαστούμε τις διάφορες θρησκείες αλλά ας έχουμε ο καθένας το δικό του ιδανικό. Και αυτό θα γίνει πραγματικά μόνο εάν αποδεχτούμε την αληθινή θεϊκή φύση στην ψυχή του καθενός, ακόμη και του μεγαλύτερου εχθρού μας. Ακόμα κι αν το συναίσθημά μας, μας λέει να μισούμε τον άλλον, αυτό το πνευματικό στοιχείο που έχουμε μέσα μας, πρέπει να μας λέει ότι είμαστε από την ίδια ουσία με την οποία έχουν φτιαχτει τα όνειρα και τα ιδεώδη. Γιατί άραγε αυτοί οι λίγοι άνθρωποι που μίλησαν απλά, μέσα από την καρδιά τους, με συμπόνοια για τους συνανθρώπους τους, έγιναν τόσο μεγάλοι οδηγοί ψυχών; Ήταν και αυτοί ψεύτικοι; Δεν νομίζω. Αγγίξαν τις ψυχές των ανθρώπων και οι άνθρωποι τους έδωσαν την εμπιστοσύνη και την καρδιά τους. Όπως λέει ο Βιβεκανάντα κάπου αλλού... Νιώθουμε την αλήθεια γιατί κάποιο μέρος μας είναι φτιαγμένο από αλήθεια Σε ευχαριστώ για τον κόπο σου να διαβάσεις όλες αυτές τις 3 σελίδες. Καλά έκανες γιατί έχω σκοπό να τις κάνω πάνω από 9 και μετά θα ήταν πιο δύσκολο να έβρισκες το κουράγιο να τις διαβάσεις όλες μαζί. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Ελευθερία
Πλήρες Μέλος
Laos
825 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/02/2004, 00:18:40
quote: Γιατί άραγε αυτοί οι λίγοι άνθρωποι που μίλησαν απλά, μέσα από την καρδιά τους, με συμπόνοια για τους συνανθρώπους τους, έγιναν τόσο μεγάλοι οδηγοί ψυχών; Ήταν και αυτοί ψεύτικοι;
Ζώντας σε μια εύκολη εποχή,δυστυχώς αμφισβητούμε τα πάντα με τρομερή ευκολία.Γίναμε υποψιασμένοι,και επιφυλακτικοί.Χάσαμε την απλότητα!Κρίνουμε επιφανειακά!Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη.Κάποιες φορές όταν λειτουργούμε κατ'αυτόν το τρόπο,αντί να βαδίσουμε προς το φως,γυρνάμε στο σκοτάδι.Αυτός δεν το κρύβω,είναι ο φόβος μου για την ανθρωπότητα,και γιατί όχι,ακόμα και ο δικός μου φόβος μήπως πλανευθώ. Τελικά είναι τόσο απλό! Αρκεί να κοιτάξουμε μέσα μας. quote: Αγγίξαν τις ψυχές των ανθρώπων και οι άνθρωποι τους έδωσαν την εμπιστοσύνη και την καρδιά τους.
quote: Νιώθουμε την αλήθεια γιατί κάποιο μέρος μας είναι φτιαγμένο από αλήθεια
Τα παραπάνω αποσπάσματα εξαλείφουν τον φόβο! Αυτός ο μοναδικός δρόμος για να ξεχωρίσουμε την αλήθεια. Μια ματιά μέσα μας!ΥΓ.χμμμ..Το υποψιάστηκα ότι αυτό το θέμα θα περιλαμβάνει πολλές σελίδες!!Περιμένουμε τη συνέχεια. <<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>> |
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/03/2004, 19:41:03
Ο εξωτερικός δάσκαλος βοηθάει μόνο και μόνο για να εμφανιστεί ο πραγματικός εσωτερικός δάσκαλος “Ένα φυτό φυτρώνει. Μήπως εσείς το κάνετε να φυτρώνει; Το καθήκον σας είναι να βάλετε ένα φράχτη γύρω του, και να κοιτάξετε να μη το φάει κανένα ζώο, κι εκεί τελειώνει το καθήκον σας. Το φυτό φυτρώνει μόνο του. Έτσι γίνεται και με την πνευματική ανάπτυξη κάθε ανθρώπου. Κανένας δεν μπορεί να σας διδάξει, κανένας δεν μπορεί να σας κάνει πνευματικούς ανθρώπους. Εσείς πρέπει να διδάξετε τον εαυτό σας. Η ανάπτυξη πρέπει να έρθει από μέσα σας. Τι μπορεί να κάνει ένας εξωτερικός δάσκαλος; Μπορεί να βγάλει μερικά εμπόδια από το δρόμο σας, κι εκεί τελειώνει το καθήκον του. Για αυτό βοηθήστε, αν μπορείτε, κι εκεί τελειώνει το καθήκον του. Για αυτό βοηθήστε, αν μπορείτε, αλλά μην καταστρέφετε. Εγκαταλείψτε κάθε σκέψη, πως μπορείτε εσείς να κάνετε τους ανθρώπους πιο πνευματικούς. Είναι κάτι αδύνατο. Για σας, εκτός από την ίδια σας την ψυχή, δεν υπάρχει κανένας δάσκαλος. Αναγνωρίστε το”. (σ. 335)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 18:10:38
Η διάσπαση, η αποκλειστικότητα και η μονομέρεια των διαφορετικών τύπων θρησκειών “Ας υποθέσουμε πως πάτε σε μιαν αίρεση που διδάσκει την αγάπη και τη συγκίνηση. Ψέλνουν, θρηνούν και κηρύττουν την αγάπη και τη συγκίνηση. Αλλά μόλις πείτε:
“φίλε μου, όλα αυτά είναι ωραία, αλλά θέλω κάτι το δυνατότερο από αυτό, λίγη λογική και φιλοσοφία, θέλω να αντιληφθώ τα πράγματα βήμα προς βήμα και πιο ορθολογικά”. “Βγες έξω!…” σου λένε, κι όχι μόνο σου ζητούν να βγεις έξω, αλλά θα σε έστελναν και στην κόλαση, αν μπορούσαν. Το αποτέλεσμα είναι πως εκείνη η αίρεση μπορεί να βοηθήσει μόνο τα άτομα που ο νους τους έχει συγκινησιακές τάσεις. Όχι μόνο δε βοηθούν τους άλλους αλλά και προσπαθούν να τους καταστρέψουν. Και το απαίσιο μέρος από την όλη υπόθεση, είναι πως εκτός τους ότι δεν βοηθούν άλλους, δεν πιστεύουν και στην ειλικρίνειά τους. Υπάρχουν, πάλι, φιλόσοφοι που μιλούν για τη σοφία της Ινδίας και της Ανατολής και χρησιμοποιούν μακροσκελείς ψυχολογικούς όρους, μήκους πενήντα συλλαβών, αλλά αν ένας κοινός σαν κι εμένα άνθρωπος πάει και τους πει: “Μπορείτε να μου πείτε κάτι για να με κάνετε πνευματικό άνθρωπο;” το πρώτο πράγμα που θα κάνουν είναι να χαμογελάσουν και να πουν: “Ω βρίσκεσαι πολύ χαμηλότερα από μας στη νόηση. Τι μπορείς να καταλάβεις από πνευματικότητα;” Αυτοί είναι οι σχολαστικοί φιλόσοφοι, που απλώς σε διώχνουν από το σπίτι τους. Υπάρχουν έπειτα οι μυστικιστικές αιρέσεις που διηγούνται κάθε είδους πράγματα, για διάφορα πεδία ύπαρξης, διάφορες καταστάσεις του νου, τι μπορεί να κάνει η δύναμη του νου κ.ο.κ. Κι αν είσαι ένας κοινός άνθρωπος και τους πεις: “Δείξτε μου κάτι ωφέλιμο που να μπορώ να το κάνω. Δε με πολυενδιαφέρουν οι θεωρίες, μπορείτε να μου δείξετε κάτι που μου ταιριάζει;” Εκείνοι θα χαμογελάσουν και θα πουν: “Για ακούστε αυτόν τον ανόητο. Δεν ξέρει τίποτε, η ζωή του είναι άχρηστη”. Αυτό συμβαίνει παντού στον κόσμο. Θα ήθελα να πάρω μερικούς ακραίους τύπους όλων των διαφορετικών θρησκευτικών αιρέσεων, να τους κλείσω μέσα σε ένα δωμάτιο, και να φωτογραφίσω τα ωραία χλευαστικά τους χαμόγελα. Αυτή είναι η τωρινή κατάσταση της θρησκείας, εκεί έχουν φτάσει τα πράγματα”. (σ. 336-337)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 18:24:26
quote: Δείξτε μου κάτι ωφέλιμο που να μπορώ να το κάνω. Δε με πολυενδιαφέρουν οι θεωρίες, μπορείτε να μου δείξετε κάτι που μου ταιριάζει;” Εκείνοι θα χαμογελάσουν και θα πουν: “Για ακούστε αυτόν τον ανόητο. Δεν ξέρει τίποτε, η ζωή του είναι άχρηστη”.
Σοφά λόγια φίλε μου Θώτ...Κινδυνεύουν να τελειώσουν οι "ΑΝΘΡΩΠΟΙ"... Για φτωχό και μόνο "caw boy τον κόβω και αυτόν"….χε,χε Να' σαι καλά μέσα από τον δικό σου μόχθο, γνωρίζω πράγματα και ανθρώπους που δεν γνώριζα... «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 18:51:35
quote: Για φτωχό και μόνο "caw boy τον κόβω και αυτόν"….χε,χε Να' σαι καλά μέσα από τον δικό σου μόχθο, γνωρίζω πράγματα και ανθρώπους που δεν γνώριζα...
Να είσαι καλά Πλωτίνε. Χαίρομαι που εκτιμάς το ότι "γνώρισες" τον Βιβεκανάντα. Ήταν "φτωχός και μόνος cow boy" αλλά το μήνυμά του, ακόμα κι έναν αιώνα μετά, εμπνέει, συγκινεί και προβληματίζει. Να μας επισκέπτεσαι συχνά, γιατί ο Βιβεκανάντα έχει να πει και άλλα πράγματα στο προσεχές μέλλον που μπορεί να είναι σημαντικά και αξιόλογα. Υπογραφή: Το... "μέντιουμ" του Βιβεκανάντα "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 19:11:02
Μην ανησυχείς φίλε μου Θωτ... Ο Βιβεκανάντα έχει την δική του τιμητική θέση στα αρχεία μου. Χάρη σε εσένα βέβαια.. Να είσαι σίγουρος ότι θα μου φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα.... KEEP ON DOING THE GOOD WORK…. H παρουσία μου είναι πάντα εδώ…
«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 20:56:51
Για σου Thoth quote: Η διάσπαση, η αποκλειστικότητα και η μονομέρεια των διαφορετικών τύπων θρησκειών ... ... ... Αυτή είναι η τωρινή κατάσταση της θρησκείας, εκεί έχουν φτάσει τα πράγματα”. (σ. 336-337)
...Και δεν έχουν αλλάξει έναν αιώνα μετά την ομιλία του Βιβεκανάντα. Φίλε Θωτ μάλλον ήταν πολύ αισιόδοξος όταν απαντώντας στο καλωσόρισμα έλεγε : "Αλλά ο χρόνος τους έχει τελειώσει, και ελπίζω ολόψυχα ότι το καμπανάκι που χτύπησε σήμερα το πρωί για να ξεκινήσει αυτό το συνέδριο να έχει σημάνει και την ώρα του θανάτου όλων των φανατισμών, όλων των διώξεων με το ξίφος ή με την πένα, και όλων των άσπλαχνων αισθημάτων μεταξύ των ανθρώπων που πορεύονται στον δρόμο τους προς τον ίδιο σκοπό." Φαίνεται πως αυτά που λέει ακούγονται ωραία γιατί είναι αληθινά και γεμάτα δύναμη αλλά μπορούν να εφαρμοστούν από ελάχιστους.
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 21:43:27
Δημήτρη, ο Βιβεκανάντα, ήταν ιδεολόγος. Ήξερε ότι αυτά που εύχεται είναι πολύ μακρινά, αλλά ήθελε να εμπνεύσει και να αφυπνίσει και αυτό δεν γίνεται με μαθηματικές εξισώσεις και στατιστικές αλλά με λόγια γεμάτα φωτιά και πνεύμα.Εμείς ας μην ευχηθούμε μιας και οι ευχές μας το πολύ πολύ να γεμίσουν δυο αράδες ψηφιακών γραμμών και όχι τις καρδιές των ανθρώπων, όπως ο Βιβεκανάντα. Εμείς ας πράξουμε. Ας αφήσουμε τις ευχές για τους απρόθυμους να πράξουν
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Ελευθερία
Πλήρες Μέλος
Laos
825 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 22:49:15
Να αρχίσω ευχαριστώντας σε,για τη γνώση που μας προσφέρεις μέσα από το Βιβεκαναντα.Δυστυχώς σε καμμιά βδομάδα θα φύγω για Αμερική,δίχως να ξέρω πότε θα επιστρέψω. Αυτό εδώ το θέμα,τα γραφόμενά σου,τα τοσο σημαντικά θα μου λείψουν. Αν δεν σε βάζω σε κόπο,και γνωρίζοντας το περιορισμένο του χρόνου που έχουμε όλοι μας,θα μπορούσες να προτείνεις κάποια βιβλία για να πάρω μαζί μου? Έχω σημειώσει τα άλλα από τις Εννεάδες του Πλωτίνου που χρησιμοποιήσες ως βιβλιογραφία. Θα ήθελα όμως και κάτι από την Ινδική φιλοσοφία. Ευχαριστώ<<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>> Edited by - Ελευθερία on 04/03/2004 22:51:51 |
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/03/2004, 23:57:30
...Εμείς ας πράξουμε.Εδώ είναι το πρόβλημα, στην πράξη. Μπορούμε άραγε να πράττουμε χωρίς να δημιουργούμε αντιθέσεις και τριβές με τις πράξεις των άλλων; Πράξη σημαίνει ατέλεια και εξέλιξη (εν δυνάμει προς το τέλειο;) σύμφωνα με τον Αμμώνιο. Από την στιγμή που θα πράξουμε και δεν θα ήμαστε σε μια κατάσταση ας πούμε πλήρους αφασίας (για εμάς) ή τελειότητας (για το ΕΝ κατά τον Αμμώνιο και τη σχολή του), αναγκαστικά θα κάνουμε μια επιλογή από τις αναρίθμητες που έχουμε. Αυτή η επιλογή είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσει όχι μόνο εμάς αλλά άμεσα και έμμεσα ολόκληρο το περιβάλλον μας. Άλλους θα επηρεάσει θετικά και άλλους αρνητικά ή, μάλλον καλύτερα, θα συμπορευτεί με τις πράξεις κάποιων και θα έρθει σε σύγκρουση με τις πράξεις κάποιων άλλων, όπως όταν πέφτει η βροχή κάποιους ευεργετεί και κάποιους δυσαρεστεί χωρίς να είναι η βροχή κάτι καλό ή κάτι κακό. Βέβαια όλοι πρέπει να την ανεχτούν και εδώ ακριβώς είναι η προτροπή του Βιβεκανάντα δηλαδή η ανοχή στο διαφορετικό. Την Βροχή φυσικά όλοι θα την ανεχτούν γιατί δε μπορούν να κάνουν και διαφορετικά. Μιαν ανθρώπινη επιλογή όμως μπορούν να την ανεχτούν; Ο Χριστός κατά τη γνώμη μου συνόψισε την ανεκτικότητα και την αγάπη λέγοντας πως αν κάποιος σε χτυπήσει στο ένα μάγουλο τότε γύρνα του και το άλλο. Θωτ, γνωρίζεις πολλούς που μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο; Εγώ δε γνωρίζω (συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου). Και πολύ περισσότερο δεν διακρίνονται για τέτοια χαρίσματα οι ηγεσίες των εκπροσώπων του από τότε μέχρι και σήμερα. Ο Βιβεκανάντα ήταν ιδεολόγος. Φαντάζομαι ότι η έννοια αυτή έχει ακόμα μεγαλύτερη απήχηση (την κορυφαία θα έλεγα) στον Πλάτωνα. Ο ίδιος ο Πλάτων λέει στην Πολιτεία μέσω των συνδιαλεγόμενων του πως η πολιτεία για την οποία μιλάμε δεν είναι του κόσμου ετούτου και πως μπορεί να μην υπάρξει ποτέ σ’ αυτόν, αλλά μόνο στα λόγια σαν ένα υπόδειγμα για όποιον θέλει να βλέπει και βλέποντας να χτίζει μια πολιτεία μέσα του. Κατά αυτή την έννοια ναι, η ιδεολογία του Βιβεκανάντα είναι χρήσιμη αλλιώς εγώ τουλάχιστον ακόμα δεν μπορώ να αντιληφθώ πως μπορεί να εφαρμοστεί καθολικά έστω και στο πολύ μακρινό μέλλον. Ποιος ξέρει ίσως όταν φτάσουμε τις 9 σελίδες να έχω πεισθεί.
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 00:19:44
quote: Έχω σημειώσει τα άλλα από τις Εννεάδες του Πλωτίνου που χρησιμοποιήσες ως βιβλιογραφία. Θα ήθελα όμως και κάτι από την Ινδική φιλοσοφία. Ευχαριστώ
Θα μας λείψεις Ελευθερία. Ελπίζω να είσαι σύντομα κοντά μας. Σου προτείνω να πάρεις σίγουρα κάποια βιβλία του Βιβεκανάντα και ειδικότερα, την ΓΝΑΝΑ ΓΙΟΓΚΑ από την οποία βάζω προς το παρόν αποσπάσματα και την ΜΠΑΚΤΙ ΓΙΟΓΚΑ. Ένα άλλο βιβλίο (όχι του Βιβεκανάντα) είναι οι "6 θεμελιώδεις φιλοσοφικές Σχολές της Ινδίας". Και τα τρία είναι από τις εκδόσεις Κονιδάρη. Ένα άλλο καλό βιβλίο, κλασικό στο είδος του, είναι η Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι, του Γιογκανάντα. Επίσης καλή είναι η Μπαγκαβάτ Γκίτα που συνοψίζει μυθολογικά την ουσία των αρχών του Ινδουισμού (υπάρχει σε διάφορες εκδόσεις) Ευτυχώς ή δυστυχώς οι περισσότερες πηγές μου είναι στα αγγλικά γιατί εάν περίμενα να μελετήσω τον Ινδουισμό από την ελληνική βιβλιογραφία θα έφτανε η... Εποχή των Παγετώνων. Εάν γνωρίζεις αγγλικά και θα έχεις πρόσβαση στο Ιντερνετ θα σου δώσω μερικές διευθύνσεις αξιόλογες. Σου κάνω κι ένα δωράκι με την... μεσολάβηση του Βιβεκανάντα. Είναι μια ωραία φράση για διαλογισμό, που περιέχει και το όνομά σου: Ελευθερία είναι να χάσεις όλες τις ψευδαισθήσεις σου
quote: Κατά αυτή την έννοια ναι, η ιδεολογία του Βιβεκανάντα είναι χρήσιμη αλλιώς εγώ τουλάχιστον ακόμα δεν μπορώ να αντιληφθώ πως μπορεί να εφαρμοστεί καθολικά έστω και στο πολύ μακρινό μέλλον. Ποιος ξέρει ίσως όταν φτάσουμε τις 9 σελίδες να έχω πεισθεί.
Δημήτρη, ποιος είπε ποτέ ότι η πνευματικότητα είναι κάτι εύκολο. Λέει ο Βιβεκανάντα: Το πρώτο εμπόδιο στην λογική μας είναι η απροθυμία μας να πάμε προς την αλήθεια. Θέλουμε η αλήθεια να έρθει σε εμάς. Σε όλα τα ταξίδια μου οι περισσότεροι άνθρωποι μου λένε: «Ω, αυτή η θρησκεία για την οποία μας μιλάς, δεν είναι καθόλου βολική θρησκεία. Δώσε μας μια βολική θρησκεία». Μετά από πολλές συζητήσεις με τέτοιους ανθρώπους κατάλαβα τι εννοούν με αυτές τις φράσεις. Η αλήθεια πρέπει να απολογηθεί σε αυτούς και όχι αυτοί να απολογηθούν στην αλήθεια. (...)
Θέλουμε τα πάντα εκτός από πνευματικότητα. Τι εννοούμε με την ανάγκη; Όπως ακριβώς την ανάγκη να φάμε. Οι πολυτέλειες δεν είναι ανάγκες, αλλά τα απαραίτητα είναι ανάγκες. Η θρησκεία είναι ένα αναγκαίο πράγμα για πολύ λίγους και για την μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας είναι μια πολυτέλεια. Υπάρχουν εκατοντάδες πράγματα στην ζωή χωρίς τα οποία δεν μπορούν να ζήσουν, μέχρι να μπουν σε ένα κατάστημα και να δουν ένα νέα καλλιτεχνικό «κάτι» και θέλουν να το αγοράσουν. Το 99,9 % της ανθρωπότητας προσεγγίζει την θρησκεία με αυτόν τον τρόπο. Είναι μια από τις περιττές πολυτέλειες που έχουν στην ζωή. Δεν υπάρχει κάτι βλαπτικό σε αυτό. Ας τους αφήσουμε να έχουν όλα όσα θέλουν, αλλά κάνουν μεγάλο λάθος εάν σκέπτονται ότι θα κοροϊδέψουν τον Θεό. Αυτός δεν μπορεί να ξεγελαστεί. Αυτοί κοροϊδεύουν μόνο τον εαυτό τους και βυθίζονται σιγά, σιγά προς τα κάτω μέχρι να γίνουν κτήνη. Εκείνοι συνεπώς θα γίνουν πνευματικοί, οι οποίοι έχουν ανάγκη την πνευματικότητα – που αισθάνονται την αναγκαιότητα της θρησκείας, όπως ακριβώς αισθάνονται την αναγκαιότητα των ρούχων, την αναγκαιότητα της εργασίας, την αναγκαιότητα της αναπνοής.
Aς φτάσουμε να νιώσουμε την πνευματικότητα σαν να είναι ο αέρας που αναπνέουμε και όλες οι αμφιβολίες θα διαλυθούν. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Ελευθερία
Πλήρες Μέλος
Laos
825 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 14:04:08
Ευχαριστώ thoth,για τα βιβλία που προτείνεις. Εκεί που πάω θα έχω πολύ χρόνο ελεύθερο,και θα τον αξιοποιήσω διαβάζοντας. Δυστυχώς δεν θα έχω πρόσβαση στο Ίντερνετ.(Κρατώ τη φράση.Προχωρώ έχοντας στο νου μου, το νόημά της!) Ευχαριστώ <<Διότι η άγνοια φέρνει αλόγιστο θάρρος, ενώ η γνώση δισταγμό>> |
Δημήτρης
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
571 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 21:17:32
quote: Εκεί που πάω θα έχω πολύ χρόνο ελεύθερο,και θα τον αξιοποιήσω διαβάζοντας.
Γεια σου Ελευθερία. Καλό ταξίδι να έχεις και εποικοδομητικό. Δε θα πω μακάρι να είχα και εγώ χρόνο για διάβασμα, αλλά μακάρι να είχα ως πρώτη προτεραιότητα το διάβασμα και μετά όλα τα υπόλοιπα. quote: Η θρησκεία είναι ένα αναγκαίο πράγμα για πολύ λίγους και για την μεγάλη μάζα της ανθρωπότητας είναι μια πολυτέλεια.
Μπορεί να μη μπορώ να το εκφράσω όπως θέλω αλλά αυτό ακριβώς είναι που θέλω να πω. Είναι ελάχιστοι αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη τη θρησκεία. Η πνευματικότητα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση και ελάχιστοι μπορούν να τη προσεγγίσουν και να την ακολουθήσουν με συνέπεια και στην καθημερινή τους πρακτική. Κάπως περισσότεροι θα προσπαθήσουν να την δουν εξ’ αποστάσεως κυρίως μετά τα πενήντα τους και οι πλειοψηφία ακόμα και στο παρά πέντε θα ζει με την ελπίδα να πιάσει κάποιο λαχείο υλικής ευημερίας. Γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η κοινωνική πίεση για επαγγελματική καταξίωση υλική ευημερία και καταναλωτισμό είναι αφόρητη. Μακάριοι και ελεύθεροι όσοι μπορούν συνειδητά να αντισταθούν στις καλλιεργούμενες ψευδαισθήσεις στις καλλιεργούμενες ανάγκες.
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 22:22:06
quote: Η κοινωνική πίεση για επαγγελματική καταξίωση υλική ευημερία και καταναλωτισμό είναι αφόρητη. Μακάριοι και ελεύθεροι όσοι μπορούν συνειδητά να αντισταθούν στις καλλιεργούμενες ψευδαισθήσεις στις καλλιεργούμενες ανάγκες.
Α Μ Η Ν"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 23:04:30
Η ανάγκη ύπαρξης των τελετουργιών-μυθολογιών ““Έχουμε την τάση να κατηγορούμε το καθετί στον κόσμο, χωρίς τις απαραίτητες αποδείξεις. Αφήστε τον κόσμο να έχει όση μυθολογία θέλει, με τις ωραίες της εμπνεύσεις, πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως οι συγκινησιακές ανθρώπινες φύσεις δεν ενδιαφέρονται για αφηρημένους ορισμούς της αλήθειας.
Για αυτές ο Θεός είναι κατιτί το απτό, είναι το μόνο πράγμα που είναι αληθινό. Τον αισθάνονται, τον ακούνε, τον βλέπουν και τον αγαπούν. Αφήστε τους να έχουν τον Θεό τους. Σε αυτούς, ο ορθολογιστής τους φαίνεται πως είναι σαν τον ανόητο, που όταν δει ένα θαυμάσιο άγαλμα, θέλει να το κάνει κομμάτια, για να δει από τι υλικό είναι φτιαγμένο”. (σ. 342) Θρησκεία σημαίνει πραγμάτωση. Να ακούσουμε, να σκεφτούμε και να εφαρμόσουμε
Οι θεωρίες, μόνο για αυτές δεν ωφελούν. Πρώτα πρέπει να ακούσουμε για αυτές, κι έπειτα πρέπει να τις συλλογιστούμε. Πρέπει να συλλογιστούμε αυτές τις σκέψεις, να τις χαράξουμε στο νου μας, και να προσηλωθούμε πάνω τους, να τις πραγματώσουμε, ώσπου να γίνουν, στο τέλος, ολόκληρη η ζωή μας. Τότε θα πάψει η θρησκεία να είναι ένα μάτσο από ιδέες ή θεωρίες, ή μια απλή διανοητική συγκατάθεση, θα μπει μέσα στον ίδιο τον εαυτό μας. Με την διανοητική μας συγκατάθεση, μπορούμε σήμερα να προσυπογράψουμε πολλά ανόητα πράγματα, που θα τα απαρνηθούμε ολότελα αύριο. Αλλά η αληθινή θρησκεία δεν αλλάζει ποτέ. Θρησκεία σημαίνει πραγμάτωση – κι όχι φλυαρίες, δόγματα, θεωρίες, όσο όμορφες κι αν είναι. Είναι βίωμα και “γίγνεσθαι”, όχι άκουσμα κι αποδοχή. Είναι η μεταμόρφωση ολόκληρης της ψυχής σε εκείνο που πιστεύει. Αυτό είναι θρησκεία”. (σ. 345) "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/03/2004, 23:20:07
Και με το παραπάνω έκλεισα την σειρά των άρθρων από την συλλογή που υπάρχει στο βιβλίο ΓΝΑΝΑ ΓΙΟΓΚΑ.Θα στραφώ σε μια άλλη σειρά άρθρων που περιλαμβάνονται στο βιβλίο ΚΑΡΜΑ ΓΙΟΓΚΑ (πάλι από τις Εκδόσεις ΚΟΝΙΔΑΡΗ). Τι είναι η Κάρμα Γιόγκα; Λέει ο Βιβεκανάντα...
quote: Η Κάρμα-γιόγκα είναι η επιστήμη του τρόπου εργασίας. Από αυτήν μαθαίνουμε πως να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες αυτού του κόσμου όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Η εργασία είναι αναπόφευκτη, έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά πρέπει πάντα να εργαζόμαστε για τον ύψιστο στόχο. (σ. 102)(...) Για τούτο, λοιπόν, η Κάρμα-γιόγκα είναι ένα ηθικοθρησκευτικό σύστημα που αποσκοπεί στην επίτευξη της ελευθερίας μέσα από την ανιδιοτέλεια και τα καλά έργα. (σ. 116)
Στα περισσότερα εσωτερικά συστήματα θεωρείται η πρώτη Γιόγκα που πρέπει να εφαρμοστεί πριν επακολουθήσουν οι άλλες. Σε κάποια άλλα συστήματα θεωρείται ότι από μόνη της μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση. Εγώ πιστεύω ότι ειδικά για τον Δυτικό άνθρωπο είναι η αξιολογότερη και σημαντικότερη γιόγκα. Έχουμε διαποτιστεί τόσο πολύ από τον ωφελιμιστικό διανοουμενισμό, που η ανάγκη για γιόγκα της προσφοράς και της δράσης χωρίς προσδοκία κέρδους, πρέπει να γίνει η πρώτη μας ευθύνη. Εάν προσπαθήσουμε να περάσουμε στα άλλα πιο λεπτοφυή συστήματα της γιόγκα, χωρίς να εξαγνιστούμε επαρκώς από την Γιόγκα των καλών έργων, είναι σαν να ρίχνουμε καθαρό νερό, σε ένα βρόμικο ποτήρι. Αυτό που θα δώσουμε στους άλλους θα είναι βρόμικο και επιβλαβές και δυστυχώς ο επιπόλαιος παρατηρητής θα πιστέψει ότι φταίει το καθαρό νερό της Αλήθειας και όχι το βρόμικο ποτήρι της μορφής μας. Με αυτόν τον τρόπο δυσφημίζεται και ο εσωτερισμός και η πνευματικότητα. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2004, 00:10:33
Στόχος η Γνώση και όχι η Απόλαυση Ο στόχος της ανθρώπινης ζωής είναι η γνώση. Αυτό είναι το μόνο ιδανικό που θέτει μπροστά μας η Ανατολική φιλοσοφία. Ο σκοπός του ανθρώπου δεν είναι η απόλαυση αλλά η γνώση. Η απόλαυση και η χαρά έχουν ένα τέλος. Είναι λάθος να νομίζει κανείς ότι ο στόχος είναι η απόλαυση.
Όλα τα δεινά που υπάρχουν στον κόσμο ξεκινάνε από το γεγονός ότι οι άνθρωποι, μέσα στην ανοησία τους, πιστεύουν πως οφείλουν να έχουν ως ιδανικό την απόλαυση και να αγωνίζονται γι' αυτήν. Αλλά, όταν περνούν μερικά χρόνια, ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι δεν πορεύεται προς την ευτυχία, αλλά προς τη γνώση. Μαθαίνει ότι και η χαρά και ο πόνος είναι μεγάλοι παιδαγωγοί, μαθαίνει ότι εξίσου διδάσκεται, τόσο από τον πόνο όσο και από την απόλαυση.
Καθώς παρελαύνουν η απόλαυση και ο πόνος, μπροστά στην ψυχή, αποτυπώνονται σ' αυτήν διάφορες εικόνες, και το σωρευτικό αποτέλεσμα όλων αυτών των αποτυπωμάτων αποτελεί τον αποκαλούμενο "χαρακτήρα" του ανθρώπου. Αν εξετάσετε τον χαρακτήρα κάποιου, δε θα βρείτε παρά μια συσσώρευση ροπών, ένα ολικό άθροισμα τάσεων. Θα ανακαλύψετε ότι ο χαρακτήρας του είναι εξίσου προϊόν της χαράς όσο και του πόνου. Η χαρά και η στενοχώρια έχουν μια ίση συμμετοχή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και η στενοχώρια είναι μερικές φορές καλύτερος παιδαγωγός από τη χαρά. Αν μελετήσουμε τους μεγάλους χαρακτήρες που φανερώθηκαν στον κόσμο, δεν αμφιβάλλω πως στη πλειονότητα των περιπτώσεων θα βρούμε ότι η λύπη τους δίδαξε περισσότερα από τα πλούτη και ότι ενεργοποιήθηκαν περισσότερο από τα πλήγματα παρά από τους επαίνους. (σ. 11-12)
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 10 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|