Απ ότι φαίνεται το θέμα λύθηκε 
Είμαστε συναρτήσεις μιας θεμελιώδους συνάρτησης. Επίσης, "..Η μόνη περίπτωση για να υπάρχει η πραγματικότητά μας , είναι να υπάρχουμε εμείς.." Και επίσης, ο χρόνος οφείλεται στην αντίληψή μας για την κίνηση! Και επίσης, η βασική διαφορά ανθρώπου-ζώων είναι το μέγεθος της μνήμης!!!
Και πολλά ακόμα τα οποία δεν αποδεικνύονται, δεν παρέχεται κανένας μηχανισμός λειτουργίας και ούτε φαίνεται πως είναι έτσι.
Επιπλέον, πολλά πράγματα μπορεί να φαίνονται λογικά, αλλά να μην είναι πραγματικά.
Επίσης, οφείλω να ομολογήσω πως πολλά από όσα ελέχθησαν δεν τα πολυκατάλαβα κιόλας, κι αυτό δεν οφείλεται σε εμένα.
Επίσης, για τους μεγάλους φυσικούς που συγκεντρώθηκαν και συμφώνησαν ότι η πραγματικότητα δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαμε εμείς, νομίζω καλύτερη απάντηση δεν έχει δοθεί από τον Γκαίτε, που λέει πως μάλλον εμείς δεν θα υπήρχαμε αν δεν υπήρχε η πραγματικότητα (ο ήλιος π.χ.)
Επίσης, από που προκύπτει ότι η αίσθηση του χρόνου οφείλεται στην αντίληψή μας για την κίνηση. ΄Οχι ότι ο χρόνος δεν έχει σχέση με την κίνηση, αλλά πως πρόκύπτει ότι έχει σχέση με την αντίληψή μας με την κίνηση.
Επίσης, πως προκύπτει αυτό περί της θεμελιώδους συνάρτησης. Αν ήμουν οξύς θα έλεγα πως είναι λόγια του αέρα, αλλά απλά ρωτάω, πως προκύπτει, που βασίζεται, πόθεν ...?
Επίσης, η βασική διαφορά ανθρώπου ζώων είναι το μέγεθος της μνήμης????
Ας τα πάρουμε με τη σειρά...
1. "..Το Σύμπαν λοιπόν ως υπόσταση ταυτίζεται με το Χάος ή αν θέλετε με το τίποτα υπό την έννοια του άτακτου, του «μη όντος» . Ως προς την έκτασή του ,το χάος είναι άπειρο, εξ ορισμού " .
Αυτό πως προκύπτει και πως αποδυκνείεται? Μάλλον κινούμαστε προς την αποδοχή ενός πεπερασμένου και επίπεδου σύμπαντος.
2. "..Αυτό σημαίνει ότι αν ένας παρατηρητής βρισκόταν έξω από το χάος-συμπαν δεν θα «έβλεπε» τίποτα . Επειδή όμως το χάος εξ ορισμού είναι ως χώρος άπειρος σε έκταση , θα ήταν άτοπο να μην συμπεριλαμβάνει και τον «παρατηρητή» . Ο παρατηρητής λοιπόν βρίσκεται εντός χώρου ,πράγμα που εισάγει τον περιορισμό της αλλοίωσης και της μερικής άποψης του χώρου αυτού .."
Τι να σχολιάσει κανεις?? Δεχόμαστε πράγματα που δεν ισχύουν.. Δεν κατανοούμε το πρόβλημα, αναπόφευγκτα οδηγούμαστε σε αβάσιμα συμπεράσματα.
3. "..Ποιός ή Τι μπορεί να είναι αυτό που ορίσαμε ως «παρατηρητή» .
Το Χάος ως περιέχων το Παν , αναπόφευκτα εμπεριέχει άπειρα δυνάμει σημεία , τα οποία μπορούν να ομαδοποιηθούν και στην συνέχεια να ταξινομηθούν (τακτοποιηθούν) , σε μαθηματικές εκφράσεις , σε συμμετρίες. Ανάμεσα σε όλες αυτές τις μαθηματικές εκφράσεις , ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ υπάρχει και μια που θα την ονομάσω Μοναδική –Θεμελιώδη συνάρτηση , η οποία έχει την δυνατότητα να αναπαράγει αφενός μεν μία μοναδική απεικόνιση στοιχειοθετημένη από άπειρα σημεία και αφετέρου να αναπαράγει απείρως τον εαυτό της , με αντίγραφα τα οποία διαφέρουν κατά τι. Τότε η έκφραση αυτή θα μπορούσε να αποτελεί το «φίλτρο» δια μέσου του οποίου ,το χάος κατά πρώτον δημιουργεί μια απειροσύνολη μεν ως προς το πλήθος των στοιχείων πραγματικότητα , πλην όμως τακτή εφόσον προκύπτει από συγκεκριμένη έκφραση και άρα με συγκεκριμένη μορφή-απεικόνιση .Κατά δεύτερον δημιουργεί παρατηρητές κατά τι διαφοροποιούμενους "
Το χάος ως περιέχον το πάν! Από πότε ο κόσμος μας περιέχει το παν?... κλπ κλπ! Η απάντηση μου είναι πως στον κόσμο αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. Επίσης, ακόμα και αυτή η μαθηματική ανάλυση οφείλει με κάποιο τρόπο να υλοποιείται μέσω κάποιου μηχανισμού. Επίσης, όλα αυτά είναι λόγια του αέρα, από τη στιγμή που δεν αποδεικνύονται. Sorry, αλλά .. "..φιλτέρα δε αληθεία"
4. "..Ο Δημιουργός Θεός λοιπόν είναι η γενεσιουργός συνάρτηση , η οποία αναπόφευκτα εμπεριέχεται στο Χάος , μέσα από την δυνάμει άπειρη έκφρασή του. Από εκεί και πέρα ένα Σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή , διαμέσου της θεμελιώδους συναρτήσεως θα ήταν μια απεικόνιση ακίνητη (Παρμενίδια θεώρηση).."
Συνάρτηση ο Θεός και εμπεριέχεται και στον κόσμο !!! Θαύμα. Και πως ο παρατηρητής προκαλεί την κίνηση .. ερώμενος, όπως λέει ο Αριστοτέλης, ο οποίος βέβαια θεωρεί τον Δημιουργό έξω από τον κόσμο?
5. "..Ένα Σύμπαν όμως μέσα από τα μάτια του παρατηρητή αναπαράγει την εικόνα μιας κινούμενης απεικόνισης (Ηρακλείτια θεώρηση) και αυτό γιατί ο παρατηρητής λαμβάνει ερεθίσματα (τιμές) από την «κατεικόνα και ομοίωσή του» γενεσιουργό συνάρτηση , με αποτέλεσμα μια αέναη επιταχυνόμενη «περιδίνηση» , υπό την επιρροή της νέας σύνθετης συνάρτησης , η μαθηματική παραγωγοποίηση («νυν») της οποίας ,μέσα στο ανθρώπινο μυαλό , δημιουργεί την αίσθηση του Χρόνου , ώστε να νιώθουμε ότι το Σύμπαν κινείται με ομαλή και όχι με επιταχυνόμενη κίνηση ..".
Τι ωραία που εξηγούνται όλα με τα μαθηματικά, ε? Το μυαλό μας κάνει αυτόματα παραγώγους της επιταχυνόμενης κίνησης μεταρέποντας της σε γραμμική.Εξηγήσαμε και τον χρόνο !!!
6. "..Το κλειδί στην κατανόηση του χρόνου είναι η έννοια «περιδίνηση» που ανέφερα παραπάνω . Για να γίνει περισσότερο κατανοητή , θα την παρομοιάσω με τα άπειρα είδωλα που σχηματίζονται από δύο καθρέπτες ,οι οποίοι είναι τοποθετημένοι ο ένας απέναντι από τον άλλο. Η αίσθηση του Χρόνου λοιπόν , προκύπτει από την αντίληψη του Σύμπαντος , ως κινούμενου .."
Περισσότερες διευκρινήσεις παρακάλω, πως λειτουργεί ακριβώς αυτό? Τι εννοείτε?
7.¨".. Επειδή η γενεσιουργός συνάρτηση είναι μοναδική και για αυτό μοναδικά ΤΕΛΕΙΑ , κάθε αντίγραφο της που διαφέρει κατά τι , είναι ατελές , με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό , την διακοπή της συνέχειας . Το Θάνατο .
Τότε η συνάρτηση του παρατηρητή χάνει την επαφή με την γενεσιουργό , σταματώντας να παίρνει τιμές από το πεδίο τιμών της .
Συνεχίζει όμως να υπάρχει παίρνοντας τυχαίες , άτακτες τιμές από το Χάος .
Αυτό επιφέρει δύο τινά .
Την διακοπή απεικονίσεων (κατάρρευση του Χώρου) και την διακοπή της περιδίνησης (διακοπή του χρόνου). "
Πολύ μου άρεσε η ερμηνεία του θανάτου ως διακοπή της συνέχειας!
Αυτό είμαστε λοιπόν ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ!!! Εύγε! Δεν έχει ο άνθρωπος ψυχή ή μήπως και η ψυχή είναι συνάρτηση?
0+@=1
Απεστάλη: 18/02/2004, 21:49:09
