Τα ακασικά αρχεία της γης είναι καταγραφές της ιστορίας για το κάθε τι που υπήρξε και συνέβη στη γη. Είναι καταγραφές στο 5ο στοιχείο που λέγεται και αιθέρας ή ακάσα. Ο αιθέρας ή η ακάσα έχει σχέση με τις μορφές όλων των πραγμάτων, αφορά τα νοητικά πρότυπα κάθε πράγματος που είναι ενσαρκωμένο στις διαστάσεις του φυσικού κόσμου. Σκέψου πως είναι κάτι σαν τα σχέδια που έχει ένας αρχιτέκτονας στην αρχειοθήκη του, αλλά η παρομοίωση αυτή είναι πολύ απλοϊκή για να μπορέσει να εξηγήσει στην πληρότητά τους τα ακασικά αρχεία.

Κάθετι που έχει υπάρξει και έχει αλληλεπιδράσει με κάτι άλλο, παρήγαγε μία εικόνα, η οποία ταξιδεύει μέχρι μία μεγάλη απόσταση από τη γη (μετά από τις ζώνες Van Allen - δες εδώ και εδώ) και "αποθηκεύεται" ως καταγραφή. Οι καταγραφές αυτές θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με ολλογράμματα ή με slides, αλλά αυτό είναι μόνο μία παρομοίωση.

Όπως ο άνθρωπος εκτός από την υλική του έκφραση, έχει και μία νοητική έκφραση, η οποία εκτείνεται σε μεγαλύτερη απόσταση από το φυσικό του σώμα, κάτι ανάλογο συμβαίνει και με ολόκληρη τη γη. Στο νοητικό σώμα της γης (και συγκεκριμένα στην περιφέρειά του) λέγεται πως βρίσκονται τα ακασικά πεδία. Μπορούν να προσεγγιστούν κυρίως νοητικά. Δηλαδή, μόνο ο καθαρός νους μπορεί να αντιληφθεί τις εικόνες αυτές και να μπορέσει να τις "κατεβάσει" και να τις εκφράσει στο μυαλό του, αλλιώς η όλη επαφή του με τα πεδία αυτά, θα έμοιαζε σαν ένα θολό όνειρο, που κάποιος νιώθει ότι κάτι σημαντικό και πέραν των νοητικών δυνάμεών του είδε.

Ενίοτε, αυτός ο οποίος σκόπιμα ή κατά τύχη θα έρθει σε επαφή με τα πεδία αυτά, μπορεί στην προσπάθειά του να μεταφέρει τις πληροφορίες που είδε, στον περιορισμένο καθημερινό νου, να τις ντύσει με διάφορες εκφραστικές λεπτομέρειες, προϊόντα της δικής του κοσμοαντίληψης, ώστε μετά βίας θα είναι αναγνωρίσημες από τον ίδιο ή από κάποιον άλλο, κάποιες φορές ωστόσο μπορεί μέσα από έναν σωστό αποσυμβολισμό να κατανοήσει το γενικότερο νόημά τους.

Παρεπιπτόντως, και άσχετο με τα παραπάνω,
gigenis η θεωρία του εκατοστού πιθήκου, είναι μία καθόλα έγκυρη θεωρία και πασίγνωστη θα έλεγα. Ωστόσο, πολλές φορές η χρήση της για τη στοιχειοθέτηση διαφόρων υποθέσεων, είναι λίγο υπερβολική. Στην πραγματικότητα, ακόμα δεν ξέρουμε με ακρίβεια, ποιες είναι οι προεκτάσεις της.

quote:

---

Παρεπιπτόντως, και άσχετο με τα παραπάνω,
gigenis η θεωρία του εκατοστού πιθήκου, είναι μία καθόλα έγκυρη θεωρία και πασίγνωστη θα έλεγα. Ωστόσο, πολλές φορές η χρήση της για τη στοιχειοθέτηση διαφόρων υποθέσεων, είναι λίγο υπερβολική. Στην πραγματικότητα, ακόμα δεν ξέρουμε με ακρίβεια, ποιες είναι οι προεκτάσεις της.

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

quote:

---

θεωρια η γεγονος;;

---

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

quote:

---

Για να είμαι ακριβής gigenis, είναι ένα φαινόμενο.
Το οποίο γέννησε μία θεωρία.
Η ίδια η θεωρία έχει χρησιμοποιηθεί από διάφορους ερευνητικούς κλάδους και επιστήμες (όπως π.χ. η κοινωνιολογία). Κάποιοι την έχουν χρησιμοποιήσει με τον απαραίτητο σκεπτικισμό. Κάποιοι άλλοι την έχουν χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα για να υποστηρίξουν την ορθότητα υποθέσεων σχετικά με παραψυχολογικά φαινόμενα. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει υπερβολή στη χρησιμοποίηση της θεωρίας.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν υπερβολές και από τις δύο μεριές: από τους ερευνητές των ψυχικών φαινομένων, αλλά και από τους φανατικούς σκεπτικιστές.
Οι πρώτοι, τη θεωρήσαν σαν το "ιερό δισκοπότηρο" για την απόδειξη της τηλεπάθειας.
Οι δεύτεροι, αμφισβήτησαν ακόμα και την εγκυρότητα του φαινομένου, πόσο μάλλον την ίδιας της θεωρίας (στην περίπτωση αυτή, ίσως θα ήταν πιο δόκιμο για να συννενοηθούμε, να αναφερόμαστε γενικότερα στο φαινόμενο του εκατοστού πιθήκου και όχι στη θεωρία).

Η δική μου γνώμη: Ένα δυναμικό σύστημα έχει διάφορες εξισορροπιστηκές λειτουργίες, ώστε κάποιες αλλαγές σε έναν αριθμό από τα μέρη που το απαρτίζουν, να μην διαταράσσουν ολόκληρο το σύστημα. Ωστόσο, εάν ένας κρίσιμος αριθμός αλλαγών συμβεί, τότε μεταβάλλεται ολόκληρο το σύστημα. Δηλαδή, το σύστημα αλλάζει, όταν οι αλλαγές πλησιάσουν πολύ κοντά στο σημείο ισορροπίας του. (Παράδειγμα, η υπό γωνία φόρτιση μίας ράβδου που είναι φτιαγμένη από κάποιο υλικό, όταν ξεπεράσει κάποιο όριο προκαλεί πλαστική παραμόρφωση).

Στα περισσότερα παραδείγματα από τον υλικό κόσμο που μπορώ να σκεφτώ, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η ανοχή ενός συστήματος στις επιμέρους αλλαγές και η αντίστασή του στη συνολική του μεταβολή, ακολουθεί νόμους που είναι εύκολα κατανοητοί με την κοινή λογική.
Όταν όμως εξετάζουμε ένα σύστημα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από παράγοντες, όπως για παράδειγμα κάποια ψυχονοητικά χαρακτηριστικά, δεν είμαστε σίγουροι ότι θα ισχύουν οι ίδιοι νόμοι που ισχύουν σε ένα αφεαυτής υλικό σύστημα όπως π.χ. αντοχής υλικών.

Δεχόμενοι για παράδειγμα, ότι σε ένα κοινωνικό σύστημα ισχύει το φαινόμενο ή η θεωρία του εκατοστού πιθήκου, δε συνεπάγεται ότι δεχόμαστε πως κάτι τέτοιο οφείλεται στην τηλεπάθεια. Ούτε όμως ότι δεν οφείλεται. Απλά, ερευνούμε, γιατί συμβαίνει. Και ασφαλώς, κρατάμε και τις επιφυλάξεις μας, διότι μία θεωρία έχει πάντα πιθανότητες να καταρριφθεί. Δεν είναι ούτως ή άλλως καν αξίωμα

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Είναι ενδιαφέρον ότι ταιριάζει κάπως με κλασσικές ιδέες από τη φυσική όπως ο αιθέρας, το άυλο μέσο του οποίου οι ταλαντώσεις είναι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, όπως τα ηχητικά κύματα είναι οι ταλαντώσεις της ύλης.

Θα είχε τρομερό ενδιαφέρον αν βρίσκαμε ερμηνεία με βάση τη Φυσική σε αυτές τις ιδέες.

Κάπου είδα ότι υπάρχουν και αυτοί που επιχειρούν ανάγνωση των ακασικών με μηχανήματα. Έχει κανείς υπόψη τίποτα;

quote:

---

εχουμε το 1/6 των ανθρωπων να ειναι ινδουιστες
περιπου στο ιδιο ποσοστο ειναι και οι μουσουλμανοι
καπου εκει ειναι και οι βουδιστες οπως και οι χριστιανοι
αν η θεωρια ηταν σωστη τοτε θα ειχε υπερυσχισει μια απο ολες τις θρησκειες οι αλλες θα ειχαν εξαφανιστει

---

Ενδιαφέρουσα υπόθεση gigenis! (Το εννοώ αυτό. Ίσως μπορούμε να το συζητήσουμε σε κάποιο άλλο θέμα.)

Μπορούμε να κάνουμε ένα πείραμα στο forum:
Ας υποθέσουμε ότι αυτή την εποχή που μιλάμε, ανάμεσα στα 15.000 περίπου μέλη που είναι γραμμένα στο forum, συζητάνε 500. Θα κάνουμε μία λίστα και θα πούμε σε κάθε ένα μέλος με τη σειρά (δηλαδή την πρώτη μέρα 1 μέλος, τη δεύτερη 2 μέλη, την τρίτη 3 μελη, κ.ο.κ.) να γράφουν αντί για μήνυμα έναν ψαλμό!
Και να μετρήσουμε, στα πόσα μέλη (και στους πόσους ψαλμούς) θα αρχίσει όλο το forum να ψέλνει!
(Ή να μας τα ψέλνει...)

gentleman:

quote:

---

Είναι ενδιαφέρον ότι ταιριάζει κάπως με κλασσικές ιδέες από τη φυσική όπως ο αιθέρας, το άυλο μέσο του οποίου οι ταλαντώσεις είναι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, όπως τα ηχητικά κύματα είναι οι ταλαντώσεις της ύλης.

---

gentleman, μπορείς να γράψεις κάποια περισσότερα πράγματα για το παραπάνω; (σχετικά με το σημείο που σου έχω υπογραμμίσει)

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

Αλλά στη wikipedia βρήκα το εξής άρθρο:

http://en.wikipedia.org/wiki/Aether_theories

http://www.heartinmind.org/1a_Vardaki.htm

"Η αρχή των πάντων αναζητείται σε μια ύλη αδιαβάθμιστη, αδιαφοροποίητη, σκοτεινή που την ονομάζουμε Χάος.

Μέσα σε αυτή την αδιαβάθμιστη ύλη εμφανίζεται ένας πυρήνας ενέργειας, μια ασύλληπτη για μας Οντότητα που ονομάζουμε Λόγο (Κοσμικό Λόγο, Συμπαντικό Λόγο, Ηλιακό Λόγο, Πλανητικό Λόγο) και που ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΜΟΡΦΗ.

Καθώς επιτρέπει στην θέληση Του να εκδηλωθεί, αυτό το χαοτικό και αδιαφοροποίητο αρχίζει να αποκτάει μορφές."

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι ακριβώς είναι αυτό, που περιγράφει ως Κοσμικό Λόγο, Συμπαντικό Λόγο, Ηλιακό Λόγο, Πλανητικό Λόγο;

Τα αιθερικά πεδία έχουν νόηση θέλει να πει;

Διαβάζοντας τον τίτλο του θέματος, πιστεύω πως υπάρχει μια παρανόηση σχετικά με τα ακασικά αρχεία. Η θεωρία των ακασικών αρχείων ασχολείται με γεγονότα και εμπειρίες το παρελθόντος και μόνον και δεν συμπεριλαμβάνει μελλοντικά γεγονότα. Επομένως, η σύνδεση των ακασικών αρχείων με το μέλλον είναι νομίζω λανθασμένη εξ ορισμού.

Lux e tenebris

Έχω την εντύπωση πως η Μπεϊλυ είναι από τις πιο αξιόπιστες πηγές, καθώς είχε και κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο. Υπάρχει άλλη πιο ακριβής πηγή για τα ακασικά αρχεία;

Τον τελευταίο καιρό μεταξύ των κοσμολόγων γίνεται μια συζήτηση σχετικά με τη φύση και την προέλευση του σύμπαντος. Ο διάσημος κοσμολόγος Paul Davies, συγγραφέας του βιβλίου "Θεός και Μοντέρνα Φυσική" έχει γράψει πρόσφατα ένα βιβλίο που αναφέρεται στο γιατί και πως το σύμπαν μας έχει αναπτύξει βιο-φιλικότητα. Στην ανάπτυξη αυτού του ερωτήματος εμπλέκεται και η κβαντομηχανική με το θέμα της "κβαντικής αβεβαιότητας" η οποία θεωρείται από κάποιους επιστήμονες ότι επιλύεται (σε κάποιο απλό ή πιο περίπλοκο σύστημα) μέσω της παρατήρησης.

Το ζητούμενο είναι λοιπόν, ότι υπάρχει η θεωρία, πως κάθε στιγμή που περνάει οι επιλογές που γίνονται δεν επηρεάζουν μόνο το μέλλον, αλλά και το παρελθόν! Ότι ο χρόνος δεν έχει τη γραμμική μορφή που γνωρίζουμε, αλλά λειτουργεί με έναν "κβαντικό" τρόπο, όπου πολλές εναλλακτικές πραγματικότητες είναι συγχρόνως παρούσες, συνθέτοντας μια συνολική κβαντική αβεβαιότητα ή απροσδιοριστία και κάθε φορά που συμβαίνει επίλυση της αβεβαιότητας, ολόκληρο το σύμπαν - και το παρελθόν μα και το μέλλον - "αλλάζουν". Τη λέξη "αλλάζουν" την έβαλα σε εισαγωγικά, διότι εάν το παρελθόν αλλάζει συγχρόνως με το παρόν και το μέλλον, δεν ξέρω καν εάν έχει έννοια η αλλαγή, διότι δεν υπάρχει πλέον κάτι για να αλλάξει ως προς κάτι άλλο...

Κάποιες νύξεις σχετικά με την υπόθεση αυτή μπορείτε να διαβάσετε στη συνέντευξη του Paul Davies από τον Alan Boyle (Cosmic Log), τμήμα της οποίας θα παραθέσω στη συνέχεια. Όλη τη συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ <--- κάνε κλικ (μετάφραση της συνέντευξης από το esoterica, που δημοσιεύεται στο θέμα < ΑΡΘΡΑ - ΝΕΑ > ESOTERICA 2006 - 2007)

"Έχετε πει ότι κάποια πειράματα έχουν ήδη διεξαχθεί. Το πείραμα του John Wheeler σχετικά με την οπισθοδρομική αιτιότητα, για παράδειγμα. Και υπάρχει ακόμα ένα πείραμα, που σκοπεύει να κάνει ο John Cramer από το πανεπιστήμιο της Washington, αν και δεν έχει ακόμα βρει το κεφάλαιο για να το υλοποιήσει. Είναι αυτά τα πειράματα τέτοια, που να μπορέσουν να δώσουν φως στο φαινόμενο με το οποίο ασχολείστε;

Ναι, υπάρχουν πολλά παραδείγματα που αφορούν την αποκαλούμενη οπισθοδρομική αιτιότητα. Πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεχτικός στη χρήση του όρου αυτού, γιατί το είδος των πειραμάτων που συζητώ στο βιβλίο μου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποσταλούν πληροφορίες πίσω στο χρόνο. Είναι το απόσταγμα της κβαντικής φυσικής στις αρχές της αβεβαιότητας του Heisenberg. Αυτό λειτουργεί και στις δύο κατευθύνσεις του χρόνου. Οι καταστάσεις στο μέλλον είναι αβέβαιες, αλλά και οι καταστάσεις στο παρελθόν είναι και αυτές επίσης αβέβαιες.

Στον συμβατικό τρόπο για να διεξάγεις ένα κβαντικό πείραμα, προετοιμάζεις μία αρχική κατάσταση και κάνεις κάποιες μετρήσεις σ' αυτήν, σε ότι έχει σχέση με τον χρόνο. Αλλά στην περίπτωση που εφαρμόζεις κβαντική φυσική στο σύμπαν ως ολότητα, δεν είναι απαραίτητα αυτός ο κατάλληλος τρόπος για να το εξετάσεις. Επειδή δε γνωρίζουμε ποια ήταν η αρχική κατάσταση του σύμπαντος και σίγουρα δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια τέτοια κατάσταση. Κάνουμε παρατηρήσεις τώρα και συνάγουμε πράγματα που αφορούν το παρελθόν.

Ο καλύτερος τρόπος για να σκεφτεί κανείς επάνω σ' αυτά τα ζητήματα είναι, ότι στην κβαντομηχανική συνδυάζονται πολλές πιθανότητες μαζί για να σχηματίσουν ένα αμάλγαμα και πως η παρούσα κατάσταση του σύμπαντος έχει προκύψει από όλες τις πιθανές παρελθοντικές του ιστορίες, που έχουν αναμειχθεί σε ένα τέτοιο αμάλγαμα, δίνοντάς μας αυτό που παρατηρούμε. Έτσι εάν σκεφτούμε για το σύμπαν με το πρίσμα αυτών των πολλαπλών ιστοριών του, θα πρέπει προφανώς να περιοριστούμε σε εκείνες τις ιστορίες που επέτρεψαν να υπάρξει ζωή και παρατηρητές, επειδή σ' αυτό ακριβώς το σύμπαν είναι που ζούμε.

Στην ουσία, αυτό που συμβαίνει όταν κάνουμε μετρήσεις και παρατηρήσεις του σύμπαντος σήμερα, είναι ότι λύνουμε ένα μέρος της κβαντικής αμφιβολίας που υπάρχει στο παρελθόν του, ως τμήμα ή συστατικό της κβαντικής του αβεβαιότητας. Ο Stephen Hawking το έκανε πολύ σαφές, μόλις πριν από λίγους μήνες σε μία εργασία που δημοσίευσε μαζί με τον Thomas Hertog, στην οποία αναφέρει ότι ο τρόπος για να εφαρμόσουμε κβαντομηχανική σε ολόκληρο το σύμπαν είναι να προβληθούμε πίσω στο χρόνο, μέσα από τις παρούσες παρατηρήσεις μας. Αυτό φέρνει το ρόλο του παρατηρητή σε μία πολύ θεμελιώδη θέση.

Έτσι, αν και φαίνεται πως το όλο θέμα έχει βασιστεί στην γλώσσα της οπισθόδρομης αιτιότητας αυτό που συμβαίνει τώρα, αλλάζει με κάποιον τρόπο το παρελθόν εξαρτάται και συνδέεται με την κατανόησή μας για την κβαντομηχανική. Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο. Ο Αϊνστάιν το εξέφρασε πολύ καλά: είπε ότι η κβαντομηχανική είναι ένας τρόπος για να δράσουν φαντάσματα σε απόσταση. Λοιπόν, δράση σε απόσταση θα μπορούσε να σημαίνει και δράση μέσα στο χρόνο επίσης. Το ένα πάει μαζί με το άλλο. Αυτή η δράση πάει και μπροστά και πίσω στο χρόνο. Η κβαντομηχανική στη φύση της γεφυρώνει το παρελθόν με το μέλλον και διαφορετικά σημεία στον χώρο διάστημα.

Με το που υπάρξει αυτή η σύνδεση, εμφανίζεται η βάση της θεωρίας ότι το σύμπαν μπορεί να δημιουργήσει από μόνο του την βιο-φιλικότητά του, μέσα από αυτού του είδους την κβαντική ανάδραση.

Θα έπρεπε μάλλον να αφιερώσουμε λίγο περισσότερο χρόνο σ' αυτήν την ιδέα και στην δημοφιλή άποψη ότι ανοίγει το δρόμο για ταξίδι πίσω στο χρόνο. Το παράδοξο σύμφωνα με το οποίο μπορεί να γυρίσεις πίσω και να σκοτώσεις τον παππού σου, πριν γεννηθεί ο πατέρας σου. Τέτοιες ιδέες παίρνουν ως αφορμή την σύγχρονη πραγματικότητα της επιστήμης, είναι κατάλληλες για κινηματογραφικές επιτυχίες, αλλά μπορεί να μην αντανακλούν επακριβώς την αλήθεια.

Δεν συζητάμε για ταξίδι στον χρόνο. Δεν συζητάμε για αλλαγή του παρελθόντος ή αποστολή πληροφοριών πίσω στο χρόνο. Στην ουσία μιλάμε για χρήση της υπάρχουσας κβαντικής αμφιβολίας. Όταν κάνουμε παρατηρήσεις, από τη δική μας πλευρά επιλύουμε κάποιες αβεβαιότητες που ενυπάρχουν στο σύστημα.

Θα δώσω ένα παράδειγμα: προετοιμάζεις ένα άτομο σε μία αρχική κατάσταση, να κινηθεί π.χ. κατά έναν συγκεκριμένο τρόπο και σύμφωνα με την κβαντομηχανική, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το άτομο αυτό θα μπορεί να έχει μία γκάμα από συμπεριφορές. Όταν γίνονται παρατηρήσεις στην δεύτερη χρονική στιγμή, βρίσκεται μία συγκεκριμένη συμπεριφορά. Έχει επιλυθεί η αβεβαιότητα που ενυπήρχε στην αρχική κβαντική κατάσταση. Αλλά αυτό μπορεί να προβληθεί και πίσω στο χρόνο επίσης, και όταν κάνουμε παρατηρήσεις σήμερα, μπορούν να επιλύσουν αβεβαιότητες σχετικές με το παρελθόν.

Μ' αυτή την έννοια, αυτό που πρέπει να φανταστούμε είναι ότι η πηγή του σύμπαντος είναι ένα αμάλγαμα από πραγματικότητες και τελικά επιλέγονται μόνο αυτές οι πραγματικότητες που οδηγούν σε παρατηρητές οι οποίοι μπορούν να επιλύσουν τις αβεβαιότητες. Έτσι το σύμπαν μπορεί να σχεδιάσει τη βιο-φιλικότητά του, επειδή οι κύριοι παρατηρητές που εμφανίζονται από μία μεταγενέστερη κατάστασή του, είναι αυτοί που προκύπτουν από τις εναλλακτικές βιο-φιλικές ιστορίες του. Το σύμπαν εξηγεί την ύπαρξη των παρατηρητών και οι παρατηρητές εξηγούν την ύπαρξη του σύμπαντος.

Αν και αυτό φαίνεται πολύ ριζοσπαστικό, είναι μια πολύ παλιά ιδέα. Μας πάει τουλάχιστον 30 χρόνια πίσω, στις μελέτες του John Wheeler. Ένας αριθμός από άλλους γνωστούς φυσικούς συμπεριλαμβανομένων των Hawking, Murray Gell-Mann και Jim Hartle πρότειναν κάτι παρόμοιο. Είμαι στο πανεπιστήμιο του George Mason με τον Yakir Aharonov, ο οποίος επίσης προτείνει κάτι παρόμοιο. Το αποκαλεί, λειτουργία του κύματος της μοίρας από το μέλλον (destiny wave function from the future).

Αυτοί είναι απλώς τρόποι για να επαναδιαμορφωθεί η κλασική κβαντομηχανική, ώστε να προκύψει με δραματικό τρόπο ότι δεν μπορεί κανείς να τεμαχίσει τον χρόνο σε κομμάτια και να μην περιμένει ότι θα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους. Αυτό που συμβαίνει τώρα μας οδηγεί πίσω στο παρελθόν, όπως μας οδηγεί στο μέλλον. Και στην κβαντομηχανική, υπάρχει πάντα ένας τόσο έξυπνος μηχανισμός, που αποτρέπει πλήρως τη χρήση της παραπάνω αρχής για να στείλει κανείς πληροφορίες στο παρελθόν και να το αλλάξει."

Τουλάχιστον διατηρεί την ιδέα ότι η πληροφορία ΔΕΝ μπορεί να ταξιδέψει προς το παρελθόν. Αυτό δηλαδή που μέχρι τώρα συμπεράναμε. Ή μάλλον αυτό που εγώ συμπέρανα - εντός και εκτός του παρόντος θέματος.

Αλλά η αιτιότητα από το μέλλον προς το παρελθόν δεν συμβιβάζεται με ότι ξέρουμε. Οπότε ας διαβάσω τη συνέντευξη στο πρωτότυπο, μήπως και μου έρθει καμιά... φώτιση. Θα επανέλθω.

Το πείραμα του Wheeler:

Εδώ ένα μακρυνό κβάζαρ εκπέμπει ένα φωτόνιο το οποίο ακολουθεί ταυτοχρόνως δύο διαδρομές προς τη γη. Και στις δυο διαδρομές το φωτόνιο έλκεται βαρυτικά από αντίστοιχους γαλαξίες. Το κουφό είναι το εξής: Η πράξη της παρατήρησης από τη γη, καθορίζει ποια διαδρομή ακολούθησε το φωτόνιο. Δηλαδή η πράξη της παρατήρησης καθορίζει το παρελθόν του φωτονίου. Αυτή είναι η οπισθοδρομική αιτιότητα.

Κι άλλοι το πάνε λίγο παραπέρα, και λένε ότι η παρατήρηση από έμβια όντα, καθορίζει το παρελθόν του σύμπαντος εξαναγκάζοντας το να είναι φιλικό προς τη δημιουργία ζωής!

Εμένα με πείθει περισσότερο η ερμηνεία των παράλληλων συμπάντων, ότι δηλαδή το παρελθόν του σύμπαντος δεν καθορίζεται από τη πράξη της παρατήρησης, αλλά ότι άπειροι παρατηρητές παρατηρούν άπειρα σύμπαντα.

Το άλλο πείραμα, του Cramer, δεν έχει καν τον εξοπλισμό ακόμα. Μάλλον δημόσιες σχέσεις κάνει ο άνθρωπος. Προσπαθεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας ώστε είτε πετύχει, είτε δεν πετύχει το πείραμα, αυτός να διατηρήσει την χρηματοδότησή του. Το πείραμα του Cramer λοιπόν έχει ως εξής:

Εδώ προσπαθεί να στείλει ένα σήμα προς το παρελθόν, περίπου 40-50 microseconds νωρίτερα. Ο κρύσταλλος BBO παράγει ζεύγη φωτονίων σε entanglement, τα οποία χωρίζονται από το polarising splitter - το ένα φωτόνιο πέφτει στην κάμερα κάτω από τη διπλή σχισμή S1, το άλλο πέφτει στις φωτοδιόδους D πίσω από τη διπλή σχισμή S2, αλλά αφού πρώτα περάσει από μία εκ των δύο οπτικών ινών μήκους 10 km, καθυστερώντας έτσι κατά 40 microseconds. Ακολουθούν διακόπτες που στέλνουν το φωτόνιο:

- είτε στις φωτοδιόδους D πάνω και κάτω, εξαναγκάζοντάς το έτσι να δείξει την σωματιδιακή φύση του

- είτε στην μεσαία φωτοδίοδο D, εξαναγκάζοντάς το να δείξει την κυματιδιακή φύση του

Επειδή είναι σε entanglement με το άλλο φωτόνιο, πρέπει και αυτό να δείξει την ίδια φύση, προκαλώντας διαφορετική κατανομή στην κάμερα ανάλογα με την φύση που δείχνει. Μόνο που το αριστερό φωτόνιο εκδηλώνει την μία ή την άλλη φύση 40 μs αργότερα, δηλαδή στο μέλλον.

Δηλαδή οι διακόπτες που διαλέγουν ποια φύση του αριστερού φωτονίου θα εκδηλωθεί, στέλνουν ένα μήνυμα στο παρελθόν.

-------

Βέβαια καταπληκτικά είναι και αυτά που γράφτηκαν στο άλλο topic, με το μαύρο κουτί που προβλέπει το μέλλον.

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=5768

Αναρωτιέμαι, μήπως αυτό που πηγαίνει προς τα πίσω δεν είναι εικόνα της πραγματικότητας, αλλά μήπως οι εγκέφαλοι του μέλλοντος επικοινωνούν με τον εγκέφαλο του παρόντος, αναμεταδίδοντας αντιλήψεις, όχι αντικειμενική πραγματικότητα;

Μήπως αυτό που βλέπει ο "προφήτης" είναι μόνο μία έκδοση του μέλλοντος, που στο χέρι του είναι να την αποφύγει; Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως έκαναν μερικοί την 9/11, που διαισθάνθηκαν ότι κάτι δεν πάει καλά και άλλαξαν σχέδια;

quote:

---

Εμένα με πείθει περισσότερο η ερμηνεία των παράλληλων συμπάντων, ότι δηλαδή το παρελθόν του σύμπαντος δεν καθορίζεται από τη πράξη της παρατήρησης, αλλά ότι άπειροι παρατηρητές παρατηρούν άπειρα σύμπαντα.

---

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

Καλέ, τι ωραίο τόπικ! Μπράβο gentleman.

Παλιότερες σκέψεις:

quote:

---

gigenis
ξερει κανεις να μας πει ποιος ειναι ο αριθμος των πρωτοπορων
σε ποσοστο με τον υπολοιπο πληθισμο;;
1% 5% 10% 20%;;;;

---

" Το βράδυ που πέρασαν ο Pribram και ο Gabor μαζί ήπιαν ένα ωραίο μπουκάλι κρασί Beaujolais και γέμισαν τρεις πετσέτες με πολύπλοκες εξισώσεις Fourier προσπαθώντας να ανακαλύψουν το λόγο για τον οποίο ο εγκέφαλος είναι ικανός να χειρίζεται το περίπλοκο έργο της ανταπόκρισης σε συγκεκριμένα μοτίβα κυματικής συμβολής και κατόπιν να μετατρέπει την πληροφορία αυτή σε εικόνες. Υπήρχαν πολλά λεπτά σημεία που έπρεπε να επιλυθούν. Η θεωρία δεν είχε ολοκληρωθεί. Παρ' όλα αυτά ήταν πεπεισμένοι για ένα πράγμα: η αντίληψη είναι αποτέλεσμα μία πολύπλοκης ανάγνωσης και μετατροπής πληροφορίας σε ένα διαφορετικό επίπεδο πραγματικότητας.

Για να κατανοήσουμε πώς κάτι τέτοιο είναι δυνατό, πρέπει να καταλάβουμε τις ιδιαίτερες ιδιότητες των κυμάτων, τις οποίες εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο το ολόγραμμα οπτικού λέιζερ, η μεταφορά που τόσο διέγειρε τη φαντασία του Pribram. Σε ένα ολόγραμμα κλασικού λέιζερ, μια ακτίνα λέιζερ διαχωρίζεται. Το ένα μέρος της αντικατοπτρίζεται από ένα αντικείμενο – ένα πορσελάνινο φλιτζάνι τσαγιού, για παράδειγμα – το άλλο της από καθρέφτες. Κατόπιν τα δύο μέρη επανενώνονται και αποτυπώνονται σε φωτογραφικό φιλμ. Το αποτέλεσμα στη φωτογραφική πλάκα – η οποία αντιπροσωπεύει τα μοτίβα συμβολής αυτών των κυμάτων – δεν μοιάζει με τίποτα παραπάνω από ένα σύνολο οφιοειδών γραμμών ή ομόκεντρων κύκλων.

Ωστόσο, όταν κατευθύνουμε μία ακτίνα φωτός από το ίδιο είδος λέιζερ στο φιλμ, αυτό που θα δούμε θα είναι μία πλήρης, απίστευτα λεπτομερής, τρισδιάστατη εικονική αναπαράσταση του πορσελάνινου φλιτζανιού να μετεωρίζεται στον χώρο (ένα παράδειγμα αυτού είναι η εικόνα της Πριγκίπισσας Λία που παράγει ο R2D2 στην πρώτη ταινία της σειράς Πόλεμος των Άστρων). O μηχανισμός που καθιστά δυνατή τη λειτουργία αυτή έχει να κάνει με τις ιδιότητες των κυμάτων οι οποίες τους επιτρέπουν να κωδικοποιούν πληροφορίες και επίσης με την ιδιαίτερη ιδιότητα της ακτίνας λέιζερ να ρίχνει αγνό φως ενός μήκους κύματος, λειτουργώντας ως τέλεια πηγή δημιουργίας μοτίβων συμβολής. Όταν οι διαχωρισμένες ακτίνες φθάνουν στη φωτογραφική πλάκα, το ένα μισό παρέχει τα μοτίβα της πηγής φωτός και το άλλο “συλλέγει” τη δομή του φλιτζανιού και τα δύο μαζί συμβάλλουν. Αν στρέψουμε το ίδιο είδος πηγής φωτός στο φιλμ, θα δούμε την εικόνα που αποτυπώθηκε σε αυτό. Η άλλη παράξενη ιδιότητα της ολογραφίας είναι πως κάθε μικροσκοπικό μέρος της κωδικοποιημένης πληροφορίας περιέχει το σύνολο της εικόνας, έτσι ώστε αν κόψουμε την φωτογραφική πλάκα σε μικροσκοπικά κομματάκια και στρέψουμε μια ακτίνα φωτός σε οποιαδήποτε από αυτά, θα πάρουμε μια πλήρη εικόνα του φλιτζανιού.

Αν και η μεταφορά του ολογράμματος ήταν σημαντική για τον Pribram, η πραγματική σημασία της ανακάλυψής του δεν ήταν η ολογραφία αυτή καθεαυτή, η οποία ανακαλεί μια νοητική εικόνα της τρισδιάστατης άυλης προβολής ή ένα σύμπαν το οποίο αποτελεί αποκλειστικά δική μας προβολή. Ήταν η μοναδική ικανότητα των κβαντικών κυμάτων να αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών καθ' ολοκληρία και σε τρεις διαστάσεις, η ικανότητα των εγκεφάλων μας να διαβάζουν αυτές τις πληροφορίες και από αυτές να δημιουργούν τον κόσμο.

Είχε επιτέλους βρεθεί μια μηχανική συσκευή που φαινόταν να αντιγράφει πιστά τον τρόπο που ο εγκέφαλος λειτουργεί στην πραγματικότητα: πώς σχηματίζονται οι εικόνες, πώς αποθηκεύονται και πώς μπορούν να ανακληθούν ή να συσχετιστούν με κάτι άλλο. Πέραν αυτού, αποκάλυπτε κατά κάποιο τρόπο το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα τα μυστήρια για τον Pribram: πώς γίνεται να εντοπίζονται δραστηριότητες σε συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου αλλά η διαχείριση ή η αποθήκευση των πληροφοριών να γίνονται στο σύνολό του. Κατά μία έννοια, η ολογραφία είναι απλά ένας είδος βολικής στενογραφίας για την κυματική συμβολή – τη γλώσσα του Πεδίου"

"Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τη συμπαντική ενότητα αλλά μόνο στον κβαντικό κόσμο: δηλαδή στο βασίλειο των άψυχων και όχι των ζωντανών. Οι κβαντικοί φυσικοί ανακάλυψαν μία παράξενη ιδιότητα του υποατομικού κόσμου, αποκαλούμενη “μη τοπικότητα” (nonlocality). Ο όρος αυτός αναφέρεται στην ικανότητα μίας κβαντικής οντότητας, ενός ηλεκτρονίου για παράδειγμα, να επηρεάσει ένα άλλο κβαντικό σωματίδιο στιγμιαία σε οποιαδήποτε απόσταση παρόλο που δεν υπάρχει ανταλλαγή δύναμης ή ενέργειας. Έχει προταθεί πως από τη στιγμή που τα κβαντικά σωματίδια έρθουν σε επαφή μεταξύ τους διατηρούν μια σχέση ακόμη και αν χωριστούν και πως οι ενέργειες του ενός πάντα θα επηρεάζουν το άλλο άσχετα με την απόσταση που τα χωρίζει. Ο Αϊνστάιν επέκρινε αυτήν την “απόκοσμη δράση από απόσταση” (spooky action at a distance) και ήταν ένας από τους κύριους λόγους που δυσπιστούσε έναντι της Κβαντικής Μηχανικής, αλλά από το 1982 και μετά πολλοί φυσικοί την επιβεβαίωσαν οριστικά. (Η μη τοπικότητα θεωρείται πως αποδείχθηκε πειραματικά από τον Alain Aspect και τους συναδέλφους του το 1982 στο Παρίσι).

Η μη τοπικότητα έσεισε τα θεμέλια της Φυσικής. Η ύλη δεν μπορούσε πλέον να θεωρείται ξέχωρη. Οι πράξεις - ενέργειες δεν ήταν απαραίτητο να οφείλονται σε μια αιτία που είναι παρατηρήσιμη σε έναν παρατηρήσιμο χώρο. Το θεμελιωδέστερο αξίωμα του Αϊνστάιν δεν ήταν ορθό: σε ένα ορισμένο επίπεδο της ύλης, τα αντικείμενα μπορούν να ταξιδεύουν με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του φωτός. Τα υποατομικά σωματίδια δεν έχουν νόημα ως απομονωμένες οντότητες και μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο μέσα από τις σχέσεις τους. Ο κόσμος, στη βάση του, υφίσταται με τη μορφή ενός πολύπλοκου ιστού αλληλένδετων, αιώνια άρρηκτων σχέσεων.

Ίσως το πιο ουσιώδες συστατικό αυτού του διασυνδεδεμένου σύμπαντος να είναι η ζωντανή συνείδηση που το παρατηρεί. Στην κλασική Φυσική, αυτός που διεξάγει το πείραμα θεωρείται ξέχωρη οντότητα, ένας σιωπηλός παρατηρητής πίσω από το γυαλί, ο οποίος προσπαθεί να κατανοήσει ένα σύμπαν που συνεχίζει να υπάρχει είτε αυτός το παρατηρεί είτε όχι. Οι κβαντικοί φυσικοί, ωστόσο, ανακάλυψαν πως το σύνολο των πιθανοτήτων ενός κβαντικού σωματιδίου καταρρέει σε μια συγκεκριμένη οντότητα μόλις αυτό παρατηρείται ή μετρείται με κάποιον τρόπο. Για να εξηγήσουν αυτά τα παράξενα φαινόμενα, οι κβαντικοί φυσικοί αποφάνθηκαν πως υπήρχε συμμετοχική σχέση μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρούμενου – μπορούσε να θεωρηθεί πως αυτά τα σωματίδια “ίσως” υπήρχαν στον χώρο και τον χρόνο μέχρι που “διαταράσσονταν”, και η πράξη της παρατήρησης και της μέτρησής τους τα ανάγκαζε να βρεθούν σε μία συγκεκριμένη κατάσταση – κάτι παρόμοιο με τη στερεοποίηση του ζελέ. Αυτή η εκπληκτική παρατήρηση είχε συνταρακτικές επιπτώσεις και για τη φύση της πραγματικότητας. Υπονοούσε πως η συνείδηση του παρατηρητή είναι η αιτία ύπαρξης του παρατηρούμενου αντικειμένου. Τίποτα δεν υπάρχει στο σύμπαν ως υπαρκτό “αντικείμενο” ανεξάρτητα από τη δική μας ικανότητα να το αντιληφθούμε. Κάθε λεπτό κάθε ημέρας δημιουργούμε τον κόσμο μας."

Επομένως...

Με αγάπη,
Unseen

Όταν λέω "έπαιρνα" εννοώ συνδεόμουν με κάποια οντότητα η οποία μου έδινε τις πληροφορίες από τα αρχεία αυτά. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Το πίστευα όμως τότε.

Δεν θα σου πω για το όφελος ή μη όφελος ενός καρμικού σκαν, γιατί αυτό είναι θέμα προσωπικής κρίσης. Σχετικά με τις ίδιες τις αναγνώσεις, όμως, αυτό που παρατήρησα η ίδια, αφού εγκατέλειψα το σπορ και την πλάνη ότι επιτελούσα "θεάρεστο έργο" όπως ήθελε να το λέει ο τότε δάσκαλός μου, είναι ότι το 90% των "επικοινωνιών" που πήρα με αυτόν τον τρόπο είναι προσωπικά στοιχεία, είναι πεποιθήσεις, στοιχεία από αναγνώσματα και άλλα ερεθίσματα που είχα προσλάβει κατά καιρούς.

Έτσι, μολονότι πιστεύω ότι υπάρχουν ακασικά αρχεία ή ένα μεγάλο Πεδίο όπου γράφονται όλα και πιστεύω ακόμη ότι αυτό το Πεδίο ή τα αρχεία είναι παντού γύρω μας, πιστεύω επίσης ότι το θέμα της πρόσβασής τους είναι πολύ δύσκολο. Απαιτείται μεγάλη καθαρότητα του νου και της καρδιάς, εντέλει της ψυχής, για να μπορέσει ο αναγνώστης των αρχείων να διαχωρίσει την προσωπική εμπειρία (η οποία αναδύεται εκούσια από το ασυνείδητο) από την πληροφορία που προσλαμβάνει.

Από την άλλη, όντως προσλαμβάνονται πληροφορίες. Πού όμως ξεκινά η πληροφορία και πού σταματά η ανάδυση του προσωπικού στοιχείου, αυτό είναι δυσδιάκριτο…

Σίγουρα όμως ο μηχανισμός της ανάγνωσης βασίζεται στον γνωστό ερμητικό νόμο "same goes to same", δηλ. αντιλαμβάνεται κανείς την πληροφορία, επειδή μπορεί να συντονιστεί με τον πνευματικό σταθμό στον οποίο εντάσσεται.

Επίσης, θέλω να σημειώσω ότι διαισθητικά κατανοώ πως αυτά τα αρχεία, αυτό το Πεδίο είναι διαρκώς μεταβαλλόμενο, σε διαρκή αλληλεπίδραση με το επίπεδο της πραγματικότητας που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας και επομένως είναι δυνατό να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή όλες οι εγγραφές και οι καταγραφές που ενυπάρχουν σε αυτό. Αυτή η παραδοχή βρίσκεται εξάλλου στη ρίζα διαφόρων ενεργειακών θεραπειών που πρεσβεύουν πως "ό,τι γράφει ξεγράφει"…

Με αγάπη,
Unseen

Κάποιου πιο πάνω διάβαζα πως θεωρητικά δεν επιρρεάζεται το παρελθόν από μελλοντικά συμβάντα κτλ.

Θυμήθηκα λοιπόν, πως τελευταία είχα διαβάσει κάπου -σε γερμανικο site ή βιβλίο δεν θυμάμαι καλά, θα κοιτάξω μήπως το βρω-
σχετικά με συσκευές που φέρεται να κατέχουν μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, οι οποίες καταγράφουν αλλαγές στη συλλογική συνείδηση.
Μάλιστα γινόταν αναφορά στο γεγονός της 11ης Σεπτεμβρίου.
Εκεί τα όργανα μέτρησης που χρησιμοποιούν έδειξαν αρκετές ώρες πριν αλλαγή στα συνειδησιακά κύματα, πράγμα που φανέρωνε τον "ερχομό" ενός συνταρακτικού-πολύ σημαντικού γεγονότος.

Η εξήγηση που δόθηκε ήταν η εξης:
Τη στιγμή της πρόσκρουσης του αεροσκάφους πάνω στους δίδυμους πύργους, στάλθηκαν πληροφορίες του γεγονότος προς όλες τις κατευθήνσεις του χωροχρόνου. Έτσι στην ουσία λήφθηκαν μελλοντικά "σήματα" από τη συλλογική συνείδηση, που έγιναν μετρήσιμα στα όργανα.

Το παρελθόν δηλαδή -μπορεί να μην αλλάζει- αλλά "νιώθει" τι μέλλει γεννέσθε...

Το αναφέρω, επειδή θυμάμαι πως ήταν έγκυρη η πηγή. Και η εξήγηση σαφής. Αυτό που με είχε εντυπωσιάσει ήταν η ύπαρξη των οργάνων καταγραφής. Αν δεν κάνω λάθος η DAPRA ήταν που τα χειριζόταν και η αναφορά ήταν από τη Fosar. Αλλά θα το ελέγξω για σιγουριά.

Άλλα ερωτήματα:
Τελικά δηλαδή: ακασα=τσι=κι=οργόνη=αιθέρας=ελάν βιτάλ και τα ακασικά αρχεία τότε σε σχέση με τα θεραπευτικα συστήματα? (π.χ. ρεϊκι, οργονοθεραπεία κτλ) που τοποθετούνται?

Θα μπορούσαν να είναι και πηγή ενέργειας πέρα από "χώρος αποθήκευσης?"

Εδώ τα λέει αναλυτικά για αυτό:

Ένα "μαύρο κουτί" προβλέπει το μέλλον(;;)

Η αμαλία προσθέτει και άλλα, συμπεριλαμβανομένου και ενός πείραματος του εργαστηρίου, επαναλήψιμο πείραμα δηλαδή, κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες, όπου εθελοντές δείχνουν μετρήσιμη συναισθηματική αντίδραση όχι μόνο κατά την εμφάνιση σοκαριστικών εικόνων, αλλά και ΠΡΙΝ την εμφάνιση τους! Λες και τα συναισθήματα του παρόντος επηρεάζουν τα συναισθήματα του παρελθόντος.

Κάτι που δημιουργεί παράδοξα. Αν ο υπολογιστής απαγορεύει την εμφάνιση σοκαριστικών εικόνων κάθε φορά που βλέπει τους σπασμούς της συναισθηματικής αντίδρασης, τότε η συναισθηματική αντίδραση από ποιο μέλλον προέρχεται; Από άλλο σύμπαν;

Μοιάζει να είναι ιδιότητα συγκεκριμένου συστήματος αυτό το 80%-20%. Δηλαδή αποτέλεσμα της "ισχύος εκπομπής" κάθε μονάδας ως πομπού, και της "ευαισθησίας λήψεως" κάθε μονάδας ως δέκτη της παγκόσμιας συνείδησης. Έκανε τίποτα πειράματα και το έβγαλε αυτό το νούμερο ο Paretο;

> από το βιβλίο "Το Πεδίο" της Lynne McTaggart, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΠΟΛΕΡΟ

Ενδιαφέρον βιβλίο αυτό, αλλά δεν βρίσκω την Ελληνική έκδοση που λες. Τα αποσπάσματα που έδωσες είναι από scanner, ή εσύ ήσουν η μεταφράστρια της Ελληνικής έκδοσης;

> η πραγματική σημασία της ανακάλυψής του ... ήταν η μοναδική ικανότητα των κβαντικών κυμάτων να αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών ... η ικανότητα των εγκεφάλων μας να διαβάζουν αυτές τις πληροφορίες και από αυτές να δημιουργούν τον κόσμο.

Και τα ακασικά πεδία είναι η φυσική συνέχεια των κβαντικών κυμάτων που διαβάζουν οι εγκέφαλοι μας θέλει να πει;

> Έκανα channeling επί κάμποσα χρόνια, υποτίθεται ότι έμπαινα στα ακασικά και έπαιρνα "καρμικά σκαν", δηλ. αναγνώσεις προηγούμενων ζωών, το εσωτερικό όνομα κλπ.
> Όταν λέω "έπαιρνα" εννοώ συνδεόμουν με κάποια οντότητα η οποία μου έδινε τις πληροφορίες από τα αρχεία αυτά.

Γιατί έπρεπε η πρόσβαση σε κάτι που υποτίθεται πως είναι υπαρκτό από μόνο του, σαν φυσικό φαινόμενο, να γίνεται με τη μορφή ερωταποκρίσεων με κάποια οντότητα; Όταν είμαστε ξύπνιοι μας έρχονται ιδέες ακαριαία (ίσως από την παγκόσμια συνείδηση καμιά φορά), δεν κάνουμε κανένα διάλογο με κάποιο φανταστικό συνομιλητή μέσα μας για να κατεβάζουμε ιδέες. Ακόμα και στην αναλυτική σκέψη με την οποία λύνουμε προβλήματα, πχ στο σκάκι, δεν κάνουμε εσωτερικό διάλογο με φανταστικό συνομιλητή, εκτός αν είμαστε πολύ αρχάριοι και πολύ λεκτικά προσανατολισμένοι. Γιατί λοιπόν το καρμικό σκαν έπρεπε να έχει τη μορφή συνομιλίας με οντότητα; Ύποπτο δεν είναι αυτό;

Λες και κάποιοι θέλουν να μας δώσουν ψευδή στοιχεία, λες και κάποιοι θέλουν να ΜΗΝ αναπτύξουμε τη δυνατότητα προσπέλασης στο πεδίο απευθείας. Ίσως γιατί η αλήθεια θα τίναζε στον αέρα την τάξη πραγμάτων στον ορατό κόσμο;

> το 90% των "επικοινωνιών" που πήρα με αυτόν τον τρόπο είναι προσωπικά στοιχεία, είναι πεποιθήσεις, στοιχεία από αναγνώσματα και άλλα ερεθίσματα που είχα προσλάβει κατά καιρούς.

Αυτό θυμίζει το πρόβλημα με το remote viewing, όπου (όπως θα ξέρεις φαντάζομαι) τα δεδομένα τείνουν να μολυνθούν με τον ίδιο τρόπο, γι αυτό και οι λεπτομερείς κανόνες πως πρέπει να γίνεται το remote viewing, δηλαδή τα πρωτόκολλα:

Για παράδειγμα στην αρχή ενός session το ερώτημα είναι για ιδιότητες χαμηλού επιπέδου, όπως χρώμα, θόρυβος, θερμοκρασία, υφή και υγρασία, σε μια προσπάθεια για καταγραφή ωμών σημάτων από το ασυνείδητο.

Βάζοντας γνωστούς στόχους κάνουν το calibration, ώστε να υπολογίζουν το ποσοστό μόλυνσης, και με το feedback αυτό έχουν διαμορφωθεί οι ακριβείς κανόνες του remote viewing, με τους οποίοπυς επιτυγχάνεται μεγάλο ποσοστό επιτυχίας.

Δεν μοιάζει με απευθείας προσπέλαση στα ακασικά πεδία το remote viewing;

Αλλά το πιο κουφό είναι ότι έχουν βρει συγκεκριμένο τρόπο εκπαίδευσης όπου οποιοσδήποτε υποτίθεται πως μπορεί να μάθει να κάνει remote viewing, αποδεδειγμένα, με calibration targets δηλαδή κλπ! Αν είναι αλήθεια, είναι καταπληκτικό. Ωστόσο υπάρχουν και αντίμετρα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης είναι ο υπερβατικός διαλογισμός του Maharishi Mahesh, που θα έχεις ακουστά. Ή αυτό, ή μια προχωρημένη έκδοση του που λέγεται Sidhis.

Έχεις κάνει καθόλου υπερβατικό διαλογισμό;

Συγνώμη που άργησα να απαντήσω αλλά η πολλή δουλειά έφαγε τον αφέντη, δυστυχώς.

Λοιπόν…

quote:

---

Μοιάζει να είναι ιδιότητα συγκεκριμένου συστήματος αυτό το 80%-20%.

---

Καλέ μου gentleman, όχι, δεν νομίζω. Κατ’ αρχάς ο μαθηματικός λέγεται Vilfredo Pareto (όχι Milfredo, μάλλον στον… φρέντο που έπινα είχα το μυαλό μου ) και ο κανόνας του, απ’ όσο ξέρω, είναι πολύ γενικός. Μπορεί να διατυπωθεί με χιλιάδες τρόπους και καλύπτει πολλά πεδία, π.χ. δες τη φράση «το 80% του εισοδήματος μιας κοινωνίας ανήκει στο 20% του πληθυσμού».

quote:

---

Ενδιαφέρον βιβλίο αυτό, αλλά δεν βρίσκω την ελληνική έκδοση που λες.

---

Δεν την βρίσκεις γιατί δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη στα βιβλιοπωλεία. Προς το παρόν διατίθεται μόνο από τον εκδοτικό οίκο, αλλά αν σε ενδιαφέρει πραγματικά, έχω μια ιδέα, θα σου στείλω μέιλ σχετικά. Εγώ επιμελήθηκα τη μετάφραση (που είχε κάνει κάποιος άλλος) προς τα ελληνικά.

quote:

---

Και τα ακασικά πεδία είναι η φυσική συνέχεια των κβαντικών κυμάτων που διαβάζουν οι εγκέφαλοί μας θέλει να πει;

---

Χμ… δεν θα το διατύπωνα ακριβώς έτσι. Βέβαια, στη δική μου θεώρηση των πραγμάτων ο εγκέφαλός μας και το Πεδίο είναι το ένα μέσα στο άλλο, με τρόπο που να μην ξέρει κανείς ακριβώς πού τελειώνει το ένα και πού αρχίζει το άλλο… Το τι αντιλαμβανόμαστε από το Πεδίο κάθε φορά, είναι ανάλογο με το τι μπορούμε να λάβουμε, με τους σταθμούς με τους οποίους είμαστε συντονισμένοι. Είμαστε ευρυζωνικοί ή όχι; Πιάνουμε τα βραχέα ή τα μακρά, τις χαμηλές ή τις υψηλές συχνότητες;

Αλλά αυτό που νομίζω πως θέλει να πει η συγγραφέας είναι ότι η γλώσσα του Πεδίου είναι τα κβαντικά κύματα. Το ίδιο και η γλώσσα του εγκεφάλου. Όμως με τον εγκέφαλο συμβαίνει κάτι περίεργο. Δύσκολα (έως καθόλου) αντιλαμβάνεται κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που δεν εμπίπτει στην υφιστάμενη αντίληψή του. Είδες το «Τι στο μπλιπ ξέρουμε;»;

quote:

---

Γιατί έπρεπε η πρόσβαση σε κάτι που υποτίθεται πως είναι υπαρκτό από μόνο του, σαν φυσικό φαινόμενο, να γίνεται με τη μορφή ερωταποκρίσεων με κάποια οντότητα; (…) Ύποπτο δεν είναι αυτό;

---

Ασφαλώς. Όμως, μέσα στη χαρά της ευκαιρίας που σου δίνει κάποιος να επικοινωνήσεις με κάτι έξω από σένα, με τον πνευματικό κόσμο, οι αμφιβολίες χάνονται. Εξάλλου, το ότι κάτι υπάρχει γύρω σαν φυσικό φαινόμενο δεν σημαίνει ότι γίνεται φυσικά αντιληπτό. Δέχεσαι ότι υπάρχει αέρας, ότι υπάρχει αύρα, ότι υπάρχουν άγγελοι. Τι από αυτά αντιλαμβάνεται ένας μέσος άνθρωπος με τις 5 αισθήσεις του; Ακόμη και σε παγκόσμιου χαρακτήρα ενέργειες, π.χ. θεραπευτικές, όπως το ρέικι, χρειάζεται να λάβει κανείς τη μύηση, να γίνει κάτι σαν μετασχηματιστής.

quote:

---

Λες και κάποιοι θέλουν να μας δώσουν ψευδή στοιχεία (…) Ίσως γιατί η αλήθεια θα τίναζε στον αέρα την τάξη πραγμάτων στον ορατό κόσμο;

---

Conspiracy theory? Καλέ μου gentleman, προσωπικά δεν έχω φθάσει τόσο μακριά και ειλικρινά δεν σκοπεύω να φθάσω. Δεν με αφορά, αν θέλεις, μια αλήθεια που βρίσκεται «εκεί έξω», εννοώ έξω από εμένα. Η μόνη αλήθεια που μπορεί πραγματικά να τινάξει στον αέρα την τάξη πραγμάτων στον ορατό κόσμο βρίσκεται μέσα μου. Και το μόνο ψέμα που υπάρχει είναι αυτό που λέω εγώ στον εαυτό μου. Ας μπορέσω να δω τον κόσμο γυμνό, χωρίς τις πεποιθήσεις μου, τους προγραμματισμούς μου, τα σχήματα σκέψης μου, τα πρότυπα συμπεριφοράς που ακολουθώ, χωρίς τους ρόλους μου, και θα σου έλεγα μετά πώς τινάζεται στον αέρα η τάξη πραγμάτων…

quote:

---

Αυτό θυμίζει το πρόβλημα με το remote viewing, όπου (όπως θα ξέρεις φαντάζομαι) τα δεδομένα τείνουν να μολυνθούν με τον ίδιο τρόπο…

---

Στο ίδιο βιβλίο («Το Πεδίο») γίνεται εκτενής αναφορά σε ένα μεγάλο πείραμα remote viewing που πραγματοποιήθηκε σε διάφορες φάσεις. Πράγματι σημειώνονται μεγάλα ποσοστά επιτυχίας.

quote:

---

Δεν μοιάζει με απευθείας προσπέλαση στα ακασικά πεδία το remote viewing;

---

Θα μπορούσες να το πεις κι έτσι, αν ονομάζεις την κατάργηση του χωροχρονικού συνεχούς, την πολυστασία και άλλα φαινόμενα ως «απευθείας προσπέλαση στα ακασικά πεδία».

quote:

---

Ωστόσο υπάρχουν και αντίμετρα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

---

Τι ιστορία; Τι είδους αντίμετρα; Συγνώμη, δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείς.

quote:

---

Το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης είναι ο υπερβατικός διαλογισμός του Maharishi Mahesh, που θα έχεις ακουστά. (…) Έχεις κάνει καθόλου υπερβατικό διαλογισμό;

---

Έτσι όπως νοείται αυστηρά ο υπερβατικός διαλογισμός, όχι. Έχω κάνει διαλογισμούς που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν υπερβατικοί, δεδομένου ότι ενθαρρύνουν την ενότητα με τα πάντα και τη διάλυση του εγώ στο όλο, αλλά ο υπερβατικός διαλογισμός σαν όρος ξέρω ότι αναφέρεται σε πολύ συγκεκριμένες τεχνικές που δίδονται από συγκεκριμένους (εξουσιοδοτημένους) δασκάλους. Τέτοιο διαλογισμό δεν έχω κάνει. Εσύ;

Με αγάπη,
Unseen

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Το Εξήγησις είναι το (ημερολόγιο) του Φιλιπ ντικ από την στιγμή που ένιωσε να επικοινωνεί με μια ουράνια ακτίνα ,δίνοντας του πληροφορίες ,μέχρι την στιγμή του θανάτου του .
Μέσα σε αυτό το σύγγραμμα (ημερολόγιο) κατέγραφε όλες τις παράξενες ιδέες ,σημειώσεις για εξωγήινα πλάσματα και πολιτισμούς ,θεολογικές και φιλοσοφικές αναλύσεις ,παράξενες πληροφορίες για συνομωσίες(συμπαντικές) ,σχέδια ,ζωγραφιές ..κλπ.

Ο φιλιπ ντικ ήτανε συγγραφέας λογοτεχνικού είδους (παραλογοτεχνία ) με κάποια εκκεντρικότητα ,οπότε τόλμησε να δημοσίευση κάποιες λεπτομέρειες με αυτά που του συνέβησαν ,προσπαθώντας να εξηγήσει τις παράξενες εμπειρίες του .

Σαν αρχή απλά επισυνάπτω κάποια κείμενα από αυτό το (ημερολόγιο) .

Υ/Γ συγνώμη για το τεράστιο σεντόνι ,αλλά πιστεύω άξιζε τον κόπο για να δούμε και μια διαφορετική ματιά –άποψη μέσα σε αυτό το τόπικ .

Κατά καιρούς όμως τον έχουν βγάλει σχιζοφρενή. Τον έχεις ψάξει λίγο παραπάνω; Έχεις λόγους να πιστεύεις ότι περιγράφει πραγματικά γεγονότα; Όταν λέει για ακτίνα από το διάστημα, που του ανέβασε πολύ τη συνειδητότητα και την κατανόηση, κάπως έτσι, έχεις καμία ένδειξη τι παίζεται;

Δεν το είδα αλλά είχα μια γεύση από αυτό που λες όταν πρωτοδιάβασα την σχετικότητα. Τα λίγα που κατάλαβα, τα ξέχασα πολύ γρήγορα. Ίσως βέβαια επειδή είχα χίλια άλλα πράγματα στο μυαλό μου εκείνη την εποχή, αλλά σίγουρα, δεν είναι κάτι που το φιλοξενεί εύκολα ο εγκέφαλος.

> Ας μπορέσω να δω τον κόσμο γυμνό, χωρίς τις πεποιθήσεις μου, τους προγραμματισμούς μου, τα σχήματα σκέψης μου, τα πρότυπα συμπεριφοράς που ακολουθώ, χωρίς τους ρόλους μου, και θα σου έλεγα μετά πώς τινάζεται στον αέρα η τάξη πραγμάτων…

Ωραίο αυτό. NLP θυμίζει. Ξέρεις για τι πράγμα μιλάω έτσι;

> > Ωστόσο υπάρχουν και αντίμετρα, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

> Τι ιστορία; Τι είδους αντίμετρα; Συγνώμη, δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείς.

Αν και δεν προέρχεται από αξιόπιστη πηγή αυτή η πληροφορία, έχει ως εξής: Υποτίθεται πως κάποιοι προσπάθησαν να μπουν με remote viewing μέσα σε μυστικά διαστημόπλοια Ρώσων και Αμερικάνων. Μερικές φορές όταν έμπαιναν, δεν αντιλαμβάνονταν τίποτα. Δηλαδή και οι δυο πλευρές έχουν τεχνολογία για να εμποδίσουν την κλοπή πληροφοριών, υποτίθεται. Αν και η πηγή δεν είναι αξιόπιστη, μου φαίνεται λογικό ότι κάποιες προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να έχουν γίνει. Γιατί αν δεν υπήρχε απόρρητο, θα άλλαζε πολύ ο κόσμος της διπλωματίας και της πολιτικής. Έτσι δεν είναι;

Άρα:
- ή δεν υπάρχει καθόλου remote viewing,
- ή υπάρχει και υπάρχουν και τα αντίμετρά του.

> ο υπερβατικός διαλογισμός σαν όρος ξέρω ότι αναφέρεται σε πολύ συγκεκριμένες τεχνικές που δίδονται από συγκεκριμένους (εξουσιοδοτημένους) δασκάλους. Τέτοιο διαλογισμό δεν έχω κάνει. Εσύ;

Όχι. Θα ήθελα να βρω ανθρώπους που έχουν κάνει για περισσότερες πληροφορίες. Λέγεται ότι αποκτάς κατευθείαν επίγνωση της διπλής υπόστασης σου, σαν να νοιώθεις ότι εκτός από το σώμα έχεις και ένα τμήμα υψηλότερης αραίωσης. Κάπως έτσι.

Τα ακασικά αρχεία έχουν πάντα τη μορφή του μεσάζοντα στη θεοσοφική βιβλιογραφία και πρακτική;

Επικοινώνησες μόνο με τα αρχεία του πλανητικού Λόγου;

Είναι ενδιαφέρων ότι ο Ντικ έβαλε ως τίτλο μια λέξη ελληνική «Εξήγησις».
Χρησιμοποιούσε συχνά ελληνικούς όρους γιατί ήτανε ένθερμος μελετητής της φιλοσοφίας αλλά και κάθε μορφή αναζήτησης .
Βέβαια το περίεργο είναι ότι μέσα στο βιβλίο του «Εξήγησις» αναφέρει ότι «Η ακτίνα που πυροβολήθηκε στο κεφάλι μου είναι ,όπως κατά βάθος πιστεύω ,όχι ο Θεός ,αλλά τεχνολογία ,και μάλιστα που έρχεται από το μέλλον..»

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο Ντικ από την αρχή της συγγραφικής του καριέρας ενδιαφερόταν για τη φιλοσοφία και την θρησκειολογία ,άρα οι εμπειρίες του δεν ήτανε αυθεντικές ,αλλά φυσική εξέλιξη των ιδεών του .
Όντως πολλά από τα χαρακτηριστηκά σημεία της παράξενης εμπειρίας που αργότερα περιέγραψε ,έχουν ρίζες τους σε παλιότερα κείμενα του .
Μια πρώιμη π.χ μορφή του δορυφόρου VALIS που πυροβολεί με πληροφορίες τους εκλεκτούς ,αλλά και τον ίδιο τον Ντικ είναι και το UBIK .

Το Ubik είναι ο κύριος άξονας του ομώνυμου βιβλίου που γράφτηκε το 1996 (οκτώ χρόνια πριν από το περιστατικό της επιφοιτήσεις του )

Το UBIK είναι μια συντόμευση της λέξεως ubiguitous ,που σημαίνει πανταχού παρών .

Για το VALIS που αναφέρθηκα πριν είναι το όνομα ενός δορυφόρου που ο Ντικ υποθέτει ότι προέρχεται από το αστρικό σύστημα του Σείριου .
Το όνομα του είναι το ακρωνύμιο των λέξεων Vast Active Living Intelligence System , που σημαίνει Κολοσσιαίο Ενεργό Σύστημα Ζωντανής Νοημοσύνης .
Ο Ντικ πίστευε ότι ο δορυφόρος είναι κάτι παραπάνω από μια μηχανή ,γιατί ένιωθε συμπόνια για τους ανθρώπους .Δεν εξέπεμπε ψυχρά στοιχεία ,αλλά ζωντανή πληροφορία ,για αυτό την ονόμαζε «εν αρχή ην ο λόγος»
Εδώ βέβαια δεν μπορούμε να μην δούμε της ομοιότητες και με τον δορυφόρο « Μαύρο Ιππότη»που είχανε ανακαλύψει και οι ρώσοι .

Δυο γεγονότα βέβαια που έχουν αναφερθεί από όσους γνώριζαν τον Ντικ ,είναι η γλωσσολαλία που έπαθε μετά από την «επιφοιτήσει» που δέχτηκε καθώς άρχισε να μιλάει αρχαίες γλώσσες που ποτέ δεν διδάχτηκε ,και η φωνή που τον προειδοποίησε ότι ο γιος του Κριστοφερ είχε μια συγκεκριμένη ασθένεια και έπρεπε ταχύτατα να κάνει εγχείριση – κάτι που αποδείχτηκε απόλυτα αληθινό και εξέπληξε τους γιατρούς .

Τώρα τι μπορεί να παίζεται πίσω από όλα αυτά δεν μπορώ να γνωρίζω ,αλλά είναι περίεργο ότι αρκετές φορές έχει αναφερθεί ότι FBI τον είχε από δίπλα .

Με το βιβλίο από το οποίο προέκυψε η ταινία "Minority Report" κατάλαβες τι παίχθηκε; Από που το έβγαλε;

Στην ταινία αυτή άνθρωποι συλλαμβάνονται ΠΡΙΝ κάνουν ένα έγκλημα, όταν κάποιοι βλέπουν το μέλλον. Είναι τερατώδες. Καμιά φορά όμως δεν βλέπουν όλα τα "psyches" το ίδιο μέλλον. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το μέλλον δεν είναι γραμμένο... Σημαίνει ότι αυτά που βλέπει όποιος έχει προσπέλαση στα ακασικά του μέλλοντος, ή στο πεδίο του μέλλοντος αν προτιμάτε, είναι μόνο πιθανότητες. Οι πιθανότερες εκδοχές και μόνο.

Αλλά όταν λες "εγώ φτιάχνω το μέλλον", μέσα από συνειδητές επιλογές, τότε ανοίγουν οι δρόμοι, όλα γίνονται. Ο άνθρωπος είναι ικανός για πολύ περισσότερα από ότι νομίζει εκ πρώτης όψεως.

Αγαπητέ μου gentleman,

quote:

---

Ωραίο αυτό. NLP θυμίζει. Ξέρεις για τι πράγμα μιλάω έτσι;

---

Μάλιστα είχε βοηθήσει να σχηματιστεί στις ΗΠΑ ένα «αόρατο κολέγιο» συγγραφέων ,διανοούμενων ,επιστημόνων και ακτιβιστών ,στο οποίο θα αναλύονταν και θα σχεδιάζονταν καινούργιες τεχνολογίες .
Μέλη αυτού του κολεγίου ήταν ,εκτός τον Ντικ ,ο αστροναύτης Εντγαρ Μίτσελ ,ο φυσικός Τζακ Σαρφάτι ,ο διάσημος παραψυχολόγος Αντρίγια Πουχάριτς ( ο οποίος ήταν ο σημαντικότερος μελετητής του ψιονικου Γιούρι Γκέλερ ) και ο σοβαρότερος ,θεωρητικός και μελετητής των UFO ,ο Ζακ Βαλέ .

Φαντάσου τώρα στην ταινία "Minority Report" τα "psyches"( απεριόριστης εγκεφαλικής δύναμης ) όταν συνδέονται με το άγνωστης τεχνολογίας μηχάνημα ,να μπορούν να δημιουργούν ένα μέλλον για μια συγκεκριμένη μάζα ανθρώπων
Βέβαια όπως λες και εσύ gentleman,όλα αυτά είναι μόνο πιθανότητες .

Φιλαράκι Unseen τα θυμάμαι πολύ καλά ,γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι μου άρεσε πάρα πολύ ο διάλογος που είχαμε .

quote:

---

Φαντάσου τώρα στην ταινία "Minority Report" τα "psyches" (...) να μπορούν να δημιουργούν ένα μέλλον για μια συγκεκριμένη μάζα ανθρώπων
Βέβαια όπως λες και εσύ gentleman,όλα αυτά είναι μόνο πιθανότητες

---

Edited by - gentleman on 18/05/2007 23:48:02

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr