quote:

---

Αγαπητή Zadok, μα γι αυτό ακριβώς ανοίγομαι εδώ που και σημαδούρες έχει και μόνος μου δεν είμαι. Ή μήπως είμαι; Αν υποψιαστώ … μπάαα!!!

---

Γειά σου Ampere!

Δε νομίζω ότι είσαι μόνος, αλλά όπως και να 'χει, σημασία έχει πώς αισθάνεσαι.

quote:

---

Θεωρείς ότι αυτό που περιγράφουν αυτοί αντιστοιχεί με τις ηλεκτροφωτογραφήσεις Kirlian?

---

Δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη. Μπορεί να ισχύει και αυτό το οποίο καταγράφει η gretel.

Πάντως θεωρώ ότι η απεικόνιση Κίρλιαν "πλησιάζει" αρκετά.

quote:

---

Θα περίμενα όμως σε μια τέτοια περίπτωση, η «αύρα» μιας πατάτας (ακόμη και τηγανητής και κυριολεκτώ) να μην είναι και τόσο εντυπωσιακή συγκρινόμενη μάλιστα με την «αύρα» ενός ανθρώπινου ακροδάχτυλου.

---

Επειδή πιστεύω ότι η ψυχική εξέλιξη είναι ατομική μόνο στον άνθρωπο και ακόμα και στην περίπτωση του ανθρώπου η εξέλιξη συμπορεύεται αρκετά με τη συλλογική συνείδηση, δε μου φαίνεται παράξενο να μην υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις.

Όπως είχα αναφέρει και στο άλλο θέμα:

Ο Καθηγητής Γκότλαμπ Σνίμπελι του πανεπιστημίου Γιούτα φωτογραφίζει την αύρα από τα δάκτυλα ανδρών και γυναικών κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Πιστεύει ότι αρκεί η παρουσία δύο ετερόφυλων, ώστε να παρατηρηθεί αλλαγή στα χρώματα της αύρας του δάκτυλου.
Η εναλλαγή συναισθημάτων, επίσης, όπως χαρά, πόνος κλπ. δίνουν διαφορετική αποτύπωση.
Η αύρα, λέει ο καθηγητής Σνίμπελι, δεν είναι πάντα η ίδια. Συνεχώς αλλάζει και διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Άτομα, τα οποία έχουν μία ικανότητα να θεραπεύουν, παρουσιάζουν διαφορετική αύρα, όπως επίσης και άνθρωποι με ισχυρές ψυχικές δυνάμεις.

Πάω τώρα... γιατί ο Μορφέας με καλεί.

3 Άλφα

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

Αγαπητέ Alos, θα ήθελες να σχολιάσεις και με λόγια την εικόνα που παρέθεσες; Ανεξάρτητα αν είναι αυθεντική ή faux, νομίζεις ότι η εικόνα της αύρας σου θα μπορούσε να φαίνεται κάπως έτσι από κάποιον που έχει την ικανότητα να τη βλέπει;

Προς κάθε ενδιαφερόμενο, αν θέλετε κάντε μια βόλτα στο http://www.crystalinks.com/aura.html που ήδη έχει αναφερθεί σε αυτό το topic και δείτε τις διάφορες εικόνες ανθρώπινης αύρας που παραθέτει . Εκτός των άλλων παραπέμπει και σε φωτογραφίες τραβηγμένες με μηχανές προσομοίωσης αύρας.Ποια τελικά, από όλες τις εικόνες νομίζετε ότι ανταποκρίνεται σε αυτό που κάποιος που μπορεί να δει την αύρα θα έβλεπε; Μήπως όλες; Μήπως καμία;

Αν όντως ισχύει αυτό που λες αγαπητέ Jason_18 , τότε φαίνεται ότι όλοι μπορούμε να δούμε κάποιες ας πούμε, “έντονες” αύρες ακόμα κι αν δεν έχουμε αναπτύξει ιδιαίτερες διορατικές ικανότητες; Άλλωστε, αν έχω καταλάβει καλά, σε κάτι τέτοιο αναφέρονται και η Amalia και ο . (τελείας?) στο δικό του topic.

Προς το παρόν, και μιας και όπως έλεγε ο Ηλιόπουλος, «γίναμε μια ωραία ατμόσφαιρα», ας συνεχίσω τη δημόσια ανάγνωση – μετάφρασή μου…

Αυτό που κοινά θεωρείται ότι ισχύει είναι: ότι τα μετεικάσματα παράγονται από τη χρωματική κόπωση (εξάντληση), των ραβδίων και των κωνίων των ματιών, που προκαλείται με το επίμονο κοίταγμα σε ένα χρώμα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό παράγει το αντίστροφο, ή συμπληρωματικό* χρώμα, εκείνου του χρώματος. Το μετείκασμα παραμένει έως ότου διορθωθεί αυτή η χρωματική κόπωση, και τα μάτια επιστρέψουν στο κανονικό.


* Ο όρος είναι negative=αρνητικό, αλλά νομίζω ότι περισσότερο νόημα έχει να μεταφραστεί ως συμπληρωματικό.

Διαφωνώ με αυτήν την θεωρία - και για πολύ καλούς λόγους. Τα μετεικάσματα παράγονται με το να κοιτάξετε επίμονα για πολύ ένα χρωματισμένο αντικείμενο - για είκοσι ή τριάντα δευτερόλεπτα, ή περισσότερο. Γι αυτό διαφωνώ με αυτήν την θεωρία: Όταν η αυρική όραση είναι περισσότερο αναπτυγμένη, η αύρα ενός χρώματος μπορεί να φανεί ξεκάθαρα, σχεδόν τη στιγμή που ένα χρωματισμένο αντικείμενο κοιτάζεται με την αυρική όραση. Δεν απαιτείται κανένα παρατεταμένο επίμονο κοίταγμα για να παραχθεί μια αύρα.

Έκανα μόλις τώρα μια δοκιμή, καθώς κάθομαι εδώ δακτυλογραφώντας αυτό το κείμενο. Πέρα από το δωμάτιο που είμαι, περίπου επτά πόδια μακριά, είναι μια καρέκλα. Πάνω της είναι κρεμασμένο ένα φωτεινό-μπλε πουκάμισο. Δεν έχω κάνει εντελώς καμία άσκηση για να διεγείρω την αυρική μου όραση. Είναι νωρίς το πρωί τώρα, περίπου 6 π.μ, και δεν είναι πολλή ώρα που έχω ξυπνήσει.
Μια σαφής, πυκνή, κίτρινη αύρα άρχισε να εμφανίζεται μέσα σε μόλις λιγότερο από τέσσερα δευτερόλεπτα (το χρονομέτρησα). Αυτό είναι, σίγουρα, πάρα πολύ σύντομος χρόνος για να παραχθεί μετείκασμα. Το έκανα ξανά αρκετές φορές και ήταν όλο και πιο γρήγορο και εύκολο να συμβεί, και η αύρα γινόταν όλο και φωτεινότερη, κάθε φορά.

Τώρα, θα μπορούσατε να πείτε ότι τα μάτια μου εξαντλούνται όλο και περισσότερο στο να βλέπουν το μπλε χρώμα, όσο συνεχίζω, κατά συνέπεια δημιουργείται ευκολότερα η κίτρινη αύρα. Έτσι, στρέφομαι αλλού και εξετάζω ένα κόκκινο πουκάμισο που κρέμεται σε μια κρεμάστρα πίσω μου, στην άλλη πλευρά του δωματίου. Αυτή τη φορά, μια σαφής, πυκνή, βεραμάν (ζωηρό πράσινο) αύρα εμφανίζεται μέσα σε μόλις λιγότερο από πέντε δευτερόλεπτα. Αυτό είναι ένας πάρα πολύ σύντομος χρόνος για να παραχθεί μετείκασμα. Τώρα, όταν είμαι σε αυτό που αποκαλώ, ανεβασμένη διόραση, οι αύρες των χρωμάτων μου εμφανίζονται, σχεδόν τη στιγμή που τις κοιτάζω - μέσα σε ένα δευτερόλεπτο.
Δεν υπάρχει εντελώς καμία αξιόλογη καθυστέρηση, είναι απλά εκεί, σφύζοντας από χρώματα, καθώς τις κοιτώ.

Οι αύρες που βλέπω, γύρω από τα χρώματα καθώς επίσης και από τους ανθρώπους, όντως σύρεται ελαφρώς στα μάτια μου, δημιουργώντας ένα είδος επίδρασης σαν μετείκασμα, εάν κοιτάζω επίμονα για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτές. Αυτή η επίδραση είναι παρόμοια με το πώς ένα κανονικό μετείκασμα συμπεριφέρεται - σύρεται και ακολουθεί το οπτικό μου πεδίο.

Τώρα, όταν παρατηρώ την αύρα ενός προσώπου, τους ζητώ συνήθως να βγάλουν μερικά από τα ρούχα τους. Αυτό μου δίνει μια πολύ σαφέστερη άποψη της αύρας τους, χωρίς την παρέμβαση που προκαλείται από τα χρώματα του ιματισμού τους. Βλέπω σαφή, φωτεινά χρώματα σε αυτές τις αύρες, που αναδύονται από το γυμνό δέρμα. Η επισήμανσή μου εδώ είναι αυτή: το γυμνό δέρμα δεν έχει κανένα χρώμα που να μπορεί να παραγάγει οποιοδήποτε είδος χρωματιστού μετεικάσματος.

Για να είμαι ειλικρινής, εν τούτοις, τα αυρικά χρώματα που βλέπω γύρω από τα χρώματα, καθώς επίσης και από τους ανθρώπους, συχνά παραμένουν ακόμα ορατά, αιωρούμενα για λίγο μπροστά στα μάτια μου, όταν κοιτάξω μακριά ή κλείσω τα μάτια μου.
Αυτό είναι ένα έγχρωμο μετείκασμα - αλλά δημιουργημένο από το επίμονο ατένισμα του χρώματος μιας αύρας και όχι ενός φυσικού χρώματος.

Άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο: τα χρώματα οποιουδήποτε μετεικάσματος που έχω, κατά την παρατήρηση της αύρας ανθρώπων, είναι ακριβώς του ίδίου χρώματος, με το χρώμα της αύρας που εξετάζω - δεν υπάρχει δηλαδή καμία αντιστροφή στο χρώμα μιας «ζωντανής» αύρας από ένα γυμνό δέρμα.

Οπότε, εάν η χρωματική εξάντληση, των ραβδίων και των κωνίων των ματιών, είναι το μόνο αίτιο για τα μετεικάσματα, πώς μπορεί αυτό να συμβαίνει;

Ένας καλύτερος τρόπος εξήγησης του φαινομένου της αντιστροφής (συμπληρωματικότητας) του χρώματος στα μετεικάσματα είναι: τα αργά αυρικά χρώματα.

Με να κοιτάτε επίμονα σε ένα χρώμα, το αυρικό χρώμα αυτού του αντικειμένου εντυπώνεται αργά επάνω στο οπτικό κέντρο του εγκεφάλου. Είναι, λοιπόν, όχι τα μάτια που εξαντλούνται από το χρώμα, αλλά που το αυρικό χρώμα έχει εντυπωθεί επάνω στο οπτικό κέντρο του εγκεφάλου.

Τα μετεικάσματα που εμφανίζονται, όταν κοιτάζετε επίμονα στα αρχικά χρώματα, είναι τα ίδια με τα αυρικά χρώματα που παράγονται από εκείνα τα χρώματα. Η ομοιότητα αυτών των χρωμάτων – αντί να αντιτίθεται στην αυθεντικότητα του αυρικού χρώματος των χρωμάτων – την υποστηρίζει. Γιατί να έπρεπε να ήταν διαφορετικά;

Στα αρχικά στάδια της εξάσκησής σας να δείτε τις αύρες, θα προκαλέσετε αρκετά ισχυρά μετεικάσματα. Αυτά θα σύρονται και θα ακολουθούν τη ματιά σας, και θα φαίνονται ακόμα κι όταν κλείνετε τα μάτια σας ή κοιτάζετε μακριά. Αυτό είναι το φαινόμενο της αργής αυρικής εικόνας - που προκαλείται με να κοιτάζετε τόσο επίμονα, και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, προσπαθώντας να κατακτήσετε τη βασική τεχνική για τις αύρες.

Αυτή η επίδραση του μετεικάσματος ελαττώνεται σταδιακά. Μόλις κυριαρχηθεί η βασική τεχνική, το μεγαλύτερη μέρος της επίδρασης του μετεικάσματος εξαφανίζεται. Τότε, καθώς το μετωπιαίο κέντρο αναπτύσσεται περαιτέρω, διεγειρόμενο με τη χρήση, η επίδραση των μετεικασμάτων μειώνεται σταθερά, έως ότου μόλις και μετά βίας γίνεται αντιληπτό.

Θα υπάρξει, εντούτοις, πάντα κάποιο αμυδρό μετείκασμα, κάποιου τύπου, όταν μελετάτε πραγματικά μια αύρα. Αυτό είναι αναπόφευκτο όταν ατενίζετε επίμονα επάνω σε μια αύρα, προσπαθώντας να ανακαλύψετε τα μυστικά της. Η φύση της αυρικής όρασης, και η συμμετοχή της κανονικής διαδικασίας της οράσεως, θα προκαλούν πάντα μια έλκυση αμυδρού μετεικάσματος – την αργή αυρική εικόνα, όπως το αποκαλώ. Αυτό συμβαίνει, ακόμα και όταν αναπτυχθεί η αυρική όραση σε πιο προχωρημένα επίπεδα.

Τα χρώματα μιας «ζωντανής» αύρας δεν αρχίζουν ως μια αδιόρατη σκιά, που σβήνει καθώς θεάται και έπειτα που βαθαίνει αργά και που γίνεται φωτεινότερη. Είναι ένα κανονικό χρώμα, από την πρώτη εμφάνισή τους ως ένα λεπτό περίγραμμα, που δίνει έμφαση στην αιθερική αύρα, κοντά στο δέρμα, μέχρι το πλήρες μέγεθός της - συχνά περισσότερο από δύο ή τρία πόδια σε πλάτος. Οι αύρες είναι επίσης, όχι απλά ένα αχνό χρωματικό περίγραμμα γύρω από το δέρμα, αλλά μεγάλες, ζωηρές ζώνες χρώματος, με πάχος και βάθος. Και, τελικά, καθώς μια αύρα έχει εμφανιστεί, εάν μετατοπίζετε την εστίασή σας ελαφρώς, ή ανοιγοκλείσετε τα μάτια, αυτή εξαφανίζεται αμέσως – αλλά για να επανεμφανιστεί μερικά δευτερόλεπτα αργότερα – ενώ ένα μετείκασμα όχι.
Τελευταία σημείωση για τα μετεικάσματα:

Ο τρόπος που η αύρα σχηματίζεται είναι επίσης, εξ ολοκλήρου διαφορετικός από τον τρόπο που το μετείκασμα εμφανίζεται. Σχηματίζεται(η αύρα), με φωτεινά χρώματα που ξεφυτρώνουν ταχύτατα από το γυμνό δέρμα - δεν εξασθενίζει απλώς, σιγά-σιγά καθώς κοιτάτε – αλλά αυξάνεται μπροστά στα μάτια σας. Τα χρώματα μιας αύρας ζωντανού οργανισμού δεν αρχίζουν ως μια απαλή απόχρωση, που σβήνει από τη θέα σας και μετά βαθμιαία βαθαίνει και γίνεται φωτεινότερη. Είναι ένα συνεπές χρώμα, από την πρώτη εμφάνισή τους ως λεπτό περίγραμμα, που δίνει έμφαση στη etheric αύρα, κοντά στο δέρμα, μέχρι το πλήρες μέγεθός τους - συχνά περισσότερο από δύο ή τρία πόδια σε πλάτος. Οι αύρες είναι επίσης, όχι μόνο μια μικρή περίληψη του χρώματος γύρω από το δέρμα, αλλά μεγάλες, ζωηρές ζώνες του χρώματος, με το πάχος και το βάθος σε τους. Και, τελικά, ενώ μια αύρα ενισχύει, εάν μετατοπίζετε την εστίαση ελαφρώς, ή αναβοσβήνετε, εξαφανίζεται αμέσως – μόνο για να επανεμφανιστεί μερικά δευτερόλεπτα αργότερα – ένα μετείκασμα όμως όχι.

10. Περιφερειακή Όραση:

Οι αύρες φαίνονται με την περιφερειακή όραση (περιφερική όραση) και δεν μπορούν να φανούν με την άμεση εστίαση επάνω τους. Για να δείτε μια αύρα, πρέπει να κοιτάξετε στην περιφέρεια και πέρα από το θέμα σας. Η περιφερειακή όραση είναι εξαιρετικά ευαίσθητη στην κίνηση, πολύ περισσότερο από ότι ή άμεσα εστιακή όραση. Μπορεί να ανιχνεύσει ελάχιστες κινήσεις που η κεντρική, εστιακή όραση σας δεν θα δει. Η περιφερειακή όραση είναι επίσης ευαίσθητη σε πολλούς άλλους τύπους λεπτών ενεργειών που μας περιβάλλουν.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είχαν την εμπειρία θέασης - με την άκρη του ματιού τους – κάποιας κίνησης, αλλά χωρίς να μπορούν να δουν τίποτα όταν γυρίζουν να εστιάσουν πάνω της.

Αυτό που συμβαίνει είναι:

1. Έχουν δει μια αύρα από ένα έγχρωμο αντικείμενο.

2. Έχουν δει μια πνευματική οντότητα (φάντασμα) να φανερώνεται κοντά τους, και έχουν ανιχνεύσει την ενέργειά του με την πιο ευαίσθητη, περιφερειακή όρασή τους.

Τώρα ωραίο είναι να βρεθεί κάποιος να μας πεί οτι βλέπει με τέτοια
χρώματα την άυρα μας.

Έτσι και αλλιώς η συγκεκριμένη οπου φωτογράφισα αλλάζουν τα χρώματά
της. Η πρώτη που έβγαλα μαζί με μια κοπέλα είχε Μπλέ, Πράσινο και
άσπρο χρώμα. Είχα χαλαρώσει και ήμουν απέναντί της.

Στην συγκεκριμένη που παρέθεσα είχα σκεφτεί μέσα μου ΔΥΝΑΜΗ-ΕΝΕΡΓΕΙΑ
και βγήκε πορτοκαλοκόκκινη.

Είχα κάτι σαν μεταλικά μανταλάκια στα χέρια μου που κατέληγαν σε
δύο καλώδια που έφταναν σε μία κάμερα που ήταν συνδεμένη με τον
υπολογιστή. Η κάμερα κατέγραφε κάποια "φορτία" και ανάλογα το φορτίο
ψευτοχρωμάτιζε το περίγραμμα γύρω μου...

Ωραία είναι να δείς ΑΥΡΟΒΙΝΤΕΟ να δείς πώς αλλάζουν τα χρώματα ανάλογα
τα συναισθήματα στο δευτερόλεπτο...

Συγνώμη για τις απανωτές ερωτήσεις αλλά βλέπεις, μάλλον, μόνο ερωτήσεις διαθέτω (και) γι αυτό το θέμα…

Η ακριβής θέση που αυτό γίνεται αισθητό, όταν ένα κύριο κέντρο είναι ενεργό ποικίλει ελαφρώς - ανάλογα με ποιο μέρος αυτού του κέντρου (ή πέταλο) είναι ενεργό. π.χ. Το κέντρο της σπλήνας γίνεται αισθητό συνήθως μεταξύ του αφαλού και της ηβικής γραμμής. Το μετωπιαίο κέντρο είναι συχνά αισθητό μεταξύ των φρυδιών, αντί στο κυρίως μέτωπο

Πριν συνεχίσω, λίγες παρατηρήσεις:

Για άλλη μια φορά θέλω να τονίσω ότι άλλο είναι το παρατηρούμενο φαινόμενο, άλλο η ερμηνεία που δίνουμε για αυτό και η όποια θεωρία που επικαλούμαστε ή δημιουργούμε εξ αρχής. Πάντως και αφού δεν βλέπω ειδικότερο ενδιαφέρον από τους συν-αναγνώστες, δεν θα σχολιάσω τα όποια «αιρετικά» ίσως, σημεία της εκδοχής του συγγραφέα για τα μετεικάσματα και την αύρα των χρωμάτων.

Για τα chakras μπορείτε να βρείτε πολλά και αλλού,(π.χ.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΣ ) και δεν είναι προτεραιότητα γι αυτό το θέμα εδώ. Πάντως να σημειώσω ότι μου έκανε εντύπωση αυτό για τα πέταλα των chakras που μπορεί να «ανοίγουν» ανεξάρτητα, κάτι που δεν το είχα δει αλλού, τουλάχιστον όχι τόσο ξεκάθαρα όσο εδώ, και απαντά, αν ισχύει, σε ένα ερώτημα που είχε μείνει μετέωρο στο topic για την αστρική προβολή. Συγκεκριμένα το μέλος Pagwna είχε αναρωτηθεί γιατί κανείς δεν εξηγεί ότι το κέντρο της καρδιάς βρίσκεται ελαφρά προς την δεξιά μεριά του στήθους και όχι στο κέντρο. Ίσως το ότι είχε ενεργοποιήσει τα δεξιά «πέταλα» του κέντρου της να είναι κάποια εξήγηση;

Τέλος για όσους ενδιαφέρει το θέμα αύρα, να επαναλάβω ότι βρίσκεται σε «εξέλιξη» το πολύ ενδιαφέρον
Ένα βιβλίο για την αύρα και τις σκεπτομορφές

Όλα τα μηχανήματα απομιμήσεις είναι της ανθρώπινης "μηχανής".
Δέν μειώνω την κατασκευή αφού αλλιώς δεν θα μπορούσε να γίνει για να
δείς ίσως, όπωςκάποιος θα μπορούσε να έχει την άψογη εικόνα μιας άυρας

Ένα link για να δείς Αυρο-βίντεο απο τα πολλά άν ψάξεις στο google
http://www.sacredinsights.com/auras.html
Ένα τέτοιο μηχάνημα κοστίζει κάπου στα 10000 δολλάρια

Χωρίς να έχω διαβάσει κάτι απο όλα αυτά που παραθέτεις πιστεύω οτι
είναι το πρώτο στάδιο, οπου τα μάτια μας ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να δούν κάτι άλλο,
ΟΤΑΝ λείπει το standar τεχνητό ή ηλίου φώς. Και γίνεται όταν βρεθείς
ή εσύ ή οποιοσδήποτε άλλος στο σκοτάδι ή στο ημίφως όπως έγραψα,
προσπαθώντας να αντικαταστήσουν αυτό που βλέπουν με κάτι "ΆΛΛΟ"...

Ένα απλό τέσσστ. Πήγαινε στο μπάνιο σου και με κλειστό το φώς στο
μπάνιο αλλα ανοιχτό στο δίπλα δωμάτιο ή χώλ...κοίτα το πρόσωπό σου
στο καθρεύτη. Περίμενε κάπου στο ένα λεπτό με καρφωμένο το βλέμμα
στο πρόσωπό σου που ίσα που το βλέπεις. Πές μου τί θα δείς

Ο άνθρωπος που μου ανέφερε για την εμπειρία του όταν ήταν μικρός
δεν ήταν συμμαθητής μου αλλα Reiki master. Συναντηθήκαμε σε μια
παρέα πρίν απο τέσσερα πέντε χρόνια όταν τότε ασχολιόμουνα αρκετά
με τις "αύρες"... και μου ανέφερε την εμπειρία του. Δέν γνωρίζω
την τύχη του σήμερα αλλα είμαι σίγουρος οτι διαβάζει την άυρα με
διαφορετικό τρόπο απο αυτόν που θα δείς και εσύ στον καθρεύτη σου
στην αρχή... Γεννήθηκε με αυτή την ευαισθησία όπως οι πρώτοι
αγιογράφοι που έβλεπαν το ισχυρό έβδομο chakra στους Αγίους "μας".

Ο James Redfield στο βιβλίο η (?Ουράνια επίγνωση?) αναφέρει κάτι σαν
τεχνική για να αναγνωρίζεις την ενέργεια που φέυγει απο τα φυτά
απο τους ανθρώπους και άλλα. Πλησιάζει πολύ με το abstract κοίταγμα
του καθρεύτη που σου ανέφερα μόνο που είναι σε φώς ηλίου. Υποψιάζομαι
οτι πρέπει να είναι πιο δύσκολο στο μή εξασκημένο μάτι και θα θέλει
περισσότερη υπομονή απο το κανονικό (μου). Αλλα μπορεί να κάνω και
λάθος. Είδωμεν...

Το nickname μου είναι 3πλής σημασίας. Έχει να κάνει με τρία πάρα πολύ
ωραία θέματα. Το ένα είναι η υπέροχη περιοχή γύρω απο την "θηλή" του
στήθους της γυναίκας, και δεύτερον είναι το σπάνιο χρωματιστο ουράνιο
φαινόμενο στην ανταρκτική το οποίο είναι σαν κυκλικό ουράνιο τόξο!!!
Kαι επειδή μερικές φορές με βλέπω σαν σπάνιο φαινόμενο διάλεξα ALOS.
Το τρίτο έχει πάρει την έννοιά του απο το σπάνιο φαινόμενο και είναι ο
"περιβάλων" τεχνητός ή φυσικός φωτισμός ενός αντικειμένου, έννοια που
αναφέρεις...

Φώς...

Το τεστ με τον καθρέφτη που προτείνεις, το δοκίμασα κατ’ αρχήν, αλλά εκτός από το ότι διαπίστωσα ότι στο ημίφως φαίνομαι ομορφότερος, τίποτε άλλο πέραν αυτού δεν είδα.. Θα προσπαθήσω όμως ξανά (θα πρέπει να λείπει και η σύζυγος για να μη παρεξηγηθώ, τι κάνω τόση ώρα στο μπάνιο με σβηστό το φως!) και ελπίζω να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα.

Πράγματι δεν προκύπτει από το προηγούμενο post σου –τώρα που το ξαναδιαβάζω-ότι αυτός που διάβαζε την αύρα των δασκάλων του ήταν συμμαθητής σου. Σκέφτομαι πόσο επιπόλαια καμιά φορά (για να μην πω κατά κανόνα), ακούμε (διαβάζουμε εν προκειμένω) αυτά που μας λένε οι άλλοι.
Επι του προκειμένου τώρα…

quote:

---

διαβάζει την άυρα με διαφορετικό τρόπο απο αυτόν που θα δείς και εσύ στον καθρεύτη σου στην αρχή...

---

Δυο ερωτήσεις πάνω στο κείμενο του βιβλίου που παραθέτεις...

Το κείμενο αυτό είναι πληροφορίες απο διάμεσο ή αναφορές για τα
χρώματα της άυρας δανεισμένες απο μία υπόθεση του συγγραφέα επάνω σε
δεδομένες καταστάσεις ανθρώπων; (πχ. έκλαιγε και βγήκε τέτοια άυρα).

Πότε γράφτηκε το βιβλίο ή το κείμενο που παραθέτεις;

Να σου προτείνω ένα βοηθητικό επι του καθρεύτη. Μήν επικεντρώνεσαι
επάνω σε κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό. Πάρε αυτό που βλέπεις
πιό αόριστα, και προσπάθησε να κλείνεις τα βλέφαρα όλο και πιο λίγο
(μέχρι να τσούξουν λίγο τα μάτια), και να είναι ακίνητα σε μία γενική
εικόνα του καθρεύτη που θα έχει την εικόνα του προσώπου σου....

Πές και στην γυναίκα σου να το κάνει. Οι γυναίκες "βλέπουν" πιο
γρήγορα γιατί είναι πιο "διαισθητικές" εκ φύσεως...Έτσι ούτε θα
σε παρεξηγήσει και θα έχεις και "βοηθό"

Στην ερώτησή σου άν είναι θέμα εξάσκησης...
Kατ'εμέ ναί είναι θέμα εξάσκησης και έμφυτου ταλέντου. Σε όλα είμαστε
ικανοί να μάθουμε μια "δεξιότητα". Άλλοι γενιούνται με ένα ταλέντο
μια κλίση και άλλοι το εξασκούν χωρίς να το έχουν εκ γενετής, είτε
κατ'ανάγκη είτε εκ πεποιθήσεως...

Ο R. Bruce που το έγραψε, είναι ένας, ας πούμε, μεταφυσικός ερευνητής και θεραπευτής με μακρόχρονη παρουσία στο Interrnet και που προσωπικά μου έχει κάνει πολύ καλή εντύπωση.

Η καλή μου εντύπωση γι αυτόν βασίζεται:
Α) στο ότι φαίνεται να μιλά από προσωπικές του εμπειρίες αλλά χωρίς έπαρση

B) μοιάζει να ενδιαφέρεται πραγματικά να μοιραστεί τις γνώσεις του και να έχει αληθινό ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπό του

Γ) μιλά σχετικά ισορροπημένα και κατανοητά, σε γλώσσα που μπορεί να καταλάβει ο «Δυτικός» άνθρωπος, και τον ενδιαφέρει η πρακτικότητα

Δ) δεν δείχνει να είναι προτεραιότητά του ο πλουτισμός και η κερδοσκοπία εκμεταλλευόμενος τις όποιες γνώσεις και ικανότητές του.

Βεβαίως, διαθέτω τη στοιχειώδη νοημοσύνη για να γνωρίζω ότι θα μπορούσα εύκολα να έχω πέσει έξω στις εκτιμήσεις μου, αλλά εν πάση περιπτώσει κάτι στην «αύρα» του μου λέει, ότι τουλάχιστον είναι έντιμος και καλοπροαίρετος. Μια βόλτα στο site του, το http://www.astraldynamics.com ίσως βοηθήσει να σχηματίσεις κι εσύ μια γνώμη.

Πάντως ο αρχικός μου στόχος δεν ήταν βέβαια, να κάνω promotion στον R. Bruce. Αλλά να αναγνώσω - μεταφράσω κατά κάποιο τρόπο δημόσια, το κείμενό - άρθρο του – δηλαδή απλά ένα ακόμη κείμενο σχετικό με την αύρα – ώστε να κεντρίσω το ενδιαφέρον για συμμετοχές που θα φώτιζαν ενδεχομένως, κάποιες πτυχές του θέματος «αύρα», περισσότερο μάλιστα από την πρακτική του σκοπιά.

Για τη σύζυγο βεβαίως αστειευόμουν. Πάντως, παραείναι «γήινη» για να ασχοληθεί με τον καθρέφτη με οποιοδήποτε άλλο τρόπο πέραν αυτού που εξυπηρετεί την φιλαρέσκειά της. Τουλάχιστον όμως με αγαπά αρκετά ώστε να μπορεί να ανέχεται τις όποιες «παραξενιές» μου.

Τώρα, το κομμάτι που ακολουθεί, ιδιαίτερα αυτό που αφορά τη διαδικασία του θανάτου, νομίζω ότι αξίζει να του ρίξεις μια ματιά. Τα όσα γράφει προέρχονται από προσωπικές παρατηρήσεις του. Ακόμα, όμως, κι αν όσα περιγράφει είναι εικασίες ή γεννήματα της φαντασίας του (που δεν το νομίζω), είναι κατά τη γνώμη μου συνταρακτικά..

Μαθαίνοντας να βλέπετε την Αύρα (by R.Bruce) συνέχεια 6η

20. Θάνατος:

Όταν κάποιος πρόκειται να πεθάνει, η αύρα του υποβάλλεται σε δραματικές αλλαγές. Έχω παρατηρήσει αύρες ανθρώπων που πεθαίνουν από καρκίνο και άλλες ασθένειες, εβδομάδες πριν από το θάνατό τους. Το πρώτο αξιοπρόσεχτο σημάδι είναι όταν η αύρα εξασθενίζει και αρχίζει να γίνεται πιο αδύνατη και θαμπή. Έπειτα (με τις μακροχρόνιες ασθένειες) μια εβδομάδα περίπου πριν από το φυσικό θάνατο, η αύρα αρχίζει να επεκτείνεται και να αλλάζει. Αλλάζει σε έναν όμορφο (πολύ χλωμό) γαλακτώδες-μπλε, που διαπερνάται από αδύναμους, μικροσκοπικούς, ασημένιους και λευκούς σπινθήρες. Αυτή σπινθήρες λάμπουν και αστράφτουν σε όλη την αύρα. Κάθε σπινθήρας είναι ορατός μόνο για δέκατα του δευτερολέπτου κάθε φορά.

*Σημείωση: Η αύρα κάποιου που πεθαίνει είναι ένα πολύ χλωμό γαλακτώδες-μπλε. Είναι ΠΟΛΥ απαλό και εξασθενημένο και ΠΟΛΥ δύσκολο να ιδωθεί. Είναι αρκετά συνηθισμένο να φαίνεται μια ανοιχτή-μπλε αύρα σε ένα υγιές άτομο, και αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται να πεθάνει. Η αύρα ενός ατόμου που πεθαίνει είναι αρκετά διαφορετική από μια φυσιολογική, υγιή, ανοιχτή-μπλε αύρα. Είναι όλη ένα χρώμα, πολύ μεγαλύτερο από το κανονικό, πολύ γαλακτώδες και πολύ εξασθενημένο.

Όσο πλησιάζει στο χρόνο του θανάτου, η αύρα αρχίζει να πάλλεται, διογκούμενη και συρρικνούμενη ακανόνιστα. Κατά περιόδους θα γεμίσει ολόκληρο το δωμάτιο, οπότε γίνεται περισσότερο μια ατμόσφαιρα παρά μια αύρα. Άλλες φορές θα συρρικνωθεί τόσο πολύ που να είναι σχεδόν αόρατη στην αυρική όραση. Γίνεται χλωμότερη και λεπτότερη μέρα με ημέρα, και οι μικροσκοπικοί ασημένιοι και άσπροι σπινθήρες γίνονται λεπτότεροι και περισσότεροι σε συχνότητα.

Υπάρχει πολλή δραστηριότητα σε όλα τα ενεργειακά κέντρα, εκείνη τη στιγμή. Το ενεργειακό σώμα προετοιμάζεται για τον τελικό χωρισμό - του φυσικού σώματος από το μη φυσικό σώμα (ή πνεύμα). Υπάρχουν, κατά περιόδους, ασθενικά έγχρωμα κύματα και αδύναμοι χρωματιστοί σπινθηρισμοί, σαν παστέλ ακίδες, που αναδύονται και βυθίζονται από τα κύρια κέντρα. Σπαράζουν και ριγούν και αρχίζουν να παράγουν έναν πολύ υψηλότερο και πιο εξευγενισμένο τύπο ενέργειας. Αυτή η αλλαγή υποδηλώνει τον επικείμενο και τελικό χωρισμό, του πνεύματος από το φυσικό σώμα – που εμείς αποκαλούμε θάνατο.

Τα πιο πάνω δεν πρέπει να συγχέονται με το φυσιολογικό ανοιχτό-μπλε και του σπινθηρισμούς που μπορεί να ιδωθούν σε μια υγιή ανθρώπινη αύρα. Η πιο πάνω θέαση δεν είναι δυνατή για οποιοδήποτε συνηθισμένο επίπεδο αυρικής όρασης, αλλά απαιτεί κάποιο βαθμό διορατικότητας, δηλ., τη δυνατότητα να βλέπετε με το μάτι του νου.

Σε κάποια στιγμή (που ποικίλει) πριν από το φυσικό θάνατο, η αύρα θα γίνει σχεδόν αόρατη στην αυρική όραση. Μόνο μια εξασθενημένη, πολύ χλωμή λάμψη θα φαίνεται ακόμα, κοντά στην επιδερμίδα. Αυτή είναι η παραμένουσα αιθερική ύλη, προσκολλημένη στο φυσικό σώμα. Υπάρχει, εντούτοις, ακόμα έντονη δραστηριότητα που συνεχίζεται μέσα στο ενεργειακό σώμα, αλλά είναι τώρα πολύ πέρα από το να είναι προσιτή στην συνήθη αυρική όραση.

Η αύρα αντανακλάται τώρα σε ένα πολύ πιο υψηλό επίπεδο πραγματικότητας – σε μια άλλη διάσταση. Διορατικότητα και η αστρική όραση είναι απαραίτητα, προκειμένου να ιδωθεί η άλλη ενεργειακή δραστηριότητα, κατά τη διάρκεια των τελικών σταδίων της διαδικασίας του θανάτου.

Στην οριστική στιγμή του θανάτου, εάν παρατηρείτε πολύ προσεκτικά, θα δείτε μια πολύ εξασθενημένη, αχνή ομίχλη, να αναδύεται από το σώμα, και γρήγορα να εξαφανίζεται. Αυτό είναι το πνεύμα που αφήνει το φυσικό σώμα. Εκείνη η αχνή ομίχλη (pale mist) είναι η παραμένουσα αιθερική ύλη, προσκολλημένη στο πνευματικό σώμα, καθώς αυτό αναχωρεί.

Ο ακριβής χρονικός προσδιορισμός για το πότε αυτές οι αλλαγές στην αύρα εμφανίζονται, εξαρτάται πολύ από το είδος της ασθένειας, τη διάρκειά της, και το σθένος του θνήσκοντος. Αυτά καθορίζουν την ταχύτητα της πραγματικής διαδικασίας του θανάτου. Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, ολόκληρη αυτή η διαδικασία μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα και συχνά είναι υπόθεση ωρών.
Υπό διαφορετικές συνθήκες, αυτά μπορεί να συμβούν στη διάρκεια αρκετών ημερών, εβδομάδων ή ακόμα και μηνών.

21. Πνευματική Ενέργεια:

Υπάρχει πάντα πολλή πνευματική ενέργεια και δραστηριότητα, που περιβάλλουν κάποιον που πεθαίνει, τις μέρες και τις εβδομάδες που προηγούνται από το θάνατό του. Το ποσό αυτής της πνευματικής δραστηριότητας φαίνεται να εξαρτάται πολύ από το σύστημα πεποιθήσεών του, καθώς επίσης και από την ηθική, πνευματική και ψυχική ανάπτυξή του.

Την ισχυρότερη - υψηλού επιπέδου πνευματική ενέργεια και δραστηριότητα= που έχω αισθανθεί ποτέ, είναι γύρω από παιδιά που πεθαίνουν. Τα παιδιά φαίνεται να καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο την πνευματικότητά τους από ότι οι ενήλικοι. Εμείς οι ενήλικοι, φαίνεται να χάνουμε πολύ μεγάλο μέρος αυτής της συνειδητότητας - της πνευματικής και θείας φύσης μας – καθώς μεγαλώνουμε.

Ήμουν παρών σε πολλές περιπτώσεις παιδιών που πέθαιναν. Ο μόνος τρόπος που μπορώ να το περιγράψω είναι ότι, σε αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές, βρισκόμουν μέσα σε μια ιερή παρουσία - πολύ πέρα από τη φτωχή κατανόησή μου της πραγματικότητας. Τα παιδιά αναπτύσσουν ένα ιδιαίτερο είδος σοφίας και ένα υψηλό επίπεδο πνευματικής κατανόησης - και δεν έχουν κανέναν φόβο του θανάτου.

Ατυχήματα:

Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να παρατηρήσω την αύρα κάποιου που πεθαίνει, αμέσως μετά από ένα ατύχημα, γι αυτό δεν μπορώ να κάνω κάποιο σχόλιο γι αυτήν την πτυχή του θανάτου.

Πρόωρος θάνατος:

Έχω, εν τούτοις, γνωρίσει υγιείς, γεμάτους ζωτικότητα ανθρώπους, οι οποίοι έχουν πεθάνει ξαφνικά, από κτυπήματα, καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά ανευρύσματα. Τους έχω παρατηρήσει, ημέρες και εβδομάδες πριν από τον αιφνίδιο θάνατό τους. Έχω σημειώσει παρόμοιες μεταβολές, όπως θα περίμενα να δω σε κάποιον που πρόκειται να πεθάνει: πολύ γαλακτώδεις-ανοιχτού-μπλε επεκταμένες αύρες, ασημένιοι και λευκοί σπινθήρες, και πολλή πνευματική ενέργεια και δραστηριότητα γύρω τους. Αυτοί οι άνθρωποι, εν τούτοις, δεν ήταν άρρωστοι. Ήταν όλοι, υγιείς, μεγάλης ζωτικότητας άνθρωποι, αλλά υπήρξε κάτι αρκετά διαφορετικό αναφορικά με αυτούς- μια απροσδιόριστη ατμόσφαιρα. Σε όλες τις περιπτώσεις, φαινόταν να ξέρουν, διαισθητικά (αλλά όχι συνειδητά) ότι ο χρόνος τους σε αυτόν τον κόσμο ήταν σχεδόν στο τέλος του. Όλοι έκαναν ορισμένα πράγματα, τακτοποιούσαν τις υποθέσεις τους, ή διόρθωναν τα πράγματα κατά κάποιο τρόπο, στις μέρες και τις εβδομάδες πριν από το θάνατό τους.

22. Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι αποτυγχάνουν να δουν αύρες:

Ο πλέον συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι αποτυγχάνουν να δουν την αύρα, είναι απλά ο τρόπος που την προσεγγίζουν. Η ανθρώπινη αύρα δεν είναι πρόσφορο έδαφος για εκπαίδευση για τον αρχάριο.

Αυτό συμβαίνει συνήθως: Ο εθελοντής σας κάθεται και περιμένει, για πολύ ώρα, ενώ εσείς αγωνίζεστε και πιέζεστε για μια έστω αναλαμπή της αύρας τους. Προσπαθείτε να χαλαρώσετε και να συγκεντρωθείτε - και να κυριαρχήσετε μια δυσνόητη οπτική τεχνική – και όλα αυτά συγχρόνως. Ανησυχείτε, υποσυνείδητα, για αυτό που σκέφτονται για σας. Μήπως βαριούνται; Μήπως γίνονται ανυπόμονοι; Σκέφτονται για σας πως είστε ανόητοι, αποτυχημένοι ή και τα δύο; Αυτό το είδος πίεσης αναγκάζει τις μικρές εντάσεις να ενισχύονται μέσα σας, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπουν τη χαλαρωμένη κατάσταση που είναι αναγκαία για να δείτε την αύρα. Το να προσπαθείτε να έχετε αποτελέσματα, κάτω από αυτό το είδος πίεσης, ως αρχάριοι, αγγίζει το αδύνατο.

Παραθέτω εδώ ένα email από κάποιο νεαρό. Δείχνει μερικές συνηθισμένες παρανοήσεις, στα αρχικά στάδια, όταν προσεγγίζονται οι αύρες:

David: "Παρακολουθούσα στην αίθουσα το μάθημα των οικονομικών, όταν άρχισα να βλέπω μια αδύναμη άσπρη λάμψη γύρω από το κεφάλι του ομιλητή (όχι ακριβώς πάντως, δεν μπορώ να την περιγράψω πραγματικά), που περιέβαλλε τα πλαϊνά του κεφαλιού του.

Και, μπορούσα επίσης να δω μία παρόμοια λάμψη, που προέρχονταν από έναν από τους σπουδαστές που κάθονταν μπροστά του, αλλά του σπουδαστή είχε κάποια γαλαζωπή απόχρωση.

Συνέχισα να κοιτάζω, και μια φωτεινή κίτρινη λάμψη εμφανίστηκε γύρω από το κεφάλι του. Έπειτα άρχισα να βλέπω μια παρόμοια άσπρη λάμψη (glow) προερχόμενη από κάποιες οθόνες υπολογιστών, που βρίσκονταν στα έδρανα. Στην αρχή, ήλπιζα ότι μπορούσα να δω τις αύρες, αλλά έπειτα όταν είδα τις λάμψεις γύρω από τις οθόνες, είχα τις αμφιβολίες μου."

Εγώ: Κάθε ζωντανό και μη ζωντανό πράγμα έχει μια αύρα, συμπεριλαμβανομένων και των οθονών. Ο λόγος που τις είδες όταν τις είδες είναι γιατί (αφησέ με να μαντέψω) ήσουν βαριεστημένος, κουρασμένος, πολύ χαλαρωμένος, ίσως λίγο σε κατάσταση ονειροπόλησης. Τα μάτια σου ήταν κουρασμένα, βαριά, και είχες πρόβλημα να τα κρατήσεις ανοικτά; Αυτές είναι οι ΤΕΛΕΙΕΣ συνθήκες για να δεις μια αύρα!

David: "Αυτό ακριβώς συνέβαινε! Η συζήτηση εξελισσόταν σε θέματα που δεν με ενδιέφεραν καθόλου."
"Τέλος πάντων, αναρωτιόμουν, άν μπορείς να μου πείς, εάν πραγματικά είδα τις αύρες τους. Προσπάθησα παρατηρώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη να δω την αύρα μου, όταν πήγα στο σπίτι, και προσπάθησα να δω την αύρα φίλου μου, αλλά δεν δούλεψε. Δεν ήμουν σε θέση να δω ούτε μια αύρα, από εκείνη την ημέρα, εδώ και μια ή δύο εβδομάδες. Όσον αφορά κάποια από τα ερωτήματά μου. Αναρωτιόμουν ποια χρώματα τα μη ζωντανά αντικείμενα εκπέμπουν – μήπως άσπρο; Γιατί η αύρα ήταν φωτεινότερη γύρω από τα κεφάλια τους;"

Εγώ: Είδες όντως την αύρα! Τα χρώματα που εκπέμπονται από τα μη ζωντανά αντικείμενα ποικίλλουν ανάλογα με το χρώμα του αντικειμένου, αλλά τα άψυχα αντικείμενα, γενικά, έχουν μια απλή αδύναμη, κρεμώδη αύρα που τα περιβάλλει. Η αύρα που είδες, να περιβάλλει τα κεφάλια των ανθρώπων που ήταν κοντά σου, ήταν η αιθερική αύρα τους - που είναι ένα αδύναμο, κρεμώδες χρώμα, συνήθως με μια απαλή μπλε απόχρωση να την τονίζει.

Η ανθρώπινη αύρα είναι φωτεινότερη γύρω από την περιοχή του κεφαλιού, για δύο λόγους:

1. Τα ρούχα εμποδίζουν την αύρα.

2. Η περιοχή του κεφαλιού είναι συνήθως ακάλυπτη (κανένας ρούχο για να την εμποδίσει) και είναι εκεί όπου το κίτρινο του διάνοιας είναι πιό ενεργό, και το οποίο είναι αρκετά εύκολο να ειδωθεί. Αυτό το κίτρινο ποικίλλει στην ένταση, ανάλογα με το βαθμό διανοητικής δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα τη στιγμή που παρατηρείτε την αύρα. Αυτή, η διανοητική δραστηριότητα, λαμπρύνει την αύρα στην περιοχή του κεφαλιού. Ίσως ο σπουδαστής που παρατήρησες ήταν πραγματικά πολύ ικανός διανοητικά εκείνη τη μέρα;

Το κύριο σημείο, για το οποίο σας παρουσίασα αυτή την επιστολή είναι ότι: Ο David άρχισε να βλέπει την αύρα, χωρίς κανένα πρόβλημα, όταν ήταν κουρασμένος και χωρίς να προσπαθεί να τη δει. Ήταν κουρασμένος, βαριεστημένος και ονειροπολούσε (μια πολύ χαλαρωμένη κατάσταση). Ο David αγωνιζόταν να μείνει ξύπνιος και πιεζόταν να κρατήσει τα μάτια του ανοικτά. Αυτός ο εξαναγκασμός για τα μάτια να κρατηθούν ανοικτά, δημιουργεί μια ισχυρή πνευματική δράση ανοίγματος, στη θέση του μετωπιαόυ κέντρου - μεταξύ των ματιών. Αυτό ενεργοποιεί το μετωπιαίο κέντρο και συνδυασμένο με ένα χαλαρό, μη εστιασμένο βλέμμα, προκαλεί την εμφάνιση αυθόρμητης αυρικής όρασης.

Όταν ο David προσπάθησε να δει μια αύρα, αργότερα στο σπίτι, δεν μπορούσε - επειδή ήταν εντελώς ξύπνιος και προσπαθούσε με ένταση, και δεν ήταν πια σε αρκετά χαλαρωμένη κατάσταση ώστε να δουλέψει η αυρική όραση .

Να έχετε αυτό, το πιο πάνω, κατά νου - όταν κάνετε τις πρώτες σας προσπάθειες να χρησιμοποιήσετε την αυρική όραση!

Eνα ωραίο συμμετοχικό συμπέρασμα που βγαίνει μεταξύ αυτού στο
προηγούμενο post μου και του κυρίου Bruce που βλέπει Αυρικά...

quote:

---

και προσπάθησε να κλείνεις τα βλέφαρα όλο και πιο λίγο
(μέχρι να τσούξουν λίγο τα μάτια), και να είναι ακίνητα σε μία γενική
εικόνα του καθρεύτη που θα έχει την εικόνα του προσώπου σου....

---

Νομίζω το είδος αυτό κοιτάγματος, είναι το ίδιο με αυτό που χρειάζεται για να δούμε τις τρισδιάστατες εικόνες των στερεογραμμάτων. Φαντάζομαι ότι γνωρίζεις για τα στερεογράμματα – ήταν της «μόδας» πριν μερικά χρόνια – αν πάντως όχι, βάζοντας για ψάξιμο τη λέξη stereogram θα βρεις πολλά σχετικά links.

Κοιτάζοντας ένα στερεόγραμμα με αυτό το ονειροπόλο, αφηρημένο, αποεστιασμένο βλέμμα , αναδύεται στο οπτικό μας πεδίο μια («κρυμμένη» από τη συνήθη εστιακή όρασή μας) τρισδιάστατη εικόνα. Το «εφέ» αυτό βασίζεται στη στερεοσκοπική μας όραση, στο ότι μπορεί δηλαδή ο εγέφαλος να μεταφράσει σε «πληροφορία βάθους», τα ελαφρώς διαφορετικά οπτικά είδωλα που λαμβάνει από κάθε μας μάτι.

Προφανώς λοιπόν κοιτάζοντας μόνο με το ένα μάτι δεν μπορείς να δεις αυτή την επιπλέον πληροφορία. (Αυτό είναι tip ελέγχου, για το αν αυτό που βλέπουμε, όταν εφαρμόζουμε αυτό το κοίταγμα για να δούμε αύρα είναι όντως κάτι που υπάρχει εκεί έξω και όχι ένα παιχνίδι των ματιών, μια δηλαδή οφθαλμαπάτη).

Στο θέμα φωτισμού , η αλήθεια είναι ότι έχω βρει αρκετές διαφορές από μέθοδο σε μέθοδο (προτείνεται από μισοσκόταδο έως πλήρες φως ημέρας). Εκεί που νομίζω ότι όλες συγκλίνουν είναι ότι το απόλυτο σκοτάδι ή το φως που πέφτει άμεσα ή αντανακλάται στα μάτια δυσκολεύει κατά πολύ τη θέαση της αύρας.

Αλλά ας δούμε τι προτείνει και o R.B…

Μαθαίνοντας να βλέπετε την Αύρα (by R.Bruce) συνέχεια 7η

23. Πως να δει κανείς μια Αύρα: (βασική τεχνική)

Για να δείτε την αύρα, πρέπει να μπορείτε να χαλαρώσετε και να συγκεντρωθείτε, συγχρόνως, και υπάρχει ένα τρικ στην εστίαση των ματιών σας με έναν ειδικό τρόπο.

* Μια αύρα πρέπει να ατενίζεται – όχι να κοιτάζεται άμεσα *
* An aura must be gazed upon - not looked at *

Φωτισμός:

Κατ' αρχάς, χρειάζεστε άφθονο καλό, απαλό φωτισμό για να εκπαιδευθείτε, όχι αμυδρό, αλλά καλό απαλό φως. Είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρχει οποιοδήποτε ισχυρό φως που λάμπει ή που αντανακλά στα μάτια σας. Είναι καλύτερα το φως να έρχεται από πίσω και πάνω από σας. Εάν υπάρχει, ας πούμε ένα παράθυρο, που πλημμυρίζει με φως το δωμάτιο, στο οπτικό σας πεδίο, ενώ προσπαθείτε να δείτε μια αύρα, θα σας αποσπάσει και θα το κάνει πολύ δυσκολότερο το να δείτε μια αύρα. Μια λάμπα των εκατό Watt, που φωτίζει από πάνω και πίσω σας, είναι μια χαρά.

Βήμα 1:

Πάρτε ένα βιβλίο και τυλίξτε το με ένα φωτεινό, βασικά μπλε ή κόκκινο χαρτί. Στηρίξτε το όρθιο, σε ένα τραπέζι, έξι ή επτά πόδια μακριά από σας (περίπου 2 μέτρα). Πειραματιστείτε με την απόσταση έως ότου βρείτε αυτήν που είναι ακριβώς σωστή για σας, αλλά η ελάχιστη απόσταση πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 πόδια (1,2 μέτρα). Σιγουρευτείτε ότι έχετε ένα σαφές, αρκετά ουδέτερο φόντο. Μην το παρατηρείτε κόντρα σε έναν λαμπρά χρωματισμένο τοίχο, ή μια φανταχτερή ταπετσαρία. Εάν το χρώμα του τοίχου δεν είναι κατάλληλο, κρεμάστε ένα φύλλο ουδέτερα χρωματισμένου χαρτιού ή υφάσματος στον τοίχο, ως σκηνικό. Ένα σεντόνι, ή μερικά φύλλα χασαπόχαρτο, στερεωμένα με ταινία στον τοίχο, είναι ότι πρέπει.

Σημειώσεις:

• A. Το βιβλίο είναι μόνο ένα στήριγμα για το χρωματιστό χαρτί, δηλ., είναι η αύρα του χρωματισμένου χαρτιού που πρόκειται να εξετάσετε - όχι η αύρα του βιβλίου. Η χρησιμοποίηση ενός τούβλου, που καλύπτεται στο χρωματισμένο χαρτί, θα έδινε το ίδιο αποτέλεσμα όπως θα έδινε και ένα κομμάτι χρωματισμένο χαρτί κρεμασμένο στον τοίχο.
• B. Οι αύρες του μπλε και του κόκκινου χρώματος είναι, μακράν, οι φωτεινότερες και οι ευκολότερες να ιδωθούν.
• C. Η φωτεινότητα και ο τόνος της αύρας ενός χρώματος ποικίλλουν ανάλογα με την απόχρωση και τον τόνο του χρώματος που χρησιμοποιείται, γι αυτό χρησιμοποιείστε μόνο φωτεινά πρωταρχικά χρώματα.
• D. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε λαμπρά χρωματισμένο αντικείμενο για αυτό: ρούχο, μεταλλικά κουτιά κουζίνας, παιχνίδια, ή ακόμα και κομμάτια χρωματιστού χαρτιού απευθείας πάνω σε έναν τοίχο.

Βήμα 2:

Κλείστε τα μάτια σας, πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές και χαλαρώστε. Όταν είστε ήρεμοι, κοιτάξτε το βιβλίο. Εστιάστε τα μάτια σας στο τίποτα, λίγο στο πλάι και πέρα από αυτό. Αυτό είναι σαν να ατενίζατε τον τοίχο που είναι πίσω του, αλλά χωρίς να εστιάζετε πάνω σε αυτόν.

Η όλη ιδέα είναι να χαλαρώσετε εντελώς την εστίαση των ματιών σας και να δείτε το θέμα με την περιφερική, ή πλευρική όρασή σας. Με τον όρο περιφερική όραση, εννοώ απλά την περιβάλλουσα την κανονική εστιακή περιοχή της όρασής σας (μερικές ίντσες μόνο) όχι την άκρη του ματιού σας.

Ήρεμα, διατηρείστε αυτό το ατένισμα και χαλαρώστε τα μάτια σας. Συνηθίστε σε αυτή τη χαλαρωμένη εστίαση και προσπαθήστε να μην στρεσάρετε τα μάτια ή το μέτωπό σας κάνοντάς το. Συγκεντρωθείτε! Χρειάζεστε ένα έντονο, αλλά πολύ χαλαρωμένο και σταθερό βλέμμα, παρόμοιο με αυτό του ονειροπολήματος.

Βλεφάρισμα:

Όταν πρέπει να ανοιγοκλείσετε τα μάτια, κάντε το, διαφορετικά θα αναγκάσετε τα μάτια σας να ενταθούν, να τσούξουν και να δακρύσουν. Βλεφαρίστε κανονικά και χωρίς να μεταβάλλετε την εστίαση, και ΜΗΝ ανησυχείτε γι αυτό. Το βλεφάρισμα θα κάνει την αύρα που βλέπετε να εξαφανιστεί - για ένα ή δύο μόνο δευτερόλεπτα - αλλά θα επανεμφανιστεί γρήγορα - εάν μένετε ήρεμοι και διατηρείτε μια χαλαρωμένη εστίαση. Το να μάθετε να διατηρείτε την εστίασή σας, βλεφαρίζοντας κανονικά, είναι ένα σημαντικό μέρος της εκμάθησης της χρήσης της αυρικής όρασης.

Τεχνική ανοίγματος του μετωπιαίου κέντρου:

Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε κάποιο είδος άσκησης για άνοιγμα του μετωπιαίου κέντρου, προκειμένου αυτό να ενεργοποιηθεί σε μια αντιληπτική κατάσταση. Αυτό θα σας επιτρέψει να αντιληφθείτε την ενέργεια που περιβάλλει το θέμα σας - ως αυρική θέαση. Είναι δυνατό να φανεί η αύρα του χρώματος χωρίς να το κάνετε αυτό, αλλά είναι πολύ δύσκολο να φανεί μια ζωντανή αύρα, χωρίς πρώτα να ενεργοποιήσετε και να
ανοίξετε το μετωπιαίο κέντρο σας.

*** Παρακαλώ δώστε πολύ μεγάλη προσοχή σε αυτό που ακολουθεί ***

Μπορείτε να θυμηθείτε πως είναι όταν είστε πολύ, πολύ κουρασμένοι – εντελώς εξαντλημένοι; Τι αισθάνεστε όταν δεν έχει κοιμηθεί για μέρες, και μόλις και μετά βίας μπορείτε να κρατήσετε τα μάτια σας ανοικτά;

Μπορείτε να θυμηθείτε πως αισθάνεστε όταν τα μάτια σας κλείνουν από μόνα τους; Όταν πρέπει να πασχίσετε για να κρατήσετε τα μάτια σας ανοικτά;

Αυτό προκαλεί μια αίσθηση, εάν παρατηρήσετε τον εαυτό σας προσεκτικά, σαν να προσπαθείτε να σηκώσετε ένα βαρύ, σκιερό πέπλο, πίσω από τα μάτια σας. Όταν αυτό συμβαίνει, οι μύες των ματιών σας δεν αποκρίνονται πολύ καλά, έτσι η όλη δράση γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου νοητικά.

Σταθείτε για μια στιγμή και θυμηθείτε με τι μοιάζει αυτό το αίσθημα.

Η προσπάθεια να ανοίξετε τα κουρασμένα μάτια σας, προκαλεί μια ισχυρή νοητική δράση ανοίγματος, στη θέση του μετωπιαίου κέντρου – και με αυτόν τον τρόπο το ενεργοποιεί.

Να πως δουλεύει:

Αυτή η νοερή δράση ανοίγματος, εστιάζει τη σωματική σας προσοχή στη θέση του μετωπιαίου κέντρου.

Όταν η σωματική προσοχή σας στρέφεται σε μια περιοχή του σώματός σας, και χειρίζεστε εκείνη την περιοχή με το μυαλό σας, δραστηριοποιείτε το ενεργειακό σας σώμα σε εκείνη την περιοχή - με έναν δυναμικό τρόπο.

Αν αυτή η νοερή δράση ανοίγματος συνεχιστεί αρκετά, και καταβάλλετε επαρκή νοητική προσπάθεια σε αυτή, το μετωπιαίο σας κέντρο (το τρίτο σας μάτι) θα αρχίσει να ανοίγει.

Εάν εφαρμόσετε αυτήν την νοητική δράση ανοίγματος, όταν είστε χαλαρωμένοι, και έχετε ένα θέμα στο οπτικό σας πεδίο- και δεν εστιάζετε άμεσα στο θέμα σας – θα προκύψει αυθόρμητη αυρική θέαση.

Η νοερή δράση ανοίγματος που δίνεται εδώ είναι παρόμοια, μόνο πολύ ισχυρότερη και αποτελεσματικότερη από τις συνήθεις, βασισμένες στον οραματισμό, τεχνικές ανοίγματος των chakra που διδάσκονται από τους περισσότερους άλλους δασκάλους ψυχικής ανάπτυξης και ενεργειακής δουλειάς.
Η βασισμένη στον οραματισμό (visualisation based) ενεργειακή εργασία, από μόνη της, είναι αδύναμη και αργή και πολύ δύσκολο να μαθευτεί και να χρησιμοποιηθεί.

* Πίσω στο χρωματιστό βιβλίο:

Ενώ κοιτάζετε σταθερά, με μια χαλαρωμένη εστίαση, στο με μπλε ή κόκκινο καλυμμένο βιβλίο σας - αναπαράγετε την ίδια διανοητική δράση, όπως περιγράφεται πιο πάνω. Μετατοπίστε τη σωματική προσοχή σας στην περιοχή μεταξύ των ματιών σας. Αισθανθείτε αυτήν την περιοχή με το μυαλό σας - συγκεντρώστε την όλη αντίληψη της αίσθησής σας, τη σωματική σας προσοχή, σε αυτήν την περιοχή.

Υπόδειξη: Ξύστε με το νύχι απαλά, το δέρμα μεταξύ των ματιών σας, και ακριβώς από πάνω, στο μετωπιαίο σας κέντρο. Αυτό θα σας βοηθήσει να εστιάσετε σε εκείνο το σημείο με τη σωματική σας προσοχή.

Μετατοπίστε τη σωματική σας προσοχή στην περιοχή μεταξύ των ματιών σας – και επικεντρωθείτε στο να είστε συνειδητοί εκείνης της περιοχής!

Ανυψώστε νοερά τον όλη περιοχή - σαν να προσπαθούσατε να αναγκάσετε τα βλέφαρά σας να ανοίξουν - αλλά μην επιτρέψετε στους μυς σε αυτήν την περιοχή να συσταλθούν ή να ανταποκριθούν με οποιοδήποτε τρόπο (η όλη διαδικασία είναι μόνο νοητική).

Απομονώστε τη διανοητική εντολή που ανυψώνει τα βλέφαρά σας. Παρατηρείστε προσεκτικά τον εαυτό σας. Φανταστείτε ότι τα μάτια σας είναι πολύ βαριά, και αφήστε τα να κλείσουν, και να ανοίξουν μερικές φορές. Παρατηρήστε ποιους μυς χρησιμοποιείτε για να το κάνετε αυτό. Χρησιμοποιήστε αυτήν την ίδια εντολή προς τους μύες - με την νοητικά βασισμένη σωματική προσοχή σας, σε αυτή την περιοχή – αλλά χωρίς να αφήσετε τους μυς των βλέφαρών σας να υπακούσουν.

Κάντε το ξανά και ξανά – σηκώστε, σηκώστε, σηκώστε – σαν να σηκώνατε μια βαριά σκιά πίσω από τα μάτια σας.

Επαναλάβετε αυτήν την δράση, πάλι και πάλι, αλλά μην επιτρέψετε στον εαυτό σας - ή σε οποιουσδήποτε μυς – να συσταλθούν ή να ανταποκριθούν. Αυτό είναι λίγο δυσνόητο όταν το ξεκινάτε, αλλά εύκολα μπορείτε να το μάθετε με λίγη πρακτική.

Αυτή η νοητική δράση ανοίγματος είναι πολύ σημαντική. Είναι το πρώτο βήμα στην εκμάθηση του πώς να ελέγχετε το μετωπιαίο κέντρο σας και, αργότερα, και το υπόλοιπο ενεργειακό σας σώμα - εάν αποφασίσετε να προχωρήσετε στην ανάπτυξη της πλήρους διόρασης και άλλων ψυχικών ικανοτήτων.

Στα αρχικά στάδια, δεν πειράζει εάν αισθάνεστε ότι ανυψώνετε μια πάρα πολύ μεγάλη περιοχή στο μέτωπό σας. Ακόμα κι αν ανυψώνετε ολόκληρο το μπροστινό μέρος του μετώπου σας – θα εξακολουθήσει ακόμα κι αυτό να έχει μια επίδραση ανοίγματος στο μετωπιαίο σας κέντρο. Με την πρακτική, θα είστε σε θέση να περιορίσετε το πεδίο εστίασης αυτής της διανοητικής δράσης ανοίγματος - στην κεντρική περιοχή του μετώπου μόνο.

Εάν συνεχίσετε αυτήν την διανοητική δράση ανοίγματος, θα δραστηριοποιήσετε το μετωπιαίο σας κέντρο - αναγκάζοντας το να γίνεται ενεργό. Η σταθερή, χαλαρωμένη εστίασή σας, στο θέμα σας, θα συντονίσει το μετωπιαίο σας κέντρο στην ενέργεια που εκπέμπεται από αυτό. Αυτή η ενέργεια θα μεταβιβαστεί στο οπτικό κέντρο του εγκεφάλου σας. Εκεί, θα ερμηνευθεί ως οπτική εικόνα - μια φωτεινή ζώνη χρωματιστού φωτός.

Υπόδειξη: Όταν έχετε απομονώσει αυτήν την δράση «ανοίγματος», και μπορείτε να την κάνετε νοερά, θα βρείτε ότι είναι ευκολότερο να ανυψώσετε τη μια πλευρά του «πέπλου πίσω από τα μάτια σας» από ότι την άλλη - συνήθως η δεξιά είναι ευκολότερη. Βασικά, το συναίσθημά αυτό προκαλείται από τα δύο διαφορετικά ημισφαίρια του εγκεφάλου σας – το ένα είναι πολύ ευκολότερο να χρησιμοποιηθεί από ότι το άλλο. Εάν αυτό είναι ένα πρόβλημα, χρησιμοποιήστε μια περιστροφική κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού (clockwise) νοητική δράση, πάνω από την περιοχή του μετωπιαίου κέντρου, για να το ενεργοποιήσετε. Με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, εννοώ με τη φορά των δεικτών του ρολογιού από το μέσα (clockwise from the inside ). Χρησιμοποιήστε την ίδια διανοητική εντολή στους μυς για την οποία μιλήσαμε πιο πάνω, όπως με το άνοιγμα των κουρασμένων ματιών, αλλά κάντε τη περιστροφική, σαν να ανακατώνατε διανοητικά εκείνη την περιοχή με ένα μολύβι.

Είναι καλύτερο να εναλλάσσεστε μεταξύ της κύριας δράσης ανοίγματος, και αυτής της περιστροφικής δράσης, όταν προσπαθείτε να ενεργοποιήσετε το μετωπιαίο κέντρο σας. Η κύρια δράση ανοίγματος εξακολουθεί να χρειάζεται για να συντονίσει το μετωπιαίο κέντρο σας σε μια αύρα.

Σημείωση. Θυμηθείτε: όλες αυτές οι ασκήσεις ενεργειακής δραστηριοποίησης εξαρτώνται από την εντοπισμένη σωματική προσοχή – συνειδητότητα (awareness), συγκεκριμένα –την εντοπισμένη προσοχή στην επιφάνεια του δέρματος. Πρέπει ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΤΕ αυτές τις διανοητικές ενέργειες να συμβαίνουν, προκειμένου αυτές να αποβούν αποτελεσματικές.

Η πρώτη σας αύρα:

Ενώ κάνετε όλα τα ανωτέρω, διατηρήστε υπομονετικά το χαλαρωμένο βλέμμα σας, ακριβώς στο πλάι και πέρα από το θέμα σας. Μετά από λίγο (από μερικά δευτερόλεπτα έως αρκετά λεπτά - στα αρχικά στάδια) θα δείτε ένα ασθενικό λαμπύρισμα στον αέρα, γύρω από το βιβλίο. Κατόπιν, θα δείτε μια χλωμή, στενή ζώνη φωτός να δομείται, κοντά στην άκρη του βιβλίου. Αυτή είναι η αιθερική αύρα των βιβλίων.

* Παραμείνετε χαλαρωμένοι!

* Μην αλλάξετε την εστίασή σας – με κανένα τρόπο!

* Μην εξετάσετε άμεσα το θέμα σας!

* Ανοιγοκλείστε τα μάτια σας αν πρέπει - θα επανέλθει γρήγορα!

Σύντομα, μια ανοιχτό-κίτρινη αύρα (μπλε βιβλίο) ή ανοιχτό-πράσινη αύρα (κόκκινο βιβλίο) θα αρχίσει να σχηματίζεται, από τη ωχρή, αιθερική ζώνη γύρω από το βιβλίο. Εάν αλλάξετε την εστίασή σας, κοιτάξετε με υπερένταση , ή την εξετάσετε άμεσα - η αύρα θα εξαφανιστεί αμέσως.

Η αύρα πρέπει να παρατηρείται με την περιφερειακή, ή πλευρική όρασή σας.

Εάν κάτι συμβεί, και η αύρα εξαφανιστεί, μην ανησυχήσετε.
Συνεχίστε την παρατήρηση, ήρεμα, και υπομονετικά και θα επανεμφανιστεί.

Στα αρχικά στάδια, η αύρα θα τείνει να εξαφανίζεται κάθε λίγο. Αυτό είναι απόλυτα κανονικό. Συνεχίστε και αυτό θα συμβαίνει όλο και λιγότερο, καθώς κατακτάτε την τεχνική του να βλέπετε.

Η φωτεινότητα της αύρας ενός προσώπου εξαρτάται κατά πολύ από τη διάθεσή του και το πώς αισθάνεται. Εάν αισθάνεται ευτυχής και γεμάτος ζωή, η αύρα του θα είναι πολύ ισχυρότερη, μεγαλύτερη και φωτεινότερη. Βάλτε να παίζει η αγαπημένη τους μουσική, ή πείτε μερικά αστεία και ρίξτε ένα καλό γέλιο. Αυτό θα βοηθήσει να ενεργοποιηθεί η αύρα τους πράγμα που θα σας διευκολύνει σας να τη δείτε.

Μια ανάσα πριν το τέλος αυτού του κειμένου…

Η τεχνική που περιγράφηκε έχει όπως είπα και πιο πάνω, αρκετές ομοιότητες αλλά και διαφορές με άλλες ανάλογες. Σε αυτήν πάντως, φαίνεται ότι, η θέαση της αύρας συνδυάζεται και με την ταυτόχρονη ενεργοποίηση του «τρίτου ματιού».

Η αλήθεια είναι ότι, όταν εφαρμόζω τις γενικές οδηγίες, (χαλαρά, αποεστιασμένα, με φως που να έρχεται από πάνω και πίσω είναι μάλλον εύκολο να αντιληφθώ ένα αχνό φωτεινό περίγραμμα, γύρω από το παρατηρούμενο θέμα μου, με φευγαλέες ανεπαίσθητες χρωματικές «εντάσεις». Τώρα αν αυτό είναι η αιθερική αύρα ή απλά κάποια ασάφεια της οπτικής μου αντίληψης (ένα είδος οφθαλμαπάτης δηλαδή) δεν μπορώ να το πώς με σιγουριά.

Προς το παρόν έχω αντιληφθεί το αυρικό (ή «αυρικό» ???) φως του κόκκινου, του πορτοκαλί και του μωβ. Κάτι όμορφες φωτεινές ζώνες (μισού-δύο εκατοστών), με απαλά χρώματα (πράσινου, γαλάζιου και κίτρινου αντίστοιχα) που περιβάλλουν τα χρωματιστά χαρτιά που κοιτάζω. Δεν έχω βέβαια προσπαθήσει αρκετά ακόμη.

Αν πάντως η αιθερική αύρα είναι κάπως έτσι, όπως δηλαδή τη βλέπει ένας αρχάριος και όπως περιγράφηκε πιο πάνω, δεν μοιάζει με τίποτα, με αυτό που απεικονίζεται στις φωτογραφίες Kirlian.

Απορία: Οι μεγάλοι ζωγράφοι (οι γνωστοί τουλάχιστον) δεν αναπαριστούν την αύρα στους πίνακές τους*. Αν όμως η θέασή της είναι θέμα «ειδικού» κοιτάγματος, τότε θα έπρεπε αν όχι όλοι, πάντως οι περισσότεροι να την έχουν αντιληφθεί. -Ποιος είναι πιο «ειδικός» στο κοίταγμα και την αντίληψη των χρωμάτων από ότι ένας ζωγράφος;-
… η εξαίρεση(;) ίσως, του κανόνα: Αν δείτε πίνακες του Κ. Παρθένη, τα θέματά του (δέντρα, βράχοι, κτλ) μου δίνουν την εντύπωση ότι περιγράφονται από την αιθερική, ας πούμε, αύρα τους. Μπορεί βέβαια να υπάρχει άλλη πιο πεζή ερμηνεία.

*Η θρησκευτική ζωγραφική με τα φωτοστέφανα και οι ινδουϊστικές για παράδειγμα εικόνες, μάλλον θα πρέπει να εξαιρεθούν αφού εκεί υπάρχουν λίγο-πολύ αυστηροί συμβατικοί κανόνες που ορίζουν το πώς θα πρέπει να αποδίδονται οι διάφορες μορφές, οι έννοιες και οι ιδιότητες που απεικονίζονται.

Μόλις δείτε την πρώτη σας αύρα, θα έχετε κάνει το πρώτο σας βήμα σε έναν πολύ ευρύτερο, και πιο χρωματιστό κόσμο. Εάν εξασκηθείτε και καταφέρετε να δείτε, ακόμη και μια αναλαμπή, της περίπλοκης ανθρώπινης αύρας, τότε πράγματι θα έχετε σημειώσει πολύ σημαντική πρόοδο, και το μετωπιαίο σας κέντρο θα φανερώνει την ανάπτυξή του - μέσω της αυξανόμενης ικανότητάς σας. Το επόμενο βήμα από αυτό, είναι να αναπτυχθεί η διόραση. Αυτή είναι η δυνατότητα να ιδωθούν οι λεπτότερες ενέργειες στον κόσμο γύρω σας. Αυτές οι ενέργειες περιλαμβάνουν μέσα τους: καρμικές επιρροές, τις συνθήκες ζωής, αποτελέσματα προηγούμενων ενεργειών και μελλοντικά γεγονότα και πιθανότητες – και επί πλέον πολλά άλλα συναρπαστικά και ενδιαφέροντα. Θα φαίνονται, διορατικά, ως μεταφορικού περιεχομένου εικόνες, πλήρεις πλούσιου συμβολικού νοήματος. Ως οτιδήποτε που μπορεί να ξεκινά από μια απλή ακίνητη εικόνα, έως μια ποιοτικά πλήρως έγχρωμη ταινία, στην όραση του ματιού του νου.

…Τώρα που η σύντομη αυτή διαδρομή στη …χώρα της αύρας ολοκληρώθηκε, κάνοντας ένα μικρό απολογισμό, διαπιστώνω ότι το τέλος της (διαδρομής) με βρίσκει…
…με κάμποσα χρωματιστά χαρτιά σκορπισμένα στο δωμάτιό μου…
…με μερικά μπουκαλάκια κολλύριο για το τσούξιμο των ματιών…
και με τη συνήθεια να κυκλοφορώ με ένα πιο …ονειροπόλο βλέμμα… (οι κακοήθεις και οι ζηλόφθονες θα το ονόμαζαν απλά, …κενό, αλλά μου είναι παντελώς αδιάφορο).

Η «αύρα» σαν όρος, με την ευρύτερη έννοια, αυτή δηλαδή που υποδηλώνει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που αφορά πρόσωπο πράγμα ή κατάσταση, χρησιμοποιείται τακτικά, νομίζω, στο καθημερινό λεξιλόγιο των περισσότερων.

Για παράδειγμα, θα έλεγα ότι ο μόνος λόγος που κάποια μέλη του forum τα «πάω» περισσότερο από άλλα, είναι το ότι μου αρέσει η «αύρα» τους (ακόμα κι αν το μόνο που έχω «δει» από αυτά είναι κάνα-δυο post τους). Ίσως βέβαια στη συνέχεια να μπορούσα να προσδιορίσω πιο συγκεκριμένα τι είναι αυτό που μου άρεσε, αλλά κατ’ αρχήν ο όρος «αύρα» απλοποιεί αρκετά τα πράγματα.

Θα έλεγα ότι «αύρα» ονομάζω το σωρευτικό αποτέλεσμα (συνισταμένη) όλων αυτών των μάλλον απροσδιόριστων συνιστωσών, λεκτικών και μη «σημάτων», άμεσων και έμμεσων πληροφοριών και συσχετισμών, που όλα μαζί συνθέτουν την «αυρική» ποιότητα αυτού που αφορούν.

Βέβαια εδώ αυτό που ενδιέφερε δεν ήταν η «αύρα» αλλά η αύρα. Και μάλιστα κατά πόσο μπορούμε να έχουμε οπτική της εικόνα –όχι διαισθητική-. Και αν τελικά το επιτύχουμε θα είναι αυτό ευλογία ή ίσως «… θα’ ναι μια νέα τυραννία…» -όπως λέει και ο μεγάλος Καβάφης- αφού «…ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει».

Διάβασα κάπου σε βιβλίο Βιολογίας Λυκείου, πως ευτυχώς που δεν βλέπουμε την υπέρυθρη ακτινοβολία αλλιώς θα τα βλέπαμε όλα τυλιγμένα σε μια ερυθρωπή ομίχλη. Όμως ή αύρα (αν υφίσταται), δεν είναι υπέρυθρη ακτινοβολία, δεν πρέπει να είναι καν κάποιο είδος από τα γνωστά στην σημερινή επιστήμη, ακτινοβολίας.

Τελικά μπορούμε να δούμε την αύρα; Τα σχετικά μηχανήματα την «βλέπουν»; Αρκούν όσα μάθαμε μέχρι εδώ για να πάμε παραπέρα; Θα έλεγα, ναι, όχι, και ναι και όχι. Αλλά είπαμε, σημασία έχει να διατυπώσουμε καλά τις ερωτήσεις μας και αν είμαστε λίγο προσεκτικοί θα βρούμε και τις απαντήσεις μας, ο καθένας αυτές που θα τον ωφελήσουν πιο πολύ.

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα κάτι περισσότερο. Κυρίως περισσότερες συμμετοχές. Κάπως σαν μεγάλη άδεια αίθουσα μου μοιάζει πια αυτό το topic, που ακούγεται ο αντίλαλος από τις σκέψεις μου…

Αν πάντως υπάρχουν κάποιοι που τυχόν «ακούνε», τους χαιρετώ και τους εύχομαι από καρδιάς,

και καλή συνέχεια….

Η δική μου εμπειρία δείχνει ότι ακούνε πολλοί αλλά σιωπηλά. Διαβάζουν, μελετούν, προβληματίζονται αλλά λόγω της φύσης αυτού του θέματος, δεν μπορούν να υπάρχουν και πολλές προσωπικές εμπειρίες που θα έκαναν κάποιον να μιλήσει πιο προσωπικά.

Μη ξεχνάς ότι αυτό είναι ένα ανοιχτό forum και πολλοί το διαβάζουν χωρίς να είναι μέλη. Ακόμη, πολλά άτομα που θα γίνουν αργότερα μέλη στο forum θα βρεθούν κάποια στιγμή μπροστά σε ένα τέτοιο topic και θα το δουν με χαρά και διάθεση έρευνας.

Και κάτι ακόμα σημαντικό. Τέτοιου είδους topics πλέουν στο Διαδίκτυο για πολύ καιρό, και πολλοί... π.χ. Googloψαράδες τα αρπάζουν στα εικονικά τους δίχτυα, τα χαίρονται και τα αφήνουν ξανά στην bytoθάλασσά μας, χωρίς ποτέ να το καταλάβει ή να το διαπιστώσει κανένας, ούτε καν ο συγγραφέας του θέματος.

Εγώ να σου δώσω τις καλύτερες ευχές μου για την μετάφραση αυτού του βιβλίου που μας έκανες, και μας το πρόσφερες γενναιόδωρα, σε μια εποχή που το "δωρεάν" έχει επικηρυχθεί ακόμα κι ως ύποπτο.

Εάν δεν το έχεις δει, υπάρχει και κάποιο άλλο πιο μικρό βιβλίο που μετέφρασα πρόσφατα και ασχολείται με την αύρα και τις σκεπτομορφές. Μπορείς να το δεις εδώ...

Ω, Θεέ μου, συγνώμη. Ξέρεις... ήμουν τόσο απορροφημένος να σε σκέπτομαι, που δεν πρόσεξα ότι ήσουν πάντα, εδώ, μπροστά μου.

Η αλήθεια είναι ότι έλπιζα και προσδοκούσα το κείμενο αυτό να γινόταν αφορμή για επικοινωνία.

Θα μπορούσα, βεβαίως, να αρκεστώ στα …παρήγορα λόγια σου αλλά…

quote:

---

Εάν δεν το έχεις δει, υπάρχει και κάποιο άλλο πιο μικρό βιβλίο που μετέφρασα πρόσφατα και ασχολείται με την αύρα και τις σκεπτομορφές. Μπορείς να το δεις εδώ...

Ένα βιβλίο για την αύρα και τις σκεπτομορφές

---

1)Η φωτογραφία Κίρλιαν φωτογραφίζει κατά τη γνώμη μου ένα πολύ μικρό και πολύ κοντά στην "υλικότητα" μέρος των ανθρώπινων ενεργειών, οπ΄΄οτε δεν είναι σωστό να τη λέμε φωτογραφία αύρας.Οι άλλες εικόνες που υπάρχουν σε διάφορα site δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που εγώ έχω δει. Για την ακρίβει δεν έχουν καμμία σχέση. Εξαιρείται η περίπτωση που βλέπεις μια αύρα από μακριά( 20 μέτρα πχ και πάνω), οπότε λόγω μη διάκρισης λεπτομερειών μπορεί ορισμένες να μοιάζουν.

2)Η εκπαίδευση που δίνεται σε ορισμένα βιβλία μερικές φορές αποπροσανατολίζει τον επίδοξο διορατικό γιατί δίνει έμφαση σε σημεία που μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για το συγγραφέα ή κάποια ομάδα ανθρώπων,αλλά δεν είναι για άλλους. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι η ήρεμη ψυχική κατάσταση και η επάρκεια χρόνου για χαλάρωση.
Επίσης δεν έχει τονιστεί η σημασία των χημικών μεταβολών που συμβαίνουν στα σώματα και (εννοώ εδώ κυρίως τα υλικά σώματα)όσων ασχολούνται με τη θέαση της αύρας ή γενικότερα με τον αποκτυφισμό. Οι χημικές αυτές μεταβολές είναι αναπόφευκτες και μπορούν να γίνουν ομαλά ή ανώμαλα, με ευχάριστα ή δυσάρεστα αποτελέσματα. Η Φύση δεν κάνει λάθος όταν κλείνει το τρίτο μάτι των παιδιών που μεγαλώνουν. Το κάνει για να τα (μας) προστατεύσει. Και δεν πρέπει να προσπαθούμε να το ξανανοίξουμε απότομα ή σε αντίθεση με της προσταγές της. Σε ορισμένους ίσως είναι καλύτερο να μένει κλειστό και να είναι αυτό για καλό τους. Δε μπορούν όλοι να αντέξουν αυτά που θα έβλεπαν ή που θα συνέβαιναν αν ήταν ανοιχτό χωρίς τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Οπότε ας μη δυσανασχετούμε αν δεν τα καταφέρνουμε να τη δούμε αλλά και ας μην απογοητευόμαστε γιατί για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος.

3)Στη δική μου περίπτωση που συνέβηκε πριν μια δεκαετία περίπου ή και παραπάνω, η θέαση της αύρας δεν ήρθε μια και έξω αλλά σταδιακά και με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ως προς τον τρόπο που την έβλεπα και ως προς το τι έβλεπα. Υπάρχει αρκετή διαφορά στη θέαση των αιθερικών ενεργειών από τις ανώτερες. Συγκέντρωσα αρκετό υλικό από τις παρατηρήσεις, όχι σκίτσα κλπ γιατί λίγες φορές γινόταν με άλλο πρόσωπο σε κλειστο χώρο και εν γνώσει του.Αλλά και τότε δεν το έκανα για να δω προσωπικά του παρά για να μελετήσω το φαινόμενο επειδή ένιωθα ότι η στιγμή ήταν ευνοϊκή για θέαση της αύρας. Πολλές φορές συνέβαινε αυθόρμητα και χωρίς δική μου προσπάθεια ή με ελάχιστη.Λιγότερες ήταν οι φορές με προσπάθεια.

4)Από τις εμπειρίες αυτές τις οποίες μπορώ να αναλύσω διεξοδικότερα εδώ (στο φόρουμ) αν ενδιαφέρεστε, διαπίστωσα μερικά φαινόμενα τα οποία δεν είχα διαβάσει ως τότε σε βιβλία και για μερικά δεν έχω διαβάσει ακόμη. Φαινόμενα που αφορούν φυσικές διαδικασίες ή φαινόμενα που σχετίζονται με την ίδια τη διαδικασία της θέασης. Πχ συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι βλέπω ένα ουράνιο τόξο γύρω από τους λαμπτήρες πυρακτώσεως ,τις κοινές διάφανες λάμπες με το νήμα πυρακτώσεως, πράγμα που πολλοί άλλοι απ' όσους ρώτησα δεν το έβλεπαν και τους φαίνονταν παράξενο κάτι τέτοιο. Υπήρχαν και ορισμένοι που το έβλεπαν όμως. Επίσης παρατηρώντας μέσα από ένα τζάμι λεωφορέιου μερικούς ανθρώπου στο δρόμο διαπίστωσα ότι εύλεπα εύκολα ένα μέρος της αύρας τους όταν κοίταζα μέσα από το τζάμι ενώ κατευθείαν ήταν δυσκολότερο. Ομοίωςς και με τις λάμπες φθορισμού διευκολυνόταν η θέαση ορισμένων ενεργειών ενώ δυσκολευόταν η θέαση άλλων.Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν δυνατότητες και με τεχνικά μέσα να γίνει ορατή η αύρα και εννοώ πέρα από τα όρια της φωτ. Κίρλιαν μόνο που δεν ξέρουμε τον τρόπο ακόμη.Θα επανέλθω με λεπτομέρειες αν θέλετε για να μη γίνει πολύ μεγάλο αυτό το ήδη μεγάλο μήνυμα. Θα κλείσω με μερικούς πιθανούς κινδύνους που μπορεί να υπάρχουν οι οποίοι οφείλονται στην άγνοια των διεργασιών που συμβαίνουν σε ένα άτομο, κατά την ενασχόληση με πρακτικές εσωτερισμού.

5)Όταν ένα μωρό βλέπει την αύρα αυτό είναι φυσικό για κείνο και μέχρι κάποια ηλικία θα εξακολουθεί να τη βλέπει. Η ικανότητα αυτή είναι στην παγματικότητα μια έμφυτη δυνατότητα που έχουμε όλοι αλλά που δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί σε όλους με τον ίδιο τρόπο ή διαδικασία.Όπως προείπα η μεταβολή της χημικής σύστασης του οργανισμού μας είναι μια διαδικασία που δε γνωρίζουμε πως να τη χειριστούμε. Ούτε ακόμη καιοι συγγραφείς οδηγιών δεν τη γνωρίζουν, κατά τη γνώμη μου, επαρκώς και σε βάθος και σαν απόδειξη φέρω τις οδηγίες που δίνουν.
Κατά τις προσπάθειες που κάνει κανείς να διαλογιστεί ή να σκηθεί σε κάποιο εσωτερικό σύστημα επιφέρει τέτοιες αλλαγές που μπορεί να επηρρεάσουν το σύνολο της προσωπικότητάς του για πολύ καιρό και με δυσάρεστες συνέπειες αν δεν είναι συμβατές με το περιβάλλον του . Πχ ας υποθέσουμε ότι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αποκτά κάπως ξαφνικά την ικανότητα να βλέπει την αύρα. Αυτομάτως θα έχει και την ικανότητα να βλέπει και τα όντα το επιπέδου που έφτασε αλλα και να αισθάνεται αυτού του επιπέδου την ενέργεια πιο πολύ.
Αν έχει άγνοια σχετικά με αυτά και βρίσκεται σε επιβαρυμένο περιβάλλον γίνεται ευάλωτος ως προς αυτά. Θα τα νιώθει πιο πολύ και θα τον πλησιάζουν πιο πολύ και κέινα λόγω της ενέργειας που θα εκπέμπει από την οποία θα θέλουν να τραφούν. Τα περίεργα όνειρα οι εφιάλτες κλπ θα αυξηθούν και ανάλογα με το χαρακτήρα του και τον τρόπο ζωής του θα υπάρχουν και επιδράσεις στην καθημερινή ζωή του. Διότι ο ίδιος θα επιδρά στους άλλους χωρίς να το καταλαβαίνει και θα γίνεται περισσότερο διαισθητικός στις εκπομπές σκέψης,όχι μόνο στις σκεπτομορφές αλλά και σε κάθε αυθόρμητη σκέψη του άλλου. Αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο και σε ενός είδους "κρίση" κάποια στιγμή όπου κρίνονται οι βαθύτερες προθέσεις του.
Το αντίθετο θα συμβεί σε έναν άνθρωπο που αναπτύσει διόραση σε περιβάλλον όπου υπάρχει κάποια γνώση,έστω και εμπειρική, περί του αόρατου κόσμου και κάποιος οδηγός. Σε όποια θρησκεία και αν ανήκει ο "οδηγός" θα μπορεί να βοηθήσει το νεόφυτο επειδή θα υπάρχει ένα δοκιμασμένο σύστημα ,μια δοκιμασμένη μέθοδος, από τα γεγονότα που συνέβησαν στην πάροδο του χρόνου, διαχείρησης των αόρατων ενεργειών και των σχετικών φαινομένων.
Συνεπώς το καλύτερο είναι η αναζήτηση των πηγών γνώσης, που με τη μορφή της μιας ή της άλλης παράδοσης έφτασαν ως σήμερα σε μας.

1)Η φωτογραφία Κίρλιαν φωτογραφίζει κατά τη γνώμη μου ένα πολύ μικρό και πολύ κοντά στην "υλικότητα" μέρος των ανθρώπινων ενεργειών, οπ΄΄οτε δεν είναι σωστό να τη λέμε φωτογραφία αύρας.Οι άλλες εικόνες που υπάρχουν σε διάφορα site δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που εγώ έχω δει. Για την ακρίβει δεν έχουν καμμία σχέση. Εξαιρείται η περίπτωση που βλέπεις μια αύρα από μακριά( 20 μέτρα πχ και πάνω), οπότε λόγω μη διάκρισης λεπτομερειών μπορεί ορισμένες να μοιάζουν.

2)Η εκπαίδευση που δίνεται σε ορισμένα βιβλία μερικές φορές αποπροσανατολίζει τον επίδοξο διορατικό γιατί δίνει έμφαση σε σημεία που μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για το συγγραφέα ή κάποια ομάδα ανθρώπων,αλλά δεν είναι για άλλους. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι η ήρεμη ψυχική κατάσταση και η επάρκεια χρόνου για χαλάρωση.
Επίσης δεν έχει τονιστεί η σημασία των χημικών μεταβολών που συμβαίνουν στα σώματα και (εννοώ εδώ κυρίως τα υλικά σώματα)όσων ασχολούνται με τη θέαση της αύρας ή γενικότερα με τον αποκτυφισμό. Οι χημικές αυτές μεταβολές είναι αναπόφευκτες και μπορούν να γίνουν ομαλά ή ανώμαλα, με ευχάριστα ή δυσάρεστα αποτελέσματα. Η Φύση δεν κάνει λάθος όταν κλείνει το τρίτο μάτι των παιδιών που μεγαλώνουν. Το κάνει για να τα (μας) προστατεύσει. Και δεν πρέπει να προσπαθούμε να το ξανανοίξουμε απότομα ή σε αντίθεση με της προσταγές της. Σε ορισμένους ίσως είναι καλύτερο να μένει κλειστό και να είναι αυτό για καλό τους. Δε μπορούν όλοι να αντέξουν αυτά που θα έβλεπαν ή που θα συνέβαιναν αν ήταν ανοιχτό χωρίς τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Οπότε ας μη δυσανασχετούμε αν δεν τα καταφέρνουμε να τη δούμε αλλά και ας μην απογοητευόμαστε γιατί για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος.

3)Στη δική μου περίπτωση που συνέβηκε πριν μια δεκαετία περίπου ή και παραπάνω, η θέαση της αύρας δεν ήρθε μια και έξω αλλά σταδιακά και με πολλούς διαφορετικούς τρόπους ως προς τον τρόπο που την έβλεπα και ως προς το τι έβλεπα. Υπάρχει αρκετή διαφορά στη θέαση των αιθερικών ενεργειών από τις ανώτερες. Συγκέντρωσα αρκετό υλικό από τις παρατηρήσεις, όχι σκίτσα κλπ γιατί λίγες φορές γινόταν με άλλο πρόσωπο σε κλειστο χώρο και εν γνώσει του.Αλλά και τότε δεν το έκανα για να δω προσωπικά του παρά για να μελετήσω το φαινόμενο επειδή ένιωθα ότι η στιγμή ήταν ευνοϊκή για θέαση της αύρας. Πολλές φορές συνέβαινε αυθόρμητα και χωρίς δική μου προσπάθεια ή με ελάχιστη.Λιγότερες ήταν οι φορές με προσπάθεια.

4)Από τις εμπειρίες αυτές τις οποίες μπορώ να αναλύσω διεξοδικότερα εδώ (στο φόρουμ) αν ενδιαφέρεστε, διαπίστωσα μερικά φαινόμενα τα οποία δεν είχα διαβάσει ως τότε σε βιβλία και για μερικά δεν έχω διαβάσει ακόμη. Φαινόμενα που αφορούν φυσικές διαδικασίες ή φαινόμενα που σχετίζονται με την ίδια τη διαδικασία της θέασης. Πχ συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι βλέπω ένα ουράνιο τόξο γύρω από τους λαμπτήρες πυρακτώσεως ,τις κοινές διάφανες λάμπες με το νήμα πυρακτώσεως, πράγμα που πολλοί άλλοι απ' όσους ρώτησα δεν το έβλεπαν και τους φαίνονταν παράξενο κάτι τέτοιο. Υπήρχαν και ορισμένοι που το έβλεπαν όμως. Επίσης παρατηρώντας μέσα από ένα τζάμι λεωφορέιου μερικούς ανθρώπου στο δρόμο διαπίστωσα ότι εύλεπα εύκολα ένα μέρος της αύρας τους όταν κοίταζα μέσα από το τζάμι ενώ κατευθείαν ήταν δυσκολότερο. Ομοίωςς και με τις λάμπες φθορισμού διευκολυνόταν η θέαση ορισμένων ενεργειών ενώ δυσκολευόταν η θέαση άλλων.Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν δυνατότητες και με τεχνικά μέσα να γίνει ορατή η αύρα και εννοώ πέρα από τα όρια της φωτ. Κίρλιαν μόνο που δεν ξέρουμε τον τρόπο ακόμη.Θα επανέλθω με λεπτομέρειες αν θέλετε για να μη γίνει πολύ μεγάλο αυτό το ήδη μεγάλο μήνυμα. Θα κλείσω με μερικούς πιθανούς κινδύνους που μπορεί να υπάρχουν οι οποίοι οφείλονται στην άγνοια των διεργασιών που συμβαίνουν σε ένα άτομο, κατά την ενασχόληση με πρακτικές εσωτερισμού.

5)Όταν ένα μωρό βλέπει την αύρα αυτό είναι φυσικό για κείνο και μέχρι κάποια ηλικία θα εξακολουθεί να τη βλέπει. Η ικανότητα αυτή είναι στην παγματικότητα μια έμφυτη δυνατότητα που έχουμε όλοι αλλά που δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί σε όλους με τον ίδιο τρόπο ή διαδικασία.Όπως προείπα η μεταβολή της χημικής σύστασης του οργανισμού μας είναι μια διαδικασία που δε γνωρίζουμε πως να τη χειριστούμε. Ούτε ακόμη καιοι συγγραφείς οδηγιών δεν τη γνωρίζουν, κατά τη γνώμη μου, επαρκώς και σε βάθος και σαν απόδειξη φέρω τις οδηγίες που δίνουν.
Κατά τις προσπάθειες που κάνει κανείς να διαλογιστεί ή να σκηθεί σε κάποιο εσωτερικό σύστημα επιφέρει τέτοιες αλλαγές που μπορεί να επηρρεάσουν το σύνολο της προσωπικότητάς του για πολύ καιρό και με δυσάρεστες συνέπειες αν δεν είναι συμβατές με το περιβάλλον του . Πχ ας υποθέσουμε ότι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αποκτά κάπως ξαφνικά την ικανότητα να βλέπει την αύρα. Αυτομάτως θα έχει και την ικανότητα να βλέπει και τα όντα το επιπέδου που έφτασε αλλα και να αισθάνεται αυτού του επιπέδου την ενέργεια πιο πολύ.
Αν έχει άγνοια σχετικά με αυτά και βρίσκεται σε επιβαρυμένο περιβάλλον γίνεται ευάλωτος ως προς αυτά. Θα τα νιώθει πιο πολύ και θα τον πλησιάζουν πιο πολύ και κέινα λόγω της ενέργειας που θα εκπέμπει από την οποία θα θέλουν να τραφούν. Τα περίεργα όνειρα οι εφιάλτες κλπ θα αυξηθούν και ανάλογα με το χαρακτήρα του και τον τρόπο ζωής του θα υπάρχουν και επιδράσεις στην καθημερινή ζωή του. Διότι ο ίδιος θα επιδρά στους άλλους χωρίς να το καταλαβαίνει και θα γίνεται περισσότερο διαισθητικός στις εκπομπές σκέψης,όχι μόνο στις σκεπτομορφές αλλά και σε κάθε αυθόρμητη σκέψη του άλλου. Αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο και σε ενός είδους "κρίση" κάποια στιγμή όπου κρίνονται οι βαθύτερες προθέσεις του.
Το αντίθετο θα συμβεί σε έναν άνθρωπο που αναπτύσει διόραση σε περιβάλλον όπου υπάρχει κάποια γνώση,έστω και εμπειρική, περί του αόρατου κόσμου και κάποιος οδηγός. Σε όποια θρησκεία και αν ανήκει ο "οδηγός" θα μπορεί να βοηθήσει το νεόφυτο επειδή θα υπάρχει ένα δοκιμασμένο σύστημα ,μια δοκιμασμένη μέθοδος, από τα γεγονότα που συνέβησαν στην πάροδο του χρόνου, διαχείρησης των αόρατων ενεργειών και των σχετικών φαινομένων.
Συνεπώς το καλύτερο είναι η αναζήτηση των πηγών γνώσης, που με τη μορφή της μιας ή της άλλης παράδοσης έφτασαν ως σήμερα σε μας.

quote:

---

Εδώ σίγουρα θα βοηθούσε η άποψη κάποιου που έχει δει αύρα (όπως ας πούμε η Amalia)

---

κάνε κλικ!
Ποτέ μην παραδεχτείς τα όρια του ανθρώπου. Να σπας τα σύνορα. Να αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Η αύρα, δεν είναι κάποιος φορέας συνείδησης, ή κάποιο από τα σώματα - φορείς του ανθρώπου. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μία "ακτινοβολία" που έχουν οι φορείς του ανθρώπου, όπως το αιθερικό, το αστρικό σώμα (κοινώς ο φορέας των συναισθημάτων) και τέλος το νοητικό.
Η μηχανή kirlian, πιθανότατα αυτό που φωτογραφίζει είναι η πρανική ενέργεια που εκπέμπεται από το αιθερικό του ανθρώπου. Η εικόνα μοιάζει με πολλές μικρές γραμμές, που περιβάλλουν ακτινωτά το μέλος που φωτογραφίζεται και πιθανότατα αντιστοιχούν στην ροή των πρανικών σωματιδίων μέσα και έξω από το αιθερικό σώμα.

Παραθέτω κάποιες φωτογραφίες kirlian (καθώς και φωτογραφία της ίδιας της συσκευής), από χέρια, δάχτυλα, ένα φύλλο, αλλά ακόμα κι από ένα κέρμα:

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, ακόμα και ένα "άψυχο" αντικείμενο όπως το κέρμα, έχει χαρακτηριστική αύρα που φωτογραφίζεται με τη συσκευή kirlian. Οφείλεται κατά κύριο λόγο, στα χέρια που το έχουν πιάσει.
Ομως,
υπάρχει μια πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ ενός φύλλου π.χ. κι ενός κέρματος:
Αν φωτογραφίσει κανείς την αύρα του φύλλου και μετά κόψει από αυτό ένα μικρό κομμάτι, στην επόμενη φωτογραφία του φύλλου, θα φαίνεται και το κομμάτι που έλειπε! Αυτό όμως δεν συμβαίνει εάν κόψεις ένα κομμάτι από το κέρμα: Κάθε ξεχωριστό κομμάτι, θα πάρει μαζί του και την αύρα που του αναλογεί...
Για να γίνει κατανοητό το παραπάνω, θα το παραλληλίσουμε με το γνωστό ιατρικό φαινόμενο του μέλους φάντασμα: Αν από έναν ασθενή κοπεί ένα μέλος, για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα, ο ασθενής θα νιώθει πόνο ή φαγούρα στο μέλος, το οποίο δεν υπάρχει πια. Αυτό οφείλεται στην διατήρηση του αιθερικού στο σημείο που υπήρχε το μέλος, διότι το αιθερικό, είναι αυτό το οποίο μεσολαβεί ώστε τα μηνύματα από τις φυσικές αισθήσεις του σώματος, να γίνουν αντιληπτά από το αστρικό σώμα και να μεταφραστούν ως πόνος.
Κατα αναλογίαν λοιπόν, στην περίπτωση του φύλλου, το αιθερικό παραμένει για κάποιο χρονικό διάστημα ανέπαφο, κι έτσι προκύπτει το περίεργο αυτό φαινόμενο.

Οπως έγραψα και παραπάνω, η αύρα θα μπορούσε να περιγραφεί ως η ακτινοβολία των αντίστοιχων φορέων που της δίνουν το όνομά τους: αύρα του αιθερικού, αύρα του αστρικού και αύρα του νοητικού.
Ενας ενορατικός βλέπει την αύρα του αστρικού φορέα, ως ένα πολύχρωμο αυγό που περιβάλλει το σώμα, και στο οποίο τα χρώματα βρίσκονται σε μία ακατάπαυστη ροή. Οσο πιο ανώτερης ποιότητας είναι τα συναισθήματα του αστρικού σώματος - φορέα, τόσο πιο λαμπερά, καθαρά και ευδιάκριτα είναι τα χρώματα του αυρικού αυγού. Αντίθετα, σε άτομα με πολύ κατώτερα συναισθήματα και συγκινήσεις, τα χρώματα παρουσιάζονται "λασπωμένα" και "θαμπά" με αποχρώσεις σκοτεινές.

Πριν γίνουν κάποιες αναφορές σχετικά με τα χρώματα που μπορεί να έχει η αύρα του αστρικού και τι εκφράζουν αυτά, ας δούμε κάποιες αναπαραστάσεις του αστρικού αυρικού αυγού. Να σημειώσω επίσης, πως ενώ η αύρα του αιθερικού, περιγράφει το σχήμα του ανθρώπου που την εκπέμπει, όταν αναφερόμαστε στην αύρα του αστρικού, μιλάμε για "αυγό" γιατί αυτό είναι το σχήμα της, σύμφωνα με περιγραφές ενορατικών. Θα γίνει αυτό περισσότερο εμφανές από τις παρακάτω φωρογραφίες:

Ας δούμε τώρα όμως, μερικούς χρωματικούς αποσυμβολισμούς:

• ΜΑΥΡΟ ΣΕ ΠΥΚΝΑ ΣΥΝΝΕΦΑ: μίσος και μοχθηρία
• ΚΟΚΚΙΝΟ: σκούρες κόκκινες αναλαμπές, συνήθως σε μάυρο φόντο - οργή
• ΖΩΗΡΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΝΕΦΟΣ: στο βάθος της αύρας - "ευγενής αγανάκτηση"
• ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΚΟΚΚΙΝΟ: αισθησιασμός
• ΓΚΡΙ ΚΑΦΕ: εγωισμός - ένα από τα χρώματα που βρίσκονται πιο συχνά στο αστρικό σώμα
• ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΦΕ: φιλαργυρία - συνήθως σε παράλληλες γραμμές που δημιουργούν ραβδώσεις στο αστρικό σώμα
• ΚΑΦΕ - ΠΡΑΣΙΝΟ: ζήλια (φωτιζόμενο από σκούρες κόκκινες ή πυκνές κόκκινες αναλαμπές)
• ΓΚΡΙ - ΜΟΛΥΒΙ: κατάθλιψη, εμφανίζεται σε παράλληλες γραμμές που δίνουν την εντύπωση ενός κλουβιού
• ΓΚΡΙ ΠΕΛΙΔΝΟ: φόβος
• ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ - ΚΡΕΜΕΖΙ: εγωιστική αγάπη
• ΡΟΖ: αγάπη - όχι εγωιστική. Οταν είναι εξαιρετικά φωτεινό με αποχρώσεις του λιλά, δείχνει πνευματική αγάπη για την ανθρωπότητα
• ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ: περηφάνια ή φιλοδοξία. Συχνά σημαίνει και ευερεθιστότητα
• ΚΙΤΡΙΝΟ: διανόηση - σε ωχρό σκούρο φανερώνει εφαρμογή της διανοητικότητας για εγωιστικούς σκοπούς
• ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΗΣ ΚΑΜΠΟΤΖΗΣ: ένας τύπος καθαρά ανώτερος
• ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΡΙΜΟΥΛΑΣ: διανοητικότητα αφιερωμένη σε πνευματικούς σκοπούς
• ΚΙΤΡΙΝΟ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ: καθαρή εξυπνάδα, εφαρμοσμένη στη φιλοσοφία ή στα μαθηματικά
• ΠΡΑΣΙΝΟ: γενικά δείχνει προσαρμοστικότητα, αν και έχει πολλές σημασίες και χρειάζεται προσεκτική μελέτη η ερμηνεία του
• ΓΚΡΙ - ΠΡΑΣΙΝΟ: πονηριά και τάση προς την εξαπάτηση
• ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΙΟΥ: ευμεταβλητότητα, ευφυία εφαρμοσμένη με αλτρουϊστικό τρόπο
• ΠΡΑΣΙΝΟ - ΜΠΛΕ: χλωμό και φωτεινό, βαθιά συμπάθεια και κατανόηση
• ΩΡΑΙΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟΥ ΜΗΛΙΤΗ: έντονη ζωτικότητα
• ΜΠΛΕ: διάφανο αλλά μουντό, θρησκευτικό συναίσθημα
• ΜΠΛΕ ΑΝΟΙΧΤΟ: αφοσίωση σε ένα ευγενές πνευματικό ιδεώδες - με μοβ απόχρωση δείχνει μείγμα ευσέβειας και στοργής
• ΜΠΛΕ ΛΙΛΑ ΛΑΜΠΕΡΟ: συνήθως συνοδευόμενο από χρυσαφιές αναλαμπές, η υψηλότερη πνευματικότητα με ευγενείς προσδοκίες
• ΥΠΕΡ-ΙΩΔΕΣ: η υψηλότερη και αγνότερη ανάπτυξη των ψυχικών δυνάμεων
• ΥΠΕΡΥΘΡΟ: χαμηλές ψυχικές δυνάμεις όποιου έχει ξεπέσει σε αποκρουστικές πρακτικές μαύρης μαγείας

για τον αποσυμβολισμό των χρωμάτων - πηγή: ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΩΜΑ, ΑΡΘΟΥΡ Ε. ΠΑΟΥΕΛ, εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Δεν θα συμφωνήσω όμως στο ότι είναι κάποιο από τα σώματά μας. Τουλάχιστον όσον αφορά τον ορισμό των σωμάτων που ανέφερα στο μήνυμά μου, αν και οι ορισμοί αυτοί είναι κατά κύριο λόγο εκπαιδευτικής χρησιμότητας, οπότε δεν ξέρω και αν υπάρχει νόημα να διαφωνίσουμε σε αυτό.

Σχετικά τώρα με το εάν κάποιος μπορεί να δει την αύρα, πιστεύω πως δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πετύχει κάποιος να δει κάποιες φωτεινές ή χρωματιστές περιοχές που περιβάλλουν το ανθρώπινο σώμα, ιδίως στα ακροδάκτυλα όπου είναι από τα πιο πρόσφορα μέρη για να την παρατηρήσει κανείς. Αν και, το να μπορείς απλά να βλέπεις την αύρα - εννοώ να κατέχεις την τεχνική - εμένα δεν μου λέει πολλά. Πιο σημαντικό θα έβρισκα το να ανεβάσεις τη συνείδηση και την αντίληψή σου τόσο, ώστε να προσεγγίζει κάθε πτυχή της προσωπικότητάς σου και ακόμα παραπέρα. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ επίπονη και χρειάζεται πολλά χρόνια προσωπικής δουλείας και εσωτερικής πορείας. Κάποια στιγμή, βλέπεις και αύρες, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο...

Ναι Amalia,
«Κάποια στιγμή, βλέπεις και αύρες, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο...»
(…ενός εστί χρεία…)

Ναι Filosofe3,
«Η καθημερινή ζωή δεν περιμένει»

Πάντως, ο βασικός λόγος που ξαναγράφω είναι για να παρακαλέσω για τη διαγραφή του προηγούμενου post μου. Λυπάμαι ειλικρινά γι αυτό. Αν είχε κάποιο λόγο ύπαρξης, αυτός θα ήταν να αποσταλεί αποκλειστικά ως e-mail στο συγκεκριμένο αποδέκτη και μόνο. Δυστυχώς το κατάλαβα αφού το έστειλα. Αν μπορούσα θα το διέγραφα επί τόπου. Με προβληματίζει τόσο πολύ, που σκιάζει και αναστέλλει οτιδήποτε άλλο σχετικό με την συμμετοχή μου στο forum.

Thoth, πραγματικά λυπάμαι.

Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, ούτε να μετανιώνεις για κάτι. Η εξήγηση για το λάθος μου είναι απλή και είναι σίγουρα δική μου ευθύνη και όχι δική σου.

Η αιτία είναι ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίον γράφω και μελετώ τα κείμενα του forum. Όταν κατάλαβα ότι αρχίζεις να μεταφράζεις ένα βιβλίο, ξεκίνησα να το αντιγράφω στο word και να περιμένω να τελειώσει για να το μελετήσω εξ ολοκλήρου. Ένας λόγος είναι ότι τα κείμενα που χρειάζονται μελέτη προτιμώ να τα διαβάζω με την ησυχία μου εκτυπωμένα και ένας άλλος λόγος είναι ότι ένας συγγραφέας δίνει κάτι ολοκληρωμένο και θέλω να σέβομαι την απόφασή του, κι έτσι δεν μελετώ, ούτε κρίνω πριν διαβάσω όλο το έργο του. Λόγω φόρτου εργασίας δεν μπόρεσα να μελετήσω το κείμενο του βιβλίου ούτε καν στο Σ-Κ που το είχα προγραμματίσει, να το κάνω.

Διαφορετική θα ήταν η αντιμετώπισή μου όταν ένα μήνυμα είναι αυτοτελές και πιο απλό, όπως έκανα σε προηγούμενα μηνύματα σου Ampere σε άλλα topics και για αυτό πριν τα σχολιάσω τα έκανα και quote.

Την ίδια τακτική ακολουθώ και εγώ όταν δίνω μεγάλα κείμενα από ένα βιβλίο σε αποσπάσματα μέσα σε κάποιο topic. Προτιμώ να γίνει συζήτηση αφού ολοκληρώσω ό,τι θέλει να πει ο συγγραφέας, για να είναι πιο αντικειμενική και ολοκληρωμένη η συζήτηση.

Αυτή είναι η εξήγηση Ampere. Εύχομαι να είναι επαρκής. Δικό μου είναι το λάθος και δεν είναι δίκαιο να το πάρεις προσωπικά.

Καλωσήρθες Filosofe. Βλέπω ότι η συμμετοχή σου είναι πολύ χρήσιμη και σου εύχομαι να πάρεις και να δώσεις το καλύτερο σε αυτό το forum

Ω, Θεέ μου, συγνώμη. Ξέρεις... ήμουν τόσο απορροφημένος να σε σκέπτομαι, που δεν πρόσεξα ότι ήσουν πάντα, εδώ, μπροστά μου.

Ως προς την παράκλησή σου είναι πάγια και δεδηλωμένη τακτική του Esoterica να μην διαγράφονται μηνύματα, με εξαίρεση περιπτώσεις διπλών μηνυμάτων ή παντελώς ξένων ως προς την θεματολογία του( κι αυτό υπό προϋποθέσεις).

Επίσης επέτρεψέ μου να εκφράσω την γνώμη μου για το τελευταίο μηνυμα σου ( αναφέρομαι στην τελευταία παράγραφο), λέγοντας ότι είναι ποικιλότροπα διδακτικό για όλους. Η στάση που έχεις ως Ampere διέπεται από εντιμότητα ως προς την έρευνα και δεν αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις. Προσωπικά εκτιμώ τον τρόπο εργασίας σου όπως αυτός εκφράζεται και εύχομαι να συνεχίσεις να προάγεις την έρευνα και την προσφορά μέσα στα πλαίσια του αρμονικού διαλόγου , θεματοφύλακας του οποίου είναι η αγάπη προς την αλήθεια. Αυτά.

Αγαπητέ filosofos3 να σε καλωσορίσω με την σειρά μου σε τούτο τον διαδικτυακό τόπο χώρο συζητήσεων ευχόμενος καλή και δημιουργική συμμετοχή.

Και λίγα λόγια για την αύρα:

Θαρρώ ότι είναι αδύνατον να γίνει λόγος για την επονομαζόμενη αύρα δίχως να αναφερθούμε στο λεγόμενο αιθερικό ή ενεργειακό αντίστοιχο του παχυλού σώματος του ανθρώπου. Διότι είναι εκείνο που δημιουργεί την αύρα αποβάλλοντας το περίσσευμα της ενέργειας (συνήθως). Εάν πάρουμε ως βάση την προηγούμενη πρόταση αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ανέφικτο με το υλικό μάτι να έχουμε μια οπτική εικόνα της λεγόμενης αύρας.

Μιλάμε για χρώματα. Αυτός ο οποίος έχει αχρωματοψία ή είναι τυφλός δεν μπορεί να «δει» την αύρα; Μπορεί να την νιώσει ίσως; Με ποια αίσθηση άραγε; Την όσφρηση; Και πως θα την μεταφράσει και θα την εκφράσει; Μήπως θα την νιώσει με την αφή; Μήπως με την ακοή;

Αγαπητέ morent11
την αύρα μπορει να την αισθανθεί κανείς με κάθε αισθηση ή μαλλον με κάθε προέκταση οποιασδήποτε από τις αισθήσεις μας στα άλλα επίπεδα αλλά και με άλλες επιπλεον αισθήσεις που δεν αντιστοιχούν στις γνωστές 5.
Αυτό που θα δεί όμως με τα μάτια δεν είναι πάντα απολύτως αντίστοιχο με ότι θα αισθανθεί με άλλη αίσθηση,όπως η εικόνα των υλικών αμτικειμένων δεν ανταποκρίνεται πάντα στις ιδιότητες του υλικού που θα έπρεπε να έχει. Πχ βλέπουμε ένα σίδερο βαμμένο σαν ξύλο με τρόπο που να μη φαίονεται διαφορά από το πραγματικό. Τη διαφορά δε θα την καταλάβουμε αν δεν αγγίξουμε το ξύλο, απλά και μόνο κοιτώντας το από μακριά.
Ομοίως και με την αύρα. Η πλήρης εικόνα της θα ήταν μια καταγραφή όλωςν των αισθήσεων κάτι που δεν το αναφέρουν τα βιβλία που εγώ έχω διαβάσει.
Το λεγόμενο "αιθερικό",ένας όρος που πάντα με βρίσκει διάφωνο επειδή αποπροσανατολίζει τον ερευνητή, είναι απλώς ένα μέρος ,μικρό, του συνόλου της αύρας, όχι όλη η αύρα. Όπως βλέπεις δε θεωρώ την αύρα ως απλώς την ακτινοβολία του "αιθερικού" αλλά και ως το ίδιο το "αιθερικό" σώμα. Τη θεωρώ ως το σύνολο των σωμάτων και των ακτινοβολιών τους, σκοπίμως, γιατί η οποιαδήποτε άλλη θεώρηση θα αδικούσε την αλήθεια.
Το να αποκτήσει συνείδηση κπαοιος του αιθερικού του σώματος θα του δώσει πιθανόν τη δυνατότητα να βλέπει ή να αισθάνεται μέρος μόνον της αύρας, την αιθερική. Και από αυτή μόνο εκείνο το μέρος, τα υποπεδία,που αντιστοιχεί στη "συνειδητοποίησή του".
Δεν είναι ανέφικτο με το υλικό μάτι να έχουμε μια εικόνα της αύρας διότι καιμε αυτό το όργανο αρχικά βλέπεουμε την αύρα. Μπορούμε να δούμε την αύρα σε αστρική προβολή αλλά τότε δε βλέπουμε τα πεδία που είναι κατώτερα του επιπέδου που έχουμε προβληθεί.
Το μάτι και γενικότερα το σώμα μετασχηματίζεται (μετουσιώνεται να πω;) χημικά (ή αν θέλετε και αλχημικά) όσο ενασχολούμαστε με τον εσωτερισμό. Το είδος της ενασχόλησης, η εσωτεριική μας διαμόρφωση και οι επιδράσεις του περιβάλλοντος καθορίζουν το είδος των μεταβολών που θα συμβούν. Αν ασκηθούμε στη θέαση της αύρας μετά θα τη βλέπουμε εύκολα ακόμη και συνεχώς! Τουλάχιστον τα υλωδέστερα επίπεδα.
Αυτό εξηγεί και το γιατί συμβαίνουν διάφορα παράξενα φαινόμενα κατ΄επανάληψη και αυξανόμενα, σε όσους ασχολούνται με τον εσωτερισμό/αποκρυφισμό,όπως το να βλέπουν ή να αισθάνονται οντότητες άλλων επιπέδων/κόσμων και να μη μπορούν να απαλλαγούν από αυτές μερικές φορές,ή να αισθάνονται αυτόματα πράγματα που συμβαίνουν σε άλλους ή κοντά ή μακριά, την ενέργεια του χώρου κλπ.
Η αιτία είναι η μετουσίωση. Γεφυρώνεται το "χάσμα" των κόσμων εντός του ερευνητή και γιαυτό το λόγο τους βιώνει σαν κάτι ενιαίο όλο και πιο πολύ. Αν αυτή η αλλαγή/μετουσίωση συμβεί χωρίς επίγνωση και γνώση των νόμων που τη διέπουν ο άνθρωπος τρελαίνεται κυριολεκτικώς!
Επίσης εξηγείται και το γιατί μπορεί κάποιος που έχει αχρωματοψία να θεραπευτέι από αυτή αν ασκηθεί στην αυρική παρατήρηση. Βέβαι εξαρτάται από το είδος της αχρωματοψίας και από άλλους παράγοντες το πόσο γρήγορα θα θεραπευτεί. μπορέι να βλέπει την αύρα και να μη βλέπει μερικά χρώματα αν είναι στην αρχική φάση ακόμη που δεν φαίνονται πολλά χρώματα. Αν όμως προχωρήσει θα είναι ένα φυσικό επακόλουθο κάποια στιγμή.
Στην περίπτωσή μου έβλεπα πιο καθαρά και πιο ζωηρά τα χρώματα την περίοδο της ενασχόλησής μου με την αύρα. Και η διανοητική μου λειτουργία επηρρεαζόταν επίσης.Συλλάμβανα πιο εύκολα σκέψεις που άλλες στιγμές δε μπορούσα ή δεν πρόσεχα ή δεν έβλεπα τη σημασία τους.
Και για να κλείσω: το να αισθάνεται κανείς το "αιθερικό" σώμα και να γνωρίζει τον τρόπο λειτουργίας του δεν είναι δεν είναι απαραίτητο για να αρχίσει να βλέπει κανείς την αύρα .Το ξέρω εκ πείρας και το βεβαιώνουν και όλες οι παραδόσεις.Μπορέι να είναι αποπροσανατολιστικό ή και επικίνδυνο το να ενεργοποιήσει κάποιος την αιαθερική συνείδηση χωρίς να έχει επαρκή θεωρητική γνώση προηγουμένως. Η άσκηση στη θέαση της αύρας είναι το επόμενο βήμα και η ενεργοποίηση της αιθερική συνείδησης πρέπει να αφεθεί να έρθει μόνη της ομαλά και χωρίς πιέσεις.Αλλιώς θα μπει κανείς σε ένα φαύλο κύκλο αλληλεπίδρασης με τον αιθερικό κόσμο και τα όντα του και θα αποκτήσει σταδιακά την κοσμοθέασή τους που δεν είναι και ότι καλύτερο για έναν άνθρωπο, καθώς θα αλλοιώνεται/μετουσιώνεται κυριολεκτικά και μεταφορικά η προσωπικότητά του.
Να είστε όλοι καλά

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr