Βίκυ Κουρουγεωργάκη-Χρυσού
Κ.Γέφυρα -57011 Θεσσαλονίκη
Τηλ: 2310 729 953 – Κιν: 6948 3028 90Κάτω Γέφυρα, 31.01.2007
Προς: Κο Χαρδαβέλα,
Αγαπητέ Κε Χαρδαβέλα,
Παρακολουθώ τακτικά τις εκπομπές σας, και ομολογουμένως πολύ συχνά μπαίνω στον πειρασμό να παρέμβω τηλεφωνικά. Έχω στείλει κατα καιρούς ηλεκτρονικά μυνήματα στην εκπομπή σας, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν έλαβα απάντηση.
Έτσι αποφάσισα να σας στείλω αυτή την επιστολή, για να περιγράψω τις ενστάσεις μου στα δημόσια πράγματα της χώρας μας, αγανακτησμένη με την αποχαύνωση, στην οποία μοιάζει να έχουν περιέλθει οι περισσότεροι.
Η σαπίλα σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι εμφανής. Μιλάμε για παιδεία? Για δικαιοσύνη? Για υγεία? Για Οικονομία? Για σωστή ενημέρωση? Για διαφάνεια και αξιοκρατικά κριτήρια?
Όλο το κρατικό οικοδόμημα μοιάζει είναι διάτρητο.
Κι εμείς? Εμείς οι απλοί πολίτες τι κάνουμε?
Αναζητάμε μονίμως τους «υπεύθυνους» -στην καλύτερη περίπτωση, γιατί στη χειρότερη αρκούμαστε στο «δε βαριέσαι» - ενώ ταυτόχρονα ξεχνάμε, πως εμείς οι ίδιοι είμαστε τουλάχιστον συνυπεύθυνοι σε όλα αυτά.
Μία κυβέρνηση αντικατοπτρίζει το ποιόν του λαού της.
Εμείς οι ίδιοι είμαστε που εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας στη «δημοκρατία» μας –αν μπορούμε πλέον να μιλάμε για δημοκρατία....-και λίγο πολύ όλοι αυτοί είναι ο «καθρέπτης μας.
Με εκνευρίζουν αφάνταστα πολύ οι διάφορες δημοσκοπήσεις με τα γαλάζια και πράσινα προγνωστικά των επόμενων εκλογών, λες κι εμείς και η χώρα μας είμαστε το τσιφλίκι τους, γιατί τελικά τα προγνωστικά μοιάζει να έχoυν γίνει αυτοσκοπός των κομμάτων στην κούρσα για την εξουσία.
Και ο ίδιος ο λαός μοιάζει να πάσχει από απίστευτη αμνησία και να συγχωρά την αδράνεια και τα λάθη των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, όταν δεν τους «τιμωρεί» και τους ξαναψηφίζει. Η διαφθορά έχει γίνει μάλλον το εθνικό μας σπόρ, αφού δε δείχνουμε την απαραίτητη ευαισθησία για να αλλάξουν τα πράγματα.
Ένα βιβλίο που διάβαζα τελευταία, με τίτλο «Το κλειδί, για να πάψει η εκμετάλλευση των λαών» του Γερμανού Hoginbert Huessner, μου έδωσε το ερέθισμα για αυτά που περιγράφω παρακάτω:
Το «κλειδί» λοιπόν, σύμφωνα με τον Huessner, είναι...Η ΨΗΦΟΣ μας!
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό βέβαια, αλλά θα με ικανοποιούσε ιδιαίτερα η εφαρμογή μιας σειράς προτάσεων που κάνει ο παραπάνω συγγραφέας στο βιβλίο του:
1. Να υποχρεώνεται ο κάθε υποψήφιος βουλευτής –προεκλογικά- να υπογράψει και να καταθέσει ένορκα μία Υπεύθυνη Δήλωση, στην οποία να λέει ξεκάθαρα, πως δεν είναι μέλος καμίας μυστικής οργάνωσης, ούτε έχει, αλλά ούτε και θα συνάψει στο μέλλον καμία σχέση με τέτοιες οργανώσεις, όπως π.χ. τη Λέσχη Bildenberg,τη Λέσχη Ροκφέλερ, την τριμερή επιτροπή, το Club της Ρώμης, το Συμβούλιο των 33 (ή άλλες παρόμοιες που να δρουν στη χώρα μας) ούτε και εργάζεται για λογαριασμό καμίας λέσχης, στοάς, ή άλλου οικονομικού συμφέροντος.
2. Ο υποψήφιος επίσης με όρκο θα εξηγεί, πως δεν συμμετέχει σε μυστικές συναντήσεις με τέτοιου είδους κοινότητες ή με παρακλάδια τους, ούτε δέχτηκε «κανόνες» που δεσμεύτηκε να ακολουθήσει, ούτε προτίθεται να το κάνει μελλοντικά.
3. Επίσης ο υποψήφιος δεσμεύεται με όρκο να υπηρετήσει συνειδητά το καλό –και μόνο αυτό- του λαού και της χώρας, με όλες του τις δυνάμεις.
4. Το κόμμα θα δηλώνει ρητά, πως δεν έχει κανενός είδους οικονομικά «δωράκια» από ιδιώτες και ιδιωτικά συμφέροντα –ας βολεύονται με τα κρατικά «επίσημα» κοστολόγια που μας χρεώνουν έτσι κι αλλιώς.
(θα μπορούσε να περιέχει και άλλα σημεία, αλλά δεν θέλω να μακρυγορήσω ιδιαίτερα)
Εάν αρνηθεί το κόμμα ή οι υποψήφιοι να δηλώσουν επίσημα τα παραπάνω, πολύ απλά στις επόμενες εκλογές ΔΕΝ τους χαρίζουμε την ψήφο μας.
Δεν βρίσκουμε κανένα κατάλληλο κόμμα ή υποψήφιο? Πηγαίνουμε παρ’ όλ’ αυτά στο εκλογικό κέντρο και ρίχνουμε ΑΚΥΡΟ (όχι λευκό), ίσως με την ανάλογη επισήμανση πως δεν βρήκαμε κανένα κατάλληλο κόμμα να μας εκπροσωπήσει.
Αυτό θα αποτελούσε μία δραστική απόσυρση της δύναμης που δίνουμε στα κόμματα. Μία ειρηνική και ήρεμη επανάσταση δίχως ίχνος βίας! (Γιατί ακόμη και ότι καταπολεμάμε αποκτά δύναμη).
[Ποιος θα προωθούσε αυτές τις απαιτήσεις στα κόμματα? Μία πολύ καλή και γρήγορη λύση θα ήταν τα συνδικάτα και οι ενώσεις εργαζομένων και υπαλλήλων και άλλοι τέτοιοι φορείς και οργανισμοί.]
Το επόμενο βήμα θα ήταν η απαγκίστρωση του λαού από τα πλοκάμια των δανείων και των τραπεζών. Ο Henry Ford είχε πει κάποτε: «Εάν κάποτε ο λαός καταφέρει να κατανοήσει την τραπεζική λειτουργία και δομή, θα έχουμε επανάσταση μέσα σε μία νύχτα». (Εξ’ άλλου είναι γνωστό πως κάποτε απαγορευόταν ο τοκισμός μεταξύ χριστιανών. Το ίδιο ισχύει ακόμη και σήμερα ανάμεσα σε Εβραίους, μόνο που δεν ισχύει για τους αλλόθρησκους τους...)
Αντίθετα σήμερα γίναμε όλοι λίγο πολύ θύματα ενός παράλογου πλουτισμού των τραπεζών, οι οποίες πουλούν αέρα κοπανιστό και θησαυρίζουν με τους τόκους και τα επιτόκια των επιτοκίων -με την εύνοια και την αδιαφορία της πολιτείας.
Ακόμη θα ήταν θεωρώ απαραίτητη η άρση του βουλευτικού ασύλου.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι μπορεί να έχει να φοβηθεί ένας βουλευτής, όταν κάνει σωστά τη δουλειά του. Αφού τους πληρώνουμε έχουμε την απαίτηση να πράττουν έργο. Και έχουμε επίσης κάθε δικαίωμα να τους ελέγχουμε για τυχόν παραστρατήματα τους. Όπως φυσικά και εμείς οι ίδιοι ελεγχόμαστε με βάση τους νόμους και το σύνταγμα. Εμείς λογοδοτούμε στη δικαιοσύνη και μας επιβάλλονται κυρώσεις για την κάθε πιθανή μας παράβαση. Γιατί οι βουλευτές μας να «χαίρουν» ασύλου? Γιατί να υπάρχει «δημοκρατία δύο ταχυτήτων»?
Επίσης καλό θα ήταν να συγκροτηθεί ένα υπέρ-κομματικό όργανο ελέγχου και να καταργηθεί τελείως το «δημόσιο-υπαλληλίκι», ώστε να μην αποτελεί τρόπο δωροδοκίας για ψήφο.
(Στο φινάλε, εάν δεν μπορούμε αλλιώς, ας πληρώσουμε κάποια ικανά άτομα, με σχέση εργασίας, να μας κυβερνήσουν, πράττοντας έργο και όχι παίζοντας κουκλοθέατρο!)
Τέλος θεωρώ, πως θα έπρεπε να γίνεται τακτικότερα χρήση των δημοψηφισμάτων, μία τακτική που στη χώρα μας δεν εφαρμόζεται καθόλου.
Γιατί όλα τα κόμματα, άλλα πρεσβεύουν στις προεκλογικές εκστρατείες τους –που μοιάζει να είναι και η μόνη περίοδος που θυμούνται το λαό- και άλλα κάνουν πράξη στη θητεία τους. Οπότε καλό θα ήταν –τουλάχιστον για σοβαρά ζητήματα και ιδιαίτερα όταν αφορά τροποποιήσεις του συντάγματος- να μας ξαναρωτάνε.
(Ένα σύνταγμα είναι αποδεκτό από το λαό, όταν το έχει επικυρώσει με την ψήφο του –δεν θυμάμαι να μας ρώτησαν όταν έκαναν τις αλλαγές και μειώσεις των ελευθεριών μας πριν λίγα χρόνια...)
Και επιστρέφω στην ψήφο μας. Είναι η μόνη μας δύναμη, την οποία πολύ γρήγορα χάνουμε, ρίχνοντας τη στην κάλπη, σαν ψηφοδέλτιο. Όχι τυχαία, στα γερμανικά η ψήφος λέγεται “Stimme”. Η ίδια λέξη σημαίνει και «φωνή». Είναι η φωνή μας, που παύει να ακούγεται αμέσως μετά από τις εκλογές. Είναι η δύναμη μας, που εκμηδενίζεται και καταπατάται καθώς καλούμαστε να ανεχόμαστε όλα τα έκτροπα και τη σαπίλα στην καθημερινή μας ζωή. (Και μάλιστα είμαστε, με βάση της επιλογής που κάναμε με την ψήφο μας,...συνένοχοι στα έκτροπα, μας αρέσει δεν μας αρέσει...)
Αν μάθουμε να είμαστε πιο αυστηροί στην κρίση μας και να ψηφίζουμε, μόνο αυτούς που πραγματικά μας αντιπροσωπεύουν. Αν δεν ξεχνάμε τις παραλήψεις και τα λάθη των κυβερνόντων. Αν πάψουμε να κοιτάμε το μικρόκοσμο μας και το πιθανό «ρουσφέτι» ή τη «θεσούλα» που μας έταξαν. Αν πηγαίνουμε όλοι στις κάλπες και αποφασίζουμε στο σύνολο μας, με 100% απαρτία, (ώστε να μη δεχόμαστε την όποια μειοψηφία να παίρνει το χρίσμα, επειδή καπηλεύεται τα λευκά ψηφοδέλτια). Και ρίξουμε ένα «άκυρο» ψηφοδέλτιο, εάν δε θεωρούμε κανέναν de facto ικανό, για να βγάλει τη χώρα από το τέλμα. Θα «ακυρώναμε» την ψήφο μας, όλοι όσοι είμαστε δυσαρεστημένοι –και θεωρώ πως είμαστε πάρα πολλοί-, θα αποσύραμε τη δύναμη και την συνενοχή μας. Δεν θα ήταν αυτό ένα πραγματικό χαστούκι στην πολιτική?
Τι λέτε αν κινούμασταν με αυτό τον τρόπο δεν θα αποσύραμε τη δύναμη που παρέχουμε στις εκάστοτε κυβερνήσεις και τα κόμματα? Δεν θα τους δείχναμε πως ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν αλλαγές? ΠΡΕΠΕΙ να προχωρήσουν σε θετικά βήματα και ΠΡΕΠΕΙ να προστατέψουν τους πολίτες, τα δικαιώματα τους και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ?
********
Ένα άλλο θέμα, το οποίο με αγγίζει ιδιαίτερα, είναι η προστασία του περιβάλλοντος και όλα τα απαραίτητα μέτρα, τα οποία έπρεπε να είχε πάρει εδώ και δεκαετίες η πολιτεία, αλλά αντίθετα παραμένει αδρανής μέχρι και σήμερα. Σήμερα που δεν μιλάμε πλέον για προγνωστικά και πιθανότητες, σήμερα που οι κλιματικές αλλαγές είναι πια εδώ. Όχι απλά χτύπησαν την πόρτα, αλλά πέρασαν και το κατώφλι μας.
Εδώ και περισσότερο από τρία χρόνια κάνω έρευνες σχετικά με τα chemtrails ειδικά, αλλά και τη γεωμηχανική και τις κλιματικές αλλαγές γενικότερα.
Θέματα τα οποία θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα «αιρετικά», «συνωμοσιολογικά» και «αμφισβητούμενα», τα βλέπω πλέον να μπαίνουν επίσημα στην καθημερινή ειδησεογραφία.
Δυστυχώς ο κόσμος δεν διαθέτει – με μερικές λαμπρές εξαιρέσεις- καμία οικολογική συνείδηση και στα σχολεία δεν υπάρχει σχετική, περιβαλλοντική παιδεία.
Η γενικότερη αδιαφορία σε τέτοια θέματα, αλλά και η ευκολία με την οποία δεχόμαστε κάθε τι που επιτρέπει την διαιώνιση του «πολιτισμένου» -τεχνολογικά μόνο- τρόπου ζωής μας, φοβάμαι, πως θα επιτρέψει την επιβολή αμφίβολων πρακτικών στην επίλυση του μέγα προβλήματος των κλιματικών αλλαγών.
Η γεωμηχανική είναι ένας πολλαπλά αμφισβητούμενος επιστημονικά χώρος και οι πρακτικές τους ενέχουν ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για την ισορροπία του κλίματος -ενός συστήματος που ακόμη δε έχει κατανοηθεί επαρκώς ούτε από την ίδια την επιστήμη - και της ζωής στον πλανήτη. Οι φόβοι και οι ενδείξεις, πως έχουν ήδη γίνει τέτοια πειράματα και πως έγιναν ήδη εφαρμογές σε παγκόσμια κλίμακα είναι κάτι παραπάνω από βάσιμες.
Ειδικά τα chemtrails, οι «λευκές ουρές» που παρατηρούμε από το 2003 και στη χώρα μας, είναι ένα θέμα πάρα πολύ σοβαρό, που όμως έχει καταντήσει να χαρακτηρίζεται ως «συνωμοσιολογική θεωρία», καθώς αυτοί που δίνουν τόσο εύκολα τους χαρακτηρισμούς και τις ταμπέλες υποβαθμίζουν τρομερά τόσο την αντίληψη μας, όσο και τα ίδια τα μάτια μας.
Στην ουσία «βρίζουν» εκατομμύρια ανήσυχους πολίτες ανά τον κόσμο και ρίχνουν στάχτη στα μάτια τους, ανίκανοι να απαντήσουν επίσημα και έγκυρα στα ερωτήματα που τους τίθενται σχετικά, μιας και ούτε οι ίδιοι φρόντισαν να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες, ώστε να εξακριβωθεί τι είναι αυτό που ψεκάζεται και πόσο επιβλαβές είναι για την υγεία των πολιτών και της φύσης.
Είναι όμως πολύ πιο βολικό να δρουν έτσι, και να κρατούν «ομήρους» τους μέσα στην άγνοια, ολόκληρο το λαό. (Ακόμη και αν τελικά πρόκειται «μόνο» για προσθετικά στην κηροζίνη, όπως στο JP-8, καύσιμο του ΝΑΤΟ, το οποίο κατηγορείται για πολλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία)
Το πρόβλημα είναι ορατό. Το ζούμε. (Και δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.) Αναρωτιόμαστε και αγωνιούμε, για το τι συμβαίνει. Και το μόνο που παίρνουμε είναι ασαφής απαντήσεις, δίχως ποτέ να έχουν διεξαχθεί επίσημες έρευνες. Καλούν εμάς τους πολίτες, να αποδείξουμε πως πραγματικά κάτι περίεργο διενεργείται πάνω από τα κεφάλια μας, ξέροντας πόσα πολλά χρήματα απαιτούνται, για τέτοιου είδους μελέτες (π.χ. για λήψη δειγμάτων αέρα με αεροσκάφος, στο ύψος των ψεκασμών και για ανάλυση των δειγμάτων από επίσημα χημικά εργαστήρια), ενώ οι ίδιοι αρέσκοντε να δίνουν απαντήσεις δίχως να έχουν ερευνήσει το παραμικρό.
Ας μας πείσουν εκείνοι, οι αρμόδιοι, πως δεν συμβαίνει τίποτε, και πως δε διεξάγονται τέτοιου είδους προγράμματα στη χώρα μας, -αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο- με μετρήσεις και έγκυρα στοιχεία . Γιατί μόνο με τα κυνικά σχόλια τους δεν καθησυχάζουν κανένα, αλλά αντίθετα τροφοδοτούν περισσότερο τις όποιες «συνωμοσιολογικές θεωρίες».
Γιατί π.χ. δεν έγινε καμία επίσημη έρευνα μετά την πρόσφατη ερώτηση της βουλευτή Ασημίνας Ξυροτύρη? Γιατί από τα αρμόδια υπουργεία που ερωτήθηκαν, μόνο ο Υπουργός Μεταφορών έδωσε «απάντηση» -ελλιπέστατη κατά την άποψη μου-?
Γιατί ποτέ δεν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της έρευνας, που υποτίθεται πως θα διεξαγόταν, μετά από παλαιότερη σχετική ερώτηση της άλλης βουλευτή –Τασίας Ανδρεαδάκη-?
(Τραβάνε αυτάκια κάποιοι «υψηλόβαθμοι» ή είναι απλά ...η εντύπωση μας???)
Ανάμεσα στους λίγους πολιτικούς, όπως ο Κούτσνιχ στην Αμερική και η Γερμανίδα Μόνικα Γκριφάν, που αναγνώρισαν δημόσια τη διεξαγωγή των χημικών ψεκασμών chemtrails και την ανησυχία τους γι΄αυτό, βρίσκονται και μέλη του ΔΣ Αίγινας, που είχε την παγκόσμια πρωτιά να προχωρήσει ακόμη και σε μήνυση κατά παντός υπευθύνου.
(Η οποία βέβαια μήνυση αποσύρθηκε μετά από «νομική συμβουλή».... Παρ’ όλο που δε νομίζω πως σε τέτοια ζητήματα, κερδίζουμε κάτι από τις μηνήσεις και μόνο, η ευαισθησία των πολιτών της Αίγινας είναι θετικό σημάδι.)
Το θέμα όμως συνεχίζει να το αγνοεί ο μέσος πολίτης.
Και πολύ φοβάμαι πως με την καθημερινή πλέον ενημέρωση για τις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, με την καθημερινή «τριβή» με την αγωνία και το φόβο των καταστροφών, θα καταφέρουν στη συνέχεια, πολύ εύκολα, να μας πλασάρουν τις προτάσεις της γεωμηχανικής, σαν τους απομηχανείς θεούς σωτήρες της ανθρωπότητας. Αντί να προχωρήσουν στις απαραίτητες μειώσεις των εκπομπών CO2 και την προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που είναι και οι μόνες σοφές λύσεις, θα μας «πείσουν», πως η γεωμηχανική είναι η μόνη διέξοδος.
Γιατί αφού καταφέρουν να φοβίσουν τον κόσμο, σίγουρα θα είναι πιο εύκολο να τον πείσουν και για την «αναγκαιότητα» των προγραμμάτων, τα οποία φυσικά στο σύνολο τους, δεν θα είναι παρά ένα κουκούλωμα και όχι μια οριστική λύση. Όλα προτείνουν επεμβάσεις –τύπου επιστημονικής φαντασίας- πάνω στην ατμόσφαιρα και τα αέρια του θερμοκηπίου, χωρίς όμως να «πατούν το φρένο», στις ίδιες τις εκπομπές -κάτι που είναι μεν περισσότερο από απαραίτητο, αλλά περιορίζει ταυτόχρονα τα κέρδη των πετρελαιάδων κ ΣΙΑ, ενώ αντίθετα από τη γεωμηχανική έχουν να κερδίσουν χρήματα δεκάδες άλλες βιομηχανίες...
Κάτι τέτοιο θα είναι σαν να δίνουμε μία καραμέλα οξυγόνου σε ασθενή που κοντεύει να υποκύψει στον καρκίνο, ο οποίος όμως κατά τ’ άλλα συνεχίζει να καπνίζει μανιωδώς! –και μάλιστα η ίδια καραμέλα μπορεί και να τον πνίξει μια ώρα αρχίτερα!
(Η ίδια η επιβίωση του πλανήτη και της ανθρωπότητας συνολικά θα κριθεί με γνώμονα το κέρδος και το χρήμα... ακόμη και την τελευταία στιγμή κάποιοι μετρούν σε χρήμα τις ζωές μας..)
Είναι δυνατόν στην Ελλάδα να είμαστε δέσμιοι των ορυκτών καυσίμων κατά 95%!
Σε μία χώρα με τόση ηλιοφάνεια? Να παράγουν χώρες όπως η Γερμανία πολλαπλάσιες ποσότητες ρεύματος από φωτοβολταϊκά, ενώ σε εμάς είναι σχεδόν ανύπαρκτα τέτοια έργα? Να παράγουν τεράστια ποσοστά ενέργειας από τον άνεμο, ενώ εμείς δεν κάναμε αξιόλογες προσπάθειες για εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας? (Για να μη χρεωθούμε λέει περισσότερο στο κοινοτικό ταμείο, δεν απορροφάμε τα σχετικά κονδύλια, λες και τα 70.000.000 Ευρώ που χρειάζεται η ΔΕΗ για «αγορά δικαιωμάτων εκπομπών» –άλλο «κουλό», εμπορικό κόλπο- ποιος το χρεώνεται??? Το πρόστιμο της ΔΕΗ ποιος θα το «φεσωθεί» πάλι???)
Αλλά τι λέω τώρα στη Γερμανία κάνουν εδώ και δεκαετίες ανακύκλωση και αυτή ανήκει στην καθημερινότητα των πολιτών τους, ενώ εδώ οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε ούτε θεωρητικά τι είναι αυτό...
Ήδη χθες στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ, άκουγα εμβρόντητη, πως ο Μπους θα προωθήσει την εφαρμογή τεχνολογιών της γεωμηχανικής. Θα διαλέξει λέει ανάμεσα στην τοποθέτηση γιγάντιων κατόπτρων στο διάστημα για την ανάκλαση της ηλιακής ακτινοβολίας , και τη διασπορά μικροσωματιδίων μετάλλων στην ατμόσφαιρα.
Καλά πόσο θέλουν να μας δουλέψουν ακόμη? Δεν είναι τα chemtrails διασπορά μικροσωματειδίων αλουμινίου και αλάτων βαρίου στην ατμόσφαιρα σύμφωνα με την πατέντα Welsbach? Δεν υποτίθεται πως αυτά δεν λαμβάνουν χώρα και πως είναι «συνωμοσιολογική θεωρία»? Ή μήπως δεν είναι μέταλλα το αλουμίνιο και το βάριο? Να που επίσημα πλέον ο «οικολόγος» Μπους τα πλασάρει στην αγορά...
Αλλά ένα είναι σίγουρο. Το τίμημα της αλόγιστης εκμετάλλευσης και ρύπανσης του περιβάλλοντος, θα το πληρώσουμε όλοι μας και ειδικά τα παιδιά μας. Ακόμη και τη λάθος επιλογή να εισάγουμε τα «φακιρικά» κολπάκια της γεωμηχανικής –αν τα επιλέξουμε, που μάλλον θα μας την περάσει δυστυχώς και αυτή τη «μόδα» πολύ εύκολα ο Μπους...-πάλι όλοι εμείς θα την πληρώσουμε...
Την αδράνεια των πολιτικών, καλούμαστε να πληρώσουμε σε πολλούς τομείς της ζωής μας, της υγείας αλλά και της «τσέπης» μας.
Θεωρώ πως είναι πλέον περισσότερο από απαραίτητο, να ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας απέναντι στο παγκόσμιο αυτό πρόβλημα. Θεωρώ πως όλοι μας πρέπει να κάνουμε κάθε θυσία που είναι απαραίτητη, ώστε να μειωθούν οι εκπομπές. Θεωρώ επίσης πως πρέπει να παλέψουμε με κάθε τρόπο ενάντια στην εφαρμογή των προτάσεων της γεωμηχανικής και τέλος, θεωρώ απαραίτητη την πίεση των κυβερνόντων, ώστε να προωθηθούν άμεσα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (και όχι πυρηνικής προς θεού!) και τα έργα υποδομής, που θα προστατεύουν από πλημμύρες, ξηρασίες και έλλειψη νερού.
Και όλα αυτά ΤΩΡΑ, που είμαστε έστω στο Παρά Πέντε και δεν είναι εντελώς αργά...
Με την ελπίδα πως θα ασχοληθείτε και θα αναδείξετε τα θέματα αυτά και με την επίδα πως θα ρίξετε φως και σε αυτό το κομμάτι αλήθειας, όπως συνηθίζεται...
θα κλείσω εδώ την επιστολή μου.
Με εκτίμηση
Βίκυ Χρυσού
Υ.Γ.: Θα χαιρόμουν να έβλεπα την επιστολή μου να γινόταν θέμα (ή θέματα) για μια επικοδομιτική συζήτηση σε κάποια από τις εκπομπές σας.
[Επιστολή με το ίδιο περιεχόμενο έλαβαν εκτός από τον Κο Χαρδαβέλλα, οι Κύριοι Τριανταφυλλόπουλος και Ευαγγελάτος, όπως επίσης οι εκδοτικές «Μεταεκδοτική» (περιοδικό ΑVΑΤΟΝ) και «Αρχέτυπο» (περιοδικό Strange, Ζενιθ). Το δεύτερο μέρος της επιστολής που αφορά τα chemtrails εκδόθηκε στο τεύχος Μαρτίου του Avaton και στο τεύχος Φεβρουαρίου του Strange, που κυκλοφόρησαν σχεδόν ταυτόχρονα, στη στήλη των αναγνωστών. Πέρα από τον Κύριο Χαρδαβέλλα, ο οποίος υποσχέθηκε να κάνει σχετική εκπομπή σύντομα, δεν επικοινώνησε κανένας άλλος δημοσιογράφος...]