Για ποιές αξίες μιλάς...???

Ανάφερέ μου μερικές...αν θές...

Eιλικρίνεια , μια λέξη άρρηκτα δεμένη με την αλήθεια...και το αντίθετο του ψεύδους και αναρρωτιέται ο καθημερινός άνθρωπος :"Γεννιέται κανείς ειλικρινής ή αν-ειλικρινής"???

Θα ήταν "άτοπο" ως σκέψη και μόνον κάτι τέτοιο...!

Πίσω απο το ψέμμα και την αν-ειλικρίνεια κρύβεται ο φόβος και η ένδεια γνώσεων και θάρρους...εδώ θα ορισθεί πέραν κάθε αμφιβολλίας ο ορισμός του αδύνατου ανθρώπου και ο οποίος δεν έχει τύχει της ανάλογης αποδοχής και επιβεβαίωσης αλλα δέχθηκε και πολύ κριτική , σε τέτοιο σημείο μάλιστα που ψυχολογικά "μάτωσε" και πόνεσε σε μεγάλο βαθμό...!

Πίσω απο το ψέμμα , κρύβεται το ψυχολογικό εκείνο υποκείμενο που δέχθηκε μεγάλες ποσότητες ειρωνίας...σαρκασμού και επιθετικότητας κατα την πρώϊμη παιδική του ηλικία...πίσω απο το ψέμμα κρύβεται μια "εκ-πολιτιστική διαδικασία" που a-priori ενοχοποίησε αλλα και κατηγοριοποίησε ως "άχρηστο" και "ελλειπές" ή και "ανίκανο" το εύθραυστο εκείνο πλάσμα και εξαρτώμενο απο τους γονείς -κατ'αρχάς- αλλα και την κοινωνία γενικότερα!

Πίσω απο το ψέμμα βρίσκεται η φύση ενάντια σε κοινωνικούς νόμους και επιταγές...πίσω απο το ψέμμα ένοχους θα βρούμε μια ολόκληρη και πολιτισμένη κοινωνία , καθυποταγμένη σε ιδέες και που έχουν δεσμεύσει όλο το είναι τους στην συντήρησή του και για την ακρίβεια είναι οι ίδιοι μηνυτορες αλλα και θεματοφύλακες τους σε βαθμό που ακόμα και τα ίδια τα παιδιά τους έπονται απο τις ίδιες ...!

Πίσω απο την ψευτιά βρίσκεται η φύση του υποκειμένου που αγνοήθηκε και δεν απόλαυσε με την ειλικρίνεια οτιδήποτε καλό...!

Πίσω απο την ψευτιά και την υποκρισία , βρίσκεται η ψυχολογική έδραση του υποκειμένου άνθρωπος , που δομήθηκε-συγκροτήθηκε σε χρόνους όπου ήταν αδύναντον να αντιδράσει...!!!

Πρώτα τους δημιουργούμε και μετά τους κατηγορούμε και ενώ λίγο πολύ , όλοι μας είμαστε και ψεύτες και αν-ειλικρινείς...

Ιδανικά...της κοινωνίας και ημών των ιδίων..λόγια του αέρα!!!

Σεβασμός...απο πού και απο ποιόν ... ???

Υπάρχει σεβασμός απροϋπόθετος άραγε..???

Και μπορεί κάποιος να σέβεται τον οποιοδήποτε..και κάθε ηλικιωμένος π.χ θα πρέπει να τυγχάνει και του ανάλογου σεβασμού "σώνει και καλά" και μόνον επειδή είναι γηραιότερος και θα είχε αξία αυτό..???

Και θα σεβασθούμε τον "κλέφτη"...τον "ρουφιάνο"...τον "αριβίστα" και το κάθε λογής παραβατικό και ασυνεπή ή "άρρωστο πνευματικά" που βρίζει ειρωνεύεται και επιτίθεται..???

Όχι βέβαια , ο σεβασμός κερδίζεται και κερδίζεται με την εν γένει στάση μας στην διαδρομή της ζωής μας αλλα και με το περιεχόμενο σκέψης μας αλλα και τις ιακνότητές μας , τις οποίες ασκήσαμε σεβόμενοι κατ'αρχάς εμείς οι ίδιοι τον ευατό μας....!

Εδώ , φίλε μου δεν θα βρείς απο αυτό...δεν υπάρχει..λίγοι είναι εκείνοι που σέβονται τον εαυτό τους και επιδεικνύουν υπομονή και καλοσύνη στους συνανθρώπους τους , αναγνωρίζοντας το ανθρώπινο δικαίωμα στο λάθος στον ίδιο τους τον εαυτό...-αναγνωρίζοντας πόσο επιζήμια είναι η άσχημη κριτική και ειδικά στα μικρά πλασματάκια με την τόσο εύθραυστη ψυχούλα και αυτό διότιδιότι και κείνοι το βίωσαν κάποια στιγμή και γνωρίζουν πόσο τραυματικό είναι-...στοιχεία εγγενή με τον σεβασμό..!!!

Μπορούμε εκτενώς να την κάνουμε την συζήτηση αν θές...με λεπτομέρεια και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάλυση...γι'αυτό "φωνάζω και εναντιώνομαι" φίλε μου...επειδή ενδιαφέρομαι αλλα και πονάω για τν νέα γενιά που γαλουχείται εντελώς λάθος και σαθρά...και που δια μέσου αυτής της διαπαιδαγώγησης "αρνείται" και "αντιδρά"...και παραμένει αδρανής και αδιάφορη και φυσικό επόμενο είναι...!

Εγώ έχω διαφορετική άποψη Βαγγέλη...εκ διαμέτρου αντίθετη θα έλεγα...αλλα αν κάνω λάθος παρακαλώ διόρθωσέ με...

Η ψυχολογία του ανθρώπου είναι πίσω απ'ολα και το πως διαπαιδαγωγήθηκε ένα παιδί και συνεχίζω να αναφέρομαι στα παιδιά , διότι αυτά μετέπειτα θα αποτελέσουν τα κύτταρα της κάθε κοινωνίας...

Ασελγούμε στις παιδικές ψυχές και τις τραυματίζουμε ανεπανόρθωτα δια ζωής...επιβάλλουμε πράματα με ψυχολογικό εκβιασμό και απειλές και οι πόρτες της διερεύνησης κλείνουν ερμητικά γι'αυτά και δημιουργούνται προκαταλλήψεις και δεισιδαιμονίες...που μετέπειτα ως ενήλικες τα χειραγωγούν και τα ενοχοποιούν...αλλα και τα εγκλωβίζουν!!!

Πίσω απο κάθε "ιδανικό" κρύβεται η δηλωμένη θέση ζωής και η αίσθηση του εαυτού που έχει διαμορφώσει ο καθένας μας και κεί -δυστυχώς- είμαστε υποκείμενοι...αν διαμορφωθεί μια θέση ζωής του τύπου "δεν είμαι εντάξει αλλα και σείς δεν είστε εντάξει που με κανατε να μην είμαι αλλα και να μην αισθανομαι εντάξει" τότε φίλε μου , όχι σεβασμό και αγάπη αλλα "μίσος" θα αναβλύζει απο αυτό το μικρό παιδί και φόβος και αργότερα απο τον ενήλικα που θα δημιουργηθεί...!!!

Χαμηλή αυτο-εκτίμηση...χαμηλός αυτο-σεβασμός...άσχημη αίσθηση περι του εαυτού του και δια ζωής θα βασανίζεται και θα ορο-εξαρτάται απο το βλέμμα του καθενός ... τι είπε και πως το είπε και γιατί το είπε και θα ενοχοποιεί τον εαυτό του...αναβίωση θα γίνεται εκείνων των τραυματικών στιγμών της πρώιμης εκείνης τραυματικής εμπειρίας στο σήμερα...και μια ζωή το μυαλό του θα είναι εκ-χωρημένο στο να λύσει και να ερμηνεύσει παλιές εξισώσεις...που το τραυματίζουν και το πληγώνουν καθημερινά!!!

Δεν θα μπώ σε αυτήν την συζήτηση διότι θα "χαλάσουμε" φίλε μου και ειλικρινά δεν το θέλω κάτι τέτοιο...και αν κάποιος απαξίωσε κάποιον , αυτοί είμαστε εμείς που απαξιώσαμε τον εαυτό μας...!

Οι άλλοι καλά κάνουν και κάνουν ότι κάνουν , την δουλειά τους κάνουν και καλά κάνουν...

Το θέμα είναι , τι κάνουμε εμείς και ποσο είμαστε ευάλωτοι και "ανοικτοί" σε οποιαδήποτε προσπάθεια χειραγηγησής μας και ευτελισμού μας...!!!

Αν αφήνουμε τις πόρτες του σπιτιού μας ανοικτές φίλε μου και μαλιστα απουσιάζουμε απο κει...ε!! καλά να πάθουμε...!!!

Πόσοι αλήθεια , έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα να λέγονται αλλα και να γίνονται γονείς φίλε μου???

Ελάχιστοι...!!!

Κρίνουμε και ελέγχουμε τα παιδιά για την συμπεριφορά τους ... ποιοί και με ποιό δικαίωμα αλλα και γνώση..???

Εμάς ποιός μας ήλεγξε...???

Δεκαετίες πριν την Επανάσταση η εξάπλωση των αρχαίων ελληνικών ονομάτων ήταν μεγάλη. Όπως αναφέρει ο ιστορικός Δημ.Φωτιάδης ο Αλή Πασάς, ο τύραννος της Ηπείρου, είχε υποψιαστεί ότι κάτι ετοίμαζαν οι υπόδουλοι Έλληνες, μόνο και μόνο από το γεγονός ότι βάφτιζαν τα παιδιά τους με αρχαία ελληνικά ονόματα.

«Εσείς οι Ρωμιοί, μπρε, κάτι μεγάλο έχετε στο νου σας. Δεν βαφτίζετε πια τα παιδιά σας Γιάννη, Πέτρο, Κώστα, παρά Λεωνίδα, Θεμιστοκλή, Αριστείδη. Σίγουρα κάτι μαγειρεύετε»

Γενικά η τάση που φαίνεται ότι επικρατούσε ήταν αυτή που εκφράζεται από τον Διονύσιο Πύρρο:

«Ερ. Πώς πρέπει να ονομαζώμεθα ημείς, Έλληνες ή Ρωμαίοι;
Απόκρ. Ποτέ να μη θελήσετε να ονομάζεσθε Ρωμαίοι, αλλά Έλληνες, διότι οι Ρωμαίοι, ήγουν οι Ρωμάνοι, εβαρβάρωσαν και ηφάνισαν την Ελλάδα την γλυκυτάτην μας πατρίδα. Και αν τινάς νέος έχη όνομα ή Ρωμαϊκόν, ή Εβραϊκόν, ή Ρωσσικόν, ή Αραβικόν, πρέπει ευθύς να το αλλάξη, και να ονομάζηται με όνομα Ελληνικόν, τουτέστιν ή Μιλτιάδης, ή Θεμιστοκλής, ή Αχιλλεύς, ή Θησεύς, ή Αλέξανδρος, ή Πλάτων, ή Δημοσθένης, κ.τλ. και τότε ένας νέος αλλάζων το όνομά του θέλει εντρέπεται να μην έχη και τα έργα των προγόνων του»

Ο Διονύσιος Πύρρος ήταν κληρικός ("αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου") και γιατρός (πρώτος πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών). Το απόσπασμα είναι από το έργο του "Χειραγωγία των Παίδων" (Βενετία, 1810)
Σφόδρα αντίθετο με αυτήν την πρακτική ήταν ως γνωστόν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε’ εξέδωσε πατριαρχική εγκύκλιο εν έτη 1819 που ουσιαστικά απαγορεύει στους Έλληνες «ευλογημένους επαρχιώτας», να βαπτίζουν με αρχαία ελληνικά ονόματα τα παιδιά τους (χαρακτηρίζοντας αυτή την τακτική, ως…καινοτομία!), γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί «ανάρμοστον» πράξη, και «καταφρόνησιν» της χριστιανικής ονοματοδοσίας.

Οι "μνήμες" φίλε μου...οι "μνήμες" δεν ξεχνιούνται...ρέουν μέσα στο αίμα...!!!

Την καλημέρα μου , φίλε Σωτήρη!!!