quote:

---

Εγώ είπα ότι έχεις μια άποψη που ισχύει όσο με την δική μου για να μην σε αρχίσω στις φάπες

---

Θα μας αρχισει και στις φαπές!χαχααχχαχαχαχαχαχα!

Τώρα κατάλαβες η να συνεχίσω της φάπες?

Edited by - Ermis -3E- on 15/04/2006 18:41:44

--------------

Three cosmic enigmas, one audacious answer
09 March 2006

Exclusive from New Scientist Print Edition

Zeeya Merali

DARK energy and dark matter, two of the greatest mysteries confronting physicists, may be two sides of the same coin.

A new and as yet undiscovered kind of star could explain both phenomena and, in turn, remove black holes from the lexicon of cosmology.

The audacious idea comes from George Chapline, a physicist at Lawrence Livermore National Laboratory in California, and Nobel laureate Robert Laughlin of Stanford University and their colleagues. Last week at the 22nd Pacific Coast Gravity Meeting in Santa Barbara, California, Chapline suggested that the objects that till now have been thought of as black holes could in fact be dead stars that form as a result of an obscure quantum phenomenon. These stars could explain both dark energy and dark matter.

This radical suggestion would get round some fundamental problems posed by the existence of black holes. One such problem arises from the idea that once matter crosses a black hole's event horizon - the point beyond which not even light can escape - it will be destroyed by the space-time "singularity" at the centre of the black hole. Because information about the matter is lost forever, this conflicts with the laws of quantum mechanics, which state that information can never disappear from the universe.

Another problem is that light from an object falling into a black hole is stretched so dramatically by the immense gravity there that observers outside will see time freeze: the object will appear to sit at the event horizon for ever. This freezing of time also violates quantum mechanics. "People have been vaguely uncomfortable about these problems for a while, but they figured they'd get solved someday," says Chapline. "But that hasn't happened and I'm sure when historians look back, they'll wonder why people didn't question these contradictions."

“People have been uneasy about these problems with black holes, but figured they'd get solved. That hasn't happened”While looking for ways to avoid these physical paradoxes, Chapline and Laughlin found some answers in an unrelated phenomenon: the bizarre behaviour of superconducting crystals as they go through something called "quantum critical phase transition" (New Scientist, 28 January, p 40). During this transition, the spin of the electrons in the crystals is predicted to fluctuate wildly, but this prediction is not borne out by observation. Instead, the fluctuations appear to slow down, and even become still, as if time itself has slowed down.

"That was when we had our epiphany," Chapline says. He and Laughlin realised that if a quantum critical phase transition happened on the surface of a star, it would slow down time and the surface would behave just like a black hole's event horizon. Quantum mechanics would not be violated because in this scenario time would never freeze entirely. "We start with effects actually seen in the lab, which I think gives it more credibility than black holes," says Chapline.

With this idea in mind, they - along with Emil Mottola at the Los Alamos National Laboratory in New Mexico, Pawel Mazur of the University of South Carolina in Columbia and colleagues - analysed the collapse of massive stars in a way that did not allow any violation of quantum mechanics. Sure enough, in place of black holes their analysis predicts a phase transition that creates a thin quantum critical shell. The size of this shell is determined by the star's mass and, crucially, does not contain a space-time singularity. Instead, the shell contains a vacuum, just like the energy-containing vacuum of free space. As the star's mass collapses through the shell, it is converted to energy that contributes to the energy of the vacuum.

The team's calculations show that the vacuum energy inside the shell has a powerful anti-gravity effect, just like the dark energy that appears to be causing the expansion of the universe to accelerate. Chapline has dubbed the objects produced this way "dark energy stars".

Though this anti-gravity effect might be expected to blow the star's shell apart, calculations by Francisco Lobo of the University of Lisbon in Portugal have shown that stable dark energy stars can exist for a number of different models of vacuum energy. What's more, these stable stars would have shells that lie near the region where a black hole's event horizon would form (Classical Quantum Gravity, vol 23, p 1525).

"Dark energy stars and black holes would have identical external geometries, so it will be very difficult to tell them apart," Lobo says. "All observations used as evidence for black holes - their gravitational pull on objects and the formation of accretion discs of matter around them - could also work as evidence for dark energy stars."

That does not mean they are completely indistinguishable. While black holes supposedly swallow anything that gets past the event horizon, quantum critical shells are a two-way street, Chapline says. Matter crossing the shell decays, and the anti-gravity should spit some of the remnants back out again. Also, quark particles crossing the shell should decay by releasing positrons and gamma rays, which would pop out of the surface. This could explain the excess positrons that are seen at the centre of our galaxy, around the region that was hitherto thought to harbour a massive black hole. Conventional models cannot adequately explain these positrons, Chapline says.

He and his colleagues have also calculated the energy spectrum of the released gamma rays. "It is very similar to the spectrum observed in gamma-ray bursts," says Chapline. The team also predicts that matter falling into a dark energy star will heat up the star, causing it to emit infrared radiation. "As telescopes improve over the next decade, we'll be able to search for this light," says Chapline. "This is a theory that should be proved one way or the other in five to ten years."

Black hole expert Marek Abramowicz at Gothenburg University in Sweden agrees that the idea of dark energy stars is worth pursuing. "We really don't have proof that black holes exist," he says. "This is a very interesting alternative."

The most intriguing fallout from this idea has to do with the strength of the vacuum energy inside the dark energy star. This energy is related to the star's size, and for a star as big as our universe the calculated vacuum energy inside its shell matches the value of dark energy seen in the universe today. "It's like we are living inside a giant dark energy star," Chapline says. There is, of course, no explanation yet for how a universe-sized star could come into being.

“The vacuum inside the star has a powerful anti-gravity effect, just like the dark energy that is pulling the universe apart ”At the other end of the size scale, small versions of these stars could explain dark matter. "The big bang would have created zillions of tiny dark energy stars out of the vacuum," says Chapline, who worked on this idea with Mazur. "Our universe is pervaded by dark energy, with tiny dark energy stars peppered across it." These small dark energy stars would behave just like dark matter particles: their gravity would tug on the matter around them, but they would otherwise be invisible.

Abramowicz says we know too little about dark energy and dark matter to judge Chapline and Laughlin's idea, but he is not dismissing it out of hand. "At the very least we can say the idea isn't impossible."

From issue 2542 of New Scientist magazine, 09 March 2006, page 8

------
Σημαντικό είναι το γεγονός ότι σε αυτό το νέο θεώρημα συμμετέχει ο νομπελίστας Laughlin ο οποίος όπως έχω είδη προαναγγείλει την αλλαγή πλεύσης της επιστήμης και τον θάνατο του Einstein(εξου και ότι οι εβραίοι προσπαθούν να συνδέσουν τον Einstein με τον αιθέρα για τους δικούς τους λόγους).

Αν κάποιοι καταλαβαίνουν τι λέει το παραπάνω πρόσφατο άρθρο από το New Scientist magazine ίσως να σταματήσουν να είναι τόσο απόλυτοι και εχθρικοί με την αντίθετη άποψη.

Αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα τους έρθει σαν κεραμιδί στο κεφάλι αυτή αναμενόμενη εξέλιξη.

quote:

---

αλλά καθώς ανοίγεις την όρεξη του δαίμονα μου

---

Α,τωρα εξηγούνται όλα!:P

Εδώ μιλάμε για την πεμπτουσία.

Δεν περίμενα φυσικά να καταλάβεις και ούτε πρόκειται να συνεχίσω να απευθύνομαι στον αέρα.

Ο ειδικός περί της σκοτεινής ύλης αστροφυσικός που προανέφερα και αυτός δεν ξέρει για τι μιλάει άρα σίγουρα κάποιος δεν ξέρει τι του γίνετε και αυτός σίγουρα δεν είναι ο αστροφυσικός.

Εγώ στην τελική παρουσιάζω αυτό που λέει (ως πιστός που είμαι) θα μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί του και μπορεί να επιθυμεί και αυτός να κάνει κανένα ψυχικό και να λύσει το πρόβλημα.

Στα μηνύματα που έγινε παρέμβαση εμπεριέχονταν φράσεις αντίθετες στους κανονισμούς των φόρουμς.

Οπότε:

Αυτό συνιστά την τελευταία προειδοποίηση.

Η κόκκινη κάρτα θα αποτελεί προσωρινή απενεργοποίηση.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

Ο ειδικός περί της σκοτεινής ύλης αστροφυσικός που προανέφερα και αυτός δεν ξέρει για τι μιλάει άρα σίγουρα κάποιος δεν ξέρει τι του γίνετε και αυτός σίγουρα δεν είναι ο αστροφυσικός.

---

Η πεμπτουσία του σύμπαντος
Lawrence Krauss

Γνωρίζουμε ότι το Σύμπαν διαστέλλεται, όμως οι θεωρίες σχετικά με το μέλλον του είναι αμφιλεγόμενες.

Άραγε, θα συνεχίσει να υπάρχει ή θα εξαφανιστεί;

Η μοίρα του εξαρτάται από την ποσότητα και τις ιδιότητες της ύλης που περιέχει.

Δηλαδή, προκειμένου να αποφανθούμε για το μέλλον του Σύμπαντος, πρέπει πρώτα να το... ζυγίσουμε! Εξαιρετικά αποκαρδιωτική προοπτική. Παρ' όλα αυτά, οι προσπάθειες έχουν ήδη αποκαλύψει μια μεγάλη έκπληξη: υπάρχουν πολύ περισσότερα «εκεί έξω» από όσα μπορούν να ανιχνεύσουν τα τηλεσκόπια.

Μια αόρατη «ουσία» μεταβάλλει δραματικά το βάρος του Σύμπαντος και επηρεάζει τη συμπεριφορά του. Άραγε, πρόκειται για την «Πεμπτουσία» του Αριστοτέλη;

Πού κρύβεται αυτή η «σκοτεινή ύλη»;

Ο φυσικός Λόρενς Κράους παρουσιάζει την πιο εκπληκτική ανακάλυψη του αιώνα μας: οι διακυμάνσεις του κβαντικού κενού παράγουν ενέργεια. Στα μήκη και τα πλάτη της διαγαλαξιακής αβύσσου, η ενέργεια πολλαπλασιάζεται, διαμορφώνει ανάλογα τη βαρύτητα και καθορίζει τη μοίρα του Σύμπαντος. Ο κενός χώρος είναι ο δημιουργός μιας απόκοσμης ενέργειας, διαχειρίζεται τη μάζα και δρομολογεί την Κοσμική εξέλιξη.

Ο Αριστοτέλης περιγράφει ως «πέμπτη ουσία» το ουράνιο υλικό που έρχεται να προστεθεί στη γη, στον αέρα, στη φωτιά και στο νερό (στα τέσσερα γνωστά στοιχεία του Κόσμου).

Η «πεμπτουσία» του Αριστοτέλη ήταν ο αιθέρας, το υλικό που θεωρήθηκε -έως και τον δέκατο ένατο αιώνα- ότι διαπερνούσε τον κενό χώρο. Πριν από μια δεκαετία, η σκοτεινή ύλη έμοιαζε να είναι ένα είδος σύγχρονης «πεμπτουσίας».

Σήμερα, ακολουθώντας το πνεύμα του Αριστοτέλη περί ουράνιου αιθέρα, θα λέγαμε ότι η «πεμπτουσία» του Σύμπαντος είναι η ενέργεια που παράγει το κβαντικό κενό - είναι η απίστευτη διαδικασία όπου σωματίδια γεννιούνται μέσα από το τίποτα και -στην κλίμακα
του μακρόκοσμου- καθορίζουν το μέλλον που επιφυλάσσεται στο Σύμπαν μας.

Ο Lawrence Krauss είναι καθηγητής Αστροφυσικής και πρόεδρος του τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve, στο Κλίβελαντ του Οχάιο.
Διακρίθηκε για τις ερευνητικές εργασίες του στο πρόβλημα της σκοτεινής ύλης, καθώς και για τα εκλαϊκευτικά βιβλία του στα πεδία της Φυσικής και της Κοσμολογίας.

to ksanavazw mpas kai to deis.

Αλλά σίγουρα υπάρχουν απατεώνες και καλά κάνουν που τους ξεσκεπάζουν αλλά σε καμία περίπτωση η ψύχωση και μάλιστα η μεταδοτική δεν προσφέρετε για νέα θρησκεία και δεν λύνει τα προβλήματα του κόσμου με το να δημιουργεί ψυχωτικούς.

Θα μπορούσε να κερδίζει εκατομμύρια δολλάρια με τα κόλπα που γνωρίζει παριστανωντας το μεντιουμ αλλά αντι να το κάνει αυτό,ξεσκεπάζει τους απατεώνες.

Θα σου πω την δική μου ιστορία και που ξέρεις είναι τόσο μεγάλος ο Αλλάχ που στο τέλος μπορεί να γίνουμε και φίλοι.

Βασικά απο τον καιρό που αποφάσισε η μανά μου να μην με αποβάλει και κατά λάθος βγήκα σε αυτόν τον κόσμο ήμουν ένα παράξενο παιδάκι.

Πολύ ευαίσθητο πολύ χαρούμενο και ταυτόχρονα πολύ παράξενο σε σχέση με τον μέσο όρο.

Ξαφνικά καθώς μεγάλωνα αυτή η ευαισθησία και αυτή η χαρά κόπηκε με τον χειρότερο τρόπο, οι άνθρωποι γύρω μου ήθελαν να με σκοτώσουν και να με ξανά γεννήσουν στα δικά τους πρότυπα, αντέδρασα έγινα αλητάκι, σκλήρυνα πέταξα το συναίσθημα στα σκούπισα, άρχισα να τα βάζω με την θρησκεία καθώς από πάντα διάβαζα πολύ και στο τέλος έθαψα αυτό το παιδάκι μέσα μου από μόνος μου καθώς δεν είχα άλλη επιλογή, έγινα ένα κτήνος άρχισα να κοροϊδεύω τους ευαίσθητους άρχισα να κοροϊδεύω τις θρησκείες, άρχισαν όλοι να μου σπανέ τα νεύρα γιατί δεν καταλάβαιναν ότι ζουν σε ένα ψέμα, άρχισα να πετάω εικόνες από το παράθυρο γιατί μου την έσπαγε να με κοιτούν οι άγιοι και δεν μου άρεσε να μου τους βάζει η μανά μου να με παρακολουθούν, μάζεψα πάνω μου μεγάλη αρνητικότητα και οδηγήθηκα σε πράγματα και καταστάσεις που όλο και ποιο πολύ με σκλήρυναν και τελικά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι εγώ ήμουν αυτός που ζούσα στο μεγαλύτερο ψέμα γιατί οι άλλοι μέσα από τα ψέματα τους κατάφεραν να είναι πολύ περισσότερο άνθρωποι από μένα, σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι πληγώθηκα γιατί ήμουν διαφορετικός και δεν ήθελα να μοιάζω σε κανέναν.

Πληγώθηκα για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν οι γύρω μου αυτήν την διαφορετικότητα, άρχισε το παιδάκι μέσα μου να φωνάζει, ΜΑΛΑΚΑ ΞΥΠΝΑ, ΜΑΛΑΚΑ ΞΥΠΝΑ, ο μαλάκας όμως δεν ξυπνούσα, συνέχισα να πληγώνομαι συγκρουόμενος με τις θρησκείες με τις ιδεολογίες με όλα.

Προσπαθώντας να δείξω τι?

Ότι εγώ ήμουν ο σωστός και ότι ο δρόμος προς το να γίνεις άνθρωπος ήταν ο δρόμος που εγώ έδειχνα στους άλλους, πληγώθηκα περισσότερο καθώς η πίστη μου μεγάλωνε και σύμφωνα με την εμπειρία που σου ανάφερα στο προηγούμενο θέμα.

Ήταν μια πίστη στης ιδέες μου, στον δρόμο μου.

Ήταν όμως πολύ απλό, αυτός ο δρόμος ήταν δικός μου και κανενός άλλου.

Ήταν ο δρόμος προς το παιδί που είχα μέσα μου, ο δρόμος προς εμένα.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του δρόμο.

Μπορείς να τον συμβουλέψεις φιλικά να του δείξεις και άλλες εκδοχές για την ζωή και στην τελική να του κανείς την ζωή ποιο όμορφη.

ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.

Ο λόγος που με πιάνει κάτι όταν βλέπω κάποιους να κάνουν επιθέσεις με τον ψυχωτικό (φανατικό) τρόπο για τον οποίο μιλώ είναι ακριβός γιατί μου θυμίζουν το παρελθόν μου.

Φιλη Medtech, κατανοω την αποψη σου οτι Αιθερας δεν υπαρχει. Ομως φαινεται οτι βασιζεσαι σε λανθασμενο ορισμο. Το πειραμα του Michaelson-Morley στην πραγματικοτητα δεν εγινε για να αμφισβητησει την υπαρξη του αιθερα αλλα για να μετρησει ποσος αιθερας υπαρχει. Η ορισμος του αιθερα σε αυτο το πειραμα ηταν "υπολειμματα υλης απο την κινηση της γης στο κενο". Και βεβαια το πειραμα απλα απεδειξε οτι κατι τετοιο δεν υπαρχει.

Τωρα απο οσα εχω μελετησει ο ορισμος του αιθερα ειναι το συνολο της ενεργειας ή καλυτερα των διαφορων μορφων ενεργειων του συμπαντος. Σε αυτο συμπεριλαμβανεται και η υλη διοτι υλη και ενεργεια "ειναι εν και το αυτο" οπως απεδειξε ο Αινσταιν. Το προβλημα δεν ειναι η υπαρξη του αιθερα καθαυτη αλλά οι ιδιοτητες του, πως αυτες εκδηλωνονται, και πως αποδεικνυονται πειραματικα/επιστημονικα.

Ολες οι θεωρειες για την γενεση του συμπαντος συμφωνουν οτι ολα ειναι ενεργεια. Αν παρουμε την πιο δημοφιλη θεωρεια δηλαδη εκεινη της μεγαλης εκρηξης το συμπαν αρχικα ηταν μονο ενεργεια. Η υλη και οι πλανητες εγιναν με μετατροπη αυτης της ενεργειας (ή καποιου ειδους του συνολου εκεινων των ενεργειων) σε υλη. Το ερωτημα που παραμενει ειναι αν ολη η ενεργεια του συμπαντος εχει εξαντληθει με την μετατροπη της σε υλη, (αρα στο κενο δεν υπαρχει τιποτα) ή αν στην πραγματικοτητα η αρχικη εκεινη ενεργεια εξακολουθει να υπαρχει και οτι η υλη ειναι μια συνεχης μετατροπη αυτης της ενεργειας σε υλη, ή καποιου ειδους του συνολου εκεινων των ενεργειων) σε υλη. Δηλαδη οτι η υλη επαναδημιουργειται συνεχως, και οτι στο κενο απλα παραμενουν ενεργειες σε κατασταση ισορροπιας, ή φαινομενικης ισορροπιας.

Οι σημερινες θεωρειες περι αιθερα ισχυριζονται το δευτερο.

Δυστυχως ειναι πολυ καλα γνωστο οτι τα βασικα αξιωματα πανω στα οποια στηριζεται μεχρι σημερα η "αποδεκτη" Φυσικη επιστημη ειναι, αν οχι εντελως, τουλαχιστον σε μεγαλο βαθμο λανθασμενα. Ας παρουμε για παραδειγμα το νομο της βαρυτητας που λεει οτι η υλη ελκυει την υλη και οτι οσο πιο μεγαλη ειναι η μαζα τοσο πιο μεγαλη η δυναμη ελξης/ βαρυτητα. Αυτο θα ηταν σωστο μονο αν ειχαμε ενδειξη της ενεργειας που προκλει αυτη την δυναμη και ενδειξη οτι πραγματι αυτη η ενεργεια προερχεται απο την ιδια την υλη.

Το μονο που εχουμε, ειναι κατευθυνση φορα και σημειο εφαρμογης της δυναμης αλλα αγνωστο αιτιο ή ενεργεια που προκαλει αυτη την δυναμη . Αρα μπορει καλλιστα καποιος να ισχυριστει οτι δεν ειναι η υλη που ελκυει την υλη απο τα εξω προς τα κεντρο, αλλα οτι η υλη σπρωχνεται προς την υλη απο μια αλλη δυναμη. Και στην πραγματικοτητα αυτο λενε οι θεωρειες περι αιθερα. Οτι η βαρυτητα ειναι το συνεπακολουθο αποτελεσμα της συνεχους ροης του αιθερα προς την υλη για την συνεχη επαναδημιουργια της.

Ολοι γνωριζομε οτι οι νομοι της φυσικης σταματουν να ισχυουν στον μικροκοσμο οπου τα σωματιδια μεσα στα ατομα φαινεται να ειναι συνδυασμος υλης και ενεργειας σε μορφη κυματος ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Εχομε εφευρει την κβαντομηχανικη οπου η μια υποθετικη εξηγηση διαδεχεται την αλλη και ολες μαζι συγκρουονται-τελειωμο δεν εχομε. Ειναι ξεκαθαρο οτι καπου ξεκινησαμε λαθος.

Αντιθετα η θεωρια περι αιθερα, δινει πιο "δεμενες" ερμηνειες, και παρα το γεγονος οτι στο μεγαλυτερο μερος παραμενει απλη θεωρια, εντουτοις στο βαθος που εχει ερευνηθει (και εχει ερευνηθει απο πολυ διακεκριμενους επιστημονες) εχει δωσει εκπληκτικα αποτελεσματα που συμφωνουν με την αρχικη θεωρεια.

Το πιο ενδιαφερον ειναι οτι με βαση αυτη την θεωρια ειναι δυνατον η ανθρωποτητα να αναπτυξει τεχνολογια με την οποια να αντλει απειρα ποσα ενεργειας κατευθειαν απο τον αιθερα, χωρις κανενα κοστος. Στην ιστοσελιδα του Convergence2000 υπαρχουν τα σχεδια αυτων των μηχανων, και υπαρχουν και τα links σε ιστοσελιδες που δινουν ολες τις λεπτομερειες. Αν καποιος τα εχει μελετησει θα ηταν καλα να γραψει εδω τα σχολια του/την γνωμη του.

Ως προς το γιατι αυτη η τεχνολογια δεν προχωρα νοουμενου βεβαια οτι πραγματι τα πειραματα εδωσαν εγκυρα αποτελεσματα: Η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι οσοι εχουν ασχοληθει, πανε μεχρις ενος σημειου και τα παρατουν οταν διαπιστωσουν οτι α)εχουν να κανουν με δυναμεις/ ενεργειες που δεν ξερουν πως να χειριστουν με αποτελεσμα να κινδυνευουν να χασουν την ζωη τους ή να εχουν χασει ηδη την ζωη τους, και β) οτι τα ηδη υπαρχοντα οικονομικα συμφεροντα δεν θελουν την νεα τεχνολογια να προχωρησει.

Ας μην ξεχναμε οτι ακομη και η ομαδα που εφτιαξε την υδρογονοβομβα επαθε ακριβως το ιδιο οταν στο εργαστηριο ειχαν καποιο ατυχημα. Ολοι τελικα πεθαναν απο συμπτωματα ραδιενεργειας, παρολο που τουλαχιστον σε θεωρητικο επιπεδο ηξεραν τι εκαναν, τι να αναμενουν, και απο τι να προσεχουν.

Η ύπαρξη του αιθερα ( ως υλικου/ουσιας που γεμιζει το συμπαν επιτρέποντας την μεταφορά του φωτός ) δεν εχει αποδεικτει.
Πολλά απο τα πειράματα που εγιναν βασιστηκαν στην μέτρηση της ταχύτητας του φωτος απο τον διαστημα στην ατμοσφαιρα.Εαν υπήρχε αιθερας,έπρεπε να υπάρχει μεταβολη στη ταχύτητα.Ομως μεταβολή που να αποδεικνυει την υπόθεση δεν μετρήθηκε.Εγιναν και αλλα πολλά πειράματα αλλά αποτέλεσμα μηδεν.Δεν υπήρχε πρόβλημα με τα μηχανηματα μέτρησης αλλά όσες παράξενες ιδιότητες και εαν προσεδιδαν στον Αιθερα τα αποτελέσματα ηταν NULL.
Ο Αιθερας ως πεμπτουσια (ητοι πέμπτη ουσία -γη,φωτια,νερο,αερας,αιθέρας) που γεμίζει το συμπαν δεν βρέθηκε.Ουτε σαν συστατικο της ύλης.

2.Η Νευτωνια Φυσικη περιγράφει αριστα τον μακρόκοσμο.Η κβαντομηχανικη εφαρμόζεται στον χωρο των στοιχειωδων σωματιδίων.Αλλά τα κβαντικα φαινομενα ΔΕΝ αποδεικνυουν την ύπαρξη του ΑΙΘΕΡΑ (Ως "ουσιας" που γεμιζει το συμπαν).Επίσης τα κβαντικα φαινόμενα δεν μπορουν να χρησιμοποιηθουν για να δικαιολογηθούν μεταφυσικές πεποιθησεις..

Οι φυσικοι σημερα δεν αναφέρονται στον Αιθερα.Αναφερονται στην υλη,την ενεργεια κτλ αλλά εχουν εγκαταλειψει την ιδεα του Αιθερα.Τωρα αν ο καθενας βαφτιζει "Αιθερα" την ενέργεια,την υλη και οτιδήποτε αλλο απασχολέι την συγχρονη φυσικη ε..τι να πω..ας βγαλει ο καθένας τα συμπερασματα του.

ΥΓ.Ο Αιθερας υποστηριζεται απο μεταφυσικα site γιατι στην υπαρξη του αιθερα βασίζονται πολλές μεταφυσικες θεωρήσεις.
ΥΓ2.Ειναι απιστευτο πόσο εχει κακοπάθει η κβαντικη μηχανική στα χέρια των φιλοσοφων και των εσωτεριστων...

Edited by - medtech on 19/04/2006 19:09:22

Μαλλον πρεπει να απαντησω στο μυνημα σου αναλυτικα, διοτι εχεις παραθεσει πολλες δηλωσεις που δεν απαντουνται συνολικα.

quote:

---

1.Δηλαδή εσυ ταυτίζεις τον Αιθερα με την ενέργεια.

---

Δεν μπορώ να ασχοληθώ με ένα άτομο τόσο κολλημένο και να μην αντιδράσω, όχι γιατί διαφωνώ αλλά γιατί δεν μπορεί να καταλάβει καν τι λέω.

Θα αφήσω τον Einstein να κλείσει το θέμα γιατί αν συνεχιστούν οι ίδιες βλακείες να ανακυκλώνονται θα κάνω εμετό την επόμενη φορά που θα περάσω από εδώ.

(Albert Einstein, 1954) The development during the present century is characterized by two theoretical systems essentially independent of each other: the theory of relativity and the quantum theory. The two systems do not directly contradict each other, but they seem little adapted to fusion into one unified theory. For the time being we have to admit that we do not possess any general theoretical basis for physics which can be regarded as its logical foundation.
If, then, it is true that the axiomatic basis of theoretical physics cannot be extracted from experience but must be freely invented, can we ever hope to find the right way? I answer without hesitation that there is, in my opinion, a right way, and that we are capable of finding it. I hold it true that pure thought can grasp reality, as the ancients dreamed. (Albert Einstein, 1954)

According to the general theory of relativity space without ether is unthinkable, for in such space there not only would be no propagation of light, but also no possibility of existence for standards of space and time. But this ether may not be thought of as endowed with the quality characteristic of matter, as consisting of parts ('particles') which may be tracked through time. (Albert Einstein, 1928, Leiden)

Άντε να βάλουμε και λίγο Bohm καθώς όταν μιλάς με έναν παγοτατζη για σουβλάκια περίπου την ίδια κατάληξη θα έχει η συζήτηση.

ο Bohm που μίλησε περί ολογραφικού σύμπαντος.

This meant that either Einstein's long-held theory that no communication can travel faster than the speed of light or the two particles are non-locally connected. Because most physicists are opposed to admitting faster-than-light processes into physics, this daunting prospect has caused some physicists to try to come up with elaborate ways to explain away Aspect's findings. But it has inspired others to offer even more radical explanations. David Bohm believes the reason subatomic particles are able to remain in contact with one another regardless of the distance separating them is not because they are sending some sort of mysterious signal back and forth, but because their separateness is an illusion. Bohm postulates that the ultimate nature of physical reality is not a collection of separate objects (as it appears to us), but rather it is an undivided whole that is in perpetual dynamic flux. For Bohm, the insights of quantum mechanics and relativity theory point to a universe that is undivided and in which all parts merge and unite in one totality. This undivided whole is not static but rather in a constant state of flow and change, a kind of invisible ether from which all things arise and into which all things eventually dissolve. Indeed, even mind and matter are united. Bohm refers to his theory as the holomovement. The terms holo and movement refer to two fundamental features of reality. The movement portion refers to the fact that reality is in a constant state of change and flux as mentioned above. The holo portion signifies that reality is structured in a manner that is very similar to holography. Bohm says that the universe is like a hologram.

Άντε να βάλω και λίγο Fayman μπας και ντραπεί λίγο αυτό το θράσος.

Of course, Feynman admits that we don't "understand Nature." On the page before the quote given he frankly says, "...the way we have to describe Nature is generally incomprehensible to us" [p.77]. And at the very beginning he warns the reader/auditor of his presentation, "You're not going to be able to understand it" [p.9]. We can easily say about this that we understand some things and don't understand others, which is the normal situation in science. With Feynman, however, we get the picture that the stuff we don't understand he has stopped trying to understand:

I have pointed out these things because the more you see how strangely Nature behaves, the harder it is to make a model that explains how even the simplest phenomena actually work. So theoretical physics has given up on that.

Εγώ δεν ασχολούμαι άλλο με το συγκεκριμένο άτομο.

O EINSTEIN ειπε πολλα,το θεμα ειναι τι καταφερε να αποδειξει...

By the early 20th Century, aether theory was in trouble: A series of increasingly complex experiments had been carried out in the late 1800s to try to detect the motion of earth through the aether, and had failed to do so. A range of proposed aether-dragging theories could explain the null result but these were more complex, and tended to use arbitrary-looking coefficients and physical assumptions. Lorentz and Fitzgerald offered a more elegant solution to how the motion of an absolute aether could be undetectable (length contraction), but if their equations were correct, the new special theory of relativity (1905) could generate the same mathematics without referring to an aether at all. Aether fell to Occam's Razor

Aether theory was dealt another blow when the Galilean transformation and Newtonian dynamics were both modified by Albert Einstein's special theory of relativity, giving the mathematics of Lorentzian electrodynamics a new, "non-aether" context. Like most major shifts in scientific thought, the move away from aether theory did not happen immediately but, as experimental evidence built up, and as older scientists left the field and their places were taken by the young, the concept lost adherents.

Einstein based his special theory on Lorentz's earlier work, but instead of suggesting that the mechanical properties of objects changed with their constant-velocity motion through an aether, he took the somewhat more radical step of suggesting that the math was a general transformation, and that the Galilean transformation was a "special case" that worked only at the low speeds we had studied up to that time. By applying the transformation to all inertial frames of reference, he demonstrated that physics remained invariant as it had with the Galilean transformation, but that light was now invariant as well.

With the development of special relativity, the need to account for a single universal frame had disappeared -- and aether went along with it.

Most current physicists do not see a need to have a medium for light to propagate. The combination of relativity and quantum mechanics seems to render the concept unnecessary. However, this doesn't mean it doesn't exist (just that it doesn't have to), and there remain a number of problems in modern physics that would be simplified with such a concept.

A few physicists (like Dayton Miller and Edward Morley) continued research on the aether for some time, and occasionally researchers still explore these concepts. While it is not difficult to create aether theories consistent with the Michelson-Morley experiment, it is much harder to remain consistent with all of the related experiments of modern physics. Any new theory of aether must be consistent with all of the experiments testing phenomena of special relativity, general relativity, relativistic quantum mechanics, and so on.

So far....ΝULL!

Michio Kaku wrote in an article (Parable of the Lion): Einstein once said, "Nature shows us only the tail of the lion. But I do not doubt that the lion belongs to it even though he cannot at once reveal himself because of his enormous size." Einstein spent the last 30 years of his life searching for the "tail" that would lead him to the "lion," the fabled unified field theory or the "theory of everything," which would unite all the forces of the universe into a single equation. The four forces (gravity, electromagnetism, and the strong and weak nuclear forces) would be unified by an equation perhaps one inch long. Michio Kaku: "Einstein also said that behind every great theory there is a simple physical picture that even lay people can understand. In fact, he said, if a theory does not have a simple underlying picture, then the theory is probably worthless. The important thing is the physical picture; math is nothing but bookkeeping."

Amrit Sorli: Einstein stood on the point that the notion of "space" designates "gravitational ether", which is a physical reality. "With regards to the general theory of relativity, space cannot be imagined without ether", says he in his "Ether and the Theory of Relativity". According to Einstein, gravitational ether does not have the same properties as ponderable matter, that is why it cannot be described by notions such as "time" and "motion" .In the general theory, gravitational ether could be described by the curvedness of 4-dimensional space-time: the curvedness of space-time is a measure of the density of gravitational ether, which in its turn is dependent on the quantity of matter in a given volume of space-time. In the inter-galactic space, the density of gravitational ether is minimal, with maximums occurring in the centre of black holes. The speeds of changes are proportional to the density of gravitational ether, and they are recorded by means of clocks. In gravitational ether, time does not run, and neither does it run on the surface of space bodies or in space ships. Experiments with clocks, these high precision pendulums, only record the speeds, durations and numerical order of changes taking place in the gravitational ether. Time is not a physical reality, the past and the future exist only in human reasoning. Changes take place "here and now" in the gravitational ether.
In a letter to Lorentz of 17 June 1916, Einstein wrote:"I agree with you that the general relativity theory admitsof an ether hypothesis as does the special relativity theory. But this new ether theory would not violate the principle of relativity. The reason is that the state [...metric tensor] = Aether is not that of a rigid body in an independent state of motion, but a state of motion which is a function of position determined through the metrical phenomena."

Albert Einstein, in an address (Ether and the Theory of Relativity) delivered on May 5th, 1920, in the University of Leiden: "It is only with reluctance that man's desire for knowledge endures a dualism of this kind. How was unity to be preserved in his comprehension of the forces of nature? Either by trying to look upon contact forces as being themselves distant forces which admittedly are observable only at a very small distance and this was the road which Newton's followers, who were entirely under the spell of his doctrine, mostly preferred to take; or by assuming that the Newtonian action at a distance is only apparently immediate action at a distance, but in truth is conveyed by a medium permeating space, whether by movements or by elastic deformation of this medium. Thus the endeavour toward a unified view of the nature of forces leads to the hypothesis of an ether. This hypothesis, to be sure, did not at first bring with it any advance in the theory of gravitation or in physics generally, so that it became customary to treat Newton's law of force as an axiom not further reducible. But the ether hypothesis was bound always to play some part in physical science, even if at first only a latent part." (full text)

Ludwik Kostro quotes Einstein who said in 1930 (L.Kostro, 1988, p.239, “Einstein and the ether”): "[…] that now it appears that space will have to be regarded as a primary thing and that matter is derived from it, so to speak, as a secondary result. Space is now having its revenge, so to speak, and is eating up matter".
Einstein didn't found although the picture how a mechanical (kinetical) gravitational system could work, and in next text you will feel his frustration and dissapointment. He knew ... but could not express it.

Einstein in The Evolution of Physics (1938): "The Galilean relativity principle is valid for mechanical phenomena. The same laws of mechanics apply to all inertial systems moving relative to each other. Is this principle also valid for nonmechanical phenomena, especially for those for which the field concepts proved so very important? All problems concentrated around this question immediately bring us to the starting point of the relativity theory.
....
Is the ether carried with [a] room as the air [is]? Since we have no mechanical picture of the ether it is extremely difficult to answer this question. If the room is closed, the air inside is forced to move with it. There is obviously no sense in thinking of ether in this way, since all matter is immersed in it and it penetrates everywhere. No doors are closed to ether. The 'moving room,' now means only a moving CS [coordinate system] to which the source of light is rigidly connected. It is, however, not beyond us to imagine that the room moving with its light source carries the ether along with it just as the sound source and air is carried along in the closed room. But we can equally well imagine the opposite: that the room travels through the ether as a ship through a perfectly smooth sea, not carrying any part of the medium along but moving through it. In our first picture, the room moving with its light source carries the ether. An analogy with a sound wave is possible and quite similar conclusions can be drawn. In the second, the room moving with its light source does not carry the ether. No analogy with a sound wave is possible and the conclusions drawn in the case of a sound wave do not hold for a light wave. These are the two limiting possibilities. We could imagine the still more complicated possibility that the ether is only partially carried by the room moving with its light source. But there is no reason to discuss the more complicated assumptions before finding out which of the two simpler limiting cases experiment favors
....
Every attempt to explain the electromagnetic phenomena in moving Coordinate Systems (CS) with the help of the motion of the ether, motion through the ether, or both these motions, proved unsuccessful.
Thus arose one of the most dramatic situations in the history of science. All assumptions concerning ether led nowhere! The experimental verdict was always negative. Looking back over the development of physics we see that the ether, soon after its birth, became the 'enfant terrible' of the family of physical substances.

First, the construction of a simple mechanical picture of the ether proved to be impossible and was discarded. This caused, to a great extent, the breakdown of the mechanical point of view.

Second, we had to give up hope that through the presence of the ether-sea one CS would be distinguished and lead to the recognition of absolute, and not only relative, motion.

This would have been the only way, besides carrying the waves, in which ether could mark and justify its existence. All our attempts to make ether real failed. It revealed neither its mechanical construction nor absolute motion. Nothing remained of all the properties of the ether except that for which it was invented, i.e., its ability to transmit electromagnetic waves. Our attempts to discover the properties of the ether led to difficulties and contradictions. After such bad experiences, this is the moment to forget the ether completely and to try never to mention its name. We shall say: our space has the physical property of transmitting waves, and so omit the use of a word we have decided to avoid.
The omission of a word from our vocabulary is, of course, no remedy. Our troubles are indeed much too profound to be solved in this way!"

Einstein: "Physical concepts are free creations of the human mind, and are not, however it may seem, uniquely determined by the external world. In our endeavour to understand reality we are somewhat like a man trying to understand the mechanism of a closed watch. He sees the face and the moving hands, even hears it ticking, but he has no way of opening the case. If he is ingenious he may form some picture of the mechanism which could be responsible for all the things he observes, but he may never be quite sure his picture is the only one which could explain his observations. He will never be able to compare his picture with the real mechanism and he cannot even imagine the possibility of the meaning of such a comparison."

QB (after talking with) Kostro: "Einstein's 4-dimensional ether, if we wish to call it so, cannot provide the same natural causal explanations which, on the contrary, could be supplied by the introduction of a physical "fluid", filling up the whole 3-dimensional space. The action, and properties, of this universal medium could, in principle, rationally explain all physical phaenomena by means of a simple mechanical analogy (in which, for instance, a force can be interpreted only as a vis a tergo, a field as a perturbation of the space, etc.). Einstein's ether, instead, cannot be thought of but in four dimensions, which means that time must be included in the structure of "space" itself (which is in fact more properly called space-time). This circumstance implies that it is absolutely impossible for the human mind to make an intuitive image of it, and to give any simple meaning for instance to expressions like: "dynamical ether", which would have, vice versa, an easy interpretation with respect to a 3-dimensional fluid ether. As a matter of fact, an ether "moving" with respect to what time?

However with Pelastration this simple picture is made and you can see what Einstein was searching for during more then 30 years.

Check: Sergey Kokarev : "Deformational structures on smooth manifolds", pag 24: 5.3. Example 3: Einstein gravity as &Mac198;^2-structure.

Sergey: Within the deformational approach physical essence of Einstein equations becomes very clear. They express vanishing of total 4D stresses on the plate, induced by bending and stretching. In other words, Einstein equations says, that true dynamic of space-time is realized as locally nonstressed states of space-time.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr