Συγγραφέας |
Θέμα |
|
Αίολος
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/05/2011, 21:52:47
Το βρήκα Αμαλία!Για σου πσυχολόγε μας! |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/05/2011, 11:06:01
Φίλε Αίολε, όντως το συγκεκριμένο θέμα μου άρεσε κι εμένα πάρα πολύ και πιστεύω ότι με την συμμετοχή κι άλλων φίλων που συμμετείχαν στο θέμα, παρατέθηκαν αρκετοί μύθοι της αρχαίας Ελλάδας χωρίς να γίνεται μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης τους προκειμένου ο κάθε αναγνώστης να είναι σε θέση να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Άλλωστε ένας μύθος - όπως είχα γράψει και στο εισαγωγικό μου μήνυμα τότε - δεν επιδέχεται μίας και μόνο ερμηνείας. Ο λόγος που σταμάτησε από μέρους μου αυτή η παράθεση είναι το γεγονός ότι "στέρεψα" από μύθους. Μπορώ όμως να κοιτάξω και πάλι όλο το θέμα και να δω εάν μπορεί να προστεθεί και κάποιος άλλος.
quote: Για σου πσυχολόγε μας!
In anticipation of my resurrection... |
Αίολος
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/05/2011, 11:11:07
quote:
quote: Για σου πσυχολόγε μας!
Εαρινος! Θα το κοιτάξω κι εγώ Γιώργο.Edited by - Αίολος on 12/05/2011 11:12:02 |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/05/2011, 11:11:29
Να παραθέσω επίσης και 2 ακόμη θέματα όπου είχαν γίνει σπονδυλωτές παρουσιάσεις θρησκειών της Ανατολής και κοσμογονικών μύθων από διάφορους λαούς καθώς μπορεί να ενδιαφέρουν κάποιον αναγνώστη (κλίκαρε στους παρακάτω τίτλους για να μπεις κατευθείαν):< Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Ι Α > Συλλογή κοσμογονικών μύθων, υποθέσεων, δογμάτων (ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ) Οι θρησκείες της Ανατολής (ΣΠΟΝΔΥΛΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ) In anticipation of my resurrection... |
fititis2002
Νέο Μέλος
Greece
25 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/05/2011, 19:31:22
ΦΟβερο θεμα!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!
|
Αίολος
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/05/2011, 19:42:51
Σε μερσώ Dying_Incubus! |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/05/2011, 08:09:08
Τα πέντε γένηΣτην αρχαία Ελλάδα ένας από τους μύθους που ήταν ιδιαιτέρως γνωστός στους ανθρώπους ήταν αυτός που είχε ως σημείο αναφοράς τα πέντε γένη ανθρώπων που δημιούργησαν οι Θεοί πέντε φορές. Αυτά τα γένη ήταν το χρυσό, το ασημένιο, το χάλκινο, το γένος των ηρώων και τέλος το σιδηρούν γένος στο οποίο πίστευαν οι Έλληνες ότι ανήκε ο άνθρωπος της εποχής τους. Το χρυσό γένος αναφέρεται ως το πιο ευτυχισμένο γένος ανθρώπων που υπήρξε επάνω στη Γη κι η εποχή αυτή αναφέρεται ως "χρυσή εποχή". Οι άνθρωποι αυτού του γένους ήταν ευτυχισμένοι, πολύ όμορφοι στην εξωτερική τους εμφάνιση και ζούσαν αρκετούς αιώνες χωρίς να γερνούν. Δεν γνώριζαν ούτε τον πόνο, ούτε τις φυσικές καταστροφές, ούτε τα βάσανα και τις αγωνίες ενώ ζούσαν μεταξύ τους αρμονικά χωρίς πολέμους και διχόνοιες. Η φύση τους παρείχε όλα τα αγαθά που χρειάζονταν αφειδώς και δεν στερήθηκαν τίποτα. Αυτό το γένος ανθρώπων αναφέρεται ότι χάθηκε όταν χάθηκε κι ο Κρόνος και μετά τον θάνατο τους έγιναν - σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου - αθάνατα πνεύματα τα οποία επιβλέπουν την ισορροπία επί της Γης, αποτρέποντας το κακό και την αδικία. Το ασημένιο γένος δημιουργήθηκε από τον Δία όμως αυτό δεν είχε τίποτα κοινό με το προηγούμενο γένος ανθρώπων. Οι άνθρωποι ζούσαν σχεδόν 150 χρόνια όμως ήταν πολύ πιο αδύναμοι ως χαρακτήρες, δεν είχαν την δυνατότητα να ξεχωρίζουν ποιό είναι το ορθό και ποιό είναι το άδικο ενώ η ζωή τους ήταν γεμάτη πόνο, βάσανα και μισούσαν τους συνανθρώπους τους. Δεν είχαν καμία διάθεση για εργασία κι άρπαζε ο ένας το βιος του άλλου προκειμένου να επιζήσει κι οι συμπλοκές ανάμεσα τους δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο. Το γένος αυτό καταστράφηκε από τον ίδιο τον Δία αφού ο μύθος αναφέρει ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής δεν τιμούσαν τους θεούς και δεν τους προσέφεραν τις απαιτούμενες θυσίες. Ακολούθησε το χάλκινο γένος όπου οι άνθρωποι του ήταν δυνατοί στην σωματική τους διάπλαση, ατρόμητη στην όψη και δεινοί πολεμιστές. Είχαν όπλα και πανοπλίες από χαλκό καθώς δεν είχαν ανακαλύψει τον σίδηρο και ζούσαν με το κυνήγι, αφού δεν είχαν εφεύρει την γεωργία και την καλλιέργεια της γης. Ήταν ετοιμοπόλεμοι και για αυτό το λόγο οι πόλεμοι σε εκείνη την περίοδο δεν ήταν καθόλου σπάνιο φαινόμενο. Σύντομα έγιναν υπερβολικά αλαζόνες λόγω της σωματικής τους διάπλασης και των πολεμικών τους ικανοτήτων κι ο Δίας τους αφάνισε όλους με το λεγόμενο κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Στην συνέχεια έχουμε το γένος των ηρώων όπου οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ήταν οι πιο δίκαιοι, οι πιο ξακουστοί στο μετέπειτα γένος κι αναφέρεται ότι είχαν πολύ ωραία όψη. Σε αυτό το γένος αναφέρεται ότι ανήκαν διάφοροι ήρωες όπως ο Ηρακλής, ο Περσέας, ο Θησέας, ο Αχιλλέας, ο Βελλεροφόντης ο Αίαντας, οι Αργοναύτες κλπ. Εκείνη την εποχή οι Θεοί κατέβαιναν από τον Όλυμπο και συναναστρέφονταν με τους ανθρώπους ενώ πολλοί ήρωες είχαν για πατέρα τους κάποιο Θεό, ο οποίος τους προστάτευε. Σε εκείνη την εποχή χτίστηκαν και καταστράφηκαν οι κυριότερες πόλεις του Ελλαδικού χώρου όπως οι Μυκήνες, η Κνωσσός, η Θήβα, η Τροία, η Ιωλκός κλπ. Οι ήρωες όταν πέθαιναν δεν πήγαιναν στο βασίλειο του Άδη - όπως οι υπόλοιπες ψυχές των θνητών - αλλά ο ίδιος ο Δίας τους επέτρεπε να ζήσουν για πάντα στα νησιά των Μακάρων, στα οποία δεν υπάρχει ποτέ η θλίψη, η δυστυχία, η πικρία, η στέρηση κι ο πόνος. Τέλος, υπάρχει το πέμπτο και τελευταίο γένος, το λεγόμενο σιδηρούν γένος το οποίο κρατάει έως σήμερα. Οι θεοί αποτραβήχτηκαν και πάλι στον Όλυμπο χωρίς να ευνοούν και να βοηθούν τους ανθρώπους, οι οποίοι επιβιώνουν με βάσανα, πόνους, δυσκολίες κοπιάζοντας καθημερινά. Η μόνη ανάμνηση από το προηγούμενο γένος και την δόξα που αυτό απέκτησε είναι μόνο τα τραγούδια και τα ποιήματα των βάρδων και των ποιητών, οι οποίοι έχουν ως σκοπό να απαλύνουν τηνζωή των ανθρώπων και να τους δώσουν ελπίδα για την επόμενη ημέρα.
In anticipation of my resurrection... |
ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
11657 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/05/2011, 13:33:01
Mπράβο D.I. ωραία αυτή η αναφορά στον μύθο των 5 γεννών!Μια ερώτηση: Αποκλείεις την περίπτωση να μην είναι μύθος? Σοβαρά θα ήθελα την άποψή σου! ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2011, 14:21:24
Φίλε ΝΙΚΟΜΑΧΕ, ως άνθρωπος προσπαθώ να παραμένω ανοιχτός σε κάθε πιθανή κοσμοθέαση και να μην την αποκλείω αβίαστα, τουλάχιστον όχι μέχρι να την εξετάσω όσο βαθύτερα κι ενδελεχώς μπορώ. Η συγκεκριμένη αντίληψη που είχαν οι πρόγονοι μας πριν από τόσα χρόνια έχει ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες να έχει συμβεί με αυτές τις πιθανότητες που την αποκλείουν.Εάν εξετάσουμε μυθολογίες άλλων λαών ή ακόμη κι ορισμένα εσωτερικά συστήματα - εσωτερικές φιλοσοφίες θα δούμε ότι υπάρχουν αναφορές για διάφορες φάσεις δημιουργίας του ανθρώπινου γένους. Κάποιος θα μπορούσε επίσης να παραλληλίσει αυτές τις αναφορές ή και το μύθο των πέντε γενών με την ιστορία του ανθρώπινου γένους μέσα από τις διάφορες φάσεις του (Homo Erectus, Homo Sapiens κλπ κλπ). Οπότε ειλικρινά δεν αποκλείω τίποτα και πιστεύω ότι είναι εξίσου πιθανό να έχει συμβεί όσο και να μην έχει συμβεί.
In anticipation of my resurrection... |
ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
11657 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/05/2011, 15:24:21
Ξανά μπράβο D.I.Αυτά λέω κι εγω στα διάφορα τόπικ και γίνομαι κακός! Αυτή είναι η δυνητικά καλύτερη θέαση.Ισως,μέχρι αποδείξεως υπέρ ή κατά. ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ. |
γιαπετ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
5009 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/05/2011, 17:46:28
Γιώργο, κάλλιστα θα μπορούσε αυτή η αλληλουχία γενών, να κωδικοποιεί την εποίκιση της γης και τις μεταπτώσεις του ανθρώπου καθώς και την απώλεια της γνώσης, για διάφορους λόγους. ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ http://www.mindfloga.blogspot.com/http://diakiros.blogspot.com/ |
Εαρινός
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7024 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/05/2011, 20:21:02
quote:
quote:
quote: Για σου πσυχολόγε μας!
Εαρινος!
Edited by - Αίολος on 12/05/2011 11:12:02
Αυτό δεν το είχα προσέξει και θα ήθελα να πώ δυό λόγια... Φίλε Αίολε , δεν είμαι Πσυχολόχος ... ούτε καν ψυχολόγος και το γεγονός ότι μελετώ ψυχολογία εδώ και αρκετά χρόνια δεν μου δίνει το δικαίωμα αλλα ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ να γίνω ψυχολόγος... Το γεγονός ότι ασχολούμαι με την ψυχολογία , αποτελεί καθαρά προσωπική μου υπόθεση και αν θα μπορούσα να αποδεχθώ αυτόν τον όρο θα έλεγα ότι είμαι ψυχολόγος του εαυτού μου , με την έννοια ότι μέσα απο αυτό το διάβα -μου- οίδα τον -όσο μπόρεσα- εαυτό μου και διάφορες παραδρομές της σκέψης μου , με αποτέλεσμα να διορθώσω όσες μπόρεσα και να δώ με άλλη ματιά τα πράματα γενικότερα αλλα και αν απαλλαγώ απο διάφορα σύνδρομα!!! Θεωρώ δε ότι ο καθένας εδώ μέσα λίγο πολύ με κάτι έχει εν γένει ασχοληθεί και εξ αυτού νοηματοδοτείται και τοποθετείται αναλόγως... Σημ:"Παράκληση μην το ξαναπείς αυτό , διότι σε κάποιους δημιουργεί εσωτερικά προβλήματα , πράγμα που δεν το θέλω..όχι εκεί που λέμε να κάνουμε ένα καλό να δημιουργούμε διάφορα ψυχολογικά..ελπίζω στην κατανόησή σου" Μείνε μέσα στο παιχνίδι... Edited by - Εαρινός on 15/05/2011 20:21:44 Edited by - Εαρινός on 15/05/2011 20:22:09 |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/05/2011, 16:02:15
Φίλε γιαπετ, ένας μύθος όντως μπορεί να κρύβει αρκετά νοήματα ή έστω να μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε διάφορους παραλληλισμούς με την πραγματικότητα ή με κάποιες θεωρίες για την πραγματική φύση του ανθρώπου, την προέλευση του κλπ.Σύντομα θα παραθέσω έναν ακόμη μύθο ο οποίος έχει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον όσον αφορά τις πιθανές αποκωδικοποιήσεις του.
In anticipation of my resurrection... |
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2011, 09:07:36
ΟΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΟΙ Οι Διόσκουροι ήταν παιδιά του Δία και της Λήδας και αδέρφια της ωραίας Ελένης. Ήταν θεοί του φωτός και προσωποποιούσαν για τους Έλληνες την εντιμότητα, τη γενναιοψυχία, την τόλμη, την ευγένεια και την αρετή. Ήταν προστάτες των καραβιών και των ναυτικών. Οι Έλληνες τους λάτρευαν και τους τιμούσαν σαν θεούς, ενώ συχνά ζητούσαν από αυτούς συμπαράσταση και βοήθεια στις δύσκολες ώρες. Ήταν οι προστάτες και σωτήρες των θνητών. Σύμφωνα με το μύθο, η Λήδα, από την ένωσή της με τον Δία, γέννησε δυο αβγά. Από το πρώτο γεννήθηκε η Ελένη, ενώ από το δεύτερο δύο δίδυμα αγόρια, οι Διόσκουροι Κάστορας και Πολυδεύκης. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Κάστορας ήταν γιος του νόμιμου συζύγου της Λήδας, του Τυνδάρεω βασιλιά της Σπάρτης, και γι' αυτό ήταν θνητός, ενώ ο Πολυδεύκης ήταν γιος του Δία και επομένως αθάνατος. Ο Όμηρος τοποθετεί τη γέννησή τους στον Ταΰγετο, άλλοι κοντά στο νησί Πέφιο και τέλος μια τρίτη εκδοχή αναφέρει ότι ο Ερμής τους μετέφερε στην αχαϊκή πόλη Πελλήνη όπου και μεγάλωσαν. Οι δυο νέοι ήταν αχώριστοι και κέρδιζαν πάντοτε το θαυμασμό και τη συμπάθεια των γύρω τους για την ευγένεια της ψυχής τους, το θάρρος, τη γενναιότητα και τις ικανότητές τους. Ο Κάστορας αναδείχτηκε σε ασύγκριτο καβαλάρη και δαμαστή αλόγων, ενώ ο Πολυδεύκης σε ατρόμητο και ανίκητο πυγμάχο. Πολυάριθμοι θρύλοι γεννήθηκαν γύρω από τα πρόσωπα αυτών των μυθικών ηρώων. Από τους πιο γνωστούς είναι οι εξής: Όταν ο βασιλιάς της Αθήνας Θησέας μαζί με τον επιστήθιο φίλο του Πειρίθου, αρχηγό των Λαπήθων, έκλεψαν την πανέμορφη Ελένη, σε ηλικία εφτά και κατ' άλλους έντεκα χρόνων μέσα από το ναό της Ορθίας Αρτέμιδας, οι Διόσκουροι ξεκίνησαν εκστρατεία για να ελευθερώσουν την αδερφή τους. Τη νεαρή Ελένη είχε κρύψει η μητέρα του Θησέα Αίθρα στις Αφίδνες. Οι Διόσκουροι, αφού νίκησαν το βασιλιά των Αφιδνών τον Αφίδνα, ελευθέρωσαν την αιχμάλωτη Ελένη και κατέστρεψαν την πόλη του Θησέα την Αθήνα. Ένας ναός στο Άργος αφιερωμένος στην Ελευθερία θεωρείται ότι χτίστηκε από την Ελένη, σε ανάμνηση του γεγονότος της απελευθέρωσής της από τον Θησέα. Το παιδί που γεννήθηκε από τον παράνομο αυτόν έρωτα ήταν κατά την παράδοση η Ιφιγένεια, την οποία η Ελένη εμπιστεύτηκε στην αδερφή της Κλυταιμνήστρα, σύζυγο του Αγαμέμνονα. Σύμφωνα με το μύθο, οι Διόσκουροι πήραν μέρος στην Αργοναυτική εκσρατεία για την αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος. Η συμβολή τους στην επιτυχία της εκστρατείας ήταν μεγάλη. Ο Πολυδεύκης σκότωσε το βασιλιά των Βεβρύκων Άμυκο ή, σύμφωνα με άλλη εκδοχή, αφού τον νίκησε, του χάρισε τη ζωή. Οι Διόσκουροι πολέμησαν μαζί με τους υπόλοιπους Αργοναύτες, το φοβερό χάλκινο γίγαντα Τάλω, που εμπόδιζε οποιονδήποτε ξένο να πατήσει τη γη του βασιλιά Μίνωα, την Κρήτη. Τον Τάλω, κατά το μύθο, εξόντωσε η Μήδεια. Όταν ακόμα η Αργώ κινδύνευε να βυθιστεί από τα μανιασμένα κύματα, κάπου κοντά στα παράλια της Θράκης, οι Διόσκουροι έσωσαν το πλοίο και τους συντρόφους τους. Δυο φωτεινά αστέρια κατέβηκαν από τον ουρανό και στάθηκαν πάνω από τα κεφάλια των θρυλικών ηρώων. Τα κύματα ημέρωσαν, η θάλασσα γαλήνεψε και η Αργώ συνέχισε το ταξίδι της. Οι Διόσκουροι φέρονται ακόμη να πολέμησαν και ενάντια στους γιους του Ιπποκόοντα, που είχαν διώξει τον Τυνδάρεω από το θρόνο της Σπάρτης. Σχετικά με το τέλος των δυο ηρώων, υπάρχουν αρκετές εκδοχές που πλέκονται γύρω από τον ίδιο βασικά μύθο. Τη σύγκρουση των Διόσκουρων με τους Λυγκέα και Ίδα, γιους του Αφαρέα αδερφού του Τυνδάρεω. Ο Ίδας ήταν, κατά τον Όμηρο, ο δυνατότερος των θνητών ενώ ο Λυγκέας είχε τόσο διαπεραστικά μάτια που τρυπούσαν ακόμη και μέταλλα.Τα τέσσερα ξαδέρφια μάλωσαν κάποτε στη μοιρασιά ενός κοπαδιού από βόδια. Τη μοιρασιά είχε αναλάβει ο Ίδας. Πρότεινε να κόψουν ένα βόδι στα τέσσερα και να το μοιραστούν. Όποιος θα έτρωγε γρηγορότερα το μερίδιό του, θα κέρδιζε το μισό κοπάδι ενώ ο δεύτερος το άλλο μισό. Οι υπόλοιποι δέχτηκαν. Ο Ίδας όμως, αφού έφαγε γρήγορα το δικό του κομμάτι, έφαγε και το μερίδιο του αδερφού του.Κέρδισε λοιπόν, και πήρε όλο το κοπάδι στην πατρίδα του, τη Μεσσηνία. Θυμωμένοι οι Διόσκουροι εισέβαλαν στη Μεσσηνία, πήραν την αγέλη και έστησαν καρτέρι στα δυο αδέρφια.Ο Πολυδεύκης σκότωσε τον Λυγκέα αλλά ο Ίδας σκότωσε τον Κάστορα. Κατά άλλους απλώς τον τραυμάτισε αλλά τη στιγμή εκείνη επενέβη ο Δίας. Έριξε τον κεραυνό του και έκαψε τον Ίδα μαζί με τον άμοιρο Κάστορα που βρισκόταν δίπλα του. Απαρηγόρητος ο Πολυδεύκης παρακάλεσε τον πατέρα του τον Δία, να λυπηθεί τον αγαπημένο του αδερφό και να του χαρίσει τη ζωή, γιατί ούτε γι' αυτόν πια θα είχε κανένα νόημα η ζωή. Ο Δίας που εισάκουσε τις παρακλήσεις του γιου του, εμφανίστηκε μπροστά του. Η μοίρα του Κάστορα δεν μπορούσε ν' αλλάξει, γιατί των θνητών η μοίρα είναι ο θάνατος και ο Κάστορας ήταν γιος ενός θνητού, του Τυνδάρεω.Ο Πολυδεύκης όμως, είχε μπροστά του δύο επιλογές: ή να ζήσει για πάντα στον Όλυμπο μαζί με τους αθάνατους ή να μοιραστεί την τύχη του αδερφού του και να ζει τη μισή του ζωή στον ουρανό και την άλλη μισή κάτω από τη γη. Χωρίς άλλη σκέψη, ο Πολυδεύκης δέχτηκε τη δεύτερη επιλογή. Από τότε τα δυο αδέρφια ζουν εναλλάξ στον ουρανό. Με το μύθο αυτόν οι Έλληνες προσπαθούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο της ανατολής και της δύσης του ήλιου και της σελήνης. Ο πανίσχυρος και αθάνατος Ήλιος -που είναι ο Πολυδεύκης- χάνεται κάθε βράδυ κάτω από τη Γη για το χατίρι της Σελήνης -του Κάστορα- που την ίδια στιγμή παίρνει τη θέση του στον ουρανό. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή οι Διόσκουροι συγκρούστηκαν με τους Αφαρίδες, γιατί οι πρώτοι έκλεψαν τις κόρες του Λεύκιππου, Φοίβη και Ιλάειρα, την ημέρα που γίνονταν οι γάμοι τους με τον Ίδα και τον Λυγκέα. Οι Αφαρίδες όμως, τους κυνήγησαν και στη σύγκρουση σκοτώθηκαν ο Ίδας και ο Λυγκέας, καθώς και ο άμοιρος Κάστορας, κατ' άλλους από το χέρι του Ίδα και κατ' άλλους από τον κεραυνό του Δία. Τότε ο απαρηγόρητος Πολυδεύκης ζήτησε από τον Δία να μοιραστεί την τύχη του αδερφού του στη ζωή και στο θάνατο. Εδώ μπορούμε να δούμε της αξίες που μας διδάσκει αυτός ο μύθος όπως: εντιμότητα, γενναιοψυχία, τόλμη, ευγένεια και αρετή.Ακόμα μπορούμε να δούμε την αδελφική αγάπη και την θυσία για να είναι πάντα μαζί
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2011, 09:11:18
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ Η ευρύτερη και φαεινότερη ιατρική διάνοια. Ο δημιουργός της επιστημονικής ιατρικής. Γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ. και έζησε μέχρι το 377 π.Χ. Ξεχώρισε την ιατρική από τη θρησκεία και τη μαγεία. Στις θεωρητικές του αντιλήψεις είχε ως βάση τις επισταμένες παρατηρήσεις που έκανε πάνω στους ασθενείς. Υποστήριξε ότι οι ασθένειες οφείλονται σε παθολογικές διαταραχές, όπως επέρχονται στους χυμούς του σώματος. Τους χυμούς τους ξεχώριζε στο αίμα, στο φλέγμα, στην κίτρινη και μαύρη χολή. Διαπίστωσε πως επί όσο διάστημα υπάρχει φυσιολογική σχέση ανάμεσα στους χυμούς αυτούς, ο οργανισμός λειτουργεί κανονικά, είναι υγιής. Αντίθετα, στις περιπτώσεις που διαταράσσεται η ισορροπία, επέρχονται διαταραχές στη φυσιολογική λειτουργία και ο οργανισμός νοσεί. Διερευνούσε κάθε συνήθεια του ασθενή και ιδιαίτερα τις διαιτητικές του συνήθειες, καθώς και την ψυχική κατάσταση.Παρακολουθούσε τις διάφορες επιδημίες που εμφανίζονταν στη διάρκεια κάθε έτους και έκανε σοβαρές παρατηρήσεις, που καταπλήσσουν ακόμη και σήμερα τους γιατρούς που τις μελετούν. Αναγνώρισε ότι η φυματίωση (φθίση) ήταν μολυσματική αρρώστια. Περισπούδαστο είναι το βιβλίο του Ιπποκράτη με τον τίτλο «Περί αέρων, υδάτων και τόπων». Σ' αυτό αναφέρεται στην επίδραση που ασκεί στον ανθρώπινο οργανισμό το κλίμα του τόπου. Παρατηρεί ότι το πιο υγιεινό κλίμα έχουν οι τόποι που ο προσανατολισμός τους είναι μεσημβρινός. Τα συγγράμματα του Ιπποκράτη μελετήθηκαν με ενδιαφέρον κατά τη ρωμαϊκή περίοδο αλλά και αργότερα. Οι γιατροί που ακολουθούσαν τη διδασκαλία του Ιπποκράτη εκτιμούνταν περισσότερο από τους άλλους που στηρίζονταν σε διαφορετικές αντιλήψεις, όπως αυτές που είχε διατυπώσει ο γερμανός γιατρός Παράκελσος. Κατά την εποχή της Αναγέννησης οι γιατροί αναγνώρισαν τη μεγάλη αξία που είχαν τα συγγράμματα του Ιπποκράτη και επιδόθηκαν με ζήλο στη σπουδή τους. Ακόμα και στην εποχή μας που η Ιατρική, χάρει στη χρήση του μικροσκοπίου, των ακτίνων Ρέντγκεν, της βιοχημείας και της ανοσοβιολογίας έχει προοδεύσει εκτιμούνται εξαιρετικά οι αντιλήψεις του Ιπποκράτη σε ό,τι αφορά στην ιατρική.
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2011, 09:13:20
ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΧΕΙΡΩΝΑΣ Ο κένταυρος Χείρωνας είναι ο πιο γνωστός από τους Κένταυρους. Γιος του Κρόνου και της Ωκεανίδας Φιλύρας και δάσκαλος πολλών γνωστών μυθολογικών ηρώων. Είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε βότανα για τη θεραπεία ασθενειών και τραυμάτων. Σύμφωνα με το μύθο ο Χείρωνας ανήκε στην ξεχωριστή εκείνη φυλή των Κενταύρων, οι οποίοι είχαν θεϊκή καταγωγή και, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Κένταυρους, ήταν σοφοί, δίκαιοι, καλόκαρδοι, φίλοι και συμπαραστάτες των ανθρώπων. Οι Έλληνες διηγούνταν ότι ο Κρόνος, ο πατέρας του Δία, ερωτεύτηκε με πάθος παράφορο την πανέμορφη Ωκεανίδα Φιλύρα. Η δύστυχη, φοβούμενη την οργή της γυναίκας του Κρόνου Ρέας, προσπάθησε να αποκρούσει τον Κρόνο. Ο πανίσχυρος θεός εξακολούθησε να πολιορκεί στενά το αντικείμενο του πόθου του. Τότε, ο Κρόνος μεταμορφώθηκε σε περήφανο άτι και η Νύμφη μαγεμένη από την ομορφιά του το πλησίασε να το χαϊδέψει. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Κένταυρος Χείρωνας. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η Ρέα που είχε αντιληφθεί τις προθέσεις του συζύγου της, παρακολουθούσε με άγρυπνο μάτι τις κινήσεις του. Καταδίωξε το ζευγάρι και τους συνέλαβε την ώρα που ανέμελοι γεύονταν τον έρωτά τους. Ο Κρόνος θέλοντας να ξεγελάσει την έξαλλη Ρέα, πήρε τη μορφή αλόγου ενώ η δυστυχισμένη Φιλύρα, κυνηγημένη από τη ζηλόφθονη Ρέα, κατέφυγε στο Πήλιο. Εκεί έφερε στον κόσμο το παιδί που έσπειρε στα σπλάχνα της ο θεός.Ορισμένοι διηγούνταν ότι η άτυχη νύμφη, προκειμένου να γλιτώσει από την εκδικητική μανία της θεάς, μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο δέντρο. Ο Χείρωνας ανατράφηκε στο Πήλιο και σύντομα η φήμη για τη σοφία, τις γνώσεις και την αρετή του εξαπλώθηκε σ' ολόκληρη την Ελλάδα. Νέοι απ' όλα τα μέρη της χώρας μαθήτευαν κοντά του και μοιράζονταν τον πλούτο της καρδιάς και του πνεύματός του. Δίδασκε την ιατρική, τη μουσική, την πολεμική και την κυνηγετική τέχνη. Χρησιμοποιούσε θεραπευτικά βότανα με τα οποία γιάτρευε τους άρρωστους και τους τραυματίες. Παντρεύτηκε την πανέμορφη νύμφη Χαρικλώ και απέκτησε μαζί της μια κόρη, την Ωκυρρόη, που είχε μαντικές ικανότητες. Κοντά του ανατράφηκαν και μαθήτεψαν πολλοί γνωστοί μυθολογικοί ήρωες. Ένας από αυτούς υπήρξε ο θεός Ασκληπιός, γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Κορωνίδας ή κατά άλλους της θυγατέρας του βασιλιά της Μεσσηνίας, Αρσινόης. Από τον Χείρωνα ο Ασκληπιός έμαθε την τέχνη της ιατρικής και της χρήσης των βοτάνων. Μαθητής του υπήρξε επίσης και ο Ιάσονας, γιος του Αίσονα. Όταν ο Πελίας έκλεψε το θρόνο από τον Αίσονα, ο δεύτερος φοβούμενος για την τύχη του νεογέννητου Ιάσονα, διέδωσε ότι το παιδί γεννήθηκε νεκρό και κρυφά το μετέφερε στη σπηλιά του Χείρωνα στο Πήλιο. Εκεί ανατράφηκε ο Ιάσονας συντροφιά με τη Φιλύρα, τη Χαρικλώ και την Ωκυρρόη μέχρι τα είκοσι του χρόνια. Διδάχτηκε από τον Χείρωνα τη στρατιωτική τέχνη και έγινε άριστος, τολμηρός και γενναίος πολεμιστής. Σύμφωνα με το μύθο, κοντά στον Χείρωνα μαθήτεψαν ακόμη οι Διόσκουροι και ο Ακταίος. Οι Έλληνες διηγούνταν ότι ο Ακταίος διδάχτηκε από το σοφό δάσκαλο την κυνηγετική τέχνη. Έγινε άριστος κυνηγός και περνούσε τις μέρες του στα δάση. Η μοίρα όμως, φύλαγε τραγικό τέλος στον ωραίο, γενναίο και ατρόμητο νέο. Μια μέρα που ο Ακταίος κυνηγούσε στα καταπράσινα δάση του Πηλίου, κοντά στην πηγή Παρθένιο, αντίκρυσε την υπέροχη θεά Αρτέμιδα να λούζεται γυμνή συντροφιά με τις Νύμφες. Η ομορφιά θάμπωσε το νέο που παρέμεινε στη θέση του εκστατικός. Μόλις τον αντιλήφθηκε η παρθένα θεά έγινε έξαλλη από θυμό και έπεσε βαριά πάνω στον άτυχο νέο η οργή και η κατάρα της. Ο Ακταίος μεταμορφώθηκε σε ελάφι, που κατασπαράχτηκε από τα ίδια του τα σκυλιά. Έπειτα, εκείνα αλυχτώντας ξέφρενα, έφτασαν στη σπηλιά του Χείρωνα, αναζητώντας τον κύριό τους. Ο Χείρωνας, θλιμμένος για τον άδικο χαμό, έφτιαξε ομοίωμα του ωραίου Ακταίου και τότε τα σκυλιά ημέρωσαν. Στο ποίημα του Ησίοδου «Χείρωνος υποθήκαι», αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίο ο Χείρωνας ανέθρεψε το θρυλικό ήρωα Αχιλλέα, γιο του Πηλέα και της Θέτιδας. Ο Χείρωνας συνδεόταν με παλιά φιλία με τον Πηλέα. Ήταν αυτός που τον συμβούλεψε με ποιο τρόπο θα κέρδιζε την αγάπη της περήφανης Θέτιδας. Στους γάμους τους μάλιστα του χάρισε θαυματουργό δόρυ που είχε τη δυνατότητα να θεραπεύει τα τραύματα που προκαλούσε. Όταν η Θέτιδα εγκατέλειψε τον Πηλέα, εκείνος ανέθεσε την ανατροφή του γιου του Αχιλλέα στο σοφό Κένταυρο. Οι δυο μυθικοί ήρωες συνδέθηκαν με μια σχέση αγάπης, φιλίας και αλληλοεκτίμησης. Ο Χείρωνας έτρεφε το νέο με εντόσθια λιονταριών και κάπρων και με μεδούλι αρκούδας, γι' αυτό ο Αχιλλέας έγινε ατρόμητος και ανίκητος. Του πρόσφερε όλη του τη σοφία και τις γνώσεις και του δίδαξε όλες του τις τέχνες. Αλίμονο! Το τέλος του πάνσοφου αυτού και ενάρετου Κένταυρου ήταν τραγικό. Κατά το μύθο, όταν οι Λαπίθες με τη βοήθεια του Θησέα έδιωξαν τους Κένταυρους από το Πήλιο, ο Χείρωνας έφτασε στον Μαλέα, όπου και εγκαταστάθηκε. Όταν αργότερα ο ημίθεος Ηρακλής καταδίωξε τους Κένταυρους της Φολόης, αυτοί ζήτησαν προστασία στη σπηλιά του Χείρωνα. Κατά τη φοβερή συμπλοκή, ένα από τα φαρμακερά βέλη του Ηρακλή διαπέρασε το μπράτσο του Κένταυρου Έλατου και καρφώθηκε στο γόνατο του Χείρωνα. Η πληγή ήταν βαθιά και αιμορραγούσε. Ο πόνος ήταν αβάστακτος. Μάταια προσπάθησε ο αγαθός Κένταυρος με βότανα να θεραπεύσει την πληγή, για να γλυκάνει ο πόνος. Ούτε οι προσπάθειες του Ηρακλή, ούτε τα πικρά δάκρυα του νεαρού μαθητή του Αχιλλέα, στάθηκαν ικανά να ημερώσουν τον πόνο που έσκιζε τα σωθικά του Χείρωνα και κατακτούσε τη σκέψη του. Η αθανασία που του χάρισε ο πατέρας του, ο Κρόνος, του ήταν πια ανώφελη. Η υπόσχεση μιας ζωής απέθαντης, με ένα σώμα νικημένο από την αρρώστια και κατακτημένο από τους πόνους, τον τρόμαζε. Ζήτησε τότε από τους θεούς τον οίκτο τους. Προτίμησε να ανταλλάξει την αθανασία του με ένα λυτρωτικό θάνατο και οι θεοί εισάκουσαν την παράκλησή του και η αθανασία του Χείρωνα μεταβιβάστηκε στον Προμηθέα, ο οποίος πήρε τη θέση του τραγικού Κένταυρου στον Όλυμπο. Μετά το θάνατο του Χείρωνα, ο Δίας τον τοποθέτησε στον Ουρανό, μεταμορφώνοντάς τον στον αστερισμό του Τοξότη.
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2011, 09:20:14
ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΟΥ ΓΥΓΗ Στη μεγαλειώδη σύνθεση του Πλάτωνα, την Πολιτεία, κεντρικό θέμα είναι η δικαιοσύνη. Στο πρώτο μέρος του έργου έχουμε μπροστά μας την αντιπαράθεση των δυο αντίθετων απόψεων. Ο συνομιλητής του Σωκράτη Γλαύκων παίζει το ρόλο του συνήγορου του προηγούμενου συνομιλητή του Σωκράτη, τον Θρασύμαχο, και υποστηρίζει την αντίθετη από τον Σωκράτη άποψη, ότι η αδικία είναι ανώτερη από την δικαιοσύνη. Για να το αποδείξει αυτό, καταφεύγει στο μύθο που παραθέτουμε.
ΓΛΑΥΚΩΝ. Για να γίνει φανερό ότι κα εκείνοι που ασκούν στη ζωή τους την δικαιοσύνη την ασκούν άθελά τους επειδή δεν έχουν τη δύναμη να αδικήσουν, ο καλύτερος τρόπος είναι να φανταστούμε μια περίπτωση σαν και αυτή: να δίναμε στον καθένα από αυτούς τους δυο στον δίκαιο και στον άδικο την δυνατότητα να κάνει ότι θέλει, ύστερα να τους πάρουμε το κατόπι, παρατηρώντας που θα οδηγήσει τον καθένα τους ο πόθος. Λοιπόν θα πιάναμε επ’ αυτοφώρω τον δίκαιο να παίρνει τον ίδιο δρόμο με τον άδικο και αιτία η πλεονεξία που από την φύση μας όλοι την κυνηγούμε σαν κάτι καλό αλλά ο νόμος μας αναγκάζει να πάρουμε άλλο δρόμο που οδηγεί στον σεβασμό της ισότητας. Λοιπόν η εξουσία που λέγαμε είναι περίπου αυτή: να αποχτήσουν αυτοί οι δυο το προνόμιο που δόθηκε κάποτε όπως λένε στον προπάτορα του Κροίσου. Να, ήταν αυτός τσομπάνης και έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντα που τότε βασίλευε στην Λυδία, με το ξέσπασμα μιας μπόρας έγινε σεισμός και ράγισε ένα κομμάτι γης και ανοίχτηκε χάσμα κάπου εκεί που αυτός έβοσκε τα πρόβατα του. Είδε αυτά και σάστισε, κατέβηκε λοιπόν και βλέπει ανάμεσα στα άλλα θαύματα που αραδιάζουν οι παλιοί κι ανώτερο από όλα ένα χάλκινο άλογο, βαθουλωτό με παραθυράκια, μέσα από αυτά σκύβοντας είδε στη κοιλιά του αλόγου έναν σκελετό που στα μάτια του έδειξε να ‘χει μάκρος μεγαλύτερο από άνθρωπο, το μόνο που πήρε από τον νεκρό, αυτό όλο και όλο βρήκε ήταν ένα χρυσό δαχτυλίδι που φορούσε στο χέρι, κατόπι βγήκε από το χάσμα. Κατά τη συνήθεια τους όπως κάθε μήνα οι τσομπάνηδες μαζεύτηκαν για να στείλουν μαντατοφόρους στο βασιλιά, πως πάνε τα κοπάδια του, φτάνει κι αυτός φορώντας το δαχτυλίδι, λοιπόν έτσι που καθόταν ανάμεσα στους άλλους κατά τύχη έστριψε τη βάση της πέτρας του δαχτυλιδιού και την έφερε προς το σώμα του στη μεριά της παλάμης, στη στιγμή χάθηκε από τα μάτια των συντρόφων του κι αυτοί άρχισαν να μιλούν για αυτόν έτσι που έδειχνε ότι τον είχαν για φευγάτο. Αυτός σάστισε και ψηλαφώντας ξανά το δαχτυλίδι , στρίβοντας τη βάση της πέτρας την έφερε προς τα έξω, στην στιγμή να τος μπροστά στα μάτια τους. Σαν το γύρισε στο μυαλό του αυτό έκανε κι άλλες δοκιμές με το δαχτυλίδι αν στα αλήθεια έχει μια τέτοια δύναμη και του συνέβαινε το ίδιο: έστριβε προς τα μέσα τη βάση της πέτρας χανόταν από τα μάτια τους , προς τα έξω όλοι τον έβλεπαν. Λοιπόν αφού σιγουρεύτηκε αμέσως βάλθηκε και τα κατάφερε να τον στείλουν κι αυτόν με τους μαντατοφόρους που πήγαιναν στο βασιλιά, μπήκε στο παλάτι κατάκτησε την βασίλισσα και με την βοήθεια της ρίχτηκε πάνω στο βασιλιά, τον σκότωσε και με αυτό τον τρόπο ανέβηκε στον θρόνο. Λοιπόν ας πούμε ότι μπορούμε να κάνουμε δυο δαχτυλίδια σαν αυτό και το ένα το δίναμε να το φορέσει στο χέρι του ο δίκαιος και το άλλο άδικος, ποιος τότε θα στεκόταν τόσο τίμιος διαμάντι σωστό ώστε να μείνει πιστός στη δικαιοσύνη και να συγκρατηθεί και να μην απλώσει χέρι στα ξένα πράματα ούτε καν να τα αγγίξει την ώρα που θα του ήταν εύκολο και να πάρει από την αγορά ότι θέλει άφοβα και μπαίνοντας στα σπίτια να πλαγιάζει με όποιο πρόσωπο θέλει και να σκοτώνει, και να σπάζει τις αλυσίδες όποιου κατάδικου θέλει και να κάνει κάθε άλλο, θεός ανάμεσα στους ανθρώπους.
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2011, 09:21:55
4 . ΟΙ ΚΥΚΝΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥΣ Ενδιαφέρον έχει η στάση του Σωκράτη, λίγες ώρες πριν τον θάνατο του, η ψυχική κατάσταση του και τα συναισθήματα που του προκαλεί ο θάνατος. Ο Σωκράτης στέλνει το μήνυμα του δίνοντας τη δική του ερμηνεία στο άσμα που ψάλλουν οι κύκνοι όταν προαισθάνονται το θάνατο τους – έκφραση ελπίδας και χαράς και όχι απελπισίας και θλίψης. ΦΑΙΔΩΝ. Κι ο Σιμμίας είπε: Και τώρα Σωκράτη θα σου μιλήσω με ειλικρίνεια. Δηλαδή εδώ και καιρό ο καθένας απ’ τους δυο μας νιώθει αμηχανία και σκουντά ο ένας τον άλλο και προτρέπει να σου υποβάλει ερώτηση επειδή επιθυμεί να σε ακούσει, αλλά διστάζει να γίνει ενοχλητικός μήπως προκαλέσει την δυσφορία σου εξαιτίας της συμφοράς που σε βρήκε τώρα. Κι εκείνος γέλασε γαλήνια και λέει: Αλίμονο Σιμμία, σίγουρα δεν θα είναι εύκολο να πείσω τους άλλους ανθρώπους ότι δεν θεωρώ συμφορά την τωρινή συγύρια την ώρα που δεν μπορώ να πείσω ούτε εσένα, αλλά φοβάσαι μήπως τώρα είμαι πιο δύστροπος απ’ ότι στη προηγούμενη ζωή μου και όπως φαίνεται είμαι κατώτερος στην μαντική από τους κύκνους που όταν ψυχανεμιστούν ότι ήρθε η ώρα του θανάτου τους όσο και τον προηγούμενο καιρό βέβαια τραγουδούσαν τότε λοιπόν τραγουδούν πιο πολύ και μελωδικότερα καταχαρούμενοι που θα παν να συναντήσουν το θεό που τους έχει στη δούλεψη του. Όμως οι άνθρωποι επειδή οι ίδιοι τους τρέμουν το θάνατο λένε ψευτιές και για τους κύκνους, λένε δηλαδή ότι τα πουλιά αυτά ψάλλουν το τελευταίο άσμα τους γιατί τα κατέχει λύπη, θρηνώντας για τον θάνατο τους, δεν σκέφτηκαν αυτοί οι άνθρωποι ότι κανένα πουλί δεν τραγουδά όταν νιώθει πείνα ή ρίγος από το κρύο ή υποφέρει από κάποια άλλη αιτία, ούτε το αηδόνι ούτε το χελιδόνι ούτε ο τσαλαπετεινός, ούτε αυτονών το τραγούδι είναι θρήνος, έκφραση λύπης, όπως λέει ο κόσμος. Αλλά ούτε αυτά ούτε οι κύκνοι μου δίνουν την εντύπωση ότι τραγουδούν από λύπη, αντίθετα πιστεύω ότι καθώς είναι του Απόλλωνα έχουν το χάρισμα της προφητείας και γνωρίζοντας από τα πριν την ευδαιμονία του Άδη τραγουδούν και χαίρονται εκείνη την μέρα περισσότερα απ’ ότι τον προηγούμενο καιρό. Τώρα εγώ κι ο ίδιος μου πιστεύω ότι είμαι όσο και οι κύκνοι δούλος και ταμένος στον ίδιο θεό κι ότι κατέχω χάρισμα του αφέντη μου στον ίδιο βαθμό με τους κύκνους τη μαντική κι ότι δεν φεύγω απ’ τη ζωή πιο πικραμένος από αυτούς.
|
γιαπετ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
5009 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2011, 16:32:08
Αγαπητοί φίλοι θα ήθελα να προτείνω, πριν της παράθεσης ενός "μύθου", να προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε τον προηγούμενο.Θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρό θέμα για να εξαντληθεί σε απλή αναφορά κειμένων. ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ http://www.mindfloga.blogspot.com/http://diakiros.blogspot.com/ |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/05/2011, 15:23:44
Φίλε γιαπετ, σίγουρα η αποκωδικοποίηση κι η προσπάθεια κατανόησης κι ερμηνείας ενός μύθου ή μιας ιστορίας από την ελληνική - και βέβαια όχι μόνο - παράδοση είναι κι αρκετά σημαντική κι αρκετά ωφέλιμη και διδακτική.Παρόλα αυτά, όταν δημιουργήθηκε αυτό το θέμα ξεκίνησε ως απλή παράθεση των μύθων προκειμένου να ο κάθε αναγνώστης να είναι σε θέση να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Βέβαια η αποκωδικοποίηση του κάθε μύθου και της κάθε ιστορίας μπορεί φυσικά να γίνει, αυτό είναι κάτι το οποίο μπορούμε να κάνουμε για κάποιο χρονικό διάστημα ύστερα από την παράθεση της κάθε ιστορίας. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να καλωσορίσω τον Kallimaho στις Συζητήσεις του Esoterica και να τον ευχαριστήσω για την συνεισφορά του στο θέμα. Να επισημάνω μόνο ότι εάν η η παράθεση των μύθων προέρχεται από την παράθεση τους σε κάποιο άλλο ιστότοπο στο ΔΙαδίκτυο, θα πρέπει να αναφέρεται σε κάθε περίπτωση το link της προέλευσης τους.
In anticipation of my resurrection... |
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/06/2011, 00:05:10
Καλός σας βρήκα! Ότι έχω κάνει post είναι απο διάφορα βιβλια . Μπορώ αν χρειαστεί να τα ονομάσω. Είναι πολυ ωραίο θέμα γιατί ελληνική μυθολογία είναι πολυ πλούσια και μακάρι να μπορέσουμε να τους μαζέψουμε όλους !
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/06/2011, 08:43:59
1. Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Α. ΞΕΝΟΣ Πρώτα ο θεός ρύθμιζε την κυκλική κίνηση, απ’ την αρχή ως το τέλος της έχοντας τη φροντίδα της και το ίδιο ακριβώς συνέβαινε επίσης σε κάθε τόπο, όλα τα μέρη είχαν μοιραστεί κι εξουσιάζονταν από θεούς άρχοντες. Τα α ζώα ράτσες, ράτσες και κοπάδια , κοπάδια, είχαν μοιραστεί κι εξουσιάζονταν από βοσκούς, από θεϊκούς δαίμονες, που ο καθένας τους ήταν ικανός να καλύψει μόνος του όλες της ανάγκες του κοπαδιού που ο ίδιος έβοσκε, κι έτσι δεν είχαμε καμιά αγριότητα ούτε αλληλοφαγία κι ούτε ξεσπούσε πόλεμος ούτε πολιτικές διαμάχες. Και θα μπορούσε κανείς να αραδιάσει χίλια δύο άλλα που φέρνει μαζί του ένας τέτοιος διακανονισμός των πραγμάτων. Τώρα η παράδοση που υπήρχε για την ζωή των ανθρώπων, που, όλα τους έρχονταν από μόνα τους, να πως εξηγείται: τους ποίμαινε ο θεός ο ίδιος, επιβλέποντας τους, όπως τώρα οι άνθρωποι τα ζώα πιο κοντά στη φύση των θεών απ’ ότι τα άλλα – ποιμαίνουν άλλα είδη του ζωικού κόσμου κατώτερα απ’ αυτούς. Κι όσο καιρό τους ποίμαινε ο θεός, δεν υπήρχαν πολιτείες κι ούτε είχαν δικές τους γυναίκες και παιδιά, γιατί όλοι ξανάρχονταν στη ζωή από την Γη, χωρίς να συγκρατούν στη μνήμη τους τίποτε απ’ της προηγούμενες ζωές τους, αλλά αντί για όλα αυτά είχαν άφθονους καρπούς απ’ τα καρποφόρα κι από πολλά άγρια δέντρα, που δεν ήταν γεωργική παραγωγή, αλλά τα ανέβαζε από μόνη της η γη, από τα σπλάχνα της. Και ζούσαν τον πιο πολύ καιρό νομαδική ζωή, γυμνοί και χωρίς στρωσίδια στο ύπαιθρο γιατί το κλίμα στις διάφορες εποχές του χρόνου ήταν τόσο ήπιο που δεν τους έδινε καμία ενόχληση, και κοιμούνταν στα μαλακά καθώς φύτρωνε άφθονη πρασινάδα από τη γη. Λοιπόν Σωκράτη αυτή η ζωή των ανθρώπων ,την επί Κρόνου, την έχεις μόνο ακουστά, αντίθετα τούτη τη ζωή που λέγεται << επί Διός βίος >>, τη σημερινή τη ζεις ο ίδιος και την ξέρεις. 2. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ
ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΞΕΝΟΣ Λοιπόν για τα άλλα θηρία θα μπορούσαμε να αφηγηθούμε πολλά διεξοδικά από ποια κατάσταση και για ποια αιτία το καθένα τους άλλαξε ράτσα, για τους ανθρώπους όμως, συντομότερα και πιο κοντά στο θέμα μας. Δηλαδή με το που μείναμε ορφανοί από την φόντια του δαίμονος, στο οποίο ανήκαμε και μας ποίμαινε, κι από την άλλη με το που αγρίεψαν εντελώς τα περισσότερα θηρία που από το φυσικό τους ήταν φοβερά ενώ οι άνθρωποι οι ίδιοι είχαν γίνει αδύναμοι και χωρίς προστασία , γινόταν θύματα αρπαγής από τα θηρία και επιπλέον τον πρώτο καιρό που έπαυσαν να απολαμβάνουν την τροφή που ερχόταν από μόνη της, και ακόμα δεν ήξεραν πως να την προσπορίζονται , επειδή στο παρελθόν καμία ανάγκη δεν τους επέβαλε, για όλους λοιπόν αυτούς τους λόγους βρίσκονταν σε μεγάλη αμηχανία αφού ήταν άπραγοι και δεν κατέχον τέχνες. Για αυτό λοιπόν μας δώρισαν οι θεοί τα δώρα , για τα οποία συχνά γίνεται λόγος από τα παλιά χρόνια, συνοδευόμενα από την απαραίτητη διδαχή και εκπαίδευση: το πυρ από τον Προμηθέα, ενώ οι βιοτεχνίες από τον Ήφαιστο και την συνεργάτιδα του, κι επίσης σπόροι και φυτά από άλλους θεούς, κι από αυτά προέρχονται όλα όσα συντελούν στο νοικοκύρεμα της ανθρώπινης ζωής αφού κάτι που είπαμε τωραδά οι θεοί από την μεριά τους έπαυσαν να φροντίζουν για τους ανθρώπους κι οι άνθρωποι ήρθαν στην ανάγκη με δικές τους φροντίδες από μόνοι τους να κοιτάξουν πως θα πορευτούν και ποντίζουν τον εαυτό τους, έτσι εξάλλου κάνει κι όλος ο κόσμος μας κι αυτόν μιμούμενοι κι έχοντας τον πρότυπο στους αιώνες των αιώνων, τώρα έτσι, άλλοτε αλλιώς ζούμε κι ερχόμαστε στη ζωή.
|
Kallimahos
Νέο Μέλος
Greece
8 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/06/2011, 18:17:45
ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ.Ήταν κάποτε ένας καιρός που υπήρχαν θεοί αλλά όχι ζώα και όταν ήρθε η ώρα που όρισε η μοίρα να έρθουν στον κόσμο, τα πλάθουν οι θεοί μέσα στα σπλάχνα της γης με ένα μίγμα από χώμα και φωτιά. Λοιπόν την ώρα που ήταν να τα ανεβάσουν στο φως του ήλιου, έδωσαν εντολή στο Προμηθέα και τον Επιμηθέα να τα φροντίσουν και να τους μοιράσουν αξιοσύνες τέτοιες που να ταιριάζουν στο καθένα τους. Τότε ο Επιμηθέας ζητά από τον Προμηθέα τη χάρη να κάνει μόνος την μοιρασιά. Αρχίζει την μοιρασιά, και σε μερικά έδινε δύναμη, όχι όμως και ταχύτητα, σε άλλα έδινε οπλισμό και σε κάποια άλλα την ικανότητα να κρατιούνται στη ζωή . Δηλαδή αυτά που τα έκλεισε σε μικρό σώμα τους έδωσε φτερά ή υπόγεια κατοικία, όσα πάλι τα προίκιζε με μεγάλο σώμα σε αυτό το ίδιο εμπιστεύτηκε να τα διαφεντεύει και τις άλλες χάρες τις μοίραζε κρατώντας αυτό το μέτρο. Κι αν τα σοφιζόταν όλα αυτά είναι μήπως και χαθεί κάποια ράτσα από το πρόσωπο της γης. Μετά αφού τα εφοδίασε με όσα χρειάζονται για να μην εξαφανιστεί το ένα από το άλλο, σοφιζόταν τρόπους να τα προστατέψει από τις αλλαγές του καιρού που είναι στο χέρι του Δία, ντύνοντας τα με πυκνό τρίχωμα και χοντρές πρόβειες και όταν ήταν να πανέ για ύπνο φρόντισε πάλι το καθένα τους να έχει σκεπάσματα ταιριαστά και τα παπούτσωσε άλλα με οπλές άλλα με δέρματα χοντρά και χωρίς αίμα. Ακόμα νοιάστηκε να βρίσκει το καθένα διαφορετική τροφή , άλλα χορτάρι άλλα καρπούς δέντρων , σε μερικά μάλιστα έδωσε για τροφή την σάρκα άλλων ζώων, τα έφερε έτσι ώστε τα τελευταία να γενούν από ένα δυο, τα θύματα τους όμως να γενούν πολλά μικρά αυτό τον τρόπο βρήκε για να σωθεί η ράτσα τους. Που λες ο Επιμηθέας δεν ήταν και πολύ σοφός βέβαια. Έτσι δεν πήρε είδηση ότι σπατάλησε όλες τις χάρες στα ζώα, του έμεινε ωστόσο αφρόντιστη ακόμα η ράτσα των ανθρώπων και δεν ήξερε τη να κάνει .Την ώρα που καθόταν με τα χέρια σταυρομάνα έρχεται ο Προμηθέας για να επιθεωρήσει την μοιρασιά. Και βλέπει τα άλλα ζώα εφοδιασμένα με όλα και όπως τους ταίριαζε, τον άνθρωπο όμως γυμνό και ξυπόλυτο, χωρίς στρωσίδια και αρματωσιά, είχε φτάσει κιόλας η μέρα που όρισε η μοίρα να βγει και ο άνθρωπος από την γη στο φως του ήλιου. Λοιπόν, καθώς έζωνε τον Προμηθέα η δυσκολία, ποιόν τρόπο να βρει για να κρατηθεί στη ζωή ο άνθρωπος, κλέβει τη σοφή τέχνη του Ηφαίστου και της Αθηνάς, μαζί και τη φωτιά, γιατί η τέχνη αυτή χωρίς φωτιά δεν μπορεί να γίνει κτήμα κανενός, ούτε να του σταθεί χρήσιμη, και που λες έτσι την κάνει δώρο στον άνθρωπο. Με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος πήρε στα χέρια του την τέχνη που τον βοηθά για να ζήσει, αλλά του έλειπε η άλλη , η πολιτική τέχνη, γιατί η καλή σου βρισκόταν δίπλα στο θρόνο του Δία. Ο Προμηθέας όμως δεν είχε ποια την δυνατότητα να μπει στην ακρόπολη του Δία. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Δίας είχε φοβερούς καστροφύλακες. Μπαίνει όμως κρυφά στο συνεταιρικό εργαστήρι της Αθηνάς και του Ηφαίστου όπου οι δυο τους δούλευαν τις τέχνες τους. Κλέβει τότε και του Ήφαιστου την τέχνη, που δουλεύει με τη φωτιά, και τις υπόλοιπες τέχνες, της Αθηνάς και τις δίνει στον άνθρωπο. Και έτσι ο άνθρωπος απόχτησε εφόδια για να ζήσει άνετα. Ο Προμηθέας όμως, όπως λένε δικάστηκε σε λίγο για κλοπή. Λοιπόν μια και ο άνθρωπος πήρε και αυτός μερίδιο από τον κλήρο των θεών, πρώτα πρώτα από όλα τα ζωντανά μόνο αυτός σαν συγγενής των θεών πίστεψε σε θεούς και άρχισε να χτίζει βωμούς και αγάλματα των θεών. Κατόπι με την αξιοσύνη του γρήγορα σχημάτισε γλώσσα και λέξεις, συνταιριάζοντας τις συλλαβές, και βρήκε και τα σπίτια και τα ρούχα και τα παπούτσια και τα στρωσίδια και τις τροφές που δίνει η γη. Οι άνθρωποι λοιπόν με τα εφόδια αυτά τον πρώτο καιρό ζούσαν σκόρπιοι, πολιτείες δεν υπήρχαν. Έτσι τους αφάνιζαν τα θηρία γιατί όπου και αν πήγαινες αυτά ήταν πιο δυνατά από αυτούς. Και η βιοτεχνία τους βοηθούσε βέβαια σε ότι χρειάζονταν για να βρουν την τροφή τους, όμως δεν έφτανε να τους σώσει στον πόλεμο με τα θηρία και η αιτία ήταν ότι δεν κατέχον ακόμη την πολιτική τέχνη, που ένα μέρος της είναι και η τέχνη του πολέμου. Ένιωσαν λοιπόν την ανάγκη συγκεντρώνονται και να χτίζουν πολιτείες για να σωθούν. Όμως όποτε συγκεντρώνονταν αδικούσε ο ένας τον άλλο, μια και δεν είχαν την πολιτική τέχνη, και έτσι πάλι σκορπίζονταν και τους έτρωγαν τα θηρία. Τότε ο Δίας ανησύχησε μήπως χαθεί η ράτσα μας από το πρόσωπο της γης και στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την αιδώ και την δικαιοσύνη, για να δημιουργηθούν μονοιασμένες πολιτείες και δεσμοί που να δένουν με φιλία τους ανθρώπους. Που λες ρωτά ο Ερμής τον Δία, με ποιόν τρόπο τέλος πάντων να δώσει στους ανθρώπου την αιδώ και την δικαιοσύνη. << Πως. Όπως έχουν μοιραστεί τα επαγγέλματα έτσι να της μοιράσεις και αυτές. Όπως ένας γιατρός εξυπηρετεί πολύ κόσμο, το ίδιο και οι άλλοι τεχνίτες. Λοιπόν με τον ίδιο τρόπο να βάλεις στους ανθρώπους την δικαιοσύνη και την αιδώ και να τις μοιράσεις σε όλους. Είπε ο Δίας και ο καθένας να έχει το μερίδιο του, αλλιώτικα πως θα σταθούν πολιτείες, εάν λίγοι έχουν μερίδιο από αυτές. Και βγάλε ένα νόμο με την σφραγίδα μου: όποιος είναι ανίκανος να κρατήσει το μερίδιο του από την αιδώ και την δικαιοσύνη να τον σκοτώνουν γιατί αυτός είναι πανούκλα της πολιτείας. Απο το βιβλίο Πλάτων μύθοι εκδόσεις ζιτρος
|
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 4 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|