quote:

---

trexagire: Αυτό που
λέω είναι ότι υπάρχει ο Χριστός και όλα τα άλλα κινούνται γύρω
Του ,

---

quote:

---

και δείτε λίγο τούς ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ "ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥΣ" ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΥ.....

---

Υ.Γ. με βίντεο δε γίνεται δουλειά! παρά μόνο ταινία! αν και δεν την είδα!

Η κάθε εξαπάτηση, ενοχλεί. Και εδώ αγαπητέ, το ίδιο συμβαίνει.

Ο κόσμος γέμισε απο ψέματα. Απο χριστιανικά ψέματα, απο ψευτοδιδασκαλίες, απο ψεύτικα μηνύματα αγάπης, απο κάλπικους θεούς και κατ επίκληση σωτήρες της ανθρωπότητας.

Εάν ο Ιησούς της Κ.Δ. ήταν Θεός (κάτι που ούτε καν ο ίδιος ο Ιησούς ποτέ δεν απαίτησε..), τότε θα το είχανε αντιληφθεί όλοι, ανεξαρτήτως δόγματος και προέλευσης. Και όμως, ούτε καν τους ίδιους τους Ιουδαίους δεν μπόρεσε να πείσει.

Αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιησούς έγινε «θεός» μετά θάνατον απο μια ομάδα ατόμων με συγκεκριμένα συμφέροντα?

trexagireve:
«Όλος ο κόσμος μιλάει γι’ Αυτόν, είτε το θέλουμε είτε όχι…»

Εγώ λέω να σοβαρευτείς.

Οι θρησκείες της Ανατολής, είναι περίπου 3 δις άνθρωποι. Φυσικά, όλοι μη χριστιανοί.

Οι Αγνωστικιστές μόνο είναι σε παγκόσμιο επίπεδο διπλάσιοι απο ότι οι Ορθόδοξοι, δηλαδή περίπου 780 εκ. Άνθρωποι.

Οι Ισλαμιστές είναι πάνω απο 1 δις 550 εκ άνθρωποι, και η μισή Ευρώπη και πλέον σιγά σιγά ανακαλύπτει τον χριστιανισμό ως ένα παραμύθι.

Άραγε, ΠΟΙΟΣ «ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ» εννοείς ότι μιλάει για «Αυτόν»? ΠΟΥ ΖΕΙΣ?

trexagireve:
« Ο Χριστός ήταν ότι καλύτερο εμφανίστηκε σ’ αυτόν τον πλανήτη και ζούμε χάρη σ’ αυτή την θετική ενέργεια..»

Η απαρχή του μίσους στους λεγόμενους «Αγίους Τόπους», τότε και σήμερα, είναι η εμφάνιση του Ιησού. Εφόσον δεχθούμε την ιστορία της απαρχής.

Η απαρχή του μίσους μεταξύ δις ανθρώπων στον πλανήτη (Ισλάμ-Χριστιανοί), είναι ο Ιησούς. Ο λόγος που ο κόσμος υπέφερε απο τον μεσαίωνα και το κυνήγι μαγισσών, είναι ο Ιησούς. Ο λόγος που ο Ελληνισμός διώχθηκε απο τα μισαλλόδοξα καθάρματα της Ανατολικής Ρώμης, είναι ο Ιησούς και η «διδασκαλία της αγάπης».

Ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος, πολύ πιο σοφός και αδογμάτιστος δίχως αυτό το πνευματικό δηλητήριο, δίχως αυτή την λατρεία του θανάτου που διδάσκει ο Ιησούς. Θέλεις να δούμε μήπως λεπτομέρειες?

quote:

---

trexagireve: Μα τον Τουτάτη, φίλε ΕΡΙΩΠΙΣ;

---

Αναφέρεις:

quote:

---

Αγαπητέ μου D Incubus,αφού δέχτηκες την ιστορικότητα της
Παλαιάς Διαθήκης μέσα από τα συγκεκριμένα στοιχεία, θα σου
παραθέσω λίγα ακόμη συγκλονιστικά στοιχεία

---

Δεν δέχθηκα την ιστορικότητα της Παλαιάς Διαθήκης μέσα από τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Παραδέχθηκα πως κάποια από τα στοιχεία της Παλαιάς Διαθήκης ίσως να είναι πραγματικά κι όχι μυθολογικά.

quote:

---

Ερχόμαστε τώρα στην Καινή Διαθήκη… Ξεκινώ με κάποια τρομερά
φυσικά αποδεικτικά στοιχεία και μετά θα μιλήσουμε και για αρχαιολογικού ύφους αποδείξεις, ώστε να γίνει υλιστικά η αποδεικτικότητα της ενανθρώπισης του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού…
Στη λίμνη Γεννησαρέτ,ζεί και τα ψάρι γουλιανός, όπου κατά
θαυμαστό τρόπο και μόνο εκεί έχει πάνω στο κεφάλι του και
κάτω από το δέρμα, αποτυπωμένη τη βάπτιση του Χριστού
στον Ιορδάνη ποταμό! Ακόμη στο όρος Θαβώρ στις 6 Αυγούστου
και στα Ιεροσόλυμα, εμφανίζεται η φωτεινή νεφέλη την νύχτα
και φωτίζει όλο το περιβάλλον. Και φυσικά με το τέλος της
εορτής χάνεται και η νεφέλη…

---

Βρε trexagireve, τα τρομερά αποδεικτικά στοιχεία είναι το ψάρι γουλιανός κι η φωτεινή νεφέλη στο Θαβώρ;!
Λυπάμαι, αλλά εάν τα αποδεικτικά στοιχεία από την Ιστορία για την θεάνθρωπη δράση του Ιησού (θαύματα, αναστάσεις κλπ) που θα μου παραθέσεις είναι παρόμοιας φύσης με αυτά που μου ανέφερες, δε μπορώ να συνεχίσω αυτόν τον διάλογο σεβόμενος τη νοημοσύνη μου.
Εάν είναι έτσι να μιλήσουμε και για το λευκό κοράκι που έγινε μαύρο από τον Απόλλωνα και την Αθηνά (2 διαφορετικοί μύθοι), για τους πετρώδεις βράχους στην Ασία που λέγεται ότι είναι η τραγική Νιόβη κλπ κλπ τα οποία πιστοποιούν την αρχαία ελληνική μυθολογία.

quote:

---

Για να το προσγγίσουμε από μια άλλη πλευρά φίλε μου
D Incubus...Η ταινία " κώδικας Ντα βίντσι",που αναφέρεις, πές μου, θα υπήρχε αν δεν διέστρεφε την αληθινή ιστορία του Χριστού;

---

Αγαπητέ μου, δε μπορούμε να γνωρίζουμε την αληθινή ιστορία του Ιησού διότι δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να πιστοποιούν την δράση του.
Επιπλέον, και μέσα από την Καινή Διαθήκη που είναι αφιερωμένη στην δράση του - αν και δεν είναι ιστορικό βιβλίο - διότι δεν έχουμε καμία πληροφορία για το πρόσωπο του από την ηλικία των 12 ετών έως την ηλικία των 30.
Εφόσον πέθανε στα 33 του χρόνια, αγνοούμε 18 από αυτά.
Οπότε οι πληροφορίες μας και πάλι είναι ελλιπείς.

quote:

---

Το θεμα ειναι ΟΙ 12 ΘΕΟΙ + ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ μα ολοι οι 12θεικοι-αθεοι-εθνικοι ασχολουνται μονο με τον χριστιανισμο.Μα τι λυσσα κακια ειναι αυτη?Αταραξ!!!πιειτε να ξεθυμανετε.Πειτε και τιποτα για τους 12 θεους μιας που πιστευετε σε αυτους.

---

Αγαπητέ MIXAH:32, θα ήθελες να μας πεις και κάτι ουσιώδες επί του θέματος;

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

quote:trexagireve Απεστάλη: 09/05/2008, 11:53:53Ακόμη στο όρος Θαβώρ

Γιατί το ονόμασαν θαβώρ φίλε μου;

Μήπως γνωρίζεις πώς το ονόμαζαν οι Έλληνες πολύ πριν την έλευση του Μούσα;

Λουκάς

---

2. Τάκιτος Annales XLIV. “[…]ergo abolendo rumori Nero subdidit reos et quaesitissimis poenis adfecit quos per flagitia invisos vulgus Christianos appellabat. auctor nominis eius Christus Tiberio imperitante per procuratorem Pontium Pilatum supplicio adfectus erat; repressaque in praesens exitiabilis superstitio rursum erumpebat, non modo per Iudaeam, originem eius mali, sed per urbem etiam quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque. igitur primum correpti qui fatebantur, deinde indicio eorum multitudo+ ingens haud proinde in crimine incendii quam odio humani generis convicti+ sunt+. et pereuntibus addita ludibria, ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent, aut crucibus adfixi aut flammandi, atque ubi defecisset dies in usum nocturni luminis urerentur. hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat et circense ludicrum edebat, habitu aurigae permixtus plebi vel curriculo insistens. unde quamquam adversus sontis et novissima exempla meritos miseratio oriebatur, tamquam non utilitate publica sed in saevitiam unius absumerentur”
Δηλαδή: «Έτσι, λοιπόν, για να καταπνίξει τη φήμη[του εμπρησμού της Ρώμης από τον Νέρωνα, του οποίου η διήγηση αρχίζει από το εδάφιο 15.38], ο Νέρων κατηγόρησε και τιμώρησε με τον πιο σκληρό τρόπο μια τάξη ανθρώπων που ήσαν μισητοί για τα ελλατώματά τους, τους οποίους το πλήθος ονόμαζε Χριστιανούς. Ο Χριστός, από τον οποίον πήραν το όνομά τους, είχε εκτελεστεί με εντολή του επιτρόπου(procuratorem) Ποντίου Πιλάτου, όταν αυτοκρατόρευε ο Τιβέριος. Η ολέθρια αυτή δεισιδαιμονία στην αρχή ελεγχόταν, για να ξεσπάσει ολόφρεσκη, όχι στην Ιουδαία, αλλά στην ίδια τη Ρώμη, όπου όλα τα τρομερά κι αισχρά πράγματα μαζεύονται και βρίσκουν πατρίδα. Άρχισαν λοιπόν να συλλαμβάνουν εκείνους οι οποίοι δήλωναν ένοχοι, κι έπειτα με την υπόδειξη αυτών πλήθος υπερμεγέθες καταδικάστηκε, όχι τόσο με τη κατηγορία του εμπρησμού της πόλης, όσο με τη κατηγορία του μίσους κατά της ανθρωπότητας. Εμπαιγμοί κάθε λογής προστέθηκαν στους θανάτους τους. Καλυμμένοι με τομάρια ζώων, ξεσκίζονταν από σκυλιά και χάνονταν, ή καρφώνονταν σε σταυρούς, ή καταδικάζονταν ση πυρά και καίγονταν ως νυκτερινός φωτισμός σαν σωνόταν το φως της ημέρας. Ο Νέρων προσέφερε τους κήπους του για το θέαμα, και παρουσίαζε έναν αγώνα στον ιππόδρομο, ενώ ο ίδιος μπλεκόταν με το πλήθος ντυμένος σαν ηνίοχος, ή στεκόταν πάνω σε ένα άρμα. Έτσι, ακόμη και για εγκληματίες που άξιζαν μια ακραία και υποδειγματική τιμωρία, υπήρχε κάποια συμπόνια΄ καθώς φαινόταν πως δεν καταστρέφονταν εκείνοι για το δημόσιο καλό, αλλά για να χορτασθεί η κακία ενός ανθρώπου.»

Συγγραφέας & Έργο Χρονική Περίοδος που έζησε ο Συγγραφέας Χρονική Περίοδος των Γεγονότων Χρονολογία Συγγραφής Χρονολογία Παλαιότερου Σωζόμενου Χειρόγραφου Διάστημα μεταξύ Γεγονότος και Καταγραφής Διάστημα μεταξύ Γεγονότος και Χειρογράφου
Ματθαίος,
Ευαγγέλιο Περίπου
0-70 μΧ 4 - 30 μΧ 50 - 65/75 μΧ Περίπου
200 μΧ < 50 έτη < 200 έτη
Μάρκος,
Ευαγγέλιο Περίπου
15-90 μΧ 27 - 30 μΧ 65/70 μΧ Περίπου
225 μΧ < 50 έτη < 200 έτη
Λουκάς,
Ευαγγέλιο Περίπου
10-80 μΧ 5 - 30 μΧ 60/75 μΧ Περίπου
. 200 μΧ < 50 έτη < 200 έτη
Ιωάννης,
Ευαγγέλιο Περίπου
10-100 μΧ 27-30 μΧ 90-110 μΧ Περίπου
. 130 μΧ < 80 έτη < 100 έτη
Παύλος,
Επιστολές Περίπου
0-65 μΧ 30 μΧ 50-65 μΧ Περίπου
200 μΧ 20-30 έτη < 200 έτη
Ιώσηπος,
Πόλεμος Περίπου
37-100 μΧ 200 πΧ - 70 μΧ Περίπου
80 μΧ Περίπου
950 μΧ 10-300 έτη 900-1200 έτη
Ιώσηπος,
Αρχαιότητες Περίπου
37-100 μΧ 200 πΧ - 65 μΧ Περίπου
95 μΧ Περίπου
1050 μΧ 30-300 έτη 1000-1300 έτη
Τάκιτος,
Χρονικά Περίπου
56-120 μΧ 14 - 68 μΧ 100-120 μΧ Περίπου
850 μΧ 30-100 έτη 800-850 έτη
Σουετόνιος,
Βίοι Περίπου
69-130 μΧ 50 πχ -
95 μΧ Περίπου
120 μΧ Περίπου
850 μΧ 25-170 έτη 750-900 έτη
Πλίνιος,
Επιστολές Περίπου
60-115 μΧ 97-112 μΧ 110-112 μΧ Περίπου
850 μΧ 0-3 έτη 725-750 έτη
Πλούταρχος,
Βίοι Περίπου
50-120 μΧ 500 πΧ -
70 μΧ Περίπου
100 μΧ Περίπου
950 μΧ 30-600 έτη 850-1500 έτη
Ηρόδοτος,
Ιστορία Περίπου
485-425 πΧ 546-478 πΧ 430-425 πΧ Περίπου
900 μΧ 50-125 έτη 1400-1450 έτη
Θουκυδίδης,
Ιστορία Περίπου
460-400 πΧ 431-411πΧ 410-400 πΧ Περίπου
900 μΧ 0-30 έτη 1300-1350 έτη
Ξενοφών,
Ανάβασις Περίπου
430-355 πΧ 401-399 πΧ 385-375 πΧ Περίπου
1350 μΧ 15-25 έτη 1750 έτη
Πολύβιος,
Ιστορία Περίπου
200-120 πΧ 220-168 πΧ Περίπου 150 πΧ Περίπου
950 μΧ 20-70 έτη 1100-1150 έτη
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
C.Sanders, Introduction in Research in English Literacy (New York: MacMillan)
Merrill F. Unger, Famous Archaeological Discoveries (Grand Rapids: Zondervan)
R. Laird Harris, Can I Trust My Bible? (Chicago: Moody Press)
Merrill F. Unger, Unger's Bible Handbook (Chicago: Moody Press)
Sir Fredric Kenyon, The Bible and Archaeology (New York: Harper & Brothers)
Υπάρχουν πολλά φίλε μου, να συνεχίσω ή θα πούμε τίποτε άλλο πιο ουσιαστικό, γιατί το να αποδεικνύω ότι η γη κινείται, δεν μου λέει τίποτα. Το θεωρώ αυταπόδεικτο, όπως και την ζωή του /Χριστού επί γης, που για κανένας άλλο …υποψήφιο θεό, δεν έχουμε… Όσο για τη Νιόβη, ανέκδοτο σε σχέση με την παράσταση της βάπτισης, αλλά χρειάζονται και τα ανέκδοτα…
Όσο για τη ζωή του Ιησού από 12 έως 30, πως δεν έχουμε αποδείξεις; Ορίστε μερικές για να έχεις να μελετάς…:
Γνωρίζουμε ότι από 12 ετών, είχε επαρκέστατη γνώση ώστε να συνομιλεί επί ώρα με διδασκάλους της εποχής. Οι οποίοι μάλιστα παραξενεύονταν για την ορθότητα και τη σοφία με την οποία μιλούσε.

- Μετά το γεγονός αυτό αναφέρει πως πήγε μαζί με τους γονείς του στη Ναζαρέτ, όπου έμεινε μαζί τους, υπακούοντας σ’ αυτούς.

- Ο ίδιος δήλωνε πως τον απαξίωναν όσοι τον άκουγαν να διδάσκει λέγοντας πως «ο προφήτης δεν τιμάται στον τόπο του και στο σπίτι του» δηλώνοντας ευθέως το μέρος όπου διέμενε.

- Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει καθαρά για τη Ναζαρέτ ότι ήταν το μέρος «ΟΥ ΗΝ ΤΕΘΡΑΜΜΕΝΟΣ». Εκεί δηλαδή που ανατράφηκε! Σαφέστατη διατύπωση.

- Επανειλημμένα αναφέρεται η έκπληξη των συντοπιτών του, οι οποίοι αναγνωρίζουν τον Χριστό ως:
• Ξυλουργό τον ίδιο
• Γιο του Ξυλουργού
• Γιο της Μαρίας
• Αδελφό του Ιακώβου, του Ιούδα κ.λπ.
• Και η έκπληξή τους συνοδεύεται και από την εξήγηση: «Πώς ούτος γράμματα οίδεν μη μεμαθηκώς;» Οι άνθρωποι της περιοχής του δηλαδή, δηλωνουν καθαρά πως ουδέποτε είχε μάθει γράμματα, και αυτό ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ (και γι' αυτό απορούν κι όλας)

Άρα, τα χωρία που θα δούμε, σε καμιά περίπτωση δεν μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι μπορεί να έφυγε από την περιοχή για οποιοδήποτε αιτία.

Χωρία που δείχνουν την παρουσία του Χριστού στη Ναζαρέτ
Τα χωρία είναι τα παρακάτω:

Λουκ. Κεφ. 2/β:
"46 και εγένετο μεθ’ ημέρας τρεις εύρον αυτόν εν τω ιερώ καθεζόμενον εν μέσω των διδασκάλων και ακούοντα αυτών και επερωτώντα αυτούς• 47 εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες αυτού επί τη συνέσει και ταις αποκρίσεσιν αυτού... 51 και κατέβη μετ’ αυτών και ήλθεν εις Ναζαρέτ, και ην υποτασσόμενος αυτοίς".

Λουκ. Κεφ. 4/δ:
"16 Και ήλθεν εις την Ναζαρέτ, ου ην τεθραμμένος, και εισήλθε κατά το ειωθός αυτώ εν τη ημέρα των σαββάτων εις την συναγωγήν, και ανέστη αναγνώναι... 22 και πάντες εμαρτύρουν αυτώ και εθαύμαζον επί τοις λόγοις της χάριτος τοις εκπορευομένοις εκ του στόματος αυτού και έλεγον• ουχ ούτός εστιν ο υιος Ιωσήφ;"

Μάρκ. Κεφ. 6/ς:
"2 και γενομένου σαββάτου ήρξατο εν τη συναγωγή διδάσκειν• και πολλοί ακούοντες εξεπλήσσοντο λέγοντες• πόθεν τούτω ταύτα; και τις η σοφία η δοθείσα αυτώ, και δυνάμεις τοιαύται δια των χειρών αυτού γίνονται; 3 ουχ ούτός εστιν ο τέκνων, ο υιος της Μαρίας, αδελφός δε Ιακώβου και Ιωσή και Ιούδα και Σίμωνος; και ουκ εισίν αι αδελφαί αυτού ώδε προς ημάς; και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. 4 έλεγε δε αυτοίς ο Ιησούς ότι ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τοις συγγενέσι και εν τη οικία αυτού"

Ματθ. Κεφ. 13/ιγ:
"54 και ελθών εις την πατρίδα αυτού εδίδασκεν αυτούς εν τη συναγωγή αυτών, ωστε εκπλήττεσθαι αυτούς και λέγειν: πόθεν τούτω η σοφία αύτη και αι δυνάμεις; 55 ουχ ούτός εστιν ο του τέκτονος υιος; ουχί η μήτηρ αυτού λέγεται Μαριάμ και οι αδελφοί αυτού Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας; 56 και αι αδελφαί αυτού ουχί πάσαι προς ημάς εισι; πόθεν ουν τούτω ταύτα πάντα; 57 και εσκανδαλίζοντο εν αυτώ. Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς: ουκ έστι προφήτης άτιμος ει μη εν τη πατρίδι αυτού και εν τη οικία αυτού. 58 και ουκ εποίησεν εκεί δυνάμεις πολλάς δια την απιστίαν αυτών".

Ιωαν. Κεφ. 7/ζ:
"14 Ήδη δε της εορτής μεσούσης ανέβη ο Ιησούς εις το ιερόν και εδίδασκε. 15 και εθαύμαζον οι Ιουδαίοι λέγοντες: Πως ούτος γράμματα οίδε μη μεμαθηκώς;"

Όπως μπορεί να παρατηρήσει ο καθένας σε αυτά τα εδάφια, η Αγία Γραφή δεν αφήνει κενά για το πού έζησε, εργάσθηκε ως ξυλουργός, και ανατράφηκε ο Ιησούς Χριστός. Και οι φαντασιώδεις θεωρίες για δήθεν ταξίδια στο εξωτερικό σε αυτή την περίοδο, ανήκουν μόνο σε ανθρώπους με άγνοια της Αγίας Γραφής, που διαβάζουν απρόσεκτα.

Καλή ανάγνωση φίλε μου…

quote:

---

Schwabe:
Εάν ο Ιησούς της Κ.Δ. ήταν Θεός (κάτι που ούτε καν ο ίδιος ο Ιησούς ποτέ δεν απαίτησε..), τότε θα το είχανε αντιληφθεί όλοι, ανεξαρτήτως δόγματος και προέλευσης. Και όμως, ούτε καν τους ίδιους τους Ιουδαίους δεν μπόρεσε να πείσει.

Αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιησούς έγινε «θεός» μετά θάνατον απο μια ομάδα ατόμων με συγκεκριμένα συμφέροντα?

---

Ο μύθος του Θεού που πεθαίνει και ανασταίνεται, είναι πολύ πιο παλαιός της ιστορίας που κατασκεύασαν οι χριστιανοί. Υπάρχουνε πάμπολλες τέτοιες αναφορές, ρίξε μια ματιά στο βίντεο που έχω επισυνάψει και θα δεις αρκετούς «θεούς» που γεννήθηκαν απο Παρθένο, στις 25 Δεκεμβρίου, πέθαναν και αναστήθηκαν.
http://video.google.com/videoplay?docid=-4539685261180437718&hl=en

trexagireve:
«Γιατί έχεις τόσος υποκειμενική θεώρηση των πραγμάτων και δεν προσπαθείς να δεις αντικειμενικά και το τι σημαίνει για τον άνθρωπο η θρησκεία του χριστιανισμού;»

Δεν σημαίνει φίλτατε τίποτα περισσότερο απο ότι μπορεί να σημαίνει είτε το Ισλάμ είτε ο Βουδισμός. Ο Χριστιανισμός διδάσκει την αγαποφοβία, την εξάρτηση, τον διχασμό ανάμεσα σε πιστούς και άπιστους, σε καλούς και κακούς, στον παράδεισο και την κόλαση.

Δίχως αυτά τα παραμύθια, δεν μπορεί καν να υπάρξει ο χριστιανισμός. Δίχως την εξάρτηση του Σατανά, δεν έχει τίποτε απολύτως να προσθέσει ή να «σώσει» ο Ιησούς.

Δυστυχώς για σένα και για τους υπολοίπους...

trexagireve:
«Δεν διαφωνώ ότι ο Απόλλωνας προσεταιρίσθηκε ιδιότητες του Χριστού, αλλά το θέμα είναι ότι προτιμότερο είναι το πρωτότυπο κι όχι το αντίγραφο…»

Γνωρίζουμε όλοι μας ότι η ιστορία, ως συνήθως, γράφεται από τον νικητή. Επίσης γνωρίζουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας, με όποια «υλικά» απαιτούνται, αποτέλεσε εργαλείο προσπορισμού των νικητών Χριστιανών. Και ιδιαίτερα από την έναρξη (Α’ Οικουμ.Σύνοδος) της νεοτέρας «Χριστολογίας».

Μία τέτοια περίπτωση «καραμπινάτης» παραχάραξης είναι και αυτή του μεγάλου Έλληνα σοφού Άπολλώνιου Τυανέα.

Γεννήθηκε το έτος 4π.χ. και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 100μ.χ. περίπου. Υπήρξε ανθρωπιστής μέγας Διδάσκαλος και κατά την διάρκεια της ζωής του θαυμάζονταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε παντού (Ρωμαϊκή επικράτεια) υπήρχαν εικόνες του, αγάλματα, Ναοί αφιερωμένοι στο όνομα του, αλλά και νομίσματα.

Κατά την διάρκεια της διδασκαλίας του Απολλώνιου Τυανέα συνέβησαν κάποια εκπληκτικά γεγονότα, τα οποία και γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη τη επικράτεια. Ο Φιλόστρατος μας παραδίδει δύο τέτοια γεγονότα. Στην μία περίπτωση πρόκειται για ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΚΡΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ και στην δεύτερη για ΕΝΑΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Υπήρξανε και άλλα πολλά τέτοια όμως θαύματα.

Όταν πολύ αργότερα, περί τα τέλη του τρίτου αιώνα, η διαμάχη ανάμεσα στους εθνικούς και τους χριστιανούς είχε φουντώσει για τα καλά, πολλοί πολέμιοι της «φρέσκιας» Θρησκείας αντιπαρέβαλαν τον Απολλώνιο και την ιδιαίτερα διαδεδομένη διδασκαλία του «ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΙΔΑΧΗ».

Με λίγα λόγια: O Απολλώνιος Τυανέας ήτανε ένα απο τα σημεία της ιστορίας που αντέγραψαν και υιοθέτησαν οι Χριστιανοί για τον μύθο του δήθεν «θεναθρώπου».

Ο Ιησούς δεν «έπεισε» κανέναν Έλληνα φίλτατε, διότι πολύ απλά το Ραβινικό του πόδι δεν του επέτρεπε να πατήσει γη απερίτμητων!! Γνωρίζεις θαρρώ ότι οι Ραβίνοι δεν πάταγαν σε γη απίστων έ?

Επίσης, το πόσο «έπεισε» η διδασκαλία του Ιησού φαίνεται ξεκάθαρα απο τις απόψεις που είχαν οι Έλληνες του Αρείου Πάγου (θεώρησαν φλυαρίες τα όσα έλεγε..) όταν τους επισκέφθηκε ο Παύλος και τους μίλησε για........νεκρούς που ανασταίνονται και για άλλα τραγελαφικά!

Κατα τα άλλα, και αφού για αιώνες έπεσε ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ στα κεφάλια των Ελλήνων, έ, καταλήξαμε να είμαστε ως προς την ταμπέλα «χριστιανοί». Με άλλα λόγια, το ίδιο που συνέβη και τους λαούς που έτυχε να έχουνε κυβερνήσεις Μουσουλμανικές!

Ρε συ, που τον «προφητεύσαμε» και δεν το πήρε χαμπάρι η επιστημονική κοινότητα?

europaios2:
«Απλά εάν είχε εμφανιστεί στην Ελλάδας και όχι στο Ισραήλ! εμείς θα τον είχαμε δεχτεί!»

Ναι, φυσικά, στην Ελλάδα είχαμε βλέπεις δημοκρατία και ο κάθε θίασος μπορούσε να δώσει παραστάσεις!! Το ίδιο έκανε βρε και ο Παύλος, αλλά δυστυχώς πήρε παπούτσι απο τον Άρειο Πάγο και έτρεξε να βρει τα εβραιόπουλα της διασποράς στην Κόρινθο!!!

europaios2:
«Εμφανίστηκε στο Ισραήλ! οι Ιουδαίοι τον Σταύρωσαν και όχι μόνο εμείς αλλά απ' άκρη σ' άκρη τον δέχτηκαν!»

Σε απλά Ελληνικά: τον θεώρησαν τόσο επικίνδυνο οι ίδιοι οι ομοεθνείς του, ώστε τον σταύρωσαν, αλλά φορτώθηκαν την «διδασκαλία της αγάπης» κατα σύμπτωση ΜΟΝΟ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΕΘΝΗ ΟΠΟΥ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΧΕ ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΤΕΙ!!

Ρε συ, τόοοοοοοοοση αποτελεσματικότητα πια ετούτος ο Θεός, ώστε να χρειάζεται την αρωγή της πολιτικής εξουσίας ώστε να φαίνεται το «φως» του????

europaios2:
«Εσύ ήσουν εκεί για να δεις εάν γέλαγε ή όχι? Θα μας κουφάνεις!»

quote:

---

Schwabe:
αντιλαμβάνεσαι ότι ο Ιησούς έγινε «θεός» μετά θάνατον απο μια ομάδα ατόμων με συγκεκριμένα συμφέροντα?

---

Για πες μας! τι συμφέρον είχαν? πέρα από το μαρτυρικό τους θάνατο!

Ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται!

Εάν η αξιοπιστία του Φιλόστρατου είναι «αμφίβολη», που να δεις ποιά είναι η «αξιοπιστία» του Ιωάννη του Ευαγγελιστή (τον οποίο γνωρίζει μόνο η μάνα του!), να δεις ποιά είναι η «αξιοπιστία» του Λουκά ή του Ματθαίου για παράδειγμα, τους οποίους.......ούτε καν η μάνα τους δεν τους γνώρισε μάλλον!!

europaios2:
«Φαίνεται μάλιστα πως η ευρύτερη διάδοση του Χριστιανισμού την εποχή αυτή πρόσφερε ένα επιπλέον ερέθισμα για τη συγγραφή του Βίου, αφού η προσπάθεια του συγγραφέα να δημιουργήσει ένα αντίβαρο στη μορφή του Χριστού είναι ευδιάκριτη.»

Ποιά......«ευρύτερη διάδοση» βρε? Την εποχή που μιλάμε η αίρεση αυτή του Ιουδαϊσμού ούτε καν μετρήσιμη στην Ιουδαία δεν ήταν! (όχι ότι έγινε ποτέ μετρήσιμη στην Ιουδαία..)

Μας μιλάς για τον Χριστό που τάχα σταυρώθηκε για την πνευματική μας λύτρωση. Μας μιλάς με λίγα λόγια για το ότι πέθανε με ανθρώπινη μορφή, ήτανε γιος του Θεού, ήτανε συνάμα ο ίδιος του ο Θεός και άρα μίλαγε στον εαυτό του (!), εξακολουθεί να ζει στους ουρανούς και θα επανέλθει κάποτε για να ξανα-«σώσει» τον κόσμο.

Αυτά όσν αφορά την δραματική πλευρά της διήγησης…..

Αλήθεια, έχεις ποτέ σου σκεφτεί ΠΟΣΕΣ φορές έχει προϋπάρξει ο μύθος του θανάτου και της ανάστασης? Την σημειολογία του συνδυασμού?

Όταν οι Ευρωπαίοι κατακτητές ανακάλυψαν την Νότια Αμερική διαπίστωσαν κατάπληκτοι ότι οι ιθαγενείς, που δεν είχανε ιδέα τι εστί χριστιανισμός, λάτρευαν έναν Θεό που πεθαίνει και ανασταίνεται. Ο Θεός Κβετσαλκοάτλι σταυρώθηκε επάνω σε έναν ξύλινο σταυρό, εξαιτίας της αγνωμοσύνης των ανθρώπων που ήρθε να σώσει..

Στο «Αρχαίο Λεξικό» του Κίνγκςμπορουνγκ διαβάζουμε ότι οι αρχαίοι κάτοικοι της χερσονήσου του Γιουκατάν, λάτρευαν τον «Σωτήρα» Μακάμπ, γεννημένο από την ΑΜΜΩΜΟ ΠΑΡΘΕΝΑ ΤΣΙΡΙΜΠΙΡΑ, μέλος κάποιας «αγίας τριάδας», που φόρεσε ΑΓΚΑΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ και σταυρώθηκε σε ΞΥΛΙΝΟ ΣΤΑΥΡΟ. Έμεινε πεθαμένος για ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ και έπειτα αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό….

Είναι γνωστό ότι ο Μαρντούκ ήταν ο Θεός της Βαβυλώνας. Ήταν ο Θεός του ανοιξιάτικου ήλιου που νίκησε τον δράκοντα του αρχικού χάους, τον Τιαμάτ. Οι λατρευτές του πίστευαν ότι πεθαίνει κάθε χειμώνα και ανασταίνεται την άνοιξη. Τιμούσαν τον θάνατο του με πολυήμερο πένθος και στην συνέχεια ακολουθούσε ένα χαρμόσυνο γλέντι για να γιορτάσουν ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ. Η λατρεία του Μαρντούκ ενσωματώθηκε τελικά στην εβραϊκή θρησκεία με το θρύλο της Εσθήρ και του μαρδοχαίου….

Τεράστια δημοτικότητα απολάμβανε κατά την αρχαιότητα και η λατρεία του Αδώνιδος, ο οποίος επίσης ΠΕΘΑΙΝΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΝ κάθε χρόνο. Μητέρα του ήταν η Μύρα που ταυτίστηκε με το δέντρο της σμύρνας. Κατά την ανάσταση του οι λατρευτές του Αδώνιδος χαιρετιόντουσαν στους δρόμους με την τυπική φράση «Άδωνις Ανέστη»….
(να σημειώσουμε πως η λέξη Άδωνις σημαίνει «Κύριος»….)

Βλέπουμε λοιπόν ότι 1200 χρόνια και πλέον ΠΡΙΝ από την εμφάνιση της αίρεσης του εβραιοχριστιανισμού, η λατρεία του «Θεού» που πεθαίνει και ανασταίνεται να είναι διαδεδομένη σε όλες τις παραλιακές χώρες της Μεσογείου. Φυσικά, συχνά αποτελούσε Συμβολισμό η αφήγηση και όχι τραγελαφική αξίωση.

Έ το ίδιο παραμύθι ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ αντέγραψαν και οι δήθεν «μαθητές του Ιησού» (ανύπαρκτοι φυσικά στην πραγματικότητα), το ίδιο ακριβώς παραμύθι φυσικά με ελάχιστες αλλαγές ώστε να ακουστεί και κάτι καινούργιο. Δεν θέλει βλέπεις και πολύ μυαλό!

Παρόμοιοι θρύλοι θεών που πέθαιναν και ανασταίνονταν συναντώνται στους Θεούς Μίθρα, Ταμούζ, Διόνυσου, του Όσιρι και άλλων πολλών.

Φίλτατε Ευρωπαίε αντί να φορτώνεις τον «Θεό» με χίλια δυο πομπώδη επίθετα όπως Παντοδύναμος, Πανάγαθος, Πάνσοφος, δεν δοκιμάζεις και ένα ακόμη?

Α Ν Υ Π Α Ρ Κ Τ Ο Σ !!

europaios2:
«Για πες μας! τι συμφέρον είχαν? πέρα από το μαρτυρικό τους θάνατο!»

Κάθε μέρα σκοτώνονται άνθρωποι ανά τον πλανήτη για την πίστη τους, και μάλιστα όλο και περισσότεροι με μεγάλη ευχαρίστηση!

Συνεπώς, ο καθένας θέτοντας μια ΕΜΜΟΝΗ ΙΔΕΑ («πίστη») στο μυαλό του μπορεί να κάνει ή να υπομένει τα πάντα. Είπαμε, η ανθρώπινη βλακεία όρια δεν έχει!

Το συμφέρον ήταν και είναι μεγάλο: η δύναμη, το χρήμα και η πολιτική εξουσία που είχε το παπαδαριό απο την ίδρυση του.

quote:

---

europaios2 -Ο μαθητής Δάμης τραβάει ποιο πολύ το σκοινί! λέει ότι: <<κοιμούνται κατάχαμα και ότι στρώνουν στο χώμα χορτάρια που μαζεύουν οι ίδιοι>> τους είδε μάλιστα να περπατούν στον αέρα

---

Είναι σαν να λέμε μια άλλη γνωστή μας ιστορία, που ο Ιησούς … περπατούσε στο νερό …

O Κετζαλκοάτλ είναι ο θεός του ουρανού κι ο σοφός δημιουργός των νόμων. Συμμετείχε στη δημιουργία και την καταστροφή του κόσμου τις Τέσσερις πρώτες Εποχές, ενώ ήταν άρχοντας και δημιουργός της Πέμπτης Εποχής του κόσμου. Σύμφωνα με το μύθο, ο Κετζαλοκοάτλ πήγε στον κόσμο των Νεκρών και μάζεψε τα οστά των ανθρώπων από τις προηγούμενες εποχές του κόσμου. Χύνοντας το ίδιο του το αίμα πάνω από αυτά τα οστά, κατάφερε να δημιουργήσει τους ανθρώπους της νέας εποχής.
Θεωρείται γιος της θεάς Κοατλίκουε και δίδυμος αδερφός του Σολότλ. Ο Κετζαλκοάτλ έμαθε στους ανθρώπους τη γεωργία και τη χρήση του ημερολογίου, ενώ ταυτόχρονα είναι προστάτης των τεχνών. Είναι επίσης θεός του ανέμου, των υδάτων και της γονιμότητας.

Σύμφωνα με ένα μύθο, ο Κετζαλκοάτλ επέτρεψε στον εαυτό του να υποκύψει στις γητείες του Τεζκατλιπόκα, αλλά από τύψεις έπεσε σε μια μεγάλη πυρά. Μετά το θάνατό του, η καρδιά του έγινε ο Αυγερινός. Συχνά πάντως αναφέρεται στους μύθους είτε απεικονίζεται μαζί με τον Τεζκατλιπόκα, το θεό του σκότους, σαν αντίθετες θεότητες. Πάντοτε ο Τεζκατλιπόκα τον έστελνε μακριά, αλλά ο Κετζαλκοάτλ γύριζε κάποτε. Γι' αυτό το λόγο, ο βασιλιάς των Αζτέκων Μοντεζούμα Β΄ πείστηκε εύκολα από τον Ισπανό κατακτητή Χερνάν Κορτές ότι ήταν προσωποποίηση του θεού Κετζαλκοάτλ

Στη μυθολογία των Αζτέκων έχουμε τον κύριο κοσμογονικό μύθο του μεγάλου θηλυκού γήινου τέρατος, που σχίστηκε στη μέση από τους θεούς Κετζαλκοάτλ και Τεξκατλιπόκα. Το κάτω μισό του σώματός της εξυψώθηκε για να δημιουργήσει τον ουρανό και το άνω μισό δημιούργησε τη γη.

Μούφα!!!!!!!!!!!!! και εδώ!

Δεν ήταν ο Μακαμπ! ήταν οι Μακαμπ!
Για τους Μάγιας, τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα είχαν τον ιδιαίτερο θεό τους, που ήταν τέσσερα αδέλφια, οι Μακάμπ, που βάσταγαν τον ουρανό! Τώαρα εάν είχαν και κανά ξάδερφο στους

Στη βαβυλωνιακή μυθολογία της δημιουργίας (Enuma Elish - αντίγραφό του υπήρχε στην περίφημη βιβλιοθήκη της Νινευή, τον 7ο αιώνα π.Χ.)., η Μητέρα των θεών Τιαμάτ, η οποία παριστανόταν ως ένα τεράστιο φίδι, είναι η θεά του ωκεανού του αλμυρού νερού και των δυνάμεων του χάους. Η Τιαμάτ πολεμήθηκε από τον Μαρντούκ ο οποίος μετά τη νίκη του κατά της θηλυκής θεότητας κατέλαβε την κορυφή του βαβυλωνιακού πανθέου. Με τα κομμάτια του σώματος της Τιαμάτ, ο Μαρντούκ δημιούργησε τον ουράνιο και τον επίγειο κόσμο.
Στον βαβυλωνιακό μύθο ο Μαρντούκ σκοτώνει το θηλυκό ερπετό Τιαμάτ και από το διαμελισμένο σώμα του δημιουργεί τον ουρανό και τη γη.
Κάποιες από τις Σουμεριακές θεότητες αλλά και μύθοι μπορούν να παραλληλιστούν με αντίστοιχους της ελληνικής μυθολογίας, όπως η κάθοδος της Ινάννα στον κόσμο των νεκρών με την αρπαγή της Περσεφόνης στον Κάτω Κόσμο. Το που μοιάζουν με την ανάσταση του Ιησού δε βλέπω!

Ο Άδωνις μυθολογείται ότι ήταν ένας ωραίος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης. Η Αφροδίτη “τιμωρώντας” την Σμύρνα η Mύρρα -μετέπειτα μητέρα του Αδώνιδος- την έκανε να νιώσει μεγάλον έρωτα για τον Kινύρα, τον οποίο και παραπλάνησε, προκειμένου να ικανοποιήσει τον ερωτά της.
Καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Άδωνις ο οποίος ήταν πολύ όμορφος από την νηπιακή του ακόμα ηλικία. Η θεά τον έκρυψε μέσα σε μία λάρνακα (κιβώτιο) (σημ. στην Κύπρο υπάρχει η πόλις Λάρναξ) που την έδωσε στην Περσεφόνη προς φύλαξι. Κάποια άλλη εκδοχή του μύθου, μας λέει ότι ο Kινύρας ήταν πατέρας της Σμύρνας.
Όταν ανακάλυψε ότι παραπλανήθηκε και έσμιξε με την κόρη του, γεμάτος οργή και αποτροπιασμό την κυνήγησε για να την σκοτώσει. Η Σμύρνα κατάφερε να ξεφύγει και έτρεξε προς τα βουνά. Εκείνος, την πρόλαβε, σήκωσε το σπαθί του και ήταν έτοιμος νά της πάρει το κεφάλι. Αλλά, η Αφροδίτη, παρεμβαίνοντας, πρόλαβε και μεταμόρφωσε την Σμύρνα στο ομώνυμο φυτό.

“Σμύρνα - Ο κομμιοειδής χυλός (δάκρυον) του δένδρου μύρτος η μυρσίνη, το οποίο μεταχειρίζοντο δια να βαλσαμώνουσι τα λείψανα, μοσχολίβανον.” (Λεξικόν Ανθίμου Γαζη) . Καθώς το σπαθί συνέχισε την πορεία του και έκοψε την ήδη μεταμορφωθεισα σε φυτό Σμύρνα, ξεπετάχτηκε από τον κορμό της ο Άδωνις.
Τον πήρε τότε η θεά και τον παρέδωσε στην Περσεφόνη μέσα σε μία λάρνακα, όπως είπαμε. Όταν η Περσεφόνη άνοιξε το κιβώτιο και αντίκρισε την ομορφιά του μωρού, αποφάσισε μυστικά να μην επιστρέψει ξανά τον Άδωνι. Έτσι, Όταν εκείνος μεγάλωσε, αρνήθηκε να τον παραδώσει στην Αφροδίτη. Η Αφροδίτη κατέβηκε στον κάτω κόσμο, όπου έμενε η Περσεφόνη μαζί με τον Άδη, για να λυτρώσει τον αγαπημένο της από την κυριαρχία του θανάτου.

Η θεϊκή “διαμάχη” που προέκυψε μεταξύ των δύο θεαινών, της θεάς του Έρωτα και της θεάς του Θανάτου, ρυθμίστηκε από τον Υπέρτατο Δία ως εξής: Ο Άδωνις να μένει το ένα τρίτο του χρόνου στον Κάτω Κόσμο με την Περσεφόνη, το άλλο τρίτο του χρόνου να μένει στον Επάνω Κόσμο με την Αφροδίτη, και το απομένον τρίτο, όπου διάλεγε εκείνος. Η Αφροδίτη χρησιμοποιώντας την μαγική της ζώνη, τον “ποικίλον κεστόν”, στον οποίον δεν μπορούσε κανείς να αντισταθεί, κατάφερε να της αφιερώσει την επιλογή του.

Η λατρεία του Άδωνη διαδόθηκε στην Ελλάδα μετά από τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Προς τιμή του ωραίου αυτού θνητού, που ήταν το σύμβολο της βλάστησης και της άνοιξης, τελούσαν γιορτές τα "Αδώνια".

Στην τελετή αυτή μαζεύονταν γυναίκες και θρηνούσαν μπροστά σε δυο κλίνες, όπου είχαν τοποθετηθεί ξύλινα ή κερένια αγάλματα, ομοιώματα του Άδωνη και της Αφροδίτης.

Tι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τη ζωή τη διδασκαλία, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού!..........ένας Schwabe! γνωρίζει!

Υ.Γ......δεν έχει κλέισει ακόμη το θέμα!

«Ο Άδωνις μυθολογείται ότι ήταν ένας ωραίος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης. Η Αφροδίτη “τιμωρώντας” την Σμύρνα η Mύρρα -μετέπειτα μητέρα του Αδώνιδος- την έκανε να νιώσει μεγάλον έρωτα για τον Kινύρα, τον οποίο και παραπλάνησε, προκειμένου να ικανοποιήσει τον ερωτά της.
Καρπός αυτής της ενώσεως υπήρξε ο Άδωνις ο οποίος ήταν πολύ όμορφος από την νηπιακή του ακόμα ηλικία. Η θεά τον έκρυψε μέσα σε μία λάρνακα (κιβώτιο) (σημ. στην Κύπρο υπάρχει η πόλις Λάρναξ) που την έδωσε στην Περσεφόνη προς φύλαξι. Κάποια άλλη εκδοχή του μύθου, μας λέει ότι ο Kινύρας ήταν πατέρας της Σμύρνας.
Όταν ανακάλυψε ότι παραπλανήθηκε και έσμιξε με την κόρη του, γεμάτος οργή και αποτροπιασμό την κυνήγησε για να την σκοτώσει. Η Σμύρνα κατάφερε να ξεφύγει και έτρεξε προς τα βουνά. Εκείνος, την πρόλαβε, σήκωσε το σπαθί του και ήταν έτοιμος νά της πάρει το κεφάλι. Αλλά, η Αφροδίτη, παρεμβαίνοντας, πρόλαβε και μεταμόρφωσε την Σμύρνα στο ομώνυμο φυτό.»

Πηγή: Άδωνις – Βικιπαίδεια

Ένα ενδιαφέρων άρθρο για τον Αδωνις είναι και αυτό από τον καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας, Μιχάλης Α. Τιβέριος

Τα πάθη και η ανάσταση του Αδωνη

Ρε συ, δεν σου είπα ότι στην Βικιπαίδεια ο καθένας μπορεί να γράψει ότι του κατέβει?? Δηλαδή πιστεύεις τέκνο μου ότι δεν μου ήταν πριν γνωστά τα όσα «ανακάλυψες» και αντέγραψες?

Μάθε λοιπόν, για μια ακόμα φορά άσχετε Ευρωπαίε, ότι οι μύθοι που υπάρχουνε για τον Κετζαλκοάτλ είναι πολλοί, όπως πολλοί είναι και οι μύθοι που υπάρχουνε για το παραμύθι με τον Ιησού (οι μύθοι αυτοί αποκαλούνται «Απόκρυφα Ευαγγέλια»..), άσχετα εάν εσύ πιστεύεις ότι η εκδοχή του παραμυθιού που εσύ γνωρίζεις ότι είναι η μεγάλη και τρομερή «αλήθεια»!

Έτσι, τα όσα έχω γράψει για αυτή την Θεότητα ισχύουνε απολύτως, πράγμα που προσωπικά συζήτησα σε ένα απο τα τελευταία μου ταξίδια στην πόλη του Μεξικό.

Ρε συ, για κοίτα απο την γωνία, έρχομαι??

europaios2:
«Ο Άδωνις μυθολογείται ότι ήταν ένας ωραίος νέος, αγαπημένος της Αφροδίτης.»

Ρε συ, μας κούρασες με τις παιδαριώδεις αντιγραφές σου, δώσε άνθρωπε μου την σελίδα όπου αντιγράφεις και ο καθένας μπορεί να διαβάσει ότι θέλει!!
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B4%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%82

Αλήθεια, ΕΣΥ γνωρίζεις άραγε να μας γράψεις κάτι ή απλά έχεις ως «γνώσεις» το search του google??

europaios2:
«Tι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τη ζωή τη διδασκαλία, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού!..........ένας Schwabe! γνωρίζει!»

Τι έγινε τέκνον μου, για τα υπόλοιπα που έγραψα δεν βρήκε τίποτα η μηχανή αναζήτησης??

Και αναρωτιέσαι τι σχέση έχουνε όλα ετούτα έ?

Χμ, κοίτα να δεις, εάν σκεφτούμε ότι τάχα μου θεότητες (μύθοι δηλαδή) που πέθαιναν και ανασταίνονταν υπήρχαν, εάν σκεφτούμε ότι γέννηση απο Παρθένο υπήρχε, εάν σκεφτούμε ότι θυσίες και έργο «σωτήριο για τον άνθρωπο» κλήθηκαν και άλλες πολλές θεότητες να εκτελέσουνε, έ τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το παραμύθι του χριστιανισμού είναι απλά μια απο τα ίδια!!

Τώρα, όσον αφορά δε την τάχα «ζωή και διδασκαλία» του Ιησού αυτό και εάν δεν είναι μύθος, καθώς είναι τόσο χοντρό το ψέμα ώστε σιωπά η Καινή Διαθήκη για σχεδόν τρεις δεκαετίες απο την υποτιθέμενη ζωή του..........Θεού με σάρκα επί της γης!!!!!

Βλέπεις, ένα ψέμα για ένα-δυο χρόνια εύκολα το παζαρεύεις, όχι όμως και ένα ψέμα για ολάκερες δεκαετίες σε μια περιοχή όπως η Ιουδαία εκείνο τον καιρό!!

Αλλά κατα τα άλλα, εσύ πιστεύεις ότι............κατέβηκε ο θεός στη γη, ήρθε για να θυσιάσει τον ίδιο απο τον.....εαυτό του (!), ήταν ένας και έγινε τρεις αλλά.......τελικά παραμένει ένας («Αγία Τριάδα»), πέθανε αλλά τελικά.......αναστήθηκε μέσω επέμβασης του εαυτού του (?), υποσχέθηκε αγάπη αλλά ταυτόχρονα ετοίμασε την κόλαση για παν ενδεχόμενο, η πορεία του κατέληξε σε φιάσκο καθώς 2000 χρόνια μετά ούτε καν ο μισός πλανήτης δεν τον πιστεύει ως θεό (!), και φυσικά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επίγειας παρουσίας του όχι υπηρετώντας τον άνθρωπο και τους διάφορους ανά τη γη λαούς αλλά.............φτιάχνοντας καρέκλες και τραπέζια!!!!!!!!!

quote:

---

Αγαπητέ μου D Incubus πρώτον δεν υπάρχουν αποδείξεις για όλα τα περιεχόμενα της Παλαιάς Διαθήκης, άρα δεν ισχύει, λες εσύ; Εγώ λέω ότι όσα αποδεικνύουν, φτάνουν και για τα υπόλοιπα, γιατί, δεν ήξεραν ποια θα βρουν οι δικοί μας αρχαιολόγοι, για να γράψουν ψέματα για τα υπόλοιπα… Έλεος φίλε μου!!! Υπερβολή δείχνεις κι εμμονή με την κουβέντα σου…

---

Αγαπητέ trexagireve, κάνουμε ένα διάλογο επί κάποιου συγκεκριμένου θέματος οπότε δεν υπάρχει λόγος να οδηγείσαι σε προσωπικές κρίσεις για το πρόσωπο μου, κάτι το οποίο δεν πράττω κι εγώ για το πρόσωπο σου.
Το ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για όλο το περιεχόμενο της Παλαιάς Διαθήκης δε μου λέει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το ότι κάποια στοιχεία ίσως να είναι αληθινά και τα υπόλοιπα ίσως να είναι μυθολογικά.

quote:

---

Υπάρχουν πολλά φίλε μου, να συνεχίσω ή θα πούμε τίποτε άλλο πιο ουσιαστικό, γιατί το να αποδεικνύω ότι η γη κινείται, δεν μου λέει τίποτα. Το θεωρώ αυταπόδεικτο, όπως και την ζωή του /Χριστού επί γης, που για κανένας άλλο …υποψήφιο θεό, δεν έχουμε… Όσο για τη Νιόβη, ανέκδοτο σε σχέση με την παράσταση της βάπτισης, αλλά χρειάζονται και τα ανέκδοτα…

---

Αγαπητέ, ειλικρινά δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις ή αν προσποιείσαι ότι δε με καταλαβαίνεις.
Εάν ισχύει το δεύτερο δεν έχω καμία αντίρρηση να αρχίσω κι εγώ τα ανέκδοτα...

Έχεις παραθέσει ένα πλήθος στοιχείων τα οποία όμως είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που σου ζήτησα.

Επαναλαμβάνω:

• Δεν χρειάζεται να μου αποδείξεις ότι ο Ιησούς έζησε διότι - όπως τόνισα και σε προηγούμενο μήνυμα του - δεν αμφισβήτησα την ιστορική του ύπαρξη
• Υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την θεάνθρωπη φύση του Ιησού και την δράση του (θαύματα, αναστάσεις νεκρών) πέραν των εδαφίων της Καινής Διαθήκης;

Πιστεύω ότι είμαι αρκετά σαφής.

Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο μήνυμα που απέστειλες στις 12/05/2008, 10:43:28 και το οποίο δεν είδα εχθές καθώς προηγήθηκε λίγα λεπτά πριν την απάντηση μου με αποτέλεσμα να μην το διαβάσω.

Αναφέρεις μεταξύ άλλων:

quote:

---

Δεν διαφωνώ ότι ο Απόλλωνας προσεταιρίσθηκε ιδιότητες του Χριστού, αλλά το θέμα είναι ότι προτιμότερο είναι το πρωτότυπο κι όχι το αντίγραφο…

---

Ποιόν Απόλλωνα εννοείς;

In anticipation of my resurrection...

"Υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για την θεάνθρωπη φύση του Ιησού και την δράση του (θαύματα, αναστάσεις νεκρών) πέραν των εδαφίων της Καινής Διαθήκης;"

Που κολλάνε σ' αυτό οι Χριστιανοί, ο Νέρωνας, ο εμπρησμός της πόλης κλπ;
Έχεις κάποια ιστορικά στοιχεία να μου παραθέσεις ως απάντηση στο ερώτημα μου;

In anticipation of my resurrection...

Ο Τάκιτος δεν λέει τίποτε απολύτως που δήθεν να «βεβαιώνει» την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.

Ο αρχαιότερος συγγραφέας που αναφέρει τα λεγόμενα Ευαγγέλια, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΛΕΞΗ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ», είναι ο φιλόσοφος Ιουστίνος, χριστιανός απολογητής που έγραψε ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 150.

Ο Ιουστίνος ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ «ΙΕΡΟ ΚΑΝΟΝΑ» (!) και για αυτό μιλάει για τις «Αναμνήσεις των Αποστόλων». Τα τέσσερα «Ευαγγέλια» της Καινής Διαθήκης αναφέρονται σαν Ευαγγέλια πρώτη φορά από τον Ειρηναίο.

Ακόμα: πολλοί χριστιανοί του 2ου αιώνα ήτανε αντίθετοι ως προς την αναγνώριση των υποτιθέμενων επιστολών του Παύλου, όπως μας γράφει σχετικά ο Ευσέβιος στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» (ΙΙΙ,27 και IV ,29) και το ίδιο μας βεβαιώνει και ο Ειρηναίος.

Ο χριστιανός απολογητής Ιουστίνος, παρ’όλη την ορθοδοξία του, ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ»!!

Πώς είναι δυνατόν να αγνοούσε αυτός ο ένθερμος χριστιανός σχεδόν 150 χρόνια μετά την «σταύρωση» τον Απόστολο Παύλο, που…….ήτανε λογικά προγενέστερος του αλλά και «ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΣ»!!
Μήπως επειδή πολύ απλά, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΚΟΜΑ Η «ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑ» ΤΟΥ ΓΡΑΦΙΑ «ΠΑΥΛΟΥ»??

Συνοπτικά: όλη η πληθώρα των σχετικών συγγραμμάτων εμφανίζεται κατά το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα. Τότε άρχισε και να δημιουργείτε ο μύθος της «επίγειας ζωής» του Ιησού και τα σχετικά. Είναι ακριβώς το διάστημα όπου από κλάδος ερμηνείας του ιουδαϊσμού μεταλλάσσεται ΣΕ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Και οι Θρησκείες θέλουνε δικό τους ήρωα ως γνωστό για να αποκτήσουνε πελατεία!

Ως προς το θέμα της «ενσάρκωσης», ας ξεκαθαρίσουμε ότι είναι ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ΜΥΘΟΣ. Εάν δεν είναι, τότε παρακαλώ να μας παραθέσεις τις αποδείξεις σου. Βλέπεις ΤΙ παθαίνει κανείς όταν θέλει να αποδείξει τα πάντα φίλτατε?

Ως προς το θέμα του εάν ήτανε ή όχι μυθικό πρόσωπο ο Ιησούς των Ευαγγελιστών, η ιστορία έχει ήδη απαντήσει αρνητικά. Υπήρξανε πολλοί Ιησούδες στην περιοχή, υπήρξε μάλιστα και κάποιος Ιησούς με επαναστατική δράση στην περιοχή και ο πατέρας του ήτανε ο Ιούδας από τα Γάμαλα. Και οι δύο κατάγονταν από την γενιά του Δαυίδ και σταυρώθηκαν από τους Ρωμαίους για πολιτικά αδικήματα….
(παράξενες ομοιότητες..)

Ο Ιησούς των Ευαγγελιστών όμως ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ. Εάν έχεις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ (εκτός από τα γνωστά πλαστογραφημένα..) παρακαλώ να μας τις προσκομίσεις.

Μερικά αρχαιολογικά και ιστορικά στοιχεία ακόμη;

Τα ερείπια της Κολυμβήθρας του Σιλοάμ ισχυρίζονται πως ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στην Ιερουσαλήμ, όπου σύμφωνα με τη Βίβλο ο Ιησούς έδωσε σε έναν τυφλό το φως του.
Κρυμμένη στη σημερινή αραβική συνοικία Σιλβάν, οι αρχαιολόγοι φέρνουν προσεκτικά στο φως της Κολυμβήθρα, μια δεξαμενή όπου ακόμη τρέχει νερό από τη διπλανή πηγή. Η Κολυμβήθρα του Σιλοάμ χρησιμοποιείτο από τους εβραίους για να κάνουν βαπτίσεις μέχρι περίπου το 70 μ.Χ., όταν οι Ρωμαίοι κατέστρεψαν τον εβραϊκό ναό.
Στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων μηνών οι αρχαιολόγοι έχουν φέρει στο φως τη μήκους 50 μέτρων δεξαμενή και τον αύλακα που έφερνε νερό από την πηγή στην Κολυμβήθρα. Την περασμένη εβδομάδα ήρθε στο φως τμήμα του πέτρινου δρόμου που οδηγούσε από την Κολυμβήθρα στον εβραϊκό ναό.
«Τη στιγμή που κάναμε την ανακάλυψη, είμασταν σίγουροι πως επρόκειτο για την Κολυμβήθρα του Σιλοάμ» δήλωσε ο αρχαιολόγος Ελί Σουκρόν.
Η αρχαιολογική ομάδα που ερευνά την περιοχή εργάζεται για το ισραηλινό συμβούλιο αρχαιοτήτων. Από την ανασκαφή ήρθαν επίσης στο φως εβραϊκά νομίσματα της βιβλικής περιόδου, καθώς και κεραμικά θραύσματα, αντικείμενα που ενίσχυσαν την άποψη των αρχαιολόγων ότι ανακάλυψαν την Κολυμβήθρα του Σιλοάμ.
Το ισραηλινό συμβούλιο αρχαιοτήτων βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία ανήκει ο χώρος, για να συνεχισθεί η ανασκαφή.
news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press
Πηγή: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=589843 02/01/2005
Δέχεστε την ιστορική ύπαρξη του Ιησού ;
-Χωρίς αμφιβολία. Κανείς δεν μπορεί να διαβάσει τα ευαγγέλια δίχως να νιώσει την πραγματική παρουσία του Ιησού. Η προσωπικότητά του βρίσκεται σε κάθε λέξη. Κανένας άλλος μύθος δεν είναι εμπλουτισμένος με τόση ζωή.

(απάντηση Αλβέρτου Αϊνστάιν)

Έτσι αν αφαιρέσουμε ακόμη και χωρίο του Ιουδαίου ιστορικού Φλάβιου Ιωσήπου (1 αιώνας μ.Χ) περί του Ιησού (Ιουδ. Αρχ. XVΙΙΙ 3.3) πάλι υπάρχουν δύο χωρία τα οποία επικυρώνουν τα λεγόμενα των Ευαγγελίων, το 1ο αναφέρεται στον θάνατο του Ιωάννη του Ευαγγελιστή (XVIII 3.3) και το 2ον στον θάνατο του Ιακώβου του αδελφού του «Ιησού του λεγόμενου Χριστού» (XX, 9, 1). Από το έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» γράφει για το Χριστό «Γίνεται δε κατά τούτον τον χρόνον Ιησούς, σοφός ανή, [ει γε άνδρα αυτόν λέγει Χρη] {ην γαρ παραδόξων ποιητής} [διδάσκαλος ανθρώπων των ηδονή ταληθεί δεχόμενων] και πολλούς μεν Ιουδαίους, πολλού δε και τον Ελληνικού επηγάγετο το Χρστός ούτος ήν, και αυτόν, ενδείξει των πρώτων ανδρών παρ‘ ημίν σταυρώ επιτετιμηκότος Πιλάτου ουκ επαύσαντο οι το πρώτον αυτόν αγαπήσαντες. [εφάνη γαρ αυτούς τρίτην έχων ημέρα πάλιν ζώων, των θείων προφητών ταύτα τε και άλλα μύρια θαυμάσια περί αυτών ειρηκότων], εισέτι τε νων των χριστιανών τούδε ωνομασμένων ουκ επέλιη το φύλον». Υπό αμφισβήτηση σαν δικές του όμως βρίσκονται οι φράσεις μέσα σε αγκύλες.
2 Εξ άλλου στο Ταλμούδ, γίνεται λόγος περί θαυμαστών ιάσεων επί ονόματος Ιησού Χριστού και που πραγματοποίησε Χριστιανός που ονομάζονταν Ιάκωβος τον οποίο γνώριζε ο ραβίνος Ελιέζερ (90-110 μ.Χ.) καθώς και για ορισμένους λόγους του Ιησού που μαρτύρησε Χριστιανός δικαστής στον Γαμαλιήλ τον Β’ (130 μ.Χ.). Ακόμη το Ταλμούδ αναφέρεται στην σταύρωση Του μόνο που για χώρο της σταύρωσης αναφέρει την Λύδδη που βρίσκεται στα ΝΔ της Παλαιστίνης.
3. Από τους Εθνικούς ο συγγραφεύς ο Τάκιτος.), κατά πολλούς ο σημαντικότερος και πιο αξιόπιστος ρωμαίος ιστορικός, στα «Χρονικά του» (Αννάλια) 115 - 177 μ.Χ. μιλώντας για την πυρκαγιά της ρώμης από τον Νέρωνα 30 μόλις χρόνια μ.Χ. μας λέει ότι οι Χριστιανοί πήραν το όνομά τους από τον ιδρυτή τους Χριστό ο οποίος θανατώθηκε επί αυτοκράτορα Τιβερίου και του πραίτορα Ποντίου Πιλάτου. «Έτσι λοιπόν για να καταπνίξει τη φήμη (της πυρκαγιάς), ο Νέρωνας κατηγόρησε και τιμώρησε με τον πιο σκληρό τρόπο, μια τάξη ανθρώπων, που ήσαν μισητοί για τα ελαττώματα τους, τους οποίους το πλήθος ονόμαζε Χριστιανούς.. Ο Χριστός από τον οποίο προήλθε το όνομά θανατώθηκε επί Τιβερίου αυτοκράτορα και Ποντίου Πιλάτου επάρχου. Η ολέθρια αυτή δεισιδαιμονία, στην αρχή ελεγχόταν, για να ξεσπάσει ολόφρεσκη, όχι στην Ιουδαία, την πατρίδα της επιδημίας αυτής αλλά στην ίδια την Ρώμη, όπου όλα τα τρομερά κι αισχρά πράγματα του κόσμου μαζεύονται και βρίσκουν πατρίδα» (Tacit. Annal. XV, 38, 44).
Μερικοί αμφισβήτησαν αυτή την μαρτυρία του Τάκιτου, με γνωστότερο τον Gordon Stein, ο οποίος υποστήριξε πως η φράση με τον έπαρχο Πόντιο Πίλάτο ήταν μεταγενέστερη προσθήκη κάποιων Χριστιανών, επειδή ο Πόντιος Πιλάτος δεν ήταν έπαρχος αλλά πραίτορας, αλλά αυτό δεν είναι σε τίποτα απόλυτο μα μήτε και αποδείξιμο.
Η πιο σοβαρή αμφιβολία γι’ αυτή την μαρτυρία οφείλεται στο ότι ο Τάκιτος επειδή δεν ήταν Ιουδαίος θα έπρεπε να αναφέρει τον Χριστό ως Ιησού, αν είχε ανατρέξει στα Ρωμαϊκά αρχεία. Αλλά αυτή η αμφιβολία δεν έχει να κάνει με την επέμβαση ή όχι χριστιανών εις την μαρτυρία του Τάκιτου αλλά με τις πηγές του ιδίου του Τάκιτου.
4. Ο δε Γάιος Σουετώνιος Τράνκυλλος (75 -169 μ.Χ.) έγραψε έργα όπως το «De Viris Illustribus» και το «Βίοι Καισάρων». Σε δύο μέρη αναφέρει το Χριστό και τους Χριστιανούς. Στο βίοι Κλαυδίου 25/4 ( Vita Claud. XXV/4) μας λέει για τις καθημερινές έριδες και ταραχές εξ αιτίας του Χριστού (Chresto) επί Κλαύδιου και η οποία αναφορά επικυρώνεται στις «Πράξεις των Αποστόλων» όπου περιγράφεται και με τα κατάλληλα χωρία ποιος είναι ο Χριστός. Κάνοντας λοιπόν μνεία του διατάγματος της εκδίωξης των Εβραίων από τη Ρώμη το 53 μ.Χ., γράφει: «Τους Ιουδαίους, με υποκίνηση του Χριστού (impulsore Chresto) που θορυβούσαν τους έξωσε από την Ρώμη». Ενώ μιλώντας και αυτός για την πυρπόληση της Ρώμης λέει : «... υπέστησαν τιμωρίες οι Χριστιανοί, άνθρωποι νέας και κακοποιού δεισιδαιμονίας (supertitionis novae et maleficae)» (Βίος Νέρωνα, 16/2).
Θα μπορούσε βέβαια αυτός ο Χριστός να είναι και άλλο πρόσωπο με παρόμοιο όνομα που εκδιώχθηκε μαζί με τους Εβραίους της Ρώμης από αυτή την πόλη και όχι ο Χριστός των Ευαγγελίων της Ναζαρέτ και της Ιουδαίας.
5. Η επιστολή του Πλινίου εις τον Τραϊανό (Epist. X, XCVI) επιβεβαιώνει όχι μόνο την τρομερή διάδοση του Χριστιανισμού αλλά και την φοβερή πίστη των ανθρώπων εις τον Χριστό τα πρώτα εκείνα χρόνια της διαδόσεως της νέας πίστης.
6. Ο Αλεξανδρινός Ιουδαίος Φίλων αναφέρει όχι τον Χριστό αλλά πλήθος περιστατικών της Καινής Διαθήκης.


Ο Couchould (που αρνείται την ύπαρξη του Χριστού) ομολογεί ότι «οι αναλογίες του Χριστού είναι εκτός κάθε συγκρίσεως και το μεγαλείο Του μόλις δύναται να κατανοηθεί. Η ιστορία της Δύσεως μέσα στο ρωμαϊκό κράτος διατάσσεται από ένα κεντρικό γεγονός: την περιληπτική αναπαράσταση του Χριστού και τον απολυτρωτικό θάνατό Του. Όλα όσα έγιναν στην Δύση για τους επόμενους 15 αιώνες γίνονται κάτω από την γιγαντιαία σκιά του σταυρού. Ο Ιησούς διαδέχθηκε τον Καίσαρα στην κυριαρχία του κόσμου. Η βασιλική Του όψης χαράσσεται έναντι εκείνης των αυτοκρατόρων στα νομίσματα του Βυζαντίου. Αυτός δίδει όλα τα στέμματα και όλες τις εξουσίες προέρχονται και επιστρέφουν σε Αυτόν. Κατέστη το Άλφα και το Ωμέγα, ο Πρώτος και ο Έσχατος εκ του στόματος Του οποίου εκπορεύεται ρομφαία δίστομος οξεία και ο Οποίος έχει τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη. Γι‘ αυτό οικοδομήθηκε η Αγία Σοφία και ο καθεδρικός του Chartres. Ακόμη και σήμερα ο Ιησούς αποτελεί την ενδότερη σύνθεση των κοινωνιών της Δύσης. Πριν ακόμη γεννηθούν αφιερώνονται σε Αυτόν οι ψυχές. Τι να πει κανείς; Στην καρδιά του ανθρώπου ο Χριστός είναι πολύ μεγάλος. Διαφεύγει από όλα τα συνήθη μέτρα της Ιστορίας. Εκατό τόμοι δεν φτάνουν για να Τον περιγράψουν» (Couchould ενθ. Ανωτ. Σελ. 13-18)

Ο Φλέγων, ιστορικός, 2ος αι. Χρονικά 2b,257 «Φλέγων ιστορεί επί Τιβερίου Καίσαρος εν πανσελήνωι έκλειψιν ηλίου γεγόνεσαι τελείαν από ώρας έκτης ( 12 το μεσημερι) μέχρις ενάτης, δήλον ως ταύτην. Τούτου δε του σκότους και Φλέγων εν ταις Ολυμπιάσιν εμνήσθη. Λέγει γαρ ότι τωι δευτέρωι έτει της διακοσιοστής δευτέρας ολυμπιάδος εγένετο ηλίου έκλειψις μεγίστη των ούκ εγνωσμένων πρότερον, και νυξ ώραι έκτηι της ημέρας εγένετο, ώστε και αστέρας εν ουρανώι φανήναι. ότι δε της εν τωι σταυρώι του δεσπότου Χριστού γενόμενης του ηλίου εκλείψεως και ουχ ετέρας εμνήσθη και Φλέγων, πρώτον μεν εκ του λέγειν μη εγνωσθαι την τοιαυτην εκλειψιν τοις προτερον χρόνοις έστι δήλον?.. και αυτης δε της περι Τιβερίου ιστορίας δείκνυται. Βασιλεύειν μεν γαρ αυτόν φησιν ο Φλέγων τςι δευτερωι έτει της εκατοστης ενενηκοστης ογδόης δευτέρας ολυμπιάδος.»

Αυτό που γράφεις φίλτατε ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ.

Ο Τάκιτος ΦΕΡΕΤΑΙ να έχει γράψει κάτι άλλο, το οποίο έχει ως εξής: «Ο Χριστός θανατώθηκε στη βασιλεία του Τιβέριου, επαρχεύοντα του Πόντιου Πιλάτου».

Συνεπώς, βλέπουμε ότι ο Τάκιτος ΑΠΛΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 2Ο ΑΙΩΝΑ, και κάνει έναν συσχετισμό των Ρωμαίων που τότε ήσαν Άρχοντες. Δεν δίνει ούτε ιστορικά τεκμήρια, ούτε και επιβεβαιώνει βάση κάποιας έρευνας.

Με άλλα λόγια, φέρεται να μεταφέρει τις φήμες της εποχής. Αυτό και ο λόγος για τον οποίο κανένας σοβαρός επιστήμονας δεν λαμβάνει σοβαρά υπ όψιν του αυτές τις τυχαίες και άσχετες με άλλο υλικό αναφορές.

trexagireve:
«Τα ερείπια της Κολυμβήθρας του Σιλοάμ ισχυρίζονται πως ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στην Ιερουσαλήμ, όπου σύμφωνα με τη Βίβλο ο Ιησούς έδωσε σε έναν τυφλό το φως του.»

Το εάν όντως είναι η κολυμβήθρα του Σιλοάμ ή όχι, ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ. Πόσο δε μάλλον με την «θεότητα»!!

Οι γραφιάδες της εποχής κάλλιστα μπόρεσαν και ενσωμάτωσαν στον μύθο υπάρχοντα σημεία της Ιουδαϊκής παράδοσης, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν «βεβαιώνει» την αξίωση των περιγραφών περί «θεότητας» του Ιησού.

Έλεος, τόσο απελπισμένος είσαι πιά?

Για τη ζωή του Χριστού λοιπόν, ΔΕΝ υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων. (...τι παράξενο!). Οι λιγοστές πληροφορίες από εξωβιβλικές πηγές, όπως τα έργα των Σουητώνιου, Ιώσηπου και Τάκιτου ή το Ταλμούδ, ΔΕΝ είναι σύγχρονες του Ιησού και αναφέρονται ΕΜΜΕΣΑ σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες πληροφορίες, κυρίως όμως, θεωρούνται ΠΟΛΥ αμφίβολης εγκυρότητας.

Καταρχήν, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (~30 π.Χ.- 54 μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά ΔΕΝ αναφέρει τίποτα για το Χριστό και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του μέχρι και ασήμαντες λεπτομέρεις από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του. (μα....ΠΩΣ ΤΟΥ ΞΕΦΥΓΕ Ο.....ΜΕΣΣΙΑΣ!!)

Ο Ιώσηπος Φλάβιος (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην Παλαιστίνη, πήρε μέρος στον ιουδαϊκό πόλεμο μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) και αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους. Στα βιβλία του «Πόλεμος των Ιουδαίων» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει ο Ιώσηπος με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ., δεν κάνει όμως ΚΑΜΙΑ αναφορά σε «χριστιανούς!»

Σε κάποιο σημείο των «Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων» αναφέρεται όμως...... απρόσμενα και μάλλον επαινετικά στη δραστηριότητα και τα θαύματα του Χριστού (!), τον οποίο αποκαλεί Μεσσία. Οι ιστορικοί, κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν πιστός στην ιουδαϊκή θρησκεία και διέθετε βαθειά μόρφωση για θρησκευτικά και ιστορικά θέματα, συνάγουν το συμπέρασμα ότι η αναφορά του Ιώσηπου στο Χριστό οφείλεται σε μεταγενέστερη προσθήκη στο έργο του.(...γνωστή η «τέχνη» των μοναχών της χριστολογίας)

Αυτό ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο Ωριγένης (3ος αιώνας), πατέρας της χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν δέχεται πως ο Χριστός ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ο αιώνα, θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Χριστό ως Μεσσία. Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου έγινε εκείνο το χρονικό διάστημα.

Το Ταλμούδ (καλά,είναι απίστευτο το ΤΙ σκαρφίζονται οι οπαδοί του δόγματος!) αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ο αιώνα (300 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ!!), τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά ή Μπεν Παντιρά και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια.

Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη εξάπλωση του Χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση..... Πιθανολογείται λοιπόν ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες» χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές «χριστιανικές κοινότητες» που είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ!

Ο διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας που έζησε τον 1ο χριστιανικό αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του ΚΑΜΙΑ αναφορά στο Χριστό και στους χριστιανούς, παρ' ότι σχολιάζει επιπτώσεις στην πολιτική της Ρώμης από διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της εποχής. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως «χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς ακόμα αδιαμόρφωτες, χριστιανικές απόψεις..

Τα «στοιχεία» αγαπητέ είναι απο μόνα τους τόσο έωλα, ώστε αδρανοποιούνται δίχως σημαντικές παρεμβάσεις.

Τώρα, ως προς τα υπόλοιπα περί «απελπισίας» σε πληροφορώ ότι όλα ετούτα είναι απλά ρουτίνα για μένα. Να είσαι απολύτως βέβαιος!

trexagireve:
«Στον Τάκιτο, επαναλαμβάνω, αναφέρεται «μια ολέθρια δεισιδαιμονία που πέρα από την Ιουδαία ήρθε και στην Ρώμη»

Έ και??

Ποιό είναι δηλαδή το «σοβαρό στοιχείο» σε αυτή την γενικόλογη και αόριστη αναφορά? Αναφέρει απλά μια ΟΛΕΘΡΙΑ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑ, πράγμα εξόχως σημαντικό για εκείνη την εποχή, μια εποχή όπου δεν υπήρχε ο θρησκευτικός φανατισμός που υπάρχει σήμερα για παράδειγμα, και μας φανερώνει πόσο σκοταδιστική ήταν απο απαρχής της αυτή η ιουδαϊκή σέκτα.

Όσον αφορά δε την «θεανθρώπινη» φύση του Ιησού, αυτό είναι απλά ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ φίλτατε!

Επειδή το φαντάζεσαι εσύ νομίζεις ότι είναι και αλήθεια?

trexagireve:
«Όχι βέβαια ότι υπήρχε περίπτωση να δεχτείς οποιαδήποτε πηγή περί Χριστού ως αληθινή…»

Ακόμα και εάν δεχθούμε ότι ο Ιησούς υπήρξε ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (πράγμα παντελώς ανυπόστατο), αυτό δεν απαντά στο εξής ερώτημα:

ΠΟΘΕΝ ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ???

Και εδώ, εάν τα καταφέρεις φίλτατε ποτέ σου στην πρώτη ενότητα, εδώ θα έχεις συντροφιά μονάχα ένα «στοιχείο»: ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ.

Η αποδοχή της ιστορίας της Κ.Δ. είναι θέμα πίστης και όχι ιστορίας.

trexagireve:
«Φίλε μου το τι είναι ο χριστιανισμός και τι πρεσβεύει είναι που αρνείσαι γιατί
μιλά για την σωτηρία του ανθρώπου κι αυτό δεν μπορείς να το δεχθείς με τίποτα και αρνείσαι γιατί εσύ ιστεύεις σε ένα υλιστικό κόσμο που αρχίζει κι τελειώνει εδώ….»

Η «θρυλική» χριστιανική ηθική που ευαγγελίζεσαι αγαπητέ, η οποία υποτίθεται θα αντικαθιστούσε το παλιό ήθος, ΥΠΗΡΞΕ ΦΡΟΥΔΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Καταλαβαίνω λοιπόν την αγωνία σου, αλλά και εσύ θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο χρόνος είχε δώσει ΚΑΘΕ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να αποδείξει ο Χριστιανισμός στον κόσμο την θρησκεία της αγάπης που διαλαλούσε, όμως τελικά-και στην ουσία-όλα ήτανε ένα καλά σχεδιασμένο πρόγραμμα επιβολής εξουσίας. Απλά, με «σημαιοφόρο» την θρησκεία πατάς καλύτερα στην πολιτική έδρα. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΜΑΘΕ ΚΑΛΑ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ.

Ουδέποτε στην ιστορία υπήρξε ορατή μια τόσο ακραία καταγραφή αντίθεσης μεταξύ του ιδεώδους και του πραγματικού, όσο από το 325μχ και μετά.

Το ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΟΡΑ είχανε ξεκινήσει. Ξεκινήσανε μια καταστροφική κοινή πορεία η οποία σύντομα οδήγησε σε θλιβερά μονοπάτια κράτος ΚΑΙ εκκλησία. Ο ταχύτατα (κρατική επιβολή βλέπεται…) διογκούμενος Βυζαντινισμός βυθιζόταν με εμπάθεια στο φοβερό βόθρο του εξ ανατολών δόγματος.

Οι τυμπανοκρουσίες περί της φιλάνθρωπης και ηθικοπλαστικής αποστολής της νεοϊδρυθείσας ρωμαιοχριστιανικής εκκλησίας, «παραμελήθηκε» προκειμένου να δώσει τη θέση της ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ, ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ.

Αποτέλεσμα του κακέκτυπου αυτού ήτανε οι Μονοφυσίτες, Νεστοριανοί, Αρειανοί, Μονοθελητές, Παυλικανοί και κάθε είδους «αντιφρονούντες» του νέου Κωνσταντίνειου δόγματος. Κάθε τέτοια ομάδα που εξέφραζε μια διαφορετική άποψη περί της σύνθεσης του Θείου, ΕΔΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΜΙΑΣ ΑΙΜΑΤΗΡΗΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ. Πάντοτε βέβαια με τις ευλογίες των εκπροσώπων του Γιαχβέ επί της γης..

Με το τέλος της σοφιστικής περιόδου ΑΛΛΑΖΕΙ οριστικά και η καλαισθησία του λόγου, και ενόψει ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΩΝ ΝΑΖΩΡΙΑΝΩΝ ακμάζει πλέον η ρητορική ΤΟΥ ΑΜΒΩΝΑ που εξυπηρετεί αποκλείστηκα και μόνο ΤΟΝ ΑΔΗΦΑΓΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟ.

Η καλαίσθητη ρητορική που δίδαξαν οι Έλληνες θα ξεπέσει πλέον στο επίπεδο μιας τεχνικής διδασκαλίας του Πατερικού Λόγου. Ενός «Λόγου» που σκοπός του είναι η συστηματική αποχαύνωση και οι διδαχές των Ιουδαϊκών άθλων.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr