quote:

---

Ενδιαφέρον!
Παρόλο που το economist δεν φημίζεται για την εγκυρότητα των επιστημονικών του αρθρών...
Τέτοιου είδους εργασίες και μελέτες εκδίδονται - όταν είναι έγκυρες - από το scientific american.

---

τα της θεωριας των χορδων και των επιπλεον διαστασεων, τα εχω σε αρθρο στο περισκοπειο της επιστημης, αλλά δεν καθομαι να πληκτρολογω τοσες σελιδες γερος ανθρωπας

ενα κοπυ πεϊστ απο το δικτυο ειναι πολυ γρηγοροτερο

quote:

---

Πάμε τώρα μια βόλτα πάνω?

---

εγω θα λειψω για κανα μηνα - με στελνει η Υπηρεσια (Υ.Α.Π.) σε αποστολη

θα τα ξαναπουμε τον Αυγουστο Θεου θελοντος και κοιτα νασαι ετοιμη για την κοινη βιβλιοπαρουσιαση στο βουνο με τον Νταβελη, τελη Σεπτεμβρη

χαιρετω σας και φιλω σας

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Yπάρχει κι’ άλλος ένας «πυροβολημένος» εδώ μέσα, που εκτός από τα βάθη της Γης, τρελαίνεται να περιπλανιέται στις ερημιές της Πεντέλης με τέτοιες συνθήκες. Και ξέρω, ότι ο φουκαράς στερήθηκε αυτή μαγεία τον χειμώνα που πέρασε…

Για τον Υπερβόρειο

Όπα! Να και ο σκύλος του Υπερβόρειου!

Καλό βράδυ.

quote:

---

Όπα! Να και ο σκύλος του Υπερβόρειου!

---

O κύριος Τέλης είναι?

"Vivere pericolosamente και κινδύνευε φρονίμως..."

περιεργα οντα εθεαθησαν στην σπηλια σημερα!!!

αυτοπτες μαρτυρες τα ειδαν να καταναλωνουν Δρακονιανες μπουγατσες!

νεωτερα απο τον ανταποκριτη μας Πανο Σομπωλο στις βραδυνες ειδησεις

Αν κάποιος ανέβει επάνω ας πεταχτεί και μέχρι το εκκλησάκι να δει τι παίζει γιατί το να χρησιμοποιήσουν το πριόνι για να κόψουν ένα ξεραμένο δε πειράζει πολύ φοβάμαι όμως για τα υπόλοιπα.

Koινώς «φύλαγε τα δέντρα σου για να’χεις τα μισά»…

http://greece.flash.gr/soon/2006/7/23/30507id/

Πτώμα σε προχωρημένη σήψη βρέθηκε την Κυριακή (23/7/06) στο Πεντελικό Ορος. Σύμφωνα με την αστυνομία, πρόκειται για 28χρονο αλλοδαπό, η σορός του οποίου εντοπίστηκε σε ερημική περιοχή, κοντά τον οικισμό του Αγίου Δημητρίου.

Από την αστυνομία, διενεργείται έρευνα για την εξακρίβωση των συνθηκών του θανάτου.

Αγαπητοί καπεταναίοι
να προσέχουμε πού περπατάμε
γιατί εκτός από μπάζα και κομματάκια από πλακάκια καμπινέδων
ενδέχεται να συναντήσουμε και τίποτα "μούμιες"...

quote:

---

περιεργα οντα εθεαθησαν στην σπηλια σημερα!!!

---

Εδώ βλέπετε τη συμμορία με τις μπουγάτσες...

Αφού περπάτησαν, έφαγαν, ήπιαν, τα είπαν κάθησαν να ξαποστάσουν και να ροκανίσουν για επιδόρπιο ένα τελευταίο κουκουνάρι...

Το ξεχείλωσα το σεντόνι...

Φωνάξτε κανα συντονιστή ρε παιδιάααααααααααα.....

Όχι τίποτα άλλο αλλά το format της σελίδας πάει περίπατο τρέχοντας...

In anticipation of my resurrection...

Η φωτογραφική μηχανή δε λειτουργούσε, γιατί έπαθε αφλογιστία, ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά όταν επιρεάζουν τα ραδιομαγνητικά βαρυτικά κύματα της Σπηλιάς τα διαφορα ηλεκτρονικά. -Ώς γνωστόν, ΤΙΠΟΤΑ ηλεκτρονικό δε λειτουργεί στη Σπηλιά ή πέντε χιλιόμετρα γύρω της, συνέπεια από τότε που προσγειώθηκε η Αρμάδα του Δρακονιανού Αστροστόλου

*σε κάποιους κύκλους μυημένων στο Μυστικό της Πεντέλης είναι γνωστό ότι η έλευση των Ούφο στην Πεντέλη είναι ταυτόχρονη με την εμφάνιση δεκάδων ψησταριών στην ευρύτερη περιοχή. Σύμπτωση ? Ίσως σε αυτές τις ψησταριές να σερβίρονται τα αθώα θύματα, που έχουν πέσει θύματα απαγωγής από εξωγήινους. Αλλά αυτά είναι εντελώς απόρρητα μυστικά, μόνο για τους πολύ μυημένους-

Παρόλα αυτά καταφέραμε να το φωτογραφίσουμε το Τέρας και το παραθέτω εδώ σε πανγαλαξιακή αποκλειστικότητα.

Το Τέρας της Πεντέλης

quote:

---

Αγαπητή Avallon, κάνε μια προσπάθεια προτού ανεβάσεις μια φωτογραφία σε κάποιο θέμα να έχεις διαμορφώσει κατάλληλα το μέγεθος της.my resurrection...

---

Mπορείς σε παρακαλώ να μου στείλεις κάποιες οδηγίες γι'αυτό?

"Vivere pericolosamente και κινδύνευε φρονίμως..."

Το Ιερό, ο Βωμός και το Θέατρο του Διονύσου, ή μάλλον ο,τι απέμεινε απ’ αυτά χάρη στη βυζαντινορωμιοσύνη…

(ένα μικρό δείγμα)

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω για το θέμα της Ορειβασίας

Το Τέρας της Σπηλιάς της Πεντέλης

quote:

---

Η μαγεία των βράχων…

(ένα μικρό δείγμα)

ΠΑΝΑ ΚΑΛΩ ΚΡΑΤΕΡΟΝ, ΝΟΜΙΟΝ,
ΚΟΣΜΟΙΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ,
ΟΥΡΑΝΟΝ ΗΔΕ ΘΑΛΑΣΣΑΝ ΙΔΕ ΧΘΟΝΙΑ
ΠΑΜΒΑΣΙΛΕΙΑΝ
ΚΑΙ ΠΥΡ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΤΑΔΕ ΓΑΡ ΜΕΛΗ
ΕΣΤΙ ΤΑ ΠΑΝΟΣ

---

«Τα Άντρα λοιπόν και τα Σπήλαια, ευλόγως οι παλαιοί τα έθεταν ως Ιερά προς τον κόσμον θεωρούντες αυτόν και ως σύνολον και ως μέρη . ως σύμβολον μεν της ύλης εκ της οποίας εδημιουργήθη ο Κόσμος έθεταν την Γην . δι’ αυτόν τον λόγον και μερικοί (φιλόσοφοι) εδίδασκον ότι η Γη είναι Ύλη. Παρίστανον δε τον υλικώς παραχθέντα κόσμον συμβολικώς διά των Σπηλαίων . διότι ως επί το πλείστον, τα σπήλαια είναι αυτοφυή και προσκεκολλημένα είς την Γην, ευρισκόμενα κάτω από βράχους εκ του αυτού πετρώματος, των οποίων βράχων το μεν εσωτερικόν είναι κοίλον, το δε εξωτερικόν μέρος αυτών ανυψούται απεριορίστως επί της επιφανείας της Γης».

Και λίγο παρακάτω :

«Επειδή όμως η Ύλη είναι η ιδία ρευστή, και εστερημένη της μορφής χάρις είς την οποίαν μορφοποιείται και γίνεται ορατή, ορθώς υιοθέτησαν το ρέον ύδωρ, την υγρασίαν των σπηλαίων και το σκότος αυτών, ή όπως λέει ο ποιητής, το “ηεροειδές” , ως σύμβολον των ιδιοτήτων του Κόσμου, των αφορώντων είς την ΄Υλην».

(Μετάφραση : Άγις – Παν. Μαρίνης εκδ. ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ)

Η μεγάλη Αλτάνη γράφει για την έννοια του σπηλαίου :

«Φυσική κοιλότης, εντός της Γής, το σ π ή λ α ι ο ν, εχρησιμοποιήθη από των αρχαιοτάτων χρόνων, όχι απλώς ως κατοικία των αρχανθρώπων, αλλά λόγω της ιδιαζούσης αρχετυπικής ομοιότητός του με την μ ή τ ρ α της μητέρας, μετουσιώθη εκ της κ ο ι λ ί α ς της μ η τ ρ ό ς είς την λατρείαν της κοιλότητος της Γης + Μητρός = Δ ή μ η τ ρ ο ς. Είς το Σ π ή λ α ι ο ν της Ελευσίνος ελατρεύοντο η Δη + μήτηρ και η Κόρη.

Πρώτος ν α ό ς, συνεπώς, δια τον άνθρωπον υπήρξεν ο χώρος του Σπηλαίου, όπου ελκόμενος από το συλλογικόν ασυνείδητον των αναμνήσεων του και προστατευμένος είς την κοιλίαν της μ η τ ρ ό ς, έζησεν την θαλπωρήν του πρώτου εκείνου σ π η λ α ί ο υ, τιμών την πρώτην μ η τ έ ρ α του εκ της οποίας προήλθεν, την Μ η τ έ ρ α + Γ η ».

(«Άρρητοι Λόγοι», Βιβλίον 1ον , σελ. 88, εκδ. ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ)

Η ταύτιση του φυσικού σπηλαίου με την γυναικεία μήτρα δικαιολογείται απόλυτα, καθώς και η τάση του ανθρώπου να εισέρχεται σ΄ αυτό (όχι μοναχά για λόγους προστασίας) διότι το υλικό από το οποίο αποτελείται το σπήλαιο, είναι κατ’ ουσίαν το ίδιο υλικό που – κατά τη Μυθολογία μας - , δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο :

«Πηλός είναι πρώτη συστατική ίς του κόσμου, η προελθούσα εκ της αναμείξεως ύδατος και γής. Το φυσικόν σπήλαιον είναι προϊόν πηλού, που εστεροποιήθη με την πάροδο των αιώνων. Παραλλήλως εκ του πηλού μυθολογικώς εδημιουργήθη ο πρώτος άνθρωπος».

(ό.π, σελ. 83)

Τα σπήλαια όμως, σήμερα, έχουν μπει στο στόχαστρο των διαφόρων «ερευνητών» και συγγραφέων του «Υπερφυσικού» που αρέσκονται να τα παρουσιάζουν (μέσα από «αποκαλυπτικές» έρευνες) ως κατοικίες «διαβολικών πλασμάτων» ή εισόδους για την «Κούφια – Κοίλη Γη» και γενικά «στοιχειωμένους» χώρους όπου συμβαίνουν διάφορα υπερφυσικά και απειλητικά για τον άνθρωπο φαινόμενα, καλλιεργώντας έτσι στο αφελές αναγνωστικό κοινό τους, φόβο και αποστροφή για τα σπήλαια. Ως «ατράνταχτο επιχείρημα» των αυθαίρετων θεωριών τους, προβάλλουν τις λαϊκές παραδόσεις, οι οποίες στο μεγαλύτερο μέρος τους βρίθουν από ανοησία και δεισιδαιμονία κι αυτό, λόγω της αμάθειας του λαού και της τυφλής υποταγής του σε μια θρησκεία που του έμαθε να πιστεύει σε «διαβόλους» και «σατανάδες».
Ο σημερινός άνθρωπος έχει χάσει εξ’ ολοκλήρου την (πνευματική κυρίως) επαφή του με τα σπήλαια. Κάποιοι τα βλέπουν ως απλά τουριστικά αξιοθέατα, άλλοι, «ερευνούν» τα «σκοτεινά υπερφυσικά μυστήρια» των σπηλαίων και άλλοι τα βλέπουν απλώς ως…ασήμαντες τρύπες!
Φυσικά, δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω τους σπηλαιολόγους, οι οποίοι, αν και αρκετοί απ’ αυτούς (σίγουρα όχι όλοι) προσεγγίζουν ένα σπήλαιο περισσότερο…επιστημονικά παρά με τα μάτια της ψυχής τους, μας παρουσιάζουν τουλάχιστον τον κόσμο των σπηλαίων έτσι όπως πραγματικά είναι, και όχι όπως τον πλάθουν κάποιοι στη νοσηρή φαντασία τους.

Η αληθινή μητέρα όλων μας είναι η Θεά Γαία και τα σπήλαιά της οι θείες μήτρες από τις οποίες προερχόμαστε (ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να προερχόμαστε από τον Σείριο όπως ισχυρίζονται κάποιοι) τις οποίες υποτιμούμε, δαιμονοποιούμε και πολλές φορές βεβηλώνουμε. Κάποιοι, ευτυχώς, επιστρέφουν σ’ αυτές. Όχι, δεν πρόκειται για σύγχρονους «ανθρώπους των σπηλαίων», είναι απλώς άνθρωποι που έχουν την ανάγκη να ξαναμπούν στην αγκαλιά της πραγματικής Μητέρας τους, της σεβάσμιας και μακάριας Δήμητρας! Γίνονται προσκυνητές της, όμως πάνω απ’ όλα, νιώθουν ότι είναι κομμάτι της, και οι δεσμοί που από αιώνες έχουν αποκοπεί, τώρα ξαναδένουν και η Μητέρα αγαλλιάζει και χαμογελά ευτυχισμένη για την επιστροφή των χαμένων παιδιών στην αγκαλιά της…!

Παρόαλα αυτά, γνωρίζεις ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που πάνε σε αυτή τη σπηλιά, πάνε ακριβώς για να δούν το "παράξενο" και το "μεταφυσικό". Ένα "κλίτς" να κάνει μαι σταγόνα νερού, ένα "τίνγκ" ένα λιθαράκι που έπεσε ή ένα "κρα-κρά" το νυχτοπούλι που ζεί εκεί μέσα, ξέρεις πολύ καλά ότι θα ανατροφοδοτήσει τις μπαταρίες όλης εκείνης της βιομηχανίας παραγωγής "μεταφυσικών" που έχει στηθεί με αιχμή την συγκεκριμένη σπηλιά.

Ξαναλέω, ότι δεν έιναι η μόνη σπηλιά στην Ελλάδα, και άν πάρουμε όλες τις σελίδες βιβλίων που έχουν γραφτεί γι αυτήν, φτάνουν για να την ... ταπετσαρίζουμε ολόκληρη και μαζί και τα δύο τούνελ που έχει κοντά.

Υπάρχουν και αλλες σπηλιές που είναι εξίσου αξιόλογες. Κάπου είχα πεί, ότι άμα γνωρίσεις τον Ωκεανό, η μπανιέρα δε σε χωρά.

Η φωτογραφία που παρέθεσες είναι φανταστική. Δείχνει ένα μεγάλο μέρος αυτών που θα βρεί ο επισκέπτης της σπηλιάς άμα την ψάξει καλά. Αρκεί βέβαια να έχει τα μάτια του ανοιχτά.

Το Τέρας της Σπηλιάς της Πεντέλης

Ίσως το μόνο "μεταφυσικό" σε τέτοιες περιπτώσεις να είναι η ομορφιά που αντικρύζεις και τίποτα άλλο, εικόνες οι οποίες σε κάνουν να ξεχνιέσαι λιγο.

In anticipation of my resurrection...

SOS για τη συντήρησή του
Καταστρέφεται καθημερινά το αιγυπτιακό ιερό στη Μπρεξίζα

Στο έλεος των καιρικών συνθηκών βρίσκεται το μοναδικό ιερό αιγυπτιακών θεοτήτων στην Αττική, και ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στη θέση Μπρεξίζα -μεταξύ Νέας Μάκρης και Μαραθώνα- το 2001.

Η κατάστασή του επιβαρύνεται καθημερινά, τόσο από την αρμύρα της θάλασσας όσο και από τα νερά που το πλημμυρίζουν τον χειμώνα, σημειώνουν Τα Νέα

Προβλήματα προκαλεί και το γειτονικό ρέμα, καθώς έχει καταστρέψει αρκετές αρχαιότητες, ενώ δημιουργεί έντονη δυσοσμία, αφού σε αυτό καταλήγουν τα λύματα κοντινού ξενοδοχείου.

Τα έργα συντήρησής του αιγυπτιακού ιερού, που για να ολοκληρωθούν απαιτούνται τουλάχιστον δύο χρόνια, εγκρίθηκαν ομοφώνως από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, αλλά δεν υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.

Ακόμα ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι και αυτό της επισκεψιμότητάς του. Ο χώρος -έκτασης 20 στρεμμάτων- είναι ανοιχτός για το κοινό μόνο όταν πραγματοποιείται η ανασκαφή, καθώς δεν υπάρχει φύλακας που να κρατά τον χώρο ανοιχτό μετά το μεσημέρι, ενώ η μεταλλική εξέδρα που θα επέτρεπε στους επισκέπτες να έχουν πανοραμική εικόνα, αν και έχει αγοραστεί ήδη από το 2004, δεν έχει τοποθετηθεί ελλείψει χρημάτων.

Το ιερό χτίστηκε από τον Ηρώδη τον Αττικό τον 2ο αι. μ.Χ. Έχει τετράγωνο περίβολο και τέσσερις εισόδους (μία σε κάθε πλευρά) που μιμούνται αιγυπτιακούς πυλώνες και πλαισιώνονται από δύο ορθογώνιους πύργους. Δίπλα τους βρέθηκαν υπερμεγέθη αιγυπτιάζοντα αγάλματα, ύψους 2μ. -τρία που παριστάνουν τον Όσιρι-Αντίνοο και άλλα τόσα γυναικεία που παριστάνουν την Ίσιδα.

news.in.gr

...το φεγγάρι κι όλας έδυε όταν περάσαμε το γεφυράκι και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε τους πρόποδες του βουνού... Η νύχτα ήταν πολύ ζεστή, αλλά το αεράκι της υπαίθρου μας δρόσιζε... Η πόλη είχε μείνει ήδη πίσω μας, μαζί και όλοι αυτοί οι μίζεροι άνθρωποι, που είναι τόσο μικροί όσο φαίνονται από το βουνό, τόσο μικροί όσο τα φωτα της πόλης... Μαζί με την πόλη έχουμε μείνει πίσω εμείς, εμείς οι ίδιοι που είμαστε τελικά αυτοί οι ίδιοι μικροί άνθρωποι πέρα στα φώτα της πόλης. Εχω κι εγώ αφήσει πίσω τον εαυτό μου, εγώ ο χειρότερος από κάθε άλλον μικρό άνθρωπο, γιατί αυτοί δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν, ενώ εγώ την είχα, αλλά παρόλα αυτά συνέχισα να ζω στα φώτα της πόλης, να αδιαφορώ για αυτό που γνώρισα, εκτός από κάποιες στιγμές που το ονειρικό κάλεσμα με καλεί και ξυπνώ...
Αλλά άυτή την νύχτα το κάλεσμα ηταν πολύ δυνατό... Συγκλονιστικό.. Απ΄την αρχή του ονείρου η αίσθηση ήταν μαγική, προμηνύοντας οτι το σημερινό όνειρο θα είναι ένα από εκείνα που "ζεις" πραγματικά, που σου μένουν χαραγμένα για καιρό και σε μελαγχολούν όταν ξέρεις οτι έχουν τελειώσει...

Ο αέρας μύριζε νυχτολούλουδα και θυμάρι, καθώς ο μαρμαρόσπαρτος δρόμος φέγγιζε ασημένιο ποτάμι που μας οδηγούσε στην σπηλιά. Με ένα φως λαμπερό, συγκινητικό, μας έδειχνε τα βήματα της βραδυνής μυσταγωγίας.. Μιας μυσταγωγίας στα μυστικά της φύσης, που είναι πάντα εκεί για να τα νιώσουμε, αλλά εμεις επιλέγουμε να μην είμαστε εκεί...

Καθίσαμε να ξαποστάσουμε.. Δυο δέντρα άφηναν μπροστά μας ενα άνοιγμα απο το οποίο φαινόντουσαν ακόμα τα φώτα της πόλης. Δυο χέρια, δυο ανοιχτες παλάμες σκοτεινές, μια μητρική αγκαλιά που μόλις ειχαμε εισέλθει.. που μας αγκάλιαζαν να μας κρύψουν από την ασχήμια του ίδιου του εαυτού μας..

Περπατήσαμε.. φτάσαμε στην σπηλιά..ήρεμη και δεκτική.. γιατί είχαμε αφήσει πίσω τον εαυτό μας.. είχαμε κανει μια ισως και ανεπαίσθητη περιστροφή γύρω απ΄τον άξονά μας, ένα μικρό "κλίκ" που τα αλλάζει όλα...

Η συνέχεια του ονείρου δεν έχει σημασια.. Για μένα έχει.. Και για τον φίλο μου σίγουρα.. επειδή πιστευω οτι κι αυτός ζούσε εκείνη την νύχτα στο ίδιο όνειρο, ακόμα κι αν όταν ξύπνησε δεν το θυμάται.. αλλά δεν έχει σημασία για να γραφεί εδώ πέρα... Η συνέχει του μένει στο μυαλο μου σαν εικόνες, σαν ήχοι, σαν μυρωδιές... Αλλά έχει αξία μόνο στο δικό μου μυαλό... γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από την εξωτερίκευση της δικής μου ψυχής...

Και γυρίσαμε.. μελαγχολικός ο γυρισμός, αφού είχε ήδη να ξημερώνει και να βγαίνει ο ήλιος... και μετά ξυπνησα, έχοντας χαραγμένο μέσα μου το μελαγχολικό συναίσθημα ότι τέλειωσε.. Ξύπνησα όμως; Μαλλον αποκοιμηθηκα πίσω στον καθημερινό μου ύπνο, στον ύπνο της πόλης, της ρουτίνας, της καθημερινότητας..

Αποκοιμήθηκα, μεχρι το επόμενο κάλεσμα να μου ανοίξει την όραση, την αφή και την ΄σφρηση, για να ξαναέρθει στη μύτη μου η μυρωδιά των αγριολούλουδων...

Ευχομαι ολόψυχα σε όλους σας, ονειρα όμορφα...

Το ξέρω ότι δεν είναι η μοναδική Σπηλιά που είναι αξιόλογη από κάθε πλευρά.
Κάποια στιγμή, θα σου πω τι «απάντηση» έλαβα, όταν τόλμησα να αμφιβάλλω για κάτι, ενώ ήμουν μέσα στο Κωρύκειο Άντρο του Παρνασσού.
Κάθε σπηλιά έχει τον δικό της χαρακτήρα, την δική της μαγεία και είναι ανόητο να συγκρίνεται με κάποια άλλη.

Ρε συ Καπετάνιε, έχουμε μιλήσει εκατομμύρια φορές μαζί για την Πεντέλη, με γνωρίζεις καλά φαντάζομαι. Προς αποφυγήν περιαυτολογήματος, τ’ αφήνω εδώ. Ξέρεις, είναι όπως και στη Μυθολογία. Όσες ερωτικές περιπέτειες κι αν είχε ο Ζεύς, πάντα στην αγκαλιά της λατρευτής του Ήρας λαχταρούσε να ξαναμπεί. Πάντα αυτή ποθούσε περισσότερο! Ίσως να μην χρησιμοποίησα το καταλληλότερο παράδειγμα, είμαι όμως σίγουρος ότι κατάλαβες τι θέλω να πω.

Φίλε και συνμεταλλά Dying Incubus, σε ευχαριστώ. Ηails!

quote:

---

Φίλε και συνμεταλλά Dying Incubus, σε ευχαριστώ. Ηails!

---

Κι εσύ για μεταλλά με έχεις, βρε?

Οφείλω πάντως να σου πω οτι συμφωνώ με αυτό που λες:

quote:

---

Κάθε σπηλιά έχει τον δικό της χαρακτήρα, την δική της μαγεία και είναι ανόητο να συγκρίνεται με κάποια άλλη.

---

Χωρίς να έχω ιδιαίτερες σπηλαιολογικές γνώσεις, πιστεύω πως η κάθε σπηλιά έχει την δική της ομορφιά.
Μια ομορφιά που την κάνει ξεχωριστή και δημιουργεί διάφορα συναισθήματα στην θέα της.

Αγαπητέ satyros, τελευταία είχα μια σχετική συζήτηση με κάποιους φίλους για το ναό Αιγυπτιακών Θεοτήτων.
Εύχομαι να εξασφαλιστεί γρήγορα η χρηματοδότηση για τα έργα συντήρησης του...

In anticipation of my resurrection...

Το μεγάλο χώρισμα της ημέρας από τη νύχτα…
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν την ίδια ώρα. Φανταστείτε τον εαυτό σας στο μέσον…

Τέτοιες (μη ανεξήγητες) εμπειρίες στην Πεντέλη…, ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου…

Καπετάν Μελλούνα, κάτι λέγαμε εμείς πριν κάτι μέρες για ένα σπήλαιο, αν θυμάσαι, αλλά εξαφανίστηκες. Τι θα γίνει; Θα πάμε;

1) Χαμηλότερα της Σπηλιάς, στο λατομείο το οποίο αναφέρεται εδώ, είχε αποκαλυφτεί απο τα μπουρλότα ένα άνοιγμα, στο οποίο μπήκε λέει ο ίδιος και αντίκρισε μια τεράστια υπόγεια αίθουσα, παρόμοια με την γνωστή Σπηλιά, γεμάτη απο τεράστιους ογκώδεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Φοβούμενοι την εμπλοκή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, μπάζωσαν όλο το σπήλαιο. Την πληροφορία αυτή την είχα ξανακούσει απο άλλους, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν ευσταθούσε μέχρι που το άκουσα διά στόματος του ίδιου του προϊστάμενου.

2) Όλα τα χρόνια που δούλευε στο βουνό, είχε βρει πάρα πολλά ακατέργαστα αγάλματα, άλλα μεγάλα και άλλα μικρά, ενώ ένα απο αυτά του είχε κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση. Ήταν ένα λιοντάρι μήκους τριών μέτρων. Ομοίως κι’ αυτά, θαμμένα κάτω απο την λατύπη. Την ίδια τύχη είχε και το κολοσσιαίο άγαλμα που βρέθηκε πρίν απο κάποιες δεκαετίες, ογδόντα μέτρα πρίν απο την κορυφή. Με νύχια και με δόντια κρατιόμουν να τον αρχίσω στα μπινελίκια, γιατί ενώ μου το’ παιζε στενοχωρημένος που αναγκαζόταν να καταστρέψει αρχαιότητες αλλά και το περιβάλλον φυσικά, κατέληξε στο «κοίτα να δεις φίλε, έπρεπε και’ μεις να βάλουμε κανα φράγκο στην τσέπη». Κατά τ’ άλλα ήταν ο ευσεβής και καλόψυχος χριστιανός, που ερχόταν να ανάψει τα καντήλια στον – κατά τα δικά του λόγια – σπουδαιότατο και υπερπολύτιμο αυτό ναό. Τα μνημεία της αρχαιότητας όμως, καθώς και το μοναδικό πεντελικό περιβάλλον, φαίνεται πως δεν ήταν σπουδαία και πολύτιμα για τον αρχιλατόμο.

3) Το τρίτο και το οποίο με συγκλόνισε περισσότερο, είναι οτι τόσο αυτός όσο και οι εργάτες του, είχαν ανακαλύψει σε διάφορα σημεία των αρχαίων λατομείων υπολείμματα γιγάντιων ανθρώπινων σκελετών που πρέπει – σύμφωνα πάντα με τον λατόμο – να είχαν μέχρι και 2,50 μέτρα ύψος. Κάποια δάχτυλα που βρήκε, ήταν έλεγε, δύο φορές μεγαλύτερα απ’ τα δικά του.
Μην ρωτήσετε τι απέγιναν τα οστά…τα έσπασαν και τα έθαψαν.

Αυτό που αναρωτιέμαι όμως είναι το εξής: Στην περίπτωση που οι σκελετοί αυτοί ανήκαν σε αρχαίους λατόμους, είναι δυνατόν οι συνάδελφοί τους να τους παρατούσαν εκεί άθαφτους; Δεν είναι λίγο παράλογο αυτό;

quote:

---

Την Κυριακή, και κατά τις 5:30- 6:00 ή ώρα το πρωί, μια απρόσμενη επίσκεψη με ξύπνησε ενώ ήμουν στη Σπηλιά. Ένας τύπος γύρω στα 50 – 60, είχε έρθει για να ανάψει καντήλια και λιβάνια στα εκκλησάκια. Ξαφνιάστηκε κι’ αυτός που με είδε, όμως δεν αργήσαμε να πιάσουμε την κουβέντα. Ο τύπος αυτός, (δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομά του) ήταν ο προϊστάμενος του λατομείου που βρίσκεται ακριβώς δεξιά όπως βλέπουμε τη Σπηλιά, ο μεγάλος γκρεμός. Δούλευε εκεί μέχρι και το 1979. Κατόπιν τους έδιωξαν απο’ κεί.
Κατά τη διάρκεια της «λατομικής θητείας» του στο Πεντελικό, ο εν λόγω κύριος μου γνωστοποίησε τα εξής:

1) Χαμηλότερα της Σπηλιάς, στο λατομείο το οποίο αναφέρεται εδώ, είχε αποκαλυφτεί απο τα μπουρλότα ένα άνοιγμα, στο οποίο μπήκε λέει ο ίδιος και αντίκρισε μια τεράστια υπόγεια αίθουσα, παρόμοια με την γνωστή Σπηλιά, γεμάτη απο τεράστιους ογκώδεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Φοβούμενοι την εμπλοκή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, μπάζωσαν όλο το σπήλαιο. Την πληροφορία αυτή την είχα ξανακούσει απο άλλους, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν ευσταθούσε μέχρι που το άκουσα διά στόματος του ίδιου του προϊστάμενου.

2) Όλα τα χρόνια που δούλευε στο βουνό, είχε βρει πάρα πολλά ακατέργαστα αγάλματα, άλλα μεγάλα και άλλα μικρά, ενώ ένα απο αυτά του είχε κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση. Ήταν ένα λιοντάρι μήκους τριών μέτρων. Ομοίως κι’ αυτά, θαμμένα κάτω απο την λατύπη. Την ίδια τύχη είχε και το κολοσσιαίο άγαλμα που βρέθηκε πρίν απο κάποιες δεκαετίες, ογδόντα μέτρα πρίν απο την κορυφή. Με νύχια και με δόντια κρατιόμουν να τον αρχίσω στα μπινελίκια, γιατί ενώ μου το’ παιζε στενοχωρημένος που αναγκαζόταν να καταστρέψει αρχαιότητες αλλά και το περιβάλλον φυσικά, κατέληξε στο «κοίτα να δεις φίλε, έπρεπε και’ μεις να βάλουμε κανα φράγκο στην τσέπη». Κατά τ’ άλλα ήταν ο ευσεβής και καλόψυχος χριστιανός, που ερχόταν να ανάψει τα καντήλια στον – κατά τα δικά του λόγια – σπουδαιότατο και υπερπολύτιμο αυτό ναό. Τα μνημεία της αρχαιότητας όμως, καθώς και το μοναδικό πεντελικό περιβάλλον, φαίνεται πως δεν ήταν σπουδαία και πολύτιμα για τον αρχιλατόμο.

3) Το τρίτο και το οποίο με συγκλόνισε περισσότερο, είναι οτι τόσο αυτός όσο και οι εργάτες του, είχαν ανακαλύψει σε διάφορα σημεία των αρχαίων λατομείων υπολείμματα γιγάντιων ανθρώπινων σκελετών που πρέπει – σύμφωνα πάντα με τον λατόμο – να είχαν μέχρι και 2,50 μέτρα ύψος. Κάποια δάχτυλα που βρήκε, ήταν έλεγε, δύο φορές μεγαλύτερα απ’ τα δικά του.
Μην ρωτήσετε τι απέγιναν τα οστά…τα έσπασαν και τα έθαψαν.

Αυτό που αναρωτιέμαι όμως είναι το εξής: Στην περίπτωση που οι σκελετοί αυτοί ανήκαν σε αρχαίους λατόμους, είναι δυνατόν οι συνάδελφοί τους να τους παρατούσαν εκεί άθαφτους; Δεν είναι λίγο παράλογο αυτό;

ΠΑΝΑ ΚΑΛΩ ΚΡΑΤΕΡΟΝ, ΝΟΜΙΟΝ,
ΚΟΣΜΟΙΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ,
ΟΥΡΑΝΟΝ ΗΔΕ ΘΑΛΑΣΣΑΝ ΙΔΕ ΧΘΟΝΙΑ
ΠΑΜΒΑΣΙΛΕΙΑΝ
ΚΑΙ ΠΥΡ ΑΘΑΝΑΤΟΝ ΤΑΔΕ ΓΑΡ ΜΕΛΗ
ΕΣΤΙ ΤΑ ΠΑΝΟΣ

---

Ενδιαφέροντα νέα Καπετάνιο, αλλά το περιεχόμενο της πληροφορίας σου είναι ακατάλληπτο για τους πολλούς. Αν έλεγες, ότι πεντέμιση την Κυριακή το πρωι συνάντησες το Τέρας της Σπηλιάς (όπως το παρακάτω), στίφη ολόκληρα θα ανέβαιναν στη σπηλιά, με το τουτού τους ή το πραπρά τους, θα έφταναν ακριβώς απέξω απ τη σπηλιά και θα άστραφταν τα φλασάκια και τα κινητά, για να αποθανατίσουν την ανεξήγητη εμπειρεία.

Κάποια σχόλια σχετικά με αυτό που είπες.

Την πληροφορία σχετικά με την ύπαρξη της κάτω σπηλιάς την έχω και εγώ. Πρόσφατα συνάντησα κάποιον ... γενειοφόρο στη Σπηλιά. Σεβόμενος την επιθυμία του για ανωνυμία, θα μείνουμε σε αυτό.
Ερωτηματικά μου δημιουργεί όμως το εξής.
Πάνω από τη σπηλιά, ανακλύφτηκε "τυχαία" το Νυμφαίο. Εκεί δε φοβήθηκαν την αρχαιολογική, απεναντίας πήγαν με σχέδιο. Κάτω από τη σπηλιά ανακαλύφτηκε άλλη αίθουσα, με ευρήματα -όπως λένε- την οποία όμως μεταχειρίστηκαν ακριβως αντίθετα. Την "μπάζωσαν" όπως λένε. Έχω καποιες επιφυλλάξεις γι αυτό το θέμα. Μάλλον η αλήθεια κρύβεται κάπου μέσα στις λέξεις, ότι την μπάζωσαν όλη.

Σχετικά με τα ευρήματα. Δεν πιστεύω ότι τα έσπασαν. Αφού γνωριζαν καλά την αξία τους, μαλλον το αντίθετο έγινε. Απλά, τα εξαφάνισαν κατα το δοκούν. Αλλά από την άλλη, γιατί να στο πεί κάποιος έτσι στα καλά καθούμενα ? Επειδή δεν υπάρχουν αποδείξεις ? Σε βάζει όμως σε σκέψεις.
Εγώ θα έκανα το εξής.
Κατα το ρητό "άλλο τι είναι και άλλο τι φαίνεται", θα εξέταζα επίσεις και το ενδεχόμενο, ΓΙΑΤΙ να μάθω "εγώ" όλες αυτές τις πληροφορίες. Τι εξυπηρετεί...

Σύντομα θα κυκλοφορήσει και το βιβλίο μου σχετικά με το πραγματικό Μυστικό της Πεντέλης. Θέλω να οργανώσω τον Εκδοτικό μου Οίκο και θα τα πούμε σύντομα.

Το Τέρας της Σπηλιάς της Πεντέλης

quote:

---

Εγώ πάντως, μετά από όλες αυτές τις ΕΜΠΕΙΡΕΙΕΣ που αποκόμησα από την Πεντέλη, σκέφτομαι να σας τις μεταφέρω μέσα από ένα βιβλίο.

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνω για το θέμα της Ορειβασίας

---

www.sotiris.forumup.gr
γνωθι σ΄αυτον Ε μηδεν αγαν

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr