Θυμάσαι την γελοιογραφία?

quote:

---

Νικόμαχε αυθαιρετείς. Πολύ γουστάρω όμως. Πολύ καλή παρέα.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Ακου τηγάνι η αρκούδα!!

DSM αληθεύει αυτο,πέραν πάσης αμφιβολίας?

quote:

---

Σημασία όμως δεν έχουν τελικά οι θεωρίες και η προσωπική μας μυθολογία. Σήμερα το βράδυ τρεις τουλάχιστον άνθρωποι κοιτάξαν τον ουρανό. Εκεί είναι όλο το κόλπο. Δεν έχει νόημα να μιλάμε για κάτι που δεν τολμάμε να κοιτάξουμε. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αμεινία. Κι από μένα κι από σένα.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Σε προδίδουν οι αισθήσεις σου.Να τις πάς για...σέρβις!

Πρωτίστως θα επικαλεστώ την επιείκεια του παππού μας Ησιόδου. Καθαρά για λόγους ηθικής τάξης και εσωτερικού σεβασμού.

Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσε κάποιος να ξεχωρίσει την έννοια του Αιθέρα σε τρεις ενότητες. Συμπωματικά αυτές οι τρεις ενότητες έχουν και ανάκλαση στην ιστορική συνέχεια και επιβίωση του Αιθέρα:

1. Ο μυθικός Αιθέρας.
2. Ο οντολογικός Αιθέρας.
3. Ο επιστημονικός Αιθέρας.

Ο ΜΥΘΙΚΟΣ ΑΙΘΕΡΑΣ

Κατά τον παππού μας Ησίοδο, ο Αιθέρας ήταν καρπός του Έρωτα του Ερέβους και της Νύχτας και αδερφός της Ημέρας. Να σημειώσω εδώ, πως ο Έρωτας ως θεότητα, είχε εντελώς διαφορετική έννοια στην ελληνική αρχαιότητα. Συμβόλιζε περισσότερο την εσωτερική συνάφεια και έλξη των πραγμάτων και για αυτό στη θεογονία δεν ήταν απαγορευτική μια ας πούμε αιμομικτική συνεύρεση όπως Ερέβους με τη Νύχτα που ήταν και αδερφή του. Για αυτό και έχει σημασία η παρουσία και επιρροή του Έρωτα στις μυθικές συνευρέσεις. Επισημαίνω επίσης πως ο Έρεβος ήταν αποτέλεσμα της Ερωτικής συνεύρεσης του Χάους με τη Γαία. Η σειρά των ζευγαριών λοιπόν είναι η εξής:

Χάος - Γαία
Έρεβος - Νύχτα
Αιθέρας - Ημέρα

Είναι φανερή νομίζω η ελληνική ανάγκη λογικής τακτοποίησης της κοσμογονίας. Βέβαια είναι εντελώς εντυπωσιακό το αποτέλεσμα αυτής της τακτοποίησης: θα έλεγε κανείς οτι είναι ότι πιο σύγχρονο έχει να μας δείξει η επιστήμη. Επίσης επισημαίνω πως αφήνεται ιστορικά να εννοηθεί πως πρόκειται για αποτέλεσμα διαισθητικής διεργασίας.

Ο Αιθέρας λοιπόν, κάνει την εμφάνισή του σε έναν πρωταρχικό, αλλά σχετικά τακτοποιημένο κόσμο. Έχει δε και ένα θετικό συναισθηματικά φορτίο. Είναι δίπλα στην Ημέρα και μοιάζει να μεταφέρει ένα φωτεινό κι ευχάριστο μήνυμα. Ένα πράγμα σαν υπόσχεση ολοκλήρωσης.

Ο ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΙΘΕΡΑΣ

Στην ελληνική φιλοσοφία επικρατούσε γενικά η άποψη οτι το σύμπαν απαρτιζόταν από 4 στοιχεία: τον αέρα, τη γη, το νερό και τη φωτιά. Σε ελεύθερη μετάφραση υποννοούσαν τα αέρια, τα στερεά, τα υγρά και την ενέργεια. Επίσης εντυπωσιακή διαίσθηση, θα παρατηρούσα. Προέκυψε βέβαια το πρόβλημα της συνέχειας των όντων, δηλαδή ουσιαστικά το ενδεχόμενο ύπαρξης του κενού. Φαινομενικά και παρατηρόντας τον ουρανό, έπρεπε να ερμηνεύσουν την έννοια του άδειου χώρου μεταξύ των ουράνιων σωμάτων. Ήταν όμως πολύ δύσκολο να δεχτούν οτι τα ουράνια σώματα κινούνταν εντός του μη όντος.

'Ετσι λοιπόν και με κύριους εκφραστές τον Ξενοφάνη, τον Παρμενίδη, το Φιλόλαο και τον Αριστοτέλη, εισήγαγαν την έννοια ενός πέμπτου στοιχείου, του Αιθέρα. Ο Αιθέρας λοιπόν ήταν το στοιχείο που εξασφάλιζε τη χωροχρονική συνέχεια στο φαινομενικά κενό διάστημα. Όλα τα ουράνια σώματα, συμπεριλαμβανομένης της γης, έπλεαν πλέον μέσα στον Αιθέρα και ουσιαστικά ενοποιούσαν δια μέσω αυτού, την ύπαρξή τους.

Παρατηρούμε επομένως ότι:
Στην αρχαία ελληνική οντολογία υπήρχε κατανόηση των τριών καταστάσεων της ύλης, της ύπαρξης της ενέργειας και τέλος, με την ύπαρξη του Αιθέρα, της έννοιας του πεδίου. Καθόλου άσχημα μάλλον. Θα έλεγα οτι κάπως έτσι, μοιάζει πλέον σχεδόν φυσιολογικός και αναμενόμενος ο εντοπισμός της έννοιας του ατόμου απ' τον Δημόκριτο...

Επίσης, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η σύνδεση του μυθικού με τον οντολογικό Αιθέρα. Η υπόσχεση της φωτεινής ολοκλήρωσης, εκπληρώνεται με την κατάργηση του κενού και την ενοποίηση του κόσμους.

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΑΙΘΕΡΑΣ

Το παρακάτω κείμενο είναι του κυρίου Γεωργίου Στάμκου, και το παραθέτω αυτούσιο από τη σελίδα http://www.e-telescope.gr/el/energy-and-environment/243-aether:

..........

Τον 19ο αιώνα ο Φάραντεϊ υποστήριξε την ύπαρξη του φωτοβόλου αιθέρα, θέτοντας ταυτόχρονα τις βάσεις του ηλεκτρισμού και του μαγνητισμού. Στη συνέχεια ο Τζεημς Κλερκ Μάξγουελ (1831-1878), ορίζοντας τα πεδία ως καταστάσεις μηχανικής συμπίεσης ενός αόρατου αλλά υπαρκτού υλικού που γεμίζει το χώρο, του αιθέρα, πρόσθεσε ότι τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα θα πρέπει να θεωρούνται ως ελαστικές συμπιέσεις του αιθέρα. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ήταν δονήσεις αυτού του ενδιάμεσου αβαρούς και ρευστού υλικού, εφόσον τα κύματα της θάλασσας είναι δονήσεις του νερού και του ήχου δονήσεις του αέρα.

Σύμφωνα με τον Μάξγουελ το κενό φαινόταν να ενεργεί διηλεκτρικά, σαν να ήταν «ηλεκτρικά πολωμένο». Προσπάθησε λοιπόν να προσφέρει κάποιο είδος μηχανικού μοντέλου για τη διάδοση του ηλεκτρομαγνητικού κύματος μέσα στο απόλυτο κενό. Έτσι φαντάστηκε ότι το κενό γεμίζει από τη μυστηριώδη ουσία του Αιθέρα, που υποστηρίζει και περικλείει τα χρονικά μεταβαλλόμενα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία –κάτι σαν παλλόμενο αλλά αόρατο «ζελέ» που διαποτίζει το σύμπαν. Το «τρεμούλιασμα» του αιθέρα ήταν η αιτία που το φως ταξίδευε μέσα του, ακριβώς όπως τα κύματα του νερού μεταδίδονται μέσω του νερού και ο ήχος μέσω του αέρα. Αυτό το παράξενο υλικό ήταν λεπτό, αέρινο, σχεδόν άυλο. Όλα τα ουράνια σώματα περνούσαν μέσα του χωρίς να επιβραδύνονται. Ήταν όμως αρκετά συμπαγής ώστε τα εγκάρσια κύματα να διαδίδονται με τεράστια ταχύτητα.

Ανάμεσα στους επιστήμονες του 19ου αιώνα που υπεράσπιζαν τη θεωρία του Αιθέρα ήταν και ο μεγαλοφυής Σερβοαμερικάνος Νίκολα Τέσλα, ο εφευρέτης των επαγωγικών κινητήρων εναλλασσόμενου ρεύματος, που έφεραν επανάσταση στην ηλεκτρομηχανική, καθώς και άλλων 700 πρωτοποριακών ευρεσιτεχνιών. Ο Τέσλα υποστήριζε πως: «Ένας ασύρματος πομπός δεν παράγει ερτζιανά κύματα, τα οποία είναι ένας μύθος, αλλά ηχητικά κύματα στον αιθέρα, που συμπεριφέρονται με κάθε τρόπο σαν αυτά στον αέρα, εκτός από το ότι, λόγω της μεγάλης ελαστικής δυνάμεως και εξαιρετικά μικρής πυκνότητας του μέσου, η ταχύτητα τους είναι αυτή του φωτός».

Οι επιστήμονες που υποστήριζαν τη θεωρία του Αιθέρα είχαν αποδειχθεί τις εξής αξιωματικές ιδιότητες του: Ο Αιθέρας υπάρχει παντού, γεμίζει όλο το σύμπαν, διαπερνά κάθε ύλη, είναι η πηγή κάθε ενέργειας, μεταβάλλεται σε ύλη ή μάζα... Εκπέμπει φως, αλλά είναι διαφανής. Δεν υπάρχει θερμότητα στον αιθέρα, δεν υπάρχει απώλεια ενέργειας. Ο Αιθέρας είναι ακίνητος, στάσιμος και αναπόδεικτος...

Όμως η θεωρία του Αιθέρα δεν έμελλε να έχει πολύ «επιστημονική ζωή» μπροστά της. Το 1887 οι φυσικοί Άλμπερτ Μίκελσον και Έντουαρτ Μόρλεϊ (Albert Michelson-Edward W. Morley), θέλοντας σαν επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του Αιθέρα, πραγματοποίησαν ένα πείραμα που απέδειξε ωστόσο πως αυτό το στοιχείο ήταν ανύπαρκτο! Σ’ αυτό το πείραμα απέδειξαν πως η ταχύτητα μιας δέσμης φωτός δεν μεταβάλλεται σε όποια κατεύθυνση ή απόσταση κι αν κινείται στην πειραματική διάταξη. Εφόσον λοιπόν δεν βρέθηκαν μεταβολές, αλλά «μηδενικό αποτέλεσμα», ο Αιθέρας δεν υπήρχε.

Από τότε η θεωρία του Αιθέρα θεωρούνταν προβληματική και αμφιλεγόμενη. Τη χαριστική βολή όμως την έδωσε το 1905 ο Άλμπερτ Αϊνστάιν με τη Θεωρία της Σχετικότητας (Ε=mc²), που έδειξε πως δεν υπήρχε αιθέρας για να στηρίζει τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στο κενό. Τα κύματα διαδίδονται από μόνα τους. Διακηρύσσοντας πως τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία αποτελούν αυτούσιες οντότητες, που έχουν την ιδιότητα να ταξιδεύουν στο κενό διάστημα.

Μετά κι από την κατακεραύνωση του Αϊνστάιν ο Αιθέρας θεωρούνταν «επιστημονικά νεκρός». Όποιος ασχολούνταν μαζί του θεωρούνταν ρομαντικός, αν όχι «αιρετικός». Η ενασχόληση με τον Αιθέρα θεωρούνταν «ψευδοεπιστήμη» και στιγμάτιζε την «καλή φήμη» των επιστημόνων. Με τα χρόνια η λέξη Αιθέρας απέκτησε υποτιμητική σημασία. Ακόμη και σήμερα το επίθετο «αιθέριος» (Ethereal) σημαίνει τον «φευγάτο», αυτόν που βρίσκεται «στον κόσμο του».

Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν πάντα επιστήμονες κι ερευνητές που ριψοκινδύνευαν τη φήμη τους ασχολούμενοι με την «απαγορευμένη» θεωρία του Αιθέρα, ενώ κάποιοι αρνητές αυτής της θεωρίας έγιναν στη συνέχεια οπαδοί της. Ακόμη και ο ίδιος ο Αϊνστάιν πραγματοποίησε το 1920 μια ομιλία στο Πανεπιστήμιο Leyden, όπου φαινόταν να είχε μεταβάλει τη στάση του σχετικά με τον Αιθέρα: «Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος είναι προικισμένος με φυσικές ιδιότητες. Υπό αυτή την έννοια συνεπώς υπάρχει ένας Αιθέρας. Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος χωρίς τον Αιθέρα είναι αδιανόητος, διότι σ’ έναν τέτοιο χώρο όχι μόνον δεν θα υπήρχε διάδοση του φωτός, αλλά επίσης καμιά πιθανότητα ύπαρξης των προτύπων του χώρου και του χρόνου, και συνεπώς ούτε χωροχρονικό συνεχές...».

Η κβαντική Φυσική καθώς και οι διάφορες θεωρίες για την Ενέργεια του Μηδενικού Σημείου ανάστησαν ως ένα βαθμό την ομιχλώδη και «απαγορευμένη» θεωρία του Αιθέρα. Εμφανίστηκαν έτσι οι λεγόμενοι νεοαιθεριστές, που υποστήριζαν τη σύγκλιση Φυσικής και μεταφυσικής. Ένας πρωτοπόρος νεοαιθεριστής ήταν και ο Βίλχελμ Ράιχ. Αυτός «ανακάλυψε» την οργόνη, μια αρχέγονη κοσμική ενέργεια που βρίσκεται παντού στο σύμπαν, και η οποία έχει σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του παραδοσιακού Αιθέρα.

Το 1954 ο διακεκριμένος Άγγλος φυσικός P. A. M. Dirac αναρωτήθηκε σοβαρά για τη σκοπιμότητα η επιστήμη να ρίξει μια δεύτερη ματιά στη θεωρία του Αιθέρα: «H φυσική θεωρία που δεν βασίζεται στον αιθέρα φαίνεται πως έφθασε στο ανώτατο στάδιο και στο τέλος των δυνατοτήτων της. Ίσως δούμε στο Αιθέρα μια νέα ελπίδα για το μέλλον».

Ένας από αυτούς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Dirac ήταν και ο E. W. Silvertooth, ένας αμερικανός επιστήμονας από την Ουάσιγκτον. Το 1986 ο Silvertooth εκτέλεσε ένα πείραμα χρησιμοποιώντας εξοπλισμό λέιζερ και τις ειδικές γνώσεις του στην προωθημένη οπτική. Σ’ αυτό το πείραμα μετρήθηκε η κίνηση της Γης στο διάστημα. Υπολογίστηκε πως το ηλιακό μας σύστημα κινείται προς ολοταχώς προς τον αστερισμό του Λέοντα με ταχύτητα 400 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, δηλαδή 144.000 χιλιόμετρα την ώρα! Ο Silvertooth πέτυχε εκεί που οι Michelson-Morley απέτυχαν. Το γεγονός ότι μπορούσε να ανιχνευθεί η κίνηση της Γης στο διάστημα, σήμαινε ότι πρέπει να υπήρχε ένα σταθερό σημείο αναφοράς, ο Αιθέρας. Ο Silvertooth χρησιμοποίησε για τα πειράματα του πανάκριβο εξοπλισμός και η έρευνα του στηρίχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ κι από μια άλλη αμυντική υπηρεσία. Δεν είναι γνωστό αν επανέλαβε με επιτυχία το πείραμα του. Γνωστό είναι πάντως πως ένας Αυστριακός φυσικός υποστήριξε πως και ο ίδιος εντόπισε πειραματικά την ύπαρξη του Αιθέρα.

Σήμερα οι θεωρητικοί του Αιθέρα δεν τον βλέπουν ως ένα αόρατο υγρό, που βρίσκεται παντού στο σύμπαν. Αντίθετα λένε ότι είναι ένα σπειροειδές θεμέλιο του σύμπαντος, που δεν μπορεί να μετρηθεί με τα όργανα επειδή κινείται πολύ γρήγορα. Ο δρ Moray B. King από τη Γιούτα των ΗΠΑ δεν είναι ο μόνος επιστήμονας της «ενέργειας του χώρου», που πιστεύει πως ο Αιθέρας κινείται με σπειροειδή κίνηση. Ο Ινδός επιστήμονας Paramahamsa Tewari έχει την ίδια άποψη. Σύμφωνα μ’ αυτή το σύμπαν, σε κάθε κυβικό του εκατοστό, είναι γεμάτο από κολοσσιαία επίπεδα ενέργειας τα οποία κινούνται με εκπληκτικές ταχύτητες σε «μορφή δίνης». Αυτή είναι η αιτία που από τους γαλαξίες μέχρι και τα ηλεκτρόνια κυριαρχεί η σπειροειδής κίνηση.

..........

Αυτά. Όλα τα σχόλια και οι παρατηρήσεις στα πρώτα δύο μέρη του κειμένου, αποτελούν καθαρά προσωπικές ανησυχίες.

quote:

---

DSM
Πρωτίστως θα επικαλεστώ την επιείκεια του παππού μας Ησιόδου. Καθαρά για λόγους ηθικής τάξης και εσωτερικού σεβασμού.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

Οπωσδήποτε βέβαια κάποια στιγμή η κουβέντα θα έρθει και στον Τέσλα. Αργότερα.

Το θέμα μου εδώ είναι ακριβώς όπως το έπιασες. Η αξιοθαύμαστη ακρίβεια της αρχαίας διαίσθησης...

Απιστευτη διαισθηση οπως λετε εσεις.

Τωρα που μιλατε για τον Αιθερα της αρχαιοτητας, θα σας κανω ενα ερωτημα...

...Τι πιστευετε για τη καταγωγη του Αριστοτελη..; Και το διαστημοπλοιο του...; Που υποτιθεται οτι ειναι καπου θαμμενο στη Χαλκιδικη. Μαλιστα υπαρχει μια αυξημενη ραδιενεργεια στη συγκεκριμενη περιοχη.

Δεν θα ηταν λογικο να υπηρχαν ηδη οι 'ανωτερες' γνωσεις και να προσπαθουσαν οι φιλοσοφοι να τις απλουστευσουν προκειμενου να τις κατανοησει ο 'απλος' αμορφωτος λαος;

http://www.axortagos.gr/mathimatika-miala-ellines_2.html

Τα καλύτερα μαθηματικά μυαλά ανάμεσα στις χώρες της Ευρωζώνης έχει η χώρα μας, η οποία ήρθε πρώτη στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα, που έγινε στην Αργεντινή από 4 έως 16 Ιουλίου.

Οι Ελληνες μαθητές άφησαν πολλά... χιλιόμετρα πίσω τους Γερμανούς, Γάλλους, Ισπανούς, Ιταλούς, Ολλανδούς και άλλους μαθητές από την Ευρωζώνη που πήραν μέρος στον διαγωνισμό και κατέκτησαν ένα χρυσό μετάλλιο, ένα αργυρό, τρία χάλκινα μετάλλια και μια εύφημη μνεία.

Εξι μαθητές της Α' και Β' Λυκείου πήραν μέρος από τη χώρα μας στον διαγωνισμό και οι έξι επέστρεψαν με ένα βραβείο στις αποσκευές τους.

Πως σου φαίνεται η τοποθέτηση:

αέρας + γη + νερό = Μάζα
φωτιά = Ενέργεια
αιθέρας = Πεδίο

Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου περί Πεμπτουσίας. Ήταν δική μου παράληψη, κι ένα καλό παράδειγμα της νοηματικής ιστορίας των λέξεών μας.

Το διάβασα πριν λίγο στο enikos. Είναι όντως εντυπωσιακό για μένα. Θεωρώ πάντως το ζήτημα με τον Αριστοτέλη τραβηγμένο. Το παιχνίδι πρέπει να παίχτηκε πολύ πιο πριν.

Στην Μαχατμπαράτα και τη Ραμαγιάννα,υπάρχουν ακριβείς περιγραφές των "Βιμάνας".

Μιλούν για ιπτάμενες συσκευές,χιλιάδες χρόνια παχ.

Φαντάσου οτι σηκώνεσαι σε ένα παν-επιστημονικό συνέδριο και υποβάλλεις το ερώτημα,άν υπήρχαν τέτοιες συσκευές τότε.

Οι πιθανές απαντήσεις:

ΘΕΟΛΟΓΟΣ:Αδύνατον,ο θεός έφτιαξε τον κόσμο 3.000 χρόνια παχ.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ:Αδύνατον.Δεν υπάρχει στην καταγεγραμμένη ιστορία

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ:Αδύνατον.Δεν βρήκαμε κανένα τέτοιο σκάφος.

ΦΥΣΙΚΟΣ:Αδύνατον.Οι ιπτάμενες συσκευές,εφευρέθησαν το 1900 μαχ.

ΒΙΟΛΟΓΟΣ:Αδύνατον.Η εξέλιξη δεν το επιτρέπει.

ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ:Αδύνατον.Ούτε σήμερα δεν υπάρχουν τέτοιες μηχανέ,που αψηφούν την βαρύτητα.

ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ:Αδύνατον.Δεν υπήρχαν...πιλότοι τότε!!

DSM:Πιθανον.Δεν μπορούμε να ξέρουμε με απόλυτη σιγουριά,τι πολιτισμός υπήρχε τότε.

Εγω πάντως φίλτατε συζητητή,εσένα θα άκουγα με σοβαρότητα,απο όλους τους προλαλήσαντες!!!

quote:

---

DSM
αέρας + γη + νερό = Μάζα

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr