quote:

---

Αυτό δεν το ξέρεις. Σίγουρα εσύ αδυνατείς να με ξεχάσεις...

---

Στις αρχές λοιπόν της ανθρωπότητας επικρατέστερη λατρεία παγκοσμίως ήταν η σεληνιακή (δεν είναι τυχαία η μητριαρχία που υπήρχε εκείνα τα χρόνια)... πολύ μετέπειτα οι άνθρωποι ασπάστηκαν - στάφηκαν στην "ηλιακή" θρησκεία και κατα συνέπεια η κοινωνία έγινε πατριαρχική αφού ο Θεός Ηλιος ήταν σύμβολο αρσενικό σε αντίθεση με τη σελήνη και τη Γαία...

Ο Πλάτωνας φαντάζομαι αναφέρεται εκεί... αλλιώς για τρελλό δεν τον έχω... Αν τώρα θέλει να πει κάτι παραπάνω και εμείς μετά από τόσους αιώνες ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ε τότε τι να πω... είμαστε άξιοι της τύχης μας!

Να προσθέσω πάνω σ'αυτό το θέμα οτι οι νέες θέσεις των Επιστημόνων είναι οτι η Κοιλότητα της Γής στον Ειρηνικό Ωκεανό δημιουργήθηκε με την απόσπαση της Σελήνης!
Τις ίδιες θέσεις υποστηρίζει & ο διάσημος Συγγραφέας Zecharia Sitchin στο Βιβλίο του "12ος Πλανήτης", σχετικά με την σύγκρουση της Γής με τον Πλανήτη Μαρδούκ & τους δημιουργηθέντες δορυφόρους του!

Λάθος... Κανείς επιστήμονας δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο σήμερα. Η άποψη αυτή πρωτοδιατυπώθηκε από τον αδερφό του Charles Darwin πολλά χρόνια πριν κατα την οποία τμήμα της Γης αποσπάστηκε επιδή η Γη περιστρεφόταν πολύ γρήγορα. Το τμήμα αυτό σχημάτισε τη Σελήνη και η κοιλότητα που δημιουργήθηκε αποτελεί τον Ειρηνικό Ωκεανό. Δυστυχώς, αυτή η άποψη δε στέκει για διάφορους λόγους. Ενδεικτικά:

1. Η σύσταση της Σελήνης έχει τεράστιες διαφορές από αυτή της Γης

2. Όταν το τμήμα αυτό αποσπάστηκε, αποκλείεται να έμεινε συναφές καθώς βρισκόταν εντός του ορίου Roche της Γης. Το όριο Roche είναι η απόσταση από ένα πλανήτη (γενικα σώμα μεγάλης μάζας), εντός του οποίου οποιοδήποτε ευμεγεθές σώμα βρεθεί (δε μιλάω συνεπώς για τεχνητό δορυφόρο), καταστρέφεται από τις παλιροιακές δυνάμεις. Για τη Γη, το όριο Roche είναι ίσο με 2.2 ακτίνες Γης (~13000 χλμ.).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα καταστροφής σώματος λόγω διέλευσης από το όριο Roche είναι η διάσπαση του κομήτη Shoemaker-Levy σε συντρίμμια, όταν αυτός πλησίασε κατα πολύ τον Δία το 1995.

Υπάρχουν ακόμα δεκάδες λόγοι για τους οποίους η θεωρία με τον Ειρηνικό Ωκεανό είναι λάθος. Ακόμα και αν υποτεθεί πως την κοιλότητα αυτή την προκακλεσε μια σύγκρουση, υπάρχουν προβλήματα σύμφωνα με μερικούς επιστήμονες. Ενδεικτικά, από πρόσφατο συνέδριο:

Title: Origin of the Moon
Authors: Kochemasov, G.
Journal: 34th COSPAR Scientific Assembly, The Second World Space Congress, held 10-19 October, 2002 in Houston, TX, USA., meeting abstract

The wave planetology [1] bluntly rejects the hypothesis of the Moon origin by an accidental impact at Earth by a giant body producing a huge scar which now is the Pacific basin...

Τώρα αυτό δεν ξέρω να στο εξηγήσω ακριβώς, αλλά δεν έχω βρει άλλη σχετική δημοσίευση που να υποστηρίζει πως ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι αποτέλεσμα του μηχανισμού δημιουργίας της Σελήνης. Κάτι που σημαίνει πως κάθε άλλο παρά σοβαρά εξετάζεται αυτήτ η άποψη από επιστήμονες.

Συνεπώς, ο κυριος Zecharia Sitchin απλά πουλάει κουτόχορτο λέγοντας πως η άποψη του (που γράφει στο βιβλίο του) στηρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της επιστημονικής κοινότητας.

Επίσης, με μια μικρή αναζήτηση στο internet μπορείς να βρεις πως ο Zecharia Sitchin δεν είναι παρά ενας ακόμα επίδοξος κερδοσκόπος που απλά παραποιεί πληροφορίες, εκμεταλευόμενος το ενδιαφέρον του κόσμου για συναρπαστικές θεωρίες, και δημιουργεί σενάρια που δίνουν (υποτίθεται) επιστημονικές εξηγήσεις σε διάφορα θέματα.

Ενδεικτικά, ο Zecharia Sitchin έχει καταλήξει στα συμπεράσματά του μεταφράζοντας κείμενα της Σουμερινής μυθολογίας. Η μετάφρασή του όμως είναι τόσο τραγική (ίσως επίτηδες), ώστε να μην επισημάνει πως στα Σουμεριακά ο πλανήτης Μαρδούκ είναι στην ουσία ο Δίας και τίποτε περισσότερο. Ο ίδιος γράφει πως η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1628 π.Χ. πρκάλεσε σκοτάδι μέχρι την Κίνα και κλιματικές αλλαγές σε όλο τον κόσμο! Η έκρηξη φυσικά προήλθε από τη διέλευση τυο πλανήτη ... Μαρδούκ. Τον οπόιο βέβαια μόνο οι Σουμέριοι θα έβλεπάν... Αν θέλετε να δείτε και αλλες λεπτομέριες της γελοιότητας των πειχειρημάτων του Zecharia Sitchin, ακολουθήστε το: http://www.xs4all.nl/~mke/Planet-X.htm

Άρα, Krisna πρόσεχε ποιους συγγραφείς εμπιστεύεσαι...

Είχα την εντύπωση ότι η σύσταση της Σελήνης (όπως προέκυψε τουλάχιστον από ό,τι έφεραν πίσω οι αστροναύτες) μοιάζει πάρα πολύ με αυτή του μανδύα της Γης (όχι του φλοιού), που σημαίνει ότι είναι αρκετά πιθανό η Σελήνη να δημιουργήθηκε από πρόσκρουση τρίτου σώματος στη Γη όταν η τελευταία ήταν ακόμα πυρακτωμένη, δηλαδή πριν 3-4 δις χρόνια.

Γενικά μου είχε φανεί αρκετά λογικό, αλλά δεν το διασταύρωσα.

Αυτό όμως για το όριο Roche πρώτη φορά το ακούω και με βάζει σε υποψίες, λειωμένη-ξελειωμένη η νεογέννητη Σελήνη λογικά θα έπρεπε να είχε γίνει σκόνη. Άρα μάλλον δε στέκει ούτε αυτή η θεωρία, είτε ισχύει αυτό για τη σύσταση είτε όχι.

(η αναφορά μου είναι λίγο ύποπτη, το 'Science of Discworld' των T. Pratchett, Ian Stewart και Jack Cohen. Ένα πολύ ευχάριστο χιουμοριστικό βιβλίο και ταυτόχρονα μία πολύ καλή εισαγωγή στη Φυσική, αλλά δυστυχώς χωρίς περαιτέρω αναφορές)

ΥΓ: Αυτό πάντως για τον Ειρηνικό μου φαίνεται παντελώς άκυρο.

Έχεις απόλυτο δίκιο. Θα ήταν πιο σωστό να γράψω πως υπάρχει διαφορά στη σύσταση του φλοιού της Σελήνης σε σχέση με το φλοιό της Γης - και όχι διαφορά μεταξύ Γης και Σελήνης συνολικα. Ομοιότητες υπάρχουν όντως στο μανδύα ή σε πετρώματα που εντοπίστηκαν στην επισφάνεια και φαίνεται να έχουν προέλθει από το εσωτερικό.

Γενικά παρατηρείται έλλειψη σιδήρου στο φλοιό της Σελήνης σε σχέση με το φλοίο της Γης. Αυτό υποδεικνύεται και από τη μέση πυκνότητα της Σελήνης (3.3 g/cm^3) που είναι σημαντικά μικρότερη σε σχέση με τη μεση πυκνότητα της Γης (5.5 g/cm^3).

Αυτό προβλέπεται από προσομοιώσεις σύγκρουσης της Γης με μεγάλο πλανητικό σώμα. Ακόμα και αν υποτεθεί πως και η Γη, και το πλανητικό σώμα έχουν αρχικά σίδηρο στο φλοιό τους, όλος ο σίδηρος μετά τη σύγκρουση συγκεντρώνεται στο φλοιό της Γης. Αυτό συμβαίνει στις περισσότερες προσομοιώσεις.

quote:

---

Αυτό όμως για το όριο Roche πρώτη φορά το ακούω και με βάζει σε υποψίες, λειωμένη-ξελειωμένη η νεογέννητη Σελήνη λογικά θα έπρεπε να είχε γίνει σκόνη. Άρα μάλλον δε στέκει ούτε αυτή η θεωρία, είτε ισχύει αυτό για τη σύσταση είτε όχι.

---

"...προέλθει από το εσωτερικό της ΓΗΣ." Με άλλα λόγια ο φλοιός της Σελήνης έχει παρόμοια σύσταση με το μανδύα της Γης.

Μερικά video προσομοιώσεων:

http://63.114.151.211/anim24n.wmv (1.5 ΜΒ) (δείχνει τι γίνεται μετά τη σύγκρουση, όπου το περισσότερο υλικό καταλήγει στη Γη)

http://www-glast.sonoma.edu/~lynnc/courses/a350/lecture_2003/L2solarsys/earth_and_moon.avi
(7 Mb)

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η μάζα ενός σώματος δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με την τροχιά που θα ακολουθήσει σε ένα βαρυτικό πεδίο.

Η τροχιά που θα ακολουθήσει ένα σώμα, πχ. στο βαρυτικό πεδίο της Γης, εξαρτάται ΜΟΝΟ από τη ΘΕΣΗ του σώματος και την ΤΑΧΥΤΗΤΑ του σώματος στη θέση αυτή.

Έτσι, αν σε απόσταση πχ. 50000 km από τη Γη δώσεις ταχύτητα σε ένα τεχνητό δορυφόρο 5 km/sec, προς μια συγκεριμένη διεύθυνση, θα ακολουθήσει μια συγκεκριμένη τροχιά Α. Αν στο ίδιο σημείο βάλεις ένα σώμα με τη μάζα της Σελήνης, ή με τη μάζα ενός κόκου σκόνης, ή οτιδήποτε άλλο, και του "δώσεις" ακριβώς την ίδια ταχύτητα, το σώμα θα ακολουθήσει ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια τροχιά Α με τον τεχνητό δορυφόρο. Η μάζα δεν παίζει κανένα ρόλο.

Για να είμαι πιο ακρίβής, μακροπρόθεσμα (σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων) θα υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις τροχιές. Αυτό θα οφείλεται στις παλιρροιακές δυνάμεις, οι οποίες εξαρτώνται από τη μάζα του σώματος. Αλλά οι παλιρροιακές δυνάμεις δεν επηρεάζουν το αν ένα σώμα αιχμαλωτιστεί από τη βαρύτητα ενός άλλου .

Έτσι, η Σελήνη, για να αιχμαλωτιζόταν άπό τη βαρύτητα της Γης, αρκεί να είχε την κατάλληλη ταχύτητα σέ κάποιο σημείο από το οποίο διερχόταν.

Αυτό πάντως που εικάζεται σήμερα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι ότι η σύγκρουση της Γης με ευμεγεθές πλανητικό σώμα ήταν τέτοια ώστε αρκετά από τα συντρίμμια που δημιουργήθηκαν, να έίχαν τέτοιες θέσεις και ταχύτητες ώστε να παραμείνουν σε τροχιά γύρω από τη Γη και μακροπρόθεσμα να σχηματίσουν τη Σελήνη.

quote:

---

Επίσης παραξενεύει και η απόσταση απ΄τη Γη μας, η οποία είναι πολύ μικρή, για τροχιά ενός πλανήτη αυτού του μεγέθους γύρω από έναν άλλο.

---

Δευ υπάρχει τίποτα το περίεργο με το γεγονός πως στην αποστολή μετείχε το αμερικανικό πεντάγωνο. Η αποστολή Clementine ήταν κατα κύριο λόγο τεχνολογική: να εξετάσει τη λειτουργικότητα νέου τύπου πειραματικών συσκευών (sensors) καθώς και το πως αυτή επηρεάζεται από την μακροχρόνια έκθεση στο έντονο ακτινοβολιακό περιβάλλον. Αυτός ήταν κυρίως ο άμεσος στόχος του στρατού. Απο 'κει και πέρα μπήκε στη μέση η NASA και πρότεινε αυτές οι δοκιμές να γίνουν στη Σελήνη, καθώς το διαστημόπλοιο θα είχε τη δυνατότητα να φτάσει εκεί. Άρα για την κατασκευή του διαστημοπλοίου, την τεχνολογία του, την εκτόξευσή του το χειρισμό του, υπεύθυνο ήταν το Πεντάγωνο. Για το σχεδιασμό των επιστημονικών παρατηρήσεων υπεύθυηνη ήταν η NASA. Άρα δεν είναι ολόκληρο το project κάτω από στρατιωτικό έλεγχο. Είναι ένα μεγάλο μέρος του, αλλά όχι αυτό που αφορά τις παρατηρήσεις της Σελήνης. Ούτε φυσικά η εξερεύνηση της Σελήνης έγινε ξαφνικά θέμα του πενταγώνου...

Επιπλέον, το Clementine σχεδιαζόταν να φύγει από τη Σελήνη και να παρατηρήσει τον αστεροιδή Γεώγραφο, αλλά ένα πρόβλημα που παρουσιάστηκε δεν επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο.

Τέλος, μιας και γράφεις πως το διαστημόπλοιο δεν είναι "του JPL ή της NASA", απλά να ξεκαθαρίσω πως δεν είναι το JPL το μόνο κέντρο της NASA που φτιάχνει διαστημόπλοια. Υπάρχουν αρκετά ακόμα κέντρα της NASA που κάνουν αυτή τη δουλειά, καθώς και επιχειρήσεις ή πανεπιστήμια που κατασκευάζουν δορυφόρους για λογαριασμό της NASA. Επιχειρήσεις γνωστές είναι η Boeing ή η Lockheed Martin, ενώ πανεπιστήμια είναι πχ. το John Hopkins Applied Laboratory, όπου διευθυντής του είναι ο Έλληνας Σταμάτης Κριμιτζής, από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού.

quote:

---

...και απ'ότι γνωρίζω το διαστημόπλοιο clementene έχει φέρει πραγματικά τεράστιο υλικό φωτογραφιών (όχι μόνο στο οπτικό φάσμα), μεγάλο μέρος των οποίων παραμένει δυστυχώς αδημοσίευτο.

---

Επίσης έχεις ακουστά για το φαινόμενο TLP; Έχεις παρατηρήσει ποτέ κάτι τέτοιο στην επιφάνεια της λέβαν με τηλεσκόπιο; Αυτός ο δορυφόρος πάρα τις προσσεληνώσεις έχει ακόμα πάρα πολλά άγνωστα στοιχεία. Αυτό είναι το πλέον σίγουρο. Ο μόνος τρόπος να διαλευκανθούν είναι μια καινούργια σειρά αποστολών και ίσως μια βάση εκεί.

Τέλος στο .mil site ενδιαφέρον παρουσιάζει το disclaimer που αναφέρεται σε εταιρία που νοικιάζει ή πουλάει οικόπεδα στη λέβαν
τι άλλο θα δούμε!

Καταρχάς να διορθώσω ένα λάθος. Η μέγιστη ανάλυση των φωτό ήταν 7 m/pixel, αν και σε μερικές με κατάλληλη επεξεργασία μπορεί να επιτευχθεί καλύτερη ανάλυση.

Για τις φωτό υψηλής αναλυσης, κοίτα το site που σου έδωσα (http://clementine.cnes.fr/index.en.html). Εκεί έχει όλες τις φωτό όπως έγραψα και παραπάνω. Μπορείς να ψάξεις εκεί. Αν δε βρείς τον τρόπο να πάρεις τις φωτό υψηλής ανάλυσης, στείλτους email.

Εναλλακτικά, μπορείς να ψάξεις στο PDS (http://www-pdsimage.jpl.nasa.gov/Admin/resources/ms_clementine.html).

Αλλιώς, παραγγέλνεις τα CD (δε νομίζω να θες να κάνεις κάτι τέτοιο...)

Εγώ τέτοια CD ή DVD δεν έχω...

quote:

---

Επίσης έχεις ακουστά για το φαινόμενο TLP; Έχεις παρατηρήσει ποτέ κάτι τέτοιο στην επιφάνεια της λέβαν με τηλεσκόπιο;

---

Σωστά. Αλλά πρόσεξε ακριβώς τι γράφω: δεν παίζει ρόλο στο αν θα μπει σε τροχιά και όχι πως η τροχιά θα εξελιχθεί

Απλοποιημένο παράδειγμα: Όλοι φαντάζομαι έχουν κάνει κυκλική κίνηση στη φυσική στο γυμνάσιο και στο λύκειο: ο δεύτερος νόμος του νεύτωνα λεει πως F=m*γ (F: δύναμη, m: μάζα του κινούμενου σώματος, γ: επιτάχυνση)

Σε βαρυτικό πεδίο: F=GMm/r^2 (r: απόσταση του σώματος μάζας m από το κέντρο, Μ: μάζα του κεντρικού σώματος, G σταθερά)

Για κυκλική κίνηση: γ=u^2/r (u: ταχύτητα του σώματος μάζας m).

Εξισώστε όλα αυτά με βάση το Β' Νόμο Νεύτωνα και η μάζα m απλοποιείται και προκύπτει πως

r= GM/u^2 ή u=(GM/r)^(1/2) . Έτσι απλά φαίνεται πως η τροχιά (περιγράφεται μόνο από τη θέση και την ταχύτητα). Λίγο πιο πολύπλοκα αποδεικνύεται πως αυτό ισχύει για ελλειπτικές, παραβολικές και υπερβολικές τροχιές.

Στο πως θα εξελιχθεί η τροχιά το σημείωσα παραπάνω:

Για να είμαι πιο ακρίβής, μακροπρόθεσμα (σε βάθος εκατομμυρίων χρόνων) θα υπάρχουν διαφοροποιήσεις στις τροχιές. Αυτό θα οφείλεται στις παλιρροιακές δυνάμεις, οι οποίες εξαρτώνται από τη μάζα του σώματος. Αλλά οι παλιρροιακές δυνάμεις δεν επηρεάζουν το αν ένα σώμα αιχμαλωτιστεί από τη βαρύτητα ενός άλλου

Το λάθος που κάνω εδώ είναι πως αναφέρομαι στην περίπτωση που το κεντρικό σώμα είναι αρκετά πιο μαζικό σε σχέση με το σώμα που μπαίνει σε τροχια (περίπτωση Γης Σελήνης). Στην αντίθετη περίπτωση, οι διαφοροποιήσεις στις τροχιές θα γίνουν αρκετά πιο γρήγορα. Εξηγώ παρακάτω.

quote:

---

Δηλαδή ΕΤΥΧΕ και πέρασε με μια συγκεκριμένη ταχύτητα η σελήνη κάποτε απ' τη Γη και φυλακίστηκε στη βαρύτητά της;

---

Το μόνο που μπορώ να πω είναι αυτό που λένε όλοι: Αφού μόνο στο γαλαξία μας έχουμε τόσα δισεκατομμύρια άστρα, και αρκετά έχουν πλανήτες, και υπάρχουν δισεκατομμύρια γαλαξίες...

Αυτό είναι πολυ λόγικο εκ πρώτης όψεως και είναι μια καλή ένδειξη για το ότι ίσως υπάρχει νοήμονος ζωή εκτός Γης. Αλλά δεν είναι απόδειξη. Και δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη ένδειξη, πόσο μάλλον απόδειξη. Δε θεωρώ πως στηριζόμενοι σε μια πιθανότητα μπορούμε να δώσουμε οριστική απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα.

Η πιθανότητα δεν είναι απόδειξη για τίποτα. Με βάση αυτή τη λόγικη πχ. θα περιμέναμε να ήταν αδύντο η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης να είναι ίδια με αυτή του Ηλίου, όπως τα βλέπουμε από τη Γη, και έτσι να μην έχουμε εκλειψεις. Αλλά για δες! Αυτό το σπανιο γεγονος συμβαίνει.

Σήμερα οι επιστήμονες ψάχνουν και έχουν κάνει πρόοδο στο θέμα του "πως δημιουργείται η ζωή". Αλλά δεν έχουν βρει απάντηση. Και σκεψου πως δεν έχουν κάν οριστική απάντηση για το πώς μπορεί να δημιουργηθεί μη νοήμονος ζωη... Πόσο μάλλον για τη νοήμονο.

Αν λοιπόν δεν έχεις ακόμα απάντηση σε αυτό το ερώτημα, πως μπορείς να ξέρεις πως η κλασσική θεωρία που έγραψα πάνω με τις πιθανότητες (στην ουσία η εξίσωση Drake με λόγια) έχει βάση. Πως μπορείς να κάνεις σωστή εκτίμηση για πιθανότητες, αν δεν ξέρεις πχ. για το πόσο εύθραυστος είναι ο μηχανισμός δημιουργίας της ζωής. Γιατί πχ. αν η δημιουργία ζωής βασίζεται σε εξαιρετικά μικρές λεπτομέριες που αν διαταραχθούν, αυτή καταστρέφεται, τότε αυτή η θεωρία με τις πιθανότητες δίνει εντελώς λάθος αποτελέσματα.

Και έχουμε παραδείγματα για το ότι η ζωή είναι άρκετά εύθραυστη. Πχ. πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως αν δεν υπήρχε η Σελήνη, η ζωή στη Γη θα είχε εξελιχθεί πολύ διαφορετικά... Ισως να μην είχε εξελιχθεί πέρα από μικρόβια, αν αλλάξουμε πράγματα τα οποία εμείς θεωρούμε δεδομένα και τόσο καθημερινά...

Εν κατακλείδι, θα έλεγα πως δεν ξέρουμε ακόμα αν υπάρχει νοήμονος ζωή, αν και κάτι τετοιο είναι αρκετά πιθανό.

Αλλά επαναλαμβάνω: η πιθανότητα δεν είναι απόδειξη... Τουλάχιστον για μένα

Πως μπορεί να είσαι τόσο σίγουρος;

Γιατί απλά ξέρουμε πολύ λίγα για το δορυφόρο αυτόν. Και μάλιστα οι επιστήμονες προβληματίζονται πάρα πολύ για τη δημιουργία του και την προέλευσή του. Πως μπορείς λοιπόν να αποκλείεις οποιαδήποτε θεωρία ή άποψη ακόμα και αν θεωρείται ή ακούγεται ακραία; Δεν είναι προκατάληψη αυτό; Επίσης ξέρει καλύτερα από τους επιστήμονες; Έχει μήπως περισσότερα δεδομένα για το δορυφόρο αυτό σε σχέση με την επιστημονική κοινότητα που μπορεί να μοιραστεί μαζί μας; Πως μπορεί να είναι τόσο σίγουρος για την σύσταση και προέλευση του!
Οπότε, μέχρι να πάμε εκεί σε μεγάλους αριθμούς (αν ξανάπαμε ποτέ) εγκαταστήσουμε βάσεις και κάνουμε εκτεταμένη επιστημονική έρευνα επί τόπου για να αποκαλύψουμε τα μυστικά και την πραγματική προέλευσή του, τίποτα δεν αποκλείεται και η "λέβαν" θα παραμείνει ένα γοητευτικό μυστήριο…

Πάντως για να πούμε και του στραβού το δίκιο η όλη αυτή ακραία θεωρία προέρχεται από την ΟΕΑ και δεν έχει βάση σε κανένα αυστηρά επιστημονικό δεδομένο παρά μόνο σε κυριολεκτική ερμηνεία των κειμένων του Πλάτωνα, του Λουκιανού και άλλων κειμένων της Ελληνική Μυθολογίας και όχι μόνο... Οπότε υπακούοντας στην απλή λογική προτιμούμε (οι περισσότεροι άνθρωποι τουλάχιστον) μέχρι στιγμής την απλή λύση - θεωρία του φυσικού δορυφόρου που σχηματιστικέ κατά πάσα πιθανότητα ταυτοχρόνως με τη Γη και το ηλιακό σύστημα περίπου 4.5 δις χρόνια πριν…

(η άγνωστη προέλευση και τα μέχρι στιγμής παρατηρούμενα μυστήρια της όντως δεν αποδεικνύουν με απόλυτη βεβαιότητα ότι είναι διαστημόπλοιο ή κούφια ή απλά ένας περίεργος κατά τα άλλα φυσικός δορυφόρος)

Ένα ενδιαφέρον διασκεδαστικό ερώτημα πάντως είναι γιατί να είναι ένα τεράστιο διαστημόπλοιο – διαστημικός σταθμός; Ποιοι τον ελέγχουν; Πότε ήρθε; (η θεωρία λεει για περίπου 10500 π.Χ., αυτό μου θυμίζει πάντως πολύ το περιβόητο ζεπ τέπι –η αρχή του χρόνου- των Αιγυπτίων) Ποιος ο σκοπός της άφιξης; (Η θεωρία λεει για εποικισμό – απόβαση και μετέπειτα έλεγχο – ομηρία - εποπτεία των κατοίκων της Γης)
Δυστυχώς η ανθρώπινη ιστορία και προϊστορία πριν το 4000π.Χ έχει πολλά σκοτεινά και άγνωστα στοιχεία (κάηκαν ή χάθηκαν και πολλά από τα αρχαία μας βιβλία) όποτε πάλι είμαστε αναγκασμένοι να βασιζόμαστε σε διάσπαρτους μύθους και ερμηνείες των προγόνων μας…

Με την ίδια λογική, οι δεκάδες χιλιάδες αστεροειδείς και κομήτες, τα δεκάδες φεγγάρια των πλανητών, οι ίδιοι οι πλανήτες μπορεί να είναι διαστξημόπλοια, καθώς το 99,9% αυτών έχει μελετηθεί ακόμα λιγότερο από τη Σελήνη, ή και καθόλου! Ποτέ μη λές ποτε...!

Αυτό το "ποτέ μη λες ποτέ" μοιάζει ώρες-ώρες η εύκολη λύση για να προτείνονται εντελώς ανυπόστατες θεωρίες...

Φυσικά και υπάρχουν τεράστια κενά στην κατανόηση για τα επιστημονικά θέματα που αφορούν στη Σελήνη, αλλά δε νομίζω πως χρειαζόμαστε σεληνιακή βάση για να αποδείξουμε πως η Σελήνη δεν είναι διαστημόπλοιο! Αυτή η θεωρία απορρίπτεται από μόνη της! Στην ουσία, κανεις δεν ασχολήθηκε να την απορρίψει, αλλά βλέπετε, αυτό το βιβλίο "ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ" έσπειρε με την παραπληροφόρηση το μικρόβιο...