παιδι του χωριου που στα 17 μου εφυγα και εγινα της πολης , αργοτερα εγινα και της ΜΕΓΑλουπολης αναμεσα στο λονδινο και στην ΝΥ... ξαναγυρισα στο χωριο και οταν με ρωτανε γιατι , τους λεω γιατι θελω να βλεπω τα δεντρα και να ακουω τα πουλια (το σκυλι παλιτου γειτονα ουτε θελω να το ακουω στις 4.00πμ αλλα και τι να το κανω το ζωντανο χαχα) ... δεν ξερω εαν εχεις χαϊδεψει ποτε δεντρο , αλλα καμια φορα νομιζω οτι την ωρα που το κανω μου "μιλαει" και κατι πλυμηριζει το μεσα μου σα να παιρνω δυναμη , σαν κατι να με ελαφρενει ... ετσι στην αυλη των 25 τ.μ. εχω βαλει 3 δεντρα και καμια 30 αλλα φυτα χαχαχα σε λιγο που λεει η γυναικα μου θα γινει ζουγκλα εδω μεσα ...

τωρα αυτο με το ipad δεν μπορω να μη το σχολιασω φιλε , να σε φανταστω στην θεσσαλονικη με το ipad να ψαχνεις δικτυο να συνδεθεις και τι στο κοσμο ... οκ καλα κανεις εσυ , απλα η χωρουλα μας ειναι λιγουλακι πισω σε αυτα ... και οταν φανταζομαι πως θα επρεπε να ειναι απλα με πιανει θλιψη...

καλη μερα σε ολους

Δηλώνοντας έτσι μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό που εμείς έχουμε αντιληφθεί από μία μόνο συμπεριφορά ή πράξη σε μία μόνο στιγμή.

και ρωτάω.. Γιατί; Ποιος ο λόγος;

Στην ουσία οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο ένα πράγμα..
Μπορεί να είμαστε συναισθηματικοί αλλά και να προβάλουμε τοίχους μπροστά μας.
Μπορεί μπορεί μπορεί... πολλά παραδείγματα..

Σίγουρα όλοι έχουμε ποιότητες και χαρίσματα.. Δικά μας, και αυτό μας κάνει τον καθένα μοναδικό..

Αυτό που καταλαβαίνω όμως είναι, ότι βρίσκουμε πιο εύκολο να κοιτάζουμε τους άλλους και να κρίνουμε, παρά να ξεκινάμε από μέσα μας και να παρατηρούμε..

όσο για τη σχέση μας με τη φύση ..
οι απαντήσεις βρίσκονται εκεί έξω...

quote:

---

εαρινέ από την ιστορία σου σκέφτομαι
πόσο εύκολα και χωρίς καθόλου ενδοιασμούς οι άνθρωποι βάζουμε ταμπέλες σε άλλους ανθρώπους.

---

Kαλησπέρα felosial...
To θέμα που κατα την γνώμη μου έχει σημασία , είναι να δούμε τι και που οργανώνει/ώνεται...την σκέψη αυτή αλλα και όλες τις συμπεριφορές των ανθρώπων...μήπως δεν είναι ο φόβος άραγε..???

Αλλα και αυτός ακόμα ο φόβος βασίζεται σε αληθινά στοιχεία -υπαρκτά- ή πρόκειται για μια φαντασίωση , η οποία ενεργοποιείται απο έναν κώδικα πεποιθήσεων της αναφερόμενης ως "εκ-πολιτιστικής διαδικασίας"..???

Αλήθεια , η ορθότητα κάθε ιδέας δια μέσου των οποίων νοηματοδοτείται η σκέψη μας , κρίνονται ως προιόντα προσωπικών αξιολογήσεων και κρίσεων ή εν'τέλλει αποτελούν προιόν "έντεχνης επιβολής"???

Αναρωτιέμαι αλήθεια , πώς δημιουργούνται οι "προκαταλλήψεις"..???

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Αλλά και αυτός ακόμα ο φόβος βασίζεται σε αληθινά στοιχεία -υπαρκτά- ή πρόκειται για μια φαντασίωση , η οποία ενεργοποιείται απο έναν κώδικα πεποιθήσεων της αναφερόμενης ως "εκ-πολιτιστικής διαδικασίας"..???

---

Edited by - felosial on 24/11/2010 21:11:42

παιδι του χωριου που στα 17 μου εφυγα και εγινα της πολης , αργοτερα εγινα και της ΜΕΓΑλουπολης αναμεσα στο λονδινο και στην ΝΥ... ξαναγυρισα στο χωριο και οταν με ρωτανε γιατι , τους λεω γιατι θελω να βλεπω τα δεντρα και να ακουω τα πουλια (το σκυλι παλιτου γειτονα αλλα καμια φορα νομιζω οτι την ωρα που το κανω μου "μιλαει" και κατι πλυμηριζει το μεσα μου σα να παιρνω δυναμη , σαν κατι να με ελαφρενει ... ετσι στην αυλη των 25 τ.μ. εχω βαλει 3 δεντρα και καμια 30 αλλα φυτα χαχαχα σε λιγο που λεει η γυναικα μου θα γινει ζουγκλα εδω μεσα ...

τωρα αυτο με το ipad δεν μπορω να μη το σχολιασω φιλε , να σε φανταστω στην θεσσαλονικη με το ipad να ψαχνεις δικτυο να συνδεθεις και τι στο κοσμο ... οκ καλα κανεις εσυ , απλα η χωρουλα μας ειναι λιγουλακι πισω σε αυτα ... και οταν φανταζομαι πως θα επρεπε να ειναι απλα με πιανει θλιψη...

καλη μερα σε ολους

Γεια σε όλους,

Φίλε Macfor,

Αυτη σου η αγάπη προς τη φύση, βοηθά πολυ σε ότι μας ενδιαφέρει. 

Χρειάζεται η ευαισθησία, και όσο πιο ευαίσθητος γίνεσαι, τόσο καλύτερα. Αν κοιτάξεις γυρω, οι περισσωτεροι άνθρωποι δυστυχώς ζουν και συμπεριφέρονται σαν αναισθητοι.

"..................
Για το iPad, εχει γίνει εδω και 6 μήνες, ένας καλός φίλος και σύντροφος. 

Εχει μια SIM μέσα, που όταν κατεβαίνω Ελλάδα βάζω μέσα μια τοπική, την κόβω, (wind 9 euro/μηνα) έτσι δεν ψάχνω ποτε για δυκτιο. 

Έχω τρεις φίλους και μια φίλη μέσα στο iPad, την Αφροδίτη, τον Roberto, τον Michael και τον Jose. 

Είναι φανταστικά φιλαράκια, 
ιδιαίτερα η Αφροδίτη, η οποία δουλεύει σε έναν απο τους μεγαλύτερους ελληνικούς ραδιοσταθμους.
 
Κάθε μέρα μου κάνει παρέα, και είναι ακούραστη.

 Η δε φωνή της, είναι ειλικρινά υπεροχή. 

Θα κατάλαβες πως καθημερινά της δίνω τροφή, .π.χ το πρωί εκανα copy τα κειμενα που μεταφράζει η Αμαλία, τα εβαλα στο πιάτο της Αφροδίτης, και μου τα διάβασε..
.Το ίδιο κάνω π.χ με αριστοτελη. 

Μετα σταματώ, και απλά τα παρατηρώ προσεχτικά μέσα μου. Έτσι κάνω και σε άλλες γλώσσες.

Το iPad, κάνει παρα πολλά, μα νομίζω πως θα τα ξέρεις.
"........................!,,

Για τις ταμπέλες φιλοι,
είναι πολλοί οι παραγωντες, ο δε φόβος, κυρίως, είναι η κίνηση του εαυτού, προς κάτι άγνωστο. 

Αν εχετε προσέξει, θελουμε συνεχώς να ασχολούμαστε με κάτι. 

Αν όχι, (οι περισσωτεροι) γινόμαστε νευρικοι. 

Έτσι, η συγγρουση είναι αναπόφευκτη

Η ασχολια, λειτουργεί  τις περισσότερες φορές, σαν εκτωνοση, σαν φυγή.  

Μην σας φενεται παράξενο, ακόμα και μεγάλα κεφαλια ζούσαν και ζουν, σε καθημερινή συγγρουση. 

Τώρα, 

Μα αν έχεις επίγνωση της συγγρουσης, τι γινεται ?

Τελειώνει?

αν π.χ τελειώσω μέσα μου με τη ζήλια, και πραγματι δεν υπάρχει  ζήλια, (δεν την σκεπασα με κατι αλλο, ουτε την μετουσιωσα σε κουλτουρα) 
μα πραγματι τελειωσα μαζι της, 

τι συμβαίνει στη συνείδηση μου? 

Θέλω να σας δώσω ένα δώρο, ένα μεγάλο δώρο,

γιατί είναι λίγοι αυτοί που θα τους το πω, και θα το κάνουν.

  Εσείς, ακόμα και αν τσακωνεστε, θα το πιάσετε.

Τι θα λέγατε να πειραματισθειτε λίγο με τον εαυτό?

Αν μπορειτε, μην προσθέτετε, 
Μην κάνετε, ανούσια πράματα.

ΜΗΝ ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ!

Ξέρετε το συμβάν με τον Πλάτωνα, όταν έμπαινε στην ακαδημία, και κοντοσταθηκε κοιτώντας τους μαθητές που έπεσαν ζαριά?

Δάσκαλε, του είπαν, προσέχουμε, δεν πέζουμε ποσά.

Και ο Πλάτωνας ρώτησε.

Την συνήθεια την προσέξατε?

αραγε τι ειναι η συνηθεια ? ισως τα βλεπω πολυ απλοϊκα δε ξερω , ισως παλι τα βλεπω λαθος , αυτο που μας γινεται συνηθεια ειναι αυτο που μας ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ αλλα ταυτοχρονα μας κρατα σε "απραξια" αλλα μας ΑΡΕΣΕΙ θα τολμουσα να πω , κανουμε αυτο που κανουμε ή μας ειπαν να κανουμε χωρις ΣΚΕΨΗ

ποσοι σκεφτομαστε πως δενονται τα κορδονια ? πως φοραμε το σακακι μας ? διαβασα πριν απο καιρο μια μελετη που ελεγε για να κρατατε τον εγκεφαλο "γυμνασμενο" καντε καθε μερα με διαφορετικο τροπο οσα κανετε απο συνηθεια , πχ αλαξτε θεση τα επιπλα , δεστε τα κορδονια με διαφορετικο τροπο , κινηθειτε μεσα στο σπιτι με κλειστα ματια κτλπ

αραγε εαν καποιος σκεφτει αυτο που κανει , θα παιξει ζαρια ? θα παρει ναρκωτικα ? θα κρατησει τις ταμπελες που αλλοι βαλαν ? θα δεχθει τις οποιες προκαταληψεις ?

μηπως δεν σκεφτομαστε ? ή μηπως δεν εχουμε ΜΑΘΕΙ να σκεφτομαστε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ?

απο την αλλη, εχουμε καθαρη σκεψη για να κανουμε κατι απο τα παραπανω ? ή και η σκεψη μας ειναι αλλη μια συνηθεια ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ να σκεφτομαστε ?

αντε ... αντε ... καταμπρεδευτηκα τωρα , αυτα τα γραφω εγω ή ο αλλος ? ΧΑΧΑΧΑΧΑ

καλημερα σε ολους

Νομίζω ότι υπάρχουν δύο ειδών συνήθειεςσΗ μία είναι αυτή που γίνεται εν γνώσει μας και μοιάζει κατά τα πιστεύω μου πάντα με αυτήν που συσχέτιζε και ο Αριστοτέλης με την ηθική αρετή.Όταν κάνουμε κάτι συνέχεια με τον ίδιο τρόπο και το γνωρίζουμε ταυτόχρονα μάλλονυπάρχει και μια συναισθηματική σύνδεση με αυτό.Π.χ.πριν από μερικά χρόνια είχα μακριά μαλλιά και πάντα είχα στο χέρι μου ένα κοκκαλάκι...λογικό.Πλέον έχω κουρευτεί αλλά το κοκκαλάκι παραμένει.Αισθάνομαι ότι προσδίδει ας πούμε μια αισθητική πινελιά πάνω μου,αλλά το κάνω και επειδή το έκανα και μου αρέσει γιατί ντάξει,αφού δεν έχει πρακτική αξία πλέον για μένα(καθότι κουρεμένος) προσέχω να μην το χάσω κλπ.Άλλες πιο σημαντικές είναι σχετικές με το χαρακτήρα μου.Αφήνω τις κοπελιές να περνάνε πρώτες από την πόρτα(ξεκίνησε ως κοινωνική προσταγή,αλλά γενικά μου αρέσει αυτή η ευγένεια και όταν το κάνω νιώθω ότι από τύπο το μετατρέπω σε κάτι ουσιαστικό).Επίσης,όταν περπατάω με την παρέα μου που είναι πολυάριθμη συνήθως προτιμώ να είμαι ο τελευταίος πρώτον,λόγω μιας ανασφάλειας όταν έχω κάποιον πίσω μου(ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΝΗΡΟ) και επειδή θέλω να προσέχω που είναι οι άλλοι,χωρίς να χρειάζεται.

Αυτές οι συνήθειες μου έχουν ενταχθεί στο ασυνείδητό μου αλλά χαίρομαι που τις έχω γιατί εγώ νομίζω ότι σηματοδοτούν και τον χαρακτήρα μου,την αίσθηση που δίνω στους γύρω μου κλπ.Νομίζω λοιπόν ότι αυτή είναι η καλή "συνήθεια" που δεν υπάρχει πρόβλημα να έχουμε.

Το άλλο είδος θα το εξηγήσω σε άλλο σεντόνι γτ έγινα πολύ φλύαρος εδώ.

Ζώντας στην Αθήνα και χρησιμοποιώντας τα μέσα κάθε μέρα και ειδικά τώρα που υπάρχουν και τα έργα στις συγκοινωνίες του τρένου ο κόσμος κινείται πολύ αγχωτικά.Τρέχουν για να αλλάξουν γραμμή λες και θα φύγει το τρένο που είναι άδειο ξέρω εγώ,ακολουθούν μια πορεία τελείως προδιαγεγραμμένη σε γραμμή κλπ.Για τα υπόλοιπα περί ντυσίματος στη δουλειά,ξύρισμα και και και...τα γνωρίζουμε όλοι είτε τα ζούμε είτε όχι.

Σε αυτές τις συνήθειες Φίλε μου makfor(την καλημέρα μου) έχω βρει ένα αντιστάθμισμα.Ποτέ π.χ. δεν τρέχω και δεν αγχώνομαι να προλάβω τρένα σε σταθμούς,λεωφορεία κλπ.Περπατάω με το πάσο μου και αν είναι και πρωί ακόμα καλύτερα,είναι απολαυστικός ο πρωινός περίπατος.Βάζω τα παπούτσα μου χωρίς να δένω τα κορδόνια(τα έχω δέσει μια και καλή),ξυρίζομαι όποτε μου καθήσει(αν και τώρα πλέον το κάνω πιο συχνά απ'ότι παλιά) και όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε πολύ κόσμο κάνω διάφορες προσπεράσεις στον καθένα(δεν ακολουθώ την πορεία του μπροστινού μου δλδ,πάω όπως να'ναι,κάνω στροφές,στριφογυρίσματα...βέβαια την έχω πατήσει κάποιες φορές.Με αυτόν τον τρόπο πάντως όπως είπε ο Πλάτων αντιλαμβάνομαι τι κάνω και προσπαθώ να το εφαρμόζω ασυναίσθητασε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μου,αν και ακούγεται ανορθόδοξο ίσως...Πάντως το απολαμβάνω και γενικά από κάτι τέτοια περιμένω να μου έρθει η όρεξη για να κυλήσει και η υπόλοιπη μέρα με ενέργεια.

Γενικά προσπαθώ να μην κάνω πράγματα που κάνει ο περισσότερος κόσμος ή όπως τα κάνει ο περισσότερος κόσμος ώστε να μην αναπτυχθεί η ρομποτική σε επικίνδυνο βαθμό μέσα μου.Όσο με παίρνει τώρα που είμαι μικρός ακόμα το εκμεταλλεύομαι.

Διάβασα προσεχτικά τι γράψετε, 

βλέπω πως έχουμε λίγο πολυ εκφράσει ο καθένας την σκέψη του για τη συνήθεια, και ειλικρινά, και να ξεφυγω π.χ απο τη συνήθεια της τηλεόρασης και να περάσω στη συνήθεια του θαμωνα, ποιο το οφελος? 

Έχω ένα γνωστό,  που μιλάμε για διάφορα, και μου είχε μιλήσει για την εξάρτηση που είχε με το σεχ. 

Ήθελε και καλα, να μην εξαρτάται. 

Είναι λεπτο, και προσωπικο ζητήμα του καθενος, συνήθως δεν λέω τίποτα, (οπως και για αλλα πολλα,) αν και θετονται οι ερωτήσεις, δεν απαντώ.

Είχα καιρο να τον δω, μια μέρα με φώναξε κάποιος που κάποιον μου θύμιζε, 
ήταν ο γνωστός μου, δυπλος και παραμορφωμενος. 

Με λίγα λογια, όπως μου ειπε, ελαττωσε το σεχ, μα το είχε ρίξει στο φαΐ. 

Το θέμα, είναι αν ποτέ μας, έχουμε τελειώσει ολοκληρωτικά με κάτι. Γιατί αν το έχουμε καταφέρει, τοτε γνωρίζουμε το δρόμο, και για τα υπόλοιπα. 

Αν απλά πχ κόβουμε το τσιγγαρο, για να πιάσουμε το ποτό, η το σεχ, και αντιστρόφως, δεν κοροϊδευόμαστε?

Τώρα, και με το δίκαιο σας, ορισμένοι ισως ρωτήσουν.

Για κάτσε ρε Πλάτωνα, ΕΣΥ ξέρεις τι περνάμε μέσα μας, που ζητάς να αφήσουμε στην άκρη την εξαρτησουλες μας?

Επειδή ακριβώς ξέρω, (για μένα), τι συμβαίνει, 
και επειδή πιστεύω πως αρκετοί δεν ειναι απλοι θαμώνες ενός εσωτερικού  φόρουμ, που περνάνε απλά την ώρα τους, και επειδή απο όσα και πως γράφουν ορισμένοι, καταλαβαίνω το μεράκι που υπάρχει στην ψυχή, (για ελευθερια), αν επιτρέπεται σαν φίλος, θα δωσω ενδείξεις, και όχι κατευθύνσεις.

Ξεκινήστε με ένα μικρό ελλατωμα που βρίσκεται στόν εαυτό σας. 

Μην πηγενεται κόντρα, γιατί θα το κάνετε περισσότερο δυνατό.

Αφιερωστε ένα τεταρτακι της ώρας, εσείς και ο (δαιμονακος) σας. 

Οταν παρουσισθει, κινηθητε μαζί του, και παρατήρηστε το, ποτε και πως συνήθως δρα. 
Αν δεν δώσετε συνέχεια,
 αυτο το (ελλατωμα) 
σας αφήνει, 
αφήνει το σώμα σας, και το μυαλό σας.

Αν πράγματι κάποια στιγμή, άφησει το μέσα σας, 
τι συμβαινει?

Είναι απλό, 

δημιουργείται χώρος,

 και εδω χρειάζεται προσοχή, μηπως μεγαλωσει καποιαναλλη, η έλθει μια καινούργια (συνήθεια)

Αν καταλαβεται πως ελευθερωνεσθαι, 
και πραγματικά καταταφερεται να ελευθερωθειται απο κάτι, παρουσιάζεται μια (σκεπασμενη) εξυπνάδα, (έμπνευση) που θα βοηθήσει στη συνέχεια. 

Είναι πολλα σκεπασμενα φιλοι, και χρειάζεται συνεχώς πολυ δουλειά, μα αν κάνετε την αρχη, όσα είναι απο κάτω, θα δημιουργούν συνεχώς μια λεπτή ανικανοποιηση, 
μην την σβηνεται με την πρωτη ευχαρίστηση,

 ο εαυτός σας, ζητά ελευθερια.

Θα αρχισεται να διαβάζεται παρα πολυ, 

μα αν βρείτε το νήμα, και σιγά σιγα έχεται περισσωτερο χώρο μέσα, κάποια στιγμή,  ποια θα ειναι η διάφορα του μέσα με το έξω?

Τι γινεται ο παρατηρητής? 

Όταν κάποιος φεύγει απο τη ζωη, πως φεύγει?

Φεύγει γεμάτος?

Μην ρωτήσετε που παει, μα αν φεύγει!

Φεύγει?

Απλές ερωτήσεις,
 μάθετε να τις θετεται στον εαυτό σας, 

Πολύ σωστός makfor!
Ο Γκαίτε έλεγε: "Καταραμένοι (προφανώς ο χαρακτηρισμός
μάλλον σημαίνει "δαιμόνιοι")Έλληνες που δεν
αφήσατε τίποτα να το ανακαλύψουμε εμείς",κάπως
έτσι τα έλεγε και δεν είχε άδικο αφού η
διαπίστωση αυτή ακολουθεί την ανθρωπότητα
έως και σήμερα!!!

Αλλά πραγματικά πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος,να
αποσπαστεί από τον εαυτό του,και από την θέση
του απλού παρατηρητή να παρακολουθεί τα δικά του
πεπραγμένα;
Πώς θα μπορούσε να σπάσει το συναισθηματικό
δεσμό που ενώνει το εγώ με το έξω-εγώ;
Ή και το αισθητό ακόμη; Να πονά και να παρατηρεί
ώς γιατρός ή νοσοκόμος την εξέλιξη του πόνου του;

Δεν ξέρω αν ο Ηράκλειτος επέτυχε κάτι τέτοιο,αλλά
σίγουρα η διαπίστωση της εξω-εγω συμπεριφοράς είναι
το πρώτο βήμα πρός μια παρόμοια κατάσταση.
Μιά κατάσταση που φυσικά θα κάνει εκείνον που το
επιτυγχάνει δεν θέλω να πω σοφότερο,αλλά σίγουρα
περισσότερο κερδισμένο στην βίωσή του.

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
[/quote]

Αγαπητή Καποδιστρία,

Ο άνθρωπος, μπορεί να αποσπαστεί από τον εαυτό του και να γίνει παρατηρητής αυτού, αυτό κάνει άλλωστε και η φιλοσοφία. Μελετά τη σχέση υπο-κειμένου και αντι-κειμένου. Με τη διαφορά, ότι σε αυτή την περίπτωση υποκείμενο και αντικείμενο είναι ο ίδιος ο στοχαστης. Αυτό τα περιπλέκει τα πράγματα… Αυτό είναι και το « γνώθι εις εαυτόν ». Κάτι, του οποίου η μέλετη ξεκίνησε στην αρχαία ελλάδα, αλλά επιτεύχθηκε πολύ αργότερα.

Ο Ηράκλειτος δεν επέτυχε κάτι τέτοιο, γιατί στην συγκεκριμένη ιστορική βαθμίδα της νόησης ήτω αδύνατο, ή πολύ περιορισμένο αν θες. Η έννοια του Έγω δεν υπήρχε στους αρχαίους με τη σημερινή έννοια.

Το Έγω, (δηλαδή το ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ο ίδιος, τον εαυτό του, τις σχέσεις που τον διέπουν, τη νόηση, το πνεύμα του κτλ) κορυφώνεται στον Descartes (Καρτέσιος) με το : ‘Σκέφτομαι, άρα υπάρχω’. Αυτό ειπώθηκε το 1644.. δηλαδή πολύ αργότερα…

Αναφορικά με τους Έλληνες, είπαν πολλά… αλλα σίγουρα όχι όλα, ούτε τα περισσότερα. Αλλά για όλα, είπαν κάτι.

"Όσο πολύ και να θέλεις κάτι, κανένας, ποτέ, δεν θα συνομοτήσει για να το καταφέρεις. Οπότε ξύπνα."

quote:

---

]

Αγαπητή Καποδιστρία,

Ο άνθρωπος, μπορεί να αποσπαστεί από τον εαυτό του και να γίνει παρατηρητής αυτού, αυτό κάνει άλλωστε και η φιλοσοφία. Μελετά τη σχέση υπο-κειμένου και αντι-κειμένου. Με τη διαφορά, ότι σε αυτή την περίπτωση υποκείμενο και αντικείμενο είναι ο ίδιος ο στοχαστης. Αυτό τα περιπλέκει τα πράγματα… Αυτό είναι και το « γνώθι εις εαυτόν ». Κάτι, του οποίου η μέλετη ξεκίνησε στην αρχαία ελλάδα, αλλά επιτεύχθηκε πολύ αργότερα.

Ο Ηράκλειτος δεν επέτυχε κάτι τέτοιο, γιατί στην συγκεκριμένη ιστορική βαθμίδα της νόησης ήτω αδύνατο, ή πολύ περιορισμένο αν θες. Η έννοια του Έγω δεν υπήρχε στους αρχαίους με τη σημερινή έννοια.

Το Έγω, (δηλαδή το ότι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ο ίδιος, τον εαυτό του, τις σχέσεις που τον διέπουν, τη νόηση, το πνεύμα του κτλ) κορυφώνεται στον Descartes (Καρτέσιος) με το : ‘Σκέφτομαι, άρα υπάρχω’. Αυτό ειπώθηκε το 1644.. δηλαδή πολύ αργότερα…

Αναφορικά με τους Έλληνες, είπαν πολλά… αλλα σίγουρα όχι όλα, ούτε τα περισσότερα. Αλλά για όλα, είπαν κάτι.

"Όσο πολύ και να θέλεις κάτι, κανένας, ποτέ, δεν θα συνομοτήσει για να το καταφέρεις. Οπότε ξύπνα."

"Το όλον, είναι το αληθές."

---

Ο Μένωνας , ήταν ένα υπερόπτης αριστοκράτης που είχε επισκεφθεί την Αττική , απο την πατρίδα του την Θεσσαλία και διετύπωσε την γνώμη του για την σχέση χρημάτων και αρετής.

Προκειμένου να είναι κάποιος ενάρετος -εξήγησε στον Σωκράτη- πρέπει να είναι πολύ πλούσιος και η πενία αποτελούσε δίχως εξαίρεση μια προσωπική αποτυχία ... ΚΑΙ ΟΧΙ κάτι τυχαίο...

Έχω την αίσθηση , ότι όλα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και θα ήθελα να συζητηθεί η παραπάνω παράθεσή μου...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Ας δουμε τι εννοουσε ο Μεμνων ο εκ Θεσσαλιας.

Για να ειναι καποιος εναρετοε πρεπει να ειναι πλουσιος.
Ετσι δεν θα ειχε αναγκη να παραβη τους νομους και την ηθικη.Δηλαδη,εχω χρηματα και δεν χρειαζεται να κλεψω για να φαω.

Ομως,το φαγητο,δεν το ενδιαφερει αν εχεις χρηματα η οχι,αν εισαι καλος η κακκος.Πρεπει να το φας,αλλοιως...

Συμφωνα με τον Μεμνωνα,φταις αν δεν εχεις να φας.
Οχι,δεν μπορω να συμφωνησω με αυτη τη λογικη του Μεμνωνα.

Ολοι ξερουν τον Αγιαννη και τον Ιαβερη.Εκκατομμυρια εχουν διαβασει τους Αθλιους.Ο Αγιαννης,εκλεψε,παρανομησε,ναι.
Ηταν ανηθικος ομως?Ολοι οι αναγνωστες ειναι με το μερος του Αγιαννη.

Υπαρχουν παμπολες περιπτωσεις πενιας ανα τον κοσμο,που οι ιδιοι οι πενητες δεν ευθυνονται και δεν επιθυμουσαν την πενια.Οι καταστασεις,οι αναπηρειες,οι ανεργιες κ.λ.π το επεβαλαν.

Αυτοι πρεπει να επιβιωσουν εστω και αν παραβουν κανονες ποινικου και ηθικου δικαιου.Το ηθικο δικαιο απο την αλλη εχει πολλες ερμηνειες,αλλα δεν ειναι του παροντος.

Επομενως σωστα ειπε ο Μεμνων οτι οι πλουσιοι ειναι εναρετοι και μεγαλο λαθος οτι οι πενητες εχουν προσωπικη ευθυνη ανεξαιρετως για την πενια τους-

Βεβαια το εναρετος εδω εχει να κανει μονο με την αποκτηση χρηματων για διαβιωση.Σαφως υπαρχουν και αλλοι λογοι,ικανοι να καταστησουν εναν πλουσιο μη εναρετο.Οπως και εναν φτωχο.Πλεονεξια,εγκληματικος χαρακτηρας,κ.λ.π
Πιστευω οτι ο Μεμνων μιλουσε μονο για την απλη διαβιωση.

quote:

---

Σωστα,το να μην αφησεις καποιον να σου παρει και το σπιτι λεει πολλα.
Πως παρακινειτε καποιος να αφησει οτι εχει σ'αυτη τη ζωη,μα με μια αλλη!
ολοι προθυμοι,με κατι τετοιο μετακινεις και βουνα και μετα σου λενε...οχι δε επιδρας στο περιβαλον σου,δε το διαμορφωνεις!!!
Απλα επιβιωνεις και μαλιστα ο φιΤΤεστ!οοο!
Μα οι ανθρωποι μου ξεκινησαν απο καπου εχουν ενα σημειο αναφορας...αναρωτηθηκε κανεις πως ξεβραζονται αυτα τα ανθρωπινα ναυαγια....αθεο τρολακι...σκοτωστε τους οταν ξεβραζονται!!!!

Κανενα περιεργο κυματακι θα σκασε μωρε,απο αυτα τα διαγνωσειακαχειριστικα!Τα αδιαμορφωτα!

ΜANY CRISIS isis!

---

Να πώ ότι κατάλαβα τι εννοείς???
Όχι..δεν κατάλαβα...μήπως αρνούμαι..???

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

Edited by - Εαρινός on 25/12/2010 21:07:46

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr