quote:

---

Η δυσαρμονία οφείλεται στις καταπιεστικές εντολές της συνείδησης , έναντι των πηγαίων αναγκών του ασυνειδήτου

---

Πάνω στα τρία που έθεσες, θα συμφωνήσω. Νομίζω πάντως ότι από την αγάπη είτε όπως την θέτει ο Χριστός είτε όπως την θέτεις εσύ, πηγάζει και η ελευθερία καθώς και έμμεσα δια μέσω του σεβασμού και η δημοκρατία.

quote:

---

Οποιαδήποτε άποψη, οποιουδήποτε ενέχει, αν ποτέ φτάσει, στην κρίση των Ελληνίδων και των Ελλήνων πολιτών, αυτό σημαίνει για μένα, ότι κανένας νόμος, απόφαση ή οτιδήποτε άλλο δεν ισχύει αν δεν έχει υπέρ ψηφιστεί σε «Δημοψήφισμα».

---

Μετά Τιμής...ο μικρός Κθούλου

Γιατί τέτοια ανάγκη για ιδιοκτησία και δύναμη, όταν δεν υπάρχει έλλειψη; Από που πηγάζει αυτή η νοοτροπία; Γιατί δεν είμαστε αρκετά έξυπνοι να δούμε ότι αν λειτουργούσαμε σαν ενιαίο σύνολο θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα;

Τι θα χάσει κάποιος με σπίτι και πισίνα αν και ο γείτονας του θα χει πισίνα και τον ενοχλεί;

Από που πηγάζει αυτό το σύστημα αξιών της ανθρωπότητας που χάνεται στα βάθη των αιώνων, και διαταράσσει συνεχώς την ισορροπία;

Πίσω από το σύστημα, υπάρχει μια συλλογική σκέψη. Εμείς δημιουργήσαμε αυτό που ζούμε, πρώτα στη σκέψη μας. Αλλιως δεν θα υπήρχε.
Είμαστε λοιπόν μέρος ενός κόσμου που πρωταρχικά εμπεριείχε την έννοια της επιβολής απέναντι σε οτιδήποτε άλλο; Αρα θα πρέπει να λειτουργεί έτσι ολόκληρο το σύμπαν... με τη λογική της ανταλλαγής.

Μην με παρεξηγείτε κάνω συνειρμικές σκέψεις φωναχτά.

Η πράξη της παρατήρησης είναι και μια πράξη ποσοτικού - ποιοτικού διαχωρισμού του όλου εαυτού . Είναι μια πράξη επιλογής και ανάλυσης. Εκτός απο την συνείδηση ενός μέρους του εαυτού απο ενα άλλο , απόλυτη και πλήρης συνείδηση του 'ολου εαυτού είναι αδύνατη και αυτό αφορά είτε τα περιεχόμενα και τις δομές του ατομικού ασυνείδητου , είτε τις δομές ενός ευρύτερου σχηματισμού στην περίπτωση μας, του συλλογικού ασυνειδήτου.

Η συνείδηση στο επίπεδο μιας υπέρ - συνείδησης ενος συλλογικού οργάνου δεν είναι τόσο πράξη συνείδησης , δηλαδή παρατήρησης , οσο περισσότερο συμμετοχής και επαλληλίας. Οι προβολές που συμβαίνουν απο τον συλλογικό οργανισμό ενός ευρύτερου πλαισίου , είναι προβολές χωρίς την δυνατότητα αποκωδικοποίησης απο την μεμονωμένη συνείδηση.

Κατά την άποψη μου αποτελούν συμπυκνώσεις ομοειδών παραδειγμάτων αποτελέσματα ατομικών συνειδήσεων, τα οποία αφού εκτέθηκαν πολλαπλά σε μια επαλληλία συλλογικών παραδειγμάτων, απέκτισαν μια καθαρή (Πλατωνικη) και μοναδική ταυτότητα πληροφορίας.

Όταν η μεμονωμένη συνείδηση φθάνει στα ατομικά άκρα μιας συνειδητοποιημένης (που περιλαμβάνει και το ατομικό ασυνείδητο) αναζήτησης , τότε η διαρκής εσωτερική αναμόχλευση κάτω απο προυποθέσεις ικανοποιεί τις συνθήκες της εσωτερικής προβολής απο μια υπέρ- συνειδητή πηγή. Μοιάζει σαν τον ατομικό μηχανισμό ανάδυσης μιας ιδέας , απο το ασυνείδητο στην συνείδηση. Η πηγή αυτή έχει συμπυκνώσει το παράδειγμα της πληροφορίας - λύσης , μιας συλλογικής διεργασίας μνήμης - επαλληλίας, που συμπεριλαμβάνει και την πρός προβολή εσωτερική - ατομική συνείδηση.

Περιπτώσεις παράλληλης συμμετοχής και προβολής , έχουμε στους μεγάλους προφήτες καλλιτέχνες, επιστήμονες , ποιητές , κτλ. Η έμπνευση αποτελεί στα πιο ακραία της όρια , μια συλλογική διεργασία άντλησης και υπέρθεσης ταυτόχρονα, μιας προσχηματισμένης δυναμικά , ιδέας . Η ιδέα όμως αυτή παράγεται απο ενα συλλογικό όργανο που ονομάζεται συλλογικό ασυνείδητο. Το συλλογικό ασυνείδητο , ειναι ασυνείδητο. Αποτελεί δηλαδή ενα πλέγμα μνή μης , που ακολουθεί λανθάνουσες οδούς ολοκλήρωσης . Ως εκ τούτου μπορεί μόνο περιστασιακά και κάτω απο ειδικές συνθήκες , να γίνει συνειδητό και να αποτελέσει γνώση μιας ατομικής συνειδητοποίησης.

Οσο για την αντίφαση μεταξύ ασυνείδητου και συνείδησης , η αιτία είναι το διαφορετικό επίπεδο οργάνωσης που διαχωρίζει τα δυο. Η συνείδηση είναι μια ιδιότητα ανα΄προγραμματισμού του εαυτού ανάλογα τις συνθήκες. Μπορούμε να μάθουμε και να ξεμάθουμε χαρι στην ικανότητα αυτή. Απο την άλλη το ασυνείδητο ανήκει σε άλλο οργανωτικό επίπεδο επανεκπαίδευσης. Για την ακρίβεια εξαρτάται περισσσότερο απο πάγιους βιολογικούς παράγοντες προγραμματισμού.

Οι δομές που σχηματίζονται απο τις κοινωνίες , είναι στην βάση τους δομές επακόλουθα μιας φυσικής εξέλιξης της πολυπλοκότητας των φυσικών μηχανισμών και της ιδιότητας της συνείδησης για επαναπρογραμματισμό.

Οι κοινωνίες και οι μορφές τους αποτελούν αναφυόμενες ιδιότητες, μιας φυσικής λειτουργίας που απέκτισε πολλούς βαθμούς πολυπλοκότητας. άπειρους. Παράλληλα ομως και ενω απέκτισε νέες ιδιότητες η συνείδηση , η αρχαιότερες εξελικτικά δομές (ερπετοειδής - παλαιοθηλαστικός εγκέφαλος) παρέμειναν όμοιες χωρίς δυναμικές προσαρμογές.

Το άγχος για παράδειγμα στις παθολογικές του μορφές , είναι αποτέλεσμα μιας παρωχημενης αντίδρασης μάχης φυγής με κάποιο θηρίο της εποχής της ιουρασίου , που σήμερα δεν χρειάζεται πια. Είναι μια λανθάνουσα άμυνα του παλαιοθηλαστικού-ερπετικού τμήματος του ασυνειδήτου , και πυροδοτείται μηχανιστικά.

Τέλος όπως έδωσα και τα παραδείγματα με τους καθολικούς Αγίους και τις έγκυες γυναίκες , η διαταραχή της ισορροπίας του οργανισμού (ομοιόστασης) προκαλεί αυτόματες αμυντικές διορθώσεις. Πάνω στις διαταραχές του οργανισμού πατάει το παραψυχολογικό φαινόμενο.

Κληρονομικές ή επίκτιτες.

Ο οργανισμός και το κατώτερο τμήμα του ο ερπετοειδής εγκέφαλος , που αποτελεί και την μονάδα εισόδου του συλλογικού ασυνειδήτου , προσπαθούν να αμυνθούν με οποιοδήποτε μέσο. Δεν κατανοούν τις ιδιοτελείς προθέσεις της συνείδησης. Η συνείδηση όμως ξέρει και κατευθύνει την ιδέα στοχευμένα. Τα Κλασικότερα παραδείγματα αποτελουν τα πειράματα υπνωτισμού και εξωαισθητηριακής αντίληψης. Εκεί η υποβολή παρακάμπτει την συνειδητή λογοκρισία και γίνεται άμεσα πράξη. Ο κατώτερος εαυτός (εγκεφαλος) θεωρεί οτι υπάρχει πρόβλημα και εκτελεί εντολές υποβολής (δεδομένα άμυνας).

http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/283224,Kerdh_1000000_dolaria_to_lepto!_.html

Πριν μερικές βδομάδες δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία της οργάνωσης «Oxfam» σύμφωνα με τα οποία το διάστημα Μάρτης 2013 – Μάρτης 2014 οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξαιναν τις συνολικές τους περιουσίες κατά 668 εκατομμύρια δολάρια την… ημέρα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα η «ελίτ» αυτής της «ελίτ» έφτασε να κερδίζει σχεδόν 1.000.000 δολάρια το λεπτό (!) κάθε ώρα, κάθε μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο Μπιλ Γκέιτς με περιουσία 76 δισ. δολάρια «αν ρευστοποιούσε όλη του την περιουσία και αν ξόδευε 1.000.000 δολάρια την ημέρα, θα του έπαιρνε 218 χρόνια για να ξοδέψει όλο του τον πλούτο». Στην πραγματικότητα, όμως, λέει η «Oxfam», ποτέ δεν θα ξέμενε από χρήματα, «αφού έστω και το χαμηλότερο επιτόκιο του ύψους του 2% θα του επέστρεφε πίσω 4.200.000 δολάρια κάθε ημέρα»…

Τον περασμένο Μάιο σε ομιλία της στο Λονδίνο η διευθύντρια του ΔΝΤ, η κυρία Λαγκάρντ, σε ένα ακροατήριο που απαρτιζόταν από τον Κλίντον μέχρι τον Κάρολο της Ουαλίας και από τηνΛαίδη Ρότσιλντ ως τους επικεφαλής της «Glaxo» και άλλων 200 πολυεθνικών, είπε τα εξής: «Οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα διώροφο λονδρέζικο λεωφορείο κατέχουν πλούτο ίσο με εκείνο του φτωχότερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή των 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων».

Στα παραπάνω θα ήταν παράλειψη αν δεν σημειώναμε, όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα ότι σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής πάνω από 6 εκατομμύρια Έλληνες ζουν στα όρια της φτώχειας και υπό τον ζόφο του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά την ίδια ώρα: α) στην Ελλάδα το 2014 οι υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 αυξήθηκαν στους 11 με την περιουσία τους να αυξάνεται από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια, β) στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη», γ) σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007, δ) όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.

quote:

---

Τι θα χάσει κάποιος με σπίτι και πισίνα αν και ο γείτονας του θα χει πισίνα και τον ενοχλεί;

Από που πηγάζει αυτό το σύστημα αξιών της ανθρωπότητας που χάνεται στα βάθη των αιώνων, και διαταράσσει συνεχώς την ισορροπία;

Πίσω από το σύστημα, υπάρχει μια συλλογική σκέψη. Εμείς δημιουργήσαμε αυτό που ζούμε, πρώτα στη σκέψη μας. Αλλιως δεν θα υπήρχε.
Είμαστε λοιπόν μέρος ενός κόσμου που πρωταρχικά εμπεριείχε την έννοια της επιβολής απέναντι σε οτιδήποτε άλλο; Αρα θα πρέπει να λειτουργεί έτσι ολόκληρο το σύμπαν... με τη λογική της ανταλλαγής.

---

Edited by - xristosxatz on 09/12/2014 23:50:02

quote:

---

Του Νίκου Μπογιόπουλου

http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/283224,Kerdh_1000000_dolaria_to_lepto!_.html

Πριν μερικές βδομάδες δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία της οργάνωσης «Oxfam» σύμφωνα με τα οποία το διάστημα Μάρτης 2013 – Μάρτης 2014 οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου αύξαιναν τις συνολικές τους περιουσίες κατά 668 εκατομμύρια δολάρια την… ημέρα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα η «ελίτ» αυτής της «ελίτ» έφτασε να κερδίζει σχεδόν 1.000.000 δολάρια το λεπτό (!) κάθε ώρα, κάθε μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο Μπιλ Γκέιτς με περιουσία 76 δισ. δολάρια «αν ρευστοποιούσε όλη του την περιουσία και αν ξόδευε 1.000.000 δολάρια την ημέρα, θα του έπαιρνε 218 χρόνια για να ξοδέψει όλο του τον πλούτο». Στην πραγματικότητα, όμως, λέει η «Oxfam», ποτέ δεν θα ξέμενε από χρήματα, «αφού έστω και το χαμηλότερο επιτόκιο του ύψους του 2% θα του επέστρεφε πίσω 4.200.000 δολάρια κάθε ημέρα»…

Τον περασμένο Μάιο σε ομιλία της στο Λονδίνο η διευθύντρια του ΔΝΤ, η κυρία Λαγκάρντ, σε ένα ακροατήριο που απαρτιζόταν από τον Κλίντον μέχρι τον Κάρολο της Ουαλίας και από τηνΛαίδη Ρότσιλντ ως τους επικεφαλής της «Glaxo» και άλλων 200 πολυεθνικών, είπε τα εξής: «Οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα διώροφο λονδρέζικο λεωφορείο κατέχουν πλούτο ίσο με εκείνο του φτωχότερου 50% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή των 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων».

Στα παραπάνω θα ήταν παράλειψη αν δεν σημειώναμε, όσον αφορά την ελληνική πραγματικότητα ότι σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής πάνω από 6 εκατομμύρια Έλληνες ζουν στα όρια της φτώχειας και υπό τον ζόφο του κοινωνικού αποκλεισμού, αλλά την ίδια ώρα: α) στην Ελλάδα το 2014 οι υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 αυξήθηκαν στους 11 με την περιουσία τους να αυξάνεται από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια, β) στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη», γ) σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007, δ) όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

---

Σε ένα απομακρυσμένο χωριό, η γαμάτη γκόμενα θα διαλέξει για πατέρα των παιδιών της τον υγιή γκόμενο, και όχι τον εκ γενετής σακάτη πάσης φύσης.
Και οι υγιείς πάσης φύσης δεν επαρκούν για όλους.

Αν στο τραπέζι υπάρχει φιδές και αρνάκι φούρνου με πατάτες, όλοι αρνάκι θα θέλουν να φάνε.
Και το αρνάκι δεν επαρκεί για όλους.

Αν πρέπει να διαλέξεις για υπαλλήλους ανάμεσα σε δύο εξίσου αποτελεσματικούς ανθρώπους, κι ο ένας είναι ανάπηρος –νοητικά ή σωματικά-, τον αρτιμελή θα διαλέξεις.
Και οι αρτιμελείς δεν επαρκούν για όλους.

Αν πρέπει να διαλέξεις μεταξύ δύο εξίσου κατηρτισμένων και έμπειρων ερευνητών, θα διαλέξεις τον δημιουργικότερο.
Και οι δημιουργικοί δεν επαρκούν για όλους.

Αν πρέπει να διαλέξεις μεταξύ δύο ίδου τύπου αυτοκινήτων, θα διαλέξεις το οικονομικότερο, ή το πιό γρήγορο, ή τέλος πάντων, αυτό που σε φτιάχνει περισσότερο.

Κι αν κάτι έχει ζήτηση, ή που ανεβαίνει η τιμή του, ή που δεν επαρκεί για όλους.

Το θέμα λοιπόν είναι, πως στο κόσμος δεν υπάρχουν δύο πράγματα που να είναι ίδια. Από τη στιγμή που αυτό ισχύει, τίποτα δεν μπορεί να μοιράζεται εξίσου. Ούτε κι όλα τα πράγματα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες.

Ο λόγος που παράθεσα το κείμενο του Μπογιόπουλου, είναι ακριβώς γιατί όλα όσα έγραψα τώρα, σε οικονομικό επίπεδο έχουν τα αποτελέσματα που αναφέρει το άρθρο του.

Εχω μόνο δυο απορίες.

α) Τι εννοείς παραψυχολογικό φαινόμενο.
β) και κυριότερον: " Ένα μέρος του εαυτού το οποίο είναι ικανό να στέκεται σαν δομή και τάξη, ψυλότερα απο τα άλλα μέρη , και το οποίο με αυτό τον τρόπο , έχει την ικανότητα να παρατηρεί και να διαχωρίζει τον εαυτό του απο τα άλλα"

Ποιο μέρος είναι αυτό που παρατηρεί; Που θα τοποθετήσουμε τον παρατηρητή σε αυτή την περίπτωση; Κάπου στο σώμα μας; κάπου έξω από αυτό; Και με ποια κριτήρια διαχωρίζεται ως ψηλότερο κατά δομή και τάξη; Δεν έχω απάντηση arte, την ψάχνω και γω.

Πάντως το ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Γιατί η εξέλιξη είναι μονομερής. Το στοιχείο του ερπετικού εγκεφάλου δίνει κάποιες απαντήσεις, δεν δίνει όμως λύση: Είμαστε το μόνο ον που γνωρίζω να διατηρεί αυτή τη δυσαρμονία.

DSM

το κωμικοτραγικό στην υπόθεση είναι ότι μιλάμε για κωλόχαρτο. Ενα ανταλακτικό μέσο χωρίς καμία ωφέλιμη καταναλωτική αξία. Το επίσης κωμικοτραγικο, δεδομένου ότι το χρήμα δεν είναι ατελείωτο παρά κόβεται από συγκεκριμένες τράπεζες και σε συγκεκριμένες ποσότητες, είναι ότι τους είναι σε μεγάλο βαθμό άχρηστο. Επι του πρακτέου απλα έχουν αγοράσει τον κόσμο όλο, χωρίς το να φυτοζωεί ο κόσμος αυτός να τους δίνει κάποια χρησιμότητα στη μίζερη ύπαρξη τους.

Τείνω δε να είμαι της άποψης, ότι οι συγκεκριμένοι, δεν θα έπρεπε να λογίζονται ως άνθρωπινα όντα, αφού στερούνται σε μεγάλο βαθμό χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα περισσότερα κοινά μας είναι καθαρά βιολογικά, αλλά τέτοια κοινά έχουμε και με τους χιμπατζήδες-δεν λέει κάτι αυτό.

Αλλά περίμενε τώρα είδα και το τελευταίο σου ποστ...

Το αρνάκι μπορείς να το κόψεις σε περισσότερα κομμάτια και να φάμε όλοι στο τραπέζι.

ολοι αρτιμελής και μη μπορούνε να συνεισφέρουνε από διαφορετικό πόστο.

Ολα τα αυτοκίνητα κάνουν το ίδιο πράμα, σε πάνε στον προορισμό σου. Το πιο γρήγορα ή πιο ασφαλή είναι προσωπική άποψη και αισθητική.

Βασικά το πας εκεί που ξεκίνησε με τον Sol-Mix. Τα παραδείγματα σου είναι εντός ενός συστήματος με το χρήμα ως μέσο ανταλλαγής.
Αν βγάλεις την ανταλλαγή από τη μέση, όλα τα παραπάνω απλά δεν υπάρχουν. Και αυτό φαίνεται στο τελευταίο σου παράδειγμα:

Οταν η ζήτηση αυξάνεται, η προσφορά ελλατώνεται.

Και τώρα είμαστε πάλι στην αρχή: Γιατί φτιάξαμε έναν τέτοιο κόσμο ; Γιατί ολοι μαζί τον φτιάξαμε.

Δεν θέλω να κάνω τη μοιρολογίστρα, αλλά αν έτσι λειτουργεί το πράμα εκ του φυσικού, το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο. Ούτε σωτήρες ούτε πεφωτισμένοι δεν μας σώζουν. Εμείς είμαστε έτσι εκ του φυσικού, και πάλι τν καταστροφή θα φέρνουμε.

Και για σένα λεβαντίνε, ακόμα κι αν δεν υπήρχαν τα χαρτιά, θα υπήρχαν τα παπιά, τα ζουμιά κι οτιδήποτε μπορεί να εκφράσει την αναγνώριση της διαφοράς μεταξύ δύο πραγμάτων που δεν είναι ίδια.

Δέχομαι τη συνείδηση ως λειτουργία, κατά πως την περιγράφει (μαζί με την έλλειψή της) η arte, δεν δέχομαι με τίποτα ωστόσο, πως είναι κάτι που αφορά τον άνθρωπο ως τάξη.

quote:

---

Italos
Και τώρα είμαστε πάλι στην αρχή: Γιατί φτιάξαμε έναν τέτοιο κόσμο ; Γιατί ολοι μαζί τον φτιάξαμε.

---

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

DSM είναι απλά μαθηματικά:
Αν είμαστε η φυσική εξέλιξη μιας φρακταλικής δομής, από τη στιγμή που είμαστε καταφανέστατα ελλατωματικοί, ή έστω εξουσιαστικοί, τότε το όλο σύμπαν είναι και αυτό καταφανέστατα ελλατωματικό ή έστω εξουσιαστικό.
Είναι εξίσωση.

Αν είμαστε η φυσική εξέλιξη μιας φρακταλικής δομής, από τη στιγμή που είμαστε ελλατωματικοί ή έστω εξουσιαστικοί, σε περίπτωση που το σύμπαν δεν περιείχε αυτή τη δυσαρμονία στο ΣΧΕΔΙΟ τότε συμβαίνουνε δυο τινά: είτε υπάρχει εξωτερική παρέμβαση στο είδος μας, είτε το είδος μας εξέλλιξε κάτι καινούργιο ως χαρακτηριστικό. Στη δεύτερη υποπερίπτωση καταλήγουμε πάλι στο πρώτο παράδειγμα: Το σύμπαν είναι ελλατωματικό ή περιέχει ως μέρος του σχεδίου το εξουσιαστικό κομμάτι.

Οι δύο στις τρεις πιθανότητες δεν τιμάνε καθόλου το ΣΧΕΔΙΟ και τον "πιθανό" σχεδιαστή.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, από τη στιγμή που αντιλαμβανόμαστε αυτό το χαρακτηριστικό ως πρόβλημα, μας κάνει αυτομάτως ΑΝΩΤΕΡΟΥΣ από το ίδιο το σχέδιο με μικρά γράμματα πλέον, κάτι που δεν στέκει πουθενά, αν δεν θέλουμε να τρελαθούμε.

Δεν αμπελοφιλοσοφώ DSM, μιλάω πολύ σοβαρά στο συγκεκριμένο ποστ.

Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί τείνω προς την παρέμβαση. Γιατί τα άλλα δυο είναι τραγικά.
Δεν τα θεωρώ όμως ως απιθανα, καθότι δεν έχω την παραμικρή ιδέα.

quote:

---

Λεβαντίνε, δεν πολυθυμάμαι να έφτιαξα κανέναν κόσμο. Ούτε καν στην προσωπική μου ζωή.

---

Μετά Τιμής...ο μικρός Κθούλου

quote:

---

Italos
Αν είμαστε η φυσική εξέλιξη μιας φρακταλικής δομής, από τη στιγμή που είμαστε ελλατωματικοί ή έστω εξουσιαστικοί, σε περίπτωση που το σύμπαν δεν περιείχε αυτή τη δυσαρμονία στο ΣΧΕΔΙΟ τότε συμβαίνουνε δυο τινά: είτε υπάρχει εξωτερική παρέμβαση στο είδος μας, είτε το είδος μας εξέλλιξε κάτι καινούργιο ως χαρακτηριστικό. Στη δεύτερη υποπερίπτωση καταλήγουμε πάλι στο πρώτο παράδειγμα: Το σύμπαν είναι ελλατωματικό ή περιέχει ως μέρος του σχεδίου το εξουσιαστικό κομμάτι.

---

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

quote:

---

Italos
Ως μέρος του Ανθρώπου όμως τον φτιάχνουμε μαζί κάθε μέρα Μάνο. Ολοι μαζί.

---

There is no Dark Side of the Moon really. In fact it is all Dark.

Ε ας το αλλάξουμε διαόλοι τσι φτέρνες μας!!!

Δεν θα αλλάξω την οπτική μου στο ότι αλλάζουμε εμείς τον κόσμο Μάνο με τίποτα. Κάθε μέρα με τις πράξεις μας. Είναι το τελευταίο μου προπύργιο και κάτω από αυτό είμαι εγώ ολόγυμνος χεχε. Θα διαλέγω το παραμύθι σε κάθε περίπτωση, αφού αυτό αποτελεί επιλογή μου.

Πάω να κλείσω το μαγαζάκι έχω ήδη αργήσει.
Καλό βράδυ σε όλους μας.

quote:

---

Να το πω πιο απλά για να μην σας μπερδεύω.
Αφού είμαστε αρκετά έξυπνοι ώστε να έχουμε φτιάξει τόσες ανέσεις για τη ζωή μας, γιατί δεν είμαστε και αναλογικά τόσο σοφοί ώστε να το μοιραζόμαστε αυτό το δώρο, και να μην λείπει σε κανέναν τίποτα, ...

---

Οταν η arte σταματήσει την αντιγραφή επιστημονικών όρων και την εμφύτευσή τους σε θέματα σαν κι αυτό...

Οταν ο Ιταλός αντιληφθεί ότι το κέρδος, το χρέος και τα συναφή αποτελέσματά τους, η ελιτ και οι λοιπές παπαριές του γήϊνου κόσμου...

Οταν ο DSM σταματήσει να αναλύει, επί του υλικού τα προβλήματα του κόσμους...

Τότε θα μπορέσετε όλοι ( της μπαμμπαμ περιλαμβανομένης ), να καταλάβετε την ουσία της εξίσωσης:

Ο ΟΦΙΣ, Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, Η ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ Η ΑΡΧΙΚΗ ΠΗΓΗ = ΕΝ ΟΙΔΑ, ΟΥΚ ΟΙΔΑ.

Ο κόσμος μας, αντιπροσωπεύει ένα απλό, ασήμαντο τμήμα του χώρου.Θα μπορούσα να πώ, πως είναι το virus vault του γαλαξία μας.Σίγουρα και άλλοι γαλαξίες, θα έχουν τέτοιο χώρο.Το μόνο που σας μένει υψηλοί αναλυτές του κόσμους, είναι να κάνετε σύγκριση με τα virus vault των άλλων γαλαξιών.

Πανπαμ κοίτα να δεις...

"Γιατί το αναλογικό δεν είναι τόσο ευθύ και εύκολο να οριστεί – πόσο μάλλον να υλοποιηθεί.
Με το «μοιραζόμαστε» μου θύμισες μια παλιά σκηνή από ελληνική ταινία ή σήριαλ: ο άεργος «ιδεολογός» φίλος (που δεν έχει μία, αλλά δε δείχνει και διάθεση να εργαστεί για να έχει) εκθειάζει τα «καλά» του σοσιαλισμού στον εργατικό και ευκατάστατο κολλητό του – το πως πρέπει να τα μοιραζόμαστε όλα και τα αγαθά να είναι κοινά. ΟΚ του λέει ο κολλητός, να τα μοιραστούμε, εγώ έχω αυτά εσύ τι έχεις να μοιραστείς; .... εεεεεεε...... κάνει ο φίλος.... ε τότε τι να μοιραστούμε καημένε;
Η φτώχια λοιπόν και η ανέχεια άλλοτε είναι λόγω καταστάσεων που δεν ελέγχουμε (οπότε είσαι «αναξιοπαθής») και άλλοτε λόγω δικών μας επιλογών (οπότε πας γυρεύοντας) κι άλλοτε συνδυασμός. Να μοιραστώ το δώρο με άλλους γύρω μου που αγωνίζονται – αλλά λόγω θέσης και καταστάσεων δεν του κάθεται είναι ένα πράγμα. Να το μοιραστώ με κάποιους που κάααααθονται και περιμένουν να το μοιράσω.... μμμμμ....."

Δουλεύω 14-18 ώρες τη μέρα. Από τα 19 μου. Δεν μίλησα για αξιοκρατία στο παραπάνω μου ποστ, μίλησα για το ότι τα σημερινά ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΑΡΚΟΥΝ στο να ταίσουν όλα τα παιδάκια που πεινάνε, και τα οποία σαφώς είναι αδύνατον να δουλεύουνε. Τα παιδάκια. ΑΝ ΘΕΛΑΝΕ να δουλεύουμε και να υπάρχει αξιοκρατία, δεν θα βάζανε τα 10 χρονα να δουλεύουν στην Κοκα κόλα στην Αφρική για ένα πιάτο φαί. Ούτε στην Κίνα. Θα φτιάχναμε ένα αξιοκρατικό σύστημα χωρίς μαρούλια και νομίσματα, όπου ο καθείς θα εργαζόταν όπου του άρμοζε. Αξιοκρατικά.
Με κριτήρια την συνεισφορά στην κοινωνία.

quote:

---

Εξαρτάται. Τίποτα δεν έχει να χάσει αν η πισίνα του γείτονα φτιαχτεί χάρη στο έργο του γείτονα. Αν όμως ο γείτονας περιμένει εσένα να του «φτιάξεις» την πισίνα;
Έχει να κάνει με το έργο που παράγει κανείς.
Αν ξυπνάς πριν τις 6 το πρωί για να εργαστείς – και περιμένει ο γείτονας που ξυπνά μετά τις 11 να του χρηματοδοτήσεις την πισίνα κάτι δεν πάει καλά.

---

Αν αυτοί οι άνθρωποι ή μάλλον ένας από αυτούς είχε σκεφτεί συνειδητά τι κάνω, ζω αλλά και δεν ζω, υπάρχω αλλά δεν αγαπιέμαι, μισώ και φοβάμαι, αλλά δεν τους φοβίζω και είχε μπει στην θέση ενός από τα παιδιά της Αφρικής, θα είχε συνετιστεί;

Εγώ για παράδειγμα είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτομαι πριν πράξω το ότι δήποτε, αλλά για να μην περιαυτολογώ όχι πάντα, έχω δηλαδή σώφρονα λογισμό και όμως πάσχω και πάσχω γιατί σκέφτομαι, δεν θα κάνω αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν οι άλλοι, πόσους επηρεάζω νομίζεται;

Και μετά βλέπουμε στις φτωχογειτονιές να πηγαίνεις στην μοδίστρα και να την ρωτάς τι ημέρα είναι σήμερα και να ξέρει πάντα ποιος άγιος γιορτάζει, είναι αδίκημα αυτό όχι, γιατί έτσι παίρνει ελπίδα.

Αλλά έρχεται η επιστήμη μετά και σου λέει χωρίς να θέλω να κρίνω κάποιον σκέψεις κάνω, προσπαθεί λοιπόν η επιστήμη να πείσει την κυρία Μαρία την κυρία Κούλα κτλ. Ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι τα πάντα είναι αυτόνομα κτλ. Και στην ουσία όμως αν το δούμε ακόμα και η επιστήμη δουλεύει για αυτούς, γιατί χαίρονται σε έναν κόσμο όπου δεν υπάρχει κρίση από πουθενά και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, χωρίς να την πληρώσουν ουσιαστικά ποτέ.

Το θέμα είναι πιο πίσω και πιο βαθύ. ΑΝ το πράμα είναι όπως το θέτει η πανπαμ, αν το σύμπαν λειτουργεί ενιαία με αυτή τη "λογική", τότε και εμείς ΔΕΝ θα έπρεπε να έχουμε αναπτύξει ιδανικά και αρχές του στυλ ισότητα, δικαιοσύνη και τέτοια φαιδρά. Αυτά σε ένα σύμπαν όπως το θέτει η Πανπαμ, θα αποτελούσαν ασθένεια και παράδειγμα προς αποφυγή. Για να στο χοντρύνω, σε αυτή την περίπτωση ο αρχετυπικός Οφις, Προμηθέας η Σατανάς ή ότι άλλο, θα έπρεπε να αποτελέι τον σωτήρα μας από ένα σύστημα σκλαβιάς αφού θα έχουμε δημιουργηθεί (και φρακταλικά να το πάρεις στα ίδια καταλήγεις) ή εξελιχθεί για να φτάοσυμε και πάλι σε ένα τίποτα. Σαν να είμαστε εδώ για έναν χαβαλέ, αφού η εξουσιαστικότητα θα εμπεριέχεται στο όλον και φυσικά εμείς δεν θα έχουμε καμία τύχη, αφού όπως είπε και ο καλός Νικόμαχος είμαστε ένα τίποτα μέσα στον άπειρο χώρο.

Καταλαβαίνω ότι φαίνονται υψηλή ραπτική αυτά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πάρα μα πάρα πολύ απλά.

Είτε δημιουργηθήκαμε- εξελιχθήκαμε έτσι όπως είμαστε, είτε "κάτι" "κάποιος" μας χάλασε στην πορεία.

Τέρμα τα πλατσουρίσματα στα λασπόνερα, τα ρηχά και τα απόνερα...

Μάσκες, βατραχοπέδιλα και νεοπρέν και βουρ για τα...βαθιά!

Ξεκινάμε με μερικά διαμάντια:

quote:

---

Είμαι σχεδόν σίγουρη οτι ο κόσμος έχει κάποιον σκοπό που ξεπερνά κάθε είδους μηχανιστικό πρότυπο αναφοράς , και αυτό το διαπιστώνουμε εύκολα απο τους άπειρους βαθμούς ελευθερίας της συνείδησης. Η συνείδηση μοιάζει να είναι ο μέχρι τώρα σταθμός , σε έναν κόσμο που βαδίζει πρός μια κατεύθυνση τελείωσης . Η συνείδηση είναι πια, μια ιδιότητα του σύμπαντος . Έχω την εντύπωση πως ο κόσμος λειτουργεί ως ενας πολλαπλός βρόχος ανάδρασης όλων των μερών με όλα τα μέρη, για τον οποίο ούτε γνωρίζουμε πως ξεκίνησε , αλλά ούτε και πως θα καταλήξει. ('');

---

quote:

---

Το θέμα είναι πιο πίσω και πιο βαθύ. ΑΝ το πράμα είναι όπως το θέτει η πανπαμ, αν το σύμπαν λειτουργεί ενιαία με αυτή τη "λογική", τότε και εμείς ΔΕΝ θα έπρεπε να έχουμε αναπτύξει ιδανικά και αρχές του στυλ ισότητα, δικαιοσύνη και τέτοια φαιδρά. Αυτά σε ένα σύμπαν όπως το θέτει η Πανπαμ, θα αποτελούσαν ασθένεια και παράδειγμα προς αποφυγή. Για να στο χοντρύνω, σε αυτή την περίπτωση ο αρχετυπικός Οφις, Προμηθέας η Σατανάς ή ότι άλλο, θα έπρεπε να αποτελέι τον σωτήρα μας από ένα σύστημα σκλαβιάς αφού θα έχουμε δημιουργηθεί (και φρακταλικά να το πάρεις στα ίδια καταλήγεις) ή εξελιχθεί για να φτάοσυμε και πάλι σε ένα τίποτα. Σαν να είμαστε εδώ για έναν χαβαλέ, αφού η εξουσιαστικότητα θα εμπεριέχεται στο όλον και φυσικά εμείς δεν θα έχουμε καμία τύχη, αφού όπως είπε και ο καλός Νικόμαχος είμαστε ένα τίποτα μέσα στον άπειρο χώρο.

Καταλαβαίνω ότι φαίνονται υψηλή ραπτική αυτά, αλλά στην πραγματικότητα είναι πάρα μα πάρα πολύ απλά.

Είτε δημιουργηθήκαμε- εξελιχθήκαμε έτσι όπως είμαστε, είτε "κάτι" "κάποιος" μας χάλασε στην πορεία.

---

.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "

quote:

---

...Ξυπνάω στις 11 και σχολάω στις 3 το βράδυ σημειωτέον. Μιλάς Πανπαμ εντός του υπάρχοντος συστήματος, μιλάω για ένα σύστημα που όλοι, ο καθένας στο είδος του φτιάχνουμε μαζί τα σπίτια μας. Δημοκρατία στα κοινά,κ ελευθερία στα προσωπικά. Με τον καθένα να παίρνει ένα ρόλο και όχι έναν βαθμό εξουσίας, αξιοκρατικά....

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

quote:

---

Αυτό - ιδεαλιστικά ακούγεται καλό. Πρακτικά είναι ανέφικτο γιατί - νομίζω ανάμεσα στα άλλα - έίναι αφύσικο και απαιτεί για υλοποίηση "επένδυση" που όταν γίνεται "καπελώνεται" λόγο απληστίας.

---

quote:

---

Πιστεύεις θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Κόσμος περιέχει έναν άπειρο συνδυασμό χαρακτηριστικών, τα οποία αποδίδονται με τυχαιότητα στους επιμέρους μικρόκοσμους, δημιουργώντας έτσι μοναδικότητες όπως αυτή του δικού μας;

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr