όσο και αν προσπαθήσεις να κάνεις το topic σάν και κάτι άλλα φόρουμ που συναθροίζεστε κάτι σκοταδιστές μουλάδες σάν και του λόγου σου, δέν θα σου την κάνω την χάρη.

Έχε υπ'όψιν σου ότι κάτι άμυαλα φερέφωνα σάν και σένα, που μοναδικό τους δεκανίκι αποτελούνε τα copy-paste απο τις γνωστές πηγές του ιουδαϊκού σας κατεστημένου, ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ.

Επομένως, η ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ και βγάλε τα μεσσιανικά γυαλιά που σου φόρεσαν ή κάνε μας την χάρη και ασχολήσου με κανένα μοναστήρι ή κανένα νέο γιαχβεδοθαύμα. Θα βρείς ΠΟΛΛΑ!

Κατα τα άλλα, το Θηρίο θα το βρείς ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, και μάλιστα βόσκει στα μυαλά σας εδώ και 1700 χρόνια.

Και που'σαι, ο συγγραφέας Ιωάννης της "Αποκάλυψις" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ" ΣΑΣ. Έτσι για να μαθαίνετε και τίποτα εκτός απο δοξολογίες στο Θεό της ερήμου...

Shalom!

Εάν πιστεύεις ότι μου λείπει η γενναιότητα να σταματήσουμε την κουβέντα τώρα, δεν υπάρχει λόγος να αναλωνόμαστε. Άν αυτό κατάλαβες τόσες μέρες, πές το.

Όμως, ποιά είναι τελικά η αλήθεια για την οποία μας μιλάς? Ποιά είναι η δικιά σου η αλήθεια?

Ωραία ερώτηση και θάθελα να την απαντήσω όσο καλύτερα γίνεται.
Για να βοηθήσω την κουβέντα θα μιλήσω με καποιες προσωπικές παραδοχές, για να έχω από κάπου να ξεκινήσω.

Πρώτη παραδοχή.
Η μοναδική "Αλήθεια" είναι ο Θεός.

Δεν είναι ότι το διαβάζουμε αυτό και στην Καινή Διαθήκη, είναι πρωτίστως διότι έτσι το αισθάνομαι, έτσι το νοιώθω, απλά στην Καινή Διαθήκη βλέπουμε ότι ο Χριστός το δηλώνει αυτό "εγώ είμαι η αλήθεια και η ζωή" και έτσι υπάρχουν και οι απαραίτητες επιβεβαιώσεις που με προσδιορίζουν σαν Χριστιανό.
Η αλήθεια όμως την οποία καταλαβαίνουμε και δεχόμαστε ο καθένας μέσα μας, νομίζω ότι είναι κάτι διαφορετικό από την "Αλήθεια". Η "προσωπική αλήθεια" πιστεύω ότι είναι μιά προσωπική εικονική πραγματικότητα διαρκώς εναλλασόμενη, διαρκώς εμπλουτιζόμενη ή εκπτωχιζόμενη. Αυτό που εμείς κάθε φορά δεχόμαστε σαν αλήθεια δεν είναι τίποτα άλλο παρά μιά ορθή προβολή δια μέσου των αισθήσεων και του νού μας, της "Αλήθειας" μέσα μας.
Δύο είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την "προσωπική αλήθεια" μας.
Η "Αλήθεια" αυτή καθ'εαυτή και εμείς.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σχηματικά ότι η "Αλήθεια" είναι η πομπός, και εμείς είμαστε ο δέκτης. Στο εμείς περιλαμβάνεται το σώμα μας, η ψυχή μας, αλλά και οι αισθήσεις μας, και οι υπεραισθήσεις μας.

Δεύτερη παραδοχή.
Η "Αλήθεια" απλά "ήταν" "είναι" και "θα είναι".

Τίποτα δεν υπάρχουν πιό προσδιοριστικά, πιό αντιπροσωπευτικά από αυτές τις εκφράσεις. Καθόσον η "Αλήθεια" δεν μπορεί να περιγραφεί και να αναπλαστεί μέσα μας στην πραγματική της άπειρη αυθεντία, οι λέξεις δεν μπορούν να την προσδιορίσουν, απλά οι πιό αντιπροσωπευτικές λέξεις που την προσδιορίζουν είναι αυτές οι τρείς "ο ών", "ο ήν" και "ο ερχόμενος".
Με το δεδομένο αυτό λοιπόν και μόνο, σχηματικά λέμε ο Θεός "ο αυτός εις τους αιώνας". Η θεώρηση στη φύση της θέλει λίγο μαθηματική και φυσική σκέψη, θέλει την κβαντικότητα και τη σχετικότητά της. Οι αιώνες εξαρτώνται απ'το Θεό, όχι ο Θεός απ' τους αιώνες. Ο Θεός είναι υπέρχρονος.

Συμπερασματικά, και εφ' όσον ο Θεός "ο αυτός εις τους αιώνας", αυτό που καθορίζει την "προσωπική αλήθεια" μας είμαστε αποκλειστικά εμείς. Εμείς στην ουσία έχουμε απόλυτο έλεγχο στην διαμόρφωση της "προσωπικής αλήθειας" μας.

Η "προσωπική αλήθεια" μου, είναι μιά αυθαίρετη εντελώς προσωπική σύνθεση της "Αλήθειας", που περιλαμβάνει όσα σωστά σημεία της "Αλήθειας" της έχω επιστρέψει εγώ να έχει και όσα στρεβλά σημεία έχω προσθέσει εγώ είτε ηθελημένα, βολεματικά, είτε αθέλητα, λόγω αδυναμίας, είτε λόγω εγωισμού, είτε λόγω αυθαιρεσίας.

Επίσης, μας μιλάς για την Εκκλησία που ιδρύθηκε 50 μέρες απο την Ανάσταση του Χριστού? Είσαι βέβαιος για αυτή την καταγραφή?

Ναί, έχω τύχει σε τέτοια Θεία Λειτουργία, έχω δεί τις φυλλάδες, όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν είμαι πεπεισμένος.

Είσαι βέβαιος ότι η Εκκλησία που προσέρχεσαι είναι εκείνη του επαναστάτη Ιησού των περιγραφών?

Το επαναστάτης το κοιτάω και το ξανακοιτάω και δεν μου καλοαρέσει, χωρίς να μπορώ να καταλάβω τί είναι αυτό που δεν μου αρέσει σ'αυτό.
Πάντως για να απαντήσω στην ερώτησή σου, ευθέως σου λέω ΟΧΙ.
Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα. Έχουν προσαρμοστεί στα μέτρα κάποιων, ίσως του εκάστοτε ιερατείου, σίγουρα όχι των Εβραίων.
Νομίζω ότι σε αυτό μάλλον συμφωνούμε.
Βέβαια υπάρχουν κάποια άλλα που για μένα έχουν τεράστια αξία, που δεν ξέρω αν τα αγνοείς εσύ ή αν απλά τα προσπερνάς ή τα απορρίπτεις.
Για μένα για παράδειγμα έχουν τεράστια αξία τα μυστήρια και συγκεκριμμένα το μυστήριο της "Θείας Ευχαριστίας".
Για να συνδέσω λίγο αυτό που λέω με τα παραπάνω περί "Αληθείας":

Παραδοχή τρίτη.
Η "Αλήθεια" μας επισκεφτηκε με την μορφή του Χριστού, και μας παρέδωσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ως ασφαλή και απλό τρόπο διατήρησης της "κοινωνίας" μαζί της.

Και κάτι ακόμα: πιστεύεις πραγματικά ότι τελικά υπήρξε "Ανάσταση" στην κυριολεξία που αποδίδει το ποίμνιο?

Γιατί όχι; Πάντα δυνατά τω Θεώ εστί. Εξ'άλλου και ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος λέει "ει Χριστός ουκ ανέστη, ματαία η πίστις ημών". Αν δεν αναστήθηκε ο Χριστός η τρίτη παραδοχή μου καταπίπτει, επομένως είναι λάθος η θεώρησή μου περί της "Αληθείας"

Αναφορικά με το όρο "αίρεση" που αποδίδω στον Χριστιανισμό γιατί άραγε ενοχλείσαι? Τί είναι αυτό που λείπει απο τον χριστιανισμό ώστε να μην είναι μία αίρεση του αρχέγονου ιουδαϊσμού?

Η λέξη αυτή παράγεται απο το "αιρούμαι" (επιλέγω-εκλέγω) και στην εξειδικευμένη σημασία της λέξης σημαίνει την σημασιολογική μετάπτωση, την επιλογή μίας νέας ερμηνείας η οποία και αποκλίνει απο τα καθιερωμένα. Βλέπεις κάτι που να μην βρίσκει αντίκρισμα στο δόγμα που ασπάζεσαι?

Ενοχλούμαι γιατί υποτιμάται με αυτόν το τρόπο ο Χριστιανισμός. Αντί να καταλάβουμε ότι ο Χριστιανισμός είναι απλά μιά πολύ πιό πλήρης "εικόνα" που δόθηκε από το Θεό στους ανθρώπους, υποβιβάζεται σε κακέκτυπο παράγωγο της εντελώς αρχέγονης Ιουδαϊκής θρησκείας.
Νομίζω ότι ο Χριστιανισμός είναι κάτι καινούργιο, όσο και άν είχε τις ρίζες του στον Ιουδαϊσμό. Και κυνηγήθηκε και κυνηγιέται από αυτόν. Μην κοιτάς την οργάνωση της κατα κόσμον εκκλησίας που στην Δύση είνα "Banka de Spirito Santo" και στην ανατολή φαίνεται να έχουμε ζηλέψει τα κατορθώματα των δυτικών και να προσπαθούμε εκκλησιολογικά κατά κόσμον να τους μιμηθούμε με ξενοδοχεία, με επενδύσεις, με εταιρείες διαχείρισης ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας και πάει λέγοντας. Σου έχω μιλήσει ότι, αλοίμονο, μόνο εκκλησία δεν είναι αυτό. Ο Ιούδας ήταν αυτός που κρατούσε τον κορβανά. Δύσκολο πράγμα ο κορβανάς φίλε μου, και γώ δεν είμαι σίγουρος ούτε για τον εαυτό μου.
Υπάρχει όμως και αλλά στην υπόθεση. Υπάρχει και πραγματική εκκλησία. Υπάρχουν και πραγματικοί Χριστιανοί. Άνθρωποι της αρετής, άνθρωποι της αγάπης, της προσευχής, της θυσίας. Έχω γνωρίσει τέτοιους και συναναστρέφομαι με τέτοιους. Δεν είναι σε όλα Άγιοι. Είναι άνθρωποι, έχουν και τα ελαττώματά τους, αλλά το παλεύουν. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, δεν τους πιάνει το μάτι σου, δεν τους καταλαβαίνεις. Είναι ελεήμονες χωρίς να το έχει δεί ποτέ κανείς, είναι άνθρωποι της αρετής και ούτε σου περνάει απ'το μυαλό σου. Μπορεί να τους συναντήσεις στο μπακάλικο, στον κρεοπώλη, στη λαϊκή, στο σούπερ μάρκετ, στο δρόμο. Αν θα τους συναντήσεις στο δρόμο, να ξέρεις ότι θα είναι κάποιοι από αυτούς που δεν θα προσέξεις, που δεν θα έχουν τίποτα επάνω τους για να τραβήξουν την προσοχή σου. Ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι και είναι πολλοί.

Το έχω γράψει και σε άλλο topic, ότι κανείς δέμ αμφισβητεί πλέον, ούτε του Πάπα εξαιρουμένου, το ότι ο Χριστιανισμός ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΙΟΥΔΑΪΚΑ. Χωρίς την προφητολογία και την σημασιολογία π.χ. της Πεντατεύχου (Π.Δ.) δέν δύναται να δικαιολογήσει το Χριστιανικό δόγμα ούτε ΜΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Νομίζω ότι η Παλαιά Διαθήκη απλά με βοήθησε στο να κάνω τις αρχικές παραδοχές μου, τίποτε άλλο.

Αυτό που δέν μπόρεσαν να καταλάβουνε απλά οι αγνοί και παραπλανημένοι απλοί θρησκευόμενοι πολίτες, είναι ότι ο εξελληνισμένος εβραϊσμός του Παύλου υπήρξε ουσιαστικά ενας μαχητικότατος προπαγανδιστής του ΜΑΥΡΟΥ ΕΒΡΑΪΣΜΟΥ. Ενας ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ.

Διαφωνώ. Πιστεύω ότι ο Απόστολος Παύλος είναι εκφραστής του Χριστού και άξιος μαθητής του. Μία φράση του μόνο, διότι το θέμα είναι όντως τεράστιο "ημείς όμως διδάσκομεν Χριστόν ηναστημένο. Ιουδαίοις μεν σκάνδαλο, μωρία δε Έλλησιν". Μόνο για Εβραιοπροπαγανδιστής δεν μου ακούγεται.

Βλέπεις, αυτή η άτιμη και πλανεύτρα η τυπολατρία ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ. Και δέν ΑΦΗΝΟΥΝΕ να υπάρξει καθαρό μυαλό!

Με αυτή την άτιμη και πλανεύτρα τυπολατρία τα έχω και γώ. Δεν ξέρω άν υπάρχουν κάποιοι που έχουν τη δυνατότητα να "αφήνουνε" ή να "μήν αφήνουνε" να υπάρχει σε κάποιους καθαρό μυαλό. Όπως έχω πεί ήδη σε άλλη συζήτηση θεωρώ ότι ο κάθε ένας μας είναι "αποκλειστικά" υπεύθυνος για τον εαυτό του.
Άν κάποιοι ψήνονται, δεν φταίνε αυτοί που θέλουν να τους "ψήσουν" αλλά οι ίδιοι που τους το επιτρέπουν.

Και εάν θέλεις, τον "Χριστό" του Ιησού και τον "Χριστό" του Παυλισμού ευχαρίστως να τον συζητήσουμε στο σχετικό topic.

Ευχαρίστως και θα το κάνουμε. Αν υπάρχει η ίδια διάθεση για διαρκή αναζήτηση κάτι θα βγεί για όλους μας.

Να'σαι καλά.

ως προς τις δύο πρώτες σου παραδοχές, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις, δέν θα σχολιάσω τίποτα μιάς και η προσωπική αλήθεια που βιώνει ο καθένας μας αποτελεί αυστηρά ατομική αντίληψη κοσμοθεώρησης.

Ως προς το θέμα των Ευαγγελίων και κατα πόσο αυτά αντανακλούν την ιστορική πραγματικότητα, θα σου πω πολύ απλά ότι είναι η μυθική διάσταση μίας συλλογικής προσπάθειας. Υπήρξε απλά ο «Χριστός» που χρειάστηκε ενα ολόκληρο σύστημα της εποχής.

«Χαίρε Δίδυμε, δεύτερε Χριστέ μου.» ( Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, 2ο απόσπασμα) Αυτό διαβάζει κανείς για παράδειγμα σε παλαιότερα «Ευαγγέλια». Οι ερμηνείες ήσαν πολλες και ο «Χριστός» δέν αποτελούσε πάντοτε εναν «ενσαρκωμένο».

Όμως μετά το ανελέητο κόψε-ράψε των Ευαγγελίων που έλαβε χώρα κυρίως μεταξύ 4ου και 5ου αιώνα, προς αποκατάσταση του ιδανικού προφίλ που έπρεπε να έχει ο «δικός τους» Χριστός, πολλά Ευαγγέλια και άλλα κείμενα είτε «ξεχάστηκαν» είτε έπρεπε πλέον να χαρακτηριστούμε ως……. πλαστά (μη-κανονικά).

Αναφορικά με την τρίτη σου παραδοχή, την κυριολεκτική Ανάσταση δηλαδή, θα σημειώσουμε τα εξής ασυμβίβαστα. Ασυμβίβαστα τόσο με την Π.Δ. (βάση της οποίας υποτίθεται λαμβάνουνε όλα τα δρώμενα χώρα) αλλά όσο και με τα ίδια Του τα λόγια.

Α) Μετά τη (υποτιθέμενη) Ανάσταση του Ιησού, η Μαρία η Μαγδαληνή λοιπόν ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ (κατά Ιωάννη 20.15), και τότε αυτός εξαφανίζεται, διότι φοβάται κάποιο κίνδυνο (!), ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΓΙΑ ΕΝΑ….ΕΞΑΫΛΩΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑ !

Β) ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΜΜΑΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Και μόνο το βράδυ, όταν επαναλαμβάνει ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ και ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται…..για τον Χριστό! Μάλιστα, με τη έμφυτη αγάπη που έχουν όλοι οι Ανατολίτες για τα θαύματα, νομίζουν αμέσως ότι μεταμορφώθηκε, για να μην τον αναγνωρίσουν οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι (κατά Λουκά 24. 13-32).

Γ) Τέλος, αυτές οι «εμφανίσεις» έχουν όλα τα στοιχεία μιας ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗΣ ΥΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ! Ο Ιησούς τρώει, και κατά συνέπεια χωνεύει την τροφή! Πράγμα που μια….. θεία οπτασία ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ (κατά Λουκά 24.38-43), διότι Η ΧΩΝΕΨΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΕΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΦΟΔΕΥΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ!

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι:
A) Δεν τον αναγνωρίζουν, άρα....
B) τρώει και πίνει, ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
C) Επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια και τις κινήσεις με τον Ιησού, άρα είναι ο ίδιος ή ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ, ο οποίος γνωρίζει καλά την συμπεριφορά του και τους τρόπους του (λέμε τώρα..)

ΕΑΝ η ανάσταση ήταν πραγματική φίλτατε, τότε γιατί έπρεπε να κρύβεται ο Αναστημένος στους δημόσιους χώρους, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ? Απο ΠΟΥ, απο ΠΟΙΑ προφητεία προκύπτει και δικαιολογείται αυτή η συμπεριφορά?

Ερωτώ λοιπόν: ΕΑΝ ο Ιησούς είχε αναστηθεί, τότε ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Πιλάτο και στους αξιωματικούς του? ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Ηρώδη τον Αντίπα, η εμπρός στον Καϊάφα, αδιαφορώντας για τα τείχη και τους φύλακες?

ΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ….ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ??

ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, τι περίμενε για να φανερωθεί εμπρός στους ιερείς στο Ναό, ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ? «και αυτός είπεν προς αυτούς, ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία του πιστεύειν επί πάσιν οις ελάλησαν οι προφήται. Ουχί ταύτα έδει παθείν τον Χριστόν και εισελθείν εις την δόξαν αυτού?» (Κατά Λουκάν 24.25-26)

Και όμως, για την ώρα, η…… «είσοδος είς την δόξαν» περιορίστηκε σε ντροπαλές, νυχτερινές εμφανίσεις και μάλιστα προ...αυστηρότατα επιλεγμένων προσώπων!

ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΜΠΩΔΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΟΙΠΟΝ.....

Και συγκεκριμένα: ο Μεσσίας (ο «Χριστός») όπως τον περιγράφει το 64ο κεφάλαιο του Ησαϊα, αποκαλύπτεται στον λαό του να τον κρίνει καθισμένος επάνω σε ένα θρόνο στο αέτωμα του Ναού της Ιερουσαλήμ. Από εκεί θα κηρύξει το βασίλειο του, την απελευθέρωση του Ισραήλ, και θα τρέψει σε φυγή τον Ρωμαίο κατακτητή.

Ίσως με αυτή μας την τοποθέτηση βοηθήσουμε να καταλάβουνε οι φίλοι μας οι χριστιανοί, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝΕ ΟΙ ΑΒΡΑΑΜΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΩΣ ΤΟΝ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ» ΜΕΣΣΙΑ: ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ Η ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ, ΟΥΤΕ....ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΡΑΒΗΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ!

Και...παρεμπιπτόντως, ο Μεσσίας της Π.Δ. δέν είναι ούτε Θεός αλλά ούτε και Θεάνθρωπος, ΑΛΛΑ ΑΠΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Διάβασε και θα το βρείς.

Τέλος να σχολιάσουμε ότι ο Άγιος Ειρηναίος μας πληροφορεί ότι τον σταύρωσαν στα πενήντα του χρόνια ( «πλησιάζοντας το γήρας» ).....

Όσον αφορά δε το θέμα του Παύλου και του πραγματικού ρόλου που έπαιξε, ευχαρίστως να το δούμε στο συγκεκριμένο topic.

Να'σαι καλά Poet.

Κατ' αρχάς χαίρομαι πάρα πολύ διότι βρήκαμε τουλάχιστον ένα κοινό έδαφος για να πατάμε. Γόνιμος διάλογος χωρίς κοινά στοιχεία δεν μπορεί να υπάρξει και σύντομα καταλήγει είτε σε διαξιφισμό, είτε εκφυλλίσεται.

Ως προς το θέμα των Ευαγγελίων και κατά πόσο αυτά αντανακλούν την ιστορική πραγματικότητα, θα σου πω πολύ απλά ότι είναι η μυθική διάσταση μίας συλλογικής προσπάθειας. Υπήρξε απλά ο «Χριστός» που χρειάστηκε ένα ολόκληρο σύστημα της εποχής.

Αυτό σαφέστατα είναι το δικό σου συμπέρασμα φίλε μου, αλλά το προσωπικό συμπέρασμα επειδή βασίζεται στην προσωπική ερμηνεία πάντοτε είναι υπό αίρεσιν, όπως και το δικό μου. Διότι την ερμηνεία εμείς την κάνουμε και εφ' όσον κάθε στιγμή αλλάζουμε είναι πολύ πιθανόν κάποια στιγμή η αλλαγή μας αυτή να μας οδηγήσει σε αναθεώρηση της ερμηνείας μας. Να επαναλάβω δε ότι εμείς αλλάζουμε κάθε στιγμή διότι αλλάζουν οι γνώσεις μας, η εμπειρία μας και τα βιώματά μας.

«Χαίρε Δίδυμε, δεύτερε Χριστέ μου.» ( Ευαγγέλιο του Βαρθολομαίου, 2ο απόσπασμα) Αυτό διαβάζει κανείς για παράδειγμα σε παλαιότερα «Ευαγγέλια». Οι ερμηνείες ήσαν πολλές και ο «Χριστός» δεν αποτελούσε πάντοτε έναν «ενσαρκωμένο».

Όμως μετά το ανελέητο κόψε-ράψε των Ευαγγελίων που έλαβε χώρα κυρίως μεταξύ 4ου και 5ου αιώνα, προς αποκατάσταση του ιδανικού προφίλ που έπρεπε να έχει ο «δικός τους» Χριστός, πολλά Ευαγγέλια και άλλα κείμενα είτε «ξεχάστηκαν» είτε έπρεπε πλέον να χαρακτηριστούμε ως……. πλαστά (μη-κανονικά).

Επί του συγκεκριμένου, λίγα θα είχα να σχολιάσω.
Ο Χριστός δεν παρέδωσε δόγμα με την έννοια του όρου που την γνωρίζουμε σήμερα.
Ο Χριστός επιτέλεσε ένα Θείο έργο που ονομάστηκε το μυστήριο της «Θείας Οικονομίας» και παρέδωσε τις εντολές του ή καλύτερα τις παραινέσεις του στους μαθητές του.
Με το πέρασμα βέβαια των χρόνων, δημιουργήθηκε η ανάγκη κωδικοποίησης όλων αυτών και δημιουργίας του δόγματος.
Αναλογίσου λοιπόν πόσοι Schwabe δεν θα έβγαιναν σήμερα, αν δεν υπήρχε σχηματισμένο δόγμα, δόγμα που πρακτικά σχηματίστηκε τόσο με τα Ευαγγέλια όσο και με τις επιστολές των Αποστόλων αλλά και με τους Αποστολικούς κανόνες, το Ιερό πηδάλιο και τις αποφάσεις των επτά οικουμενικών συνόδων, αλλά και με την ιερά παράδοση, αναλογίσου λοιπόν τι θα έλεγε σήμερα ο Schwabe και ο κάθε Schwabe που θα ήθελε να ψαχτεί, αν δεν υπήρχε αυτό το δόγμα.
Τι αυθαιρεσία θα μπορούσαμε να καταλογίσουμε σε εκείνη την περίπτωση.
Τουλάχιστον τώρα έχουμε κάτι γραπτό.
Εάν άφηναν να κυκλοφορούν τα απόκρυφα χωρίς να καταδειχτούν, τι αυθαιρεσία δεν θα υπήρχε σήμερα και πόσες διαφορετικές ερμηνείες. Εδώ με δεδομένη την Αγία Γραφή, υπάρχουν πάνω από 2.000 «Χριστιανικές αιρέσεις», οι οποίες διαβάζουν από το ίδιο κείμενο και όλες κάνουν διαφορετική ερμηνεία. Φαντάσου πόση σάλτσα δεν θα είχε προστεθεί, πόσο μελό, αλλά και πόσα ωραία κομμάτια δεν θα είχαν παραληφθεί στα "Ευαγγέλια". Άρα σαφέστατα και έπρεπε να καταδειχτούν τα "επίσημα" και τα "απόκρυφα" κείμενα, για να γνωρίζει ο κόσμος ποιά από αυτά περιέχουν χαρακτηριστικά του δόγματος και ποιά όχι.

σχετικά με τα υπόλοιπα που αναφέρεις, ας τα πάρουμε ένα ένα:

Α) Μετά τη (υποτιθέμενη) Ανάσταση του Ιησού, η Μαρία η Μαγδαληνή λοιπόν ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΗΠΟΥΡΟΣ (κατά Ιωάννη 20.15), και τότε αυτός εξαφανίζεται, διότι φοβάται κάποιο κίνδυνο (!), ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΓΙΑ ΕΝΑ….ΕΞΑΫΛΩΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑ !

Είναι έτσι όμως; Ας δούμε το κείμενο :
11 Μαρία δε ειστήκει προς τω μνημείω εξω κλαίουσα. ως ουν εκλαιεν παρέκυψεν εις το μνημειον,
12 και θεωρει δύο αγγέλους εν λευκοις καθεζομένους, ενα προς τη κεφαλη και ενα προς τοις ποσίν, οπου εκειτο το σωμα του Ιησου.
13 και λέγουσιν αυτη εκεινοι, Γύναι, τί κλαίεις; λέγει αυτοις οτι Ηραν τον κύριόν μου, και ουκ οιδα που εθηκαν αυτόν.
14 ταυτα ειπουσα εστράφη εις τα οπίσω, και θεωρει τον Ιησουν εστωτα, και ουκ ηδει οτι Ιησους εστιν.
15 λέγει αυτη Ιησους, Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητεις; εκείνη δοκουσα οτι ο κηπουρός εστιν λέγει αυτω, Κύριε, ει συ εβάστασας αυτόν, ειπέ μοι που εθηκας αυτόν, καγω αυτον αρω.
16 λέγει αυτη Ιησους, Μαριάμ. στραφεισα εκείνη λέγει αυτω Εβραϊστί, Ραββουνι (ο λέγεται Διδάσκαλε).
17 λέγει αυτη Ιησους, Μή μου απτου, ουπω γαρ αναβέβηκα προς τον πατέρα. πορεύου δε προς τους αδελφούς μου και ειπε αυτοις, Αναβαίνω προς τον πατέρα μου και πατέρα υμων και θεόν μου και θεον υμων.

Η Μαρία λοιπόν ήταν φορτισμένη, έκλαιγε και σαφέστατα δεν περίμενε να δεί το θέαμα που έμελλε να δεί. Μίλησε σε κάποιον που τον πέρασε για κηπουρό. Τέτοια σαστιμάρα είχε, που μέσα στη βαθιά νύχτα, δίπλα στον τάφο, νόμιζε ότι είδε έναν κηπουρό. Δεν είναι παράλογη η συναισθηματική φόρτιση της Μαρίας, η οποία ήταν τόση, που δεν εξέλιψε ούτε αφού είδε τους δύο αγγέλους να κάθονται στον τάφο, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να αρκούσε σε κάποιον αυτή και μόνο η εικόνα. Μάλιστα δεν ξέρουμε αν η Μαρία βγαίνοντας απ’ τον τάφο δεν μας γνωρίζεται από ποια μεριά είδε τον Ιησού, αν ήταν από μπροστά, από πλάγια ή από πίσω. Το δεδομένο είναι ότι όπως και να τον είδε δεν τον πρόσεξε και αυτό φαίνεται καθαρά διότι μετά την προσφώνηση τότε αυτή «στραφείσα» πλέον του μιλάει και του λέει «Ραββουνί». Πάντως εφ’ όσον υπάρχει το στραφείσα δηλώνεται ότι είτε δεν τον έβλεπε είτε δεν τον πρόσεξε.

Β) ΟΥΤΕ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΜΜΑΟΥΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Και μόνο το βράδυ, όταν επαναλαμβάνει ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ και ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ, καταλαβαίνουν ότι πρόκειται…..για τον Χριστό! Μάλιστα, με τη έμφυτη αγάπη που έχουν όλοι οι Ανατολίτες για τα θαύματα, νομίζουν αμέσως ότι μεταμορφώθηκε, για να μην τον αναγνωρίσουν οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι (κατά Λουκά 24. 13-32).

Ας δούμε και αυτό το κείμενο :
29 και παρεβιάσαντο αυτον λέγοντες, Μεινον μεθ' ημων, οτι προς εσπέραν εστιν και κέκλικεν ηδη η ημέρα. και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις.
30 και εγένετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ' αυτων λαβων τον αρτον ευλόγησεν και κλάσας επεδίδου αυτοις.
31 αυτων δε διηνοίχθησαν οι οφθαλμοι και επέγνωσαν αυτόν. και αυτος αφαντος εγένετο απ' αυτων.
32 και ειπαν προς αλλήλους, Ουχι η καρδία ημων καιομένη ην εν ημιν ως ελάλει ημιν εν τη οδω, ως διήνοιγεν ημιν τας γραφάς;
33 και αναστάντες αυτη τη ωρα υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ, και ευρον ηθροισμένους τους ενδεκα και τους συν αυτοις,
34 λέγοντας οτι οντως ηγέρθη ο κύριος και ωφθη Σίμωνι.

Το σημαντικό στο σημείο αυτό δεν είναι ότι τον αναγνώρισαν όταν έκανε τις κινήσεις κάθε άλλο.
Η "κλάσις των άρτων" είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, που δόθηκε στους μαθητές την Μεγάλη Πέμπτη.

Ας δούμε μερικές αναφορές για να διαλευκάνουμε εντελώς το θέμα

Κατά Μάρκον Κεφ.14:22
"Και εσθιόντων αυτων λαβων αρτον ευλογήσας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν, Λάβετε, τουτό εστιν το σωμά μου."

Κατά Λουκάν Κεφ.22:19
"και λαβων αρτον ευχαριστήσας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λέγων, Τουτό εστιν το σωμά μου το υπερ υμων διδόμενον. τουτο ποιειτε εις την εμην ανάμνησιν."

Πράξεις Αποστόλων Κεφ.2:42
"ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστόλων και τη κοινωνία, τη κλάσει του αρτου και ταις προσευχαις."

Πράξεις Αποστόλων Κεφ.20:7
"Εν δε τη μια των σαββάτων συνηγμένων ημων κλάσαι αρτον ο Παυλος διελέγετο αυτοις"

Προς Κορινθίους Κεφ.10
16 το ποτήριον της ευλογίας ο ευλογουμεν, ουχι κοινωνία εστιν του αιματος του Χριστου; τον αρτον ον κλωμεν, ουχι κοινωνία του σώματος του Χριστου εστιν;

Αυτή λοιπόν είναι "η κλάση των άρτων".

Η ιστορία αυτή μας δόθηκε, προκειμένου να μας υπογραμμίσει ότι τον Χριστό και άν ακόμα είναι δίπλα μας, δεν μπορούμε να τον αναγνωρίσουμε αν δεν κοινωνούμε, αν δεν μετέχουμε στη Θεία Ευχαριστία, εάν μετέχουμε τότε και εμάς θα «διανοιχθούν» οι δικοί μας οφθαλμοί και θα δούμε και θα κοινωνούμε με τον Χριστό. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Λουκάς παραθέτει αυτήν την ιστορία στο Ευαγγέλιό του.

Πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι στο συγκεκριμένο χωρίο στο 32 έρχονται πλέον οι δύο μαθητές να επιβεβαιώσουν αυτά που ο Σίμων Πέτρος έλεγε, το ότι δηλαδή είδε τον Ιησού αναστημένο και όπως συνάγεται από το χωρίο αυτό, δυσπιστούσαν κάποιοι σε αυτά που ο Πέτρος έλεγε. Επομένως οι μαθητές δεν δεχθήκαν «αναπόδεικτα» το γεγονός της Αναστάσεως. Δυσπιστούσαν ως άνθρωποι και έλαβαν τις απαραίτητες επιβεβαιώσεις, αυτοί οι δύσπιστοι μαθητές να πάνε και να μαρτυρήσουν περί της «Αληθείας».

Γ) Τέλος, αυτές οι «εμφανίσεις» έχουν όλα τα στοιχεία μιας ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗΣ ΥΛΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ! Ο Ιησούς τρώει, και κατά συνέπεια χωνεύει την τροφή! Πράγμα που μια….. θεία οπτασία ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ (κατά Λουκά 24.38-43), διότι Η ΧΩΝΕΨΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΕΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΦΟΔΕΥΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ!
Ας δούμε όμως και την συνέχεια της Γραφής
35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνώσθη αυτοις εν τη κλάσει του αρτου.
36 Ταυτα δε αυτων λαλούντων αυτος εστη εν μέσω αυτων και λέγει αυτοις, Ειρήνη υμιν.
37 πτοηθέντες δε και εμφοβοι γενόμενοι εδόκουν πνευμα θεωρειν.

Ενώ λοιπόν αυτοί διηγιόντουσαν στους μαθητές όσα συνέβησαν, Αυτός «έστη», όχι ήλθε, δεν τον είδαν να έρχεται από κάπου, αλλά να εμφανίζεται ξαφνικά στο μέσον αυτών.
Τι ταραχή λοιπόν πήραν οι απόστολοι, ώστε ο Χριστός του λέει «Ειρήνη υμίν».
Αυτοί δε, φοβήθηκαν γιατί νομίσαν ότι βλέπουν κάποιο πνεύμα, κάποια οπτασία, κάποιο φάντασμα. Γι αυτό λοιπόν τον λόγο ο Ιησούς, για να τους δείξει ότι δεν είναι όραμα, δεν είναι οπτασία, δεν είναι φάντασμα ...

38 και ειπεν αυτοις, Τί τεταραγμένοι εστέ, και δια τί διαλογισμοι αναβαίνουσιν εν τη καρδία υμων;
39 ιδετε τας χειράς μου και τους πόδας μου οτι εγώ ειμι αυτός. ψηλαφήσατέ με και ιδετε, οτι πνευμα σάρκα και οστέα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα.
40 και τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους πόδας.

Παρ'όλα αυτά, εκείνοι "ακόμα απιστούν" και τότε και ΜΟΝΟ τότε, για να διαλύσει την απιστία τους παίρνει ένα κομμάτι ψάρι και τρώει

41 ετι δε απιστούντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζόντων ειπεν αυτοις, Εχετέ τι βρώσιμον ενθάδε;
42 οι δε επέδωκαν αυτω ιχθύος οπτου μέρος.
43 και λαβων ενώπιον αυτων εφαγεν.
44 Ειπεν δε προς αυτούς, Ουτοι οι λόγοι μου ους ελάλησα προς υμας ετι ων συν υμιν, οτι δει πληρωθηναι πάντα τα γεγραμμένα εν τω νόμω Μωϋσέως και τοις προφήταις και ψαλμοις περι εμου.
45 τότε διήνοιξεν αυτων τον νουν του συνιέναι τας γραφάς.
46 και ειπεν αυτοις οτι Ουτως γέγραπται παθειν τον Χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τρίτη ημέρα,

επομένως, το ότι ο Χριστός τρώει δεν γίνεται από βιολογική ανάγκη, αλλά για χάρη των μαθητών του, προκειμένου να πειστούν ότι δεν είναι φάντασμα ή οπτασία.

ΕΑΝ η ανάσταση ήταν πραγματική φίλτατε, τότε γιατί έπρεπε να κρύβεται ο Αναστημένος στους δημόσιους χώρους, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ? Απο ΠΟΥ, απο ΠΟΙΑ προφητεία προκύπτει και δικαιολογείται αυτή η συμπεριφορά?

Ερωτώ λοιπόν: ΕΑΝ ο Ιησούς είχε αναστηθεί, τότε ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Πιλάτο και στους αξιωματικούς του? ΤΙ τον εμπόδιζε να παρουσιαστεί εμπρός στον Ηρώδη τον Αντίπα, η εμπρός στον Καϊάφα, αδιαφορώντας για τα τείχη και τους φύλακες?

Schwabe, διάβασες και διαβάζεις τη Γραφή, δέν κατάλαβες ότι η ανάσταση του Χριστού είναι κατάσταση "μυστηριακή", καθ'όσον αποτελεί μυστήριο του Θεού, που αποδεικνύεται μόνο σε αυτούς που "κοινωνούν" μαζί του. Όχι σε όλο τον κόσμο, μόνο σε αυτούς που τον δέχονται, που του προσφέρονται, Αυτός τους αντιπροσφέρεται.

ΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ….ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ??

Αυτός βρε Schwabe θα ήταν θρίαμβος της εξουσίας, όχι θρίαμβος της αγάπης. Δεν είναι Θεός της εξουσίας, άλλος είναι της εξουσίας, ο δικός μας είναι της αγάπης.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, τι περίμενε για να φανερωθεί εμπρός στους ιερείς στο Ναό, ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑ ΛΟΓΙΑ? «και αυτός είπεν προς αυτούς, ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία του πιστεύειν επί πάσιν οις ελάλησαν οι προφήται. Ουχί ταύτα έδει παθείν τον Χριστόν και εισελθείν εις την δόξαν αυτού?» (Κατά Λουκάν 24.25-26)

Και όμως, για την ώρα, η…… «είσοδος είς την δόξαν» περιορίστηκε σε ντροπαλές, νυχτερινές εμφανίσεις και μάλιστα προ...αυστηρότατα επιλεγμένων προσώπων!

ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΙ ΠΟΜΠΩΔΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΛΟΙΠΟΝ.....

Όταν ήμουνα μικρός έβλεπα κάτι εικόνες με τον εσταυρωμένο και πάνω στο σταυρό μιά ταμπέλα που έγραφε ο BCΛCTΔΞC και προσπαθούσα να καταλάβω τί έλεγε, το ερμήνευα σαν Βαστάξας ... δεν έβγαζα νόημα.
Χρόνια αργότερα έμαθα ότι ήταν τα σύμφωνα από το "Ο ΒΑCΙΛΕΥC THC ΔΟΞΗC".
Μα ... εκεί ακριβώς δοξάστηκε ο Χριστός. Αυτή είναι η βασιλεία του.
Πάνω στο Σταυρό.

Αυτό λέει και ο Ιωάννης, αμέσως μετά την περιγραφή της σκηνής του μυστικού δείπνου, μόλις αποχώρησε ο Ιούδας (Κεφ.13)
31 Οτε ουν εξηλθεν λέγει Ιησους, Νυν εδοξάσθη ο υιος του ανθρώπου, και ο θεος εδοξάσθη εν αυτω.
32 ει ο θεος εδοξάσθη εν αυτω και ο θεος δοξάσει αυτον εν αυτω, και ευθυς δοξάσει αυτόν.

Τώρα δοξάσθηκε ο Υιός του ανθρώπου !!! Όχι στον μέλλοντα καιρό.
Τώρα ήρθε η Βασιλεία των Ουρανών. Με την θυσία του Χριστού.
Γι'αυτό έκτοτε και μέχρι σήμερα η Θεία Λειτουργία ξεκινάει πάντοτε με το "Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος".
Η Βασιλεία των Ουρανών έχει ήδη ξεκινήσει και ζεί μέσα σε κάθε Θεία Λειτουργία, ζεί όπου και όποτε θυσιάζεται ο Χριστός.

Ο Θεός δεν είναι Θεός της δικής μας λογικής. Δεν μπαίνει στα δικά μας νοητικά καλούπια.

Ο Θεός είναι Θεός της Αγάπης και Θεός της Ταπείνωσης.

Επάνω στο σταυρό εκφράστηκε η αγάπη και η ταπείνωση στον απόλυτό της βαθμό.

Διότι, για την αγάπη ή για τη δικαιοσύνη πολλοί άνθρωποι θυσιάστηκαν. Θεός όμως, κανένας, παρά μόνο ο Θεός μας!!!

Ο Θεός φίλε μου είναι υπερεαλιστής γιατί είναι Αγάπη και η Αγάπη είναι υπερεαλιστική, είναι ακατάληπτη.

Αλλά αυτή την υπερεαλιστικότητα τη βρίσκουμε και σε μιά άλλη εικόνα, πάλι του σταυρωμένου Ιησού που ονομάζεται "η άκρα ταπείνωση", όπου
εικονίζεται ο Θεός με το σκήπτρο του και το στέμμα του, το σκήπτρο του είναι "η κάλαμος" που του δόθηκε περιπαιχτικά και το στέμμα του "ο ακάνθινος στέφανος".

Σε τέτοιο βασιλέα πιστεύουμε εμείς, στον "Βασιλέα της Αγάπης", που κρατάει τέτοια σκήπτρα, όχι σαν τα σκήπτρα των βασιλέων της γής. Όχι σαν τα σκηπτρα που επιθυμούσαν και επιθυμούν ακόμα οι Εβραίοι, τα σκήπτρα της δύναμης και της εξουσίας.

Αυτό ακριβώς είναι αυτό που οι Ιουδαίοι θεωρούν «σκάνδαλο» και οι «Έλληνες» «μωρία».

Επίσης αυτόν τον σουρεαλισμό τον βρίσκουμε και στην υμνολογία της εκκλησίας την Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο.

Την Μεγάλη Παρασκευή, μέρα νεκρώσιμη, το βράδυ ψέλνουμε "αναστάσιμα".

Το Μεγάλο Σάββατο, ενώ από το πρωί ψέλνουμε αναστάσιμα, το βράδυ πριν την Ανάσταση, ψέλνουμε "νεκρώσιμα".

Διότι Ανάσταση χωρίς σταύρωση ... δεν υπάρχει.

Γι'αυτό και φωνάζουμε στον Εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου "Τίς Θεός Μέγας ως ο Θεός ημών. Σύ εί ο Θεός ο ποιών θαυμάσια Μόνος".

Είναι η αγάπη λογική; Πώς θα μπορούσε να ήταν λογικός ο Θεός της αγάπης; γίνεται;

Έχε υπ’οψιν σου φίλτατε ότι ακριβώς αυτές οι ασυμβατότητες και αντιφάσεις είναι που οδήγησαν τον ιουδαιοχριστιανισμό στην κατάσταση που βρίσκεται. Οι πελατειακές σχέσεις δηλαδή.

Διότι τα «λάθη» που υπάρχουνε στα διάφορα Ευαγγέλια, υπάρχουνε ακριβώς ένεκα αυτής της ανάγκης: την ικανοποίηση ΟΛΩΝ των στρωμάτων των πιστών. Τίποτα δέν είναι ούτε «Θεόπνευστο» αλλά ούτε και απο κανέναν «Θεό». Άνθρωποι δημιουργούσανε και θα συνεχίσουνε να δημιουργούνε τους Θεούς που αυτοί χρειάζονται. Απλό αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Επειδή όμως το θέμα αυτό έχει συζητηθεί πρόσφατα και σε άλλο topic, σου παραθέτω μία σχετική μου τοποθέτηση.

Κατ’αρχάς κάτι ουσιαστικό για την όλη προσέγγιση είναι ότι ο Ιησούς ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ (Messiah, για να αποφεύγουμε τους βαρβαρισμούς ) Σε περίπτωση αντίθετης γνώμης: τα στοιχεία. (αυτά για την ιστορία του πράγματος….)

Ας δούμε όμως λίγο στενότερα ΤΙ είναι αυτές οι πηγές του Ευαγγελισμού.

Οι πηγές πάνω στις οποίες βασίζονται οι οπαδοί του ιουδαιοχριστιανικού δόγματος προκειμένου να επιχειρηματολογήσουνε για το Α ή Β «ιστορικό» περιστατικό είναι λοιπόν τα λεγόμενα Ευαγγέλια.

Οι λέξεις από μόνες τους, μας δίνουνε πολλές φορές μια πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα του ΤΙ πραγματικά εννοεί ο συγγραφέας, παρά οι όποιες ετσιθελικές ερμηνείες.

«Ευαγγέλιο» = καλή είδηση («καλή» για ποιόν?)

«Κατά» Ιωάννη π.χ. = η λέξη αυτή («Κατά») ΔΕΝ τοποθετείται τυχαία ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. Φανερώνει πως ΔΕΝ γράφτηκαν από τα ίδια τα χέρια των ευαγγελιστών που αναφέρουν, αλλά μας ΞΑΝΑΔΙΝΟΥΝ, περισσότερο ή λιγότερο, πιστά όσα (υποτίθεται..) είπαν κάποτε οι λεγόμενοι ευαγγελιστές. Εάν επρόκειτο περί των αυτούσιων γραπτών, τότε πολύ απλά θα μας έλεγαν «ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ»! Βέβαια, το παπαδαριό κατα την ανάγνωση πληροφορεί το ποίμνιο σύμφωνα με τα όσα γράφει Ο ΙΩΑΝΝΗΣ και όχι ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ...

Και κάτι ακόμα: Σύμφωνα με την παράδοση, οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς ήταν μαθητές ο πρώτος του Πέτρου και ο δεύτερος του Παύλου. Ακόμα λοιπόν και με την αυστηρή Ορθόδοξη άποψη, τα ευαγγέλια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ.

(«Θεοπνευστία» λοιπόν ή....)

Τα πρώτα τρία ευαγγέλια, αποκαλούνται και συνοπτικά, μας μιλούνε ουσιαστικά για τη ζωή και την διδασκαλία του Ιησού. Τα συνοπτικά ευαγγέλια πολύ συχνά αντιφάσκουν μεταξύ τους σε δραματικό βαθμό!

Ας σκεφτούμε απλά και μόνο το παράδειγμα με τις διαφορετικές γενεαλογίες του Ιησού (Ματθ.Λουκά). Στο πρώτο, η γενεαλογία αποτελείτε από 42 γενιές και στο δεύτερο από 55……

Ο Ευσέβιος, στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» του (Ι, 7) ομολογεί κατά βάθος την αδυναμία του να εξηγήσει την αντίφαση αυτή, όταν καταλήγει στον αυθαίρετο ισχυρισμό: «όπως και αν έχει το πράγμα, μόνο τα Ευαγγέλια λένε την αλήθεια»!

Μάλιστα! Αυτό και αν δέν είναι μία ΞΕΚΑΘΑΡΗ δήλωση....

Το…………«επιχείρημα» αυτό βέβαια, ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, αλλά ούτε και εξαφανίζει την ασυμφωνία ανάμεσα στους «Θεόπνευστους». Αλλά, από τέτοιες αντιφάσεις…..όσες θέλεις φίλτατε!!

Συχνά, ακούμε από τους ορισμένους επιπόλαια σκεπτόμενους οπαδούς του δόγματος εξηγήσεις του τύπου: «μα νομίζετε ότι δεν τους έκοβε να εξαφανίσουνε αυτές τις αντιφάσεις, και περιμένανε εσάς για τις εντοπίσετε?». Τέτοιες δικαιολογίες, φανερώνουνε θα έλεγα και το μέγεθος της άγνοιας τους καθώς και της κατήχησης που έχουνε υποστεί.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ «ΤΥΧΑΙΑ» ΦΙΛΤΑΤΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ «ΑΠΡΟΣΕΞΙΕΣ», ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΦΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΚΑΝΟΝΑ! Έλεος πια, με την «τυφλή» πίστη και τον καθαγιασμό, θα έλεγα.....

Τα ευαγγέλια, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟΥΣ. Μπορείτε να αντιληφθείτε το πότε, καθώς και το πώς παίχτηκε το όλο σκηνικό? Λίγο θάρρος θέλει !

Αποσκοπούσανε στο κήρυγμα και την προπαγάνδα, και το καθένα τους απευθυνόταν σε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΚΡΟΑΤΗΡΙΟ.

Το «Κατά Ματθαίον» π.χ. χρησίμευε στην ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ. Έτσι, σε αυτό βρίσκονται και οι περισσότερες προφητείες της «Παλαιάς Διαθήκης» περί του αναμενόμενου Μεσσία. Για αυτόν το λόγο ακριβώς ο προπαγανδιστής-συγγραφέας και προειδοποιεί: «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι. Αμήν γαρ λέγω υμίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου»

Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα. Κάθε ένα (τότε ΔΕΝ αποκαλούνταν καν «Ευαγγέλια»…) προπαγανδιστικό σύγγραμμα απευθυνόταν ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΧΗ! Πολύ αργότερα συμπεριελήφθησαν τα συγκεκριμένα στον «ιερό κανόνα» (δηλαδή στα γούστα της Κωνσταντίνειας άποψης…) αλλά και έγιναν ξάφνου αποδεκτά ως «Θεόπνευστα», μέσα από μία ΠΛΗΘΩΡΑ τέτοιων συγγραμμάτων (πάνω από 100 μας είναι γνωστά σήμερα).

Επειδή το αλαλούμ που επικρατούσε περί των «πηγών» ήτανε χαώδες, οι Θεολόγοι ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ προσπάθησαν το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα να αποκαταστήσουν κάποιο…ενιαίο ευαγγελικό κείμενο. Επειδή όμως ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΧΑΜΟΣ, έγιναν τελικά τρεις παραλλαγές αποδεκτές (!): του Ησύχιου της Αλεξάνδρειας, του Πάμφυλου της Καισάρειας και του Λουκά της Αντιόχειας.

Ωστόσο, ακόμα και μετά αυτή τη κατάληξη των κουρασμένων «Πατέρων», τα διάφορα αποσπάσματα από τα «κανονικά ευαγγέλια» (δηλαδή ΜΟΝΟ τα τέσσερα από τα πάνω από 100!!) που βρίσκονται σε χριστιανικούς παπύρους, ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΥΧΝΟΤΑΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΑΥΤΕΣ!
Για να αντιληφθείτε το χάος που επικρατεί από κείμενα και «ερμηνείες» διαφόρων θερμόαιμων «Θεόπνευστων», να σκεφτείτε ότι ΕΧΟΥΝΕ ΒΡΕΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3.500 ΜΕΡΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΔΙΑΤΥΠΩΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ»………….

Παρόμοιες παρατηρήσεις υπάρχουνε σε αφθονία σε όλο το φάσμα των «Θεόπνευστων» διηγήσεων. Υπο αυτή τη λογική υπάρχουνε ΚΑΙ απόγονοι καθώς ΚΑΙ όχι! Ασχετα αν η πρώτη εκδοχή (και τα σχετικά στοιχεία) είναι πολύ πιο πιθανή..

Το ότι οι θεολόγοι του ιουδαιοχριστιανισμού δέν καταθέτουν τα όπλα μπροστά στην ορθολογική κριτική της «Καινής Διαθήκης» αυτό δέν σημαίνει πως η κριτική αυτή είναι λιγότερο ισχυρή, αλλά αποκλειστικά πως η χριστιανική παράδοση προστατεύεται απο τον πανίσχυρο κοσμικό μηχανισμό της εκκλησίας καθώς και τις εκάστοτε κυρίαρχες τάξεις (το «εκάστοτε»...το εννοούμε!) των χωρών που ενεργεί, οι οποίες και έχουν μεγάλο συμφέρον να σκεπάζουν με μυστήριο την ιστορική εμφάνιση της ιουδαϊκής αίρεσης των αποκαλούμενων «χριστιανών».

Ενας μύθος είναι φίλτατε. Ενας ωραίος μύθος, αλλά συνάμα και ενας μαγάλος ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ...

Να’σαι καλά.

quote:

---

Γιατί για εμένα θεάνθρωπος είναι αυτός που ολοκληρώνεται σαν άνθρωπος, υπερβαίνει τα ανθρώπινα πάθη, υπερνικά την ανθρώπινη φύση και ενώνεται με το όλο.
Μέσα στον κύκλο του ο άνθρωπος πρέπει να βρεί την γαλήνη και την αρμονία, να απαρνηθεί τα περιττά και να λειτουργεί με απόλυτη συνείδηση των πράξεών του και του λόγου του.
Πρέπει να έχει αγάπη απέραντη σαν το σύμπαν

---

Θα προσπαθησω να σου δωσω μερικα μεσα απο Τον Λογο Του Θεου και ελπιζω να τα καταλαβειs καλυτερα.
Γιατι το να αναλυω συνεχωs διαφορεs καταστασειs προσωπικα δεν εχει νοημα.

1) «Ευαγγέλιο» = καλή είδηση («καλή» για ποιόν?)

Πρωτη απαντησιs.
Καταρχην αγαπητε μου ειναι για ολουs, αλλα δεν το δεχονται ολοι.

Ιωαννου Α΄κεφ. 5 : 10-12
Οποιος πιστευει Στον Υιο Του Θεου, αυτος εχει μεσα του αυτη τη μαρτυρια. Οποιος δεν πιστευει Το Θεο τον θεωρει ψευτη, γιατι ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ. Να ποια ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ:
Ο Θεος μας ΧΑΡΙΣΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ, ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ. ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ, ΑΥΤΟΣ ΜΟΝΟ ΕΧΕΙ ΤΗ ΖΩΗ.
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΥΤΕ ΤΗ ΖΩΗ.

2) «Κατά» Ιωάννη π.χ. = η λέξη αυτή («Κατά») ΔΕΝ τοποθετείται τυχαία ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. Φανερώνει πως ΔΕΝ γράφτηκαν από τα ίδια τα χέρια των ευαγγελιστών που αναφέρουν, αλλά μας ΞΑΝΑΔΙΝΟΥΝ, περισσότερο ή λιγότερο, πιστά όσα (υποτίθεται..) είπαν κάποτε οι λεγόμενοι ευαγγελιστές. Εάν επρόκειτο περί των αυτούσιων γραπτών, τότε πολύ απλά θα μας έλεγαν «ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ»! Βέβαια, το παπαδαριό κατα την ανάγνωση πληροφορεί το ποίμνιο σύμφωνα με τα όσα γράφει Ο ΙΩΑΝΝΗΣ και όχι ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗ...

Και κάτι ακόμα: Σύμφωνα με την παράδοση, οι ευαγγελιστές Μάρκος και Λουκάς ήταν μαθητές ο πρώτος του Πέτρου και ο δεύτερος του Παύλου. Ακόμα λοιπόν και με την αυστηρή Ορθόδοξη άποψη, τα ευαγγέλια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ.

(«Θεοπνευστία» λοιπόν ή....)

Δευτερη απαντησιs.
Περαν απο τιs προσωπικεs μαρτυριεs ο Θεοs εχει την δυναμη να το πραξει με τον τροπο που λεs.

Γαλατες κεφ. 1 : 11-12
Πρεπει να ξερετε, αδερφοι μου, πως το ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΗΡΥΞΑ ΔΕΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.
Γιατι κι εγω, ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.

3) Τα πρώτα τρία ευαγγέλια, αποκαλούνται και συνοπτικά, μας μιλούνε ουσιαστικά για τη ζωή και την διδασκαλία του Ιησού. Τα συνοπτικά ευαγγέλια πολύ συχνά αντιφάσκουν μεταξύ τους σε δραματικό βαθμό!

Ας σκεφτούμε απλά και μόνο το παράδειγμα με τις διαφορετικές γενεαλογίες του Ιησού (Ματθ.Λουκά). Στο πρώτο, η γενεαλογία αποτελείτε από 42 γενιές και στο δεύτερο από 55……

Ο Ευσέβιος, στην «Εκκλησιαστική Ιστορία» του (Ι, 7) ομολογεί κατά βάθος την αδυναμία του να εξηγήσει την αντίφαση αυτή, όταν καταλήγει στον αυθαίρετο ισχυρισμό: «όπως και αν έχει το πράγμα, μόνο τα Ευαγγέλια λένε την αλήθεια»!

Μάλιστα! Αυτό και αν δέν είναι μία ΞΕΚΑΘΑΡΗ δήλωση....>>

Τριτη απαντησιs.

Τιτον κεφ. 3 : 8-11
Αυτα τα λογια ειναι αξιοπιστα και θελω να τα βεβαιωνεις με την προσωπικη σου μαρτυρια, ωστε οσοι εχουν πιστεψει Στο Θεο να φροντιζουν να πρωτοστατουν σε καλα εργα.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Απο το αλλο μερος, να αποφευγεις τις ανοητες αναζητησεις σε γενεαλογικους καταλογους, τις φιλονικιες και τις διαμαχες γυρω απο τις διαταξεις του Ιουδαικου νομου, γιατι αυτα ειναι ανωφελα και ματαια.
Τον ανθρωπο που ακολουθει πλανημενες διδασκαλιες συμβουλεψε τον μια δυο φορες, κι αν δεν ακουσει αφησε τον, με τη βεβαιοτητα πως αυτος εχει πια διαστραφει κι’ αμαρτανει, καταδικαζοντας ετσι ο ιδιος τον εαυτο του.

4) Το «Κατά Ματθαίον» π.χ. χρησίμευε στην ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ. Έτσι, σε αυτό βρίσκονται και οι περισσότερες προφητείες της «Παλαιάς Διαθήκης» περί του αναμενόμενου Μεσσία. Για αυτόν το λόγο ακριβώς ο προπαγανδιστής-συγγραφέας και προειδοποιεί: «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι. Αμήν γαρ λέγω υμίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν μία κεραία ου μη παρέλθη από του νόμου»

Τεταρτη απαντησιs.

Ματθαιον κεφ. 22 : 36 -40
"Διδασκαλε, ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟ;
Κι αυτος του ειπε. "Ν'ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ Μ'ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ, Μ'ΟΛΗ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΙ Μ'ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΟΛΗ.
ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ Μ΄ΑΥΤΗ: Ν΄ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
Σ΄ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΥΝΟΨΙΖΕΤΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ."

5) Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα. Κάθε ένα (τότε ΔΕΝ αποκαλούνταν καν «Ευαγγέλια»…) προπαγανδιστικό σύγγραμμα απευθυνόταν ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΧΗ! Πολύ αργότερα συμπεριελήφθησαν τα συγκεκριμένα στον «ιερό κανόνα» (δηλαδή στα γούστα της Κωνσταντίνειας άποψης…) αλλά και έγιναν ξάφνου αποδεκτά ως «Θεόπνευστα», μέσα από μία ΠΛΗΘΩΡΑ τέτοιων συγγραμμάτων (πάνω από 100 μας είναι γνωστά σήμερα).

Επειδή το αλαλούμ που επικρατούσε περί των «πηγών» ήτανε χαώδες, οι Θεολόγοι ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ προσπάθησαν το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα να αποκαταστήσουν κάποιο…ενιαίο ευαγγελικό κείμενο. Επειδή όμως ΚΑΙ ΕΔΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΧΑΜΟΣ, έγιναν τελικά τρεις παραλλαγές αποδεκτές (!): του Ησύχιου της Αλεξάνδρειας, του Πάμφυλου της Καισάρειας και του Λουκά της Αντιόχειας.

Ωστόσο, ακόμα και μετά αυτή τη κατάληξη των κουρασμένων «Πατέρων», τα διάφορα αποσπάσματα από τα «κανονικά ευαγγέλια» (δηλαδή ΜΟΝΟ τα τέσσερα από τα πάνω από 100!!) που βρίσκονται σε χριστιανικούς παπύρους, ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΣΥΧΝΟΤΑΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΑΥΤΕΣ!
Για να αντιληφθείτε το χάος που επικρατεί από κείμενα και «ερμηνείες» διαφόρων θερμόαιμων «Θεόπνευστων», να σκεφτείτε ότι ΕΧΟΥΝΕ ΒΡΕΘΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ 3.500 ΜΕΡΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΔΙΑΤΥΠΩΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ»………….

Παρόμοιες παρατηρήσεις υπάρχουνε σε αφθονία σε όλο το φάσμα των «Θεόπνευστων» διηγήσεων. Υπο αυτή τη λογική υπάρχουνε ΚΑΙ απόγονοι καθώς ΚΑΙ όχι! Ασχετα αν η πρώτη εκδοχή (και τα σχετικά στοιχεία) είναι πολύ πιο πιθανή..

Η πεμπτη απαντησιs δωθηκε παραπανω απο το μελοs Poet.

6) Το ότι οι θεολόγοι του ιουδαιοχριστιανισμού δέν καταθέτουν τα όπλα μπροστά στην ορθολογική κριτική της «Καινής Διαθήκης» αυτό δέν σημαίνει πως η κριτική αυτή είναι λιγότερο ισχυρή, αλλά αποκλειστικά πως η χριστιανική παράδοση προστατεύεται απο τον πανίσχυρο κοσμικό μηχανισμό της εκκλησίας καθώς και τις εκάστοτε κυρίαρχες τάξεις (το «εκάστοτε»...το εννοούμε!) των χωρών που ενεργεί, οι οποίες και έχουν μεγάλο συμφέρον να σκεπάζουν με μυστήριο την ιστορική εμφάνιση της ιουδαϊκής αίρεσης των αποκαλούμενων «χριστιανών».

Εκτη απαντησιs.
Δεν ειναι ετσι οπωs τα λεs αγαπητε Schwabe γιατι ολοι μαs βλεπομαι τι συμβαινει γυρω μαs.
Να πωs μεταδιδεται ο Λογοs Του Θεου και κοιτα τι θα πει ταπεινωσιs.

Κορινθιους Α΄κεφ. 9 : 19-23
Ειμαι ελευθερος, χωρις εξαρτηση απο κανεναν κι ομως εκανα τον εαυτο μου σκλαβο ολων για να κερδισω οσο το δυνατον πιο πολλους. Αναμεσα στους Ιουδαιους συμπεριφερθηκα σαν Ιουδαιος για να τους κερδισω για Το Χριστο κι ενω εγω ο ιδιος δεν ειμαι πια κατω απο την αυθεντια του νομου, αναμεσα σ'αυτους που ειναι συμπεριφερθηκα σαν να ημουν και εγω, για ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΕΡΔΙΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ.
Παρομοια, οταν βρισκομουν μ΄αυτους που αγνοουν το νομο του Μωυση, για να τους κερδισω ζουσα κι εγω σαν ξενος προς το νομο, χωρις αυτο να σημαινει πως δεν υπακουω στο νομο Του Θεου, ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Με οσους εχουν πιστη αδυνατη, εγινα το ιδιο, για να κερδισω ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΕΓΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΩΣΩ ΜΕΡΙΚΟΥΣ. Κι ολα αυτα τα κανω για το ευαγγελιο ωστε να μπορεσω και εγω να συμμετασχω στα αγαθα του.

7) Ενας μύθος είναι φίλτατε. Ενας ωραίος μύθος, αλλά συνάμα και ενας μαγάλος ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ...

Εβδομη απαντησιs.
Αυτο παλι τι ειναι συμπερασμα;
Μην το παρειs προσωπικα, αλλα κοιτα να δειs τι ζημια μπορει να γινει στον καθενα που επιτρεπει στον εαυτο του τετειεs σκεπσειs.
Για τον λογο αυτο πρεπει να προσεχομαι τι λεμε μύθο και ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ.

Πραξεις κεφ.13 : 9-11
Τοτε ο Σαυλος, που λεγωταν και Παυλος, πλημμυρισε απο Το Αγιο Πνευμα τον κοιταξε διαπεραστικα και ειπε: "Γιε του Διαβολου, που εισαι γεματος απο καθε πονηρια κι’ απο καθε ραδιουργια και πολεμας καθετι καλο, δε θα παψεις να στρεβλωνεις τους ισιους δρομους Του Θεου;

Να τι πρεπει να προσεξει ο καθεναs μαs, την κακη σκεψη, τον κακο λογο και την κακη πραξη.
Σε χαιρετω οπωs και ολουs σαs.

MIN MPERDEUEIS FILTATE TON SAOUL ME TON IHSOY TON EPANASTATI. EAN THELIS, DIAVASE SXETIKA KAI TO EIDIKO TOPIC.

O IHSOYS EIXE MIA A PISTI. O SAOUL EIXE ALLA KAI EFARMOSE (Koita ligo giro sou)MIA IDEOLOGIA. TIPOTA PERISSOTERO!

Perissotera syntoma..

(sorry gia ta -temporary- greeklish)

Και βέβαια απάντηση δεν πήρα ίσως γιατί κάποιοι εξέλαβαν το μήνυμα αυτό ως αστεϊσμό. Σας πληροφορώ όμως ότι καμμία τέτοια πρόθεση δεν είχα αν και έθεσα το ερώτημα με τόσο απλοϊκό τρόπο.

Θα κάνω λοιπόν μια ακόμη προσπάθεια να «εκμαιεύσω» τις απόψεις σας πάνω σε αυτό.

Θεωρείτε ότι ο Ιησούς υπήρξε ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ αμα τη γέννησή του ή έγινε με τη βάπτισή του?

Ερώτημα το οποίο ούτε ρητορικό είναι αλλά ούτε και εύκολο να απαντηθεί γι’αυτό μη σπεύσετε να απαντήσετε αν δεν το σκεφθείτε σωστά και με επιχειρήματα (όσοι από σας έχετε μελετήσει τα ευαγγέλια όπως διατείνεστε θα καταλάβατε τι εννοώ...)

quote:

---

Θεωρείτε ότι ο Ιησούς υπήρξε ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ αμα τη γέννησή του ή έγινε με τη βάπτισή του?

---

γεννηθηκε με μπολικο ειναι...
και
αφου γνωρισε...
εγινε αυτο που ηταν....

Ω Μητέρα! Ο αέρας είν'εκείνο το ανάλαφρο πράγμα..
που γυρίζει μέσα στο κεφάλι σου και γίνεται πιο καθαρό όταν γελάς!

quote:

---

Θεωρείτε ότι ο Ιησούς υπήρξε ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ αμα τη γέννησή του ή έγινε με τη βάπτισή του?

---

Edited by - Ελεύθερος on 15/01/2004 01:15:43

άραγε σε ποιόν να απευθύνεσαι χρησιμοποιώντας τις λέξεις "κλειδιά", αυλικοί-προπαγάνδα-κουτορνίθια- ?

Μήπως θα'θελες αντι να ψαρεύεις σε θολά νερά (που δέν τα βλέπω'γω, αλλά ας είναι) να μας πεις ξεκάθαρα για μία φορά την γνώμη σου?

Όσο για την σκοπιμότητα της..."προπαγάνδας μετα των αυλικών" (!) που μου προσάπτεις, θα σου πω πολύ απλά ότι δέν θεωρώ προσωπικά κανέναν κουτορνίθι αλλά ούτε και διακατέχομαι απο αμφισημία.

Σε αντίθεση με ορισμένους που σώνει και καλά να πάρουνε το χρίσμα του κήνσορος...

και γιατί λοιπόν θα πρέπει να δεχθούμε την παραδοχή του τάδε "ευαγγελίου" ως προς την βάπτιση? Ποιά στοιχεία μας μιλούν για την γνησιότητα του? Μήπως η.....παράδοση??

Ο κανονισμός λειτουργίας των Εσσαίων του Κουμράν απέδειξε ότι η βάπτιση, όπως και η θεία ευχαριστία, ήτανε θεμελιωμένα τελετουργικά τους. Η βάπτιση γινόταν στα 30 χρόνια του μυημένου, όπου έπαιρνε και το χρίσμα του Δασκάλου ή Κυρίου ως προς τους μαθητές του.

Μας θυμίζουνε τίποτα άραγε αυτές οι...."ομοιότητες"???

Σε δύο Γαλλικές πόλεις παλαιότερα, η Κλερμόν και η Σαλόν, επεδείκνυαν με άκρατη ιεροπρέπεια στους πιστούς από έναν…«άγιο ομφαλό» του Ιησού! Ο τρίτος (κομμένος στα δύο…) φυλάσσεται ΑΚΟΜΗ στον καθεδρικό ναό της Ρώμης Λατεράν το ένα κομμάτι, και στη Σάντα Μαρία ο άλλος!

Νομίζετε ότι ο παλιμπαιδισμός τελειώνει κάπου εδώ? ΝΟΜΙΖΕΤΕ!

Στην Εκκλησία του Αγίου Παύλου της Ρώμης υπάρχουνε τα…«άγια σπάργανα» του Ιησού!! Μία ακόμη αλλαξιά (αμ τι νομίζετε με μία ήταν?) «διατηρείται» στον καθεδρικό ναό της πόλης ‘Ααχεν της Γερμανίας….

Κάποιοι άλλοι που…δεν πρόλαβαν την μοιρασιά (!) έπρεπε να «αρκεστούνε» ΜΕ ΑΧΥΡΑ! Και να που υπάρχουνε ορισμένες Εκκλησίες στην Λωραίνη όπως και στην Γένουα όπου οι παπάδες με κατάνυξη επιδεικνύουν τα….άχυρα που ξάπλωσαν το βρέφος Ιησού!!!

Όοοοομως, υπάρχουνε και άλλα πιο βαρυσήμαντα «αποδεικτικά στοιχεία»: επειδή ο Ιησούς της περιγραφής ήτανε Εβραίος φυσικά και υπέστη την περιτομή. Αυτό το μικρό τεμάχιο του δέρματος λοιπόν που ενώνει την πόσθη με τη βάλανο έχει μοιραστεί σε….δεκαεπτά διαφορετικές Εκκλησίες ανά την Ευρώπη!! Είπατε τίποτα?

ΕΠΙΣΗΣ: ( κατάλογος των «αποδείξεων» έχει και συνέχεια)

Από το περίφημο θαύμα της Κανά υπάρχουνε 14 (!) στάμνες μοιρασμένες στην Ραβένα, στη Βενετία, Μπολώνια, Παρίσι, Πίζα κ.α.

Αφού όμως όλα μοιράστηκαν, κάποιοι απέμειναν με…ΤΡΙΧΕΣ! Ναι, ΤΡΙΧΕΣ! Στην Εκκλησία Ευαγγελισμός της Μόσχας φυλάσσονται…..ΤΡΙΧΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ!!!
Επίσης στον ίδιο ναό φυλάσσονται και σταγόνες αίμα από το τρυπημένο πλευρό Του…

Αφού τελείωσαν ΚΑΙ οι τρίχες (!) τότε άρχισαν….ΤΟ ΞΕΔΟΝΤΙΑΣΜΑ. Στο μοναστήρι του Αγίου Μπερνάρ φυλάσσεται ένα…«δόντι γάλακτος» του βρέφους!!!

Τρία ΚΟΥΜΠΙΑ από το…πέπλο της Παναγίας δωρήθηκαν το 1588 στον Τσάρο Θεόδωρο από τον Πατριάρχη Ιερεμία, καθώς και ένα…ακάνθινο στεφάνι!!!!
Σήμερα υπάρχουνε αγκάθια του στεφανιού σε περίπου 800 Εκκλησίες ανά τον κόσμο…….

Όμως το θέμα το ξεκαθάρισε μία και καλή ο περίφημος «Πατέρας» του εβραιοχριστιανισμού Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός σε μια επιστολή που έστειλε σχετικά στον «Άγιο» Ιερώνυμο: «Έχουμε ανάγκη από όσο το δυνατό περισσότερους μύθους για να μπορούμε να εντυπωσιάζουμε τον όχλο. Όσο λιγότερο καταλαβαίνει ο όχλος, τόσο πιο ενθουσιώδης γίνεται. Οι πατέρες και οι δάσκαλοι μας δεν έλεγαν πάντοτε τι σκέφτονταν, αλλά έλεγαν αυτό που τους υπαγόρευαν οι συνθήκες και οι ανάγκες».

Τα σχετικά «στοιχεία» που περιοδεύουν κατά καιρούς στις Ορθόδοξες Εκκλησίες είναι γνωστά και δεν νομίζω να χρειάζονται σχολιασμό. Δεν υστερούν σε τίποτα πάντως!

«Άγια σπάργανα» οι Δυτικοί? Τα δοχεία από τα δώρα των τριών μάγων οι Ορθόδοξοι!
«Άγιο ομφαλό» οι Δυτικοί? Το «Τίμιο ξύλο» οι Ορθόδοξοι!
Η στάμνα της Κανάν οι Δυτικοί? Η κουρδιστή αυτανάφλεξη του Πάσχα οι Ορθόδοξοι!

Και ο κατάλογος της κόντρας δεν έχει τελειωμό!

Όπως και η εκμετάλλευση του κοσμάκη……

quote:

---

Ο κανονισμός λειτουργίας των Εσσαίων του Κουμράν απέδειξε ότι η βάπτιση, όπως και η θεία ευχαριστία, ήτανε θεμελιωμένα τελετουργικά τους. Η βάπτιση γινόταν στα 30 χρόνια του μυημένου, όπου έπαιρνε και το χρίσμα του Δασκάλου ή Κυρίου ως προς τους μαθητές του.Μας θυμίζουνε τίποτα άραγε αυτές οι...."ομοιότητες"???

---

ΟΧΙ!
Εσένα μπορείς να μου πεις τι σου θυμίζουν?

quote:

---

Άγια σπάργανα» οι Δυτικοί? Τα δοχεία από τα δώρα των τριών μάγων οι Ορθόδοξοι!
«Άγιο ομφαλό» οι Δυτικοί? Το «Τίμιο ξύλο» οι Ορθόδοξοι!
Η στάμνα της Κανάν οι Δυτικοί? Η κουρδιστή αυτανάφλεξη του Πάσχα οι Ορθόδοξοι!
Και ο κατάλογος της κόντρας δεν έχει τελειωμό!
Όπως και η εκμετάλλευση του κοσμάκη……

---

Οσο γι'αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία...

"Τάδε έφη Avallon"

γιατι....ΟΧΙ??

Εγώ θα έλεγα.....ΑΡΚΕΤΑ!

Τι λές?

Θα πω πολύ απλά ότι η έννοια "Θεός" όπως αποδίδεται απο τα ιερατεία, με την έννοια του Παντοδύναμου Μονάρχη, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Η λέξη απο μόνη της ίσως μας δίνει και μια ιδέα ως προς το ΤΙ σημαίνει να είσαι "Θεός".

Θεός λοιπόν απο το "Θέω" (τρέχω) ή το "Θεώμαι" (βλέπω), μας παραπέμπει σε μια άλλη διάσταση της έννοιας.

Η όχι??

Σε πλήρη ταύτιση βρίσκεται και η ερμηνεία που δίδει σε αυτό το βασανιστικό για πολλούς ερώτημα ο Μέγας Σοφός Ηράκλειτος:

"Τι εστί Θεός? Άνθρωπος αθάνατος"!

"Τι εστίν άνθρωπος? Θεός θνητός"!

Που κολλάει τώρα θα μου πείτε η αναγκαστική τιτλοφόρηση της εβραιοχριστιανικής διήγησης?

Εγώ θα πω πολύ απλά, ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ- ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ- ΚΕΝΗΣ ΘΕΣΗΣ...

Τι λέτε??

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr