Γειά σας και πάλι.
Θα ήθελα να θέσω και μια άλλη παράμετρο που κατα την γνώμη μου πρέπει να εξετάσουμε: τη "Γλώσσα".
Διαρκώς και περισσότερο η γλώσσα θεωρείται οτι δεν είναι τίποτε άλλο απο ένα μέσο μεταγραφής, ένα μέσο έκφρασης ορισμένων πεποιθήσεων ή κοινοποίησης μιας νοητικής κατάστασης.
Ωστόσο, αν δούμε την άριστη χρήση της στον αληθινό ποιητικό λόγο, θα ανακαλύψουμε ότι το μυστικό κλειδί της ποίησης είναι η "αναπαρθένευση" του λόγου που τον έχει φθείρει η καθημερινή συναλλαγή. Η αληθινή ποίηση είναι πάντα μια δημιουργία μέσα απο την γλώσσα και όχι έξω απο αυτή. Οι νέες ιδέες γεννιούνται την ίδια στιγμή που γεννιέται η ρηματική τους έκφραση.

Ο παράγοντας "γλώσσα" επομένως, θεωρώ ότι παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην δυνατότητα να εκφραστούμε όσο και να κατανοήσουμε...Δεν αποτελεί απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, αλλά και έναν κώδικα ταξινόμησης των προσλαμβανομένων πληροφοριών και κατ' επέκταση αξιολόγησης!!! Κι έτσι ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών {Δογμάτων}...

Νομίζω οτι έδωσα "τροφή" για συζήτηση. Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.

εκπληκτικός ο Καβάφης και ειλικρινά, δεν το είχα υπ' όψιν αυτό το κείμενο.

quote:

---

Ωστόσο, αν δούμε την άριστη χρήση της στον αληθινό ποιητικό λόγο, θα ανακαλύψουμε ότι το μυστικό κλειδί της ποίησης είναι η "αναπαρθένευση" του λόγου που τον έχει φθείρει η καθημερινή συναλλαγή.

---

Σημαντικό στοιχείο αυτό. Αν έχω καταλάβει καλά την άποψή σου, αναφέρεσαι στο γεγονός της νοητικής μας παγίδευσης μέσα από το Λόγο - γλώσσα, εξαιτίας του δογματισμού μας.
Και γράφω "νοητικής μας παγίδευσης" διότι πάντα η απένδυση από το δόγμα, την οποία εύστοχα επιτυγχάνει η τέχνη του λόγου, αλλά και η τέχνη εν γένει, μας δείχνει τις άλλες όψεις της ίδιας έννοιας.

Ας δούμε και ένα συγγενές θέμα: EΠANAΣTAΣH - REVOLUTION - REBELLE* και άλλα τινά.

.
.

3A

Virtus Junxit Mors Non Separabit (Whom virtue unites, death will not separate)

Ασφαλώς αγαπητή μου Zadok!

Eίναι πολύ σημαντικό να δούμε, πως η χρήση της γλώσσας κι η πολλαπλή ερμηνεία των λέξεων, η σύντακτική διατύπωση των προτάσεων, στήριξε και στηρίζει τα δόγματα.
" Ήξεις αφίξεις<,>?... {η μεταφορά της κόμας}, "Εν αρχή είναι ο ΛΟΓΟΣ.", {πολλές διαφορετικές ερμηνείες της λέξης}... κλπ. Επίσης η επιλογή της Γλώσσας γραφής των Ιερών κειμένων και η σκοπιμότης...κ.α.

Γιαυτό θεωρώ τη "Γλώσσα" και την χρήση της, ως θεμελιώδες εργαλείο των διαφόρων δογματικών ρευμάτων "άντλησης" υποστηρικτών-οπαδών-πιστών.

Επίσης οι Τέχνες γενικώς έπαιξαν και παίζουν εξ ίσου σημαντικότατο ρόλο. {Γλυπτική, ζωγραφική, θέατρο, μουσική κ.α}

Νομίζω ότι πρέπει να φωτιστεί κι αυτή η πλευρά του ζητήματος, ώστε να αναδειχθεί ο κύριος "εχθρός" του δογματισμού: η Παιδεία.

Δεν εξηγείται αλλιώς.

Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε αδελφικότητα και ομογένεια , μόνον όταν η πατρίς κινδύνευε.
Το ίδιο φαινόμενο το παρατηρούμε ,στην επανάσταση του 1821.

Ελλείψει κράτους , όλα τα στραβά και ανάποδα , έρχονται και γίνονται οι καλύτεροι φίλοι , ενός έθνους.

Στα χρόνια του μέγα Αλέξανδρου , βλέπουμε να μεγαλουργεί , το ελληνικό έθνος .
Μετά τον θάνατό του , γίνονται όλα , μα πραγματικά όλα στάχτη και σκόνη.

Σήμερα βρισκόμαστε και πάλι μπροστά ,από αυτό το διαιωνιζόμενο κακό.
Ελληνικό κράτος ώρα μηδέν.
Ελληνική ψυχή καταταλαιπωρημένη.

Μέσα στην ανυπαρξία του , προσπαθούμε όλοι να μαστορεύουμε την αρρωστημένη μας καθημερινότητα.

Η επίσημη ελληνική χριστιανική ηγεσία ,καταφέρνει ( ακόμη) , να διατηρεί έναν παράλογο θρησκευτικό δογματισμό.

Το ίδιο το επίσημο ελληνικό κράτος ,είναι απασχολημένο ( υποκειμενικά ) , να πατάξει την διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας
,που επικρατεί μέσα στα σπλάχνα του.

Για να αξιολογηθεί ορθά ,οποιοδήποτε δόγμα , θα πρέπει πρώτα να εδραιωθεί ένα λειτουργικό κράτος.
Αυτό θα αναιρέσει ,η θα επιβάλει κατόπιν κάποιο ,η κάποια .

Καμιά φορά σκέφτομαι.
Αν ήταν να θυσιάσω την ζωή μου ,για να υπάρξει έστω και μια μικρή προοπτική ,για να γυρίσει ο ήλιος σε αυτόν τον τόπο, θα το έκανα ;;

Απαντάω ,ναι θα το έκανα.
Η ζωή μου τώρα ,μέσα σε ένα ( ουσιαστικά )ανύπαρκτο κράτος , είναι ένας Γολγοθάς.

Συνεχίζω να υπάρχω ,μέχρι να βρεθεί μια ευκαιρία ,για να κάνω την αρχή του αληθινού μου ονείρου.

Με αυτό το όνειρο , πρέπει να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε ούλοι οι έλληνες .

Ποιος όμως ,θα μας ζωντανέψει ξανά την δίψα αυτή στην ψυχή μας ;;;

Δεν είναι η πνευματική καλλιέργεια ;;;

Αυτήν δεν πρέπει να επιδιώκουμε αδιαλείπτως ;;;

Θα έλεγα ,ότι επιβάλλεται σε ένα αδύναμο κράτος ,για να μην βρει αφορμή η πνευματική απραξία, να μας οδηγήσει στην λήθη.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr