ESOTERIC… ΑΝΕΚΔΟΤΟ..

Ένας Παπάς με τον Αδερφό του, είχαν ένα σοβαρό τροχαίο, έτσι αποδήμησαν για άλλους κόσμους.

Δεν είχαν διαπράξει μεγάλες αδικίες, έτσι πήγαν και οι δυο μαζί στον παράδεισο. Τους καλοδέχτηκε ο Άγιος Πέτρος, και ετοιμάστηκε να τους ξεναγήσει στις σπάνιες ομορφιές του παραδείσου.

Άρχισε να τους δείχνει τα σπάνια φρούτα με τους γευστικότατους και χιουμοριστικούς ανανάδες, και ενώ ο αδερφός ξεκαρδίστηκε στα γέλια, ο Παπάς ρώτησε με αγωνία.

Μα ο Θεός που είναι?

Εδώ είναι και ο Θεός, είπε ο Άγιος Πέτρος, μα καλύτερα να μην τον ενοχλούμαι!

Συνέχισαν για λίγο και παρακάτω σε μια φανταστική παράλια, είδαν τον AVATAR με ένα προφιτερολ στο χέρι να τρέχει πίσω από μια κότα.

Μικρό συνήθειες από την Ζωή του στη γη.. είπε χαμογελαστά ο Άγιος, μα ο Παπάς αντί να γελάσει ξανά ερώτησε.

Πότε θα γνωρίσουμε το Θεό?

Ο Άγιος Πέτρος τον κοίταξε στα μάτια, και του ξαναείπε!

Άσε καλύτερα…. άκου τι σου λέω!

Πιο κάτω πέρασαν κοντά από ένα σπίτι, που έβγαινε μια γαργαλιστική μυρωδιά! Περάστε στη κουζίνα μας, είπε ο Άγιος!

Μέσα ήταν η Αμαλία, στο ένα χέρι κράταγε ένα βιβλίο κβαντομηχανικής, και με το άλλο γύριζε το
Φαγητό με μια κουτάλα.

Τι καλό έχει σήμερα Αμαλιτσα ?

Ηλεκτρόνια γιαχνί, και γεμιστά κουαρκ, Άγιε!

Αμαλία παιδί μου, είσαι δημιουργικό πνεύμα. Αρέσει και του Θεού η κουζίνα σου!

Με το άκουσμα της λέξεις Θεού ο Παπάς ξαναρώτησε!

Στο τραπέζι θα είναι και ο Θεός?

Εκείνη τη στιγμή έκανε την εμφάνιση της ο Σκοτεινός άγγελος.
Ο Θεός Αμαλία σε παρακαλεί για σήμερα μια ελαφριά σούπα... αν έχεις την καλοσύνη! Θέλει να απολαύσει τη μουσική που ετοίμασε ο Εχεμβροτος με το Βαγγέλη.

Να την πάω εγώ τη σουπιτσα στο Θεό? Ρώτησε ο Παπάς.

Έτοιμη είναι, είπε η Αμαλία. Κάθε τόσο…. τον προβλέπω!

Βγήκαν λοιπόν από το σπίτι, και ο Άγιος ξαναρώτησε τον Παπα!

Είσαι σίγουρος πως θέλεις να δεις τον Θεό?

Ναι, ναι είπε ο Παπάς, και ίσιωσε το καπέλο του, έφτιαξε το ράσο του για να εμφανισθεί κόσμια μπροστά του!

Βλέπεις την Πλάγια με τα όμορφα σπίτια? Λοιπόν στο πιο ψηλό μέρος βλέπεις ένα καλυβάκι? Εκεί μένει.

Μα πως? Είπε ο Παπάς. Εμείς ζούμε σε όμορφα σπίτια και ο Θεός μενει σε ένα καλύβι?

Εμμ έτσι του αρέσει…. τι να κάνουμε, είπε ο Άγιος.

Ξεκίνησε ο Παπάς, για την πλαγια, και ο Άγιος με τον Αδερφό του Παπα συνέχισαν την περιήγηση.

Πιο κάτω βρήκαν τον Πλάτωνα με ένα τόξο στο χέρι, να σημαδεύει την ΑΤΜΑ με πλατωνικά, φιλοσοφικά και ποιητικά βέλη. Το κάθε βέλος του, διαπερναγε το κορμί της, που απάνταγε ….σαν μια ανταποδοτική έμπνευση… ΑUM!!

Μετά από λίγο βρέθηκαν σε ένα κύκλο. Τρεις Αρχάγγελοι, Κελσος, Πλωτίνος και Τρισμεγιστος ελευθέρωνανε περιστέρια αγάπης και ειρήνης…Πιο πέρα ο άγιος Αντώνιος τα μάζευε σε ένα καλάθι. Που και που έπεφτε μέσα και κάνας σαιμπαμπας, μα κάνανε όλοι πως δεν βλέπανε…. Προχώρησαν ακόμα, και πιο κάτω άκουσαν μια όμορφη μουσική. Ο Φώτιος χόρευε χριστιανικό VALSER πότε με τον Dix, πότε με τον ΥΠΕΡΙΩΝΑ, πότε με τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ.. που περίμεναν. Ο μπαγάσας!!! χόρευε όμορφα…. στο VALSER ήταν άψογος!… ….Δεν καθόταν και δεν κουραζόταν καθόλου. Φαινόταν να το χαίρεται!

Τι όμορφα που είναι στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ…. είπε ο Αδερφός του Παπα στον ΑΓΙΟ ΠΕΤΡΟ….

Εκείνη τι στιγμή είδαν να κατεβαίνει τρέχοντας από την πλαγια τον ΠΑΠΑ!! Έφτασε ιδρωμένος, λαχανιασμένος,….με τα μαλλιά του ανάστατα, και τα μάτια γουρλωμένα.

Τι έπαθες τον ρώτησε ο αδερφός του, είσαι καλά?

Όχι και τόσο….απάντησε ο παπάς!

Καλά δεν συνάντησες το Θεό?

Ναι.... μα…

Μα τι? Ρώτησε ανήσυχα ο αδερφός.

Είναι ΜΑΥΡΟΣ!!!

"ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
ΠΟΥ
ΑΕΝΑΑ
ΓΥΡΙΖΕΙ
ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ...
ΨΑΞΕ ΜΕ...
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ
ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ ΜΕΣΑΣΟΥ ... AΛΗΘΕΙΕΣ."
ΑΤΜΑ

.............. Χρώμα,

............. Η χ Ο ς,

Μουσική, Ονείρο, Ελπίδα, Δημιουργία, Φαντασία, Ελευθερία, Χιούμορ, Προσευχή, Έλεος, Συμπόνια, Συμπαράσταση, Τραγούδι, Έμπνευση, Φιλία, Αγάπη....

Μέσα είμαστε!

?ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΛΑΤΩΝΑ ...

Προσχωρισε με τον Αδερφό, και τον Άγιο Πέτρο, και συνέχισαν την περιοδεία τους στον Παράδεισο.

Και εκεί που θαύμαζαν την πανέμορφη φύση…. Έφτασαν μπροστά σε μια πελώρια ελιά.

Κάτω από το δένδρο, ήταν η λαμπρότητα του ο ΛΟΓΟΣ, και δίπλα του ήταν καθισμένος ο ΝΟΤΗΣ και το ΦΩΣ. Τους μίλαγε αργά, με λόγια αγάπης και κατανόησης.

Ο Κ....Κύριος… ψέλλισε ο ΠΑΠΑΣ…

Όχι, όχι τώρα… μην τους διακόπτουμε, είπε ο ΑΓΙΟΣ. Πέρασαν δίπλα του, και τους χαμογέλασε εγκάρδια…

Τον άκουσαν να λέει.

Μπορείτε να έχετε απλά ΠΙΣΤΗ?
Όχι σε κάτι η σε κάποιον,… γιατί ετσι, καταντάει δουλεια του ΝΟΥ....
Έχετε ΠΙΣΤΗ? Αν έχετε ΤΕΤΟΙΑ ΠΙΣΤΗ…έχετε τότε και ΑΓΑΠΗ. Μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε!

Ο Παπάς κοντοστάθηκε. Γύρισε στον Άγιο Πέτρο και του είπε…

ΑΓΙΕ ΠΕΤΡΟ…. Άκουσες τι είπε ο Κύριος?

Ναι τέκνο μου άκουσα…τα έμαθα και εγώ μετά αυτά… Στη γη φοβόμαστε… εδώ μας πέρασε!

Ο Παπάς έβγαλε το καπέλο του και από εκεί που ήταν του έδωσε μια και έφτασε ίσα με τη Θάλασσα, και ενώ κοίταγαν τη τροχεία του, το μάτι τους έπεσε στο μικρό νησάκι. Εκεί, καθόταν μόνη της μια γυναικά.

Ποια είναι ? Ρώτησε ο Αδερφός τον ΑΓΙΟ.

Είναι η Λιλιθ, η πρώτη γυναίκα! Έχει πέσει σε βαθύ συλλογισμό, εδώ και καιρό….Γύρισε πολύ στη ζωή της και έψαξε για την αλήθεια παντού… Τελευταία αντίκρισε την αλήθεια, μα έπεσε σε βαθιά περισυλλογή…

Τι έκανε δηλαδή, ρώτησε ανήσυχα ο Παπάς

Έκανε βουτιά στην ψυχή….Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο βήμα αυτό…Ελάχιστοι το μπορούν….και εμείς δεν τα γνωρίζομαι όλα… Έφτασε ίσα με το στιλπνό μαύρο βράχο, έκανε να κατέβει προς τη σκοτεινή άβυσσο… μα ανέβηκε αμέσως. Τώρα ξέρει τι υπάρχει….μα το σκέφτεται πολύ.

Δεν τελειώνομαι ποτέ να μαθαίνομαι είπε ο ΠΑΠΑΣ....

Προχώρησαν παρακάτω…Εκεί υπήρχαν τρία όμορφα κορίτσια που έπαιζαν κρυφτούλι! Η Ελιξιρ η Σοφία 7 και η ΑΡΑΔΙΑ. Που και που η ΑΡΑΔΙΑ έπαιρνε μια σκούπα και έκανε τι μάγισσα, μα η ελιξιρ, που είχε ανοιχτή καρδιά, την καλόπιανε. ΑΡΑΔΙΑ, καλή μας φίλη της έλεγε, για μας που είμαστε λεπτές ψυχές, η αδερφή ψυχή δεν φάνηκε ακόμα. Άσε τις σκούπες, και πάμε προς τους αγγέλους…. Ήρθε ένας καινούργιος κούκλος τελευταία! Λέει πως κάνει Θαύματα.. Τον λένε ΙΝΔΙΓΚΟ… κάτι τέτοιο!

ΙΝΔΙΓΚΟ ΒΟΥ, συμπλήρωσε η ΣΟΦΙΑ 7….πάμε… μα κορίτσια να θυμάστε τι είπε ο ΓΚΑΙΤΕ!

quote:

---

Είναι πολύ ευκολότερο να συναντήσει κανείς την πλάνη παρά να βρει την αλήθεια. Η πλάνη βρίσκεται στην επιφάνεια, ενώ η αλήθεια κρύβεται βαθιά, και δεν είναι φανερός σε όλο τον κόσμο ο τρόπος να βρεθεί.

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 24/02/2003 20:29:08

Ελεύθερος

Όλα τα ΟΡΓΑΝΑ υπάρχουν… εκεί,
μα σαν δεν μάθουμε να δημιουργούμαι,

σαν το δημιουργό…..

ξανά Πέφτουμε στη ΓΗ… μέχρι να μάθουμε...

προ παντός….. καλοσύνη!

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΘΑ ΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟ ΛΕΩ .....
ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΩΡΑΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ESOTERICA.gr ....

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...

Φίλε Πλάτωνα είσαι θαυμάσιος Καταλύτης για τις Ψυχές των Ανθρώπων.

Σε Ευχαριστώ!

Ένα μουσικό θέμα οργανώνεται από μια σειρά νότες που εκδηλώνονται από συγκεκριμένα όργανα.

Εμείς, οι άνθρωποι, είμαστε τόσο απλοί όσο μια νότα που ηχεί στο κενό, (ποιο κενό;) και τόσο πολύπλοκοι όσο κανένα μουσικό όργανο.

Υπάρχουν κάποιες υπέροχες στιγμές στη ζωή μας που συγχρονιζόμαστε με άλλους ανθρώπους.
Άλλοτε είναι Έρωτας, άλλοτε Επανάσταση, άλλοτε Δημιουργία.
Άλλοτε πολλά από αυτά, ή πέρα και από την Φαντασία μας.

Μια τέτοια όμορφη στιγμή ανθίζει σε αυτό το χωροχρόνο και αναμεταξύ μας.
Σας Ευχαριστώ όλους!

Ας την αξιοποιήσουμε.

Με Σεβασμό και Αγάπη.

Μπορεί κάποιος να κοιτάξει τη φύση η…. την παρακάτω εικόνα, χωρίς να ξυπνήσει τους διάφορους συνειρμούς της σκέψης….η και διάφορες άλλες εικόνες?

Μπορεί να το κάνει το μυαλό… για ένα μόνο λεπτό?

Αν μπορεί να το κάνει…μπορεί να το κάνει και με τις σκέψεις κάποιου, μιας και οι σκέψεις είναι απεικονίσεις…. δημιουργημένων εντυπώσεων...με η χωρίς λογική…

Πριν ο Παρατηρητής τις κατατάξει σαν + (θετικές) η – (Αρνητικές) πάρει ΘΕΣΗ, βασιζόμενος σε CONDITIONING, στο περιβάλλον, στην κουλτούρα του δηλαδή, υπάρχει η ΟΜΟΡΦΙΑ, που είναι βαθιά ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ…… και των λόγων κάποιου!

Αν δεν υπάρχει αυτό….στη θέση του βρίσκομαι αντιδράσεις… μόνο, που είναι εικόνες, σύμβολα, γνώσεις….που ο καθένας μας έχει ΣΥΝ-ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ.

Η ΑΓΑΠΗ, είναι δεκτική….Δεν γνωρίζει άμυνα, φόβο…. είναι ευαίσθητη… ενώ η συν-ταύτιση συντελεί προς την αναισθησία. Ο ΝΟΥΣ θέλοντας να γίνει ΚΑΤΙ…είναι υποχρεωμένος να κατέχει και να απορρίπτει. ο ΝΟΥΣ η αλλιώς ΕΑΥΤΟΣ, σίγουρα γίνεται πιο ικανός μα και πιο σκληρός…Αυτό, δεν είναι Αγάπη. Η κάθε συν ταύτιση, έχει ανάγκη της προστασίας και επέκτασης, μα ότι έχει την ανάγκη κάτι αλλού…. γρήγορα καταστρέφεται.

Αν μέσα μας υπάρχει ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, το πριν της ΣΥΝ ΤΑΥΤΙΣΗΣ….το γίγνεσθαι, η ζωή, αλλάζουν κυριολεκτικά…Βρίσκει και βλέπει ΟΜΟΡΦΙΑ….ακόμα και ΑΝ…. οι ιδέες κάποιου, δεν ανταποκρίνονται στην εσωτερική δομή μας!

Τότε…η γνώση, η κουλτούρα…. δεν γινονται ποτέ πρόβλημα.

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ:

* ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ

* ΝΑ ΣΥΝΧΩΡΕΙΣ ΤΑ ΛΑΘΗ

* ΝΑ ΣΕΒΕΣΕ

* ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΠΛΑΣΗ

* ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

* ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ

* ΝΑ ΣΕ ΓΑΡΓΑΛΑΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ, ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

* ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ Σ' ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ...

* ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.

ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ.

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!

Κάτι λίγα ….για το ΕΓΩ…(ο κύριος εμποδιστής της αγάπης.)

Είναι κάτι σαν ένα κέντρο, που μαζεύει εμπειρίες, και που βρίσκεται σε διαφορετικά επίπεδα ανάλογα με αυτές τις εμπειρίες. Αυτό το ίδιο το μάζεμα, πιο καλή έκφραση είναι συσσώρευση, γνωρίζει το περισσότερο και το λιγότερο, και κατά συνέπεια την συνεχεiα.

Το ΕΓΩ με αλλά λόγια είναι συνεχεία, που είναι χρόνος.

Αν πάλι δεν δεχτείς αυτή την κατάσταση, συνεχίζεις με μια αρνητική στάση…. παραμένει και αυτή μια κίνηση μέσα στο χρόνο. Πάλι εγώ είναι, που ψάχνει κάτι το διαφορετικό.

Όλα συγκλείουν προς αυτό το κέντρο, σαν κίνηση της επιθυμίας, του θέλω η δεν θέλω…κάτι.

Πως θα ήταν για το Νου / Ψυχή, να ζήσει ελεύθερος από συσσώρευση, δηλαδή ελεύθερο από τα χιλιάδες ΧΤΕΣ που μάζεψε?

Δεν είναι αυτό το παρελθόν…. που εμποδίζει το βίωμα του ΤΩΡΑ?

Το παρελθόν μήπως δεν είναι κάτι που πέρασε? Κάτι που βιώθηκε? Γιατί έχει τόση σημασία για μας? Γιατί ακριβώς είναι αυτό το ΕΓΩ! Και πόσο η ανάμνηση, που είναι σκέψη, κρατάει ζωντανό αυτό το εγώ. Κοιτάτε τους γέρους ανθρώπους τι κάνουν. Συνήθως διηγούνται κάτι από το παρελθόν τους. Σπάνιο να βρεις γέρους, να είναι έντονοι, *(ζωντανοί) και να έχουν ενδιαφέροντα στο τώρα. Και ο γέρος είναι πιο κοντά σε μια άλλη κατάσταση συνείδησης, αυτή που όλοι φοβούνται….μα και που πολλοί άνθρωποι, από τα νιάτα τους…. αρχίζουν και βιώνουν.

Αν καποιος παραφορτώσει με εμπειρίες αυτό το κέντρο, ειδικά από μικρή ηλικία, μπορεί να γίνει ικανό στη ζωή, να φτάσει να έχει διπλώματα και θέσεις, μα συγχρόνως, η ζωή του βιώνεται γύρω από αυτό το ΕΓΩ…με σπάνιες αναλαμπές. Έτσι υπάρχει μια κατάσταση συνείδησης, και εννοώ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ και ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, που λειτουργεί σε βάση του δέχομαι η απωθώ, και σπανιότερα του κατανοώ! Η πρώτη βασίζεται κυρίως στη συσσώρευση και εμπειρία, και εύκολα γίνεται συνήθεια, η δεύτερη δεν γίνεται ποτέ συνήθεια, είναι μια κατάσταση διαρκέστατης ΕΓΡΗΓΟΡΣΗΣ, που κανει χρηση οποτε θελει και της πρωτης...

Και είναι φυσικό σε αυτή την περίπτωση, η ΖΩΗ να είναι πολύ μα πολύ διαφορετική, από ότι έχουμε μέχρι τώρα μάθει. Ίσως μια μέρα τέτοιας ζωής, να είναι ένας η και περισσότεροι μήνες της συνήθειας….(συνηθισμένης ζωής.)

Κάτι λίγα ….για το ΕΓΩ…(ο κύριος εμποδιστής της αγάπης.)

Διάβασα με πολύ ενδιαφερον όσα ειπατε οι περισσότεροι για το θέμα τησ αγάπης. Έχω την αίσθηση ότι η αγάπη είναι η αρχή πολλών κακών και καλών που συναίβησαν στη ζωή μας...
Ο φίλος Πλάτωνας είναι ένας φιλόσοφος που τα λόγια του μαγεύουν αλλά παράλληλα ακονίζουν το νου μας...ένιωσα όμως ότι κάποιες φορές ταλαιπώρησε την έννοια της αγάπης στο όνομα λανθασμένων ανθρώπινων ενεργιών.
Η αγάπη αυτή καθ'αυτή είναι είναι ανώτερη, καθάρια, άδολη ζεστή...αγγίζει τις καρδίες μας,γαληνεύει το πνεύμα μας...όσα και να πω θα είναι λίγα...
Δυστυχώς ή ευτυχώς είμαστε διαχειρηστές της αγάπης. Άλλοι κάνουμε κατάχρηση, άλλοι κάνουμε χρήση. Στο όνομα της αγάπης μπορεί να έχουμε ταλαιπωρήσει κόσμο, μπορεί όμως και να έχουμε ευεργετήσει...'Ανθρωποι είμαστε σφάλματα κάνουμε ...Σύναιση έχω να προτείνω, δημοκρατία στη σκέψη μας και στις πράξεις μας, ζεστασιά στις ψυχές μας.
Φίλε Πλάτωνα σαν νέο μέλος θέλω να πω ότι με γοητεύει ο χειρισμός του νου σου και η αποτύπωση των λόγων σου. Ελπίζω να μην σε πρόσβαλλε η άδολη κριτική μου. Να είστε καλά όλοι και χάρηκα που συνάντησα ανθρώπους στο "esoterica" με τόσες ευαισθησίες.

Φιλικά bubu

'Η

[ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΑΘΩΣ ΔΙΑΛΟΓΙΖΟΜΟΥΝ ΜΕ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗ ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΑ]

ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ

DΙΑΝΑΤΜΑ
'manava seva, madhava seva'

Χαίρομαι που είδες …αυτό που είδες, και έκανες κριτική…. Εδώ είμαι και εγώ, για να μαθαίνω.

Το ΠΕΡΙ Αγάπης, έγινε Φόρουμ προς χάριν ενός καλού φίλου, του ΦΩΤΙΟΥ, που το καιρώ εκείνο εβαλετω πανταχόθεν για το τι υποστήριζε…
Σκέφτηκα μόνο να συζητήσω μαζί του, και νομίζω πως καλά συζητήσαμε μέχρι εδώ, μιας και ανέκαθεν ο ίδιος υποστήριζε την ΑΓΑΠΗ του ΧΡΙΣΤΟΥ προς τον Άνθρωπο με τη διδασκαλία και το έργο του!

Σωστά λες πως είμαι Φιλόσοφος, μα και πριν το Χριστό, η ανθρωπότητα είχε αγκαλιάσει αυτή την ενέργεια… ίσως με άλλο τρόπο, μα την είχε αγκαλιάσει.

Ξέρεις Φίλε ΒUBU, ο ίδιος Ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ, που μαθήτευσε δίπλα στο ΣΩΚΡΑΤΗ για πολλά χρόνια, δεν μπορούσε να καταλάβει, πως ο Δάσκαλος του έλεγε,

εν οίδα ότι ουδέν οίδα…

και όσες φορές και να τον ερώτησε, πως είναι δυνατόν να λες ότι μας λες δάσκαλε, και συγχρόνως να υποστηρίζεις… πως δεν ξέρεις τίποτα? Ο Σωκράτης ποτέ δεν του απάντησε…
μα…. εκεί στη φυλακή που περίμεναν τη μέρα με το κώνειο, τον φώναξε και του είπε.

Μια ζωή με Ρώτας πως είναι δυνατόν να μην ξέρω τίποτα. Θα σου πω λοιπόν, τι ξέρω.

Ξέρω λίγο…. τι είναι η ΑΓΑΠΗ!

Και όμως φίλε ΒUBU…και τι και ποιον δεν ρώταγε ο φίλος ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ για αυτό, και για άλλα!. Ετσι και εμεις. Μαθαίνουμε και κατανοουμαι συνέχεια, έστω και αν ξεφεύγουμε λίγο… ξαναρωτάμε και προχωράμε!

Να εισαι καλα,... οπως και η DIANATMA...Παλι αλλαξες?

Ενα Διάλειμμα
Στο Περι αγαπης,
Για την ΑΓΑΠΗ...ΟΛΩΝ ΜΑΣ!!!

H ΦΩΤΙΑ….ζει το θάνατο του αέρα
Κι ο αέρας ζει το θάνατο της φωτιάς,
Το νερό ζει το θάνατο της γης
Και η γη, τον θάνατο του νερού!

ΜΑΞΙΜΟΣ ΤΥΡΙΟΣ….ΧΙΙ

Ο θάνατος της φωτιάς είναι γένεση του αέρα,
και ο θάνατος του αέρα γένεση του νερού

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΙ… ΤΟΥ ΕΝ ΔΕΛΦΟΙΣ…

Ο Θάνατος της γης είναι να γίνει νερό,
Ο Θάνατος του νερού, είναι να γίνει αέρας,
Ο Θάνατος του αέρα είναι να γίνει φωτιά...
Και αντίστροφα!!!

ΜΑΡΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙNΟΣ IV.

ΦΩΤΙΑ...ΠΝΕΥΜΑ...

Και ακομα...

ΓΙΑ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ, το να γίνουν υγρές, είναι ηδονή…η ΘΑΝΑΤΟΣ!!!
Και αλλού συμπληρώνει!
Εμείς ζούμε το θάνατο τους, και εκείνες τον δικό μας!

2600 χρονια πριν... καλοι μου φιλοι.

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ.....

Υ.Γ ΠΡΩΙΝΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ

ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΠΗΔΗΞΕΙΣ….Στην άλλη ΟΧΘΗ…Μα δεν το βλέπουμε!!!

Τι 1000 τι 100.000 χρόνια να περάσουν φίλε … ΙΝΔΙΓΓΟ…ΣΩΣΤΑ!

Μια αληθινή ιστορία, την προόριζα για αλλού….μα βρίσκει χώρο και εδώ μέσα!

Ένας φτωχοπλουσιος… φίλος.

Τον είχα γνωρίσει πριν τρία τέσσερα χρόνια πάνω στη δουλεία, ζούσε σε άλλη πολη, μα όταν πέρναγε από όπου ζούσα, μου τηλεφωνούσε και βγαίναμε για καφέ η καθόμαστε κάπου και συζητάγαμε. Του άρεσε η συζήτηση, τα δύσκολα θέματα, είχε αρχίσει να διαβάζει και ορισμένα σοβαρά βιβλία. Μια μέρα σε μια επαγγελματική συνάντηση με άλλους, σε μια άλλη πόλη, μου τηλεφώνησε πως θα περνούσε να με έπαιρνε. Έτσι θα ταξιδεύαμε μαζί.

Στο δρόμο είπαμε πολλά, μα κάπου τον αισθανόμουν να πονά και να χάνεται μέσα στις σκέψεις. Ήταν πολύ καλό παιδί, και κέρδιζε με ιδρώτα το ψωμί του. Ένας άλλος φίλος ,που θα συναντούσαμε σε λίγο, είχε από όλα, μάλιστα θαυμάζαμε μα με διαφορετικές προσεγγίσεις και οι δυο, το πολυτελέστατο αυτοκίνητο που είχε. Ο ίδιος είχε ένα πολύ μικρό αυτοκίνητο,…και τον πείραζα που κάθε 100 χιλιόμετρα έπρεπε να σταματήσουμε για ανεφοδιασμό. Σε μια τέτοια συζήτηση και καθώς πήγαμε να πληρώσουμε, είδαμε μαζί κάτι σαν ΛΟΤΤΟ, έτσι παίξαμε με την τύχη και οι δυο. Μάλιστα, αν κέρδιζες…. το πόσο ήταν πάρα πολύ μεγάλο.

Στο γυρισμό μας από την συγκέντρωση, ξαναήρθε στη συζήτηση το πολυτελέστατο αυτοκίνητο, που…ο άλλος φίλος…. μας άφησε να το δοκιμάσουμε κιόλας. Έτσι ξαναείπε κάτι για την τύχη του, που τον ηθελε συνεχώς να δουλεύει, όποτε με όλη την συμπόνια ενός φίλου, γύρισα και του είπα!

Giorgio, αν κερδίσω στο λαχνό, θα σου δώσω 150 εκατομμύρια από τις τότε δρχ! Έτσι, θέλω να δω, αν το αυτοκίνητο θα βοηθήσει να σου περάσει αυτός ο βαθύς πόνος που αισθάνομαι πως έχεις…

Αλήθεια λες, με ρώτησε. Θα μου έδινες τόσο μεγάλο ποσό?

Ναι βρε, τον διαβεβαίωσα…είναι τόσα πολλά, που δεν θα ήξερα τι να τα κάνω! Θα έκανα πλούσιο ένα φίλο, έτσι αν γινόσουν με αυτό ευτυχισμένος… θα μπορούσα να πω στη ΖΩΗ μου, έκανα κάποιο ευτυχισμένο… Είπα γελώντας!

Τον ξανάπιασε η μελαγχολία, όποτε κατάλαβα πως δεν ήταν τα λεφτά. Πόναγε τρομερά, έτσι μου είπε κάτι από τη ζωή του, που δεν έλεγε σε κανένα. Ο φυσικός Πατέρας του, είχε φύγει από το σπίτι όταν ήταν μικρός, και παντρεύτηκε με μια άλλη γυναίκα. Ο Ίδιος τον θυμόταν πολύ καλά, και σε όλη του τη ζωή…αισθανόταν ένα κενό μέσα του.

Μα ζει ο Πατέρας σου? Τον ρώτησα.

Ναι μα δεν παντρεύτηκε ποτέ τη μητέρα μου….Μεγάλωσα με στερήσεις…

Τον ρώτησα αν ήξερε που βρισκόταν ο Πατέρας του, και γιατί δεν πήγε ποτέ να τον δει. Είπε πως έχει αποχτήσει άλλα δυο παιδιά, μετά η μητέρα του δεν ήθελε ούτε τη φωτογραφία του να δει… Ζούσε σε μια άλλη πόλη…

Χωρίσαμε με το Giorgio, δεν κέρδισε κανείς το ΛΟΤΤΟ, και η ζωή μας συνεχιζόταν ώσπου μια μέρα μου τηλεφώνησε. Είχαν πάλι συνάντηση, αυτή τη φορά στη ΡΩΜΗ. Δεν ήταν υποχρεωτικό για μένα, έτσι του είπα πως δεν θα πήγαινα….εκτός!
Εκτός τι με ρώτησε ανυπόμονα!
Εκτός αν πάμε να δεις τον Πατέρα σου. Του απάντησα… (ζούσε στην πρωτεύουσα.)
Έχασε τη φωνή του με αυτή την πρόταση.
Μα δεν.. δεν θα με δεχτεί….ψέλλισε.
Ποιος πατέρας δεν δέχεται το παιδί του Giorgio?
Δεν ήθελε…μα μετά δυο μέρες ξανατηλεφώνησε…
Αν πας πρώτα εσύ…. να μιλήσεις….Να δεις….

Εντάξει! Θα του μιλήσω εγώ. Τον διαβεβαίωσα.

Έτσι και έγινε, μετά από μια εβδομάδα είμαστε στην είσοδο του μεγάρου που δούλευε ο πατέρας του. Στη reception, μας είπαν πως ο Κος τάδε, δεν δεχόταν χωρίς ραντεβού….μα επέμενα πολύ, όποτε ξανακάλεσαν το γραφείο του…Έβλεπα δυσκολίες, ο Giorgio με τράβαγε να φύγουμε, μα κάτι με έσπρωξε και πείρα το τηλέφωνο στα χέρια μου…
Δυο λεπτά κύριε…δυο λεπτά μόνο! Πρόκειται για κάτι που σας αφορά! Του είπα με φωνή που τρόμαξε και την γραμματέα!

Τα λόγια μου στο γραφείο του ήταν λακωνικά!

Κύριε ΤΑΔΕ! Μπορεί να είστε μεγάλος… και η ώρα σας πολύτιμη…μα 5 λεπτά ίσως βρείτε να δεχτείτε το παιδί σας….Είναι έξω από το γραφείο σας!

Έγινε κόκκινος….αισθάνθηκα τον ίδιο ΠΟΝΟ του φίλου μου να με διαπερνάει….ακούμπησε σε μια καρέκλα, και με τα μάτια με ικέτευε να φωνάξω το παιδί του….

Η σκηνή που ακολούθησε…είναι πάνω από συγκινητική…απερίγραπτη!

Ακύρωσε όλα τα ραντεβού που είχε….και εμείς δεν πήγαμε στο meeting…Ήθελα να τους αφήσω μόνους… μα δεν με άφησαν να φύγω, έτσι βγήκαμε για βόλτα μαζί στην πανέμορφη ΡΟΜΗ….
Φοβόντουσαν ο ΕΝΑΣ τον άλλο….μην τυχόν και τραυματισθούν περισσότερο!
Το βράδυ, στην επιστροφή μας, ο πόνος του φίλου μου είχε φύγει…..Σιγοτραγούδαγε τραγούδια αγάπης…. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ΖΩΗΣ του μου είπε…

Επίλογος.

Πέρασαν 6 μήνες. Αυτή τη φορά ο Giorgio στο τηλέφωνο ήταν λυπημένος. Είχε δει τον πατέρα του άλλες δυο τρεις φορές, κάτι έτρεχε…μα ο ίδιος δεν του είχε πει τίποτα. Πέρναγε τις τελευταίες ώρες του στο νοσοκομείο, από την χωρίς θεραπεία αρρώστια, και με παρακάλεσε να πάμε μαζί.

Ίσα που πρόλαβε και τον αποχαιρέτησε…

Μείναμε για λίγο στην πρωτεύουσα…μέχρι την κηδεία. Ετοιμαζόμαστε να φύγουμε…..μα μας πλησίασε ένας καλοντυμένος κύριος. Ερώτησε ποιος ήταν ο Giorgio.

Μετά είπε σιγανά. Πρέπει να περάσετε από το γραφείο μου την τάδε του μηνός. Ο Πατέρας σας τους τελευταίους μήνες άλλαξε την διαθήκη…

Του είχε αφήσει… 150 εκατομμύρια!

Ο Giorgio, πειρε και το πολιτελεστατο αυτοκινητο...μα τον πονο...

Αυτον, δεν στον βγαζει κανενας αλλος....

ΟΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ...

ΦΩΣ+ΑΓΑΠΗ
ΑΤΜΑ

Την φιλία μου πρός όλους, ΚΑΙ πρός εσένα Μπουμπού...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr