και αφου δε βρηκε συμπαρασταση σε αυτα που λεει

ΕΦΥΓΕΕΕΕΕΕΕ

quote:

---

Επισης να σου πω οτι πολυ θα το ηθελα να κουβεντιαζαμε, αλλα το βλεπω λιγο δυσκολο, γιατι με ενοχλει η κραυγαλεα επιδειξη ασχετωσυνης και βλακειας του "μελους" jonniebegood.

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

quote:

---

Φίλε JBG
εγώ περιμένω να δω ολοκληρωμένη τη σελίδα σου...

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

quote:

---

Έχασα κάποιο επεισόδιο???
Αντί απάντησης οριστική σιωπή???

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

quote:

---

αυτος ειναι ο tsepe !!!

απλα δε του αρεσαν αυτα που ειπες (και που λεγαμε ολοι)

και αφου δε βρηκε συμπαρασταση σε αυτα που λεει ΕΦΥΓΕΕΕΕΕΕΕ

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

.

μην βροντοχτυπας τους μαγκες

η δουλεια κανει τις χαντρες...

.

τσεπε δινεις το κακο παραδειγμα!

φανταζεσαι να αντιδρουσε σαν κι εσενα ο Μωαμεθ ο πολιορκητης οταν απο τα τειχη της Πολης του ελεγαν για την μανα του που ηταν Ελληνιδα?

.

δεν εγκαταλειπονται τα τοπικ ετσι φιλτατε!

εκτος κι αν δεν ειχες απο την αρχη τιποτα να πεις...

.

ασε τα δερβισια να υπαρχουν φιλε μου - τιποτα δεν εμαθες στον τεκε που ανοιξες?

και μην αποχωρησεις - εισαι ο σεϊχης ιδρυτης της σεχτας μας!!!

.

.

quote:

---

μην βροντοχτυπας τους μαγκες

η δουλεια κανει τις χαντρες...

---

Φύτεψα πάλι τα κρίνα της ψυχής μου σ'άπιστο χώμα

quote:

---

Δάσκαλε τα γράμματα τα άλλαξα,
αλλά για το τσάκρα τίποτα δε μου είπες.

---

quote:

---

Δάσκαλοι και δασκάλες θα μείνω μετεξεταστέα
έτσι όπως μ'αφήνετε στην άγνοια.

Πλινκ Πλινκ πάω να χορέψω με μια καρυδιά!

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

.

Ο δρομος της φωτιας

Ισως θαπρεπε να γραψω στο παραξενο αφου ειδα εκπομπη του Χαρδαβελα και ειπα μπραβο!

Εμαθα λεπτομερειες που δεν γνωριζα για τους συγχρονους Ελληνες πυροβατες – αναστεναρηδες.

Τις παραθετω μαζι με οσα ηδη γνωριζα, με απειρο σεβασμο για αυτους τους ανθρωπους.

.

δρωμενο – δραμα – Δραμα.

Θρακη – θρακα – θρησκεια

Ο τοπος γεννησης του Διονυσου.

Οι Θρακες από την αρχαιοτητα τελουσαν μυστηρια που μεταλαμπαδευτηκαν στους υπολοιπους Ελληνες - η αρχαιοτερη χρηση κανναβης για καθαρα θρησκευτικους σκοπους γινοταν στην Θρακη – εριχναν ολοκληρο το φυτο στην θρακα που αναβαν σε ένα χαμηλοταβανο κλειστο κτισμα. (προ Ισλαμ εννοειται)

Οι συγχρονοι αναστεναρηδες αν και εκχριστιανισμενοι πληρως (τι λεγαμε για τους σουφι παραπανω?) τηρουν μια παναρχαια παραδοση μυησης και ένα παγανιστικο δρωμενο που οδηγει στην καθαρση.

Δεν είναι τυχαια η εκφραση του αξιοσεβαστου Νεστωρα Ματσα όταν αναφεροταν στους αναστεναρηδες: μυστες!

Κι όταν αναφερθηκε στο πως του εδειξαν τα δρωμενα, ειπε: με μυησαν.

Ο αναστεναρης δεν είναι αναγκη να παει στα αναστεναρια για να νιωσει το καλεσμα!

Μπορει να χρειαστει χρονια για να καταλαβει, αλλα μονο όταν πατησει στα καρβουνα ησυχαζει.

Το καλεσμα είναι το ιδιο για τον αμυητο και για τον μυημενο – αναστατωση, ζαλαδες, αγχος, αλλα και δυναμη, αφου όπως οι ιδιοι λενε "η δυναμη τους καλει".

Το τελετουργικο αρχιζει πολύ πριν αφου του αγιου Δημητριου τον Οκτωβρη βαζουν λεφτα για να αγοραστει ο μπουγας, ο ταυρος που θα θυσιασουν.

Τον αφηνουν ελευθερο να γυριζει και κανεις δεν τον εμποδιζει αφου θεωρειται ιερο ζωο.

Οι παλιοι λενε ότι πολλες φορες ο ταυρος ερχοταν μονος του στ αλωνι στις 21 Μαϊου για να θυσιαστει.

Οι τοποι που οι αναστεναρηδες θεωρουν ιερους είναι συγκεκριμενοι και εχουν τρεχουμενα νερα, τα αγιασματα.

Οι συμμετεχοντες απεχουν από την ερωτικη πραξη και νηστευουν για σαραντα ημερες.

Την παραμονη των Κωνσταντινου και Ελενης βγαζουν το ιερο τυμπανο, την ιερη λυρα, το ιερο μαχαιρι και τα εικονισματα – καποτε το εθιμο ηθελε και τριτο οργανο την τσαμπουνα, την αρχαια ασκαυλο.

Ακολουθει αγρυπνια και ασταματητος χορος (με το ιδιο τραγουδι, του μικροκωνσταντινου να επαναλαμβανεται) – το οργανο Ορφικο, ο ρυθμος Διονυσιακος.

Την επομενη μερα ευλογουν την φωτια πριν αναψει, παντα υπο τους ηχους της λυρας και χορευοντας.

Θυσιαζουν τον ταυρο, και αναβει η φωτια.

Όταν μεινουν τα καρβουνα, τα στρωνουν και οι συμμετεχοντες βγαινουν από το κονακι και αρχιζουν να χορευουν κυκλικα γυρω τους. (αριστεροστροφα, για να κατανοουν καποιοι ότι οι σουφι προϋπηρχαν του Ισλαμ και το επηρεασαν)

Πρωτος ο αρχιαναστεναρης ευλογει την θρακα και "περνει δρομο" ώστε να περασει μεσα τους.

Ακολουθουν οσοι και οποτε νιωσουν ότι "βρηκαν δρομο" - καποιοι δεν τον βρησκουν παντα - καποιοι ποτε.

Δεν λενε παταω στα καρβουνα, λενε παταω στο περιβολι του Θεου.

Ο χορος συνεχιζεται μεχρι να σβυσει η θρακα.

Ακολουθει το εορταστικο τραπεζι, οπου δεν υπαρχει τραπεζι – καθονται κατω (στην Γη) μεσα στο κονακι και τρωνε τον ταυρο που θυσιαστηκε.

Τα ιερα οργανα και αντικειμενα μαζευονται και φυλαγονται.

Ειδα τον αρχιαναστεναρη να φυλαει ευλαβικα την λυρα του, πριν την κρυψει.

Άλλος ειχε δηλωσει πριν: εγω τους βαζω στην θρακα!

Και ηρθε ο γιατρος που χρονια τους μελετουσε για να επιβεβαιωσει: καποια φορα ο αρχιαναστεναρης σταματησε να παιζει και οσοι βρισκονταν πανω στη θρακα καηκαν.

Ο ιδιος που ειπε ότι τον πλησιασε ανθρωπος της Νασα για το φαινομενο της ακαϊας (για όλα εχουν ονομα οι επιστημονες, κι ας μην μπορουν να το εξηγησουν) αλλα όταν ο γιατρος του ανεφερε ότι ειδε ανθρωπο να παταει με ναϋλον καλτσες και αυτές να μην καιγονται, ο Νασανθρωπος τον περασε για μυθομανη και υπερβολικο.

Ο καλος ντοκτορ χαμογελουσε με κατανοηση ενώ το διηγιοταν.

.

Ειχα την απορια γιατι επελεξαν τον Κωνσταντινο σαν προστατη αφου ηταν μονο ενας αυτοκρατορας – το ιδιο απορουσε και ενας παππας στην συζητηση, γιατι δεν είναι λεει θαυματουργος αγιος (κατι ξερει ο παππας).

Υπεθετα ότι επειδη θεωρειται ο θεμελιωτης του χριστιανισμου (αφου τον επεβαλε) οι απλοι ανθρωποι τον ταυτισαν με πατρικη φιγουρα.

Εξαλλου τον αποκαλουν παππου.

Παππου όμως λενε και τις εικονες, αλλα και τους προγονους, τους οποιους εχουν σε μεγαλη εκτιμηση.

Όμως αποψε εμαθα ότι το εθιμο το εφεραν από το Κωστι!

Όπως επισης ότι πυροβασια κανουν και του αγιου Ευθυμιου, μεσα στο κονακι λογω καιρου!

.

Το αστειο της βραδιας:

Ο παππας της ομηγυρης μιλαγε για σατανιστες, για σατανα, για ειδωλολατρες που πεφτουν σε εκσταση, για υστεριες (αμε).

Όταν όμως αφηγηθηκε ότι δεν τον εκαψε το αναστασιμο φως και το θεωρησε θαυμα, περιεγραψε αυτό που ενιωσε ως: ιερο μεθυσι!

Κατεληξε ότι οι αναστεναρηδες είναι καλοι ανθρωποι, ανιδιοτελεις, πιστοι σε αυτό που πιστευουν, αξιοτιμοι και εντιμοι, αλλα καπου υπεισερχεται ο σατανας.

Ακουνε την ψυχη τους και δεν υπακουουν στον δεσποτη (που τους λεει να σταματησουν). (sic, very sic)

.

Η καλυτερη ατακα ηταν ενός επιχειρηματια της νυχτας (που κατεληξε αναστεναρης και αλλαξε ο χαρακτηρας του τοσο ώστε πηγαν φουντο οι νυχτερινες δουλειες του), στον θρησκοληπτο που τον βομβαρδιζε ότι είναι πλανεμενος:

Τοση ωρα μας λες τι διαβασες, ενώ εγω σου λεω τι βιωσα!

.

Κλεινω επισημαινοντας την αρχαιοτατη, παγανιστικη, και παγκοσμια εξαπλωση της πυροβασιας.

Ο σουφισμος εχει τις ριζες του στον αρχαιο παγανισμο, που δεν ειχε προβλημα να αφομοιωθει στην οποιαδηποτε επικρατουσα πολιτικα θρησκεια, προκειμενου να επιβιωσει.

Μονο που οι χριστιανοι σουφι προηγουνται των μουσουλμανων ιστορικα, αφου είναι απευθειας κληρονομοι του θρησκευτικου εθιμου.

.

.

quote:

---

Ο παππας της ομηγυρης μιλαγε για σατανιστες, για σατανα, για ειδωλολατρες που πεφτουν σε εκσταση, για υστεριες (αμε).

---

(* για να μην πω «ξεφτίλα» και παρα-νοήσει κανείς... εν έτει 2005.)

quote:

---

©Moz

Jonnie, ανέφεραν μήπως πότε και που αναβίωσαν «επίσημα» τα Αναστενάρια και με τίνος τη «σφραγίδα»;

((Καλέ μου φίλε κι αδερφέ, θα το ξαναπώ, ζω για τούτες τις «συμπτώσεις»! Χτες βράδυ είπα να περάσω από τον τεκέ, αλλά η Βακχεία//με φίλους αγαπητούς//μου έδειξε άλλο δρόμο... χαχαχα!))

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

.

αντιγραφω απο αρθρο του εσωτερικα:

Μέσα στον ευρύτερο αναστενάρικο κύκλο ανήκουν τα Αναστενάρια, που ορίζουν το τέλος της άνοιξης, αλλά και το μαγικο-θρησκευτικό δρώμενο “Καλόγερος”, που τελείται στο τέλος του Χειμώνα, την Τυρινή Δευτέρα.

Και τα δύο έθιμα έχουν χαρακτηριστεί “Διονυσιακά” από όλους σχεδόν τους ερευνητές που τα έχουν μελετήσει.

Στο έργο του ερευνητή Α. Χουρμουζιάδη “Περί των Αναστεναρίων και άλλων τινών παραδόξων εθίμων και προλήψεων”, Κων/λη; 1873, δίνεται για πρώτη φορά η περιγραφή των δύο εθίμων.

Τα δύο έθιμα ξεκίνησαν από το χωριό Κωστί της ανατολικής Θράκης, που υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο των Αναστενάρηδων. Ο Χουρμουζιάδης γράφει ότι ο Αρχιαναστενάρης του χωριού αυτού είναι “απάντων σεβασμιότατος και τοις επιταγαίς τούτου τα των άλλων χωρίων Αναστενάρια πείθονται” ενώ το Κονάκι του είναι “πάντων ιερότατον” (έργο αναφ. σ. 153-154)

Μετά τον βίαιο εκπατρισμό των Κωστιανών το 1914 τα δύο έθιμα χάνονται για πολλά χρόνια. Η Κατερίνα Κακούρη ανακαλύπτει την επιβίωση και των δύο εθίμων στην Αγία Ελένη Σερρών, όπου είχαν φτάσει Κωστιανοί πρόσφυγες.

Είχαν εγκατασταθεί επίσης στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, όπου τελούνται τα Αναστενάρια. Στην Μελίκη Ημαθίας συναντούμε την επιβίωση και των δύο εθίμων, ενώ στην Μαυρολεύκη Δράμας τελείται μόνο το έθιμο του Καλόγερου.

Ο Λ. Δρανδάκης αναφέρει ότι όταν οι Αναστενάρηδες εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Μελίκη δεν ομολογούσαν την ιδιότυπη λατρεία τους για πολλά χρόνια και γι’ αυτό οι συγκεντρώσεις στο κονάκι γίνονταν κρυφά, οι αγερμοί γίνονταν τη νύχτα από σπίτι σε σπίτι και η πυροβασία γινόταν μυστικά στο κονάκι σε πολύ κλειστό αναστενάρικο κύκλο.

.

ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ

Οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η τελετουργία των Αναστεναρίων είναι επιβίωση του ευετηρικού χαρακτήρα της Διονυσιακής λατρείας, δηλαδή είναι “αποτελεσματική τελετουργία” που γονιμοποιεί, εξαγνίζει και προστατεύει.

Την ώρα που οι Αναστενάρηδες πατούν πάνω στα κάρβουνα με γυμνά πόδια ψιθυρίζουν: “στάχτ’ να γέν’, στάχτ’ να γέν’”.

Μάλιστα την τρίτη ημέρα της τέλεσης του εθίμου οι Αναστενάρηδες "ζώνουν" με κυκλικό χορό το σταυροδρόμι, "για φύλαξη από κακό πράμα..."

Οι Αναστενάρηδες άλλωστε ήταν στο Κωστί οι "καθάρται" και "τελεσταί".

Εξηγούσαν τα όνειρα, θεράπευαν τις αρρώστιες, ξόρκιζαν την επιζωοτοκία ή τους βρικόλακες με τις ιερές εικόνες και έφερναν τη βροχή.

Έχει υποστηριχθεί ακόμα ότι υπάρχουν στο έθιμο αυτό τελετουργικά στοιχεία μύησης που υπάγονται στις “τελετές περάσματος” από τον ένα ρόλο σε άλλον, όπως μαρτυρεί και ο Χουρμουζιάδης, μιλώντας για τον νεοφώτιστο που οφείλει να καταταχθεί στους αναστενάρηδες από τον Αρχιαναστενάρη και να γίνει παραδεκτός και αρεστός στην αδελφότητα.

Ο Γρ. Γκιζέλης στο άρθρο του " Τ’ Αναστενάρια και τα ερμηνευτικά τους προβλήματα" μεταξύ άλλων αναφέρει και τις αλλοιώσεις των τελετουργικών στοιχείων, οι οποίες πολλές φορές υπήρξαν αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκεί άμεσα η εκκλησία στους αναστενάρηδες και έμμεσα τα κρατικά όργανα για την κατάργηση της πυροβασίας με εικόνες.

Η Κατερίνα Κακούρη είναι αυτή που μέσα από το έργο της "Διονυσιακά" έδωσε μια ζωντανή περιγραφή των Αναστεναρίων, αλλά και εξηγήσεις πολύ βαθιές, που ανάγουν το έθιμο σ’ ένα πολύ μακρινό παρελθόν.

Στον πρόλογο αυτού του έργου λέει ότι οι Θράκες "Βάκχοι-χριστιανοί" διατηρούν ακόμη την πανάρχαια ιερή βακχεία.

Όμως είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσουν να διατηρήσουν για πολύ ακόμα αυτήν την προγονική κληρονομιά στα προηγμένα χωριά της νέας μακεδονικής πατρίδας τους.

Γι’ αυτόν το λόγο η συγγραφέας θέλησε μέσα από τις επιτόπιες έρευνες και φωτογραφίες, την αυτοψία, να διασώσει πιθανά τεκμήρια του αρχαίου διονυσιασμού στην ύστατη αναλαμπή τους.

.

ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Οι Αναστενάρηδες είχαν παλαιότερα μεγάλα υπαίθρια ιδιωτικά ιερά, τα Αγιάσματα (από τις πηγές αγιασμένου νερού που ανάβλυζαν μέσα εκεί).

Τα Αγιάσματα αντιστοιχούν με τα Ιερά Άλση της Αρχαιότητας. Σήμερα τα Αγιάσματα είναι χώροι πολύ περιορισμένης έκτασης.

Μέσα εκεί υπάρχουν κλειστά Ιερά, τα Κονάκια, όπου φυλάγονται τα ιερά λατρευτικά αντικείμενα ολόκληρο το χρόνο.

Υπάρχουν λοιπόν οι “Χάρες”, τα ιδιότυπα εικονίσματα με τα κουδουνάκια, που ο ήχος τους έχει αποτρεπτικό σκοπό.

Είναι οι εικόνες των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και σύμφωνα με περιγραφές παλιών Αναστενάρηδων, στις παλιές απεικονίσεις η Αγία Ελένη είχε μια χορευτική στάση, που δεν βλέπουμε στα σημερινά αντίγραφα των εικόνων.

Ίσως γιατί, όπως λέει Χουρμουζιάδης, “εις τας εικόνας αυτάς, ώσπερ είδωλα τινά λατρευομένας... και ο πέλεκυς βαρύς κατ’ αυτών επέπεσεν και εις το πυρ παρεδόθησαν”. “Ιερά Εξέταση” λοιπόν!

Οι Χάρες έχουν και "ιερούς κόμπους", που σχηματίζονται με μαντήλια, τα "αμανέτια", για να “κομποδένεται το κακό”.

Ακόμα καλύπτονται με "ποδιές", όπως γινόταν και στις αρχαίες διονυσιακές μυσταγωγίες, κατά τις οποίες τα ιερά αντικείμενα και οι μυούμενοι καλύπτονταν με υφάσματα.

Όμως ο Κλήρος αποφάσισε να τοποθετηθούν οι εικόνες μέσα στους ναούς, σε χωριστά μέρη, στερώντας τις έτσι από τους Αναστενάρηδες και το Κονάκι.

Η Βυζαντινολόγος Α. Χατζηνικολάου αναφέρει έναν αυτοσχέδιο θρήνο του Αρχιαναστενάρη Γιαβάση:

"Γιατί μας πήρανε τα εικονίσματά μας;

Το Πνεύμα του Θεού είναι απεριόριστο.

Η Δύναμη δεν πιάνεται, δεν είναι ύλη...

Ο Κωνσταντίνος όταν ήθελε να πει το μυστικό του πολέμου, μάζεψε την Δωδεκάδα του στο Κονάκι κι όχι στην εκκλησιά.

Δικά μας πράγματα Παππούδικα, που τα φέραμε από τόση σκλαβιά.

Γιατί να μας τα πάρουν;"

Όταν λοιπόν "έχει αιχμάλωτους τους Άγιους η εκκλησιά", στο Κονάκι φυλάγεται μόνο το άδειο εικονοστάσι με τα κόκκινα αμανέτια.

Αυτά είναι μαντήλια δύναμης και οι Αναστενάρηδες τα κρατούν σε καθορισμένες φάσεις: στον πυροβατικό χορό τους, στις πομπικές πορείες (τους αγερμούς), στο μάζεμα των χρημάτων για την αγορά του ζώου που θα θυσιαστεί και στις απελατικές ιεροπραξίες για την αποτροπή επιδημίας ή επιζωοτοκίας.

Μέσα στο Κονάκι φυλάγονται όλο το χρόνο και τα μουσικά όργανα: η λύρα, ο άσκαυλος (γκάϊντα) και το ιερό και μεγάλο τύμπανο των Παππούδων, που όπως λένε οι Αναστενάρηδες, ηχεί μόνο του, "νοιώθοντας την αόρατη παρουσία του άγιου".

Τέλος, μέσα στο Κονάκι φυλάγεται ο ιερός πέλεκυς, το μαχαίρι και η σανίδα για την τελετουργική ζωοθυσία.

.

Η ΤΕΛΕΤΗ

Οι προετοιμασίες των Αναστεναρίων αρχίζουν μήνες πριν: στις 27 Οκτωβρίου γίνονται οι αγερμοί για να συγκεντρωθούν μέσα στα αμανέτια τα χρήματα για την αγορά του ιερού θύματος. Η μέρα αυτή ονομάζεται "Μέρα του Σκλάβου", μια ονομασία που προέρχεται από τα κατ’ Αγρούς Διονύσια της Αρχαιότητας.

Στις 18 Ιανουαρίου αγοράζουν το "μπικάδι", το ζώο που θα θυσιαστεί.

Προτιμούν τον ταύρο, που συνδέεται με τις αρχαίες ηλιακές λατρείες του Θεού Μίθρα και του Διόνυσου.

Ο Ορφικός μύθος λέει ότι όταν οι Τιτάνες προσπάθησαν να πιάσουν τον Διόνυσο για να τον σκοτώσουν, το μικρό παιδί πήρε μορφές διάφορων ζώων για να ξεφύγει: μεταμφιέστηκε σε λιοντάρι, τίγρη, ίππο και όταν τέλος πήρε τη μορφή του ταύρου τον έπιασαν οι Τιτάνες και τον διαμέλισαν.

Σήμερα συνηθίζεται να θυσιάζουν ένα μαύρο κριάρι, σύμβολο κι αυτό του Θεού Διόνυσου.

Λένε όμως ότι παλιότερα θυσίαζαν ένα ελάφι. "Μόνο του το ελάφι κατέβαινε από τα βουνά για να το σφάξουν στον Άγιο. Μια χρονιά όμως παράβλεψαν οι άνθρωποι και δεν τ’ άφησαν να ξαποστάσει το ζώο, κι από τότε δε ματαφάνηκε ελάφι στην αναστενάρικη γιορτή", διηγήθηκαν στην Κ. Κακούρη οι Αναστενάρηδες.

Αρχικά η τέλεση του; εθίμου διαρκούσε οκτώ ημέρες, ενώ οι σύγχρονες επιβιώσεις του περιορίζονται στις 3 ημέρες.

Την παραμονή της γιορτής του Κωνσταντίνου και Ελένης οι Αναστενάρηδες συγκεντρώνονται μέσα στο κονάκι, για να προετοιμαστούν με την Αγρυπνία.

Η Κ. Κακούρη περιγράφει την Αγρυπνία που παρακολούθησε. Λέει ότι μέσα σε ατμόσφαιρα κατανυκτική, με το μπικάδι μπρος στο εικονοστάσι, στο φως των κεριών και με το άρωμα του λιβανιού, ακουγόταν μόνο ο βαρύς ήχος του τυμπάνου.

Κατά διαστήματα, όποιον "έπιανε ο άγιος" φώναζε "Αχ!...Εχ!...Ιχ!..." και με το εικόνισμα στα χέρια χόρευε εκστατικά τον ιερό χορό.

Την επομένη, μετά από το σχόλασμα της εκκλησίας γίνεται η δημόσια θυσία του ανθοστολισμένου ζώου.

Η θυσία παλιότερα γινόταν στον περίβολο της εκκλησίας και με το αίμα του μπικαδιού ράντιζαν τα θεμέλια της. Σήμερα γίνεται σε άλλο χώρο, όπου έχουν μεταφερθεί και τα εικονίσματα, μέσα στο "λάκκο των Προσφορών"

Ακολουθεί κυκλωτικός χορός.

Το απόγευμα ανάβει η μεγάλη φωτιά, ενώ νωρίτερα οι Αναστενάρηδες περιφέρονται στα χωράφια με τις εικόνες για να τα ευλογήσουν.

Η πυροβασία της 21ης Μαϊου γίνεται δημόσια, ενώ της τελευταίας ημέρας, στις 23 Μαΐου, γίνεται σε στενότερο κύκλο συνεορταστών.

Το άναμμα της ιεράς πυράς το αναλαμβάνουν μύστες που έχουν αυτό το προνόμιο κληρονομικά.

Όταν σχηματιστεί παχιά ανθρακιά έρχονται σε πομπή οι Αναστενάρηδες και χορεύουν γύρω της.

- Άναψε κόσμε τη φωτιά, να μπει ο Κωνσταντίνος.

"Ο Άγιος “δείχνει το δρόμο” κι οι μύστες κρατώντας τις κωδωνοστολισμένες εικόνες ή τα ιερά αμανέτια μπαίνουν στ’ αναμμένα κάρβουνα και χορεύουν.

- Στάχτ’ να γέν’... Στάχτ’ να γέν’ ... Στάχτ’ να γέν’...

Με τα γυμνά τους πόδια οι Αναστενάρηδες σβήνουν τα κάρβουνα και μέσα στη μαύρη στάχτη δεσμεύουν την αρρώστια, την επιζωοτοκία, την κακή τύχη.

Πολλές φορές ο εκστασιασμός της πυροβασίας οδηγεί στην ατομική ή ομαδική ιερή ορειβασία, στοιχείο γνωστό από τα Μυστήρια του Διόνυσου.

Ο παλιός Αρχιαναστενάρης Γ. Δραγούλης λέει:Πηγαίνουμε στα βουνά με του Άγιου τη χάρη.

Το πρωί της 23ης Μαΐου ομάδα Αναστενάρηδων, κρατώντας τις εικόνες κάνει αγερμούς στα σπίτια των Αναστενάρηδων. Οι νοικοκύρηδες τους κερνούν σταφίδα και κρασί.

Μετά γίνεται η "ιερή συνεστίαση" στο σπίτι του Αρχιαναστενάρη. Οι μύστες κάθονται στο στρωσίδι κι αφού απλώσουν το μακρυμάντηλο τρώνε καρπούς της γης και του μόχθου τους: φασόλια, κρεμμύδια, ξυνόμηλα και ψωμί.

Ακολουθεί η φάση της αποτροπής του κακού, που γίνεται με το "ζώσιμο του σταυροδρομιού" με κυκλικό χορό. Το "ζώσιμο" είναι γνωστή μαγική ιεροπραξία από την Αρχαιότητα.

Μετά το ζώσιμο του σταυροδρομιού ξεκινά η τελευταία και κορυφαία πυροβασία.

Στο τέλος χορεύουν τον τελευταίο ομαδικό χορό, τραγουδώντας κατανυκτικά τον Μικροκωνσταντίνο, θρακική παραλλαγή του ακριτικού έπους.

Μάλιστα ο Κ. Ρωμαίος λέει ότι τα Αναστενάρια ξεκινούν και τερματίζουν με αυτό το τραγούδι, ενώ ενδιάμεσα τραγουδιούνται κι άλλα ακριτικά τραγούδια.

Ο Κωνσταντίνος ο μικρός, ο Μικροκωνσταντίνος, μικρόν τον είχ’ η μάνα ντου, μικρόν τον ραβωνιάζει, μικρόν τον γήρτε μήνυμα να πάγη στο σεφέρι. Νύχτα σελώνει τ’ άλογο, νύχτα το καλλιβώνει. Βάν’ ασημένια πέταλα, μαλαματένιες λόθρες, σελώνει και το βάθιο ντου με δεκαχτώ κολάνια. Πήδηξε καβαλλίκεψε σαν άξιο παλληκάρι. Σαν Αγιγεώργης φάνηκε, σαν Αγικωνσταντίνος.

Σήμερα η πυροβασία ζει ακόμα και για τους Αναστενάρηδες είναι χρέος. ο γέροντας Δραγούλης έλεγε: "Πατρογονικό το πάτημα στη φωτιά. Διαθήκ’ του Αγιου"!

.

.

.

αμα κλεψεις μια φορα. σου κατανταει χουι...

απο το εσωτερικα και πάλι!

του Γ.Α.ΠΛΑΝΑ
Ιδρυτής και Διευθυντής του Πολιτιστικού και Φιλοσοφικού Οργανισμού "Νέα Ακρόπολη", στην Ελλάδα

…για τους Σούφι, που πάντα αρέσκονται να μιλούν με παραβολές και με ποιητική και συμβολική γλώσσα, η διδασκαλία τους, το «κρασί» τους, όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν, υπήρχε από πολύ παλιά και ταυτίζεται με την έννοια των Μυστηρίων, που συναντώνται σε όλα τα παραδοσιακά εσωτερικά συστήματα… Γιατί η Διδασκαλία είναι Μία!

Η προέλευση του σουφισμού, σαν εσωτερικού ρεύματος μέσα στους κόλπους του ισλαμισμού, είναι σκοτεινή και αμφιλεγόμενη, όπως συμβαίνει συνήθως με κάθε εσωτερικό ρεύμα.

Αν και οι σούφι υποστηρίζουν ότι ο σουφισμός είναι μια εσωτερική διδασκαλία στα πλαίσια του Ισλάμ, που συμβιβάζεται με την ορθοδοξία του Κορανίου, είναι επίσης παραδεκτό ότι πίσω του βρίσκεται μια πανάρχαια εσωτερική παράδοση, που μερικοί σοφοί σούφι την συνδέουν με τον Πυθαγόρα και ακόμα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο ή Θωτ των αρχαίων Αιγυπτίων.

Ετσι, για μερικές σχολές του σουφισμού ή για μερικά τάγματα, η σειρά διαδοχής των δασκάλων τους φτάνει μέχρι τον Μωάμεθ, για άλλες μέχρι τον Ουβάις ελ Καρνί, που πέθανε τον 7ο αιώνα και δεν συνάντησε ποτέ τον Μωάμεθ και για άλλες δεν προέρχεται από κάποια συγκεκριμένη πηγή και υποστηρίζουν ότι οι εσωτερικές τους διδασκαλίες είναι χιλιάδων χρόνων και αντιστοιχούν και συνδέονται με τα ρεύματα του Τρισμέγιστου, του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα και άλλων αρχαίων σοφών.

Λέει σχετικά ο μεγάλος δάσκαλος σούφι Ιμπν ελ Φαρίντ (1181-1235): «Το κρασί μας υπήρχε πριν από αυτό που εσείς ονομάζετε <σταφύλια> και <αμπέλια>» και μετά «εμείς ήπιαμε προς τιμήν του Φίλου, μεθώντας πριν δημιουργηθεί το αμπέλι».

Σε παραβολές των σούφι το κρασί συμβολίζει την διαχρονική εσωτερική διδασκαλία που, κατά τους ίδιους, είναι η ίδια με όλων των άλλων εσωτερικών συστημάτων, γιατί η Διδασκαλία είναι μία.

Και το αμπέλι και το σταφύλι είναι τα συστήματα, τα εξωτερικά κανάλια, τα θρησκευτικά σώματα και τα φιλοσοφικά σχήματα.

Για τους σούφι, στους οποίους πάντα αρέσει να μιλούν με παραβολές και με ποιητική και συμβολική γλώσσα, η διδασκαλία ή το κρασί τους υπήρχε από πολύ παλιά και ταυτίζεται με την έννοια των Μυστηρίων σε άλλους παραδοσιακούς πολιτισμούς.

Γι’αυτό και δεν μπορεί να θεωρηθεί ο σουφισμός προϊόν του ισλαμισμού.

Απλώς ενσωματώθηκε σ’αυτόν χρησιμοποιώντας τον ως φορέα, εφόσον αποδείχθηκε κατάλληλος εξαιτίας της ανεξιθρησκείας του, μια και σύμφωνα με τα ίδια του λόγια του προφήτη στο Κοράνι, κάθε άλλος προφήτης ή σοφός ιδρυτής θρησκείας ή φιλοσοφικής σχολής θεωρείται απεσταλμένος του Θεού, του Αλλάχ, του Ακατονόμαστου.

Τη λέξη «σούφι» την χρησιμοποιούσαν στην Αραβία και πριν από τον Μωάμεθ και οι παραδόσεις μιλούν για την ύπαρξη του σουφισμού στην 2η χιλιετία π.Χ.

Σύμφωνα με τις πιο αποδεκτές απόψεις, η λέξη «σούφι» σημαίνει «μαλλί», δηλαδή το μάλλινο ρούχο ή χιτώνα που φορούσαν οι σοφοί, οι αναχωρητές και οι δάσκαλοι σούφι.

Άλλες όμως εκδοχές την συσχετίζουν με το Αϊν Σοφ των καββαλιστών και βρίσκουν μεγάλη σχέση ανάμεσα σ’αυτά τα δύο εσωτερικά ρεύματα.

Ετσι, στην «Ιουδαϊκή Εγκυκλοπαίδεια» αναφέρεται ότι οι Εβραίοι σοφοί της Καββάλα θεωρούν ότι η παράδοσή τους και η παράδοση των μυημένων τους έχει την ίδια προέλευση με τον σουφισμό.

Οι σούφι όμως αρνούνται ότι η δική τους προέρχεται από κάποια συγκεκριμένη πηγή και δεν περιορίζονται στην αντιστοιχία με την Καββάλα ή με άλλο παρόμοιο εσωτερικό ρεύμα, αλλά θεωρούν την παράδοσή τους καθολικής διάχυσης.

Στην διδασκαλία των σούφι είναι σημαντικό να προσέξουμε ότι διατηρείται η συμβολική χρήση της γλώσσας, όπως στα αρχαία μυστήρια, ώστε μόνο οι «έτοιμοι» και οι μυημένοι να μπορούν να καταλάβουν.

Γι’αυτό, όταν μεταφράζεται σε ξένη γλώσσα μια πραγματεία ή ένα ποίημα των σούφι, το μόνο που μένει είναι η σκέτη εξωτερική φλούδα, όμορφες λέξεις, βαθιά ίσως φιλοσοφικά νοήματα, αλλά χωρίς το πραγματικό εσωτερικό και πολυδιάστατο μήνυμά του.

Μέσα στη διδασκαλία των σούφι, που καλύπτει όλο το ανθρώπινο φάσμα εκφράσεων, διακρίνουμε, για παράδειγμα, την εξελικτική θεωρία πολύ πριν από τον Δαρβίνο και την θεωρία ότι το ανθρώπινο ον προήλθε από τη θάλασσα, όπως έλεγε και ο Αναξίμανδρος στην προσωκρατική Ελλάδα.

Η διδασκαλία τους προχωρεί περισσότερο και ισχυρίζεται ότι το ον εξελίσσεται από ορυκτό σε φυτό, από φυτό σε ζώο, μετά σε άνθρωπο, ύστερα σε άγγελο, μέχρις ότου συγχωνευθεί στη θεία συνείδηση, όπως λένε οι εσωτερικές ανατολικές διδασκαλίες, όταν μιλούν για κύκλους εξέλιξης μέσα σε πλανητικές αλυσσίδες, γύρους και μπαλόνια ή για κόσμους ύπαρξης σε διάφορες συνειδησιακές διαστάσεις.

Ο σουφισμός στον δυτικό μεσαίωνα είχε μεγάλη επίδραση.

Όπως είναι γνωστό, η αρχαία κλασική φιλοσοφία ξαναήρθε στη μεσαιωνική Δύση μέσω των Αράβων μεταφραστών και σχολιαστών, που είχαν κεντρική έδρα στην Ευρώπη, την Ισπανία, που κατέκτησαν τον 8ο αιώνα.

Για παράδειγμα, ο μοναχός Ρογήρος Βάκων (1214-1294) ο μεγάλος μύστης και θεμελιωτής της εμπερικής μεθόδου, είχε σπουδάσει στην Ισπανία των Σαρακηνών και είχε έρθει σε επαφή με μύστες σούφι, τους οποίους και αναφέρει στα φιλοσοφικά του έργα ως «ανατολίτες φιλοσόφους».

Ο Βάκωνας πιθανόν μυήθηκε στη σχολή της Κόρντοβα, της οποίας σημαντικός δάσκαλος υπήρξε ο Μπεν Γκάμπιρον ή Αβισεβρών, που άσκησε ζωτική επίδραση στην ίδρυση του φραγκισκανικού τάγματος από τον άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, στο οποίο εισήλθε ο Βάκωνας το 1247.

Επίσης, ο μεγάλος εσωτεριστής φιλόσοφος Ραϋμόντ Λουλ παραδέχεται ότι έγραψε το περίφημο ποιήμα του «Το βιβλίο του Εραστή και της Αγαπημένης του» (1283) βασιζόμενος σ’ένα σουφικό πρότυπο.

Εκεί όμως που είναι πιο φανερές οι σχέσεις και οι επιδράσεις του σουφισμού στη Δύση, είναι στο τάγμα των Ναϊτών.

Μερικοί από τους εννέα αρχικούς ιππότες-ιδρυτές του τάγματος λέγεται ότι ήταν μύστες σούφι, όπως ο αρχηγός τους, ο Ουγκε ντε Πεϋν και ο Γοδεφρείδος ντε Σαιντ-Ομέρ.

Οι επαφές των Ναϊτών στους Αγίους Τόπους με ορισμένους σούφι και με τα μυστικά τάγματά τους, είναι πλέον εξακριβωμένες ιστορικά, από τα πρακτικά της δίκης εναντίον του ναϊτικού τάγματος, που προκάλεσε την εξαφάνισή τους.

Πολλά ιπποτικά εσωτερικά τάγματα που ιδρύθηκαν μετά, φέρνουν τη σφραγίδα τους και συνεπώς την επίδραση του σουφισμού.

Οι μεσαιωνικές γνώσεις περί αστρολογίας, αλχημείας, μαγείας κ.λπ. εισήλθαν στη Δύση μέσω των Αράβων και των Εβραίων καββαλιστών και των διδασκάλων σούφι, οι διδασκαλίες των οποίων επιβίωσαν ανάμεσα στις διάφορες εσωτερικές ομάδες της Ευρώπης, από τον μεσαίωνα ως την σύγχρονη εποχή.

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΟΥΦΙΣΜΟΥ

Ένα από τα κύρια χαρακτηρστικά του σουφισμού είναι η ποικιλία των εκφράσεων με την οποία μπορούν να μεταδώσουν τις διδασκαλίες τους οι δάσκαλοι σούφι.

Μέσα από τη μουσική, το τραγούδι και τον χορό, όπως στην περίπτωση των δερβίσηδων (υποψήφιοι σούφι ειδικής σχολής), μέσα από την ομαδική εργασία, από τη χρήση συμβόλων, σημείων, παραβολών, μέσα από αισθητηριακές εντυπώσεις, από ποιήματα, παραβολές, αφηγήσεις, μέσα από υψηλές μεταφυσικές ή φιλοσοφικές έννοιες κ.α., ο διδάσκαλος σούφι καταφέρνει να μεταδώσει στον μαθητή του, σύμφωνα με ό,τι αυτός χρειάζεται, μια διδασκαλία και μια πιο υψηλή πνευματική κατάσταση συνείδησης.

Αυτές οι διάφορες μέθοδοι, παρόλο που χρησιμοποιούνται ελεύθερα από κάθε δάσκαλο ανάλογα με την περίπτωση και την ανάγκη, αποτέλεσαν με την πάροδο του χρόνου διάφορες σχολές ή τάγματα που εξειδικεύθηκαν και ανέπτυξαν περισσότερο κάποια από αυτές τις μεθόδους.

Τέσσερα είναι τα κλασικά τάγματα των σούφι, αν και υπήρχαν πολλοί φημισμένοι δάσκαλοι και μύστες σούφι που δεν ανήκαν σε κανένα από αυτά και χρησιμοποιούσαν τα δικά τους συστήματα, τα οποία όμως δεν κατόρθωσαν να αποκρυσταλλωθούν σε κάποια συγκεκριμένη παραδοσιακή σχολή μετά τον θάνατό τους.

Το τάγμα «Χίστι», που είναι το παλαιότερο, ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από τον δάσκαλο Αμπούτ Ισάκ Χίστι, απόγονο του Μωάμεθ και χρησιμοποίησε τη μουσική και τον χορό για τις ασκήσεις του.

Οι δερβίσηδες αυτού του τάγματος έμπαιναν στις πόλεις, τραγουδούσαν κι έπαιζαν μουσική χορεύοντας, για να συγκεντρώνουν και να γοητεύουν τους ανθρώπους και ύστερα τους διηγούνταν μια ιστορία ή έναν μύθο που είχε διδακτική και μυητική σημασία.

Εκείνοι που καταλάβαιναν και «ξυπνούσαν», τους ακολουθούσαν.

Γρήγορα, όμως, οι Χίστι απολιθώθηκαν, όπως έγινε αργότερα και με άλλα τάγματα σούφι και οι τεχνικές τους περιορίστηκαν σε μια απλοϊκή αγάπη για την μουσική και σε μια επιφανειακή χορευτική δεξιοτεχνία, όπου η συγκινησιακή διέγερση που προκαλείται με τις ασκήσεις αυτές, συγχέεται με την αληθινή πνευματική εμπειρία.

Οι μουσικοί και οι χορευτές τους όμως χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στον ισλαμικό κόσμο και κυρίως στις Ινδίες.

Ένα πιο εσωτερικό και φιλοσοφικό τάγμα είναι αυτό που ιδρύθηκε τον 12ο αιώνα, από τον Αμπντούλ Καντίρ, στα νότια της Κασπίας θάλασσας.

Ειδικεύθηκε στο να προκαλεί πνευματικές καταστάσεις τύπου έκστασης, όπως το ινδικό σαμάντι.

Η διδασκαλία του χρησιμοποιούσε ορολογίες, παραβολές και συστήματα που μοιάζουν μ’εκείνα που χρησιμοποίησαν αργότερα στην Ευρώπη οι Ροδόσταυροι.

Το τρίτο είναι το τάγμα «Σουχραβάρντι», που ιδρύθηκε επίσης τον 12ο αιώνα από τον δάσκαλο Ζιζαουντίν Σουχραβάρντι.

Οι τεχνικές του είναι ποικίλες και περιλαμβάνουν σχεδόν όλες όσες αναφέραμε προηγουμένως, όπως τη μυστικιστική έκσταση μέσω στροβιλικών χορευτικών κινήσεων ή τον διαλογισμό σε απόλυτη ηρεμία και σιωπή, για την επίτευξη της «αντίληψης του Πραγματικού».

Η διδασκαλία τους εκφράζεται μέσα από φαινομενικά παράλογες ιστορίες, που κρύβουν βαθιά συμβολικά σημεία και νοήματα, προσιτά μόνο σε όσους έχουν ξύπνιο το πνευματικό στοιχείο μέσα τους.

Οι οπαδοί αυτού του τάγματος επηρέασαν βαθιά άλλες μυστικιστικές ομάδες εξαπλωμένες στην Ινδία, Περσία και Αφρική.

Το τέταρτο κλασικό τάγμα είναι αυτό του «Νακσμπάντι», που ιδρύθηκε από τον Μπαχαουντίν Νακσμπάντ τον 14ο αιώνα στην κεντρική Ασία και είναι το πιο εσωτερικό και ολοκληρωμένο από όλα τα σουφικά τάγματα.

Σ’αυτό διαμορφώθηκε ο μεγάλος σούφι μύστης Χουτζβίρι, που έγραψε στα περσικά, για τον σουφισμό και τα τάγματά του, το βιβλίο «Αποκάλυψη του Κρυμμένου», το οποίο θεωρείται μοναδικό στο είδος του.

Από αυτό το τάγμα εμφανίστηκαν αργότερα πολλές άλλες σχολές και μερικοί το θεωρούν σαν την πιο παλιά μυστικιστική «αλυσσίδα διαδοχής», παρόλο που ιδρύθηκε μετά από τα άλλα.

Μόνο οι δάσκαλοι-σεϊχηδες του τάγματος Νακσμπάντι έχουν εξουσία να μυούν μαθητές σε όλα τα άλλα τάγματα δερβίσηδων, γιατί η διδασκαλία τους τρεφόταν από τις αρχαίες και τις πιο εσωτερικές ασκήσεις του σουφισμού, οι οποίες χαρακτηρίζονται για την μεγάλη τους αυστηρότητα και δυσκολία εκτέλεσης.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία του, κοινή σε όλους τους σούφι, υπάρχουν τέσσερα μεγάλα Ταξίδια, που μπορούμε να θεωρήσουμε σαν στάδια μύησης.

Το πρώτο ταξίδι αποσκοπεί στην εναρμόνιση της συνείδησης με την αντικειμενική πραγματικότητα, επιτυγχάνοντας έτσι την «εκμηδένιση» του υποκειμενικού και ψεύτικου εγώ.

Υστερα ο σούφι περνάει στο δεύτερο ταξίδι, όπου γίνεται αληθινά τέλειος άνθρωπος και σταθεροποιεί την αντικειμενική του γνώση για την πραγματικότητα.

Σ’αυτή τη μυητική φάση ο σούφι γίνεται δάσκαλος, με τον τίτλο «κουτόμπ», δηλαδή «κέντρο ή σημείο προς το οποίο στρέφονται όλοι».

Στο τρίτο ταξίδι ο δάσκαλος αποκτά καθολικότητα και μπορεί να οδηγήσει πνευματικά οποιονδήποτε τύπο ανθρώπου, ανεξάρτητα από θρησκεία, χαρακτήρα ή πολιστικό περιβάλλον, πλαίσια στα οποία περιορίζεται ο δάσκαλος του δεύτερου ταξιδιού.

Τέλος, το τέταρτο ταξίδι σημαίνει ότι ο δάσκαλος ή τέλειος άνθρωπος είναι σε θέση να οδηγεί τους μαθητές του πέρα από τα όρια των φυσικών διαστάσεων του ορατού κόσμου και να τους βοηθάει πέρα από αυτό που θεωρείται φυσικός θάνατος.

Στο τέταρτο ταξίδι η συνείδηση συνεχίζεται και μετά τον θάνατο, ο σούφι έχει πλήρη απόδειξη της ύπαρξης της ψυχής και της αθανασίας της και συνεχίζει να εργάζεται συνειδητά και συνεχώς, ταξιδεύοντας σε ανώτερες διαστάσεις, μέχρι να ξαναέρθει στον κόσμο σε μια νέα μορφή ζωής.

.

TO ENA ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ

Οι λάμπες είναι διαφορετικές, αλλά το φως είναι το ίδιο.
Ερχεται απ’το Πέραν.

Αν συνεχώς κοιτάς τη λάμπα, χάθηκες.

Γιατί από ‘κει γεννιέται το φαινόμενο της πολλαπλότητας και του αριθμού.

Στερέωσε το βλέμμα σου στο φως και θα απαλλαγείς απ’τη
δυαδικότητα, που είναι έμφυτη στο περιορισμένο σώμα.

Ω εσύ, που είσαι ο Πυρήνας της Υπαρξης, η διαφωνία
ανάμεσα στον μουσουλμάνο, τον Ζωροάστρη και τον
Ιουδαίο, οφείλεται στην ιδιαίτερή τους άποψη.

Κάποιοι Ινδοί έφεραν έναν ελέφαντα
και τον εξέθεσαν σ’έναν σκοτεινό σταύλο.

Κι αφού ήταν αδύνατο να τον δουν με τα μάτια,
όλοι τον άγγιζαν με την παλάμη του χεριού τους.

Το χέρι του ενός ακούμπησε την προβοσκίδα
κι αυτός είπε: «Αυτό το ζώο είναι σαν νεροσωλήνας».

Ο άλλος άγγιξε το αυτί του: Σ’αυτόν το πλάσμα φάνηκε να μοιάζει με βεντάλια.

Άλλος άγγιξε το πόδι του και περιέγραψε το ζώο σαν το σχήμα μιας κολώνας.

Άλλος χάιδεψε την πλάτη του: «Αληθινά, είπε αυτός, ο ελέφαντας μοιάζει με θρόνο».

Αν ο καθένας τους κρατούσε ένα κερί,
δεν θα υπήρχε καμιά αντίθεση στα λόγια τους.

Τζαλαλουντίν Ρουμί

.

.

Σε χαιρετω

quote:

---

Φιλε jbg η τυχη(συχρονικοτητα) το εφερε να βρεθω στο κονακι της
Μαυρολευκης την πρωτη μερα της γιορτης .

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

Για χαρα

quote:

---

Και αν εχεις χρονο θαθελα να μου κανεις μια ξεναγηση.

Σε ανταλαγμα ειμαι προθυμος να σου κανω τον ξεναγω οχι μονο για
τα αναστεναρια, αλλα και στον τεκε του Ερυθρου Τρελου ο οποιος
βρισκεται σε ενα πανεμορφο οροπεδιο πανω στην οροσειρα της Ροδοπης.
Και αν σου περισεψει ορεξη θα σε παω και στην Σαμοθρακη απο τον ..παλιο δρομο.

---

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν www.johnniebegood.gr

.

ο σεϊχης του ταγματος και του τεκε μας, κανει μεταπτυχιακα στην Μον-γγολια.

.

.

.

η τελευταια διδαχη του δασκαλου Μας, προς τον πιο αγαπημενο του μαθητη (εμενα) πριν φυγει: αλσι κιβι βουλντου μπαρα.

οι δερβισες του ταγματος οφειλουν να διαλογιστουν πανω στην φραση...

.

δουλαμαν οπως βεραμαν, στακαμαν, φουντερμαν, καντυμαν και τα λοιπα α-μαν α-μαν?

οσο ζω μαθαινω...

.

.

quote:

---

δουλαμαν οπως βεραμαν, στακαμαν, φουντερμαν, καντυμαν και τα λοιπα α-μαν α-μαν?

---

.

what else would

the rose do

but bloom?

my friend,

in this garden

you are the rose

what else

is there to do

but bloom?

να δωσω συμβουλες κηπουρικης αραγε?...

.

.

quote:

---

να δωσω συμβουλες κηπουρικης αραγε?...

---

.

τι ειναι κηπος?

τι ειναι κηπουρικη?

κηπος ειναι ενα κομματι γης "υπο διαμορφωση".

κηπουρικη ειναι η τεχνη της "διαμορφωσης".

.

υπαρχουν διαφορες αποψεις ως προς την διαμορφωση: κηποι με γκαζον, κηποι με τριανταφυλλιες στην σειρα, κηποι εξωτικοι, κηποι γεωμετρικοι, βραχοκηποι ζεν, κακτοκηποι, και κηποι που δεν μοιαζουν με κηπους.

αυτης της τελευταιας αντιληψης κηπουρος ειμαι, και γι αυτην θα μιλησω στους υποψηφιους κηπουρους.

ο ολοκληρωμενος κηπος δεν μοιαζει με κηπο αλλα με φυσικο τοπιο.

ο κηπος δεν ειναι μονο τα φυτα του, αλλα και τα πλασματα που ζουν σε αυτα, το χωμα και τα πλασματα που ζουν σε αυτο, τα βραχια και τα πλασματα που ζουν σε αυτα, και ο κηπουρος πρεπει να τα ισσοροπισει και να τα εναρμονισει.

πρεπει να γινει ο καταλυτης που θα τα μετατρεψει σε οικοσυστημα.

επεται συνεχεια...

ναστε καλα και να θυμαστε οτι ολοι εχουμε εναν κηπο να διαμορφωσουμε.

.

.

.

ροδα της ερημου...

.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr