Ας προσπαθήσω να την περιγράψω και ότι προκύψει, το πολύ πολύ να αποτύχω , η να γίνω ρεζίλης . 
Η ουσία της αγάπης :
Όταν την νιώθεις, αισθάνεσαι μέσα σου , συναισθάνεσαι τον θεό .
Όταν συναισθάνεσαι τον θεό μέσα σου, βλέπεις πεντακάθαρα μέσα από τον εσωτερικό καθρέπτη της ψυχής σου , τα πάντα .
Γνωρίζεις απόλυτα τον εαυτό σου ,πριν και μετά την προσωπική σου ύπαρξη , και όμως :
Η απόλυτη ταύτιση ανθρώπου και θεού , υπήρχε κάποτε .
Απλά το ένα , το πάν , το απόλυτο, η υπέρτατη δύναμη :
Έγινε άνθρωπος θνητός & έχασε αυτήν την δύναμη.
Αυτό είναι προσωπική μου πίστη και δεν μπορώ να το αποδείξω .
Τι μου δίνει αυτή η πίστη ;;;
Με οδηγεί μαχαίρι στην ουσία του την αγάπη και εκεί :
Άνθρωπος και θεός γίνονται ένα και το αυτό .
Αν παρανόησα , η αν είπα κάτι το υπερβολικό, φταίει μονάχα η αγάπη μου , που προσπαθεί να φτάσει στην πηγή και να μείνει για πάντα εκεί .
Κάθε φορά , που προσπαθώ να αγαπήσω μέχρι θανάτου, με φέρνει πίσω στην γη άγγελος θεού .
Έτσι καταλαβαίνω, ότι :
Δεν έφτασε ακόμη η ώρα μου .
Για προσπάθησε να αγαπήσεις , η αν το έκανες γενναία μου ψυχή ΑΦΡΟΔΙΤΗ στο παρελθόν :
Δεν σε προστάτευσαν τα δάκρυά σου , που έτρεχαν σαν ποτάμι μέσα από τα θεϊκά σου μάτια ;;;;
Σε ευχαριστώ ,που με προτρέπεις πάντα θετικά .
Η ΠΙΣΤΗ ΣΩΖΕΙ ΨΥΧΕΣ ;;;
Απεστάλη: 29/09/2005, 10:26:56
