Πράγματι κάπως έτσι είναι η πραγματική αγάπη, γεννά την ελευθερία, την αποδοχή, τη γενναιοψυχία, τη σύμπνοια, τη φιλαλήθεια...

Ποια είναι η γνώμη σου για τις αδερφές ψυχές; Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πείθονται για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης επειδή αναγνωρίζουν σε κάποιο άλλο άτομο την αδερφή ψυχή τους και συγκλονίζονται τόσο που νιώθουν να μην τους χωρά ο τωρινός χωροχρόνος αλλά επιθυμούν να παρεκτείνουν το βίωμά τους, την ανεπανάληπτη εμπειρία τους προς το παρελθόν και προς το μέλλον.

Φίλε μου snoopy

quote:

---

δέν έχω προσπαθήσει ποτέ μου να διαλογιστώ

Έχω προς το παρών την πίστη μου στον Ιησού και αυτό μου φτάνει

---

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

quote:

---

Γιατί το εγώ εκφράζεται μέσα από το τι κάνει κάποιος, η πνευματικότητα μέσα από το τι είναι. Και στην πρώτη περίπτωση, η παρόρμηση του πράττειν μπορεί να οδηγήσει σε προσδοκίες, απογοητεύσεις, άγχος, θυμό, κτλ. Στη δεύτερη όμως, στο είναι, *we do without doing and everything gets done*. Όπως όταν αγαπάμε.

---

Ως αδερφές θεωρούνται οι ψυχές εκείνες οι οποίες έχουν αναπτύξει σε κάποια ενσάρκωση τους ένα πολύ ισχυρό δέσιμο μεταξύ τους το οποίο τους συνδέει σε κάθε τους επόμενη ενσάρκωση.
Δεν είναι απαραίτητο αυτοί οι 2 άνθρωποι να είναι πάντα ζευγάρι στις ενσαρκώσεις τους, μπορούν να έχουν κάποιο δεσμό συγγένειας μεταξύ τους ή να τους συνδέει μια βαθιά κι αληθινή φιλία.
Σίγουρα όμως τους ενώνει η αγάπη, ίσως να μπορούσαμε να πούμε οτι η μορφή της αγάπης που τους συνδέει να είναι αυτή που αναλύσαμε στα προηγούμενα μηνύματα μας.

Πιστεύω οτι λίγο - πολύ όλοι οι άνθρωποι έχουμε την αδερφή ψυχή μας κάπου να μας περιμένει ή μπορεί να είναι και δίπλα μας.
Δεν ξέρω πως μπορεί κάποιος να το καταλάβει, εγώ πχ δεν το έχω νιώσει ποτέ μέχρι τώρα.
Απλά κάποια στιγμή το νιώθεις, νιώθεις οτι με αυτόν τον άνθρωπο σε συνδέουν τόσα πολλά χωρίς να μπορείς να προσδιορίσεις ποιά είναι αυτά που σας ενώνουν,
Όπως είχαμε πει εξάλου, φίλη μου, η Ψυχή γνωρίζει...

quote:

---

Εδώ φέτος χιόνι δεν έχει για την ώρα μόνο φρικτό κρύο

---

Εμείς εδώ περιμένουμε να νιώσουμε λίγο κρύο για 2 - 3 μέρες γιατί νομίζουμε οτι από το καλοκαίρι μπήκαμε στην άνοιξη...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Και έτσι είναι. Ζητώ συγνώμη αν επαναλαμβάνομαι αλλά αυτό που συνιστά έναν άνθρωπο είναι η πνευματική του υπόσταση και το εγώ του. Το ζήτημα είναι πάντα σε ποιο από τα δύο επιλέγει να βάλει το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης και της συνείδησής του. Και ένας πολύ απλός τρόπος να διαπιστώσει κανείς την αλήθεια του είναι να αναρωτηθεί αν παρορμάται ΝΑ ΚΑΝΕΙ πιο πολύ από ΝΑ ΕΙΝΑΙ.
Γιατί το εγώ εκφράζεται μέσα από το τι κάνει κάποιος, η πνευματικότητα μέσα από το τι είναι. Και στην πρώτη περίπτωση, η παρόρμηση του πράττειν μπορεί να οδηγήσει σε προσδοκίες, απογοητεύσεις, άγχος, θυμό, κτλ. Στη δεύτερη όμως, στο είναι, *we do without doing and everything gets done*. Όπως όταν αγαπάμε.

---

quote:

---

Φίλε μου Chastity, ο κάθε άνθρωπος θα νιώσει να δονείται η ψυχή του με κάποια συγκεκριμένη διδασκαλία ανάλογα με την δική του ψυχοσύνθεση.
Τι νόημα έχει αν αυτή η διδασκαλία είναι η Ερμητική ή αυτή του Δον Χουάν?
Στο ίδιο σημείο μπορεί να φτάσει και με τη μια και με την άλλη.
Αυτό που αρκεί είναι να έχει τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής του ανοιχτά για να λάβει αυτά που η διδασκαλία αυτή έχει να του δώσει.

---

Φιλε μου Dying Incubus συμφωνώ απόλυτα σε αυτά που λες,επιτρεψε μου όμως να συμπληρώσω ότι είναι καλό να μην μένουμε σε αυτά που έχουμε μάθει ,αλλά να προσπαθούμε εκτός το να βιώσουμε την κάθε διδασκαλεία ,να την επεκτείνουμε κιόλας.
Και εκεί είναι το πραγματικά δύσκολο, γιατί εκτός τις παγίδες που επιφυλάσσει αυτή η διαδικασία, έχει να κάνει καθαρά και με το Εγώ σου,της αδυναμίες σου ,βρίσκεσαι συνέχεια σε μια μάχη με τον εαυτό σου.Ειναι ένας δρόμος που θα σε κάνει πολλές φορές να πεις ΓΙΑΤΙ; Και άλλες τόσες θα τα καταφέρω

quote:

---

Ποια είναι η γνώμη σου για τις αδερφές ψυχές; Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πείθονται για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης επειδή αναγνωρίζουν σε κάποιο άλλο άτομο την αδερφή ψυχή τους και συγκλονίζονται τόσο που νιώθουν να μην τους χωρά ο τωρινός χωροχρόνος αλλά επιθυμούν να παρεκτείνουν το βίωμά τους, την ανεπανάληπτη εμπειρία τους προς το παρελθόν και προς το μέλλον

---

Καλή μου Unseen κάθε φορά που κοιτάς κάποιον μέσα στα μάτια βλέπεις το εαυτό σου,και κάθε φορά που σε κοιτάει κάποιος μέσα στα μάτια βλέπει τον εαυτό του.
Όλοι μας είμαστε ένα κομμάτι του όλου ,και το όλο ένα κομμάτι δικό μας,το ότι βρίσκεις κάτι σε κάποιον που σε κάνει να νιώθεις ότι είναι αυτό που έψαχνες παντα,μηπως έχει να κάνει με το γεγονός ότι κάτι από την ψυχή του συμπληρώνει το παζλ της δικιάς σου ψυχης.Πραγματικα και εγώ δεν ξέρω ,απλά αναρωτιέμαι;

Αγαπητοί μου Dying Incubus και elo,

Είναι πράγματι αλήθεια ότι καθρεφτιζόμαστε σε όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω μας εξίσου καλά, ίσως όμως δεν μπορούμε να νιώσουμε με όλους το συγκλονιστικό συναίσθημα γαλήνης και συγχρόνως τρικυμίας που γεννά η συνάντηση μεταξύ αδελφών ψυχών. Φαντάζομαι ότι έχουμε όλοι λίγο-πολύ ακούσει τις ιστορίες για τα μισά πορτοκάλια και ίσως και τους μύθους την ινδουιστική κοσμογονία, κοντολογίς όλα όσα έδωσαν το έναυσμα για τη συζήτηση περί αναζήτησης του "άλλου μισού" που αντιπροσωπεύει η αδελφή ψυχή στη Δύση.

Προσωπικά συνάντησα τη λεπτομερέστερη σχετική διδασκαλία (ασχέτως του κατά πόσον στέκει ή όχι, του αν τη δέχεται κανείς ή όχι, αυτά είναι άλλα ζητήματα) στη θεωρία της Θεραπείας Πνευματικής Απόκρισης (Spiritual Response Therapy - SRT) του Robert Detzler.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, κάθε δέσμη ή οικογένεια ψυχών θεωρείται ως ένα λουλούδι που αποτελείται από ένα έως εννέα πέταλα. Κάθε πέταλο μπορεί να έχει από μία έως εννέα υποδιαιρέσεις (ψυχές). Επομένως ο μέγιστος αριθμός ψυχών ανά λουλούδι είναι 81 (9 πέταλα Χ 9 υποδιαιρέσεις). Κάθε ψυχή μέσα στην οικογένεια ψυχών είναι αδελφή ψυχή καθεμιάς από τις άλλες ψυχές. Σε αναγνώριση όμως της στενής ψυχικής σχέσης που προκύπτει από τη συμμετοχή στο ίδιο πέταλο, οι αδελφές ψυχές που μοιράζονται το ίδιο πέταλο αναφέρονται ως δίδυμες ψυχές.

Όταν οι δίδυμες ψυχές ενσαρκώνονται χωριστά, κάθε τμήμα του πέταλου (ένα αρσενικό και ένα θηλυκό) αποτελεί μια πλήρης ψυχή. Κι ενώ όλες οι ψυχές στο ίδιο λουλούδι είναι αδελφές ψυχές, μόνο η αδελφή ψυχή στο πέταλό μας είναι το αρσενικό ή θηλυκό ταίρι μας - η δίδυμη ψυχή μας.

Η ίδια θεωρία λέει ότι είναι εσφαλμένη η αντίληψη πολλών ανθρώπων ότι πρέπει να συναντήσουν και να παντρευτούν τη δίδυμη ψυχή τους για να είναι ολοκληρωμένοι και ευτυχισμένοι. Τις περισσότερες φορές η δίδυμη ψυχή μας έρχεται στη ζωή μας (αν έρθει) για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε μια πρόκληση στη διαδικασία της εξέλιξής μας και μόνο...

Αν δεν έχει ούτε εκεί χιόνια, τι να πω για τον φετινό χειμώνα!

Συμφωνώ απόλυτα και με την προσωπική σου θέση και με το απόσπασμα από τον Ken Wilber. Δεν έχει κανένα νόημα να εξοβελίσουμε ξαφνικά το εγώ στο πυρ το εξώτερο, να το απορρίψουμε και να πούμε ότι επιδιώκουμε τον *θάνατό* του για να επιτύχουμε τη *σύντηξή* μας με το θείο.

Πιστεύω ακράδαντα στην οικονομία του θεϊκού σχεδίου και γι' αυτό θεωρώ ότι δεν θα μας δινόταν κάτι που όχι μόνο δεν θα μας εξυπηρετούσε σε τίποτα, αλλά θα στεκόταν και εμπόδιο στην προσωπική μας εξέλιξη. Γι' αυτό βλέπω ότι το εγώ (στη σωστή του λειτουργία και διάσταση) είναι ένα τέλειο όργανο πλοήγησης στον κόσμο, ένα τέλειο εργαλείο. Οι παρεκτροπές συμβαίνουν όταν του παραδίδουμε τον έλεγχο κι αυτό γιατί δεν είναι η φυσική του λειτουργία να έχει τον έλεγχο...

Εσύ λοιπόν τι πιστεύεις για τις αδελφές ψυχές;

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Έχεις δίκιο, χρειάζεται προσοχή στις διατυπώσεις αλλά είναι μερικές φορές ο περιορισμός του γραπτού λόγου, του διαθέσιμου χώρου και του ότι κάνει κανείς λογικά άλματα μερικές φορές όταν γράφει, κυρίως επειδή στη σκέψη του κάποια πράγματα έχουν παγιωθεί ως δεδομένα.

Λοιπόν ας προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τη διατύπωση:

Καθαρίζω κρεμμύδια (τι παράδειγμα κι αυτό φίλε μου!). Θα σου φανεί ίσως παράξενο αλλά πραγματικά υπάρχουν πολλοί τρόποι να καθαρίσεις ένα κρεμμύδι και πάντα αυτό που μπαίνει στο μικροσκόπιο είναι το τι σε παρορμά, δηλαδή το κίνητρό σου.

Καθαρίζω λοιπόν κρεμμύδια. Το κάνω για να ετοιμάσω φαγητό για την οικογένειά μου κι ας είμαι κουρασμένη κι ας έχω να κάνω μία μετάφραση απόψε, να γράψω στο φόρουμ, να αλληλογραφήσω με μερικούς φίλους, να κάνω μία εξ αποστάσεως θεραπεία, αφού πρώτα κοιμήσω τον γιο μου, ταΐσω τη γάτα και τακτοποιήσω λίγο το σπίτι. Σημασία λοιπόν έχει τι σκέφτομαι, από πού έρχομαι μέσα μου όταν καθαρίζω τα κρεμμύδια.

Αν το κάνω επειδή νιώθω ότι είμαι υποχρεωμένη, δηλαδή εγκλωβισμένη, και φορτίζομαι συναισθηματικά, τότε είναι βέβαιο ότι θα μπω σε ένα τριπάκι που θα λέει "κοίτα να δεις, έχω τόσα άλλα σημαντικά πράγματα να κάνω κι εγώ κάθομαι και καθαρίζω κρεμμύδια. Τελικά κανείς δεν αναγνωρίζει την αξία του ΤΙ ΚΑΝΩ, όλοι είναι αχάριστοι" και δεν ξέρω τι άλλο. Στην περίπτωση αυτή καθαρίζω κρεμμύδια με το εγώ μου.

Αν όμως το κάνω επειδή αγαπώ την οικογένειά μου (και "αγαπώ" είπαμε είναι μια έκφραση του είναι) και θέλω, παρά την όποια κούρασή μου, να βρει όμορφα μαγειρεμένο φαγητό, τότε έρχομαι από το είναι μου και καθαρίζω κρεμμύδια με αυτό.

Το ίδιο ισχύει και για όταν βάζω το μωρό στην κούνια του, για όταν οδηγώ το αυτοκίνητό μου, για ό,τι κι αν κάνω.

Το εγώ υπαγορεύει να κάνουμε γιατί αισθανόμαστε ότι πρέπει, όταν όμως ερχόμαστε από το είναι μας ό,τι κι αν κάνουμε δεν μοιάζει καθόλου με υποχρέωση ούτε γεννά επικίνδυνα παιχνίδια, έρχεται αβίαστα ως φυσική απόρροια, ως εξωτερική αναπαράσταση μιας εσωτερικής κατάστασης.

Καλύτερο τώρα;

Αυτό εννοούσαμε εγώ και ο A. Kircher. Κι απ' ό,τι βλέπω το ίδιο λες κι εσύ φίλε μου:

quote:

---

μα αν είσαι πραγματικά ελεύθερος από την (πράξη) της αντίδρασης, ως προς την πρόκληση?

Αν στη ζωή πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο…. μήπως τότε σας συντροφεύει σταθερά η θείτσα, που είναι ομορφιά και σιωπή (μοναχικότητα), και μέσα της εξελίσσεται ελεύθερα η Ζωή, αδιαίρετη (σαν πράξη και είναι), σε όλες τις αποχρώσεις?

---

Φίλε Πλάτωνα σχετικά με αυτά που έγραψες δεν νομίζω ότι διαφωνούμε. Γι'αυτό θα προτιμήσω να μην αναφερθώ εκ νέου στους αγιορείτες ή μη μοναχούς γιατί θα βγούμε και εκτός θέματος. Με κάλυψε απόλυτα με τα όσα πάρα πολύ εύστοχα έγραψε η Unseen.

Πάντως δεν είχα ως σκοπό ούτε να υπερασπιστώ την πρακτική του μοναχισμού αλλά ούτε και να την καταδικάσω.

Σχετικά τώρα με το ερώτημα για τις αδερφές ψυχές....

Είναι ενδιαφέρον ότι μια από τις πρώτες αναφορές υπάρχει και στον αλληγορικό λόγο του Αριστοφάνη για τον Έρωτα στο Συμπόσιο του Πλάτωνα. Θα θυμάστε φυσικά την αναφορά στην ύπαρξη μιας άλλης μορφής της ανθρωπότητας στο παρελθόν που χωρίστηκε βίαια από τον Δία. Έκτοτε η αναζήτηση του "άλλου μισού" αποτελεί για τον καθένα μας μια προσπάθεια για ολοκλήρωση του εαυτού μας μέσα από την ένωση μας με τον άλλο.

Η σύγχρονη αντίληψη για τις "αδελφές ψυχές" και την όποια σχέση τους με την μετανσάρκωση είναι όπως την ανέφερε ο Dying Incubus:

quote:

---

Ως αδερφές θεωρούνται οι ψυχές εκείνες οι οποίες έχουν αναπτύξει σε κάποια ενσάρκωση τους ένα πολύ ισχυρό δέσιμο μεταξύ τους το οποίο τους συνδέει σε κάθε τους επόμενη ενσάρκωση.
Δεν είναι απαραίτητο αυτοί οι 2 άνθρωποι να είναι πάντα ζευγάρι στις ενσαρκώσεις τους, μπορούν να έχουν κάποιο δεσμό συγγένειας μεταξύ τους ή να τους συνδέει μια βαθιά κι αληθινή φιλία.
Σίγουρα όμως τους ενώνει η αγάπη, ίσως να μπορούσαμε να πούμε οτι η μορφή της αγάπης που τους συνδέει να είναι αυτή που αναλύσαμε στα προηγούμενα μηνύματα μας.

---

Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές, με υγεία, Αγάπη και πνευματική πρόοδο !!!

quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ

Αν στη ζωή σας βρεθείτε μπροστά σε Αγιορείτες, η κάποιο που ψάχνει για το θεό, *(άρα έχει κάποιο σκοπό) θα σας πουν πως αυτή είναι η αιτία που μοναχευουν. * Στην ουσία δεν μοναχευουν, μα απομονώνονται.

Ας αναρωτηθούμε,

Λενε πως αφήνουμε στην άκρη την παλιό ΖΩΗ, και κλείνονται σε κάποιο κελί, για την Αιώνια ΖΩΗ.

Τώρα αν εξετάσουμε, την πράξη του μοναχού* (η απομόνωση είναι η οχι μια πράξη?)
Αυτο είναι λιγότερο εγωιστικο, από την εργατική πράξη κάποιου συνανθρώπου μας?

Μήπως ο μοναχός που βρίσκεται κλεισμένος στο κελί, εκτός των προσευχών του προς τον ύψιστο, πιστεύεται, (πως με τη σκέψη), δεν πεταει, δεν κάνει παρέα κάποιας Νατάσσας????

---

Επάνω σε αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα ! Η εξέλιξη επέρχεται μέσα από τη δράση, τις εμπειρίες, την «τριβή» με τη ζωή και όχι μέσα σε ένα «προστατευμένο» και απομονωμένο περιβάλλον !

Μέσα από τις προκλήσεις, τις αντιπαραθέσεις και τις καταστάσεις που εκλύονται μέσα από τη στενή επαφή μας με τους άλλους ανθρώπους, δοκιμαζόμαστε, μαθαίνουμε... προχωράμε !!!

quote:

---

Unseen

Ποια είναι η γνώμη σου για τις αδερφές ψυχές; Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι πείθονται για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης επειδή αναγνωρίζουν σε κάποιο άλλο άτομο την αδερφή ψυχή τους και συγκλονίζονται τόσο που νιώθουν να μην τους χωρά ο τωρινός χωροχρόνος αλλά επιθυμούν να παρεκτείνουν το βίωμά τους, την ανεπανάληπτη εμπειρία τους προς το παρελθόν και προς το μέλλον.

---

Αυτό και αν είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα !!!!

Διαβάστε, κατ’ αρχή τις τοποθετήσεις μου, αλλά και άλλων φίλων εδώ :

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=8550

Μετά μπορεί να γίνει μία γόνιμη και εποικοδομητική συζήτηση επί του... θέματος !

Υ.Γ. Μη ξεχνάμε, πάντως, πως για να έχει κάποιος «αδελφή» ψυχή... θα πρέπει να είναι και παλαιά ψυχή ! Θα επανέλθω... δριμύτερη !!!

Φιλικά, http://astro.forumup.com/

η karma

quote:

---

A. Kircher

Πριν γράψω αυτό το ποστ σκεφτόμουν τις περιπτώσεις κάποιων ανθρώπων που δεν έτυχε να παντρευτούν ποτέ. Άραγε αυτό τους κάνει λιγότερο ολοκληρωμένους από μένα για παράδειγμα που έιμαι παντρεμένος; Άνθρωποι σαν το Μπετόβεν ή τον Σούμπερτ ή τον Ρεμπώ ή τον Σολωμο και τόσους άλλους που δεν παντρεύτηκαν δεν θα πρέπει να συνάντησαν ποτέ την αδελφή ψυχή τους ή τουλάχιστον σε αυτή την ζωή. Βέβαια κάποιος μπορεί να πει πως ο ρόλος και το έργο των παραπάνω ονομάτων στην ζωή ξεπερνάει τα πλαίσια της απλής συναισθηματικής ολοκλήρωσης. Και πάλι όμως κάτι δεν μου αρέσει στην κατεστημένη αντίληψη περί αδερφών ψυχών.

---

Αγαπητέ A. Kircher

Η τοποθέτησή σου είναι πολύ σωστή ! Μπορεί να είναι κάποιος παντρεμένος... όχι, όμως, με την αδελφή του ψυχή... ή να είναι ανύπανδρος και να μην την έχει συναντήσει....

Και αυτό γιατί όταν συναντιέσαι με την αδελφή σου ψυχή δεν υπάρχει... εξέλιξη....

Για να φθάσει μία ψυχή στο σημείο να έχει αδελφή ψυχή, σημαίνει ότι έχει περάσει όλα τα στάδια της εξελικτικής της διαδικασίας, να έχει, γενικά, ωριμάσει...

Λέγεται, πως συναντάς την αδελφή σου ψυχή και παραμένεις μαζί της, μόνο όταν έχεις να συντελέσεις μαζί της ένα σημαντικό έργο, μία αποστολή για το καλό της ανθρωπότητας....

Ο Μπετόβεν, ο Σούμπερτ, ο Ρεμπώ, ο Σολωμός και τόσοι άλλοι ήρθαν στη γη για να επιτελέσουν ένα έργο μόνοι.... αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαν κάπου στο Σύμπαν την αδελφή τους ψυχή να τους περιμένει... Επίσης, η αδελφή μας ψυχή, στα πρώτα στάδια των ενσαρκώσεών μας, μπορεί να υπάρξει ένας συγγενής μας, ένας καλός μας φίλος, ένας συνεργάτης.... Στη πάροδο των ενσαρκώσεων, όταν η Αγάπη γίνεται απόλυτη, συνήθως έρχεται με το αντίθετο φύλο γιατί μέσα από τον έρωτα εκλύεται έντονη δημιουργία, ενέργεια και δράση....

Φιλικά, http://astro.forumup.com/

η karma

quote:

---

Ήμουν σε μία πολύ μεγάλη αίθουσα χωρίς διακόσμηση αλλά με λευκά μάρμαρα παντού, πολύ πάρα πολύ ψηλοτάβανη και εκεί υπήρχε πολύς κόσμος. Υπήρχαν επίσης αυτά τα σκοινιά που υπάρχουν στις εκκλησίες, αυτά που χωρίζουν τον διάδρομο από τα στασίδια και στηρίζονται στα χαρακτηριστικά χρυσά κολωνάκια, ακριβώς τέτοια. Όπου υπήρχε διάδρομος ήταν στρωμένος με πορφυρό χαλί. Έβλεπα τον εαυτό μου μέσα στο πλήθος, παιδάκι όπως ήμουν, καλοντυμένο και καλοχτενισμένο όμως, να περιμένει μέσα σε μια σιωπή γεμάτη συγκίνηση και προσμονή, όπως και όλοι οι άλλοι.
Και τότε ήρθε. Φορούσε λευκό μακρύ χιτώνα, είχε γένια και έλαμπε ολόκληρος από μια εσωτερική λάμψη. Δεν φορούσε παπούτσια και περπατούσε πάνω στο πορφυρό χαλί χωρίς θόρυβο, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς συνοδεία, μόνος. Δεν σταμάτησε να κοιτάξει κανέναν, αλλά ήταν σα να μας έβλεπε όλους έναν-έναν, κατάματα. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει γιατί, βλέπεις, εγώ ήμουν εκεί και ένιωθα σπουδαία γι' αυτό, ένιωθα ξεχωριστή.

---

Καλή μου Unseen, πιστεύω πως το συναίσθημα που νιώθει κάποιος με την αδερφή ψυχή του είναι κάπως διαφορετικό κι ίσως πιο δυνατό από αυτό που δυνητικά μπορεί να νιώσει με έναν συνάνθρωπο του.
Δεν νιώθει μόνο οτι ο άνθρωπος απέναντι του είναι στην ουσία ένας δικός του καθρέφτης, νιώθει οτι είναι ένα και το αυτό.
Υποθέτω πως τότε βιώνει μια αίσθηση πληρότητας.
Ίσως να είναι αυτό που αναφέρει ο φίλος A. Kircher, νιώθεις οτι γνωρίζεις αυτό το άτομο από πάντα έστω κι αν είναι η πρώτη φορά που οι ματιές σας διασταυρώνονται για πρώτη φορά.
Δεν ξέρω αν μπορεί να περιγραφεί το συναίσθημα αυτό με λόγια...

Θα συμφωνήσω κι εγώ πάντως πως είναι εσφαλμένη η άποψη οτι κάποιος πρέπει να συναντήσει και να παντρευτεί την αδερφή ψυχή του.
Πολλές φορές είτε δεν είναι εφικτό λόγω συνθηκών, είτε δεν υπάρχει το ερωτικό στοιχείο ανάμεσα σ' αυτά τα 2 άτομα.
Και σίγουρα το μεγαλείο των αδερφών ψυχών δε μπορεί να εκφραστεί μόνο μέσω του γάμου...

Θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας φυσικά και τα όσα αναφέρει η αγαπητή karma για τις αδερφές ψυχές, δεν είναι πολύ χρήσιμα?

In anticipation of my resurrection...

Καλά Χριστούγεννα

Θα επανέλθω σύντομα...

Με πολλή αγάπη,
Unseen

* Ο Ampere μολονότι δεν συμμετείχε εμφανίζεται γιατί είναι ο πρώτος διδάξας και γιατί του έχω αδυναμία.

Elo δεν σκέφτηκα κάτι καλύτερο, επέλεξα τον tweety γιατί μου αρέσει ιδαίτερα. karma ελπίζω να σου αρέσει η Κουαν Γιν που διάλεξα για σένα. Dying Incubus, πολύ με δυσκόλεψαν τα φτερά σου φίλε μου! A.Kircher και snoopy εσείς, αντίθετα, ήσασταν εύκολοι και βολικοί. Καλέ μου Γιώργο, συγνώμη για τον μπάρμπα-Γιώργο αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό!

Καλά Xριστούγεννα σε όλους!

Με πολλή αγάπη,
Unseen

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Μου άρεσε κι αυτό που έβαλες για τον Γιώργο!

Τις ευχές μου για Καλές Γιορτές σε όλους σας!

In anticipation of my resurrection...

ΟΚ πλάκα κάνω!

quote:

---

Τις ευχές μου για Καλές Γιορτές σε όλους σας!

---

Καλλιο αργα παρα ποτε...

Τον Chastity ας πούμε:

ο οποίος λέει ευθαρσώς: "Δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίσα!"

καθώς και τον αγαπημένο μου Open Mind:

(γιατί πιο ανοιχτό πνεύμα... μόνο ο Ken Wilber μπορεί να είναι!).

Φίλε μου Ingmar33o

Κι εσένα θα σε κάνω εικονίτσα αλλά... στο μέλλον. Είσαι πολύ τυχερός που βρήκες το άλλο μισό σου.

Πολλές ευχές με αγάπη,
Unseen

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

quote:

---

karma

Εύχομαι σε όλους καλές γιορτές, με υγεία, Αγάπη και πνευματική πρόοδο !!!

---

Και ας συνοδεύσω τις ευχές μου και με μία εικόνα !

Αφιερώνεται σε όλους τους καλούς φίλους του θέματος !!!

Υ.Γ. Αγαπητή Unseen, μ’ αρέσει, μ’ αρέσει η εικόνα μου !!!!

Θα επανέλθω δριμύτερη με μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση.... Αναμένετε.....

Φιλικά, http://astro.forumup.com/

η karma

quote:

---

Τόσα μα τόσα σχόλια-μηνύματα καλέ μου Dying_Incubus? Πόσα χρόνια είσαι στο esoterica.gr/forums ? Κρίμα που κόψαμε επαφή και μείναμε στη καλή κουβέντα που'χαμε πριν μήνες...Άσε που κάθε τόσο προκύπτει και κάτι, που με κρατάει μακριά από το πισί του σπιτιού μου...!

---

Ναι, έχω να πω πολλά προφανώς!
Όσο γίνομαι παλιά καραβάνα τόσο μου έρχεται να εκθέτω τις απόψεις μου!
Μπορούμε φυσικά να συνεχίσουμε την κουβέντα που είχαμε πριν κάμποσο καιρό, όποτε βρεις χρόνο εδώ είμαστε, φίλε μου!

Υ.Γ. Να υποθέσω πως είσαι το μέλος Ingmar?
Αν ναι, παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα με τον παλιό σου λογαριασμό?

In anticipation of my resurrection...

Σχετικά με τις αδερφές ψυχές ήθελα να προσθέσω πως είναι ένα συναίσθημα που αισθάνθηκα κάποιες φορές στην ζωή μου και ήταν πολύ διαφορετικό από το απλώς συμπαθώ έναν άνθρωπο ή έχω κοινά στοιχεία μαζί του και αυτό το συναίσθημα υπήρξε με την πρώτη ματιά ασχέτως φύλου, ηλικίας ή καταστάσεων κάτω από τις οποίες συναντηθήκαμε.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα απλώς με λόγια να μεταφέρω την διαφορετικότητα που έχει αυτή η αίσθηση και πιθανόν να μην τα καταφέρω καθόλου καλά. Είναι ένα συναίσθημα κάτω από το οποίο νοιώθεις μια μεγάλη οικειότητα για τον άλλον, σαν ένα πολύ καλό φίλο που έλειπε ταξίδι χρόνια και τον βλέπεις ξαφνικά μπροστά σου και δεν ξέρεις πώς να τον αντιμετωπίσεις. Νοιώθεις πως θέλεις να εκφράσεις την χαρά σου και την ανεξήγητη συμπάθεια και αγάπη που σε πλημμυρίζει αλλά ωστόσο επεμβαίνει και η λογική σου να σου υπενθυμίσει πως αυτό που γνωρίζει η ψυχή σου ο τωρινός εαυτός σου δεν μπορεί να το αναγνωρίσει και να το εκφράσει σωστά. Έχεις τόσα να πεις, μα δεν γίνονται ποτέ συνειδητά ούτε καν απο εσένα, δεν μεταφράζονται σε αναγνωρίσιμες λέξεις που να μπορεί να επεξεργαστεί ο εγκεφαλός σου και τις περισσότερες φορές σιωπάς. Εγώ τουλάχιστον σιωπώ και κρατάω το συναίσθημα αυτό για τον εαυτό μου, ωστόσο, αν κάποιος από αυτούς τους λίγους ανθρώπους που γνώρισα και αισθάνθηκα έτσι τύχαινε να μου πει το - νοιώθω πως από κάπου σε ξέρω - η χαρά μου ήταν απερίγραπτη καθώς ένοιωθα δικαιωμένη για το ό,τι αισθάνθηκα, σαν μια απόδειξη ενάντια του μυαλού μου που προσπαθεί να αποβάλει κάθε τι που δεν μπορεί να εξηγήσει.

Με κανέναν από τους τρεις – τέσσερις αυτούς ανθρώπους δεν εξελίχτηκε μια φιλία ή κάτι τέτοιο, ήταν απλώς μια συνάντηση ή κάποιες παραπάνω που αθέλητα, ίσως και λόγο φόβου του δικού μου συναισθήματος, δεν επιδίωξα να έρθουμε πιο κοντά. Μόνο μια φορά αυτό το συναίσθημα εξελίχτηκε σε σχέση και η σχέση αυτή σταμάτησε χωρίς κανένα λόγο για να υπάρξει μια φιλία. Κανένας από τους δύο δεν μπόρεσε να εξηγήσει ποτέ το γιατί δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί μέσα σε ένα δεσμό, και για καιρό αναρωτιόμουν για το συναίσθημα που ένοιωθα ότι δεν υπάρχει κάτι που να μπορούμε να κάνουμε μαζί, τίποτα που να μπορεί να μου προσθέσει ή να του προσθέσω, τίποτα που να μπορεί να με βάλει να αντιμετωπίσω ή που να μπορώ να του βάλω εγώ. Πιθανόν η αιτία να ήταν αυτή, δεν υπήρχε εξέλιξη μεταξύ μας όσο αφορούσε τα ατομά μας, σαν να ήμασταν στο ίδιο σημείο, στο ίδιο στάδιο και κανείς να μην μπορούσε να σπρώξει τον άλλον στο λίγο πιο πίσω ή λίγο πιο μπροστά, ωστόσο πάντοτε υπήρχε ένας ανεξήγητα ισχυρός δεσμός μεταξύ μας όσο καιρός κι αν υπάρξει χωρίς να έχουμε ειδωθεί.

Εκείνος μου είπε κάποτε, με παρηγορεί που δεν μπορώ να είμαι μαζί σου γιατί έτσι δεν θα μπορώ ποτέ και να σε χάσω, κι αν δεν μπορώ να σε χάσω θα σε έχω συνηδηπόρο δίπλα μου για πάντα. Και έτσι επανέρχομαι σε αυτό που πολύ σωστά κατά την γνώμη μου είπε και ο φίλος Dying Incubus πως οι αδερφές ψυχές δεν είναι απαραίτητο να είναι ζευγάρι, ίσως και να μην υπάρχει λόγος να είναι, εγώ προτιμώ να τις σκέφτομαι ως γλυκές αναμνήσεις ενός γεγονότος που ποτέ δεν θα θυμηθώ αλλά θα έχω την τύχη να νοιώσω πως υπήρξε, είτε αυτές αποτελέσουν ένας μέρος της ζωής μου, είτε αυτές φανούν μπροστά μου φευγαλέες για μία μόνο στιγμή.

Η έννοια της αδελφής ψυχής για αρκετούς ανθρώπους ταυτίζεται με την
έννοια του αιώνιου συντρόφου. Του ανθρώπου, που συμπληρώνει, σαν μισός,
τον άλλο μισό, φτιάχνοντας το "ανδρόγυνο" του Αριστοφάνη στο Συμπόσιο
του Πλάτωνα.
"Για πάντα μαζί, έως την αιωνιότητα", θυμάμαι μια φράση σε μια ταινία.
Δυστυχώς, στο τέλος της ταινίας, εκείνος πεθαίνει και εκείνη βρίσκει
μια νέα αδελφή ψυχή!!!
Είναι πολύ βασική και ανθρώπινη η ανάγκη που έχουμε να αναζητούμε
τον αιώνιο σύντροφο. Η ιδέα, ότι στον κύκλο των μετενσαρκώσεων, μαζί
ξεκινήσαμε με "εκείνον" ή "εκείνην" και ότι σε κάθε ζωή, μοιραία θα
ξανασυναντιώμαστε, μέχρι το τέλος όλων των κύκλων...
Και όταν λοιπόν τον ή την συναντήσουμε, τότε κάτι μέσα μας θα "αστράψει",
μια πεποίθηση ότι αυτός ή αυτή είναι, πέρα από κάθε αμφιβολία, η
αδελφή ψυχή μας!
Είναι τόσο γλυκό αυτό το όνειρο, που δε μπορούμε να του αντισταθούμε,
σε βαθμό που ίσως και να υπερεκτιμούμε κάποιες φορές τα "σημάδια", που
αποδεικνύουν ότι βρίκαμε την αδελφή ψυχή μας.

Αν και είμαι μια από αυτές, που πιστεύει στην αδελφή ψυχή με την έννοια αυτή,
δε γνωρίζω, δεν έχω νιώσει ότι την έχω συναντήσει πραγματικά.
Δε ξέρω αν πραγματικά υπάρχει, ή αν είναι μια ρομαντική επιθυμία, που
έχω...
Ακόμη, λόγω αυτής της επιθυμίας, έχω πολλές φορές στο παρελθόν
επενδύσει πάνω της, έχω δηλαδή πιστέψει στην ύπαρξη της αδελφής
ψυχής μου και έχω απογοητευτεί στη συνέχεια...

Όσον αφορά τις αδελφές ψυχές, με την έννοια της ευρύτερης ψυχικής
συγγένειας καθώς και την ιδέα, ότι με κάποιους ανθρώπους είμασταν
μαζί και σε προηγούμενη ζωή, νιώθω μεγαλύτερη πίστη, ίσως και
πεποίθηση.
Για ανθρώπους κοντά μου, αλλά και ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μου
και έφυγαν, ή για άλλους, που λίγο γνώρισα, έχω νιώσει αυτά, που
και εσείς παραπάνω περιγράφετε, όπως η αγαπητη μου serenite.
Έτσι, σκεφτόμενη αυτές τις αδελφές ψυχές γύρω μου, μπορώ να φανταστώ
ότι κάποτε, σε μια άλλη ζωή, ήμασταν μαζί και κάτι κάναμε, ίσως
σχετικό με αυτό που κάνουμε εδώ, σε ετούτη τη ζωή. Αν και οι ρόλοι,
που είχαμε και έχουμε μπορεί να διαφέρουν.

Καλέ μου A.Kircher,

quote:

---

Η εμπειρία του να συναντήσεις την αδερφή ψυχή σου είναι ανάλογη νομίζω με την εμπειρία του Déjà vu. Είναι δηλαδή το να νοιώσεις το έντονo συναίσθημα πως γνωρίζεις κάποιον από καιρό ενώ ξέρεις πως τον συναντάς για πρώτη φορά.
Μπορώ να πω πως είχα και εγώ κάποιες εμπειρίες μιας άλλου είδους επαφής-επικοινωνίας με άτομα που συνάντησα για πρώτη φορά.
Ένοιωσα δηλαδή σαν να τα γνωρίζω για χρόνια και επειδή ως άνθρωπος είμαι αρκετά ντροπαλός, ιδιαίτερα με ανθρώπους που συναντώ για πρώτη φορά, με αυτούς τους ανθρώπους ένοιωσα μια παράξενη οικειότητα. Το συναίσθημα που ένοιωσα αλλά και η συμπεριφορά μου απέναντι σε αυτούς είναι κάτι το οποίο και αδυνατώ να ερμηνεύσω.

---

Πράγματι έτσι είναι. Το φοβερότερο όμως είναι να υπάρχει αμοιβαία αναγνώριση και να μην υπάρχουν κρατήματα στην παραδοχή αυτής της αναγνώρισης. Και για να μην υπάρχουν κρατήματα είναι βασικό να γνωρίζει κανείς ποιος είναι, τι πρεσβεύει και πού πατάει. Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι μπορούμε να βασιζόμαστε στον εαυτό μας, να είμαστε σίγουροι για το τι και ποιοι είμαστε, ό,τι κι αν κάνουμε, όπου κι αν βρεθούμε, ανά πάσα στιγμή. Με άλλα λόγια, είναι σημαντικό να βασιζόμαστε στο είναι μας και όχι στη δίνη του εγώ μας.

quote:

---

Από την άλλη βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα την διαδασκαλία του Robert Detzler που ανέφερε παραπάνω η Unseen και την οπoία δεν γνώριζα.

---

Βέβαια, αυτό που δεν υπογράμμισα είναι ότι σύμφωνα με τη συγκεκριμένη θεωρία, μπορεί κανείς να έχει μέχρι και 8 δίδυμες ψυχές (είπα βέβαια ότι κάθε πέταλο μπορεί να έχει μέχρι και 9 υποδιαιρέσεις και επομένως συνάγεται το παραπάνω, αλλά ως γνωστόν με τα μαθηματικά δεν τα πάμε καλά, κάποιοι από εμάς τουλάχιστον... ). Επίσης είναι σημαντικό στη συγκεκριμένη θεωρία κάτι άλλο που έγραψα και ίσως επίσης δεν τόνισα, ότι δηλ. κάθε ψυχή στο πέταλο ενσαρκώνεται ΠΛΗΡΗΣ, δηλαδή ολόκληρη και κοιτάξτε τι παιχνίδια παίζει καμιά φορά η γλώσσα. Λέμε λοιπόν στη Δύση ότι ψάχνουμε το άλλο μισό μας και υπονοούμε έτσι ότι είμαστε κι οι ίδιοι μισοί, ενώ δεν συμβαίνει τίποτα τέτοιο. Είμαστε ολόκληροι και πρέπει να αναζητούμε ένα άλλο ολόκληρο για να είμαστε επί ίσοις όροις σε μια σχέση. (Αυτό το πολύ ωραίο μου το είχε πει η kswtikoula κάποτε...).

***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****

Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση στο τόπικ του φίλου Diostas. Δεν θυμάμαι ποιος έγραψε εκεί ότι για να βρεις την αδελφή ψυχή σου και να μπορέσεις να την αναγνωρίσεις θα πρέπει πρώτα να έχεις βρει τον εαυτό σου, να ξέρεις εσύ ποιος είσαι. Πάρα πολύ ενδιαφέροντα και τα στοιχεία που συνέβαλες εσύ στη συζήτηση.

quote:

---

Λέγεται, πως συναντάς την αδελφή σου ψυχή και παραμένεις μαζί της, μόνο όταν έχεις να συντελέσεις μαζί της ένα σημαντικό έργο, μία αποστολή για το καλό της ανθρωπότητας....

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr