Το τέρας του Loch Ness αναδύεται από το υποβρύχιο λημέρι του όταν η γη τρέμει, σύμφωνα με μια γεωλογική εξήγηση που εμφανίστηκε σήμερα σε μια διεθνή επιστημονική συνάντηση. Δεκαετίες συζητήσεων γύρω από το εάν η λίμνη κατοικείται από ένα τέρας με μορφή δεινοσαύρου μπορεί να σταματήσουν λόγω μιας νέας θεωρίας που προωθείται από τον Dr. Luigi Piccardi από το Centro di Studio dell' Appennino e delle Catene Perimediterranee της Φλωρεντίας.

Η πρώτη αναφορά για το τέρας τον 7ο αιώνα ήταν εμπνευσμένη από έναν σεισμό, σύμφωνα με τον Dr. Piccardi, έναν γεωλόγο που ειδικεύεται στην αναζήτηση συνδέσεων ανάμεσα σε μύθους και γεωλογικά φαινόμενα.

Αμφισβητεί πως η πιο πιστευτή άποψη από τις πολλές χιλιάδες σημερινών θεατών συμφωνεί, εκτός από μερικές λεπτομέρειες, πως το "τέρας" δημιουργεί ένα τεράστιο κύμα και μια αναταραχή στη λίμνη, κάτι που μοιάζει με το ξύπνημα ενός σεισμικού σημείου.

Ο Dr. Piccardi παρουσίασε την θεωρία του στο Εδιμβούργο σε κατά τη διάρκεια της Earth System Processes, μιας συνάντησης που οργανώθηκε από την Γεωλογική Εταιρεία του Λονδίνου και την Γεωλογική Εταιρεία της Αμερικής. Ο επιστήμονας με θετική σκέψη, θα πρέπει να κατευθυνθεί στο να συνδέσει τη σεισμική δραστηριότητα με ασυνήθιστες μετακινήσεις νερού στη λίμνη, χωρίς να έχει ακόμη συζητήσει την αναφορά του για σεισμοτεκτονική προέλευση του τέρατος του Loch Ness με τους κυνηγούς της Nessie. Παραδέχθηκε χθες πως θα ήταν ανακουφισμένος αν τον άκουγαν λίγο και δεν μετατρέπονταν σε "κυνηγοί του Piccardi". Δεν αποτελεί σύμπτωση πως το Loch Ness βρίσκεται μόλις στο όριο σφάλματος έξω από τον ιδιαίτερα σεισμογενή τομέα του Great Glen Fault, της περιοχής με την εντονότερη σεισμική δραστηριότητα στη Σκοτία, λέει ο Dr. Piccardi.

Ακόμη ενεργό, το ρήγμα ευθύνεται για έναν μεγάλο σεισμό στα 1901. Και ένας πολύ ισχυρός σεισμός στη Λισσαβόνα στα 1755 προκάλεσε ένα μικρό παλιρροιακό κύμα στη λίμνη καθώς το ρήγμα διοχέτευσε την ενέργειά του, υποστήριξε.

Η πρώτη καταγραμμένη αναφορά για το τέρας εμφανίζεται στον 7ο αιώνα, στην Adomnan's Life του St. Columba, του άγιου που προσηλύτισε τους βόρειους Picts. Ο St. Columba αναζήτησε το άγριο τέρας στη λίμνη "σχηματίζοντας το σωτήριο σημάδι του σταυρού στον αέρα".

Λέει πως οι θρύλοι των Picts δεν είναι δικό τους δημιούργημα αλλά προέρχονται από τον ιππόκαμπο της ελληνικής μυθολογίας (ίππος, άλογο, κάμπος, θαλάσσιο τέρας), τα θαλάσσια άλογα που έσερναν το άρμα του Ποσειδώνα, του θεού των σεισμών. "Αποκαλούσαν τον Ποσειδώνα αναδευτήρα της γης", λέει ο Dr. Piccardi.

Μας είπε: "Το Loch Ness βρίσκεται ακριβώς πάνω στη ζώνη του ρήγματος. Όταν έχουμε ασθενείς δονήσεις, μπορεί να δημιουργηθεί μια αναταραχή στην επιφάνεια του νερού. Κατά μήκος του ρήγματος μπορεί να έχουμε απελευθέρωση αερίων, τα οποία μπορούν να δημιουργούν μεγάλες φυσαλίδες στην επιφάνεια. Υπάρχουν πολλά επιφανειακά φαινόμενα τα οποία μπορούν να συνδεθούν με την δραστηριότητα του ρήγματος". Εδώ υπήρχαν πάνω από τρεισήμισι χιλιάδες θεατές. Από αυτούς, μερικοί αναζητούσαν φυσικές εξηγήσεις και κάποιοι άλλοι ήταν απλώς κατεργάρηδες. Αν αποκλείσουμε το να αφήσουμε σχετικά λίγες αξιόπιστες αναφορές, αυτό που συνήθως περιγράφεται είναι μια σφοδρή αναταραχή ή ανώμαλος κυματισμός, και οι θρύλοι είναι η αιτία γι' αυτό. Μερικές περιγράφουν την Nessie, και, όταν το κάνουν, δεν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες, προσθέτει ο Dr. Piccardi. Στην πρώτη επιβεβαιωμένη εμφάνιση που αναγγέλθηκε στο Inverness Courier το 1868, παρομοιάστηκε με ένα τεράστιο ψάρι. Όμως, το φαινόμενο δεν επαναλήφθηκε μέχρι το 1933 όταν ο κύριος και η κυρία Mac Kay ανέφερα πως είδαν ένα ογκώδες πλάσμα να διασκεδάζει στη λίμνη για πάνω από ένα λεπτό. Την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε και η πρώτη "φωτογραφία" του πλάσματος.

http://www.telegraph.co.uk/et?ac=004299402432522&rtmo=a5aqT9dJ&atmo=
rrrrrrrq&pg=/et/01/6/27/ness27.html