Είναι ο χρόνος μια ψευδαίσθηση;
Η Επιστήμη σε αμφισβήτηση;
Μπορεί ο Ισαάκ Νιούτον (Νεύτωνας) να έδωσε πριν από μερικούς αιώνες ένα μοντέλο
που να περιέγραφε τον κόσμο που ζούμε με αρκετή ακρίβεια και με μαθηματικές
αποδείξεις, όμως ακόμα και σήμερα, σύγχρονοι επιστήμονες και διανοητές συνεχίζουν
να εμβαθύνουν στα μυστικά του κόσμου που ζούμε, παίρνοντας σαν μέτρο σύγκρισης
το φυσικό μοντέλο που διατύπωσε ο μεγάλος Άγγλος επιστήμονας.
Ήδη στις αρχές του 20ου αιώνα η γραμμική έννοια του χώρου και του χρόνου που περιέγραψε ο Νεύτωνας, αναθεωρήθηκε με την εμφάνιση της Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν και την θεαματική είσοδο στη σκηνή της Κβαντικής Φυσικής. Έκτοτε το νευτώνειο μοντέλο της περιγραφής του χωροχρόνου έχασε τη γενική ισχύ του, αν και συνέχισε να προσφέρει με ακρίβεια και πιστότητα τις υπηρεσίες του στην περιγραφή του συνήθους κόσμου που αντιλαμβανόμαστε.
Σήμερα, ο Peter Lynds, ένας 27χρονος Νεοζηλανδός δάσκαλος αγγίζει με μια νέα θεωρητική προσέγγιση κάποιες λεπτές πτυχές της έννοιας του χωροχρόνου, που εκ πρώτης όψεως εναντιώνεται στο νευτώνειο μοντέλο.
Σημαντικό ρόλο στη σκέψη του Lynds, έπαιξε η εξέταση των γνωστών από την αρχαία Ελλάδα παραδόξων του Ζήνωνα. Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος είχε θέσει κάποια μαθηματικά παράδοξα που ταλαιπώρησαν τους μαθηματικούς των επόμενων αιώνων στην προσπάθειά τους να δώσουν μια «επιστημονικά σωστή» λύση.
Ας
πάρουμε για παράδειγμα το παράδοξο του Αχιλλέα με τη χελώνα που τρέχουν σ’
ένα δρόμο ταχύτητας. Ο Ζήνωνας υποστήριξε ότι, ποτέ ο Αχιλλέας δεν θα καταφέρει
να ξεπεράσει την προπορευόμενη χελώνα, καθώς κάθε φορά που θα φτάνει στο σημείο
που βρίσκονταν πριν από λίγο η χελώνα, αυτή θα έχει προχωρήσει λίγο πιο μπροστά
… και αυτό θα συνεχίζεται επ’ άπειρον. Έτσι αν και ο γοργοπόδαρος Αχιλλέας
θα μειώνει συνεχώς την απόσταση απ’ την προπορευόμενη χελώνα … ποτέ δεν θα
την ξεπεράσει !!! Παράδοξο που οδηγεί στον απειροστικό λογισμό, όπως και ένα
παρόμοιό του, σύμφωνα με το οποίο, ούτε ο Αχιλλέας, αλλά ούτε και η χελώνα
θα τερματίσουν ποτέ, καθώς για να τερματίσουν θα πρέπει πρώτα να φτάσουν στη
μέση της διαδρομής, αλλά και αφού το κάνουν θα πρέπει να φτάσουν στη μέση
του εναπομείναντος διαστήματος κ.ο.κ. … ξανά επ’ άπειρον !!!
Η λύση σύμφωνα με τον Lynds βρίσκεται στον λανθασμένο τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο. Το λάθος βρίσκεται στο ότι η συμβατική Φυσική θεωρεί ότι σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, ένα κινούμενο αντικείμενο κατέχει μία συγκεκριμένη θέση στο χώρο. Κάτι που ο Lynds υποστηρίζει ότι δεν είναι λογικό να συμβαίνει. Γι’ αυτόν η έννοια της χρονικής στιγμής είναι μια ψευδαίσθηση, μία σύμβαση - που έχουμε δημιουργήσει για να μπορεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει την έννοια του Χρόνου. Θέση, που συμπίπτει – αν δεν έχει εμπνευστεί – και με την φιλοσοφία αρχαίων πολιτισμών.
Αν και λύσεις τέτοιων προβλημάτων έχουν δοθεί στηριζόμενες στον απειροστικό λογισμό, ο Lynds θεωρεί ότι μια τέτοια «αυστηρά μαθηματική» προσέγγιση είναι περιττή και τις θεωρεί όλες «νοητικά κόλπα».
Ο Lynds προσθέτει ότι η τοποθέτησή του δεν καταρρίπτει σε καμία περίπτωση το νευτώνειο μοντέλο περιγραφής του κόσμου. Το μοντέλο του Νεύτωνα λειτουργεί μια χαρά και είναι αποτελεσματικό, έστω κι αν βασίζεται στην «πλάνη» λανθασμένων συμβάσεων.
Οι επιστήμονες επικρίνουν τις απόψεις οτυ Lynds γιατί τις χαρακτηρίζουν περισσότερο «φιλοσοφικές» παρά «επιστημονικές», καθώς στερούνται της απαιτούμενης ακριβής μαθηματικής προσέγγισης. Για παράδειγμα ο πανεπιστημιακός φυσικός Dr Charles Lineweaver πιστεύει ότι τα μαθηματικά παράδοξα του Ζήνωνα έχουν ήδη λυθεί με ικανοποιητικό τρόπο και ότι η παρέμβαση του Lynds … περιττεύει!
Ο Lineweaver ζητάει από τον Lynds να δώσει κάτι πιο συγκεκριμένο, όπως έκανε ο Heisenberg, όταν διατύπωσε την περίφημη «Αρχή της Απροσδιοριστίας» του με συγκεκριμένο μαθηματικό τρόπο,
Άραγε πόσο απέχουν η μαθηματική – φορμαλιστική σκέψη από τον φιλοσοφικό στοχασμό; Φαίνεται πάντως ότι η εποχή μας, όντας πιο ορθολογιστική, προτιμά την πρώτη.
http://www.abc.net.au/science/news/stories/s920462.htm
Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr