Γιατροί που αναζητούν την ψυχή βρίσκουν ζωή μετά το θάνατο.

By Jonathan Petre

Η πρώτη επιστημονική μελέτη για εμπειρίες "κοντά στο θάνατο" βρήκε νέα στοιχεία για να υποστηρίξει ότι οι συναισθήσεις ή η "ψυχή" μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και μετά την παύση της λειτουργίας του εγκεφάλου. Τα ευρήματα από δύο διαπρεπείς γιατρούς, βασισμένα σε μια πολύχρονη μελέτη πάνω σε επιζώντες μετά από καρδιακό επεισόδιο, μπορεί να προκαλέσουν νέες αμφισβητήσεις πάνω σ' αυτή από τις πιο βαθιές ερωτήσεις: υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Αναφορές από εμπειρίες "κοντά σε θάνατο", στις οποίες άνθρωποι που έφτασαν πολύ κοντά στο θάνατο έχουν πολύ δυνατές συναντήσεις με πολύ λαμπερά φώτα και με παραδεισένια όντα, που χρονολογούνται αιώνες πριν, αλλά το φαινόμενο αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τους περισσότερους ακαδημαϊκούς.
Η νέα μελέτη ΄συμπεραίνει, ωστόσο, ότι ένας αριθμός ανθρώπων είχαν τέτοιες εμπειρίες αφού πρώτα είχαν θεωρηθεί σαν κλινικά νεκροί. Αυτό εισηγείται ότι το μυαλό ή οι συναισθήσεις μπορούν να επιβιώσουν μετά το θάνατο του εγκεφάλου - ένα συμπέρασμα που ζητωκραυγάστηκε από τους κληρικούς χθες βράδυ σαν υποστήριξη της θρησκευτικής πίστης.

Ο επίσκοπος Stephen Sykes, o καθηγητής θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Durham και ο πρόεδρος της Εκκλησίας της Επιτροπής του Αγγλικού Δόγματος, είπαν ότι τα ευρήματα ήταν "απόλυτα ενδιαφέροντα". Πρόσθεσε: "Δεν τα βλέπω σαν έκπληξη, ωστόσο, όπως πιστεύω η ζωή είναι πολύ πιο μυστήρια απ' ότι συνήθως πιστεύουμε. Για τους θεολόγους, η ψυχή είναι πολύ περισσότερο από τις συναισθήσεις ή τη σκέψη. Αλλά αυτές οι ανακαλύψεις αντικρούουν την ωμή σκέψη ότι όταν το μυαλό ενός ανθρώπου πεθαίνει τότε τελειώνει και η ύπαρξη του ανθρώπου".

Ο επίσκοπος του Basingstoke, ο Rt Rev Geoffrey Rowell, ένα άλλο μέλος της επιτροπής, είπε: "Αυτές οι κοντά στο θάνατο εμπειρίες αντεπιτίθενται στην υλιστική άποψη ότι δεν είμαστε τίποτε άλλο από υπολογιστές φτιαγμένοι από κρέας."

Βασισμένη σε συνεντεύξεις με επιζώντες από επεισόδια καρδιακής προσβολής στην καρδιολογική μονάδα του Γενικού Νοσοκομείου του Southampton, η νέα μελέτη αναμένεται να εκδοθεί τον επόμενο χρόνο στο αξιόλογο ιατρικό περιοδικό Resuscitation (Νεκρανάσταση).

Οι συγγραφείς της μελέτης, Dr Peter Fenwick, ένας σύμβουλος νευροψυχίατρος στο Ινστιτούτο της Ψυχιατρικής του Λονδίνου, και ο Dr Sam Parnia, ένας φίλος της κλινικής μελέτης και διοικητικός στο νοσοκομείο του Southampton, τονίζουν ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα. Ο Dr Parnia είπε: "Αυτοί οι άνθρωποι είχαν αυτές τις εμπειρίες όταν δεν τις περιμέναμε να συμβούν, όταν το μυαλό δεν θα έπρεπε να μπορούσε να διατηρήσει σαφείς λειτουργίες ή να τις επιτρέπει να αποκτήσουν μνήμες που θα διαρκούσαν. Έτσι αυτό μπορεί να αποτελεί απάντηση στην ερώτηση αν το μυαλό ή οι συναισθήσεις προκαλούνται στην ουσία από το μυαλό ή το μυαλό είναι ένα είδος μεσάζοντα για τη σκέψη, που υπάρχει ανεξάρτητο.

Ο Dr Fenwick είπε: "Αν η σκέψη και το μυαλό μπορούν να είναι ανεξάρτητα, τότε αυτό δημιουργεί ερωτήσεις για τη συνέχιση της συναίσθησης μετά το θάνατο. Δημιουργεί επίσης την ερώτηση για ένα πνευματικό τμήμα στους ανθρώπους και για ένα σημαντικό σύμπαν με σκοπό και όχι ένα τυχαίο σύμπαν".

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, επέζησαν και έδωσαν συνέντευξη μέσα σε μια εβδομάδα 63 ασθενείς μετά από καρδιακό επεισόδιο. Από αυτούς, οι 56 δεν είχαν καμία ανάμνηση απ' την περίοδο που ήταν αναίσθητοι, ένα αποτέλεσμα που μπορεί να αναμενόταν σε όλες τις περιπτώσεις.

Εφτά επιζώντες, ωστόσο, είχαν μνήμες, αν και μόνο τέσσερις πέρασαν την κλιμακα Grayson, τα αυστηρά ιατρικά κριτήρια για την αποτίμηση των κοντά σε θάνατο εμπειριών.

Αυτοί οι τέσσερις διηγήθηκαν αισθήματα ειρήνης και χαράς, επιτάχυνση του χρόνου, ανύψωση του πνεύματος, χάσιμο της ύπαρξης του σώματος, όψη ενός πολύ λαμπρού φωτός, είσοδο σε ένα άλλο κόσμο, αντιμετώπιση ενός μυστικού όντος και ερχομός σε "ένα σημείο χωρίς επιστροφή". Τρεις από αυτούς περιέγραψαν τον εαυτό τους ως μη-έμπρακτους αγγλικανούς, ενώ ο τέταρτος ήταν Ρωμαιοκαθολικός που είχε εγκαταλείψει τη θρησκεία του.

Με την εξέταση των ιατρικών αρχείων, οι ερευνητές είπαν ότι η άποψη πολλών κριτικών ότι οι κοντά σε θάνατο εμπειρίες ήταν το αποτέλεσμα της κατάρρευσης των λειτουργιών του μυαλού που προκλήθηκε από έλλειψη οξυγόνου ήταν σχεδόν απίθανη. Κανείς από αυτούς που πέρασαν την εμπειρία δεν είχε χαμηλά ποσοστά οξυγόνου.

Οι ερευνητές μπορούσαν επίσης να αποκλείσουν περιπτώσεις που ασυνήθιστοι συνδυασμοί φαρμάκων μπορούσαν να κατηγορηθούν επειδή η διαδικασία της νεκρανάστασης στο τμήμα του νοσοκομείου ήταν ίδια σε κάθε υπόθεση. Ο Dr. Parnia, που εκπαιδεύτηκε στην ιατρική σχολή Guys and St Thomas', του πανεπιστημίου του Λονδίνου, είπε: "Ξεκίνησα σαν σκεπτικιστής αλλά, αποτιμώντας όλες τις αποδείξεις, τώρα σκέφτομαι ότι κάτι συμβαίνει. Ουσιαστικά, επιστρέφουμε στην ερώτηση για το αν οι σκέψεις ή οι συναισθήσεις προκαλούνται από το μυαλό. Αν μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι η σκέψη παράγεται από το μυαλό, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι αφού πεθάνουμε γιατί στην ουσία είμαστε συναισθανόμενα όντα."

"Αν, αντίθετα, το μυαλό είναι σαν ένας μεσάζοντας που διαχειρίζεται τη σκέψη, όπως μια τηλεόραση θα ενεργούσε σαν μεσάζοντας για τη διαχείριση των κυμάτων σε μια εικόνα ή σε ένα ήχο, μπορούμε να δείξουμε ότι η σκέψη είναι ακόμα εκεί και μετά το θάνατο. Και αυτό είναι που πιστεύω ότι δείχνουν αυτές οι κοντά στο θάνατο εμπειρίες."

Ο Christopher French, ένας λέκτορας στην ψυχολογία στο κολέγιο Goldsmiths, πανεπιστήμιο του Λονδίνου, είπε ότι δεν είδε τη νέα μελέτη αλλά παρέμενε σκεπτικιστής. "Οι κοντά στο θάνατο εμπειρίες μπορεί να δείχνουν προς την ψυχή ή τη σκέψη που αφήνει το σώμα, αλλά μπορεί απλά να είναι η προσπάθεια του μυαλού να καταλάβει αυτό που είναι ένα πολύ ασυνήθιστο γεγονός," είπε.

http://www.telegraph.co.uk/et?ac=000579381554028&rtmo=lvzbHzzt&atmo=
99999999&pg=/et/00/10/26/ecnsoul26.html