Μία ομάδα αρχαιολόγων, υπό την εποπτεία του πανεπιστημίου του μουσείου της Pennsylvania και άλλων ιδρυμάτων, ανακάλυψε πρόσφατα στην αρχαιολογική εκσκαφή της αρχαίας πόλης Gilund στο νότιο Rajasthan της Ινδίας ένα δοχείο που περιέχει πάνω από 100 ανάγλυφους σφραγιδόλιθους, η χρονολόγηση των οποίων κυμαίνεται μεταξύ του 2100 και 1700 π.Χ.. Η ύπαρξη και η ιδιαίτερη μορφολογία αυτών των σφραγιδόλιθων είναι σημαντική, γιατί προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για την ταυτότητα του πολιτισμού, που τις δημιούργησε.
Οι καθηγητές Possehl και Vasant Shinde του πανεπιστημίου της Pune στην Ινδία, σε συνεργασία με μία διεθνή ομάδα αρχαιολόγων και σπουδαστών διεξήγαγαν ανασκαφές στην εν λόγω περιοχή από το 1999.

Ένας βασικός στόχος της ομάδας είναι να συγκεντρώσει στοιχεία γύρω από την κοινωνική οργάνωση του μυστηριώδους αρχαίου Ινδικού πολιτισμού της Gilund, η δραστηριότητα του οποίου εντοπίζεται σε μία περιοχή πάνω από 200 μίλια μακριά από το επίκεντρο των υπόλοιπων γνωστότερων αρχαίων Ινδικών πολιτισμών.
Το δοχείο με τους σφραγιδόλιθους ανακαλύφθηκε στα ερείπια ενός μεγάλου κτιρίου, μεγέθους περίπου 25Χ60 πόδια, κατασκευασμένο από παράλληλες οπτοπλινθοδομές. Το μέγεθος και η τυπολογία του κτιρίου υποδεικνύουν την πιθανότερη χρήση του ως δημόσιο και μάλιστα τμήμα της κεντρικής αγοράς της πόλης.

Από άλλα ευρήματα στο χώρο, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων υπολειμμάτων από δοχεία τροφίμων, πιθανολογείται ότι το εν λόγω κτίριο χρησίμευε ως αποθήκη τροφίμων σε εμπορικό κατάστημα της πόλης.
Στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, η χρήση του πηλού είναι συνηθισμένη για την σφράγιση δοχείων τροφίμων και άλλων αγαθών. Η διακόσμηση με σύμβολα των σφραγιδόλιθων φανερώνει σχέσεις ιδιοκτησίας και ίσως την ύπαρξη ιδιόκτητων εμπορικών «καταστημάτων».

Η ποικιλία των συμβόλων επίσης παραπέμπει στην ύπαρξη μίας ομάδας αριστοκρατών στην αρχαία πόλη, για τους οποίους οι σφραγιδόλιθοι πιθανότατα χρησίμευαν ως διακριτικά της θέσης τους στην κοινωνία. Είναι επίσης πιθανό οι σφραγιδόλιθοι να χρησίμευαν για τη σφράγιση δοχείων με αγαθά αυτών των αριστοκρατών με το «οικόσημό» τους. Ο λόγος που οι σφραγιδόλιθοι βρέθηκαν προφυλαγμένοι μέσα σε ειδικά δοχεία μπορεί να σημαίνει ότι υπήρχε συνειδητή προσπάθεια να εμποδιστεί η αντιγραφή τους από άλλους.

Τα σύμβολα πάνω στους σφραγιδόλιθους παρέχουν στοιχεία που φανερώνουν ότι ο εν λόγω πολιτισμός ήταν τελικά πιο ανεπτυγμένος από ότι πίστευαν μέχρι την ανακάλυψή των σφραγιδόλιθων οι αρχαιολόγοι. Τα σχήματά των λίθων είναι κυκλικά και ορθογώνια, τα χρησιμοποιούμενα σύμβολα, όπως κάποιοι ρόδακες, μοιάζουν με τα σύμβολα που βρίσκουμε σε άλλους ινδικούς πολιτισμούς της ίδιας περιόδου (ομάδα BMAC) όπως αυτούς των Chanhu-daro, Pirak, Kot Diji και Nindowari, πάνω από 400 μίλια μακριά από την πόλη της Gilund. Υπάρχουν επίσης ομοιότητες με σύμβολα πιο μακρινών πολιτισμών της κεντρικής Ασίας και του Αφγανιστάν. Αυτές οι ομοιότητες σίγουρα υποδεικνύουν πιθανές σχέσεις μεταξύ των αντίστοιχων πολιτισμών της δυτικής Ινδίας, του Πακιστάν, του Αφγανιστάν και της κεντρικής Ασίας γύρω στα τέλη του 3ου π.Χ αιώνα.

Μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι υπήρχε κάποιο δίκτυο πολιτισμών, γνωστό ως BMAC στην περιοχή που ορίζεται από τον Αραβικό κόλπο, το Ιράν και τις περιοχές Sindh και Baluchistan. Με αυτή τη νέα ανακάλυψη φαίνεται για πρώτη φορά ότι τελικά η περιοχή δράσης αυτού του πολιτισμικού δικτύου ήταν πολύ ευρύτερη.
Επίσης, οι αρχαιολόγοι διαπιστώνουν ότι υπήρξε μία περίοδος ριζικών αλλαγών στους πολιτισμούς της περιοχής, που πιθανότατα παλαιότερα ήταν μέρη μιας Ινδικής «αυτοκρατορίας».

Αυτή η αλλαγή, πιστεύει ο καθηγητής Possehl, οδήγησε στην εγκατάλειψη των μεγάλων πόλεων του αρχαίου Ινδικού πολιτισμού, την απλοποίηση του κοινωνικό-πολιτιστικού συστήματος των Ινδών, την εγκατάλειψη πολλών τεχνολογικών επιτευγμάτων τους, και τέλος την κατάργηση του ενιαίου συστήματος γραφής και αρίθμησης τους. Μαθαίνοντας τους τρόπους που αλληλεπιδρούσαν οι πολιτισμοί του BMAC με τον μεγαλύτερο Ινδικό πολιτισμό, ο καθηγητής Possehl πιστεύει ότι είναι δυνατόν να καταλάβουμε τον τρόπο που μεγάλοι πολιτισμοί της αρχαιότητας πέρασαν από τα στάδια της ακμής και της παρακμής.

Οι ανασκαφές στην Gilund θα συνεχιστούν με σκοπό να εξερευνηθεί παραπέρα η δομή της δημόσιας ζωής του πολιτισμού καθώς και ο τρόπος οχύρωσης της πόλης. η ανασκαφή χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Εθνικής Επιστήμης της Ινδίας, το Πανεπιστήμιο του Μουσείου της Pennsylvania, το κολέγιο Deccan στο Pune της Ινδίας και ιδιωτικούς χορηγούς.

http://www.museum.upenn.edu/new/research/possehl/ahar-banas.shtml

Δείτε κι άλλες συναρπαστικές ειδήσεις και έρευνες από τον χώρο του Ανεξήγητου, του Εσωτερισμού και της Μεταφυσικής

Στείλτε τα δικά σας σχόλια και παρατηρήσεις στο arthra@esoterica.gr