Βρέθηκε μυστικό ρήγμα του Μαντείου των Δελφών

Οι αρχαίες προφητείες που γίνονταν στους Δελφούς μπορεί να εμπνεύστηκαν από φυσικό αέριο.

 

Κατά την αρχαιότητα λειτουργούσε στους Δελφούς το πιο διάσημο ίσως μαντείο, το οποίο επισκέπτονταν οι Έλληνες και αργότερα οι Ρωμαίοι για να πάρουν απ' την ιέρειά του, την Πυθία, προφητικούς χρησμούς, για προσωπικά αλλά και πολιτικά ζητήματα. Οι Δελφοί αποτέλεσαν κύριο θρησκευτικό κέντρο για 2.000 χρόνια. Ο ναός ήταν αρχικά αφιερωμένος στη θεά Γαία, ενώ αργότερα αφιερώθηκε στη λατρεία του Απόλλωνα. Έπαψε να λειτουργεί το 392 μ.Χ.

Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος (1ος αι. μ.Χ.), ο οποίος διατέλεσε και ιερέας στον ναό, οι χρησμοί δίνονταν απ' την Πυθία, η οποία έμπαινε σε κατάσταση έκστασης σε ένα μικρό θάλαμο, το αποκαλούμενο "Άδυτο". Κάποιες φορές η κατάστασή της κατέληγε σε παραλήρημα, ακόμα και στο θάνατο.

Κατά τον Πλούταρχο, η Πυθία εισέπνεε από κάποια χαραμάδα ή πηγή, γλυκούς, αρωματικούς ατμούς, για τους οποίους ο ίδιος υπέθεσε ότι προέρχονταν από παρακείμενη σεισμική δραστηριότητα.

Οι αρχαιολογικές ανασκαφές του 19ου αιώνα δεν έφεραν στο φως στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τις περιγραφές του Πλούταρχου. Πέρσι, ο γεωλόγος Luigi Piccardi απ' τη Φλωρεντία της Ιταλίας, εξέφρασε την υπόθεση ότι, το μυθικό χάσμα ίσως ήταν μια προσωρινή ρωγμή που δημιουργήθηκε απ' τον σεισμό του 373 π.Χ. στον Κορινθιακό κόλπο, ο οποίος κατέστρεψε το ναό.

 Τώρα όμως, ο Jelle de Boer του Πανεπιστημίου Wesleyan του Κονέκτικατ των Η.Π.Α., ανακάλυψε με τους συνεργάτες του, ένα τεκτονικό ρήγμα που διαπερνάει το Άδυτο και το Ναό του Απόλλωνα. Το ρήγμα πλαισιώνεται από ενεργές αλλά και αποξηραμένες πηγές. Επιπλέον, υπήρχε ένα αρχαίο "δωμάτιο πηγής" ακριβώς στη γραμμή του ρήγματος. Το ρήγμα αυτό τέμνει το από παλιά γνωστό ρήγμα των Δελφών, κάτω ακριβώς απ' το ναό και κάνει τον πλούσιο σε ορυκτή πίσσα ασβεστόλιθο, πιο διαπερατό από αέρια και υπόγεια ύδατα. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι, ίσως εξαιτίας της σεισμικής δραστηριότητας να θερμάνθηκαν τα αποθέματα αυτά, απελευθερώνοντας αέρια ελαφρών υδρογονανθράκων. Όντως, μια πηγή ΒΔ του ναού περιέχει μεθάνιο και ακόμα βαθύτερα, ίχνη αιθυλενίου, το οποίο έχει γλυκιά μυρωδιά και ερεθίζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, γι' αυτό χρησιμοποιούνταν κάποτε και ως αναισθητικό. Αν και θανατηφόρο σε μεγάλες ποσότητες, σε μικρές δόσεις δημιουργεί ανάλαφρη αίσθηση και ευφορία, ό,τι ακριβώς χρειάζεται ένας μάντης για να αρχίσει να βλέπει οράματα.

 

 

http://www.nature.com/nsu/010719/010719-10.html