Ενδιαφέρουσα η άποψή σου ! Στο μονοπάτι της πνευματικής μας αναζήτησης, κάποια στιγμή μπορεί να νιώσουμε την ανάγκη να ψάξουμε για έναν πνευματικό οδηγό, για να μας καθοδηγήσει και για να μας συμβουλέψει.... Ίσως, όμως, εδώ να κρύβεται και η παγίδα... Ο πνευματικός οδηγός έρχεται στη ζωή μας, όταν εμείς είμαστε έτοιμοι... όταν το Σύμπαν το αποφασίσει....

Αν τον ψάξουμε από μόνοι μας, χωρίς να έχει έρθει η κατάλληλη ώρα, υπάρχει κίνδυνος να απευθυνθούμε σε λάθος άτομο.... Η υπομονή και η σύνεση είναι χαρίσματα του σκεφτόμενου, σοφού ανθρώπου.... Για τον καθένα μας υπάρχει ένας πνευματικός οδηγός... δεν έχει παρά... να τον περιμένουμε !

Theun Mares: ΤΟΛΤΕΚΟΙ - Η επιστροφή των πολεμιστών

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν να γνωρίζουν, αλλά θα προτιμούσαν να αγοράσουν τη γνώση από κάπου, παρά να πρέπει να εργαστούν γι αυτήν. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που υπάρχουν τόσες πολλές σχολές σήμερα οι οποίες προσφέρουν τη φώτιση, και είναι εύκολο να βρει κανείς εκείνους τους γκουρού, οι οποίοι έναντι κάποιας αμοιβής επωμίζονται την ευθύνη σας να μορφωθείτε. Αλλά όπως ήδη τονίσαμε, η αληθινή γνώση είναι η γνώση του εαυτού και αυτή δεν μπορεί να μας τη δώσει κανένας ούτε μπορούμε να την αγοράσουμε με όλα τα λεφτά του κόσμου.

Το μόνο που μπορεί να δώσει ο πραγματικός πνευματικός δάσκαλος[ στους μαθητές του είναι η απαραίτητη καθοδήγηση χάρη στην οποία θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τα κρυμμένα τους προσόντα. Ο πνευματικός δάσκαλοςπροκειμένου να το καταφέρει αυτό πρέπει να πιέσει τους μαθητές του να μάθουν ποιοι και τι είναι στην πραγματικότητα. Δίχως αυτήν τη γνώση δεν μπορεί να γίνει χρήση του δυναμικού κάποιου. Ωστόσο, το να δούμε τους εαυτούς μας, να εκτιμήσουμε ποιοι είμαστε και να παραδεχτούμε τις αδυναμίες μας, δεν είναι ποτέ ευχάριστο και το μεγαλύτερο διάστημα είναι τρομαχτικό.

Απ αυτήν την άποψη δεν πρέπει να μας εκπλήσσει που οι περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν τους δασκάλους εκείνους που τους κάνουν να αισθάνονται ωραία και υπόσχονται να δουλέψουν στη θέση τους. Ο πραγματικός πνευματικός δάσκαλος ποτέ δεν μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα, μας προκαλεί σταθερά να δούμε τις διάφορες όψεις μας, τις οποίες προσπαθούμε να κρύψουμε σ όλη μας τη ζωή από τους άλλους κι από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Ένας τέτοιος δάσκαλος δεν ενδιαφέρεται για το τι σκέπτονται οι μαθητές του γι αυτόν, ούτε αν τους είναι αρεστός ή όχι, γιατί η μόνη του έγνοια είναι να τους δώσει τη γνώση που ψάχνουν και για την οποία άλλωστε έχουν έρθει σ αυτόν. Προφανώς τέτοιοι δάσκαλοι είναι πολύ λίγοι και δύσκολο να τους βρει κανείς, γιατί απλούστατα σπανίζουν οι άνθρωποι εκείνοι που βάζουν στοίχημα την υπόληψή τους και είναι έτοιμοι να αγαπήσουν τους μαθητές τους περισσότερο από την επιθυμία τους για αναγνώριση.»

quote:

---

ΤΟΛΤΕΚΟΙ - Η επιστροφή των πολεμιστών

---

MOZ_EN

quote:

---

ειναι γεγονος πως στην δυσκολη διαδρομη σε αυτο το μονοπατι καποια στιγμη αναγκαζομαστε εκ'των πραγματων να αναζητησουμε καποιον δασκαλο ειτε γιατι νοιωθουμε πωσ η εργασια μας εχει φτασει σε αδιεξοδο,ειτε γιατι οι κινδυνοι που ανακυπτουν,απαιτουν ανωτερη καθοδηγηση και αντιμετωπιση.θα ηθελα να δω τις εμπειριες σας και τις αποψεις σας γιατι οπως καταλαβαινετε ειναι ενα θεμα που καιει.

---

quote:

---

Μηπως να υποθεσω πως τελικα θα πρεπει να γινουμε δασκαλοι του εαυτου μας,χωρις να υπολογιζουμε σε εξωτερικη καθοδηγηση?

---

Στο κείμενο που παραθέτει η Amalia αναφέρεται σε μια σχέση Δασκάλου - μαθητή πάρα πολύ ιδανική -κατά την γνώμη μου-.

Ομως αυτή η σχέση προυποθέτει πολλά πράγματα. Σίγουρα χρειάζεται να έχουμε ήδη σκεφτεί και αναζητήσει απαντήσεις μόνοι μας, να έχουμε αναπτύξει ένα κριτήριο -ώστε να μην είμαστε εύπιστα θύματα του οποιουδήποτε αυτοονομάζεται δάσκαλος- να έχουμε τις δικές μας εμπειρίες όπως λέει και ο Γιώργος για να μπορούμε να έχουμε ξυπνήσει τον "εσωτερικό δάσκαλο" ή τη φωνή της δικής μας συνείδησης.

... και τότε θα μπορούμε ίσως να ξέρουμε αν πράγματι χρειαζόμαστε ένα Δάσκαλο, αν είμαστε σε θέση να τον αναγνωρίσουμε όταν θα έρθει στη ζωή μας, αλλά ακόμα πιο σημαντικό νομίζω είναι να έχουμε αποφασίσει οτι θέλουμε να γίνουμε μαθητές.

quote:

---

Τι σημαίνει πραγματικά "Δάσκαλος", και πως ερμηνεύουμε την έννοια "μαθητής";

Στο κείμενο που παραθέτει η Amalia αναφέρεται σε μια σχέση Δασκάλου - μαθητή πάρα πολύ ιδανική -κατά την γνώμη μου-.

Ομως αυτή η σχέση προυποθέτει πολλά πράγματα. Σίγουρα χρειάζεται να έχουμε ήδη σκεφτεί και αναζητήσει απαντήσεις μόνοι μας, να έχουμε αναπτύξει ένα κριτήριο -ώστε να μην είμαστε εύπιστα θύματα του οποιουδήποτε αυτοονομάζεται δάσκαλος- να έχουμε τις δικές μας εμπειρίες όπως λέει και ο Γιώργος για να μπορούμε να έχουμε ξυπνήσει τον "εσωτερικό δάσκαλο" ή τη φωνή της δικής μας συνείδησης.

... και τότε θα μπορούμε ίσως να ξέρουμε αν πράγματι χρειαζόμαστε ένα Δάσκαλο, αν είμαστε σε θέση να τον αναγνωρίσουμε όταν θα έρθει στη ζωή μας, αλλά ακόμα πιο σημαντικό νομίζω είναι να έχουμε αποφασίσει οτι θέλουμε να γίνουμε μαθητές.

Τι σημαίνει μαθητής;

---

Νομίζω αγαπητέ ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

ομιζω πωσ τελικα ειναι αρκετα απογοητευτικο το γεγονος,να μην υπαρχουν ΔΑΣΚΑΛΟΙ στο μονοπατι της γνωσης και τελικα να χρησιμοποιουμε ολοι μας την 'δικαιολογια'? στον εαυτομας πως οταν θα ειμαστε ετοιμοι θα φανει.Για σκεφτειτε το λιγο...

---

Μα φυσικά και υπάρχουν Δάσκαλοι. Το θέμα είναι να βρεθεί ο σωστός Δάσκαλος και όχι κάποιος που αυτοβαφτίζεται Δάσκαλος και πιθανόν να έχει άλλους σκοπούς.

Ας δούμε τί πρέπει να χαρακτηρίζει τον σωστό Δάσκαλο:

- Έχει υπομονή!

- Δεν προσφέρει «μασημένη τροφή». Ο καλός διδάσκαλος δεν πρέπει να σου δώσει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα «στο πιάτο». Τις απαντήσεις στα ερωτήματα όπως "ποίος είμαι", "από πού έρχομαι και πού πηγαίνω", "τι είναι Θεός;" "τι είναι ζωή;" "τι υπάρχει μετά το θάνατο;" θα στις εκμαιεύσει σιγά-σιγά με καθοδήγηση, μέσα από συζητήσεις και μελέτη. Αυτές είναι γνώσεις που δεν τις διαβάζεις και τις παπαγαλίζεις, αλλά τις ανακαλύπτεις, τις ζείς και τις συνειδητοποιείς, αλλιώς δεν θα τις κατέχεις ποτέ.

- Έχει Χιούμορ. Το χιούμορ είναι πολύ βασικό προτέρημα των διδασκάλων.

- Δεν φοβάται να παραδεχτεί ότι έχει κάνει λάθη κατά καιρούς και διδάσκει αυτά τα λάθη στον εκπαιδευόμενο.

- Είναι πάντα διαθέσιμος και πάντα σε θέση να σε προστατέψει, χωρίς όμως να είναι και υπερ-προστατευτικός σίγουρα θα σε αφήσει κάποια στιγμή να τα βγάλεις πέρα μόνος σου, αλλιώς δεν πρόκειται να μάθεις ποτέ.

- Δεν ζητάει λεφτά για την διδασκαλία του!
Και τα βασικότερα απ’ όλα:

- Αποζητά τις ερωτήσεις! Ο διδάσκαλος που ζητά τυφλή υπακοή και αρνείται να απαντήσει σε ερωτήσεις, είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τις απαντήσεις! Ο καλός διδάσκαλος επίσης, δεν φοβάται να το παραδεχτεί αν καμιά φορά δεν γνωρίζει την απάντηση, και παροτρύνει τον εκπαιδευόμενό να βρούνε μαζί την απάντηση.

-Δε φοβάται αλλά αποζητά την κριτική για τον τρόπο που σε διδάσκει.
"artofwise"

Και φυσικά μεγάλη προσοχή γιατί εμείς οι γυναίκες κινδυνεύουμε από δασκάλους που ζητούν "άλλες υπηρεσίες" για τη μετάδωση της Γνώσης.

Αν αντιληφθείτε κάτι τέτοιο, μακριά το συντομότερο.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Καταρχάς θεωρώ τα 2 ερωτήματα της φίλης risky πολύ σημαντικά:

quote:

---

Τι σημαίνει πραγματικά "Δάσκαλος", και πως ερμηνεύουμε την έννοια "μαθητής";

---

quote:

---

Τι σημαίνει μαθητής;

---

Για μένα δάσκαλος είναι αυτός που διακινούμενος από αγνά κίνητρα προσπαθεί να μεταδώσει στους μαθητές του την Γνώση που ο ίδιος κατέκτησε.
Είναι αυτός που δεν θεωρεί την Γνώση προσωπικό του κτήμα κι επιθυμεί να την διδάξει και να τη μεταδώσει, θεωρώντας πολλές φορές ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό μαθητή.
Είναι αυτός που δεν χαϊδεύει τα αυτιά των μαθητών του ούτε τους προσφέρει έτοιμες γνώσεις.
Πρέπει να έχει την διάκριση να κατανοήσει με ποιόν τρόπο θα μεταλαμπαδεύσει την Γνώση αυτή και κυρίως την διάκριση να καταλάβει σε ποιά άτομα θα την δώσει.

Μαθητής είναι αυτός που θέλει να γνωρίσει έχοντας προσπαθήσει να γνωρίσει τον εαυτό του.
Να έχει γνωρίσει τα κίνητρα που τον οδηγούν στην θέληση για μάθηση και στην κατανόηση της αρχής οτι η Γνώση μπορεί να τον οδηγήσει είτε στο φώς είτε στο σκοτάδι.
Το ποιό δρόμο θα ακολουθήσει θα τον επιλέξει εκείνος.
Πρέπει να γνωρίζει οτι η Γνώση δεν έρχεται ούτε κατά παραγγελία ούτε μεταδίδεται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Αν γίνεται κάτι τέτοιο η Γνώση δεν είναι ούτε χρήσιμη ούτε ουσιαστική.
Είναι στείρα.
Και χρειάζεται μόχθο και πολλές φορές πόνο.

Δεν γίνεται λοιπόν να κατηγορούμε του "Διδασκάλους" που εκμεταλλεύονται κάποιους ανθρώπους που τους εμπιστεύονται.
Χρειάζεται προσοχή κι από εμάς τους ίδιους και διάκριση.

In anticipation of my resurrection...

οι απόψεις της Gretel και του Dying_Incubus για τον Δάσκαλο με καλύπτουν πολύ.
Ετσι πιστεύω και εγώ οτι είναι ο Δάσκαλος.

Και ακόμα πιστεύω οτι ο Δάσκαλος πάντα είναι και Μαθητής.

Μαθητής, γιατί όσο είναι εν πορεία, πρέπει να βιώνει τις Διδασκαλίες, να αγωνίζεται για να κατακτήσει την Σοφία, να βρει το Αληθινό, και αυτό είναι ένας Δρόμος Μαθητείας.

Ολα αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέρει η Gretel και ο Dying_Incubus πιστεύω πως χρειάζονται μια "βάση" για να σταθούν και να αναπτυχθούν, και θεωρώ οτι αυτή η βάση είναι η Αγάπη και η Αφοσίωση.
Αγάπη και Αφοσίωση, στις Διδασκαλίες, στους Δασκάλους του αλλά και στους μαθητές του.

Πιστεύω λοιπόν οτι αν υπάρχει μια τέτοια βάση έρχεται κι η αγάπη κι η αφοσίωση ανάμεσα στον δάσκαλο και το μαθητή και με τον καιρό έρχεται κι η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ τους.

Πιστεύω λοιπόν οτι όταν εκλείπει η αγάπη ή τα αγνά κίνητρα τότε δεν υπάρχει αφοσίωση πραγματική από καμία πλευρά.
Κι αυτό είναι ένα πολύ ουσιαστικό σημείο, αν αναλογιστούμε οτι είναι πολύ πιθανόν ο μαθητής να πέσει θύμα εκμετάλλευσης από κάποιον που του παρουσιάζεται ως δάσκαλος.
Αυτό θα μπορούσε να έχει τραγικά αποτελέσματα.
Θα μπορούσε ο μαθητής να γνωρίσει διδασκαλίες με τρόπο επιφανειακό, ανούσιο ή και διαστρεβλωμένο ακόμα.
Και το χειρότερο, θα μπορούσε λόγω της τυφλής εμπιστοσύνης του στον δάσκαλο του, να γίνει υποχείριο του...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Μηπως να υποθεσω πως τελικα θα πρεπει να γινουμε δασκαλοι του εαυτου μας,χωρις να υπολογιζουμε σε εξωτερικη καθοδηγηση?
...
Νομιζω πωσ τελικα ειναι αρκετα απογοητευτικο το γεγονος,να μην υπαρχουν ΔΑΣΚΑΛΟΙ στο μονοπατι της γνωσης και τελικα να χρησιμοποιουμε ολοι μας την 'δικαιολογια'? στον εαυτομας πως οταν θα ειμαστε ετοιμοι θα φανει.Για σκεφτειτε το λιγο...

---

theosoficus με τα δύο αποσπάσματά σου που παρέθεσα, με βάζεις σε κάποιες σκέψεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν πως ο μαθητής είναι μόνος του στο δρόμο, με μόνο πραγματικό σύντροφο την εσωτερική του φωνή και ίσως τη διάκριση που έχει, ή που πιστεύει ότι έχει.
Από την άλλη μεριά, κάποιοι αναζητούν έναν δάσκαλο, να τους πάρει από το χεράκι και να τους οδηγήσει βήμα - βήμα στα μονοπάτια της γνώσης. Ακόμα καλύτερα για μερικούς, να τα βαδίσει ο ίδιος ο δάσκαλος και ο μαθητής να βλέπει και να γίνεται έτσι πολύ σοφότερος!

Όπως είναι παγίδα να περιμένουμε από τον δάσκαλο να βιώσει για εμάς αυτά, που το σχολείο της ζωής μας επιφυλάσσει ως μαθήματα, έτσι είναι όμως και παγίδα να πιστεύουμε τόσο πολύ στον εαυτό μας, που να μην μπορούμε να δεχτούμε κάποιον άνθρωπο που αυτά τα οποία εμείς τώρα ετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε, εκείνος τα έχει ζήσει, τα έχει ξεπεράσει και είναι πρόθυμος να μας χαρίσει την πείρα του. Με ένα μικρό μόνο τίμημα: Να κάνουμε κι εμείς το ίδιο, γι' αυτούς που θα ακολουθήσουν.

Να σημειώσω εδώ για να μην παρεξηγηθούν τα γραφόμενά μου, πως ο δάσκαλος που θα μας μεταδώσει την πείρα του, δε θα πονέσει ο ίδιος για τα λάθη μας, τουλάχιστον όχι όπως πρέπει να πονέσουμε εμείς ώστε να μάθουμε. Εκείνος πονάει όταν βλέπει τους μαθητές του να σκοντάφτουν και είναι μεγάλος αυτός ο πόνος, όταν ξέρει ότι πολλές φορές δεν πρέπει καν να απλώσει το χέρι του για να μας σηκώσει, μόνο και μόνο για να δυναμώσουν τα δικά μας πόδια...

Είναι λοιπόν δικαιολογία και το να αφήνει ο μαθητής τις ευκαιρίες για να μάθει από τον δάσκαλο, είναι παγίδα όμως και να γυρνάει σαν το μελισσάκι από τον έναν στον άλλο ειδικό. Μόλις φανούν τα δύσκολα, τότε φέυγει. Εκεί όμως είναι που χρειάζεται να έχει επιμονή και υπομονή.

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

Πεστε και μάς ρε παιδιά .... για ζουμί σας ρώτησε ο ανθρωπος

Δέν είπα να βάλουμε ζουμερές λεπτομέριες (δεν θα σας ρωτήσω εάν έχετε κάνει σέξ μαζί του haveu?.) …αλλά ας απαντηθούν τουλάχιστον μερικές ερωτήσεις …

Γιατί σας φάνηκε "δυσκολο το μονοπάτι" και γιατί φτάσατε σε αδιέξοδο ?

Πώς τον Βρήκατε ..? σας βρήκε αυτός?

Εχει και άλλους Μαθητές η μόνο εσάς..?

Τι σας έκανε να πιστέψετε οτι αυτός ειναι και όχι άλλος…

quote:

---

Τι..? Ένα ξερό ΝΑΙ ….

Πεστε και μάς ρε παιδιά .... για ζουμί σας ρώτησε ο ανθρωπος

Δέν είπα να βάλουμε ζουμερές λεπτομέριες (δεν θα σας ρωτήσω εάν έχετε κάνει σέξ μαζί του haveu?.) …αλλά ας απαντηθούν τουλάχιστον μερικές ερωτήσεις …

Γιατί σας φάνηκε "δυσκολο το μονοπάτι" και γιατί φτάσατε σε αδιέξοδο ?

Πώς τον Βρήκατε ..? σας βρήκε αυτός?

Εχει και άλλους Μαθητές η μόνο εσάς..?

Τι σας έκανε να πιστέψετε οτι αυτός ειναι και όχι άλλος…

Γιώργος
Let’s shake some dust, people…

---

1. Όχι δεν έκανα σεξ
2. Το μονοπάτι οδηγούσε, εγώ κόλωσα
3. Τον βρήκα
4. Έχει κι άλλους
5. Συγκέντρωνε όλα τα παραπάνω προσόντα που ανέφερα και το διαισθάνθηκα.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Εφαγα πάνω απο ένα χρόνο απο τη ζωή μου καθημερινά

Αλλα ζήτησα και άλλα πήρα....

Γιατί με κορόιδεψε αλλά ήμουν και εγώ χαζός.....

Και πήγα και άλλους φίλους εκεί....(Ωιμέ βάρος στο κάρμα μου)

Δυνάμεις υπήρχαν και είχε αλλά δεν τις είχα δεί απο την αρχή...

Κόλλησα με το που τον είδα πρώτη φορά γιατί ρεύμα με διαπέρασε σε όλο μου το κορμί και η spiritual έλξη ήταν τρομερή. Αν ήταν γυναίκα μπορεί και να τον παντρευόμουν (μεταφορικά μιλώντας) επι τόπου και αυτό γιατί οι ψυχές μας στροβιλίστηκαν άγρια ενώ τα χέρια μας απλά έδωσαν μία χειραψία.

Μετά απο καιρό κατάλαβα το γιατί. Ενα μακρύ αστρικό ψάξιμο απέδωσε καρπούς. Είχαμε περάσει πολλές ζωές μαζί σε πνευματικά μονοπάτια και ήμουν σε κάποιες απο αυτές το δεξί του χέρι, φίλος,συμπορευτής, μαθητής, συντελετουργός, ορντινάντσα, γνωστός με ίδιο ενδιαφέρον και στην ίδια πτωτική καθέλιξη σε κάποια πολύ παλιότερη ζωή, όταν κάποτε μπήκαμε σε έναν ναό με μαύρα μάρμαρα για να συνεργαστούμε με τους εκεί για κάποιο σοβαρό έργο που ήθελε και τις δύο πλευρές. Αντί για ανύψωση ενέργειας με κάποια απο τις ιέρειες θέλαμε να εκμεταταλλευτούμε σεξουαλικά όλο το γυναικείο ιερατείο και το κάναμε.
(Πάρε κουτρουβάλα πέντε πέντε τα σκαλοπάτια μεγάλε πρός τα κάτω)

Τον ρώτησα εάν είχε δεί για μάς και μου επανελαβε τα ίδια και περισσότερα χωρίς να του έχω πεί ότι έχω ψάξει. Με αποκαλούσε Αδερφό με την πλήρη και όχι μόνο την εσωτερική έννοια του όρου.

Αυτό διατηρήθηκε και σε αυτη τη ζωή. Γνωρίζοντας την μοναξιά του έφερα στην παρέα και κάποιες εσωτερίστριες απο κάποιο άλλο φόρουμ με τις οποίες είχαμε γνωριστεί. Εγδυνε με τα μάτια τις γυναίκες αλλά εγώ δεν το καταλάβαινα, μου το είπαν κανά δυό αργότερα, καθώς ήμουν τυφλός και διψασμενος για γνώση.

Δεν είχα ψαχτεί αρκετά, δεν θυμόμουνα την κλασσική ρήση ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΟΥ. Μακάρι να είχα διαβάσει το SEEKING THE MASTER της Dion Fortune ή το σχετικό κεφάλαιο στον Υγιή αποκρυφισμό της. Θα είχα γλυτώσει.

Κάποια μέρα έκανε μία κακοστημένη τελετουργία. Μου θύμιζε κάτι. Εφαγα 3 μέρες απο την ζωή μου να την βρώ. Είχε κάνει κάποιες κακές συρραφές απο Wicca, Druidry, New Age και η επίκληση των τεταρτημορίων ήταν πολύ σοβαρή για να γίνει χωρίς προστασία προκοπής. Το πήρα βαρέως ως πρακτικός και προσεκτικός Καββαλιστής, να διατίθεμαι ως αγωγός σε δυνάμεις τέτοιας ισχύος απροστάτευτος και είχα την πρακτική πείρα να το δώ αυτό (την ισχύ πυκνών κοσμικών δυνάμεων σε λειτουργία) πρίν κάν αναζητήσω δάσκαλο.
Οι New Age χύμα πρακτικές , τραλαλά με τους αγγέλους και φραπεδάκι με τους δαιμόνους δεν με εκφράζουν. Δεν ήταν μλκες αυτοί που έφτιαξαν την παράδοση και τα τυπικά, τα είχαν τακτικά και ξάστερα, απλά ήθελαν δουλειά και βαρύς ο πισινός μερικών που δεν έχουν πώς να γεμίσουν το απόγευμα τους. Είναι εύκολο να διαβάσεις το χάρτη κοντά στο τζάκι σε σχέση με το ταξίδι μες στις ανεμοθύελλες και τις παγωμένες νύχτες της ψυχής όπως έλεγε και η αείμνηστη Fortune.

Εξεμάνη, τα πήρα στο κρανίο και όταν θέλησε o "δάσκαλος" να διατηρήσει και παράλληλη σχέση -διπλοπενιά με δύο απο τις κοπέλες της παρέας χωρίς να ξέρει η μία για την αλλη και το παρουσίασε και ως προφητεία φίλης μάντισσας απο Αγγλία, ε εκεί εκράγηκα.

Εξήγησα στους φίλους τι συνέβαινε, τους μάζεψα, του τα είπαμε και φύγαμε. Για Καββάλα πήγα και Καβάλα βγήκα. Γεμάτος ενοχές, φορτίο ασήκωτο,προστριβές, ψυχικά χρέη στους φίλους και την σακούλα με το Κάρμα φορτωμένη στον ώμο.

Παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι μία φορά μου έσωσε τη ζωή απο μία αποκρυφιστική μου ηλιθιότητα που με έριξε στο κρεβάτι ασθμαινοντας. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό, γιατί δάσκαλος και μαθητής ωσμώνονται ακόμα και άν συννενοούνται τηλεγραφικά και δεν είχα καμία όρεξη να γίνω αγωγός λαγνείας.

Συνέχισα το μονοπάτι μου. H Fortune έλεγε ότι δεν θα πρεπε να χαιδεύουμε το δάσκαλο-κατώτερο μυητή ακόμα και άν συμβούν τέτοια φαινόμενα λαγνείας καθώς αφού ανεβαίνει η καλή φύση, ανεβαίνει και η κακή και είναι δύσκολο, τόσο όσο και οι πειρασμοί του αγιου Αντώνιου. Συμφωνώ, το κατάλαβα αλλά δεν έφτανε το πιπίνι των 20 στον πενηντάρη δάσκαλο, ήθελε και άλλο πιπίνι να τα κάνει σάντουιτς.

Ε όχι , αυτό δεν τρώγεται.

Οταν κατάλαβα ότι άλλοι εσωτεριστές βεληνεκούς όπως η Fortune είχαν γυρίσει τάγματα και τάγματα και δασκάλους και "δασκάλους" μέχρι να καταλήξουν κάπου, τότε ησύχασα κάπως. Είπα όμως στον εαυτό μου "μεγάλε εάν δεν έχει φωτοστέφανο ο επόμενος και πάς τότε κακό του κεφαλιού σου" και προτίμησα τον επικίνδυνο αλλά μοναχικό δρόμο που σε έχει μεν στις μύτες των ποδιών για κάθε σου κίνηση, που δεν έχεις που να στηριχτείς αμα γίνει χοντρή στραβή (γιατί θεωρητικούς εσωτερίζοντες βρίσκεις εύκολα, πρακτικούς εσωτεριστές βρισκεις πολύ δυσκολότερα) που φέρνει διαπληκτισμούς με τη σχέση,τους γονείς , τους φίλους (φαντάσου να έχει ο φίλος τα γενέθλια του σήμερα, και σήμερα να ειναι η τάδε πλανητική όψη που θα τη δείς μετά απο τόσα χρόνια πάλι και είναι κατάλληλη για να φτιάξεις π.χ το τάδε ταλισμαν) συν τις ψυχολογικές αλλαγές που φύονται συνεχώς στον πρακτικό εσωτεριστή. Επικίνδυνο μεν αλλά ίσως λιγότερο απο ένα κακό δάσκαλο. Οι δε μαύροι δάσκαλοι είναι χειρότεροι, είναι ικανοί να δώσουν τελετουργικό καλυμμένο σε κάποιον εν αγνοία μαθητή για να βλάψουν τον εχθρό τους και να πληρώσει το μπουγιουρντί(feedback) ο μαθητής.Η βάζουν τους μαθητές να τελούν τυπικά γεμίζοντας εν αγνοία τους (των μαθητών)τα δικά τους αστρικά ρεζερβουάρ, και όταν γίνουν γνώστες των τυπικών τότε τους τα αλλάζουν για να μην τραβήξουν ενέργεια απο τα δοχεία. Χώρια τα ναρκωτικά, τις αφροδισιακες αλοιφές, τα αχαλίνωτα όργια κτλ

Πάμε στο παρφθαρμένο λαικό άσμα: Περνώ και μονος μου καλά. Αμα βρεθεί και όποτε. Οσο για τους άνω διδασκάλους που λέει ο Leadbeater, η Fortune κτλ ναι υπάρχουν και παραυπάρχουν και άν τους ψάξει κανείς θα τους βρεί,αλλά άμα το παρατραβάει κάποιος και αποδειχτεί ανάξιος των Μυστηρίων (όπως έκανε ο γράφων) , σου ρίχνουν και ένα κλώτσο και κλείνουν και την πόρτα χωρίς προειδοποίηση.

Και άντε πάλι απ την αρχή, στην αρχή της κλίμακας του Ιακώβ με τσίγκινο σωβρακάκι για τις δύσκολες μέρες του Αστρικού. Αμέ

quote:

---

Να κανω μια ερωτηση σε ολους?Γνωρισατε ποτε καποιο Δασκαλο που να πληρει τις προυποθεσεις ενος πραγματικου Διδασκαλου?Η μιλαμε απλα για ιδεατες καταστασεις?Συγχωρειστε με προκαταβολικα εαν κανω τον δικη γορο του διαβολου,αλλα πρεπει να μπουμε στο ζουμι

---

Η ταπεινή μου γνώμη είναι οτι αν θελει κάποιος να ξεκινήσει την ψυχανάλυση η την αυτογνωσία η την αναζήτηση να το κάνει όπως θέλει και όπως μπορεί, έχοντας απο πίσω του ''στα μετόπισθεν'' κάποιον δικό του για να τον πάει καμία εκδρομή όταν θα χρειαστεί να συνέλθει
.
Α και αυτός καλό είναι να είναι ΕΚΤΟΣ....Δηλ. όσο πιο γειωμένος γίνεται.
Αυτάααααααα, απο έναν αναζητητή της αέναης αλήθειας που θέλει να πετάει, να πατάει και να στριφογυρίζει με τα δικά του όργανα μια και είναι πολύ πιο αρμονικά για αυτόν, απο οποιουδήποτε άλλου πιο....

Φιλικά

Και κάτι άλλο περί πρακτικού εσωτερισμού - το έχουμε συζητήσει και σε παλιότερο θέμα εάν θυμάσαι, που είχε ανοίξει ο theosoficus.
Πρακτικός εσωτερισμός και θεωρητικός εσωτερισμός.
Τι σημαίνουν αυτά τα δύο για τον καθένα από εμάς;

Γιώργος

quote:

---

Τι..? Ένα ξερό ΝΑΙ ….

Πεστε και μάς ρε παιδιά .... για ζουμί σας ρώτησε ο ανθρωπος

Δέν είπα να βάλουμε ζουμερές λεπτομέριες (δεν θα σας ρωτήσω εάν έχετε κάνει σέξ μαζί του haveu?.) …αλλά ας απαντηθούν τουλάχιστον μερικές ερωτήσεις …

---

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

quote:

---

Πώς τον Βρήκατε ..? σας βρήκε αυτός?

Εχει και άλλους Μαθητές η μόνο εσάς..?

---

Φιλικά και υπο σκέψιν.

quote:

---

Yngwie
Η ιστορία που ανέφερες για τον "δάσκαλο" μου φέρνει στο μυαλό ερωτήματα. Λες, πως "είδες" την παλιά σας - σε άλλες ζωές - παράλληλη πορεία και πως χωρίς αυτός να ξέρει τι είδες, το επιβεβαίωσε με τα λεγόμενά του.
Πόσο σίγουρος μπορείς να είσαι, πως όντος συνέβη κάτι τέτοιο και πως η όλη υπόθεση δεν ερμηνεύεται αλλιώς;

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr