ESOTERICA.gr Forums ! - Γιατί κάποιοι άνθρωποι κλαίνε πιο εύκολα από κάποιους άλλους? Έχει να κάνει με την ψυχή τους?

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums .-= Η ΨΥΧΗ =-. Γιατί κάποιοι άνθρωποι κλαίνε πιο εύκολα από κάποιους άλλους? Έχει να κάνει με την ψυχή τους?	Νέο Θέμα Απάντηση στο Θέμα Εκτυπώσιμη Μορφή

Συγγραφέας	Θέμα
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 15/06/2006, 13:32:25 Χαιρετώ και πάλι! Το θέμα αυτό το ανοίγω με αφορμή ένα περιστατικό που παρατήρησα πριν μερικές ημέρες. Ο αδελφός μου έχει λατρεία με την SOUL μουσική στην οποιά με έχει μυήσει κι εμένα. Βλέποντας μια μαύρη τραγουδίστρια να ερμηνεύει εκπληκτικά ένα τραγούδι και να δίνει απίστευτη ψυχή άρχισα να σπαράζω στο κλάμμα.Όχι απο το τραγούδι ή από τα λόγια του αλλά από τον τρόπο που το ερμήνευει. Ήταν συγκλονιστικό το πόσο πολύ "πονούσε" την ώρα που τραγουδούσε....το ένιωθα...ένιωθα την ψυχή μου να μαζεύεται να πονάει... Χαρακτηρίζομαι από τα άτομα που κλαίνε πολύ εύκολα ακόμα και με μια απλή είδηση από μια περιγραφή μιας κατάστασης. Τι κάνει όμως κάποιον να είναι πιο ευαίσθητος από κάποιον άλλον? τί είναι το δάκρυ? είχα δει μια πολύ ωραία εξήγηση για το δάκρυ στην ταινία "Η πόλη των αγγέλων" που έλεγε ότι: όταν το σώμα μας δεν μπορεί να αντέξει μια πολύ δυνατή συγκίνηση ξεσπά με το δάκρυ...Μου άρεσε πολύ! Ε[πειδή είμαι στην δουλεία, και κάνω ταυτόχρονα πολλά ,,,δεν ξέρω αν κατάφερα να σας μεταφέρω αυτο ακριβώς που έχω στο μυαλό μου αλλά για να δω πόσο έξυπνοι είστε...... "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2006, 09:09:03 Τι κρίμα...περίμενα να ρθω στην δουλειά να δω τις απαντήσεις σας αλλά .... τζίφος.... χμμμ μήπως δεν έχω θέσει σωστά το ερώτημα μου? αλήθεια αλλά πως νιώθετε όταν κλαίτε....? Δεν είναι περίεργο που το κλάμμα μπορεί κάθε φορά να είναι για διαφορετικό λόγο..? Το κλάμμα για μένα λειτουργεί λυτρωτικά...με ανακουφίζει!!! "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
Agnostic Πρώην Συνεργάτης Greece 3373 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2006, 09:51:09 Το κλάμμα μπορεί να προέλθει από μια δυνατή συγκίνηση είτε χαράς είτε θλίψης βρε Helenaki. Ο βαθμός ευαισθησίας ενός ατόμου, πιστεύω καθορίζει πολλές φορές και τη συχνότητα του ξεσπάσματος σε κλάμματα.. Εγώ προσωπικά όσες φορές έχω κλάψει στο παρελθόν, μετά με πιάνει έντονος πονοκέφαλος να πάρει Αστρονομική απόδειξη περί της υπάρξεως φούξια ελεφάντων...
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2006, 11:04:14 Φίλη μου Helenaki, θα συμφωνήσω κι εγώ με τον Agnostic μάλλον... Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό βαθμό ευαισθησίας από τον άλλον. Εγώ πχ μπορεί να μην κλαίω καθόλου ενώ ο άλλος να κλαίει αρκετά εύκολα. Δεν είναι κάτι το οποίο δηλώνει όμως οτι κι οι 2 δεν είμαστε ευαίσθητα άτομα. Το κλάμα είναι ίσως ένας τρόπος έκφρασης της ευαισθησίας που έχουμε, ένας τρόπος εκτόνωσης και φυσικά ένας τρόπος λύτρωσης. Εσύ δεν θεωρείς οτι το κλάμα σε βοηθάει να εκτονωθείς? Όπως λες σε ανακουφίζει. Οπότε δε νομίζω οτι θα υπήρχε λόγος να νιώθεις άβολα για αυτό. Απλά αφέσου ελεύθερη για να βιώσεις τη λύτρωση σου, μ' όποιον τρόπο κι αν έρχεται αυτή... quote: Εγώ προσωπικά όσες φορές έχω κλάψει στο παρελθόν, μετά με πιάνει έντονος πονοκέφαλος να πάρει Αυτό πρώτη φορά το ακούω! *In anticipation of my resurrection...*
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2006, 13:26:10 Dying_Incubus δεν νιώθω άβολα όταν κλαίω... απλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω άτομα (όπως λες είσαι κι εσύ ένα από αυτά) που δεν κλαίνε εύκολα. Πως βγάζεις πχ.την λύπη σου για κάτι? Δεν πρέπει να συσσωρεύεις ενέργεια μέσα μου γιατί αυτό μαζεύεται και σε πνίγει..¨Ετσι τουλάχιστον το βλέπω εγώ. "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
serenite Μέλος 2ης Βαθμίδας 331 Μηνύματα	Απεστάλη: 16/06/2006, 15:00:01 Φίλη Helenaki, το κλάμα δεν είναι τίποτα παραπάνω απο ένα ξέσπασμα συναισθημάτων, όταν τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα όπου δημιουργείτε μια έντονη πίεση στην ψυχή και εν πορεία στον οργανισμό τότε αυτό είναι αναγκαίο και πρέπει να εκτονωθεί προκειμένου να μην αρρωστήσει η ψυχή ή το σώμα σου. Το πόση πίεση αντέχει ο καθένας διαφέρει. Δεν είναι όμως μόνο το κλάμμα το οποίο βοηθάει στην εκτόνωση της πίεσης, είναι επίσης και τα νεύρα και ο θυμός και το να σπας πράγματα και το να ζωγραφίζεις. Συνήθως λοιπόν συμβαίνει το εξής, άνθρωποι οι οποίοι λειτουργούν περισσότερο εγκεφαλικά, λαμβάνουν δηλαδή τις καταστάσεις και τις αναλύουν μέσω της λογικής τους, βρισκόμενοι αντιμέτωποι με μια μεγάλη πίεση ξεσπάν σε νεύρα εκτονώνοντας έτσι τον εαυτό τους και προστατευοντάς τον απο ασθένεια. Ανθρωποι που λαμβάνουν τις καταστάσεις με το συναισθηματικό κομμάτι τους εκτονώνονται μέσω κλάματος, γι αυτό και οι γυναίκες κλαίνε περισσότερο, γιατί αντιλαμβάνονται σε μεγαλύτερο βαθμό τις καταστάσεις μέσο του συναισθηματικού τους κόσμου παρά μέσω του λογικού. Όπως και να έχει το ξέσπασμα νεύρων, με το ξέσπασμα κλαμμάτων εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Η διαφορά λοιπόν, αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να κλαίει περισσότερο απο έναν άλλον είναι ο τρόπος αντίληψης και τίποτα παραπάνω. π.χ. αν εγώ μαζέψω ένα χτυπημένο ζώο, θα αρχίσω να σκέφτομαι με το συναισθηματικό κομμάτι μου, ότι πονάει, ότι είναι αβοήθητο, ότι υποφέρει ότι δεν ξέρω τι, στο τέλος θα στεναχωρηθώ και μεχρι να φτάσω στο γιατρό παίζει και να έχω κλάψει ανάλογα την καταστασή του. Eνας άλλος άνθρωπος μπορεί να σκεφτεί με το λογικό του κομμάτι, να μην κάτσει να μπει στον συναισθηματισμό του ζώου αλλά να περάσει σε άμεση δράση, που να βρει γιατρό , πως να πάει πιο γρήγορα, που θα ήταν καλύτερα να πάει κ.λ.π. η πράξη και η συμπόνοια ήταν ίδια, απλώς ο καθένας το αντιλήφθηκε με διαφορετικό κομμάτι του εαυτού του. Συνήθως οι υπερευαίσθητοι ανθρώποι είναι και εκείνοι που έχουν την ικανότητα να εισπράτουν ερεθίσματα απο το περιβάλλον τους, να μπαίνουν αν θέλεις στην συναισθηματική κατάσταση του άλλου οπότε την βιώνουν ως δική τους, άλλοι πάλι μπορεί να έχουν την καλύτερη διάθεση να βοηθήσουν αλλά μονο μέσω της λογικής τους. Το να κλαις είναι καλό, αδειάζεις τον εαυτό σου απο αρνητικές επιρροές, το να νευριάζεις επίσης (αρκεί να μην ξεσπάς στους ανθρώπους δίπλα σου). Το κακό είναι να αποθηκεύεις και να μην ξεσπάς πουθενά και με κανένα τρόπο, τότε σίγουρα θα αρρωστήσεις. Φίλε Dying Incubus, quote: Αυτό πρώτη φορά το ακούω! το ίδιο συμβαίνει και σε μένα κι αν μάλιστα είναι αργά απόγευμα ξυπνάω ακόμα χειρότερα. Τέτοιο hang over ούτε με πέντε μπουκάλια δεν το κάνω.
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/06/2006, 13:17:55 Αγαπητή μου Helenaki, έφερα ένα παράδειγμα στο προηγούμενο μου μήνυμα και για να το θέσω καλύτερα έβαλα τον εαυτό μου σε αυτό. Μην θεωρείς όμως τόσο δύσκολο να μην κλαίει ένας άνθρωπος όταν συγκινείται ή όταν στενοχωριέται ή όταν γενικότερα νιώθει ένα συναίσθημα μέσα του σε έντονο βαθμό. Ο καθένας μας έχει έναν τρόπο να το εκφράζει και να ανακουφίζεται. Άλλος μπορεί να ακούει μουσική, άλλος να ζωγραφίζει (όπως είπε κι η φίλη serenite), άλλος να μην μιλάει σε κανέναν, άλλος να κλαίει κτλ. Τώρα το γιατί κάποιος επιλέγει τον Α ή τον Β τρόπο να εκτονωθεί, αυτό δεν το γνωρίζω. Υποθέτω πως είναι αποτέλεσμα του πως εκλαμβάνει τα πράγματα και το πως έχει μάθει να αντιδρά. quote: το ίδιο συμβαίνει και σε μένα κι αν μάλιστα είναι αργά απόγευμα ξυπνάω ακόμα χειρότερα. Τέτοιο hang over ούτε με πέντε μπουκάλια δεν το κάνω. Χμμμ! Αυτό λοιπόν δεύτερη φορά το ακούω! *In anticipation of my resurrection...*
ALOS Μέλος 3ης Βαθμίδας 754 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/06/2006, 15:01:34 Κοινός τόπος αυτών που αγγίζονται απο ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής είναι η ταύτιση της προσωπικότητάς τους ή της προσωπικής τους ζωής με το είδος που ακούνε. Όμως αυτό που μας λές αγαπητό Helenaki είναι κάτι πολύ όμορφο για το είδος της μουσικής που αναφέρεις... Ίσως ήσουν μαύρη σε προηγούμενη ζωή σου αλλα και πάλι η διαδικασία του να ακούσης κάποια τραγουδίστρια (υποψιάζομαι Joss Stone Lauryn Hill) του να εκράζεται έτσι όπως πρέπει να είναι ένα παθιασμένο τραγούδι πραγματικά δείχνει άτομο που όχι απλά καταλαβαίνει τον μουσικό που έφτιαξε το τραγούδι αλλα και την ενέργεια που ήθελε να μεταφέρει όταν το έγραφε. Με λίγα λόγια είσαι πολύ καλός δέκτης συναισθημάτων και κατα την γνώμη μου ένα πολύ πολύτιμο άτομο για τους άλλους δίπλα τους. Σπάνια να ακούς πραγματικά αυτόν που σου λέει κάτι και δεν είσαι απλά ακουστής αυτών που λέει σε τυπικό επίπεδο αλλα σε επίπεδο ενεργειακό....
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 20/06/2006, 14:50:31 ALOS se euxaristw polu polu (ουπςς παρασύρθηκα και έγραψα λατινικούς χαρακτήρες...συγνώμη Dying_Incubus ) για τα καλά σου λόγια... Νιώθω ότι έχω απίστευτη ενέργεια μέσα μου που ερχόμενη σε επαφή με ανθρώπους με πράγματα με καταστάσεις συμμετέχει αναλόγως... Ναι όντως με την Laurin Hill χωρίς να παρακολουθώ τον στίχο...νιώθω κομμάτια από μέσα μου να πάλονται , να πονούν... Και θέλω να μείνουμε λίγο στο σημείο αυτό.. της ψυχής μας.. πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η ψυχή του καθενός και το επίπεδο που βρίσκεται... δεν ξέρω μπορεί να λέω βλακείες μές στο μεσημέρι...να με έχει χτυπήσει η ζέστη (ΤΙ ΖΕΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑΑΑΑ) κατακούτελα,,,,,,, Πάντως θα ήθελα να μου πείτε ανάλογα περιστατικά που νιώσατε την ψυχή σας να αισθάνεται...να υποφέρει...που να σας υπενθύμησε ότι υπάρχει!!! "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 21/06/2006, 13:25:17 Όλους μας ενοχλεί η ζέστη, φίλη μου Helenaki! Αν έχουμε κάποιο περιστατικό που να νιώσαμε οτι η ψυχή μας υπάρχει... Νομίζω κι εγώ πως μερικές φορές η μουσική μπορεί να σε συγκλονίσει αν σου γεννά εικόνες και κάποιες σκέψεις ή σου ξυπνάει αναμνήσεις. *In anticipation of my resurrection...*
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/06/2006, 11:52:39 Όταν νιώθω ερωτευμένη και αγαπάω κάποιον νιώθω την ψυχή μου να ανεβαίνει ψηλά , να ανακουφίζεται , να ξαλαφρώνει.... Τελικά μήπως αποδεικνύεται και από αυτό ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι να αγαπάει για να μπορεί να φτάσει τον Θεό..? αυτή η ανηφορική τάση της ψυχής από συναισθήματα αγάπης και ευτυχίας ... μπορεί και να μην είναι τυχαία! "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Western Sahara 732 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/06/2006, 19:07:00 πιστέψτε με, θα έδινα την μισή ζωή μου, για να έκλαιγα συχνότερα και να νεύριασμα λιγότερο. το κλάμα καμιά φορά το θεωρούμαι ντροπή, αλλά πιστέψτε με είναι 1000 φορές προτιμότερο απο τα νεύρα. τα νεύρα μπορεί να σε καταστρέψουν... ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ Μέλος 3ης Βαθμίδας Western Sahara 732 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/06/2006, 19:13:01 quote: Όταν νιώθω ερωτευμένη και αγαπάω κάποιον νιώθω την ψυχή μου να ανεβαίνει ψηλά , να ανακουφίζεται , να ξαλαφρώνει.... Τελικά μήπως αποδεικνύεται και από αυτό ότι ο σκοπός του ανθρώπου είναι να αγαπάει για να μπορεί να φτάσει τον Θεό..? αυτή η ανηφορική τάση της ψυχής από συναισθήματα αγάπης και ευτυχίας ... μπορεί και να μην είναι τυχαία! "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..." είναι ακριβώς ο ίδιος έρωτας για τον οποίο μίλαγε ο Σωκράτης στο "συμπόσιο" (Πλάτωνας) και ακριβώς ή ίδια Αγάπη για την οποία μίλαγε ο Χριστός... ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/06/2006, 17:08:52 Γειάσας γειάσας!!! Ένα τέτοιο θέμα σκεπτόμουν πολύ καιρό τώρα να ανοίξω και εγώ η ίδια στα φόρουμς, μια που είμαι -κυρίως για αυτούς που με γνωρίζουν αρκετά- μια διάσημη κλαψιάρα!!! Ε ναι λοιπόν Helenaki, εγώ σε καταλαβαίνω απόλυτα σε ό,τι έχει σχέση με το κλάμα! Για μένα το κλάμα είναι μια αυτόματη αντίδραση σε κάποιες καταστάσεις, μια αντίδραση, που δεν έχω καταφέρει να ελέγξω. Οι περιστάσεις που ενεργοποιούν το δικό μου κλάμα, τη συγκίνηση, μπορεί να είναι χαρούμενες ή λυπητερές, δεν έχει σημασία, αλλά κυρίως θα έλεγα ότι ο παράγοντας που κινητοποιεί τη διαδικασία αυτή είναι η ύπαρξη ενός δράματος, ή μιας τραγωδίας, ένα πάθος ή μια δικαίωση! Κλαίω, όταν στο κατάστημα που μπήκα να αγοράσω έναν τουριστικό οδηγό η πωλήτρια, μια μάνα 60 χρονών μου έδειχνε με καμάρι τη φωτογραφία από τα εγγονάκια της: Ο γιός της έπασχε από μια σπάνια αρρώστια, τον είχανε για θάνατο, αλλά τα κατάφερε! Και η γυναίκα που τον στήριζε τόοοσο καιρό, του χάρισε τώρα δυό υπέροχα παιδάκια, δίδυμα, όπως και η μάνα, η πωλήτρια... Και το δάκρυ μου κορόμηλο... Και ούτε που την ήξερα την κυρία, πριν μπω στο κατάστημα να αγοράσω τον οδηγό. Η κυρία συγκινείται με τη συγκίνησή μου, εγώ νιώθω εντελώς άβολα και ντρέπομαι, αυτή μου λέει ότι πρέπει να είμαι πολύ καλός άνθρωπος και να έχω αισθήματα και τέλος μου χαρίζει τον οδηγό, που σκέπτομαι να αγοράσω... Φεύγω από το κατάστημα και μου ρχεται να σκοτώσω τον εαυτό μου!!! Σε κάποιες περιστάσεις πραγματικά δε θέλω να κλάψω, πραγματικά θέλω να έχω έλεγχο πάνω στα συναισθήματα που εκδηλώνω προς τα έξω. Αλλά το άτιμο το κλάμα δε μου αφήνει περιθώρια: Θέλω - δε θέλω, θα με προδώσει! Θα δακρίζω και όλοι γύρω μου θα με κοιτάν με συμπόνοια και θαυμασμό ψυθυρίζοντας: Ω! τι ευαίσθητο κορίτσι! Κούκλα μου, συγκινήθηκες; Αχ! καρδιά μου, πόσο καλόψυχη είσαι! Και αυτό ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ!!! Όχι γιατί δε μου αρέσει να μου λένε τέτοια λόγια, αλλά γιατί δεν έχω άλλη επιλογή! Είτε μου αρέσει είτε όχι, το κλάμα θα με φανερώσει... Χρόνια τώρα προσπαθώ να βρω τρόπο να ελέγχω τα δάκρυά μου, αλλά μάταια! Μέχρι που άκουσα και το παρακάτω τέχνασμα: Όταν μου έρχεται να κλάψω, να φανταστώ, λέει, εμένα να κοιτώ εμένα από ψηλά και να με βλέπω να κλαίω και να μου λέω να σταματήσω... Το δοκίμασα, το μόνο που κατάφερα είναι να μειώσω τη διάρκεια της συγκίνησης, αλλά όχι και την εκδήλωσή της! Για να απαντήσω στα ερωτήματά σου, Helenaki, για το πρώτο θα έλεγα ότι πρόκειται κυρίως για ιδιοσυγκρασία. Το κλάμα μπορεί να γίνει εύκολα ένα εξαρτημένο αντανακλαστικό, που δύσκολα μπορούμε να ελέγξουμε. Δε πιστεύω ότι κάποιος που δεν κλαίει είναι λιγότερο ευαίσθητος, ή για να είμια πιό σαφής λιγότερο συναισθηματικός. Δε θεωρώ τον εαυτό μου, μια κλασική κλαψιάρα, τέρας ευαισθησίας και συναισθηματικότητας.
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/06/2006, 10:52:41 Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους σας!!! Λίλιθ καταλαβαίνω πολύ καλά τι λες και πως νιώθεις ακούγοντας καθημερινά περιστατικά γύρω σου! Εμένα μπορεί κάποιος να μου πει καλή τύχη να έχεις και να νίωσω ότι μου το λέει μέσα από την ψυχή του και να βουρκώσω... Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να το ελέγχω.. μου αρέσει να είμαι αυθόρμητη και να εκτονόμαι με κάθε τρόπο! Και σίγουρα όπως λέει και ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ δεν είναι ντρόπή να κλαίμε... Μου αρέσει πολύ αυτό η παρομοίωση που έκανες γλυκέ ΕΛΑΧΙΣΤΕ (γιατί διάλεξες τόσο απαισιόδοξο όνομα?) με το¨"συμποσιο" του Σωκράτη... "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
Eni Νέο Μέλος Greece 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/06/2006, 17:07:03 Καλησπέρα σε όλους! Πιστευω ότι αυτό το θέμα με αφορά όσο τίποτα άλλο, για το λόγο ότι το κλάμα για μένα είναι η καθημερινότητα μου...! Κλαίω πολύ εύκολα και στους γύρω μου δεν πολυαρέσει αυτό από ότι κατάλαβα___!!! κλαίω με τραγούδια, με ταινίες (πολύ κλάμα) ακόμα κλαίω και όταν στο τέλος υπάρχει μια πολύ ευτυχισμένη στιγμή, κλαίω αν ποτέ ακούσω ειδήσης, με διάφορα που συμβαίνουν στον κόσμο,με την αδικία που υπάρχει στις μέρες μας, αλλά κλαίω και από ευτυχία αρκετές φορές___!!! Πάντως για μένα ειλικρινά το κλάμα είναι ο τρόπος με τον οποίο διοχετευω όλη την ένταση, τον θυμό, την λύπη, την δυστυχία μου... είναι ο τρόπος εκτονωσής μου...!!! π.χ. το αφεντικό μου πάντα μου λέει όταν είσαι νευρισαμένη χτύπα, φώναξε, βρίσε....!!! αλλά δυστυχώς δεν νομίζω να μπορεί κανείς να καταλάβει ότι είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσω να διώξω απο πάνω μου αυτή τη φόρτηση και να ηρεμήσω___!!! Είμαι κλαψιάρα και το χαίρομαι___!!!! Ζήσε σα να επρόκειτο να πεθάνεις αύριο. Μάθε σα να επρόκειτο να ζήσεις για πάντα "Γκάντι"
Helenaki Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 90 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2006, 09:10:27 Γεια σου και σε σένα κλαψιάρα Eni !!!! Καλώς όρισες στην παρέα του Esoterica αλλά περισσότερο στο team των Μαρθα Βουρτσέων! Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που μου μοιάζουν στον τρόπο έκφρασής των συναισθημάτων μου ... ¨ομως θέλω να επιστήσουμε την προσοχή μας στην ψυχή...να πάμε λίγο πιο βαθιά από την αρχική αντίδραση μας και να φτάσουμε στην ψυχή μας...Πώς είναι την ώρα που κλαίμε...? Δεν την νιώθετε , δεν νιώθετε πολύ εύθραυστοι ... εγώ νιώθω την ψυχή μου, νιώθω τι άνθρωπος είμαι...με γνωρίζω καλύτερα! "Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..."
Eni Νέο Μέλος Greece 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2006, 13:42:51 Καλημέρα και καλώς σας βρήκα___! για να είμαι ειλικρινής αυτό που νιώθω περισσότερο είναι ο εαυτός μου παρά η ψυχή ίσως γιατί τις περισσότερες φορές είμαι αρκετά φορτισμένη...! και για πω την αληθειά εκείνη την στιγμή νιώθω τελείως μόνη και σαν να βρίσκομαι κυριολεκτικά στον κόσμο μου...! επίσης αυτό που συμβαίνει σε μένα είναι ότι όταν ... κλάιω νιώθω την ανάγκη να μιλήσω ή γενικά να απευθυνθώ σε κάτι άλλο όπως τον Θεό π.χ....!!!!! δεν ξέρω αν σε κάλυψε η απαντησή μου πάντως ελπίζω να με καταλαβαίνεις λίγο Helenaki! Ζήσε σα να επρόκειτο να πεθάνεις αύριο. Μάθε σα να επρόκειτο να ζήσεις για πάντα "Γκάντι"
Diostas Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 242 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/06/2006, 12:06:50 ΠΕΡΙ ΚΛΑΜΑΤΟΣ Γεια σας φίλοι! Επιτρέψτε μου να εκφράσω τις αντιλήψεις μου περί του κλάματος. Τι είναι το κλάμα? Για μένα είναι : καταστροφή της ψεύτικης παρά φύσιν μορφής, που προκαλεί πόνο, για να απελευθερωθεί το αληθινό περιεχόμενο- που μπορεί να είναι μόνον η Αγάπη. Η Αγάπη έχει δυο τρόπους έκφρασης: γέλιο και κλάμα. Και στις δυο περιπτώσεις καταστρέφεται η ψεύτικη μορφή, οπότε έχουμε την έκλυση της ενέργειας της Αγάπης. Στην πρώτη περίπτωση η Αγάπη δια της ειρωνείας χτυπά την ψεύτικη μορφή, που την φυλάκισε και δεν της επιτρέπει να ρέει ελεύθερη. Στην δεύτερη περίπτωση η Αγάπη δια της έντασής της χτυπά την ψεύτικη μορφή του πόνου, που επίσης την φυλάκισε και δεν της επιτρέπει να ρέει ελεύθερη. Όπως και να είναι το πράγμα- η Αγάπη πάντα βρίσκει τους τρόπους να εκφραστεί και να απελευθερωθεί. Η φυλάκιση της Αγάπης είναι μύθος. Δεν την γονατίζει κανείς. Αυτή γονατίζει τους πάντες και τα πάντα. Είτε με γέλιο, είτε με κλάμα. Όταν γελάμε δυνατά- δακρύζουμε. Όταν πονάμε δυνατά- πάλι δακρύζουμε. Η Αγάπη- είναι το δάκρυ, το πεντακάθαρο διαμάντι του Ουρανού. Για μένα το δάκρυ είναι Ιερό. Είναι η Ουράνια Σταγόνα. Η περιουσία της Αγάπης. Πίσω από το δάκρυ- κρύβονται τόσα και τόσα, που καμιά πένα και του πιο ταλαντούχου συγγραφέα δεν μπορεί να περιγράψει. Αυτό, που θα περιγράψει- θα είναι μια σκιά, μια απόπειρα περιγραφής του Απερίγραπτου. Όταν βλέπουμε κάποιον να δακρύζει- πρέπει να ξέρουμε: εκείνη την στιγμή το άτομο αυτό επικοινωνεί με τον Θεό, εκείνη την στιγμή η Αγάπη εκφράζεται, ρέει , απελευθερώνεται και καθαγιάζει τα πάντα και ξεπλένει την οποιαδήποτε βρωμιά. Εκείνη την στιγμή η Αγάπη εκδηλώνεται με όλο το μεγαλείο Της, με το σιωπηλό, χωρίς τις φωνές και υστερίες μεγαλείο Της. quote: Αγάπη = γέλιο+ δάκρυ. Αγάπη= σιωπή + δάκρυ. Άνθρωποι, που είναι συχνά γελαστοί η δακρυσμένοι η και τα δυο- για μένα προσωπικά είναι ικανοί να αγαπούν δυνατά. Αυτοί έχουν μέσα τους τις απίστευτα μεγάλες ποσότητες Αγάπης και ψυχικών δυνάμεων, πολλές φορές χωρίς να το ξέρουν οι ίδιοι. ‘Έχουν επάνω τους την ευλογία του Ουρανού, την Σφραγίδα του. Κανείς δεν μπορεί να νικήσει πραγματικά εκείνον, που γελάει η δακρύζει συχνά, διότι πίσω του βρίσκεται η Αγάπη. Είναι σημάδι, ότι στην παρούσα ενσάρκωση ολοκληρώνονται τα καρμικά χρέη και η επόμενη ενσάρκωση θα είναι ενσάρκωση γεύσης της πραγματικής γήινης ευτυχίας, που το άτομο την κατακτά με το σπαθί του, χωρίς τα ξένα δεκανίκια. Epsylon.( Diostas) ΟΤΙ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ Η ΨΥΧΗ- Ο ΝΟΥΣ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/07/2006, 02:58:34 Θα έλεγα πως το δάκρυ είναι ένας τρόπος να εκτονωθεί μια ψυχική φόρτιση του οργανισμού μας (άρα αποτέλεσμα ορμονικής αύξησης), όπως και το χτύπημα στον τοίχο ή η κραυγή. Δεν έχει να κάνει με την ψυχή αλλά με ποιόν τρόπο ο οργανισμός μας αποβάλλει αυτή την ψυχική φόρτιση. Η ευαισθησία δεν έχει να κάνει με το πόσο "κλαψιάρης" είσαι, αλλά με το πόσο σωστά αντιλαμβάνεσαι μια ξένη προς σε σένα κατάσταση και κατά πόσο σε επηρεάζει ψυχικά. ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
theosoficus Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 145 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/07/2006, 20:31:13 ΑΓΑΠΗΤΗ SERENITE NΟΜΙΖΩ ΠΩΣ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΕΙ.ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ,ΑΦΘΑΡΤΗ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ. ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΟΥ ΦΘΑΡΤΟΥ ΜΑΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ. ΠΑΝΤΑ ΦΙΛΙΚΑ....

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Μετάβαση Σε:

ESOTERICA.gr Forums !

0.109375 Maintained by Digital Alchemy