Αγαπητοί μου πνευματικοί αδελφοί και σεβαστές αδελφές σας χαιρετώ και εύχομαι οι Ουράνιοι Διδάσκαλοι να μας χαρίζουν υγεία, γαλήνη, ηρεμία.
Δύσκολοι οι καιροί που ζούμε και κανείς δεν μας εγγυάται ότι δεν θα γίνουν δυσκολότεροι.
Φαίνεται σαν η ανθρωπότητα να έχει χάσει την αυτό-εκτίμηση της μιας και ανέχεται παθητικά να την σύρουν σε κοινωνικές συρράξεις, να την εμβολιάζουν με δηλητήρια, να την τρέφουν με μεταλλαγμένα, να παίρνουν τα παιδιά της από την αγκαλιά αδιαμαρτύρητων γονέων, να εκμαυλίζουν και εκπορνεύουν την νεολαία της και τόσα άλλα που να χρειάζονται σελίδες επί σελίδων μόνο για να διατυπωθούν.
Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα της ανθρωπότητας και αντιλαμβανόμενος τα απάνθρωπα, βάρβαρα και βάναυσα παιχνίδια που παίζονται εις βάρος της, δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς, πως είναι δυνατόν τόσοι υποτιθέμενοι πνευματικοί, μυημένοι ή θρησκευόμενοι άνθρωποι να είναι τόσο μυωπικά απασχολημένοι ο καθένας με τον «δρόμο» του;
Λες και θα υπάρξουν αληθινοί πνευματικοί δρόμοι για να διαβαίνουμε αν τελικά οι απάνθρωποι και υπάνθρωποι από τους ηγέτες μας επιβληθούν ολοκληρωτικά.
Ως φαίνεται, ο σκοπός των απάνθρωπων εκ των εξουσιαστών είναι η αποκτήνωση της ανθρωπότητας και όχι η καθοδήγησή της σε νέα πανανθρώπινα ιδεώδη.
Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιοι μπορεί να σκέφτονται πως ότι είναι να γίνει θα γίνει και ότι τελικά όλα θα πάρουν το δρόμο τους, σύμφωνα με το Θείο Σχέδιο.
Όμως τι διάσταση δίνουμε σε μια τέτοια σκέψη;
Θα αφεθούμε παθητικά σαν μοιρολάτρες να περιμένουμε την έκβαση των μοιραίων γεγονότων;
Κάτι τέτοιο ίσως να εκφράζει τους μοιρολάτρες συνανθρώπους μας, δεν έρχεται όμως σε αντίθεση με τις Διδασκαλίες της Ουράνιας Αλήθειας;
Μήπως δεν είναι κάτι περισσότερο από ευδιάκριτο ότι η πνευματικότητα έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο να διαδραματίσει στην νέα εποχή της ανθρωπότητας;
Έχουμε αποποιηθεί τον πνευματικό μας ρόλο;
Ασφαλώς όχι, αν όμως είμαστε αντικειμενικοί παρατηρητές του εαυτού μας και των πράξεών του, θα διαπιστώσουμε ότι είναι πολλές οι φορές που φαίνεται σαν να λειτουργούμε έτσι.
Τι είναι αυτό που μας κάνει να φαινόμαστε σαν να έχουμε αποποιηθεί στην πράξη το ρόλο μας;
Μήπως το όποιο ανθρωπιστικό έργο που γίνεται, είναι αρκετό για να ανακουφίσει την ανθρωπότητα;
Ασφαλώς η Θεία Θέληση θα πραγματοποιηθεί και οι άνθρωποι σύρονται προς την εξέλιξη, όμως τον δρόμο ή το μονοπάτι που η ανθρωπότητα θα ακολουθήσει για να φθάσει στον προορισμό της, το επιλέγει αυτόβουλα.
Γιατί όμως έχουμε εγκαταλειφθεί στις επιλογές που το ποιο απάνθρωπο μέρος της ανθρωπότητας, δηλαδή η σημερινή εξουσία της δύναμης, διαλέγει προκειμένου να διαιωνίσει όσο μπορεί την επικυριαρχία της;
Μήπως θεωρούμε ότι αυτή εδώ δεν είναι η μάχη μας και οφείλουμε να αναμένουμε να καταλαγιάσει ο θόρυβος, ο τρόμος, ο πόνος, ο φόβος, προκειμένου εκ των υστέρων να κάνουμε ότι οφείλαμε εκ των προτέρων;
Η καταιγίδα που όλοι λίγο πολύ περιμέναμε έφθασε και η Ελλάδα, για διάφορους λόγους, φαίνεται σαν να χρησιμοποιείται σαν πειραματόζωο για εξάσκηση τεχνικών εξαναγκασμού και υποταγής σε εθνικό επίπεδο.
Ως φαίνεται, η παγκόσμια και ολοκληρωτική επικράτηση της απάνθρωπης και σκοτεινής εξουσιαστικής ελίτ της τυφλής δύναμης, χρειάζεται κάποιες τελευταίες δοκιμές και μιας και ο στόχος της, απ’ ότι όλα δείχνουν, είναι η ολοκληρωτική υποδούλωση της ανθρωπότητας, τι ποιο συμβολικό από το να εξευτελίσουν και να κάμψουν κάθε αντίσταση των απογόνων Εκείνων που έφεραν την Ιδέα της Φιλοσοφίας και της Ελευθερίας, στην γήϊνη ανθρωπότητα.
Ίσως να είναι και αυτή μια ακόμα εθνική δοκιμασία προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική θέση μας ως εθνότητα μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Ίσως να παρα-γίναμε Δυτικοί και το μόνο που τελικά κατορθώναμε να αφομοιώνουμε από την Δύση ήταν οι αδυναμίες της, ενώ ο πνευματικός μας ρόλος , ως έθνος και ως φυλή, να είναι άλλος.
Έχουμε χρέος να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε.
Ποιοι όμως θα αντισταθούν;
Ποιοι θα βρουν νέες λύσεις στα σωρευμένα πανανθρώπινα προβλήματα;
Ποιοι θα αφυπνίσουν και θα καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα στην έξοδο από αυτόν τον εφιαλτικό λαβύρινθο που την έχουν ρίξει οι δυνάστες της;
Μήπως εκείνοι που το ίδιο το απάνθρωπο σύστημα εκπαιδεύει ώστε να παρουσιάζονται σαν δήθεν «σωτήρες» ή μήπως κάποιες ανώτερες οντότητες που εντεταλμένα ενσαρκωμένες θα φέρουν μέσα τους εκείνες τις λύσεις που θα είναι σύμφωνες με την Αλήθεια;
Ποια είναι οι ευθύνη μας όταν δεν είμαστε παρόντες για να αναλάβουμε το καθήκον να παρέχουμε σε αυτά τα ενσαρκωμένα όντα ανώτερης πνευματικής καταγωγής, ένα ασφαλές πνευματικό καταφύγιο όπου θα εκπαιδευτούν στα ανθρώπινα και θα αφυπνισθούν πνευματικά;
Πως θα προλάβουν να αφυπνισθούν πνευματικά οι συνάνθρωποί μας όταν εμείς είμαστε απασχολημένοι και απομονωμένοι στον μικρόκοσμό μας;
Αντί να είμαστε έξω στους δρόμους και να διαδίδουμε τις αρχές της Αγάπης, της Αλληλεγγύης, της Αμοιβαιότητας, εμείς τι κάνουμε για να είμαστε ευχαριστημένοι από τους εαυτούς μας;
Μήπως το ότι είμαστε καλοπροαίρετοι (όσο είμαστε), αυτό από μόνο του, λύνει κανένα σοβαρό πρόβλημα;
Μήπως το ότι συμπονάμε τον πάσχοντα συνάνθρωπο, αυτό από μόνο του, λύνει κανένα σοβαρό πρόβλημα;
Μήπως το ότι ασχολούμαστε με πνευματικά θέματα, αυτό από μόνο του, λύνει κανένα σοβαρό πρόβλημα;
Μήπως το ότι πιστεύουμε στο Καλό και την Αλήθεια, αυτό από μόνο του, λύνει κανένα σοβαρό πρόβλημα;
Βέβαια ανθρώπινα είναι όλα αυτά, αλλά σε τέτοιες περιόδους έχουμε τέτοιες πολυτέλειες;
Ασφαλώς μπορεί κάποιοι να σκεφθούν ότι υπερβάλλω εξυπηρετώντας πιθανά κάποια σκοπιμότητα, αλλά ποιος είναι αυτός που σκέφτεται κάτι τέτοιο και γιατί;
Τελικά εκείνοι που κοιμούνται θα εξακολουθούν να κοιμούνται και να ονειρεύονται ότι είναι ξύπνιοι, όμως αν δεν θέλουν να ξυπνήσουν ας μην τους επιτρέψουμε να αποκοιμίσουν και εμάς.
Κατά καιρούς κάποιοι από εμάς έχουν γνωρίσει, από μέσα, διάφορες πνευματικές και φιλοσοφικές συσσωματώσεις, και είδαν ότι είδαν.
Κατάλαβαν όμως ότι παντού η ανθρωπότητα διψά για Αλήθεια και Ελευθερία και ότι αυτήν την ανάγκη της σπεύδουν να ικανοποιήσουν με τον ποιο χαμερπή τρόπο οι αιώνιοι εκμεταλλευτές και εκμαυλιστές της;
Ακόμα και σε εμάς, τους υποτιθέμενους πνευματικά συνειδητούς ανθρώπους, όταν όλα είναι τόσο εμφανή και ευδιάκριτα στην Διδασκαλία της Αλήθειας και τους Κανόνες της Ηθικής (για το πώς και με ποιους τρόπους θα πρέπει να ζούμε, εργαζόμαστε και λειτουργούμε) δεν αναρωτιόμαστε ‘’μα καλά, γιατί κάποιοι συνάνθρωποί μας να είναι τόσο αλλού’’;
Γιατί δεν καταλαβαίνουν τα αυτονόητα και γιατί στο κάθε τι να νοιώθουν την ανάγκη να βάλουν, με το στανιό, την προσωπική τους σφραγίδα;
Γιατί δεν τους αρκεί το ότι ως θεράποντες ενός ανώτερου πνευματικού Έργου ολοκληρωμένου ‘’άνωθεν’, τέλειου’ και μη επιδεχόμενου καμία βελτίωση, το μόνο που χρειάζεται είναι να το πραγματοποιήσουν, χάριν της ανακούφισης της ανθρωπότητας;
Ποιο είναι το πρόβλημά τους, το ότι δεν ήταν αυτοί που το συνέλαβαν;
Δεν βλέπουν ποια τύχη και ποια αποτελέσματα είχαν μέχρι τώρα οι δήθεν μεγαλόπνοες και μεγαλόσχημες συλλήψεις τους;
Γιατί τόσοι πνευματικοί άνθρωποι να είναι τόσο υποταγμένοι στις ανάγκες ζωής του καθημερινού ανθρώπου και μάλιστα στην ποιο εγωκεντρική και ασεβή εκδοχή του, αυτή δηλαδή της κρυφο-φιλοδοξίας και της κεκαλυμμένης αλαζονείας;
Που αρμενίζουν πνευματικά αυτοί οι συνάνθρωποί μας και τελικά ποιόν και τι εξυπηρετούν με αυτή την νοοτροπία τους;
Γιατί αντιδρούν στην αποκάλυψη ότι η σωτηρία της ανθρωπότητας συνελήφθει στους Ουρανούς από Ουράνιες οντότητες και γιατί υποκρίνονται ότι υπηρετούν;
Τι να σημαίνει άραγε το μήνυμα ότι έχουν μείνει μόνο ελάχιστες μικρές μυητικές ομάδες επί της Γης, που λειτουργούν (αν λειτουργούν) την Εντολή του Λόγου της Αγάπης και της Αλήθειας;
Όταν πολλοί εκ των επιστημόνων έχουν σκύψει το κεφάλι και κάνουν ότι συμφέρει στα αφεντικά τους, προκειμένου να μην χάσουν την όποια χρηματοδότηση.
Όταν πολλοί φιλόσοφοι και διανοητές έχουν καταντήσει σκιές των ιδεών τους, φοβούμενοι μήπως χάσουν την έδρα, τη θεσούλα, την αποδοχή της κοινωνίας.
Όταν οι περισσότερες ανά τον κόσμο Θρησκείες έχουν επιδοθεί σε έναν απίστευτο ανταγωνισμό φανατίζοντας τα πλήθη και υποδουλώνοντας τους ανθρώπους στην θρησκοληψία, μισαλλοδοξία, εναντιότητα, αντιπαλότητα και ανελευθερία.
Όταν οι περισσότερες ανά τον κόσμο μυητικές συσσωματώσεις έχουν παραδοθεί σε πλάνες, προσωπολατρίες και ανθρώπινους νεωτερισμούς που φέρουν, εντελώς ανεύθυνα, την Αλήθεια σε εκείνα τα κατώτερα μέτρα που αναλογούν σε ατελείς συνειδήσεις.
Όταν όλα δείχνουν ότι φθάνουμε στο κρίσιμο σημείο 0, δεν θα πρέπει να προσπαθούμε απεγνωσμένα πλέον και χωρίς χρονοτριβές να ανέλθουμε την ανωφερή οδό της πνευματικής ανωτερότητας;
Πως αλλιώς θα μπορέσουμε σε τέτοιους καιρούς και σε ακόμη δυσκολότερους που έρχονται, να πραγματοποιήσουμε την εγκαθίδρυση της αρχής της Αμοιβαιότητας, προς χάριν της ευτυχίας της ανθρωπότητας;
Για αυτούς τους εμφανείς αλλά και για άλλους λιγότερο φανερωμένους λόγους, είναι που πιστεύω ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε δυνάμεις σε διχόνοιες, διασπάσεις, αποχωρήσεις και να χάνουμε ενέργεια και χρόνο σε ανοησίες.
Βέβαια, κάποιοι ίσως να σκέφτονται ότι δεν θα είναι και τόσο τραγικά τα πράγματα και ότι μετά την αναταραχή θα έλθει η ησυχία, όμως για ποια ησυχία μας μιλούν, για εκείνη που υπόσχονται και όλοι οι Νέο-εποχίτες και Νέο-ταξίτες;
Την ησυχία που επακολουθεί τον επικήδειο της ανθρωπιάς;
Δεν είναι τραγικά τα πράγματα όταν μυριάδες αδύναμων ανθρώπων, παιδιών, γερόντων, ανέργων, το μόνο που γνωρίζουν στη ζωή τους είναι πείνα, τρόμος, επιβολή, ανελευθερία, βασανισμοί, σεξουαλική κακοποίηση, πορνεία, ανηθικότητα, αδικία, φόβος και πόνος;
Η σκέψη ότι επειδή οι πνευματικοί άνθρωποι, εδώ στην Γη, είναι λίγοι, μικροί και ανίσχυροι, άρα δεν μπορούν να κάνουν και πολλά, κατά την εκτίμησή μου, είναι μια έμπνευση εκ του πονηρού.
Δεν είμαστε λίγοι, γιατί υπεράνω του καθενός από εμάς υπάρχει μια στρατιά πνευματικών οντοτήτων που περιμένει να της ανοίξουμε το δρόμο.
Είναι δύσκολο να ανταπεξέλθεις αν σου λάχει το καθήκον του μπροστάρη, αλλά εφόσον ένα τέτοιο καθήκον έμελε να πραγματοποιήσουμε, θα τα παρατήσουμε και με τι κόστος;
Δεν είμαστε μικροί, γιατί εκτός την απαραίτητη ταπεινότητα που οφείλουμε να έχουμε (ώστε να μην γίνουμε άθελά μας όργανα του αντιπάλου), κρύβουμε μέσα μας το μεγαλείο της αλήθειας, του καλού, της ηθικής και της ελευθερίας.
Δεν είμαστε ανίσχυροι, αλλά φερόμαστε και καταντούμε ως τέτοιοι όταν δεν χρησιμοποιούμε τα πνευματικά εφόδια που μας προίκισαν οι Ουράνιοι Διδάσκαλοί μας, για το Καλό της Ολότητας.
Γιατί παρατάμε τα πνευματικά δώρα και ασχολούμαστε με εγωιστικούς διανοουμενισμούς και ψευτο-φιλοσοφίες;

Η φιλοσοφία της Αγάπης δεν μας αρκεί;
Η αγάπη της Φιλοσοφίας δεν μας εμπνέει;
Η Σοφία της Αλήθειας δεν μας καθοδηγεί;

Πως θα χαρακτηρίζαμε έναν στρατιώτη που υπερασπιζόμενος την πατρίδα και τα ιδεώδη του σε ώρα μάχης και ενώ οι σφαίρες σφυρίζουν γύρω του, αυτός τα παρατάει;
Δεν είμαστε ανίσχυροι γιατί αν είμαστε ενωμένοι και κάτω από τον ίδιο πνευματικό Θόλο, τότε οι δυνάμεις μας πολλαπλασιάζονται και αν επισύρουμε την αρωγή και βοήθεια της Χάριτος, τότε μπορούμε να επαναλάβουμε την ιστορική πραγματικότητα που θέλει το σύνολο της ανθρωπότητας να αλλάζει από μικρές και φαινομενικά ανυπολόγιστες μειονότητες.
Μεγάλη η ευθύνη για εκείνους που, ενώ μπορούν, δεν θέλουν να κατανοήσουν τα αυτονόητα.
Κανένας δεν περισσεύει και δεν υπάρχει χρόνος για ξόδεμα.
Είναι ώρες ευθύνης.

Με αγάπη
Νικόλας
2010

quote:

---

πως είναι δυνατόν τόσοι υποτιθέμενοι πνευματικοί, μυημένοι ή θρησκευόμενοι άνθρωποι να είναι τόσο μυωπικά απασχολημένοι ο καθένας με τον «δρόμο» του;

---

Ε μα έλα ντε! Πού πήγαν όλοι οι φωτισμένοι ηγέτες; Έναν Καποδίστρια τον ψοφίσανε θα μου πεις.. δεν αποκλείεται να έγινε το ίδιο και με όλους τους υπολοιπούς, εμείς οι ίδιοι δηλαδή, και όχι σκοτεινές και απόκοσμες δυνάμεις να τους στείλαμε στα θυμαράκια. Αλλά και πάλι είναι παράξενο. Οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι δηλαδή και τη γλιτώνουν αλλά οι φωτισμένοι όχι;
Θέλετε να μας πείτε δηλαδή ότι το καλύτερο που μπορούμε να πετύχουμε είναι ένας νέγρος;.. απο κάθε άποψη; Τι να πω.. Γενικά με τις υποκλίσεις
υπάρχει ένα θέμα.. τα καταραμένα τα γόνατα που λέει και ο Λεονάιντας.. δεν λυγίζουν που να πάρει. Αλλά άλλων λυγίζουν.. οπότε κάτι περισσότερο θα ξέρουν απο εμάς ε;

quote:

---

Τι είναι αυτό που μας κάνει να φαινόμαστε σαν να έχουμε αποποιηθεί στην πράξη το ρόλο μας;

---

Ένα όργανο. Το λένε.. κάτσε να δεις πώς το λένε.. αχ δε θυμάμαι. Κάτι με μπάφους είχε να κάνει πάντως. Μεγάααλο μυστήριο αυτό το όργανο πάντως. Πολύυυ μεγάλο.

quote:

---

Έχουμε χρέος να αντιδράσουμε και να αντισταθούμε.
Ποιοι όμως θα αντισταθούν;
Ποιοι θα βρουν νέες λύσεις στα σωρευμένα πανανθρώπινα προβλήματα;
Ποιοι θα αφυπνίσουν και θα καθοδηγήσουν την ανθρωπότητα στην έξοδο από αυτόν τον εφιαλτικό λαβύρινθο που την έχουν ρίξει οι δυνάστες της;
Μήπως εκείνοι που το ίδιο το απάνθρωπο σύστημα εκπαιδεύει ώστε να παρουσιάζονται σαν δήθεν «σωτήρες» ή μήπως κάποιες ανώτερες οντότητες που εντεταλμένα ενσαρκωμένες θα φέρουν μέσα τους εκείνες τις λύσεις που θα είναι σύμφωνες με την Αλήθεια;

---

Αυτές οι οντότητες πού θα είναι όταν γίνει η επανάσταση; Αν είναι στο σωστό μέρος μπορεί να κάνουν και κάτι.. αλλά θα είναι; Γιατί είναι πολύ της μόδας η απόσταση..

quote:

---

Γιατί όμως έχουμε εγκαταλειφθεί στις επιλογές που το ποιο απάνθρωπο μέρος της ανθρωπότητας, δηλαδή η σημερινή εξουσία της δύναμης, διαλέγει προκειμένου να διαιωνίσει όσο μπορεί την επικυριαρχία της;

---

Εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει αν πρέπει να πάμε κόντρα στη φύση μας ή να την ακολουθήσουμε. Γιατί αν πρέπει να πάμε κόντρα αυτό πρέπει να διευκρινιστεί αφενός, και αφετέρου πρέπει να βρούμε μια καινούρια φύση να αποκτήσουμε. Η οποία θα είναι ποια..; Το λιοντάρι να μη τρώει κρέας; Ή εμείς δεν είμαστε λιοντάρια; Το στομάχι μας πάντως το σηκώνει το κρέας. Αμφίσημες καταστάσεις...

quote:

---

Μήπως θεωρούμε ότι αυτή εδώ δεν είναι η μάχη μας και οφείλουμε να αναμένουμε να καταλαγιάσει ο θόρυβος, ο τρόμος, ο πόνος, ο φόβος, προκειμένου εκ των υστέρων να κάνουμε ότι οφείλαμε εκ των προτέρων;

---

Προσωπικά θέλω να αυξηθεί, προκειμένου να κινητοποιηθεί ο κόσμος. Θα βάλω σε λειτουργία κάποιο σχέδιο μάλλον εν καιρώ, αλλά ήδη συμμετέχω σε σχέδια άλλων ήδη ο κόσμος αρχίζει και ξυπνάει σε πολιτικό επίπεδο. Νομίζω ότι πρέπει να γίνουν παράλληλα δύο επαναστάσεις μία εσωτερική και μία εξωτερική.

quote:

---

Γιατί δεν καταλαβαίνουν τα αυτονόητα και γιατί στο κάθε τι να νοιώθουν την ανάγκη να βάλουν, με το στανιό, την προσωπική τους σφραγίδα;

---

Because we still have an ego my friend, we still have an ego. Σωστή πολύ σωστή παρατήρηση..
Να δεις που κάποιου το εγώ ενίσταται εδώ

quote:

---

Αντί να είμαστε έξω στους δρόμους και να διαδίδουμε τις αρχές της Αγάπης, της Αλληλεγγύης, της Αμοιβαιότητας, εμείς τι κάνουμε για να είμαστε ευχαριστημένοι από τους εαυτούς μας;

---

Πώς θα τις διαδίδαμε; Με λογικά επιχειρήματα υπερ των "αξιών" αυτών;

quote:

---

Γιατί δεν τους αρκεί το ότι ως θεράποντες ενός ανώτερου πνευματικού Έργου ολοκληρωμένου ‘’άνωθεν’, τέλειου’ και μη επιδεχόμενου καμία βελτίωση, το μόνο που χρειάζεται είναι να το πραγματοποιήσουν, χάριν της ανακούφισης της ανθρωπότητας;

---

Αυτό θελει γνώση my friend, αφενός, και αφετέρου αν έχεις έστω και δείγμα "εγώ" σίγουρα θα σε ταλανίζει κάποιες φορές η "επιθυμία" της προσωπικής σου βούλας στο γραπτό..
Το ξέρω γιατί και εμένα αυτό με ταλανίζει τρομερά.

quote:

---

Ποιο είναι το πρόβλημά τους, το ότι δεν ήταν αυτοί που το συνέλαβαν;

---

Προφανώς το πρόβλημά τους δεν είναι κάτι το λογικό..
Και τελικά ίσως έτσι να μπορούμε να αναγνωρίσουμε και το εγώ.. θεωρώντας ότι εγώ είναι οποιαδήποτε μη-λογική αντίδραση. Αλλά αν είναι έτσι θα πρέπει πχ να θεωρήσουμε ότι το να θέλουμε η συντροφός μας να κάνει έρωτα μόνο μαζί μας είναι κάτι εγωικό

quote:

---

Δεν βλέπουν ποια τύχη και ποια αποτελέσματα είχαν μέχρι τώρα οι δήθεν μεγαλόπνοες και μεγαλόσχημες συλλήψεις τους;
Γιατί τόσοι πνευματικοί άνθρωποι να είναι τόσο υποταγμένοι στις ανάγκες ζωής του καθημερινού ανθρώπου και μάλιστα στην ποιο εγωκεντρική και ασεβή εκδοχή του, αυτή δηλαδή της κρυφο-φιλοδοξίας και της κεκαλυμμένης αλαζονείας;

---

Πάλι για μένα μιλάς;
Οι καλύτεροι απο εμάς(που λέει ο λόγος δηλαδή) προσπαθούνε να minimize the damage(το λέω αυτό κυρίως για το "προσωπικό στοιχείο" που ανέφερες πριν). Εγω αυτό κάνω(όταν το παρατηρώ δηλαδη) ή ζητάω διόρθωση απο κάποιον πιο έμπειρο(σπάνια δυνατότητα)
Χαίρομαι που μοιράζεσαι τις παρατηρήσεις σου μαζί μας Κάρφωσες πολλών.. και πολλά, εγώ, σήμερα.

quote:

---

Που αρμενίζουν πνευματικά αυτοί οι συνάνθρωποί μας και τελικά ποιόν και τι εξυπηρετούν με αυτή την νοοτροπία τους;
Γιατί αντιδρούν στην αποκάλυψη ότι η σωτηρία της ανθρωπότητας συνελήφθει στους Ουρανούς από Ουράνιες οντότητες και γιατί υποκρίνονται ότι υπηρετούν;

---

Ναι, προφανώς γνωρίζεις την απάντηση σε αυτά(όπως και στα προηγούμενα). Ερωτήσεις βεβαίως που είναι σκόπιμο να γίνονται..

quote:

---

Η σκέψη ότι επειδή οι πνευματικοί άνθρωποι, εδώ στην Γη, είναι λίγοι, μικροί και ανίσχυροι, άρα δεν μπορούν να κάνουν και πολλά, κατά την εκτίμησή μου, είναι μια έμπνευση εκ του πονηρού.

---

Ακούς Τρέχα; Ακούω να λες..

quote:

---

Γιατί παρατάμε τα πνευματικά δώρα και ασχολούμαστε με εγωιστικούς διανοουμενισμούς και ψευτο-φιλοσοφίες;

Η φιλοσοφία της Αγάπης δεν μας αρκεί;
Η αγάπη της Φιλοσοφίας δεν μας εμπνέει;
Η Σοφία της Αλήθειας δεν μας καθοδηγεί;

---

Ναι, και πάλι, μη νομίζεις ότι ο πολύς κόσμος καταλαβαίνει(/γνωρίζει) τι λες.

Οπότε (ξανα)ρωτάω, και αυτά θα τα μάθουν μέσα σε απο κάποιο βιβλίο; Θα διαβάσουν δηλαδή για την αγάπη και θα πειστούν μεσα απο ωραία λογικά επιχειρήματα να αγαπάνε τον συνανθρωπό τους

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 28/07/2010 03:45:26

Το θέμα αυτό που ξεκίνησες ταιριάζει καλύτερα στην κατηγορία Η ΣΟΦΙΑ (Εσωτερική Φιλοσοφία - Δυτική κι Ανατολική Σοφία - Σύγχρονος Στοχασμός) από την κατηγορία ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ (Ανεξήγητα Φαινόμενα - Θεωρίες συνομωσιών - U.F.O. - Επιστημονική Φαντασία - Προφητείες ...) όπου το έχεις ανοίξει.

Οπότε, θα μεταφερθεί στη συγκεκριμένη κατηγορία σύντομα.

φιλικα Σπυριδουλα.

quote:

---

Θέλετε να μας πείτε δηλαδή ότι το καλύτερο που μπορούμε να πετύχουμε είναι ένας νέγρος;.. απο κάθε άποψη; Τι να πω..

---

Θα ηθελα να αναλυσεις παραπανω αν γινεται,τι εννοεις για τον νεγρο.Γιατι αν παιζει ιδιαιτερο ρολο το χρωμα τοτε ο προκατοχος του ειναι αυτο που λενε "σκυλαραπας"....

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr