Η τοποθέτηση στο πόστ του ΝΙΚΟΜΑΧΟΥ με καλύπτει στο ακέραιο, στο σύνολο της και το τονίζω αυτό στο σύνολο της.
Ότι γράφει, χρειάζεται διπλή ανάγνωση και κυρίως μελέτη.

Ένα μόνο θα ήθελα να προσθέσω.

Στις ανατολικές φιλοσοφίες ο κύκλος που αναφέρεις είναι αβέβαιο αν θα συνεχιστεί ή όχι και με ποιόν τρόπο και με ποιά μορφή.
Εκεί υπάρχει το θέμα της αρχής της αβεβαιότητας για να κάνω και ένα λογοπαίγνιο απο τη Φυσική.
Και αυτό γιατί, ο επόμενος κύκλος ζωής (όποτε υπάρξει και αν υπάρξει) δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένο και το τονίζω, δεν είναι ποτέ εξασφαλισμένο όχι μόνο ότι θα συνεχιστεί σε πολύ χειρότερες-δυσχερέστερες συνθήκες ως ανθρώπινη οντότητα, αλλά είναι αβέβαιο αν η επόμενη ενσάρκωση θα γίνει καν σε ανθρώπινη μορφή.
Δηλαδή μπορεί να μην έχουμε μετενσάρκωση αλλά μετεμψύχωση.
Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μια πιθανή επόμενη ζωή της ψυχής σ' αυτό το φυσικό επίπεδο-κόσμο μπορεί να μην ενσαρκωθεί πάλι σε άνθρωπο, αλλά η ψυχή να ενσαρκωθεί σε κάποιου είδους ζώο ή φυτό ή οποιονδήποτε άλλο ζώντα οργανισμό.

Για να εξασφαλιστεί ενσάρκωση σε ανθρώπινη μορφή, χρειάζεται δουλειά εσωτερική με τον εαυτό μας.
Χρειάζεται ενδοσκόπηση με το νού, τη συνείδηση και την ψυχή μας.
Εδώ νομίζω πως ταιριάζει και το εσωτέρικα.

Αυτά, σύμφωνα με τις ανατολικές φιλοσοφίες και είναι διαβασμένα απο βιβλία για προχωρημένους μύστες και Διδασκάλους.

Μη σε φοβίζει όμως αυτό, όπως κι αν ακούγεται.
Αυτά που έχω διαβάσει, μεταφέρω.

Συνήθως, ο άνθρωπος μετενσαρκώνεται σε άνθρωπο.
Σε κάποιες περιπτώσεις όμως στον κύκλο των γεννήσεων και των θανάτων αναλόγως το κάρμα, μπορεί να μην γίνει μετενσάρκωση αλλά μετεμψύχωση.

Μόνο στις περιπτώσεις με πολύ βαρύ κάρμα.

Χωρίς να θέλω να το διαψεύσω, αυτό μου φαίνεται αρκετά τρομακτικό. Αν κάποιος διακόψει τη ζωή του επειδή είναι αβάσταχτη τότε στους επόμενους κύκλους θα είναι περισσότερο αβάσταχτη και ο κύκλος θα τείνει σε μια singularity.

Τώρα τελευταία πιστεύω πως αν υπάρχει μεταθάνατον κατάσταση (όχι ζωή) τότε είναι μια κατάσταση που αλληλοσυνδέεσαι με τις ψυχές των άλλων και περνάει σαν ταινία ότι έχεις ζήσει και ξαναζείς τις χαρές και τις λύπες και αυτών που έχεις επηρεάσει και ξέρεις ποιούς έκανες να χαρούν και ποιούς στενοχώρησες, την χαρά που προκάλεσες και την θλίψη, σαν να περνάνε διαμέσου της ψυχής σου όλες οι επηρροές που είχες σε ανθρώπους γύρω σου. Οπότε είναι ένα μεταθανάτιο κάρμα. Οπότε κάποιος που σταματάει τη ζωή του, θα νοιώσει και το πόσο στενοχώρησε τους συγγενείς και φίλους του, τι ταραχές προκάλεσε και πως επηρρέασαν, κλπ. Βέβαια θα βρει και αυτός το δίκιο του, όταν έρθει η ώρα και άτομα που σχετίζονται μαζί του να περάσουν σε αυτήν την κατάσταση θα νοιώσουν πως κάνανε αυτό το άτομο να νοιώθει άσχημα για τον εαυτό του, κλπ, θα καταλάβουν πράγματα που ίσως δεν καταλάβαιναν όταν ήταν εν ζωή, οπότε θα είναι ένα διπλό κάρμα. Ίσως καταλάβουν και οι δυο πλευρές τον πόνο που προκαλλούν. Έτσι καταλαβαίνω την επιρροή του να αυτοκτονήσεις αν υπάρχει τέλος πάντων αυτή η μεταθάνατον κατάσταση. Αλλιώς πάλι δεν θα είσαι εκεί για να στεναχωριέσαι.